ไอ้เหี้ยเหม่ง เย็ดพันธุ์ดุ รวมทุกตอน ล่าสุด 3/26 (14-10-2020)

Hot_hormone

- 27 -

ออกมาจากร้าน  ไอ้เหี้ยเหม่งก็ยืนกร่างกอดอกจ้องรอยสักของไอ้เฮียเหมาเต็มตา  รอยสักผืนใหญ่นี้กินเวลาเกือบหกปีจนกระทั่งเสร็จสมบูรณ์เป็นลายมังกรผงาดอัดแกร่งเต็มแผ่นหลัง  มันนึกถึงคำพูดของช่างปักก่อนออกมาจากร้าน  ช่างปักพูดว่า  " ไม่ใช่ว่าไอ้พวกทาสทหารตัวเก๋าทั้งหมดจะมีรอยสักผืนใหญ่อย่างไอ้เหมา  ถ้าพวกแม่งไม่ถึกเถื่อนทรหดจนเข้าตาไอ้พวกเจ้าพ่ออภิสิทธิ์ชน  พวกแม่งก็เป็นได้แค่หมากในเกมส์ของไอ้พวกเจ้าพ่อ  ถ้าไม่ถูกจ้างมาทำภารกิจโหด ๆ  ก็ถูกจ้างขึ้นมาบำเรอความสุขเป็นครั้งเป็นคราว "  ไอ้เหี้ยเหม่งยังยืนกร่างนิ่งนึกทบทวนคำพูดหลังจากนั้นของช่างปักอีกรอบ  ช่างปักพูดชวนสงสัยว่า  "  ไอ้เหมาคือหนึ่งในสุดยอดทาสทหารบอดี้การ์ดไม่กี่คนที่กูเคยสักให้  รอยสักของมันคือศักดิ์ศรีแห่งลูกผู้ชายอกสามศอกของบอเตโล่  แต่ถ้ามึงเจ๋งพอนะไอ้เหม่ง  มึงจะรู้ว่ารอยสักของกูเป็นแค่เครื่องหมายของสุดยอดทาสทหารเท่านั้น  แต่มันมีบางอย่างที่อยู่เหนือกว่ารอยสักของกู  มันคือพลกำลังที่ค่ายฝึกบอเตโล่ของมึงพยายามฝึกให้มึงมี  แต่ก็ไม่ใช่ทาสทหารทุกคนจะมีนะเว๊ย "  ช่างปักจ้องไอ้เหี้ยเหม่งด้วยสายตาประเมิณความสามารถ  เขาคิดในใจว่า  ไอ้เหี้ยเหม่งต้องมีดีอะไรสักอย่างถึงถูกเรียกมาใช้งาน  " ถ้ามึงยังไม่โดนกำจัดทิ้งไปซะก่อน  สักวันมึงจะได้เห็นพลังนั่นจากไอ้เหมา "  ช่างปักพูดจบก็มองไอ้เฮียเหมาด้วยสายตายอมรับในฐานะสุดยอดทาสทหาร  แต่พลกำลังที่แฝงเร้นของไอ้เหมาคืออะไรกันแน่  ไอ้เหี้ยเหม่งสงสัย  

ไอ้เฮียเหมาคงสังเกตได้ว่าไอ้เหี้ยเหม่งกำลังจ้องรอยสักของมัน  มันเลยแหย่ไอ้เหี้ยเหม่งว่า  " มึงอยากเลียรอยสักกูขนาดนั้นเลยเหรอวะ "  ไอ้เหี้ยเหม่งสะดุ้งอึ้ง  หน้าตาของแม่งสยองสยึ่มกึ๋ย  " เหี้ย !  มึงอย่าพูดอะไรให้กูขนลุกสิวะ ! "  มันพูดแล้วปาดขนที่กำลังตั้งชัน  แต่จู่ ๆ ไอ้เฮียเหมาก็กดหัวมันลงซุกวงในอีกรอบแล้ว  ไอ้เหี้ยเหม่งดิ้น ๆ  ไอ้เฮียขำก๊ากแล้วล้อแม่งว่า  " ถ้ามึงอยากเลียกูก็ยอมนะเว๊ย  นิ่งตอนนี้กูเซี่ยนหม้อฉิบหาย  ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! "  เสียงขำของไอ้เฮียกลบเสียงตะโกนขลุกขลุกของไอ้เหี้ยเหม่งมิด

หน้าร้านที่ชื่อว่า " โคตรอึดพลังช้าง ! "  ไอ้เฮียเหมายืนกร่าง  อ่านข้อความที่ไอ้เด็กโนเขียนทิ้งไว้เป็นไว้โฮโลแกรม  ครืด !  เสียงประตูหน้าร้านเปิดออก  พร้อมบริกรสูทดำผ่ายมือเชื้อเชิญ  " ยินดีต้อนรับครับ  คุณหนูโนได้เรียนให้ทราบแล้วว่าคุณหนูท่านประสงค์สิ่งใดบ้าง "  ไอ้เฮียเหมาก้มหัวให้กับบริกรเพื่อขอบคุณแล้วเดินเข้าร้าน  ไอ้เหี้ยเหม่งเข้าตาม  มันถึงกับยืนอึ้ง  " เย็ดโด้ "

" โคตรอึดพลังช้าง " เป็นร้านขายยาสารพัดรูปแบบ  ตกแต่งสะอาด  หลอดยาหลายรูปทรงถูกวางเรียงกันบนชั้นกระจกพร้อมป้ายชื่อและสรรพคุณครบครัน  ไอ้เหี้ยเหม่งทำจมูกฟุดฟิด  สูดดมทุกกลิ่นไอหอมฟุ้ง  " ทำไมร้านนี้หอมจังวะ "  แต่ยังไม่ทันจะได้คำตอบจากไอ้เฮียเหมา  ชายหนุ่มวัยประมาณสามสิบห้าก็ทักไอ้เฮียจากอีกฝั่งของตู้ยา  " สุดยอด ! "  เขาโพล่งด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น  ไอ้เฮียหันไปมอง  ไอ้เหี้ยเหม่งก็ด้วย  ชายหนุ่มผู้นั้นเดินเข้าหาไอ้เฮียเหมา  สองมือของเขาจับมัดกล้ามของไอ้เฮียจากหัวไหล่  แล้วลูบลงไปถึงกล้ามแขน  จนบีบเล่นกล้ามเนื้อรอบสีข้าง  ไอ้เหี้ยเหม่งทำหน้างง  แต่ไอ้เฮียเสือกยืนนิ่ง  ทว่าท่าทางของแม่งก็น่าจะไม่รู้จักชายหนุ่มผู้นี้เช่นกัน  ชายหนุ่มเงยหน้ามองไอ้เฮียแล้วยิ้มสนุก  " ไม่นึกเลยว่าจะได้เจอมึงตัวเป็น ๆ ที่นี่  ตัวใหญ่กว่าที่คิดเอาไว้ตั้งเยอะ "  ชายหนุ่มไม่พูดเปล่า  เขายังเอามือลูบกล้ามท้องของไอ้เฮียเล่น  พร้อมจ้องเขม็งของแข็งที่กำลังงัดผ้าขาวม้าทรงพลัง

