"ความทรงจำ...ไม่เคยเลือน" คุณเอ๋/CT จากบอร์ด palm ครับ กระทู้ที่ 2

kabuki

ตอนที่4....ใจคน
เราจำไม่ได้แล้วว่ากี่ปิดเทอมถึงได้เจอพี่ชาติอีกครั้ง ตัวเราก็โตขึ้นเรื่อยๆ ชีวิตวัยเด็กที่สนุกสนานมันผ่านไปรวดเร็ว หลังเหตุการณ์วันนั้น ทำให้เราไม่เป็นเล่นหน้าโรงหนังอีก อาจเป็นเพราะว่าเราจะไม่ได้เจอเขาแล้วก็เป็นได้ พี่ชาติหายไปนานจนเราเริ่มลืม เราพบเขากครั้งก็เมื่อเราเรียนจบชั้นปอ หก เรายังคงไปช่วยแม่ขายของที่ตลาดเหมือนเคย บางครั้งก็ไปดูหนัง แต่ไม่เคยดูฟรีสักครั้ง นึกขึ้นได้ว่าแม้แต่กับพี่ชาติเองเราก็ไม่เคยดูหนังด้วยสักครั้ง ปิดเทอม ปอ หก เรารอรายงานตัวขึ้น มอหนึ่ง เราได้เจอเขาอีกครั้งที่ฝายน้ำล้น ซึ่งวันนั้นเราเองก็ไม่รู้คิดอะไรถึงไปปั่นจักรยานเล่นแถวนั้น น้ำที่ฝายลดระดับลงเยอะมาก เราจอดรถแล้วลงไปเดินเล่นที่สะพานเหนือประตูเปิดปิดน้ำ มีคนนั่งสูบบุหรี่อยู่ตรงนั้นข้างๆก็คือรถมอเตอร์ไซค์เก่าๆ เความรู้สึกเหมือนคุ้นตาเราองก็พยายามนึกว่าเขาคือใคร เราก็แกล้งเดินไปแถวนั้น แล้วยืนมองเขา ผู้ชายผมยาวระต้นคอ มีหนวดไรๆ ตาดุ โยนบุหรี่ทิ้งแล้วมองหน้าเรา ..เฮ้ย มองอะไรวะ...เราหลบสายตาเขาแล้วหันหลังเดินกลับ...ได้ยินเสียงสตาร์ทรถ เราขึ้นขี่จักรยานที่จอดไว้ข้างๆ ค่อยๆปั่นเพราะถนนแถวนั้นเป็นดินลูกรัง...ถึงตอนนั้นเราเองก็ยังนึกไม่ออกว่าเขาคือใคร..เราปั่นจักรยานไปเรื่อยๆ สักพักรถมอเตอร์ไซค๋ก็มาอยู่ข้างๆ เราก็หันไปมองอย่างหวาดๆ...มีอะไรวะ....เขาจอดรถขวางทางเล็กน้อย..ไม่มีนี่ ก็มาขี่จักรยานเห็นมีคนยืนอยู่มอง ก็แค่นั้น พี่มีอะไรหละ....แต่ว่าหน้าพี่คุ้นมากนึกยังไงก็นึกไม่ออก...เราพยายามแก้ตัวกับความอยากรู้อยากเห็นเมื่อกี๊...หน้าตาเขาหาเรื่อง เรานึกเกลียดไรหนวดของเขาจริงเหมือนกับประกาศว่ากูเป็นหนุ่มแล้วโว๊ย...กูก็ว่ากูคุ้นหน้ามึง มึงชื่ออะไร...ชีอเอ๋ เขามองหน้าเราสักพักก็หัวเราะ จนเห็นเขี้ยว จำได้แล้ว..น้องเอ๋ หน้าโรงหนัง ....เรารู้สึกโกรธเพราะน้ำเสียงเหมือนเยาะเย้ย....แล้วทำไม..เราก็ออกตัวจักรยานอีกครั้ง..จำพี่ชาติไม่ได้แล้วเรอะน้องเอ๋ โตขึ้นเยอะนี่หว่า...จำไม่ได้เราพูดแบบเชิดๆ ( ไม่รู้ว่าดูหนังเยอะไปรึเปล่าเพราะยิ่งโตยิ่งสะบัดสะบิ้ง ) พี่ชาติจอดรถมาขวางไว้ จนทำให้เราต้องหยุดรถ มาคุยกันหน่อยสิ..