บ้านไร่ สวนสวรรค์ มันส์ยกครัว 26

mor2522

..................  "  วัจน์ เร็ว พ่อไปแล้ว " พี่ใจเรียกเรา เรารีบวิ่งไปหยิบกระเป๋าสะพายข้างบนแล้วรีบวิ่งลงมา  "  วัจน์ ไปไหนเหรอ  "  "  ไปกับพี่ใจแป๊บนึงอ่ะพี่จันดูบ้านก่อนนะเดี๋ยวหนูมา   "  เราบอกพี่จัน ..เราว่ิงผ่านดิวที่นั่งเล่นเกมกับจุกอยู่อย่างไว  " ไปขึ้นรถ "  วันนีพี่โด้เอารถกระบะมารับ  " ทำไมต้องรีบขนาดน้านน "   " ต้องแวะธนาคารก่อนด้วย ไม่รู้คนเยอะเปล่า  "  พี่ใจบอกพี่โด้    " แค่วัจน์มันซื้อโทรสับทำไมต้องลับๆล่อๆขนาดนั้นด้วยว้า "  " เออน่า โด้แกไม่รู้จักพ่อดีหรอก เร็วๆเร่งหน่อย "   ...............  " โด้จะรออยู่ในรถหรือว่าไปด้วย "  " เดี๋ยวไปรอที่ชอปล่ะกัน "   เรากับพี่ใจเดินไปธนาคาร โชคดีคนไม่เยอะ เราต่อคิวไม่นานก็ เบิกเงินออกมา "  สรุปไม่เอาพ่วงนะ พี่ใจ เดี๋ยวบิลมาแล้วพ่อรู้หนูแย่เลย "  " ตามใจวัจน์ล่ะกัน  เงินเก็บเยอะนะเนี่ย  " "  ก็ไม่เคยถอนอ่ะ  "   " ทีหลังให้พี่กู้มั่งดิ  " " โหยพี่ใจ อ่ะ "  " 555 "   เราเบิกเงินมา 13000 บาท  เสร็จก็ไปชอปต่อ .........  " พี่รุ่นนี้มีไหมคับ  " " มีสองสีคะ มีชมพู กับสีทอง  "  " เอาสีชมพูอ่ะพี่ " พนักงานมองหน้าเรานิดๆ  "  แล้วเอาแบบโปรหรือซื้อเครื่องเปล่าคะ "  " เอาเครื่องเปล่าคับ "   พนักงงานเอาเอกสารต่างๆมาให้เราเซนต์ พร้อมกับเทสมือถือให้เรา  "  ภายใน 7 วันนับแต่วันซื้อ ถ้าเครื่องมีปัญหาแจ้งเปลี่ยนได้นะคะ ยกเว้น เครื่องตก หรือ มีการใช้งานผิดประเภททางบริษัทจะเช็คให้ฟรีนะคะ "  เรารับเครื่องมาพร้อมกับจ่ายเงินไปเรียบร้อย  " กี่โมงแล้วพี่ใจ  "  " บ่าย 3 แล้ว  "  " รีบกลับเถอะเดี๋ยวพ่อมาก่อน  "   "  จะรีบไปไหนล่ะ หาไรกินก่อนสิ พี่หิว "  พี่โด้บ่นๆ แต่เราร้อนใจกลัวว่าพ่อจะกลับมาก่อน  "  เอาแม็คมะเดี่ยวซื้อให้ ไปกินในรถ "  "  ก็ได้  "   " งั้นโด้ไปรอที่รถก่อน  ไปวัจน์ไปกับพี่ "   เรากับพี่ใจซื้อแม็คให้พี่โด้ แล้วรีบกลับไปที่รถ  "  ....................   เรากับพี่ใจกลับไปถึงบ้าน หอบของแถมพวกกระเป๋า ต่างๆมาไม่น้อย  " เดี๋ยวพี่ไปดักจันมันก่อนนะ วัจน์ค่อยลงมาทีหลัง  "  "  พี่โด้ขอบคุณนะ  " " ไม่เป็นไร  " " อ่ะพี่โด้ หนูให้ค่าน้ำมันอ่ะ "    "  เฮ้ยไม่เอาหรอก  "  "น่า ถือว่าช่วยหนูไง  "  " ไม่เอา เก็บไว้เถอะ "  " งั้นหนูขอบคุณมากนะ "   เราลงจากรถพร้อมกับหยิบของแถม 2-3 อย่างเดินรีบขึ้นข้างบน   ดิวกับจุก ยังนั่งเล่นเกมอยู่ เราแทบไม่ได้สนใจเลย ขึ้นไปข้างบนก็เก็บของเรียบร้อย  "   เรียบร้อยไหม  "  " ขอบคุณนะพี่ใจ  ซื้อโทรสับใช้ที ลำบากจังเลยอ่ะ "  " เออน่า ดีกว่าถ้าพ่อรู้เดี๋ยวไม่ได้ซื้อแน่ๆ ได้ใช้แต่รุ่นเก่าๆไปจนตายแหละ  "  เรายิ้มขอบคุณพี่ใจ ที่เข้าใจเรา  ...........


