สามสิงห์สยบไพรี

pai_2552

ขอบคุณครับ

secret13

มารอตอนต่อไปครับ

anata9

รอตอนต่อไป

acticus

ผ่านไปหนึ่งวันแล้วหลังจากผู้กำกับวิเชียรและร้อยตำรวจเอกเชิงชาญพร้อมด้วยหมวดริสาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย  สามสิงห์นำโดยอติรุจนั่งประชุมปรึกษาแผนการอย่างขะมักเขม้น
“เราจะเริ่มจากตรงไหนดีละพี่รุจ ทุกอย่างมืดมนไม่มีเบาะแสให้สาวเลย”  ก้องภพขมวดคิ้วดูท่าจะคิดไม่ออกจริง ๆ  อติรุจฟังรุ่นน้องก็เห็นด้วย คดีนี้ลึกลับจริง ๆ คนร้ายต้องมีขวัญกำลังอย่างมากที่กล้าจับตัวรัชทายาทราชวงศ์ลิคเคนสไตน์ซึ่งแม้จะเป็นประเทศเล็ก ๆ แต่เครือข่ายของกษัตริย์วาดิมนั้นไม่ธรรมดา ทั้งสายลับ นักฆ่าล้วนอยู่ในระดับพระกาฬทั้งนั้น เขาครุ่นคิดพลางหันไปถามเพื่อนรัก
“แล้วมึงคิดยังไงวะไอ้ชัช”  
“กูว่าเราน่าจะเริ่มต้นที่สุราษ....”  ปราการพูดยังไม่ทันจบ กริ่งโทรศัพท์ก็ดังขัดจังหวะ อติรุจกดรับอย่างคล่องแคล่ว สักครู่สีหน้าที่เคร่งเครียดก็ยิ้มออก
“เมื่อไหร่ครับ.....พวกผมจะไปเดี๋ยวนี้”  
“มีข่าวดีแล้วเพื่อน”  เขายิ้มหันไปบอกเพื่อนรักทั้งสอง
.........................................
ที่โรงพยาบาลตำรวจ หมวดริสานอนรักษาตัวโดยมีการคุ้มกันอย่างหนาแน่น เมื่อล้างแผลเสร็จ หมอก็อนุญาตให้อติรุจ ปราการ และก้องภพเข้าเยี่ยม
“รุจ..”  เธอเรียกอติรุจอย่างที่เคยเรียกจนติดปาก ก่อนจะหันหน้าไปยังปราการและก้องภพที่มองมาด้วยความห่วงใย
“พี่ชัช  พี่ว่าน...ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยม”  หล่อนทำท่าขยับตัว
“อย่าครับหมวด..เดี๋ยวแผลเปิดจะยิ่งไปกันใหญ่”  อติรุจปรามหล่อน ใช้สรรพนามที่หล่อนไม่อยากได้ยิน ตั้งแต่ปลายรุ้งเข้ามารุจก็ไม่ได้เป็นรุจของเธออีกต่อไป
“นังรุ้งนะนังรุ้ง....ซักวันชั้นจะแย่งรุจจากแกให้ได้”  หล่อนคิดสีหน้าเคียดขึ้ง พอได้คิดก็สลายท่าทีทำเป็นออเซาะ
“ยังเจ็บแผลมากไหมริสา” ก้องภพถามเพื่อให้บรรยากาศผ่อนคลายมากขึ้น
“ดีขึ้นแล้วคะ...แต่สาคิดว่าพวกพี่มาเพราะอยากทราบเรื่องอื่นนะคะ”  ริสาตอบ
“ถ้าหมวดไม่เจ็บแผลก็ต้องรบกวนละครับ”  ปราการที่เงียบอยู่พูดขึ้น เขาเป็นเพื่อนรักอติรุจเมื่อความสัมพันธ์ของทั้งสองจบลงแบบไม่สวย เขาในฐานะเพื่อนสนิทก็ไม่ควรที่จะทำตัวสนิทสนมกับเธอมากเกินไป  ไม่เหมือนก้องภพที่ทะเล้นทะลึ่งจนไม่รู้สึกว่ามีอะไรไม่สมควร ถ้าจะยังคงความสัมพันธ์กับเธอตามเดิม
“คือเมื่อวานตอนสา..เอ่ออ...ขณะที่ดิฉันกับผู้กองเชิงชาญกำลังสืบหาเบาะแสตามที่ไดรับรายงาน จู่ ๆ ก็โดนพวกมันตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัว รู้อีกทีก็โดนมันควบคุมตัวแล้ว” หล่อนเล่าช้า ๆ กุมหน้าอกเป็นระยะคล้ายจะบอกว่าเจ็บแผล
“ถ้าหมวดไม่ไหว ไว้คุยวันหลังก็ได้”  อติรุจพูดขึ้นบ้างหลังเงียบไป
“ไม่เป็นไร...ไหวคะ...ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก...หลังจากนั้นพวกมันก็แยกเราจากกัน..แล้วพวกมันก็..ก็...”  หล่อนพูดเสียงสั่นคล้ายจะร้องไห้กับสิ่งที่เกิดขึ้น
“แล้วหมวดหนีมาได้ยังไง”  อติรุจตัดบท ไม่อยากให้เธอสะเทือนใจ
“ดิฉันไม่ทราบคะ...พอตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ริมถนนไม่ไกลจากจุดเกิดเหตุ เจ็บระบมไปทั้งตัว จากนั้นก็ถูกส่งตัวมาที่กรุงเทพ..ส่วนผู้กองเชิงชาญก็ไม่ได้พบกันอีกเลย...อ้อตอนที่ตื่นมีอะไรบางอย่างในตัวด้วยคะ..เอ๊ะ..อยู่ไหนนะ”  ริสาโกหกได้แนบเนียน ร่องรอยการมีเพศสัมพันธ์กับแผลหัวนมขาดสอดคล้องกับคำให้การและรูปคดีจนสามหนุ่มไม่สงสัยแม้แต่น้อย
“นี่ใช่ไหมครับ”  อติรุจยื่นให้เธอ  หล่อนรับกระดาษยับย่นมาดูพยักหน้ารับ
“ใช่คะ...มันคืออะไรคะ..ดิฉันไม่เข้าใจ...”
