แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย oath9999 เมื่อ 2017-5-5 06:47
ก่อนอื่นขออนุญาต เจ้าของผลงานก่อนนะคับ เพราะ เพจต้นฉบับเข้าไปอ่านไม่ได้ ผมเลยเอามาลงซ้ำเพราะชอบเรื่องนี้มา เริ่มเลยนะคับ "เจๆ ลงมาหน่อยเจ" เสียงพ่อเรียกเจดังมาจากด้านล่าง
"ค้าบ" เจตะโกตอบแล้ววางกีตาร์ลงอย่างเบื่อๆ
เจอยู่กับพ่อสองคนมาเกือบสี่ปีแล้ว แม่กับพ่อของเขาแยกทางกันตั้งแต่เด็ก เขาย้ายไปอยู่กับแม่ จนกระทั่งแม่เสียเขาเลยต้องกลับมาอยู่กับพ่อ เจกับพ่อค่อนข้างมีโลกส่วนตัวของแต่ละคน เขาเองกลับบ้านก็จะอยู่บนห้องเล่นกีตาร์แกะเพลง ส่วนพ่อจะเป้นคนที่บ้าการออกกำลังกาย ทุกวันจะต้องออกไปออกกำลังกาย เวลาส่วนมากที่เจอกันก็มักเป็นเวลาทานข้าวที่พ่อจะซื้อกลับเข้ามาเป็นประจำ
แต่วันนี้ไม่เหมือนทุกวัน เจเดินลงมาชั้นล่างก็ต้องตกใจ ผู้หญิงคนนึงอายุราวสามสิบเศษ กำลังจัดเจงเอาของออกจากกล่องและกะเป๋าหลายใบที่เธอเอามา
"มานี่สิเจ" พ่อกวักมือเรียกลูกชายด้วยใบหน้ายิ้มระรื่น
"ไหว้น้าพลอยเขาสิ" พ่อแนะนำหญิงคนนั้นให้เขารู้จัก เจยกมือไหว้หญิงคนนั้น
ผู้หญิงที่ถูกเรียกว่า "น้าพลอย" ยกมือรับไหว้ด้วยสีหน้าเป็นมิตร
"ต่อไปนี้น้าพลอยจะย้ายมาอยู่กับเรานะเจ" พ่อแนะนำต่อ ไม่ต้องมีคำอธิบายอื่นใดเพิ่ม น้าพลอยก็คือแฟนใหม่ของพ่อนั่นเอง และจะเข้ามาเป็นแม่เลี้ยงของเจ
เจไม่ได้รู้สึกอะไรหรอก เขาไม่ใช่เด็กที่จะรับไม่ได้กับการที่พ่อจะมีแม่ใหม่ อีกอย่างเขาก็ไม่ใช่เด็กเล็กๆที่ทำตัวโยเยแล้ว ปีนี้เขาก็อายุจะ 20 แล้ว เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอะไร
"เดี่ยวมากินข้าวด้วยกันสิจ๊ะ" น้าพลอยยกถุงอาหารขึ้นมา
"ไม่เป็นไรครับ ผมยังไม่หิว" เจไม่ได้อคติอะไรกับผู้หญิงคนนี้ แต่เขาก็บอกไม่ถูกว่าทำไมไม่ถูกชะตากับผู้หญิงคนนี้เลย เจขอตัวกลับขึ้นไปบนห้อง
เกือบสามทุ่มเจท้องเจเริ่มร้อง เจลงบันได้เพื่อจะหาอะไรกิน แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าทำให้เขาตัดสินใจจะไม่ลงไป
พ่อในสภาพกางเกงว่ายน้ำฟิตๆตัวเดียวกำลังนั่งนวดขาให้กับน้าพลอยที่นั่งดูทีวีในชุดนอนอย่างสบายอารมณ์
เจกำลังจะถอยกลับขึ้นไป แต่เหมือนน้าพลอยจะเห็นเขาก่อน "ข้าวอยู่ในครัวเจ ไปกินได้เลยนะ" เธอพูดออกมาตาก็ละครหลังข่าวไป
เจรีบๆเดินให้เร็วที่สุดเข้าไปในห้องครัวแล้วตักข้าวใส่จานแล้วรีบกลับขึ้นไปข้างบน พ่อก็ดูไม่มีได้สนใจว่าตอนนี้อยู่ในชุดว่างน้ำ เจนึกแปลกใจในรสนิยมแบบนี้ของพ่อ
เช้าวันรุ่งขึ้นน้าพลอยขึ้นมาเคาะประตูถึงหน้าห้องเขาเพื่อตามเจลงไปทานข้าว เจยังรู้สึกแปลกๆกับกับภาพที่เห็นเมื่อวาน แต่เพื่อไม่ทำตัวให้เป็นปัญหาเจก็เดินตามน้าพลอยลงมาข้างล่าง
พ่อไม่ได้อยุ่ในชุดว่ายน้ำแบบเมื่อวานแล้ว แต่วันนี้มันก็หนักไม่แพ้กัน พ่อสวมกางเกงในกระดาษตัวบางที่ควยของพ่อตุงอยู่ข้างในจนแทบจะทะลุขาด เจพยายามไม่หันไปมองแล้วนั่งลงที่เก้าอี้ประจำของเขา
"น้าพลอยเขาต้มข้าวต้มให้เรา อร่อยเชียว" พ่อพูดเหมือนทุกอย่างปกติ
เจไม่พูดอะไรรีบตักข้าวใส่จานและรีบกิน ถึงแม้ทุกคนจะทำตัวเหมือนมันเป็นเรื่องปกติ แต่เขาทนทำแบบที่สองคนนั้นทำไม่ได้หรอก
เป็นปกติของเจที่จะไปซ้อมดนตรีกับเพื่อนหลังเลิกเรียนตอนเย็น วันนี้ก็เหมือนกัน แต่วันนี้เจขอเพื่อนอยู่ซ้อมถึงสองทุ่ม เขาไม่อยากกลับบ้านเร็ว เขารู้สึกกระดากกับภาพที่ต้องกลับไปเห็นที่บ้าน
"กลับยังว่ะ" ไอ้โอ๊ตเพื่อนสนิทนักรักบี้ของเจเริ่มเก็บของเพราะมันเริ่มดึก
"ยังหว่ะ มึงกลับไปก่อนเลยก็ได้" เจยังคงนั่งเล่นกีตาร์ของเขาต่อ แม้ว่าทุกคนจะกลับกันหมดแล้ว
"มึงจะซ้อมไปแข่งไหนวะ ทำเป็นขยันซ้อม"
"นิดหน่อยน่า" เจพูดกลบเกลี่อน ไม่อยากบอกเหตุผลแท้จริงที่เขาไม่อยากกลับบ้าน
"เออๆ งั้นกูกลับก่อนนะ" โอ๊ตแบกกีตาร์ของมันออกไปจากห้องซ้อม
ไม่กี่นาทีหลังจากโอ๊ตกลับไปโทรศัพท์ของเจก็ดังขึ้น เจหยิบมาดู "พ่อ" โทรเข้ามาหาเขา
"ว่าไงครับ" เขากรอกเสียงลงไป
"อยู่ไหนเจ ยังไม่กลับบ้านเหรอ" เสียงของคนโทรมากลับเป็นเสียงของน้าพลอย
"เอ่อ อยู่ห้องซ้อมดนตรีแถวๆมหาลัยครับ เดี๋ยวผมกลับครับ" เขาแปลกใจที่แม่เลี้ยงใหม่โทรตาม เพราะปกติพ่อไม่เคยยุ่งกับเขาเรื่องนี้อยู่แล้ว
"งั้นเดี๋ยวไปรับนะ" น้าพลอยพูดเสียงหวานมาในโทรศัพท์
เขาไม่อยากให้สองคนนั่นมารับ แต่เพื่อไม่ให้เป็นปัญหา เจก็รับคำน้าพลอย
