#### เรื่อง “ รักของเราสามคน ” ตอนพิเศษ ( วันแห่งความรัก ) ####

nutnakrobh

พอดีเพิ่งจะนึกออกอ่ะนะ.... ว่าลืมเล่าอันนี้ไป.................

เหตุการณ์นี่เกิดขึ้นตั้งกะตอนที่เรายังเรียนอยู่มอปลาย........................

*********************************************************************

Valentine’s Day...............................

วันแห่งความรัก  เป็นวันที่ใครๆก็มักจะแสดงความรักกับคนที่ตัวเองแอบรักหรือไม่ก็แสดงความรักกะแฟน.............

ทั้งดอกไม้และช็อคโกแล็ต หรืออื่นๆที่จะคิดสร้างสรรค์ขึ้นมาเพื่อมอบเป็นของขวัญ

บรรยากาศรอบๆตัวก็เลยอบอวลไปด้วยความรัก........ หลายๆที่ถูกตั้งเป็นร้านเฉพาะกิจเพื่อขายของขวัญต่างๆ

ทั้งร้านดอกไม้  ตุ๊กตา และของที่น่ารักๆอีกมากมาย.................... ที่จับจองสถานที่เพื่อตั้งร้าน  ไม่เว้นแม้แต่หน้ารร. เห็นมีร้านมากมายตั้งเต็มไปหมด........................

สำหรับตัวเราเองแล้ว... วันนี้มันก็เป็นวันธรรมดาวันนึงที่ไม่ได้สำคัญอะไรมากมาย เพราะภีมมันก็รู้อยู่แล้วว่าเรารักมันมากขนาดไหน ( ช่วงนั้นคบกันอยู่ ) และเราก็บอกรักมันอยู่ทุกวันอยู่แล้ว  เพราะงั้นวันนี้มันก็เลยไม่ได้สำคัญอะไรมากมายนักสำหรับเรา  และภีมมันก็คงคิดเหมือนเรา....................

วันนั้น... เริ่มตั้งแต่ที่เราไปถึงโรงเรียน  ก็เห็นหน้ารร.เต็มไปด้วยร้านของดอกไม้ ตุ๊กตา ฯลฯ   พอเข้าไปในรร. ก็เห็นคนหลายคนถือดอกไม้ และของขวัญต่างๆ เต็มไปหมด............. ในใจเราก็คิดว่า... มันจะเห่ออะไรกันนักกันหนา............ พอเข้ามาในห้อง  ก็เห็นเพื่อนๆมันเดินแปะสติกเกอร์รูปหัวใจกันให้วุ่นวายไปหมด  เดี๋ยวคนนั้นแปะให้คนนี้  คนนี้แปะให้คนนั้น.......................

เริ่มรู้สึกแล้ว... ว่าเราผิดปกติรึเปล่า????? ที่รู้สึกเฉยๆกับวันแห่งความรักแบบนี้..........................

“ ปอ...... อ่ะนี้... หัวใจของเรา......... ” เจมส์เดินยิ้มมาที่เรา  แล้วเอาสติกเกอร์รูปหัวใจมาแปะที่เสื้อเรา.... นี่มันเห่อทั้งผู้ชายผู้หญิงกันเลยแฮะ......... เพื่อนห้องเรา

“ ขอบคุณนะ ” เราพูดแล้วยิ้มให้เจมส์

“ แล้วนี่จะไม่ให้ใจเจมส์บ้างเหรอ???” เจมส์พูดแล้วทำหน้างอนๆ มันแกล้งทำอ่ะ.....

“ เราไม่มีอ่ะ......... ” เราพูด

“ ให้ภีมมันไปหมดแล้วดิ ” เจมส์พูดหน้านิ่งๆ

“ เฮ้ย... หมายถึงใจไหนเนี่ย.... ถ้าสติกเกอร์อ่ะ  เราไม่มีหรอกนะ.... แต่ใจเค้ายังอยู่ที่เค้า... ยังไม่ได้ให้ใครเลย ” เราพูด.............. จริงๆแล้ว ใจเราก็ให้ภีมไปแล้วจริงๆแหละ

“ จริง เหรอ............. งั้นเอาสติกเกอร์ของเจมส์ก็ได้........” เจมส์พูดแล้วยื่นซองสติกเกอร์ที่ยังไม่ได้แกะเลย  มาให้เรา  เราก็เลยแกะแล้วแปะไปที่เสื้อเจมส์อันนึง

“ อ่ะนี่........ ให้”

“ ขอบคุณครับ........... ” เจมส์พูดแล้วยิ้ม........ โอ๊ย... น่ารักอ่ะ....

