ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
ดู: 1050|ตอบกลับ: 9

นัท กะ นนท์ ตอนที่ 23

[คัดลอกลิงก์]

ประธานนักศึกษา

กระทู้
457
พลังน้ำใจ
79646
Zenny
202756
ออนไลน์
9900 ชั่วโมง

9 N# F- ?- ^0 ~8 b
! \5 m- z9 T0 M+ o. G
! I" i8 W: t: e* _1 P# @. h' Z  g1 Y( l! A
23
วกกลับมาเรื่องราวความรักครั้งแรกของนัทบ้าง....นัทเคยเปิดใจว่า...ครั้งหนึ่งที่เขามาทำงานที่เชียงใหม่..ชีวิตของวัยรุ่น...ที่ยังอายุไม่มากเพราะเพียงแค่ 15ก็เข้ามาทำงานหนักแล้ว...ชีวิตของเด็กกรรมกร...แบกอิฐแบกปูน...ที่เหนื่อยยากแสนเข็ญแค่ไหนก็ต้องอดทน...ชีวิตที่เลือกเกิดไม่ได้ว่าจะรวยหรือจน...หากแต่มีลมหายใจ..ชีวิตก็ต้องต่อสู้ดิ้นรนกันต่อไป...นัทเปลี่ยนงานอยู่สองสามงาน....งานหนึ่งที่นัทบอกว่าชอบมาก...ก็คือเป็นเด็กติดรถส่งของ...ซึ่งต้องออกไปส่งตั้งแต่ตีสี่...ได้นั่งรถไปไหนต่อไหน...ที่ที่ไม่เคยรู้จักที่ที่ไม่เคยไปก็ได้ไป...ชีวิตของเด็กชนบทที่เข้ามาใช้ชีวิตในเมือง...และอาจจะเป็นสถานที่ที่เด็กชนบทที่อาจจะไม่มีโอกาสได้เข้ามาเที่ยวในเมืองที่มีความเจริญ...เป็นความใฝ่ฝันที่จะเข้ามาดูแสงสีในเมืองที่เจริญรองจากกรุงเทพมหานคร...บางคนอาจจะไม่มีโอกาสที่จะเข้ามาดูความศิวิไลย์เลยก็ได้ทั้งชีวิต...บ้างก็อยากจะมาดูรถราที่วิ่งขวักไขว่...ได้มาลองนั่งรถ...หลายคนอาจจะเกิดอาการเมารถเมาราได้...เส้นทางจากบ้านของนัท....มาเชียงใหม่..ไกลอยู่ไม่ใช่น้อย....ทุกคนที่จากบ้านเพื่อมาทำงานในที่ที่ไกลบ้าน...หรือหลายคนที่จากมาเพื่อหาความก้าวหน้าของชีวิต...โดยวัยที่เท่ากับนัทในเวลานั้น...หลายคนต่างมุ่งหน้าเข้าเมืองเพื่อมาเรียนต่อ...มาหาวิชาความรู้เพื่ออนาคตของตัวเอง...หากแต่ไม่ใช่นัท...นัทเข้ามาในเมืองเพื่อมาหางานทำ...เพื่อหาเงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องของตัวเอง...เด็กอายุ15 ที่ต้องจากบ้านมา...มันเจ็บปวดรวดร้าวใจเพียงใด...การจากพ่อ จากแม่จากพี่และน้องที่เคยอยู่ร่วมกันมา...
หากมองถึงเด็กวัยเดียวกันณเวลานี้...ในสังคม..ที่ส่วนใหญ่กลับใช้ชีวิตอย่างสนุก...ยิ่งความเจริญในยุคนี้...ทำให้เด็กสมัยนี้ส่วนใหญ่...อยู่ในร้านเกม...เล่นเกมคอมพิวเตอร์กันอย่างบ้าคลั่ง....ก่อให้เกิดปัญหาครอบครัวที่แตกร้าว...ปัญหาอย่างอื่นในสังคมก็ตามมา...แต่ที่เห็นชัดเจนที่สุด..ก็คือผลการเรียนของเด็กเหล่านี้แย่ลงเรื่อยๆ ....การเรียนรู้ชีวิต...รู้จักชีวิตก็น้อยลง เพราะวัน ๆนั่งอยู่แต่หน้าจอคอมพิวเตอร์...ไม่ได้พูดคุยกับใคร...นอกจากการจ้องเอาชนะในเกมที่ตนเล่น...หลายคนที่ตกเป็นทาสของเกมอย่างโงหัวไม่ขึ้น...กลายเป็นสิ่งเสพติดที่ต้องทำในชีวิต...หากเด็กพวกนี้วันใดที่ไม่ได้เล่น...ก็จะหงุดหงิด.....หลายคนติดเกมจนตายคาหน้าจอ...หลายคนเลียนแบบพฤติกรรมของตัวเล่นในเกม...แล้วเอามาใช้ในชีวิตจริง...ก่อให้เกิดคดีมาตรกรรม...อย่างไม่ทันคิด...อนาคตและชีวิตที่จะก้าวต่อไปข้างหน้าอย่างสดใสกลับดับวูบลง...ต้องเข้าไปอยู่ในสถานพินิจ...กลับออกมาสังคมก็ไม่ยอมรับ...
การเข้าไปในสถานพินิจ...ก็กลับเจอแก๊งค์...เจอพี่ใหญ่ที่ตั้งตัวเป็นใหญ่ในสถานพินิจนั้น...ถ้าเป็นคุกก็คงเรียกกันว่าเจ้าพ่อคุก...เข้าไปก็ต้องยินยอมทั้งร่างกาย....หลายคนที่ไม่เคยผ่านเรื่องราวของการมีเพศสัมพันธ์แบบรักร่วมเพศ..กลับต้องมาพบกับสภาพที่โดนกระทำจากคนที่อยู่มาก่อน...กลายเป็นภาพที่ลบออกจากความทรงจำไม่ได้ไปจนตลอดชีวิต...ชีวิตที่ต้องพยายามปกปิดความเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับชีวิตของตนอย่างที่ไม่มีวันลบเลือน...เป็นตราบาปที่ประทับอยู่ในใจ...จนหลายต่อหลายคนเมื่อโตขึ้น....แต่งงาน...มีลูกเมีย...แต่ก็ไม่อาจจะลืมได้...บางคนกลายเป็นพวกเสพติดเซ็กส์กับรักร่วมเพศ....บางคนกลายเป็นโรคจิตที่ต้องย้อนกลับไปกระทำกับคนที่มีอายุน้อยกว่า...เพราะเกิดจากสิ่งที่ตนโดนกระทำมา....บางคนก็กลายเป็นรักร่วมเพศโดยที่ตนอาจจะไม่เคยคิดว่าจะเป็นแบบนี้
ส่วนบางพวกในวัยนี้...กลับกลายเป็นกลุ่มมั่วสุมกับยาเสพติด...ไม่เพียงในวัยนี้เท่านั้นที่ในยุคนี้สมัยนี้หันมาเล่นกัน...ขนาดเรียนในมหาวิทยาลัย....คนทำงานก็ยังเล่นยา..เล่นของพวกนี้กัน...เห็นได้เยอะมากในปัจจุบันตามหน้าเวปไซต์ต่างๆ ที่ประกาศเพื่อหาคนเล่นยากัน...มีsex หมู่กัน...โดยเฉพาะกลุ่มเกย์กลุ่มรักร่วมเพศ...และคนกลุ่มนี้ก็จะยิ่งทำให้ภาพลักษณ์ของการเป็นเกย์เสื่อมเสียลงไปอีก...เมื่อหลายปีก่อนภาพของรักร่วมเพศเป็นภาพที่สังคมรังเกียจ...เป็นตัวการที่แพร่โรคร้าย...เป็นคนน่ารังเกียจ...เป็นชายก็ไม่ใช่หญิงก็ไม่ใช่....แต่กลุ่มคนที่เป็นเกย์ในรุ่นนั้นก็พยายามที่จะสร้างภาพลักษณ์ของตัวเองใหม่...ไม่ให้ถูกมองว่าเป็นกลุ่มคนที่แพร่โรคร้าย...หรือเป็นกลุ่มคนที่น่ารังเกียจ....แต่ที่ยิ่งเลวร้ายในปัจจุบันนี้...กลับกลายเป็นกลุ่มเกย์ด้วยกันนี่เอง...ที่ประกาศหาsex หมู่ พร้อมกับเล่นยาดมป๊อป....โดยที่ไม่รู้ว่ามีการป้องกันตนเองหรือป่าว...ภาพพจน์ของกลุ่มเกย์กำลังกลายเป็นที่จับตามองว่ากำลังทำให้สังคมเสื่อมเสีย
ต่างจากนัท...ที่เข้ามาในเมืองเพื่อหาเงิน...ส่งกลับไปให้ที่บ้าน...จากวันนั้นที่นัทออกจากบ้านจวบจนถึงทุกวันนี้...แม้เขาจะมีนนท์อยู่เคียงข้างเขา...แต่ครอบครัวเขาก็สำคัญเช่นกัน....นนท์ผู้ซึ่งกลายเป็นสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัวของนัท...นัทมาทำงานอยู่เชียงใหม่ได้ไม่นาน...ก็มีผู้หญิงที่อายุมากกว่านัท....สาวคนนั้นอายุประมาณ 22ทำงานในห้างใหญ่แห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่...นัทไม่รู้ตัวว่าถูกมองด้วยสายตาคู่หนึ่ง...ที่มองเขาอยู่ทุกวันเพราะเขาจะต้องไปส่งของจากร้าน...ไปยังร้านที่ใกล้กับที่พักของผู้หญิงคนนั้น....เธอจะมาคอยดูเวลาที่นัทมาส่งของในทุกเช้า....และจะเพียรพยายามไปถามเจ้าของร้านนั้นว่า..ของที่มาส่งคืออะไร...มาจากที่ไหน...จนเธอได้คำตอบทุกอย่างที่เธอต้องการ...จากเจ้าของร้านนั้น....เหลือเพียงการที่เธอจะติดตามดูว่า...ร้านที่เด็กส่งของคนนี้ทำอยู่ที่ไหน...และเด็กส่งของคนนี้พักอยู่ที่ไหน....
