ผจญภัยในป่าเมืองกาญจน์ ตอนที่ 7 Copy

physicsoat

========== ### ตอนที่ 7 ### รุ่งเช้าเด่นบอกทุกคนรีบทานอาหารแล้วออกเดินทาง เด่นบอกคงถึงจุดพักก่อนเที่ยงและจะทานอาหารที่นั่น แต่ด้วยความล่าช้าถึง 6 ชม.เด่นบอกว่าเราคงถึงที่หมายสุดท้ายในอีกวัน ทุกคนไม่มีปัญหาเพราะเตรียมตัวมาอย่างดี ..............................................ทุกคนมาถึงจุดพักเกือบเที่ยง ก็พักผ่อนทานอาหาร เด่นบอกให้เวลาถึงบ่ายค่อยออกเดินทางต่อ ..........................เด่น ทุกคนเหนื่อยหรือเปล่าครับ.....ผมขอโทษนะครับที่เร่งรีบไปบ้าง ..........................โจ ไม่ครับ......ผมชอบทัวร์ครั้งนี้มาก ...........................นุช คะนุชว่าทุกอย่างกำลังดี...... ...........................ริน เด่น.....เราจะพักอีกครั้งที่ไหนคะ.....ประมาณกี่โมงคะกว่าเราจะถึง....... ...........................เด่น ไม่ไกลแล้วครับ......แต่ทางเดินลำบากในบางช่วง.......เราจะเจอกับพวกกะเหรี่ยง.....เราจะได้ดูวิถีชีวิตคนพวกนี้......น่าสนใจมากครับ ...........................อลิส โอ.....มันวิเศษมากเลยเด่น........ฉันชอบนะ ...........................เจน แล้วคนพวกนี้น่ากลัวรึเปล่าคะ ...........................เด่น ไม่เลย.....คนพวกนี้เป็นสังคมเล็กๆ......เขาอยู่แบบสันติ....เขาหาของป่าขายนักท่องเที่ยว.....เขาจะนำของป่าไปขายที่ตลาดทองผาภูมิ ...........................วัช เด่นคุณแน่ใจนะ......ว่าเขาเป็นมิตร ...........................เด่น แน่นอน....... ...........................ริน เด่น....เราเดินทางได้แล้วนะคะ......ฉันอยากเห็นพวกเขาแล้วคะ ทั้งหมดออกเดินทางโดยมีจุดหมายที่ทุกคนอยากเห็น การเดินทางลำบากในบางช่วงอย่างเด่นว่าไว้ ทางค่อนข้างลื่นจากตะไคร่น้ำ แต่สวยงามมากจากพันธุ์กล้วยไม้ป่าตลอดข้างทาง การเดินทางผ่านมาสองชั่วโมง เด่นจึงให้ทุกคนหยุดพัก จุดนี้ค่อนข้างเย็นสองข้างทางเต็มไปด้วยเฟรินและกล้วยไม้ มีไม้ใหญ่สูงเสียดฟ้าปกคลุมโดยรอบ เสียงสายน้ำอยู่ไกลพอได้ยิน รินอยากเดินไปดูสายน้ำเพราะเธออยากแหวกว่ายเล่นเพื่อผ่อนคราย เด่นไม่เห็นด้วยเพราะกลัวเรื่องเวลา ............................เด่น ผมยังอยากให้เดินทางต่อ....ผมดูฟ้าแล้วผมห่วงฝนนะครับ .............................วัช ครับ.....ท้องฟ้าเริ่มมืดมาแล้วนะครับ ............................โจ ตกลง.....เราเดินทางต่อดีกว่า.....เด่น....ข้างหน้าอีกไกลรึเปล่าครับ ..............................เด่น ก็ราวสองชั่งโมง........