แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย kanakom เมื่อ 2018-5-17 05:07
My magic world โลกแห่งกามารมณ์ ปฐมบท 4
แสงยามเช้าสาดส่องผ่านม่านเข้ามากระทบเปลือกตาชายหนุ่มหุ่นแน่น “เช้าแล้วหรอสดชื่นจริงๆ”ช๊าฟยกร่างของตนขึ้นจากเตียงพร้อมบิดตัวไปมาด้วยความสดชื่น ช๊าฟเดินไปเปิดม่านเพื่อรับแสงตะวันในยามเช้า “ฮาโหลป้านวลครับช่วยเตรียมกาแฟกับขนมปังปิ้งให้ช๊าฟทีครับ”ช๊าฟหยิบโทรศัพท์ของห้องที่ใช้โทรไปยังห้องครัวของบ้าน โทรหาป้านวลเพื่อให้ป้านวลได้เตรียมมื้อเช้าให้กับเขา “ได้คะคุณช๊าฟเดียวป้าทำให้นะคะ”ป้านวลตอบด้วยเสียงที่สดใส ช๊าฟเดินไปยังตะกร้าเสื้อผ้าเปลื้องผ้าของตนแล้วเดินเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย “ไม่มีเสื้อผ้าเท่ๆเลยสงสัยหลังเสร็จเรื่องโอนทรัพย์สินเราคงต้องไปช็อปปิ้งสะหน่อยแล้ว”ช๊าฟพรึมพรำขณะเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อหาเสื้อผ้าใส่ “เช้านี้มีอะไรทานบ้างครับ”ช๊าฟพูดเสียงก้องขณะเดินลงบันใดเพื่อมาทานมื้อเช้า “กาแฟ ขนมปังปิ้ง ฮอทดอกใข่ดาวตามคำที่คุณช๊าฟขอคะ”ป้านวลตอบด้วยหน้าที่ยิ้มแย้ม “ขอบคุณครับป้านวลแล้วคุณพ่อโจ้คุณแม่แคทและพี่ๆทั้งสองยังไม่ลงมาหรอครับ’ช๊าฟถามป้านวลขณะที่นั้งลงทานมื้อเช้า “มาแล้ว”เสียงแคทดังกีกก้องมาจากตรงบันใดพร้อมโจ้และลูกๆ “เอาคุณพ่อโจ้ คุณแม่แคทกุ๊ดมอนิ้งครับนั้งก่อนสิครับทานมื้อเช้าด้วยกัน”ช๊าฟยิ้มทักทายทั้ง4คนด้วยความเปรมใจ “เมื่อคืนหลับสบายหรือป่าวครับคุณพ่อ”ช๊าฟถามโจ้ด้วยความเป็นหวง “กล้าดียังไงมาเรียกพี่โจ้ว่าพ่อใครนับญาติกับแก”แคทสวนกลับด้วยความหมันใส้ที่ช๊าฟพูดจากะแนะกะแหนและอวดดี “ใช่ใครนับญาติกับแก”เอ็กเสริมคำพูดของผู้เป็นแม่ “สวัสดีครับทุกท่าน” เสียงชายวัยกลางคนทักทายมาจากประตูทางเข้าหน้าบ้านขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียงกันอยู่ “เอาคุณทนายมาแล้วหรอครับเชิญนั้งรอที่ห้องรับแขกเลยครับ”โจ้ลุกขึ้นจากพนักเก้าอี้เพื่อเชื้อเชิญไตรภพทนายประจำตระกูลเทวราชไปยังห้องรับแขก “คุณพ่อครับผมว่าเรียนเชิญคุณทนายไปรอที่ห้องผมดีกว่าครับอยากคุยก่อนที่จะเปิดพินัยกรรม”ช๊าฟลุกจากเก้าอี้พูดบอกโจ้ขณะที่โจ้กำลังเดินไปหาคุณทนาย “ทำไมต้องไปรอในห้องนี้มันเกิดอะไรขึ้นคะคุณ จะทำอะไรกัน