ไม่ว่าใครก็ตามหากอยากได้อะไรก็ต้องพยายามเอาสิ่ง ๆนั้นมาเป็นของตัวเองให้ได้....เพราะทุกคนล้วนแต่มีอัตตา...มีความอยากได้อยากมีเป็นของตัวเอง...คนเราทุกคนก็มีความโลภที่ไม่สิ้นสุด...ผู้หญิงที่ชื่อต่าย คนนั้นพยายามแวะเวียนมาหานัททุกวันหลังเลิกงาน...จากแรก ๆ ที่ค่อย ๆเข้ามาคุยวันละนิดวันละหน่อย...ก็คุยมากขึ้นเรื่อย ๆจากที่แค่ซื้อของมาให้นัท...กลายมาเป็นซื้อข้าวมานั่งทานด้วยที่ห้องพักของนัท...ทั้งๆที่นัทพักอยูกับเพื่อนที่ทำงานที่เดียวกัน...และเป็นที่พักที่ทางที่ทำงานจัดให้พัก...ห้องก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไร...อยู่กันสามคน...แต่ครั้งใดที่พี่ต่ายหรือเจ๊ต่าย...ที่นัทและเพื่อน ๆเรียกกันแวะมาหานัท...แต่ก็ทุกวันนั่นแหละ....เพื่อนอีกสองคนจำต้องออกไปนั่งข้างนอก...ทนให้ยุงกัด...เพราะเจ๊ต่ายเริ่มอยู่นานขึ้นเรื่อยๆ ....
และแล้ววันหนึ่งที่นัทไม่สบาย...นอนอยู่ที่ห้องไม่ได้ไปทำงาน...วันนั้น...นัทไม่ได้ไปส่งของ...ต่ายไม่เห็นว่านัทติดรถมาส่งของด้วย...จึงถามคนขับที่เป็นหัวหน้าของนัทว่า...ทำไมนัทถึงไม่มาด้วย...จึงได้รู้ว่านัทนอนไม่สบายอยู่ที่ห้อง...เท่านั้นเอง...ก็ทำให้จิตใจของต่ายเริ่มกระสับกระส่ายไม่เป็นอันทำงานแล้ว.....ต่ายจึงลางานเพื่อจะไปดูนัทว่าเป็นอะไร....เมื่อถึงห้องของนัท...ต่ายก็เข้าไปที่ห้อง...นัทนอนบนที่นอนที่ปูที่พื้น...สำหรับลูกจ้าง...นอนแค่นี้ก็ดีถมเถไป...ไม่ต้องนอนเตียงหรอก...เพราะทุกวันนัทกับเพื่อนก็นอนเรียงกันอยู่แล้ว....วันนี้เพื่อนๆ คนอื่นก็ออกไปส่งของกัน...นัทจึงนอนหลับอยู่คนเดียว....ห่มผ้า...แต่นัทก็ใส่กางเกงขาสั้น...
ต่ายเข้ามาจับตัวนัท...
“โห...ตัวร้อนขนาดนี้...”ว่าแล้วต่ายก็เอาผ้าชุบน้ำเช็ดตามเนื้อตัวของนัทเพื่อให้ไข้ลด...นัทเองแม้จะรู้สึกไม่ดีที่ต่ายต้องมาเช็ดตัวให้เขาแบบนั้น...เพราะเกิดมาก็มีแม่และพี่สาวเขาเท่านั้นที่ทำให้เขาแบบนั้น...ซึ่งนัทเองก็ไม่ได้คิดกับต่ายแตกต่างไปจากการเป็นพี่สาวคนหนึ่งเพราะอายุก็ห่างกันหลายปี...และที่ผ่าน ๆ มาแม้ต่ายพยายามจะแสดงให้นัทและเพื่อน ๆรู้ว่า เธอไม่ได้อยากเป็นแค่พี่สาวแต่อยากเป็นมากกว่านั้น...ขณะที่เช็ดตัว...มือนุ่มของหญิงสาวที่สัมผัสลูบไล้ไปตามตัวของเด็กหนุ่ม...แม้จะมีผ้าขนหนูคั่นกลางก็ตาม...แต่เมื่อเนื้อกับเนื้อที่ลูบไล้สัมผัสกัน....นัทเองก็รู้สึกหวั่นไหว...จนเจ๊ต่ายเช็ดตัวลงมาถึงจุดกึ่งกลางกายของนัท...และแม้นัทจะปฏิเสธที่จะไม่ให้เช็ดตรงนั้น...เอามือกุมของสงวนของตัวเองไว้...เพราะตอนนี้มันได้ผงาดง้ำขึ้นมาแล้ว...แต่เพราะไม่สบายจึงไม่มีแรงที่จะขัดขืนแรงมือของเจ๊ต่าย....ไม่ทันไรเจ๊ต่ายก็ดึงกางเกงเอวยืดที่เขาใส่อยู่ออกไปทางปลายเท้า...นัทนอนตัวเปลือยเปล่า...มือกุมแก่นกลางกายของตนไว้...จนเจ๊ต่ายเช็ดตัวไปตามขาจนหมด...ก็ยังไม่ดึงกางเกงกลับมาใส่ให้นัท...
“เดี๋ยวนะ...พี่ไปเปลี่ยนน้ำก่อนจะได้เช็ดอีกรอบ..ตัวจะได้หายร้อนเร็วขึ้น”