ครึ่งชั่วโมง รถเก๋งติดฟิลม์ทึบของพ่อก็มาจอดรอหน้าห้องซ้อม เจกระโดดขึ้นรถเหมือนปกติ แต่แว๊ปแรกที่เขาเห็นแทบอยากจะเปิดประตูกลับออกไปนอกรถ พ่อที่นั่งคนขับไม่มีเสื้อผ้าติดตัวแม้แต่ชิ้นเดียว กางเกงว่ายน้ำหรือแม้แต่กางเกงในกระดาษก็ไม่มี ท่อนลำสีคล้ำขนาดเขื่องเกือบแปดนิ้วลี้ผงาดอย่างไม่กลัวสายตาใคร ตามตัวก็เหมือนชโลมมาด้วยน้ำมัน จับกับกล้ามเนื้อที่ของพ่อที่ออกกำลังกายเป็นประจำเป็นมัน เจหน้าช๊อค แม้เขาจะอยู่กับพ่อสองคนผแต่พ่อก็ไม่เคยแก้ผ้าให้เขาเลยสักครั้ง แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น
สองคนนั่นทำตัวเหมือนทุกอย่างเป็นปกติ พ่อขับรถไปเรื่อยๆ ซึ่งเป็นทางที่ไม่ใช่ทางกลับบ้าน มันเป็นทางเปลี่ยวมีทุ่งหญ้ากกสองข้าง เจรู้สึกเริ่มไม่ไหวกับสิ่งที่เกิดขึ้น "เรากำลังจะไปไหนกัน"
น้าพลอยหันมายิ้มแล้วตอบเสียงหวานเหมือนเคย "ขับรถเล่นกันนิดหน่อยหนะจ๊ะ" แล้วน้าพลอยก็หันไปพูดกับพ่อ "พลอยตรงนี้ก็ได้แล้วนะคะพี่เอก" พ่อชะลอรถจอดข้างทางริมที่รกร้าง
พ่อเปิดประตูลงจากรถไป ยืนกลางถนนแล้วเริ่มเอามือรูดถอกควยช้า มืออีกข้างก็ลูบไล้หัวนม ปากก็ซืดอย่างคนกำลังเสียว
"เห้ย นี่มันบ้าอะไรกัน" เจพูดออกมาด้วยเสียงตกใจ
น้าพลอยหันมายิ้มให้ทันที "ไม่มีอะไรหนิจ๊ะ ทุกอย่างก็ปกติ"
"ไม่ๆ มันไม่ปกติ" เจพูดเสียงดัง
"น้าว่าเธอหน่ะไม่ปกติ" น้าพลอยพูดกลับ
เจจ้องดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความตกใจ พ่อชักควยเข้าออกถี่ขึ้นเรื่อยๆ หน้าตาดูบิดเบี้ยวมากขึ้น จนน้ำขาวขุ่นๆทะลักออกมาหลายระรอก พ่อยืนหอบอยู่แป๊ปนึงก่อนจะกลับขึ้นมาบนรถแล้วขับรถต่อไปเหมือนทุกอย่างเป็นเรื่องปกติ
ตลอดสองอาทิตย์เจเจอแต่เรื่องแปลกๆแบบนี้ เมื่อพ่ออยู่ในบ้านพ่อจะใส่อย่างมากสุดคือกางเกงในรัดรูป แต่ส่วนมากพ่อจะอยู่ในสภาพเปลือย พ่อกลายเป็นคนที่มีอารมณ์ทางเพศสูงมาก พ่อจะชักว่าวอยู่บ่อยมาก น้ำเงี่ยนพ่อเลอะไปทั่วบ้าน แม้ตอนที่ไม่ชักก็จะแข็งโด่อยู่อย่างนั้น แต่เจก็ไม่เคยเห็นพ่อมีอะไรกับน้าพลอยเลย ทั้งพ่อและน้าพลอยยังทำเหมือนทุกอย่างเป็นปกติ
วันนี้เจกลับบ้านค่อนข้างดึกเพราะเป้นวันสอบวันสุดท้าย เขากับเพื่อนเลยไปกินเลี้ยงฉลองปิดเทอม เจไขบ้านเข้ามาตามปกติ เขาพยายามทำใจให้ชินกันภาพที่ต้องทนเห็นอยู่ทุกวัน
"กลับมาแล้วครับ" เจยกมือไหว้น้าพลอยที่ยังนั่งดูทีวีอยู่ข้างล่าง พ่อไม่อยู่ข้างล่างแล้วสงสัยจะขึ้นนอนแล้ว
"ทำไมวันนี้ใส่เสื้อหล่ะ" น้าพลอยเหมือนพูดกับเขาแต่ก็รู้ตาของน้าพลอยยังจ้องดูทีวีอยู่
เจงงกับคำถามของน้าพลอย เขาก็ใส่เสื้อเป็นปกติอยู่แล้วหนิ เจก้มลงมองสำหรับสำรวจตัวเอง หรือว่าปกติเขาไม่ใส่ หรือว่าใส่ เจเริ่มสงสัย
เขายืนคิดอยู่เกือบห้านาที ในที่สุดเจก็ปลดกระดุกเสื้อนักศึกษาของเขาออกทีละเม็ดจนหมดแล้วถอดเสื้อมาถือไว้ในมือ
หุ่นของเจถึงจะไม่ฟิตแบบพ่อที่ออกกำลังกายประจำ แต่หุ่นเขาเองก็สมส่วนดูดีทีเดียว บวกกันหน้าหล่อๆของเขาตามสไตล์วัยรุ่น ถ้าได้ถ่ายลงหนังสือก็คงมีคนมาดูไม่ใช่น้อย
เจเดินถือเสื้อขึ้นไปข้างบนบ้าน เขาเองรู้สึกว่านี่คือปกติของเขา
เช้านี้ก็เหมือนทุกวัน น้าพลอยขึ้นมาเรียกเขาลงไปกินข้าว เขาเปิดประตูออกมาพร้อมกับกางเกงบอลขาสั้น เพราะเสื้อไม่ได้ใส่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว เจลงมาที่โต๊ะอาหารภาพที่เห็นอยู่ทุกวันก็เหมือนเดิม พ่อไม่ใส่อะไรเลยควยแข็งชี้อยู่ กำลังเเอาจานมาใส่ไข่ดาวกับขนมปังที่น้าพลอยทำ
น้าพลอยหันมามองดูเขา "วันนี้เจแปลกนะ"
เจมองน้าพลอยด้วยความงงๆกับคำพูดของน้าพลอย เขาหันมองพ่อแล้วมองตัวเอง เจมองที่กางเกงบอลของเขา เขารู้สึกว่าที่แปลกคงจะเป็นไอ้นี่ เจถอดกางเกงบอลออกไว้ที่พิ้น เขารู้สึกแปลกที่ตัวเองแก้ผ้าออกกลางบ้าน แต่ลึกๆใจเขาบอกว่านี่แหละเป็นปกติ ยิ่งคิดน้องชายเขาก็ยิ่งขยายตัวขึ้น เขารู้สึกทั้งเสียวทั้งแปลก มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
ท่อนลำของเจไม่ได้ใหญ่ขนาดพ่อ แต่มันก็ชี้ตรงและดูขาวสะอาด ตัดกับหมอยที่ดกดำของเขา
เจนั่งลงกินข้าวเช้าตามปกติ เขารู้สึกเสียวแปลกๆ แต่ก็รู้สึกว่านี่มันคือเรื่องปกติ
................................................................................................................................
