.................[เรื่องแต่ง] เรื่องของชายแดน...................

][M][

ชีคอาลาฮัต พากิตติ เดินมาถึงห้องโถงกลางขณะนั้น มีชาวอาหรับอีกคนแต่งตัวภูมิฐาน เดินเข้ามาในห้องโถง ลูกน้อง2คนของกิตติไมได้สนใจแขกผู้มาใหม่ เพราะมัวแต่มองไปมา กับห้องโถงที่ตกแต่งไว้อย่างวิจิตรงดงาม  ชีคอาลาฮัตเข้าไปสวมกอดกับชายผู้เข้ามาใหม่ และผายมือ มาทางกิตติ "นี่คุณกิตติ ที่เราเคยพูดถึงกัน คุณกิตติ นี่ ท่านชีค ราฟูยาฟ คุณน่าจะเคยได้ยินชื่อ " กิตติเข้าไปจับมือ กับชีคราฟูยาฟ สวัสดีครับท่าน " กิตติเข้าไปจับมือกัยแขกผู้มาใหม่ ชีค ราฟูยาฟ ดึงกิตติเข้ามาสวมกอด ผู้ดีใจมากที่รู้ว่าคุณมา "ผมประทับใจกับสินค้าของคุณทุกตัวเลย ต่อไปเราคง ได้ค้าขายกันอีกยาว ฮ่าๆๆๆๆ"   ชีค ราฟูยาฟหัวเราะอย่างชอบใจ กิตติยิ้มให้กับลูกค้าคนสำคัญอีกคน
................................

ชีคผู้มาใหม่ทักทายกับเจ้าบ้าน "คุณกิตติผมจะพาคุณไปดู ในส่วนที่คนผมอยากให้คุณดู พวกทาสพวกนั้น ที่ได้จากคุณ ผมประทับใจมากเชิญเถอะเชิญครับ" กิตติและคณะเดินขึ้นรถของชีคผู้มาใหม่ ชีคราฟูยาฟ กอดเพื่อนของตนแล้วขึ้นรถพากิตติไป รถลีมูซีนคันหรู ยี่ห้อดัง ทางกิตติและคณะ มุ่งตรงสู่คฤหาสน์อันใหญ่โตของชิคราฟูยาฟ รถแล่นไปประมาณ 30 นาทีจนถึงคฤหาสน์คฤหาสน์หลังนี้ ไม่ได้ด้อยไปกว่าของอาราอัตเลยแม้แต่น้อย เมื่อลมรถกิตติมาถึงกฌพบว่าว่ามีชาวเอเชียอีกคณะหนึ่งยืนรอ ราฟูยาฟ อยู่แล้วราฟูยาฟผายมือไปยังคณะคนเอเชีย "คุณกิตติผมขอแนะนำให้คุณกิตติรู้จัก คุณปาร์คแทซูม คนที่ทำธุรกิจเหมือนคุณกิตติ" " สวัสดีครับคุณกิตติในที่สุดเราก็ได้พบกันเสียที " กิตติจับมือกับคนเกาหลี "สวัสดีครับคุณปาร์คแทจุนผมก็เคยได้ยินชื่อเสียงของคุณมาเหมือนกันเราทำธุรกิจคล้ายกันควรจะสนิทสนมกันไว้นะครับ"กิตติสำรวจฝ่ายตรงข้าม อายุไล่เลี่ยกับตน แต่เตี้ยและอ้วนท้วนกว่า และคณะของชาวเกาหลีมีกันประมาณ 6 คนที่เหลือกิตติเดาว่าเป็นผู้ช่วยและบริการ กิตติสำรวจเพียงแค่เท่านี้ก็เดินตามชีคขึ้นไปยังคฤหาสน์หลังใหญ่โตนั้น


