บ้านไร่ สวนสวรรค์ มันส์ยกครัว 30

mor2522

......................... " อุ๊ยยย  อย่าสิว่ะดิว "   ไอ้ดิวหยิบโทรสับขึ้นมาถ่ายควยกู   " ดิวจะถ่ายทำไมเนี่ย "   "  55  เอาน่าดิวขอถ่ายไว้ดูเล่นละกัน   พี่ชัยรู้ไหมนี่ควยใคร "  ไอ้ดิวเปิดคลิปในมือถือให้กูดู  "  เฮ้ย นั่นมัน " "  ช่ายพี่ เนี่ยดิวถ่ายเองเลยนะ ตอนลุงสิงห์นอน "  ในคลิปไอ้ดิวกับพ่อสิงห์กำลังนอนเปลือยกายอยู่ เสียงพ่อสิงห์กรนหลับ ส่วนไอ้ดิว กำลังอ้าปากเลีย ดูด อม ควยของพ่อสิงห์  ก่อนที่เจ้าของควยจะโว้ยว้าย  "  ไอ้ดิว กูจะนอนแล้ว ยังไม่หยุดอีกเหรอ  "   ไอ้ดิวกดคลิปหยุด กูตกใจไม่น้อย ไม่คิดว่าพ่อสิงห์กับไอ้ดิวจะมีอะไรกับเหมือนกับที่กูกับเจ้าวัจน์ ไอ้เสียกัน "  ดิวทำแบบนี้ ลุงสิงห์รู้ป่าวเนี่ย  " "  ลุงสิงห์ไม่รู้หรอก ฉันแอบถ่ายน่ะ  อีกไม่กี่วันฉันก็กลับบ้านแล้ว ก็คิดถึงวันที่อยู่ที่นี่อ่ะเลยถ่ายเก็บไว้หน่อย "   ข้ารูดซิปขึ้นแล้วเดินกลับไปที่รถ คิดตลอดเวลาว่ามันเอาคลิปนี้ให้ดูไปเพื่ออะไร "   พี่ชัยรู้ป่าว ว่าลุงสิงห์มีอะไรกับ ฉันทุกคืนเลยนะ "  " แล้วดิวจะมาเล่าให้พี่ัฟังทำไม่ พี่ไม่ยุ่งเรื่องคนอื่น "  "  เหรอ  ดิวแค่จะบอกว่า ไอ้กล้องทีติดอยู่บนเพดานอ่ะ ที่กรุงเทพเค้าใช้กันเกลือ่น ไม่ต้องเอามาติดดูดิวหรอก  ดิวรู้นะว่าพวกพี่ทำอะไรกันอยู่ ดิวแค่อยากจะบอกไว้ ถ้าไม่อยากให้ เรื่องพวกนี้รู้ถึงหูลูกๆลุงสิงห์  พี่ก็น่าจะไม่ยุ่งเรื่องชาวบ้านแบบที่พี่พูดเมื่อกี้นะ   คิดดูสิ ว่าถ้าลูกๆลุงสิงห์เค้ารู้ว่า ดิวกับพ่อเค้าทำอะไรกัน ลุงสิงห์จะเสียหายแค่ไหน หรือว่าคืนนี้อยากดูหนังสดล่ะ  จะได้เอากับลุงสิงห์ให้ดู  555 "   กูนั่งขับรถไปไม่ได้คุยกับดิวมันเลยซักคำ  คิดไม่ออกว่าคนอย่างมันอยู่กับสังคมแบบไหน ทั้งๆที่ก็เป็นเด็กกำพร้าเหมือนกันแท้ๆ  .....................



........................  " เออ พี่สิงห์ ผมมีเรื่องคุยด้วยนะ "  ย้ามานั่งคุยกับข้า "  อ้าวมีอะไร "  " จริงๆผมไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องครอบครัวพี่นะ แต่ผมว่ามันไม่ถูก  "  " เรื่องอะไรเหรอ "  " คือ วัจน์ลูกพี่อยู๋ที่ห้องชัยมันน่ะ "  " ว่าไงนะ จริงเหรอ "  " วันนั้นที่ชัยมันกลับบ้านกับ ผม  ชัยมันดันเจอลูกพี่ที่หอมัน "   ข้าดีใจตัวสั่น ความรู้สึกโกรธที่โดนไอ้ดิวหลอกมันหายไปทันที เวลานี้ข้าคิดถึงเจ้าวัจน์ของข้า  "  " งั้นย้าไปกับฉันน่ะ "  ข้าหยิบกุญแจรถแทบจะวิ่งออกไปทันที  "  จัน อีใจ พวกเอ็งดูบ้านด้วย "    " อ้าวพ่อจะไปไหนล่ะ " ข้าไม่ตอบเวลานี้ใจข้าอยู๋กับเจ้าวัจน์คนเดียว  " ................................