....................   วันนี้ข้า ขับรถไปส่งของกับไอ้ชัยมัน  เพราะของค่อนข้างเยอะ นอกจากเต็มคันรถแล้วยังต้องจัดด้วย  ถ้าขืนเอาไอ้ดิวมามันอู้งานไม่ได้ช่วยทำแน่ๆ    "  เออ ชัย เอ็งว่าน้าเอ็งจะมาวันไหนนะ "   " อีก 3-4 วันอ่ะพ่อ "  " เออ มาแล้วเดี๋ยวก็ไปไห้วหลวงพ่อด้วยกันนะ  " "  ได้สิพ่อ น้าฉันมาคนเดียว "  " แล้ว ญาติๆคนอื่นของเอ็งล่ะ "  " ก็เห็นว่าจะมาวันหมั้นกับวันแต่งเลย พ่อ "   " เออ จบงานนี้ข้าก็ต้องฝากจันไว้กับเอ็งแล้วนะ  ข้ารู้ว่าเอ็งเป็นคนขยัน  แต่อยู่กันแบบผัวเมียมันต้องมีเรื่องกระทบกระทั่งกันอยู่แล้ว ยังไงก็ใจเย็นๆ ล่ะกัน  "  " ได้จ๊ะพ่อ ผมสัญญากับพ่อว่าจะไม่ทำร้ายจัน หรือทำอะไรรุนแรงกับจันนะพ่อ  "   " ข้าเชื่อใจเอ็ง "     .........  ข้ากับไอ้ชัยขับรถมาถึงบ้าน   " ไอ้จุก มาช่วยยกลังลงหน่อยเร็ว  ..... อ้าวป้า ไอ้จุกไปไหนล่ะ  "   " เออ  เมื่อกี้ยังเห็นเล่นกับดิวมันอยู่เลยนี่ เดี๋ยวฉันตามให้   ไอ้จุกเอ๊ยยย.....  "    ซักพักไอ้จุกกับไอ้ดิวก็เดินตามมา  " ช่วยพี่เค้ายกลังแล้วเอาไปไว้ตรงลานด้วยล่ะ  ดิวเดี๋ยวฉีดน้ำล้างแล้วคว่ำให้เรียบร้อยนะ "   ข้าสั่งงานเสร็จ ก็เอาเงินกับเช็ค ไปเก็บที่โต๊ะ   "  เอาลูก นับเงินแล้วลงบัญชีให้พี่เค้าด้วยนะ "  " ได้จ๊ะพ่อ "  เจ้าวัจน์รับคำ  ข้าเดินไปเข้าห้องน้ำ ทำธุระส่วนตัวเรียบร้อย  พรุ่งนี้ งานคงน้อย เพราะวันนี้ งานอัดเต็มแน่นตั้งแต่เช้า   "  ชัยเดี๋ยวพรุ่งนี้ เอ็งไปส่งผักแทนพ่อนะ "  " ได้จ๊ะพ่อสิงห์  "   ข้าสั่งงานเสร็จเรียบร้อย ก่อนที่จะเดินไปเช็คความเรียบร้อย ที่แปลงผักต่อ ..................



..................   " อ้าว วัจน์ ทำไมหนูไม่นอนกับพ่อล่ะ  "   พ่อสิงห์ถาม  "  คืนนี้หนูขอนอนที่ห้องล่ะกัน "  " แล้วใครจะนอนเป็นเพื่อนพ่อล่ะ "  " งั้นเดี๋ยวหนูเข้าไปนอนดึกๆนะพ่อ พ่ออย่าล๊อคห้องนะ  "  " อืมม อย่านานนะลูก "  พ่อสิงห์เดินผูกผ้าขาวม้าตัวหอมฉุย จากกลิ่นสบู่ทีพึ่งอาบน้ำเสร็จ   เราเดินไปล๊อคห้อง ก่อนที่จะหยิบมือถือมานั่งเช็ค นั่งโหลดแอปต่างๆมาใช้   เราโทรไปหาพล "  พลไหนลองแอ๊ดไลน์มาหาเราดิ๊ "  "กูมีไลน์มีีงแล้วจะแอดอีกทำไม "   " พอดีเปลี่ยนมือถืออ่ะ รับหน่อย "  " พลกดรับเราเลย รีบ โทรไลน์แล้วเปิดกล้องไปหา "  " เอ๊ย  ภาพชัดเลยว่ะ "  " นี่ไง ซื้อรุ่นนี้มา "  " โหย ขอยืมเล่นหน่อยดิ "  " ไม่เอาอ่ะ ขอใหม่ๆ เดี๋ยวถลอก "  " หมดไปเท่าไหร่ว่ะ  "  " 12000 อ่ะ แต่ว่าซื้อฟีิลม์กับเคสอีก ก็ 13000 ได้อ่ะ  " "  เหรอ มึงเอาเงินมาจากไหนว่ะ  "  " โหย มีละกัน ไม่ได้ขโมยใครมาหรอก "  " ขอยืมมั่งดิ "  เราสงสัย คนมีเงินเก็บนี่ต้องโดนขอยืมทุกคนเลยเหรอ  " ไม่ให้ "  " ไอ้งก "  " แค่นี้ก่อนนะ จะแอดไลน์เพื่อนอ่ะ "  " เห้ยย  "  พลเบรคเราก่อน "  มีไรอ่ะพล "   " ไอ้แจ๊คโทรมาหาป่ะ "  " ไม่มีอ่ะ แจ๊คไม่มีเบอร์เรานี่ "    " นั่นสิ ตั้งแต่กลับมามันโทรมาแค่ครั้งเดียวเอง "  "  อ้าวทำไมล่ะ " " ไม่รู้เหมือนกัน " " เออ พล แค่นี้ก่อนนะ จะแอดไลน์เพื่อนอ่ะ "  " เหม็นใหม่ว่ะ "  เรากดไลน์ทิ้ง นั่งไลน์หาเพื่อนพร้อมกับเปิดกล้องเล่นกับเพื่อนหลายๆคนจนเพลิน  เรามองไปที่เวลาในโทรสับ เกือบจะ 5 ทุ่มได้แล้ว  เลยหยิบโทรสับปิดเครืองแล้วเอาไปซ่อนไว้ กลัวว่าเกิดพ่อมาเห็นจะโดนดุเอา   เราปิดไฟเสร็จเลยเดินไปที่ห้องพ่อ "  พี่สิงห์  ให้ดิวนอนด้วยคนนะ  "  " ลงไปได้แล้ว นี่มันดึกแล้วเดี๋ยววัจน์มันเข้ามาไม่ดี "   เรายืนอยู่หน้าห้อง คิดแล้วคิดอีกว่าจะเปิดประตูเข้าไปไหม   "  ลงไปเลย จะขึ้นมาทำไมว่ะ เดี๋ยวกูเงี่ยนก็ลงไปเย็ดมึงเองแหละ "   เราหน้าชาไปหมด นี่พ่อสิงห์เอาเวลาที่ไหนลงไปเอากับดิวมันเหรอ    แต่เอาเถอะ ความสุขของพ่อ  เราไม่ยุ่งเราไม่สนใจดีกว่า  เราหันหลังกลับมาเปิดไฟที่ห้อง สายตามองเพดานนอนคิดไปเรื่อยเปื่อย     " ก๊อกๆๆๆๆ "   " คร้าบบบ  "  พ่อสิงห์เปิดประตูเข้ามา  "  ทำอะไรอยู่ ดึกแล้วนะลูก "  เปล่าอ่ะพ่อ ไม่มีอะไร "  "  แล้วทำไมไม่มานอนกับพ่อล่ะ "  "  ก็พ่อ.............  เดี๋ยวหนูตามไป   "  " เร็วๆนะพ่อง่วงแล้ว "   " จีะพ่อ  "  เราปิดไฟแล้วเดินไปที่ห้อง   "  ปิดห้องปิดไฟด้วยนะ "  เราปิดไฟ แล้วค่อยๆขึ้นไปนอนบนเดียงกับพ่อสิงห์   "  ทำอะไรอยู่ในห้องตั้งนานแหละ พ่อรอจนหลับไปรอบนึงแล้วนะ "   " เออ ไม่มีอะไรอ่ะพ่อ  "  " นับวัน หนูมีแต่ความลับปิดบังพ่อนะ วัจน์  มีอะไรทำไมไม่คุยกัน "   "  เปล๋าจ๊ะพ่อ หนู่ไม่มีอะไรปิดพ่อซักหน่อยเลย  " "  งั้นมาให้พ่อกอดนะ  "  เรา นึกถึงเรื่องเมื่อกี้ที่ดิวอยู่ในห้องกับพ่อ ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นไหม แต่เรากลับไม่อยากให้พ่อสิงห์กอดเรา เราปัดมือพ่อสิงห์ออก "  เป็นไรหือ ไม่ให้พ่อกอดเหรอ "  " เปล๋าจ๊ะ พอดีหนูยังร้อนอยู่อ่ะ เดี๋ยวขอนอนแอร์เย็นๆก่อนนะ "  " อืมมๆ  งั้นนอนกันนะลูก "   ..........................