“เอาละ..ขอบคุณมากครับ...แล้วพวกผมจะมาเยี่ยมใหม่”  อติรุจเอ่ยปากลา พับกระดาษใส่กระเป๋าเสื้อ แม้รู้ว่าการกระทำของเขาจะดูไร้น้ำใจ แต่ตั้งแต่คบกับปลายรุ้ง  ความรู้สึกที่เขามีให้หล่อนก็เหลือเพียงความสัมพันธ์ในฐานะเพื่อนร่วมงานเท่านั้น.............................
เมื่อมีริสาเป็นหนอนบ่อนไส้ เรื่องราวต่าง ๆ ของสามสิงห์สยบไพรีก็ถูกถ่ายทอดให้มุกประดับและลูกน้องฟังอย่างละเอียด
“อุ๊ยนายแม่...ดูสิคะหล่อจังเลย..อุ๊ยคนนี้ก็หล่อ..คนนี้ก็ล้อหล่อ”  เสียงเด็กในความควบคุมของเด่นจันทร์ดังวี้ดว้ายกระตู้วู้แย่งกันดูรูปของสามนายตำรวจที่ถูกวางตัวเพื่อล่าพวกหล่อน
“นี่ ๆๆๆ..นังพวกนี้...คนนี้ชั้นจองยะ”  เด่นจันทร์ชี้ไปยังรูปปราการที่หล่อคมเข้มในชุดตำรวจเต็มยศ
“แหมนายแม่นี่ตาถึงจังเลยค่า....หล่อก็หล่อ...ของคงแน่นน่าดู”  กระเทยสาวลากเสียงน่าหมั่นไส้พลางชี้มือไปยังอีกรูปที่สวมเครื่องแบบสง่างามไม่แพ้กัน
“โน้..โนคะ..คนนี้ไม่ได้นะคะ...คนนี้คือผู้กองอติรุจกัปตันทีม หล่อไม่เสร็จใช่ไหมล่ะ..แต่พวกหล่อนห้ามยุ่งนะเพราะสุดหล่อเนี่ยยายเดือนเค้าจอง”  เด่นจันทร์กรีดมือวางท่าล้อเล่นกับลูกสมุนกระเทยอย่างสนุกสนาน
“งั้นหนูจองคนนี้ละกัน...หล่อใสน่ารัก..เหมาะกับหนูที่สุด”  กระเทยอีกคนฉกรูปก้องภพไปดู
“อุ๊ย...หล่อมากค่า....ขอจองเหมือนกันนะคะ..ใครแย่งเดี๊ยนงานนี้มีตบค่า..งานนี้มีตบ”  แล้วเสียงหัวเราะร่านระริกก็ดังขึ้นราวกับว่าพวกหล่อนได้กุมชะตาสามหนุ่มของเราไว้เรียบร้อยแล้ว.......
เด่นจันทร์นั่งเป็นสง่าในชุดกิโมโนรายล้อมด้วยสาว ๆ สี่คน โลลิต้า  มารีน่า ญาญ่า และนาเดีย ซึ่งแต่ละคนก็สวยไปคนละแบบมองยังไงก็ไม่รู้ว่าเป็นบุรุษในคราบสตรี  แต่มีเพียงนาเดียเท่านั้นที่สวยหวานที่สุด น้องปอยว่าสวยแล้วยังสู้ไม่ได้  นาเดียดูมีเสนห์น่าหลงใหลมากกว่า สุ้มเสียงกิริยาก็นุ่มนวลอ่อนหวาน แต่ในความเป็นจริงเธอคือนังอสรพิษเชี่ยวชาญเรื่องเทคโนโลยีล้ำสมัยที่หาตัวจับยาก และเธอก็ถูกเลือกให้ปฎิบัติภารกิจที่เสี่ยงอันตรายสุดยอดแต่ก็คุ้มค่าถ้าสำเร็จ
“แต่โลห่วงว่า ถ้าคุณเดือนรู้ว่าพวกเรากำลังจะเล่นงานสุดหล่อของเธอ จะยุ่งนะคะนายแม่” โลลิต้าเปรยสีหน้ากังวล
“พวกหล่อนไม่ต้องห่วง....ให้งานสำเร็จก่อนเถอะ ชั้นจะดูซิว่าคุณพี่จะเข้าข้างใคร..เอาละ...  พวกหล่อนแยกย้ายไปทำงานตามแผนได้แล้ว....................