แทจุนหันมามองหน้ากิตติ ด้วยสายตาท่าทางที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ "ไม่ทราบว่าของทางคุณกิตติแตกต่างจากของผมอย่างไรครับ " แทจุนเอ่ยถามท่านชีค ราฟูยาฟหันมามองหน้าแล้วยิ้ม "สินค้าจากทั้งสองแทบจะไม่มีความแตกต่างกัน แต่ถ้าจะให้ผมพูดจริงๆ ผมค่อนข้างพอใจกับสินค้าของคุณกิตติมากกว่า" ชีคกล่าว กิตติยิ้มก่อนจะยกน้ำชาขึ้นมาจิบอย่างผู้มีชัย แทจุนมองหน้ากิตติ ชีคพาทั้งหมด ไปในส่วนของ ที่ตนสงวนไว้ที่เรียกว่า ส่วนของสัตว์เลี้ยง "คุณคงเคยได้ยินระบบแชโปของเกาหลีสินะ" แทจุนพูดขึ้นมากับกิตติ กิตติหันไปมองหน้าแล้วยิ้มก่อนจะกล่าวว่า "ใช่ครับผมเคยได้ยิน แชโป คือระบบใหญ่ของตระกูลตระกูลเดียวที่ครอบครองทั้งเกาหลี และทำวงดนตรีไอด้อลทั้งหลายกลายเป็นสินค้ามีชีวิตที่เอาไว้ต้อนรับคนใหญ่คนโตระบบแบบนั้นขึ้นชื่อมาก" แทจุนหัวเราะอย่างพอใจ "ใช่ผมจึงสงสัยว่าสินค้าของผมจะด้อยกว่าของคุณกิตติได้อย่างไร ในเมื่อเราทำให้เรานักร้องเชื่อฟังเราไม่ต่างกับพวกสัตว์ พร้อมเมื่อหมดอายุและขายไม่ออกเราก็กำจัดทิ้งไป โดยที่ไม่มีใครสังเกต" แววตาของกิตติเปลี่ยนไปเล็กน้อยกับคำพูดของแทจุน ชีคเปิดประตูเข้ามา กิตติสังเกตว่าคฤหาสน์หลังนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าของอาราฮัตเลยแม้แต่น้อย แต่แปลกใจที่ชีคอาราฮัทไม่ค่อยเอ่ยถึงราฟูยาฟเท่าไรนัก สวนของที่นี่กว้างขวางสวยงามไม่แพ้กันเมื่อเปิดเข้าไปชั้นในคณะที่ตามมาทั้งหมด ชะงักเล็กน้อยกับภาพที่เห็นตรงหน้า คน กำลังมีเพศสัมพันธ์กับสัตว์ ชายหนุ่มชาวยุโรปรูปงามร่างกายแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อกำลังติดเป้งกับหมาพันธุ์ โดเบอร์แมนโดยติดกันเหมือนกับที่สุนัขผสมพันธุ์กัน และมีชายชาว อาหรับอีก 2 คนกำลังถ่ายรูปอย่างสนุกสนาน ชายสองคนที่กำลังถ่ายรูปอยู่นั้นเมื่อเห็นราฟูยาฟเข้ามา ก็ตรงเข้าไปกอดกิตติเดาได้ว่าเป็นลูกชายทั้งสองของชีค "นี่ลูกชายของผมเองกำลังหัดถ่ายภาพเพื่อเอาไปอวดกัน ฮ่าๆๆ จะมีอะไรน่าสนใจกว่านี้อีกล่ะ" และอีกด้านหนึ่ง สาวชาวยุโรปผมทองสลวยผิวพรรณดีกำลังถูกหมาร็อตไวเลอร์กระเด้าอย่างเมามันหญิงสาวชาวยุโรปนั้นร้องโหยหวนด้วยความเสียวซ่านราวกับเป็นเรื่องปกติ แต่พวกชีคและคณะ กลับไม่ค่อยสนใจกับสิ่งที่หญิงสาวชาวยุโรปนั้น โดนกระทำอยู่ กลับเลยไปสนใจ ชายหนุ่มชาวยุโรปรูปร่างหน้าตาที่จัดว่าดีมาก กำลังผสมพันธุ์ กับหมาล็อตไวเลอร์ตัวใหญ่กว่า ตัวเมีย อยู่อีกทางด้านหนึ่ง ชายหนุ่มนั้น ทำท่าเหมือนหมา ตัวผู้ที่กำลังติดกับตัวเมียโดยไม่อายสายตาคนนับสิบคนที่เดินเข้ามาในสวน ทุกคนเห็นอวัยวะเพศของชายหนุ่มนั้นติดอยู่กับหมาตัวเมีย โดยใช้หนุ่มชาวยุโรปหน้าตาคมสันรูปร่างดีมากนั้น ทำท่าเสียวซ่านอยู่ตลอดเวลาราวกับตนเองกลายเป็นหมาตัวผู้ไปแล้ว ชีคและคณะปรบมือชอบใจกับภาพตรงหน้า ในขณะที่คณะของกิตติลูกน้องบางคน เบือนหน้าหนี" อ่าาาาาาาานี่สิถึงจะดี" หนึ่งในคณะชาวอาหรับปรบมือเพิ่มขึ้นอีกคนหนึ่งและเดินตรงดิ่งไปอีกทางด้านหนึ่ง ชายหนุ่มอีกคนหนึ่งเป็นชายชาวเอเชีย รูปร่างหน้าตาจัดว่าดีมาก อายุไม่เกิน 25 ปีกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับงูเหลือมตัวเมีย งูเหลือมนั้นพันรอบกายเปลือยเปล่าของชายหนุ่ม แต่ชายหนุ่มกลับโอบกอดงูตัวนั้นไว้ หนึ่งในลูกชายของชีค กำลังพูดสั่งการอยู่ใกล้ๆพร้อมถ่ายรูป รั้ว Shutter อย่างไม่ยั้ง ชายหนุ่มคนนั้น กำลังเสพสมอยู่กับงูตัวใหญ่ อวัยวะเพศขนาดเขื่องนั้น สอดเข้าไป ในช่องของงู และโยกเอวเข้าออก อย่างได้อารมณ์ เป็นอีกครั้งหนึ่งที่คณะของกิตติ ต้องเบือนหน้าหนี แต่คณะของชาวเกาหลีกับถูกอกถูกใจและเข้าไปชมเชย แว่วเสียงว่า นี่เป็นความคิดของหนึ่งในรูปชิคที่อยากจะสะสมภาพ ของคนและสัตว์ เมื่อเดินเลยมาอีกทางด้านหนึ่ง มีเตียงอยู่ตรงกลางลาน ก็ยิ่งพบเรื่องแปลกประหลาดมากยิ่งขึ้น คนติดตามของกิตติ ส่งเสียงคุยกันเบาๆด้านหลังกิตติ ชายหนุ่มชาวยุโรปรูปร่างหน้าตาคมสันกล้ามเนื้อเป็นมัด นอนคว่ำหน้าบนเตียงเอาแขนทั้งสองข้างที่ล่ำสันยันพื้นไว้ส่วนเอวกำลังกระแทกเข้าออก