คุณลุงผู้ใจดี โดย auy504 (Copy) ตอนที่2

redboy

“อืม เจอแต่เรื่องหนักๆมาทั้งนั้นเลยนะนี่” “ถึงว่า หลานพงษ์คนเก่งของลุง ถึงต้องร้องไห้ขนาดนี้”
ลุงผลพูดไปลูบหัวผมไป “แต่ก็อย่าคิดมากเลยนะหลาน ชีวิตคนเราก็มีขึ้นมีลง”
“วันนี้เราอาจจะทุกข์ใจมาก แต่สักวันมันก็จะผ่านไป” “ลุงก็เคยเสียใจมาก ตอนที่ป้าศรีตายจากลุงไป”
“ รักกันมากแค่ไหน ก็ต้องจากกันสักวันนั่นแหละ” ลุงผลยังปลอบผมเป็นการใหญ่ หลังจากที่รู้ว่าผมต้องเจอกับเรื่องราวอะไรมาบ้าง “เอ แล้วคุณแม่ของพงษ์ไปไหน ทำไมไม่มาด้วยกันล่ะ”
ลุงผลถามด้วยความสงสัย “คุณแม่ของผมเสียไป เมื่อสองปีที่แล้วครับ”
“ตอนนี้ผมเหลือตัวคนเดียว ไม่รู้จะไปปรึกษาใครแล้วจริงๆ” ผมตอบเสียงสั่น ความรู้สึกว่าไม่มีใคร มันช่างบาดลึก เกินกว่าที่จะบรรยายได้ “อย่าพูดแบบนั้นสิ หลานยังมีลุงอยู่นะ” “ลุงจะคอยเป็นกำลังใจให้ หลานของลุงต้องผ่านมันไปได้” ลุงผลขยับเข้ามานั่งใกล้ๆ พร้อมกลับเอามือโอบผมไปกอดแนบลำตัว จนผมเริ่มมีอาการดีขึ้น “นี่ก็เริ่มเย็นแล้ว หลานพงษ์ไปอาบน้ำ แล้วก็รีบมากินข้าวกินปลา”
“ คืนนี้ก็พักกับลุงที่นี่แหละ” ลุงผลกล่าวชวน “อย่างน้อยก็มีลุงเป็นเพื่อน จะได้ไม่เหงา”
“มีอะไรอยากระบายอีกก็พูดคุยกับลุงได้ตลอดเลยนะ” “ขอบคุณครับลุงผล”
ผมตอบรับอย่างไม่ลังเล ก่อนที่จะไปหยิบสัมภาระท้ายรถ เข้ามาไว้ในบ้าน
แล้วไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวกินข้าว จากนั้นผมและลุงผลก็ทานข้าวมื้อเย็น ซึ่งอาจจะถือเป็นมื้อแรกของวันนี้ก็ได้ที่ผมกินข้าวลง เนื่องจากมีลุงผลชวนคุยเรื่องเก่าๆ ในอดีต ตลอดเวลา ทำให้ลืมความทุกข์ ไปได้ชั่วขณะ หลังจากผมช่วยลุงล้างจานเสร็จแล้ว ลุงผลก็ขึ้นไปบนบ้าน เพื่อจัดที่นอนให้ผมนอนติดกับลุง
“ลุงครับ บ้านนี้ยังเหมือนเดิมทุกอย่างเลยนะครับ” “แม้แต่ห้องนอนของลุง ก็ยังเหมือนตอนที่ผมแวะมานอนเล่นตอนเด็กๆเลยครับ” “ลุงก็พยายามดูแลให้มันอยู่ในสภาพเดิมนั่นแหละ”
“ เพราะไม่มีเงินพอที่จะไปสร้างบ้านหลังใหม่แล้ว” “ อีกอย่าง ลุงก็อยู่ตัวคนเดียว ไม่ต้องการบ้านหลังใหญ่อะไรมากมายหรอกหลาน” “นั่นสิครับ บ้านของลุง แม้จะหลังไม่ใหญ่มากแต่ก็ดูอบอุ่นและน่าอยู่นะครับ” “ผิดกับเรือนหอของผมเลย จะสร้างให้สวยแค่ไหน ตอนนี้ก็ไม่มีใครอยากอยู่ด้วยแล้วครับ”