“ งั้นเราเอาไปแปะให้เพื่อนคนอื่นก่อนนะ ” เราพูดเขินๆ เห็นหน้าเจมส์ตอนยิ้มให้เราทีไร  เราจะเขินเจมส์ทุกทีเลย  คนอะไรน่ารักชิหาย............

“ อืม... ” เจมส์พูด  เราก็เลยเอาสติ๊กเกอร์ไปแปะให้เพื่อนๆคนอื่น  แต่ก็ไม่ได้แปะให้ภีมหรอกนะ... อายมัน.... ( เอาไว้แอบแปะกันสองคน..... อิอิ )

*********************************************************************

จนเวลาผ่านมาถึงตอนพักกลางวัน..............................

ที่โรงอาหาร.....................

เรากะเพื่อนๆในกลุ่มก็ไปกินข้าวด้วยกันตามปกติ ( ตอนนั้นยังไม่ได้มีปัญหากัน ) ตอนที่เดินซื้อข้าวอยู่ภีมมันก็เดินมาที่เราก็ถามเราว่า........

“ แก......... วันนี้ไม่มีไรมาให้เค้าบ้างเหรอ ”

“ ไม่มีอ่ะ... ” เราตอบไปตามตรง

“ ไรว้า......... เค้าอุตส่าห์รอ ” ภีมพูดด้วยน่าตาผิดหวัง

“ ก็เค้าไม่รู้หนิว่าแกจะเห่อกะวันแบบนี้ด้วย ” เราพูดไปตามที่คิด

“ มันก็ต้องมีบ้างดิ........ วันแห่งความรักทั้งที ” ภีมพูด  เราดูออกเลยมามันงอนอ่ะ  มันคงจะหวังว่าเราคงจะซื้อของมาให้มัน

“ ว่าแต่เค้าอ่ะ....... ตัวเองก็ไม่ได้ซื้อไรมาให้เค้าเหมือนกันแหละ.... ” เราพูด

“ ไปดูในเป้ป่ะ......... ” ภีมพูดแล้วมันก็เดินไปเลย... สงสัยมันจะงอนเรามากๆ

พอเราซื้อข้างเสร็จกลับมาที่โต๊ะ  ภีมมันไม่มองหน้าเราเลย  เราเห็นมันตั้งหน้าตั้งตากินข้าวไม่พูดไม่จากะใครเลย  ใครถามว่ามันเป็นอะไร  มันก็ได้แต่ตอบว่า “ อารมณ์ไม่ดี... อย่ามายุ่ง ” ทีนี้ก็เลยไม่มีใครสนใจมันเลย  เราก็พยายามจะสบตากะมัน  มันก็ไม่สนใจเลยอ่ะ......................

ก่อนที่จะเข้าเรียนช่วงบ่าย........................... เราก็ไปเข้าห้องน้ำก่อนที่จะขึ้นห้องเรียน
พอเข้าไปในห้องน้ำ ล็อคกลอนเรียบร้อย  เราก็ลองค้นกรระเป๋าเป้ดูก็เห็นกล่องช็อคโกแล็ตน่ารักๆพร้อมกับการ์ดใบนึง................ เราก็เลยหยิบการ์ดมาเปิดอ่าน พลิกดูไปมาก็รู้ว่าเป็นการ์ดที่ภีมมันทำเอง............. ถึงมันจะไม่ได้สวยงามเหมือนการ์ดที่ขายอยู่ทั่วไป  แต่อย่างน้อยการ์ดใบนี้มันก็มีใบเดียวในโลก  และที่สำคัญ... มันมีคุณค่าทางใจอย่างมหาศาล  ข้อความข้างในเขียนไว้ว่า......................

                        
วันนี้วันพิเศษ................. เค้าก็เลยอยากให้ของขวัญกะคนพิเศษๆ.........................


Happy Valentine’s Day นะ
                     ภีม......


