คนเมืองคาว ของนายเอ็กซ์ กันภัย จากจีแกงค์ กระทู้ที่ 1

kabuki

."คนเมืองคาว"


โดย..นายเอ็กซ์
1.



"คัท...คัท...คัท...วันนี้คุณเป็นอะไรสองภพ นี่คุณเทคมาเกือบยี่สิบครั้งแล้วนะ" ผู้กำกับรุ่นใหญ่วัยสี่สิบกว่าปีตะโกนลั่นกลางกองถ่ายด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด

"ผมขอโทษครับพี่ต้อ คือ..ผมไม่เคยเล่นบทแบบนี้มาก่อน"

"ก็ไม่เห็นต้องเล่นเลยนี่สอง เอาตัวจริงของคุณแสดงออกมาซิ แล้วทุกอย่างก็จะดีเอง" ผู้กำกับคนนั้นเดินเข้ามากระซิบข้างๆหูของชายหนุ่ม

"พี่สอง...ผมไม่มีเวลามากนะครับ...ผมมีนัด หรือว่าพี่สองอยากจะ...." เคนดาราหนุ่มไฟแรงอีกคนเดินเข้ามาต่อว่า

"เฮ้อ..ไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะเคน คือพี่.."

"เอาอย่างงี้..พี่ขออีกเทคเดียวนะสอง เอาให้ผ่านไปเลย ตกลงไหม"

"ครับ..พี่ต้อ" ชายหนุ่มพยักหน้า

และการถ่ายทำละครเรื่อง "กรอบเสน่หา" ได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

"5...4...3...2... แอ็คชั่น" ผู้กำกับวัยดึกตะโกนดังลั่น

"ต้น..อยากทิ้งพี่ไป อยู่กับพี่นะครับต้น"

"พี่ไอซ์...พี่ฆ่าไอ้หนึ่งเพื่อนผมทำไม ผมกลัวครับ..ผมอยู่กับพี่ไม่ได้"

"พี่ไม่ได้ตั้งใจ หนึ่งเขามารู้ความลับของเรา พี่จำเป็นต้องทำ"

"ปล่อยผมพี่ไอซ์ ผมจะไป อย่ามายุ่งกับผม"

"ไม่ได้...ต้นจะไปไหนไม่ได้ ต้นต้องอยู่กับพี่ ถ้าไม่อย่างงั้น พี่ก็จะ..."

"พี่ไอซ์..พี่ไอซ์เอาปืนขึ้นมาทำไมครับ พี่จะฆ่าผมเหรอ"

"ใช่..ถ้าแกก้าวออกไปจากบ้านของฉัน...แกตาย"

"อย่าพี่ไอซ์...อย่า...อย่า..."

"ปัง...ปัง...ปัง..."


"คัท...โอเค ผ่านครับ" เสียงผู้กำกับชื่อดังตะโกนขึ้นมาอีกครั้ง

"ใช้ได้แล้วใช่ไหมครับพี่ต้อ" ชายหนุ่มเดินเข้ามาถามด้วยท่าทางดีใจ

"ก็พี่บอกแล้วไง..ให้เอาตัวจริงออกมาเล่น"

"ถ้าอย่างงั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"

"สองภพ...วันนี้ไม่ไปกินเหล้าด้วยกันเหรอ"

"ไม่ละครับ..พี่ต้อ วันนี้ผมเหนื่อย ขอพักผ่อนนะครับ" ชายหนุ่มกำลังจะเดินออกไปจากกองถ่ายเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า

"เดี๋ยวสอง..วันพุธนี้ คุณมีอีกสี่ซีนนะ มาให้ตรงเวลาด้วย แปดโมงเช้านะครับ"

"พี่ต้อครับ..ผมก็บอกพี่ไปแล้วไม่ใช่เหรอครับ ว่าวันพุธ,พฤหัสผมไม่ว่าง"

"แต่คุณต้องว่าง..ละครจะปิดกล้องอยู่แล้ว และอีกอย่างทางช่องเขาก็เร่งพี่มาด้วย"

"ขอโทษครับ...ผมมาไม่ได้" ชายหนุ่มตอบเสียงจริงจัง

"ทำไมสอง..คุณมีปัญหาอะไร"