ผมพูดตัดพ้อตัวเองอีกครั้งหนึ่ง “ไม่เอาน่าหลาน อย่าไปคิดเรื่องเก่าๆเพื่อทำร้ายความรู้สึกตัวเองอีกเลย”
“นอนได้แล้วนะ ตื่นขึ้นมาพรุ่งนี้ จะได้รู้สึกดีขึ้น” ลุงผลพูดตัดบท เพื่อให้ผมรีบพักผ่อน
ผมหลับไปสักสองสามชั่วโมงก็ต้องตื่นขึ้น เนื่องจากฝนข้างนอกเริ่มตกหนักอีกครั้ง ทำให้อากาศในบ้านหนาวเย็นขึ้น ผ้าขาวม้าผืนเดียวที่ใส่นุ่งนอนแล้วเย็นสบาย ชักจะไม่เพียงพอแล้ว ทำให้ผมเริ่มหนาวสั่น
สักพักหนึ่ง ลุงผลก็ตื่นขึ้นมาเห็นพอดี “หนาวเหรอหลานพงษ์ ขอโทษด้วยนะที่ลุงมีผ้าห่มผืนเดียวน่ะ”
“บ้านนี้ไม่มีแขกนานแล้ว เลยไม่ได้สำรองไว้” ลุงผลอธิบาย “เอาอย่างนี้ มานอนติดกับลุงนี่มา ห่มผ้าด้วยกันนี่แหละจะได้อุ่นขึ้น” ลุงผลเอ่ยชวน ผมขยับหมอนเข้าไปนอนชิดกับลุงผลใต้ผ้าห่มเดียวกัน
ลุงผลเอื้อมแขนมากอดตัวผมให้แนบชิดตัวลุงภายใต้ภายผ้าห่ม ไออุ่นจากผ้าห่มและร่างกายลุง
ทำให้ผมหายหนาวสั่นได้ในช่วงเวลาไม่นาน แม้ลุงผลจะอายุมากแล้ว แต่ลุงผลก็ยังดูหนุ่มอยู่
อาจเป็นเพราะการได้อยู่ใกล้ชิดธรรมชาติก็เป็นได้ ทำให้ลุงผลดูไม่แก่ไปเท่าใดนัก ผมรู้สึกได้ถึงกล้ามเนื้อที่ยังแน่นของลุง ร่างกายอ้วนๆตันๆของลุง ไม่ได้มีแต่ไขมัน มันเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่เป็นผลมาจากการทำงานหนัก กลิ่นสบู่อ่อนๆจากตัวลุง ทำให้ผมลืมเรื่องที่เครียดมาทั้งวัน และเริ่มรู้สึกผ่อนคลาย และในจังหวะที่ผมกำลังสลึมสลือ จวนจะหลับอยู่นั้น มือผมก็ดันขยับไปโดน แท่งทวนที่แข็งตระหง่านยื่นโป่งออกมาจากผ้าขาวม้าของลุง ผมตกใจและรีบกล่าวขอโทษ แต่ก็ได้ยินเพียงเสียงกรนของลุงผล ถึงได้รู้ว่าลุงยังหลับอยู่ ผมรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่ลุงผลยังมีสุขภาพที่แข็งแรงขนาดนี้ และแล้วนิสัยความเป็นคนอยากรู้อยากเห็นแบบเด็กๆของผมก็เริ่มทำงานผมเอื้อมมือเข้าไปใต้ผ้าห่ม และค่อยๆเลื่อนมือผ่านร่างที่หลับสนิทของลุงผล เลื่อนผ่านกล้ามหน้าอกแน่นๆ มาเรื่อยๆจนถึงพุงอวบๆ ผ่านสะดือและไรขนบริเวณพุง ที่ลุกลามไปถึงบริเวณเอวและใต้ปมของผ้าขาวม้า ผมรู้สึกจั๊กกะจี้ เล็กๆ เมื่อแขนของผมสัมผัสโดน ไรขนของลุงผล แต่ก็ต้องพยายามเกร็งแขนไว้ไม่ให้สัมผัสถูกตัวลุงมากเกินไป ผมค่อยๆใช้นิ้วมืออย่างแผ่วเบาในการคลายปมของผ้าขาวม้าทีละนิด ทีละนิด เพื่อไม่ให้ลุงผลรู้สึกตัว และในที่สุด ผมก็สามารถทำได้ ผมค่อยๆเปิดผ้าขาวม้าที่ปกคลุมท่อนล่างของลุงผลไว้ เพื่อปลดปล่อยอาวุธคู่กายของลุงให้เป็นอิสระแล้วผมก็ค่อยๆใช้นิ้วมือสัมผัสท่อนล่างของลุงผลอย่างแผ่วเบา แท่งทวนที่ผงาดอยู่นั้น ส่งความอุ่นจากเลือดที่สูบฉีดอยู่ภายในผ่านมายังปลายมือสัมผัสจนผมรู้สึกได้ จากนั้นผมค่อยๆเอามือแหวกผ่านพงหญ้าที่รกรุงลัง เพื่อสัมผัสที่ส่วนโคนของมัน แล้วผมก็ต้องแปลกใจว่า คนมือใหญ่ๆอย่างผม ยังกำได้ไม่รอบเลย เส้นเลือดปูดโปนที่สัมผัสได้ตามท่อนเอ็นคงบอกได้เป็นอย่างดีถึงความแข็งแกร่งของมัน นี่ยังไม่รวมถึงส่วนปลายที่บานขยายราวกับดอกเห็ด แม้ว่าทั้งหมดจะเป็นการสัมผัสในความมืด แต่ผมก็สามารถจินตนาการถึงขนาดและรูปร่างของมันได้เป็นอย่างดี ซึ่งผมก็ยอมรับตามตรงว่าขนาดและความแข็งแรงของมันทำให้ผมต้องตกใจ ว่าชายวัยกลางคนอย่างลุงผล ยังมีสุขภาพท่อนล่างที่แข็งแรงสมบูรณ์ ไม่แพ้ชายหนุ่มวัยแรกรุ่น และแล้วผมก็ต้องแปลกใจอีกครั้งที่ผมมีความรู้สึกตื่นตัวทางเพศเกิดขึ้น ท่อนล่างของผมที่มันหงอยเหงาและไม่สู้มานานแรมเดือน ตั้งแต่ปัญหาต่างๆถาโถมเข้ามา วันนี้มันกลับเริ่มผงาดโชว์ความแข็งแรงแข่งกับลุงผล ว่ารุ่นกลางๆก็ไม่ยอมแพ้รุ่นใหญ่เหมือนกัน แต่แล้วก็มีคำถามแว๊บเข้ามาในห้วงของความคิด “นี่ผมกำลังมีอารมณ์ทางเพศกับลุงผลเหรอ” ทำไมความอยากรู้อยากเห็นแบบเด็กๆของผม ถึงแปรเปลี่ยนเป็นอารมณ์ทางเพศที่มีต่อลุงผลได้ ผมครุ่นคิดหาคำตอบในใจ ถึงความผิดปกติของตัวเอง แต่ไม่ทันที่ผมจะได้รับคำตอบให้ตัวเอง ลุงผลก็เริ่มขยับตัว จนผมปล่อยมือออกจาก ท่อนล่างของลุงผลแทบไม่ทัน ผมคงลืมสังเกตไปว่า เสียงกรนของลุงผลนั้น เงียบหายไปสักพัก ตั้งแต่ผมสัมผัสท่อนล่างอันกำยำของลุงแล้ว แต่โชคดียังเป็นของผมที่ลุงผลไม่ได้ตื่นขึ้นมา