ลงทะเบียน2015-9-1
ล่าสุด2018-10-31
มาเฟียนักศึกษา
- กระทู้
- 40
- พลังน้ำใจ
- 3056
- Zenny
- 3470
- ออนไลน์
- 229 ชั่วโมง
|
บันทึกของนนท์24
% @. A) B- h+ |9 p, X/ _' l+ mฟ้าใกล้สาง รุ่งเช้าของวันใหม่กำลังจะมาเยือน แต่ทำไมในใจของนนท์ยังมืดมิดขนาดนี้ วันนี้จะทำงานได้หรือป่าว วันนี้ชีวิตจะเป็นอย่างไร ต่อจากนี้ไปละ...ชีวิตจะเป็นอย่างไร 6 ปีที่อยู่ด้วยกันมา...มันกำลังพังทลายลงอย่างไม่เหลืออะไรอีกเลย...ชีวิตที่ไม่เหลืออะไรมาอยู่แล้ว...มีเขาคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้ลมหายใจของร่างนี้ยังคงมีอยู่....กล้าที่จะก้าวเดินออกมาจากครอบครัวที่อยู่กันมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก...กลับไม่รู้สึกเคว้งคว้างเดียวดายขนาดนี้....แต่ทำไมกับแค่คน ๆ เดียวถึงมีอิทธิพลกับชีวิตมากมายนักนะ...ไอ้นนท์...เขามีอะไรสำคัญขนาดนั้น...เขาทำกับเรามามากขนาดไหน....ทุ่มเทใจ...ความรู้สึกไปให้เขาแทบหมดใจ แต่เขาก็เคยทำร้ายจิตใจเรา เขาไม่เคยถนอมน้ำใจเรา...แล้วเราจะยังแคร์เขาทำไม...จริงซิ ฉันมันเป็นสิ่งปลอม ...แต่ฉันไม่ยอมปลอมใจ...เขาคงอยากได้ของจริง ๆ เขาถึงถวิลหา วิ่งเข้าไปหาครั้งแล้วครั้งเล่า...ไหนละคำมั่นสัญญาที่เคยให้...ขอโทษมา ก็ยกโทษให้ไปแล้ว...พยายามไม่คิดอะไรแล้วว่าเคยเกิดอะไรขึ้น...แต่ทำไมต้องทำกับเราขนาดนี้( V& S8 C8 a: y) Y
นับจากนี้ชีวิตเราไม่มีเขา ชีวิตเราคงต้องอยู่อ้างว้าง
1 t) W G4 p d. y$ I* f; ^' jฝันที่เคยฝันกลายเป็นฝันค้าง ชีวิตเคว้างคว้างอยู่เพียงเอกา% a, w" u& U/ T4 C
ย้อนคืนย้อนหวนวันเวลา ที่กายาเราสองเดียงคู่กัน
5 }0 L [0 {9 E" a9 v& ?, Eต้องหยุดหมดสิ้นเสียกลางครัน ชีวิตคู่พลันมลายจบสิ้นไป
: W# Y2 W0 ]- ~+ c# \โอ้อนาถคู่สองที่ต่างวัย มีไหมใครที่จะมาเข้าใจ9 R. m9 l/ y8 }5 Q6 @' x% B
ต้องห่างต้องเหินกันแสนไกล จากกันไปคงไม่พบประสบกัน. ~8 f- Z9 z* } D( \# P5 @3 t
เช้าแล้ว นนท์ต้องขับรถไปทำงานที่ระยอง เขาแทบอยากจะขับรถชนให้ชีวิตตาย ๆ ไป นี่ถ้าขับรถบนทางบูรพาวิถี จะขับรถชนที่กั้นให้ตกลงไปตายเลย...แต่นนท์ก็ไม่ได้ขับรถขึ้นข้างบนกลับวิ่งเส้นข้างล่างแทน....ขณะที่กำลังจะข้ามสะพานแม่น้ำบางปะกง เขาจำได้ว่า..มีคนเคยบอกว่าให้กลั้นลมหายใจแล้วอธิษฐานขอ จากตีนสะพานหนึ่งไปถึงอีกตีนสะพานข้างหนึ่ง แล้วจะได้สมดังที่ปรารถนา แต่อะไรละที่นนท์อยากจะขอ .....นนท์คิดว่า...ถ้าขอให้เขากลับมารักนนท์เหมือนเดิมไม่มีคนอื่นอีก...จะเป็นอย่างนั้นจริงหรือป่าว....พอรถกำลังจะใกล้ถึงตีนสะพาน...นนท์ก็กลั้นหายใจแล้วอธิษฐานขอว่า
$ m8 r+ s2 r3 z“ถ้าข้าฯกับ นนท์เป็นคู่รักกันที่แท้จริง ก็ขอให้อุปสรรคทุกอย่างคลี่คลายไป...และขอให้นับต่อจากนี้ชีวิตเขาเราอยู่คู่กันไปจวบจนวันตาย”
