ผมไม่อยากตาย ขอน้ำอสุจิให้ผมหน่อย 2 ( วีระพงศ์ เผ่าพันธุ์นักรบ )

nakrobh

1 ^/ v* V  g$ g* b! G( r- ~4 C

นาวี อดีตองครักษ์หนุ่ม  กำลังนั่งอ่านประวัตินักเรียนเข้าใหม่ ที่มาเข้าเรียนในระดับชั้น ม. 1  ทั้งหมดกำลังยืนรายงานตัวอยู่หน้าผอ.  นาวีอ่านรายชื่อพร้อมกับไล่สายตาสำรวจเด็กชายทั้ง ห้าคน  ไม่น่าเชื่อ ว่าเด็กชายที่มีอายุแค่ 13  จะมีร่างกายที่แข็งแรง และสมบูรณ์ขนาดนี้ แต่ที่สะดุดตานาวีมากที่สุด จนต้องก้มลงมาอ่านรายชื่อใหม่อีกครั้ง “ วีระพงศ์ “  แค่ชื่อ ก็น่าสนใจ  เผ่าพันธุ์นักรบ  นาวี เปิดอ่านประวัติส่วนตัว  มิน่าถึงเป็นเผ่าพันธุ์นักรบ  ทุกคนในตะกูลเป็นทหารทั้งหมด   นาวีไล่สายตาไปที่เด็กหนุ่มอีกครั้ง  อายุ 13  เท่ากันแต่ทำไมถึงแตกต่างกันเพียงนี้ ทั้งๆ ที่เกิด วัน เดือน ปี เดียวกันแท้ ๆ ต่างเวลากัน แค่ 5 นาที  นาวีคิดไปถึง มนัสวี  ถ้าหลานของตน มีรูปร่าง บึกบึนดูแข็งแกร่งเหมือนเด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า นาวี  กับ นาคินคงไม่ต้องเหนื่อยถึงเพียงนี้  ก่อนที่ ผอ.จะพูดทักทายนักเรียนใหม่ทั้ง ห้า เสียงประตู เปิดเข้ามา ก่อนที่ร่างอวบ แสนน่ารัก จะถลาเข้ามาหาผู้เป็นลุง  โดยไม่สนใจว่ามีใครยืนอยู่บ้าง  “ ลุงวี นัสหิว  “  นาวีตกใจมาก ตอนนี้ยังเป็นเวลาเช้าอยู่ ปกติหลานชายจะไม่ร้องขอ อาหารแต่เช้า ทั้ง ๆ ที่เมื่อวาน เพิ่งได่รับอาหาร จากอาคม  เป็นจำนวนไม่น้อย  หันดูนาฬิกา เวลานี้ อาคม คงกำลังเรียนหนังสือ มนัสวี ถึงวิ่งมาหาลุงของตน  นาวีทำอะไรไม่ถูก  เพราะย่ามใจคิดว่าหลานมีแหล่งอาหารใหม่แล้ว  เมื่อเช้าก่อนกินอาหาร ตน  ก็เลยเรียก  นิว ดาวดวงใหม่แห่งห้องควีน เข้าห้องไปด้วยความสดใหม่  ผอ.หนุ่มก็เลยเสียน้ำไปแล้วสองน้ำ  แล้วนาวีจะมีอาหารให้หลานกินได้อย่างไร เร็วเท่าความคิด ผอ. หนุ่ม หันไป หา นักเรียนใหม่ทั้ง ห้าคน  “ ผอ. มีเรื่องจะขอร้อง พวกเธอ ทั้งห้าคน “นักเรียนใหม่ทั้งห้า ได้ยินเรื่องโรคประหลาด ของหลานชายผอ.  ต่างก็ทำหน้าไม่เชื่อ  เพราะคิดไม่ถึงว่าในโลกนี้จะมีคนเป็นโรคประหลาด ไม่สามารถกินอาหารอะไรได้ นอกจากน้ำอสุจิ  แถม ยังต้องดูดผ่านอวัยวะเพศชายเท่านั้น  เพราะถ้าน้ำอสุจิโดนอากาศจะกลายป็นยาพิษทันที ทุกคนพอได้ยินเรื่องเหลือเชื่อ ต่างมัวแต่ตกตะลึงอยู่  ผอ.