บนถนนในกรุงเทพยามราตรีคืนนี้รถราไม่แน่นเหมือนทุกวัน ท่ามกลางเสียงเพลงเบา ๆ อติรุจกับก้องภพนั่งจิบเบียร์เย็น ๆ ผ่อนคลายหลังจากเครียดเรื่องคดีที่พอจะมีเค้าลางให้สืบแล้ว  คืนนี้ทั้งคู่จึงเลือกที่จะมาฟังเพลงที่นี่ซึ่งก็คือสถานที่ประจำของก้องภพนั่นเอง  เพราะตั้งแต่คบกับปลายรุ้งอติรุจก็ถอดเขี้ยวเล็บออกจากวงการ  ไม่เหมือนก้องภพกับปราการที่ยังออกเที่ยวกันเป็นประจำ
“ไม่รู้พี่ชัชจะได้เรื่องรึเปล่า”  ก้องภพเอ่ยถึงปราการที่ติดภารกิจสำคัญ
“คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร  เพราะจุ๊บนะเชี่ยวชาญทางด้านภาษา..คงจะตีความกระดาษแผ่นนั้นได้”  พูดจบก็เห็นก้องภพไม่ได้ฟังในสิ่งที่เขาพูด แต่กลับหันหน้าไปอีกทาง อติรุจเอียงหน้ามองตามสายตาแล้วเขกหัวเพื่อนที่เขารักเหมือนน้องชาย
“โอ๊ย”..... “ไอ้ว่าน...มึงนี่ไม่ทิ้งลายจริง ๆ ขนาดมียูริแท้ ๆ ยังแรดชิบหาย”  
“ใครเค้าเหมือนพี่ละ...จะเป็นมหาเข้าไปทุกทีแล้ว...ขอปล่อยผีวันนึงน้าพี่ชายสุดหล่อ..”  ก้องภพคลำหัวป้อย ยกมือจับปลายคางอติรุจเย้าเล่น
“ไอ้บ้า..”  อติรุจปัดมือน้องเล็กสุดในกลุ่มออก ส่ายหน้ายิ้มน้อย ๆ ระอากับความทะเล้นของก้องภพก่อนจะลุกไปเข้าห้องน้ำ  เมื่ออติรุจไม่อยู่  ก้องภพก็คว้าแก้วเบียร์ตัวเองเดินตรงไปยังสาวน้อยในชุดสั้นเซ็กซี่ ผมยาวสลวยรับกับใบหน้ารูปไข่ขาวผ่องอะร้าอร่ามไปทั้งตัว พอเห็นสาวสวยเท่านั้นก้องภพก็ลืมสิ้นทุกอย่าง ลืมแม้กระทั่งสิ่งที่อติรุจตอกย้ำอยู่เสมอถึงความสุขุมละเอียดรอบคอบ  และความสะเพร่าครั้งนี้ก็เปิดโอกาสให้มือน้อยน่ารักหย่อนยาเม็ดสีขาวลงไปในแก้วเบียร์ของอติรุจอย่างแยบยลโดยไม่มีใครสังเกตเห็น  
“สวัสดีครับคุณผู้หญิงดื่มอะไรดีครับ...ผมว่านครับ”  ก้องภพจู่โจมทันที วางแก้วเบียร์ที่ถือมาด้วยลงข้างหน้า  ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะตอบ ด้านหลังก็เหมือนมีอะไรมาชนเบา ๆ ทำให้ก้องภพหันไปมอง เสี้ยววินาทีนั้นเองสาวน้อยเซ็กซี่ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็ยื่นมือหย่อนยาสีขาวลงไปในแก้วเบียร์ของก้องภพอย่างรวดเร็วเช่นกัน
“กลับกันเหอะเดีย....”  หญิงสาวอีกคนบอกฉุดมือหญิงสาวที่ก้องภพหมายตาไว้ลุกจากไป
“โธ่...เป็นดี้ก็ไม่บอก” ก้องภพเกาหัวแกรก ๆ เดินกลับไปนั่งที่เดิม สักพักอติรุจก็กลับมาจากห้องน้ำ
“ว่าไงไอ้เสือ...หมาคาบไปแดกรึไง..นั่งหน้าเป็นตูดเชียว”  อติรุจเย้าบ้างยกเบียร์กระดกหมดแก้ว ด้วยรสขมของเบียร์ทำให้เขาไม่เอะใจแม้แต่น้อยว่ามีสิ่งแปลกปลอมปะปนอยู่
“อย่าไปพูดถึงมันเลยพี่...กลับเหอะหมดอารมณ์”  ก้องภพพูดกระดกเบียร์หมดแก้วเช่นกัน
.................................
“คืนนี้เอ็งนอนกับพี่นะ....รุ้งไม่อยู่”  อติรุจบอกก้องภพหลังขึ้นประจำพวงมาลัย
“พูดบ้า ๆ พี่รุจนี่...ใครจะนอนกับพี่เดี๋ยวฟ้าผ่าตายห่ะ” พูดเสร็จก้องภพก็หัวเราะร่วน
“เออ..เออ..ครั้งนี้ยอมมึงไอ้ว่าน”  อติรุจส่ายหน้ายิ้ม ๆ  รู้ดีว่าก้องภพรู้ว่าเขาหมายถึงให้ไปนอนเป็นเพื่อนที่บ้าน...............................