0 k3 y. A# Q Vนนท์ไม่รู้ว่าจะสำเร็จได้ดังที่ขอหรือไม่...แต่ตอนนี้ นนท์ขอที่พึ่งทางใจเพื่อให้ใจสบายดีกว่า...จะได้ไม่ต้องมาทุกข์แสนสาหัสแบบนี้อีก...ความรักมันช่างเรียนรู้ยากเสียจริง ๆ เรียนหนังสือมาตั้งเยอะ...ทำงานยาก ๆ มาก็ตั้งเยอะ...แต่เรื่องนี้กลับแก้ปัญหาไม่ได้ เรียนรู้มันไม่ได้เสียที...วันนี้พรรคพวกของนนท์ที่ระยอง...เห็นหน้าตานนท์ดูไม่สบายใจ...แถมยังตาบวมอีก ...พวกเพื่อนพวกนี้รู้จักทั้งนนท์และนัท....ก็เลยถามว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือป่าว...มีอะไรไม่สบายใจ....วันนี้จะหยุดทำงานก่อนก็ได้...แต่นนท์ก็ไม่รู้ว่าหยุดแล้วจะไปไหน...ไปหาใคร...เพราะเขาคิดว่าไม่มีใครอีกแล้ว....จนเพื่อนคนหนึ่งพยายามคาดคั้นให้นนท์พูด....เพราะเขารู้เรื่องราวระหว่างนนท์กับนัทเป็นอย่างดี
7 n8 I$ b' Q {" J* Q“ไหนมันมีอะไรเกิดขึ้นละนนท์”
: Y5 G) C9 }* u, ?' r( B8 R“มันเอาอีกแล้วอะซิ...คราวนี้ผู้หญิงคนนั้นโทรมาหยามเลย”( F2 w+ j/ M' o, P: ?1 N2 `
“คงไม่มีอะไรหรอกน่า...ใจเย็น ๆ อาจจะไม่ใช่อย่างที่เราคิดก็ได้”9 y) N0 C6 t! w6 ~; j, W
“มันจะไม่ใช่ได้ไง...มันแอบโทรไปหากันตอนกลางคืน..นอน ๆ กันอยู่ก็ลุกแอบลงไปโทรหากัน”* @! f! D1 h1 Y7 i1 j
“เอาน่า...ไม่มีไรหรอกเรื่องนี้ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง” . S/ h$ A4 g' K/ _1 `$ c9 `
เพื่อนคนนี้พูดเสร็จ พอดีที่นนท์จะต้องทำงานซึ่งจะต้องแยกตัวออกไปทำงานอีกฝ่ายหนึ่ง
# l3 e, g% q7 K- X) ? [8 _: Vประมาณ 11 โมงครึ่ง นนท์ทำงานเสร็จ กำลังลงมาเพื่อจะรอเพื่อน ๆ ไปทานข้าวด้วยกัน นนท์เห็นนัทนั่งอยู่ที่หน้าประตู...นนท์ชะงัก หยุดไม่ก้าวเดินต่อ เพราะเขาไม่อยากจะเจอแล้ว คนหลายใจ คนที่ไม่ได้รักเขาจริง ๆ คนที่ทำร้ายจิตใจเขาอย่างแสนสาหัสสากรรจ์ เยื่อใยที่นนท์เคยมีให้ตอนนี้มันหมดแล้ว...เขาคิดว่าเขาถือไพ่เหนือกว่ามั้ง...แต่นนท์คิด ณ เวลานี้ว่า เขาไม่ได้เล่นด้วย เขาไม่ได้ถือไพ่ด้วย แล้วทำไมเขาจะต้องคิดว่าตัวเองเสียเปรียบ...เขาไม่ได้ถือไพ่สักใบ...นัทไม่ทันเห็นนนท์ว่านนท์กำลังเดินมา นนท์จึงเดินเลี่ยงไปอีกทางหนึ่ง...ที่สามารถมองเห็นเขาได้...นนท์มองนัทตอนนี้เหมือนอะไรสักอย่างที่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไร้วิญญาณ...ไร้หัวใจ...เป็นซาตานที่มาฆ่าและทำร้ายเขาได้อย่างเลือดเย็น...พาลทำให้คิดต่อไปว่า...หลายปีมานี้เขามีจุดประสงค์อะไร..หรือแค่ต้องการที่เกาะและพักพิง ยามที่ชีวิตเขาเจอมรสุม....แต่ตอนนีชีวิตเขาดีขึ้นแล้วเขาก็กำลังคิดจะจากไป...แล้วมรสุมของนนท์ละ...ที่กำลังรุมเร้ามาทุกขณะ...เขายังมาสร้างปัญหาให้นนท์ยิ่งคิดยิ่งเครียดมากขึ้นไปอีก
% `$ |; U$ ~- F- r A, t4 {% dใกล้เที่ยง...นนท์เห็นเพื่อนคนที่คุยกันนนท์เกี่ยวกับนัท เดินเข้าไปทักนัทแล้วพูดคุยกัน
+ ?" F/ T; c8 q& X7 U. p! V& F! w0 b“มาแล้วเหรอนัท...แล้วเอาเงินที่ไหนนั่งรถมา ตอนที่คุยกับพี่บอกว่าไม่มีเงินไม่ใช่เหรอ”0 s1 ]; o( P x
