เส้นทางรัก

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
เส้นทางรักผมเป็นเด็กซิ่วจากสถาบันที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง มาอีกทีใจไม่อยากมาหรอก แต่ทำไงได้อะครับ อยากจะหนีหน้าใครบางคนเลยต้องมาทีนี้ และที่แห่งนี้ละครับมันทำให้ผมรู้ว่า ความรักนั้นมันเป็นอย่างไร และความเจ็บปวดจากมันเป็นอย่างไร
+ }/ G' C! r7 X, e0 j! c9 v“แม่ วันนี้ผมต้องไปตรวจร่างกายนะที่โรงพยาบาล........ตามที่มหาลัยเค้าจัดเอาไว้ให้”ผมพูดกับแม่ของผม ขณะขอตัวไปจัดการธุระส่วนตัว
“แล้วเนี่ยทางมหาลัยเค้านัดตรวจร่างกายกี่โมงล่ะ” แม่ถามผมต่อ
“ 10 โมงครับ ” ผมตอบกลับไป
เกือบ 10 โมงเช้า
! y2 Z$ b* T( j+ }5 Z“เฮ้ย เมื่อไรจะถึงซักทีว่ะ” ผมเริ่มรำพึงรำพันในใจแล้วอะครับกลัวไปตรวจร่างกายไม่ทัน นับ 1 ,2,3,4,5,6 อะ ไฟเขียวแล้วอีกแยกหนึ่งก็ถึงโรงพยาบาลของที่ทางมหาลัยจัดเอาไว้ให้แล้ว เหนื่อยชิบ.............................ในที่สุดก็มาทัน
“เดี๋ยวนักศึกษา นั่งรอเรียกขึ้นไปตรวจร่างกายนะค่ะ” เจ้าหน้าที่บอกผมขณะผมส่งเอกสารประวัติส่วนตัวของผมให้กับเค้า
“ครับ” ผมรับคำ
ผมดินกลับมานั่งรอที่นั่งตามที่เค้าบอกหางตาเจือกไปเห็นนักศึกษาคนหนึ่ง มันพาพ่อแม่มาด้วยในใจเดาแล้วว่ามันมาจากต่างจังหวัด
; Q7 _0 u& k8 R; P7 h+ {* d0 Gหน้ามันไทยๆมาก ถึงมากที่สุดเลยครับ แต่มีคนเคยบอกว่า หน้ามันเหมือนหน้าผม(หลายคนด้วยที่บอก)
จนทุกวันนี้ ก็ยังงอยู่ กูไปเหมือนมันตรงไหนว่ะ (กูหน้าออกจากฮ่องกง แต่หน้ามันคนแหลมทอง ชัดๆ ) ถ้าจะเหมือนก็คงเป็นเรื่องเพศนั้นแหละที่เหมือนกันก็แค่นั้น และจุดเริ่มต้น ของผมกับคนๆนี้ สมมติว่าชื่อไอ้กร๊วกละกัน 555 กำลังจะเปิดม่าน
ปล.
•  จริงๆแล้วผมจะเลือกวิศวะของมหาลัยนี้ อะครับแต่ดันเสือกตัดผิดเป็นคณะวิดยาของมหาลัย แล้วไอ้กร๊วกมันก็เบื่อกันครับ
   มันบอกผมว่า มันเลือกสอบตัดปะคณะเอาไว้เรียบร้อยแล้วแต่เสือกลืมเอาใบสมัครไป
   เลยต้องซื้อใบสมัครใหม่แล้วมันก็เลือกคณะวิทยาสาสตร์ของมหาลัยนี้บุพเพอาละวาดจริงๆ
0 w& [& V8 C4 Q2 [( C4 P) K•  ผมกับมันเกิด วันเสาร์ที่ 3 แต่คนละเดือนเวลาเกิด ใกล้กันมาก คิดๆแล้วเนี่ยะ มันก็เหมือนโชคชะตาเล่นตลกกับเราจัง
   ดันส่งคนที่คล้ายๆกับเรา(ณ ตอนนั้นนะครับ)มารู้จักกับผม
; i$ g/ _" [' |! t+ P% l( hหลังจากที่ได้ตรวจร่างกาย แล้วเนี่ยะ อีกประมาณ 2 สัปดาห์ ผมก็ต้องไปเรียนแล้วอะครับ แล้วผมก็นั่งรถตู้ไปที่เรียนอะครับอยู่แถบชานเมือง
ผมต้องเรียนที่ปี 1 แล้วกลับเข้ามาเรียนที่กทม ที่เรียนก็อากาศดีนะ สดชื่น สบายตา ได้ล้างปอดบ้าง
การเรียนก็เรื่อยๆอะครับ  เพราะผ่านการเรียนมาปีหนึ่งแล้วโดยการเรียนที่นี้ จะทำการเลือกสาขาตอนปี 2 อะครับ
ไอ้เราก็มีสาขาที่เลือกเอาไว้ในใจแล้วคือ สาขา เคมี และก็สาขาคณิตศาสตร์ จึงต้องตั้งใจเรียนเพื่อที่จะทำเกรดให้ได้เรียนสาขาที่ผมอยากได้ แต่แล้วบังเอิญมันมีเหตุการณ์ที่ผมต้องไปเจอกับมันอะครับ
“เมื่อเช้าโทรไปที่บ้าน แม่รับสายบอกว่า มังกร มาถึงมหาลัยแล้ว”ไอ้กร๊วกมันพูดกับผม
“โทรไปตอนไหน”
& E. n$ H- D4 H. m8 N! B! N: a“ก็ซักพักได้” ไอ้กร๊วกมันตอบผม
คือผมกับกับกลุ่มของเค้ามีนัดกัน เพื่อที่จะติววิชากันเพื่อที่จะเตรียมตัวสอบมิดเทอมอะครับ โดยผมมีหน้าที่ติววิชาแคลคลูลัส(เป็นหน้าที่ไปแล้ว) และวิชาทางคณิตศาสตร์
: I% _# `3 t; y. f+ ~6 }ส่วนวิชาชีวะ ผมต้องให้มันติว ก็ติวกันครับ ทั้งกลุ่มประมาณ 8คน มั่ง ชายล้วนครับ เฮฮา ไปเรื่อยตามประสาครับ
โดยผมต้องมานอนกับไอ้กร๊วกเนี่ย ตั้งแต่นั้นมาเลยครับ
ก็ช่วงนั้นก็เป็นช่วงติวไปเรื่อยๆอะครับ จำได้ว่าตอนนั้นประมาณอีกเดือนจะสอบ ขะมักเขม้นครับ พี่น้อง อ่านหนังสือ ติวหนังสือกินข้าวกันเป็นกลุ่ม สนุกสนาน จะได้สอบผ่านทุกคน
8 d' b% |# n, b7 |4 Xจนถึงวันสอบครับพวกผมโล่งใจที่สอบเสร็จจะเหลือก็แล้วแต่ลิขิตของสวรรค์แล้วละครับว่าผลการสอบจะออกมาจะเป็นอย่างไง
"วันนี้ ครูจะประกาศผลการสอบมิดเทอมนะค่ะ จากคะแนนเต็ม 40คะแนน เดี๋ยวนักศึกษาไปได้ที่บอร์ดเลยนะ"
ผมได้ 29 ครับ ดีใจไหม...ก็ดีนะแต่อยากได้มากกว่านี้อะครับ
! I$ d5 Q$ h( q  M, p  A6 Rหันไปถามไอ้กร๊วก
" e6 i) R9 ~. G8 N& @" |- b“เฮ้ย นายได้คะแนนเท่าไร” ผมถามมันด้วยความอยากรู้
“ได้ 10 คะแนน” มันตอบเสร็จ แล้วมันก็มันกอดผมด้านหลังอะครับตกใจอะดิ แต่เฉยๆนะ
. b5 l4 H9 ?& {เพราะผมเรียนอยู่โรงเรียนชายล้วนมาตลอด ไอ้เรื่องพวกนี้ ผมเฉยๆ
เอ๋.......หรือว่า ผมจะเป็นเกย์ตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่รู้
' {) ^; W0 D. }6 W6 O“ไม่เป็นไรน่า เดี๋ยวช่วยติวเหลือปลายเทอมอีกกลัวอะไร” ผมถามมัน
- m. o; ~9 g! z5 z+ C2 c“กลัวได้เอฟ วิชานี้อะ” มันตอบผม
“มีเราอยู่อะ ไม่ต้องกลัวหรอก”
“อืม..........................”ไอ้คำว่าอืมก็มันนี้ แหละที่ทำให้ผมคิดว่า มันคงกลัวจะได้เอฟ แต่ตอบแบบกึ่งรับกึ่งสู้
และหลังจากวันนั้น ผมก็ทำสรุป เก็งข้อสอบที่คิดว่าอาจารย์จะออกสอบ
ทำมาเรื่อยๆเลยนะครับคือกะว่า
( Q/ v6 _0 q8 \เฮ้ย ใกล้ๆสอบ มึงเอานี้ของกูไปอ่านนะ จะได้สอบได้'