ปราการก้าวลงจากรถกระชับเสื้อหนังสีดำ มองตึกโบราณที่เปิดไฟสว่างเฉพาะชั้นสาม พอเข้ามาภายในอาคารก็ถูกเชิญขึ้นไปพบ รองศาสตราจารย์รัชนี ผู้เชี่ยวชาญภาษาตะออกโบราณหรือจุ๊บหวานใจคนสำคัญของเขานั่นเอง
“มาเร็วดีนะคะพี่ชัช..”  จุ๊บเอ่ยทักยิ้มหวาน ตามมาด้วยเสียงชายหนุ่มที่มีจริตจก้าน
“โอ้ว...ว้าว...What have we here?”
“สะ..ส..วัสดีครับอา..อาจารย์ตี๋”  ปราการตะกุกตะกักทักหนุ่มอ้วนตุ้ยนุ้ยที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นตุ๊ด  เขาประหม่าเสมอเมื่อต้องอยู่ต่อหน้าคนพิเศษกลุ่มนี้ ไม่ใช่รังเกียจแต่รู้สึกไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเอง
“ว้าย...ผู้กองขาพูดจาหยาบคาย...ติ๊ดตี่ค่า..ติ๊ดตี่..ไม่ใช่ตี๋  บอกกี่ครั้งแล้วเนี่ย...น่าตีจังเลย”  ไม่พูดเปล่าเอื้อมมือตีแขนผู้กองสุดล่ำด้วย  
“ครับ...อาจารย์ต..ติ๊ดตี่”  ปราการยิ้มแหย
“แล้วลมอะไรคะ...ถึงได้พัดผู้กองสุดหล่อมาถึงที่นี่ได้......อย่าบอกนะคะว่าลมติ๊ดตี่”  หนุ่มอ้วนบิดตัวทำท่าอายม้วน  เมื่อเห็นปราการยืนกระสับกระส่ายไม่เป็นสุขก็หยุดยั่วแล้วพูดจริงจัง
“ล้อเล่นฮ่า...ล้อเล่น..ไหนคะขอตี่ดูหน่อย”  พลางแบมือรับแผ่นกระดาษ ดูไปขมวดคิ้วไปเดี๋ยวอมยิ้มเหมือนว่าคิดออก แต่แล้วก็กลับเป็นเคร่งเครียดตามเดิมก่อนจะส่งต่อให้จุ๊บ
ภายใต้แสงฟลูออเรสเซ้นท์หญิงสาวที่เชี่ยวชาญด้านอักษรศาสตร์เลิกคิ้วสูง  มองข้อความบนกระดาษซึ่งอ่านไม่ได้ใจความ
““ขถีใอฑ่วะเบืหตคสัฑวั่ตขรหตเกื่หตฒ่หตจหงจ้หตอตังอตาทาะแวอาง่หตพ่หตฉีสา                               เย้าฉาจต้หจร้ำข่าผางรัทขืตคึ้ตหจู่งัทพู้ผิบังว์วัตนิลาวฐล์เง่กชงายปาถเค้ปอลืหเน็ปธืต
อางอปถบ่าอัตปาบ้าอจัถจืตสากปีถมืตรหกมัฑฑาบ่ายะถีสเย้าฉาจมรหถฬัจใยเน้ตหจู่                     เผีจกแน่ลู้อสาถงรัสปัสอปหกวลีลหตาตฉ้าไป่ลู้ส่าหจู่ถีเล่กเล็สลี่แง้ไคใอ้บัตงาลเมราะ”                 
“ว่าไงจุ๊บเคยเห็นมั้ย...”  อาจารย์ติ๊ดตี่ถามตื่นเต้น
“จุ๊บว่าน่าจะเป็นกลบทโบราณ  (ในเรื่องสมมุติว่ายากมาก คนรุ้น้อยมาก) นะคะพี่ตี่  แต่ก็ยังไม่แน่ใจ.....ต้องขอเวลาศึกษาหน่อยนะคะพี่ชัช”  ประโยคหลังเธอบอกกับแฟนหนุ่ม
“กลบทโบราณ...หมายถึงอะไรเหรอครับ”  ปราการถามสนใจ
“มันคือบทกลอนที่คนสมัยก่อนใช้พรางข้อมูลเวลาทำศึกสงครามคะ..เพื่อไม่ให้ข้าศึกล่วงรู้ยุทธวิธีการรบหากม้าเร็วถูกจับได้”  หล่อนอธิบายง่าย ๆ
“เข้าใจแล้วครับ..ยังไงพี่ฝากจุ๊บด้วยนะ...เพราะมันมีความสำคัญมากถึงขั้นคอขาดบาดตาย”  เขาพูดเร็ว
“อุ๊ยตาย...อกอีแป้นจะแตก..ตี่จะมีส่วนไขปริศนาอาชญากรรมเหรอคะนี่...โอ้ว..”  อาจารย์ติ๊ดตี่ยกมือทาบอกถอนหายใจระคนตื่นเต้น  ในขณะที่จุ๊บควงแขนปราการเดินไปอีกทางปล่อยให้ติ๊ดตี่พร่ำเพ้ออยู่คนเดียว
“อย่าไปถือพี่ตี่เลยนะคะ แกน่ารักออก” จุ๊บบอก
“ไม่หรอกครับ..เพียงแต่เป็นอะไรไม่รู้บอกไม่ถูก  ประหม่าชอบกลเมื่ออยู่ต่อหน้า..เอ่อ..เอ่อ.”
