กลีบกุหลาบน้อย

airline

กลีบกุหลาบน้อย บทที่1 โรงอาหารเล็กๆ ทว่าสะอาดสะอ้าน ของคอนแวนต์หรู ที่มีแต่ลูกคุณหนู ผู้มีอันจะกินซะส่วนใหญ่ เที่ยงวันนี้ มันคราคร่ำไปด้วยเครื่องแบบสีขาวสะอาด ในกระโปรงจีบสีน้ำเงิน สลับด้วยสีเขียวของชุดเนตรนารี และโบว์หลากสีของสาวน้อยผมยาว ทั้งหลายที่จำเป็นต้องผูกเปีย เกล้าผมตามกฎของโรงเรียน เป็นปรกติเสียแล้ว ที่ใครๆ จะเห็น แอม กุ้ง และ เฟย์ สามสาวน้อยมาจองที่นั่งหน้าซุ้มราดหน้าเป็นที่ประจำของพวกเธอ ร่างเล็กๆ ของเฟย์ สาวลูกครึ่งไทย อังกฤษ เดินตรงมาที่โต๊ะ พร้อมเฟร้นฟรายด์กล่องใหญ่ วันนี้เธอรวบผมเป็นหางม้า ผมสีดำสนิทของเธอ ตัดกับผิวขาวอมชมพู นัยน์ตาสีน้ำตาลคมบาดตา ริมฝีปากบางเฉียบสีชมพูระเรื่อมีรอยยิ้มน้อยๆ อารมณ์ดีไร ยะ เฟย์ คนถามคือ แอม สาวผมสั้น ตาโต ซึ่งมีดีกรีเป็นดรัมเมเยอร์ไม้หนึ่งของโรงเรียน สงสัย มีแผนชั่วอีกแล้วล่ะสิ ใครจะเป็นเจ้ามือพาไปไหนล่ะคืนนี้ กุ้ง สาวหมวยคนเดียวของกลุ่ม ดักคอ ก่อนจะสายผมดำขลับที่ยาวถึงกลางหลัง มาถักใหม่ให้เรียบร้อย ป่าวย่ะ แม่ชั้นกลับมาจากปารีสเมื่อคืน ซื้อของฝากมาให้ชั้นด้วย อยากเห็นมั้ยล่ะ อะไรวะแก สองสาวแทบจะประสานเสียงกัน เฟย์ เหลือบมองซ้าย ขวา ก่อนที่จะค่อยๆ ปลดคอซอง และกระดุมเม็ดบนสุด และโน้มตัวต่ำลง ให้สองเพื่อนสาวมองลอดคอเสื้อที่เปิดกว้างผ่านร่องเนินอกขาว สองก้อนเนื้อนั้นอวบอูมเกินวัยแบบเด็กลูกครึ่ง ถูกห่อหุ้มหมิ่นเหม่ใต้บราฯ ลูกไม้สีดำสนิก ที่ซีทรูจนมองเห็นยอดถันสีกุหลาบอยู่รำไร บราฯ ของอิ๊บแซงต์!!! สวยว่ะแก สวยใช่ม้า ผ้านุ่มมาก แล้วยังเป็นดันทรงนิดๆ ด้วยนะ เฟย์ แบะอกเสื้อกว้างขั้นอย่างภูมิใจ ชั้นหมายถึง นมแก อ่ะ สวยว่ะ แอมว่า พร้อมเสียงหัวเราะรื่น อีบ้า!!! ชั้นให้ดูบราฯ ไม่ใช่มาดูนม ในห้องน้ำหญิง หลังอาคารพละ ถ้าใครตาไวสักนิด จะเห็นสามสาวน้อย ผลุบเข้าไปในห้องน้ำริมสุดด้วยกันสามคน เร็วดิๆ ถอดเลยๆ ชั้นอยากลองใส่บ้าง ใจเย็นดิ๊ บอกว่าให้ลอง ก็ให้ลองน่า แกเสียงดังเดี๋ยวข้างนอกคิดว่าเราเข้ามาฉิ่งกันหรอกแก เฟย์ ดึงชายเสื้อนักเรียนออก จากกระโปรง ก่อนปลดกระดุมเสื้อนักเรียนออกทีละเม็ด และเอื้อมมือไปข้างหลัง ทันทีที่ตะขอบราฯ ลูกไม้ตัวน้อยถูกปลด สองเต้าอวบขาวก็ทะลักออกมาสู่สายตาเพื่อนๆ สาว นมแก สวยจริงๆ ว่ะ แอมรับบราฯ มาไว้ในมือ แต่ก็อดใช้สายตาพิจารณาเรือนร่างอวบอิ่มของเฟย์ไม่ได้ สวยบ้าอะไร นี่ชั้นว่ามันใหญ่เกิน ดูดิ คล้อยนิดๆ แล้ว เฟย์พูดพลางใช้สองมือประคองสองเต้าอวบนั้นยกขึ้น ก้อนเนื้อเบียดชิดเป็นร่อง เหมือนกับจะทะลักออกมา ติ่งเนื้อชมพูระเรื่อแข็งเป็นติ่งเล็กๆ เธอเป็นสาวแล้วจริงๆ กุ้ง เอานิ้วมือเรียว สัมผัสเต้าเพื่อนสาว ไม่คล้อยหรอก แกคิดมาก มันใหญ่เลยดูเหมือนคล้อย อูย แกอย่าลูบดิ หยิวว่ะ เฟย์ หมายความอย่างนั้นจริงๆ ขนที่แขนเธอลุกเป็นตุ่มสังเกตุได้ ชั้น ลองใส่นะ แอมว่า พลางจัดการถอดเสื้อนักเรียนอย่างรวดเร็ว ตอนนี้มีสองสาว ที่เปลือยท่อนบน ขาวโพลน กุ้งมองสองเต้าของสองเพื่อนสาว สลับไปมาอย่างเปรียบเทียบ หน้าอกของแอมถึงจะเล็กกว่าเฟย์ซักหน่อย แต่ก้อนเนื้อนั้นก็ช่างกลมกลึงเบียดชิดโดยธรรมชาติ ยอดอกสีน้ำตาลอ่อนๆ นั้นก็งดงามน่าสัมผัสเหลือเกิน ด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยเป็น กุ้ง รู้สึกว่ากลีบนุ่มที่หว่างขาของเธอ จะชุ่มชื้นขึ้นทุกที เธอขมิบเกร็ง ด้วยความรู้สึกวาบหวิวอย่างบอกไม่ถูก กุ้งดึงชายเสื้อนักเรียนออกมา และแอบล้วงมือสอดผ่านขอบกระโปรงของตัวเองเข้าไป ใช่จริงๆ นิ้วน้อยๆ ของเธอสัมผัสได้ถึงความฉ่ำชุ่มในร่องอุ่นนั้น… ปัง! ปัง! เสียงเคาะประตูดังลั่น สามสาวสะดุ้งเฮือกหยุดการเคลื่อนไหวใดๆ ใครเข้าไปทำอะไรในนั้น ตั้งหลายคน เปิดประตูนะ!! เสียง อ.ชูชาติ!!! สามสาวเย็นวาบไปถึงไขสันหลัง นั่นคือเสียง อ.ชูชาติ ที่เป็นทั้งครูพละ และฝ่ายปกครอง เปิดประตูเดี๋ยวนี้!! ในชั่ววินาทีนั้น พวกเธอ ต้องตัดสินใจแล้วว่า จะทำอะไรต่อไป……….. บทที่2 ในห้องน้ำเล็กๆ ทว่าสะอาดสะอ้านนั้น เลือดในกายของสามสาวแทบจะจับเป็นก้อนแข็ง!! เปิดประตูเดี๋ยวนี้!! เสียงอาจารย์ ชูชาติ เข้มและกร้าวขึ้น เอาไงดีวะ กุ้ง แอม เสียงสั่นพร่า ลอดออกมาจากลำคอระหงส์ แกสองคนรีบใส่เสื้อเหอะ ตอนนี้มีกุ้งคนเดียวที่ไม่ได้อยู่ในสภาพเปลือยอก สองสาว ไม่มีเวลามากนัก เธอจำเป็นต้องเอาบราเซียร์ ยัดทิ้งออกไปทางช่องระบายอากาศ และรีบติดกระดุมเสื้อนักเรียนอย่างทุลักทุเล ในขณะที่ กุ้ง เป็นผู้ส่งเสียงตอบออกไป มีไรคะอาจารย์ พวกหนู เอ่อ…เข้ามาแต่งตัวให้เพื่อนค่ะ เปิดประตูซิ เสียงอาจารย์พละ ยังคงเฉียบขาด ประตูไม้สีเขียวค่อยๆ แง้มออก อาจารย์หนุ่ม ผิวเข้ม สูงใหญ่ ยืนเท้าสะเอวอยู่เบื้องหน้า ใช้สายตาสำรวจสามสาว ที่อยู่ในสภาพหลุดลุ่ย เสื้อนักเรียนปล่อยชายลุ่ยออกมา อาจารย์ชูชาติ สบตานิ่งกับ เฟย์สาวลูกครึ่งที่ยืนหลบตา เธอรีบร้อนจนติดกระดุมเสื้อผิดรังดุม ทำให้เกิดเป็นร่องโหว่ มองทะลุเห็นร่องอกขาวปราศจากชั้นใน ภายใต้เสื้อนักเรียนตัวบาง ถ้าชั้นเข้าใจไม่ผิด ตอนนี้ มันเวลาเข้าเรียน เอ่อ..พวกหนู… กุ้งพยายามคิดคำแก้ตัว ชั้นได้กลิ่นทะแม่งๆ ของนักเรียน ม ปลาย ที่มาแอบทำอะไรผิดกฎ โรงเรียนซักอย่างในห้องน้ำ.. พวกหนู เปล่านะคะ สามสาวเกือบจะประสานเสียง บุหรี่ใช่มั้ย หรือ ยาอย่างอื่น เสียงนั้นไม่ได้ล้อเล่น ไม่ นะคะ ค้นดูก็ได้ กุ้งโพล่งออกมา ขณะที่อีกสองสาวสะดุ้ง เธอลืมไปว่าเพื่อนอยู่ในสภาพโนบรา เอ่อ.. กุ้งเริ่มอึกอัก แต่อาจารย์ ก้าวเท้าดันสามสาว เข้าไปในห้องน้ำ พร้อมปิดประตู กุ้ง เธอมายืนตรงนี้ เสียงนั้นเฉียบกร้าว สาวหมวย คนเดียวของกลุ่ม ก้าวเข้ามาชิดอาจารย์จนได้กลิ่นเหงื่อ อาจารย์ชูชาติ ตะปบคลำจากสะโพกผายของสาวน้อย ไล่มือขึ้นมาตามเอวคอด ต่อด้วยแผ่นหลัง มือสากนั้นลอดเข้าไปลูไล้ทั่วแผ่นหลังเนียน กุ้ง แหงนหน้าขึ้นฟ้า อารมณ์ที่คุกรุ่นและกำลังจะมอดด้วยความกลัวกลับแผ่ซ่านไปทั่วกาย เธอหลับตาพริ้ม สาวน้อยเผลอครางออกมาแผ่วเบาเมื่อ อาจารย์เลาะไล่นิ้วไปตามตะเข็บบราเซียร์ ก้อนเนื้อที่อัดแน่นอยู่ภายในนั้นร้อนวูบวาบ เธอรู้สึกว่าปลายถันเธอแข็งเป็นไต เธอเริ่มจินตนาการว่า อาจารย์ชูชาติใช้สองมือถลกรั้งบราสีชมพูของเธอขึ้นไปเหนือ สองเต้าอวบเนียนของเธอ และค่อยๆใช้ปลายลิ้นละเลงรอบฐานบัวคู่นั้นอย่างละมุนละไม เธอจิกเส้นผมอาจารย์หนุ่ม เมื่อเขาระรัวลิ้นที่ปลายถันสีชมพูจางๆ นั้น เธอกดกอดศีรษะเขาไว้แน่น เมื่อเขาดูดเม้มมันอย่างหื่นกระหาย ในภาพความจริง สองเพื่อนสาว แอม และเฟย์ ตอนนี้ยืนเหงื่อชุ่มกาย จนเสื้อนักเรียนขาวนั้นสามารถมองทะลุเข้าไปเห็นทุกสัดส่วนแรกรุ่น กำลังยืนมองเพื่อนของเธอที่ยืนตัวสั่นน้อยๆ รับการตรวจค้นจากอาจารย์ร่างใหญ่ อาจารย์ เอ่อ..ต้องตรวจกางเกงในเธอด้วย แม้จะผ่านอะไรมาเพียงใด อาจารย์หนุ่มก็เริ่มมีความรู้สึกเครียด กับกลิ่นกาย และรสสัมผัสตรงหน้า เหมือนยังอยู่ในภวังค์ ทั้งหลับตา กุ้งเอื้อมมือน้อยๆ ลงมาดึงรั้งชายกระโปรงจีบสีน้ำเงินขึ้นไปเรื่อยๆ เพื่อนสองคนมองหน้ากันอย่างพิกลในอาการนั้นของกุ้ง กระโปรงถูกดึงขึ้นไปกองบนหน้าท้อง สาวน้อยเอนหลังพิงกำแพงปูน อย่างผ่อนคลาย ภาพนั้นดูเหมือนเธอแอ่นส่วนหน้า ที่ตอนนี้มีเพียงแพนตีส์สีชมพูตัวเล็กๆ ซึ่งแทบไม่สามารถปกปิด ความอิ่มอูมของวัยสาวอย่างกุ้งได้เลย อาจารย์ชูชาติ นิ่งไปชั่วขณะกับภาพตรงหน้า ภายใต้ผ้ายืดสีชมพูบางๆ นั้น เห็นไรขนสีดำรำไร บางส่วนโผล่แพลมออกมาตามขอบลูกไม้ อาจารย์ หันไปมองอีกสองสาวแว่บหนึ่ง ก่อนจะหันกลับมาค่อยๆ ใช้ฝ่ามือตะปบลงไปที่สะโพก กุ้งมีอาการเหมือนสะดุ้ง ถ้าตาไม่ฝาดดูเหมือนอาจารย์หนุ่มจะมองเห็นรอยเปียกชึ้นซึมออกมาที่กลางเป้า อูมนั้น ที่ตอนนี้มองเห็นเป็นรอยแยกลางๆ เขาค่อยๆ ไล่มือลูบไปทั่วแผ่นสะโพกผายนั้นอีกครั้ง อะ อาจารย์คะ.. เสียงเธอสั่นเทา ทำลายความเงียบ เขาและอีกสองสาว รอคำพูดของเธอ หนูว่า ถ้าเพื่อนหนู ยังอยู่ในห้อง อาจารย์..