(ส่วนผมอะครับ ไม่คิดจะเรียนชีวะ ก็สอบให้ผ่านๆไปงั้นละครับทั้งที่มันบอกว่า ง่ายกว่าเลข แต่เราก็เถียงมันนะครับ เลขง่ายกว่า)
และแล้ว ก็ถึงวันเพ็ญ เดือน สิบสอง เป็นคืนที่ทุกคนรอคอยมั้งผมเฉยๆนะ แล้วผมก็ไม่ค่อยสบายด้วยอะ ก็เลยนอนอยู่ที่หออะครับ
แล้วจู่ๆไอ้กร๊วกมันก็เดินมาที่เตียงแล้วก็ถามผมว่า
“ไม่ไปดูประกวดนางนพมาศหรือ”
“ ไม่ไป ไม่สบาย อยากนอน”
2 X9 Q. S( _3 ~; X- Dแล้วมันก็ค่อยๆโน้มมากอดผม ไอ้ผมก็แปลกนะ ให้มันกอดอยู่ได้กอดได้ซักพัก มันก็ร้องไห้ครับ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นมันร้องไห้
) u. Y" R1 `) x) Q! \“เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม”
5 e  e+ }3 }' m' Z/ J“เรารักมังกร”
โอ๊ย แม่เจ้า ตั้งแต่เกิดมากูยังไม่ค่อยจะได้กอดแม่กูเองเลยแล้วมึงเป็นใครเนี่ย รู้จักแค่ไม่กี่เดือน มากอดกูแล้วก็สารภาพรักกับกูอีก
% K: n* g0 A/ B7 ^* _& c  V“ถ้าเราขาดนายไป เราคงอยู่ไม่ได้แน่ๆ”
คืนนั้น แม้ว่า ภายในหอมันจะเงียบเหงา แต่ผมรู้สึกดีนะที่ได้อยู่กับเค้า 2 คนที่ห้อง แล้วผมก็กอดมันตอบครับไม่มีคำพูดอะไรหลุดจากปากของผมเลย ความรักบางทีมันก็มาเร็วจนเราตั้งตนไม่ทันเลย ว่าไหมครับ...
ถ้าเป็นคุณ พวกคุณจะทำอย่างไรดีครับ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับผมกับที่เราไม่เคยรู้จักมักจี่ (รู้จักแค่ 5 เดือน)
  K! I1 T! h/ wมีอะไรหลายๆ อย่างเหมือนกันจนน่าแปลกใจ แต่ก็มีอะไรหลายๆอย่างที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
มาสารภาพว่ารักคุณและขาดคุณไม่ได้ซะด้วยซิ
% P7 [7 X/ ?$ \3 m7 u' K. k: N6 Lวันปิดภาคเรียนผมจะไม่ได้เจอมันตั้งหลายเดือน ก็รู้สึกเหงาๆนะครับ แต่ก็นะ คิดว่า อีกแป๊บเดียวเดี๋ยวก็ได้เจอกัน แล้วจู่ๆเค้าก็โทรมาหาผมอะครับว่าจะมาที่หอเนี่ยก่อนเปิดเรียนซัก 2 วัน ผมก็เลยบอกแม่ แม่ผมบอกให้ผมไปหออยู่เป็นเพื่อนเค้าเถอะเค้าเป็นเด็กต่างจังหวัดไม่มีใคร
. f( A$ ], x) F3 Z  y  tอืม.............แม่เปิดทางแล้วนี้ ไปซิครับ เราก็ไปอะนะ ไปหาเค้าเหมือนเดิมเลย ประโยคแรกที่เค้าทักผมก็คือ “คิดถึงนะ”
“คิดถึงเหมือนกัน” ผมตอบรับ
ความรู้สึกเดิมๆกลับมาอีกแล้วภายในหอไม่ค่อยมีคนมาอยู่เพราะยังอยู่ในช่วงปิดเทอม เหลือผมกับเค้า 2 คน
ครับ เหมือนเดิมครับ นอนกอดกัน ไม่มีคำพูดอะไรออกจากผมอีกแล้ว(จริงๆจะบอกว่า รู้สึกดีจังที่ได้อยู่กับเค้า 2 ต่อ 2)
และในเทอมนี้เอง มันจะต้องมีการเลือกสาขาเพื่อที่จะเรียนต่อในอีก 3ปีที่เหลือ
7 h+ A5 B3 X( x' Sผมก็ถามเค้าว่าจะเลือกอะไร เค้าบอกว่า จะเลือก สาขาเทคโนโลยีชีวภาพมันหางานง่ายนะ
และผมก็ตัดสินใจในสิ่งที่ทุกคนคงคิดไม่ถึงผมเลือกสาขาเทคโนโลยีชีวภาพทั้งที่ตัวเองเกลียดวิชาที่เกี่ยวข้องกับชีวะยังกับอะไรดี แต่ผมก็เลือกมันครับผมเลือกที่จะไปดูแลคนรักของผม (ร่างกายเค้าไม่ค่อยแข็งแรงครับ เม็ดเลือดขาวของเค้าน้อยกว่าปกติครับเพราะฉะนั้น ถ้ามีอะไรนิดหน่อยมากระทบเค้า เช่น จับจมูกของเค้าเบาๆ หวัดมาเลยครับ)
ถ้าเป็นพวกคุณจะเลือกอะไรครับ ระหว่างอนาคตกับคนที่เรารัก
ความรักเนี่ย มันก็แปลกนะครับ มันทำให้เรากล้าทำในสิ่งที่เราคิดว่ามันไม่ใช่ตัวเราเองได้ด้วยเนอะ
& o2 Y" Z) Q& V) F7 x& qครับ ผมก็คงเหมือนหลายๆคนครับ ที่เลือกคนที่เรารัก เค้าก็ทราบนะครับว่าผมเลือกสาขานี้ก็เพราะเค้า และมันก็เป็นความผิดครั้งยิ่งใหญ่สำหรับผม
“เฮ้ย มังกรเมื่อวานได้ไปเที่ยว .....(สถานที่เที่ยวของชาวเราครับ แถวสี่แยกคอกวัว)”
# {1 f! {" G+ q/ v“เอ้าเหรอ สนุกดี ได้เปิดหูเปิดตาด้วย เนี่ยเราเป็นดาวเป็นเดือนของทีโน้นเลย”
“เหรอ”
ครับ ก็ใกล้จะถึงไคลแมกซ์ของเรื่องแล้วครับ
ไอ้กร๊วก มันเริ่มเปลี่ยนไป จริงๆนะจะบอกว่ามันเปลี่ยนไปตั้งนานแล้วละ ตั้งแต่ที่เค้ารู้จักกับ pirch ผมเจอเค้าน้อยลงทำ Project คนละอาจารย์กัน
/ j1 e. X9 K9 y. h0 j% dแล้ววันหนึ่ง ผมก็ไปเจอเค้าที่หอครับ แต่ผมเปิดลิ้นชักอะครับ
6 o% w  S- |9 Cเจอบุหรี่ครับ LM สีเขียว ผมเจอเสร็จผมขยำทิ้งเลยครับ ทั้งบุหรี่ ทั้งซอง
  d, h# i  s) Vคราวนี้ เค้าหันมาถามผมว่า
) m  E: y# l, b# X“ทำแบบทำไม”
. q8 A2 D2 ]- t0 b: m/ X“ก็ก็ร่างกายของกร๊วกไม่ค่อยแข็งแรงไม่ใช่หรือ” ผมก็ตอบกลับมันไป
# w4 P" ~  z: g' q/ Z7 Y. ~, F“ขนาดคนที่รักกู เค้ายังไม่ทำกับกูยังงี้เลย”
, d- m7 V9 B1 ^# P! \, L“แล้วนี้ ถ้าไม่ดีจริง ทำไมหลวงพ่อคูณถึงได้สูบบุหรี่ละ”
( k4 A% A0 J! O; I) {ครับ พี่น้องเป็นไงบ้าง กับคำตอบของเค้าที่เค้าตอบกลับผมมาคนที่ปล่อยให้เค้าสูบคือคนที่รักเค้า แต่คนที่ห่วงใยว่ามันจะเป็นอันตรายต่อสุขภาพของเค้า เนี่ยกลายเป็นคนที่ไม่รักเค้า
  ?7 B" z6 \! {, Q8 d ดอกไม้ทำไมน่าถึงดูสวย แต่ผลของมันทำไมกลับขมจัง
# V% [$ [) O: c# |) o2 ?2 R+ ~ครับ แล้วก็มีเรื่องช็อคซีนีม่า ตามอีกครับ
“ดีครับ ขอคุยกับมังกรหน่อยครับ
$ m( O3 z4 v* a# e7 ?$ p) W“เฮ้ย มารับสายเร็ว เพื่อนโทรมา”
“สวัสดีครับ ใครครับเนี่ย”
% B7 I) N3 u% X  C2 a! c“เราเอง นาย ก.”