เราอ่านแล้วก็ยิ้มซะหน้าบานเชียวหละ................... แต่ความรู้สึกที่ตามมาก็คือ ความรู้สึกผิด  ที่เหมือนกับว่าเราไม่ให้ความสำคัญกะคนที่เรารักเลย...................


*********************************************************************


ช่วงบ่ายของการเรียน.................................................

เราก็เลยโทรไปสั่งร้านดอกไม้ให้จัดช่อดอกไม้กุหลาบขาวให้เราช่อนึง  จากนั้นเราก็นั่งเรียนต่อไป

จนถึงช่วงก่อนจะเลิกเรียนคาบสุดท้าย........................ ที่ร้านก็โทรมาบอกเราว่า  เอาดอกไม้มาส่งแล้วตอนนี้รออยู่ที่หน้ารร. เราก็เลยรีบขออนุญาตอาจารย์ออกมาเข้าห้องน้ำ  แล้วก็รีบมารับดอกไม้ที่หน้ารร. พอได้รับเรียบร้อยแล้ว เราก็ส่งข้อความไปหาภีมว่า......... เราจะรออยู่ที่หลังอาคาร 1 ให้รีบลงมาด่วน.................

เรายืนรอมันแค่แปปนึง.... ภีมมันก็เดินมาด้วยหน้าตาหงุดหงิดๆ  พอมันเดินมาถึงตรงหน้า.... เราก็ยื่นดอกไม้ให้มันไป  พร้อมกับพูดว่า...........

“ ถึงจะให้ช้าไปหน่อย........ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าไม่รักนะ......... ” พอเราพูดเสร็จ  ภีมมันก็ยื่นมือมารับช่อดอกไม้จากมือเรา  เราสังเกตเห็นว่าตอนนั้นภีมมันหน้าแดงมากๆ ยิ่งตรงหูมันแล้วเนี่ย..... แดงเถือกเลย........

“ นึกว่าจะไม่ได้ซะแล้ว...” ภีมพูดเขินๆ

“ หายโกรธเค้าแล้วนะ...” เราพูด

“ อืม...” ภีมมันตอบเบาๆ

จากนั้นเราก็เดินขึ้นไปบนห้องกัน  โดยเราเดินเข้าไปก่อนและเดินเข้าประตูหน้า.............. สักพักนึงภีมมันก็เดินเข้ามาและเดินเข้าประตูหลัง  เพื่อนๆจะได้ไม่สนใจกัน.......... ซึ่งตอนนั้นก็หมดคาบเรียนแล้ว......... แต่เพื่อนในห้องส่วนใหญ่ก็ยังไม่กลับบ้าน ภีมมันก็เลยไม่วายที่จะต้องโดนเพื่อนแซว

“ ยิ้มได้แล้วนะเมิง............. ใครให้เมิงว๊ะ ??? ” ไอ้โอ๊ตเริ่มก่อนเลย

“ ไม่บอกเว้ย..... ” ภีมพูดยิ้มๆ

“ อะไรกันว้ะเนี่ย............ แอบมีสาวที่ไหนมาปิ๊งเพื่อนกูว๊ะ ” ไอ้หนึ่งพูด

“ เงียบเลยนะเมิง ” นิดแซวบ้าง

จากนั้นก็มีเพื่อนๆในห้องอีกหลายคนที่รุมแซวภีมกันยกใหญ่  ภีมมันก็แต่ยิ้มๆกลับไปแล้งก็ทำเป็นพูดนั่นพูดนี่แก้เขินไปเรื่อยๆ  ส่วนเราอะเหรอ.................. ก็แอบยิ้มอยู่อ่ะดิ


พอลงมาข้างล่าง..........................

เราก็มานั่งกันที่โต๊ะประจำของพวกเรา.......... ซื้อของนั่นนี่มานั่งกินกัน................ เราหันไปมองภีมแล้วก็ขำ

เพราะถึงแม้ว่ามันจะกำลังกินอะไรอยู่  แต่อีกมือนึงมันก็จะถือช่อดอกไม้ที่เราให้ไว้  โครตเห่ออ่ะมัน........ ใครให้วางไว้มันก็ไม่วาง  มันบอกว่ากลัวดอกไม้ช้ำหมด  เห็นแล้วตลก.... เพราะเราไม่คิดว่ามันจะเป็นถึงขนาดนี้เลย......