หนุ่ม มัวแต่อธิบายให้นักเรียนใหม่ฟัง  จนมันช้าไปสำหรับ มนัสวี  “ ลุงวี นัสไม่ไหวแล้ว “ ทุกคนมัวแต่ตกใจ หันมาอีกที มนัสวี ก็ล้มลงไป  นาวีตกใจแทบสิ้นสติ รีบควักควยตัวเองออกมาจะไปยัดปากหลาน  แต่ไม่ทัน  เด็กหนุ่ม วีระพงษ์  เอาควยของตนยัดปาก มนัสวีแล้ว  พอท่ออาหารเข้าปาก  ด้วยสัญชาตญาณ แห่งการอยู่รอด   ปากของมนัสวี ดูดท่ออาหารอย่างเร็ว  แม้เจ้าของจะยังไม่ได้สติ  วีระพงษ์ ตัวเกร็ง จนกระตุก ก่อนจะส่งอาหารจำนวนมากมายเข้าไปในปากมนัสวี  วีระพงศ์เด็กหนุ่ม ผู้ไม่เคยมีประสบกาม เพราะอายุ เพิ่งจะ 13  ถึงแม้จะมีร่างกายที่ใหญ่โต เหมือนชายหนุ่มที่โตเต็มวัย น้ำแรกที่ออกจากควย  กลายเป็นอาหารของเด็กหนุ่มในอ้อมแขน  วีระพงศ์จ้องมองใบหน้าที่ตอนนี้ลืมตาขึ้นมาแล้ว แค่เพียงสบตา  หนุ่มน้อยวีระพงศ์ก็รู้สึกเหมือนไฟช๊อต   มนัสวีดูดกลืนอาหารจนหมด  จึงคายท่ออาหารออกจากปากก่อนจะส่งยิ้มหวาน ให้เด็กหนุ่ม ที่เพิ่งช่วยชีวิต  ของตนไว้ “ขอบใจนะ  ถ้าไม่ได้นาย เราต้องตายแน่ ๆ “  หนุ่มน้อยมัวตาตะลึงกับรอยยิ้มที่น่าหลงใหลจนไม่ได้เอ่ยคำพูดใดๆ ออกมา กว่าจะรู้ตัว ร่างอวบที่น่าหลงใหล ก็จากไปแล้ว  “ลุงวี  นัสไปเรียนก่อนนะ “นาวีเห็นหลานชายปลอดภัย ก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง  คิดในใจ ตนช่างหลงลืม ในตำรากล่าวเอาไว้ เมื่อใดผู้ป่วยเป็นโรคร้าย  พร้อมที่จะสืบพันธ์  อาหารที่ได้รับจากทางปากบนจะไม่เพียงพอต่อร่างกาย  หากอยากให้มีชีวิตต่อไป จักต้องได้อาหารจากทางปากล่างมาช่วยเยียวยา  เพราะสาเหตุที่คนผู้เป็นโรคต้องสาบเกิดจากหญิงที่ไม่ยอมมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย ในชาติที่แล้ว  ชาตินี้ถึงเป็นเวรกรรม ต้องมีเพศสัมพันธ์ทุกวันไป จนกว่าชีวิตจะหาไม่ นาวียิ่งนึกถึงตำราที่ตนเองได้อ่าน ยิ่งสงสารหลานชายเป็นยิ่งนัก แค่ต้องกินอาหารที่ไม่เหมือนใคร ก็ลำบากเหลือล้นแล้ว   และต้องมามีเพศสัมพันธ์เพื่อรักษาชีวิต  แล้วชายน้อยจะทนไหวไหม   