$ d* J& c9 |" b% t0 X$ W! L3 s8 Z“อ๋อ ครับ มีอะไรเอ๋ย”
“ไอ้กร๊วกอะ มันบอกว่ามันเป็น......เอดส์”
แล้วผมก็รีบโทรไปถามเค้าเพื่อความแน่ใจ ว่าสิ่งที่ผมได้ยินนะมันไม่ผิดนะ
# M) ~( w9 s& `$ D. ~/ T; P/ l“ฮัลโหล กร๊วกเหรอ ที่ ก. เค้าบอกว่า เป็นเอดส์เนี่ยเรื่องจริงหรือปล่าว”
: [/ _' M1 p! Bตอนนั้น ถ้าแม่เค้าสังเกตเห็นผม เค้าคงรู้อะนะ ผมมีสีหน้ายังไงหน้าซีด ปากสั่น มือสั่น
ในใจตอนนั้นนึก ขอให้มันเป็นเรื่องล้อเล่นซะทีเถอะว่ะ
“จริง” …………….
& p7 Y# P: L; t: L! Fพวกคุณเคยจุกไหม แต่จุกแบบผมเนี่ย มันจุกแบบไม่มีแรงยืนเลยนะ เรี่ยวแรงมันหายไปหมดเลย
“แล้วจะทำไงต่อ” ผมถามเค้าเพื่อที่อยากจะรู้ว่าเค้าจะทำอย่างไรต่อกับชีวิต
“จะกลับบ้าน”
; s9 k- @7 J% E% _1 [“แล้วเรียนละ”
“จะดรอปเอาไว้ก่อน”
3 b6 A# }$ U3 E8 t7 D0 Z: Z“เหรอ”
“แค่นี้นะ จะนอนต่อ”
, m. I* e4 ^$ y6 Z$ bแล้วมันก็วางหูไป
ไอ้บ้า คนเค้าห่วงอยู่ว่า มันจะเป็นไงบ้าง  ดันเจอกวางหูไปอีก เอาละซิครับ พ่อแม่พี่น้อง นี้ผมควรทำไงดีครับเนี่ยจากคนที่เคยใจเย็น ค่อยๆใช้ปัญญาในการแก้ปัญหา
, L, W, o4 \. s- y/ {มึนครับ งงครับ มันมาเร็วเหลือเกิน จนผมตั้งตัวรับไม่ทันคืนนั้นนอนไม่หลับ คิดอยู่ว่าจะทำไงดี ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำไงครับ
; E/ V1 S2 p1 z8 Q; M“แล้วคิดจะกลับบ้านเมื่อไร” ผมถามเจ้ากร๊วกในคืนนั้นเอง
2 @2 e2 `4 E# E6 h“อีกประมาณ 2-3 วัน”
“โอเค แค่นี้นนะ”
# `+ b6 ~" i% `' y3 D/ N4 I' U คืนนั้นเอง ผมต้องโกหกแม่อะครับว่าจะดูเพื่อนที่เค้าเป็นมะเร็งอยู่ ต่างจังหวัด แม่ก็โอเคนะให้ไปทางผมก็เตรียมตัวเลยครับ ที่จะไปหาเค้าที่ต่างจังหวัด
9 X& N: Y  q# V6 e( @% A7 H  a( O แต่ช่วงก่อนที่ผมจะออกเดินทางเนี่ยผมหาข้อมูลโรคเอดส์เยอะมากกกกกกก โทรไปถามหลายๆโรงพยาบาล เวปไซด์ เป็นบ้าไปเลยจากคนที่เกลียดชีวะยังกับอะไรดี กูต้องมาหาข้อมูลทางด้านชีวะหรือว่ะ ไม่เป็นไรครับตอนนั้น ทำเพื่อคนที่ผมรัก
* H3 J1 u0 Z0 C/ ]1 b8 y และผมก็ออกเดินทางไปหาเค้าที่ต่างจังหวัด ไปบ้านเกิดของเค้าไปถึงเสร็จ ตายห่ากู รถไฟที่จะเข้าบ้านเค้าหมดแล้ว ทำไงดีว่ะเนี่ย  ลุงๆครับ ไป.......เท่าไรครับตัดสินใจเรียกมอไซด์รับจ้างไปบ้านเค้าเลย 160 บ ครับ ไปครับไป
ตอนนี้ อย่าแต่ 160 บ 500 กูก็ให้ได้ ไปถึงที่บ้านเค้าแล้ว ไปไหว้พ่อแม่เค้าอะครับ
“หวัดดีครับ พ่อแม่” ผมยกมือไหว้พร้อมกับทักทายอะครับ
“อ้าว กร็วกพึ่งจะกลับ กทม วันนี้เอง มีอะไรหรือปล่าว”
เอ้า ฉิบหายแล้วกู ไหนบอกว่าจะมาอยู่บ้าน 2-3 วันนี้ เล่นมาวันเดียวแล้วกลับ หมายความว่าไงว่ะ  คืนนั้นเลยต้องนอนที่บ้านเค้าก็ระหว่างที่รอนอนนั้น แม่เค้าก็ถามผมว่า
7 F3 x! M! X9 X0 p9 {“เออ ที่มหาลัยมีกิจกรรมเพิ่มอะไรหรือปล่าวทำไมพักนี้เห็นเจ้ากร๊วกขอเงินแม่เยอะจัง”
“ไม่มีนะครับ” ผมตอบแบบไม่คิดอะครับก็มันไม่มีจริงๆอะ ในชีวิตนี้ ผมเกลียดที่สุดก็คือการโกหก ดังนั้น ตอนที่ผมโกหกแม่เพื่อที่จะมาหาเค้าเนี่ยผมบอกตรงๆนะครับ ผมรู้สึกผิดมากๆเลยครับ แต่ทำไงได้อะครับ ถ้าไม่ทำแบบนั้นผมก็คงไม่ได้มาเยี่ยมเค้า
“อ้าว ไอ้กร๊วกหลอกแม่แล้วไง” แล้วเราก็คุยซัพเพเหระไปเรื่อยๆจนเข้านอนครับ
นอนไม่หลับครับผม ทั้งคืนเลย เพราะผมต้องการจะออกจากที่นี้รอบแรกเพื่อที่จะไปเจอกับเค้าครับพอลุกจากที่นอนเสร็จ แม่เค้าก้ให้ผมกินข้าวกินปลา กว่าจะได้ออกจากบ้านเค้าก็เกือบ10-11โมงนั้นแหละ
# L- F' W' S* e' w0 F) _9 Pแล้วผมก็กลับรถทัวร์ตอนนั้นมาถึง กทม ประมาณ 3-4 โมงได้ครับ
5 w& N, _" D! |/ c6 P2 k, mดีใจมาก รีบหาตู้โทรศัพท์ โทรหาเค้าเลย
/ I; T, ~7 n2 d& @) I& Z“เฮ้ย ไอ้กร๊วก เนี่ยเราขอแม่ออกมาเจอนาย 2 วันเนี่ยวันนี้เราขอค้างที่หอนายด้วยนะ เดี๋ยวแม่เราสงสัย”
; p: u7 x7 F: H& M! R& Kแต่คำตอบที่ได้จากปลายสาย คือ ไม่ได้ มึงมีบ้านอยู่ที่กทมมึงก็ไปนอนบ้านมึงดิ
# M) [& e; Z4 q5 z- q4 xเป็นเพื่อนๆจะทำอย่างไร ครับ กลับบ้านตอนนี้โดนแม่ถามอย่างละเอียดแน่ว่าไปไหนมา อย่างไร แล้วเรื่องที่ผมโกหก มันก็ถูกจับได้แล้วผมก็จะขาดความไว้เนื้อเชื่อใจจากแม่ผมไปเลย จะผ่านคืนนี้ไปได้ยังไงน่า
เป็นพวกคุณจะทำอย่างไรดีครับโดนบอกว่าไม่ให้นอน แถมไล่กลับบ้านอีก ทั้งที่เราได้บอกเหตุผลไปนะครับว่าทำไมผมถึงไม่สามารถกลับบ้านได้
" u) x) T0 e  b. B" t+ \" \16.00 น.
& x# p7 c+ G3 ^# y2 b“เฮ้ย เราไปนอนด้วยได้ไหมอะ คืนนี้” ผมถาม
0 @; V4 X" y. T) ?% z1 ^“ไม่ได้” ไอ้กร๊วกรีบสวนมาเลยท่าทางจะไม่พอใจเสียด้วยซิ
2 o* {/ Y# o  I+ F% \“ก็เราบอกแม่เราไปแล้วไงว่า เราจะอยู่กับเพื่อนอีกวัน 2 วันแล้วค่อยกลับ” ผมขอร้องมันอีกครั้ง
“ยังไงก็ไม่ได้”  ไอ้กร๊วกมันก็ยังตอบเหมือนเดิม
1 n/ z8 u; X2 r0 C8 o2 T' oไอ้บ้าเอ๋ย เนี่ยกูห่วงมึงขนาดนี้มันยังไม่เห็นใจกูเลยเหรอว่ะผมก็ไม่รู้ทำยังไงอะครับ ก็เดินเล่นแถวอนุเสาวรีย์ชัยฯ
18.00
“เฮ้ย ขอเรานอนเถอะ คืนเดียวเอง พรุ่งนี้ เช้าเราจะรีบกลับบ้านเลย”ผมพยายามพูดอย่างใจเย็นที่สุด
“ไม่ได้ บอกว่าให้กลับบ้านไป บ้านมึงอยู่ กทม.ก็กลับบ้านนอนดิ”คำตอบของมันยังคงเหมือนเดิม
“ก็บอกแล้วไงว่า เรากลับบ้านไม่ได้ ถ้าเรากลับแล้วเป็นไงก็น่าจะรู้นี้น่า” ผมพยายามอ้อนวอนสุดชีวิต
และคำตอบที่ได้ก็คือ “ยังไงๆก็ไม่ได้”
- a" I- G6 P3 e" Aเฮ้อ กูทำกรรมอะไรว่ะกูถึง ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้เนี่ย ครับ เหมือนเดิมครับ เดินเล่นที่อนุสาวรีย์ชัยฯ  ดูวิวข้างทางก็ได้ว่ะ ดูหนังสือที่ดอกหญ้าก็ได้ว่ะ เดี๋ยวค่อยโทรหามันใหม่เผื่อมันอารมณ์ดีขึ้น(ถึงตอนนี้ ทุกคนคงเห็นว่าผมโง่น่าดูเลยเนอะผมมานั่งนึกย้อนไป ผมก็ยังว่าตัวเอง ทำไมโง่จังว่ะ )
9 `* Z" v- x" z( I; T 22.00
) ]+ ?) C8 N* `# y. o“เฮ้ย ขอเราไปนอนด้วยนะ มันดึกมากแล้ว คนที่บ้านเรานอนหมดแล้ว”ผมขอร้องมันอีกครั้ง หน้าด้านฉิบหายเลยกู
“ก็บอกแล้วไงว่า อย่างไงก็ไม่ได้ๆก็ไม่ได้ซิ พูดไม่รู้เรื่องหรือไง”คำตอบของมันยังเหมือนเดิม
“ก็เราบอกแล้วไง ทำไมถึงกลับบ้านไม่ได้” ผมบอกเหตุผลให้มันฟังตกลงกูโง่หรือว่ามันบื่อว่ะเนี่ย
0 `, V1 X5 S9 e9 Mตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด .............. มันวางสายไปเลยครับ
/ [4 M, L% X/ {4 Mทำไงดีว่ะ กู เอาว่ะ เดี๋ยวเที่ยงคืนโทรหามันใหม่ ก็ได้ ตอนนั้นผมนั่งอยู่ป้ายรถเมล์ หิวนะครับแต่ก็กินข้าวไม่ลงมันทั้งเหนื่อย ทั้งห่วง มันอะครับ
  t$ {. N5 x% u   24.00 ................
- M5 z4 [4 T3 f; D" @   “เฮ้ย มันเที่ยงคืนแล้ว ตอนนี้เราอยู่อนุเสาวรีย์เลย เรากลับบ้านไม่ได้ ขอเรานอนคืนหนึ่งละกัน แล้วจะรีบกลับ”ผมขอร้องมันเป็นครั้งสุดท้าย กะว่า ถ้ามันไม่ให้นอนผมก็จะรอถึงเช้าแล้วค่อยกลับ
' d' [% ?: w$ \4 X: Y- d   “เฮ้อ......ก็ได้ แต่ตื่นเช้าขึ้นมา รีบๆกลับบ้าน”คำตอบของมัน คราวนี้ดูเข้าท่าหน่อย
* N- C! U3 l* X* {: E( C8 T+ y: j$ E   “ขอบคุณมาก” ดีใจยังกับถูกหวยรางวัลที่1 ผมรีบเดินไปหาเค้าที่หอของเค้าเลย ถ้าเหาะไปได้ผมคงเหาะไปหาแล้ว พอผมไปถึงเท่าไรละครับ
“เอ้า รีบอาบน้ำ แปรงฟันซะ แล้วรีบนอน พรุ่งนี้จะได้รีบกลับ”ไอ้กร๊วกมันบอกผมก่อนที่มันจะล้มตัวลงนอน
" ?+ `* r' q2 w+ ]/ w, r) _  A' p“อะไรว่ะ มึงจะให้กูถามข่าวคราวของมึงหน่อยไม่ได้เลยเหรอว่ะ”ผมโมโหครับ เลยโพล่งออกไปอย่างนั้น
“กูง่วง” สั้นๆง่ายๆได้ใจความ
ผมก็ไม่รู้ว่า จะทำอย่างไงดีอะครับ อาบน้ำ แปรงฟันแล้วก็นอนตามที่เค้าบอก หลังจากทำธุระเสร็จ ผมก็กลับมานอน แต่ประทานโทษครับเค้านอนหันหลังให้ผม ไม่พูดไม่จา เงียบ ดูๆแล้ว เค้าคงอยากให้ถึงเช้าเร็วกลับกันกับผมนะ อยากให้ราตรีนี้ยาวนานเท่าที่ยาวนานได้
' P9 a" F3 |& t2 ?   06.00 น
) b3 c( K: I$ z# s. Y* A8 g# r                “เอ้าเช้าแล้ว รีบไปอาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัว จะได้กลับบ้านกลับช่องซักที” ไอ้กร๊วกมันปลุกผมแต่เช้าเลยครับ
7 X  X$ H* M: [7 I0 I0 f   “เฮ้ย อีกเดี๋ยวไม่ได้หรือ ยังเช้าอยู่เลย”ผมตอบมันไป เพราะยังง่วงอยู่เลย
   “ไม่ได้ ไหนบอกว่า เช้าจะรีบกลับ”
- Y# C/ E* g3 b" x0 N   “ไม่มีคำว่า แต่......... ไปไปจัดการเรื่องของตัวเองซะ”
   “เออ ไปก็ไป”
   “รีบๆด้วยละ จะได้รีบกลับซะที”
1 ?- f/ @9 D$ L( Z2 w   07.00 น.
   “เดี๋ยวเราจะกลับแล้ว”
   “เออ ทำไมช้าจังว่ะ รีบๆกลับไปเลย”
, A4 K# @7 h, b  |4 j* q  l   อืม......
ผมโดนไล่ออกจากหอของเค้าครับ ขืนอยู่ต่อ ผมคงหน้าด้านเนอะ  
ครับ กลับก็กลับ ผมนั่งกินข้าว เดินเล่นซักพัก แล้วค่อยกลับระหว่างนี้ผมก็นั่งคิดนะครับ ว่าผมจะอย่างไรต่อดีหลังจากที่กลับบ้านแล้วผมคิดอะไรอย่างหนึ่งได้ (ลองเดาเล่นๆนะครับ ว่าผมคิดอะไรอยู่)
“แม่..........ผมกลับมาแล้ว”
6 `( K+ i& B5 m4 z4 T   “เพื่อนเป็นไงบ้างล่ะ ดีขึ้นไหม”
   “ก็ดีครับ ทำใจได้มากขึ้นแล้ว” ผมโกหกอีกแล้ว ผมต้องตกนรกอีกแล้วหรือเนี่ย เพราะในชีวิตนี้สิ่งที่ผมเกลียอดอยู่อย่างหนึ่ง ก็คือ การโกหกครับ
: E- ~, `0 T+ }1 e& x( S0 c   “แล้วจะไปไหนเนี่ย”
   “จะไปไหว้หลวงปู่.................ที่วัด..................”