“ผมก็รื้อ ๆ ดูในห้อง เพราะรู้ว่าพี่นนท์เค้าชอบเก็บเงินไว้ ผมก็เก็บเศษ ๆ มาแล้วก็รวมกับที่ผมมีอยู่ มาซื้อตั๋วรถมานี่ละคับ”
6 `( B9 ]& V" @& w2 }( j“อืมมม...แล้วมันเกิดอะไรขึ้น...นัทคราวก่อนนัทก็ทำให้พี่เขาเสียใจไปทีนึงแล้ว”& F# L4 f' x5 x6 q6 G1 w& b
“คราวนี้ผมไม่ได้ตั้งใจทำคับ...แต่พี่นนท์เขาก็เข้าใจผิดไปแล้ว” 2 U' \. I4 S1 a. c# ?% p. j1 b
นัทเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เพื่อนนนท์ฟัง...5 I4 \) t$ J) c/ a* C- f+ L; m
“เอ้า...งั้นไปกินข้าวกันก่อน...พี่นัดไอ้นนท์มันไว้ด้วยเดี๋ยวมันก็คงลงมา..จะได้ไปทานข้าวกัน”
, {. z9 _( l$ q* A7 P" B) ~“พี่เค้าคงไม่อยากเจอผมแล้วละ...เพราะเมื่อคืนเขาบอกไม่อยากเจอผมอีกแล้ว”' } }2 k5 w2 q: B9 ^' u
“แล้วนัทละอยากเจอพี่เขาหรือป่าว”
' _: ?" s3 d5 n! y( o* Q2 G“พี่...ผมยืนยันนะคับ...ชีวิตผมดีขึ้นมาเพราะพี่เขา...ผมได้เรียนก้เพราะพี่เขาส่งให้เรียน…ทำไมผมจะไม่อยากเจอพี่เขาละคับ...”% s& J6 }2 o6 K# @* A
“นัท...นัทขอโทษพี่เขา...พูดกับเขาดีดี พี่รู้จักนนท์มันดี...ถ้ามันโวยวายคือมันไม่ได้โกรธ...มันเงียบนั่นแหละมันโกรธ...นัทอยู่กันมาหลายปีนัทไม่รู้นิสัยมันเหรอ”
4 i5 t/ y1 w1 s# i* g8 `& k“ผมก้อรู้คับ...แต่เมื่อคืนพี่เขาไม่ฟังอะไรเลย”9 g$ N, Z0 F3 X" i D$ e# S4 K: G
“แล้วนัทก็ปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้นเหรอ...งั้นพี่ถามจริง ๆ นะ ...นัทรักมันหรือป่าว...ที่นัทมาถึงระยองคงไม่ใช่เพราะพี่โทรไปหานัท ตามให้นัทมา นัทถึงมานะ...จริง ๆ นัทก็โตแล้ว..ไอ้นนท์อ่ะ ...ถ้าง้อ ถ้าตื้อมันหน่อยมันก็ไม่งอนไม่โกรธแล้ว...”
4 H p/ n& W# H! c$ E“ครับ”
7 T7 m: `( E& ]! R/ u! J“เอ็งก็รู้นี่ว่า ชีวิตมันกับครอบครัวเป็นยังไง...มันขาดความรักมาตั้งแต่เด็กแล้ว พอมันเจอนัท มันก็โทรมาเล่าให้พี่ฟังว่า ชีวิตนี้มันคงไม่ต้องเหงาอีก...ไม่คงไม่ต้องแก่ตายคนเดียว...ยิ่งตอนนี้มันถูกไล่ออกมาจากบ้านด้วย...พี่ว่ามันเครียดแล้วก็สับสนด้วยว่าทำไมชีวิตมันถึงต้องเป็นแบบนี้ ... มันโทรมาหาพี่บ่อย...ช่วงที่นัทเรียนอยู่...”4 v& C0 D) ]- t Y: A, A
“ผมก็เข้าใจพี่เขานะคับ...ผมรักพี่เขานะ...6ปีมานี่....ผมก็มีพี่เขาคนเดียว...ผมก็ไม่เคยอายใครนะคับเวลาที่ไปไหนกับพี่เขา ผมรู้ว่าคนมองเข้ามาดูก็รู้ว่าพี่นนท์เป็นเกย์...ผมก็ไม่แคร์ ถ้าผมอาย...ผมไปนานแล้วคับ”# p' Q3 ?7 _. {
“ก็ดีแล้วนี่...ถ้ารักไอ้นนท์มันจริง...นัทก็ต้องไม่หลงทางไปทางอื่น...นนท์มันรักนัทมากนะ...ตั้งแต่มันออกจากบ้านมา....พี่รู้ว่ามันเหงา เพราะนัทก็ไปเรียน...แล้วมันก็ไม่เคยคิดจะมีคนอื่น...พี่กับมันใช้ชีวิตกันมาคุ้มค่าแล้วละ...พี่กับนนท์เลยหยุดไง...ตะก่อนตอนพี่อยู่กรุงเทพฯ พี่กับนนท์เที่ยวกันแทบทุกคืน ... มีผู้ชายมาชอบมาจีบก็ไป...พูดกันตรง ๆ นะนัท...พี่กับนนท์....มีผู้ชายผ่านเข้ามาในชีวิตก็เยอะนะ แต่เรากลับไม่ชอบใครเลย...จนวันนึงเรามานั่งคุยกันว่า เราจะเที่ยวกันแบบนี้ หรือเราจะใช้ชีวิตกันยังไง...ก็สรุปกันได้ว่า...เราน่าจะหาแฟน หาคนรักที่เขาจะอยู่กับเราใช้ชีวิตกินอยู่กับเกย์อย่างเราได้...แฟนพี่ก็รุ่น ๆ นัทนี่หละ”+ |) b; x, |) M( m