เจ๊ต่ายเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ....แต่ตอนออกมา..กลับออกมาด้วยเนื้อตัวที่เปลือยเปล่า...ไม่สวมอะไร...หน้าอกผายนมตั้ง....เป็นภาพที่นัทเองไม่เคยเห็นมาก่อนแม้จะเคยเห็นก็เห็นแต่ในหนังสือโป๊ที่เพื่อน ๆเอามาดูกัน...ไม่เคยเห็นของจริงที่อยู่ตรงหน้าจะจะแบบนี้...เจ๊ต่ายค่อย ๆย่อตัวลงตรงปลายขาของนัท...เอามือลูบไล้ไปตามท่อนขาของเขา...แล้วก็ก้มลมเอาลิ้นนุ่มๆ ไล้เลียหน้าแข้ง ปลีน่อง...เรื่อยขึ้นมาจนถึงท่อนขา....แวะเอาลิ้นวนที่หัวเข่าก่อนที่จะไล้ขึ้น...นัทเริ่มเสียวซ่านในกาย...เพราะตั้งแต่โตขึ้นมายังไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน...นอกจากชักว่าวแข่งกับเพื่อนๆที่หมู่บ้าน...มือที่กุมไว้ต้องปล่อยออกเพื่อมาจิกดึงที่นอน...นัทเกร็งตัวขึ้นทันทีที่ลิ้นนุ่มของเจ๊ต่าย..ไล้มาเลียที่พวงไข่ของเขา...ท่อนลำขนาด8นิ้วของนัทที่ผงาดง้ำอยู่...เกร็งตัวผงกหัวหงึก ๆ...แต่ต่ายก็ยังไม่ใช้มือและปากกับท่อนลำของเขา...เอาลิ้นไล้วนไปที่พงหญ้า...เรื่อยขึ้นไปที่สะดือ....จนกระทั่งถึงนม...นัทกลับรู้สึกร้อนผ่าว....เหมือนพิษไข้จะกำเริบขึ้นมาอีก...รู้สึกตัวเองว่าตัวร้อน...หน้าร้อนไปหมด...ทันทีที่เจ๊ต่ายใช้ลิ้นวนที่หัวนม...นัทก็รู้สึกว่าท่อนลำเขาทำไมมันเต้นตึบตึบ...นัทจึงเหลือบตาลงไปมอง...ที่ท่อนลำ..ที่บัดนี้...หัวของมันเข้าไปที่กลีบร่อยรอยของเจ๊ต่ายแล้ว....ต่ายค่อยๆ กดร่องของตัวเองให้ท่อนลำของนนท์เข้าไป...แต่ก็ต้องซีดส์ส์ส์ส์ปากด้วยความใหญ่อลังการของนัท...คามใหญ่ที่ใหญ่เกินวัยของนัท....
ต่ายเริ่มขยับขาของตัวเองในท่านั่งยองๆเพื่อจะได้กลืนกินท่อนลำของนัทเข้าไปได้ทั้งหมด....เพียงไม่นานเธอก็สามารถเก็บท่อนลำของนัทเข้าไปได้จนหมดสิ้น...เวลานี้...เธอจะเป็นคนควบคุมเอง...ต่ายเองก็รู้ว่านัทยังไม่เคยผ่านหญิงใดมาก่อน....วันนี้เธอจะเป็นมิดะสอนให้นัทได้รู้รสในกามกิจ
*บนฟ้ามีเมฆลอย บนดอยมีเมฆบัง
มีสาวงามชื่อดังอยู่หลังแดนดงป่า มีกะลา
ล่าเซอมีหนุ่มๆ เผลอฮ้องหา มีสาวงาม
ขึ้นมาแล้วมี...มิดะ
นางนั้นยืนท่ากอยหนุ่มน้อยที่ยัง
มิเคยผ่านยังไร้ราคีพาน บ่ฮู้การกามโลกีย์
ยั่วยวนวาจาเว้าวอนบอกสอนอื่อละอ่อน
นั้นมีความฮู้กามวิธี แล้วพลีเรือนกาย
งามหนือคำรำพันเป็นหมันและ
เป็นหม้ายความสวยงามคือภัย ถูกเลือกไว้
เป็นมิดะหนุ่มใดบ่เคยชิดชม บ่สมสู่ฮู้วิชา
หมดหนทางขึ้นมาบนลานสาวกอด
หมดปัญญาดิ้นรนมืดมนเหมือน
คนตาบอดคนแล้วคนเล่ากอด ทอดกายใน
ดงดินแดนจนวัยโรยลาล่วงไป คนใหม่
มาเป็นมิดะแทนคือเรื่องราวในแดน แผ่น……
นัทเองเมื่อโดนทำอย่างนั้น..ก็สุดจะทนที่จะพุ่งน้ำของตัวเองเข้าไปในรูสวาทของเจ๊ต่าย...แต่เจ๊ต่ายเองก็เสร็จไปสองครั้งก่อนที่นัทจะเสร็จกิจ....เจ๊ต่ายยังไม่ยอมลุกออกจากท่อนลำของนัท...
“นัท..นัทพลิกตัวขึ้นข้างบนซิ...นัทจะได้ทำเอง”
“ผมไม่เคยอ่ะคับพี่...”
“นี่ครั้งแรกของนัทเหรอ...จริงหรือป่าว...พี่ดีใจจังที่พี่เป็นคนแรกของนัท”นัทไม่ตอบเพราะเขารู้สึกอายเป็นอย่างมาก
“เอาน่า...เมื่อกี้นัทเสร็จในตัวพี่...พี่รู้เพราะน้ำของนัทฉีดเข้ามาในตัวพี่...คราวนี้นัทจะได้เป็นคนทำเอง...ไม่เคยก็หัดทำไว้ซะจ๊ะ...พี่จะสอนให้นัทเอง....แล้วนัทจะติดใจ”
ต่ายก็พลิกตัวลงนอน...จับให้นัทพลิกตามโดยไม่ให้ท่อนลำหลุด...
“เอาเลยจะนัท...นัทกระแทกของนัทเข้ามาได้เลย...น่านแหละ...อย่างนั้นแหละจ๊ะ....อูยยยย...มันกระแทกถึงมดลลูกพี่เลยนะ....เสียวคัยยิบๆ เลยละ....นั่นแหละ...ผัวขา....”นี่เรียกผัวกันเลยหรือนี่...นัทงง....ครั้งแรกของนัท
“อูยยย...ขยับบั้นเอวซิคะ....ผัวขา...อย่ากระแทกลงมาทั้งตัวเอาแค่บั้นเอวคะ”แล้วต่ายก็จับแต่เอวสะโพกของนัทขยับ...ขึ้นลงให้ท่อนลำเข้า ๆ ออก ๆร่องรูสวาทของตน....