"ผมมีธุระที่คนเมืองคาว"

"ไอ้เมืองคาวบอย บ้าๆของคุณนั้นเหรอ"

"ครับ" ชายหนุ่มหันไปมองหน้าผู้กำกับวัยดึกอย่างไม่พอใจนัก

"สองภพ...พี่ป้อนละครให้สองแค่ปีละ2เรื่องเองนะ สองน่าจะมีเวลาให้พี่อย่างเต็มที่ หรือว่าสองมีอะไรสำคัญกว่างานที่จะต้องรับผิดชอบ" ผู้กำกับวัยกลางคนขึ้นเสียงใส่ชายหนุ่มจนเขาต้องก้มหน้าลง

"แต่ผมมีเรื่องด่วนจริงๆนะครับ ที่ไร่ของผมเขากำลังต้องการผม พี่ต้อเข้าใจผมหน่อยนะครับ"

"เรื่องนั้นพี่ไม่รับทราบ...แต่ถ้าวันพุธนี้พี่ไม่เจอสองที่กองถ่าย ความลับของสองก็จะไม่เป็นความลับอีกต่อไป" ผู้กำกับจอมเฟี้ยวทิ้งประโยคสุดท้ายไว้ก่อนที่จะเดินออกไป ปล่อยให้ชายหนุ่มยืนเอามือกุมขมับอยู่เพียงคนเดียว

........................

สองภพดาราหนุ่มมากความสามารถวัย30ปี เขาเป็นพระเอกละครระดับแถวหน้าของเมืองไทย แต่ตอนนี้บทบาทการแสดงของเขากำลังจะเปลี่ยนแปลงไป อย่างละครเรื่องล่าสุดที่เขารับเล่น เขาต้องรับบทเป็นตัวร้าย เป็นเกย์ฆาตกรใจโหด ตามที่ผู้กำกับวัยดึกคนนั้นบงการมา เขาไม่สามารถที่จะปฏิเสธอะไรได้เลย เพราะมีเพียงผู้กำกับคนนั้นคนเดียวในวงการมายา ที่ล่วงรู้ความลับของเขา ชายหนุ่มจึงต้องยอมทุกอย่างทั้งๆที่ใจไม่ปรารถนาเลยแม้แต่น้อย

หลังจากที่สองภพขับรถถึงโรงแรมที่พักเรียบร้อยแล้ว เขาอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดลำลองไม่เป็นทางการนัก เสื้อเซิ้ตสีฟ้าอ่อนกับกางเกงสามส่วนสีเทา หมวกแค๊ปสีน้ำเงินพร้อมกับแว่นตากันแดดเพื่ออำพรางตัวเอง ทำให้เขาดูมีเสน่ห์น่าหลงใหลต่อเพศตรงข้ามมากยิ่งขึ้น ส่วนสูงเกือบ180ซม.กับใบหน้าที่เกลี้ยงเกามีหนวดเครานิดๆ จมูกโด่งเป็นสันและดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่คมกริบคู่นั้นทำเอาสาวๆใจละลายไปแล้วหลายคนที่มีโอกาสได้สบตากับเขาแม้จะเป็นเพียงแค่ระยะเวลาไม่ถึงนาทีก็ตาม ผิวสีแทนกับริมฝีปากบางๆสีชมพูอ่อนช่างทำให้เขาดูเป็นผู้ชายที่น่าสัมผัสมากยิ่งนัก

ชายหนุ่มรูปงามลงมานั่งดื่มเบียร์ที่ล๊อบบี้ชั้นล่างของโรงแรม เพื่อปลดปล่อยความเครียดจากการทำงานมาตลอดทั้งวัน เขาเลือกที่จะนั่งตรงโต๊ะมุมกระจกเพื่อที่สามารถมองออกไปเห็นผู้คนภายนอกได้อย่างชัดเจน เบียร์ขวดแล้วขวดเล่าที่ผ่านลำคอทองแดงของเขาลงสู่ร่างกาย แต่ก็ยังไม่สามารถทำให้ผู้ชายเข้มๆอย่างเขาเมาได้เลยแม้แต่น้อย ชายหนุ่มสังเกตุเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงป้ายรถเมล์ตั้งแต่เบียร์แก้วแรกที่เขากระดกเข้าปากจนกระทั่งถึงตอนนี้เด็กหนุ่มคนนั้นก็ยังนั่งอยู่ที่เดิม เวลาก็ผ่านไปร่วมห้าหกชั่วโมงแล้ว แต่เด็กหนุ่มคนนั้นก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะไปไหนเลย จนเขาอดแปลกใจไม่ได้