เราก็นั่งกินนั่นนี่กะพวกเพื่อนๆ ไปเรื่อยเปื่อย...................

“ รับดอกไม้ด้วยครับ......” พอเสียงพูดนี้เงียบ  เราเห็นเพื่อนๆที่มันนั่งตรงข้ามเรามองตรงมาที่เรากัน.... เราก็เลยหันไปมองข้างหลังเรา  ก็เห็นเจมส์นุ่งคุกเข่าข้างนึงอยู่แล้วยื่นดอกกุหลาบสีแดงสดดอกนึงมาให้เรา............

เราก็เขินอ่ะดิทีนี้.............. บอกตรงๆว่าตอนนั้นทำไรไม่ถูกเลย  เพราะตั้งกะเกิดมายังไม่มีผู้ชายคนไหนมาให้ดอกไม้เลย............. เราก็เลยพูดออกไปเขินๆว่า.....................

“ เล่นอะไรเนี่ย... เจมส์   เค้าเขินนะ...”

“ งั้นก็รีบๆรับดิ............ คนมองกันใหญ่แล้ว ” เจมส์มันก็พูดเขินๆ

“ ขอบคุณนะ ” เราพูดพร้อมกับยื่นมือไปรับดอกไม้  เจมส์ถึงลุกขึ้น......

เราก็นั่งเชยชมดอกไม้ที่เจมส์ให้จนรู้สึกถึงรังสีอำมหิตที่มันแผ่ซ่านมาที่เรา  เราก็เลยเงยหน้าขึ้นมาเห็นภีมที่ทำหน้าตาแบบว่าหงุดหงิดอยู่  เราก็เริ่มเกิดความรู้สึกผิดขึ้นมา........ แต่ตอนนั้นเราก็ทำไรไม่ได้มากเพราะเพื่อนๆก็นั่งกันอยู่เต็มไปหมด.................... เรื่องราวมันก็เลยค้างคาจนกระทั่งแยกย้ายกันกลับบ้าน............................


*********************************************************************

ตอนดึกๆ................................

เราก็โทรไปหาภีม

“ ฮัลโหล.......... ” เสียงภีมพูดแบบไม่สบอารมณ์เท่าไหร่

“ เค้าเองนะ.......... ” เราพูด

“ รู้แล้ว........ โทรมามีไร ” ภีมพูดเสียงห้วนๆ

“ โทรมาง้อแกไง ” เราพูดเสียงอ่อยๆ ให้มันสงสาร

“ รู้ได้ไงว่าเค้างอน... ไม่ได้งอนซะหน่อย.. ” ภีมมันพูดเหมือนไม่มีไร  แต่น้ำเสียงมันเนี่ย.... ช่างดูมีอะไรจริงๆ

“อ่ะ... ไม่งอนก็ไม่งอน   เออ... แกเก็บดอกไม้ที่เค้าให้ไว้ที่ไหน....... หัวเตียงป่าว” เราทำเป็นเปลี่ยนเรื่องพูด

“ ไม่รู้ไปไหนแล้ว...... ทิ้งไปแล้วมั้ง.. ” ภีมพูดเสียงแบบว่าประชดสุดๆ

“ เฮ้ยไรเนี่ย........ คนเค้าอุตส่าซื้อให้นะ ” เราพูดแบบง้องอนสุดๆ

“ เค้าไม่ใช่แกหนิ....... ที่จะได้เห่อดอกไม้ที่คนเค้าซื้อมาให้ ” โห......... ไม่เห่อเลยคุณเนี่ย.......... เชื่อเค้าเลย

“ เค้าไม่ได้คิดอะไรกะเจมส์มันซะหน่อย.......... แล้วเรื่องดอกไม้อ่ะ... เจมส์มันก็อุตส่าซื้อมาให้... เดี๋ยวมันจะเสียน้ำใจ ” เราเลยพูดตรงประเด็นไปซะเลยเดี๋ยวจะยาว

“ เชื่อได้ป่ะเนี่ย........ เห็นเป็นปลื้มซะขนาดนั้น ” ประชดไม่เลิกมันอ่ะ

“ บอกว่าไม่ก็ไม่ดิ........ ไม่เชื่อกันเลยรึไง ” เราพูด  ตอนนั้นเริ่มมีน้ำโหกะเค้าบ้างแล้ว

