บันทึกของนนท์24

noomcafe

บันทึกของนนท์24  
3 O& @% L; }! ]1 l. L% uฟ้าใกล้สาง รุ่งเช้าของวันใหม่กำลังจะมาเยือน แต่ทำไมในใจของนนท์ยังมืดมิดขนาดนี้ วันนี้จะทำงานได้หรือป่าว วันนี้ชีวิตจะเป็นอย่างไร ต่อจากนี้ไปละ...ชีวิตจะเป็นอย่างไร 6 ปีที่อยู่ด้วยกันมา...มันกำลังพังทลายลงอย่างไม่เหลืออะไรอีกเลย...ชีวิตที่ไม่เหลืออะไรมาอยู่แล้ว...มีเขาคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้ลมหายใจของร่างนี้ยังคงมีอยู่....กล้าที่จะก้าวเดินออกมาจากครอบครัวที่อยู่กันมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก...กลับไม่รู้สึกเคว้งคว้างเดียวดายขนาดนี้....แต่ทำไมกับแค่คน ๆ เดียวถึงมีอิทธิพลกับชีวิตมากมายนักนะ...ไอ้นนท์...เขามีอะไรสำคัญขนาดนั้น...เขาทำกับเรามามากขนาดไหน....ทุ่มเทใจ...ความรู้สึกไปให้เขาแทบหมดใจ แต่เขาก็เคยทำร้ายจิตใจเรา เขาไม่เคยถนอมน้ำใจเรา...แล้วเราจะยังแคร์เขาทำไม...จริงซิ ฉันมันเป็นสิ่งปลอม ...แต่ฉันไม่ยอมปลอมใจ...เขาคงอยากได้ของจริง ๆ เขาถึงถวิลหา วิ่งเข้าไปหาครั้งแล้วครั้งเล่า...ไหนละคำมั่นสัญญาที่เคยให้...ขอโทษมา ก็ยกโทษให้ไปแล้ว...พยายามไม่คิดอะไรแล้วว่าเคยเกิดอะไรขึ้น...แต่ทำไมต้องทำกับเราขนาดนี้
นับจากนี้ชีวิตเราไม่มีเขา           ชีวิตเราคงต้องอยู่อ้างว้าง
ฝันที่เคยฝันกลายเป็นฝันค้าง        ชีวิตเคว้างคว้างอยู่เพียงเอกา
0 j: j4 v2 s$ q, @ย้อนคืนย้อนหวนวันเวลา        ที่กายาเราสองเดียงคู่กัน
ต้องหยุดหมดสิ้นเสียกลางครัน    ชีวิตคู่พลันมลายจบสิ้นไป
โอ้อนาถคู่สองที่ต่างวัย        มีไหมใครที่จะมาเข้าใจ
& x8 y& {2 ^! U/ Q# d3 [ต้องห่างต้องเหินกันแสนไกล        จากกันไปคงไม่พบประสบกัน
เช้าแล้ว นนท์ต้องขับรถไปทำงานที่ระยอง  เขาแทบอยากจะขับรถชนให้ชีวิตตาย ๆ ไป นี่ถ้าขับรถบนทางบูรพาวิถี จะขับรถชนที่กั้นให้ตกลงไปตายเลย...แต่นนท์ก็ไม่ได้ขับรถขึ้นข้างบนกลับวิ่งเส้นข้างล่างแทน....ขณะที่กำลังจะข้ามสะพานแม่น้ำบางปะกง เขาจำได้ว่า..มีคนเคยบอกว่าให้กลั้นลมหายใจแล้วอธิษฐานขอ จากตีนสะพานหนึ่งไปถึงอีกตีนสะพานข้างหนึ่ง แล้วจะได้สมดังที่ปรารถนา แต่อะไรละที่นนท์อยากจะขอ .....นนท์คิดว่า...ถ้าขอให้เขากลับมารักนนท์เหมือนเดิมไม่มีคนอื่นอีก...จะเป็นอย่างนั้นจริงหรือป่าว....พอรถกำลังจะใกล้ถึงตีนสะพาน...นนท์ก็กลั้นหายใจแล้วอธิษฐานขอว่า
“ถ้าข้าฯกับ นนท์เป็นคู่รักกันที่แท้จริง ก็ขอให้อุปสรรคทุกอย่างคลี่คลายไป...และขอให้นับต่อจากนี้ชีวิตเขาเราอยู่คู่กันไปจวบจนวันตาย”
, N4 G9 @' @" |, L, J: dนนท์ไม่รู้ว่าจะสำเร็จได้ดังที่ขอหรือไม่...แต่ตอนนี้ นนท์ขอที่พึ่งทางใจเพื่อให้ใจสบายดีกว่า...จะได้ไม่ต้องมาทุกข์แสนสาหัสแบบนี้อีก...ความรักมันช่างเรียนรู้ยากเสียจริง ๆ เรียนหนังสือมาตั้งเยอะ...ทำงานยาก ๆ มาก็ตั้งเยอะ...แต่เรื่องนี้กลับแก้ปัญหาไม่ได้ เรียนรู้มันไม่ได้เสียที...วันนี้พรรคพวกของนนท์ที่ระยอง...เห็นหน้าตานนท์ดูไม่สบายใจ...แถมยังตาบวมอีก ...พวกเพื่อนพวกนี้รู้จักทั้งนนท์และนัท....ก็เลยถามว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือป่าว...มีอะไรไม่สบายใจ....วันนี้จะหยุดทำงานก่อนก็ได้...แต่นนท์ก็ไม่รู้ว่าหยุดแล้วจะไปไหน...ไปหาใคร...เพราะเขาคิดว่าไม่มีใครอีกแล้ว....จนเพื่อนคนหนึ่งพยายามคาดคั้นให้นนท์พูด....เพราะเขารู้เรื่องราวระหว่างนนท์กับนัทเป็นอย่างดี