จนเห็นอวัยวะเพศ ที่ยาวและใหญ่ และปราศจากขน ที่ได้รับการดูแลและโกนอย่างดี กระแทกเข้าออกกับอวัยวะเพศ ของกอลิล่าตัวเมียที่นอนหงายอยู่!!! ทุกคนส่งเสียงฮือฮา กลับภาพตรงหน้ามาก ตัวชีคเอง กลับมีความพอใจเป็นอย่างมากและชี้ชวนให้ชาวคณะดู "นี่แหละคือสิ่งที่มนุษย์ผู้ชายทุกคนสามารถทำได้ นี่แหละผมจะสร้างสวนสวรรค์ขึ้นมาที่ที่พิสูจน์ว่ามนุษย์เพศชายสามารถหาความสุขได้กับสัตว์เกือบทุกประเภทที่มีขนาดพอๆกัน" กลุ่มคนจากเกาหลี กลับตบมือและหัวเราะชอบใจในขณะที่กลุ่มของกิตติ ไม่ได้แสดงความเห็นใดออกมา ลูกของชีคอีกคนหนึ่ง อายุยังไม่ถึง 20 ปีซึ่งรูปร่างหน้าตาถอดแบบมาจากชีคราวกลับเป็นคนเดียวกัน กำลังถ่ายภาพด้วยกล้องวีดีโอ ราคาแพง ภาพในจอมอนิเตอร์มีอยู่หลายมุมและมุมที่เน้นที่อยู่ตอนนี้คือมุม ที่ความเป็นชาย ได้สอดใส่และกระแทกเข้าออกกับกอลิล่าตัวนั้น "นี่แหละสวนสวรรค์ของจริง ผมเบื่ออีพวกตัวเมีย ที่ไม่มีความอดทน และเงื่อนไขทางร่างกายค่อนข้างมาก อย่างนี้สิ จึงพิสูจน์ได้ว่าพระเจ้าประทานกำลังทั้งหลายให้กับเพศชายอย่างแท้จริง มามาทุกท่านตามมาสิ่งพิเศษที่ผมอยากอวดยังมีอยู่อีก" กลุ่มของกิตติยังเหลียวหลังไปดูชายหนุ่ม ที่กำลังทำท่าผสมพันธุ์ กับกอลิล่าตัวเมียที่นอนอยู่บนเตียงนั้น ด้วยสายตาแปลกประหลาด โดยไม่ทราบว่าความรู้สึกแปลกประหลาดนั้นมาจากสิ่งใดกันแน่ กิคคิพอจะเดาได้แล้วว่าเหตุใดชีคอาราฮัตมีสีหน้าแปลกๆ เมื่อชีคราฟูยาฟเอ่ยถึงสัตว์เลี้ยงของตน ทุกคนเดินตามชิคต่อไป ส่วนที่เดินอยู่นี้ มีคนจากชาติต่างๆรูปร่างหน้าตาดีมาก เปลือยร่างใช้ชีวิตอย่างเป็นปกติ "ผมขอแนะนำให้รู้จัก โยเซฟ ลูกชายคนกลางของผม คนที่เป็นเจ้าของความคิดสวนสวรรค์แห่งนี้ขึ้นมา" "สวัสดีครับทุกท่านผมโยเซฟยินดีที่ได้รู้จัก" โยเซฟพูดพร้อมเดินดิ่งไปจับมือกิตติ "คุณคือคุณกิตติใช่ไหมครับ" กิตติจับมือตอบยิ้มพอเป็นพิธี "คุณพ่อผมชมคุณกิตติให้ฟังบ่อยๆ" กิตติยิ้มให้ ในขณะเดียวกัน แทจุนจากเกาหลี ก็ดูมีความไม่พอใจ ที่โยเซฟ จำกิตติได้แม้ไม่เคยเจอกันมาก่อนอีกทั้งยังให้ความสนิทสนมและให้เกียรติกิตติมากกว่าตน "เชิญเดินตามมาครับ ผมจะพาไปดูสิ่งพิเศษที่ผมลงทุนมามาก" ทั้งคณะได้กลิ่นของทะเลโชยมาเป็นระยะระยะจึงพอจะอนุมานได้ว่า คฤหาสน์แห่งนี้ตั้งอยู่ใกล้กับทะเลพอสมควร ทั้งหมดเดินเข้าตัวอาคารอีกครั้งอาคารที่สร้างด้วยหินอ่อนขาวสะอาด และเป็นบันไดเวียนลงไปทางด้านล่าง ทั้งหมดเปิดประตูเข้าห้องโถงแล้วกับห้องจัดเลี้ยง ที่หรูหรา เพียงแต่ว่ามีเพียงแสงสลัวสลัวส่องผ่านเข้ามาเท่านั้น ผนังด้านหนึ่งที่สูงราว 3 เมตร เป็นกระจกอย่างดีเป็นอควาเรียมขนาดใหญ่ มีปลาแหวกว่ายไปมาร์งามน่าชมมาก ตอนนี้เอง ที่มีคนเดินถือเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ คนเหล่านั้น ใส่เครื่องประดับราคาแพงทำจากทองคำ มีข้อที่ข้อมือข้อเท้า และสร้อย ที่เป็นทองคำชิ้นชิ้น ขนาดใหญ่ล้อมรอบคอ และห่วงทองบางๆ ที่รอบศีรษะ เพียงแต่นอกจากเครื่องทองเหล่านั้น ผู้ที่นำของมาเสิร์ฟก็มีได้สวมใส่สิ่งใดอีก "นี่เป็นของเล่นของผม ดูสิครับ พวกมันดูมีค่าขึ้นมาอีกมาก เมื่อสวมใส่เครื่องประดับที่ผมเป็นคนออกแบบและสั่งทำเอง" โยเซฟดูมีความภาคภูมิใจในในสิ่งที่ตนกำลังโอ้อวดอยู่ "พวกตัวผู้ตัวเมียเหล่านี้ ต้องฝึกสอนอยู่นานให้มันทำ งานบริการให้ได้ "กิตติกวาดตามอง คนที่นำมาเสิร์ฟมีทั้งเพศชายและหญิง คนที่ถูกเรียกว่าเพศเมีย ก็เปลือยเปล่าไม่แพ้กัน แต่คาดคะเนดูแล้วอายุน่าจะยังไม่ถึง 20 ปีใส่เสื้อคลุมบางๆที่ถักทอจากทองคำ เป็นตาข่ายตาห่างๆ ในขณะที่เพศชายที่ถูกเรียกว่าตัวผู้ ใส่เครื่องประดับทองคำมีแผ่นทองที่ข้อมือข้อเท้า และที่ต้นแขน เป็นทองคำรัดกล้ามเนื้อมีเข็มขัดทอง เส้นโตพาดอยู่ที่เอว อวัยวะเพศขนาดใหญ่กึ่งอ่อนกึ่งแข็ง ที่ปลายของอวัยวะเพศที่หัวเปิดอวดสีชมพูของมัน มีห่วงทอง ร้อยอยู่ที่ปลาย และที่ปลายห่วงวงกลมนั้นฝังเพชรเม็ดใหญ่ส่องแสงแวววาวโดดเด่น ท้าทายสายตาของทุกๆคนที่เข้ามา เหล่าทาสชายหญิงเรา 