สมาคมชาวแฟลต 5(ข้าวใหม่ปลามัน) “ตื่นแล้วหรือครับพี่ต๊ะ” “ตื่นแล้ว” “ผมตื่นมารอบนึงแล้ว แต่พี่ต๊ะกอดผมแน่น ผมก็เลยหลับต่อ” “จริงหรอ แล้วทำไมไม่ปลุกพี่ล่ะ” “ไม่อยากรบกวนนะครับ” “แหม....คนดีของพี่” ผมพูดพร้อมกับก้มลงไปจูบที่หน้าผากเต้อีกครั้ง ไฟจากข้างนอกส่องเข้ามาทำให้เห็นร่างเปลือยเราสองคนได้อย่างชัดเจนน้องเต้เป็นคนผิวขาวเมื่อเจอแสงไฟส่องมันจะเกิดประกายได้ในความมืด ผมกึ่งนั่งกึ่งนอนโดยมือข้างนึงน้องเต้ใช้เป็นหมอนหนุน อีกข้างนึงน้องเต้เอาไปกุมไว้บนอก “พี่ต๊ะครับ” “ว่าไง” “เราสองคนมีไรกันแล้ว…….” น้องเต้พูดไว้แค่นั้นแล้วก็หยุด ก่อนที่จะมีเสียงหายใจฝืด ๆเหมือนคนจะร้องไห้ “ทำไมครับ คิดว่าพี่จะได้แล้วทิ้งหรอ” “เปล่าครับ ....แต่เต้กลัวใครจะรู้” “ใครจะรู้ล่ะ มีแค่พี่กับเต้สองคนเท่านั้นเอง เต้ไม่พูด พี่ไม่พูด” “แล้ว.....พี่จะ...เออ....ยังรักเต้เหมือนเดิมมั้ยครับ” “พี่รักเต้ไม่เหมือนเดิมแน่นอน” เต้หันขึ้นมามองผมทันทีอย่างตกใจ “ทำไมครับ” “เพราะพี่รักเต้มากขึ้นกว่าเดิมนะซิ ตอนนี้เต้เป็นเมียพี่แล้วนะพี่ก็ต้องรักมากกว่าเดิมซิครับ” เต้เอามือมาทุบอกผมอย่างแรง “พี่ต๊ะบ้า....” ผมกอดเต้แน่นขึ้น ผมบอกตรง ๆ ว่าตอนนี้ผมรักเต้ที่สุด เรานอนกอดกันสักพักแล้วก็ลุกขึ้นพากันไปอาบน้ำ “อาบน้ำเถอะ เดี๋ยวไปหาอะไรกินกัน พี่หิวแล้ว” “เมื่อกี้ยังไม่อิ่มหรอ ตั้งสองน้ำ” “เต้ก็สองเหมือนกันนะ....ใช่ปะ” “บ้าพี่รู้ได้ไงว่าเต้สอง” “พี่รู้แล้วกันน่า”แหมก็ควยเราอัดอยู่ในรูตูดน้องเต้ทั้งดุ้น แล้วน้องเต้น้ำแตกตอนไหนเราจะไม่รู้สึกเชียวหรือ เพราะตอนฝ่ายรับน้ำแตกตูดมันจะมีอาการขมิบตอดอย่างรุนแรงและมันจะเสียวควยสุด ๆ หลายคนเวลาเย็ดกันถึงชอบให้น้ำแตกพร้อมกันก็เพราะสาเหตุนี้แหละ เด็กเอยเด็กน้อย ไม่ประสาเอาเสียเลย 5555555 เราอาบน้ำแต่งตัวเสร็จกำลังเดินลงบันใดจากชั้น4 “โอ้ย...” เต้ร้องขึ้น “เป็นไรเต้”ผมถามเต้ด้วยความห่วงใย “เจ็บตูดครับ เวลาเดินมันหน่วง ๆ” เต้กระซิบเบา ๆ แบบอาย ๆ “พี่ขอโทษนะรุนแรงไปหน่อย เดี๋ยวก็หาย งั้นเดินช้า ๆ แล้วกัน” “มันก้าวขาไม่ออกนะครับ พอก้าวมันก็เจ็บตึง ๆ “ “งั้นพี่ว่าเต้ไปรอพี่ที่ห้องดีกว่านะเดี๋ยวพี่ลงไปซื้อกับข้าวมากินบนห้องดีกว่า