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก" เสียงเคาะประตูของเช้าวันอาทิตย์ ไม่ใช่ที่ไหน น้าพลอยนั่นเอง เจบิดขี้เกียจไล่ความง่วง
"ค้าบ" เจตะโกนตอบรับ
"มีผ้าจะซักมั๊ยเจ" น้าพลอยตะโกนจากหน้าประตู
"คับ แปปนึงนะคับ" เจลุกขึ้นมางัวเงียเดินไปที่ตระกร้าผ้า ...ว่างเปล่า... ทำไมไม่มีผ้าซุกเลยหล่ะ
"ไม่มีคับ" เจตะโกนบอกน้าพลอย
"จ้า ลงไปทานข้าวด้วย น้าทำไว้ให้แล้ว" น้าพลอยพูดอีกด้านก่อนจะเดินลงไปด้่านล่าง
เจมองดูตระกร้าผ้าด้วยสีหน้างงๆ เขารู้สึกว่าไม่ได้ซักผ้าเป็นอาทิตย์แล้วแต่ทำไมมันไม่มีผ้าซักเลย เขานั่งคิดอยู่ครู่นึง แต่ทว่าไม่มีคำตอบใดออก เขาตัดสินใจจะหยุดความสงสัยเอาไว้แล้วลุกขึ้นไปอาบน้ำ
เจไม่รู้สึกเลยว่าเขาเองไม่ได้ใส่เสื้อผ้ามาตลอดหนึ่งอาทิตย์ ตั้งแต่ปิดเทอม เขารู้สึกว่าตอนนี้การแก้ผ้าเป็นสิ่งปกติเมื่ออยู่ในบ้าน เขาไม่คิดจะต้องเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อหยิบอะไรออกมาเลยใช้เลย
เขาลงมาทางข้าวเช้าด้วยสภาพล่อนจ้อนเหมือนตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา แต่วันนี้ภาพบางอย่างแปลกตาไป พ่อไม่ได้นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ หรือช่วยน้าพลอยทำอาหาร แต่วันนี้พ่อไปยืนอยู่ที่มุมด้านหนึ่งของห้องครัว มือก็กำลังรูดไล้ควยเขื่องเป็นจังหวะอย่างไม่สนใจใคร ที่โต๊ะครัวข้างหน้ามีแก้วใสใบนึงตั้งอยู่ ในแก้วมีน้ำสีขาวขุ่นอยู่ด้านใน เจมองพ่อแปลกๆ
"พ่อทำอะไรอยู่อะ" เจเดินไปข้างๆพ่อแล้วถามอย่างงงๆ
"กำลังช่วยน้าพลอยทำกับข้าวอยู่ เจยังไม่หิวใช่มั๊ย รอเดี๋ยวนึงนะ" พ่อหันมาพูดกับเขาแล้วหันกลับไปตั้งหน้าตั้งตาชักว่าวต่อ
เจหันหลังกลับจะเดินออกไปจากห้องครัว แต่น้าพลอยมายืนอยู่ข้างหลังเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ น้าพลอยยิ้มใจดีให้กับเขาเหมือนเคย แล้วยื่นแก้วน้ำใบเล็กๆให้เขา
"ช่วยพ่อหน่อยสิเจ" น้าพลอยยื่นแก้วมาให้เขา
เจพยักหน้าและรับมาอย่างเข้าใจ เขาหันกลับมายืนอยู่ข้างพ่อ แล้วเริ่มชักควยจนแข็งเต็มที่
"อ้าห์..." เจครางมือนึงเขี่ยนมตัวเอง อีกมือนึงก็สาวว่าวอย่างตั้งใจ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาว่าวต่อหน้าคนอื่น แต่ในใจเขากลับรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาไปซะแล้ว
เจเร่งมือถี่ขึ้นและครางถี่ขึ้น "โอะะ โอ้วว" เจกดควยไปที่ปากแก้ว น้ำสีขาวทะลักลงใส่ลงในแก้วเกือบหนึ่งในสาว
"อ้าาา" ด้านครางพ่อก็ครางแล้วเอาก็พ่นน้ำเงี่ยนลงไปเหมือนกัน พ่อหอบเบาๆหลังจากปลดปล่อยน้ำกาม
"พลอยว่ายังขาดอีกนิดนะคะคุณ" น้าพลอยหยิบแก้วขึ้นมาดู
พ่อทำหน้าเหนื่อยๆ อาจเพราะเสร็จต่อกันหลายรอบแล้ว เดาได้จากน้ำเงี่ยนที่เกือบเต็มแก้ว
"คุณช่วยลูกก็ได้นะอีกสักน้ำก็คงจะพอ เดี๋ยวพลอยจะจัดโต๊ะรอ" ถ้าพลอยผละออกไป
พ่อจ้องตากับเจ แล้วคุกเข่าลงกลางหว่างขาของเจ แล้วงับเอาท่อนลำที่อ่อนตัวของเจเข้าไว้ในปาก
เจตกใจพยายามเอามือดันไหล่พ่อออกไป แต่พ่อรวบตัวเจเอาไว้และใช้ปากดูดอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกเสียวเข้าแทนที่ความรู้สึกผิด ควยเจพองตัวอย่างรวดเร็วในปากพ่อ
"พ่ออย่าาา อ๊าห์ อาาา อะ...." เจครางกระเส่า พอก็ดูดไอติมของเจอย่างเมามัน เจเริ่มค่อยๆกระเด้าตัวตามจังหวะรูกปากของพ่อ
"เจจะเสร็จแล้ว..." พ่อรีบถอนปากออกและหยิบแก้วมารองไว้ทันเวลาพ่อ น้ำกามของเจไหลออกมาเหมือนกับก๊อกที่ไม่ได้ปิดเอาไว้ เจถอนหายใจหลังจากเสร็จ
"เก่งมากลูก" พ่อลุกขึ้นขยี้หัวเจอย่างเอ็นดู
น้าพลอยเดินกลับเข้ามาหลังเสร็จกิจ แล้วหยิบแก้วทั้งสองใบไปที่โต๊ะอาหาร
"กินข้าวได้แล้วหนุ่มๆ" น้าพลอยเรียกเจกับพ่อไปกินข้าว
อาหารบนโต๊ะเป็นอาหารเช้าแบบอเมริกัน น้าพลอยชอบทำอาหารฝรั่งมากกว่าอาหารไทย ตอนเช้าจะมีขนมปัง แฮม ไข่ดาว และบางครั้งก็มีสลัดผักเหมือนวันนี้