10 คนต้อนรับคณะของทั้งกิตติและของคณะทั้งเกาหลีด้วยการเสริฟเครื่องดื่ม และเดินไปมา ชีคไม่ได้พูดสิ่งใดเพียงแต่ยิ้มและรับแก้วไวน์มาเท่านั้น และนั่งเก้าอี้ที่อยู่กลางห้อง ตามห้องมีเก้าอี้ตัวเล็กๆให้นั่งอีกหลายตัว คณะของชาวเกาหลี เดินไปนั่ง โยเซฟกว่าวอีกว่า "นี่เป็นห้อง อควาเรียมที่ผมภูมิใจ" ในขณะที่โยเซฟพูดอยู่นั้นในอควาเรียม ก็มีปลาโลมาเรา 5 ตัวแหวกว่ายไปมา" ผมเป็นคนเสนอไอเดีย สวนเอเดนนี้ ให้กับคุณพ่อผมเองซึ่งคุณพ่อผมก็ถูกใจมาก แต่ถ้าหากเราทำสวน บนบกได้ ทำไมเราไม่ทำในน้ำไม่ได้" ผมจึงสร้างที่นี่ขึ้นมาเพื่อไว้ทำการจัดเลี้ยงกับแขกทั้งหลาย"  ทันใดนั้นเอง มีชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาดีมาก กระโดดลงมาจากด้านบนของอควาเรียม 6 คน ทุกคนใส่เครื่องทอง เหมือนพนักงานที่เสิร์ฟอยู่ เพียงแต่ว่า ที่ปลายอวัยวะเพศนั้นไม่ได้มีห่วง และทั้ง 6 คน อวัยวะเพศเตรียมพร้อม อยู่แล้ว ทั้ง 6 คนนั้นมีทั้งชาวยุโรปชาวเอเชียและชาวแอฟริกา อย่างละ 2 คน แหวกว่ายไปมา ราวกับ เป็นหนึ่งในส่วนของอควาเรียมนี้ ทั้ง 6 คน ว่ายลงมาตรงหน้าอควาเรียม ทำท่าคารวะ แขกที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง ก่อนจัดกระจายตัวแหวกว่ายออกไป กิตติมองอยู่พักใหญ่ก็เห็นว่าทั้ง 6 คนนี้แทบจะไม่ว่ายขึ้นไปที่ผิวน้ำเลย กิตติสังเกตว่าในปากของแต่ละคน คาบอะไรบางอย่างขนาดเล็กไว้ โดยกิตติเดาว่าสิ่งนั้นน่าจะช่วยในการหายใจ ทั้ง 6 คนแหวกว่ายไปมา ราวกับเป็นชาวน้ำ เพียงแต่ ที่อวัยวะเพศ มีห่วงสีทองแวววาว รัดที่โคนไว้ทุกๆคน และชายหนุ่มทั้ง 6 คนว่ายไปหาปลาโลมาโอบกอด กับปลาโลมา ว่ายน้ำไปด้วยกัน และหนึ่งในหกคนนั้นเริ่มต้น ประกบที่ใต้ท้องของปลาโลมา เอาแขนทั้งสองข้างโอบกอดครีบของปลาโลมาไว้ ก่อนที่จะดันอวัยวะเพศของตนหายเข้าไปในส่วนเกือบท้ายหางของปลาโลมานั้น ชายหนุ่มที่เหลือเริ่มทำตาม กิตติได้ยินเสียงโยเซฟพูดขึ้นมาว่า "ดูสิครับ นี่แหละที่ผมตั้งใจฝึกพวกมันเป็นไง อย่างดี คนกับปลาโลมา น่าจะถูกใจหลายๆท่านนะครับ" ชายหนุ่มทั้ง 6 คนโอบกอดปลาโลมาว่ายไปทั่วอควาเลี่ยมที่กว้างขวาง โดยส่วนเอวกระเด้าเข้าออก แมจุนนเดินเข้ามาหาโยเซฟ พร้อมแนะนำตัวให้โยเซฟรู้จัก "ผมปาร์แทจุน ยินดีที่ได้รู้จักคุณโยเซฟครับ" โยเซฟละสายตาจากอควาเลี่ยมหันมาหาแทจุน "ผมรู้จักคุณปาร์คแทจุนมานานเพียงแต่ไม่คิดว่าวันนี้คุณจะมาด้วย ยินดีที่ได้รู้จักครับ" " สินค้าที่เราจัดส่งมาเป็นอย่างไรบ้างครับไม่ทราบว่าคุณโยเซฟพอใจหรือไม่ "แทจุนรีบยิงคำถามต่อโยเซฟยิ้มเหลือบตาไปมองกิตติคู่หนึ่ง "ถ้าพูดกันตรงๆผมชอบสินค้าของคุณกิตติมากกว่า เพราะมีหลากหลาย และทั้งตัวผู้ตัวเมียที่ส่งมา ราคาไม่สูงเกินไปนะ แต่คุณภาพเกินราคาหมดทุกตัว" แววตาไม่พอใจวูบหนึ่งออกมาจากตาของทีมปาร์แทจุน และโยเซฟก็ไม่ได้กล่าวอะไรอีก "หากคุณโยเซฟอยากได้สินค้าแบบไหน บอกผมได้เลยนะครับผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง"  "ขอบคุณมากครับ คุณแทจุน แล้วผมจะเจรจาธุรกิจกับคุณเร็วๆนี้" จากนั้นก็หันมาทางกิตติ "คุณกิตติพ่อผมบอกว่าต่อไปเรื่องธุรกิจทั้งเรื่องยาและเรื่องของเล่นเหล่านี้ให้ผมเป็นคนติดต่อกับคุณกิตติโดยตรงเลยนะครับ กิตติยิ้มอย่างพอใจ และโยเซฟชี้ชวนให้ดูของในอควาเรียมต่อ กิตติปรายตามาหาปาร์คแทจุนอย่างผู้ชนะ.................................................ปล เรื่องของอากิตจะจบละครับ ตอนนี้แต่งยากมาก เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการไปดูงานของอากิตครับ ส่วนเรื่องภาษา ผมทำให้เป็นพูดภาษาเดียวกันหมดเพื่อการง่ายในหารเขียนนะครับ ตอนของอากิตอาจจะไม่หวือหวามากนะครับ อตาอยากเขียนออกมาเพื่อให้ทราบจินตนาการที่ไปของสินค้าทั้งหลายว่าจะไปไหนอย่างไรครับ ในส่วนรายละเอียดอื่นๆที่คิดไว้นั้น มีของจีนและญี่ปุ่นอีก แต่คงจะยืดยาวไป เลยจะพยายามให้สั้นลงอีก เพราะการดูงานของอากิตจะว่าไปค่อนข้างน่าเบื่อพอสมควรนะครับ  ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามครับผม

][M][

งานเยอะมากครับ พอมีเวลาก้ทะยอยลง ตอนนี้ขอตัดไปเรื่องของอากิตก่อนนะครับ ไม่ยาวเท่าไหร่ เราจะได้รู้ว่า อากิตหายไปไหน ทำงานอะไร และถ้าจบจากอากิตจะต่อด้วยเรื่องของเล้งครับ เล้งคือเพื่อนของแดนที่ทางบ้าน ทำธุรกิจอาบอบนวด แต่กำลังประสบปัญหา เรื่องธุรกิจแนวนี้ เพราะมีคู่แข่งที่เยอะ และค่อนข้างจำเจในตลาดครับ ต้องเอามาคั้นเรื่องของแดน เพราะเรื่องของแดน ไม่มีบทที่จะ XXแล้ว ครับ ขอบคุณแฟนๆที่ติดตาม และขอบคุณทุกตำติชมครับผม

kenny69

ขอบคุณครับ

ouisit

ขอบคุณครับ

Linkren

มาติดตามต่อที่นี้^^ ชอบเรื่องนี้

GQ1983

สนุกมากครับ

GQ1983

สนุกมากครับ

GQ1983

สนุกมากครับ

][M][

กิตติและคณะ ใช้เวลา ติดต่อธุรกิจจนวันนี้โยเซฟได้เดินทางมาหากิตติที่โรงแรมหรูใจกลางเมือง "สวัสดีครับคุณกิตติ" โยเซฟทักทายกิตติ โยเซฟมาพร้อมคณะอีก 6- 7 คน "คุณพ่อให้ผมมารับคุณกิตติ ตามที่นัดไว้ครับ แต่คุณพ่อไม่สะดวกที่จะมาด้วยจึงให้ผมมาจัดการเรื่องพวกนี้เอง" กิตติและคณะซึ่งเตรียมพร้อมอยู่แล้ว ทักทายโยเซฟตอบ "ครับคุณโยเซฟพวกผมพร้อมแล้ว" โยเซฟเอารถลีมูซีนคันยาวที่พร้อมจะจุคนทั้งหมดได้ภายในครั้งเดียว ทั้งหมดเดินทางไปในรถลีมูซีนคันยาวราคาหลายสิบล้าน "ที่ที่เราจะไปนี้อยู่ไหนครับ "กิตติเลยทำโยเกิดขึ้นในรถระหว่างเดินทาง "อ้อลืมไปคุณกิตติสถานที่ที่ผมจะพาไปครั้งนี้เป็นสถานที่ใหม่ คุณคงแปลกใจที่ไม่ใช่ทางเดิมที่เคยคุ้นเคยไปสินะ" กิตติยิ้มโยเซฟอธิบายต่อ "ที่ที่ใหม่นี้เราจะ เราจะพาไปนี้ เป็นตลาดใหม่ครับ แต่ได้รับความนิยมมากขึ้นกว่าเดิม อีกทั้งสถานที่กว้างขวางและการค้าเจริญรุ่งเรืองกว่าเดิมมาก อีกครั้งสินค้าจากที่ต่างๆทั่วโลกมากมายที่นี่สินค้าของคุณกิตติก็เช่นกัน"รถของทั้งคณะมาจอดยัง ตึกหรูหราแห่งหนึ่งห่างจากใจกลางเมืองออกมาทางชานเมืองเล็กน้อย เป็นอาคารโดมขนาดใหญ่ตกแต่งด้วยความหรูหราและประดับด้วยสีทองและแดงตามสไตล์อาหรับ "ที่นี่เป็นตลาดการค้าที่ขายของที่นี่นี่ครับ" โยเซฟยิ้ม "ใช่ครับข้างบนเป็นตลาดแบบถูกกฎหมาย แต่ข้างล่างชั้นใต้ดิน เป็นที่ที่มีทุกอย่างที่คุณจะสรรหาได้จากในโลกนี้และเป็นที่ที่สินค้าและของเล่น มาขายยังที่นี่คนที่จะเข้ามาที่นี่ได้ต้องคนที่เคยทำธุรกิจพวกนี้เท่านั้น" โยแซฟเชื้อเชิญให้กิตติและคณะเดินตามเข้าไปยัง ลอบบี้ VIP โยเซฟเข้าไปคุยและแสดงบัตรบางอย่างให้กับเจ้าหน้าที่ก่อนเจ้าหน้าที่จะทำการคารวะและภายในและพรรคพวกไปยัง ลิฟตัวหรู ทั้งหมดลงลิฟท์ที่ตกแต่งสวยงามด้วยสีทองและลายฉลุเครือเถา รลิฟลงมาได้สักพักหนึ่งประตูก็เปิดออกห้องโถงนั้นเรากลับล็อบบี้โรงแรมหรูเชิญครับคณะกิตติ เพดานของห้องโถงตกแต่งไว้เป็นรูปท้องฟ้าราวกับของจริงภายนอก งดงามน่าชื่นชม โยเซฟทักทายผู้คนที่เดินไปมาหลายๆคนเข้ามาทักทายกิตติ "คุณโยเซฟคุณก็มาหรือ" กิตติหันไปตามเสียงก็พบกับคณะกลุ่มคนเกาหลี ปาร์คแทจุนและพรรคพวกและชาวต่างชาติอีก 2 3 คนที่ยืนอยู่ใกล้ๆมีทั้งชาวอินเดียชาวอาหรับและชาวตะวันตกทุกคนใส่ชุดโก้หรูราคาแพงแม้แต่ผู้ติดตามของคณะ ปาร์คแทจุนเข้ามาจับมือกิตติและโยเซฟ โยเซฟจับมือ ทักทายคนเหล่านั้นแล้วเมื่อคนเหล่านั้น รู้ว่ากิตติคือใครทั้งหมดก็เข้ามาทักทาย พยายามทำตัวสนิทสนมกับกิตติ "คุณกิตติผมได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานกับสินค้าที่มีคุณภาพของคุณและราคาที่ดีมากเสียดายที่ผมไม่ได้ไปเยี่ยมชมฟาร์มของคุณเพื่อชมผลิตภัณฑ์และสินค้าของคุณด้วยตนเองสักที "ชาวอินเดีย ผู้ใส่เสื้อกั๊กตัวนอกเป็นทองคำทำสีหน้าชื่นชมจับมือกิตติหลังจากนั้นชาวยุโรป รูปร่างอ้วนท้วนและสูงใหญ่ก็เข้ามาทักทายกิตติพร้อมทั้งชื่นชมชื่อเสียงของกิตติและสินค้า  ปาร์คแทจุน สีหน้าปรากฏความไม่พอใจวูบหนึ่ง อย่างเห็นได้ชัดที่กิตติดูมีความสำคัญ และมีชื่อเสียงกว่าตน ทั้งหมดเดินผ่านล็อบบี้เข้าไปยังอีกชั้นหนึ่งภายใน มีบาร์เหล้าเป็นซุ้มต่างๆ และมีที่นั่ง โซฟาโก้หรู เป็นระยะระยะ พนักงานเสิร์ฟ แต่งตัวเรากับบริกรชั้นดีในโรงแรมหรูหรา มีหลายเชื้อชาติ รูปร่างหน้าตาจัดว่าดีมาก ทั้งขณะนั่งคุยที่โซฟาตัวใหญ่ ถึงเรื่องราวธุรกิจและความเป็นไปของตลาด กิตติเปิดคำถามว่าเหตุใดจึงย้ายจากตลาดเก่ามาที่นี่ โยเซฟก็ให้คำตอบคร่าวๆว่าที่เก่านั้นคับแคบ แต่เริ่มทรุดโทรมลงแล้วจึงย้ายมาที่นี่ด้วยทุนขนาดใหญ่โดยเปิดด้านบน เป็นตลาดฟรีโซนสินค้านานาชาติ และด้านล่าง เป็นตลาดการค้าอีกประเภทหนึ่ง จากนั้นโยเซฟจึงพาทั้งหมดและคณะเดินทางเข้าไปภายในเมื่อกิตติเปิดประตูเข้าไปก็ตะลึงลาน กับความโอ่โถงของตลาดภายในมากขึ้น ส่วนมากคนที่มาที่นี่เป็นชาวอาหรับ มีชาวต่างชาติ ประมาณ 30% เท่านั้น ไม่เพียงอาหรับจึงชอบเดินทางมาที่นี่กัน โยเซฟหัวเราะเบาๆแล้วกล่าวว่า "การที่มีของเล่นพวกนี้และสัตว์พวกนี้ไว้ในครอบครอง คือการแสดงความมั่นคั่ง พวกเราเบื่อที่จะโชว์สินค้า ราคาแพงจากทางยุโรปเราจึงต้องสรรหาสิ่งที่จะนำมาอวดกันให้มากขึ้นและแตกต่างมากขึ้นกว่าเดิม" กิตติยิ้มให้โยเซฟ ทั้งหมดเดินเข้าไป ในตึกที่ดูเหมือนตึกเล็กๆพอเดินเข้าไป ราวกับเข้าไปอยู่ในอาคารอีกแห่งหนึ่ง ที่ด้านหน้ามีเวทีและมีสปอร์ตไลท์ส่องออกมา