" มีอะไรให้กระผมช่วยเหลือหรือไม่ครับ "  ไอ้เฮียถามเสียงนุ่ม  ไอ้เหี้ยเหม่งทำหน้างงหนักเลยทีนี้  แต่ชายหนุ่มยังแค่ยกยิ้มก่อนจะปะป่ายปลายมือทั่วกล้ามอกของไอ้เฮียเหมา  เขาพูดพร้อมรอยยิ้มนั้นว่า  " มีสิ  มีให้ช่วยเยอะเลย "  พูดจบ  ชายหนุ่มก็จะล้วงมือเข้าไปในผ้าขาวม้าของไอ้เฮีย  ไอ้เหี้ยเหม่งอึ้ง  แต่ไอ้เฮียถอยตัวเร็วโคตร  มันก้มหัวลงให้กับชายหนุ่มเล็กน้อยที่มันทำอาการเสียมารยาท  ก่อนจะพูดเสียงเข้มว่า  " ขอโทษครับ  กระผมไม่สามารถให้ท่านจับยักษ์ใหญ์ของกระผมได้ "  สายตาของไอ้เฮียวิบวับกวนส้นตีน  ไอ้เหี้ยเหม่งรู้ว่าแม่งโคตรภูมิใจกับขนาดเกินมาตราฐานของบอเตโล่  แต่ชายหนุ่มยังยกยิ้ม  แล้วหยิบกล้องพร้อมโดรนขึ้นถ่ายภาพ  " อย่างน้อยก็เก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกไว้ก่อนก็ได้ "  เขาพูด

ไอ้เฮียเหมายืนกร่างในท่าตามระเบียบพัก  แต่พอชายหนุ่มกำลังจะคล้องกล้ามแขนของมัน  มันรีบหลบฉากทันที  " ขออภัยครับ  กระผม . . . "  ไอ้เฮียยังไม่ทันจะพูดจบ  ชายหนุ่มก็ทำหน้าบูดบึ้งแล้วประกาศลั่นร้าน  " ไม่ว่าราคาของมึงจะแพงแค่ไหนในงานประมูลวันนี้  กูจะยอมจ่ายเพื่อเอามึงมาเล่นให้ได้ ! "  ชายหนุ่มพูดจบก็เดินอาด ๆ ออกจากร้านไป  ทาสทหารบอดี้การ์ดของแม่งทั้งสามคนที่แก้ผ้าล่อนจ้อนรีบเดินตาม  ทุกการกระทำอยู่ในสายตาของผู้คนในร้าน  บางคนเดินมาถ่ายรูปกับไอ้เฮียเล่น  บางคนยืนมองด้วยท่าทางสนใจ  แต่ไอ้เหี้ยเหม่งแปลกใจ  จนกระทั่งชายบริกรเข้ามาขัดจังหวะพร้อมกล่าวเชิญ  " เชิญทั้งคู่ทางนี้ "  ไอ้เฮียเหมาก้มหัวให้กับทุกคนที่เข้ามาถ่ายภาพกับมัน  แล้วเดินนำไอ้เหี้ยเหม่งเข้าหลังร้าน  ไอ้เหี้ยเหม่งเกาหัวแกรก ๆ  แต่ทุกคนในร้านดูสนใจไอ้เฮียเหมามากจริง ๆ

ระหว่างทางไปหลังร้าน  ไอ้เหี้ยเหม่งเดินอาด ๆ พลางชำเลืองมองไอ้เฮียเหมากึ่งสำรวจ  แต่ดูเหมือนไอ้เฮียจะเป็นฝ่ายจับพิรุธได้  แม่งเลยถามด้วยหน้าตากวนส้นตีน  " มึงเป็นเหี้ยอะไรวะ  มองกูแบบนี้  กูเสียวนะเว๊ย ! "  ไอ้เหี้ยเหม่งหยุดกึก  ยืนกร่างแล้วถาม  " ทำไมไอ้พวกที่อยู่ในร้าน  แล้วก็ไอ้พวกทั้งหมดนั่นสนใจมึงนักวะ "  ไอ้เฮียเหมาไม่ได้ตอบอะไร  มันแค่ยิ้มกวนส้นตีนพร้อมเดินตามไอ้บริกรเข้าไปหลังร้าน  แต่ก็ยังเสือกตะโกนตอบกลับมา  " กูไม่รู้วะ  ฮ่า ฮ่า ฮ่า "  ไอ้เหี้ยเหม่งฉุนกึก  มันชักสงสัยว่าทำไมไอ้เฮียถึงมีคนสนใจแม่งมากมาย

หลังร้าน  ไอ้เหี้ยเหม่งเห็น " ตู้นอนดักแด้ "  วางเรียงกันโดยเว้นช่องไฟไว้เป็นสัดส่วน  ตู้นอนดักแด้เป็นตู้น้ำคล้ายตู้ปลาขนาดทาสทหารไซส์บิ๊กเบิ้มหนึ่งคนนอน  ตู้พวกนี้มีไว้เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บทุกสัดส่วนบนร่างกาย  เพียงแค่ผู้บาดเจ็บนอนแช่อยู่ในตู้ที่ปิดสนิท  หลังจากนั้นน้ำยารักษาบาดแผลสีฟ้าอ่อนจะไหลท่วมร่างกายทั้งหมด  หน้ากากหายใจจะถูกปลดออกเพื่อให้ผู้บาดเจ็บส่วมใส่ขณะที่นอนลอยตัวอยู่ในตู้น้ำ  เวลาในการรักษาขึ้นอยู่กับขนาดและสภาพบาดแผล  แต่โดยปกติพวกทาสทหารมีความสามารถฟื้นฟูบาดแผลของตนได้เอง  และดีกว่าคนปกติเป็นพันเท่า  พวกมันจึงไม่จำเป็นต้องพึ่งตู้ดักแด้พวกนี้  แต่พวกมันใช้ตู้พวกนี้เพื่อเพิ่มสรรมถนะทางร่างกาย  ไอ้เหี้ยเหม่งชอบไอ้ตู้เหี้ยนี่  น้ำอุ่น ๆ กับกลิ่นหอม ๆ ทำเอามันเคลิ้มหลับทุกครั้งที่ต้องใช้ไอ้เหี้ยตู้นี่ในค่ายกักกัน  มันรีบปลดผ้าขาวม้าออก  แต่ไอ้เฮียเหมาเสือกโยนหลอดยาให้แม่งสามหลอดก่อนจะก้าวเข้าตู้  ไอ้เหี้ยเหม่งก้มมองน้ำยาสีเหลืองอำพันแล้วพลิกหน้าพลิกหลังสำรวจรอบหลอด