พ่อกับเจนั่งลงที่โต๊ะ เจมองดูน้าพลอยว่าจะเอาน้ำของเขากับพ่อไปทำอะไร น้าพลอยเปิดฝาขวดน้ำสลัดอิตาเลี่ยนแล้วเทน้ำของเขาลงไปในขวดนั้นก่อนเขย่าให้ "น้ำสลัด" กับ "น้ำอสุจิ" ผสมกัน แล้วเอามันมาเทลงในถ้วยสลัด
เจตักแต่อย่างอื่นยกเว้นสลัดที่ปกติเขาจะชอบมัน เขาทนกินสลัดที่ใส่น้ำสลัดที่ทำมาจากน้ำเชื้อของเขาไม่ได้
"เจทำไมไม่ทานสลัดหล่ะปกติชอบไม่ใช่เหรอ" น้าพลอยถาขึ้น
"ไม่อ่ะคับ" เจสั่นหัวทำหน้าขยะแขยง
"กินผักดีนะเจ ดูพ่อสิกินอร่อยเลย" น้าพลอยพูด
เจหันไปมองพ่อที่ตักผักสลัดเคี้ยวตุ้ยๆอยู่ในปาก เขาลังเลว่ามันน่าสะอิดสะเอียนหรือมันอร่อยจริงๆ น้าพลอยไม่รอให้เขาคิดต่อ เธอตักผักสลัดใส่งานของเจ
เจหันไปเขี่ยสลัดด้วยความลังเลก่อนจะตักมันเข้ามาก เขาเคี้ยวๆ...ก็อร่อยดีหนิ เจคิดในใจแล้วก็กินสลัดต่อ ถ้าตอนนี้มีคนอื่นอยู่ร่วมโต๊ะ คงจะได้กลิ่นคาวจางๆของน้ำเงื่ยนในสลัดอย่างแน่นอน
"ไปก่อนนะครับ" เจนั่งลงใส่รองเท้าผ้าใบคู่โปรดหน้าบ้านก่อนจะผลักประตูออกไป เป็นครั้งแรกที่ในรอบหลายวันที่เขาใส่เสื้อผ้า เจรู้สึกว่าการอยู่ในบ้านไม่ต้องใส่เสื้อผ้าเป็นเรื่องปกติ แต่พออกข้างนอกเขาก็ใส่เสื้อผ้าตามปกติ วันนี้เจนัดกับตรินเพื่อนสนิทของเขาที่มหาลัยออกไปดูหนัง เป็นอาทิตย์แล้วที่เจไม่ได้ออกไปไหน
"เรื่องไรดีว่ะ" ตรินทำจ้องมองดูรอบหนังอย่างเลือกไม่ถูก
"กูอยากดู 407 ว่ะ น่าจะน่ากลัว" เจผู้คลั่งไคล้หนังผีเอ่ยขึ้น
"ไอ้สัด กูกลัวผี" ตรินรีบส่วนหน้า รายนี้ถ้าให้เลือกเขาขอเป็นหนังรักโรแมนติคหรือตลกเบาๆดีกว่า
"กูอยากดูหนังผี..." เสียงของเจเงียบลงไปทันที สายตาจ้องนิ่งไปยังชายหญิงคู่หนึ่งที่เดินมาผ่านไป
เพื่อนสนิทเหมือนจะสังเกตุอะไรผิดปกติหันตามเจไป "อะไรว่ะ"
"แม่เลี้ยงกู" เจพูดเสียงแผ่วลง ภาพของน้าพลอยกับผู้ชายรุ่นใหญ่คนเดินจู๋จี๋กันผ่านหน้าเขาห่าง เจรู้สึกเหมือนพ่อของตัวเองถูกหลอก น้าพลอยคบกับผู้ชายหลายคนเหรอ เขาคิดว่าควรจะบอกเรื่องนี้กับพ่อหรือเปล่า หรือจะเป็นไปได้ว่าผู้หญิงคนนั้นแค่หน้าเหมือน
เช้าวันรุ่งขึ้นเจลงมาทานข้าวอีกเหมือนเคย แต่วันนี้น้าพลอยไม่อยู่ที่โต๊ะอาหารหรือในครัวอีกเหมือนเคย มีเพียงพ่อในสภาพเปลือยเปล่านั่งทานขนมปังปิ้งอยู่คนเดียว
"เจวันนี้เราจะเปลี่ยนบรรยากาศไปนอนโรงแรงกันนะ" พ่อชะโงกหน้ามาพูดกับเจ
"ไปนอนโรงแรมทำไมหล่ะพ่อ บ้านก็มี"
"น้าพลอยบอกว่าพวกเราไปเปลี่ยนบรรยากาศกันบ้างก็ดี"
"โอเคคับ" เจไม่ต่อความยาวตกลงรับปากไป เขาเองถึงไม่อยากไปกับน้าพลอยแต่ก็จำใจ หวังว่าวันนึงพ่อจะรู้ว่าน้าพลอยสวมเขาให้อยู่
"เชิญครับ" พนักงานโรงแรมเปิดประตูแล้วผายมือให้ทั้งสามคนเดินเข้าไปด้านใน
ห้องตกแต่งอย่างหรูหรา เตียงขนาดใหญ่สองเตียงตั้งเต็มไปด้วยหมอนขนาดต่าง โต๊ะทำงาน โต๊ะเครื่องแป้ง ห้องน้ำที่เต็มไปด้วยของใช้อย่างดี แม้ว่าจะเป็นเพียงห้องธรรมดาแต่มันมันก็น่าอยู่สมมาตรฐานโรงแรมห้าดาว
เจเดินเข้าไปแบบไม่รู้สึกอยากจะมานอน ผิดกับพ่อกับน้าพลอยที่ดูมีความสุขกอดคลอเคลียกันเข้ามาในห้อง เขาเดินมามองดูวิวแม่น้ำเจ้าพระยาจากมุมห้อง แสงไฟระยับไปทั่วท้องน้ำ ช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้นได้บ้าง เขาจ้องมองภาพนั้นไม่รู้นานเท่าไหร่ จนอะไรบางอย่างมาสัมผัสกับด้านหลังของเขา
"เจไม่ถอดเสื้อหล่ะ" พ่อที่เอาดุ้นแปดนิ้วเขื่องมาทิ่มด้านหลังของเจอย่่างไม่ตั้งใจ จะโงกหน้ามองท้องน้ำเบื้องหน้า
เจหลบออกไปจากหน้าต่างแล้วถอดเสื้อผ้าออกเหมือนตอนอยู่บ้าน
"ลองดูนะว่าอยากกินอะไร เดี๋ยวจะสั่งขึ้นมากินข้างบนกัน" น้าพลอยยื่นเมนูให้เจสั่งอาหาร เจเลือกแล้วส่งให้น้าพลอยโทรสั่ง
ไม่นานบ๋อยก็นำอาหารขึ้นมาส่งถึงบนห้อง น้าพลอยเดินไปเปิดประตูให้บ๋อยเอาโต๊ะและอาหารขึ้นมาเสริฟ
เจรู้สึกอายที่จะมีคนเข้ามาเห็นเขาในสภาพเปลือยแบบนี้ เขารีบกระโดดเข้าไปซุกตัวในที่นอน ซึ่งผิดกับพ่อที่ยังคงนั่งดูทีวีที่โซฟาอย่างไม่รู้สึกอะไร