ด้วยอาการมึนเล็กน้อย เขาจึงตัดสินใจเดินออกไปตรงป้ายรถเมล์ที่เด็กหนุ่มคนนั้นนั่งอยู่ โดยไม่ลืมที่จะใส่หมวกแค๊ปและแว่นตากันแดดเพื่ออำพรางตัวเอง เขาเดินวนเวียนอยู่ตรงนั้นสองสามรอบก่อนที่จะตัดสินใจเดินตรงดิ่งเข้าไปนั่งข้างๆเด็กหนุ่มคนนั้นทันที

"สวัสดีน้องชาย มีปัญหาอะไรให้พี่ช่วยไหมครับ" ประโยคแรกที่สองภพเอ่ยทักทายเด็กหนุ่ม

"ผมจะไปหาเพื่อนครับ..แต่ผมไม่รู้ว่าจะไปรถคันไหน"

"แล้วน้องจะไปที่ไหนละครับ"

"เพื่อนผมทำงานอยู่ที่พัฒน์พงศ์ครับ..ที่บาร์...boys แต่ผมไปไม่ถูก"

"น้องจะไปทำไมที่นั้น...แล้วน้องรู้ไหมว่ามันเป็นบาร์อะไร" ชายหนุ่มถามต่ออย่างไม่ลดละ

"ผมไม่รู้ว่าเป็นบาร์อะไร แต่เพื่อนผมบอกว่าที่นั้นมีงานให้ผมทำ"

"เวรกรรม...น้องไปนั่งกับพี่ในโรงแรมก่อนนะ แล้วพี่จะอธิบายให้ฟัง"

"พี่เป็นตำรวจหรือเปล่า ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนะครับ ผมแค่มาหางานทำเฉยๆ อย่าจับผมเลยครับ"

"พี่ไม่ได้เป็นตำรวจ และน้องก็ไม่ต้องกลัวพี่หรอกนะ พี่ไม่ทำอะไรเราหรอก"

เด็กหนุ่มคนนั้นเดินตามสองภพเข้ามาในโรงแรมด้วยท่าทางกล้าๆกลัวๆ

"นั่งก่อนครับน้อง"

".............." เด็กหนุ่มไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ทำตามอย่างว่าง่าย

"น้องมาจากที่ไหนครับ บอกพี่ได้ไหม"

"ขอนแก่นครับ"

"ทำตัวตามสบายนะครับ..ไม่ต้องกลัวพี่"

"ครับ"

"พี่ชื่อสองภพนะครับ จะเรียกว่าพี่สองเฉยๆก็ได้ แล้วน้องละครับชื่ออะไร"

"ต่อศักดิ์ครับ"

"ครับ..ถ้าอย่างงั้นพี่เรียกต่อแล้วกันนะ"

"ครับ..ที่บ้านก็เรียกแบบนั้น"

"ต่อครับ...พี่ไม่อยากให้เราไปทำงานที่พัฒน์พงศ์เลย มันเป็นสถานที่ที่ไม่ค่อยดีนัก"

"แต่เพื่อนผมบอกว่าที่นั่นมีงานเยอะ"

"แล้วต่อรู้ไหมว่าเป็นงานอะไร"

"เป็นงานบาร์...แต่ทำอะไรบ้างผมยังไม่รู้ เพื่อนไม่ได้บอก" เด็กหนุ่มตอบอย่างซื่อๆ

"มันเป็นงานไม่ดีนะครับ คือ...มันเป็นงานอย่างว่าน่ะต่อ"

"ขายตัวเหรอครับ...ไม่เอา ถ้างั้นผมไม่ไปดีกว่า"

"ต่อสนใจไปทำงานกับพี่ไหมครับ ตอนนี้ที่ไร่ของพี่ต้องการคนงานอยู่นะ"

"งานอะไรครับ..พี่สอง"

"ที่ไร่ของพี่เป็นเมืองคาวบอย เลี้ยงม้าน่ะครับ และกำลังจะเปิดรีสอร์ทด้วย"

"จริงๆเหรอครับพี่ แต่..."