4 x* `* b2 R2 L7 o7 L, s7 z: v3 [; r   “ไหว้เรื่องเรียนครับแม่”
9 A. u, z5 B8 _3 q* r   “รีบไปรีบมาละ”
ผมรีบเลยครับ ไปไหว้แล้วบนเอาไว้อะครับ ผมบนว่า
   หลวงปู่......ครับขอให้หมอวินิจฉัยโรคของไอ้กร๊วกผิด ถ้าหมอวินิจฉัยโรคผิดผมจะพาเจ้ากร๊วกมาไหว้พร้อมพวงมาลัยมาถวายท่านนะครับ
2 f$ x1 S2 }3 M* b' @ผมก็พยายามแวะมาเยี่ยมเยี่ยนเค้า ไม่อยากให้เค้าคิดมาก กินข้าวด้วยกลับบ้านพร้อมกัน
เรื่อยมา
เรื่อยมา
* g  j% Z7 z$ X( n  J( Lเรื่อยมา……………………..
( \9 m$ p- J: O, V$ Y- L. w" D. H" iจนกระทั่ง ผมก็มีอะไรกับเค้าครับ นั้นแหละครับคือความคิดพิเรนทร์ของผม ผมกะว่า ถ้าเค้าเป็นเอดส์จริงๆ ผมก็เป็นด้วยผมคิดอย่างนั้นจริงๆนะ (อยากให้เค้ารู้ว่า ถ้าเค้าเป็นอะไรไปผมคนนี้แหละที่จะตามไปด้วยติดๆ)  
   ตอนนั้น ผมก็หาข้อมูลไปเรื่องโรคเอดส์ไปตรวจเลือดอะครับทุกๆ 3 เดือน แล้วก็ทำโปรเจคเพราะผมเรียนอยู่ ปี 4 แล้วนี้ ต้องจบเอาใบปริญญามาให้แม่เหนื่อยมากเลยนะครับ
   ผลการเลือด ครั้งที่ 1 ไม่พบ
   โอโฮ โคตรดีใจเลยครับ แต่ก็ยังวางใจไม่ได้ช่วงนั้นก็ยังอยู่กับเค้า ทำโปรเจค กินข้าว ดูแลอาหารการกินของเค้ามันก็ยังเปรยๆกับผมนะว่า รำคาญ เน้นนะครับ มันว่า น่ารำคาญ ที่ผมเกาะติดมันขนาดนี้เคยคุยกับผมว่า ทำไมผมไม่ไปจากเค้าซักที เพราะว่าเค้าไม่สามารถจากผมได้พวกคุณเข้าใจความหมายเค้าไหมครับ
   เค้าหมายความว่า เค้าไปจากผม ผมก็ยังตามเค้าไปทำไมผมไม่ไปจากเค้าซักที    งงไหมฮะ
   กูเจ็บอีกแล้ว เอ้าไม่เป็นไร ก็กูรักเค้านี้แค่นี้เอง สงสัยเค้ากังวัลเรื่องที่ตัวเองเป็นเอดส์ เลยพาลด่าเราแน้ยังมองโกในแง่ดีอีกกู
   3 เดือนต่อมา ผลการตวจเลือด ครั้งที่ 2 ไม่พบ แอบลุ้นอะครับ อีกคั้งเดียวเท่านั้น ผมก็จะรู้ว่าเค้าเป็นหรือไม่เป็น
: z3 I$ ~- {# }( P; b   “เฮ้ย เราไปตรวจเลือดมาแล้วนะ เป็นแนกกาทีฟ”ผมพูดขณะตอนที่ผมอยู่ที่หอของไอ้กร๊วก
   “เหรอ แล้วมันจะเจอได้ไงอะ ก็กูไม่ได้เป็นเอดส์อะ”มันตอบหน้าตาเฉย
0 ]9 i7 [+ r' j3 }9 w6 Z: W* ~   จุกไหมครับท่าน ทั้งดีใจ ทั้งงง อะครับผมดีใจมากเลยนะ ตอนนั้นที่มันบอกผมว่าไม่เป็นเอดส์ คนที่ผมรักไม่เป็นอะไรแล้วผมเผลอกระโดดกอดมันแน่นเลย
   “จริงดิ แล้วทำไมถึงหลอกเราอะ” ผมถามมันถึงสาเหตุที่มันหลอกผม
3 r8 [8 V& Q6 G6 ?) E& r8 M: @   “อ๋อ เราอยากลองใจเจ้า ก.”มันก็ตอบหน้าตาเฉยอีก
" d9 X: l+ f0 k  I! w   “แล้วลองใจเค้าทำไม”ผมถามมันเพราะผมอยากรู้จริงๆ
   “ก็กูชอบเค้าอะ”มันตอบพร้อมแววตาที่จริงจัง ว่าสิ่งที่เค้าพูดเนี่ย เรื่องจริงนะ
เป็นไงครับ จุกครั้งที่ 2 เหมือนฟ้าผ่ากลางกบาลกูตอนกลางวันเลย อะ ไม่เป็นไร มันคงหน้ามืดตามั่วซักพักเดี๋ยวมันก็คงกลับมารักกูเหมือนเดิมนั้นแหละ
" F0 p( N7 |9 K1 b   “เออ ไอ้กร๊วก เราไปบนให้นายมาอะ” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องคุยเลย
2 z+ G* d9 F  l% ]   “บนว่าอะไร” คราวนี้มันถามผมพร้อมปนเงื่อนที่สงสัยบนหน้าของมัน
“เราบนว่า ถ้านายไม่เป็นเอดส์เนี่ยเราจะพานายไปไหว้หลวงปู่.........ที่ซ.บ้านเราพร้อมพวงมาลัยมาถวายท่าน”ผมตอบพร้อมรอคำตอบจากมันว่าจะว่างวันไหน
   และคำตอบของมันก็คือ
“มึงทำบ้าๆอะไรเนี่ย มึงไปแก้บนให้กูเลยนะ บนกับผีบ้าผีบออะไรไม่รู้ถ้าเป็นเสด็จพ่อ ร.5 ก็จะไปหรอก เนี่ย ทำให้กูลำบากไปแก้บนให้กูเลย รีบๆด้วย”
! f% I+ c& e5 T: P  R3 n7 B' ~   “ก็แค่ไปไหว้ท่าน”ผมยังสงสัยว่ามันลำบากตรงไหนว่ะเนี่ย
   “ก็กูไม่ไป จะทำไม” มันยังคงยืนยันคำเดิม
“เออ เดี๋ยวกูไปแก้บนให้ กูผิดอีกหรือว่ะเนี่ย” ผมตอบเลยด้วยสีหน้าที่เซ็งสุดชีวิต
8 h) u5 p, v  n/ ~   “เออ อีกเรื่อง เพราะมึงเลยทำให้กูลำบาก”มันพูดขึ้นมาพร้อมจ้องหน้าผมเพื่อขอคำตอบกับคำถามที่มันกำลังจะถาม
   “เรื่องอะไรอีกละ” ผมถามไปเพราะว่าผมนึกไม่ออกจริงๆครับ ว่าผมไปทำให้มันเดือดร้อนตอนไหน
3 {/ [) @# i" o& D0 _3 \0 i7 I6 m% c   “ก็ตอนที่กลับไปหากูที่...............แล้วกูไม่อยู่มึงจำได้ไหม”มันเริ่มรำพึงรำพันแล้วครับ
! l, q5 I2 f0 I1 k  l/ ^4 u   “อ๋อ จำได้ ไหมหรือกูยังเหมามอไซด์รับจ้างไปบ้านกร๊วกตั้ง 160 เนอะ จำได้”น้ำเสียงใสแจ๋ว
( s! a' L# n# l  s9 Q/ G+ q( A2 {   “มึงทำให้กูขอเงินแม่กูได้น้อยลง เพราะมึงเลยมึงดันไปบอกว่าที่มหาลัยไม่มีกิจกรรม แม่กูเลยไม่ได้ให้ตังค์กูเพิ่มเลยแล้วอีกอย่างนะไอ้เงิน 160 บาทเนี่ย เสียดายไหมเอามาซื้อพิซซ่ากินดีกว่า” มันพูดด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกเลยว่ามันโกรธผมจริง
เฮ้ย กูผิดอีกหรือเนี่ย  ผมทนไม่ได้เลยตอบกลับว่า