เอ่อ คง..อาจจะค้นหนูไม่สะดวก ให้เพื่อนหนูออกไป..รอ..ข้างนอก..ด..ดี มั้ยคะ แอม และเฟย์ ตะลึง เพื่อนเธอเป็นอะไร หรือจะเป็นแผนให้เธอสองคนหนีไป แต่มันก็ไม่น่าลงทุนกันมากมาย พวกเธอก็ไม่ได้มียาเสพติดอะไร แค่โดดเรียน แล้วก็..โนบรา… อาจารย์ชูชาติ…รู้สึกเหมือนมีก้อนอะไรมาจุกที่คอ และก็ต้องเย็นวาบอีกครั้ง เมื่อมือน้อยๆ ของกุ้ง เอื้อมลงมารั้งขอบแพนตี้ส์ ของเธอให้ต่ำลง ต่ำลง จนเริ่มเห็นฐานเนินอูม ที่ปกคลุมด้วยเส้นขนรำไร นะ..คะ..อา จารย์… เหมือนเวลาจะผ่านไปนับปี ก่อนที่ อาจารย์ชูชาติ จะค่อยๆ หันกลับไปที่สองสาว เอ่อ…พวกเธอ…ไป รอข้างนอกก่อน… แอม และ เฟย์ หันมองตากัน.. บทที่ 3 สองสาว ทรุดตัวลงนั่งหน้าประตูห้องน้ำ… ต่างคนต่างไม่อยากจินตนาการว่า การตรวจค้นเพื่อนสาวของอาจารย์หนุ่มหลังประตูไม้สีเขียวนั้นจะเป็นอย่างไร แกว่า… แอม เหมือนจะพูดอะไร แต่ก็นิ่งไป สองสาวมองตากันเหมือนจะสื่อความคิดกันผ่านดวงตา เฟย์ จัดแจงติดกระดุมเสื้อ ที่ติดผิดรังดุมให้เรียบร้อย พยายามดึงเสื้อที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อไม่ให้มันแนบกับอกขาวของเธอ แล้วเรา จะเอาไงวะ จะโนบรากันอย่างนี้เหรอแอม ไม่รู้ดิ… แอมก้มมองตัวเอง ยอดอกสีน้ำตาลอ่อนๆ ผุดเด่นใต้เสื้อขาว เธอทำได้แค่พยายามกระพือเสื้อให้พอมีลมผ่านบ้าง ไอ้กุ้ง โดนแน่ว่ะ แกว่า…มัน..เอ่อ..เคยมั้ยวะ แอมเป็นห่วงเพื่อนหมวยของเธอ มันเคยคบกะไอ้ตี๋ เด็กคริสเตียนไม่ใช่เหรอ ไปบางแสนด้วยกัน ไม่น่าเหลือ เฟย์ตอบ แล้ว แกล่ะเฟย์ กะนายจอม เป็นไง ก็..เรื่อยๆ แกเชื่อมั้ย ว่าชั้นกะนายจอม ยังไม่เคยมีไรกันเล้ย.. พูดเป็นเล่นน่ะเฟย์ แกไปค้างบ้านช่องเขามาแล้วไม่ใช่เหรอ อือ…แต่ก็ไม่ใช่ชั้นไม่ยอมนะ แต่มันมีอะไรบางอย่างที่..เอ่อ เฟย์นิ่งไปสักพัก พลางปลดกระดุมเสื้อนัเรียนออกก่อนที่จะโบกกระพือเพื่อเร่งให้มันแห้งจากคราบ เหงื่อ ปล่อยให้ทรวงอกขาวสองเต้าสว่างโพลนลอยเด่น แอมส่งผ้าเช็ดหน้าเล็กๆ ให้เพื่อนสาวเช็ดซับความชื้นบนก้อนเนื้อเนียนนั้น เราก็เกือบๆ จะมีอะไรกันหลายๆ หน แต่ก็ไม่ใช่จะไม่ได้มีอะไรกันซะเลย สาวลูกครึ่ง พูดต่อ นัยน์ตาคมหวานแหงนมองไฟนีออนบนเพดาน เหมือนทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นกับ จอม แฟนหนุ่ม งง ว่ะเฟย์ ยังไงนะ เค้าสุภาพบุรุษเกินไป..ชั้นพูดแบบนี้เหมือนชั้นแรดเนอะ แต่ก็จริง ชั้นมีความต้องการว่ะ ชั้นยอมรับ…. เฟย์ เล่าถึงครั้งแรก ที่เธอไปค้างที่บ้านจอม เขาให้เธอนอนหนุนแขนอันแข็งแรงของเขาบนเตียงนุ่ม ภายใต้ผ้านวมหนา แอร์เย็นฉ่ำ กลิ่นเสปรย์ปรับอากาศจางๆ โชยแตะจมูก ผสมกลับกลิ่นกายอันแสนอบอุ่นของจอม นักกีฬาหนุ่มของมหาวิทยาลัยเอกชนย่านรังสิต เขาคงเหนื่อยล้าจากงานเลี้ยงเมื่อค่ำ เธอก็เช่นกัน เพียงแต่ความตื่นเต้นที่ได้อยู่ใกล้ชิดเขาเป็นครั้งแรก ทำให้เธอยังคงลืมตาโพลง ไม่อาจหลับตาและเริ่มกรนเบาๆ เหมือนที่เขากำลังเป็น แรงปราถนา คุกรุ่นภายใต้ชุดนอนสีเหลืองอ่อนของเฟย์ มันไหลวันแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เธอรู้สึกว่ากายเขาช่างร้อนผ่าว และกำลังจะแผดเผาเธอให้ไหม้มอด เป็นธุลี และแรงปราถนานั้นที่ทำให้สาวน้อย ดึงกุมมือกร้านของเขามาวางทาบ บนทรวงอกที่สั่นเทิ้มของเธอ เธอกดมือนั้นให้แนบกระชับลงบนก้อนเนื้ออุ่นนุ่ม เลือดในกายของเด็กสาวฉีดพล่าน