................... ตื่นเช้ามาเรารีบ เข้าไปที่ห้องหยิบโทรสับเปิดเครื่อง ทั้งเสียง ทั้งจอ ทั้งภาพมันช่างสวยอะไรเช่นนี้ จะเรียกว่าเห่อก็ว่าได้    " แอ๊ดดดด  "   เรารีบหยิบโทรสับแอบไว้ใต้หมอน "  อ้าว ทำไมหนูยัังไม่ไปอาบน้ำล่ะ "  " อ๋อ เดี๋ยวไปอ่ะพ่อ "  " อืมมม  งั้นพ่ออาบก่อนนะ "  "จ๊ะ "   เกือบไปแล้วเชียววววววว ...........................วันนี้ทั้งวันเราแอบหยิบโทรสับขึ้นมาเล่นเวลาพ่อไม่อยู่  ยิ่งตอนนี้พ่อไปส่งของ เราก็หยิบออกมาถ่ายรูปโน่นนี้  " กล้องสวยดีจัง "   เราคิดในใจ   " วัจน์ซื้อโทรสับใหม่เหรอ  มีเกมไหม จุกขอเล่นหน่อยสิ "   "  ไม่มีหรอก ยังไม่ได้โหลดมา "   " ขอเล่นหน่อยสิ "  " ไม่ได้อ่ะ "  เราไม่อยากให้จุกมายุ่งกับโทรสับเราเลยหยิบเก็บใส่ในกระเป๋ากางเกง ไม่เอาออกมาให้จุกมันเห็น  ........  เราเห็นจุกเดินกลับไปนั่งดูดิวเล่นเกมต่อ เราเองไม่ได้สนใจอ่ะไรทั้งสิ้น นี่ก็เกือบจะ 4 โมงแล้ว    "  วัจน์ เดี๋ยววัจน์ไปช่วยพี่จันทำกับข้าวนะ  "  " พี่ใจจะไปไหนอ่ะ "  " ไปกับโด้มันหน่อย เพื่อนมันมีเรื่องกันอ่ะ เรื่องผู้หญิง "   " อย่าไปนานนะพี่ เดี๋ยวพ่อกลับมาไม่เจออ่ะ "  " ไม่รู้อ่ะ ถ้ายังไงฝากบอกพ่อด้วยนะ "   " จ๊ะพี่ใจ "  ......................................................



