เริ่มต้นจากเซ็กส์ จบด้วยความรัก พี่แม็กกะน้องตั้ม ตอนที่ 17

Maxkyac

ขอโทษที่หายไป
มีเรื่องนิดหน่อยจนได้ดร็อปเรียนไว้
และซวยกว่านั้นไฟฟ้ารัดวงจรไฟไหม้โน๊ตบุควอดวายครับ

เริ่มต้นจากเซ็กส์จบด้วยความรัก พี่แม็กกะน้องตั้ม
ความเดิมตอนที่แล้ว
เอ็มเริ่มหายใจแรงขึ้น   ส่ายเอวไปมาเบาๆ  คงกำลังฝันหวานอยู่แน่เลย  ฮ่า ๆ ๆ

ตอนที่ 17

      ผมเริ่มได้ใจเป็นไงเป็นกัน ควบท่อนเอ็นไอ้เอ็ม เร่งปากโยกขึ้นลงรุนแรงมากขึ้น  พร้อมเอวเพื่อนรักเด้งสวนเข้าจังหวะสามช่า แล้วก็มีมือมากดหัวผมเบาๆ ผมเงยหน้ามองใบหน้าสีชมพู ที่ยังหลับตาพริ้ม ปากบางๆเผยอครางเบาๆในลำคอ  เพื่อนเอ็มคงอายแต่ความเสียวก็คงสุดฝืนเช่นกัน

"อืมมม แม็ก อย่า...พอแล้ว อ๊าาาาส์" ไอ้เอ็มพูดเบาๆ แต่มือยังจับหัวผมแน่น

"กูขอโทษนะเพื่อน กูทนไม่ไหวจริงๆ" ผมพูดให้ตัวเองดูดี พร้อมกับเพิ่มเเรงดูดหนักกว่าเดิม

"โอ๊ยยย กูเสียว ฮือออ อู้วววว" ไอ้เอ็มแผดเสียงโอ๊กอ๊าก

ผมเร่งดูดท่อนไอ้เอ็มอย่างทำเวลา เพราะรู้สึกว่าข้างนอกมันเหมือนจะเงียบๆ หรือว่ามันหลับไปหมดแล้วนะ แต่ไม่ใช่แล้ว ผมเห็นเงายุกยิกลอดผ่านประตูเข้ามา พวกมันเเอบดูผมสองคน ไอ้เพื่อนเลว ผมคงอายแหละนะ เพราะมาขนาดนี้แล้วต้องเลยตามเลย อยากดูก็ดูไป ถ้าไม่เงี่ยนตามก็ชั่งมัน  ผมจับไอ้เอ็มพลิกขึ้นข้างบนผมนอนหงาย ไอ้เอ็มขยับตัวให้เข้าที่เข้าทาง แล้วซอยส่งท่อนเอ็นเข้าปากผมอย่างลืมอาย

" อืมมมมม อ่ะ...ออกแล้ว น้ำแตกแล้ว...โอ๊ย" ไอ้เอ็มร้องลั่น กระแทกจนสุดโคน น้ำอุ่นไหลผ่านลำคอ ผมไม่มีโอกาสรับรู้รสชาดน้ำแรกของเพื่อนรักเลย เสียดายว่ะ...แมร่ง

      ผมเล็มเลียล้างหัวหยัก ดูดนำ้หวานที่หลงเหลือในท่อส่งจนหมด ไอ้เอ็มต้องจับหัวผมแยกออก ผมจำใจปล่อยเอ็มน้อยอย่างเสียดายซำ้ซ้อน สติเริ่มกลับมา ความผิดถูกเข้ามาแทนที

"กูขอโทษ" ผมพูดกับมันทั้งที่มันนอนหันหลัง

"อืม...(เงียบ)...กูขอบใจ" ไอ้เอ็มพูดเบาๆ อะไรวะเนี๊ยะ ไม่โกรธด้วยเว้ย

"มรึงไม่โกรธกูหรอ" ผมถามยำ้เรียกความมั่นใจ

"โกรธไมเล้า เพื่อนกันมันดี" เอ็มพูดแถมกระดกก้นใส่ผม ผมก็กระเด้ารับ นอกเกงทีนึง ฮ่าๆ