“อย่างนั้นแหละ...อูยยยยยยย....แรงๆ เลย....กระทุ้งเข้ามาแรง ๆเลย...อูยยยยยมันถึงมดลูกเลย...ได้ยินเสียงมั้ยดังกึ๊ก กึ๊กเลย...ของผัวยาวใหญ่อย่างนี้...เมียรักตายเลย....” นัทไม่ตอบสักคำตั้งหน้าตั้งตาทำอย่างที่เจ๊ต่าย...บอก...
“โอ้ววววว....เมียเสร็จอีกแล้ว....”ต่ายเอามือไปจับลูบคลำตรงนั้นของตัวเอง...แล้วปาดเอาน้ำขึ้นมา...
“นี่ไง...ดูซิเมียเสร็จอีกรอบแล้ว....ผัวขากระแทกถึงใจจริงๆ”
นัทรู้สึกตัวเองว่าแตกแล้วในรูของเจ๊ต่าย...จึงหยุดกระเด้า...แล้วดึงเอาท่อนลำออก...กลีบสวาทของเจ๊ต่ายปลิ้นสีแดงแจ๋...
“โอ๊ยยยย....ทีหลังอย่าดึงออกเร็วแบบนี้นะ...ปลิ้นหมดเลย...ต้องค่อยๆ ดึงออกซิผัวจ๋า” นัทชักจะสงสัยแล้วว่า จะมีอีกหรอแต่ก็น่าสนุกดีที่มีแบบนี้มาให้เอาโยไม่ต้องไปเสียเงินเหมือนพวกเพื่อน ๆเขาที่พอเงินเดือนออกก็ไปเที่ยวผู้หญิงหากินที่ราคาไม่แพง...เพราะเงินที่มีจำกัด....ใช่ว่านัทไม่อยากไปตีหม้อกับเพื่อนๆแต่เพราะเงินที่หามาได้ต้องส่งไปให้พ่อกับแม่...เก็บไว้ใช้สำหรับตัวเองเพียงไม่เท่าไหร่เพราะที่ร้านมีข้าวให้กินสามมื้อ...ที่พักก็ไม่ต้องเสียเงินเช่า...
หลังจากนั้นเจ๊ต่ายก็แวะเวียนมาหานัทเป็นประจำ...หลายครั้งที่เอ่ยปากชวนนัทให้บ้ายไปอยู่ด้วย...แต่นัทปฏิเสธไม่ไปเพราะต้องตื่นแต่เช้าเพื่อส่งของ...แม้ว่าเจ๊ต่ายจะเอ่ยปากว่าจะออกมอเตอร์ไซค์ให้...จะได้ขี่รถมาทำงานได้สะดวกก็ตาม...และทุกครั้งที่มาหานัทที่ห้องพักก็จะมี sex กับนัทแทบทุกวัน...เจ๊ต่ายเป็นสาวอารมณ์ร้อนแรง...พอยิ่งเจอท่อนลำขนาดยักษ์ของนัทเข้าไปก็ยิ่งติดอกติดใจ....นัทเองก็เลยต้องเป็นตัวบำบัดความใคร่ให้กับเจ๊ต่ายไปโดยปริยาย....นี่เองที่ทำให้นนท์เข้าใจในตัวนัทมากขึ้น...เพราะนัทมักจะไม่ค่อยอยากมีsexเท่าใดนัก....หลายครั้งเมื่อนนท์มีความต้องการขึ้นมา...นัทก็จะปฏิเสธไม่อยากมี....คงเป็นเพราะsex ครั้งแรกของนัทที่ไม่ประทับใจ...เลยกลายเป็นเรื่องที่ฝังใจมาตลอด...แม้นนท์จะพยายามช่วยนัทให้สบายใจกับเรื่องนี้และแฮปปี้กับการมีsexกับนนท์ก็ตาม...แต่นัทก็ยังคงเฉยกับเรื่อง sex .....นนท์เคยถามกับนัท ถึงเรื่องsex ระหว่างเขากับผู้หญิงนักศึกษาคนนั้นที่เรียนมหาวิทยาลัย...ที่นัทแอบนนท์ไปทำอะไรกับผู้หญิงคนนั้น...คำตอบที่ได้มาก็เหมือนเดิมทุกครั้งว่าเขาไม่ได้อยากมีอะไรด้วย...และsexกับผู้หญิงนักศึกษาคนนั้นฝ่ายนั้นก็เป็นฝ่ายที่เริ่มต้นก่อนทุกครั้ง...นัทแทบไม่ต้องทำอะไรเลยเพราะฝ่ายหญิงจะเป็นฝ่ายทำเองทั้งหมด...แต่เรื่องที่สำคัญที่สุดก็คือ....
ไม่ว่าจะเป็นเจ๊ต่ายหรือนักศึกษาหญิงคนนั้น...นัทไม่ได้เป็นฝ่ายเข้าไปหาก่อนและเริ่มมีอะไรด้วยก่อน...โดยเฉพาะเรื่องของเจ๊ต่าย...หลังจากที่วนเวียนมาหานัทได้ประมาณครึ่งค่อนปี...นัทก็ต้องพบกับเรื่องที่นัทไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้น... เพราะความไว้เนื้อเชื่อใจเจ๊ต่ายที่ทำดีกับนัทมาตลอด....
“เฮ้ยยย...ไอ้นัท...มีคนมาถามหาเมิงแน่ะ”
“ใครว่ะ....ที่บ้านกรูไม่ลงมาถึงนี่หรอก”