ด้านในตกแต่งอย่างสวยงามราวกับพระราชวัง ขึ้นชื่อของอาหรับ เหล่าแขกนั่งอยู่บนโซฟา และเก้าอี้พลางจิบไวน์ราคาแพงบริการที่เสิร์ฟไวน์และ เครื่องดื่ม ทั้งหมดเปลือยเปล่าชั้นบน ใส่เพียงกางเกงในตัวเล็กๆ ทั้งบริกรชายและหญิง เสียงพึมพำ ดังเป็นระยะระยะ ที่โต๊ะข้างๆ มีชาวอาหรับคนหนึ่ง กับผู้ช่วย กำลังอวดสินค้าของตนที่เหมือนพึ่งได้มาใหม่ กับเพื่อนชาวอาหรับกับอีกคนหนึ่ง สินค้าที่ว่า ถูกมัดมือไพร่อยู่ข้างหลัง ร่างกายเปลือยเปล่า อายุราว 16-17 ปีเป็นชาวเอเชีย ผิวขาวไร้ตำหนิ เหมือนชาวจีนชาวญี่ปุ่น คนทั่วตัวโดนโกนจนหมดเกลี้ยงเกลารวมทั้งขนที่อวัยวะเพศด้วย เหลือเพียงคิ้วและผมที่ตัดเกรียนเท่านั้น ชายซึ่งทำท่าเหมือนเป็นเจ้าของสินค้านั้น ขย้ำขยี้แก่นแห่งความเป็นชายของเด็กหนุ่มคนนั้นจนขยายขึ้นมา และจะล่นแท่งเอ็นนั้นจนเผยให้เห็นหัวสีชมพูเด็กหนุ่มนั่น เด้กนั้นดูพยายามจะขัดขืนแต่เห็นได้ชัดว่าไม่อาจขัดขืนได้ กิตติมองหน้าเด็กหนุ่มคนนั้นก็เห็นว่าเด็กหนุ่มคนนั้นขาวตี๋หน้าตาน่ารักมากกว่าที่จะเรียกว่าหล่อ รูปร่างเหมือนได้รับการเทรนการเข้าฟิตเนส ร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแม้จะยังไม่โตเต็มที่แต่ก็มองออกว่าสามารถพัฒนาไปได้อีก  กิตติละสายตามองกวาดกวาดไปจึงสังเกตได้ว่า  ตามกลุ่มลูกค้าผู้มั่งคั่งทั้งหลาย หลายๆกลุ่มมักจะมีสินค้าของตน อยู่ในกลุ่มด้วย     เสียงฮือฮาดังขึ้นอีกครั้งทุกสายตาจับจ้องขึ้นไปบนเวที มีคนเปิดม่านและพากลุ่มคนเดินเรียงแถวออกมาจากหลังเวที ประมาณ 10 คนสินค้าทั้งหมด อายุไม่น่าจะเกิน 20 "ทำไมวันนี้สินค้ามีแต่ตัวผู้ล่ะคุณโยเซฟ" ชาวอินเดียเลยปากทางโยเซฟขึ้นโยเซฟหันมายิ้มให้แล้วตอบว่า "ช่วงนี้ จะเป็นสินค้าที่มีแต่ตัวผู้ น่าแปลกนะครับ ที่ตอนนี้ตลาดมีความต้องการสินค้าตัวผู้มากกว่าตัวเมีย โดยลูกค้าทั้งหลายมักทุ่มเงินไม่อั้นกับตัวผู้มากกว่าตัวเมียโดยให้เหตุผลว่า ตัวผู้ที่สมบูรณ์นั้นทำหลายๆอย่างได้มากกว่าตัวเมีย อีกทั้งนำไปขายต่อได้  มีความอดทนและเล่นกับมันได้มากกว่าพวกตัวเมีย " ชาวอินเดียคนนั้นทำสีหน้าพอใจก่อนจะหันขึ้นไปมองบนเวทีคลังสินค้าทั้งหมดบนเวทีโดนจับล่ามโซ่ที่ขาและแขนที่คอมีปลอกคอปลอกคอร้อยติดกันเชื่อมต่อระหว่างทุกคน    ที่กลางตัว มีเพียงผ้าเตี่ยวผืนเล็กๆปิดบังความเป็นชายเอาไว้เท่านั้น พิธีกรบนเวทีบรรยายสรรพคุณของสินค้าบนเวทีว่าตัวผู้พวกนี้ อายุอยู่ระหว่าง 16 ถึง 19 ปีได้รับการฝึกฝนให้ทนมือทนตีน เป็นอย่างดีและบำรุงร่างกายมาพร้อม ที่จะเอาไปเป็นของเล่น ให้กับท่านทั้งหลายได้ตักตวงความสุข จากพวกมัน กิตติกวาดตามอง สินค้าบนเวทีมีทั้งเอเชียและยุโรป แต่ส่วนใหญ่เกือบทั้งหมด เป็นเอเชีย กิตติจึงหันไปถามโยเซฟว่า "ทำไมสินค้าจากเอเชียจึงได้รับความนิยม ผมสังเกตดูตามกลุ่มต่างๆที่มามักเป็นตัวผู้จากเอเชียเกือบทั้งหมด" โยเซฟหันมายิ้มให้กิตติแล้วพูดว่า "เมื่อก่อนสินค้าจากเอเชียไม่ค่อยได้รับความนิยมเท่าไหร่เพราะตัวเล็กและขนาด ที่เล็ก แต่สิ่งที่ ผู้ซื้อทั้งหลายชอบคือ สินค้าจากเอเชียนั้นรับฟังคำสั่งได้ดี และไม่พยศเท่าไหร่ เหมือนพวกอื่นๆ และมาในระยะหลัง 5-6 ปีมานี่ สินค้าจากเอเชียรูปร่างใหญ่ขึ้น  และขนาดต่างๆ ก็พัฒนาขึ้นมาก ดูสิครับ" โยเซฟพยักหน้าไปทางบนเวทีกิตติหันไปมองตามตอนนี้สินค้าบนเวที สินค้าแกะผ้าเตี่ยวออกหมดแล้ว และกำลังสาวความเป็นชาย ท้าทายสายตาแขกเบื้องล่าง ขนทั้งตัว ถูกโกนออก เพื่อให้เห็นรูปร่างทั้งหมดได้ง่ายขึ้น เห็นว่าสินค้าที่อยู่บนเวทีได้คัดเกรดมาแล้ว โยเซฟพูดสำทับอีกว่า "พวกที่ได้ขึ้นเวทีนี้ส่วนใหญ่จะคัดเกรดและคุณภาพมาเรียบร้อยแล้ว สินค้าที่ขึ้นเวทีจะจัดเป็นเกรด A มีบ้างที่เป็นเกรด B ซึ่งจะมีอย่างอื่นชดเชยเช่นขนาดความกำยำล่ำสัน ความอดทนเป็นต้น"  หลังจากสินค้าบนเวที ลูดความเป็นชายขึ้นลง ทำให้เห็นว่า ขนาดนั้นไม่ต่ำกว่า 7 นิ้วแน่นอน โยเซฟพูดขึ้นว่า "ส่วนใหญ่สินค้าพวกนี้จะมาจากจีน ตามชนบท โดยพ่อแม่จะยินยอมขายให้ในราคาที่ไม่สูงนักตั้งแต่เด็ก"  คณะผู้ติดตามของกิตติบางคน แสดงสีหน้าสลดใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด "จะมีคนรับซื้อ ไปขุนพวกนี้เพื่อให้มีร่างกายที่สมบูรณ์มากขึ้น บางแห่งเช่นที่เกาหลี จะนำไปทำศัลยกรรมหน้าตา เพื่อให้ขายได้ราคามากยิ่งขึ้น"  ในตอนนี้สินค้าบนเวที ก้าวออกมาทีละคนและแขกที่นั่งอยู่ด้านล่างกำลังบอกราคากันอย่างสนุกสนาน กิตตินั่งมองการประมูลอยู่ครู่ใหญ่ สินค้าหลายล๊อตถูกนำออกมาโชว์ตัว ทั้งกลุ่มและเดี่ยว กิตตินึกถึงภาพวาดสมัยโบราณตลาดการค้าทาส ให้ความรู้สึกแบบนั้นเลยทีเดียว "คุณโยเซฟไม่สนใจซื้อของพวกนี้บ้างเหรอครับ"  กิตติหันไปถามโยเซฟโยเซฟกล่าวว่าของพวกนี้ผมไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ผมชอบที่จะเดินทางไปดูจากแหล่งผลิตโดยตรงมากกว่า "โยเซฟพูดพลางหัวเราะ "ผมจะพาไปดูอีกตลาดหนึ่งซึ่งคุณกิตติน่าจะสนใจนะครับ"  โยเซฟลุกขึ้นก่อนจะเชื้อเชิญกิตติออกไป กิตติพร้อมด้วยคนที่ติดตามอีก 2 คนเดินผละออกมาจากห้องและไม่ต้องการให้คนเดินตามตนเองมากจึงปล่อย ให้คนของตัวเองที่ตามมาด้วยรออยู่ที่ล็อบบี้ โยเซฟเองก็มีผู้ติดตามอีกแค่หนึ่งคนเท่านั้น โยเซฟพาเข้ามาอีกชั้นหนึ่งซึ่งเป็นชั้นล่าง ของห้องดังกล่าว มีความใหญ่โตไม่ต่างกัน   แต่สิ่งที่ต่างกันคือที่นี่มีความเป็นตลาดมากกว่า ข้างล่างคราคร่ำไปด้วยผู้คน แต่ด้วยเพดานที่สูงจึงทำให้ห้องโถงนั้นให้ความรู้สึกไม่อึดอัดข้างล่างมีการจำลองบรรยากาศเหมือนตลาดโบราณมีเต็นท์มีร้านรวงเต็มไปหมด มีทั้งของเล่นที่จะเอาไว้เล่นกับทาส และราวสินค้าจากประเทศต่างๆตั้งบนแท่นเตี้ยๆ กิตติเดินผ่านร้านต่างๆ บางร้าน สินค้าโดนมัดแขวนไว้ ข้างถนนที่เดิน มือทั้งสองข้างของพวกมันโดนจับล่ามโซ่ชูขึ้น และที่เท้า ก็โดนจับขึง แต่แก่นกายบ้างชูชันโอ้อวดขนาด บางตัวที่แก่นความเป็นชายนั้นมีเจาะห่วงสีเงินแวววาว "สินค้าพวกนี้บางตัวมีความดื้อมากจึง นำมาขายทอดตลาดเลยหลังอีกครั้ง" โยเซฟพูดพลางหัวเราะราวกับสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องปกติ สินค้าในตลาดนี้มีทั้งตัวผู้และตัวเมีย อายุและรูปร่างต่างๆกัน และมีหลายเชื้อชาติ สินค้าบางตัวมีร่องรอยแผล ที่เกิดจากกรณีต่างๆ "สินค้าพวกนี้เป็นสินค้าเลหลังหรือสินค้าที่ยังไม่ได้ผ่านการอบรม จริงๆแล้วในชั้นนี้มีความสำคัญไม่ต่างจากชั้นบนเลยละครับ เราสามารถหาสินค้าเกรดเอได้ง่ายๆในชั้นนี้เช่นกัน" พวกสินค้าที่นำมาขายในตลาดนี้กิตติสังเกตดูว่า บางตัวมีอาการเหมือนติดยาบางตัวยังมีความดื้อรั้นบางตัวยังมีความเป็นเด็กอยู่มาก บางตัวแววตา เหมือนปลาที่ตายแล้ว กิตติมองผ่านคุณคิดอะไรชั่วครู่และมองผ่านไป "ที่นี่เป็นตลาดค้าที่ใหญ่ที่สุดในโลกแล้วล่ะครับคุณกิตติ" โยเซฟพูดหลังจากเดินขึ้นมาบนล็อบบี้อีกครั้ง กิตติและโยเซฟใช้เวลาในชั้นสินค้าหลากหลายนี้ประมาณ 1 ชั่วโมงก่อนที่จะขึ้นมา โยเซฟเอ่ยว่า" ผมคิดว่าอีกไม่ช้าราคาของพวกนี้จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก เพราะตอนนี้ คนนิยมเอาพวกนี้ไปเล่นกันมาก บางประเทศจับนักท่องเที่ยวหรือเด็กที่มีแวว เอามาฝึก จนได้ตามความต้องการ ผมเคยซื้อสินค้าจากหลากหลายที่แต่ที่ผมประทับใจที่สุดคือสินค้าจากคุณนั่นแหละครับคุณกิตติ "โยเซฟพูดแล้วหัวเราะด้วยความยินดี "ครับคุณโยเซฟ" กิตติรับคำ  " สินค้าของคุณกิตตินอกจากคุณภาพแล้วมีการเชื่อฟังดีมากนั่นเป็นสิ่งที่แตกต่างจากที่อื่นผมรู้ว่าคุณคงมีเคล็ดลับของคุณ    สักวันหนึ่งในอนาคตอันใกล้ผมจะเดินทางไปดูที่ฟาร์มของคุณด้วยตาผมเอง"  ทั้งหมดขึ้นมาถึงบน Lobby อีกครั้งการทัวร์ตลาดครั้งนี้ของกิตติ แทบจะไม่ต่างจากครั้งก่อนเพียงแต่ว่าครั้งนี้ สถานที่หรูหรามากขึ้นใหญ่โตมากขึ้น และลูกค้าคลาคล่ำมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด นั่นหมายความว่าธุรกิจแบบนี้กำลังเจริญรุ่งเรือง อย่างมากและสร้างรายได้มหาศาลให้กับตลาด โยเซฟและคณะมาส่งกิตติที่โรงแรม โยเซฟลงมาส่งข้างล่างและกล่าวกับกิตติว่า " เร็วๆนี้ผมจะเดินทางไปประเทศคุณ เพื่อรับชมฟาร์มของคุณนะครับคุณกิตติ "โยเซฟเลย กิตติยิ้มให้แล้ว จับมือกับโยเซฟ "ผมหวังว่าเราจะเป็นคู่คู่ค้าที่ดีต่อกันครับคุณโยเซฟ " กิตติยืนส่งโยเซฟจนรถของโยเซฟแล่นจากไปไกลสุดสายตาและกิตติเดินขึ้นบนบันไดของโรงแรมเพื่อเข้าห้องพักในขณะนั้นเอง มือถือของกิตติก็ดังขึ้น ปลายสายแจ้งว่าเกิดเหตุไม่คาดฝัน หลานชายของกิตติหายตัวไปเป็นเวลา 2 วันแล้ว "อะไรนะพวกแกดูแลหลานฉันคนเดียวยังไม่ได้      กลับไปฉันจะสะสางพวกแกให้หมด"  บริวารกิตติมองหน้ากันอย่างแตกตื่น กิตติหันไปและสั่งการ    "เตรียมเครื่องบินคืนนี้เราจะเดินทางกลับประเทศไทยกันเลย"  กิตติโกรธจนตัวสั่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนบริวารของกิตติรีบโทรไปแจ้งเครื่องบินส่วนตัวและทุกคนก้มหน้านิ่ง "ถึงเวลาแล้วล่ะมั้งที่ตระกูลทั้งสองจะตัดสินกันสักที"  กิตติพูด ก่อนที่จะเดินเข้าไปยังห้องพักของตนเอง.....................................จบเรื่องของอากิต..................ยอมรับว่า ตอนนี้ไม่สนุกครับ แต่ต้งมีเพื่อเปิดเนื้อหาของเรื่องให้กว้างขึ้นต่อไป และให้ทราบกสนจินตนาการ ที่มาที่ไปของเหล่า "สินค้า" และเครือข่ายครับ จบเนื้อเรื่องของอากิน ไทม์ไลน์ จะไปตอนที่แดนโดนลักพาตัวครับผม  เพื่อให้ทราบว่า ที่กิตติ หายไปบ่อยๆ นั้น นอกจากจะไปเจรจาเรื่องธุรกิจแล้วมีเรื่องอื่นอะไรบ้าง.................พร๊อตต่อไปคือ เรื่องธุรกิตครอบครัวของเล้งเพื่อนของแดน ที่ทำอาบอบนวดและกำลังประสบปัญหาครับ เนื้อเรื่องน่าจะมันส์กว่าตอนของอากิต และจะมีการกล่าวของไอ้ไผ่และคณะอีก.....เมื่อจบเรื่องของเล้ง ก็จะวกไปเรื่องของแดน พาทสุดท้ายเป้นการเฉลยเรื่องของแดนทุกอย่างแล้วครับ  เนื้อเรื่อง-าค2นั้นมรในหัวเรียบร้อยแล้ว แต่ กำลังคิดอยู่ว่า จะเขียนดีรึเปล่า เพราะไม่มีเวลาเลย ตอนนี้งานเยอะมากๆ แม้แต่เวลาไปยิมยังไม่ค่อยมีเลยครับ หุ่นแผละหมดแล้ว   ขอบคุณทุกๆคนครับ ที่ติดตามเรื่องนี้ และยังมีทวงและถามถึงเป็นระยะ อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้จบแน่นอนครับ เรื่องของเล้งเนื้อหาไม่ยาวครับ แค่พอพอ กะเรื่องของไอ้ไผ่แค่นั้น  ขอบคุณทุกคนที่คิดถึงชายแดนครับ