ที่สำคัญตำรายังกล่าวไว้  ถ้าอยากให้ผู้ต้องคำสาบ มีชีวิตที่ยืนยาว  อาหารที่ได้รับจากปากล่างควรเป็น จากชายบริสุทธิ์ ที่ไม่เคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์ มิเช่นนั้น ผู้เป็นโรค จะมีอายุ ได้เพียง  20  ปี   นาวีนั่งคิดด้วยความกลัดกลุ้ม  ในโรงเรียน จะหาชายใดผู้ไม่เคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์ ในเมื่อทุกคนในโรงเรียน ต่างหื่นกระหายในกามรมณ์  พอเริ่มรู้ว่าตนพร้อมในการสืบพันธ์ ก็จะแสวงหากันทันที  พวกที่บริสุทธิ์ ก็มีแต่เด็กน้อย  ที่ยังไม่มีน้ำอสุจิ   ผอ.หนุ่ม มัวแต่กลัดกลุ้มจนลืมไปว่าตนไม่ได้อยู่เพียงลำพัง  “ผอ.ครับ  พวกผมไปได้หรือยังครับ  พวกเราเดินทางมาไกล  ต้องการพักผ่อน  “ เสียง วีระพงศ์  เด็กหนุ่ม ที่เพิ่งเสียน้ำแรกไป  รู้สึกว่าตนจะยืนไม่ไหว  ร่างกายต้องการพักผ่อน  เพราะเพิ่งเดินทางไกลมาตลอดสามวัน “ผอ.ได้สติ  คิดได้ทันที เด็กหนุ่มที่เพิ่งมาถึง ย่อมไม่ล่วงรู้ ความหฤหรรษ์ ของการเสพกามา ที่ทุกคนในที่นี้หลงใหล  “ ทุกคนออกไปพักผ่อนได้  แต่ วีระพงศ์  ผอ.มีเรื่องจะคุยด้วย รบกวนรอที่ห้องนี้ก่อน  “  “ วีระพงศ์ เธอเคยมีเพศสัมพันธ์ หรือยัง “ เด็กหนุ่มได้ยิน ก็ตกใจทำไมผอ.จึงถามตนเช่นนี้  “ ผมไม่เคยมีเพศสัมพันธ์  กับใคร แล้วก็ “เด็กหนุ่มรู้สึกเอียงอาย ถึงจะเป็นผู้ชายเหมือนกัน  “แล้วอะไร  บอกผอ.มาซิ  “  เด็กหนุ่มข่มความกระดากอาย  “ผมไม่เคยแม้กระทั่ง การชักว่าว น้ำว่าวแรกของผม  ก็คือ อาหารของมนัสวี “  ผอ.หนุ่ม  ได้ยิน รู้สึกดีใจมาก อย่างน้อยหลานชายของตน ก็น่าจะมีอายุ เกิน 20  ปี  ผอ.ขอร้องเด็กหนุ่ม ให้ช่วยหลายชายของตน เด็กหนุ่มไม่รั้งรอ  รีบตกปากรับคำ  เพราะเด็กหนุ่ม ก็หลงใหล ชายผู้กินน้ำแรกของตนไปเหมือนกัน  ผอ.บอกให้ วีระพงศ์ ไปพักผ่อน รอให้ถึงเวลาอิสระ ผอ.จะให้เด็กหนุ่มเข้าห้องกับมนัสวี พอเด็กหนุ่มออกจากห้องไป  นาวี  ก็ เรียก นาคินให้เข้ามาพบทันที   “ นาวี มันต้องทำแบบนั้น จริง ๆ  เหรอ “นาคินถามนาวี ด้วยความสงสัย  ชายหนุ่ม ก็คิดเหมือนนาวี  ว่า ชายน้อยยังเป็นเด็กไม่คิดว่าจะถึงวัยที่สามารถสืบพันธ์ได้แล้ว “ แล้วมนัสวี