“กระเทย”  จุ๊บแย่งตอบหัวเราะ แล้วเปลี่ยนหัวเรื่อง
“ขอโทษนะคะที่รบกวนให้มาซะดึก...คืนนี้หนังสือใหม่มาเยอะเลยคะ ต้องสะสางให้ได้ซักหนึ่งในสี่ก็ยังดี...คืนนี้พี่ชัชไม่ต้องรอนะคะ...หรือจะไปนอนที่บ้านพี่รุจก็ได้”
“จ๊ะ..”  ปราการรับคำ....เขาเลือกทางเลือกที่สองโดยไม่ต้องคิด....................................  
เด่นจันทร์และสมุนกระเทยสวยทั้งสี่  จับจ้องจอทีวีขนาดใหญ่ที่กำลังถ่ายทอดสดรายละเอียดห้องนอนของผู้กองอติรุจได้อย่างชัดแจ๋ว  ซึ่งต้องขอบคุณฝีมือของนาเดียหญิงสาวที่ก้องภพหมายตาในผับ  เพราะก่อนหน้าที่หล่อนจะไปตกปลาตัวใหญ่ที่ผับ หล่อนได้มาที่บ้านของผู้กองสุดหล่อก่อน ไม่ถึงยี่สิบนาทีวงจรกล้องระบบพิเศษก็ติดตั้งเรียบร้อยซึ่งโฟกัสไปบนเตียงนอนหนานุ่มซึ่งคาดว่าจะเกิดเหตุการณ์ที่เฝ้ารอ  หล่อนปิดกระเป๋าถือพาร่างอรชรออกจากคอนโดหรูโดยไม่มีใครสงสัยแม้แต่น้อย...ก็ใครเล่าจะสงสัยผู้หญิงที่สวยสะเด็ดอย่างเธอ...........
“หล่อนคิดว่ายาจะได้ผลมั้ยยะ”  มารีน่าที่อายุมากกว่าเพื่อนในแก๊งค์กระเทยเด่นจันทร์ถามโลลิต้าเจ้าของยาปลุกเซ็กส์ที่อวดอ้างสรรพคุณว่าสุดยอด
“ชัวร์ค่า...รับรองสุดหล่อสองคนได้สุดสวิงริงโก้กันแน่ ๆ”  พูดจบประตูห้องนอนบนจอทีวีก็เปิดออก  แล้วสายตาห้าคู่ก็ติดตรึงอยู่ที่จอทีวีขนาดใหญ่ตั้งอกตั้งใจดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปด้วยใจที่เต้นระทึก..........
ร่างกำยำสองร่างประคองกันและกันเข้ามาในห้องนอน แล้วหนึ่งในนั้นก็ล้มตัวลงนอนเมามายไม่ได้สติ
“ไอ้ว่านเอ๊ยไอ้ว่าน..คออ่อนชิบเป๋ง..อะไรวะเที่ยวอยู่ประจำทำไมสิ้นฤทธิ์ง่ายนักว้า”  อติรุจถอดเสื้อถอดกางเกงให้ก้องภพ ก่อนจะถอดเสื้อเชิ้ตตัวเองออก เผยให้เห็นเสื้อกล้ามสีขาวสะอาดห่อหุ้มหน้าอกนูนแน่นด้วยกล้ามเนื้อ เลื่อนมือปลดเข็มขัดถอดกางเกงออกเหลือแต่บ๊อกเซอร์ พลันรู้สึกมึน ๆ งงง ๆ นึกแปลกใจทั้ง ๆ ที่กินเบียร์ไปแค่สองแก้ว ก่อนจะเซตึง ๆ ล้มลงข้างก้องภพหลับไปโดยไม่รู้ตัว
“ว้า...นังโลไหนว่ายาหล่อนแจ๋วนักไงละ ยังไม่ทันไรสุดหล่อของชั้นก็ม่อยกระรอกซะแล้ว”  ญาญ่ากระเทยน้อยร่างบางเบ้ปากเสียดายไม่ได้ดูของดี
“ทำเป็นใจร้อนไปได้นังนี่  อยากดูของดีก็ต้องใจเย็น ๆ ซิยะ ไม่เคยได้ยินรึไง”  โลลิต้าตอบโต้เพื่อนซี้
“จุ๊ ๆๆๆ”  เด่นจันทร์จุ๊ปากบอกให้เงียบ พยักหน้าไปยังจอทีวีซึ่งเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง หลังผ่านไปเพียงห้านาที  ก้องภพก็เริ่มขยับตัวสะลึมสะลือเห็นยูริกำลังนอนหลับอย่างเป็นสุขอยู่ข้าง ๆ  แว่บนึงเขาจำได้ว่าพี่รุจบอกให้ไปนอนค้างที่บ้าน แล้วทำไมเขาถึงอยู่ที่นี่ แต่ก็ช่างเถอะ เขารู้สึกขอบคุณพี่รุจด้วยซ้ำที่พากลับ ไม่งั้นไม่รู้จะระบายความเงี่ยนกับใครเพราะตอนนี้ความต้องการทางเพศเขาสูงจนควยแข็งเกร็งปวดหนึบไปหมด พลางเลื่อนมือกำควยแข็งโด่ใต้บ๊อกเซอร์รูดขึ้นรูดลงสูดปากเสียว  ร่างสั่นสยิวจากน้ำหล่อลื่นมากมายซึ่งช่วยให้ชักว่าวได้รื่นรมย์ยิ่งขึ้น