ฉันงงไปหมดแล้ว”แคทยืนขึ้นอีกคนและเริ่มโวยวายเพราะความสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น “ใจเย็นนะคุณอีกปะเดียวคุณก็จะรู้แล้ว”โจ้พูดแล้วย่างเก้าเดินออกไป ประตูบานใหญ่ของห้องนอนใหม่ช๊าฟถูกเปิดออก “ขอบคุณที่มานะครับคุณทนายเชิญนั้งครับ”ช๊าฟกล่าวขอบคุณแล้วเชิญคุณทนายให้นั้งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานในห้องนอน “วันนี้คุณโจ้มีอะไรถึงตามผมมาหรอครับ”ทนายกล่าวถามโจ้ด้วยความสงสัย “ผมจะโอนทรัพย์สินทั้งหมดให้ช๊าฟลูกชายผมครับ”โจ้ตอบทนายด้วยอารมณ์ยิ้มแย้ม “หะ?อะไรนะครับเอะแต่คุณบอกจะทำพินัยกรรมให้คุณอ็กและคุณอาร์มนิครับทำไมถึง…”ทนายถามด้วยความสงสัย “ทำตามที่ผมบอกเดียวนี้นะคุณทนาย!”โจ้ตัดบทพูดของทนายทันทีขณะที่ทนายกำลังอ่ำอึ้งอยู่ {ไตรภพตั้งแต่นี้ต่อไปมึงจะต้องทำตามคำสั่งที่กูสั่งทุกอย่างในช่วงภาวะจิตของมึงปกติ//ช๊าฟ} “คุณทนายพอดีว่าสมบัติทั้งหมดยังไงมันก็ต้องเป็นของผมเพราะผมเป็นทายาทคนเดียวของตระกูลเทวราชจัดการตามที่พ่อโจ้สั่ง”ช๊าฟพูดหลังจากที่ทนายเงียบไป “ครับคุณช๊าฟ”ทนายไตรภพตอบ “คุณทนายเดียวเขียนตามที่ผมบอกนะครับ”ช๊าฟสั่งทนายไตรภพขณะทนายกำลังหยิบเอกสารออกจากกระเป๋าถือ “คุณพ่อให้คุณทนายมาทำอะไรหรอครับคุณแม่”อาร์มถามแม่ของเขาด้วยอาการตึงเครียด “แม่ก็ก็กำลังกังวลใจอยู่นี้ไงไม่รู้ว่าพ่อแกเป็นอะไรไปหรือโดนของฉันชักจะสงสัยแล้ว”แคทตอบกลับลูก ท่ามกลางห้องรับแขกกับบรรยากาศที่หดหู่ของแคทและลูกชายทั้งสองประตูบานเกร็ดใสของห้องรับแขกก็ถูกเปิดออก “ตกลงมันเรื่องอะไรกันคะคุณ”แคทถามผู้ที่เป็นสามีของเขา “เชิญนั้งก่อนครับคุณมารศรี” ทนายไตรภพเชิญแคทนั้งลงที่โซฟาก่อนที่แคทจะต่อความยาวสาวความยืด พูดไม่หยุด เมื่อทุกคนนั้งลงบนโซฟาสีแดงบนพรมหลุยสุดหรูในห้องรับแขกขนาดใหญ่ของบ้าน ทนายไตรภพก็เริ่มอ่านพินัยกรรมฉบับใหม่ “ผมขอเริ่มขอเริ่มอ่านพินัยรรมเลยนะครับ”ทนายกล่าว “…ข้าพเจ้า นายอัครดนัยเทวราชสกุล(โจ้) มีความประสงค์ที่จะโอนทรัพย์สินดังต่อไปนี้ 1.บ้านเทวราชสกุลและที่ดินบริเวณบ้านรวมทั้งสมบัติทั้งหมดภายในบ้าน 2.รถหรูทุกคันภายในบ้าน 3.เงินทั้งหมดของเทวราชสกุล 4.บริษัทอสังหาริมทรัพย์เทวราชสกุลจำกัด และ บริษัทเครื่องเพชร เทวราชสกุลไดอาม่อนจำกัด 5.ที่ดินกว่า5000ไร่ 6.