......................... " ก๊อก ๆ ๆๆ  "  แอ๊ดดด " วัจน์ลูก "  พ่อสิงห์แทบพุ่งเข้ามากอดเรา "  วัจน์ลูกเป็นไงบ้าง   "  พ่อเข้ามากอดเรา " พ่อขอโทษ ที่เข้าใจหนูผิดไปหมด ขอโทษที่ทำกับหนูแบบนั้น "  เรายืนนิ่ง ความรู้สึกที่พ่อด่าเราไล่เราวันนั้นมันกลับมา "  พ่อ ปล่อยหนู  "  "พ่อไม่ปล่อย หนูอย่าหนีไปไหนอีกนะลูก  "   " หนูไม่ใช่ลูกพ่อใช่ไหม "  "  ใช่สิ หนูใช่ลูกพ่อ  กลับบ้านเราเถอะ   "  " ถ้าหนูใช่ลูกพ่อแล้วพ่อไล่หนูทำไม "   " วัจน์ลูก พ่อผิดเองทุกอย่าง วันนี้พ่อมารับหนูกลับบ้าน  กลับมาอยู่ที่บ้านเถอะ พ่อตามหาวัจน์มาหลายวันแล้วลูก  ให้กลับมาอยู่กับพ่อ พ่อรู้ว่าหนูยังโกรธพ่ออยู่  แต่ให้พ่อให้ชดใช้ให้หนูเถอะ  "  เรารู้สึกสะอึกในใจ  ทำไมพ่อต้องชดใช้ให้เรา  พ่อเลี้ยงเราจนโตมาได้ ก็ด้วยน้ำพักน้ำแรงของพ่อ  มาวันนี้พ่อกลับมารับเรากลับบ้าน พ่อยอมรับผิด เราสิควรจะต้องชดใช้ให้พ่อ   "  ไอ้หนู พ่อเค้ามารับเอ็งแล้ว กลับบ้านเถอะ ไม่มีที่ไหนจะมีความสุขไปมากกว่าบ้าน มากกว่าครอบครัวนะลูก  "   น้าย้ายิ่งพูดสอน เรายิ่งคิดได้มากขึ้น  "  พ่อหนูขอโทษที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น "  " ไม่วัจน์ ลูกไม่ผิดหรอก "  " หนูขอโทษ " น้ำตาเราไหลออกมาสองตา เราร้องไห้โฮอีกครั้ง   พ่อให้ความรักเรามาตลอด แม้บางครั้งเราไม่เข้าใจที่พ่อไปมีอะไรกับคนอื่น แต่ก็บอกว่ารักเราก็เถอะ  ยังไงพ่อก็เป็นพ่อที่เรารักอยู่ดี    " ไปวัจน์ กลับบ้านนะ  "  " ครับพ่อสิงห์  " ..................................


