แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย nakrobh เมื่อ 2017-7-21 19:03 ( g- b) z, h/ U, }2 F5 d1 D! J
; F9 X+ g' {8 l0 ~; T9 v
ตอนนี้ผมนอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลครับ ผมยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นอะไร ผมรู้แต่ว่า พ่อ กับ แม่ ของผมต้องรีบเดินทางมาที่โรงพยาบาล พอมาถึงก็เข้าไปคุยกับคุณหมอ พออกมา ผมเห็นพ่อตาแดง แต่แม่ร้องไห้โฮเลย ส่วนพี่เอ็มก็เอาแต่กอดผมแล้วก็ร้องไห้ ส่วนพี่บาสก็เอาแต่ชกกำแพง พอมีคนห้าม ก็เข้ามากอดผมแล้วก็ร้องไห้ สักพักก็เดินไปชกกำแพงอีก จนแม่ผมต้องบอกว่า ถ้าไม่เลิกทำร้ายตัวเอง แม่จะไม่ให้พี่บาสคบกับผม ผมงงมาก ก็ผมยังไม่เคยบอกเรื่องของพี่บาสให้แม่ฟังเลย ส่วนไอ้เบส ก็นั่งทำหน้านิ่ง ๆ ตามสไตล์ ของมัน พอไอ้พี่เอ็มร้องไห้ ก็เข้าไปกอดปลอบ พอไอ้พี่บาสอาละวาด ก็เข้าไปห้าม ผมรู้สึกว่าผมหงุดหงิด เพราะไม่มีใครบอกผมสักที ว่าผมเป็นอะไร สุดท้ายเส้นความอดทนของผมก็ขาด “มิกจะกลับบ้าน มิกไม่อยากอยู่โรงพยาบาลมิกหายแล้ว “ ผมเริ่มโวยวาย ตอนนี้ทุกคนวิ่งมาที่เตียงผม พี่บาสรีบคว้าตัวผมเข้าไปกอด พ่อ กับแม่เดินเข้ามาแล้วก็บอกว่าผมต้องผ่าตัดสมอง ไม่งั้นผมจะอยู่ได้ไม่เกินสามเดือนผมตกใจมากที่รู้ว่าตนเองมีเนื้องอกในสมอง แล้ว มารู้ที่หลังว่าทุกคนทำเพื่อผม พ่อ กับ แม่ ต้องไปอยู่ชายแดน เพื่อจะได้สวัสดิการที่มากขึ้น พี่เอ็มต้องเรียนเทคนิคเพื่อจะได้มีเวลาทำงานพิเศษ แล้วที่พี่เอ็มต้องทำกับข้าวให้ผมกินเพราะต้องควบคุมเรื่องอาหาร และที่ไม่ให้ผมกินอาหารที่ผมอยากกิน ไม่ใช่พี่เอ็มขี้เหนียวแต่เพราะคุณหมอห้าม พอผมรู้ว่าทุกคนทำเพื่อผมขนาดนี้ ผมก็เลยต้องทำอะไรสักอย่าง “ทุกคนครับ มิกจะสู้ มิกจะเข้มแข็ง มิกจะต้องอยู่เพื่อทุกคน “ตอนนี้ทุกคนพากันร้องไห้แล้วก็เข้ามากอดผมไว้ “ พ่อ กับ แม่ครับ ถ้ามิกหาย พ่อกับ แม่ กลับมาอยู่บ้านเรานะครับ ส่วนพี่เอ็ม ก็เลิกทำงานพิเศษนะครับจะได้มีเวลาอยู่กับเบส “ พอผมพูดจบทุกคนก็ยิ้มและบอกให้ผมเข้มแข็ง ผมหันไปกวักมือเรียกพี่บาสให้เข้ามาใกล้ แล้ว กระซิบที่ข้างหู “ พี่บาส มิกรักพี่บาสมากนะมิกไม่ยอมตายหรอก “ พอผมพูดจบพี่บาสก็ร้องไห้โฮ พร้อมกับกอดผมไว้แน่น ในที่สุดคุณหมอก็กำหนดวันผ่าตัด คุณหมอบอกร่างกายผมแข็งแรงขึ้นมากการผ่าตัดจะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต แต่จะมีผลข้างเคียงคือ หลังผ่าตัดความทรงจำของผมอาจจะหายไปบางส่วน ทุกคนต่างดีใจ เมื่อรู้ว่าผมจะไม่ตาย ถึงผมจะจำอะไรไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่ผมกลัวครับ ผมกลัวว่าผมจะจำช่วงเวลาดี ๆ ที่ผมใช้ร่วมกับคนที่ผมรักทุกคน ไม่ได้ ไอ้เบสมันเห็นสีหน้าผม มันหยิบสมุดมาให้ผมเล่มหนึ่ง “ บันทึกช่วงเวลาที่มีความสุขไว้ ในตอนที่ยังไม่ลืม ถ้าจำไม่ได้ จะได้เปิดดู “ ผมมองหน้าไอ้เบส สรุป มึงเป็น X – MEN จริง ๆ ใช่ไหม ผมก็เริ่มบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ลงในสมุดผมมีเวลาแค่ หนึ่ง วัน เพราะวันพรุ่งนี้ตอนสามทุ่ม ผมจะต้องผ่าตัดแล้ว พอผมเขียนบันทึกเสร็จ ผมก็ต้องตกใจ ทำไมมีแต่เรื่องพี่บาส ผมฝากสมุดไว้ที่ไอ้เบส เพราะผมกลัวลืมว่าผมเก็บไว้ไหน ในที่สุดก็ถึงเวลาผ่าตัด ก่อนเข้าห้องผ่าตัด พี่บาสเข้ามากอดผมไว้แน่น “มิกต้องกลับมาหาพี่นะ พี่รอมิกอยู่ พี่รักมิกมากนะ “ แล้วผมก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย ตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน ทำไมมันมืดไปหมด พ่อ แม่ พี่เอ็มช่วยมิกด้วยมิกกลัว “ มิกต้องกลับมาหาพี่นะ พี่รอมิกอยู่ พี่รักมิกมากนะ “ เสียงใครพูดนะ ทำไมผมไม่เห็นหน้า ใครผมนึกไม่ออก “ มิกฟื้นแล้ว พี่ไปตามคุณหมอนะ “ ผมลืมตาขึ้นมา ก็เห็นหลังคนวิ่งออกไป ใครนะ สงสัยจะเป็นพี่เอ็ม สักพักก็มีคนเข้ามากันเต็มไปหมด จนพยาบาลต้องไล่ออกไป คุณหมอเข้ามาตรวจผม สักพักก็บอกให้พยาบาลย้ายผมไปอยู่ห้องพิเศษได้ “ มิก พ่อกับแม่ดีใจมากที่วันนี้มิกฟื้น ขึ้นมา คุณหมอบอกว่า ถ้าวันนี้ มิกไม่ฟื้น พ่อ กับ แม่ อาจจะไม่ได้มิกกลับมา“ พอแม่พูดจบก็ร้องไห้โฮกอดผมไว้แน่น สรุปว่าผมเข้ารับการผ่าตัด ผมสลบไปหกวัน แล้ว ฟื้นขึ้นมาในวันที่เจ็ดพอดี คุณหมอบอกว่าถ้าผมไม่ฟื้นภายในวันนี้ ผมอาจตายได้ ถ้าโชคดีก็เป็นเจ้าชายนิทรา “แม่ครับ มิกหิว “ พอผมพูดจบทุกคนก็พากันหัวเราะ ผมกวาดตามองคนที่อยู่ในห้อง มีพ่อ มีแม่ พี่เอ็ม แล้วไอ้คนที่มันั่งข้างพี่เอ็มมันเป็นใคร มันหล่อมากเลย ดูเป็นลูกคนรวยแต่ทำไมรู้จักพี่เอ็ม จะว่าเป็นเพื่อนพี่เอ็มมันก็ดูเด็กเกินกว่าจะเป็นเพื่อนพี่เอ็ม ผมกำลังจะถามพี่เอ็มก็มีคนเปิดประตูห้องเข้ามา มาถึงมันก็เข้ามากอดผม “ พอดี พี่คิดว่ามิก ตื่นมาต้องหิว พี่ก็เลยลงไปซื้อของกินมาให้ พี่ดีใจมากเลยนะที่มิกหาย “พูดจบมันก็มาหอมแก้มผมทั้งสองข้าง ผมจำมันได้ดีครับ ไอ้นี่มันคือนักบาสเบอร์เจ็ด ที่มันข่มขืนผม “ ไอ้เบอร์เจ็ด มึงมาอยู่ที่นี่ได้ไง มึงจะมาข่มขืนกูอีกแล้วใช่ไหม กูไม่กลัวมึงหลอก พี่ชายกูอยู่ “ พูดจบผมก็หันไปเรียกพี่ชาย “ พี่เอ็ม ไอ้เหี้ยนี่มันจะข่มขืนน้องมิก พี่เอ็มมาจัดการมันที “ ผมแปลกใจทำไมทุกคนยืนนิ่ง ผมหันไปที่ไอ้เบอร์เจ็ด มันร้องไห้ “ มิก จำพี่ไม่ได้จริง ๆ เหรอ “พี่เอ็มลุกขึ้นมาหาผม “ มิกจำเบสได้ไหม “ผมส่ายหน้า คุณหมอบอกว่าผมความจำหายไปบางส่วน ผมจำได้แค่ช่วงปิดเทอม ก่อนขึ้นมอสาม แต่อันที่จริงแล้ว ผมขึ้นมอสาม มาได้หลายเดือนแล้ว พี่เอ็มบอกว่าเบส เป็นเพื่อนสนิทผม แถมเป็นแฟนพี่เอ็มด้วย ตอนแรกผมตกใจมาก ที่พี่เอ็มมีแฟนเป็นผู้ชาย ส่วนไอ้เบอร์ เจ็ด มันชื่อไอ้บาส พี่เอ็มบอกว่ามันเป็นแฟนผม แล้วก็เป็นพี่ไอ้เบสด้วย ตอนนี้ผมกลับมาพักฟื้นที่บ้านแล้ว พ่อ กับแม่กลับไปทำงาน และ สัญญาว่าจะย้ายกลับมา ส่วนพี่เอ็มก็เลิกทำงานพิเศษ เพราะต้องรีบกลับบ้านมาดูแลผมแต่ไอ้คนที่นั่งอยู่นี่ซิ มาบ้านผมทุกวันหลังเลิกเรียน “ น้องมิกครับ หิวไหมครับ พี่ซื้อขนมมาฝาก “ผมจ้องหน้ามันเขม็ง “ กูถามมึงจริง ๆเหอะ กู กับ มึง เป็นแฟนกันได้ไง “ไอ้เบอร์เจ็ดมันยิ้มครับ “ก็พี่รักมิกมากไงครับ มิกก็เลยยอมเป็นแฟนพี่ “ ผมนึกในใจ ไอ้บาสมันรักกูจริงเหรอ ไอ้บาสมาหาผมทุกวันครับมาสอนหนังสือให้ผมด้วย เพราะความทรงจำของผมหายไป ผมก็เลยลืมเรื่องที่เคยเรียนไปทั้งหมดแล้วด้วย แต่ไอ้พี่เอ็มมันหัวเราะครับ บอกพี่บาส ว่าไม่ต้องสอนผมหรอก ถึงความทรงจำผมไม่หายผมก็จำเรื่องเรียนไม่ได้ ไอ้เบสมาทุกวันครับ เอาสมุดจดวิชาเรียนมาให้ผม ไอ้เบสมันแปลกครับ มันไม่ค่อยพูด ผมอยากถามมันเหลือเกินว่าอึดอัดไหม ผมแอบเห็นเวลามันอยู่กับพี่เอ็ม มันก็ไม่ค่อยพูด มีแต่ไอ้พี่เอ็มพูดคนเดียวแต่ดูไป มันสองคนก็มีความสุขกันดีนะ “เบสคือว่าสมุดที่เบสจดงานมาให้เราทุกวันนะ เรายังไม่ได้อ่านเลยสักเล่ม เบสไม่ต้องจดมาก็ได้นะ เราเกรงใจ “ ไอ้เบสมันทำหน้าตกใจมากเลยครับตอนที่มันได้ยินผมพูด ผมเห็นมันไปรื้อกองสมุดที่ผมวางไว้ มันหยิบขึ้นมาหนึ่งเล่ม แล้วส่งมาให้ผม”อ่านเดี๋ยวนี้ “ ผมตกใจมาก รีบหยิบสมุดขึ้นมาอ่าน ผมเปิดหน้าแรกขึ้นมา อันนี้มันลายมือผมนี่ “ บันทึกก่อนความทรงจำจะหายไป คุณหมอบอกว่า พรุ่งนี้ตอนสามทุ่มจะผ่าสมองเรา หมอบอกว่าความทรงจำของเราจะหายไปบางส่วน ไอ้เบสมันส่งสมุดให้เรา มันคงอยากให้เราเขียนเรื่องที่เราไม่อยากลืม ความจริงไอ้เบสเป็นเพื่อนที่เรารักมากนะ ถึงมันจะไม่พูด แต่มันก็อยู่ข้างเราตลอด ต้องเขียนไว้ เผื่อลืมไอ้เบส 5555 ส่วนเรื่องที่เราไม่อยากลืมที่สุด คือเรื่องของพี่บาส ผู้ชายที่เรารักมากที่สุดเลย มิกรักพี่บาสมากนะ ถ้า มิกจำพี่บาสไม่ได้มิกต้องเสียใจมากแน่ ๆ เลย ตอนนี้มิกอยากกอดพี่บาสให้แน่น ๆ อยากให้พี่บาสจูบมิก แล้วก็มิกอยากเย็ดกับพี่บาสมากที่สุดเลย ปกติเราทำกันทุกวัน ตั้งแต่มาอยู่โรงพยาบาลอย่างมากก็แค่หอมแก้ม ถ้ามิกหายดีแล้ว มิกจะให้พี่บาสเย็ดทุกวันเลย มิกรักพี่บาสมากที่สุดในโลก อยากเขียนอีก แต่ต้องพักผ่อน พรุ่งนี้จะผ่าตัดแล้ว มิกกลัวมากเลย แต่มิกจะสู้เพื่อทุกคน “ พอผมอ่านจบแล้ว ผมมองหน้าไอ้เบส “ ขอบใจมากนะเบสเพิ่อนรัก “ผมกับไอ้เบสกอดคอกันร้องไห้ ในที่สุดผมก็มั่นใจว่าไอ้เบสเป็นเพื่อนรักผมจริงๆ ผมขอโทษไอ้เบสที่ผมจำมันไม่ได้ มันส่ายหน้าแล้วก็กอดผมไว้ แต่ตอนนี้คนที่ผมอยากเจอที่สุดยังไม่มา ผมมองหน้าไอ้เบส “ พี่บาสมีแข่งบาส จะมาดึกหน่อย “ไอ้เบสมันบอกก่อนที่ผมจะถาม ผมกินข้าวกินยาเสร็จ ก็ยังไม่ยอมนอน ผมนั่งรอพี่บาสอยู่ จนพี่เอ็มทนไม่ไหว ต้องมาบังคับให้ผมนอน ในที่สุดผมก็ต้องพ่ายแพ้ ต่อฤทธิ์ยา ผมหลับไปในที่สุด ผมตื่นมาตอนเช้า