ไอ้เฮียเหมาปลดผ้าขาวม้าออกแล้วพูด  " ฉีดแม่งซะ  นายน้อยของกูจัดยาพวกนี้ให้มึงโด๊ปก่อนแข่งคืนนี้ "  ไอ้เหี้ยเหม่งฉีกยิ้มเหี้ยม  แต่มันยังเสือกถามไอ้เฮียที่เข้าไปนอนนิ่งในตู้แล้ว  " งานนี้ถึงขนาดต้องโด๊ปเลยเหรอวะ "  ไอ้เฮียฉีกยิ้มกวนส้นตีนแล้วตะโกนออกมาจากตู้  " กุ๊ก ๆ อย่างมึงโด๊ปแค่สามหลอดจะพอเหรอวะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า "  เสียงขำของไอ้เฮียเล่นไอ้เหี้ยเหม่งอยากตะบันหน้าของสักดอก  แต่มันก็จัดการโด๊ปยาทันที  " ปึก ! "  มันเอาปลายเข็มของหลอดยาแทงเข้าไปในถุงกระโปกพร้อมกันทั้งสามเข็ม  เสียงซื๊ดส์สะใจเข้ม ๆ หอนลากยาวออกมา  " ออร์ค สะใจฉิบ "  ไอ้เหี้ยเหม่งพร่ำแล้วกดน้ำยาให้ไหลเข้าถุงไข่  " ซื๊ดส์ "  มันครางเสียวแว๊บจนน้ำยาหมดหลอด  หลอดยาถูกกระชากออกพร้อมคืนให้บริกรสูทดำ  บริกรรับคืนแล้วผ่ายมือให้เข้าตู้ดักแด้  เขาพูดเสียงนิ่งว่า  " พักผ่อนได้สามสิบนาที "  ไอ้เหี้ยเหม่งก้มหัวขอบคุณแล้วกระโดดเข้าตู้ที่น้ำยาถูกถ่ายเข้ามาแล้วครึ่งหนึ่ง

เวลาครึ่งชั่วโมงผ่านไป  ไอ้เหี้ยเหม่งหลับตั้งแต่ห้าวิแรกที่มันตู้มลงตู้  พอถึงเวลาน้ำก็ลดลงแล้วตู้ก็เปิดออก  ไอ้เฮียเหมากำลังยืนกร่างพร้อมเอาผ้าเช็ดหัว  ไอ้เหี้ยเหม่งหยิบผ้าของมันขึ้นซับหน้าแล้วถูหัว กลิ่นน้ำยาหอมฟุ้งจากตู้ยังแตะจมูก  มันรู้สึกมีเลือดลมร้อน ๆ กระตุ้นกล้ามเนื้อให้ตึงเปรี๊ยะ ๆ  ไอ้เฮียเดินมาหามันแต่ยังแก้ผ้าล้อนจ้อน  ไอ้เหี้ยเหม่งเห็นบ้องบิ๊กเบิ้มแล้วทำหน้าเซ็งแล็วก็บ่นเสียงเซ็ง ๆ  " เมื้อกี้กูยังฝันถึงหน้าท้องขาว ๆ กับตูดนิ่ม ๆ ของเด็กกูอยู่เลย  ทำไมกูต้องตื่นมาเจอควยดำ ๆ ของมึงด้วยวะ "  ไอ้เฮียเหมาขำก๊าก  มันกดหัวไอ้เหี้ยเหม่งซุกวงในแล้วเอากำปั้นขยี้หัวตุ๊ย ๆ  " ถ้ามึงชอบ  บอกกูได้นะเว๊ย  กูจะให้มึงอมทั้งคืนเลย  ฮ่า ฮ่า ฮ่า "  ไอ้เหี้ยเหม่งดิ้นพร้อมทำหน้าสยึมกึ๋ย  แค่คิดภาพแม่งก็สยองแล้ว

ประตูร้านเปิดออก  ไอ้เฮียเหมากับไอ้เหี้ยเหม่งก้มหัวขอบคุณให้กับบริกร  ไอ้เฮียกดหน้าจอโฮโลแกรมว่าต้องทำอะไรต่อจึงรู้ว่าปลายทางคือร้านประจำของมันกับไอ้เด็กโน  ไอ้เฮียเลยเดินนำไอ้เหี้ยเหม่งขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นห้า " ฟรีโซน " ของจริงในโดโจเซนเตอร์นี้  " ตู้ม ! ตึ่ม ! ! ตึ้ม ! ! ตึ๊ม ! ! ตู๊ม ! ! ! "  เสียงเพลงเฮฟวี่หนัก ๆ บีทกระแทก ๆ ดังสนั่นไปทั่ว  พอประตูลิฟต์เปิดออก  ไอ้เหี้ยเหม่งทึ่งพร้อมฉีกยิ้มแยกเขี้ยว  มันทำท่าตื่นเต้นแล้วตะโกน  " โดโจต้องเป็นอย่างนี้สิวะ ! ฮึ๊ย ! ! "  ไอ้เฮียเหมายืนกร่าง  กอดอกยิ้ม  บรรยากาศที่ครึกครื้นขวักไขว่ด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา  แสงสว่างจากโลกภายนอกสอดส่องเข้ามาจากแค่ตรอกลึกหลายตรอก  ด้านในสุดของแต่ละตรอกติดตั้งกระจกใส  ไอ้เหี้ยเหม่งเงยมองเพดานทรงประหลาดที่กำลังเคลื่อนแผ่นคอนกรีตหลายสิบแผ่นวนกลับไปกลับ  ลักษณะคล้ายกับโซ่จักรยาน  พอแผ่นคอนกรีตที่อยู่บนลูกลอกทาบทับแสงสว่างด้านบน  เงาดำก็จะตกลงกระทบบริเวณโดโจด้านล่าง  แต่แผ่นคอนกรีตเคลื่อนผ่าน  แสงสว่างก็สาดลงมาเป็นช่วง ๆ ซึ่งทำให้ฟรีโซนตั้งแต่ชั้นนี้ขึ้นไปเดี๋ยวมืดเดี๋ยวสว่างสลับไปสลับมา

" เย็ดเข้ ! ! "  ไอ้เหี้ยเหม่งตะโกนตะลึงพอมองไปเจอหนังสดที่ไอ้พวกเด็กหนุ่มอภิสิทธ์ชนกำลังฟัดกับทาสทหารของพวกแม่ง  ทาสทหารเกือบทั้งหมดในนี้แก้ล่อนจ้อน  ในซอกที่ใกล้ที่สุดมีเด็กหนุ่มที่ส่วมหน้ากากกำลังโม๊คบ้องของทาสทหารที่ตัวใหญ่กว่าตัวแม่งเองเกือบสามเท่า  ไอ้ทาสทหารนั่นยื่นกร่างแหกหน้าขาในท่าเอามือทับบนหลังหัว  กล้ามล่ำ ๆ ของแม่งอัดแกร่ง  ไอ้เด็กนั่นอมบ้องได้ไม่ทันไรก็ต้องคายออกเพราะมีทาสทหารอีกคนกำลังสอยประตูของเขาแบบถี่ยิบ  ไอ้ทาสทหารนั่นแทบจะย่อเข่าติดพื้นเพราะต้องกระเด้าวีเชฟให้ลงประตูของไอ้เด็กนั่น  แต่ไอ้เด็กนั่นแค่ยืนย่อขานิดหน่อย  ก้นของแม่งเลยไม่ได้อยู่ในระดับท่าหมา  แถมยังใส่เสื้อผ้าครบยกเว้นแค่กางเกงที่ลงไปกองกับพื้นแต่ส่วมกางเกงในที่ปิดกระจ๊วยไว้  ไอ้ทาสทหารที่กำลังย่อเย็ดโคตรพริ้ว  กล้ามเนื้อช่วงล่างของแม่งดีสุดยอด  ทุกท่วงท่าที่แม่งเสยบั้นเด้าโคตรเน้นแล้วตอกยิก ๆ