...............................  ข้าขับรถกลับบ้านด้วยความสุข เหมือนได้แก้วตาดวงใจกลับมาอีกครั้ง   " ย้า พี่ขอบใจมากนะ   "  " น้าย้าบอกพ่อเหรอ "  "  ถ้าไม่บอก ก็เหมือนข้าทำเรื่องที่มันไม่ถูกต้องมากกว่า  ... เออพี่เรื่องยุ่งๆจบลงแล้ว เดี๋ยวฉันต้องกลับบ้านแล้วล่ะ ว่าจะมาเอาซองก่อน "  " นอนที่นี่อีกซักคืนดีกว่า "  " ฉันจองตั๋วนอนไว้แล้ว นี่ฉันก็เอากระเป๋าเสื้อผ้าออกมาจากห้องไอ้ชัยมันด้วย เดี๋ยวยังไง ให้ไอ้ชัยไปส่งที่ท่ารถทีนะพี่ "   "  ขอบใจเอ็งมากนะย้า "  " ไม่เป็นไรพี่ อีกหน่อยก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว "   ข้ารู้สึกดีใจ ที่ได้ดองกับครอบครัวนี้  ถึงมันจะไม่ได้มีทรัพย์สินเงินทองอะไรมากมาย แต่ความจริงใจของเค้า มีค่ากับข้ามากกว่าอะไรเสียอีก   ......... ข้าขับรถกลับถึงบ้าน  บรรดาลูกๆนั่งรอข้าอยู่   อีจันวิ่งเข้ามากอดเจ้าวัจน์เป็นคนแรก  "  วัจน์ หายไปไหนมา "  ข้าเห็นเจ้าวัจน์ยิ้มเป็นครั้งแรก  ทั้งอีใจ ไอ้ชัย ไอ้โด้ ก็เข้ามาล้อมรอบตัวมัน  ............  "  ดิว เอ็งตามข้ามานี่หน่อย .........  พวกเอ็งมีอะไรไปทำก็ทำซะ  "  " พ่อ  " เสียงอีใจเรียกพร้อมกับจ้องมองไปที่ไอ้ดิว  " ไม่ต้องยุ่งข้าจัดการเอง "  ......... มันเดินตามข้าขึ้นไปบนห้อง " "  พี่ิสิงห์  มีอะไรเหรอ "  "  เอ็งโทรไปหาอีพริ้งซิ  " " โทรไปทำไมอ่ะ  " "  กูจะให้มันมารับมึงกล้บไปบ้านได้แล้ว  "  " อ้าว ทำไมมาไล่ดิวแบบนี้ล่ะ  "  " มึงทำอะไรมึงน่าจะรู้ตัวมึงนะ  กูให้โอกาสมึง  เอาเงินทีมึงขโมยกูไปมาคืนกูเดี๋ยวนี้ "  " เงินอะไรอ่ะพี่สิงห์  ดิวไม่รู้เรื่อง "   "  กูถามมึงหน่อย  มึงทำแบบนี้เพื่ออะไร ขโมยเงินแล้วมาโทษลูกกูเหรอ  "  ข้าโกรธสุด เพราะมันคนเดียวที่ทำให้ข้าเกือบเสียเจ้าวัจน์ไป  "  พี่สิงห์ ดิวไม่รุ้เรื่องเงินอะไรทั้งนั้น  "   ...  ปัง... "  เสียงข้าตบประตูดังลั่นห้อง มันสะดุังขั้นมา  "  กูถามไอ้จุกหมดแล้ว ถามมันหมดทุกอย่างแล้ว  มึงให้มันเอาเงินไปเก็บไว้ที่บ้าน 2 วันแล้วค่อยเอามาคืน มึงแอบปั๊มกุญแจกูไว้ กูพึ่งนึกออก มึงทั้งนั้นแหละไอ้เด็กกกก .....  "   กูแทบจะพุ่งเข้าไปตบหน้ามัน   "  หยุดเลย    มึงอยากตบกูก็เอาสิ มึงไม่มีหลักฐานว่ากูขโมยเงินมึงไป  แต่กูมีหลักฐานที่มึงเอากับกู  ดูซิ ว่าตำรวจจะจับใครก่อนกัน  "  ข้าตกใจ ทั้งโกด ทั้งเกลียด ไม่น่าเชื่อว่ามันจะกล้าย้อนข้าได้ขนาดนี้    "  เอาไหม มาลองดูกันว่า เค้าจะจับใครก่อน "    " มึงเอาโทรสับมึงมาเลย  "   " อยากได้ก็เอาไปสิ แต่กูอัพลงไว้ในอินเตอร์เน็ตเรียบร้อยแล้ว  จะเอามะ เอาสิ มาหยิบไป กูให้ "   ข้าหยิบโทรสับมันได้ก็ปาลงพื้นจนกระจัดกระจายไปหมด ........  มันเย้ยหยันข้า ข้ากำหมัดแน่น ตอนนี้แทบจะฆ่าคนให้ตายได้ด้วยซ้ำ  "  เอางี้ล่ะกันนะ เงินที่กูได้จากมึงไปถือว่าเป็นค่าตัวละกัน  มึงเย็ดกูไปกี่เที่ยวละ นี่กูคิดถึงถูกแล้วนะ ไอ้พี่สิงห์  "   " มึงนี่มันไม่พ้นสันดานแม่มึงเลยนะ  "  " ไหนใครแม่กู  อีพริ้งเหรอ  555  มันไม่ใช่แม่กูด้วยซ้ำ "   ข้ายิ่งงงและสับสนเข้าไปใหญ่  "    "  มึง........ ไอ้เด็กเหี้ย ออกจากบ้านกูไปเดี๋ยวนี้เลย "   " ไม่ต้องไล่ดิวหรอก  แต่จำไว้นะ ถ้าทำอะไรขึ้นมา ดิวเอาคืนแน่นอน "  มันขยับตัวเดินออกห้อง ลงไป   ข้าแค้นแสนแค้น ไอ้เด็กเหี้ยนรกมาเกิดแบบนี้   "  โธ่เว้ย "  ข้าเดะประตูเสียงดังลั่นด้วยความโมโห  ด้วยความโง่ของตัวเอง  .........................