บ๋อยทั้งผู้ชายทั้งสองคนหน้าตกใจทันทีที่ก้าวเข้ามาเห็นภาพที่อยู่ในห้อง พ่อยังคงนั่งล่อนจ้อนพร้อมควยขนาดใหญ่ที่ชี้โด่ท้าฟ้าดินอยู่อย่างนั้น
"ผมเข้าไปได้แล้วเหรอครับ" บ๋อยคนนึงพูดตะกุกตะกัก
"เข้ามาได้เลยค่ะ ทำไมเหรอค่ะ" น้าพลอยเดินนำเข้าไปด้านในก่อน สองบ๋อยเลนรีบเดินเข้ามา แล้วก้มหน้าก้มตาไม่กล้ามองไปทางที่พ่อนั่ง
บ่อยทั้งสองคนรีบจัดโต๊ะปูผ้าให้เรียบร้อย ตาพยายามไม่มองไปทางพ่อแต่ก็เหลือบไปมองดูบ้างเป็นครั้งคราว
"คุณค่ะไปช่วยน้องสองคนยกอาหารเข้ามาสิค่ะ" พ่อลุกไปตามที่น้าพลอยบอก
บ๋อยสองคนเงยหน้าขึ้นมามองไปทางพ่ออย่างทันทีทันใด เพราะรถอาหารจอดไว้ข้างนอก ถ้าพ่อเดินออกไปก็เท่ากับแก้ออกไปเดินที่คอริดอร์
พ่อเดินแกว่งควยออกไปอย่างสบายๆและยกอาหารเข้ามาวางบนโต๊ะ
"ขอบคุณครับ" บ๋อยรีบก้มหน้าก้มตาของคุณพ่อที่ยกอาหารมาวาง แล้วรีบออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว ไม่รอแม้แต่ทิป
พ่อยังคงเดินมานั่งที่โต๊ะอาหารอย่างปกติโดยไม่ได้เหมือนกับคนที่แก้ผ้าโชว์คน
"มากินข้าวสิเจ" พ่อเรียกเจมาทานข้าว เขาจึงค่อยๆออกมาจากผ้าห่มคลุมเตียงแล้วมานั่งที่โต๊ะกินข้าว
"พ่อ...เมื่อกี้มีบ๋อยเข้ามา" เจหันไปถามพ่ออย่างรู้สึกผิดประหลาด
"อืม แล้วทำไม" พ่อเหมือนไม่สนใจ เหมือนไม่มีสาระอะไรสำคัญ
"แล้วพ่อแก้ผ้าอยู่นะ"
"แล้วทำไม ไม่เห็นแปลกหนิเจ"
"แต่..."
"เลิกเหลวไหลได้แล้วหน่ะเจ ทานข้าว" น้าพลอยตัดบท พร้อมกับตักอาหารใส่จานเจ
เจเก็บความสงสัยเอาไว้แล้วก้มหน้าก้มตาทานข้าว
มื้ออาหารจบลงโดยมีเพียงพ่อและน้าพลอยพูดจากันเหมือนปกติ ส่วนเจนั่งเงียบตลอด
เมื่อมื้อค่ำเสร็จ ฟ้าด้านนอกมืดสนิท ยิ่งทำให้แสงไฟจากเมืองใหญ่อย่างกรุงเทพเจิดจ้า
น้าพลอยลุกจากโต๊ะอาหารไปนั่งที่โซฟา เธอนั่งอย่างนางพญา หยิบแก้วไวน์แดงขึ้นจิบอย่างสบายใจ
"คุณค่ะได้เวลาสอนเจแล้วมั้งค่ะ" น้าพลอยหันหน้าไปยิ้มกับพ่อและมายิ้มกับเจ โดยที่เจไม่เข้าใจความหมาย เธอจะให้สอนอะไร สอนทำไม
"เจมานี่สิ" พ่อเดินมานอนลงเตียง เจเดินตามมาอย่างงงๆ
"เจรู้ใช่มั๊ยว่านี่คืออะไร" พ่อเอามือรูดควยสองสามที
"รู้สิครับ" เจมองควยพ่อและเงยมองหน้าพ่อ
"แล้วลูกเคยใช้มั๊ยเจ" พ่อถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
เจรู้สึกอึดอัดกับคำถามแต่ก็ตอบไปตามตรง "เคยครับ"
"กับใครเหรอ" พ่อยังพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล มือก็สาวมังกรยักษ์ไปเรื่อยๆ
"ก็ช่วยตัวเองอ่ะ ยังไม่เคยมีไรกับผู้หญิง" เจก็ตอบไปตามจริง เขาอาจเคยมีแฟนแล้ว แต่เขาก็มักเลือกผู้หญิงที่ดีไม่ได้ชิงสุกก่อนห่าม
"งั้นวันนี้พ่อจะสอนให้ลูกเป็นผู้ใหญ่นะ"
"ฮ๊ะ!!!" เจพูดเสียงงงระคนตกใจ "ไม่เอาอ่ะ" เจส่ายหัว เขากำลังรู้สึกว่านี่เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง
"เจถ้าไม่ยอมเรียนเธอก็จะไม่เป็นผู้ใหญ่เหมือนคนอื่นนะ จะต้องเป็นเด็กน้อยตลอดไป" เสียงน้าพลอยพูดแทรกมา
"แต่..." ถ้าพลอยตัดบทต่อ "เพื่อนเธอทุกคนก่อนที่จะเริ่มไปมีอะไรกับผู้หญิงก็ต้องเรียนก่อน ถ้าเธอไม่เรียนเธอก็จะไม่มีความเป็นผู้ใหญ่นะ"
"มันต้องเรียน หมายความว่าเพื่อนผมต้องเรียนด้วยเหรอ" เจมองหน้าน้าพลอยอย่างมึนงง
"ใช่ใครๆก็ต้องเรียนทั้งนั้นแหละ พ่อเค้าก็ต้องสอนเหมือนกัน"
เจรู้สึกสับสนที่สุกในชีวิตเขาไม่รู้ว่าสิ่งที่น้าพลอยพูดเป็นสิ่งที่ถูก หรือความรู้สึกลึกๆที่เลือกจะเชื่อตัวเองเป็นสิ่งที่ถูก
"อะ อะห์" ไม่ทันที่เจจะประมาลผลตอบคำถามของตัวเอง พ่อผลักเจลงบนเตียง แล้วล๊อกแขนทั้งสองข้างของเจ ปากโน้มลงมาประโคมจูมที่นิมฝีมากเจ
เจพยายามเบี่ยงหน้าหนีแต่ก็ไม่สามารถขัดขืนพ่อที่ทั้งตัวใหญ่กว่าและแข็งแรงกว่าได้ ลิ้นสากๆของพ่อสอดเข้าไปในปากของเจได้ พ่อระดมจูบเจอย่างดูดดื่ม หลังจากที่ต่อต้านเจเริ่มคุ้นชินกับการจูบและความดูดดื่นของริมฝีปากทั้งสองที่ประกบกัน
