ขอบใจจริง

Boylove

ในวันที่ผมได้เข้ามาเรียนในรั้วมหาวิทยาลัยผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าตัวผมเองจะชอบผู้ชายด้วยกันจนกระทั่ง....
! W3 Z3 K+ L( o0 R4 [. d9 I! c' L, Pพี่ปอ รุ่นพี่ ม. มาจีบเพื่อนผู้หญิงที่เรียนอยู่ห้องเดียวกับผม ผมกับนิดพักอยู่หอเดียวกันแต่คนละห้องผมมักเข้าออกห้องนิดบ่อยด้วยความสนิทที่เรียนห้องเดียวและนิดพักอยู่กับเพื่อนอีกคน ซึงเรียนห้องเดียวกัน จึงเข้าห้องได้โดยไม่ต้องเกรงว่าใครจะคิดในทางไม่ดี  พี่ปอตามจีบนิดอยู่[hide]นานมักจะหาข้ออ้างมาที่หอบ่อยๆและผมก็เป็นข้ออ้างชั้นเยื่อม
/ W7 d, F7 F8 Y; F' Rที่จะเป็นตัวเชื่อระหว่างนิดกับพี่ปอผมและเพื่อนๆ เจอหน้ากันแทบจะ 20ช.ม. ยกเว้นเวลานอนทั้งทานข้าวเรียนเล่น
ยิ่งตอนรับน้องมันทำให้เพื่อนกลุ่มนี้สนิทกันโดยไม่ถือตัวทั้งผู้หญิงหรือชายเราคุยกันโดยไม่ปิดบัง
6 ]4 x' b* w- vและผมก็รู้ว่าที่นิดไม่ยอมตกลงกับพี่ปอก็เพราะนิดมีคนที่แอบชอบอยู่แล้วแต่พี่ปอก็ไม่ละความพยายามมาหาผมบ่อย
เพื่อจะได้เจอนิดพี่ปอจนหลายเดือนผ่านไปที่มีพี่ปอมาเป็นสมาชิกร่วมทานเข้าเย็นด้วยทุกวันพอดึกผมก็กลับมาทำงานที่ห้องและเพื่อนๆผมก็ตังวงกินเหล้าบ่อยๆพี่ปอก็ร่วมด้วยทุกครั้งพี่ปอเป็นคนพูดน้อยขรึมสูงประมาณ 178 ผิวขาว
พูดง่ายเหมือนไอ้ตี๋หน้าจืดใช่ว่าพี่ปอไม่หล่อแต่เขาเป็นลูกชายคนเดี่ยวที่ต้องอยู่ในกรอบระเบียบทุกอย่างต้องดูดีทุกผมชักไม่แน่ใจตัวเอกเหมือนกันว่าทุกครั้งที่พี่ปอมาหาผมผมรู้สึกใจตื้นแรงและปวดใจทุกครั้งที่ปอเขาอยู่ใก้ลนิดผมเริ่มแน่ใจว่าผมต้องคิดอะไรกับพี่ปอแต่เพราะผมเป็นเพื่อนกับนิดจึงได้แต่หักใจเพราะเพื่อนๆผมยังไม่มีใครรู้ว่าผมชอบผู้ชายและผมก็จะไม่บอกผมเกรงว่าเพื่อนๆจะรับไม่ได้พ่อกับแม่จะรับไม่ได้  ถึงแม้ว่านิดจะบอกชัดว่าระหว่างนิดกับพี่ปอไม่มีทางเป็นไปได้ทุกครั้งที่ผมถามผมเริ่มทรมานมากขึ้นเมือยิ่งเจอพี่ปอทุกวันกังวลเมื่อพี่เขาไม่มาเป็นห่วงในยามที่เขาไม่สบายใจเขามักจะปรับทุกข์กับผมทั้งเรื่องนิดเรื่องครอบครัวผมกันพี่ปอเริ่มสินทกันมากพี่ปอมาหาผมที่ห้องทำรายงานบางครั้งก็นอนที่ห้องผมทำให้ผมยิ่งปวดใจเพราะผมรู้ว่าจุดประสงค์ที่พี่ปอมาคือต้องการเจอนิด
แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีที่ได้อยู่ใกล้ๆพี่เขาวันนี้นิดกลับบ้านมีเพียงเพื่อนผู้ชายที่มา นั่งกินเหล้าในห้องผมผมไม่อยากดื่มเท่าไหร่แต่เราเป็นเจ้าของห้องก็เอาสัก2ขวดผมเริ่มควบคุมร่างกายไม่ให้มันโอนเอนแต่ก็ทำไม่ได้
6 \$ `3 @" ^3 c! K5 M: g2 `2 hเสียงเคาะประตู้ห้องผมรู้ทันที่ว่าต้องเป็นพี่ปอ  เพื่อนที่อยู่ ใก้ล ประตูมันเปิดออกพี่ปอทำท่าลังเล
0 h& V% R$ P- w0 n! }; G% fผมรู้ทันที่ว่าพี่ปอเกรงใจ ในใจผมไม่อยากให้พี่เขาไปเลยแต่จะรั้งยังไงละ
, y$ f( {2 C; @# n) j7 o( U+ X8 V“มานี่พี่ปอ ดื่มกับน้องๆหน่อย”ไอ้เพื่อนที่เปิดประตูดึงเขาพี่ปอมาร่วมวงด้วย
เพื่อนที่รินเหล้าก็รู้หน้าที่ตั้งแก้วเหล้าขาวอย่างดีตรงหน้าพี่ปอ พี่ปอมองหน้าผม ผมยิ้ม พี่ปอเลยยกหมดแก้ว
555ตอนเรียนมีทุนน้อยอะไรที่ดื่มแล้วเมาก็แทนกันได้ทั้งนั้น ตอนแรกผมคิดว่าพี่ปอจะไม่ดื่มเพราะพี่เขาไม่เคยดื่มเหล้าขาว
แต่คงเกรงใจเดี่ยวหาว่ารังเกลียด ผมยิ่งแซวๆพี่ปอว่าลูกคุณหนูอยู่ คงเพราะอาการเมามันทำให้ผมกล้าแซวพี่ปอ เหล้าขาว 40ดีกรี ขวดที่3 ตามมามาหนักที่ พี่ปอ เพราะจะต้องตามคนอืนให้ทัน กฎ การดื่มเหล้าของกลุ่นในเพื่อนผม
มีอยู่ว่า
' {0 H' H. ^# B' y/ P$ U, Z3 a1 อวกไม่นับหลับเป็นแพ้(ใครแพ้ก่อนจะนอนต้องจ่ายค่าเหล้าเพิ่ม1 ขวด)
6 g( F1 O8 J# W0 E2.มีแก้วเดียว ใช้วนจนครบคน
3.ถ้าถึงคิวต้องรีบดื่มคิวต่อไปเขาจะรอนาน
ผมอธิบายให้พี่ปอรับทราบกฎเกณฑ์ เพื่อนๆ ผมก็ช่างเป็นใจพอถึงคิวพี่ปอดื่มมันเพิ่มปริมาณ เป็น2เท่า
' `5 h6 b+ o6 L8 T% }4 zแต่พี่เขาก็ไม่ว่าอะไรขวดที่ 3หมดยังไม่มีทีท่าว่าใครจะหลับ เพราะกลัวเสียเหล้าแต่หมดแล้วก็ต้องเฉลี่ยกันอยู่ดี