เอานี่กุลแจห้อง พี่ไปแปบเดียวเดี๋ยวมา” ผมยื่นกุลแจห้องให้เต้แล้วก็รีบลงไปข้างล่าง เพราะเต้คงเดินไม่ไหวจริง ๆครั้งแรกเจอไปถึงสองน้ำ ก็คงจะระบมไปอีกหลายวัน ผมรีบซื้อกับข้าวแล้วก็ไม่ลืมที่จะซื้อยาแก้ไข้และยาแก้ปวดติดมือไปด้วย คาดว่าคืนนี้เต้คงต้องมีอาการไข้ขึ้นแน่นอนจากประสบการณ์ที่เคยเล่นตูดเพื่อนมา ครั้งนั้นเพื่อนนอนซมเพราะพิษไข้เป็นอาทิตย์กว่าจะหาย ผมไปนอนเฝ้าไข้มันมันบอกไม่กล้ากินอะไรมากเพราะมันไม่อยากขี้ เพราะขี้ทีไรแสบตูดทุกที ขนาดแค่ตดเฉย ๆ มันบอกยังแสบตูดเลย ผมลงไปไม่ถึง30 นาทีก็รีบขึ้นมา รีบจัดแจงหาข้าวให้เต้กินก่อน “เต้มากินข้าวก่อนแล้วค่อยกินยา” “กินยาทำไมครับผมไม่ได้เป็นอะไร” “เอาน่าเดี๋ยวคืนนี้เรานั่นแหละจะเป็นกินดักไว้ก่อน” “พี่ต๊ะนี่ดูช่ำชองนะครับ” “ไม่หรอก พี่สังเกตเอาจากสีหน้าของเต้เหมือนจะเป็นไข้ พี่เลยซื้อยามาให้กินหลังอาหารก่อนแล้วค่อยนอน” “ครับ” ผมกับเต้นั่งกินข้าวไปมองตากันไป ตักอาหารให้กัน ป้อนข้าวกัน อย่างมีความสุขจะหาอะไรหวานขนาดนี้ไม่มีอีกแล้ว นี่ละมั้งที่เขาเรียกว่าข้าวใหม่ปลามัน คืนนี้ผมให้เต้นอนกับผมที่ห้องเผื่อตัวร้อนจะได้ดูอาการแล้วก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ตีสองกว่า ๆ เต้มีอาการตัวร้อนมากถึงกับเพ้อต้องเอาผ้าเย็นชุบน้ำเช็ดเพื่อระบายความร้อนและให้กินยาลดไข้ กว่าจะสงบลงได้ใช้เวลาเกือบชั่วโมง ผมนั่งเฝ้าเต้จนเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้มาตื่นอีกทีตอนประมาณ6 โมงกว่า ๆ ได้ยินเสียงคนเดินหน้าห้อง หันไปมองเต้ยังคงนอนหลับนิ่ง ผมเอามือแตะหน้าผากกับคอรู้สึกอุ่น ๆ แสดงว่าไข้คงลดแล้ว ผมลุกขึ้นไปล้างหน้าแล้วจัดการต้มข้าวต้มให้เต้ ตื่นขึ้นมาจะได้กินข้าวต้มร้อน ๆ แล้วกินยา ผมอาบน้ำเสร็จก็มานั่งข้างๆ เต้ ดูเต้นอนหลับ ผมนึกในใจว่านี่เราทำอะไรลงไปเด็กน้อยคนหนึ่งพลัดถิ่นมาอยู่คนเดียวในกรุงเทพไร้ซึ่งญาตพี่น้อง เขาอุตส่ามาหวังพึ่งพาแต่เราดันทำลายน้องเขาเสียนี่ ผมก้มมองหน้าน้องเต้แล้วน้ำตามันก็เอ่อไหลออกมาจนหยดลงไปที่แก้มของน้องเต้ ผมก้มจูบแก้มน้องเต้เบา ๆ พร้อมกับกระซิบว่า
" q- Y' v+ Z5 l) s: P3 i0 D4 y- P9 S |