"แต่อะไรครับ" สองภพยังคงถามไม่เลิก

"ผมไม่มีความรู้นะครับ ผมจบแค่ป.4"

"ไม่มีปัญหาครับ ต่อก็เรียนรู้ไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็เก่งเอง"

"ขอบคุณพี่สองครับ.." เด็กหนุ่มดีใจจนยิ้มออก

"ไม่เป็นไรครับ...แล้วคืนนี้ต่อจะไปนอนที่ไหนล่ะ.."

"ผมยังไม่รู้เลยครับ..เดี๋ยวผมไปนอนรอพี่ที่ป้ายรถเมล์ก็ได้"

"ไม่เอา..เดี๋ยวสายตรวจมาจับนะ ไปนอนกับพี่ก็แล้วกัน พี่พักอยู่ที่นี่"

"แต่ผมเกรงใจพี่สองน่ะครับ ตัวผมสกปรก" เด็กหนุ่มก้มหน้าลง

"สกปรกก็อาบน้ำซิครับ แล้วมีเสื้อผ้ามากี่ชุดครับเนี่ย"

"ในกระเป๋ามีอีกชุดหนึ่งครับ"

"แล้วนี่ต่อกินอะไรหรือยังอ่ะ"

"ยังครับ"

"ถ้าอย่างงั้นก็หาอะไรกินก่อนแล้วกัน พี่ก็ซักจะหิวแล้ว"

"ครับผม"

............................

ต่อศักดิ์ได้เข้าไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายจนสะอาดหมดจนบนห้องพักของสองภพ เด็กหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูผืนเล็กๆที่ปกผิดท่อนล่างเอาไว้เพียงผืนเดียว สองภพตาค้างทันทีที่เห็นเด็กหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพแบบนั้น...เพราะเด็กผู้ชายที่ยืนตรงหน้าของเขาช่างรูปร่างงดงามเสียเหลือเกิน ชายหนุ่มใจสั่น...จนแทบจะอดใจไม่ไหวแต่เขาก็ต้องห้ามใจไว้

"ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าละต่อ"

"เสื้อผ้ามันเหม็นหมดเลยครับ ผมไม่กล้าใส่ ผมกลัวพี่รังเกียจ"

"มะ..มา มานี่ มาเอาเสื้อพี่ไปใส่ก่อน และเดี๋ยวพรุ่งนี้เราค่อยไปหาซื้อกัน" สองภพเดินไปเปิดกระเป๋าเดินทางแล้วหยิบชุดลำลองออกมาส่งให้ต่อศักดิ์

"ขอบคุณครับ"

"ตอนนี้อายุเท่าไรแล้วล่ะเรา ตัวใหญ่เกือบเท่าพี่เลยนะ"

"จะสิบแปดแล้วครับพี่"

"มิน่าละ..มีแต่กล้ามเนื้อ ท่าทางจะแข็งแรง" สายตาของสองภพมองสำรวจเรือนร่างของเด็กหนุ่มไปทั่ว จนเด็กหนุ่มเริ่มมีอาการอายขึ้นมาบ้างเล็กน้อย

"พี่สองครับ ผมว่า..ผมเคยเห็นพี่ในทีวีนะครับ พี่เป็นดาราใช่ไหม"

"ใช่ครับ..พี่เล่นละคร แล้วเราเคยดูละครที่พี่เล่นหรือเปล่าล่ะ หึอ.."