   “เฮ้ย มันเป็นความผิดของกูเหรอว่ะ ที่แม่มึงให้เงินมึงน้อยลงนะ”
4 I4 p; J' ?+ e8 l1 k   “เอ้า ถามมึงไม่บอกแม่กูว่าที่มหาลัยไม่มีกิจกรรม กูก็คงจะขอเงินแม่กูด็เยอะขึ้นอยู่หรอก” เป็นไงครับ คนอ่านกับคำตอบที่มันให้กับผม มันพูดถูกนะถ้าผมไม่บอกแม่ของมัน มันคงจะได้เงินเยอะขึ้น
/ J* z  V  N- ~1 z! Kจุกอีกแล้วครับ เฉพาะวันนี้ ผมจุกไปกี่ครั้งเนี่ย  
- z0 w$ X2 }& c/ q* ?/ n2 F2 b5 r0 k5 Q   ยังครับ..........................ยังไม่จบครับวิบากกรรมของผมยังไม่จบแค่นี้
   ผมยังโดนมากกว่านี้ เดี๋ยวมาต่อคราวหน้านะครับ
และก็มาถึงวันที่ผมจะต้องพรีเซนต์ ผมคิดว่า ผมเตรียมมาดีแล้วนะแต่ก็อย่างที่บอกผมเกลียดชีวะ มันเลยดูไม่ดีเลยนะครับในสายตาอาจารย์จนอาจารย์เค้าเปรยๆกับผมว่า
   “คุณเนี่ย ไม่มีการเตรียมตัวเลยนะครับเนื้อหาไม่แน่น ไม่รู้เรื่องเลย”
   “ครับ” หน้าแหกหมอไม่รับเย็บเลยกูว่ากูเตรียมตัวมาดีแล้วนะเนี่ย
พอผมกลับมาที่นั่งเท่านั้นละครับ เจ้ากร๊วกหันหน้ามาผมแล้วพูดว่า
+ G- \( ?1 B3 m* ~   “กูเห็นด้วยกับอาจารย์ที่ว่ามึงพูดไม่รู้เรื่องอีกอย่างถ้ากูรู้ว่ามึงโง่ขนาดนี้ กูไม่ให้มึงมาเรียนสาขานี้หรอก” มันตอบพร้อมสายตาที่ดู
- k- Y4 l; W/ ^6 s* L0 w7 q   จุกครับ คือ ถ้าเป็นคนอื่นเค้าพูดเนี่ยผมจะไม่ว่าอะไรเลยนะ เพราะผมถือว่าเค้าไม่รู้ แต่นี้เป็นมันอะครับ
8 K. G( E, n; \( sรู้ทั้งรู้ที่ผมเลือกเรียนสาขานี้ ทั้งที่ไม่ใช่ตัวผมเอง เพราะเค้าแล้วเค้าก็เป็นคนบอกเองด้วยว่า เรียนสาขานี้เถอะ พูดไม่ออกครับ
- \1 R4 H. v; N' _   พวกคุณเคยร้องไห้ไหมครับ ร้องไห้ในใจเจ็บจังเลยครับ เจ็บมากๆเลย
' g: x7 o; f1 X8 {$ F   ครับ การพรีเซนต์ครั้งนั้นผมได้น้อยที่สุดอีกแล้ว จริงๆผมน่าจะชินแล้วนะ  เพราะว่าผมได้เกรดน้อยที่สุดในสาขาอยู่แล้ว แต่แล้ววิบากกรรมของผมยังไม่จบแค่นี้ครับ
6 [  S* }& ?. B7 Z- }   ในเย็นวันนั้นเอง ผมก็รอเค้านะครับ ที่ห้องแลปเจออาจารย์ประจำโปรเจคของเจ้ากร๊วกมัน
: t* p& Y1 i5 l3 M3 p" S; [   “สวัสดีครับ อาจารย์.....”ผมพนมมือไหว้พร้อมทักทายไปด้วย
   จู่ๆอาจารย์ก็รีบดึงผมเข้าไปให้ห้องของเค้าแล้วท่านก็ถามผมว่า
  s  m9 Z5 p% \/ F# ~2 ]   “คุณใช่ไหมชื่อ มังกร” ท่านถามด้วยสีหน้ากังวล
, k- {! l1 p+ u- q# F+ u/ X   “ครับ อาจารย์” ผมตอบกลับไปด้วยสีหน้าก็ไม่ต่างจากท่านก็อยู่ที่นี้มาเกือบ 4 ปีแล้ว ทำไมจู่ๆถามกูว่ะว่ากูชื่ออะไร
' s3 @4 `' }5 ]  J9 ?1 m" _   “อาจารย์...........เค้าจะไม่ให้คุณจบนะเพราะเรื่องของเกรดที่เรียน ตอนนี้ อาจารย์เค้าสั่งงานอะไรก็รีบทำ ทำให้ดีด้วยแล้วรีบไปส่งซะ ไม่งั้น คุณได้เรียนพร้อมรุ่นน้องแน่”อาจารย์พูดด้วยน้ำเสียงที่ห่วงใยผมเหลือเกินขอบคุณอาจารย์มากนะครับ
   “ ครับ” ผมรับปากเพราะผมก็ไม่สามารถที่จบ 5 ปีได้ผมต้องรีบจบออกมาช่วยแม่ผมหาเงินมาส่งเสียน้องของผมเรียนต่อ
   “เฮ้ย ไอ้กร๊วก อาจารย์.........เค้าบอกว่าเราอาจจะต้องจบ 5 ปีอะ” ผมถามเค้าเพื่อเค้าอาจจะให้ทางออกอะไรที่ดีๆกับผม
- I4 Q; ]) Z9 I. s1 \% N   แต่ปล่าวเลย
/ H3 V  c; @7 l# Q% t   “ 5 ปีก็ 5 ปีดิ” คำตอบมันให้กำลังใจผมมากเลย
   “ แล้วอีกอย่างถ้ากูเป็นเจ้าของบริษัทกูก็ไม่รับมึงเข้าทำงานหรอก เพราะเกรดมึงห่วยขนาดนี้ใครเค้าจะรับ” เป็นกำลังใจเพิ่มเติมที่ผมได้จากกร๊วกอีกเช่นกัน
" y; L% Z. t# l" x8 H5 u9 E! r และตอนนี้เองที่ผมคงจะตาสว่างแล้วมั่ง ผมก็เลยตั้งหน้าตั้งตาทำงานตามที่อาจารย์สั่ง ไปซ่อมตามที่อาจารย์ ทำรายงานตามที่อาจารย์สั่งเพราะผมมีคนข้างหลังที่รอผมอยู่ ไม่ว่าจะน้องๆแล้วก็แม่ของผม อีกผมจะให้ชีวิตของคนๆหนึ่งที่รู้จักกันแค่ 4 ปีมาทำลายชีวิตของผมไม่ได้อีกแล้วอีกอย่างถึงแม้ผมอยากจะย้ายสาขากลับไปเรียนภาคคณิตศาสตร์ผมมาไกลกว่าที่จะไปเริ่มต้นกับมันอีกครั้ง
   ความพยายามครั้งนั้นผมได้กำลังใจจากเพื่อนๆที่อยู่ pirch ไม่เคยได้รับจากเจ้ากร๊วกเลยพับผ่าซิ
  “O.K. ผมให้คุณผ่านนะ” อาจารย์.............บอกผมด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าเออมึงรีบๆหายจากกูซะ เดี๋ยวกูเปลี่ยนใจไม่ให้มึงจบขึ้นมา  รีบไปเลยไป
) u5 T! V# V7 r$ }    “ขอบคุณครับ อาจารย์” เหมือนรับรู้ถึงความรู้สึกที่อาจารย์ที่จ้องมาทางผม
5 q9 ~1 ]# z/ P% T5 m3 L   ผมออกจากห้องนั้นด้วยความโล่งอก ทำไมน่าการที่เราเรียนอะไรที่มันไม่ใช่ตัวเราเองเนี่ย 4 ปีเอง ทำไมมันนานแหมนี้เนี่ยที่เหลือ ตอนนี้ก็คือเตรียมรับปริญญาอย่างเดียว ลืมบอกครับ ผมจบตอนซัมเมอร์แล้วที่บ้านผมก็ไม่มีใครรู้เลยว่า ผมได้เหรดเท่าไร อีกอย่างไม่อยากให้เค้ารู้ด้วยอะครับ เพราะเค้าเคยห้ามแล้ว