ลุงผลเพียงแค่ขยับพลิกตัวแล้วก็นอนกรนตามปรกติอีกครั้ง หลังจากที่หายจากอาการตกใจ ผมก็พยายามคิดใคร่ครวญถึงคำถามที่ผุดขึ้นมาเมื่อสักครู่นี้อีกครั้งหนึ่ง แต่ด้วยความที่ผมเพลียมาทั้งวันแล้ว ผมก็หลับตามลุงไปในช่วงเวลาติดๆกัน เช้าวันรุ่งขึ้น ผมเริ่มตื่นนอน จากแสงแดดที่ส่องเข้ามาทางริมหน้าต่าง หันไปมองข้างกายตอนนี้ก็ไม่พบลุงผลนอนอยู่ข้างๆแล้ว ลุงคงจะตื่นแต่เช้า ไม่เหมือนนิสัยคนเมืองอย่างผมที่ชอบนอนตื่นสาย ผมนึกทบทวนถึงเรื่องเมื่อคืน ก็ยังแปลกใจตัวเองเหมือนกัน กับสิ่งที่ทำไป ถ้าลุงผลเกิดตื่นขึ้นมาละก็.. ผมคงเก็บของออกจากบ้านหลังนี้แทบไม่ทันแน่ๆ แต่เอาเถอะยังไงๆ มันก็ผ่านไปแล้ว ผมเดินลงมาข้างล่างก็พบ ลุงผลที่กำลังทำอาหารอยู่ ลุงผลยิ้มให้ผมและทักทายตามปกติโดยที่ไม่มีอะไรผิดสังเกต “ตื่นแล้วเหรอหลานขี้เซา เป็นยังไงบ้างหลับสบายไหม รู้สึกดีขึ้นบ้างรึยัง” “ก็รู้สึกดีขึ้นบ้างแล้วครับ” ผมตอบลุงไป “แล้วลุงทำอาหารอะไรอยู่ล่ะครับ หอมเชียว” “เพิ่งเสร็จใหม่ๆพอดีเลย ไปนั่งรอที่โต๊ะสิ ลุงเตรียมอาหารไว้ให้แล้ว” ลุงผลตอบพร้อมยกอาหารมาที่โต๊ะ “อร่อยจังเลยครับ ฝีมือของลุงไม่เคยตกเลยนะครับ” “อดีตพ่อครัวอย่างภัตตาคารลุง ทำไม่อร่อยก็เสียชื่อแย่สิหลาน” “ลุงเคยเป็นตอนไหน ไม่เห็นเคยบอกผมเลย”ผมถามด้วยความสงสัย “ลุงทำตอนหนุ่มๆนะ ไว้ว่างๆจะเล่าให้ฟังก็แล้วกันนะ” หลังจากทานข้าวเสร็จ ลุงผลก็ชวนผมไปเดินเล่นชมสวน วันนี้อากาศค่อนข้างดีมาก มีแดดรำไร ลมพัดเย็นสบาย ทั้งที่เป็นช่วงสายๆแล้ว ผมเดินตามลุงออกมาข้างนอกบ้าน มองไปรอบๆ ก็เห็นแต่สีเขียวๆของต้นไม้ใบหญ้าเต็มไปหมด ผมสูดอากาศอันบริสุทธิ์เข้าไปให้เต็มปอด เพื่อเพิ่มพลังให้กับตัวเองในการต่อสู้กับปัญหาต่างๆ “รอผมด้วยสิครับลุง” ผมเริ่มหอบแฮกๆ เดินตามลุงที่เดินนำหน้าเข้าไปในสวนอย่างรวดเร็ว “รีบๆเดินตามมาสิหลาน ยังหนุ่มยังแน่น ทำไมเหนื่อยเร็วจัง” ลุงผลพูดแซวผม แต่ก็เดินช้าลงเรื่อยๆ เมื่อผมเดินทันลุงผล ลุงก็อธิบายรายละเอียดต่างๆให้ฟัง สวนหลังบ้านของลุงผลมีเนื้อที่ประมาณ 20ไร่ ติดริมคลอง ลุงผลแบ่งพื้นที่ในการปลูกผัก