"ผมจำได้ว่าพี่เคยเล่นเรื่อง "ล่า" ใช่ไหมครับ เป็นตำรวจ"

"ใช่ๆ ความจำดีนี่เรา ละครเรื่องนี้นานแล้วนะ เออเอ็งเก่ง..หึ หึ"

"ผมดีใจจัง...ที่ได้มาอยู่กับดารา" เด็กหนุ่มยิ้ม

"แต่ตอนนี้พี่กำลังจะออกจากวงการบันเทิงแล้วนะ"

"อ้าว..ทำไมละครับพี่สอง"

"ไม่มีอะไรหรอก...แค่เบื่อๆว่ะ" ชายหนุ่มทำหน้าเบื่อโลกขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึงคำพูดของผู้กำกับต้อ

"น่าเสียดายนะครับ" ต่อศักดิ์เดินมานั่งลงข้างๆสองภพ

"ว่าแต่เราเถอะ..เป็นไงมาไงถึงได้คิดจะมาทำงานกลางคืนแบบนั้นล่ะ หือ.."

"ก็ผมไม่มีความรู้นี่ครับพี่สอง" เด็กหนุ่มพูดเบาๆแล้วก้มหน้าลง

หนุ่มพเนจรจากแดนอีสานอย่างต่อศักดิ์คงจะไม่มีโอกาสเลือกเส้นทางดีๆในชีวิตได้มากนัก เพราะตั้งแต่เขาจำความได้ พ่อ,แม่ของเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว ทิ้งให้เขาต้องพเนจรไปเรื่อยๆ บ้างครั้งก็ไปอาศัยวัดอยู่เพื่อกินข้าวก้นบาตรประทั่งชีวิตไปวันๆ หรือไม่ก็ไปอาศัยหลับนอนตามบ้านเพื่อนบ้าง เขาจึงไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง จะมีก็แต่เพียงกระเป๋าเดินทางใบเก่าๆเพียงใบเดียวเท่านั้น ถ้าไม่ติดกับความโง่และความจน เขาก็คงจะมีโอกาสได้ทำงานดีๆเหมือนคนอื่น แต่โอกาสอย่างนั้นมันมีน้อยเหลือเกินสำหรับคนที่ไม่มีทางเลือกอย่างต่อศักดิ์

........................

"วันนี้ปิดกล้องแล้วใช่ไหมครับพี่ต้อ" สองภพเอ่ยปากถามผู้กำกับวัยดึกด้วยอารมณ์ไม่สู้ดีนัก

"ใช่...พี่ดีใจด้วยนะสอง" เสียงผู้กำกับประชด

"ดีใจเรื่องอะไรครับ"

"ก็ต้องดีใจกับเธอนะซิ ที่จะได้กลับไปหาคนของเธอที่ไร่คนคาวคาวนั้นไง" ผู้กำกับวัยดึกยังคงพูดประชดให้ชายหนุ่มไม่เลิก

"พี่ต้อครับ..รีสอร์ทของผมชื่อว่า "คนเมืองคาว" ที่ย่อมาจากคำว่าคาวบอย ไม่ใช่คนคาวคาวอย่างที่พี่เข้าใจนะครับ" สองภพมองหน้าผู้กำกับวัยดึกอย่างไม่พอใจ

"ก็พี่เห็นมีแต่เรื่องคาวคาว ก็เลยตั้งชื่อให้ใหม่ หึ...หึ"

"พี่ต้อพอจะมีเวลาให้ผมสักหน่อยไหมครับ...ผมมีธุระจะคุยด้วย"

"มีอะไรครับ..ว่ามาเลย" ผู้กำกับต้อหันไปมอง

"เออ...ผมจะออกจากวงการครับ ผมจะไม่รับแสดงแล้ว" ชายหนุ่มพูดเสียงจริงจัง

"เธอจะทำอย่างนั้นไม่ได้นะสอง พี่รับละครเรื่องใหม่ให้เธอแล้วนะ"

"พี่ต้อรับละครให้ผม ทั้งๆที่พี่ไม่เคยถามผมเลยสักคำว่าผมอยากเล่นไหม อย่างเรื่อง"กรอบเสน่หา"ก็เหมือนกัน พี่ก็บังคับให้ผมเล่น ทำไมพี่ทำอย่างนี้กับผมครับ" ชายหนุ่มขึ้นเสียงจ้องตาผู้กำกับเขม็ง

"อย่ามาเสียงดังกับพี่ตรงนี้นะสอง เกรงใจพี่บ้างซิ ถ้านักแสดงคนอื่นเขาเห็นสองมาตะคอกใส่หน้าพี่แบบนี้ เดี๋ยวพวกเขาก็ไม่นับถือพี่กันพอดี"