พ่อจูบเจอยุ่นานสองนานก่อนจะถอนปากออกมา เจตอนนี้นอนเป็นลูกไก่ตัวเล็กๆที่ไม่ขัดขืนใดๆอีกแล้ว พร้อมที่ใครจะทำอะไรก็ได้
พ่อลากลิ้นลงมาตามตัวของเจตัวความช่ำชอง จนมาถึงควยหกนิ้วครึ่งขาวชมพูของเจ พ่อค่อยๆครอบปากลงไปอย่างทะนุถนอม เจดิ้นครางไม่เป็นภาษาด้วยความกำหนัด
พ่อเร่งฝีปากเร็วขึ้นเป็นจังหวะ เจไม่เคยได้รับความเสียวขนาดนี้มาก่อน การชักว่าวไม่ทำให้เขาได้ความรู้สึกขนาดนี้เลย
"อาาาาาาาาห์์์์หหหห์" เจครางดังลั่นห้อง ก่อนจะเกร็งตัวแล้วฉีกน้ำรักของเด็กวัยรุ่นหอมหวานเข้าไปในปากพ่อ
พ่อไม่ปล่อยให้น้ำรักของเจไหลออกมาแม้หยดเดียว พ่อดูดดื่มมันทุกหยด
เจหอบด้วยความเหนื่อยและเสียว แต่นี่แค่เริ่มต้น พ่อกระเถิบตัวขึ้นมาหาเจ แล้วเอาท่อนเอ็นเขื่องมาจ่อไว้ที่ปากเจ
ตอนนี้สติเจเตลิดไปแล้ว ค่อยๆอ้าปากให้พ่อยัดมันเข้ามาจนคับปากเจ เจไม่เคยอมให้ใครมาก่อนเขาเลือกที่จะอยู่เฉยๆให้พ่อจัดการเอง พ่อเอ่นตัวกระเด้ามังกรยักษ์ในปากเจ เจสำลักกับความใหญ่ของมัน แต่ก็ไม่มีทางเลือกต้องฝืนปรับให้ชิน พ่อยิ่งกระเด้ายิ่งครางยิ่งเสียง เหมือนท่อนเนื้อในปากจะขยายตัวขึ้นไปอีก
เมื่อใกล้จุดสูงยอดพ่อรีบถอดท่อนลำออกจากปากเจ บทเรียนไม่ได้จบแค่นี้ พ่อจับเจที่ตอนนี้เหมือนลูกไก่ในกำมือพลิกตัวโก้งโค้ง ท่าหมาจะทำให้เจไม่เจ็บมากตอนโดนเปิดบริสุทธิ์
พ่อถุยน้ำลายใส่มือลูบควยให้พอลื่น แล้วค่อยจ่อมันเข้าที่รููตูดของเจ พ่อค่อยๆแทรกมันเข้าไปอย่างยากลำบาก
"ไม่เอาแล้วพ่อ เจ็บ โอ๊ยยยย" เจครางลั่นเมื่อควยยักษ์เริ่มแทรกหัวของมันผ่านปากถ้ำ พ่อรู้ดีว่าถ้าเอาออกเจจะไม่ยอมรับบทเรียนต่อไปอีกแน่
พ่อล๊อกตัวเจไว้แล้วพยายามดันมันเข้าไปอย่างเรื่อย เสียงเจร้องด้วยความเจ็บปวดลั่นระงง สีหน้าแห่งความเจ็บปวดในการถูกเปิดซิงด้วยท่อนลำแปดนิ้ว น้ำตาที่แสดงถึงความทุกข์ถึงขีดสุด
เมื่อพ่อดันมันเข้ามาจนสุด พ่อรู้สึกเหมือนนี่เป็นรูสวรรค์ที่ไม่เคยเจอมาก่อน มันฟิตมาก มากจนจะขยับก็ลำบาก ทุกส่วนตอบรัดจนเรียกได้่ว่าเสียงที่สุด พ่อครางอย่างกระทิงเปลี่ยว ส่วนเจหมดแรงฟุบหน้าลงกับเตียง
พ่อค่อยๆโยกเอวที่ละน้อยและเร็วขึ้น ทุกครั้งที่ควยเลื่อนเข้าออก มันเสียวจนพ่อจะเสร็จได้ทุกเมื่อ มันสมเป็นรูที่ซิง และตอดฟิตได้ยิ่งกว่ารูไหนที่เขาเคยเอามาซะอีก พอเด้าอยู่ไม่กี่ครั้งบีบที่ไหล่ของเจแล้วปล่อยน้ำอุ่นๆทะลักเข้าไปเต็มรูตูดของเจ พ่อดึงท่อนลำที่ยังไม่ยอมอ่อนตัวออกมาจากตัวเจ
"เยอะกว่าตอนที่เย็ดกับแม่ของแกอีกนะ" พ่อมองดูน้ำเงี่ยนปนเลือดที่ไหลออกมาจากก้นเจ แล้วเอาทิชชู่ออกมาซับอย่างทนุถนอม
เจนอนเหมือนคนไม่ได้สติบนเตียง เขายังคนนอนร้องไห้เบาๆกับหมอน เขาไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่มันเกิดขึ้นผิดรู้ถูก ตอนนี้เขาสับสนไปหมด ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นที่ประตูหลังของเขาไม่ได้ลดลงเลย แม้ว่าพ่อจะเอาท่อนแปดนิ้วออกไปแล้ว แต่เจยังคงทั้งเจ็บทั้งปวด แถมมีอะไรลื่นๆอุ่นๆน่าขยะแขยงอยู่เต็มก้นไปหมด
พ่อเข้าไปโอบตัวเจ แล้วจับเจพลิกตัวขึ้นมา "นอนดีๆสิเจ" พร้อมกับลูบหัวเจที่ยังคงร้องไห้อยู่เบาๆ
น้าพลอยที่นั่งดูเหตุกาณ์ทั้งหมดอย่างมีความสุขพูดขึ้นมา "คุณใจร้ายนะค่ะ ตัวเองเสร็จแล้วไม่ช่วยเจเลย"
"จริงเนอะ" เหมือนพ่อจะนึงอะไรบางอย่างได้ พ่อเอามือค่อยๆรูดท่อนลำของเจ แล้วจัดการใช้ปากดูดมันอย่างนิ่มนวล เจเองทั้งจ็บตูดทั้งเสียวควย เขาควบคุมจิตใจตัวเองไม่อยู่อีกแล้ว เหมือนอยู่ในภาวะที่ไรสติไร้ความนึกคิด หรือที่น้าพลอยอาจจะเรียกว่า "ภาวะใต้การสะกดจิตอย่างสมบูรณ์"
เจครางกระเซ่า สองมือดึงยึดผ้าปูเตียงไว้เพื่อสะกัดกั้นความเสียง ในที่สุดเจก็กระตุกตัวแล้วพ่นน้ำกามออกมามากมาย เลอะเปรอะเต็มทั้งหน้าพ่อ ทั้งหน้าท้องของเจ