" อึก ! ! "  ไอ้เหี้ยเหม่งกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ  มันคงจ้องไอ้หนังสดคู่นี้นานไป  ไอ้เฮียเหมาเลยกดหัวมันลงซุกวงในให้เดินตาม  เสียงหัวเราะของไอ้เฮียดังลั่นแถมตะโกน  " มึงอยากร่วมวงด้วยรึไงวะ ! ฮ่า ฮ่า ฮ่า "  ไอ้เหี้ยเหม่งดิ้นพราด ๆ แต่มันยังเห็นรอบ ๆ จากมุมใต้จั๊กกะแร้ของไอ้เฮีย  รอบข้างของพวกแม่งมีหนังสดกันเต็มไปหมด  บางคนกำลังนั่งอมควยของทาสทหารที่ยืนแหกหน้าอยู่ริมระเบียง  โดยที่ไอ้ทาสทหารยืนอยู่ด้านนอกแล้วคลุมผ้าขาวม้าปิดเจ้านายไว้  บางคนจับรวมกลุ่มแล้วเอาของใกล้ตัวมาวัดขนาดบ้องของทาสทหารแข่งกัน  เสียงหัวเราะผสมกับเสียงครวญครางสลับไปสลับมาครึ๊กครื้น  " ถึงแล้วเว๊ย ! "  ไอ้เฮียเหมาปล่อยไอ้เหี้ยเหม่งให้หลุดจากวงใน  ไอ้เหี้ยเหม่งเซนิด ๆ พร้อมจะนัวกับไอ้เฮียสักตั้ง  แต่ป้ายที่ห้อยลงมาจากเพดานคราวนี้กำลังฉายภาพตราสัญลักษณ์ของบอเตโล่  มันเป็นจอโฮโลแกรมชนิดพิเศษที่ฉายภาพออกมาเป็นสามมิติ  พร้อมกับภาพเด็กหนุ่มในท่ายั่วยวนที่กระโดดออกมาจากหน้าจอโฮโลแกรมนี้  แล้วลอยไปยังหน้าจอโฮโลแกรมอื่น ๆ ที่ติดตั้งอยู่ทั่วโดโจเพื่อโฆษณาสินค้าให้กับบอเตโล่  ไอ้เฮียเหมาฉายหน้าจอโทรศัพท์ลงพื้น  " แว๊บ "  เส้นหัวลูกศรลอยนู่นขึ้นมาจากพื้นแล้ววิ่งกระพริบไฟเพื่อบอกทางไปยังปลายทางที่ไอ้เด็กโนบันทึกไว้  ไอ้พวกเด็กหนุ่มอภิสิทธิ์ชนหลายคนหยุดหนังสดแล้วหันมามองลูกศรของไอ้เฮียเหมา  ทั้ง ๆ ที่พวกแม่งกำลังโดนเย็ดอยู่หรือไม่ก็กำลังอมบ้องคาปาก  ไม่ใช่ว่าไอ้พวกเด็กเศรษฐีพวกนี้ไม่มีเทคโนโลยีนี้  แต่ไม่มีใครใช้สีทองคำที่สว่างหมดจดจนสะดุดตาขนาดนี้  ไอ้เฮียเหมายิ้มโคตรภูมิใจเพราะคนที่ประดิษฐ์ " เจ้าลูกศรจีพีเอส " นี่คือ " นายน้อยของมัน "

ไอ้เฮียเหมาเห็นว่าปลายทางอยู่อีกไม่ไกลเลยตะโกนเรียกไอ้เหี้ยเหม่งที่ยังยืนนิ่ง  จ้องเขม็งหน้าจอโฮโลแกรม  ตอนแรกแม่งก็สงสัยว่ามีอะไรทำให้ไอ้เหี้ยเหม่งสนใจได้มากกว่าไอ้พวกหนังสดที่อยู่รอบ ๆ  แต่พอแม่งเงยมองหน้าจอโฮโลแกรมตัวหลัก  แม่งก็ตบเกาหัวแกรก ๆ แก้เขิน  " สุดยอด "  ไอ้เหี้ยเหม่งเพ้อ  มันเห็นไอ้เฮียเหมายืนกร่าง  ผงาดแผ่นหลังรูปมังกรอยู่ในหน้าจอโฮโล  ประมวณภาพที่ไอ้เฮียเหมาเคยผ่านสมรภูมิมาโชกโชนถูกฉายเป็นภาพโฆษณาที่บอเตโล่ใช้ขึ้นทั่วโดโจ  ไอ้เฮียเหมาชนะศึกสังเวียนเดือดมาเกือบทุกที  เคยร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่กับไอ้พวกหุ่นดรอยเพื่อกำจัดพวกตลาดมืดในโลกชั้นล่าง  ฝีไม้ลายมือทุกศิลปะการป้องกันตัวของแม่งกระแทกคู่ต่อสู้ในการแข่งขันระหว่างค่ายกักกันจนล้มลงกองนับร้อย ปิดท้ายด้วยภาพอึดเถื่อนที่แม่งโดนซัดจนจนน่วมแต่ยังเสือกยิ้มสะใจ  โฆษณานี้เป็นไวรัลของบอเตโล่ที่กระจายขึ้นพร้อมกันทั่วโดโจ  พร้อมเด็กหนุ่มโฮโลลอยมากอดไอ้เฮียเหมาในหน้าจอโฮโลปิดท้าย  เด็กหนุ่มยิ้มหล่อและกล่าวเชื้อเชิญ  " ยินดีต้อนรับสู่บอเตโล่  ชั้นเจ็ด โซนสาม "

" . . . "  ไอ้เหี้ยเหม่งมองตาค้าง  แต่ไอ้เฮียเหมายืนกอดอกยิ้มกวนตีน  " ทำไมวะ  กูเท่ห์ขนาดที่มึงต้องจ้องเลยเหรอวะ "  สีหน้าของไอ้เฮียเหมาเหย่ไอ้เหี้ยเหม่งเต็มจุก  ไอ้เหี้ยเหม่งหันมามองตัวจริงแม่งด้วยสีหน้าทึ่ง ๆ  " ทำไมลูกหมาอย่างมึงได้ขึ้นจอให้บอเตโล่วะ "  ไอ้เหี้ยแม่งถาม  แต่ไอ้เฮียเหมาไม่ได้ตอบอะไร  มันแค่เก๊กหล่อแล้วยิ้มกวนส้นตีน  ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะได้ซัดกันให้รู้ดำรู้แดงกันไปสักตั้ง  ไอ้เด็กหนุ่มในโฮโลเมื่อกี้นี้ก็ประกาศโฆษณางานประมูลที่บอเตโล่จัดขึ้นในหอศิลป์  คำเชิญชวนนี้ทำให้ไอ้เฮียเหมายิ้มสนุก  " กูมีอะไรเด็ด ๆ ให้มึงดูเว๊ย "  ไอ้เหี้ยเหม่งที่กำลังจะซัดไอ้เฮียเหมาสักตั้งก็หยุดความคิดไว้ก่อน  เพราะรอยยิ้มแบบหาเรื่องของไอ้เฮียน่าจะสนุกจริงอย่างที่แม่งว่า  