“อูยยยย....ซี้ดดดดสส์...” ก้องภพครางเอื้อมมืออีกข้างลูบไล้ใบหน้าอติรุจที่เห็นเป็นยูริแฟนสาวด้วยความเสน่หา  แล้วอติรุจที่หลับอยู่ก็เริ่มฟื้นในเวลาไล่เลี่ยกันราวกับถูกตั้งโปรแกรมด้วยฤทธิ์ยา ภาพปลายรุ้งที่กำลังลูบหน้าเขาเลื่อนลอยราวกับเป็นความฝัน อยากจะถามเธอว่าทำไมถึงอยู่กับเขาทั้งที่มีธุระแต่ก็ไม่ได้บอกออกไป ได้แต่ไถหน้าเสียดสีมือเพื่อนรักครางเบา ๆ อย่างดื่มด่ำในอารมณ์ปรารถนา ในขณะที่แก่นกายกลางลำตัวก็แข็งเขม็งตึงเครียด มีอารมณ์อยากร่วมเพศเต็มที่ไม่ต่างกับแก๊งค์กระเทยที่ลุ้นกันจนน้ำเล็ด
“เชื่อรึยังจ๊ะพวกหล่อน...ว่ายาปลุกเซ็กส์ของชั้นนะเยี่ยมแค่ไหน”  โลลิต้าบอกภูมิใจในผลงาน ยาที่หล่อนใช้ไม่ธรรมดาจริง ๆ นอกจากปลุกความเงี่ยนอย่างรุนแรงแล้ว ยังเป็นยาหลอนประสาทให้ผู้ใช้เห็นภาพมายาจากจิตใต้สำนึกตัวเองอีกด้วย  ซึ่งสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับสองสิงห์หนุ่มยืนยันถึงประสิทธิภาพยาได้เป็นอย่างดี........บนจอทีวีตอนนี้ก้องภพเริ่มรุกขยับเข้าใกล้ มือข้างเดิมยังคงลูบไล้ไปมาบนใบหน้าคมสันของอติรุจ ก่อนจะเลื่อนไปยังแผงอกซึ่งกำยำด้วยมัดกล้ามเซ็กซี่ด้วยขนอ่อนนุ่ม เขยิบเข้าใกล้ยิ่งขึ้นแล้วประทับริมฝีปากกับหัวนมสีชมพูเข้มเม้มขบกัดเบาๆ
“อู๊ยยยสส์...เสียวจังรุ้ง”  อติรุจครางตาปรือ ยิ่งทำให้ก้องภพเงี่ยนจัด ระดมไซร้ซอกคอด้วยปลายลิ้นอันเชี่ยวชาญ ส่วนอติรุจก็ไม่ยอมเสียเปรียบเอื้อมมือลูบไล้หน้าท้องแข็งเกร็งของเพื่อนรักสัมผัสขนนุ่มที่เลื้อยผ่านขอบบ๊อกเซอร์ขึ้นมา ก่อนจะเผยอตัวฟัดซอกคอส่งเสียงอู้อี้ ๆ
“อืมมมม..รุ้งจ๋า..รักรุ้งจัง.”  เขาคราง ในขณะที่ก้องภพเลื่อนหน้าต่ำไปยังหน้าท้องที่รกไปด้วยขนแมน ๆ ของอติรุจ ระดมจูบอย่างเมามัน
“ยูริ.....ซี้ดดดสส์”  ด้วยประสิทธิภาพของยาทำให้ทั้งคู่ดื่มด่ำไปกับเกมกามมายาวาบหวิวสุดวาบหวามแยกไม่ออกระหว่างเท็จกับจริง หลังจากโลมเล้ากันครู่ใหญ่อติรุจก็รุกเร้าคว้าดุ้นเนื้อแข็งกร้าวของก้องภพกระทอกเบา ๆ จนน้ำเหนียวเลอะไปทั้งมือและนั่นยิ่งกระตุ้นให้จิตใต้สำนึกเชื่อว่าปลายรุ้งแฟนสาวกำลังมีอารมณ์เต็มที่
“เงี่ยนมากเหรอจ๊ะรุ้งจ๋า..”  อติรุจถามจูบหัวนมก้องภพที่แข็งเป็นไต
“จ๊ะ...ที่รัก” ก้องภพรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นของยูริแฟนสาวก็ครางรับเสียงกระเส่า แอ่นควยสู้มืออติรุจยิก ๆ
ซี้ดดดส์”  ฝ่ามือที่เต็มไปด้วยน้ำหล่อลื่นของอติรุจก็เร่งชักควยพร้อมกับก้มหน้าดูดเลียหัวนมให้ก้องภพอย่างหนัก
“อูยยยย...ริเสียวจัง..ซี้ดสส์”  เขาครางปัดป่ายมือขยำขยี้อกแน่นของอติรุจเป็นการเร้าอารมณ์ฝ่ายตรงข้าม  ซึ่งอติรุจก็ตอบสนองด้วยการเร่งมือถอกควยเร็วระรัวจนหัวบานน้ำเมือกเนืองนอง และเมื่อความเงี่ยนสุกงอมได้ที่ สองร่างเปลือยเปล่าก็กอดรัดกัน โดยอติรุจขยับร่างกำยำคร่อมร่างที่บางกว่าขาวกว่าของก้องภพไว้ ไม่รับรู้เรื่องราวของโลกภายนอกแม้กระทั่งเสียงกริ่งประตูที่ถูกกดอย่างเร่งร้อน..................................
