เรื่อง เด็กช่างรักจิง ตอน 8

โอ๊ต

บทที่ 8 : ถ้ามึงไปกูจะฆ่ามึง [แอร๊ยส์]

ผมกลับมานั่งที่โต๊ะด้วยสายตาที่เศร้าสร้อย จนอาจจะผิดสังเกตุ
“มึงเป็นอะไรไอ้เจต แล้วไอ้แม็กละไปไหน”
“ไปหาเรื่องทะเลาะวิวาท”
“อือ ดีช่างมันเถอะงานอดิเรกมัน”
“อือ” ผมก็นั่งคุยกับเพื่อนไปเรื่อย ๆ แต่ในใจยังคิดถึงแม็กอยู่ซักครึ่งชั่วโมงได้ แม็กก็กลับมานั่งข้าง ๆ ผม
“อ้าวแม็ก มาแล้วเหรอ” ดีใจจัง ไหนขอมองให้ทั่วตัวหน่อย มีอะไรเสียหายไปบ้าง ไอ้นั้นยังอยู่ไหม(ลามกอีกแล้วกู) ไม่มีรอยอะไรเลย ปากไม่แตก หัวไม่โน เหลือแต่ตรงนั้นคืนนี้ค่อยตรวจสอบ จะมีแต่สีหน้าเท่านั้นที่ดูไม่ค่อยสบอารมณ์
“แม็กไปไหนมาคะ” นังเอ๋สารแน่มาอีกละ
“ไปหาเพื่อนมาครับ”
“แม้หายไปนานคิดถึง ๆ” ความตอแหลนี้พุ่งขึ้น200%เชียวนะ
“ก็ตอนนี้ก็มานั่งแล้วงัยครับ คุณเอ๋จะได้ไม่คิดถึงแล้ว” นี้ก็อีกคนไม่แพ้นังเอ๋เลย
“ไม่เป็นไรนะ”
“ไม่ ไปไม่ทัน ไปถึงพวกมันก็ตีกันเสร็จละ ไม่น่าเลย ไม่งั้นละมันส์กว่านี้” ไอ้ซาดิสเอ๊ย
“ก็ดีแล้วไงแม็กจะได้ไม่เป็นอะไร” แม็กหันมายิ้มให้ผม อย่ายิ้มมากแม็กเดี๋ยวอดใจไม่ไหวนะ กระโดดจูบปากตอนนี้ซะหรอก ทานไปนานเท่าไรไม่ทราบที่ทราบคือไอ้เจตมึงเมาแล้วนะ แม็กหันมามองผมตลอดเวลา
“มึงนะเบา ๆ หน่อย เมาเกินไปแล้วนะ”
“ไม่เป็นไร”
“อือ กูจะรอดู” จนเวลาผ่านไปและผ่านไป จากเมานิดหน่อยกลายเป็นเมามาก จนไม่ไหวแล้ว ผมเข้าไปบอกไอ้วัดว่าจะกลับแล้ว
ผมเดินโซซัดโซเซอกมาจากร้านโดยมีแม็กเดินตามหลัง จะประคองหน่อยก็ไม่ได้ ผมแกล้งเดินไปผิงเสากะว่ายังไงแม็กก็ต้องเข้ามาถาม ผิดคาดครับ แม็กเดินตัวปลิวผ่านผมไปเลย อะไรวะ น้อยใจแล้วนะ แม็กเดินไปถึงมอไซด์แล้วนั่งรอ ผมค่อย ๆ เดินเข้าไป
“มึงมานั่งข้างหน้านี้”
“ไม่เอา เราจะนั่งซ้อนท้าย”
“กูบอกให้ให้มานั่งข้างหน้าก็ข้างหน้าสิ หรือว่าอยากได้เลือด” นั่งก็นั่งวะชอบขู่อย่างเงี๊ยะ ไม่รู้ว่าคนมันน้อยใจอยู่ ผมเข้ามานั่งแล้วแม็กก็บึ่งออกไป