ไงเรียนหนังสือชั้นไหนแล้ว..เขาจัดแจงจอดรถไว้ข้างๆศาลเจ้าแล้วเดินโอบไหล่เราตรงไปที่ม้านั่ง...พี่ถามทำไมไม่ตอบ ...ขึ้นมอหนึ่ง..ปีนี้อายุเท่าไหร่ 10ปี..อะไรวะทำไมเรียนเร็วอย่างนี้...ก็บ้านอยู่หน้าโรงเรียนเตี่ยเป็นเพื่อนครูก็เลยเรียนเร็ว...เราตอบไปตรงๆ..แต่ตอนนี้รอโรงเรียนเขารับอยู่เพราะอายุไม่ถึงขึ้น มอหนึ่ง....พี่ชาติยังโอบไหล่เราไว้..แล้วพี่หล่ะ อายุเท่าไหร่ เรียนที่ไหน...พี่เหรอ เรียนจบนานแล้ว ปีนี้กลับมาเกณฑ์ทหาร...พี่เรียนอะไร...เรียนช่าง...แต่เขาไม่ได้บอกว่าช่างอะไร ....เอ๋นี่เปลี่ยนไปเยอะหน้า หน้าตากวนๆดีหวะ..แล้วพี่มีเมียหรือยัง (ไม่รู้ถามออกไปได้ไง) ...ยัง แต่เคยมีเมียเด็กหวะ เขาหัวเราะอย่างขำๆในอดีตของเราทั้งคู่ ....เราไม่รู้สึกอะไรในการได้เจอพี่ชาติครั้งนี้ เขาเป็นหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง หน้าตาเขาดูดีขึ้นกว่าสมัยก่อน เราจำใบหน้าเขาตอนนี้ได้ดีกว่าเมื่ออดีต.....แล้วนี่จะไปไหน ไปเล่นบ้านพี่มั๊ย...โตแล้วแม่คงไม่ว่าแล้วมั้ง....แม่ไม่ว่าแต่เดี๋ยวพี่เล่นอะไรเจ็บๆอีก.....โตแล้วคงไม่เจ็บมั๊ง ว่าแต่ว่าไปมั้ย....พี่เขาเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ....ไปก็ได้...เราไม่รู้จะไปไหนแต่พออยู่ใกล้ๆเขากับเกิดความรู้สึกแปลกๆทันที เราออกเดินทางไปที่บ้านพี่ชาติทันที พี่ชาติเอาเท้าวางไว้ที่พักเจกรยานเราแล้วออกรถ เราไม่ต้องออกแรงปั่นเลย บ้านพี่ชาติคงเงียบเหมือนเมื่อก่อน ....พ่อแม่พี่หละ...แม่พี่อยู่กรุงเทพฯ พ่ออยู่โรงหนัง พี่อยู่คนเดียว..พี่ชาติบอกว่าพ่อไปค้างที่โรงหนังตั้งแต่เลิกกับแม่ บ้านนี้พี่ชาติจะมาอยู่เฉพาะตอนปิดเทอมเพราะเป็นบ้านของแม่....ไปที่ห้องกันเถอะ...ห้องพี่ชาติเปลี่ยนไปเยอะ มันรกไปหมดไม่น่าอยู่ มีขวดเหล้าวางเกะกะ...เรานั่งดูพี่เขาเปลี่ยนเสื้อผ้า...พี่ชาติปิดหน้าต่างและประตูเปิดพัดลมแขวนที่เพดาน...พี่ชาติโถมตัวลงมาที่เราทันที เราดิ้นรนผลักเขาออก เรารู้สึกกลัวพี่ชาติคนนี้..ไม่เอาไม่เอา...ไม่เอาแล้วมาทำไม ยิ่งโตยิ่งเหมือนผู้หญิงนะเอ๋ เป็นกระเทยรึเปล่า...