เห็นพี่บาสนั่งหลับอยู่ที่เก้าอี้ข้างเตียงผม โดยที่มือยังกำมือผมไว้อยู่ พอผมขยับตัวพี่บาสก็ลุกขึ้นทันที ผมมองหน้าพี่บาสแล้วก็ร้องไห้ พี่บาสคว้าตัวผมเข้าไปกอด “ มิก ร้องไห้ทำไมใครทำอะไรมิก “ผมรีบส่ายหน้าทันที “ พี่บาส มิกขอโทษที่มิกจำพี่บาสไม่ได้ “ พี่บาสทำหน้าดีใจมาก “ มิกจำพี่ได้แล้วเหรอ “ ผมส่ายหน้า “ มิกจำพี่บาสไม่ได้ แต่มิกรู้แล้วว่ามิกรักพี่บาสมาก แต่มิกจะพยายามจำพี่บาสให้ได้นะ “ พี่บาสส่ายหน้า “ มิกไม่ต้องพยายามจำพี่ให้ได้หรอก “ผมหน้าเสียทันที “ พี่บาสไม่รักมิกแล้วเหรอ มิกจะพยายามนึก ให้ออกว่าเราสองคนรักกันขนาดไหน“ พี่บาสส่ายหน้า “ มิกไม่ต้องพยายามนึกเรื่องที่มิกจำไม่ได้ เพราะต่อไปนี้เราสองคนมาสร้างความทรงจำใหม่กันดีกว่า “ พี่บาสจูบปากผม “ พี่ จะทำให้มิกรักพี่อีกครั้ง พี่สัญญา “ แล้วพี่บาสก็ทำตามสัญญาจริงๆ ครับพี่บาสดูแลผมดีมากจนตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมรักพี่บาสจริง ๆ แต่พี่บาสไม่ยอมทำอะไรผมเลย ผมอยากรู้จริง ๆ ว่าเมื่อก่อนผมเย็ดกับพี่บาสทุกวันจริงหรือเปล่า เพราะตอนนี้พี่บาสแค่กอดกับหอมผมเท่านั้นเอง หรือว่าพี่บาสจะกลัวสะเทือนแผลผ่าตัด ตอนนี้มันหายดีแล้ว คุณหมอบอกว่าผมหายดีแล้ว ตอนนี้ผมกินอาหารเหมือนคนทั่วไปได้แล้ว แต่ว่าพี่บาส ตอนนี้ มันจิตตกยิ่งกว่าไอ้พี่เอ็มอีก มันแทบไม่ให้ผมกินของที่ไม่ได้ทำเอง พี่บาสบอกว่าสาเหตุที่ทำให้ผมอาการกำเริบ เป็นเพราะพี่บาส ผมก็จำไม่ได้หรอก พอไปถามพี่เอ็ม มันก็หัวเราะแถมมีหน้ามาว่าผมอีก ว่า “ มึงไม่ตายคาควย ก็ดีแล้วไอ้มิก “ ตอนนี้ผมไปโรงเรียนได้ตามปกติ แต่ผมที่หัวยังไม่ขึ้น ยิ่งตรงแผลผ่าตัดยิ่งน่ากลัว มันเป็นแผลยาวมากเลย ผมก็เลยใส่หมวกไว้ ที่โรงเรียนผมมีฝรั่งมาเรียนด้วย มันชื่อไอ้เจเค วันแรกที่ผมไปเรียนมันวิ่งมาหาผม แต่พอมันเห็นหัวผม ตอนถอดหมวก มันก็ไม่มาเข้าใกล้ผมอีกเลย แต่เพื่อนมันที่ชื่อไอ้แม็กซ์ นี่ซิมาวุ่นวายกับไอ้เบสเหลือเกิน ผมต้องคอยกันให้ ตลอด ก็ไอ้เบสมันเป็นแฟนพี่ชายผมนี่ ผมก็ต้องปกป้องตลอดชีวิต วันนี้ ผมแอบเห็นไอ้เบสร้องไห้หลังจากทะเลาะ กับ ไอ้แม็กซ์ แถมไอ้เจเคยังต่อยไอ้แม็กซ์ ด้วย ผมไม่รู้หรอกว่าทะเลาะกันเรื่องอะไร พอตอนเย็นพี่เอ็ม ก็พา ไอ้เบสไปไหนก็ไม่รู้มันบอกว่าให้ผมรอพี่บาสมารับกลับบ้าน สักพักพี่บาสก็พาผมกลับบ้าน “ มิกเย็นนี้อยากกินอะไร พี่จะได้โทรสั่งแม่บ้านให้ทำ“ ผมส่ายหน้า “ มิกอยากกิน K F C “ “ แต่ว่า “ “มิกหายดีแล้ว คุณหมอบอกว่ามิกกินได้ทุกอย่างแล้ว เชื้อมะเร็งก็ไม่มี เนื้องอกก็ผ่าออกหมดแล้ว คว้านจนไม่เหลืออะไรแล้ว “สุดท้ายผมได้กินไก่ทอดครับ แต่เป็นฝีมือพี่บาส มันก็ดูดีนะ ถ้าไม่นับ ที่ข้างนอกมันไหม้ ข้างในมันไม่สุก จนในที่สุดก็ต้องสั่ง K F C มาให้ผมกิน วันนี้วันศุกร์ครับ สงสัยไอ้พี่เอ็ม กับไอ้เบสจะไปเล่นดนตรี “ วันนี้พี่บาสค้างกับน้องมิกนะ “ ผมหันไปบอกพี่บาส “ มันจะดีเหรอมิก “ ผมมองตาขวางครับ “ โอเคพี่ค้างก็ได้ “ ตอนนี้เราสองคนนอนอยู่บนเตียงเดียวกัน พี่บาสดูกระสับกระส่ายมาก ผมแกล้งกลิ้งตัวเข้าไปหา “พี่บาสมิกหายดีแล้วนะ มิกอยากทำอะพี่บาส “พี่บาสมองหน้าผม “ พี่ว่าอย่าดีกว่า พี่กลัวมิกเป็นอะไรไป แล้วพี่บาสก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ ผมแกล้งนอนหลับ สักพักพี่บาสก็เข้ามานอน ผมรอจนพี่บาสหลับ แล้วผมก็ลุกขึ้นมา คืนนี้ผมจะลักหลับพี่บาส ผมมุดผ้าห่มพี่บาสแล้วดึงกางเกงพี่บาสออก พี่บาสไม่ใส่กางเกงในนอน ตอนนี้บาสน้อยมันนอนสงบอยู่ ผมใช้ปากอมเข้าไปทั้งอันสักพักมันก็ขยายตัวออกมา ผมคายออกมาแล้วก็ดูดไปที่หัวหยัก ผมดูดหัวหยักจนมันแข็ง ผมเห็นควยของพี่บาส ผมนึกในใจมันใหญ่ขนาดนี้จะเข้าได้ไหม แต่ไม่ต้องเป็นห่วงผมเตรียมพร้อมไว้แล้ว ผมหยิบเจลมาทาที่ควยพี่บาสจนเป็นมันเลื่อมเสร็จแล้วก็เอาเจลไปป้ายที่รูตูดตัวเอง ผมจับควยที่แข็งของพี่บาสตั้งขึ้นก่อนจะกดสะโพกลงไป มันคับแน่นมาก ผมไม่เจ็บ แต่มันเสียวมาก ผมค่อยๆกดลงไปจนหมอยพี่บาสมาจุกอยู่ที่ก้น ผมบดขยี้ไปมาเพราะรู้สึกว่าเสียวมาก ก่อนจะยกตัวขึ้น แล้วกด ลงมา ตอนแรกผมก็ค่อย ๆ ทำช้า ๆ ตอนหลังทนไม่ไหว ผมขย่มอย่างแรง ผมรู้สึกว่าคนข้างล่างจะเด้งเอวสวนขึ้นมาด้วย ผมเลยเลิกผ้าห่มออก พี่บาส นอนยิ้มอยู่ “ ลักหลับพี่เหรอ “ ผมอายมากเลยทุบไปที่ท้องของพี่บาส “ พี่ทำเองมิกจะได้ไม่เหนื่อย “ พูดจบ พี่บาส ก็ลุกขึ้นั่งทันที ก่อนจะจับผม กระแทกสวนอย่างแรง “ ซี๊ดดดดดส์ พี่บาส มิกเสียว “สักพักพี่บาสก็จับผมพลิกตัวหันหลังเป็นท่าหมา พี่บาสกระแทกผมแรงมาก จนหัวเตียงชนผนังห้องดัง กึกๆ ในที่สุดผมก็ทนไม่ไหว พ่นน้ำว่าวออกมาเต็มผ้าปูที่นอน พี่บาสเห็นผมเสร็จแล้ว ก็เลยอุ้มผมขึ้นเดินกระเด้าเย็ดไปทั่วห้อง สักพักก็ไปนั่งที่ขอบเตียงแล้วก็เด้งเอวสวนขึ้นมา คืนนั้นพี่บาสจับผมพลิกคว่ำ พลิกหงายไปหลายท่า กว่าพี่เขาจะเสร็จ ผมก็แทบลืมตาไม่ไหว เพราะเสียน้ำไปหลายรอบ พอเสร็จแล้วพี่บาสก็อุ้มผมไปอาบน้ำ แล้วเราสองคนก็มานอนกอดกันบนเตียง “วันนี้มิกเก่งจัง ปกติหลับก่อนพี่เสร็จทุกที “พี่บาสพูดเสร็จก็ก้มลงมาจูบที่ขมับผม “ก็มิกอยากอยู่กับพีบาสให้นานที่สุด “พี่บาสกอดผมแน่นเลยครับ “ไม่ต้องกลัวหรอกน่ะ ต่อไปนี้พี่ไม่ยอมให้มิกไปไหนแน่ เราสองคนจะต้องอยู่ด้วยกันตลอดไป “ผมกอดพี่บาสแน่นกว่าเดิม “มิกรักพี่บาสนะครับ “ พี่บาสจูบที่ขมับผม “ พี่บาสก็รักมิกมากนะ “ เราสองคนจูบปากกันอย่างดูดดื่ม “ มิกจะอยู่กับพี่ต่อใช่ไหม “ตอนแรกผมก็ยังงง สักพักก็เข้าใจตอนที่พี่บาสเริ่มไซร้ไปที่ซอกคอผม “ ครับมิกจะอยู่กับพี่บาส “ ในที่สุดผมก็ทำตามที่พูดไม่ได้ ผมไม่รู้เลยว่าผมหลับไปตอนไหน ก็พี่บาสของผมอึดเหลือเกิน “ พี่บาส มิกรักพี่บาสที่สุดในโลกเลย “
+ Z+ Z3 N; s; l3 C4 z. e" d
จบแล้วนะครับสำหรับเรื่อง “ นายตัวร้าย กะ คุณชายขี้โมโห “ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามผลงาน แล้วก็ฝากผลงานเรื่องใหม่ด้วยนะครับ ตอนนี้ก็จะทยอยลงมาเรื่อย ๆ ผู้แต่งจะพยายามแต่งหลาย ๆ แนวถ้าเรื่องไหนไม่ถูกใจผู้อ่าน ก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกันครับ BY นักรบสยบไพรี # R$ ~( R; ^$ H7 T4 e& I5 H
| 
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2017-7-21 18:54:52
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2017-7-21 19:07:57
โพสต์ 2017-7-21 19:51:48
โพสต์ 2017-7-21 20:19:33
โพสต์ 2017-7-21 20:29:37