" Y7 {2 P/ J: f3 I5 }; p" a+ F“ไหนมันมีอะไรเกิดขึ้นละนนท์”
8 Y; @3 i+ ~1 [8 N; j  g“มันเอาอีกแล้วอะซิ...คราวนี้ผู้หญิงคนนั้นโทรมาหยามเลย”
5 N2 d" _4 r0 M! i9 v“คงไม่มีอะไรหรอกน่า...ใจเย็น ๆ  อาจจะไม่ใช่อย่างที่เราคิดก็ได้”
“มันจะไม่ใช่ได้ไง...มันแอบโทรไปหากันตอนกลางคืน..นอน ๆ กันอยู่ก็ลุกแอบลงไปโทรหากัน”
“เอาน่า...ไม่มีไรหรอกเรื่องนี้ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง”
เพื่อนคนนี้พูดเสร็จ พอดีที่นนท์จะต้องทำงานซึ่งจะต้องแยกตัวออกไปทำงานอีกฝ่ายหนึ่ง
ประมาณ 11 โมงครึ่ง นนท์ทำงานเสร็จ กำลังลงมาเพื่อจะรอเพื่อน ๆ ไปทานข้าวด้วยกัน นนท์เห็นนัทนั่งอยู่ที่หน้าประตู...นนท์ชะงัก หยุดไม่ก้าวเดินต่อ เพราะเขาไม่อยากจะเจอแล้ว คนหลายใจ คนที่ไม่ได้รักเขาจริง ๆ คนที่ทำร้ายจิตใจเขาอย่างแสนสาหัสสากรรจ์ เยื่อใยที่นนท์เคยมีให้ตอนนี้มันหมดแล้ว...เขาคิดว่าเขาถือไพ่เหนือกว่ามั้ง...แต่นนท์คิด ณ เวลานี้ว่า เขาไม่ได้เล่นด้วย เขาไม่ได้ถือไพ่ด้วย แล้วทำไมเขาจะต้องคิดว่าตัวเองเสียเปรียบ...เขาไม่ได้ถือไพ่สักใบ...นัทไม่ทันเห็นนนท์ว่านนท์กำลังเดินมา นนท์จึงเดินเลี่ยงไปอีกทางหนึ่ง...ที่สามารถมองเห็นเขาได้...นนท์มองนัทตอนนี้เหมือนอะไรสักอย่างที่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไร้วิญญาณ...ไร้หัวใจ...เป็นซาตานที่มาฆ่าและทำร้ายเขาได้อย่างเลือดเย็น...พาลทำให้คิดต่อไปว่า...หลายปีมานี้เขามีจุดประสงค์อะไร..หรือแค่ต้องการที่เกาะและพักพิง ยามที่ชีวิตเขาเจอมรสุม....แต่ตอนนีชีวิตเขาดีขึ้นแล้วเขาก็กำลังคิดจะจากไป...แล้วมรสุมของนนท์ละ...ที่กำลังรุมเร้ามาทุกขณะ...เขายังมาสร้างปัญหาให้นนท์ยิ่งคิดยิ่งเครียดมากขึ้นไปอีก
; N) M& G& K+ i! q% M) B; wใกล้เที่ยง...นนท์เห็นเพื่อนคนที่คุยกันนนท์เกี่ยวกับนัท เดินเข้าไปทักนัทแล้วพูดคุยกัน
# q3 F" N' C$ g# ~7 B“มาแล้วเหรอนัท...แล้วเอาเงินที่ไหนนั่งรถมา ตอนที่คุยกับพี่บอกว่าไม่มีเงินไม่ใช่เหรอ”
* u5 H% t6 d$ m5 v" X“ผมก็รื้อ ๆ ดูในห้อง เพราะรู้ว่าพี่นนท์เค้าชอบเก็บเงินไว้ ผมก็เก็บเศษ ๆ มาแล้วก็รวมกับที่ผมมีอยู่ มาซื้อตั๋วรถมานี่ละคับ”
6 H! q! T8 ~8 }! w9 O# m“อืมมม...แล้วมันเกิดอะไรขึ้น...นัทคราวก่อนนัทก็ทำให้พี่เขาเสียใจไปทีนึงแล้ว”
“คราวนี้ผมไม่ได้ตั้งใจทำคับ...แต่พี่นนท์เขาก็เข้าใจผิดไปแล้ว”
' U1 H& d( c3 i. I( Dนัทเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เพื่อนนนท์ฟัง...
4 O( F- X) z. `- X$ @: z“เอ้า...งั้นไปกินข้าวกันก่อน...พี่นัดไอ้นนท์มันไว้ด้วยเดี๋ยวมันก็คงลงมา..จะได้ไปทานข้าวกัน”
“พี่เค้าคงไม่อยากเจอผมแล้วละ...เพราะเมื่อคืนเขาบอกไม่อยากเจอผมอีกแล้ว”
“แล้วนัทละอยากเจอพี่เขาหรือป่าว”
“พี่...ผมยืนยันนะคับ...ชีวิตผมดีขึ้นมาเพราะพี่เขา...ผมได้เรียนก้เพราะพี่เขาส่งให้เรียน…ทำไมผมจะไม่อยากเจอพี่เขาละคับ...”