ปลูกผลไม้ และเลี้ยงสัตว์ ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง ซึ่งผลผลิตที่ได้ก็สามารถเลี้ยงดูลุงผลได้อย่างสบายๆ ส่วนผลผลิตที่เหลือก็มีพ่อค้ามารับซื้อไปขายที่ตลาด ทำให้ลุงผลมีเงินออมที่จะนำไว้ใช้ยามเจ็บป่วย ผมคิดว่า มันช่างแตกต่างกับชีวิตวุ่นวายในเมืองเหลือเกิน ที่เราบอกกับตัวเองทุกวันว่าเรากำลังทำงาน ทำทุกอย่างเพื่อหาความสุขให้กับตัวเอง แต่แล้วช่วงเวลาที่จะมีความสุขในแต่ละวันกลับเหลือน้อยลงเรื่อยๆ เหมือนหนูติดจั่น ที่วิ่งไล่ตามความสุข ความสำเร็จไม่มีที่สิ้นสุด ทั้งที่บางที ความสุขนั้นก็สามารถหาได้ง่าย เพียงเดินให้ช้าลง และหันมองรอบตัว เช่นเดียวกับวันนี้ ที่ผมก็มีความสุขเพียงแค่ได้อยู่แวดล้อมกับธรรมชาติ ….และลุงผล “มัวแต่เหม่ออะไรอยู่ล่ะหลาน รีบตามมาเร็วๆสิ” ลุงผลเรียกผมให้เดินตามไปที่กระท่อม “เดี๋ยวช่วยลุงเอาผลไม้ที่เก็บมาไปไว้ในเข่งก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเป็นคนมารับไป” “ครับผม” ผมช่วยลุงจัดเก็บผลไม้ “เสร็จซะทีนะ ได้เวลาทานข้าวเที่ยงกันแล้ว” ลุงผลเอ่ยเมื่อผลไม้ลูกสุดท้ายถูกจัดลงเข่ง“ขอบใจนะหลาน วันนี้เป็นลูกมือให้ลุงได้ดีจริงๆ” ลุงผลยิ้มไปพูดไป รอยยิ้มของลุงผล กับสายตาที่เต็มไปด้วยความเอ็นดู ทุกๆครั้งที่มองมาทางผม มันเกินว่าจะหาคำบรรยายจริงๆ จากนั้นเราก็นั่งพักกันที่กระท่อมริมคลองเพื่อกินข้าวเที่ยงที่ลุงเตรียมมา เมื่อทานอิ่มและรอให้แดดคล้อยลงสักพักแล้ว ลุงผลก็ลุกขึ้นเพื่อจะไปเหวี่ยงแหหาปลา “พักอยู่ที่นี่ก่อนนะหลาน เดี๋ยวลุงไปหาปลาสำหรับอาหารเย็นก่อน”
ลุงผลเดินไปที่ริมคลองใกล้ๆกับกระท่อม แล้วลุงผลก็ถอดผ้าขาวม้าออก จนเหลือกางเกงในเก่าๆเพียงตัวเดียวติดกาย ร่างกายที่เกือบเปลือยเปล่าของลุง ช่างมีเสน่ห์เหลือเกินในสายตาของผม กล้ามเนื้อแต่ละมัด ที่ขยับเคลื่อนไหวเวลาที่ลุงเหวี่ยงแห มันเป็นภาพที่งดงามยิ่ง จนผมมองแบบไม่วางตา ลุงผลจับปลาได้หลายตัว ทำให้ผมสนใจ อยากที่จะลองทำดูบ้าง “ลุงครับสอนผมจับปลาหน่อยได้ไหม ดูมันน่าสนุกดีครับ” “มาลองดูสิหลาน ไม่ยากหรอก เดี๋ยวลุงสอนเอง” ผมถอดเสื้อและกางเกง