][M][

][M][

แนะนำคาแรคเตอรืของเรื่องนี้นะครับ ตัวแรก แดน จะหุ่นประมาณนี้ และของจะใหญ่เพราะตาของแดน พ่อของแม่แดน เป็นฝรั่งครับ แม่แดนเป็นลูกครึ่ง ส่วนหน้าตา ไม่ได้เหมือนนายแบบในรูป เพราะผมหาที่เหมาะกับบทไม่ได้ แดนตามบท อายุ22-23 จบปริญาตรีจากอเมริกา2ใบ เกี่ยวกะไฟอาร์ตและการบริหาร และปริญญาโืท ด้านลอจิสติก แดนไม่ใช่คนโง่ครับ ในเรื่องเป็นคนฉลาด แต่ที่หนีไมไ่ด้ เพราะดูทรงแล้วไม่สามารถหนีได้จริงๆ และแดนคิดแล้วว่า ยังไงตนเองไม่มีทางอันตรายถึงชีวิตและบาดเจ็บหนักแน่นอน และ แดนสุญเสียความเป็นตัวของตัวเองด้วยครับ

][M][

คนนี้ เหมาะกะบทไอ้นัทนะครับ นัทในเรื่อง ไม่ได้หล่อหุ่นดีอะไรมากเท่าตัวเอกอยู่แล้ว นัทตามบทอยู่มหาลัยชื่อดัง คณะวิศวะ ปี1-2 อายุ19ปี เป็นนักกีฬา แต่ไมไ่ด้ ฟิตหุ่นเท่ากับแดนครับ

][M][

คนนี้ เหมาะกะบทน๊อตครับ น้องชายของนัท ตามบทเป็นเด็กอายุ16อยู่ ม.4 โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง เนื่องด้วยอายุยังน้อย ดังนั้นความเติบโตของร่างกาย จึงยังไม่เต็มที่

][M][

คนนี้ เป็นไอ้ไผ่ครับ หนุ่มจากต่างจังหวัด ที่มาเอาดีทางด้านนายแบบ จากคำแนะนำของรุ่นพี่ แต่แล้วก็พลิกผันมาเป็นแบบในเรื่อง ไผ่มีความเป็นเด็กอยู่ค่อนข้างมาก จึงขี้เล่น ช่างเจรจา ลูกค้าจึงติดมาก ซึ่งผิดกับนัทที่เงียบขรึม ไผ่อายุ19เท่านัท เรียนมหาลัยเอกชนชื่อดัง ด้วยความช่วยเหลือของออรี่ ช่างภาพและแมวมองชื่อดัง ที่มีกิจการอื่นแอบแผงตามเรื่อง ตัวละครออรี่จะมีบทบาทอีกในภาค2....ถ้าผมเขียนนะ

][M][

อากิต ชายผู้เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด(รึเปล่า?) อายุ50เศษ สูง 178 ใส่แว่นดูทรงภูมิปัญญา และอำนาจ สาวน้อยใหญ่ ดารานางแบบ ต่างลุ่มหลง แต่เบื้องหลัง อากิตมีอารมณืแปรปรวนมาก ชอบความรุ่นแรงมากขึ้น ทำให้เหล่าวสตรีที่มาติดพัน ไม่สามารถ สนองอารมณืของอากิตได้อีกต่อไป อากิตจึงหันมาเล่นสนุกกับพวกเพศเดียวกัน แต่เดิมทีอากิตไม่ได้ชอบเพศเดียวกันแต่อย่างใด แต่ที่ทำไปเพราะต้องการสนองอารมณื ด้านมืดของตนเองเท่านั้น ส่วนเหตุผลที่มาเล่นงานแดน จะเฉลยในตอนท้ายครับ   เหตุที่อากิตยังดูดีและมีเรียวแรง เพราะธุรกิจของตระกูลแดนเกี่ยวกับยาและการบำรุงร่างกาย อีกทั้งมีโรงพยาบาล ที่มีเทคโนโรยีเกี่ยวกับการผ่าตัดและศัลยกรรม อันดับต้นๆของเอเชีย ถึงไม่ทำกิจการฟาร์ม ก็ยังอยู่ได้อย่างสบายมาก ส่วนสาเหตุที่ตั้งกิจการฟาร์มขึ้นมานั้น จะเฉลยในตอนต่อไปครับ   ปล. นายแบบในภาพนี้ เป้นนายแบบชาวสิงคโป อายุ51 จริงๆครับ

][M][

สันชัย ทายาทตระกูลอีกตระกูลหนึ่งที่มีความแค้นกับพวกพ่อของแดนและอากิตแล้วมาลงที่แดน อายุ 35 สูง 180 สันชัยมีความหยิ่งทนงในตนเองมาก และมุ่งมั่นที่จะทำลายตระกูลของแดนให้ได้

nootor

ขอบคุณคับ

Zx123456789

ขอบคุณครับ

sittikotn

ขอบคุณครับ

loveza

ขอบคุณครับ