.............................  เวลานี้ฉันต้องรีบออกจากที่นี่ด่วน  พอลงมาถึงข้างล่าง พวกอีใจมันรื้อค้นกระเป๋าของฉันหมด  "  ทำไรน่ะ " " มึงเอาเงินพ่อกูไปไว้ไหน "  " ไม่มี "  ฉันรีบหยิบของทั้งหมดที่มันรื้นโกยใส่กระเป๋า  แต่อีใจดึงกระเป๋าฉันไว้   " มึงจะไปไหน "  " ปล่อยนะ  "  ฉันกับมันพยายามยื้อยุดกัน  " พี่ชัย จะต้องให้ดิวพูดไหม "  ฉันบอกไอ้ชัยไป  ไอ้ชัยดึงอีใจแยกออก   ฉันหยิบกระเป๋าได้ก็เอามากอดไว้แน่น " เงินที่มึงขโมยพ่อกูอยู่ในนั้นแน่ๆเลย กอดแน่นเชียวนะมึง "  ฉันรีบโกยเสื้อผ้าเข้าใส่กระเป๋าแล้วรีบเดินออกไป  "  "ไอ้ขี้ขโมยมึงจะไปไหน   พี่ชัยปล่อยดิโว้ย  "   "  ปล่อยมันไป "   เสียงไอ้สิงห์ตะโกนตามหลังมา   "  พ่อ จะปล่อยมันไปทำไม ทำขโมยเงินเราไปนะ "  "  มึงรีบๆไปจากบ้านกูเลย ถ้ากูเปลี่ยนใจเมื่อไหร่มึงจะเจ็บตัวยิ่งกว่านี้  "   ใครจะอยู่ว่ะ  รีบเผ่นดีกว่า โทรสับก็เสียแล้วด้วย เดี๋ยวค่อยโทรหาอีป้าพริ้งวันหลังก็ได้ ตอนนี้ต้องออกจากที่นี่ก่อน  ................ ฉันเดินตามทางออกมาเรื่อยๆ โชคดีเจอรถกระบะคันนึงถามว่าฉันจะไปไหน   "  น้าจ๋า พอดีจะไปท่ารถอ่ะ "  "แล้วทำไมมาเดินแถวนี้คนเดียวล่ะ นี่จะ 6 โมงแล้วนะ "  " ก็ พอดีว่าจะกลับกรุงเทพน่ะ นอนหลับเพลินขึ้นรถผิดคันเลยขอเค้าลงมาอ่ะ "  " จริงเหรอว่ะ นี่อายุเท่าไหร่เนี่ย  "   "  16 อ่ะ น้า "   "งั้นเอ็งขึ้นมาล่ะกัน เดี๋ยวน้าไปส่งแถวๆท่ารถให้ "  " โอ๊ยยย น้าจ๋า ใจดีจัง "   คนแปลกหน้าพาฉันไปถึงท่ารถ ฉันหยิบเงินซื้อตั๋วรอบ 2 ทุ่มได้ ก็รีบหาโทรสับโทรไปหาอีป้าพริ้ง ".............. " ตู๊ดดด "  ...... " ฮัลโหล ใครว่ะ  " " อีป้า ดิวเอง "  " อ้าว มึงเอาโทรสับใครมาใช้ว่ะ  "   " โทรสับพังแล้ว ไอ้สิงห์มันปาของดิวน่ะ มันจับได้แล้วด้วย  " " ไอ้ห่า กูว่าแล้ว มึงไม่น่าไปขโมยเงินมันเลย  "  " แล้วนี่ดิวอยู่ท่ารถแล้ว  พรุ่งนี้เช้าก็น่าจะถึงกรุงเทพแหละ มารับด้วยนะ  "  "ไม่ได้ กูไม่ว่าง "  " อ้าว "  " กูนัดเค้าตีดำมี่ ข้ามวันเนี่ย มึงมาหากูเองล่ะกัน  แค่นี้นะ  "  ตู๊ดดดด   .........  