นัทนั่งนิ่งฟังเรื่องราวของเพื่อนนนท์ที่กำลังจะเล่าออกมาให้ฟัง พี่เขาต้องการอะไร พี่เขาอยากจะบอกอะไรเรานี่7 d5 r# A2 ^! ~( V4 e, Q
“แฟนพี่ก็มาจากสภาพที่ไม่ต่างกับนัท...มันมีผู้หญิงพี่ก็รู้...แต่พี่ทำใจได้แต่ไอ้นนท์มันทำใจไม่ได้...แต่ลึก ๆ พี่ก็ทำใจไม่ได้อย่างมัน...จะมีคนไหนที่อยากให้คู่ของตัวเองไปยุ่งกับคนอื่น...นนท์มันบอกว่าพี่ใจแข็ง...แต่ป่าวหรอก...เพราะพี่รู้ว่าวันนึงแฟนพี่ก็คงจะไปจากพี่เหมือนกัน...แต่พี่เห็นนนท์มันรักนัทมากขนาดนี้...พี่นับถือมันเลยนะ ...มันเป็นคนบูชาความรัก...ถ้าครอบครัวมันอบอุ่นกว่านี้มันอาจจะไม่รักนัทอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ได้นะ...นี่พี่ไม่ได้พูดเข้าข้างไอ้นนท์มัน...แต่พี่อยากให้เอาใจเขามาใส่ใจเรา...นัทมาเป็นนนท์ หรือเป็นแบบพี่ดู...แล้ววันหนึ่งนัทจะเข้าใจ...”$ _) a, `* `+ s' g, `! ^, N
“ผมคงไม่ไปจากพี่เขาหรอกคับ...น้องผมได้เรียนก็เพราะพี่เขาส่งให้เรียน...ถึงตอนนี้พี่เขาไม่มีเงินเหมือนก่อน...เขาก็ยังส่งให้น้องผมเรียน...พี่นนท์เขามีพระคุณกับผมมาก...ผมเป็นคนนะพี่...ผมไม่ใช่สัตว์จะได้ไม่รู้จักบุญคุณคน”. x/ j1 N6 Q% g4 z: c. u: M8 `, \
“ทำไมเอ็ง..ไม่บอกไอ้นนท์มันแบบนี้ละ...แบบที่เอ็งพูดกับพี่เมื่อกี้”& B% N: `6 S$ f6 X
“ตอนนี้พี่นนท์เขาไม่เชื่อผมอีกแล้วละคับ...ผมพูดไปพี่เขาก็คงไม่เชื่อหรอก”
6 X; m) J7 C0 yระหว่างที่นนท์แอบฟังอยู่นั้น....เพื่อนคนอื่น ๆ กำลังเดินลงมาจากบันได เห็นนนท์เข้าก็ร้องทัก
1 B' Q: l( r5 J' f0 w: Q9 |$ t“ไป..นนท์ ไปกินข้าวกัน นาน ๆ เมิงมาทีจะได้ไปกินอาหารทะเลกัน...ผู้จัดการบอกให้เราไปรอก่อนเดี๋ยวแกตามไป...”0 b- N `, e5 k4 _& K* ~& [/ B% F
“อ้าววว...นัทมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่..มากับพี่นนท์เหรอ...ทำไมเมื่อเช้าไม่เห็นละ”
$ f" H- ]+ m. \) f8 m- |นัทยกมือหวัดดีเพื่อนของนนท์อีก2 – 3 คนที่นนท์เดินมาด้วย นนท์รู้สึกว่ากำลังถูกเขามอง นนท์เหลือบตาไปมองตาของเขา...สายตาที่ฉายแววตาอ้อนวอน( d5 ^2 Z) |6 T/ K9 F( O
“หวัดดีคับ...ผมเพิ่งมาได้สักพักคับ...มาหาพี่นนท์เขาคับ”% G- [, s$ J+ z' o/ R4 u2 `, C
“ไปงั้นไปกินข้าวกัน...เดี๋ยวไปกินกันที่หาดแม่พิมพ์โน่น...”( s- n9 y, k3 o5 E2 }- H$ }& ^
นัทเดินไปหานนท์ / i4 X( `4 s& w# a) D; V' L
“พี่นนท์ เอากุญแจรถมาคับ เดี๋ยวผมขับรถให้”6 [# L8 E& v b5 h7 e- ]7 m0 }, o7 N, j
ไอ้เพื่อนตัวแสบที่โทรเรียกนัทให้มาก็ไล่เพื่อนคนอื่นไปนั่งรถคันอื่น...แต่มันมานั่งคู่กับนัทข้างหน้า...ให้นนท์นั่งเบาะหลัง...