“มึงจะกินอะไรไหม” ผมไม่ตอบส่ายหัวอย่างเดียว อ้อนกูบ้างสิ
“ดี กูซื้อห้ามมึงกิน” เป็นงั้นไป ทำอะไรไม่เคยถูกเลย
แม็กมาแวะที่ เซเว่น พอจอดเด็ก ๆ ในร้านเห็นผมนั่งข้างหน้าโดยมีแม็กขี่ ก็ยิ้มออกมา ทำไมแฟนกูกอดจะทำไม
“มึงรอกูตรงนี้ หรือมึงจะเข้าไปด้วย” ผมก็ส่ายหัวเหมือนเดิม แม็กเดินจ้ำ ๆ ๆ เข้าในเซเว่น เลือกซื้อนั้นเลือกซื้อนี้แล้วก็ออกมา
“มึงถือไว้” แม็กส่ง ของให้ผมถือไว้ จนกลับมาถึงหอของแม็กแม็กก็เอาถุงไปแกะมีน้ำส้ม มีฮ็อทด็อก ผมไม่สนใจแล้วเมา+งอน คลานไปนอนดีกว่ากำลังจะเคลิ้มหลับแม็กก็เข้ามาดึงผมลุกขึ้น
“มึงอย่าเพิ่งนอนลุกมาก่อน”
“อะไร ไม่เอานะ เมาไม่อยากเอา”
“มึงนะทะลึ่งกูให้มึงลุกมากินน้ำส้มก่อน พรุ่งนี้มึงตื่นมาจะไม่ได้ปวดหัวมาก แดกมากนะมึง แล้วว่าไม่เป็นอะไร ให้กูเป็นห่วงอีก” แอบดีใจเล็ก ๆ ได้ยินอย่างนี้ก็หายงอนแล้วแต่ก่อนที่จะได้กินน้ำส้มกระเพาะจองผมมันก็บอกว่าอยากเอา
ของเก่าออกทางปาก ผมรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ
“โอ๊ก......” ทรมารมากกระเพาะมันเหมือนถูกบีบ จนไม่มีอะไรจะออกมาอีก แม็กเขามาลูบหลังผมขึ้นลงพร้อมกับบ่นไปด้วย
“ กูว่าแล้ว มึงต้องอ้วก” ผมอ้วกจนไม่มีแรงจะลุกขึ้น แม็กดึงตัวผมขึ้นแล้วถอดเสื้อผ้าผมออก ที่จริงก็มีแรงอยู่บ้างแต่อยากรู้ว่าแม็กจะทำยังไงอีกก็เลยปล่อย พอแม็กแก้ผ้าผมหมดพาผมมาอาบน้ำให้ผมบ้วนปาก แม็กเช็ดตัวให้ผมเรียบร้อยแล้วจึงประคองผมมาที่เตียง แม็กค่อย ๆ หย่อนตัวผมลงนอนรู้สึกค่อยยังชั่ว แม็กนั่งมองหน้าอยู่นาน
“แม็กมองอารัยไม่เคยเห็นคนเหรอ” แม็กก้มลงจูบปากผมแทนคำตอบ หลังจากนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ไหวเมาผมหลับไปจนเช้าโดยมีแม็กยังกอดผมไว้ในอ้อมแขน
