เมื่อผมเรียนจบจนได้รับใบที่เขาเรียกว่าปริญญาบัตรครุศาสตร์บัณฑิตแล้วความยุ่งยากต่อมาก็คือต้องสอบบรรจุให้ได้ และผมก็โชคดีครับ สอบได้ที่ดี ๆเลยมีโอกาสเลือกและได้รับการบรรจุในโรงเรียนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งแถวคลองผดุงกรุงเกษม
ผมได้รับมอบหมายให้สอนวิชาภาษาอังกฤษในชั้น ม.3 วันแรกเข้าสอนรู้สึกตื่นเต้นมากจนเหงื่อกาฬแทบจะไหลเอาแน่ะ นักเรียนชายห้อง ม.3/3 ก็สนใจเรียนดีแต่พอไป ๆ ก็งั้นแหละ แต่การเรียนก็ดำเนินมาจนจะสอบภาคต้น
“ครูคะ ช่วยกวดวิชาภาษาอังกฤษให้เอหน่อยเถอะค่ะ แกเรียนอ่อนมากกลัวจะสอบตก เสียเวลาเปล่า” คุณพริ้มเพรา มารดาของเอมาพบผมที่แฟลตซอยแดงประเสริฐสุขุมวิท ในเย็นวันหนึ่ง เอหรือวรพจน์เป็นนักเรียนเก่งคำนวณ แต่อ่อนภาษาบิดามารดาต้องการให้เรียนมหาวิทยาลัยคณะดี ๆ เอเป็นคนเรียบร้อย ผิวขาว สะอาดรูปหล่อ อายุคงไม่เกิน 15 ปี เป็นเด็กตั้งใจเรียน
“เอาซิครับ ผมจะพยายามช่วย ตอน 6 โมงเย็นผมว่าง”ผมตอบโดยไม่คิดอะไร หวังจะช่วยเอเพียงอย่างเดียว
เนื่องจากแฟลตที่ผมเช่าอยู่ห่างจากบ้านเอประมาณ 500 เมตรและอยู่ในซอยเดียวกัน
วันรุ่งขึ้นเอมาคอยผมตั้งแต่ 5 โมงครึ่งผมบอกให้เอนั่งคอยและขอเข้าอาบน้ำก่อน เมื่อผมนุ่งผ้าเช็ดตัวฝืนเล็กออกมาเอจ้องมองกลางลำตัวของผม จนผมสังเกตได้
“ครูอยู่แฟลตนี้คนเดียวหรือครับ” เอถามยิ้ม ๆ
“ใช่ ครูรำคาญชาวบ้านเขาเลยมาเช่าอยู่คนเดียว” เมื่อผมแต่งชุดนอนเรียบร้อยเอก็เริ่มเรียนภาษาอังกฤษ จนถึง 2 ทุ่ม จึงลากลับตอนกำลังเรียนเอมองเป้ากางเกงผมอยู่บ่อย ๆ จนผมสงสัย วันต่อมาผมนึกว่าเอจะไม่มาเรียน เวลาเกือบจะทุ่มหนึ่งอยู่แล้วจึงแต่งตัวตามสบายไม่นุ่งกางเกงใน อะไรมันจะออกมาดื่มด่ำกับอากาศบริสุทธิ์ก็ปล่อยมันตามสบายผมนอนอ่านหนังสือเล่มโปรด
“อ้าวเอ มาตั้งแต่เมื่อไร ไม่เห็นให้เสียงเลย”ผมเห็นเอยืนอยู่ที่ประตูห้อง ผมรีบกระมิดกระเมี้ยนทำกางเกงให้เรียบร้อยเอคงมองเห็นอะไรต่อมิอะไรของผมหมด จึงหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก
“ผมขอโทษครับ ติดธุระนิดหน่อยเลยมาดึก ครูครับผมขออนุญาตแม่นอนค้างที่แฟลตครู ครูจะรังเกียจไหมครับ”