โดยปกติ  บอเตโล่ไม่จัดงานประมูลทาสทหารเพราะหน้าที่ของทาสทหารไม่ใช่แค่เรื่องเย็ด ๆ  แต่ทาสทหารคือบอดี้การ์ด ในโลกของบอเตโล่  พวกอภิสิทธิ์ชนที่มีอยู่ไม่ถึงหยิบมือมักจะตกเป็นเป้าของพวกตลาดมืดหรืออาชญากรข้ามถิ่น  บางครั้งพวกแม่งก็ขัดผลประโยชน์กันเองจนตกเป็นเป้าลอบสังหาร  บางครั้งก็เกิดจราจลเพื่อหวังโค่นล้มอำนาจ  ทาสทหารบอดี้การ์ดถึงเป็นตัวละครสำคัญที่อภิสิทธิ์ชนทุกคนต้องมี  เพราะนอกจากจะเอาประกาศศักดินาของตนเองแล้ว  ยังเอาไว้คุ้มครองความปลอดภัยที่หาได้ยากในโลกชั้นนี้ อภิสิทธิ์ชนบางคนใช้วิธีเช่าเวลาเพราะยังหาบอดี้การ์ดที่ซื่อสัตย์หรือถูกใจไม่ได้  แต่บางคนใช้วิธีซื้อขาดพอได้เจอทาสทหารที่มีหน่วยก้าน  เพราะหากทาสทหารที่มีฝีมือตกไปอยู่ในมือของคู่อริ  หรือตระกูลที่คานอำนาจกันแล้วละก็  ปัญหาที่ค้างคาจะบานปลายเกินแก้ไข  และมักจะจบไม่สวย  เพราะฉะนั้น  บอเตโล่จะใช้วิธีจัดงานเจ้าสังเวียนแล้วเชิญแขกอภิสิทธิ์ชนลงไปเลือกเฟ้นหาทาสทหารที่ตนถูกใจ  ไอ้พวกทาสทหารจะซัดกันนัวหรือโชว์อึดเถื่อนชนิดยอมตามหากไม่ถูกคัดเข้าตระกูลพวกอภิสิทธิ์ชน  แต่ที่มีงานประมูลทาสทหารวันนี้หอศิลป์  มันไม่ใช่ทาสทหาร  แต่เป็น " ทาสสนม "

" ทาสสนมคืออะไรวะ "  ไอ้เหี้ยเหม่งถามไอ้เฮียเหมาที่ดูจะกระตือรือร้นเป็นพิเศษ  และไอ้หอศิลป์นี่คืออะไร  ไอ้เหี้ยเหม่งงงไปหมด  ไอ้เฮียเหมาโค้งให้กับไอ้พวกหน่วยรักษาความปลอดภัยที่อยู่หน้าประตูหอศิลป์  พวกแม่งยิงแสกนบาร์โค๊ดที่ท้ายทอยของทั้งไอ้เฮียเหมากับของไอ้เหี้ยเหม่ง  หลังจากตรวจความปลอดภัยเสร็จ  พวกแม่งทั้งคู่ก็ได้เข้าหอศิลป์  " เย็ดโด้ "  ไอ้เหี้ยเหม่งตะลึงกับภาพวาดที่โป๊เปลือยในท่วงท่าที่โคตรจะพิสดาร  แต่ทุกรูปภาพสวยงามหมดจดแบบที่มันยังไม่เคยเห็นภาพไหนจะสวยเท่า  แต่พวกนี้ไม่ใช่ไฮไลท์ของหอศิลป์  เพราะแท้จริงแล้วที่นี่คือห้องจัดแสดงของเล่นที่ใช้กับทาสทหาร  หรือไม่ก็สิ่งประดิษฐ์รุ่นใหม่ล่าสุดที่กำลังเปิดตัว  แต่ท่าทางวันนี้ไฮไลท์จะอยู่ที่งานประมูลทาสสนมที่บอเตโล่จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่  ความอลังการของงานดูได้จากตีมที่ระยิบระยับด้วยละอองทองคำฟุ้งพลิ้วไปทั่วหอศิลป์  โคมไฟสปอตไลท์ฉายไปที่เวทีกลางซึ่งตั้งรูปปั้นตราสัญลักษณ์ของบอเตโล่ขนาดใหญ่เอาไว้  ด้านหน้าเวทีเป็นที่รับรองแขกวีไอพีที่มากันทุกวัยตั้งแต่หนุ่มน้อยไปจนถึงชายชรา  ทุกประติมากรรมในงานเหมือนกำลังจำลองภูมิศาสตร์แบบทะเลทราย  ทั้งแสงและเงา  กลิ่นอายที่ให้ความรู้สึกร้อน  แต่อัดแน่นด้วยความลึกลับน่าค้นหา

" กลิ่นไม่ดีเลยแฮะ "  ไอ้เหี้ยเหม่งพูด  ตอนนี้มันกับไอ้เฮียเหมายืนกร่างอยู่แนวหลังของงานประมูล  " หึ หึ "  ไอ้เฮียเหมายิ้มขำ  มันเข้าใจความรู้สึกของไอ้เหี้ยเหม่งเพราะแขกทั้งงานคือพวกพันธุ์เย็ดเหมือนมันทั้งคู่  ไม่ว่าจะเป็นไอ้พวกอภิสิทธิ์ชนหรือไอ้พวกบอดี้การ์ดของพวกแม่ง  แต่ตอนนี้ไม่มีใครสนใจกันและกันเพราะงานประมูลกำลังจะเริ่ม  พิธีกรบนเวทีกล่าวเปิดตัวทาสสนมทั้งยี่สิบที่บอเตโล่คัดมาให้ยลตา  ดนตรีเพื่อความเย้ายวนดังกระหึ่ม  ชายหนุ่มในชุดเปิดหน้าอกผิวสีแทนน้ำผึ้งเดินออกมาจากด้านหลังของรูปปั้น  แขกแทบทุกคนในงานส่งเสียงฮือฮา  เพราะชายหนุ่มคนนี้หล่อเหลา  มีกล้ามเนื้อแน่นหนัน  ชุดผ้าที่สวมออกมาเป็นเนื้อผ้าชั้นเยี่ยม  สะกดทุกตาให้จับจ้องดวงหน้าที่เหมือนหลุดมาจากเทพนิยาย