พี่เขายังทับอยู่บนตัวเราแล้วจับหน้าเราให้หันมามองเขา แววตาเขาหื่นกระหาย แล้วเขาก็ซุกไซ้ลงมา มานึกดูตอนนี้ทำไมตอนเด็กมันดัดจริตอย่างนี้ พี่ชาติเห็นเราหยุดดิ้นแล้วจึงจูบปากเรา กลิ่นเหล้าจางๆ จากปากพี่ชาติ เรารู้สึกเคลิ้ม มันเหมือนกับในหนังเราเองก็ประมาณตัวว่าเป็นนางเอก ของมันเคยแล้วแม้ต้องรื้อฟื้นบ้างแต่ก็ความจำแม่นเรื่องอย่างนี้ ไม่นานเราทั้งคู่ก็เปลือยเปล่า พี่ชาติลูบคลำเราทุกส่วน ยกเว้นเคเพราะเราอายไม่ยอมให้จับ พี่ชาติยัดเยียดเคให้เราดูด มันอวบขึ้นกว่าเมือก่อน ขนที่โคนก็ดกดำขึ้นและยาวขึ้น พี่ชาติจับหัวเรากดกระแทกพร้อมกำชับอย่าให้โดนฟัน เราก็พยายามระวัง เราดูดให้พี่ชาติจนปากชา พี่ชาติกระเด้งสวนเร็วขึ้นพร้อมร้องคราง สองขาเขากางออก โดยมีหน้าเราซุกอยู่หว่างขา เรากดหัวเราถี่ยิบจนเราสำรักหลายครั้ง ไม่นานน้ำเหนียวๆคาวๆก็ไหลเข้าปากเรา มันฉีดอยู่กระพุ้งสักพัก พี่ชาติบังคับให้เรากลืน..กลืนเข้าไปอย่าบ้วนออกมานะ...เขาเอามือปิดปากเราไว้..เราผะอืดผะอมอยากอาเจียนจนน้ำไหล...เม่อเสร็จแล้วเราก็จะกลับบ้าน แต่พี่ชาติกลับมีอารมณ์ขึ้นมาอีก เราถูกลากมาที่เตียงแล้วกดตัวทาบทับ พี่ชาติฉีกขาเราออกแล้วเอาครีมทาผิวตอนหน้าหนาวทาที่ช่องของเรา เราเจ็บขาข้างที่พี่ชาติบีบไว้จนชา...พี่ชาติค่อยๆดันมันเข้ามาความลื่น ทำให้หัวมันหลุดเข้าไปได้เราดิ้นไม่หลุด ได้แต่ร้องไห้เพราะมันเจ็บพี่ชาติก็ดันทุรังที่จะมุดเข้าไปให้ได้ แต่ก็ได้แค่หัวมันเท่านั้น เขาดันเข้าดันออกจนเราแสบ สักพักน้ำอุ่นๆ ก็ฉีดเข้าไปในตัวเรา พี่ชาติดึงมันออกแล้วร้องครวญครางด้วยความเสียว เราเจ็บจนหลับไปเลย เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบความว่างเปล่า แต่งตัวเสร็จก็ลงมาข้างล่าง เราเจ็บก้นมาก กางเกงในรู้สึกแฉะเลยเอามือล้วงไปแตะมาดู มันเป็นสีแดงเหมือนเลือด...นี่เราจะตายมั๊ย..เราได้แต่นึกอยู่อย่างนั้นเราไม่มีแรงปั่นจักรยาน ได้แต่ค่อยๆเดินจูงกลับจนถึงบ้าน เตี่ยกับแม่ยังไม่กลับ พี่เลี้ยงกุลีกุจอมาหา..เอ๋ตกจักรยานเจ็บก้นมากเลย เก๋ไปนอนนะ พี่เลี้ยงช่วยประคองไปที่ห้องนอน แล้วเช็ดหน้าให้เรา ทำไมพี่ชาติใจร้ายกับเรานัก ทำไมเขาทำเราเจ็บ แล้วทิ้งเราไว้คนเดียว เราเกลียดเขา เราพึมพำกับตัวเองจนเราหลับไปเพราะความเหนื่อย