น้าพลอยมองภาพทั้งหมดอย่างดีใจ ในที่สุดทั้งสองพ่อลูกก็เข้าสู่สภาวะใต้การสะกดจิตอย่างสมบูรณ์
ผ่านไปเกือยหนึ่งอาทิตย์ที่เจและพ่อมีอะไรกันในโรงแรม ตอนนี้เจเข้าใจแล้วว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา ที่พ่อจะต้องสอนลูกให้รู้ถึงกลกาม และน้าพลอยยังบอกอีกว่าก่อนที่เด็กผู้ชายจะแต่งงานไปมีครอบครัวต้องฝึกเรื่องแบบนี้ให้ช่ำชองซะก่อน ไม่อย่างนั้นจะถูกผู้หญิงเย้ยหยันได้
ตอนนี้ทุกวันพ่อจะมีอะไรกับเจตอนเช้า และก่อนนอน นอกจากนี้ตลอดเวลาที่อยู่ในบ้านทั้งพ่อและเจไม่ใส่เสื้อผ้า เดินกวัดแกว่งท่อนลำที่แข็งโด่ตลอดเวลา
เช้านี้เจก็ทำเหมือนทุกเช้า เจจะตื่นตั้งแต่เช้าแล้วเดินมาที่ห้องพ่อ ตอนนี้พ่อย้ายจากห้องนอนเดิมพ่อมานอนที่ห้องนอนชั้นล่าง ส่วนน้าพลอยก็เข้าไปอยู่ที่ห้องพ่อ โดยน้าพลอยบอกว่าให้พ่อมาอยู่ข้างล่างดีกว่า เพราะเวลาทำอะไรกับเจจะได้ไม่เสียงดัง
เจค่อยๆเปิดประตูห้องเข้าไป พ่อนอนหงานแก้ผ้าอยู่บนเตียง เจดูออกว่าพ่อยังไม่ตื่น เจเดินเข้าไปนั่งคุกเข่าอยู่บนเตียงแล้วค่อยเอามือประคองควยของพ่อขึ้นมาใส่ปาก เจดูดมันจากช้าๆค่อยๆเร็วขึ้นจนท่อนลำแปดนิ้วของพ่อชูชันจนแน่นปากเจ
พ่อเหมือนรู้ตัวแล้วผงกหัวขึ้นมามองแล้วก็หลับตาต่อปล่อยให้เจจัดการกับควยของพ่อไปคนเดียว เจเริ่มโม๊คถี่ๆจนพ่อซีดปาก พ่อเริ่มเกร็จตัวเหมือนกำลังจะเสร็จ เจเองก็ดูดเน้นเข้าไป
“หยุดก่อนเจ” น้าพลอยเปิดประตูพรวดเข้ามา จนเจถอนปากออกจากควยพ่ออย่างงงๆ ส่วนพ่อก็เอามือจิกผ้าปูที่นอนแน่นระงับความเสียวซ่านจนแทบจะระเบิด
“มีอะไรหรือคุณ” พ่อผงกหน้าขึ้นมามองหน้าน้าพลอย
“แขกเรามาแล้วค่ะคุณ อยู่หน้าบ้าน” พ่อยังคงทำหน้างงสงสัยว่าแขกคนไหนมาหาแต่เช้า ส่วนน้าพลอยหันไปพูดกับเจ “เจช่วยไปเปิดประตูพาคุณลุงเค้าเข้ามาในบ้านด้วยนะจ๊ะ” เจพยักหน้าแล้วเดินออกไป
เจเปิดประตูออกไปที่รั้วทั้งสภาพเปลือยเปล่า เขาไม่รู้สึกกระดากอายอีกต่อไปแล้ว
ชายวัยสี่สิบกว่ารูปร่างสูงผอม ผิวสีคล้ำเหมือนคนกร้านแดด เดินตามเจที่ขนกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เข้ามาในบ้าน
“สวัสดีค่ะพี่เทพ” น้าพลอยรีบเข้าไปสวัสดีชายแปลกหน้าที่ก้าวเข้ามา แต่พ่อยังคงมองหน้าลุงเทพอย่างงงๆ
ลุงเทพรับไหว้เสร็จก็หันมามองทางพ่อ “นี่เหรอไอ้เจด” น้าพลอยพยักหน้ารับ “คุณค่ะเข้ามาสวัสดีพี่เทพสิค่ะ” พ่อเดินเข้ามาแล้วยกมือไหว้ แต่ยังคงทำหน้าไม่คุ้นเคยกับลุงเทพอยู่ดี
“นี่คุณจำพี่เทพไม่ได้เหรอค่ะ” น้าพลอยหันไปมองหน้าพ่อ
“ผมจำไม่ได้จริงๆว่าเคยพบพี่เทพที่ไหนมาก่อน”
“คุณนี่เริ่มความจำสั้นแล้วนะ” น้าพลอยพูดตัดพ้อ “นี่พี่เทพไงคุณ คนที่ให้คุณยืมเงินมาซื้อบ้านตอนนั้นไง” พ่อยิ่งทำสีหน้างงไปอีก
“ตอนนั้นผมยังไม่รู้จักคุณเลยนะ” พ่อเริ่มถามน้าพลอยกลับ
“ค่ะ แต่เมื่อสองสามอาทิตย์ก่อนคุณพาพลอยไปเจอพี่เทพไงค่ะ ที่เราไปทางข้าวที่ร้านกอบัวกัน แล้วคุณก็ชวนพี่เทพให้มาอยู่ที่บ้านไงค่ะ”
พ่อยังคงทำหน้างงงวย “วันนี้ที่ร้านกอบัวผมไม่ได้ไปกับคุณสองคนเหรอ”
“ไปสามคนค่ะ คุณจำไม่ได้แล้วเหรอ” น้าพลอยหยิบมือถือขึ้นมาเปิดรุปที่ร้านกอบัวแล้วยื่นให้พ่อดู ซึ่งในนั้นมีรุปของลุงเทพด้วยจริงๆ
พ่อมองอย่างงงๆอยู่ครู่นึง แล้วเงยหน้าขึ้นมามองลุงเทพ “ผมนี่แย่จริงๆ ลืมไปได้”
“โอเคนะคะ งั้นเราไปกินข้าวกันเถอะค่ะ” น้าพลอยพูดแล้วบอกให้เจช่วยขนกระเป๋าขึ้นไปไว้ข้างบนที่ห้องน้าพลอย ส่วนพ่อกับลุงเทพก็ไปร่วมโต๊ะทานข้าวกัน
วันนั้นทุกคนอยู่ที่บ้านนั่งคุยกันที่โซฟาหน้าทีวี เจถึงจะนั่งอยู่ห่างๆแต่ก็รับฟังรับรู้เรื่องที่น้าพลอยกับลุงเทพคุยกับพ่อ ส่วนมากมันเริ่องราวของพ่อกับลุงเทพรู้จักกันในสมัยก่อน และดูเหมือนว่าลุงเทพจะมีบุญคุณกับพ่อมากเลยทีเดียว
จนถึงเย็นทุกคนกินข้าวกันเรียบร้อย น้าพลอยก็พูดขึ้นมา “คุณค่ะวันนี้เรามีแขกมาบ้านเราหาอะไรสนุกๆรับรองแขกกันดีกว่ามั๊ยค่ะ”