.............................. "  พ่อ "  " ว่าไงจัน "  อีจันโทรมาหาข้า ข้าใกล้จะถึงบ้านแล้วล่ะ  "   พ่ออยู่ไหน " " ใกล้ถึงบ้านแล้ว มีอะไรเหรอ "  "  พ่อกลับมาก่อน ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย  " "มีอะไรเอ็งก็บอกมาสิ  "  จันวางสายไป ข้าเลยรีบบึ่งกลับบ้าน  ....................................    " มีอะไรเหรอ จัน "  ข้าหยิบเงินกับเช็คส่งให้จัน   "  เงินหายอ่ะพ่อ  " "  จะหายได้ไง เอ็งหาดูดีๆก่อน "  " ฉันหาหมดแล้วนะพ่อ   "  "  ไหนดูซิ "  ข้าเปิดเก๊ะ ทุกชั้น ดึงเข้าออก ข้ากับจันช่วยกันเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ "  "  ไหนเอ็งดูซิว่า จำนวนเงินที่หายมันหายยอดมันตรงกับวันไหน  "  "  เมื่อวานอ่ะพ่อ "  " เอ็งไม่ได้เอาไปทำอะไรนะ  " " ไม่มี ถ้ามีจะบอกพ่อทำไมล่ะ  "   ข้าเริ่มโกด โมโห ไม่คิดว่าในบ้านจะมีโจร ถ้าข้ารู้ว่าใครมันขโมยเงินข้าไปล่ะก้อ  ได้เห็นดีกัน .....................  "  ไอ้ดิว  เอ็งมานีซิ  "  " ลุงมีอะไรเหรอ " " มึงแอบมาหยิบเงินไปหรือเปล่า  "  " เงินอะไร ไม่รู้เรื่อง ดิวไม่เคยมายุ่งวุ่นวายแถวนี้เลยนะ  ไม่เชื่อถามไอ้จุกก้ได้  ถ้าดิวไม่ไปกับพี่ เอ๊ย ลุงสิงห์  ลุงอยุ่บ้านไอ้จุกก็ตามติดเป็นเงาเลย   "   "มึง ไม่ได้โกหกใช่ไหม ...  ไอ้จุก มานี่ซิ  "   "  เถ้าแก่มีอะไร  "  มึงเห็นใครมาป้วนเปี้ยนแถวนี้ไหม  "  " ไม่มีอ่ะเถ้าแก่  เห็นวัจน์ชอบมานั่งเก้าอี้เถ้าแก่อ่ะ "   "   วัจน์   วัจน์ เอ๊ยย ลูก "  ข้าตะโกนเรียก เจ้าวัจน์เดินมาจากทางหลังบ้าน  "  พ่อมีอะไรเหรอ  " "  วัจน์  เวลาหนูมานั่งตรงนี้มีลืมปิดเก๊ะบ้างป่าว  " " ไม่มีนี่พ่อ กุญแจถ้าไม่อยู่กับพ่อ ก็อยู่กับพี่อ่ะ "  "    แล้ว วัจน์เอาเงินที่ไหนไปซื้อโทรสับใหม่มาเหรอ   " เสียงไอ้ดิวพูดแทรกขึ้นมา  "   โทรสับอะไร  " ข้าหันไปถามไอ้ดิว  "   ก็ไม่รู้เห็นวัจน์ มีมือถือใหม่นี่ลุง  "   " วัจน์ มือถืออะไร   "   " เอิ่มมม  พ่อ  "   " มือถือใหม่ มือถืออะไร "  ข้าเริ่มเสียงดังขึ้น  "  "  ก็ หนู คือ "   " วัจน์   เมื่อวานไปซื้อมือถือมาเหรอ  "  พี่จันถาม "  เอ็งรู้เรื่องเหรอจัน "  " ฉันไม่รู้ แค่เห็น วัจน์กับใจ รีบเร่งไปไหนก็ไม่รู้   "   " ตกลง วัจน์ ไปซื้อมือมาใหม่ ทำไมขอพ่อก่อน  " "  พ่อ ก็หนูกัวว่าถ้าขอแล้วพ่อไม่ให้  "  ข้าเริ่มสงสัยในตัวลูกข้าแล้ว มิน่าละเมื่อคืน ลับๆล่อ  "  โทรสับที่ซื้อมาราคาเท่าไหร่ อย่าโกหกพ่อนะ  " " เอิ่ม ....... พ่อ "   " ข้าถาม ทำไมไม่ตอบ  " ข้าขึ้นเสียง รูึสึกเหมือนว่าคนที่ข้าไว้ใจแอบขโมยเงินไปใช้  "   ไอ้วัจน์ มึงจะตอบไหม "   " หมื่นสามจีะพ่อ  "  เจ้าวัจน์ตอบข้า  "  อีจัน เงินหาย เนี่ย หายไปเท่าไหร่  "   อีจันเปิดสมุดบัญชีดู   " เอิ่มมม  หมื่นสามอ่ะพ่อ  "  "   ไอ้วัจน์ เอ็งขโมยเงินไปซื้อมือถือเหรอ  "  ตอนนั้นข้าโกดจนควันออกหู เสียงดังลั่นบ้าน  "    เปล่า พ่อ หนูไม่เคยยุ่ง ไม่เคยขโมยเงินพ่อเลยนะ "  "  แล้วทำไมมันเท่ากันพอดีล่ะ  "  " หนูไม่รู้พ่อ หนูไม่ได้ขโมย  "  "  วัจน์  เมื่อวาน เอ็งไปไหนมา "   อีจันเริ่มดุเจ้าวัจน์อีกคน  "  ก็หนูไปซื้อมือถือกับพี่ใจ   แล้วก่อนซื้อหนูก็ไปเบิกเงินจากธนาคารมาซื้อ ไม่ได้เอาเงินพ่อไป "  "  เอ็งโกหกพ่อเหรอ "  " เปล่านะพ่อ หนูไม่ได้โกหก "  " แล้วทำไมเมื่อคืนท่ข้าเรียกเอ็ง  เอ็งทำอะไรอยู่ "  " หนู ก็   ......... "  " ก็อะไร " ข้าขึ้นเสียง อารมณ์ตอนนี้เสียไปหมดแล้ว ไม่น่าเชื่อว่า ลูกชายที่ข้ารักแล้วไว้ใจ จะแอบขโมยเงินไปเสียได้  "  มือถืออยู่ไหน " เจ้าวัจน์ค่อยๆล้วงออกมาจากกระเป๋ากางเกง  "  สวยดีนี มึงเอาเงินพ่อไปซ์้อของแบบนี้ใช่ไหม  "    " เปล่า พ่อ หนูไม่ได้โกหก หนูไม่ได้เอาเงินพ่อไป "  " ทำไมมึงปากแข็ง เห็นๆ อยู่  กูไม่เลี้ยงลูกโจรนะ  "  " ทำไมพ่อพูดกับหนูแบบนี้ หนูไม่ได้เอาเงินพ่อไป "    " ถ้าไม่ใช่มึง แล้วใครหยิบไป  กูกับอีจันให้มึงถือกุญแจแค่คนเดียว นอกนั้นไม่มีใครถือ ถ้าไม่ใช่มึงแล้วจะเป็นใคร "  "  แต่  แต่หนูไม่ได้ขโมยไปนะพ่อ "   ข้าโมโหสุดขีด คว้ามือถือของเจ้าวัจน์จากมือแล้วเคว้งลงพื้นอย่างแรง  มือถือแตกกระจายกระเด็นกระดอนกันไปคนละทิศละทาง  "  ขโมยเงินกูไปซื้อของ แล้ว ยังมาโกหกกูอีกใช่ไหม ห๊ะ  "   เจ้าวัจน์ยืนน้ำตาไหล  " มึงไม่ต้องมาร้องไห้เลย  กูไม่เคยให้เงินมึงเป็นหมื่นๆ มึงจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อ  ถ้ามึงไม่ได้ขโมยเงินกู  "    " แต่หนู  ......ทำไมพ่อไม่เชื่อหนู  "  ข้าสะอึกนิดหน่อย  ................  " อ้าว ทำไม มือถือวัจน์กระจายแบบนี้ละ  "  เสียงอีใจ พูดพร้อมกับเดินเข้ามา  "  มึงอีกตัว เมื่อวานมึงพามันไปไหนมา  "  ข้าเห็นเจ้าวัจน์วิ่งขึ้นไปข้างบน  " มึงจะหนีไปไหน  หลบได้หลบไปนะ เดี๋ยวกูได้ขึ้นไปจัดการมึงแน่ "    "  พ่อ มีอะไร ทำไมต้องโมโหขนาดนั้นด้วย  "   " ไอ้วัจน์ขโมยเงินพ่อไปซื้อมือถือ ทำไมใจมึงไม่ห้ามมันล่ะ  "   " มันขโมยเงินพ่อไปตอนไหน  เมื่อวานฉันไปกับมัน ไปเบิกเงินที่ธนาคารซื้อนะ  "    อีใจยืนยัน  "  ใช่ ฉันกับเจ้าวัจน์แค่ไม่ได้บอกว่า จะซื้อของ แต่ ยังไงก็ไม่ได้ขโมยเงินที่บ้านแน่ๆ  "  " มึงไม่ต้องมาเข้าข้างไอ้วัจน์ มันเลย  "  " พ่อ ฉันอีใจ ไม่เข้าข้างใครอยู๋แล้ว แต่เมื่อวานฉันพามันไปเอง ฉันเป็นพยานได้  "   " ซื้อมือถือแค่นี้ ทำไมต้องปิดลุงด้วยล่ะ  "  เสียงไอ้ดิวแทรกขึ้นมา  "  แล้วทำไมทีมันไม่คิดจะสงสัยมันบ้างล่ะ  "  " ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย อย่าเอาฉันไปยุ่งนะ  "   ข้าเดินไปหยิบ กระเป๋าใส่ผ้าของไอ้ดิวเทลงทั้งหมด   " ลุง ทำอะไร " ข้า หยิบผ้าปลิ้น กางเกง ซอกไหนที่มีรู มีอะไรข้าแหกดูหมด "  มึงมานี่ "  ข้าจับตัวล้วงกระเป๋ามันทุกที่ๆ มันพอจะซุกเงินได้ แต่ก็หาไม่เจอ  "   " ไหนล่ะ ทำไมต้องหาว่าดิวขโมยด้วย ไม่รู้เรื่องอะไรด้วยซักหน่อย  "   "  ไอ้วัจน์  "  ข้าตะโกนเรียกมัน  " กูบอกให้มึงลงมาเดี๋ยวนี้เลย  "  "  พ่อ  "   "  หยุดเลยอีใจ หรือมึงเอาไป "  " ฉันไม่รู้เรื่อง ทำไมไม่พูดกันดีๆ พ่อจะตะคอกทำไม  "  ข้าโมโห หัวหูแดงไปหมด เสียงเจ้าวัจน์ เดินลงบันไดมา พร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้าที่สะพายมาด้วย "   มึงจะไปไหน "   ข้าตะคอกใส่เจ้าวัจน์   " ถ้าพ่อคิดว่าหนู เป็นขโมย หนูก็ไม่รู้จะอยู่ทำไม  "   เจ้าวัจน์เดินผ่านข้า " เอออ ถ้ามึงมันปีกกล้าขาแข็งแล้วนี่ กูหลงไว้ใจมึง ถ้ามึงก้าวออกจากบ้านนี้ไป มึงไม่ได้ต้องกลับมาอีกแล้วนะ " เจ้าวัจน์หันมามองหน้าข้า ข้าเห็นร้องไห้ แต่เวลานี้ข้าไม่ได้สงสารมันเลยซักนิด  "    วัจน์ เข้าบ้าน ไม่ต้องออก เราไม่ผิดไม่ต้องกลัว อยู่กับพี่  "   " ไม่ต้องแล้วพี่ใจ  ถ้าพ่อไม่เชื่อใจหนู  หนูก็ไม่อยู่ "   " เอออ  เก่ง มึงมันเก่ง "  ข้ายังโมโห หัวเสียกับเรื่องนี้  "  พี่จัน ถ้าพี่ส่งสัยว่าฉันเอาเงินไป พี่ก็เอาสมุดบัญชีฉันไปเถอะ เอาไปเบิกให้หมด ฉันคืนให้ "  เจ้าวัจน์ ส่งสมุดบัญชีให้จัน มันเดินออกจากบ้าน ไป  ส่วนอีใจ ก็เดินไปห้าม  "  มึงจะไปห้ามมันทำไม  "    " เสียสติไปหมดแล้ว พ่อเป็นบ้าแล้วใช่ไหม  "   ข้าเงื้อมเตรียมจะตบอีใจ  "  เอาซิ ถ้าฟาดหน้าฉัน  ฉันก็ไม่อยู่อีกคนแน่ "  ข้าชะงักมือ  หันไปถีบโต๊ะทำงาน กระเด็นไปคนละทิศละทาง   "  โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย   "  .............................