"แล้วพี่คิดว่าคนอย่างพี่มีอะไรให้น่านับถือนักเหรอครับ" สองภพยังเถียงไม่หยุด

"มานี่...ไปคุยกับฉันในรถ คนอื่นหันมามองกันหมดแล้ว ที่นี่มันกองถ่ายนะ...จะทำอะไรระวังหน่อยซิ" ผู้กำกับจอมเผด็จการลากมือชายหนุ่มไปที่รถยนต์ส่วนตัวของสองภพ แล้วผลักร่างของเขาเข้าไปในรถทันที

"ทำไมเธอถึงไม่อยากรับงานแสดงล่ะสอง" หลังจากลับตาคนผู้กำกับวัยดึกก็เปลี่ยนบทบาทมาเป็นผู้กำกับจอมหื่นในทันที เขาเอามือล่วงเข้าไปในเสื้อเซิ้ตของสองภพแล้วโปรยสายตาหื่น

"พี่อย่าทำแบบนี้นะครับ เรื่องของเรามันจบไปตั้งนานแล้ว...ปล่อยผมครับ" ชายหนุ่มพยายามเบี่ยงตัวหลบและปัดมือของผู้กำกับต้อออก

"แต่พี่ยังติดใจรสสวาทของเธออยู่นะสอง ไปคอนโดพี่นะ และพี่จะไม่บังคับเธออีกแล้ว"

"ไม่ครับ...ผมไม่มีอารมณ์" สองภพปฏิเสธออกมาโดยไม่คิดมากให้เสียเวลา

"ใช่ซิ...ฉันมันแก่แล้ว ต้องไอ้เอบาร์เทนเดอร์ใช่ไหม...เธอถึงจะมีอารมณ์กับมัน" ผู้กำกับใหญ่หัวเสียที่ไม่ได้ดั่งใจ

"ผมจะมีอารมณ์เงี่ยนกับทุกคนครับ..แต่ยกเว้นพี่คนเดียว พี่ออกไปจากรถของผมได้แล้ว ผมจะกลับโรงแรม" ชายหนุ่มพูดเสียงจริงจังและดังขึ้นกว่าเก่า

"เธออยากจะลองดีกับฉันใช่ไหมสอง ถึงกล้าพูดกับฉันแบบนี้..." ผู้กำกับจอมหื่นคำรามเสียงดังไม่แพ้กัน

"ผมยอมพี่มามากแล้ว...มาถึงตอนนี้ผมไม่กลัวอะไรอีกแล้วล่ะครับพี่ต้อ พี่อยากจะทำอะไรก็ทำ เชิญตามสบาย"

"ได้..สองภพ ถ้าเธอต้องการแบบนั้น หึ..เธอเตรียมไสหัวออกไปจากวงการนี้ได้เลย"

"งั้นพี่ก็ไสหัวออกไปจากรถของผมได้แล้ว...ไป่" เสียงประตูรถถูกปิดดัง "ปัง"

สงครามมายาระหว่างผู้กำกับวัยดึกกับนักแสดงหนุ่มหล่อมากความสามารถกำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้

..........................

สองภพขับรถออกมาจากกองถ่ายนรกด้วยอารมณ์ที่ฉุนเฉียว ทำให้เขานึกอยากจะระบายความเครียดกับสิ่งที่ได้เจอในวันนี้...ชายหนุ่มหยิบมือถือขึ้นมาแล้วกดเบอร์ใครบ้างคน

"ฮัลโหล...ไอ้เอวันนี้มึงทำงานหรือเปล่าวะ" สองภพเริ่มสนทนาทันทีที่อีกฝ่ายรับสาย

"ใครพูดวะ" เสียงจากปลายสายตอบกลับมา

"กูเอง...สองภพ"

"อ๋อ..ไอ้นายน้อย กูนึกว่าใคร หายหัวไปเป็นเดือนเลยนะมึง งานเยอะเหรอวะ"

"ก็ยุ่งๆอยู่..วันนี้ที่ร้านมึงคนเยอะไหม กูอยากไปหามึง"