“นัท...นัทขอโทษพี่เขา...พูดกับเขาดีดี พี่รู้จักนนท์มันดี...ถ้ามันโวยวายคือมันไม่ได้โกรธ...มันเงียบนั่นแหละมันโกรธ...นัทอยู่กันมาหลายปีนัทไม่รู้นิสัยมันเหรอ”
* B* r$ v  C  E% f0 T/ z“ผมก้อรู้คับ...แต่เมื่อคืนพี่เขาไม่ฟังอะไรเลย”
9 |% X8 t) p1 {) Q# C3 e% E  `“แล้วนัทก็ปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้นเหรอ...งั้นพี่ถามจริง ๆ นะ ...นัทรักมันหรือป่าว...ที่นัทมาถึงระยองคงไม่ใช่เพราะพี่โทรไปหานัท  ตามให้นัทมา นัทถึงมานะ...จริง ๆ นัทก็โตแล้ว..ไอ้นนท์อ่ะ ...ถ้าง้อ ถ้าตื้อมันหน่อยมันก็ไม่งอนไม่โกรธแล้ว...”
“ครับ”
“เอ็งก็รู้นี่ว่า ชีวิตมันกับครอบครัวเป็นยังไง...มันขาดความรักมาตั้งแต่เด็กแล้ว  พอมันเจอนัท มันก็โทรมาเล่าให้พี่ฟังว่า ชีวิตนี้มันคงไม่ต้องเหงาอีก...ไม่คงไม่ต้องแก่ตายคนเดียว...ยิ่งตอนนี้มันถูกไล่ออกมาจากบ้านด้วย...พี่ว่ามันเครียดแล้วก็สับสนด้วยว่าทำไมชีวิตมันถึงต้องเป็นแบบนี้ ... มันโทรมาหาพี่บ่อย...ช่วงที่นัทเรียนอยู่...”
“ผมก็เข้าใจพี่เขานะคับ...ผมรักพี่เขานะ...6ปีมานี่....ผมก็มีพี่เขาคนเดียว...ผมก็ไม่เคยอายใครนะคับเวลาที่ไปไหนกับพี่เขา ผมรู้ว่าคนมองเข้ามาดูก็รู้ว่าพี่นนท์เป็นเกย์...ผมก็ไม่แคร์ ถ้าผมอาย...ผมไปนานแล้วคับ”
8 h  R2 b& x1 i4 e8 k: f' c“ก็ดีแล้วนี่...ถ้ารักไอ้นนท์มันจริง...นัทก็ต้องไม่หลงทางไปทางอื่น...นนท์มันรักนัทมากนะ...ตั้งแต่มันออกจากบ้านมา....พี่รู้ว่ามันเหงา เพราะนัทก็ไปเรียน...แล้วมันก็ไม่เคยคิดจะมีคนอื่น...พี่กับมันใช้ชีวิตกันมาคุ้มค่าแล้วละ...พี่กับนนท์เลยหยุดไง...ตะก่อนตอนพี่อยู่กรุงเทพฯ พี่กับนนท์เที่ยวกันแทบทุกคืน ... มีผู้ชายมาชอบมาจีบก็ไป...พูดกันตรง ๆ นะนัท...พี่กับนนท์....มีผู้ชายผ่านเข้ามาในชีวิตก็เยอะนะ แต่เรากลับไม่ชอบใครเลย...จนวันนึงเรามานั่งคุยกันว่า เราจะเที่ยวกันแบบนี้ หรือเราจะใช้ชีวิตกันยังไง...ก็สรุปกันได้ว่า...เราน่าจะหาแฟน หาคนรักที่เขาจะอยู่กับเราใช้ชีวิตกินอยู่กับเกย์อย่างเราได้...แฟนพี่ก็รุ่น ๆ นัทนี่หละ”
: }: p5 z5 H9 wนัทนั่งนิ่งฟังเรื่องราวของเพื่อนนนท์ที่กำลังจะเล่าออกมาให้ฟัง พี่เขาต้องการอะไร พี่เขาอยากจะบอกอะไรเรานี่
“แฟนพี่ก็มาจากสภาพที่ไม่ต่างกับนัท...มันมีผู้หญิงพี่ก็รู้...แต่พี่ทำใจได้แต่ไอ้นนท์มันทำใจไม่ได้...แต่ลึก ๆ พี่ก็ทำใจไม่ได้อย่างมัน...จะมีคนไหนที่อยากให้คู่ของตัวเองไปยุ่งกับคนอื่น...นนท์มันบอกว่าพี่ใจแข็ง...แต่ป่าวหรอก...เพราะพี่รู้ว่าวันนึงแฟนพี่ก็คงจะไปจากพี่เหมือนกัน...แต่พี่เห็นนนท์มันรักนัทมากขนาดนี้...พี่นับถือมันเลยนะ ...มันเป็นคนบูชาความรัก...ถ้าครอบครัวมันอบอุ่นกว่านี้มันอาจจะไม่รักนัทอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ได้นะ...นี่พี่ไม่ได้พูดเข้าข้างไอ้นนท์มัน...แต่พี่อยากให้เอาใจเขามาใส่ใจเรา...นัทมาเป็นนนท์ หรือเป็นแบบพี่ดู...แล้ววันหนึ่งนัทจะเข้าใจ...”
“ผมคงไม่ไปจากพี่เขาหรอกคับ...น้องผมได้เรียนก็เพราะพี่เขาส่งให้เรียน...ถึงตอนนี้พี่เขาไม่มีเงินเหมือนก่อน...เขาก็ยังส่งให้น้องผมเรียน...พี่นนท์เขามีพระคุณกับผมมาก...ผมเป็นคนนะพี่...ผมไม่ใช่สัตว์จะได้ไม่รู้จักบุญคุณคน”