D5 i1 m; ^; z/ k4 M( ^6 B“เฮ้ย...นนท์ นัทมันตั้งใจมาจะมาขอโทษเมิง นี่เมิงจะงอนอะไรนักหนา”
5 p+ z$ W, T7 q/ d& V8 q* J) S“ก็เมิงดูเขาทำกรูดิ”$ I, ]5 C/ I6 ~: Y; B- D
“เมิงก็รู้ เรื่องแฟนกรู...ของกรูอะหนักกว่าเมิงอีก...ก็ไอ้นัทมันก็ยืนยันว่าแค่เล่น ๆ ทำตามที่เพื่อนยุ”1 b: a6 f* A2 c7 m. l; t% _4 k
“แล้วทำไปทำไมละ”
/ S x& ?* Y! N* P“อ้าว..มึงนี่...หรือว่าเมิงอยากให้มันมาเป็นเกย์แล้วให้คนอื่นรู้อย่างเราว่ะ...เมิงก็ไม่ชอบอีกไม่ใช่เหรอ...เมิงจำไม่ได้เหรอ..ตอนนั้นที่มีคนมาจีบเมิง...เมิงไม่ชอบเพราะเมิงไม่ชอบคนที่ดูออกว่าเป็นเกย์…แต่ไอ้นัทมันดูไม่ออกตรงไหนเลยนะ...มันก็บอกแล้วว่ามันถูกเพื่อนยุ...มันก็ไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่ามันเป็นเกย์คิงที่อยู่กับเมิง”
: x# N/ y- @8 v8 M. k“เมิงพูดมาได้ไงว่ะ...ว่ามันเป็นเกย์คิง..”
. S3 c, i$ f5 Y1 O* o“ก้อมันอยู่กับเมิงมากี่ปีแล้ว...กรูไม่อยากยุ่งเรื่องบนเตียงของเมิง...แต่ว่ามันก็เอาเมิงไม่ใช่เหรอ...ถ้าเป็นชายจริง ๆ มันคงไม่เอาตูดอย่างเรามานานขนาดนี้หรอกน่ะกรูว่า”
6 L) `( J& s9 [/ j“แล้วเมิงจะให้กรูทำไง”1 g$ z4 q, o3 u* _& U
“นัท จอดรถ”
) Y7 t* k( x; B7 [ไอ้เพื่อนคนนี้สั่งให้นัทจอดรถข้างทาง9 Z! s7 X7 S# O2 N. L( k
“ลงไปเปิดประตูด้านพี่เขา...แล้วเมิงก็กราบขอโทษพี่เขาซะ”& ^9 r2 R o; O) ]9 b% H1 E6 d% M
นัทเปิดประตูเดินอ้อมมาทางด้านหลังฝั่งที่นนท์นั่งแล้วเปิดประตูออก...นัทย่อตัวลงมาเหมือนคุกเข่ากับพื้น แต่ก็ยังยืนอยู่ในตัวรถ แล้วก็กราบไปที่หน้าตักของนนท์$ J! t2 o/ J; U+ W4 y
“พี่นนท์...ผมสัญญาครั้งสุดท้าย...ผมจะไม่ทำอีกแล้ว...ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม..ผมบอกพี่ตรงนี้เลยนะ...ว่าผมรักพี่คนเดียว”
* ?; L; A# B* c" z' S# P/ y2 W$ V# eนนท์น้ำตาไหล เขาไม่รู้ว่าจะเชื่อดีมั้ย
2 V) t/ o5 ?3 j/ h2 W
/ n" ~" P7 `" p" O* m9 b: q1 f. B& a, n8 N' U1 | r$ U# p. c' W3 n
2 C# M0 I* }% w d# G# A* d7 n
ต่อ24: D; E) `9 [5 C7 Z" y1 s% M/ D
หรือจะปลื้มกับคำพูดที่เขาพูดออกมา