ตอนที่ 5...อาลัย

เราเป็นไข้อยู่หลายวัน ในสมัยนั้นคงยังไม่มีโรคเอดส์ ไม่เช่นนั้นคงจั่วติดไปแล้ว....วันแรกที่ไปตลาดจากหายไข้ก็เจอก็เจอพี่ชาติอีก เรากับเขาเดินสวนกันที่ทางเข้าตลาดพี่ชาติบอกว่า ...เอ๋ตามมานี่หน่อย มีเรื่องจะคุยด้วย...เราเองบอกไม่ถูกแต่ก็เดินตามเขาไป...ขึ้นรถสิ..เราก็ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ทันที พี่ชาติขับรถออกนอกตัวอำเภอไปเรื่อยๆ จนเราสงสัย...พี่จะไปไหน นี่มันจะค่ำแล้วนะเอ๋ต้องรีบกลับบ้าน...แล้วพี่เขาก็จอดรถที่ข้างทาง พร้อมกับลงจากรถแล้วเดินไปเรื่อยๆบนถนน เวลานั้นเป็นหน้าร้อน ทุ่งนาก็แปลงสภาพเป็นดินแห้งๆ...พี่ชาติเดินไปเรื่อยๆจนถึงสะพาน แล้วปีนขึ้นนั่ง เราเดินตามจนเหนื่อย...กลัวอะไรนักหนาวะเอ๋..เป็นเด็กผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิงจะติดแม่อะไรนักหนา...เราไม่ตอบได้แต่ก้มหน้างุด รูสึกว่าเหมือนลำคอมันตีบตัน น้ำตาไม่รู้มันเอ่อมาจากไหนแล้วมันก็ร่วงแผละลงมา เรานั่งข้างๆเขาก้มหน้านิ่ง พี่ชาติกระโดดลงมาจากราวสะพาน แล้วผลักหัวเราจนเราเซ ...แล้วนี่เป็นอะไร เราเงยหน้า...น้ำตามันค่อยๆไหล..เฮ้ยร้องไห้ทำไม..เรายกมือปาดน้ำตา ..ก็เดี๋ยวแม่ตีว่าเถลไถล..เราสะอื้นพยายามจะหยุด..เฮ้ยหยุดร้องได้แล้วน่ารำคาญ ไปกลับก็กลับ พี่ชาติจูงแกมลากเราไปที่รถ..แล้วหยุดยืนเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้....แล้วนี่หายไปไหนมาพี่ไปหาหลายที ทำไมไม่เจอ....ไม่สบายนอนอยู่บ้าน...เป็นอะไร...เจ็บก้น.มันเลือดออก...เขาก็หัวเราะเสียงดังลั่น...เขาอุ้มเรานั่งด้านหน้าเหมือนตอนนั้น ....นีขับมอเตอร์ไซค์เป็นยัง ..เราส่ายหน้า..มาพี่สอน..พี่ชาติค่อยๆออกรถแล้วกลับรถจากนั้นก็ปล่อยมือเราให้บิดและเร่งเครื่องเองเป็นครั้งคราว สักพักก็ปล่อยมือทั้งหมดให้เราประคอง รถและขับเอง เราตื่นเต้นกับเรื่องขับมอเตอร์ไซค์ จนหายกลัวแม่...พี่ชาติโอบตัวเราและขับเองเมื่อเราเริ่มประคองรถไม่ได้ หน้าของเขาแนบกับแก้มเราบางครั้งก็หอมแก้มเรา....เอ๋ไปเล่นบ้านพี่นะ..เราพยักหน้า....บ้านพี่ชาติไม่เงียบเหมือนทุกครั้งพี่ชาติเอารถจอดแล้วเดินนำเราขึ้นบนบ้านอย่างอารมณ์ดี พระอาทิตย์ตกดินไปแล้ว..