“ทำไมเอ็ง..ไม่บอกไอ้นนท์มันแบบนี้ละ...แบบที่เอ็งพูดกับพี่เมื่อกี้”
# K* d" S1 P1 }2 b, n5 ?“ตอนนี้พี่นนท์เขาไม่เชื่อผมอีกแล้วละคับ...ผมพูดไปพี่เขาก็คงไม่เชื่อหรอก”
ระหว่างที่นนท์แอบฟังอยู่นั้น....เพื่อนคนอื่น ๆ กำลังเดินลงมาจากบันได เห็นนนท์เข้าก็ร้องทัก
“ไป..นนท์ ไปกินข้าวกัน นาน ๆ เมิงมาทีจะได้ไปกินอาหารทะเลกัน...ผู้จัดการบอกให้เราไปรอก่อนเดี๋ยวแกตามไป...”
* A( Y1 ^# Z) O( Q* A' Y, S“อ้าววว...นัทมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่..มากับพี่นนท์เหรอ...ทำไมเมื่อเช้าไม่เห็นละ”
4 Q: t0 e# i9 ]5 v, q+ Jนัทยกมือหวัดดีเพื่อนของนนท์อีก2 – 3 คนที่นนท์เดินมาด้วย นนท์รู้สึกว่ากำลังถูกเขามอง นนท์เหลือบตาไปมองตาของเขา...สายตาที่ฉายแววตาอ้อนวอน
7 c0 F' F  |5 B( l“หวัดดีคับ...ผมเพิ่งมาได้สักพักคับ...มาหาพี่นนท์เขาคับ”
& k( p  @3 x' _; J* g5 j% n6 R" N. ]“ไปงั้นไปกินข้าวกัน...เดี๋ยวไปกินกันที่หาดแม่พิมพ์โน่น...”
นัทเดินไปหานนท์
7 l" U4 u0 J/ F% Y1 Q: F“พี่นนท์ เอากุญแจรถมาคับ เดี๋ยวผมขับรถให้”
% u% v8 B. G' X$ e! R$ Gไอ้เพื่อนตัวแสบที่โทรเรียกนัทให้มาก็ไล่เพื่อนคนอื่นไปนั่งรถคันอื่น...แต่มันมานั่งคู่กับนัทข้างหน้า...ให้นนท์นั่งเบาะหลัง...
$ g# \. `+ t7 c( F; i“เฮ้ย...นนท์ นัทมันตั้งใจมาจะมาขอโทษเมิง นี่เมิงจะงอนอะไรนักหนา”
0 ^  t) ~, t# X" ^“ก็เมิงดูเขาทำกรูดิ”
“เมิงก็รู้ เรื่องแฟนกรู...ของกรูอะหนักกว่าเมิงอีก...ก็ไอ้นัทมันก็ยืนยันว่าแค่เล่น ๆ ทำตามที่เพื่อนยุ”
+ L* Q! J0 I! Y* ?# F. J“แล้วทำไปทำไมละ”
8 p6 m0 t% e& a) ]* L“อ้าว..มึงนี่...หรือว่าเมิงอยากให้มันมาเป็นเกย์แล้วให้คนอื่นรู้อย่างเราว่ะ...เมิงก็ไม่ชอบอีกไม่ใช่เหรอ...เมิงจำไม่ได้เหรอ..ตอนนั้นที่มีคนมาจีบเมิง...เมิงไม่ชอบเพราะเมิงไม่ชอบคนที่ดูออกว่าเป็นเกย์…แต่ไอ้นัทมันดูไม่ออกตรงไหนเลยนะ...มันก็บอกแล้วว่ามันถูกเพื่อนยุ...มันก็ไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่ามันเป็นเกย์คิงที่อยู่กับเมิง”
% Z1 m9 `8 }( L4 s$ z# k. I6 ^“เมิงพูดมาได้ไงว่ะ...ว่ามันเป็นเกย์คิง..”
" I% i0 |& b+ ?* M“ก้อมันอยู่กับเมิงมากี่ปีแล้ว...กรูไม่อยากยุ่งเรื่องบนเตียงของเมิง...แต่ว่ามันก็เอาเมิงไม่ใช่เหรอ...ถ้าเป็นชายจริง ๆ มันคงไม่เอาตูดอย่างเรามานานขนาดนี้หรอกน่ะกรูว่า”
( `4 c* C1 F6 K6 o' |0 O4 `* I“แล้วเมิงจะให้กรูทำไง”
“นัท จอดรถ”
& z3 l) {. G" K% Nไอ้เพื่อนคนนี้สั่งให้นัทจอดรถข้างทาง
“ลงไปเปิดประตูด้านพี่เขา...แล้วเมิงก็กราบขอโทษพี่เขาซะ”
& }* m# j0 w: G' d! uนัทเปิดประตูเดินอ้อมมาทางด้านหลังฝั่งที่นนท์นั่งแล้วเปิดประตูออก...นัทย่อตัวลงมาเหมือนคุกเข่ากับพื้น แต่ก็ยังยืนอยู่ในตัวรถ แล้วก็กราบไปที่หน้าตักของนนท์
1 w/ U! P& n$ I* T7 f4 {“พี่นนท์...ผมสัญญาครั้งสุดท้าย...ผมจะไม่ทำอีกแล้ว...ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม..ผมบอกพี่ตรงนี้เลยนะ...ว่าผมรักพี่คนเดียว”
* n& U& x0 x  {  B0 fนนท์น้ำตาไหล เขาไม่รู้ว่าจะเชื่อดีมั้ย
: \$ F. l- v1 e7 I0 S
- }# I* l/ M9 k) k