แรงกำหนัดแอ่นตัวเธอ รับแรงบีบเคล้นของฝ่ามือกร้านนั้น อันเป็นแรงกุมบีบจากมือน้อยๆ ของเธอเอง สองปลีน่องอวบขาวเบียดเกร็ง เธอพลิกตัวไปหาร่างบึกบึนนั้น เธอไถถูให้เนินแน่นอูมกลางลำตัวของเธอบดเบียดสะโพกแกร่งของแฟนหนุ่ม ตอนนี้เธอรู้สึกถึงความชุ่มเยิ้มที่ร่องกุหลาบ เขายังคงหลับนิ่ง…มึงตายไปแล้วเหรอวะ เฟย์คิด…. สาวน้อย กระหวัดรัด และลูบไล้ร่างกำยำนั้น เหมือนงูเหลือมกำลังจะกลืนกินเหยื่อ หากแต่นี่เป็นงูเหลือมลูกครึ่ง .. แอม ตั้งอกตั้งใจฟังนิทานอีโรติก นั้นอย่างเห็นภาพ เธอซุกหนีบสองมือไว้ที่กลางหว่างขาขาว และตื่นจากภวังค์ เมื่อเสียงอะไรบางอย่างลอดออกมาจากหลังประตูไม้ที่เธอพิงอยู่ เฟย์สะดุ้งเฮือก ดึงปกเสื้อมาปิดอกขาวอล่าง หยุดนิทานของเธอไว้ชั่วขณะ เสียงกุกกัก ในห้องน้ำเล็กๆ สี่เหลี่ยมดังขึ้นเรื่อยๆ เธอหันหลังมอง และแนบหูใบที่ประตู……… บทที่ 4ถึงจะรู้ว่าน่าจะเกิดอะไรขึ้นในห้องเล็กๆ นั้น แต่มันก็สร้างความตื่นเต้นให้สองสาว ไม่น้อย.. แอม และ เฟย์ พยายามตั้งใจฟังเสียงใดๆ ก็ตามที่จะเล็ดรอดออกมาอีก แต่มันเงียบไปแล้ว เหมือนว่าจะมีใครปัดป่ายมือ มาโดนประตูไม้นั้นเมื่อครู่ แต่ตอนนี้ทุกอย่างเริ่มสงบนิ่ง เฟย์สาวน้อยลูกครึ่ง อยู่ในท่าคุกเข่าเอาหูแนบประตู เธอสนใจในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสดๆ ตรงหน้า จนลืมไปด้วยซ้ำว่าขณะนี้กระดุมเสื้อนักเรียนทุกเม็ดของเธอเปิดโล่ง ในท่าที่เหมือนหมอบคลานนี้เธอปล่อยให้สองเต้าขาวทะลักไกวไปตามจังหวะหายใจ แรงของเธอ เธอเงยหน้ามามองเพื่อนสาวที่กำลังพยายามค้นหาร่อง รู อะไรก็ตามที่จะสามารถมองทะลุเข้าไปภายในได้ เธอลองลุกขึ้นคลำหาดูบ้าง และรอยแยกของร่องไม้เล็กๆ ก็สะดุดตาเธอ ที่ขอบไม้ใกล้ที่จับสำหรับเปิดประตู เธอกลั้นใจชั่วครู่ ก่อนจะแนบตาลงไป…. รภายในห้องน้ำสี่เหลี่ยมเล็กๆ ร่างสูงใหญ่ กำยำ ของอาจารย์ชูชาติ ดูดดื่มความหอมหวานจากร่างเล็กๆ ของเพื่อนสาวเธอ ทั้งสองร่างเปลือยเปล่า กุ้ง สาวหมวยคนเดียวของกลุ่มหลับตาพริ้ม ครางเบาๆ ในลำคออย่างอารมณ์เตลิด ผิวเนียนขาวอมชมพูพราวไปด้วยเม็ดเหงื่อ กุ้งเป็นสาวร่างเล็กบางทว่าสมส่วน อันเนื่องมาจากการเล่นกีฬาจนมีดีกรีเป็นถึงนักวอลเล่ย์ทีมโรงเรียน ทรวงอกขาวนั้นกลมกะทัดรัดเป็นกระเปาะ ยอดอกสีชมพูระเรื่อถูกอาจารย์หนุ่มเฟ้นฟอนทั่ว เขาซุกหน้าลงกลางร่องเบียดของสองเต้านั้น ก่อนจะไล้ลากสูดดมไล้เลียลงมาตามลาดท้องเนียนเรียบ สองมือแข็งแรงตะปบแน่นบีบเคล้นที่บั้นท้ายกลมกลึงของสาวน้อย เฟย์ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เว้นที่ให้แอม ได้เข้ามาแบ่งดูภาพระทึกนี้อีกคน อาจารย์หนุ่มซุกไซร้ใบหน้าลงมาถึงเนินสามเหลี่ยมอูม ที่ปกคลุมไปด้วยไหมละเอียดสีดำสนิท ก่อนจะละเลงปลายลิ้นไปในกลีบร่องที่ฉ่ำชุ่ม กุ้งสะดุ้งสุดตัวจิกไหล่เขาไว้แน่น เวลาเหมือนผ่านไปนับร้อยปี ที่กุ้งบิดกายเร่า รับการบรรเลงชิวหานั้น ร่างกำยำของเขาก็ลุกขึ้นยืน มาถึงตอนนี้สองสาวจึงต้องตะลึงกับความเป็นชายที่ชูผงาด ลำเนื้อนั้นแกร่งเกร็งเห็นเส้นเอ็นปูดโปน …คว….โคตร ใหญ่..เลย เสียงหลุดจากปากแอมเบาๆ เฟย์เห็นด้วยกัยเพื่อนสาว แต่ไม่พูดคำใด นอกจากมือน้อยๆ ของเธอที่เผลอบีบเคล้นเต้าอวบของตัวเองอย่างไม่รู้ตัว… อาจารย์พละ และฝ่ายปกครอง ประคองปลีน่องเรียวขาวของเด็กสาว ขึ้นมาแนบเอว ก่อนจะจับปลายหัวดอกไม้ จ่อตรงที่ร่องกุหลาบอันชุ่มเยิ้ม ก่อนจะกดมันเข้าไปช้าๆ กุ้ง หลับตาปี๋ ใบหน้าและริมฝีปากบางนั้น บ่งบอกถึงความรวดร้าว เฟย์ และแอม เหมือนจะสูดปากไปพร้อมกับเพื่อนสาวของเธอ แล้วทุกอย่างก็เริ่มผ่อนคลายเมื่อเขาเริ่มขยับเอวเข้าออก เป็นจังหวะ… เฟย์ เคล้นบีบเต้าขาวของเธอตามจังหวะกระแทกของภาพที่เห็น