[คิดไปเอง] บทที่ 21.5 "บทสรุป" [25/03/2560]

INPUT

[วันจันทร์ที่ 23 มกราคม 2555]

วันนี้เป็นวันที่พวกผมต้องไปเมืองโบราณกัน พวกผมไม่ได้โดดเรียนกันนะครับ พอดีมันอยู่ในวิชาของอาจารย์เขาพอดีแกเลยอนุญาตให้ไปกัน

ผมตื่นมาอีกทีเวลา 5.30 น. ผมลุกขึ้นอาบน้ำ ออกมาก็ 6.00 น. ผมปลุกเพื่อนทุกคน กว่าจะทำอะไรกันเสร็จก็ 8.00 น. เลยครับ พวกผมนัดกับ บาส และแรก ที่คิวรถทัวร์ กรุงเทพ-XXX เมื่อมาถึงเราก็ขึ้นรถกัน การไปเมืองโบราณครั้งนี้เป็นงานถ่ายวิดีโอในวิชาระบบภาพ อาจารย์ให้แบ่งเป็นกลุ่ม กลุ่มละ 3 คน โดยมี [บาส ตัน แรก] [น๊อต มั่น โอ๊ต(แต่โอ๊ตไม่มา)] [บิ๊ก ชัย โจ๋(โจ๋ไม่มา)] ส่วนผมอยู่กลุ่ม กบ แชมป์ ซึ่งไปถ่ายทำมาแล้วที่เมืองจำลองพัทยา ที่มารอบนี้คือตันบังคับให้มาและผมก็ยินดีที่จะมาด้วยครับ

พวกเรานั่งรถทัวร์มาลงบางนา จากนั้นผมพาเพื่อนขึ้นรถเมย์สายปากน้ำ-ศรีเอี่ยม คันสีเขียว ไปลงปากน้ำ จากนั้นต่อรถสองแถว สาย 36 ไปลงหน้าเมืองโบราณ ไปถึงเราก็ซื้อบัตรเช่าจักรยานแล้วลุยงานกันเลย ระหว่างที่อยู่ในเมืองโบราณผมค่อยสังเกตตันอยู่บ่อยๆ เพราะมีอาการซึมๆเงียบๆเป็นบางเวลาคงจะกำลังทำใจเรื่องเมื่อคืนนี้ละมั้งครับ ผมก็คอยอยู่ใกล้ๆหาซื้อน้ำขนมมาให้กิน พวกเราอยู่ในเมืองโบราณกันจนกระทั่งเวลา 15.00 น. พวกเราก็เดินทางกลับบ้านขากลับผมได้นั่งกับตันด้วย แต่ก็ไม่ได้ยินดีอะไรมากมายหรอกครับเหนื่อยกันทุกคนนอนหลับบนรถทัวร์กันเป็นแถวเลย

เมื่อนั่งรถมาถึงในตัวเมืองจังหวัดผม พวกเราก็ลงรถและแยกย้ายกัน ส่วนผมตันขอให้กลับไปนั่งเล่นที่หอน๊อตก่อนแล้วค่อยกลับ หลังจากวันนี้ตันกับป้าจะมาอยู่ที่หอน๊อตด้วยครับ ห้องคงอึดอัดมากขึ้นแน่นอน

[หอน๊อต]

“แม่สวัสดีครับๆ” พวกผมสวัสดีป้า

“สวัสดีๆๆๆๆ”

“เหนื่อยว่ะกูขออาบน้ำก่อนนะ” น๊อตพูด พร้อมกับว่างกระเป๋าแล้วหยิบผ้าเช็ดตัววิ่งเข้าห้องน้ำไป

“กูต่อนะๆ” มั่นพูด

“ตอนที่พวกเองไปเมืองโบราณกัน มิ้งมันโทรมาหาแม่ด้วยนะ โทรมาพูดเสียดายตันใหญ่เลย ไม่รู้อะไรของมันผู้หญิงคนนี้ แต่ตันอย่าไปยุ่งกับมันนะลูก” ป้าพูด

“อืม....ตันไม่ยุ่งอยู่แล้วแม่” ตันพูด พร้อมกับถอดเสื้อออก เพราะในห้องร้อนมาก มีพัดลมตัวเดียวเองครับ

“ดีแล้วลูกๆ” พูดจบป่าก็ลุกออกไปข้างนอก

“แม่ไปไหนหรอ” บิ๊กถาม

“แม่จะออกไปนั่งเล่นตรงบันไดสักหน่อยหนะ”

“อินมาเล่นนารูโตะกับกูดิ๊” บิ๊กชวน

“มาๆไอ้สาสกูกำลังรออยู่เลย” ผมลุกไปนั่งเล่นเกมกับบิ๊ก

ผมกับบิ๊กเล่นเกมกันอย่างสนุก ส่วนตันก็นอนคุยโทรศัพท์เงียบๆบนเตียง คงจะคุยกับแอนอยู่มั้งครับเห็นคลุมโปงคุย