อย่า อย่า แล้วก็อย่า เรียนสาขานี้
กูก็เสือกดื้อ เอาอารมณ์มาเหนือเหตุผล แล้วเป็นไง เฮ้อ
- `) ~9 @# V; Z7 K/ N& V3 ]ช่างมันเถอะ มันจบแล้วนี้หว่า คิดอะไรเพลินๆอยู่มาเจอคนที่ไม่อยากเจอเลย
8 R& i& @1 {( Y“เออ ไอ้กร๊วก อาจารย์ เค้าให้เราผ่านละเราจบแล้วก็รับปริญญาพร้อมนายเลย” ผมบอกกะว่าให้มันบอกเออเก่งเนอะ ดีใจด้วยนะ อะไรทำนองนี้
แต่คำพูดที่หลุดออกจากปากของมันก็คือ
“เอ้าเหรอ มึงจบด้วยเหรอ” กำลังใจที่ผมได้รับจากมันอีกแล้วแล้วผมก็ไปกินข้าวกับมัน คิดว่า มื้อนี้คงจะเป็นมื้อสุดท้ายที่ผมคงได้กินข้าวกับเจ้ากร๊วก
- u- Z) H& n- |. Q. I. I% eแล้วก็วันที่แม่ผม หรือแม้กระทั่งตัวผมเองก็ดีใจ ผมทำได้แล้วครับทั้งที่เหมือนอยู่ในนรกมา 4 ปี ผมผ่านมันมาได้แล้วครับอยากตะโกนให้ก้องฟ้าว่า ผมจบแล้วโว้ย
! H; O- h# ^) t& {: ?6 ?8 x: {   เหตุการณ์ต่อจากนี้ไปก็ไม่ได้สลักสำคัญอะไรแม่ของไอ้เจ้ากร๊วก ให้เจ้ากร๊วกตามผมไปถ่ายรูปด้วย ครับ ผมก็ไปนะแล้วมันก็เป็นรูปรับปริญญาสุดท้ายที่ผมได้ถ่ายกับมัน
% N% X4 i. J9 n“ขอสายคุณมังกรค่ะ” เสียงใครก็ไม่รู้ไม่คุ้นเอาเสียเลย
3 o- y- q5 l( i$ v' m8 |7 j( ~   “ครับ เรียนสายครับ” ใครว่ะอยากรู้จริงๆ เพื่อนกูคนไหนว่ะเนี่ย พูดเพราะฉิบหาย
   “เออ ถ้าเราจะนัดคุณเข้ามากรอกใบสมัครพร้อมทั้งทำแบบทดสอบเพื่อเข้าทำงานค่ะ ไม่ทราบว่า วันพฤหัสนี้ สะดวกหรือปล่าวค่ะ”
   “สะดวกครับ” มึงจะให้กูไปตอนนี้กูยังไปให้ได้เลย
   “แล้วเจอกันนะค่ะ” เสียงใสแจ๋ว
   วันนี้ที่รอคอย วันพฤหัสมาถึงแล้ว
   “คุณมังกรใช่ไหมค่ะ” ฝ่ายบุคคลถามผมพร้อมเตรียมใบสมัครมาให้ผมกรอก
   “ใช่ครับ” ผมรับคำเป็นงานแรกเลยนะเนี่ย ที่เค้าให้ผมกรอกเป็นกิจจะลักษณะขนาดนี้
   “เดี๋ยวทำแบบทดสอบก่อนนะค่ะ แล้วตอนบ่ายเข้ามาคุยกับพี่”ฝ่ายบุคคลพูดทั้งยื่นทั้งใบสมัครและก็แบบทดสอบ
$ J( H" R* ?5 V% I" I0 G   “ครับ” ผมรับคำสีหน้าแสดงออกว่าอยากได้งานมาก
“แล้วตอนบ่ายรบกวนมารับฟังผลการทดสอบด้วยนะค่ะ”
% Y7 Q6 d$ m9 o- C& Z) `“ครับ” ผมตอบขณะที่ผมยังกรอกรายละเอียดข้อมูลของผมลงในใบสมัคร
อ๊อด เสียงพักเที่ยงของบริษัทที่ผมไปสมัคร ดังโคตรน่ากลัวเลยผมทานข้าว แล้วถือโอกาสสำรวจบริษัทที่ผมสมัครเป็นบริษัทที่ผลิตสีที่ใช้ในสิ่งพิมพ์ทั้งหลายอะครับ
. z( `1 S9 ?; T% a/ @, H   13.00 น.
“ผลการสอบของคุณโอเคนะค่ะ วันจันทร์คุณมาทำงานได้เลย เริ่มงาน8.00 โมงเช้า เลิก 5 โมงเย็น ทำงานวันจันทร์ถึงวันเสาร์นะค่ะมีอะไรจะถามอะไรอีกไหมค่ะ” เจ้าหล่อนตอบได้เสียงราบเรียบจัง
   “ผมจะได้เงินเดือนเท่าไรครับ” ผมถามตามที่เค้าเรียกร้อง
( V# d5 U5 \1 B5 m   “6 พันบาทค่ะ” ตอบได้เสียงราบเรียบอีกแล้ว
อะไรว่ะ เรียนมาซะสูงได้เงินเดือนเท่านี้เองเหรอว่ะ เอ้าๆก็เอาดีกว่าไม่มีงาน
3 y- g& E8 B1 f0 G  M“โอเคครับ” ผมตอบ เพราะอยากจะรีบออกจากบริษัท เพื่อที่จะโทรศัพท์ไปบอกแม่ว่า ผมได้งานแล้ว แม่ผมคงดีใจนะ (คิดว่างั้นนะ)
“แม่ ผมได้งานแล้ว เดี๋ยววันพรุ่งนี้ วันเสาร์ ผมขอไปซื้อกระเป๋านะเอาไว้ใส่เอกสงเอกสาร ไว้ทำงานนะ” บ้าเห่อฉิบหายเลยตู
) n; q# W* m1 b6 g1 G% P3 q( b“เอาซิ” แม่ตอบ ท่าทางแม่จะดีใจกว่าผมอีกนะเนี่ย
คืนนั้นเอง ก็เกิดเหตุการณ์ที่มันไม่น่าจะเกิดขึ้นกับผม
กริ๊ง............
' M' _  x7 h3 iกริ๊ง......................
กริ๊ง.........................
1 E5 K7 F8 i0 V. J2 M“สวัสดีครับ”
แล้วเสียงที่ผมไม่อยากได้ยินไม่อยากให้มันเกิดขึ้นกับผมมันก็ดันเจือกเกิดขึ้นกับผม
. q! n4 H7 i4 D“สวัสดี” เสียงสะอื้นไห้ร่ำไห้ออกมาจากสาย
“ครับ” พวกคุณเดาถูกแล้วครับเจ้ากร๊วกโทรมาหาผม
“มีอะไรหรือปล่าว” ผมถามตามารยาทครับใจอยากจะวางสายทิ้ง แต่แม่ผมอยู่ ผมไม่อยากให้แม่ผมรู้
0 d: ~1 \' [) y! h“ฮือ............. เรารู้แล้ว ว่ามังกรรักเรามากไม่มีใครรักเราเท่ามังกรอีกแล้ว” เสียงสะอื้นไห้ดังกล่าวเดิมอีก
“อืม” แล้วมาบอกกูทำไมว่ะเนี่ย
$ p9 {" |7 P  Q  d0 Y( u“นาย ก.เค้าไม่รักเราเลยอะ” เจ้ากร๊วกมันตอบเสียงร้องไห้ยังดังอยู่
$ |/ M! b$ }; q6 I# E  ]แล้วเกี่ยวอะไรกูว่ะเนี่ย จริงๆแล้ว รายละเอียดมีมากกว่านี้นะครับผมยังห่วงใยมันอยู่ สงสัยตัวเองเหมือนกันว่า ตอนนั้นจะทำแบบนั้น ทำไม ตรงส่วนนี้ผมไม่ขอเล่าละกัน
$ z- T% Y7 E* v' `! u7 B- @8 K* d“เออ โอเค พรุ่งนี้ เราจะไปซื้อกระเป๋า ซื้อเสร็จเดี๋ยวแวะเข้าไปหาละกัน”
เฮ้อ........................คุณคิดเหมือนผมไหมครับว่ามันจะมาไม้ไหนเนี่ย
ไม่เป็นไร กูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ากูจะโดนอะไรอีก.................