.......................  " พ่อ  พ่อจะปล่อยมันไปทำไม ฉันไม่เข้าใจเลย "  " ใจ จัน ช่างมันเถอะ เงินนั่นพ่อก็เสียดาย แต่พ่อได้เจ้าวัจนคืนมาก็พอแล้ว  " "  แล้วพ่อไปเจอวัจน์ที่ไหนล่ะ "  จันถามข้า " เห้อ เดี๋ยวพวกเอ็งคุยกันละ่กัน ข้าจะปิดบ้านแล้ว เหนื่อยทั้งวัน   เออ เดี๋ยวเอ็งโทรไปหาไอ้ชัยนะ บอกว่าไม่ต้องเอารถมาคืน ไว้พรุ่งนี้เช้าค่อยขับมาล่ะกัน  "  " จ๊ะพ่อ "   .............  "  ก๊อกๆๆๆ "   " วัจน์เอ๊ยย  อยู่ไหม "   ไม่มีใครตอบข้ากลับออกมา  "  วัจน์ อยู่ไหมลูก "  ข้าตะโกนถามไปอีกที  ประตูเปิดออก "  อ้าว ทำไมปิดไฟซะมืดเลยล่ะ "  ข้าเปิดสวิทต์ไฟ  แสงสว่างขึ้น  "  วัจน์ทำอะไรอยู่  " "  ก็หนูลองเอามือถือเก่ามาใช้ดูอ่ะพ่อ พอดีซืมมันไม่มี แต่ยังมี วายฟายอยู่ เพื่อนๆทักมาหลายคนเลยตอบไป  "  หนูยังโกรธพ่ออยู่ไหม "  "  ไม่รู้สิ แต่หนูยังน้อยใจพ่ออยู่อ่ะ "  "  เออ  พ่อขอโทษทุกอย่างนะ "  "  หนูก็ขอโทษที่ทำเรื่องยุ่งวุ่นวายไปหมด  " " ไม่เลยลูก เพราะพ่อโง่เอง พ่อผิดเอง"  ข้ากอดเจ้าวัจน์ กลัวว่ามันจะหนีข้าไปอีก "  พ่ออ่ะ หายใจไม่ออก "  " อ่าา โทษๆ คืนนี้หนูไปนอนกับพ่อนะ "  "  แต่ ... "  " นอนกับพ่อนะ พ่อเหงา หนูหายหลายวัน พ่ออยากนอนกอดหนูเหมือนทุกๆครั้ง  "   " แล้วพ่อทำไมถึงยอมปล่อยดิวไปง่ายๆอ่ะ "  " อย่าไปพูดถึงไอ้เด็กนรกนั่นอีกเลย  มันผ่านมาแล้วนะ  "  "  พ่อ หนูมีเรื่องจะถาม "  " ถามอะไรเหรอ "   " ไม่เอาดีกว่า หนูไม่อยากถามแล้ว "   "อ้าว  ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ เดี๋ยวพ่อนอนไม่หลับนะ  " " ก็พ่อบอกผ่านไปแล้ว หนูก็ให้มันผ่านไป ไม่อยากถามอะไรอีกแล้วเหมือนกัน  "   ข้ากอดเจ้าวัจน์ หอมที่หน้าผากมันครั้งนึง "   เดี๋ยวพ่อไปอาบน้ำก่อนนะ  แล้วเดี๋ยวมารับหนูนอนที่ห้อง "   เจ้าวัจน์ยิ้มให้ข้า  ข้าสบายใจขึ้นมาก " ...........................  ข้าอาบน้ำเสร็จก็ขึ้นมาเรียกเจ้าวัจน์ อีกครั้ง  แต่เจ้าวัจน์ไม่ได้อยู่ในห้องของมันซะแล้ว  ข้าเดินกลับไปที่ห้อง เจ้าวัจน์กำลังปูผ้าปูที่นอนให้อยู่ " ทำไรอยู่น่ะ " " หนูเตรียมเตียงให้พ่อไง "   ข้าคิดโทษตัวเองอีกครั้ง  ทั้งๆที่ข้าก็สอนเจ้าวัจน์มากับมือแท้ๆ  แต่กลับไม่เชื่อใจมันซะได้  ไม่ต่างอะไรกับทรยศตัวเองเลย   "  มา  หนูมานอนกับพ่อนะ  เหนื่อยแล้วเนี่ย "  " หนูนวดให้พ่อไหม เมื่อยตรงไหนอ่ะ "  "  ไม่ต้องหรอก มานอนกับพ่อนะ  " ข้าปิดไฟ แล้วเดินไปที่เตียงด้วยความเคยชิน   "  พ่อผิดทุกอย่างเอง วัจน์ให้อภัยพ่อได้ไหม  "  "  หนูก็ผิดกับพ่อเหมืนกัน "  " พ่อรักหนูนะ  ไม่ว่าจะยังไงพ่อก็รักหนูเหมือเดิม  "   " หนูก็รักพ่อเหมือนกัน  "  ข้ากอดเจ้าวัจน์ภายใต้ผ้าห่ม ช่างอุ่นใจเหลือเกิน  หลับฝันดีนะ เจ้าวัจน์ของพ่อ  .................................