กะว่าจะอ้อมตัวไปจูบปากซักหน่อย แต่ปวดหัวจังเลย ผมจึงเรียกแม็กให้ตื่น
“แม็ก ๆ ” แม็กลืมตาขึ้นมอง
“เราปวดหัวมียาพาราไหม”
“กูว่าแล้ว เดี๋ยวกูเอาให้” แม็กลุกไปหยิบยาพร้อมน้ำมาให้ผมกิน กำลังจะล้มตัวลงนอนโทรศัพท์แม็กก็ดังขึ้น แฒ้กรับสายแต่ผมไม่ค่อยได้ยินว่าใครโทรมาหรือยังไงจนแม็กคุยเสร็จก็บอกกับผม
“แม่กูเข้าโรงพยาบาล กูจะกลับบ้าน”
“เราไปด้วย”
“ไม่ต้อง”
“แต่เราจะไป เราอยากไปนะ ๆ ” สรุปแล้ววันนี้ผมก็ได้มาบ้านแม็กอีกจริง ๆ ว่าจะไปที่โรงพยาบาลแต่แม่แม็กกลับมาบ้านแล้ว จึงไม่ต้องไป พวกผมจึงมาที่บ้านของแม็กเลย
“สวัสดีคับแม่”
“สวัสดีจ๊ะลูกเจต”
“แม่ดีขึ้นหรือยังครับ”
“ดีขึ้นแล้วจ๊ะโรคคนแก่นะลูกไม่เป็นไรมาก”
“ครับ แต่ดูแม่ก็ดูสดใสขึ้นนะครับ ยังสวยเหมือนเดิม”
“ปากหวานนะลูกเจตเนี๊ยะ ถ้าแม่มีลูกพูดเพราะ ๆ อย่างลูกเจตจก็คงดี” ก็เป็นอยู่นี้งัยครับ แต่เป็นลูกสะใภ้นะ555 ผมปล่อยให้แม็กอยู่คุยกับแม่ข้างบนบ้าน ส่วนผมขออนุญาตเดินลงมาข้างล่าง ผมเดินเล่น ๆ ไปเรื่อย ๆ เลียบถนนในหมู่บ้านจนมาถึงบ้านหลังหนึ่งผมหันเข้าไปนั้นพัดนี้นา ผมจึงเดินเข้าไปทักทาย
“พัด จำเราได้ไหม”
“ได้สิชื่อเจตไช่ไหม” พร้อมกับยิ้มหวานๆ จากริมฝีปากของพัด
“ใช่แล้ว พัดจะไปไหนเหรอ”
“เราจะไปทุ่งนะเราจะเอาปุ๋ยไปหว่านในนานะ”
“เหรอ ดีดีเราขอไปด้วยสิ” ไม่ได้ร่านสวาทนะครับเพียงแต่อยากไปดูแค่นั้นเอง
“ได้สิ”
“งั้นเราไปบอกแม็กก่อนนะ”
“ไม่ต้องหรอกเรารีบไปเถอะเดี่ยวจะร้อนไปกว่านี้” เอายังไงดีเกิดไปแล้วไม่ได้บอกแม็กกลับมาซวยแน่กู แต่คงไปไม่นานมั้งผมจึงขึ้นซ้อนมอไซด์ของพัดออกไป บรรยากาศชนบทนี้มันสบายดีจริง ๆอากาศปวดหัวเมื่อเช้าก็ทุเลาลงบ้างแล้ว มาถึงที่หาของพัดผมก็เข้าไปนั่งพักบนห้างนา พัดขอตัวลงไปหว่านปุ๋ย ชายหนุ่มในชุดกางเกงสะแล็ค เสื้อยืดสีขาว พร้อมงอบ1ใบและอุปกรณ์ในการหว่านปุ๋ย ดู ๆ ก็ยิ่งน่ารัก พัดหว่านปุ๋ยอย่างขมักขะเม้น แต่ผมคงง่วงนอนเต็มที่จึงหลับไปนานเท่าไรจำความไม่ได้ ตื่นมาอีกทีก็ต้องสะดุ้งเพราะมีคนนอนข้าง ๆ พร้อมกับจ้องหน้าผมอยู่ พัดนั้นเอง อย่านะพัดเรายิ่งไม่ไว้ใจตัวเองอยู่ด้วย ผมรีบลุกขึ้นด้วยความอาย นี้จะค่ำแล้วนี้