“ไปไหนวะ...ไฟก็เปิดอยู่”  ปราการพึมพำ ไม่รอช้ารีบใช้กุญแจสำรองไขเข้าไปทันที พอเข้าไปด้านในก็รู้สึกว่าตนเองเสียมารยาท เพราะได้ยินเสียงที่คุ้นชินดังมาจากห้องนอน
“อ๊ะ..ไหนว่ารุ้งไม่อยู่”  เขาคิดสาวเท้าจะก้าวออกนอกห้อง พลันได้ยินเสียงผู้ชายอีกคนดังขึ้น  ไวเท่าความคิด ในฐานะผู้พิทักษ์สันติราษฏร์เขารู้ว่าต้องมีอะไรผิดปกติแน่ ๆ กระชับปืนผลุนผลันเปิดประตูห้องนอนเข้าไป แต่ก็ต้องผงะถอยหลังเหมือนเจอผี เมื่อเห็นอติรุจกำลังคร่อมร่างแหวกขาก้องภพออก จดจ่อหัวควยใหญ่บานร่าติดกับรูตูดสีชมพูนวลเนียน ก่อนจะแอ่นตูดกระแทกท่อนควยแข็งขมึงเข้าไปเต็มแรง”
“เฮ้ย...ไอ้รุจ”  ปราการตะโกนลั่นตกใจสุดขีด ปราดเข้าไปผลักเพื่อนรักอย่างรวดเร็วจนกระเด็นตกเตียงช่วยรูตูดน้อย ๆ ของก้องภพไว้ได้หวุดหวิดเส้นยาแดงผ่าแปด.....เสียงถอนหายใจเสียดายของแก๊งค์กระเทยสาวดังขึ้นพร้อมกัน โดยเฉพาะเด่นจันทร์เมื่อเห็นคนที่เข้ามาขัดขวางความมันส์ในอารมณ์คือปราการนายตำรวจหนุ่มที่หล่อนใฝ่ฝัน ก็ยิ้มให้กับตัวเอง
“อืมมมม...หล่อสมาร์ทถูกใจเด่นเหลือเกินผู้กองปราการขา  เด่นจะทนไม่ไหวแล้วนะคะว่าเมื่อไหร่เราสองจะได้ป๊ะกัน”  หล่อนยิ้มหวาน....รอยยิ้มหวานที่แฝงไปด้วยยาพิษ
“ฮื่อ...เสียแผนหมดเลย..อุตส่าห์วางแผนซะดิบดี เป็นเพราะไอ้ปราการคนเดียวที่ทำให้เสียหมด แล้วไฟล์นี่ยังจะเก็บไว้ไหมคะนายแม่”  นาเดียขยี้เท้า แค้นที่ผลงานของเธอล้มเหลวไม่เป็นท่า
“เก็บไว้ก่อน เผื่อจะใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง” เด่นจันทร์บอกรอยยิ้มยังไม่จางหายจากมุมปาก.............................
ปราการไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และไม่นึกเสียใจกับการกระทำของตนอง แม้ว่าเขาจะกลายเป็นก้างขวางคอจริง ๆ ของทั้งคู่ก็ตาม เพราะเป็นตายยังไงเขาก็ไม่เชื่อว่าเพื่อนรักทั้งสองจะเป็นอย่างที่เห็น  มันต้องมีเงื่อนงำอะไรบางอย่างจะต้องมีคำอธิบาย  เขากวาดตามองอติรุจที่ถูกผลักจนตกเตียงสะลึมสะลืออยู่บนพื้น  ส่วนก้องภพก็นอนครวญครางลูบควยตัวเอง  เห็นไม่ได้การรีบลากสองหนุ่มเข้าห้องน้ำแล้วระดมน้ำฉีดใส่อย่างเร่งร้อน ผ่านไปสักพักความเย็นของน้ำก็ทำให้สติของอติรุจกับก้องภพแจ่มใสขึ้น มองปราการอย่างงง ๆ
“ใครแม่งมาเล่นสงกรานต์ให้กูวะ...”  อติรุจงัวเงียยืนขึ้นจากอ่างอาบน้ำมองปราการที่ยืนหอบอยู่
“อ้าวไอ้ชัช..เกิดอะไรขึ้นวะ”  อติรุจถามงง ก่อนจะเห็นว่าตัวเองเปลือยเปล่าล่อนจ้อนก็ตกใจ
“เฮ้ย..”  มองที่พื้นก็เห็นก้องภพนอนแก้ผ้าขดตัวกำลังได้สติ
“พวกมึงจัดการตัวเองซะ..เรามีเรื่องต้องคุยกันยาว”  ปราการว่า เดินออกจากห้องน้ำ
...............................