จะทนความเจ็บปวดได้ไหม “ นาคินยังเป็นห่วงหลานชาย  “ ทุกคน ต้องผ่านช่วงเวลานั้น  ท่านชายก็น่าจะทราบดี “นาคินหน้าแดงด้วยความเขิน  “ แต่นั่นมันเป็น นาวี ที่ช่วยเรานะ “ นาคิน ยังจำครั้งแรกของตนได้  ตอนนั้น ชายเล็ก ก็มีอายุ 13  เท่าหลานชายตอนนี้  ด้วยความสงสาร องครักษ์หนุ่ม ที่ไม่มีที่ปลดปล่อยความใคร่ ชายเล็กจึงเสนอตัวเองช่วยเหลือองครักษ์หนุ่ม  “  นาวีมีประสบการณ์มากมาย  ทำให้เราสุขสมโดยไม่เจ็บปวดมาก  แต่ เด็กหนุ่มที่ท่านเลือก  ไม่มีประสบการณ์  เราเกรงว่า มนัสวีจะเจ็บจนทนไม่ไหว  “นาวีเอื้อมมือไปจับบ่าของนาคิน  “แต่เพื่อรักษาชีวิต ของ ท่านชายน้อย พวกเราก็ต้องทำ “ ฝ่าย หนุ่มน้อย วีระพงศ์  ถึงจะมีร่างกายบึกบึนเหมือนชายหนุ่ม  แต่ด้วยวัยเพียง 13 ปี  หนุ่มน้อยไม่เคยมีประสบกาม หลังจากได้รับปากผอ.ว่าจะช่วยหลานชายของผอ. เด็กหนุ่มก็เฝ้าแต่คิดถึง หนุ่มน้อย ร่างอวบ ที่มีใบหน้างดงามน่ารัก  จนกระทั่งเก็บเอาไปฝันในยามหลับใหล  ในฝันของเด็กหนุ่ม  มีแต่ภาพตนเองรวมเพศ กับ มนัสวี  ในฝันเด็กหนุ่มช่างเก่งกาจ  สามรถพามนัสวีไปถึงจุดสุขสมได้หลายครั้งหลายครา   เด็กหนุ่ม สะดุ้งตื่นเพราะมีคนมาเคาะประตูห้อง  วีระพงศ์เดินไปเปิดประตู    “ เธอ คือวีระพงศ์  ใช่ไหม “ เด็กหนุ่ม มองหน้าชายหนุ่มผู้หล่อเหลาที่มาพร้อมกับร่างกายที่บึกบึนสมชายชาตรี   “ ครับ เรียกผมว่าพงศ์ ก็ได้  แล้วคุณคือ “ “ ฉันชื่อ นาคิน เป็นอาจารย์สอนวิชาการต่อสู้ และที่สำคัญฉันคือ  อา ของ มนัสวี “หนุ่มน้อยพยักหน้ารับรู้  พลางคิดในใจ  อา  กับลุง  ดูหล่อเหลา ร่างกายสมเป็นชายชาตรี  แต่ทำไมหลานชายเพียงคนเดียวถึงมีรูปร่างหน้าตา  ไม่ต่างเด็กหญิงที่สวยงามน่ารัก   “ ตาม อาจารย์มา “หนุ่มน้อยเพิ่งตื่นจาการนิทรา สติย่อมไม่สมประกอบ เขาเดินตามชายหนุ่มไปด้วยความมึนงง  จนกระทั่งถึงห้องหนึ่ง  ที่ภายในมีเตียงหนานุ่ม นอนน่าสบาย  “ เธอ คงรู้นะ ว่าอีกสักพัก  เธอจะต้องเข้าห้องกับ มนัสวี “หนุ่มน้อยพยักหน้า  “ เธอคิดว่าเธอจะทำสำเร็จไหม “ หนุ่มน้อยนั่งนิ่ง เพราะตนก็ไม่เคยมีประสบการณ์  “ ผมจะพยายามทำให้ดีที่สุดครับ “  นาคิน สำรวจเด็กหนุ่มตรงหน้า   