รวมทั้งบรรดาทรัพย์สินต่างๆที่มีทั้งหมดในปัจจุบันที่จะมีต่อไปในอนาคต ให้ตกเป็นกรรมสิทธิ์แก่ นาย อิทธเรส เทวราสกุล แต่ผู้เดียวข้าพเจ้าขอยืนยันว่าขณะที่ข้าพเจ้าทำพินัยกรรมฉบับนี้ ข้าพเจ้ามีสติสัมปัชัญญะ สมบูรณ์ทุกประการ ส่วนบ้านเรือนเก่าหลังเล็กหรือที่เรียกว่าเรือนเบญจมาศจะเป็นกรรรมสิทธิ์ของข้าพเจ้ากับภรรยาและลูกๆทั้งสองคน” “อ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”แคทกรี้ดลั่นห้องรับแขกก่อนจะสลบไป “พี่มะขินเดียวเอายาดมยาม่องให้คุณน้าด้วยนะอ่อถ้าอาการไม่ดีขึ้นต้มยาขมให้คุณน้าดื่มนะ”ช๊าฟพูดขึ้นก่อนที่จะเดินออกจากห้องรับแขกอย่างผู้ชนะ ณ เรือนเบญจมาศ “เดียวให้แม่แกนอนไปก่อนนะ”โจ้พูดกับลูกทั้งสองหลังจากนั้งลงบนเก้าอี้ “คุณพ่อนี้มันเกิดอะไรขึ้นหรอครับทำไมคุณพ่อถึงโอนทุกอย่างให้มัน”เอ็กลูกชายคนโตถามขึ้น “นั้นสิครับ”อาร์มลูกชายคนเล็กเสริมขึ้น “ฟังพ่อนะทุกอย่างมันเป้นของเขาตั้งแต่ต้นอยุ่แล้วห้ามถามอะไรอีกทำตามที่สั่งก็พอแล้วก็อย่าเรียกคุณช๊าฟว่ามันหรือเรียกด้วยภาษาไม่สุภาพกับท่านเด็ดขาดให้เรียกว่าคุณช๊าฟหรือคุณชายอิทธเรสเท่านั้นเข้าใจไหมถ้าไม่ทำตามฉันจะให้พวกแกไปอยุ่สลัม”โจ้ตอบด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน “ครับคุณพ่อ”ลูกชายทั้งสองตอบพร้อมกันด้วยท่าทีที่ต้องยอมรับในชะตากรรม “คุณโจ้คุณแคทฟื้นแล้วคะ”มะขินเดินออกจากห้องนอนมาเชิญโจ้เข้าไปดูแคท “เป็นยังไงบ้างคุณ”โจ้ถามภรรยาด้วยความเป็นห่วง “นี้มันเรื่องะไรกันคะคุณ”แคทถามโจ้ด้วยความกังวลใจ โจ้จึงเริ่มเล่าแบบเดียวกันกับที่พูดบอกลูกไปทำให้แคทรับไม่ได้กับสถานะที่เป็นอยู่ตอนนี้แต่ก็ต้องยอมรับมัน ดีกว่าต้องย้ายไปอยู่สลัม เพราะในตอนนี้ทุกอย่างได้ตกเป็นของช๊าฟหมดแล้วเขาไม่สามารถทำอะไรได้ [คุณพี่ต้องโดนทำของใส่แน่ๆฉันจะเอาคืนมาให้ได้//แคท]แคทคิดในใจพร้อมแผนการที่จะหาหมอคุณไสยมาเอาคืนช๊าฟ “ป้านวลตอนนี้เราได้ทุกอย่างกลับคืนมาแล้วนะ”ช๊าฟพูดขึ้นขณะแต่งตัวเพื่อจะออกไปหาซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆ “คุณหนูทำได้ยังไงคะป้างงไปหมด”ป้านวลถามเจ้านายทูนหัวของเขาด้วยความสงสัย “มันคงเป็นสัญญาใจของคุณแม่ผมกับพ่อโจ้มั้งครับป้า”ช๊าฟตอบกลับ “ออคะ”ป้านวลขานรับโดยที่ไม่เอะใจอะไรเลยเหมือนมีอะไรบางอย่างดลใจให้เขาไม่สงสัยต่อ “เตรียมรถไว้ให้ผมยังป้าผมเสร็จแล้ว”ช๊าฟเอ่ยถามป้านวลขณะเดินออกมาจากห้องแต่งตัวในชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนและกางชิโน่ขายาวสีครีม ที่เข้ากับรองเท้าผ้าใบสเก็ชเชอร์สีดำพื้นขาวที่ช๊าฟใส่ทั้งชุดนี้ช๊าฟเอาของเอ็กมาใส่เพราะช๊าฟยังไม่มีชุดดีๆใส่สักชุด ปกติได้แต่ของเก่าที่ พี่เอ็กและพี่อาร์มใส่แล้วทิ้ง “คุณช๊าฟวันนี้คุณหนูของป้าหล่อจริงๆ”ป้านวลกล่าวชมเมื่อช๊าฟเดินออกมาจากห้องแต่งตัว ช๊าฟเดินออกมาจากบ้านโดยมี พอชพานาเมร่า 4เอสรถสุดหรูจอดคอยอยู่ ประตูรถถูกเปิดออก “เชิญครับคุณชาย”น้าแหลมหัวหน้าคนขับรถของบ้านเอ่ยขึ้นตอนนี้คนใช้ทุกคนภายในบ้านรู้หมดแล้วว่าช๊าฟใหญ่สุดในบ้าน ณ ตอนนี้ “ขอบคุณครับ”ช๊าฟยิ้มขึ้นพร้อมกล่าวขอบคุณแล้วก้าวขึ้นรถไป รถแล่นออกจากบ้านคฤหาสน์ สุดหรู มุ่งตรงไปยังห้างดัง “อยากมาช็อปที่นี้ตั้งนานละ”ช๊าฟพึมพำขึ้นมาขณะย่างเก้าเขาไปในห้าง ช๊าฟช็อปปิ้งจนเวลาผ่านไปหลายชั่วโมง เมื่อช๊าฟพอใจแล้วจึงโทรเรียกแหลมให้มารอเพื่อที่พนักงานจะเอาของไปใส่รถเมื่อขนของใส่รถเสร็จช๊าฟก็ขึ้นรถกลับ [ถ้าเราสร้างอาณาจักรเสียวไว้ภายในบ้านคงจะสนุกดีนะ//ช๊าฟ]ช๊าฟคิดแผนที่จะเปลี่ยนบ้านให้เป็นที่บันเทิงสำราญสำหรับเขา “ข้างหน้านั้นตำรวจจับอะไรกันหรอแหลม”ช๊าฟถามขึ้นเมื่อมองไปด้านหน้ามีรถมอไซต์จอดเต็มไปหมดและมีกลุ่มเด็กหนุ่มวัยรุ่นจำนวนมากเปลือยท่อนบนนั้งเรียงรายกันอยู่ “จับพวกเด็กแว๊นนะครับคุณชาย”แหลมตอบเจ้านายของเขา “เดียวจอดรถข้างหน้าจุดตรวจให้ฉันที”ช๊าฟสั่ง “สวัสดีครับมีอะไรหรอครับคุณ”ตำรวจหนุ่มหล่อถามชายหนุ่มที่ลดหน้าต่างของรถหรูแล้วเรียกเขาเข้าไปหา เมื่อตำรวจนายนั้นประจันหน้ากับชายหนุ่มเจ้าของรถหรูอยู่ๆเขาก็ตัวแข็งแล้วตะเบะทำความเคารพก่อนจะเดินไปหาพล.ต.อ. ชาญชัย วิเชียร หรือ ผู้การกล้อง ผู้ที่เป็นหัวหน้าของคดีนี้ “เอาผู้การกล้องลงมาทำคดีนี้เองเลยหรอครับ”ช๊าฟถามเมื่อผู้การหนุ่มหล่อร่างกำยำเดินมายืนอยู่ตรงหน้าเขา “ครับคุณท่านผมต้องลงมาทำเองเพราะเอาไม่อยู่แล้วจริงๆชาวบ้านเดือดร้อน”กล้องตอบกลับด้วยความเคยชินเหมือนว่าเขาสนิทกับช๊าฟอยู่แล้ว “เอาอย่างงี้นะกล้องผมจะช่วยปรับความประพฤติเด็กพวกนี้เองส่งเด็กพวกนี้มาให้ผมที่บ้านพรุ้งนี้ยกเว้นผู้หญิงนะ”ช๊าฟพูดขึ้นพร้อมส่งนามบัตรที่มีที่อยู่ของบ้านให้กับผู้การกล้อง “ครับคุณท่าน”กล้องตอบกลับพร้อมตะเบะ หน้าต่างรถหรูถูกเลื่อนขึ้นก่อนที่รถจะแล้นออกไปโดยมีเหล่าตำรวจทุกนายมายืนตะเบะทำความเคารพเพื่อส่งชายหนุ่มที่นั้งรถหรูคันที่เพิ่งแล่นออกไป [ใช่จิตสะกดจิตต่อเป็นลูกโซ่มันก็ไม่ยากเลยนิ//ช๊าฟ]ช๊าฟคิดเมื่อเขาได้รู้วิธีใช่จิตของอีกคนไปสะกดอีกคนต่อเป็นลูกโซ่ รถหรูจอดเทียบหน้าบ้านเทวราช…. “กลับมาแล้วหรอคะคุณหนูเดียวป้าช่วยขนของนะคะ”ป้านวลเดินออกมาเพื่อรอรับคุณหนู “ขอบคุณครับป้า”ช๊าฟกล่าวขอบคุณเมื่อเหล่าคนใช้เดินมาช่วยถือของที่ซื้อมาเข้าไปในบ้าน “ทุกคนเดียว”ช๊าฟพูดขึ้นขณะที่ทุกคนกำลังย่างก้าวบ้าน “เดียวเอาของฉันทั้งหมดไปไว้ที่ห้องนอนฉันนะแล้วเข้าห้องนอนให้หมดห้ามออกมานะถ้าใครออกมาฉันจะหักเงินเดือนส่วนป้านวลตามฉันมานี้”ช๊าฟพูดสั่งขึ้น [คิดจะเอาหมอผีมาสู้กับฉันหรอแคทแกคิดน้อยไปหน่อยแล้ว//ช๊าฟ]ช๊าฟคิดขณะเดินออกไป ช๊าฟเดินออกห่างออกมาจากประตุทางเข้าบ้านนิดหน่อยพร้อมเอ่ยถามป้านวล “ป้าตอนนี้ที่เรือนเบญจมาศกำลังทำอะไรกันอยู่”ช๊าฟเอ่ยถามป้านวล “กำลังทานข้าวกันคะคุณหนู”ป้านวลตอบกลับ “ขอบคุณครับป้าป้าไปได้แล้วแล้วห้ามใครเดินไปที่เรื่อนเบญจมาศนะ”ช๊าฟสั่งป้านวล ณ เรือนเบญจมาศ “ฉันว่าพ่อพวกแกต้องโดนของแน่ๆ”แคทพูดขึ้นขณะกินข้าวอยู่กับลูกๆส่วนโจ้เข้าห้องนอนแล้ว “ผมก็ว่าอย่างงั้นครับ”เอ็กพูดขึ้น “เราต้องหาหมอคุณไสยมาเอาคืนนะคุณแม่”อาร์มออกความคิดเห็นไปยังผู้เป็นแม่ “ผมรู้จักหมอคุณไสยที่เก่งอยู่อ้าๆ ซี้ด อยู่คน อ้อยยย” เอ็กเสนอความเห็นเสริมด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอน [ทำไมแม่งเจ็บจังวะกูเป็นอะไรวะเนี้ย//เอ็กคิด] “ใครลูก”แคทถามต่อ “เดียย อ้าๆๆ เดียว ซี้ดดดอ่า เดียว พุ พรุ พรุ้งนี้ ผม อะ พาไปครับ” เอ็กตอบกลับด้วยสีหน้าที่ไม่ดีเท่าไรนัก [อยู่ในภวังค์กันหมดแล้วสินะควบคุมจิตขั้นที่สามผู้ที่โดนจะไม่รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองแต่จะรับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นปกติในโลกที่กำลังดำเนินอยู่ หรือที่พูดกันง่ายๆว่าโดนเย็ดในขณะที่ใช้ชีวิตปกติโดยที่ไม่รู้ตัวว่าโดนอะไรอยู่//ช๊าฟคิด] โลกปกติ…. ช๊าฟเริ่มจับเอ็กถอดเสื้อออกเผยให้เห็นกล้ามอกที่แน่นหัวนมออกสีน้ำตาล ไหล่กว้างกล้ามแขนไม่ใหญ่มากแต่ก็ได้รูป