พี่ชาติไม่ได้ทำอะไรเรานอกจากสอนให้เราจูบปาก นอนกอดเรา เรารู้สึกว่าเรามีความสุขมาก เราหายโกรธพี่ชาติแล้วเพราะ คำพูดของเขา...พี่จะไม่ทำให้เอ๋เจ็บอีกนะ...เอ๋ไม่เจ็บแล้วแต่กลัวมากกว่า..พี่ชาติปลดเสื้อผ้าออก แล้วทาบทับที่ตัวเราอย่างนุ่มนวล ...ตอนนั้นเราเพิ่งรู้ว่าตัวเองชอบผู้ชายด้วยกับแล้ว..ตอนที่เด็กกว่านี้ก็ไม่เคยจะสนใจอะไร..เราช่วยพี่ชาติจนเสร็จกับปากเรา...พี่ชาติไปส่งที่บ้านประมาณสองทุ่มทักทายเตี่ยกับแม่อย่างดี..เราแอบไปหาพี่ชาติทุกวันหลังจากนั้น แต่วันเวลาแห่งความสุขมันผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน...เอ๋แม่พี่ขายบ้านแล้วพี่ต้องกลับกรุงเทพฯแล้วนะ..พี่ชาติจะไปอยู่ไหนแล้วจะมาที่นี่อีกรึเปล่า...เราใจหายจนบอกไม่ถูก..คงไม่มั๊ง พี่ชาติค่อยๆจูบเราและกอดเราไว้หลวม เราอยู่ในสภาพอย่างนั้นจนถึงเวลาที่เราต้องกลับบ้าน ...พี่ชาติจะขึ้นรถกี่โมงเดี๋ยวเอ่จะไปส่งที่ บขส.นะ......เราเดินหาพี่ชาติอญุ่นานที่ บขส. พี่ชาติสะพายเป็โบกมือให้เราก็วิ่งไปหาทันที เรานั่งรอรถด้วยกัน..พี่ชาติแม่ฝากของไปให้ป้าด้วยนะ...เรามองหน้าพี่ชาติ เวลาอยู่ข้างนอกพี่ชาติจะคอยบอกให้เราระวังอย่าแสดงอะไรออกมามาก....แล้วถ้ามีโอกาสเราคงจะได้เจอกันอีกนะเอ๋...อย่าให้ใครทำอไรเอ๋อย่างพี่นะพี่หวง..เราพยักหน้า...รถมาแล้วแต่น้ำตาไม่ยักไหลเหมือนในหนัง..พี่ชาติตบหัวเราเบาๆ ..พี่ไปนะตั้งใจเรียนนะ โชคดี แล้วเอามืหยิกแก้มเราหนึ่งที..พี่ชาติก็โขคดีนะ .เรายืนโบกมืออยู่ข้างล่างทั้งนึกภาวนาว่าขอให้เรากับเขาได้เจอกันอีก ...เราไหว้พระทันทีที่ถึงบ้านพร้อมอธิษฐานให้พี่ชาติกลับมาหาเร็วๆ.........
.......เมื่อมาคิดดูตอนนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเรากับพี่ชาติมันยิ่งกระจ่างชัดขึ้นมาเรื่อยๆ เป็นเวลานี้ถ้าเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นคงจะดีกว่าตอนเด็กคงจะได้ทำอะไรมากกว่านี้.....เวลาผ่านไปนานมากเราเจอกับพี่ชาติอีกครั้งคืองานศพลุงนวย เมื่อราวๆมอห้า นับจากตอนที่จากกันก็เกือบห้าปี พี่ชาติตอนนั้นก็อายุราวๆ 26-27 เป็นผู้ใหญ่มากแล้ว พี่ชาติมาจัดการงานศพลุงนวยแต่พี่ชาติไม่ได้มาคนเดียว เมียและลูกเล็กๆ มาด้วย เรากับเขาเจอกันที่วัด พี่ชาติดูซึมๆ เราเดินเข้าไปทัก ในสายตาเราพี่ชาติดูดีขึ้นกว่าตอนเป็นจิ๊กโก๋ น่านอนด้วยกว่าตอนนั้นเป็นไหนๆ .....