นาวี ช่างเลือกชายคนแรกให้มนัสวีได้เหมาะสมเหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาที่ดูหล่อเหลา ร่างกายที่สมกับเป็นชายชาตรี และแววตาที่ฉายความฉลาดออกมาอย่างชัดเจน  “ อาจารย์ฝาก เธอดูแล มนัสวีด้วยนะ  ฉันเหลือแค่ หลานชายเพียงคนเดียว “นาคินพูดจบก็อดที่จะตาแดงไม่ได้ หนุ่มน้อยแสนฉลาดแสร้งไม่เห็นดวงตาที่แดงกร่ำ  “ ผมจะพยามยาม เพื่อ มนัสวีครับ “  นาคินกล่าวขอบใจวีระพงศ์  ก่อนจะเดินออกจากห้องไป  เพื่อไปพาหลานชายตัวน้อย  ที่โชคร้าย เกิดมาพร้อมกับโรคประหลาด  “ อานาคิน นัสต้องเข้าห้องจริง ๆ เหรอ “ นาคินอุ้มหลานชายขึ้นมา  “ มนัสวี ถ้าหลานไม่เข้าห้อง  หลานก็จะไม่ได้อยู่กับ ลุงนาวี  กับอานาคิน นะ “ เจ้าชายตัวน้อยร้องไห้  “แต่  เอ็มบอก นัส ว่ามันเจ็บมาก “ นาคินมองหน้าหลานชายด้วยความตกใจ  “ เอ็ม คือเพื่อน ของ นัส  ตั้งแต่อนุบาลนาคินจำได้ว่าเด็กชายตัวเล็กมากกว่า มนัสวี แถมยังผอมบาง  “ เอ็ม เคยเข้าห้องแล้วเหรอ “มนัสพยักหน้าให้อาหนุ่ม ก่อนจะกระซิบที่ข้างหู  “เมื่อวาน  กับ อาจารย์ ชัยเดช “  นาคินนึกถึงอาจารย์ชัยเดช  ผู้สอน วิชาวิทยาศาสตร์ อาจารย์หนุ่มผู้จบมาใหม่เพิ่งเข้ามาสอนได้ไม่นาน อาจารย์ที่ท่าทางอ้อนแอ้น แต่กลับพาเด็กห้องควีนเข้าห้อง  “อานึกว่า อาจารย์ ชัยเดช จะพานักเรียนห้องคิง เข้าห้องเสียอีก  “ นักเรียนห้องคิง  คือ เด็กที่มีหน้าตาหล่อเหลามีร่างกายบึกบึนสมชายชาตรี   เด็กห้องนี้จะเป็นที่หมายปองของเด็กห้องควีน  และเด็กห้องทั่วไป  “ เอ็มบอก อาจารย์ทำไม่เป็น  อยู่ดี ๆก็ยัดเข้าไปเลย  เอ็มบอกว่าเจ็บมาก “นาคิน  คิดตาม  ถ้าไม่มีการเตรียมพร้อม  ครั้งแรกมันต้องเจ็บมากแน่ ๆ  แล้ว หนุ่มน้อยวีระพงศ์  จะรู้ไหม   ต้องทำอย่างไรบ้าง  แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว   ก็แล้วแต่บุญแต่กรรมของมนัสวี ละกัน  ว่าจะเจอครั้งแรกแบบไหน   นาคินเคาะประตูห้องอีกครั้ง  วีระพงศ์ เปิดประตูออกมา  เด็กหนุ่มจ้องมองร่างอวบที่กอดคอ  อาแน่น ไม่ยอมหันมา เด็กหนุ่มอยากจะรั้งร่างอวบนั้นมาอุ้มเองเหลือเกิน  แต่ก็กลัวว่า มนัสวี จะตกใจ จนไม่ยอมเข้าห้องกับตน  “ นัส หลานต้องเข้าห้อง กับ พงษ์ นะ  หันหน้าไปมองหน่อยซิ “  มนัสวีหันหน้าไปมองเด็กหนุ่ม เจ้าชายน้อยจำได้ว่าเป็นผู้ช่วยชีวิตตนไว้เมื่อเช้า  “ นายนะเอง ที่มาช่วยเราเมื่อเช้า “มนัสวีส่งยิ้มให้หนุ่มน้อยตรงหน้า วีระพงศ์เห็นรอยยิ้มที่ตนหลงใหล  จนอดใจไม่ไหว  รั้งร่างอวบมาอุ้มไว้เอง  “ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ “ วีระพงศ์ บอกนาคิน  ก่อนจะปิดประตูห้อง ตอนนี้เด็กหนุ่มทั้งสองกำลังนั่งอยู่บนเตียง ต่างคนต่างเงียบเพราะไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน  “ นายจะทำอะไรเรา  ก็ทำซิ “ เจ้าชายน้อยพูดจบ ก็ล้มตัวนอนไปบนเตียง นอนกางแขน  กางขา หลับตาปี๋ วีระพงศ์ห็นแบบนั้นก็อดหัวเราะไม่ได้ รีบดึงร่างอวบให้ลุกขึ้นมา  “เราลุกขึ้นมาคุยกันก่อนดีไหม “ มนัสวีรีบลืมตาอย่างเร็ว  “ นายจะไม่ทำเหรอ  ลุงวี บอกว่าถ้าเราไม่ได้ใช้ปากล่างกินน้ำของนาย เราจะต้องตายนะ “ มนัสวี ร้องขึ้นด้วยความกลัว    วีระพงศ์ หัวเราะร่า  “ทำไมเราจะไม่ทำละ “พูดจบร่างหนาก็ยื่นปากไปประกบริมฝีปากบาง ที่ขยับขึ้นลง  ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปหาความหวานภายใน  เรื่องแบบนี้ไม่มีใครเป็นตั้งแต่เกิด  แต่ธรรมชาติของมนุษย์จะสอนให้ตนเป็นผู้เรียนรู้เอง ตอนนี้ร่างกายของทั้งสองเปลือยเปล่า ต่างคนต่างช่วยกันถอดเสื้อผ้าของอีกฝ่ายออก  มันเกิดจากความปรารถนาที่ล้นปรี่ของทั้งสอง  ตอนนี้ทั้งสองกำลังปรนเปรอให้กันและกันอยู่ ไม่น่าเชื่อว่าเด็ก อายุแค่ 13 จะรู้จักการใช้ปากให้ความสุขกัน  มนัสวีคุ้นเคย กับกับดูดเจ้าท่ออาหารอยู่แล้ว เจ้าชายน้อยดูดอย่างดูดดื่มเพื่อหวังจะให้อาหารได้เข้าปากของตน  ด้านวีระพงษ์ไม่เคยสัมผัสแท่งกายของผู้อื่นมาก่อน แต่พอเจอ แท่งขาว  สีชมพู ขนาดกะทัดรัด ก็อดใจไม่ไหว ดูดเลียจนชายน้อยดิ้นพล่าน เพราะไม่เคยมีใครได้สัมผัส ของติดกายของตนมาก่อน  ลุง และ อาไม่กล้าแตะต้อง  เพราะกลัวจะเป็นอันตรายต่อหลานชาย  ถึงแม้ในตำราจะไม่ได้เขียนบอกไว้    “นัส  พอก่อน  เราต้องให้นัสกินอาหารด้วยปากล่าง  “ วีระพงษ์ รีบผลักหัวมนัสวีออกเพราะกลัวว่าถ้าตนป้อนอาหารให้ปากบนไปแล้ว