ตอนนี้ดุ้นขนาดเจ็ดนิ้วของช๊าฟได้เข้าไปในผจญภัยในรูสวรรของเอ็กเป็นที่เรียบร้อยแล้วในขณะที่สถานการณ์ทุกอย่างปกติ แคทกำลังคุยกับลูกๆ โดยที่ไม่รับรู้ถึงเหตุการณ์ที่ผิดแปลกไป “อ้าๆๆ เอ็กรูมึงแน่นเชี้ยๆซี้ดดดด อ้าๆๆๆ รัด ตอดควยกูเสียวจริงๆ”ช๊าฟคราง “ฉันจะทำให้มันเจ็บยิ่งกว่าฉันอีกคอยดู”แคทพูดขึ้น “ผ โผะ อ้าๆๆๆ ผม อ้อยยย กะซี้ดด ก็ เหมือกั กัน ครับ” เอ็กตอบกลับ “อ้อหรอ อ้าๆ ”ช๊าฟพูดขึ้น ป๊าปๆๆ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้น “บล็อค” ช๊าฟดึงท่อนเนื้อขนาดเขืองออกจากรูของเอ็กเสียงดังบล็อกเผยรูที่ตอนนี้กลวงโบ๋เป็นที่เรียบร้อย พร้อมเปลี่ยนเป้าหมายไปยังอาร์ม ช๊าฟจับอาร์มยืนลุกขึ้นจากพนักเก้าอี้แล้วค่อยๆปลดกางเกงขาสั้นที่อาร์มใส่อยู่ และถอดเสื้ออาร์มออกเผยให้เห็นเรือนร่างที่แน่นไปทุกสัดส่วน โดยเฉพาะหน้าขาที่แกร่ง “น่าเย็ดสุดๆ”ช๊าฟพรึมพรำออกมาพร้อมถ่มน้ำลายชโลมไปทั่วควยของเขาและร่องก้นขาวอมชมพู ที่ไร้ขนของอาร์ม ช๊าฟค่อยๆดันควยเข้าไปมันเข้าไปยากมากรูของอาร์มขมิบต่อต้านตลอดเวลาช๊าฟจึงพยายามดันจนในที่สุดส่วนหัวของช๊าฟก็เข้าไปได้ “อ้าๆๆๆ เสียวเหี้ยๆทั้งตอดทั้งรัด”ช๊าฟพูดขึ้น ก่อนที่จะเริ่มซอยช้าๆเนิบๆ แล้วดันพรวดทีเดียวมิดลำ “อ๊ากกกกกก ซี้ดดดด” ป๊าปๆ ปั๊ป ปั๊ปอาร์มส่งเสียงร้องอย่างลืมตัวขณะที่ช๊าฟซอยจนเนื้อกระทบแก้มก้น ดังป๊าปๆเป็นจังหวะ ช๊าฟจับอาร์มนอนหงาย บนโต๊ะกินข้าวแล้วจับเอ็กมายืนเอาควยจ่อปากอาร์มผู้เป็นน้อง แล้วสั่งให้อาร์มดูดควยพี่ชาย “อืก อะ ม อัย อะ อะ”อาร์มครางด้วยความเสียวขณะที่มีควยพี่ชายอยู่ในปากหรือเจ็บไม่แน่ใจเพราะตอนนี้หน้าตาอาร์มเต็มไปด้วยคราบน้ำตา “เชี้ยเห็นหน้ามึง แบบนี้กูโคตรเสียวเลย อ้าๆๆๆๆไม่ไหวแล้วแน่นชิพหายยยยย”ช๊าฟครางดังลั่นเรือนเบญจมาศ “พ่อมาแล้วทุกคนกินอะไรกันยัง”เสียงของชายหนุ่มวัยกลางคนดังขึ้นของจากประตูทางเข้าเรือนเบญจมาศ [ถึงเวลาการสมสู่กันเองระหว่างพ่อลูกแล้วสินะ//ช๊าฟ]ช๊าฟคิด “เอาพ่อโจ้มาเย็ดเอ็กหน่อยสิครับกำลังรออยู่เลย”ช๊าฟกล่าวต้อนรับคุณพ่อโจ้กลับบ้าน
กำลังแก้เนื้อหานิยายให้ตื่นเต้นกว่าเดิมอย่าเพิ่งเลิกอ่านกันนะเพิ่งลงตอนที่4เองเนื้อหาจะเข้มข้นเลยๆรอติดตามด้วยนะครับ หมายเหตุพยายามวรรคประโยคแล้วไม่รู้ได้หรือป่าวจะพยายามปรับไปเรื่อยๆนะ
|