“พัดรีบกลับเถอะ จะค่ำแล้ว”
“ได้ เย็นนี้ไปกินเหล้าที่บ้านนะ ชวนไอ้แม็กไปด้วย”
“ได้สิ” ผมซ้อนท้ายพัด จนมาถึงหมู่บ้านพัดขี่มาส่งผมจนถึงบ้านแม็ก นั้นอะไร นั้นอะไร เอะนั้นนะไร ใครเอาเจ้าแม่กาลีปางโกรธผัวมาไว้ที่หน้าบ้านแม็ก ไอ้เจตมึงลองกระพริบตาปรับเลนส์มึงดีดีสิว่าอะไรกันแน่ อุ่ย.....ตายห่าละกู นั้นแม็กนี้นา อยากจะบอกพัดว่าไปที่อื่นก่อนได้ไหม แต่ช้าไปพัดจอดที่หน้าบ้านแม็กพอดีแป๊ะ
“ไอ้แม็กวันนี้ไปกินเหล้าบ้านกูนะ กูชวนเจตไว้แล้ว” แม็กฟาดสายตามาทางผมทันทีที่กำลังก้าวลงจากรถพัด
“เอ่อ กูไปแน่”
“แล้วเจอกันนะ กูไปละ” แล้วพัดก็ขี้มอไซด์ออกไปเหลือไว้แต่ผมที่ตอนนี้เหมือนถูกมนตราอำนาจมืดของแม็กสะกดต์
ให้ยืนอยุ่กับที่ ตอนนี้แม้แต่น้ำลายของผมก็ไม่มีจะกลืน ใครก็ได้ช่วยหาน้ำให้กินหน่อยเถอะ แล้วแม็กก็หันหลังให้ผมพร้อมกับเดินขึ้นบ้านไปเลย อาการแบบนี้แหละยิ่งน่ากลัว ผมรีบเดินตามแม็กขึ้นไปบนบ้าน
“แม่ แม่เป็นยังไงบ้าง”
“แม่ไม่เป็นไรแล้วลูก”
“งั้นผมไปกินเหล้าบ้านไอ้พัดนะ”
“ไปเถอะลูก” แม็กรีบเดินลงไปผมก็ต้องรีบเดินตามลงไปตลอดทางทางเดินทาถึงบ้านพัด แม็กไม่พูดกับผมแม้แต่คำเดียว ผมก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไร แต่ทำไมแม็กไม่ถามอะไรเราเลยนะ สงสัยโกรธมาก ที่บ้านของพัดก็มีเพื่อน ๆ ของพัดมาถึงก่อนแต่กำลังฆ่าไก่กันแม็กก็เข้าไปช่วย ผมจึงมานั่งรออยู่ที่หน้าบ้าน แต่ก็สังเกตดูแม็กเป็นระยะ ๆ ผมก็รู้ว่าแม็กก็มองผมเป็นระยะเหมือนกันจนกับแก้ลมเรียบร้อยก็ถูกยกออกมาพร้อมสุราขา