- _+ U6 Y  L. c1 c2 j( Rต่อ24
5 j1 P" a! R) _- q, Iหรือจะปลื้มกับคำพูดที่เขาพูดออกมา
“ไอ้นัทมันก็ขอโทษเมิงแล้ว...ผู้ชายนะเมิง..มันกราบเมิงขนาดนี้...มันลดศักดิ์ศรีตัวมันให้เมิงแล้ว...เมิงจะต้องการอะไรจากมันอีก...เมิงบอกมันตอนนี้ซะเลย”
2 D, _4 i5 o0 ?/ F4 Z& A3 S“ถ้ามีอีกละ”
“ถ้ามีอีก...วันนั้นพี่ไม่ต้องไล่ผม ๆ ไปเอง”
9 g  W/ ?- k4 A$ ?; H/ H“เมิงดูนะ .... อย่างนี้กรูจะเชื่อได้ไงว่ามันจะไม่มีใคร...ถ้ามันอยากมี...มันไปมีแล้วมันก็ไปจากกรูอีกนั่นแหละ...แล้วมันจะต่างกันตรงไหนว่ะ ....ที่เลิกกันซะวันนี้ วันหน้าจะได้ไม่มีอย่างนี้อีก”
“เมิงคิดมากไปหรือป่าว....นัทมาขับรถได้แล้ว...เออ...เดี๋ยว เมิงสัญญากับพี่กับไอ้นนท์มันได้หรือป่าวว่าเมิงจะไม่ทำอย่างนี้อีก”
6 D5 z  V6 E3 n. X: Y' V“คับ..ผมสัญญา ผมจะไม่ทำอย่างนี้อีก”
9 g/ c9 i0 r% }- T6 [3 d7 T นัทลุกขึ้นปิดประตูแล้วเดินอ้อมกลับไปขึ้นรถเพื่อขับรถต่อ
“นี่ไง...มันสัญญาแล้วนะ..เมิงก็ให้อภัยมัน...แล้วก็ไม่ต้องคอยไปจับผิดมัน...คนเรานะโว้ย...อยู่ด้วยกันก็เชื่อใจกัน ให้อภัยกัน...คนนึงแข็ง...คนนึงก็ต้องอ่อน...มันถึงจะมีความสุข...กรูถึงอยู่ได้อย่างไม่ต้องคิดอะไรมาก...แค่นี้กรูก็มีความสุขแล้ว”
) f" @1 d# o( T* R8 xยังไม่ทันที่นนท์จะตอบอะไรก็มาถึงหาดแม่พิมพ์ซึ่งต้องลงไปทานข้าว เพื่อนที่มารถอีกคันก็มายืนรอ จึงเหมือนกับว่า นนท์ต้องรับคำสัญญานั้นไปโดยปริยาย อาหารมื้อนั้น นนท์กลับกินไม่ค่อยลง นัทพยายามเอาใจนนท์ แต่นนท์ก็ยังหวั่น ๆ อยู่ ว่าถ้ามันเกิดขึ้นมาอีกละ นี่รอบสองแล้ว....ครั้งที่สามก็คงทนไม่ได้แล้ว....นนท์สรุปในใจตัวเองว่า ถึงเวลานั้นถ้ามีครั้งที่สาม ตัวเขาจะตัดสินใจเดินออกไปเอง...ถ้าคราวนี้ให้อภัยก็ต้องทำใจและลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ได้...แต่มันเพิ่งผ่านมานี่เอง...เมื่อคืนนี้เอง...จะให้ทำใจได้รวดเร็วได้ยังไง...
ขากลับ...นัทขับรถกลับเข้ากรุงเทพฯ
5 S/ x* m, b; W, V“พี่..ให้ผมแก้ตัวอีกครั้งนะ ผมจะไม่ทำอีกแล้วจริง ๆ ไม่ว่ายังไงผมก็จะไม่ทำ...พี่จำไม่ได้เหรอ ผมเคยสัญญากับพ่อแม่ผมว่าผมจะไม่มีคนอื่นนอกจากพี่...แล้วที่บ้านผมเขาก็ไม่ยอมรับใครที่ผมจะเอาเข้ามาแทนที่พี่...”
8 x; ^& A, f4 b# |“แล้วนัท...ทำกับพี่แบบนี้ได้ยังไง...ตอนหัวค่ำเรายังมความสุขกัน ไปทานข้าวกัน...กลับมานอนกัน...เพิ่งเสร็จไปไม่ถึงชั่วโมง...นัทก็ลุกไปโทรหาผู้หญิงคนนั้น...พี่อยากรู้จังว่า ตอนที่นัทกำลังเอาพี่...นัทคิดถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่หรือป่าว”
# j" L' o, o& m“พี่คิดมากไปแล้ว...ผมไม่เคยไปเอากะใครอีกเลยนะ”
“ก็จะไม่ให้พี่คิดได้ไงละ...เหตุการณ์มันทำให้คิดแบบนั้น”
$ ^( U7 T5 k& M8 C7 R" I“ผมก็แค่อยากหยอกคนนั้นเล่น...ผมก็แกล้งไปยังงั้น เมื่อคืนมันวาเลนไทน์ ก็เลยอยากแกล้งดู”
“แกล้งไป ไม่คิดว่าไปสร้างความหวังให้เขาเหรอ...เขาจะคิดยังไงที่มีผู้ชายโทรมาวันแบบนี้...เป็นใคร ๆ ก็ปลื้มทั้งนั้น”
“ผมก็ไม่รู้นี่พี่ ไม่รู้จริงๆ”
“คิดซิ...ต้องคิดได้แล้ว...ทำไปเล่น ๆ แล้วผู้หญิงมันเอาจริงขึ้นมาจะทำไง”