แอมเองก็ขมิบเกร็งที่หว่างขาเป็นจังหวะและรู้สึกถึงความฉ่ำชุ่มที่เริ่ม หลั่งซึมออกมา ภายในห้องเล็กๆ เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นจนได้ยินถนัด เสียงร้องอย่างเสียวกระสันต์ และเสียงหอบหายใจดังขึ้นทุกที สองร่างเปลี่ยนท่ารักให้สาวน้อยใช้มือยันกำแพงปูนเย็นเฉียบ บั้นท้ายขาวเนียนลอยเด่นแอ่นรับการกระแทกจากเบื้องหลัง เสียงมันดังกังวาน และเร่งเร้า เฟย์หายใจแรงขึ้นด้วยความกำหนัดจากภาพตรงหน้า ลมหายใจอุ่นราดรดต้นคอ แอมเพื่อนสาว จนเธอต้องหันมามอง แอมหอมแผ่วที่แก้มเฟย์ ก่อนจะหันกลับไปแนบตามองภาพระทึกใจต่อ พร้อมทั้งเอื้อมมือมาด้านหลังลอดใต้กระโปรงจีบสีน้ำเงินของเฟย์ ใช้นิ้วช่วยคลึงวนที่เป้าอูมเปียกชื้นของสาวลูกครึ่ง ชั่ววิบตา นั้นเฟย์มองเห็นสิ่งที่แปลกไป.. ใบหน้านิ่งสนิท ของอาจารย์หนุ่ม กลับแสยะยิ้มกร้านเกรียม ดวงตานั้นเบิกโพลง และมีเสียงคำรามอย่างบ้าคลั่ง!! กุ้ง เองอาจเริ่มรับรู้ในแรงกระแทก ที่หนักหน่วงจนใบหน้าเธอแทบจะกระแทกกับกำแพงปูนนั้น จนเธอพยายามเอี้ยวคอกลับมามอง หน้าหมวยของเธอ ถูกผลักให้สะบัดกลับไป!! สองสาวนอกห้อง ตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น ต่างหันมามองหน้ากัน ก่อนจะสะกดลมหายใจ แนบตาลงไปอีกครั้ง… เพื่อนสาวของเธอ ถูกกดไปหน้าจนติดกำแพงปูน ดวงตาเล็กๆ นั้นเหลือกลาน มีเพียงเสียงอู้อี้ หลุดผ่านฝ่ามืออหยาบกร้านที่อุดริมฝีปากเธอไว้ เสียงคำรามอย่างบ้าคลั่ง แรงกระแทกนั้นยังคงไม่หยุด มันรุนแรงสม่ำเสมอ เหมือนเลือดสดๆ ที่เริ่มไหลรินออกมาจากรอยจิกขยุ้มนิ้วอันแข็งแรงราวปีศาจของอาจารย์หนุ่ม ที่กลางแผ่นหลังของเธอ เลือดสีแดง ไหลทะลักพรู ตัดสีผิวที่ขาวเป็นหยวกกล้วย…. บทที่ 5 เฟย์ กรีดเสียงลั่น กับภาพสยดสยองตรงหน้า แอมถึงจะช็อค แต่ก็ยังมีสติพอที่จะเอามือตะครุบปากเพื่อนสาว เสียงกึกกักที่กลอนประตูจากด้านใน สองสาวตัดสินใจ วิ่งอย่างไม่คิดชีวิต…. คืนนั้น หลังจากที่เฟย์ วางหูโทรศัพท์ จากแอม สิ่งเดียวที่เธอรู้คือกุ้งไม่ได้กลับบ้าน และยังไม่มีการติดต่อมา ตีหนึ่งกว่าแล้ว เฟย์ยังคงสับสน ภาพที่เห็นยังคงหมุนวนอยู่ในมโนภาพ สาวน้อยลูกครึ่งสะบัดเส้นผมที่ยาวสยายให้ไปกระจายเต็มแผ่นหลัง เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดที่ใบหน้า ทั้งๆ ที่แอร์เย็นฉ่ำ ภายใต้ผ้าห่มหนานั้น เฟย์ในชุดนอนบางเบาสีขาว ซุกตัวนิ่ง พยายามข่มตาให้หลับ จะเกิดอะไรขึ้นวันพรุ่งนี้นะ……. เวลาผ่านไปเท่าไหร่ ไม่ทราบได้ บ้านทั้งหลังมืดสนิท ทั้งห้องมีเพียงเสียงแอร์ครางกระหึ่ม สาวน้อยในที่สุดก็หลับไหลไปได้ด้วยความเหนื่อยอ่อน… แต่ในความเงียบนั้น เสียงนึงดังขึ้นเบาๆ ที่กลอนประตู!! ประตูห้องนอนสีชมพู ค่อยๆ แง้มออกช้าๆ ร่างดำทะมึน สูงใหญ่ แทรกตัวผ่านเข้ามาอย่างเงียบกริบ ทว่ามุ่งร้าย….. ผ้าห่มหนา ค่อยๆ เลื่อนออกจากร่างที่หลับไหลของเด็กสาวลูกครึ่ง เธอนอนหงาย เรือนร่างบอบบางได้สัดส่วนนั้นนิ่งสงบอยู่ภายใต้ชุดนอนบางๆ สีขาว มือลึกลับ ค่อยๆ ดึงผ้าห่มพ้นร่างเธอออกไป มันจับจ้องไปที่ร่างในเงาสลัวนั้น ร่างสูงใหญ่ค่อยๆ คืบกายเข้าไปจนใกล้พอที่จะได้ยินเสียงหายใจสม่ำเสมอ และทรวงอกที่ไหวกระเพื่อมตามจังหวะหายใจ แสงวาววับจากโลหะคมกริบสะท้อนวาบในความมืด!! ผ้าบางเบาถูกกรีดช้าๆ จากใต้คอ มือสากกร้านนั้นเบาพอที่จะสะกิดเปิดเพียงผืนผ้า โดยไม่กระทบผิวหนังเนียนผ่องของสาวน้อย ชุดนอนยาวนั้น ถูกแบะเปิดออกยาวตลอดจนถึงชายกระโปรงพริ้ว… ร่างขาวโพลนนั้น ภายในเพียงแพนตีส์สายเดียวตัวเล็กๆ เมื่อมันถูกแบะออก ทรวงอกอิ่มของสาวแรกรุ่น ก็ปรากฎเด่นกระจ่างชูชัน ก้อนเนื้อสองเต้าขาวเนียนเบียดชิด ยอดถันชมพูระเรื่อนเห็นถนัดในความสลัว มืออันประสงค์ร้าย สะปัดชุดนอนขาดวิ่นที่แบะหน้าตลอดของเฟย์ ให้เปิดกว้างขึ้นจนเห็นช่วงเอวคอดกิ่ง เนินเนื้ออวบอูมนั้นยังคงซ่อนอยู่ภายใต้แพนตีส์ตัวน้อยๆ ที่ผูกไว้อย่างหมิ่นเหม่ จนแทบไม่สามารถปกปิดความอุดมสมบูรณ์ของวัยแรกสาวได้ และเพียงแค่กระตุกเบาๆ ที่ปมเชือกข้างสะโพกผาย อาภรณ์ชิ้นสุดท้ายก็ถูกเผยออก… ที่เนินเนื้อนั้น กลีบกุหลาบของเธอมีเส้นหญ้าช่างแสนประปราย มันอูมเด่นท้าทายสายตา สองกลีบขาวอิ่มนั้นชิดสนิท เป็นร่องยาว ซึ่งในท่านอนหงายตามสบายของสาวน้อย ร่องกุหลาบนั้นเผยอน้อยๆ มองเห็นคงามชุ่มชื้นสีชมพูลางเลือนซ่อนเร้นอย่างลึกลับภายใน โลหะ อันคมกริบ ส่งแสงแวววาวขึ้นมาอีกครั้ง….. บทที่ 6 กลางดึก เสียงโทรศัพท์ ดังสนั่นห้องนอนติดแอร์เย็นฉ่ำของหอพักย่านรามคำแหง จากใต้ผ้าห่มลายดอกไม้ แอม สาวน้อยผมสั้น ดรัมเมเยอร์ไม้หนึ่งของโรงเรียน งัวเงีย เอื้อมเรียวแขนเปลือยขาวในชุดนอนสายเดี่ยวบางๆ หยิบหูโทรศัพท์ด้วยความมึนงง ฮัลโหล….ใครอ่ะ ชั้นเอง เฟย์…… เสียงนั้นสั่นเทา อือ..เป็นไรวะ นอนไม่หลับ หลับ..แต่ฝันร้ายว่ะ เหรอ แต่ชั้นหลับเป็นตาย ฝันไรวะแก ถึงกับต้องโทรมาหาชั้นเนี่ย ฝันเห็น อะ..อา จารย์ ชูชาติ… เฟย์เล่าฝันร้าย ที่ทำให้เธอต้องลุกขึ้นมานั่งกอดเข่าเหงื่อโทรมกาย ให้เพื่อนสาวฟัง มันเกือบฆ่าชั้น ดีว่าชั้นตื่นก่อน เออ เวร ถ้าแกไม่ตื่น แกคงตายห่าไปแล้วมั้งอีนี่ แก ต้องลืมๆ มันไปก่อนว่ะเฟย์ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ชั้นไม่เข้าใจ แกลืมลงได้ไงวะแอม หลับลงได้ไงวะ ภาพอีอาจารย์ซาดิสต์นั่น มันติดตาชั้นตลอดเวลาเลยนะ แล้วป่านนี้ยัยกุ้งหายไปไหน ยังไม่กลับบ้านเลย มันต้องฆ่ายัยกุ้งไปแล้วแน่ๆ พรุ่งนี้ก็คงถึงคิว…. พวกเรา ไม่เอาน่า อย่าเพิ่งคิดไปไกลสิ ถ้าเราเงียบๆ ไว้ อาจไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าแกนอนไม่หลับนะ ลองคิดอย่างอื่นให้ลืมสิวะ คิดอะไร ก็มันติดตา ตอนที่กุ้งมันตาเหลือก เลือดไหลนองพื้น เอา ก่อนหน้านั้นสิ…จำได้ไหม แอม ทวนความจำเพื่อนสาว ใช่ ภาพก่อนหน้านั้นมันน่าตื่นเต้นไม่แพ้กัน เฟย์คิดถึงภาพการร่วมรักอย่างเร่าร้อนของกุ้ง และอาจารย์หนุ่ม ตอนนั้นเลือดสาวของเธอฉีดพล่าน ชั้นคิดแล้วยังร้อนวูบท้องน้อยเลยล่ะเฟย์ อือ… ตอนนั้น แกก็มีอารมณ์นี่หว่า ชั้นจำได้ว่าชั้นหันกลับไปเห็นแก บี้นมตัวเองเลย.. แก บ้า…ก็มัน…. เฟย์ ชั้นพูดตรงๆ นะภาพที่ทำให้ชั้นนอนไม่หลับจริงๆ แล้วเป็นภาพ..ไอ้นั่นอ่ะ ..คว..ของอาจารย์ แกเห็นไหม อือ..เห็น..ใหญ่ น่ากลัวชิบ แกคิดสิ ถ้ามันจ่อที่ หว่างขาของแกนะ แล้วค่อยแหวกดัน เข้าไปในรูของแกช้าๆ… อือ… ภาพตามคำบรรยาย ของแอม เริ่มปรากฎในมโนภาพ ของสาวลูกครึ่ง เฟย์ขนลุกจนเป็นตุ่มไปทั้งแขน รู้สึกเหมือนมีอะไรมาจ่อสัมผัสที่เนินเนื้อ กลางร่องของเธอจริงๆ ชั้น จะอยู่กับแกด้วยนะเฟย์ ชั้นชอบนมแก มันใหญ่ ขาว ชั้นจะช่วยบีบเต้าแกทั้งสองข้าง…แล้วค่อยๆ ก้มลงเม้มเบาๆ ที่หัวนมสีชมพูของแกนะ อือ..อะ..แอม… มาถึงตอนนี้ มือน้อยๆ ของเฟย์ ถูกสอดซุก และหนีบแน่น ที่หว่างขา ที่เนินกุหลาบนั้นเริ่มมีความชื้น ตอนนี้ ของชั้นเริ่มแฉะแล้วว่ะเฟย์ อูยยย ชั้นเห็นภาพอาจารย์จับสะโพกขาวๆ ของแกแน่น ท่อนใหญ่ๆ ของอาจารย์ดันสอดเข้าไปในรูแกจนสุด อาา ซี้ดส์…แล้วเขาก็เริ่มขยับเอว.. แอม…แก ดูดนมชั้นแรงๆ สิ แอม มีเสียงจุ๊บ จ๊วบ ดังลอดหูโทรศัพท์มา เสียงนั้นยิ่งทำให้เฟย์เตลิดไปไกล นิ้งเรียวยาวถูกสอดลงภายในแพนตีส์บางๆ ของเธอ มันสัมผัสผ่านกลีบพูอันชุ่มชื่น เฟย์ลากไล้ผ่านกลีบร่องของเธอ แล้วจิกกดปลายนิ้ว ลงบนติ่งเนื้อกลางร่องเนื้อที่เบียดกันอยู่นั้น กดวนขยี้มันตามจังหวะหายใจของเธอเอง เฟย์ อาจารย์ กระเด้งกระเด้าแกไม่หยุดเลยน่ะ โอยย ชั้นเห็นมันผลุบเข้าออกรูของแก ชั้นเองก็เอานิ้วแหย่ลึกเข้าไปในรูของชั้น แล้ว..