“ไม่เห็นเป็นไร พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ ดีเสียอีก จะได้เรียนเยอะๆ”และการเรียนก็เริ่มขึ้น ผมมีโต๊ะเก้าอี้เพียงชุดเดียวจะนั่งสองคนก็ไม่ได้จึงดึงโต๊ะมาชิดเตียง ใช้เตียงแทนเก้าอี้ ผมนั่งข้างเอ แต่วันนี้...เอมีแววตาประหลาดชอบมองจ้องเป้ากางเกงของผมเสมอ พอเรียนไปสักครู่หนึ่งเอเอามือมาวางที่ขาของผมและถูกเนื้อแท้ ๆ เพราะผมนุ่งกางเกงบอล ผมจับมือเอออกไม่นาน...เอาอีกแล้ว เอจับต้นขาของผม ผมเหลือบมองที่เป้ากางเกงของเอเห็นมันแข็งโด่ขึ้นมา เอคงไม่นุ่งกางเกงใน มันยาวใหญ่โตเกินเด็กจริง ๆ
“ครูครับ ผมเมื่อย นอนเรียนกันเถอะ” เอชวน ผมหรือจะขัดใจลูกศิษย์เราก็เลยนอนเรียนกัน
“ครูครับ ทำไมหล่อจัง แฟนมาบ่อยไหมครับ” ยังไม่ทันที่ผมจะตอบเอประกบปากผมอย่างรวดเร็วและเร่าร้อน ตอนนี้ผมเองหมดความอดทนแล้วเป็นอะไรก็เป็นกัน ลูกศิษย์ก็ลูกศิษย์เถอะ ผมไม่ได้เริ่มก่อนนี่เราต่างช่วยกันเปลือยร่างของอีกฝ่าย ของเอไม่เลวเลย ยาวใหญ่ หัวยังไม่เปิดดีผมจูบปากเอทันที ลิ้นพันกันยั้วเยี้ย มันส์จริง ๆ ครับของเราทั้งสองผงาดแข็งเหมือนเสาคอนกรีต ถูกันไปมา ผมจูบปาก แก้ม นม หน้าท้องและเสาเข็มของเอ มันช่างใหญ่เต็มปากดีจริง เอดิ้นพล่านเหมือนปลาถูกทุบ เอจูบรอบ ๆเสาธงของผม ป้ายลิ้นตรงปลายหัว โอ้ย หัวใจจะวาย มันเสียวสุดเสียว เราช่วยกัน 69เสาเข็มของเอมีขนปุกปุยเล็กน้อยหัวเป็นสีชมพูเรื่อ ๆ ผมใช้ปากเข้า ๆ ออก ๆ เอกำลังเอาของผมผลุบเข้าผลุบออกคงอยากจะกินให้หมดทั้งดุ้น แต่มันเข้าไม่หมดครับ ของผมทั้งใหญ่ทั้งยาวขนาดจับโบ้เราซัดกันจนทนไม่ไหว จึงปล่อยน้ำรักเข้าปากกัน
เราเข้าไปอาบน้ำ ช่วยกันถูหลังเหงื่อไคลและขัดจรวดจนมันแข็งผงาดขึ้นมาอีก เอไม่ยอมให้ผมตั้งตัว จับของผมเข้าปากตวัดลิ้นเลียเลยดูดผลุบเข้าผลุบออก ผมตัวสั่นไปหมด เอเอาสบู่มาทาของผมและประตูหลังของเอหันหน้าเข้าผนัง จับของผมยัดเข้าไป ยังไม่เข้าอยู่ดีผมพยายามยัด...ยัด..ทีละน้อยจนมิดลำ แหม มันน่าดูจริง ๆ ผมกระแทกค่อย ๆแล้วแรงขึ้น...แรงขึ้นจนถี่ยิบ มือจับเสาเข็มของเอชักเข้าชักออก เอบอกว่าเสียวที่สุดตอนขนที่โคนเสาธงของผมเสียดสีประตูหลัง
ผมเร่ง...เร่ง...เร่งจนน้ำทะลักอีก ของเอก็ออกพร้อมกันคืนนั้นเราฟันกันหลายครั้ง ทุก ๆ วัน นอกจากจะสอนภาษาอังกฤษแล้วผมยังมีหน้าอีกอย่างหนึ่งคือ....กับเอยังไงล่ะ
|