สิ่งที่นนท์พูดมันก็กลับเกิดขึ้นมาจริง ๆ
8 W: e3 a1 ~" |' Y" u“ถ้าพี่เองได้รับโทรศัพท์แบบนี้จากคนที่แอบปลื้มอยู่ในวันอย่างนี้ พี่ก็คิดเข้าข้างตัวเองเหมือนกัน”
4 L" C2 m' Z0 y8 iนนท์ไม่พูดอะไรต่อเพราะไม่ต้องการจะพูดอะไรอีก เย็นนั้นเมื่อกลับถึงคอนโดที่ทั้งสองคนอยู่...นัทก็เข้ามากอดนนท์...ตอนนี้นนท์รู้ได้ว่า เขาแกล้งเพื่อที่จะทำให้นนท์หายโกรธเขา...เพราะไม่กอดอย่างเดียว...เอามือมาปลดกระดุมเสื้อของนนท์ออก แล้วเอานิ้วเขี่ยหัวนมอย่างที่นนท์ชอบให้เขาทำ...แล้วเขาก็ปลดกางเกงรูดซิปกางเกงของนนท์ลง....ส่วนตัวเขาเหลือแต่กางเกงในตั้งแต่เมื่อไหร่นนท์ก็ไม่รู้...
“ที่รักเข้าไปอาบน้ำกันนะ”
เหมือนมนต์สะกด นนท์เดินเข้าห้องน้ำอย่างตัวลอย และแล้วเกมรักของทั้งสองคนก็เริ่มขึ้นและกลับมาจบลงที่เตียงใหญ่หนานุ่ม...วันนั้น..นัทคงจะทำเพื่อเป็นการขอโทษนนท์...2 รอบแล้วเขาก็ยังไม่พอ...หลังจากที่นนท์เหนื่อยอ่อนเคลิ้ม ๆ จะหลับ...นัทเปิดตู้เย็นหยิบกระป๋องเบียร์...เดินมาหานนท์ที่เตียงจับนนท์พลิกให้นอนหงาย...เขาเอาเบียร์มาราดตรงหน้าอกและนมของนนท์ แล้วเขาก็ใช้ลิ้นเลียฟองเบียร์นั้นจากร่างของนนท์...นนท์เสียวสะท้านเพราะความเย็นของเบียร์และลิ้นสาก ๆ ของนัท...ไม่เท่านั้นยังจับนนท์พลิกคว่ำ...แล้วราดเบียร์ไปที่รูที่เขาเพิ่งจะเอาไป...แล้วเอาลิ้นลากเลียเบียร์จากตรงนั้น...นาทีนั้น...นนท์คิดถึงภาพช้างที่ทำให้นนท์แบบนี้...เพราะมันสร้างความเสียวสันต์ให้กับนนท์เป็นอย่างมาก....แต่คราวนี้คนที่เขารักที่สุดทำให้เขาแบบนี้...มันกลับยิ่งเพิ่มความเสียวกระสัน ความปลื้มปิติมากยิ่งเป็นทวีคูณ...ฟันที่ขบกัดเบาๆ ที่ก้นของนนท์ยิ่งไปกระตุ้นความต้องการให้กับนนท์มากขึ้น...นัทเอานิ้วจับรูของนนท์ออกเบา ๆ แล้วเทเบียร์ลงไปในรู...นนท์ต้องขมิบไว้เพื่อไม่ให้เบียร์ไหลย้อยออกมา...ทันใดนั้น นัทก็จับท่อนลำ 8 นิ้วของเขาสวนเข้าไป..
“โอ้ยยยย....เจ็บอ่ะ เบา ๆ หน่อยซิ...”
ไม่เจ็บได้ไงเพราะนนท์ขมิบปากทางไว้แต่นัทสวนเข้ามาทีเดียว
1 `& S- B4 V9 v  p“เจ็บแล้วมันส์หรือป่าวละที่รัก..”
นนท์ไม่ตอบได้แต่พยักหน้า...เกมรักเกมนี้เนิ่นนานเสียจริง ๆ เพราะรอบที่ 3 ของนัทแล้ว...กว่าจะเสร็จได้เกือบชั่วโมง...เขาพุ่งน้ำรักเข้าไปในรูสวาทของนนท์ ก่อนที่จะถอนท่อนลำออก แล้วเขาก้ก้มลงไปเลียไซร้ก้นของนนท์อย่างทะนุถนอม....นนท์นอนฟุบไปด้วยความเพลีย...แล้วหลับไป รู้สึกตัวอีกทีนัทเอาผ้าห่มมาห่มให้พร้อมทั้งดึงตัวเข้าไปกอดกันกับร่างที่ปราศจาคเสื้อผ้าด้วยกันทั้งคู่
นนท์ไม่คิดหรอกว่า...เหตุการณ์ในคืนนี้...ที่สุดนัทก็ยังติดต่อกับผู้หญิงที่โรงเรียนเดียวกันมา...จนกระทั่งผู้หญิงโทรมาหานนท์....ที่ยิ่งทำให้นนท์รู้สึกถึงความทุกข์แสนสาหัส การโดดหักหลัง จากที่เขาแอบลักลอบคบกัน...เพราะเราวางใจเชื่อใจเขา เราถึงต้องเจ็บขนาดนี้ เพราะเรามั่นใจในคำมั่นสัญญาของเขา เราถึงต้องทุกข์มากมายขนาดนี้ .....
( M+ Q. i2 _. O% lเคยมีใครสักคนได้บอกฉันมา
4 a5 q3 O1 L; J9 e  `4 i! `# Zว่าเวลาใครมาทำกับเราให้เจ็บช้ำใจ
1 L+ k( e: ]9 I. }/ gลองไปเก็บก้อนหินขึ้นมาสักอัน
. d7 r  \; W' ?+ c5 qถือมันอยู่อย่างนั้นและบีบมันไว้