ถ้าฝนไม่ตกนะครับ ทุกคนออกเดินทาง เพียงแค่อึดใจฝนก็เทลงมาอย่างหนัก ทุกคนหาที่หลบฝนแต่ลำบาก เพราะตอนนี้มองไม่เห็นถ่ำและหุบเขาเลย มีเพียงพุ่มไม้หนาทึบเต็มไปหมด ทุกคนเปียกปอนแต่ดูสนุก ทุกคนเดินลุยฝนต่อไป สักครึ่งชั่วโมงฝนเริ่มซา และหยุดลง ก็พอดีถึงหมู่บ้านกะเหรี่ยง พวกเขาอยู่เป็นกระต๊อปขัดแตะ มีเพียงไม่กี่หลัง มีประชากรรวมกันไม่น่าจะเกิน ห้าสิบคน ทุกคนได้พูดคุยทักทาย บางคนเข้าไปดูในบ้านพวกเขาโดยเฉพาะพวกฝรั่ง เด่นให้ทุกคนสนุกอยู่สิบห้านาทีก็บอกให้เดินทางต่อ เด่นพาลูกทัวร์มาถึงจุดพักค้างแรมสุดท้าย ที่นี่เป็นเรือนรับรองดูค่อนข้างดีกว่าจุดที่แล้ว เป็นอาคารใหญ่ 2หลัง แยกชายหญิง มีห้องน้ำรวม ดูดี เด่นให้ทุกคนพักและหนึ่งทุ่มออกมาทานอาหารพร้อมกัน เด่นดูเวลาที่ข้อมือตอนนี้ ห้าโมงพอดี ...............................ริน เด่นคะ.....เราสามารถเดินเที่ยวรอบๆได้รึเปล่าคะ ...............................เด่น ได้ครับ.....แถวนี้มีพวกทัวร์ส่วนใหญ่ และก็มีเจ้าหน้าที่อุทยานสามสี่คนเท่านั้น ................................โจ ดีครับ....ผมอยากเดินเที่ยวรอบๆ.....เจนคุณไปกับผมนะครับ ................................นุช รินเธอจะไปเที่ยวรอบๆหรือจ๊ะ ................................ริน อืมม.....นุชไปด้วยกันนะ ................................นุช จะ...ตกลงจะ ................................เด่น วัชคุณไม่ไปหรือครับ ................................วัช อืมมม......ครับไปครับ .................................นุช ไปเราไปกันเลย.....เด่นคุณไม่ไปด้วยหรือคะ .................................เด่น ไม่ดีกว่าครับ.เดี๋ยวผมต้องไปดูการเตรียมอาหารสำหรับพวกคุณครับ ทั้งสามกลับมาที่ที่พักเกือบได้เวลาทานอาหารพอดี ทุกคนสนุกกับทานและได้พูดคุยทำความรู้จักกับเจ้าหน้าที่อุทยาน ดูทุกคนเป็นกันเอง ไม่เรื่องมาก เด่นเตือนทุกคนว่าทานอาหารแล้วก็ให้รีบอาบน้ำเพราะดึกจะหนาวและมืดมาก ที่นี่สี่ทุ่มก็จะปิดไฟฟ้า ทุกคนทำตามที่เด่นบอก เกือบสี่ทุ่ม นุช ริน ยังนั่งคุยกันอยู่ ..................................กล คุณครับ....ยังไม่นอนหรือครับ เสียงของกล เจ้าหน้าที่ฯเดินมาทักสองสาว เขาเป็นชายหนุ่มอายุไม่มาก ราวยี่สิบกว่าเขาเป็นคนพื้นที่ หน้าตาเขาจัดว่าใช้ได้ เขาทักสองสาวพร้อมนั่งคุยด้วย จนสี่ทุ่มไฟฟ้าก็ดับทุกดวง มีเพียงจุดเดียวคือห้องน้ำ กล บอกให้สองสาวรีบเข้านอน เพราะดึกมากแล้ว ตอนดึกสัตว์จะออกหากิน เพียงเท่านี้สองสาวก็รีบเข้านอนทันที สองสาวนอนห่างจากอลิสและเจนไม่มาก ดูคู่นั้นหลับไปแล้วเพราะเสียงกรนเบาๆ นุชนอนกำลังเคลิ้ม เธอรู้สึกถูกกอดจากริน เธอจึงหันมาถามริน รินบอกหนาวอยากกอด เธอก็กอดรินตอบ จนทั้งคู่เริ่มเร่าร้อน แต่เพียงครู่ทั้งสองรู้สึกมีใครมาดึงเธอทั้งสอง ปากเธอโดนปิดด้วยมืออันหยาบกร้าน เธอโดนลากตัวไปยังที่ใดไม่ทราบ รู้เพียงแต่ว่าคนที่ทำกับเธอเป็นชายร่างใหญ่สองคน ร่างเธอทั้งสองถูกเหวี่ยงเข้าไปในห้องเล็กๆ กลิ่นอับของห้องและแสงสว่างเพียงเล็กน้อยจากตะเกียงน้ำมัน ชายทั้งสองมองไม่เห้นหน้านัก รู้เพียงว่าหน้าจะเป็นเจ้าหน้าที่อุทยาน เขาสั่งให้เธอทั้งสองเปลือยกาย นุชไม่กล้าขัดขืน รินเห็นนุชทำเธอจึงทำตาม ชายทั้งสองเริ่มเปลือยตัวเอง นุชและรินมองเขาไม่ถนัดนักแต่ก็รู้ได้ถึงความใหญ่โตของอวัยวะของเขา เขาสั่งให้เธอนอนลง เขาทั้งสองไม่มีพิธีใดๆ ไม่มีเล้าโลม ไม่มีดูดเลียเหมือนชายคนอื่นๆ เขาแยกเธอทั้งสองออกไปคนละคน นุชโดนเขาซึ่งรูปร่างสูงใหญ่กว่า กดแท่งเอ็นลงในเนิน ขนาดของมันทำเอานุชถึงกับร้อง ส่วนรินก็เช่นกัน เธอโดนชายอีกคนกดใส่ด้วยแท่งเอ็นอันใหญ่ จนเธอต้องร้องเจ็บ แต่เขาทั้งสองกับไม่หยุดการกระทำ เขากดกระแทกเธอทั้งสองอย่างบ้าคลั่ง เขาทำแบบไม่ปราณี เขาทำเหมือนเธอทั้งสองไม่ใช่คน ปากเขาไม่พูดหรือออกเสียงใดๆทั้งสิ้น เขาคงกระหน่ำแท่งเอ็นอย่างแรงจนสองสาวสลบอยู่ตรงนั้น ที่เนินเนื้อมีเลือดไหลรินออกมา มันดูไม่มากแต่ก็ทำเอาทั้งสองเจ็บทรมาน พอรุ่งเช้า ทุกคนเห็นเธอทั้งสองอยู่ในสภาพน่าเวทนา อวัยวะเพศฉีกขาด น่าอก หัวนมถูกกัด ตามร่างกายมีแต่รอยช้ำ เธอทั้งสองจำอะไรไม่ได้ไปมากกว่ากัน เพียงแต่บอกว่าโดนชายรูปร่างใหญ่กระทำเธอ กล สงสัยในพฤติกรรมของเจ้าหน้าที่ที่นี่ แต่เขาไม่แน่ใจ อีกทั้งนุชและริน ไม่ใช่เป็นครั้งแรกของเรื่องแบบนี้ และทุกครั้งหัวหน้าจะคอยปิดข่าว ไม่สอบถามหรือติดตาม ปล่อยให้เรื่องเงียบหายไปเอง กลไม่สบายใจแต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เด่นโกรธมากที่มีเรื่องแบบนี้กับลูกทัวร์ของเขา เขาถามหาถึงความรับผิดชอบแต่ดูไม่มีซึ่งคำตอบ เด่นรีบพาลูกทัวร์ออกเดินทางต่อโดยทิ้งไว้ซึ่งปริศนาของเรื่องราว นุชและริน ดูงงๆกับเหตุการณ์ เธอทั้งสองบอกไม่ได้ว่ามันคืออะไรทำไมจึงเกิดกับเธอ เธอทั้งสองมีความรู้สึกเหมือนกันคือ การแก้แค้น เธอบอกว่าเธอจะกลับมาสางแค้นนี้ให้ได้ หลังจากสิ้นสุดการทัวร์ ทุกคนกลับบ้านพร้อมความหลังฝังใจ นุชและรินได้นัดหมายการมาที่นี่อีกครัง โดยครั้งนี้ทั้งสองเปลี่ยนจากการมาทัวร์ของเด่นเป็นทัวร์ของชาวญี่ปุ่น เธอมาตามเส้นทางเดิมแต่ดูเธอทั้งสองเตรียมตัวมาพบเจอกับเหตุการณ์ต่างๆที่จะรอการมาของเธอ................

minone

ขอบคุณครับผม

AmdizZ

ขอบคุนนะคับ

eg1

ขอบคุณมากๆครับ

goffywat

ขอบคุนคับ

armmer22

ขอบคุณครับ

kabuki

ขอบคุณครับ

wiput

ขอบคุณครับ

jatuAAA

ขอบคุณครับ

ball3225

ขอบคุณครับ

HUKAEGUNI

เริ่มสนุกแล้ว

pom951

ขอบคุณครับผม

kong1989

ขอบคุณครับผม

mbamint

ขอบคุณครับ

wanwinte

ขอบคุณครับ

Intra

กลับมาล้างแค้น หรือแอบติดใจนะ

shinecaraff

อืมมมม.. ยังไงแน่ หุหุ

pong18

ขอบคุณครับ

Astxy

ขอบคุณครับ

mantung

ขอบคุนครับ