"ก็เชิญซิครับ..เดี๋ยวกูจะหาที่นั่งมืดๆให้นะ...ไอ้ดาราใหญ่"

"กูคิดถึงมึงจังเลยว่ะไอ้เอ" เสียงของเพื่อนรักช่วยให้สองภพหายเครียดได้บ้าง สีหน้าของเขาดูดีขึ้นมาทันที

"ถ้าคิดถึงกูก็แสดงว่ามึงเงี่ยนนะซิ...มาเลยเดี๋ยวกูจะช่วยให้หายเงี่ยนเอง เอ้อ..ตอนนี้ที่บาร์มีเด็กใหม่ๆเพียบเลยนะเว้ย หล่อๆทั้งนั้นเลย สนไหมวะเพื่อน"

"ไม่เอา...กูจะเอามึงคนเดียว กูรักมึงนะไอ้เอ" ชายหนุ่มพูดตามใจที่สั่ง

"ยังปากหวานเหมือนเดิมนะ...กูก็รักมึงนายน้อย"

"งั้น...เดี๋ยวเจอกันนะไอ้เอ"

...............................

ถนนสีลม ถนนสายโลกีย์กลางใจเมืองกรุงเทพฯ ผู้คนมากมายหลายหมื่นชีวิตต่างก็ต่อสู้ดิ้นรนทำมาหากินอยู่บนถนนสายนี้ตามวัฎจักรของโลก...สองภพขับรถด้วยความระมัดระวังเป็นพิเศษ เพราะมีผู้คนและรถราสันจรไปมาอยู่ตลอดเวลา จุดหมายที่ชายหนุ่มจะไปคือบาร์เกย์ชื่อดังย่านสีลมซอย4...เมื่อก่อนเขาไม่ค่อยกล้าที่จะมาแถวๆนี้ เพราะชื่อเสียงในการเป็นดารายังค้ำคอเขาอยู่ แต่ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เพราะเขาตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าเขาจะออกจากวงการมายานี้อย่างถาวร

สองภพเดินเข้าไปในบาร์เกย์ชื่อดังด้วยความมั่นใจเต็มร้อย เขาไม่เกรงกลัวต่อสายตาของใครๆเลย...สายตาหลายสิบคู่มองมาที่เขาเป็นจุดเดียว ชายหนุ่มหันไปยิ้มให้กับทุกคนที่มองเขาโดยไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย

สินชัยหรือเอบาร์เทนเดอร์หนุ่มมาดเข้มวัย28ปี กำลังยืนผสมคอกเทลอยู่ในบาร์เหล้าอย่างทะมัดทะแมงด้วยลีลาที่สุดแสนจะเทห์บวกกับรูปร่างหน้าตาที่คมคายตามแบบฉบับหนุ่มใต้ ทำให้เขาดูมีเสน่ห์และน่าค้นหามากยิ่งขึ้น ท่อนบนร่างกายของชายหนุ่มเปลือยเปล่ามีเพียงหูกระต่ายสีแดงผูกไว้ตรงลำคอ โชว์กล้ามหน้าอกที่แน่นตรึงและซิกแพคได้อย่างลงตัว ส่วนท่อนล่างเป็นกางเกงยีนต์เอวต่ำรัดแน่นจนเป้านูนเป็นลำน่าสัมผัสเป็นอย่างยิ่ง

"ไอ้เอ..ยุ่งอยู่หรือเปล่าวะ" สองภพเดินไปที่บาร์เหล้าแล้วตะโกนเรียกเพื่อนรักคู่เกย์

"เอ้ย..นายน้อย ทำไมมึงมาแบบนี้วะ เดี๋ยวคนจำได้นะมึง" บาร์เทนเดอร์หนุ่มหุ่นเร้าใจวางมือลงจากการผสมเหล้าแล้วส่งให้เพื่อนที่ยืนอยู่ข้างๆรับไปทำหน้าที่ต่อ

"กูไม่สนใจแล้วล่ะเอ ใครจะจำได้ก็ช่าง..ชีวิตเป็นของกู"

"อ้าว...นั่งลงก่อน มึงมีปัญหาอะไรวะนายน้อย กูพอจะช่วยอะไรมึงได้หรือเปล่าเพื่อน"

"ไอ้เอ..กูจะไม่เล่นละครแล้ว กูเบื่อ..." ชายหนุ่มก้มหน้าลงเล็กน้อยเมื่อพูดจบ

"มึงมีปัญหากับพี่ต้ออีกแล้วใช่ไหมวะ.."