“ไม่รู้ว่ะ...เป็นผู้ชายตัวใหญ่ โน่นเขารอเมิงอยู่หน้าร้านโน่น”เพื่อนนัทตะโกนเรียกนัทที่เตรียมของจะส่งให้ลูกค้าในวันรุ่งขึ้น...นัทวางมือแล้วเดินอ้อมออกไปหน้าร้าน...นัทก็เจอกับผู้ชายตัวใหญ่อายุประมาณ25 ปียืนรออยู่
“น้องชื่อนัทหรือป่าว”ชายคนนั้นเอ่ยปากถาม
“คับ...พี่มีไรหรือป่าวคับ”
“มีซิ...อีนังผู้หญิงที่มันมาหาน้องทุกวันนั่นมันเมียพี่”
“อ้าววว...เหรอคับพี่ผมไม่รู้...เห็นเจ๊เขามาหาผมทุกวัน” นัทเริ่มกลัว
“อีนี่มันร่าน...มันดอกท....มีผัวแล้วมันก็เที่ยวหาเด็กกว่ามันกิน….น้องก็เป็นคนหนึ่งในหลายๆ คนที่มันมาหา...น้องรู้ป่าว..ก่อนมันมาหาน้องเสร็จมันก็ไปหาอีกคนแถวประตูเชียงใหม่....เสร็จจากน้องมันก็ไปหาอีกคนแถว...กาดหลวง(ตลาดวโรรส) อีนี่มันชอบเด็กผู้ชาย...ยิ่งเป็นเด็กส่งของขนของด้วยมันยิ่งชอบ...ไม่รู้มันโรคจิตอะไร” นัทฟังอย่างงุนงง
“ยิ่งไอ้เด็กเข็นรถในกาด...มันไปหาตอนมืดๆ มันไปนอนให้เด็กเยสบนแผงขายของในกาดเลย...คนเค้ารู้กันทั้งกาด...ว่าอีนี่มาทำไร...”
“ขนาดนั้นเลยเหรอพี่”
“ยังๆ ไม่หมดหรอกนะ....พี่เป็นผัวมัน...ผัวแต่งเพราะที่บ้านจับให้แต่งกัน...เช้าตื่นมามันก็เอากับพี่แล้วมันก็ไปทำงาน....ที่ทำงานมันใกล้ประตูเชียงใหม่...น้องไม่รู้เหรอว่ามันทำงานแถวไหน”นัทส่ายหน้า
“พอกลางวันมันรีบกินข้าว...มันก็ไปหาคนนึงใกล้ที่ทำงานมัน...ไอ้คนนั้นมันนอนรอทุกวัน...เพื่อให้อีนี่มาหา...พอเยสกันเสร็จ...มันก็กลับไปทำงาน....พอเย็นมันก็มาหาน้องนี่แหละ....ก่อนหน้าที่มันจะมาเจอน้องมาหาน้อง...มันก็มีคนนึง...แต่ไอ้เด็กคนนั้นมันไปอยู่ที่ไหนไม่รู้...เพราะอยู่ ๆมันหายไป....ตอนนั้นมันคงอยากมาก....ก็กลับบ้านมาให้พี่เยสมัน...พอดึกหน่อยมันก็ออกไปที่กาดหลวง....พี่มารู้เพราะพี่ทำงานกลางคืน..ที่ร้านอาหาร....วันนั้นพี่ต้องไปเอาของให้ที่ร้านที่กาดหลวงโน่นแน่ะ...เห็นมันเดินอยู่...พี่ก็เลยเดินตามไปดู...แล้วก็เห็นมันกำลังเย่อกับเด็กรถเข็นในกาด...ตอนนั้นพี่โกรธทำไรไม่ถูก...แต่พี่ไม่คิว่ามันจะทำอีก”
“พี่...ผมไม่รู้จริงๆ คับ...ถ้าพี่เขามาอีกผมจะให้พี่เขากลับคับ”
“มันคงไม่กล้ามาหาน้องแล้ว....เพราะมันรู้ว่าพี่รู้ว่ามันมาหาน้องที่นี่...ทีนี้มันก็คงจะหาคนใหม่อีกนั่นแหละ...พี่เคยพามันไปหาหมอ....หมอก็บอกว่ามันเป็นโรคจิต...แม่งเรียกว่าไรไม่รู้ว่ะ...พี่ก้เรียกไม่เป็น...หมอบอกว่ามันก็เหมือนพวกติดยาเสพติด...แต่นี่มันติดsex มันต้องโดนเอาทุกวัน ๆ ละหลาย ๆ ครั้ง...ตอนพี่อยู่กับมันใหม่ ๆใครจะมีแรงไปเยสมันว่ะ...มันเงี่ย....น....ได้ทั้งวัน...พอมันอยาก...มันก็ขึ้นคร่อมพี่...มันขย่มพอหายอยากมันก็ลง...พี่ทำให้มันไม่ได้มันก็เลยเที่ยวหาคนอื่นให้เยสมัน....แต่มันชอบคนอายุอย่างน้องนี่หละ....กี่คนๆ ก็อายุประมาณนี้...นี่พี่จะตามตัวมันให้เจอ...แล้วเอาไปหาหมออีกที...จะให้เขารักษามันให้หาย...ถ้าไม่หายพี่ก็จะเอามันกลับไปอยู่บ้านพ่อบ้านแม่มันแล้ว...เฮ้ยยย...พี่มันเป็นผัวที่โดนสวมเขาว่ะ...แต่ก็สงสารมัน...”
“คับ”นัทตอบได้แค่นี้