วตรารวงข้าวเหมือนเคย (ทีหลังจะพกมาเอง) ทุกคนต่างจับจองที่นั่งกันจนครบเหลือผมกำลังจะไปแทรกนั่งข้าง ๆ แม็ก ผมค่อย ๆ นั่งลงข้าง ๆ แม็ก แม็กแลตามองนิดหน่อย ไอ้พัดเดินมาจากไหนก็ไม่ทราบก็มานั่งข้าง ๆ ผมไอ้พัดไม่รู้รึงัยว่าพายุกำลังจะมา แน่นอนว่าผมกินเหล้าขาวไปไม่กี่แก้วก็มึนแล้ว ส่วนแม็กยังปกติ ต่างคนก็ต่างเล่าเรื่องลามกบ้างเรื่องหญิงบ้างผมไม่ค่อยได้สนใจเพราะกลัวแต่แม็กจะยั
งโกรธอยู่
“แม็ก” ผมเริ่มบทสนทนา ไม่ไหวแล้วมันอึดอัดเหลือเกิน
“อะไร”
“แม็กโกรธเราเหรอ”
“อย่าสำคัญตัวผิดไป” ผมก้มหน้าลงซดเหล้าขาวต่อไป ฮือ ๆ อยากร้องไห้อีกแล้ว
“อะนี้น่องไก่ต้ม” พัดตัดหน่องไก่มาให้ผม โอ๊ย ๆ กูอยากจะบ้า ผมเงยหย้าขึ้นมองหน้าแม็กอีกครั้ง โอ้สวรรค์ ทำไมท่านต้องแกล้งข้าน้อยด้วย ตอนนี้หน้าแม็กเหมือนจอมมารอสุรกาย เหตุการณ์ชักจะไม่ค่อยดีไปกว่านี้ต้องหาทางแก้ไข
“ไม่เป็นไรพัดขอบใจมากพัดกินเถอะ” ผมตักหน่องไก่คืนให้พัด
“ไม่ได้เราตักให้แล้วต้องกินสิ” พัดตักหน่องไก่ขึ้นมาอีกแต่ไม่ได้เอาใส่จานผมแล้วแต่เอาใส่ปากผมแทน เห่อ ๆ ๆ กูตายแน่คืนนี้ ใครก็ได้ช่วยเอาไอ้พัดไปไว้ไกล ๆ หน่อยได้ไหม ใครมีคาถาให้หายตัวได้ไหมครับผมจะได้ท่องแล้วให้หายตัวไปเลย เหตุการณ์ก็ดำเนินไปเรื่อย ๆ จนเหล้าหมดพัดยังชวนผมคุย ผมตอบบ้างไม่ตอบบ้าง กูรู้อย่างนี้ก็ไม่น่าไปกับไอ้พัดมันเลย แม็กยังไม่คุยอะไรกับผม จนถึงเวลากลับ แม็กลากับเพื่อน ๆ แล้วเดินออกไปเลย ผมรีบวิ่งตามออกไป
“เจตไว้มาเที่ยวอีกนะ” อือ ถ้ากูยังมีชีวิตรอดคืนนี้นะกูจะมาอีก ตามทางเดินกลับบ้านแม็กมืดมากแต่ยังทันเห็นแม็กผมวิ่งจนทันแม็กแล้วจับแขนแม็กไว้
“แม็ก” ผมเรียกแม็กแต่เหมือนไม่มีผลอะไรแม็กสะบัดแขนจนมือผมหลุด ผมหยุดแล้วตะโกนออกไป
"ไอ้แม็กมึงหยุดเดี๋ยวนี้” โอ้โห้พลังเหล้าขาวตรารวงข้าวฤทธิรุนแรงใช้ได้ ทำให้กูกล้าได้ขนาดนี้ ได้ผลแม็กหยุดเดินแล้วหันมาทางผม พร้อมกับเดินตรงดิ่งเข้ามาผม เป็นไงเป็นกัน