...........................   ฉันตื่นขึ้นมาอีกที่  เหลือบดูนาฬิกาที่แขวนไว้ ก้อน่าจะเที่ยงคืนได้แล้ว  หนีมาได้กับเงินแค่ 2 หมื่น น่าเสียดายน่าจะเอามาอีกซักหน่อย  แต่ช่างเถอะ กลับไปที่บ้านคราวนี้  คงต้องให้อีป้าพริ้งหาแขกดีๆให้ซะหน่อย  เอาพวกอาเสี่ยดีกว่า เงินหนาแถมยังเอาใจเก่ง มาอยู่ที่นี่โดนไอ้สิงห์เอาทุกคืน แม่งเอากูซะคุ้มเลย ......... ฉันนั่งได้ซักพัก รู้สึกเหมือนรถขับส่ายไปส่ายมา  "  เห้ยย  "  ใครก็ไม่รู้ตะโกนดัังออกมา  "  กริ๊ดดดดดดดดดด   "   " โครมๆๆๆๆ " เสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยิน ก่อนที่ฉันจะสลบไป.......................  " ฉันรู้สึกตัวอีกที ปวดไปทั่วตัว   เสียงคนข้างๆ ดังขึ้น " ตื่นแล้วหรอคะ น้อง เดี๋ยวพี่ไปเรียกคุณหมอมาแป๊บนึงนะ  "   ฉันรู้สึกมึนหัวไม่น้อย นี่อยู่โรงพยาบาลเหรอเนีย  "  เออ น้องชื่ออะไรคับ "  หมอหน้าตาตี๋ๆ หนุ่มๆ เดินเข้ามาพร้อมกับพยาบาล คนนึงยืนอยู่ข้างๆ  "  ชื่อดิว คับ " " น้องอายุเท่าไหร่แล้ว แล้วพอจะมีเบอร์ ญาติหรือคนรู้จักไหม "   " เออ จำเบอร์ไม่ค่อยได้อ่ะ ผม มึนๆยังไงก็ไม่รู้  "  ฉันเอามือมาลูบที่หัว ข้างที่ปวด รู้สึกเหมือนมีผ้าหนาๆพันอยู่รอบมือ  "  เห้ยยยยยยยยยย   "  ใจฉันเต้นตึกๆ ภาพที่ฉันเห็นข้างหน้า  คือมือฉันถูกพันไปด้วยผ้าพันแผลสีขาว  แต่ นิ้วสองข้างของฉัน  นิ้วฉัน .... หายไป ..............  "  หมอ ดิวเป็นอะไร หมอ "  ฉันตกใจสุดขีด  "  เออ น้องดิวใจเย็นก่อนนะ คือเดี๋ยวหมอ   " หมอ ดิวเป็นอะไร "  พยาบาลพูดแทรกขึ้นมา น้องถูกนำตัวส่งที่นี่ รถบัสที่น้องนั่งมามันเกิดอุบัติเหตุ  ไม่รู้ว่ายังไง แต่ตอนที่น้องถูพามาที่นี่ นิ้วน้องเออ  ...........  "  ไม่  ไม่ หมอ นิ้ว นิ้วดิวหายไปไหน หมอ ช่วยดิวด้วย ฮืออออออออออ "   ฉันตกใจสุดขีด นิ้วของฉันหายไป เหลือแค่ ข้างล่ะ 3 นิ้วเท่านั้น  "  หมอออ  ฮือออ  หมอ  ช่วยดิวด้วย ฮือออออออ  ช่วยดิวด้วยนะหมอ  "   เดี๋ยวคุณเอายามาหน่อยนะ คงต้องฉีดให้น้องเค้าสงบก่อน แล้วคงต้องโทรหา โรงบาลให้เค้าพา นักสังคมสงเคราะห์ กับ นักจิตวิทยามาด้วยนะ  "   หมอ ช่วยดิว ด้วย ฮืออออออออ  ฮืออออออออ  นิ้วดิว  ฮืออออออออออออออออออออออออออออ  ......................