จนเหลือเพียงกางเกงใน แล้วเดินไปหาลุงที่ริมคลอง “เริ่มต้นใช้มือขวาจับแหแบบนี้นะ…แล้วมือซ้ายก็จับตรงนี้..” ลุงผลเริ่มสอนผมอย่างตั้งใจ โดยลุงยืนซ้อนตัวอยู่ด้านหลังของผม แล้วเอามือแต่ละข้างค่อยๆสอนวิธีจับแหให้ผม แต่ตัวผมเองกลับไม่ค่อยมีสมาธิเท่าไหร่ เพราะร่างกายของลุงผลที่กำลังแนบอยู่ที่ด้านหลังของผมจนแผ่นหลังของผมรู้สึกได้ถึงกล้ามเนื้อหน้าอกของลุง ไรขนตามตัวของลุง เหมือนมันค่อยๆลูบไล้ตามร่างกายด้านหลัง ให้ผมสั่นสะท้าน ก้นของผม รู้สึกได้ถึง ลำท่อนของลุงที่สัมผัสอยู่ข้างหลัง เวลาที่ลุงจับมือผมทั้งสองข้างเผื่อเหวี่ยงแห ผมก็รู้สึกได้ถึงร่างกายของผมและลุงผลที่แนบชิดเข้าด้วยกัน “เข้าใจแล้วใช่ไหม เอ้า!เริ่มเหวี่ยงได้” ลุงผลจับมือผมเหวี่ยงแห แต่ปากแหมันไม่กางออก “ไม่เป็นไร อ่ะ ลองดูใหม่ เริ่มตรงนี้ แบบนี้นะ” ลุงผลให้กำลังใจและพยายามสอนในขณะที่ลุงสอนให้ผมเหวี่ยงแหอยู่ 4 -5 ครั้งนั้น ถ้าผมไม่คิดไปเอง ผมว่าผมรู้สึกได้ถึงท่อนลำด้านล่างของลุง ที่สัมผัสอยู่ที่ด้านหลังของผมมันขยายขนาดขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับความแข็ง และผมรู้สึกถึงความอุ่นวาบๆ จากลำท่อนในจังหวะที่ร่างกายแนบชิดกัน ยังไงก็แล้วแต่ ตอนนี้แท่งทวนของผมมันขยายขนาดจนแทบจะปริออกมาจากกางเกงในแล้ว…ท่อนเนื้อ, พวงไข่, แท่งทวน ความรู้สึกตอนนี้ ผมอยากจะหันหลังกลับไปกอดลุงผล ดึงกางเกงในของลุงผลลง เพื่อเผยให้เห็นท่อนเนื้อที่มันทิ่มแทงแก้มก้นของผมอยู่ในขณะนี้ และแสดงบทรักอย่างถึงพริกถึงขิง ที่ริมคลองแห่งนี้โดยไม่ต้องอายใครๆ

papikaluk

ขอบคุณครับ

auto101

ขอบคุณครับ

pops

ขอบคุณคับ

rukcan001

ขอบคุุณมากคับ

ddavp

ขอบคุณครับ

petepichy

ขอบคุณครับ

Nukk12

ขอบคุณครับ

Darmmek

ขอบคุณคับ

kabuki

ขอบคุณครับ

imf

ขอบคุนครับ

mooman

ขอบคุณครับ รอต่อครับ

boxmon99

ขอบคุณมากนะครับ

_patt

ขอบคุณมากนะครับ

nun221033

ขอบคุณมากๆ  นะครับ

minone

ขอบคุณครับผม

tak_sam

ชอบมากเลยครับ

nongbasz

ขอบคุณนะครับ

satern69

ขอบคุณครับ

senee78

ขอบคุณครับ