) I1 L7 V8 T- ^7 y6 U“ไอ้นัทมันก็ขอโทษเมิงแล้ว...ผู้ชายนะเมิง..มันกราบเมิงขนาดนี้...มันลดศักดิ์ศรีตัวมันให้เมิงแล้ว...เมิงจะต้องการอะไรจากมันอีก...เมิงบอกมันตอนนี้ซะเลย”
g/ U7 a, H5 I“ถ้ามีอีกละ”% D7 `! `+ g, T
“ถ้ามีอีก...วันนั้นพี่ไม่ต้องไล่ผม ๆ ไปเอง”4 I) X/ w; g, s- h
“เมิงดูนะ .... อย่างนี้กรูจะเชื่อได้ไงว่ามันจะไม่มีใคร...ถ้ามันอยากมี...มันไปมีแล้วมันก็ไปจากกรูอีกนั่นแหละ...แล้วมันจะต่างกันตรงไหนว่ะ ....ที่เลิกกันซะวันนี้ วันหน้าจะได้ไม่มีอย่างนี้อีก”
8 x0 s" G3 C3 Q# `“เมิงคิดมากไปหรือป่าว....นัทมาขับรถได้แล้ว...เออ...เดี๋ยว เมิงสัญญากับพี่กับไอ้นนท์มันได้หรือป่าวว่าเมิงจะไม่ทำอย่างนี้อีก”
* h) }7 @! ]* a# z“คับ..ผมสัญญา ผมจะไม่ทำอย่างนี้อีก”2 D2 F2 ^% v: z0 S# ^; ]
นัทลุกขึ้นปิดประตูแล้วเดินอ้อมกลับไปขึ้นรถเพื่อขับรถต่อ
' G4 N2 c3 ~6 O“นี่ไง...มันสัญญาแล้วนะ..เมิงก็ให้อภัยมัน...แล้วก็ไม่ต้องคอยไปจับผิดมัน...คนเรานะโว้ย...อยู่ด้วยกันก็เชื่อใจกัน ให้อภัยกัน...คนนึงแข็ง...คนนึงก็ต้องอ่อน...มันถึงจะมีความสุข...กรูถึงอยู่ได้อย่างไม่ต้องคิดอะไรมาก...แค่นี้กรูก็มีความสุขแล้ว”7 ?# d% X+ H1 m. s& \5 t( _
ยังไม่ทันที่นนท์จะตอบอะไรก็มาถึงหาดแม่พิมพ์ซึ่งต้องลงไปทานข้าว เพื่อนที่มารถอีกคันก็มายืนรอ จึงเหมือนกับว่า นนท์ต้องรับคำสัญญานั้นไปโดยปริยาย อาหารมื้อนั้น นนท์กลับกินไม่ค่อยลง นัทพยายามเอาใจนนท์ แต่นนท์ก็ยังหวั่น ๆ อยู่ ว่าถ้ามันเกิดขึ้นมาอีกละ นี่รอบสองแล้ว....ครั้งที่สามก็คงทนไม่ได้แล้ว....นนท์สรุปในใจตัวเองว่า ถึงเวลานั้นถ้ามีครั้งที่สาม ตัวเขาจะตัดสินใจเดินออกไปเอง...ถ้าคราวนี้ให้อภัยก็ต้องทำใจและลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ได้...แต่มันเพิ่งผ่านมานี่เอง...เมื่อคืนนี้เอง...จะให้ทำใจได้รวดเร็วได้ยังไง...: t2 t: u; t* \: g% H
ขากลับ...นัทขับรถกลับเข้ากรุงเทพฯ) c5 S w9 a. ~. B" Y% p
“พี่..ให้ผมแก้ตัวอีกครั้งนะ ผมจะไม่ทำอีกแล้วจริง ๆ ไม่ว่ายังไงผมก็จะไม่ทำ...พี่จำไม่ได้เหรอ ผมเคยสัญญากับพ่อแม่ผมว่าผมจะไม่มีคนอื่นนอกจากพี่...แล้วที่บ้านผมเขาก็ไม่ยอมรับใครที่ผมจะเอาเข้ามาแทนที่พี่...”