.................  "  วัจน์ เอ็งจะไปไหน  "  "  พี่ หนูไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว "  " เอ็งหนีไปแล้วจะได้อะไรขึนมา วัจน์เป็นน้องพี่นะ "  " ไม่ใช่พี่ หนูไม่ใช่น้องพี่หรอก  "  " ใช่สิว่ะ เอ็งเป็นน้องพี่ เป็นคนในครอบครัวนี้  "  " ไม่หรอก หนูไม่ใช่ลูกพ่อ หนูเป็นคนที่พ่อเก็บมาเลี้ยง "  " เอ็งอย่าพูดแบบนั้นสิ  "  เราเดินไปตามถนน ไม่สนใจคำทัดทานของพี่ใจแม้แต่น้อย เวลานี้ใครอยากจะอยู่ที่นี่ เราไม่ผิด เราไม่ได้ขโมยเงินพ่อไปซักบาทเดียว แต่ทำไมพ่อต้องโมโห ไม่ฟังเหตุผลเราขนาดนั้น  แถมยัังปามือถือทิ้งอีก  ทำไม เพราะอะไร  พ่อถึงต้องโกดเราขนาดนี้   เราน้ำตาไหล เดินไปตลอดทาง  "  พี่ปล่อยหนูเถอะ หนูไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว  "  เราเดินต่อไม่สนใจพี่ใจ ด้วยซ็ำ  " แล้วเอ็งจะไปนอนไหน "  " ที่ไหนก็ได้ ที่ไม่ใช่ที่นี่ "  " งั้นเอ็งรอก่อน "  พี่ใจหยิบโทรสับ แล้วโทรหาพี่โด้ "  " โด้ กลับมาก่อน ด่วนเลย ........... เออมาก่อน .... วัจน์ ไปอยู่กับโด้มันก่อนนะ  "  " อย่าเลยพี่ใจ หนูไม่อยากสร้างปัญหาให้ใคร "  " ไม่ต้องเถียง เชื่อพี่ ถ้าพี่ไม่รักเอ็ง ไม่เห็นเอ็งเป็นน้อง พี่ไม่ทำขนาดนี้หรอก  "    เราซึ้งน้ำใจพี่ใจมาก เรายืนรอไม่นาน พี่โด้ก็ขี่มอเตอร์ไซค์ มา   " อ้าว มีไรกันว่ะ ร้องไห้ขนาดนี้ "  " โด้ พาวัจน์ไปอยู่ที่บ้านซักพักได้ไหม "  " มีอะไรเหรอ"  " เงินหาย พ่อหาว่าวัจน์ขโมยเงินไปซื้อโทรสับ  "  " อ้าว ก็เมื่อวานยังไปถอนกันอยู่เลยนีแล้วไม่บอกเค้าล่ะ "  " บอกแล้ว แต่ไม่ฟัง ไม่รู้ไปโมโหอะไรจากไหนมา อีจันก็อีกตัว  " " เออๆ ไปๆซ้อนหลังจับดีๆล่ะ  "  "  วัจน์ไปอยู่กับโด้ก่อนนะ แล้วพี่จะโทรหา "  " ขอบคุณนะพี่ใจที่เชื่อหนู  "  " พี่เชื่อวัจน์  วัจน์จำไว้นะ วัจน์เป็นน้องชายพี่ "  น้ำตาเราไหลซึมออกมา ไม่รู้จะขอบคุณยังไง  "  จับดีๆละ ไปก่อนนะ  "   เรากอดเอวพี่โด้ พี่โด้ขี่มอเตอร์ไซค์ไปจากตรงนั้นอย่างเร็ว.................................................