“แม็กเป็นเจิ๊้ย อะไรหะไอ้หน้าจืด” พร้อมกับผลักผมจนล้มลง ด้วยแรงของแม็กและคงด้วยฤทธิ์เหล้าทำให้ผมล้มลงอย่างแรง
“โอ๊ย” แม็กมีสีหน้าตกใจนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร ผมลุกขึ้น มองหน้าแม็ก
“แล้วแม็กละเป็นอะไร ทำไมทำกับเราอย่างนี้”
“ใครทำอะไรมึง”
“มาผลักเราทำไม”
“ก็มึงจะหาเรื่องกู”
“ใครหาเรื่องแล้ววันนี้แม็กเป็นอะไรทำไมไม่พูดกับเรา เราอึดอัดนะ”
“กูนึกว่ามึงมีความสุข”
“ความสุขอะไร”
“ก็เห็นไปกับไอ้พัดมานี้ คงสำราญกันเต็มที่สินะ กินเหล้าตอนเย็นก็เอาอกเอาใจกันนี้” ผมเดินเข้าไปตบหน้าแม็กทันที เพี๊ยะ อู๊ยได้ฤทธิ์เหล้าขาวไปอีกนิดกูคงกระโดดถีบแม็กไปแล้ว แม็กมือขึ้นลูบหน้า ตัวเองไปนะ แม็กคงไม่อยากเชื่อว่าผมจะทำไปได้
“แม็กกำลังดูถูกเรานะ และกำลังดูถูกเพื่อนแม็กด้วย ทำไมแม็กไม่ถามเราละ ไหนแม็กบอกว่าถ้าเราไม่เข้าใจอะไรให้ถามแม็ก แต่ทำไมแม็กไม่ถามเราบ้างละ ว่าเรากับพัดไปไหน ไปทำอะไร แค่เห็นว่าเราไปกับพัดแล้วมาสรุปว่าเราต้องมีอะไรกับพัดอย่างนั้นเหรอ” กลั่นน้ำตาออกมาเลยไอ้เจต อย่างนั้นแหละ ไหลออกมาเยอะ ๆ ๆ แม็กยังไม่ปฏิกิริยาตอบโต้ไดได
“ได้ถ้าแม็กอยากให้เราเป็นแฟนพัดก็ได้ เราจะไปขอพัดเป็นแฟนคืนนี้แหละ จะได้รู้ไว้เลยว่าแม็กไม่เคยรักเรา”
“ถ้ามึงไปกูจะฆ่ามึง” 5555แม็กคนเดิมกลับมาแล้ว แม็กเดินเข้ามาจับแขนพร้อมกับดึงผมเข้าไปกอดผมซบหน้ากับอกของแม็ก
“กูกูกลัว กลัวมึงไม่รักกู ตอนนี้นอกจากแม่และมึงกูไม่มีใครแล้ว” แม็กค่อย ๆ ก้มลงมาจูบผมแต่สิ่งที่ผมได้สัมผัสอีกอย่าง แม็ก ๆ ๆ ร้องไห้เป็นไปได้งัย แม็กนี้นะจะร้องไห้ ก่อนที่อะไร ๆ จะเลยเถิดไปมากกว่านี้บนถนนของหมู่บ้าน แม็กลากผมกลับบ้าน เหมือนเดิมควายลากหนู ตัวผมปลิวไปตามแรงของแม็กจนมาถึงบ้านแม็กลากผมเข้าห้องทันที