    กริ๊ง กร๊อง
+ _$ |' A" C3 n  ^1 N" ~' Tพร้อมเสียงเปิดประตูที่ห้องของมัน
+ z9 ^% E2 Q& h8 L; J5 @หน้ามันซีด ขอบตาคล้ำด้วย สงสัยผ่านมาร้องไห้มาอย่างหนักเผลอๆจะไม่ได้นอนมาทั้งคืน
" ]5 a, ^- l; K/ ?& f& Y3 U2 b! y“เอ้า กระเป๋าเราสวยไหม” ผมพูดพร้อมอวดกระเป๋าใบใหม่ให้มันดู
5 s' Y5 t, B0 x: {; x4 _* h6 j“สวยดีนะ” มันตอบพร้อมจ้องหน้าผมเมื่อจะรอคำถามอะไรบางอย่างที่จะมัน
; F3 s  a7 V$ u- O1 a1 R- s% y“อืม...............แล้วตอนนี้เป็นไงบ้างอะ” ตามสายตาที่มันเรียกร้อง
  i0 V$ U+ P) ~8 y9 B, L$ ~ยอมรับนะครับ ตอนนี้ผมสงสารมันอะครับ ทั้งๆที่ ยามผมไม่มีใครยามผมมีปัญหา มันกลับไม่เคยยืนอยู่เคียงข้างผมเลย
2 o/ D3 m$ w* p“ดีขึ้นแล้วละ” เจ้ากร๊วกมันตอบผมน้ำเสียงมันดูเศร้าลงไป เสียงไม่มีการบ่งบอกที่ความเย่อหยิ่งในอดีตที่มันทำกับผมเลย
5 V2 l3 S3 Y# j: B/ N  ทายต่อซิครับ เกิดอะไรขึ้นต่อไป
. C% i3 z. O/ ~; Iผมกอดมันครับ มันกอดผมแน่นเลย  เฮ้อสงสารมันจริงๆเลย ร้องไห้ด้วย(เจ้ากร๊วกนะครับ ไม่ใช่ผมที่ร้องไห้)
7 l# s+ f% s4 f& D แล้ว .....แล้ว และแล้ว................ครับ
# P8 b, W  l6 T$ b# I, Tพวกคุณเดาถูก(มั่ง)ครับ ผมมีอะไรกับมันอีกแล้ว แววตาเศร้าสร้อยพร้อมประโยคที่มันพูดกับผม ที่ผมฟังแล้วอืม..........ทำให้ผมจะลองเปิดใจรับมันอีกครั้ง
“อย่าทิ้งเราไปนะ มังกร” มันพูดขณะกอดผม
# I3 a1 x4 T( \7 I' w“เราไม่เคยทิ้งกร๊วกเลยนะ มีแต่กร๊วกทิ้งเรา” ตอบให้มันรู้สำนึกซะบ้าง
7 g  q) b7 n& L6 n& Nเสียงร้องไห้ยังดังไม่ขาดสาย ดังออกมาจากคนที่เคยทำให้ผมเจ็บ
  q4 `( C. s# `( {$ W% f8 g1 @ครับ เรากอดกันอย่างนั้นจนกระทั่งบ่าย 2 ได้มั่ง
แล้วเราก็มาหาอะไรกินกันครับ ตอนนั้นความรู้สึกเหมือนข้าวมันปลามันเลย ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆนะ
+ o: _1 f& ?- W$ l/ e  G9 [# z“อร่อยไหม” เจ้ากร๊วกถามผมขณะข้าวเหนี่ยวเต็มปากมันเลย
* D, u- G( N% j4 x0 A6 v- F; z“อร่อยดี” โรแมนติคมาก กินข้าวเหนี่ยวส้มตำไก่ย่าง ข้างทาง ขอคืนดีเนี่ยนะ
“เออ เราทำงานวันจันทร์ถึงเสาร์นะ เราจะมาเจอกร๊วกอีกทีวันอาทิตย์”ผมบอกมันด้วยความรู้สึกที่ว่าคนรักของผมกำลังจะกลับมา(จริงๆนะ)
“อืม....กินเสร็จแล้ว ไปเสียค่าเพจที่มาบุญครองด้วยเดี๋ยวร้านปิดอีก”
* ^4 x: i6 n) X2 E, ~“เออ เร็วๆแล้ว”
ผมก็เดินไปกับเค้านะ มีบางจังหวะที่ผมได้จับมือเค้าด้วย ดีจัง....
* r2 |/ _% d: I' }ผมอยากหยุดเวลาตรงนี้เอาไว้จังเพราะหลังจากที่เจ้ากร๊วกมันเสียค่าเพจแล้ว ผมต้องกลับบ้านกว่าจะได้เจอมันอีกทีก็วันอาทิตย์แน่ะ
8 k" s! W* x# e# P9 J% }“เออ เจอกันอีกทีวันอาทิตย์นะ แล้วเดี๋ยวเราไปหาโปรแกรมหนังดูกัน”
: H+ O& z* B8 q8 i" C“ได้ ได้ รีบกลับเถอะ”
วันจันทร์วันเริ่มงานวันแรก กูก็คิดถึงมันเลยเหรอว่ะเนี่ย
# |/ n3 [* Y" O' _; Y3 t3 jวันอังคาร เหลืออีกตั้ง 6 วันแน่ะ
, E# M' ?1 {3 o7 l+ tวันพุธ ผ่านมากลางอาทิตย์แล้ว
# y; C2 ^8 p' D# B! v7 Yวันพฤหัสบดี กูจะดูหนังเรื่องอะไรดีว่ะ เอาเป็นว่าไปดูหน้าโรงดีกว่า
วันศุกร์ เหลืออีก 2 วันเอง ดีใจอิบอาย
/ _( l/ g3 M5 d3 \6 y5 Wวันเสาร์แล้ว พรุ่งนี้ จะได้เจอมันแล้ว
พวกคุณอ่านเรื่องราวตอนนี้ของผมดูนะ ดูดิผมยังห่วงมันแล้วก็ยังรักมันอยู่นะ
แต่............................
วันอาทิตย์
ก๊อก ก๊อก
เปิดประตูพร้อมกับหน้าของเจ้ากร๊วก บอกไม่ถูกครับว่าหน้าตอนนั้นเป็นอย่างไง
( C% C, O, Q; h1 O5 Hผมคิดถึงมันมากอะครับ พอเข้าห้องมันเสร็จ ผมเข้ากอดมันเลยนะแต่มันปัดมือผมอะครับ จะหอมแก้มมัน มันก็เบือนหน้าหนี
% w. F8 \; ?* R$ Y7 r/ d“จริงอย่างที่เล็กพูด” เสียงของเจ้ากร๊วกดังขึ้นมาทำลายความเงียบ
ผมจำไม่ได้ว่า ชื่อเล็ก หรือเล้ง นะครับขอใช้ชื่อเล็กละกัน(เป็นเพื่อนที่เล่น pirch กับเจ้ากร๊วกมันผมไม่เคยหน้าของเค้าหรอก)
. l! ?, q7 f/ L' f+ ?4 W( P“พูดว่าอะไร” ผมถามมันด้วยสีหน้าอย่างรู้
“ชีวิตของเราอย่าให้มันน้ำเน่าเหมือนละครแล้วอีกอย่างรักแท้ไม่มีอยู่ในหมู่..... และอีกอย่าง รักคือการให้ไม่ใช่หรือ”มันย้อนถามผม
ผมยังไม่ทันตอบอะไร มันก็พูดขึ้นมาว่า “เมื่อความรักคือการให้ก็ให้กูไปตามทางของกูซิ”
ครับ เสร็จคำพูดนั้น ผมแต่งตัวแล้วออกมาจากห้องเค้าเลยครับไม่มีน้ำตาที่ไหลออกมาจากตัวผมเลย มีแต่ความเจ็บปวด คิดอยู่ตลอดเวลาว่าทำไมเราถึงให้โอกาสเค้าขนาดนี้ ทั้งที่เค้าเห็นเราเป็นแค่ของตายเราไม่ใช่ของดีของเค้าซักหน่อย สัญญาครับ สัญญากับตัวเองแล้วว่า ต่อไปนี้ให้มันมาคุกเข่าขอร้อง อ้อนวอนขนาดไหน ผมจะไม่ใจอ่อน คืนดีกับมันอีกมันเป็นคนทำให้มีกำแพงที่เกิดขึ้นเองระหว่างผมกับเค้าเอง แล้วก็คิดว่ามันไม่สามารถทำลายมันลงได้ด้วย ลาขาดครับ กับคนพันธุ์แบบนี้


6 r' j+ I/ y* @
; u0 d# x0 C* ~

mm2013

ขอบคุณครับ

always402

ขอบคุณครับ

waroot2

ขอบคุณครับ

qqqqqppppp

เฮ้ออออ

Chan55

ขอบคุณ