" J% k% b% @9 n; K& Iบีบให้แรงจนสุดแรง ให้มือทั้งมือมันเริ่มสั่น
ใครคนนั้นยิ้มให้ฉัน ถามว่าเจ็บมือใช่ไหม
. i: `: q( i* U$ q
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
! g" e7 ~: L$ q- Wไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง
0 J% I# \! Q9 K5 e1 ]5 r" G* ?
& A2 n" @; c& y( l' Aใครมาทำกับเธอให้เจ็บหัวใจ
' I$ j3 o* q; f; ?5 J) s, k( L3 s; iก็แค่ให้ก้อนหินก้อนนั้นให้เธอรับมา
  g4 ^, C7 N" c& uเพียงเธอจับมันโยนให้ไกลสายตา
. w+ @7 ?5 I! y) O2 ~หรือเธอปรารถนาจะเก็บมันไว้

หากยิ่งยอมยิ่งแบกไป หัวใจของเธอก็ต้องสั่น
% Y* p/ n7 g- S! F$ \หากยังทำตัวแบบนั้น ถามว่าปวดใจใช่ไหม
# H6 c8 n9 f( ?6 V, P* P
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ
6 v" T8 k  c* v4 {5 t& @3 bถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง
' j4 V/ h1 `6 M6 {+ [; g; l
2 u( A$ N$ `" n* j$ ]# h6 L2 A1 wไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง

( \, D1 U- o6 T: l% ]ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอรับไว้เอง
(Rose)
แม้เพลงนี้จะมีขึ้นหลังเหตุการณ์ของนนท์ นนท์ก็ชอบเพลงนี้ เพื่อเอาไว้เตือนสติของตัวเองสติที่เขาไม่อาจจะควบคุมได้ในบางครั้ง...ความหมายของเพลงยิ่งทำให้นนท์เข้าใจเรื่องราวของชีวิตที่ผ่านมามากขึ้น....
จบตอนที่ 24

SunDay345

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุณครับผม

nongbasz

ขอบคุณนะครับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

Wiriya

ขอบคุนคับ

auto101

ขอบคุณครับ

Dajim

ขอบคุณนะครับ

freezz

เป็นกำลังใจให้ต่อไปครับ

Naritacm

ขอบคุณครับ

princo78

ขอบคุณครับ

Intra

เป็นกำลังใจ ให้ครับ

lovelovena

ขอบคุณนะครับ

maxum

0 k: ^& ]5 |' I- ?8 Z( fขอบคุณนะครับ

love-w

ขอบคุนครับ

gaybin

สงสารนนท์มาก

bird0211

ขอบคุณครับ

venus32426169

ขอบคุณ

ssangsak

ขอบคุณครับ