........................  " พ่อ  คือฉันดูบัญชี วัจน์มันแล้ว คือ มันไปถอนเงินมาจริงๆ "  " มันอาจจะยังไม่เอาเงินไปเข้าก็ได้ ไหนเอามาดูซิ  " ข้ากระชากสมุดบัญชีเจ้าวัจน์มาดู  พึ่งรู้ว่าเจ้าวัจน์ มีเงินเก็บ 7หมืนกว่าบาท  แถมเมื่อวานก็ถอนเงินออกมาจากบัญชีจริงๆ  หรือว่าข้าเข้าใจผิด   จะว่าไอ้ดิวเอาไป ก็เป็นไปไม่ได้ มันไม่เคยได้ถือกุญแจเลย จะบอกว่ามันขโมยไปก็ไม่น่าใจ  ข้าสงสัย กลับไปรื้อกระเป๋าไอ้ดิวอีกครั้ง แถมอะไรใกล้ๆที่ไอ้ดิวนอนข้ารื้อค้นหมด   ข้าขึ้นไปรื้อห้องเจ้าวัจน์ แทบหมดทุกซอก ก็ไม่เจอเงิน 13000 ที่หายไป หรือมันแอบเอาติดตัวไปเมื่อกี้  ใช่ มันต้องเอาติดตัวไปแน่ๆ   ข้าไม่น่าให้มันไปเลย สอนมากับมือแท้ๆ ไม่คิดว่าจะมาขโมยเงินข้าไปได้ แถมไอ้เงิน 7หมื่นที่มีในบัญชี ก็ไม่รู้ว่าแอบขโมยเงินไปเข้าบัญชีหรือเปล่า   " เกือบ 5 โมงเย็น ข้าไล่ บรรดาลูกจ้างกลับบ้านหมด หลายคนตกใจไม่เคยเห็นว่าข้าโกดแค่ไหนมาก่อน  ต่างคนต่างแยกย้ายกัน   รถไอ้ชัยขับกลับมาพอดี   " พ่อเงิน  อ้าว ทำไมบ้านเละแบบนี้ล่ะ  "  " เออ พี่ชัย มานี่ดีกว่า  "  อีจันดึงไอ้ชัยออกไป  ข้าคิดได้ รีบขับรถออกไปตามไอ้เด็กหัวขโมยนั้น เผื่อว่ามันจะยังเก็บเงินที่หายไปไว้อยู่ ถ้าหาเจอข้าจะจับมันส่งตำรวจแน่ๆ  ......................................  ข้ากลับมาอีกที เห็นอีใจนั่งทำเป็นทองไม่รู้ร้อน  "  อีใจ มันไปไหนแล้ว "  " จะไปรู้เหรอ ไปใส่ร้ายมันซะขนาดนั้น มันคงอยู่หรอก "  อีใจ มึงอย่ามาเถียงกูนะ  "  เอออ บ้าเข้าไป   สติก็ไม่มี สตางค์ก็หาย  "   ข้าโมโหกะจะเดินเข้าไปฟาดปากมันซะที "  ฉันบอกอีกครั้งนะพ่อ  ถ้าขืนพ่อตีฉัน  อย่าหวังว่าฉันจะอยู่ด้วยนะ "   ข้าพยายามหายใจเข้าออกให้มากๆขึ้น     "  พ่อถามจริง ทำไมถึงสงสัยวัจน์  "  "มึงไม่ต้องมาคุยกับกู "  ข้าเดินเลี่ยงเข้าบ้าน  ข้าวปลาวันนี้คงไม่ได้กินกันแล้ว  ..................................................ไอ้ชัยช่วยข้าปิดประตูบ้านก่อนกลับ ทุกอย่างเงียบ สงัด  ข้าเดินขึ้นไปบนห้องเจ้าวัจน์ ข้าวของที่ข้าพึ่งรื้นกระจัดกระจายไปซะหมด   ข้าค่อยๆหยิบของทีละชิ้น วางกลับขึ้นไม่รู้หรอกว่าตรงไหนอยู่ตรงไหน แต่ไม่อยากให้ห้องรก  "   พี่สิงห์  อาบน้ำไหม  "  "  เอ็งอาบไปก่อนเลย "  ข้าไม่มีอารมณ์จะตอบ ไอ้ดิวมัน    " พี่สิงห์  เดี๋ยวคืนนี้ ฉันขึ้นมานอนเป็นเพื่อนดีไหม  "    " ตามใจเอ็ง "   ข้าเหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ ไม่รู้ว่าอารมณ์จะฉุนเฉียวได้ขนาดนี้  คิดๆไปก็ผิด ทำไมถึงไม่เชื่อเจ้าวัจน์มัน   ข้าผลัดผ้า ลงไอเตรียมอาบน้ำ  เศษชิ้นส่วนกระจัดกระจาย ยังไม่มีใครเก็บ  ข้าค่อยๆกอบมือถือขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะ   ตอนนี้เจ้าวัจน์ มันอยู่ไหนแล้ว..........................................