ไอ้เหี้ยเหม่งยืนตาค้าง  ควยแข็ง  นี่มันสวรรค์ชัด ๆ  มันเคยเห็นคนที่หล่อเหลามาบ้าง  แต่ถ้าทั้งหล่อแล้วยั่วยวนขนาดนี้  มันยังไม่เคยลอง  ชายหนุ่มคนแรกใช้เวลาเยื้องย่างบนเวทีไม่นาน  แขกหลายคนสะกิดให้พวกหน่วยบริกรตั้งค่าหัว  และแล้วชายหนุ่มคนที่สองก็ปรากฏตัวพร้อมกับเนื้อผ้าสีขาวที่ตัดผิวสีดำดุจนิล  และนัยน์ตาสีแดงเพลิงและรูปร่างที่พร้อมดดนเย้ดได้ทุกเมื่อก็เล่นเอาทุกผู้คนห้องตื่นตะลึง  หน้าตาของชายหนุ่มเกลี้ยงเกลา  หัวฟูแอฟโฟร  นี่คือสนมที่พร้อมถูกกระหน่ำแบบเถื่อน ๆ ทุกลีลา  ไอ้เหี้ยเหม่งมองตาค้าง แล้วหันไปถามไอ้เฮียเหมา " ทำไมบอเตโล่มีแบบนี้ด้วยวะ "  ไอ้เฮียส่ายหน้าแต่ก็ยอมบอกเท่าที่รู้  " เวลาที่ถึงช่วงเก็บเกี่ยวของบอเตโล่  เอาง่าย ๆ คือตอนที่มึงกับกูอายุสิบสาม  บอเตโล่จะเรียกเด็กหนุ่มที่ถูกขึ้นทะเบียนเป็นของบอเตโล่กลับค่ายกักกัน  ถ้าเด็กคนไหนไม่ยอมขายตัวแลกข้าว  ดูบ้าระห่ำอย่างมึงหรือกู  บอเตโล่จะคัดเข้าฝึกเป็นทาสทหาร  แต่ถ้าบอเตโล่เห็นเพชรเม็สนมที่พร้อมจะเป็นสนม  บอเตโล่จะคัดเด็กหนุ่มนั่นออกจากวงทันที  แล้วปั้นให้เป็นทาสสนมอย่างที่มึงเห็น  สวยงาม  บอบบาง  น่าเย็ด หึ หึ "  ไอ้เหี้ยเหม่งก็คิดตาม  แต่พอถึงคำว่าน่าเย็ด  มันก้มมองเป้าของไอ้เฮียที่กำลังตั้งแข็งเต็มพืกัด  มันขำคึก  แต่ในหัวเหมือนนึกถึงความทรงจำสีจางบางอย่างในวันเก็บเกี่ยววันนั้น

เด็กหนุ่มที่เดินโชว์ความยั่วเย็ดผ่านไปคนแล้วคนเล่า  แต่ะคนหล่อเหล่าราวกับประติกรรมชั้นครู  พวกเขาไม่ได้กระตุ้งกระติ้งแต่มีจริตในการวางสายตา  และรอยยิ้มที่เชือดใจเหล่าแขกเหรื่อและบอดี้การ์ดรอบห้อง  รวมถึงไอ้เหี้ยเหม่งและไอ้เฮียเหมาด้วย  จนในที่สุดก็มาถึงคนสุดท้ายที่ว่ากันว่าเป็นไฮไลท์ของงาน  ชายหนุ่มอายุประมาณยี่สิบก้าวเท้าออกมาพร้อมกับใบหน้าที่แม้แต่เทวดาต้องหันมามอง  ดวงตาสีน้ำผั้งอ่อน  ผิวสีน้ำผึ้งเข้ม  ชุดเปิดอกให้เห็นยอดอกน้ำตาลทอง  ความมั่นใจในรอยยิ้มขี้เล่นและแววตาที่จับจ้องแขกทุกคนทำเอาแขกเหรื่อส่งเสียงครึกครื้น  ทรงผมสั้นแต่ดูรับเข้ากับใบหน้าบ่งบอกถึงความทะเล้นที่ถ้าใครได้ไปครอบครอง  ชีวิตช่วงหนึ่งจะสุขสุดยอดเพราะชายหนุ่มผู้นี้ดูมีความสุขมากเหลือเกิน  ไอ้เหี้ยเหม่งมองแล้วได้แต่ทำหน้าหมาหง่อย  ทาสทหารกิ๊กก๊อกอย่างมันมีโอกาสเหรอที่จะเข้าสู้กับไอ้พวกอภิสิทธิ์ได้  แต่พอได้มองทั้งยี่สิบคนที่ผ่านไป  มันก็จะเก็บพวกดวงหน้าเอาไว้ไปชักว่าววันหลัง

" พรึบ "  ไฟดับ  เป็นสัญญาณบ่งบอกให้เริ่มจดราคาการประมูล  แต่จู่ ๆ กลิ่นหอมแบบตะวันออกก็ลอยฟุ้งอบอวนไปทั่ว  แสงไฟบนเวทีที่ดับไปแล้วก็ปรากฏขึ้นทีละดวง  พร้อมกับการปรากฏตัวของเด็กหนุ่มคนที่ยิบเอ็ดในชุดผ้าพริ้วทะเลทรายสีทองระยับ ตัดกับผิวที่ขาวผ่อง  เนียนละเอียดแบบไม่ร่องรอยใด ๆ ได้สะกิดจนเกิดแผล  เด็กหนุ่มเดินมาอย่างช้า ๆ และเปิดผ้าคลุมผมที่ติดมาเสื้อ  เพียงพริบตาเดียวเท่านั้น  ทั้งห้องเงียบกริบ  เด็กหนุ่มไม่ได้หล่อแบบที่คมคาย  อกแนวน่ารักแบบหาตัวจับได้ยากเสียมากกว่า  รอยยิ้มของเขาไม่เหมือนคนอื่น  มันทำให้ห้องสว่างไหวไปทั่ว  ไอแห่ความสุขฟุ้งกระจาย  ฟันสีขาวจั๊วะ  ผมดำขลับตอบรับกับรูปที่ถ้าใครได้มองคงต้องจ้องจนตาค้าง  แด็กหนุ่มตัวไม่สูงมาก  ผอมบางน่าทะนุถนอมอย่างที่สุด  ทุกคนในห้องตกอยู่ในมนต์สะกด  ยกเว้นไอ้เหี้ยเหม่ง !  เพราะมันตะโกนออกไปว่า  " ป๊อป ! "

" ป๊อป "  หันมาหาต้นเสียงที่จู่ ๆ ก็โพล่งขึ้น  ใบหน้าที่โคตรจะน่ารักขมวดคิ้วสงสัยแว๊บหนึ่ง  ต่างจากไอ้ตัวแสบที่ทำหน้าดีใจสุดตีน  มันตะโกนซ้ำจนทุกคนในงานหันมามอง  " ใช่ป๊อปจริง ๆ ด้วย  โคตรดีใจเลยที่ได้เจอกันอีก ! "  ไอ้เฮียเหมารีบกดหัวของไอ้แสบเหม่งคลุกวงในเพราะแม่งตั้งท่าจะกระโดดขึ้นเวทีไปหาเทวดาองค์นั้น  ไอ้เหี้ยเหม่งคราวนี้ดิ้นพราด ๆ พร้อมตะโกนลั่น  " ปล่อยกูดิวะไอ้ลูกหมา !  นั่นเพื่อนเก่ากู ! "  ป๊อปฉีกยิ้มทันที  รอยยิ้มนั้นสะอาดไร้มลทิล  บรรยากาศทั้งห้องสว่างวาบ  ไอ้พวกอภิสิทธ์ชนถึงกับฮือฮา  แม้แต่ไอ้เฮียเหมายังอึ้งกับความน่ารักที่ไร้หมดจดนี้  ป๊อปเอามือสั่นปาดน้ำตาแล้วพูด  " เหม่ง . . . คิดถึงจังเลย "