จะไม่มีอาหารเหลือให้ปากล่าง เด็กหนุ่มลุกขึ้นไปหยิบหลอดเควาย ที่นาคินเตรียมไว้ให้   จัดการบีบเจลใส่นิ้วแล้วแทงเข้าไปในรูสวรรค์  แค่นิ้วเดียวก็สัมผัสได้ถึงการตอดรัดที่แสนแนบแน่น  วีระพงศ์คว้านนิ้วไปทั่วรูก่อนจะเพิ่มนิ้วที่สองเข้าไป  “ซี๊ดดดดดดส์  พงษ์ นัส เสียว  “ เด็กหนุ่มได้ยิน  ก็เพิ่มนิ้วที่สามเข้าไปคว้านนิ้วไปจนทั่ว  จนไปเจอจุดเสียวเสียงครางของคนหน้าหวาน ช่างกระตุ้นอารมณ์ของเด็กหนุ่มเหลือเกิน  เด็กหนุ่มตัดสินใจเอาควยของตนที่มีขนาดใหญ่กว่านิ้วทั้งสามเกือบเท่าตัว  เข้าไปจ่อแทนที่นิ้วที่ดึงออกมา  แค่หัวหยักที่ดันเข้าไป  ร่างอวบก็ดิ้นทุรนทุราย  “ซี๊ดดดส์ พงษ์  นัดเจ็บ  เอาออกไป “ เด็กหนุ่มเอื้อมมือไปจับควยขนาดกะทัดรัดของมนัสวี ใช้มือรูดขึ้นลง อย่างช้าๆ  “ซี๊ดดส์ “ แล้วค่อย ๆกดแท่งแห่งความเป็นชายของตนเข้าไปในรูสวรรค์ ที่กำลังตอดรัดสิ่งแปลกปลอมที่เข้าไปภายใน  “ ซี๊ดส์ อึ้ยย “ ในที่สุดวีระพงษ์  ก็ทำสำเร็จ เด็กหนุ่มสอดแทรกความเป็นชายเข้าไปจนมิดลำ ภายในช่างตอดรัด  จนเด็กหนุ่มทนไม่ไหว  ต้องถอนแก่นกายออกมา  แล้ว กระแทกกลับเข้าไปอีกครั้งสักพักหนึ่งจากช้า ๆ  ชายหนุ่มแรงดีก็กระแทกร่างอวบไม่ยั้ง  เสียงดังพั่บๆๆๆก้องไปทั่วห้อง  “ ซี๊ดดดส์  เร็วเข้า พงษ์  นัดชอบมากเลย “ยิ่งได้ยินเสียงคราง จากคนใต้ร่าง หนุ่มน้อยไม่รอช้า รีบกระแทกให้เร็วกว่าเดิม  วีระพงษ์รู้สึกว่าตนแทงไม่ถนัด  จึงยกท่อนขาอวบพาดคอ แล้วยกขึ้น ก้นของมนัสวีลอยขึ้นจากที่นอน  วีระพงศ์รัวเอวไม่ยั้ง เสียงดังจนคนที่นั่งดูหน้าจอทีวี ต้องหัวเราะออกมา   “ เห็นไหม ผมบอกแล้วว่าไม่ต้องเป็นห่วง “ นาวีหันไปทำตาเจ้าเล่ห์ใส่ชายที่นั่งข้าง  “ เรา ก็แค่เป็นห่วงกลัวหลานจะทนไม่ไหว “ นาวีเอื้อมมือไปลูบขาคนที่นั่งข้าง ๆ   “ แล้ว ท่านชายเล็ก  ไม่คิดจะช่วยองครักษ์ บ้างเหรอ “นาคินหัวเราะออกมา  “ แล้วท่านองครักษ์จะมีแรงพอที่จะรับของที่เราจะให้ได้ไหม  “นาวีได้ยินดังนั้น ก็รีบลุกขึ้นไปแนบริมฝีปาก กับชายที่นั่งข้าง   ตอนนี้ภาพในจอ   กับ คนที่นั่งดูจออยู่ตอนแรก   กำลังแข่งกันหาความสุขให้กับตัวเองอยู่  