“พี่ไปล่ะ...มันมาก็โทรมาบอกพี่ละกัน....เอ้านี่เบอร์พี่” แล้วชายหนุ่มร่างใหญ่ที่มาบอกกับนัทว่าเป็นผัวเจ๊ต่ายก็เดินจากไป...ปล่อยให้นัทงุนงงอยู่ตรงนั้น...เขาทำอะไรไม่ถูกเหมือนกันที่ได้ยินแบบนั้น...นี่เขาต้องกลายเป็นเด็กคนหนึ่งที่เป็นเพียงตัวบำบัดความใคร่ให้กับผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้นเองเหรอ...เป็นเหมือน sexmachine ที่ทำหน้าที่ได้เพียงอย่างเดียวคือ sex มิน่าเล่า...พอเสร็จเจ๊ต่ายก็จะรีบแต่งตัวกลับไปเพราะทุกครั้งที่ออกจากห้องเขาไปก็ประมาณ 3 ทุ่ม...คงไปต่อกับอีกคนที่กาดแน่ ๆ
“เฮ้ย....ไอ้นัท...เมิงมัวยืนทำเชี้ยยยยยไรตรงนั้นว่ะ...ของเยอะแยะมาช่วยกันจัดขึ้นรถซิว่ะ”
“เออ....เออ...ไปแล้ว”นัทเดินกลับตามตามต้นเสียงของเพื่อนที่กำลังจัดเรียงของขึ้นรถอยู่
“เฮ้ยย...ใครว่ะ...ไอ้นัท”
“เอ่อ...เค้าบอกว่าเค้าเป็นผัวเจ๊ต่ายว่ะ”
“เชี้ยยยยเลยเมิง....เมิงเยสเจ๊เขาทุกวัน...ผัวเขาไม่ยิงเมิงตายก็บุญแล้วว่ะ”
“สาด...ยิงเชี้ยยยยไร...ผัวเขามาบอกกรูว่าเมียเขาเป็นยังไง...เออ..ไอ้โรคอะไรว่ะ...ที่เขาติดsex อ่ะมันเป็นยังไงว่ะ...เฮียนั่นเขามาบอกว่าเมียเขาเป็นโรคนี้”
“กรูก็เคยได้ยิน...เดี๋ยวนึกก่อนว่าแม่งเรียกว่าอะไร.....อ่อ..กรูนึกได้ละ...ฮิสทีเรียว่ะ”
“โรคไรว่ะ....ชื่อแม่งแปลกๆ”
“ที่กูรู้...เป็นพวกที่ชอบมีsexว่ะ...แม่งมีได้เรื่อย ๆ คงเป็นแบบนี้นั่นแหละ”
“เออ....งั้นเดี๋ยวเย็นนี้กรูจะหลบเจ๊ต่ายไปนอนห้องไอ้บุ้งมันละกัน...เจ๊เขามาจะได้ไม่เจอกรู...กรูไม่กล้าแล้วว่ะ...กลัวติดโรคนี้ไปด้วย”
“เจ๊เขาคงไม่มาแล้วมั้ง...ตอนที่เมิงยืนคุยกับผัวเจ๊เขาอยู่อ่ะ...กรูเห็นเจ๊เขายืนอยู่เหมือนกัน...แต่เขายืนไกลๆนะ....เจ๊เขาคงรู้แล้วละว่าผัวเจ๊เขารู้ว่าเจ๊มาหาเมิง...เจ๊มันคงไม่กล้ามาแล้วล่ะ..... กรูว่า”
“ให้ไม่มาก็ดีอะซิ...”
หลังจากวันนั้นเจ๊ต่ายก็ไม่เคยมาหานัทอีกเลย...ก่อนที่นัทจะลาออกจากร้านนั้นนัทก็ได้เจอกับชายคนที่บอกว่าเป็นผัวของเจ๊ต่าย....ได้รู้ข่าวคราวของเจ๊ต่าย...ว่าออกจากงานที่ทำ...เขาก็เลิกกับเจ๊ต่ายแล้ว....เพราะทนพฤติกรรมของเจ๊ต่ายหลังๆนี้ไม่ไหว...เพราะไม่ใช่แค่เทียวไปหาคนโน้นคนนี้...แต่เอาเด็กมาถึงที่บ้านทีละหลายๆ คน...ส่วนใหญ่ก็จะอายุ 14 – 18 แต่ไม่เกิน 20สักคน...ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเด็กที่เข็นรถในกาด.....ตอนหลังก็เลยเปิดเป็นซ่องขายเด็กด้วย...คนที่มาเที่ยวก็มีทั้งเกย์กะเทยหญิงแก่แม่หม้ายที่หวังจะมีความสุขและต้องการบำบัดความต้องการทางเพศของตนด้วย...เด็กพวกนี้ก็ได้เงิน...เจ๊ต่ายก็กินค่านายหน้า...แต่ก็ให้เด็กพวกนี้เยสเจ๊ต่ายด้วย...ดีที่นัทไม่ถูกชักชวนเข้าไปด้วย....
รักแรกของนัท....เป็นรักที่ไม่ได้มีความรักแต่เป็นเพียงแค่sex แค่ความต้องการ แค่ความใคร่ของคน ๆหนึ่งที่หยิบยื่นมาให้เขา...เขาจึงมองคนว่าเข้ามาเพื่อที่จะต้องการมีsex กับเขา จนวันหนึ่งที่เพื่อนเขาชวนให้ไปทำงานที่บาร์เกย์แห่งหนึ่งในเชียงใหม่...นั่นยิ่งเป็นการตอกย้ำความรู้สึกของนัทมากยิ่งขึ้น...แต่ก็ต้องทำเพราะจำนวนตัวเลขของเงินที่ได้มาจากที่เพื่อนบอกมันช่างยั่วยวนใจเหลือเกิน...อย่างน้อยก็จะได้มีเงินส่งไปให้พ่อแม่ใช้มากขึ้น...นัทจึงตัดสินใจเดินเข้าสู่วงจรอุบาทว์ของอาชีพขายบริการทางเพศ...จนได้พบกับนนท์...จึงเหมือนการให้ชีวิตใหม่...ตัดวงจรอุบาทว์ออกจากชีวิตของทั้งคู่...