เชี๊ย !  นี่มันเสียงดนตรีชัด ๆ  ทุ้มเสียงของไอ้เด็กป๊อปสั่นเครือด้วยความดีใจ  แต่ก้องใสสุดยอด  พอเขากำลังจะลงไปหาไอ้เหี้ยเหม่ง  ชายสูทดำสองนายท่าทางไม่เหมือนสูทดำคนอื่น ๆ เดินเข้ามาห้าม  โดยที่หูของพวกแม่งติดสัญญาณไร้สายเอาไว้  หนึ่งในนั้นถามเสียงตะกุกตะกัก  " กะ . . . กำลังจะไปไหนครับ "  ไอ้เด็กป๊อปก้มหัวให้พวกสูทดำทั้งคู่แล้วอธิบาย  " ผมขอเวลาสักห้านาทีได้ไหมครับ  พอดีผมเจอเพื่อนเก่า "  ไอ้สูทดำหนึ่งในนั้นละล่ำละลัก  มันถามผู้ที่อยู่ปลายสายสัญญาณ  " ท่านครับ  คุณป๊อปขอเวลาคุยกับเพื่อนเก่าสักห้านาทีได้ไหมครับ "  ปลายสายน่าจะกระแทกเสียวมาชัดเจน  ไอ้สูทดำนั่นถึงกับสะดุ้งโหย่ง  แล้วหันไปหาไอ้เด็กป๊อป  " ท่านไม่ . . . "  ยังไม่ทันจะพูดจบ  ชายวัยประมาณหกสิบที่นั่งในโซนวีไอพีสะบัดมือให้กับไอ้พวกสูทดำนั่น  ไอ้พวกสูทดำรีบก้มหัวตอบรับแล้วผ่ายมือเชิญไอ้เด็กป๊อปให้คุยกับไอ้ไอ้เหี้ยเหม่งได้

แทบทุกคนในงานหันมามองชายหกสิบผู้นั้นด้วยสายตาเกรงขาม  ชายผู้นี้คือ " เจ้าพ่อเปรม " ผู้ทรงอิทธิพลติดหนึ่งในยี่สิบต้น ๆ ของโลกชั้นกลาง  เขานั่งในท่าที่สบายใจ  ยิ้มกริ่ม  ตัวใหญ่พอ ๆ กับทาสทหารคู่ใจที่ประกบเป็นมือซ้ายและมือขวา  ทุกคนในงานหมดหวังเพราะที่แท้ไอ้เด็กป๊อปเป็นเด็กของเจ้าพ่อเปรม  งานนี้ไม่มีใครกล้าแตะต้องเขาแน่นอน  ความสดใสของเจ้าเด็กป๊อปมีเจ้าของเป็นถึงหนึ่งในท่านผู้นำของบอเตโล่เลยทีเดียว  แต่จู่ ๆ ไอ้สูทดำก็สะดุ้งโหย่งอีกรอบแล้วตอบปลายสายแบบหวั่น ๆ  " คงไม่ทันแล้วครับนายท่าน  คุณป๊อปกำลังเข้าไปคุยกับไอ้ทาสทหารนั่นแล้ว "  ไอ้สูทดำยังรับฟังปลายสายแล้วตอบกลับอีกครั้ง  " เป็นทาสทหารของบอเตโล่ครับ "  เป็นอีกครั้งที่ไอ้สูทดำผงะกับน้ำเสียงโหวกเหวกของปลายสาย  แล้วจึงตอบรายงาน  " ไม่ครับ  ทาสทหารผู้นี้ไม่ใช่พวกรุ่นใหญ่  อายุน่าจะยังไม่เกินยี่สิบครับนายท่าน ! "  คราวนี้เสียงจากปลายสายกรรโชกใหญ่โตจนท่านเปรมกวักมือส่งสัญญาณให้ไอ้สูทดำตัดปลายสายมาที่เขา  " ปิ๊บ !  ( ปลายสายตัดมาที่ท่านเปรม ) เฮ๊ย ! !  มึงอย่ามายุ่งกับเด็กของกู  ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! ! ! "  เสียงหัวเราะของท่านเปรมดังสนั่น  ทุ้มเสียงแหบห้าวโคตรลูกผู้ชายอกสามศอก  จากนั้นปลายสายก็กระแทกเสียงฉุนเฉียว  แต่ท่านเปรมขำสวนทุกคำพูดของปลายสาย
พวกเด็กหนุ่มทั้งหมดที่ได้เดินบนเวทีออกมาปรากฏตัวอีกครั้ง  แต่สายตาเกือบทุกคู่จ้องไปที่ไอ้เด็กป๊อปที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งจนสะดุดชายผ้าสีทองคำระยิบระยิบ  " เฮ๊ย ๆ ! ! "  ไอ้เหี้ยเหม่งกำลังจะเข้าไปพยุงแต่ไอ้เฮียเหมาเสือกไวกว่า  แม่งสอดมือประคองไอ้เด็กนั่นที่เกือบจะล้มหน้าทิ่ม  ทุกการกระทำได้ถูกบอกต่อโดยไอ้พวกสูทดำไปยังปลายสาย  ท่าทางไอ้ปลายสายนั่นจะเดือดจัดจนไอ้พวกสูทดำก้มหัวปรก ๆ  ส่วนเจ้าพ่อเปรมก็ขำแต่สายตาจ้องไอ้เฮียเหมาเขม็ง  ไอ้เด็กป๊อปเงยหน้าขึ้น  ดวงตากลมมนประกอบรูปตาเรียวสองชั้นมองไอ้เฮียเหมาด้วยความขอบคุณ  ไอ้เฮียเหมาที่ว่าใจโคตรเด็ด  ภักดีต่อคุณหนูโนยังแอบใจเต้น  สายตากับรูปหน้าของไอ้เด็กป๊อปนี่มีพลังทำลายล้างสูงฉิบหาย  แม่งคิด

" ขอบคุณมากนะครับ "  ไอ้เด็กป๊อปบอกแล้วก้มหัวขอบคุณ  ไอ้เฮียเหมาเผลอส่ายหน้าพร้อมกล่าว  " ไม่เป็นไรครับ "  น้ำเสียงของแม่งตะกุกตะกักนิดหน่อย  เด็กหนุ่มยิ้มแล้วกระโดดกอดไอ้เหี้ยเหม่งเต็มวงแขน  " ป๊อปคิดถึง !  ป๊อปคิดถึงเหม่งมาก ๆ เลยนะ ! "  แรงกอดของไอ้เด็กป๊อปแน่นจนไอ้เหี้ยเหม่งเกือบเผลอกอดกลับ  แต่ไอ้พวกสูทดำจ้องแม่งเขม็ง  แถมไอ้เฮียเหมายังยืดกอดอกจ้องแม่งซ้ำว่าเสือกกอดเด็กหนุ่มกลับเด็ดขาด  ไอ้เฮียเหม่งทำหน้าไม่ถูกเลยได้แต่ยิ้มเหย่  เกาหัวแกรก ๆ  มันเองก็เขินนิด ๆ ก็เลยเหมือนจะพูดออกไป  " เออ "  แต่ไอ้เด็กป๊อปปล่อยอ้อมกอดแล้วมาจับกล้ามแขนกับกล้ามอกของมัน