BETS

ขอบคุณมากครับ

โอ๊ต

วันหนึ่งที่รักทำเราให้เจ็บ ต้องจากกัน
สุดท้ายต้องกลายเป็นฉัน ที่เสียใจ
เฝ้าคิดทบทวนทุกอย่าง ที่ผ่านมา
ไม่เหลืออะไรให้คว้า เก็บมาไว้ในใจ
ที่เคยคิดไว้ว่ารักเท่านั้น ที่จะพาไปถึงฝัน
ในวันนี้เมื่อฉันได้รู้ จึงยอมเเละพร้อมทำใจ
ว่า……รักไม่ใช่ทุกอย่าง…….เสมอ
รักมันไม่ใช่เธอ….ฉัน…..หรือ ว่าใคร
รักไม่ใช่ความสุข ในบางครั้ง
รักไม่ใช่ความหวัง ในวันที่ฉันเเละเธอต้องจากไป
รักไม่ได้พาเราไปไกล เเต่คงรั้งเเละดึงเราไว้ อยู่อย่างนั้น
ชีวิตฉันมีความสุข ก็เพราะรัก
บางครั้งไม่ยอมหยุดพัก เมื่อรักไม่เคยรอใคร
ค่ำคืนที่ฉันวหว้าเหว่ ร่ำเรียกหา
ความรักทำไมไม่มา กลับเดินหนีฉันไป
ฉันเคยคิดไว้ว่ารักเท่านั้น ที่จะพาไปถึงฝัน
ในวันนี้เมื่อฉันได้รู้ จึงยอมเเละพร้อมทำใจ
เมื่อ……รักไม่ใช่ทุกอย่าง…….เสมอ
รักมันไม่ใช่เธอ….ฉัน…..หรือ ว่าใคร
รักไม่ใช่ความสุข ในบางครั้ง
รักไม่ใช่ความหวัง ในวันที่ฉันเเละเธอต้องจากไป
รักไม่ได้พาเราไปไกล เเต่คงรั้งเเละดึงเราไว้ อยู่อย่างนั้น
เคยวาดฝันพรุ่งนี้ จะมี จะมีรักมา
เเละวันนี้เมื่อมีน้ำตา ฉันยอมรับว่ามันไม่ใช่
คำว่ารักที่หวังให้เห็น เเม้ว่าไม่ได้เป็นเช่นนั้น
ต่อจากนี้ชีวิตของฉันจะเป็นเช่นไร
เมื่อ……รักไม่ใช่ทุกอย่าง…….เสมอ
รักมันไม่ใช่เธอ….ฉัน…..หรือ ว่าใคร
รักไม่ใช่ความสุข ในบางครั้ง
รักไม่ใช่ความหวัง ในวันที่ฉันเเละเธอต้องจากไป
รักไม่ได้พาเราไปไกล เเต่คงรั้งเเละดึงเราไว้
รักให้เรามาตั้งเท่าไหร่ เเต่สุดท้ายก็เอากลับไป
รักไม่ได้พาเราไปไกล เเต่คงรั้งเเละดึงเราไว้ อยู่อย่างนั้น

BETS

ยังหาไม่เจอนะครับ ตอนที่ 4 ครับ

BETS

ถ้าตอน 9 บอกด้วยนะครับ

xmmx

ขอตอนที่ 9 ต่อด่วนเลยนะคับ

yellow2550

ต้นฉบับโพสต์โดย โอ๊ต เมื่อ 2011-5-2 11:25
บทที่ 8 : ถ้ามึงไปกูจะฆ่ามึง [แอร๊ยส์]

ผมกลับมานั่งที ...

มีแฟนคลับ เพิ่มแล้วนะครับ
หนุกจังผมชอบ ตอนท้ายของตอนนี้มาก
อินสุดๆ

โอ๊ต

ตอบกระทู้ โอ๊ต ตั้งกระทู้

ห้องศิราณี คือห้องไรหรอ เข้าไปทำไร

yellow2550

ต้นฉบับโพสต์โดย โอ๊ต เมื่อ 2011-5-2 23:58
ตอบกระทู้ โอ๊ต ตั้งกระทู้

ห้องศิราณี คือห้องไรหรอ เข ...

  เป็นห้องตามตัวอย่างนี้นะครับ เข้ามาดูได้เลยครับ
  มีอยู่4ห้องเล็กๆครับ  ก็แล้วแต่ความเห็นของแต่ล่ะคนครับ
  มีปัญหาอะไรก็เข้ามาได้ครับ มีคำปรึกษาให้ครับ






  รูปตัวอย่างของหน้ากระทู้ และภายในห้องศาลาคนเศร้านะครับ

Shuto

ขอบคุณคับ  รอติดตามต่อ

jamegay

ชอบๆ หนุกดี

ka-oru

สนุกมากเลย ขอบคุณคับ

llsjAr

มาอ่านกัน

minone

ขอบคุนคับ

minone

ขอบคุนคับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

cakedong

ขอบคุณครับ

iqdz

ขอบคุณมากๆครับ

peekay

ขอบคุณครับ

peekay

ขอบคุณครับ