"มึงก็ด้วย...พี่ต้อเขาขู่ว่าจะแฉเรื่องมึงกับกู"

"นายน้อย...มึงไม่ต้องห่วงกูหรอก กูทำงานแบบนี้กูไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว...แต่ทำไมเขาถึงจะแฉเรื่องของมึงล่ะ"

"ไอ้ผู้กำกับต้อมันจะให้กูไปนอนกับมัน...แต่กูไม่ไป" สองหนุ่มสบตากันด้วยความเข้าใจเกินคำว่าเพื่อน

"ไอ้เฒ่าหัวงูนี่แม่งร้ายจริงๆเลย...มึงก็ไม่น่าไปเย็ดกับมันตั้งแต่แรกแล้ว เฮ้อออ.." สินชัยกุมมือเพื่อนรักไว้แน่น

"วันนี้มึงไปนอนกับกูนะไอ้เอ..กูเงี่ยน" สองภพน้ำเสียงเปลี่ยนไปทันทีที่ได้รับไออุ่นจากมือของคนรู้ใจ

"มีเด็กใหม่ตั้งหลายคน...ไม่สนใจเหรอวะ" สินชัยชี้ไปกลางเวทีที่มีเด็กหนุ่มหลายสิบคนกำลังเต้นอโกโก้อยู่บนนั้นด้วยลีลาที่เร่าร้อนตามจังหวะดนตรี

"ไม่เอาโว้ย...กูไม่ชอบมั่วกับใคร กูจะเย็ดกับมึงคนเดียว เพราะมึงรู้ใจกูทุกอย่าง..ว่าตอนไหนกูต้องการอะไร" สองภพยักคิ้วให้เพื่อนซี้ด้วยรอยยิ้มบางๆที่มุมปาก

"ได้ครับผม...คืนนี้ผมจะเย็ดนายน้อยให้สุดฝีควยเลยครับท่าน" บาร์เทนเดอร์หนุ่มทำท่ากระเด้าลมยิกๆให้เพื่อนรักดูเพื่อหวังจะให้เพื่อนรักของเขาคลายเครียดได้บ้าง

"ไอ้เอ...มึงไปอยู่ที่คนเมืองคาวกับกูเถอะนะ กูอยากให้มึงไปอยู่กับกูที่นั้น..."

"นายน้อย..ที่นั้นก็มีคนที่เขารักมึงตั้งเยอะแยะ ถ้ากูไป..กูจะไปอยู่ในฐานะอะไรของมึงวะ" สีหน้าของบาร์เทนเดอร์หนุ่มเศร้าลงทันทีเมื่อรู้ว่าเพื่อนรักคู่นอนของเขากำลังจะจากไป

"มึงก็เป็นเพื่อนกูไง เป็นเพื่อนตายของกู" สองภพสบตาสินชัยเพื่อรอคำตอบจากเขา

"เอาไว้คุยกันคืนนี้ดีกว่าว่ะ...แต่หลังจากที่กูเย็ดมึงเสร็จแล้วนะ...ดีไหมนายน้อย ฮา...ฮา.."

"ไอ้บ้า....เอ"

.........................


.

xoman

ขอบคุณมากครับ

ohm178

ขอบคุณครับผม

soto

ขอบคุณครับ

anata9

ขอบคุณครับ

CodeLUX

สนุกดีครับ

milon101

ขอบคุณครับ

pander

เปิดเรื่องสนุก

eg1

ขอบคุณครับผม

aotmini

ขอบคุณมากๆๆๆเลยนะครับ

princo78

ขอบคุณครับ

mooman

ขอบคุณมากนะครับ

JTD1427

ขอบคุญครับ

Pptum

ขอบคุณครับ

tumlove

ชอบมากครับสนุกดี

topto

ขอบคุณครับ

inbbb

ขอบคุณครับ

mmandmm

ขอบคุณครับผม

golf_zaa

ขอบคุร

pandaman

ขอบคุณคับ