"เฮ้ย อย่านะมึง กูผูกคอตายจริงๆด้วย"  โอ้เอ็มโวยวายกลัวเสียสาว

"ไม่ลองหน่อยหรอ แค่หัวหมิ่นๆก็ได้ นะๆ" ผมแกล้งกระเซ้ามัน

"เห๊อะ เลิกคิดเลย เชี่ยแม็กไปเอากะเมียมรึงนุ้นไป กรูจะนอน" ไอ้เอ็มทำท่าถีบคว้าผ้าห่มไปพันตัวเป็นมัมมี่

"เออ...น่า แค่ล้อเล่น กรูก็จะนอนเหมือนกัน ฝันดีเพื่อน"

หลังจากนั้นก็ไม่นาน สติผมก็ดับวูบไป ทั้งที่ด้านนอกยังมีเสียงฉับๆ ของพวกเพื่อนๆ ไม่รู้มันสับไพ่หรือชักว่าวกัน คือผมไม่สนใจแล้วชั่วโมงนี้หลับยาวไป ผมนอนหลับไปนานเท่าไรไม่รู้ ก็มาตกใจตื่น เมื่อมีเท้าใครมาเต๊ะก้นผม ใครว๊ะ ปลุกดีๆไม่ได้ไง๊ พวกเชี้ย ผมคิดในใจ

"เฮ้ย ตื่นๆ " เสียงทุ้มๆ เสียงใครวะ แถมเล่นเท้าเขี่ยอีกต่างหาก

"อื้มมม เล่นแรงนะพวกมรึง สัส" ผมสบถด่าทั้งที่ยังไม่ลืมตา

(ผั๊วะ)"โอ๊ย ไรว่ะเฮ้ย " ฝ่ามือใครไม่รู้กระทบกะบาลผมเต็มแรง ผมทะลึ่งลุกนั่ง หายง่วงเลย

"ไปคุยกันโรงพัก" ห๊ะ...ตำรวจเหรอไอ้สาส ผมดูนาฬิกาตีสามครึ่ง

"หมวดดีดไง๊เนี่ยไม่หลับไม่นอน แล้วไปคุยทำไมโรงพัก" ผมถามกวนๆไปงั้นแหละ ไม่หวังคำตอบใดๆ

"อย่าพูดมาก เก๋าเหรอมรึงอ่ะ เดี๋ยวจะพูดไม่ออก ไปๆปลุกไอ้นั้นไปด้วย"  ดูๆ มาถึงก็สั่งเอาสั่งเอา

ผมปลุกเพื่อนรักที่นอนไม่รู้สึกรู้สา มันก็ลุกง่ายนะแต่งงๆ

"เฮ้ย ตำรวจมาไงวะ" เอ็มทำหน้าเหร๋อหรา เหมือนจะร้องไห้

"เดี๋ยวนะ จับผมขอหาไรครับ" ผมถามดาบ

"เดี๋ยวไปคุยที่โรงพัก ตรวจฉี่ด้วยพวกมรึง" ดาบ(แมร่งโคตรกร่าง)พูดแบบกระชากเสียง

ผมก็เดินออกมานอกห้อง เห็นพวกนั้นนั่งหน้าซีดกองรวมกันอยู่มุมห้อง มีตำรวจ4นายยืนขนาบอยู่ เขาจะใส่กุญแจมือ ผมบอกไม่หนีหรอกน่า ใส่ทำห่าไร เขาก็ไม่ใส่นะ ว่าง่ายเว้ย...