9 K$ C# [/ O$ Z3 Q. Q
.
0 S# m) k: }+ T- i5 S: R

นายกสโมสร

กระทู้
1
พลังน้ำใจ
159541
Zenny
289708
ออนไลน์
46421 ชั่วโมง
โพสต์ 2017-5-14 18:53:19 | ดูโพสต์ทั้งหมด

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
17
พลังน้ำใจ
16647
Zenny
37329
ออนไลน์
1868 ชั่วโมง
โพสต์ 2017-7-7 11:58:44 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณมากครับ

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
1
พลังน้ำใจ
33184
Zenny
12370
ออนไลน์
1545 ชั่วโมง
โพสต์ 2018-2-3 13:15:24 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

ประธานนักศึกษา

กระทู้
9
พลังน้ำใจ
86073
Zenny
39158
ออนไลน์
14113 ชั่วโมง
โพสต์ 2018-2-4 00:27:25 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
47535
Zenny
171
ออนไลน์
6741 ชั่วโมง
โพสต์ 2020-8-10 14:02:27 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
47746
Zenny
20373
ออนไลน์
2060 ชั่วโมง
โพสต์ 2020-9-11 22:26:53 | ดูโพสต์ทั้งหมด

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
46684
Zenny
20428
ออนไลน์
2268 ชั่วโมง
โพสต์ 2021-4-15 23:08:10 | ดูโพสต์ทั้งหมด

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
31078
Zenny
12896
ออนไลน์
1615 ชั่วโมง
โพสต์ 2021-5-13 17:35:17 | ดูโพสต์ทั้งหมด

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
24373
Zenny
81
ออนไลน์
1608 ชั่วโมง
โพสต์ 2023-5-6 02:16:10 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม

ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-11-19 11:42 , Processed in 0.096333 second(s), 25 queries .

Powered by Discuz! X3.5, Rev.8

© 2001-2024 Discuz! Team.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้