เพื่อนแต่ละคนล้วงกระเป๋ากางเกงควักออกมาคนละ20 บ. 30 บ้างพี่ปอ หยิบแบ้งค์100 ออกมาเพื่อนๆผมเฮดังเล่น
3 Z) x, F; j5 n; @$ m“555พี่แพ้แล้วพี่เป็นคนไปซื้อเหล้า”ไอ้คนที่เปิดประตูให้พี่ปอพูดอ้อแอ้ พี่ปอทำหน้างง
“แพ้ตรงไหนพี่ยังไม่หลับเลย” พี่ปอพูด
# G( G8 b$ W# m: X; V& D% J1 iผมยิ้ม” เออ ผมลืมปอกพี่ไปข้อหนึ่งใครออกตังค์ค่าเหล้าเยอะคนนั้นต้องเป็นคนไปซื้อ”
พี่ปอพยักหน้ารับรู้แบบงงแบบนี้ก็มีด้วย พี่ปอเปิดประตู ผมไปเป็นเพื่อนผมเดินตรงไปหาพี่ปอ
แขนของผมกอดไปที่คอของพี่ปออย่างไม่ตั้งใจ ผมเรียกสติคืนมาได้ผมมองหน้าพี่เขาไม่ว่าอะไรคงคิดว่าเพื่อนกันกอดคอกันเป็นเรื่อปกติร้านขายเหล้าอยู่ปากซอยไกลพอสมควรต้องใช้รถเครื่องพี่ปอขับผมซ้อนท้ายถึงแม้ว่าผมจะเมามากแต่ความรู้สึกที่อยากไกล้ชิดกับพี่ปอไม่ได้น้อยลงเลย เที่ยงคืนแล้วสองข้างทางเริ่มเงียบหมอกยามค่ำคืนของฤดูหนาวผมขยับเข้าไปชิดตัวพี่ปอหน้าผากผมซบลงที่กลางแผ่นหลังของพี่ปอ
+ f9 I5 P+ |9 j3 X, l! y- _5 A“ณัฐ อย่าหลับนะเดี่ยวร่วง” เสียงของพี่ปอพูดด้วยความเป็นห่วง มันทำให้เผมรู้สึดดีมาก
พี่ปอดืงแขนผมมาโอบเอวเขา
% K9 H* ~: S" u7 x7 ?6 T“กอดไว้เดี่ยวตก” ผมรู้ว่าพี่เขาเป็นห่วงความปลอดภัยของผมเท่านั้นม่มีความนัยแอบแฝงแต่มันก็ทำให้ผมแอบมีความสุขที่ได้กอดคนที่ผมรักไออุ่นจากตัวพี่ปอทำให้ผมคลายหนาวจากอากาศที่เย็นผมไม่อยากจะให้ถึงร้านค้าเลยผมอยากจะกอดพี่เขาไว้นานผมกระชับแขนให้แน่นใบหน้าแนบกับแผ่นหลังพี่เขา
; q, ~- X; k! x0 v/ [1 }( r/ N“อย่าหลับนะ” พี่เขาพูดกับผมเป็นระยะมันเหมือนว่าผมกำลังฝัน ฝันดีที่กำลังจะหายไปเมือผมตื่น
“ณัฐ ถึงแล้ว”พี่เขาเขย่ามือผมที่กอดไว้แน่น  จริงๆ ผมไม่ได้หลับผมรู้สึกตัวตลอด แค่อยากจะเก็บความรู้สึกที่ดียามที่ได้ใกล้ชิดกับพี่เขาให้มากแค่นัน[
/ B- J+ ~! m. Y' j