ไม่น่าเชื่อว่าความสัมพันธ์ของผู้ร่วมสายโลหิต  จะมีความสามารถในทางเสพกามรมย์ ไม่ต่างกัน  ตอนนี้ภาพในจอกำลังแสดง ร่างอวบ ขึ้นขย่มชายบึกบึนที่อยู่ด้านล่าง  ฝ่ายด้านอาหนุ่ม  ก็กำลังขย่มอดีตองค์รักอย่างแรง ไม่แพ้กัน  ในที่สุดก็ไม่ผู้ใดชนะ ทั้งสี่คนตัวกระตุกพร้อมกัน  มนัสวี  พ่นน้ำว่าวไปบนตัววีระพงศ์อย่างแรงมีส่วนหนึ่งกระเด็นไปที่ใบหน้าของชายหนุ่ม  ส่วนวีระพงศ์ ก็พ่นน้ำของตนเข้าไปในตัวของมนัสวีเต็มแรง   ด้านนาวี ก็พ่นน้ำเข้าไปในตัว นาคิน แรงไม่แพ้ วีระพงศ์  แต่น้ำของนาวี วันนี้พุ่งไม่แรง  ตกเพียงหน้าท้องขององค์รักษ์    ฝ่ายมนัสวี หลังจากได้รับน้ำอสุจิของ วีระพงศ์ เข้าไปเต็มแรง  เจ้าชายน้อยตัวกระตุก  ก่อนจะฟุบร่างไปบนอก ที่แข็งแกร่ง ของวีระพงษ์    “ พงษ์  นัสมีความสุขมากเลย  ตอนนี้นัดรู้สึกอิ่มมากเหมือนจะไม่ต้องกินอาหารไปทั้งอาทิตย์  “  วีระพงศ์ ได้ยินดังนั้นก็ตกใจ  “ พงษ์  อยากให้นัสมากินอาหารที่พงษ์ ทุกวัน “มนัสวีหัวเราะร่า  “กินของคนเดียวก็เบื่อแย่ นัสต้องไปกินของคนอื่นบ้าง “ วีระพงศ์ได้ยินดังนั้น ก็จับร่างอวบให้พลิกตัวลงนอนหงาย  “ ถ้างั้น คืนนี้ นัสก็กินของพงษ์ ให้อิ่ม จะได้ไม่ต้องไปกินของคนอื่น “แล้ววีระพงศ์ ก็เริ่มป้อนอาหารให้มนัสวีอีกครั้ง  คืนนี้มนัสวีได้กินอาหารจากวีระพงศ์ ทั้งปากล่าง  ปากบน  อย่างท่วมท้น กว่าจะถึงเวลาเช้า ไม่รู้ว่ามนัสวี จะท้องแตกตายก่อนไหม

minone

ขอบคุณครับผม

tan2

เล่าเรื่องได้น่าสนใจมากครับ

woonpw

ขอบคุณครับ

jojoezaza

ขอบคุณครับ ต่อเร็วๆนะ หนุกดี

Zeroxxx

ขอบคุณครับ

cchheeooww

สุดยอดเลย

Soyu

ขอบคุณนะครับ

boom2529

ขอบคุณครับ

Mrfox

สนุกจัง ขอบคุณครับ

act123

ขอบคุณครับ

kabuki

สุดยอดของการเล่าเรื่องครับ
) g- y! Z0 G; ~6 Y
! O6 r  Q: n6 Mขอบคุณครับ

lumos

มาต่ออีกนะครับ รออ่านๆๆครับ

redboy

สุดยอดจริงๆ

taira

น่าสนใจจังคับท้องอิ่มปากบนปากล่างช่างคิดดีคับสนุก

MyBady

เป็นตอนที่เสียวมากๆครับ

doodd

ขอบคุณนะครับ

mbamint

ขอบคุณครับ

cake_dong

ขอบคุณครับผม

nokkao

โดนเปิดซิงครั้งแรก เจ้าชายน้อยก็ อิ่มแปล้เลยนะ