3 x2 Q9 b, H% @1 @' ^0 Y+ S: J“แล้วนัท...ทำกับพี่แบบนี้ได้ยังไง...ตอนหัวค่ำเรายังมความสุขกัน ไปทานข้าวกัน...กลับมานอนกัน...เพิ่งเสร็จไปไม่ถึงชั่วโมง...นัทก็ลุกไปโทรหาผู้หญิงคนนั้น...พี่อยากรู้จังว่า ตอนที่นัทกำลังเอาพี่...นัทคิดถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่หรือป่าว”
6 O$ M9 v. s1 O3 ?" p4 ?8 ~“พี่คิดมากไปแล้ว...ผมไม่เคยไปเอากะใครอีกเลยนะ”5 D( T; E4 o1 d4 n
“ก็จะไม่ให้พี่คิดได้ไงละ...เหตุการณ์มันทำให้คิดแบบนั้น”
/ ?+ W% i1 u2 m/ {! y“ผมก็แค่อยากหยอกคนนั้นเล่น...ผมก็แกล้งไปยังงั้น เมื่อคืนมันวาเลนไทน์ ก็เลยอยากแกล้งดู”
: K$ D. d7 T2 s+ B' {“แกล้งไป ไม่คิดว่าไปสร้างความหวังให้เขาเหรอ...เขาจะคิดยังไงที่มีผู้ชายโทรมาวันแบบนี้...เป็นใคร ๆ ก็ปลื้มทั้งนั้น”
# I4 g8 n# B6 l" x“ผมก็ไม่รู้นี่พี่ ไม่รู้จริงๆ”8 \" y% z4 y2 M
“คิดซิ...ต้องคิดได้แล้ว...ทำไปเล่น ๆ แล้วผู้หญิงมันเอาจริงขึ้นมาจะทำไง”
: S: S7 _) ]+ E) e: Z$ _สิ่งที่นนท์พูดมันก็กลับเกิดขึ้นมาจริง ๆ
" c4 k( R7 F( z“ถ้าพี่เองได้รับโทรศัพท์แบบนี้จากคนที่แอบปลื้มอยู่ในวันอย่างนี้ พี่ก็คิดเข้าข้างตัวเองเหมือนกัน”$ W5 ]9 e* L/ q% I: u' ^7 w# P. |
นนท์ไม่พูดอะไรต่อเพราะไม่ต้องการจะพูดอะไรอีก เย็นนั้นเมื่อกลับถึงคอนโดที่ทั้งสองคนอยู่...นัทก็เข้ามากอดนนท์...ตอนนี้นนท์รู้ได้ว่า เขาแกล้งเพื่อที่จะทำให้นนท์หายโกรธเขา...เพราะไม่กอดอย่างเดียว...เอามือมาปลดกระดุมเสื้อของนนท์ออก แล้วเอานิ้วเขี่ยหัวนมอย่างที่นนท์ชอบให้เขาทำ...แล้วเขาก็ปลดกางเกงรูดซิปกางเกงของนนท์ลง....ส่วนตัวเขาเหลือแต่กางเกงในตั้งแต่เมื่อไหร่นนท์ก็ไม่รู้...
: u% L8 C9 o6 `“ที่รักเข้าไปอาบน้ำกันนะ”
) [* n( s O5 R* @; S% Z" m' Iเหมือนมนต์สะกด นนท์เดินเข้าห้องน้ำอย่างตัวลอย และแล้วเกมรักของทั้งสองคนก็เริ่มขึ้นและกลับมาจบลงที่เตียงใหญ่หนานุ่ม...วันนั้น..นัทคงจะทำเพื่อเป็นการขอโทษนนท์...2 รอบแล้วเขาก็ยังไม่พอ...หลังจากที่นนท์เหนื่อยอ่อนเคลิ้ม ๆ จะหลับ...นัทเปิดตู้เย็นหยิบกระป๋องเบียร์...เดินมาหานนท์ที่เตียงจับนนท์พลิกให้นอนหงาย...เขาเอาเบียร์มาราดตรงหน้าอกและนมของนนท์ แล้วเขาก็ใช้ลิ้นเลียฟองเบียร์นั้นจากร่างของนนท์...นนท์เสียวสะท้านเพราะความเย็นของเบียร์และลิ้นสาก ๆ ของนัท...ไม่เท่านั้นยังจับนนท์พลิกคว่ำ...แล้วราดเบียร์ไปที่รูที่เขาเพิ่งจะเอาไป...แล้วเอาลิ้นลากเลียเบียร์จากตรงนั้น...นาทีนั้น...นนท์คิดถึงภาพช้างที่ทำให้นนท์แบบนี้...เพราะมันสร้างความเสียวสันต์ให้กับนนท์เป็นอย่างมาก....แต่คราวนี้คนที่เขารักที่สุดทำให้เขาแบบนี้...มันกลับยิ่งเพิ่มความเสียวกระสัน ความปลื้มปิติมากยิ่งเป็นทวีคูณ...ฟันที่ขบกัดเบาๆ ที่ก้นของนนท์ยิ่งไปกระตุ้นความต้องการให้กับนนท์มากขึ้น...นัทเอานิ้วจับรูของนนท์ออกเบา ๆ แล้วเทเบียร์ลงไปในรู...นนท์ต้องขมิบไว้เพื่อไม่ให้เบียร์ไหลย้อยออกมา...ทันใดนั้น นัทก็จับท่อนลำ 8 นิ้วของเขาสวนเข้าไป.., y" {1 w; s7 |2 d" g8 ]" C' U
“โอ้ยยยย....เจ็บอ่ะ เบา ๆ หน่อยซิ...” % a5 j% m( T) R% l
ไม่เจ็บได้ไงเพราะนนท์ขมิบปากทางไว้แต่นัทสวนเข้ามาทีเดียว
- E( a. q7 O4 M; N2 v! ?. ~“เจ็บแล้วมันส์หรือป่าวละที่รัก..”