Boylove

ทันทีที่ได้เหล้าจากร้านค้าผมกับพี่ปอ ก็ตรงไปยังหอพักเพื่อนๆต่างรอที่จะดื่มอย่างใจจดใจจ่อขวดที่ 4
6 Y; P+ ]8 z! t& j; q, J# ^- Wขวดสุดท้ายที่ไอ้คนรินรินแบบไม่ยั้ง  คนที่อาการหนักสุดคงจะเป็นผมที่คออ่อนที่สุดผมเริ่มไม่ไหวเข้าไปอวกหลายครั้ง
ปกติถ้าผมดื่นกับเพื่อนต่างคนเมาไม่มีใครสนใจใครว่าจะไปอวกไปหลับที่ไหนช่วย ตัวเองแต่วันนี้ ทุกครั้งที่ผมไปห้องน้ำพี่ปอจะประคองช่วยผมตลอด ผมกลับมานั่นที่เดิมเพื่อนๆเริ่มไม่ไหวขอตัวกลับห้อง
7 r: J& E" B' w/ t* {: T7 AOK ไม่ส่งนะโว้ย...ผมบอกเพื่อนก่อนจะทิ้งตัวลงนอนกับพื้น.. ไม่ใช่ผมขาดสติผมยังจดจำทุกอย่างได้แต่ร่างกายผมมัน
7 f6 Y2 I% p0 dเหมื่อนไม่ทำตามคำสั่งของตัวเองผมอยากจะเก็บกวาดห้องก่อนจะนอน แต่มันไม่ไหว ผมนอนแต่ตาผมยังไม่หลับ
พี่ปอเก็บห้องให้ผมผมอยากจะบอกว่าไม่ต้องทำผมจะเก็บเอง ผมยังไม่ทันจะพูด อวกก็พุ่งโชคดีที่ถังขยะอยู่ใก้ลๆ
พี่ปอรีบมาลูปหลังให้ เสื้อผมเลอะอวกแต่ผมไม่มีแรงที่จะถอดผมกำลังจะทิ้งตัวลงนอนอีกครั้ง แต่พี่ปอม ดึงผมไว้และถอดเสื้อให้ผม ผมมองหน้าพี่ปอแก้มแดงคงจะเมามากอยู่ พี่ปอจัดการเอาผ้าชุบน้ำอุ่นมาเช็ดตัวขนผมลุกความความหนาว ตัวผมสั่นแต่ไม่ใช่เพราะอากาศเย็น
5 s$ n+ L; j* B“วันนี้พี่ปอนอนกับผมนะ” ผมพูดจ้องหน้าพี่ปอ
“ใครจะทิ้งให้คนขี้เมานอนจมกองอวกละ “พี่ปอพูดยิ้มๆ
+ `, p1 C; w7 n, ?$ H( vผมเผลอหลับตอนไหนไม่รูผมรู้สึกตัวอีกที่ เหมือนใครมานอนข้างๆ
ที่นอนขนาด นอนคนเดียวเล็ก มีร่างของคนสองคนนอนด้วยอากาศที่หนาวเย็นภายใต้ผ้าห่มผืนเดียว
) }( T! Y& x4 Q" j3 L+ `ผมจอ้งมองใบหน้าพี่ปอในความมือมีเพียงแสงจันทร์เต็มดวงที่ส่งผ่านหน้าต่างบน หัวเตียงดวงตาที่หลับสนิทผมเลื่อนมือหวังที่จะสัมผัสใบหน้าของคนที่ผมรักแต่ ก็ต้องลังเล และหักห้ามใจ
“ณัฐนายจะทำอย่างนี้ไม่ได้นะ” ผมพยายยามบอกตัวเอง แต่มันไม่สำเร็จ มือผมสัมผัสใบหน้าพี่ปอเบาๆกลัวพี่เขาจะตื่น
. b' G. W" l8 u! [7 |& l; Wแต่ไม่ทันแล้ว พี่ปอ ลืนตาขึ้นจอ้งมาทางผม ท่าทางไม่ตกใจเหมือนพี่เขารับรู้ในสิ่งที่ผมกำลังล่วงเกินพี่เขาอยู่
ไม่มีคำพูดใดมีเพียงดวงตาที่กำลังจ้องมองกันอย่างหาคำตอบแต่คำตอบสำหรับผมผมรู้คำตอบนั้นนานแล้ว
7 t( o) U& J4 {& ~& X1 W& gแต่สำหรับพี่ปอคงยังค้นหาไม่เจอว่ามันคืออะไร
( ], Y8 f' s0 J4 e" }4 Aผมไม่สนใจอะไรแล้วผมสอดมือสวมกอดพี่ปอดึงร่างเขาเข้ามาใกล้
! u9 e3 a0 X$ V' W: G9 I- \“หนาวจังยืมกอดนะ “ ไม่มีคำพูดใดออกจากปากพี่ปอ ดูเหมือนพี่เขาจะขัดขื่น แต่วันนี้อากาศก็เป็นใจหนาวกว่าทุกวัน
4 U( j1 _1 G  @8 R& J: [ดูเหมือนผ้าห่มก็จะไม่ทำให้หายหนาวพี่เขาจึงไม่ว่าอะไร ผมนอนกอดพี่ปอรู้สึกตัวอีกครั้ง
เมื่อมือผมไปเบียดกับเป้าพี่เขาพอดีด้วยท่าที่พี่เขานอนยกขาเกยตัวผมอยู่ ช่างพอเหมาะกับตัวผมที่นอนขดมือสอดอยู่ระหว่างขาพี่เขาพอดีตอนแรกก็ไม่คิด อะไรพยายามจะดึงมือออกแขนผมก็ไปชนอะไรบางอย่างมันทำให้ผมใจหายว๊าบ
0 X& X0 C$ |$ s# N& s5 pยื่งดึงออกยิ่งแน่ใจว่าสิ่งที่แขนผมสัมผัสมันคืออะไร