" นายท่านครับ  คุณป๊อปกำลังลูบแขนกับหน้าอกของไอ้ทาสทหารนั่นครับ "  ไอ้สูทดำรายงานปลายสาย  ปลายสายขึ้นเสียงหัวเสียบ้าดินระเบิด  ไอ้เด็กป๊อปยิ้มแฉ่งให้ไอ้เหี้ยเหม่งแล้วสบตาดวงตารูปเหยี่ยวของแม่ง  เขาพูดตาโต  " หูย !  เหม่งเปลี่ยนไปเยอะมากเลย  ตัวใหญ่สุด ๆ  ป๊อปเตี้ยกว่าเหม่งตั้งครึ่งตัวเลยนะเนี่ยะ "  รอยยิ้มละลายใจส่งมาถึงไอ้เหี้ยเหม่งอีกแล้ว  ทุกคนบริเวณนั้นตะลึง  ไม่เว้นแม้แต่ไอ้เฮียเหมา  ไอ้เหี้ยเหม่งหน้าแดงนิดหน่อย  มันพูดเขิน ๆ  " ป๊อปก็เปลี่ยนไปเยอะนะ  ไม่เจอกันแค่ห้าปี  ป๊อปดู . . . "  มันยังเลือกคำไม่ถูกเพราะไอ้พวกข้าง ๆ กดดัน  มันเลยโชว์โง่เต็มที่  " ดูสบายดี "  ไอ้เด็กป๊อปได้ฟังก็หัวเราะแล้วถามไอ้เหี้ยเหม่งด้วยดวงหน้าสดใสว่า  " เราก็สบายดีนะ  อยู่บนโลกชั้นนี้มาก็เกือบห้าปีแล้ว  ไม่อยากเชื่อเลยว่าเวลาจะผ่านมาเร็วขนาดนี้ "

" เกือบห้าปี "  ไอ้เฮียเหมาฉุกคิดคำนี้  แต่ไอ้เหี้ยเหม่งเสือกถามตัดปัญญาหา  " ห้าปี !  ทำไมได้ขึ้นมาอยู่บนนี้ละ  แล้วมาอยู่กับใคร ! "  ไอ้เด็กป๊อปยังยิ้ม  ริมฝีปากสีชมพูที่รสชาติน่าจะเหมือนน้ำผึ้งทำเอาไอ้พวกที่จ้องอยู่หน้าแดง  เจ้าตัวพูดพร้อมพยักหน้าไปที่เจ้าพ่อเปรม  " ป๊อปอยู่กับท่านเปรมที่คฤหาสน์ของท่าน  ป๊อปได้เรียนหนังสือด้วยนะเหม่ง  นายท่านอนุญาตให้ป๊อปทำอะไรก็ได้ที่ป๊อปอยากทำ "  พอถึงตรงนี้สีหน้าของไอ้เด็กป๊อปก็หม่นลง  ไอ้เหี้ยเหม่งพอได้เห็นก็ของขึ้น  มันหันขวับไปหาไอ้เจ้าพ่อเปรม  " ไอ้เฒ่านั่นทำอะไรป๊อปงั้นเหรอ ! "  ไอ้เฮียเหมารีบจับหัวแม่งกดซุกวงในก่อนที่แม่งจะทำบ้าอะไรโง่ ๆ

" ฮ่า ฮ่า ฮ่า "  ไอ้เด็กป๊อปหัวเราะเสียงใส  ไอ้เหี้ยเหม่งดิ้น ๆ  คราวนี้แม่งดิ้นแรงจนไอ้เฮียต้องกดค้างไว้ให้แน่นกว่าเก่า  แต่ไอ้เด็กป๊อปตบบ่าของไอ้เฮียเหมาเบา ๆ แล้วห้มหัวให้  เขาถาม  " สวัสดีครับพี่  ผมชื่อป๊อปครับ  เป็นเพื่อนกับเหม่งตั้งแต่ตอนที่อยู่โลกชั้นล่างด้วยกัน  พี่เป็นเพื่อนของเหม่งใช่ไหมครับ "  ไอ้เฮียเหมาทำหน้างงหน่อย ๆ  แต่ก็ตอบด้วยความสุภาพ  " ครับผม "  จังหวะนั้นไอ้เหี้ยเหม่งหลุดจากวงในของไอ้เฮียเหมาได้  มันเลยหวดกำปั้นเข้าไอ้เฮียหนึ่งดอกหนัก ๆ  " ตู๊ม ! ! "  แต่ฝ่ายที่ล้มคือตัวของแม่งเอง  หงายเก๋งลงไปนอนกองแถมกระเด็นไปตั้งไกล  เพราะไอ้เฮียเหมาต่อนแลกหมัดกับแม่งเต็มหวด  ไอ้เฮียเหมากดกำปั้นกร๊อบแกร๊บแต่ยังยืนกร่างนิ่ง  ส่วนไอ้เหี้ยเหม่งนอนกองเหมือนหมา  ไอ้เด็กป๊อปตกใจแล้ววิ่งไปดูเพื่อนตัวแสบนอนหอบเฮือก  ไอ้เหี้ยเหม่งฉีกยิ้มแยกเขี้ยว  มันตะโกน  " ตัองอย่างนี้สิวะ ! "
ไอ้เด็กป๊อปทำหน้าตื่น ๆ และถามเสียงสั่น ๆ  " เป็นอะไรรึเปล่าเหม่ง "  ไอ้เหี้ยเหม่งหันขวับมาหาไอ้เด็กป๊อปแล้วถามทันที  " ป๊อป !  ไอ้เฒ่านั่นรังแกมึงรึเปล่า ! "  ไอ้เด็กป๊อปยิ้มให้ไอ้เหี้ยเหม่งสบายใจ  เขาพูด  " ไม่เคยเลย  ท่านใจดีกับป๊อปมาก  แต่จริง ๆ แล้วท่านเป็นไม่ใช่ผู้อุปถัมภ์ของป๊อปหรอก  ท่านเป็นพ่อของผู้อุปถัมภ์ต่างหาก "  ไอ้เหี้ยเหม่งไม่เข้าใจว่าอะไรคือผู้อุปถัมภ์  แต่ไอ้เฮียเหมาที่มาหยุดยืนกร่างส่ายหน้าเหมือนกับเดี๋ยวค่อยอธิบายให้ฟัง  เพราะไอ้พวกสูทดำกำลังจะเรียกตัวไอ้เด็กป๊อปกลับแล้ว  ท่าทางพวกแม่งกำลังโดนปลายสายสวดยับ  ไอ้เหี้ยเหม่งจ้องหน้าตาที่คุ้นเคยของเพื่อนเก่าที่ตอนนี้เปลี่ยนไปเยอะจนมันเองยังทึ่ง  แต่รอยยิ้มแยกเขี้ยวสบายใจก็ฉาบวับบนหน้าของมัน  มันพูด  " เราดีใจที่เห็นป็อปสบายดี  ถ้ามีโอกาสอีก  เราจะมาหานะ "  ไอ้เด็กป๊อปยังไม่ทันจะถามสารทุกข์สุกดิบของไอ้เหี้ยเหม่ง  ไอ้พวกสูทดำก็เดินเข้ามาตาม  ป๊อปยิ้มให้ไอ้เหี้ยเหม่งอีกครั้ง  เขาพูดแล้วโบกมือลา  " ไว้เจอกันนะ  เราตามหาเหม่งเจอเสมอแหละ "  

ติดตามตอนต่อไป 5 พฤษจิกายน 2563 เวลา 22.00

     สำรองและภาพวาดประกอบ 25+ = https://www.pixiv.net/member.php?id=3145401

หอกหัก

ขอบคุณคับ

infinitez123

สนุกมากกก ชอบบบ

sshheeeepp

เยี่ยม

sshheeeepp

เยี่ยม

thany5987

ขอบคุณครับ

Linkren

รอติดตามอยู่เสมอ

jackkrab

ขอบคุณนะ

boonchan6

ขอบคุณครับ

bigdure

ขอบคุณครับ