พี่ชาติจำเอ๋ได้มั๊ย ..เราถือโอกาสตอนที่เขาอยู่ลำพัง..จำได้สิ...พี่ชาติไม่เห็นมาเยี่ยมคนที่นี่บ้างเลย..เราตัดพ้อ..พี่ชาติมองหน้า เราอย่าพูดเรื่องเก่าเลยเอ๋....พี่ชาติยังคงสนใจกับการจดรายการคนทำบุญงานศพ...แล้วพี่ชาติเป็นห่วงเอ๋ บ้างมั๊ย..เอ๋ตอนนี้มันไม่เหมือนก่อน พี่แต่งงานแล้วและอีกอย่างพี่ไม่ได้ชอบผู้ชาย....แต่พี่ชาติก็..พี่ชาติเลิกสนใจกับงานตรงหน้า...พี่จำไม่ได้แล้วว่าตอนนั้นมันเป็นอย่างไร แต่พี่จะอยากให้เอ๋จำไว้แค่ว่า ในตอนนั้นก็คือตอนนั้น แต่ตอนนี้มันไม่ใช่และพี่ก็ไม่รู้จะตอบเอ๋ได้ยังไง...พี่ชาติมองหน้าเราอย่างไร้ความหมาย...เอ๋ก็ต้องโตขึ้นและเจอคนอื่นอีกมากมาย..เก็บเรื่องของเราไว้เป็นประสบการณ์ชีวิตแล้วกันนะ อย่าคิดมากเลย ตั้งใจเรียนหนังสือ และอย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้เกิดกับเอ๋อีก เพราะเอ๋เป็นผุ้ชายนะ จำไว้......เรารอที่จะเจอเขาเพื่อจะฟังคำพูดแบบนี้เหรอ..เรานั่งนิ่งสักพักแล้วก็เดินออกมาเงียบๆ สวนกับเมียและแม่ของเขา ที่ประตูโบสถ์ก็ทักทาย...พี่ชาติเรียนจบช่างแล้วไปต่อปริญญาตรี ตอนนี้ทำงานรัฐวิสาหกิจ เงินเดือนดีพอจะเลี้ยงครอบครัวได้อย่างดี....เราได้แต่สูดลมหายใจลึกๆนี่หรือความรักครั้งแรก ใจคนบทจะไม่มีเยื่อใยแล้ว ทำได้แค่เพียงไม่สนใจเท่านั้นเองหรือ........เราได้แต่ถอนหายใจแล้วค่อยๆลืมพี่ชาตินับแต่วันนั้น....


ตัดบทของพี่ชาติให้มันจบไปในตอนที่แล้ว ทำให้ค่อนข้างงงที่จะเข้าตอนใหม่



.

minone

ขอบคุณครับผม

xoman

ขอบคุณครับผม

sugarxxx

ก็แค่วันเวลาที่เปลี่ยนไป

khunnobi

ขอบคุณครับ

pandaman

ขอบคุณคับ

cokebundit

ขอบคุณครับผม

aotmini

ขอบคุณมากๆๆๆเลยนะครับ

paepaeii

ขอบคุณนะ

freezz

ขอบคุณครับ

adkwrm

ขอบคุณนะ

baby1234

ขอบคุณครับ

choochoo

ขอบคุงคราฟ

Blackblood888

สนุกชอบมาก ขอบคุณครับ

Verikapi

สงสารเอ๋

Soyu

ขอบคุณนะครับ

mooman

ขอบคุณครับ รอต่อนะครับ

nongbasz

ขอบคุณนะครับ

gaybin

สนุกมากครับ

Addy6699

ขอบคุณมากนะครับ