Boylove

อ้อมกอดที่อบอุ่น
ครับหัวใจผมเริ่มเต้นแรงไม่เป็นจังหวะความเมามันไม่ช่วยอะไรเลยพี่ปอยังคงนอนนิ่งในท่าเดิม
ผมเริ่มอยากรู้ว่าสิ่งที่แขนผมสัมผัสนั้นผมอยากจะเห็นด้วยตาผมและมันเป็นครั้งแรกที่ผมจะได้มีโอกาสจะได้เจอของคนอื่น
8 x, o, E! J0 k( ^/ hที่ไม่ใช่ของผมเองแต่ผมก็ลังเลอีกครั้งกลับพี่ปอจะตื่นขึ้นมาอีก แต่มันก็อยากเกินที่จะห้ามใจตัวเองได้ชายหนุ่มที่ผมใฝ่ฝันที่จะครอบครองมา นอนอยู่ข้างๆคิ้วที่ดกดำกับดวงตาเรียวเล็กรับกับจมูกโด่งคมสันริมฝีปากบางๆ บัดนี้มันแดงระเรื่อตัดกับผิวที่ขาวเนียนผมรวบรวมความกล้าก่อนจะล้วงมือเข้า ไปจับที่เป้ากางเกงของพี่ปอ ผมกลืนน้ำลงคออย่าอยากลำบางด้วนความตื่นเต้นและลุ้นภาวนาอย่าให้พี่เขาตื่น ขึ้นมาตอนนี้ผมสัมผัสกับของแข็งที่มีกางเกงบอลขาสั้นกั้นระหว่างมือผมเท่า นั้น
" \' ?! ]1 Y) K, l" p! D: lและผมก็รู้สึกทันทีว่าพี่ปอไม่ได้สวมกางเกงในนอกจากกางเกงขาสั้นผมจ้องที่ใบ หน้าแต่มือก็ยังลูบเจ้าปอน้อยจนมันแข็งตั้งลำอย่างเด่นชัดผมเริ่มความคุม ความต้องการของตัวเองไม่อยู่ผมยื่นหน้าเข้าไปจูบที่ริบฝีปากเบาๆก่อนที่จะ ลว้งมือเข้าไปในกางเกงแล้วจับไว้คอยดูว่าพี่ปอรู้สึกตัวหรือไม่   พี่ปอยังคงหลับไม่รู้สึกตัวมันทำให้ผมได้ใจมุดเข้าไปใต้ผ้าห่ม ค่อยๆดึงกางเกงลงพอที่จะดึงเจ้าปอน้อยออกมาสัมผัสกับปากของผมตอนนี้ผมไม่ กลัวใดๆทั้งสิ้น ผมใช้ปากครอบเจ้าปอน้อยอย่างลำบากเพราะความใหญ่ เจ้าปอน้อยอันเรียวยาวใหญ่น่าจะประมาณ 6.5*7 นิ้วความรูดขึ้งลงอย่างลำบากพยายามกลืนลงไปให้ลึกสุดที่ทำได้แค่ครึ่งเดียว ก็แทบสำลัก  สักพักผมรู้สึกพี่เขาเกรงที่ขาก่อนจะพ่นน้ำขาวข้นออกมาผมจัดการ ทำความสะอาดก่อนที่จะไปบ้วนที้งผมกลับมานอนที่เดิมพี่ปอยังคงนอนไม่รู้สึก ตัว แต่ผมยังกังวลกลัวพี่ปอจะรู้ว่าผมลักหลับแกผมจ้องที่ใบหน้าพี่ปออีกครั้งมัน ทำให้ผมโหยหาต้องการอยากที่จะครอบครังพี่ปอแต่ก็คงได้แค่คิดผมขยับเข้าไปสวม กอดพี่ปอไว้แน่น พี่ปอขยับแล้วกอดผมตอบใบหน้าผมแนบกับอกพี่ปอปล่อยให้ผมตกอยู่ในภังค์ความ รู้สึกว่าสิ่งทีเกิดขึ้นพี่ปอเขารูกสึกตัวหรือไม่ พรุ่งนี้ผมจะยังได้อยู่ใกล้กับชายที่ผมรักหรือไม่ ก่อนที่ผมจะหลับไปในอ้อมกอดซึ้อาจจะเป็นครั้งเดียวหรือครั้งสุดท้าย
ติดตามต่อนะครับ อ่านให้กำลังใจติชมได้ชอบหรือไม่ชอบจะได้มีกำลังใจมาเล่าต่อคับ

noowit

ขอบคุณคับ ชอบคับ

hahahasong

ขอบคุนคับชอบมากเลย

alongkot1990

ขอบคุณมาขคับ

punchakorn

ขอบคุณจริง ๆ

SunnyZaa

ขอบคุนคับบ บบ บ บบ

intania_boyz

ขอบคุณมากมายครับผม ^^ :)

vios2010

ขอบคุณครับ

poom031234

ถเมล์ มันนำมาซึ่งเซ็กส์ที่มิรู้ลืมและความรักของผม ซึ่งที่ทั้งเสียว ทั้งระทึก นึกไม่ถึงยิ่งกว่านิยาย
ตอนผมสิบขวบผมโดน ทหารเหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

kyoshiro

ขอบคุณคับผม

mako2010

ขอบคุณจริงๆๆๆๆๆๆๆๆ

asdfg

ชอบคับผมชอบชอบชอบ

premate

ขอบคุณครับๆๆ

gee

loveeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee story

roxie

อิอิเเนวดีอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

tonywong52

อยากอ่านจัง