แล้วก็ชักนิ้วเข้าออก พร้อมๆ แกอยู่นะ..ซี้ดส์ อาาาาาา เฟย์เปล่งเสียงออกมาอย่างเพริดในกำหนัด กระโปรงยาวถูกเลิกขึ้นมากองบนหน้าท้องเนียนขาว แพนตีส์ตัวน้อยนั้น ถูกรั้งดึงลงไปคาอยู่ที่เข่า เนินอูมงดงาม ของสาวแรกรุ่นที่แทบไม่มีหญ้าปกคลุมเท่าใดแอ่นลอย รับการสอดตวัดของปลายนิ้วชี้ ของเธอเอง ความฉ่ำชุ่มทุกหยาดแปรเป็นกลุ่มน้ำรวมตัวย้อยรินลงมาตามซอกขาขาว เฟย์จ๋าาา ชั้น ชั้นใกล้แล้วล่ะ เฟย์…ชั้นอยากเลียของแกจัง เฟย์ แกเสร็จรึยัง.. ชั้น กะ..ใกล้ แล้วเหมือนกัน แกเลียให้ชั้นสิ อูยย อ๊าาาาาา เฟย์ไหววูบไปทั่วกาย ตลอดผิวเนียนขาวอมชมพูนั้นปรากฎเป็นตุ่มขนลุกชัน เฟย์เกร็งสุดตัวมือหูโทรศัพท์ ถูกปล่อยตกลงไป อีกมือที่ยังคาอยู่ในร่องเนื้อนั้นถูกขยุ้มแน่น มันร้อนวูบวนเวียนจากบนลงล่างและล่างขึ้นบน…ชั่วไม่นาน ทุกอย่างก็สงบลง เพลิงร้อน ถูกดับมอดลงแล้ว เป็น ไงบ้างเฟย์.. เสียงนั้นถาม มีรอยยิ้มอยู่ในน้ำเสียง อือ..ดี แต่ ..เขินว่ะ…แต่ก็เสร็จน่ะ งั้นก็หลับสบายแล้วละ เพื่อน ชั้นก็จะนอนแล้วเหมือนกัน อือ..ขอบใจนะ ฝันดีเว้ยแอม เสียงเฟย์ดูสบายใจขึ้น แต่ยังเจือความกังวลอยู่บ้าง หูโทรศัพท์ ถูกวางลงไป แอมถอนหายใจ พลิกตัวกลับมาซบแผงไหล่กว้างของร่างกำยำ ที่แนบกายเธออยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน ใบหน้าคมนั้น ลืมตาอยู่แล้ว ตื่นมาฟังอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่ คะ แอมถามยิ้มๆ ก่อนจะหอมเบาๆ ที่แก้มอันกร้านเกรียมนั้น ก็ทันฟัง คนบ้า เซ็กส์โฟนให้เพื่อนตอนตีสามกว่าๆ น่ะแหละ ใครอ่ะ เฟย์เหรอ ค่ะ เฟย์ นอนไม่หลับ ก็เลยลองใช้วิธีนี้ช่วยเค้าดู หึ หึ ถึงกะ นอนไม่หลับเลยเหรอ ค่ะ เฟย์ท่าทางกลัวมากๆ เค้าบอกว่าสะดุ้งตื่นเพราะ ฝันเห็นอาจารย์ไปลักหลับ แล้วจะฆ่าเธอ ขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงกะฝันถึงผม นอนเถอะค่ะ อาจารย์ แอมง่วงมากแล้ว พรุ่งนี้ค่อยว่ากันเนอะ บนแผงอกอันกำยำนั้น แอมผลอยหลับไปอย่างง่ายๆ ปล่อยให้ เขานอนลืมตา คิดใคร่ครวญแผนการณ์ต่อไป บนริมฝีปากเขามีรอยยิ้มจางๆ แอมพยายามเร่งฝีเท้าให้เร็วที่สุด เท่าที่จะทำได้เมื่อรู้ว่าใครเดินตามหลังมา แต่ก็ยังช้ากว่าอุ้งมือสากกร้านของอาจารย์หนุ่ม ที่คว้าหมับที่ต้นแขนขาว และกึ่งลากกึ่งจูงเธอผ่านกลุ่มนักเรียนกลุ่มแล้วกลุ่มเล่าที่ไม่มีใครสนใจ ใคร ทุกภาพทุกเหตุการณ์ติดๆ กันหลายวันที่ผ่านมา สะกดเธอไว้ให้ไม่กล้าแม้แต่จะแข็งขืน จนร่างบอบบางของเธอถูกเหวี่ยงไปในห้องเก็บอุปกรณ์กีฬา เราต้องคุยกัน เสียงนั้นแสดงอำนาจของ กำลังที่เหนือกว่าอย่างมาก อ..อาจารย์คะ หนูกลัว ปล่อยหนูไปนะคะ รับรองว่าหนูไม่พูดเรื่องอะไรกับใครทั้งนั้น หนูสาบาน ช่วงนาทีนั้นเหมือนนานนับร้อยปี เมื่อแววตาแข็งกร้าว จับนิ่งมาที่เธอ โดยไม่พูดอะไร อึดใจนั้นเด็กสาว ตัดสินใจวิ่งอ้อมร่างอาจารย์พละพุ่งไปยังประตูที่ปิดล็อคอยู่!! ราววิญญาณปีศาจเข้าสิง มือของเขาคว้าไม้วิ่งผลัดหวดลงเต็มแรงที่ศีรษะด้านหลังของเธอจนเด็กสาวทรุด ฮวบ เลือดสีแดงสดทะลักรินลงพื้น เธอยังมีสติอยู่ อย่าทำหนู อย่าทำหนูเลย อย่าทำ เสียงที่สำลักน้ำตา ทำให้ฟังแทบไม่เป็นภาษา ก่อนจะจบประโยคฝ่ามืออาจารย์ใจโหดก็ฟาดเปร้ยงลงมาครึ่งหูครึ่งแก้มของเธอจน หน้าสะบัดไปตามแรง ในสภาพคว่ำหน้าลงกับพื้น เธอพยายามตะกายร่างหนี ร่างปีศาจนั้นทุบซ้ำลงไปที่กลางหลังจับกระโปรงจีบสีน้ำเงินกระชากอย่างแรง ครั้งแรกมันยังคงติดอยู่ที่สะโพกอวบขาวได้รูปนั้น พอครั้งต่อมามันก็ติดมือร่นลงมาที่น่อง แอมยังคงพยายามตะเกียกตะกายไปข้างหน้า แต่มือปีศาจนั้นก็ตะปบเต็มแรงลงไป ที่ปลีก้นขาวที่บัดนี้มีรอยช้ำอยู่หลายแห่ง พร้อมทั้งบีบเคล้นขย้ำก้อนเนื้อขาวเนียนนั้นอย่างไม่ทนุถนอม