............................ "  เลิกร้องไห้แล้วเหรอว่ะ  "  " อืมมม " " พี่ก็ไม่รู้จะช่วยเอ็งยังไงว่ะ  "  " แค่นี้ก็ดีแล้วพี่ "  " ห้องพี่เล็กไปหน่อยนะ นอนได้ใช่ไหม "  " คับ "  " เดี๋ยวพี่ซื้อข้าวมาให้ เอาอะไรล่ะ "  " หนูกินไม่ลงหรอก  "  " งั้นถ้าหิวก็บอก มาม่า ไข่ นม อะไรข้างล่างบ้านพี่มีหมด บอกพี่ได้นะ "  " คับ "   "แล้วนี่จะนอนเลยหรือว่า จะลงไปอาบน้ำก่อนล่ะ "  " หนูขอนอนเลยนะพี่โด้ "  " เออ นอนเถอะ  "  พี่โด้ปิดประตูออกจากห้องไป  โชคดีที่บ้านพี่โด้มีฐานะพอสมควร  ครั้งแรกที่เราขึ้นมาถึงห้องพี่โด้  แอร์เย็นๆ ช่วยให้บรรยกาศคุกรุ่นในใจ คลายได้มากขึ้น.......  "  นอนยังวัจน์  "  พี่โด้เปิดประตูเข้ามา กลิ่นสบู่โชยเข้ามาด้วย  " อ่ะ กินนมละกัน " เราไหว้ขอบคุณ " กินซะแล้วนอนนะ ไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยวัจน์นอนไม่หลับหรอก เป็นอะไรไปเดี๋ยว อีใจจะมาว่าพี่เอา  " "  เราค่อยดิ่มนมจนหมดกล่อง  "  วางไว้ตรงนั้นแหละ  "  เรานอนเอนบนพื้นห้องนอนพี่โด้  เตียงพี่โด้ เป้นเตียงเล็กๆ ขนาด 3ฟุต คงนอนด้วยกัน 2 คนไม่ได้แน่ๆ  "  อ่ะผ้าห่ม "  เราหยิบมาห่มตัวเอง สมองคิดตลอดเวลา ไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิด คิดๆไปน้ำตาก็ไหลอีกครั้ง  "  เป็นไร  " "เปล่าพี่ หนูไม่เป็นไร "  " ขึ้นมานี่มา  "  พี่โด้ดึงเราขึ้นไปนอนแล้วกอดเราจากข้างหลัง "  ถ้าอยากร้องก็ร้องเถอะ ร้องให้พอ แล้วพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่  "  เราร้องโฮดัง ความเสียใจที่มีมันออกมาทั้งหมด ก่อนที่ทุกอย่างจะสงบลง  เราเผลอหลับไปด้วยความเพลีย .....................................