“ ก็ใครจะไปรู้ล่ะ.... ก็เห็นแกดีใจอ่ะ ” มันเริ่มเสียงอ่อยแล้ว

“ โห....... ใครเค้าจะไปสู้แกได้ล่ะ  อุตส่านั่งทำการ์ดให้เค้าซะด้วย... เห็นแล้วรักตายเลยเนี่ย... ” เราพูด

“ อย่ามาล้อดิ....... เอาไว้ไม่ทำให้แล้วนะ ” ภีมมันพูกเขินๆ

“ โอเคๆ ไม่ล้อแล้ว...... แต่เค้าชอบนะ... การ์ดที่ทำให้หนะ... น่ารักดี ” เราพูด

“ อืม........ ” ภีมมันตอบกลับมาเบาๆ สงสัยจะเขิน

“ แล้วนี่แกเอาดอกไม้เค้าไปทิ้งแล้วจริงๆเหรอ ” เราพูด

“ จะทิ้งได้ไงล่ะ... เอาไว้หัวเตียงเนี่ย.... ” ภีมพูด

“ จริงดิ....... เห่อว่ะ ” เราแกล้งเย้ามันเล่น

“ พูดงี๊... งั้นเค้าเอาไปทิ้งจริงๆนะ ” ภีมพูดงอนๆ

“ ไม่เอาๆ.... เอาไว้งั้นแหละ... ดีแล้ว  แกจะได้คิดถึงเค้าเวลาที่เห็นดอกไม้อ่ะ ” เราพูด ( เน่าซะไม่มี...)

“ โอเค..... งั้นเค้าก็เอาไว้ที่หัวเตียงแล้วกัน..... ” ภีมพูด

“ ตกลงหายโกรธเค้าแล้วนะ... ” เราพูด

“ โกรธไร...... ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้โกรธ  แค่อารมณ์เสียนิดหน่อย ” ภีมพูด  มันก็พูดแก้เขินไปงั้นแหละ

“ อ่ะๆ... เค้าลืมไป  แกไม่ได้โกรธนี่เน้อะ..... ” เราพูดเสียงล้อเลียนมัน

“ งั้นแค่นี้นะ........ ง่วงแล้ว ” ภีมพูด

“ อืม........ เค้าก็ง่วงแล้วเหมือนกัน ” เราพูด

“ เจอกันพรุ่งนี้นะ..” ภีมพูด

“ โอเค........ ฝันดี ” เราพูด แต่เราก็ยังไม่ได้วางสาย ( ใช้โทรศัพท์บ้าน... ถูกดี ) เพราะทุกครั้งเราจะรอให้มันวางสายก่อนแล้วเราค่อยวาง

พอภีมมันวางสายได้แปปนึง  เราก็กำลังจะวางแต่ภีมมันก็ยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพูดว่า

“ อ้าว..... ไมยังไม่วางอีกล่ะ ”

“ ก็กำลังจะวางนี่ไง....... เค้ารอให้แกวางก่อนอ่ะ ” เราพูด

“ เออๆ..... งั้นแค่นี้นะ ” ภีมพูด  เราก็รอให้มันวางสายแต่มันก็ไม่วางซะที  เราเลยพูดว่า

“ ไมไม่วางล่ะ???  ”

“ ก็เค้ารอให้แกวางไง... ไงครั้งนี้แกวางก่อนมั่งป่ะ...” ภีมพูด

“ อือ.... แค่นี้นะ ” เราพูดแล้วก็วางสายไป พอวางปุ๊ปเราก็ยกหูขึ้นมาใหม่เพื่อจะดูว่าภีมวางไปรึยัง  พอเรายกหูขึ้นมา  เราก็ได้ยินเสียงภีมมันหัวเราะพร้อมกับพูดว่า

“ เค้าว่าแล้ว....... ว่าแกต้องยกหูขึ้นมาอีก ”

“ สนุกเนอะ ” เราพูดเขินๆที่มันรู้ทัน

“ โอเคๆ คราวนี้มาวางพร้อมกัน ” ภีมมันพูดทั้งที่ยังหัวเราะอยู่

“ อืม........ แค่นี้... 1…. 2…. 3…. ” แล้วก็วางสายกันไปทั้งคู่

##############################################################################

มาต่อให้แล้วนะ............. ไม่อยากให้รอนาน.........