...................******  ยังมีต่อนะคร้าบ********..................


..............      ตามนี้คับ  ผมใช้เวลาทั้งเขียน ทั้งแก้ไขให้มันดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ .........

..............   เรื่องราว ยังคงไม่จบนะครับ  พ่อสิงห์กับ เจ้าวัจน์ จะเป็นยังไงต่อ แล้วพี่ชัยจะเป็นหมาหัวเน่าไหม ....

............      บ๊าย บาย ดิวครับ   ลาก่อน .......  รักทุกคนนะครับ  

....................................................................................................

        ขอหยุด 1 วันนะครับ เจอกันอีกทีก็วันจันนทร์เลยน้า  ฝันดีทุกคนครับ

Akeoutdoor

เอาจริงๆ ตอนนี้ไม่อินกับพ่อสิงห์-เจ้าวัจน์ แล้วอ่ะ
มันเหมือนไม่ใช่คู่พระนางแล้ว อยากได้ พี่ชัย-เจ้าวัตน์ หรือพี่โด้ หรือคนอื่นๆ

soulghost

ข้อคิดเตือนสติ:  คนโง่ย่อมเป็นเหยื่อของคนฉลาด
ข้อระวังต่อไป:
  1. พ่อสิงห์จะโดนเเบลคเมล์ไหม
  2. พ่อสิงห์จะติดHIVไหม
  3. พ่อสิงห์กลัวว่าวัจน์จะรู้เรื่องยุ่งกับดิวไหม(แต่จริงๆวัจน์รู้แล้ว แต่ไม่ถามเพราะกลัวพ่อไม่สบายใจอยากให้พ่อมีความสุข)
  4. พ่อสิงห์จะเลิกสันดานติดสัตว์ได้ไหม

วิธีแก้ไขดังนี้:
  1.เรื่องคลิปที่อัพโหลด ชัยคงคุยกับวัจน์ แล้ววัจน์ได้เอามือถือดิวในห้องพ่อมารวบรวมเก็บไว้เพราะวัจน์เป็นคนเข้าไปทำความสะอาด. และคงไม่ยากสำหรับเด็กสมัยนี้สามารถแก้ไข แล้ว hack pass word เข้าไปลบ คลิปได้ โดยที่ยังไม่บอกพ่อ และพ่อสิงห์ก็ยังกลัวโดนอีดิวขู่เรียกเงินอีก เพราะกลัวลูกๆโดยเฉพาะวัจน์รู้ความจริง
  2.ให้พ่อสิงห์ไปตรวจเลือดHIV เดี๋ยวนี้ตรวจได้เร็วขึ้นแม่นยำประมาณ 1สัปดาห์แต่เป็นวิธีที่แพงหน่อย(ไม่ใช่วิธี rapid test)
   3.  พ่อสิงห์จะมารู้ภายหลังว่าวัจน์รู้เรื่องดิวแต่แรกแล้ว เพราะชัยคงบอกกับพ่อสิงห์ว่าวัจน์ลบคลิปที่อัพ หมดแล้ว พ่อสิงห์ก็จะกลับไปนึกถึงพฤติกรรมที่วัจน์เปลี่ยนไปหลังจากกลับจากกรุงเทพครั้งนั้น พ่อสิงห์ก็รู้สึกผิดมากขึ้นและสงสารจับใจที่ได้ทำร้ายจิตใจลูกที่นอนหันหลังน้ำตาไหลพร่า โดยไม่พูดถึงเรื่องนั้นกับพ่อเลยกลัวพ่อไม่สบายใจที่เขารู้
   4.ข้อนี้คงแก้ลำบากเพราะมันเป็นสันดานสัตว์เพศผู้ แต่ก็คงใช้สติมากขึ้น เพราะเคยโง่มาแล้ว