) w! m" X" [: H1 m; y Lนนท์ไม่ตอบได้แต่พยักหน้า...เกมรักเกมนี้เนิ่นนานเสียจริง ๆ เพราะรอบที่ 3 ของนัทแล้ว...กว่าจะเสร็จได้เกือบชั่วโมง...เขาพุ่งน้ำรักเข้าไปในรูสวาทของนนท์ ก่อนที่จะถอนท่อนลำออก แล้วเขาก้ก้มลงไปเลียไซร้ก้นของนนท์อย่างทะนุถนอม....นนท์นอนฟุบไปด้วยความเพลีย...แล้วหลับไป รู้สึกตัวอีกทีนัทเอาผ้าห่มมาห่มให้พร้อมทั้งดึงตัวเข้าไปกอดกันกับร่างที่ปราศจาคเสื้อผ้าด้วยกันทั้งคู่6 `5 E. V; d& v+ Q3 o
นนท์ไม่คิดหรอกว่า...เหตุการณ์ในคืนนี้...ที่สุดนัทก็ยังติดต่อกับผู้หญิงที่โรงเรียนเดียวกันมา...จนกระทั่งผู้หญิงโทรมาหานนท์....ที่ยิ่งทำให้นนท์รู้สึกถึงความทุกข์แสนสาหัส การโดดหักหลัง จากที่เขาแอบลักลอบคบกัน...เพราะเราวางใจเชื่อใจเขา เราถึงต้องเจ็บขนาดนี้ เพราะเรามั่นใจในคำมั่นสัญญาของเขา เราถึงต้องทุกข์มากมายขนาดนี้ .....
4 r% a) }9 u, K4 p3 xเคยมีใครสักคนได้บอกฉันมา; ?( w' R6 y. \- M, T; Y
ว่าเวลาใครมาทำกับเราให้เจ็บช้ำใจ3 J( K+ W% ? I8 [4 z) l2 @; v
ลองไปเก็บก้อนหินขึ้นมาสักอัน
. j' e1 G6 T* w7 bถือมันอยู่อย่างนั้นและบีบมันไว้
+ @6 o6 H+ }/ V4 ?% _) G' r
% ?2 ]( H( L# x# O2 v8 {5 qบีบให้แรงจนสุดแรง ให้มือทั้งมือมันเริ่มสั่น
2 i# z$ V4 |& ~; ^ใครคนนั้นยิ้มให้ฉัน ถามว่าเจ็บมือใช่ไหม* ?+ Y3 h1 @4 D. C5 A0 Q, U; q
. Q# c0 O; r, V+ o. w' f2 ]5 Yไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง& H: f4 k0 Y9 M+ X; ^6 C
ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร: a# a$ D) ^, C. E) b4 q
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ
2 s; v. ~; z- o3 {( fถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง s( u; d! g5 [! f# {* q
& H6 f# {( D+ o# E/ @
ใครมาทำกับเธอให้เจ็บหัวใจ
$ ]+ t( X4 g3 p! W1 p- {8 uก็แค่ให้ก้อนหินก้อนนั้นให้เธอรับมา
) ^4 P6 i8 s$ O% I' x6 jเพียงเธอจับมันโยนให้ไกลสายตา7 ~( D$ } D' a8 e
หรือเธอปรารถนาจะเก็บมันไว้0 ?+ V1 `3 @/ W
# x! d1 C4 L; l* ^
หากยิ่งยอมยิ่งแบกไป หัวใจของเธอก็ต้องสั่น6 ]4 [' p. `, h$ r
หากยังทำตัวแบบนั้น ถามว่าปวดใจใช่ไหม$ o5 s& c5 K0 N* K; g; ?8 ~
4 Q, }, C3 A' k+ F
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
! x/ H! a( Y2 y6 `2 Pให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
2 l! D. z/ m: T' o- ^( Lไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ8 U4 e: L+ n I1 A
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง7 ?3 @7 n+ o$ O8 |. }2 u% G" k. q* ?
* q- [- u, o- [- o7 A
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง
$ [9 {7 P9 A1 G. w2 Tให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
J2 O$ _+ Q) o1 q' y( Wไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ) i$ b4 |' C2 B# s2 i
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง
: A4 m( Y( m$ k( I: ~8 L) ]8 V7 P8 m: C% w( r. h
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอรับไว้เอง* H5 I" z: \: k1 W4 y
(Rose)
- @: l0 O8 w* x" E/ y/ B5 b7 Gแม้เพลงนี้จะมีขึ้นหลังเหตุการณ์ของนนท์ นนท์ก็ชอบเพลงนี้ เพื่อเอาไว้เตือนสติของตัวเองสติที่เขาไม่อาจจะควบคุมได้ในบางครั้ง...ความหมายของเพลงยิ่งทำให้นนท์เข้าใจเรื่องราวของชีวิตที่ผ่านมามากขึ้น....
+ U+ f. N: ^2 _จบตอนที่ 244 G9 r' A0 ~! d
|
|
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2016-9-2 05:39:47
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2016-9-2 06:59:53
โพสต์ 2016-9-2 11:05:25
โพสต์ 2016-9-2 14:26:33