เธอไม่มีแรงแม้แต่จะร้องให้ใครช่วย ดวงตาของสาวน้อยเหลือกลานในขณะที่อาจารย์หนุ่มจับเธอพลิกหงาย และพยายามกระชากกางเกงชั้นในตัวจิ๋วให้หลุดพ้นออกจากมือน้อยๆ ที่ดึงรั้งเอาไว้ ฝ่ามือหยาบนั้นประเคนตบลงไปที่หน้าเธอ สามสี่ครั้งซ้อนๆ น้ำหนักมือเหมือนจงใจให้เธอยังมีสติอยู่เช่นนั้น เมื่อแพนตี้ส์ตัวน้อยถูกกระชากจนขาดหลุดติดมือเขาออกไป โหนกอูมที่มีกลีบกุหลาบเบียดชิดก็เผยเด่น สองกลีบเนื้อมีรอยเลือดไหลซิบจากการกระชากกางเกงในตัวนั้น เธอพยายามหนีบขาให้หนีบแน่น แต่ก็ไม่อาจสู้เรี่ยวแรงของปีศาจในคราบอาจารย์ที่จับขาเธอแยกออก และใช้นิ้วชี้และนิ้วกลางเสือกพรวดเข้าไปในร่องหลืบน้อยๆ ที่ไม่เคยผ่านมือใครนั้นอย่างไม่ปราณี เธอร้องสุดเสียงแต่ก็ไม่มีเสียงใดเล็ดรอดออกมาจากลำคอของเธอ มือนั้นยังคงสาวนิ้วควานเคล้นอยู่ในช่องเนื้ออันร้อนระอุ นิ้วนั้นควานวนซ้ายขวาเข้าออก นั่นไม่ได้ทำให้เด็กสาวเกิดอาการไหวหวามเลย เธอมีแต่ความกลัวและเจ็บปวดในร่องลึก เธอรู้อย่างเดียวว่าเธอเจ็บที่สุดเท่าที่จะเจ็บได้ สติของเธอเริ่มลางเลือน เมื่อไม้วิ่งผลัดดุ้นนั้นถูกสอดแทงเข้ามาที่กลางหว่างขาของเธอช้าๆ ก่อนที่จะหมดสตินั้นเธอนึกถึงเพื่อนๆ ของเธอที่หายไปทั้งกุ้ง เฟย์. และในสภาพเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่นนั้นเธอเหมือนเห็นเพื่อนของเธอทั้งสองอยู ในสภาพเปลือยเปล่า กำลังเริงรักอยู่กับชายหนุ่มฉกรรจ์นับสิบที่รุมล้อมทั้งซ้ายขวาบนล่าง กุ้งสาวหมวยร่างบอบบางนั้นกำลังใช้ริมฝีปากบางดูดอมท่อนเนื้อให้ชายร่าง สันทัดสามคนที่ผลัดกันดันทะลวงเอาใส่ในปากเธอ และอีสองสามคนที่กำลัง นัวเนียอยู่ที่เฟย์เด็กสาวอีกคน ทั้งคู่มีชายหนุ่มอีกไม่น้อยกว่าสีคน ที่ผลัดกันแทรกตัวเข้าไปที่หว่างขาและกระแทกยัดเอาความเป็นชายใส่เข้าไปใน กลีบเนื้อที่ฉ่ำเยิ้มนั้น และในความลางเลือนนั้น อีกไม่น้อยกว่าสามคนก็กำลังเดินตรงเข้ามาที่เธอ ซึ่งเธอรู้สึกว่าตอนนี้ร่างอันบอบช้ำไม่มีสิ่งใดปกปิดอยู่แม้แต่ชิ้นเดียว รวมทั้งสายตาอีกหกเจ็ดคู่ที่กำลังบรรเลงสวาทอยู่กับเพื่อนของเธอ ก็เริ่มหันมาทางสาวน้อยที่มาใหม่อย่างสนอกสนใจ เหมือนสติจะดับวูบ แล้วก็รู้สึกตัว แล้วก็เลือนลาง แล้วก็ตื่น และหลับ สลับวนเวียนอยู่อย่างนั้น เช่นเดียวกับสารพัดร่าง สารพัดท่อน สารพัดขนาดที่ประเคนเข้ามาที่ร่องรูกลางหว่างขาของเด็กสาว บางครั้งก็เจ็บ บางครั้งก็เริ่มเคลิบเคลิ้มจนรู้สึกว่าร่องหลืบของเธอเริ่มตอดรัดรับ แรงกระแทกที่ผลัดเปลี่ยนเข้ามาอย่างไม่ยั้ง สารพัดท่อนเอ็นที่ถูกดันเข้ามา ที่ริมฝีปากน้อยๆ ของเธอบังคับให้เธอต้องใช้ปลายลิ้นโลมไล้ทำความสะอาดมัน สารพัดมือที่บีบเคล้นสองเต้าอวบขาวที่มีเม็ดงามสีเนื้ออยู่เป็นยอดปทุมถัน นั้น และเธอยังคงเห็นเพื่อนของเธอทั้งสองผลัดกันบรรเลงสารพัดท่วงท่าบนร่างของ อาจารย์หนุ่ม ที่มีอวัยวะสำคัญเป็นท่อนลำมหึมา ทั้งคู่ช่วยกันลากลิ้นดูดอมท่อนยักษ์นั้น ก่อนจะสลับกันขึ้นคร่อมพลางกระแทกบั้นท้ายลงใส่มั้นอย่างบันเทิงใจ บางครั้งแอมก็อยากจะรวบรวมแรงที่มี สะบัดหนีสิ่งที่อยู่ตรงหน้า แต่ในบางขณะก็อยากให้เวลาตรงนี้เนิ่นนาน จนไม่อยากให้มีวันใดๆ อีกแล้ว เธอหันไปคว้าท่อนเนื้อท่อนต่อไป และเปลี่ยนเป็นอีกท่อน…

minone

ขอบคุณครับผม

mmdrk2

ขอบคุณ​มาก​ครับ​

Boyzthai

ขอบคุณคับ

skyline.nn

ขอบคุณครับ

jojoezaza

ขอบคุณครับ

Mmm54321

ขอบคุณครับ

swear

ขอบคุณ.               

jumboa

ขอบคุณครับ.

a-pop

ขอบคุณครับ

phare

ขอบคุณครับ

HRHPrince

ชอบ

Sands

ขอบคุณครับ

tidchoo2

แบบนี้แหระมันดี ขอบคุณนะครับ

Kritsadagob

ขอบคุณมากนะครับ

Rlaa

สุดยอดครับ

kookkoo

ขอบคุณครับ

nuvo

สุดยอด

siriwutjoe

ขอบคุณครับ

watkrub

ขอบคุณมากครับผม