สรุป:  นี่แหละเป็นความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีสามารถสร้างและทำร้ายใครก็ได้  ยิ่งเจ้าปัญญาประดิษฐ์(AI)เข้ามาแล้ว คนตกยุคย่อมมีโอกาสเป็นเหยื่ิอเสมอ ตอนนี้generation  X. Y. Z ก็ไม่ค่อยจะทันแล้ว เพราะยุคนี้เป็นยุคของ  gen. C แล้ว. แต่ แต่. แต่สิ่งที่จะทันทุกอย่างได้ก็คือ. ศีล. สมาธิ. ปัญญา. แค่นี้แหละ ก็จะลดกิเลสตัณหาได้ครับ ขอบคุณ คุณ mor2522ครับ
   

Monmtc

อะไรว่ะนิ แล้วผลกรรมอีพ่อสิงค์ละ แล้วอีกล้องที่ติดไว้ละ
เฮ้อออออ

Jeerasakton

ขอบคุณค้าบบบ

GQ1983

สนุกมากครับ

yymomo

ขอบคุณครับ
เอ๊ะ  เอ๋อ  เอ่อ  เหอะๆ  เกลียดอีดิวก็จริงนะ  แต่ทำไมมันจบแบบเหมือนค่าตัวหมดแบบนี้อ่ะ แต่ก็สมน้ำหน้ามันนะ  จะบอกว่าเวรกรรมก็ใช่ที่

ความรู้สึกผมสำหรับตอนนี้ มันงงๆ หน่อยๆนะ เพราะอะไรมันง่ายไปหมดไง  เลย เอ๊ะเลยเอ๋อ 555  นี่คิดฉากจบของดิวว่าต้องดราม่าอีกแน่ๆ  

เราไม่รู้นะว่า คนเขียนกดดันหรืออะไร  ถึงออกมาแบบนี้ แต่เราเคารพคนเขียนนะ แบบนี้ก็แบบนี้   แต่แค่อยากบอกว่า ถ้าคนอ่านอินและมีอารมร่วม แสดงว่าคนเขียนมีฝีมือนะ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้  
ปล . อยากมีแบบ ทรีซั่ม 555

skyline.nn

ขอบคุณครับ

iamnumber4

ดิวไปง่ายโคตรเลยอะ แต่ก็นะ บ๊ายบายนะดิว55555

muzachi

รอบทสรุปครับ

aladan

อย่างว่าแหละเนอะ ยังไงสิงห์ก็เป็นผู้มีพระคุณ แม้จะโกรธเคืองยังไงก็คงตัดไม่ขาด

pom951

สนุกมากครับ

Nizkky

แบบนี้ล่ะ สะท้อนให้เห็นเรื่องเวรเรื่องกรรมด้วย เยี่ยมๆๆ

nhok

กราบงามๆ

GQ1983

สนุกมากครับ

Momaynoway

คนที่สองๆ^^

teambkk

วันนี้รอทั้งวันในที่สุดก็ได้อ่าน  ขอบคุณมากครับ  สะใจอีดีวกรรมตามสนองมันละ  ฮ่าๆๆๆ!!!

joker_013

กรรมสนองทันตาเห็นครับ  สนุกมากครับ

Panupo

ขอบคุณมากนะคับ สมกับที่รอเลย

Flram

ขอบคุณครับ

klans_821

ขอบคุณครับ

mattholt

ชอบครับ รอติดตามต่อครับ

printer025

มันน่อยไปครับ มันยังโดนน้อยไปปป ว้ากกกกกก!!!!!!!!! ฆ่ามานนนน
ขอบคุณนะครับ สู้ๆนะครับ
ว่าก็ว่าเถอะตอนนี้เดาพล็อตเรื่องต่อไปไม่ออกละนะ 555+