...............*********   ยังมีต่อนะครับ ****//

......  พรุ่งนี้จะมีตอนพิเศษของดิวนะครับ  ถ้าขยันหน่อยก็อาจได้อ่านตอนที่  27 ต่อเลย

         ขอบคุณทุกคนนะครับ ที่คอยคอมเม้นต์ ทั้งช่วยแนะนำ ทั้งให้กำลังใจ

         คำติชมจะเอาไป พัฒนานะครับ  โตไปด้วยกันนะครับ  รักทุกคนนะ

soulghost

ถ้าคืนนี้ยังมีอะไรกับอีดิวอีก  ไอ้สิงห์มันก็หมาติดสัตว์ เหี้ยๆตัวหนึ่ง โคตรเกลียดแม่งเลย ไอ้สัส. ไหนบอกว่าเป็นลูกที่รักมากมี่สุด แต่จะจับส่งตำรวจอย่างงี้ มันคงหลงรูดากอีเด็กเวรนรก จนลืมลูกตัวเองที่เลี้ยงมา16ปี แล้วบอกว่ารู้นิสัยลูกดี แต่ไม่รู้ถึงพฤติกรรมที่ลูกเปลี่ยนไปจากตัวเอง เพราะความผิดของตัวเองกลับมองไม่เห็น. นึกว่าไม่มีใครรู้  หนูวัจน์หนูจงอดทนไว้. อบ่าร้องไห้กับพ่อเหี้ยๆแบบนี้. (พรุ่งนี้ต่อ ภาคพิเศษ ตามด้วยตอนที่ 27 ,28 ,29 ,30 เลยนะ คุณ mor. ที่รัก กำลัง Climax เลย นะครับ รออ่านจนไม่ได้หลับได้นอนเลย ครับ)

phattdell

ไอ้สิงห์ ไอ้ชั่ว

ปากมึงปากว่ารัก น้องวัจน์   
แต่เวลาเงี่ยนมึงก็ไป เย็ดกับอีดิว

ปากบอกว่ารัก ลูกวัจน์  เมียวัจน์   แต่ตังค์ หายแค่นี้ มึงโมโห ถึงขนาดนี้
แสดงมึงไม่ได้รัก วัจน์ จริง

มึงก็แค่ เงี่ยน ไปวันๆๆ  เลวๆๆ มากๆๆๆ


สาธุ  ขอให้วัจน์ ไปหาลุงหมี หรือ หนีไปกับ พี่ใจ พี่ชัย ก็ได้  ไปอยุ่ด้วยกัน

แล้วปล่อยให้ ไอ้เลวสิงห์ มั่วกับดิว  วันๆ ไม่ทำไร เอาแต่เย็ด  มั่วไปเรื่อย สุดท้ายติดโรคร้าน  กว่าจะสำนึกได้ก็ จะตายแล้ว ๆๆๆ5555^^

Megawhocare?

ตอนซื้อโทรสับมีแปลกๆนิดเด็กไปซื้อก้อขายให้เรยไม่ถามอะไรแต่พอคิดอีกทีไปกับพี่สองคนซื้อคนละเครื่อง ผมว่าละดิวต้องวางแผนอะไรไว้แน่ๆวัจไปอยู่กับว่าที่พี่เขยจะเส็ดอีกรายเป่าเนีน่ย

Got42

กระชากอารมณ์สุดๆ

playplayhaha

ขอบคุณครับ

imbaz

ไม่ให้อภัยเด็ดขาด

Aekgey

ขอต่อตอน 27 เลย กำลังอิน....ใจจะขาดแล้ว

Satung4123

ต่อเถอะนะครับน้ำตานิไหลแล้วสงสารวัจน์มัน

N-xanco

ขอบคุณครับ

sex_hi_hi

ขอบคุณครับ

Gloffy

ฮรืออมือสั่นไปหมดแล้วรีบแฮปปี้เถอะนะครับกราบจริงๆ

redboy

สงสารวัจน์นะ ต้องจัดการอีดิวให้เด็ดขาดเลย

myles

ขอบคุณครับ ขอตอนต่อไปด่วนครับ อินมาก

coolgunboy

โอ้ยยยย โง่เหมือนอิพ่อโตอีกละคับ5555555 #พ่อโตV.2

petepichy

ขอตอน 27 เลยครับ กราบบบบ

tazman

โหย สงสารวัจน์

clarkcloud

โอ้ยรักพี่คนแต่งที่สุด ทำไมมันช่างดราม่าขนาดนี้่ ติดงอมแงมสุดๆ

pipi1

ไอ้สิงห์ใจร้าย

rubthai

ขอบคุณคับ

tttmk

เราเสียใจมาก