“ก็ดีนะ ดูหนังกันมั๊ย ผมมีซื้อแผ่นหนังมา”
“พี่เทพเค้าไม่ชอบดูหนังหรอกค่ะคุณ คุณก็ทำเหมือนกับที่ปกติเรารับรองแขกสิค่ะ”
พ่อยังคงทำหน้าไม่เข้าใจในสิ่งที่น้าพลอยพูด “ก็ทำให้พี่เทพมีความสุขยังไงหล่ะค่ะคุณ ผู้ชายหน่ะเขามีความสุขเวลาได้ปลกปล่อยความกำหนัดไม่ใช่เหรอค่ะ”
“คุณหมายถึงให้ผมมีอะไรกับพี่เทพอย่างนั้นเหรอ” พ่อพูดเสียงตกใจ
แต่เสียงตอบกลับมาของน้าพลอยกลับราบเรียบปกติ “ก็เป็นธรรมเนียมการรับรองแขกปกติหนิค่ะ แล้วยิ่งกับคนมีบุญคุณอย่างพี่เทพด้วยก็ยิ่งต้องใหญ่เลยค่ะ”
พ่อดูเหมือนอึกอักๆ ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะทำหรือไม่ทำ
น้าพลอยหันมาหาเจแทน “เจก็ได้ อย่าให้เสียชื่อบ้านเรานะ ลุงเทพเขามีบุญคุณกับเรามานะ ถ้าไม่มีเขาเราก็ไม่มีบ้านนี้อยู่นะเจ”
เจยกมือขึ้นชี้ที่ตัวเองแบบไม่แน่ใจ น้าพลอยพยักหน้าสำทับอีกครั้ง เจก็ลุกขึ้นจากเก้าอีที่โต๊ะกินข้าว แล้วเดินมาที่ข้างๆน้าพลอย
“ต้องทำยังไงครับน้าพลอย” เจเอ่ยถามอย่างพาซื่อ
“ก็ลงไปนั่งคุกเข่าข้างหน้าคุณลุงเทพเขาสิจ๊ะ” น้าพลอยกำกับ
เจเดินมานั่งคุกเข่าหน้าลุงเทพ และนั่งแบบไม่รู้จะทำอะไรต่อ ลุงเทพโน้มหน้าเข้ามาใกล้ๆเจ “เริ่มได้เลยเจ” เจยังทำอะไรไม่ถูก ลุงเทพก็บอกให้เจเขยิบเข้าไปถอดกางเกงของลุงออก
เจกำลังจะเอื้อมมือไปถอดกางเกงของลุงเทพ แต่เสียงน้าพลอยดังขึ้นแบบตำหนิ “เจอย่าเสียมารยาทสิจ๊ะ กราบคุณลุงก่อนสิ” เจก้มลงกราบตามที่น้าพลอยสอน
แล้วเจก็ถอดกางเกงลุงเทพออกอย่างช้า ตามด้วยกางเกงในสีขาว ควยลุงเทพโผล่ออกมาตั้งชัน ของลุงเทพไม่ได้ใหญ่มากเหมือนพ่อ กะคร่าวๆน่าจะหกนิ้วกว่า ลุงเทพพยักหน้าเหมือนเป็นสัญญาณให้เจเริ่มบรรเลงได้
เจขยับเข้าไปชิดลุงเทพแล้วจัดการครอบปากลงบนหัวควยดำๆของลุงเทพ เจขยับหัวขึ้นลงตามจังหว่ะ ลุงเทพครางออกมาด้วยความเสียวกระสัน
“อีกะหรี่เอาแรงๆอีกซิ” ลุงเทพเริ่มสบถแล้วจับหัวเจโยกเข้าออก จนบางครั้งเจเกือบสำลัก บางทีลุงเทพก็เอามือมาตบหน้าเจ จนหน้าขาวๆแดงไปด้วยรอยมือ แต่เจก็อดทน เจคิดว่าเขากำลังทำสิ่งที่ถูกต้องเพื่อตอบแทนคนที่มีบุญคุณต่อบ้านของเขา
“คุณค่ะเข้าไปได้แล้วค่ะ เจเริ่มก่อนคุณไปถึงไหนต่อไหนแล้ว” น้าพลอยหันมาพูดกับพ่อที่ยืนมองอยู่ไม่ไกลนัก
พ่อดูเหมือนจะเริ่มไม่สงสัยกับเรื่องนี้แล้ว ก็เดินเข้าไปนั่งคุกเข้าอยู่ใกล้ๆเจ ลุงเทพผลักหัวเจออกไป แล้วดึงหัวของพ่อเข้าต่อแทน ลุกเทพยังคงจิกหัว และตบหน้าพ่อไม่ต่างไปจากเจ พ่อดูจะไม่ค่อยถนัดในการอมควยผู้ชายด้วยกันเหมือนกับเจ ที่ต้องอมให้พ่อมาก่อนแล้ว
ลุงเทพให้พ่ออมสลับกับมาให้เจอมอยู่ช่วงนึง จนเหมือนลุงเทพจะเสียวใกล้ถึงขีดสุดแล้วก็เอามือกดลำควยไว้แล้วลุงขึ้นจากโซฟา
“พวกมึงสองคนเอายกมือขึ้นแล้วหันหน้าแนบเข้าข้างฝาเอาไว้” ลุงเทพที่เคยดูเป็นผู้ใหญ่ที่สุขุม กลายเป็นอีกคน แล้วลุงเทพก็เดินไปจูงมือน้าพลอยขึ้นไปบนห้อง
พ่อกับเจก็หันไปทำตามที่ลุงเทพบอกอย่างงงๆ
ตั้งแต่คืนนั้นน้าพลอยก็ให้เจย้ายลงมาอยู่ห้องข้างล่างกับพ่อ โดยน้าพลอยบอกว่าลุงเทพเป็นคนมีบุญคุณกับเรา ต้องให้ลุงเทพได้นอนข้างบน ไม่อย่างนั้นก็เท่ากับเราเป็นคนอกตัญญู
เจลงมาอยู่ข้างล่างกับพ่อที่ห้องข้างล่าง กิจกรรมที่เคยทำก็ทำเหมือนเดิม ส่วนลุงเทพกับน้าพลอยอยู่ข้างบน หลายๆครั้งที่เจรู้สึกเหมือนกับว่าเป็นผู้อาศัยในบ้านของตัวเอง
ปล. เจ้าของที่แต่งเรื่องนี้ คุณboso_sm ชอบผลงานมาก แต่ คุณ boso_sm ยังไม่มาเล่ามาต่อ ผมก้แอบลุ้นเรื่องราวจะจบลงยังไง หวังว่า เจ้าของผลงานจะมาเขียนต่อเร็วๆนี้นะคับ
| 
หวาดดีคราบบ หวัดดีปี 2017
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2017-5-1 00:18:28
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2017-5-1 03:10:05
โพสต์ 2017-5-1 07:58:59
//แปลกนะ
โพสต์ 2017-5-2 14:31:52
โพสต์ 2017-6-25 16:08:54