ไม่นานรถสีเลือดหมูก็พาผมกับเพื่อนๆเลี้ยวเข้าโรงพัก ทำประวัติแล้วตรวจฉี่เสร็จ ฉีไม่ม่วงทั้งแก๊งค์ ร้อยเวรเเจ้งข้อกล่าวหา เล่นการพนัน ผมเลยตัดสินใจโทรหาป๊ะป๋า ทั้งที่ร้อยวันพันปีผมไม่คิดจะโทรหรอก

"โหล...มีเรื่องไรว๊ะ ไอ้ตูดหมึก" เสียงผัวของแม่รับสาย
"ครับป๊ะ...สัญญาอย่าด่าหนูนะ สัญญาก่อน!!!) ผมทำสัญญากันโกง

"เออ ว่ามา มรึงตื่นเช้าๆ มีเรื่องทุกที " ผัวเเม่รับคำแบบตัดรำคาญ

"คือ เอ่อ คือ หนูโดนจับอ่ะคร้าบ..ป๊ะ คือหนูนอนเฉยๆเขาก็มาจับหนูอ่ะ" ผมฟ้องผัวแม่

"ใหนๆขอกรูคุยกับเจ้าหน้าที่ดิ" เจอแน่มรึง ผมคิดในใจพร้อมยื่นโทรศัพท์ให้หัวหน้าทีมจับกุม

เขาคุยไรกันสักพักใหญ่ ๆ แล้วก็หันมาคุยกับผม

"เอาไงน้อง กลับบ้านได้คนนึง แต่เพื่อนอีก6คนต้องอยู่ฝากขังหนึ่งคืน ตกลงมั้ย"

"อะไร มาด้วยกันต้องกลับด้วยกันสิ " ผมตอบพร้อมหันไปมองพวกนั้นนั่งคอตก

"ถ้างั้นก็นอนในห้องขังไปเช้าค่อยว่ากัน" ผู้หมวดพูดแบบยักยิ้มใส่ผม

"เอาโทรศัพท์มานี้ เรื่องมากว่ะ" ผมเริ่มโกรธผัวแม่

ตกลงคืนนั้นเกือบตีห้าผมกลับเพื่อนก็ได้เดินกลับกันครบทุกคน  แมร่งตอนมาไปรับอย่างดีตอนกลับ...เดินครับท่าน ก่อนกลับผมก็กวนตีนอีก ทีหลังจำหน้าหนูไว้ด้วยนะคร้าบหมวด ว่าไผเป็นไผ 555

แยกย้ายกับเพื่อนก็ขับรถกลับบ้าน ไขประตูเข้าไปก็เห็นร่างของเด็กน้อยนอนขดอยู่ ผมดึงผ้ามาห่มให้ แล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ เด็กน้อยตื่นพลิกตัวมาดึงตัวผมเข้าไปกอด

"พี่แม็ก..." น้องตั้มกอดผม พร้อมเสียงสะอื้น ในลำคอ


โปรดติดตามตอนต่อไป...

Maxkyac

ลงต่อแล้วครับ ขออภัยสั้นไปนิดนึงคร้าบ

เพ้อ

ครับ ติดตามครับผม นึกว่าลืมกันไปแล้ว

คุณหญิงอบเชย

ต๊ายย หลานแม็กกี้หายไปนานเลยนะคะ ถึงว่าโดนครูขังไว้ที่ราม

Nikezero

หายไปไหนมา
นึกว่าลืม ซะล่ะ

Soyu

ขอบคุณนะครับ

Soyu

ขอบคุณนะครับ

เพ้อ

ไม่เห็นมาต่อเลย

khunnobi

ขอบคุณครับ

Maxkyac

รอแป๊บนะคร้าบ เค้าไม่ซาบาย

เพ้อ

หายยังครับ

yO_s

มีเรื่องอะไร ใครทำแม็กกี้

winainoy

อยากอ่านต่อ

watkrub

ขอบคุณมากครับ

เพ้อ

ขอบคุนครับ

minone

ขอบคุณครับผม

jumboa

ขอบคุณครับ...

gayalone

หวัดดี..แม้กกี้
มาติดตามแล้วนะ พี่โอเอง(เงาแห่งรัก)

kongkong

ขอบคุณครับ

Maxkyac

gayalone ตอบกลับเมื่อ 2018-3-20 23:16
หวัดดี..แม้กกี้
มาติดตามแล้วนะ พี่โอเอง(เงาแห่งรัก)

ขอบคุณคร้าบพี่โอ คิดถึงนะคร้าบ

เฒ่าแล้วดูแลตัวเองดีๆเน้อเปิ้นเป๋นห่วง