แค่เพราะหัวใจมันบอก อาจไม่ค่อยพอ แต่ฉันก็ยังมั่นใจ ว่าต้องใช่เธอ (เสียงมือถือผมครับ)

“ฮาโหลครับแม่”

“อยู่ไหน”

“หอน๊อตครับ”

“กี่โมงแล้ว เมื่อไหร่มึงจะกลับบ้าน วันนี้ก็ไปเมืองโบราณกันทั้งวันแล้วนะ ยังอยู่ด้วยกันไม่พอใช่ไหมกับเพื่อนหนะ ถ้ารักมันมากมึงก็ไม่อยู่กับพวกมันเลย กลับมาดูงานที่บ้านมั้งนะแม่มึงทำจนจะตายแล้ว” แม่ผมพูดมาเป็นชุด ผมหน้าเสียเลยครับ

“ขอโทษครับแม่”

“มึงรีบกลับบ้านเลยนะ” แม่พูดจบก็วางสายไป

“แม่กูโทรมาให้กลับบ้านว่ะ”

“เดี๋ยวกูขออาบน้ำก่อนเดี่ยวไปส่ง” บิ๊กพูด

“มั่นเดี๋ยวกูขออาบน้ำก่อนมึงนะ จะรีบไปส่งอินมัน” บิ๊กพูด มั่นก็พยักหน้า

“งั้นเดี๋ยวกูลงไปรอข้างล่างเลยนนะ”

“เออๆ” บิ๊กพูดพร้อมกับเข้าไปอาบน้ำ เพราะน๊อตออกมาพอดี

ผมสะพายกระเป๋าเดินออกมานอกห้อง กำลังจะเดินลงไปชั้นล่าง (ห้องน๊อตอยู่ชั้น 4 บนสุดเลย) ผมเห็นป้านั่งคุยโทรศัพท์อยู่เงียบๆตรงทางเดินบันได จึงจะเข้าไปสวัสดีก่อนกลับ

“แม่ผมกลับก่อนนะครับ”

“อุ้ย!!!! ตกใจหมด” ป้าสะดุ้งแล้วหันมาหาผม

“ตกใจอะไรแม่ผมเอง”

“ทีหลังมาให้ซุ่มให้เสียงหน่อยสิอินแม่ตกให้หมด”

“ครับแม่ แล้วนี่แม่คุยกับใครอยู่หรอครับ” ผมถามป้า ป้าแกเงียบไปแปบนึงแล้วพูด

“อ๋อ แม่คุยกับเพื่อนหนะ เพื่อนสนิทกันไม่ได้ติดต่อกันนานมากแล้ว”

“ครับๆ งั้นผมกลับก่อนนะครับ” ผมกำลังจะสวัสดีป้า

“เดี๋ยวอิน”

“ครับแม่”

“อินชอบตันหรอลูก…….” แม่พูดคำนี้ออกมาผมถึงกับสะอึกเลยครับ หน้าซีดทำอะไรไม่ถูก

“เอ่อ....”

“บอกมาเถอะลูกแม่สังเกตออกนะ” ป้าเค้นผม ผมนึกในใจว่าไม่มีอะไรจะเสียแล้วละป้าแกคงรู้หมดแล้ว บวกกับความเป็นเด็กหัวอ่อนจึงกลัวผู้ใหญ่เป็นธรรมดา

“......ครับ......” ผมตอบด้วยเสียงที่เงียบๆ

เสียงฝีเท้าคนเดินเข้ามา ผมจึงหันไปเพราะคิดว่าบิ๊กคงออกมาแล้ว

“ตัน” ผมหันไปเจอตันครับไม่ใช่บิ๊ก

“อืม” ตันขานรับ

“ได้ยินแล้วใช่ไหมตัน” ป้าพูด

“……….” ตันไม่ตอบอะไร

“นี่อินจะกลับแล้วหรอ” ตันถามผม

“เออใช่ๆ”

“โอเคงั้นโชคดีนะ”

“โอเค” ผมพูดจบบิ๊กก็เดินมาพอดี

“อ่าวคิดว่าลงไปรอข้างล่างแล้ว” บิ๊กพูด

“เออกูกำลังจะลงไปนี่ไง”

แล้วบิ๊กก็พาผมไปส่งที่บ้าน วันนั้นผมจำได้ว่าเมื่อกลับไปถึงผมโดนแม่ว่าหลายอย่างแม่บอกว่าผมติดเพื่อนมากเกินไป
.
.
.
.
.
.   

Nikezero

สนุกมากครับ

INPUT

ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านนะครับที่ติดตามอ่านกันมาโดยตลอด

CrownClown

ขอบคุณนะครับ