อติรุจกับก้องภพผลัดเปลี่ยนผ้าขนหนูนั่งประจันหน้ากับปราการในห้องรับแขก
“พวกมึงรู้ไหมว่าถ้ากูมาไม่ทันอะไรจะเกิดขึ้น”  ปราการถามเสียงขุ่น
“คืนนี้พวกมึงไปไหนมา”  เขาถามต่อ พอรู้ว่าไปกินเบียร์ที่ผับและรายละเอียดทั้งหมดก็มั่นใจว่าสองเพื่อนรักถูกวางยาปลุกเซ็กส์แน่นอน
“เวรแล้วไหมละ...ไอ้เหี้ยว่าน...มึงนี่สันดานจริง ๆ กูบอกตั้งหลายครั้งว่าเวลาออกไปข้างนอกต้องเพิ่มความระมัดระวังทุกฝีก้าว..เห็นหอยหน่อยเดียวก็ลืมหมด” อติรุจตำหนิเพื่อน
“ขอโทษครับพี่รุจ...คราวหน้าจะไม่เกิดเรื่องอย่างนี้อีกแล้วครับ”  ก้องภพหน้าเสียเสียงอ่อยสำนึกในความผิดตัวเอง
“ฮึ...คราวหน้ากูคงเป็นผัวหรือเมียมึงไปแล้ว...ระวังหน่อยสิว้าไอ้ว่าน...เราอยู่ที่สว่างศัตรูอยู่ที่มืดแค่นี้ก็ยากพอแล้ว”  อติรุจแค่นเสียงเอาจริงแต่น้ำเสียงอ่อนลง  รู้สึกถึงขุมกำลังของฝ่ายตรงข้ามที่น่ากลัวกว่าที่คิด
“เอาละไอ้รุจ ไอ้ว่านมันก็สำนึกแล้ว....คราวหน้ามึงก็ระวังหน่อยแล้วกันไอ้ว่าน”  ปราการเอ่ยรอมชอมเมื่อเห็นว่าอติรุจโกรธจริง  ในขณะที่ก้องภพนั่งก้มหน้า แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของอติรุจที่ว่า “คราวหน้ากูคงเป็นผัวหรือเมียมึงไปแล้ว”  ก็รู้สึกแปลก ๆ เสียวตูดวูบวาบโดยไม่มีเหตุผล ต้องขยับตัวเสียดสีโซฟาโดยอัตโนมัติ  แล้วจู่ ๆ ฤทธิ์ยาปลุกเซ็กส์ที่ถูกระงับชั่วคราวก็สำแดงเดช ควยที่ยังไม่ได้พ่นพิษของอติรุจกับก้องภพก็ตั้งผงาดดันผ้าขนหนูอย่างไม่ได้นัดหมาย
“อูยยย..ไม่ไหวแล้วขอกูเข้าห้องน้ำก่อน”  อติรุจเดินตัวงอเข้าห้องน้ำกะจะไปชักว่าวให้หายเงี่ยน แต่ก็ถูกก้องภพแซงหน้าวิ่งเข้าห้องน้ำไปก่อน
“ผมไปด้วยพี่รุจ ปวดไข่ระบมไปหมดแล้ว ขอเอาน้ำออกด้วย”  ก้องภพหันมาทำหน้าทะเล้น
“มึงนี่จริง ๆ”  อติรุจส่ายหัวแต่ก็เดินตามเข้าไป..............................
หลังจากทรงทราบว่าเจ้าชายมาร์ตินหนีไปเมืองไทย กษัตริย์วาดิมก็กลัดกลุ้มพระราชหฤทัยอย่างมาก  ทรงส่งสายลับในเครือข่ายซึ่งประจำอยู่ที่เวียดนามมาปฎิบัติหน้าที่ช่วยเหลือเจ้าชายมาร์ตินทันทีโดยไม่ผ่านกรมตำรวจของไทย.........................วันเดียวกับที่ผู้กองเชิงชาญและหมวดริสาถูกซ้อนแผนจับตัว  คฤหาสน์หลังใหญ่บนเนื้อที่กว้างขวางชานกรุงเทพมหานครยามพลบค่ำเงียบสงบ ปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายของความลี้ลับ พวกชาวบ้านที่อยู่กระจัดการจายรายรอบไม่มีใครอยากสอดรู้สอดเห็น เพราะเคยโดนพวกชายฉกรรจ์ท่าทีดุร้ายข่มขู่ และด้วยสมรรถนะของตำรวจไทยที่ไม่สามารถให้ความมั่นใจกับประชาชนได้ ทำให้ไม่มีชาวบ้านหน้าไหนกล้าไปแจ้งความเพราะไม่อยากเดือดร้อนตราบใดที่พวกเขายังอยู่อย่างสงบ ด้วยเหตุนี้เอง ทั้งที่ยังไม่ดึกมาก บริเวณโดยรอบก็ปราศจากผู้คน ยกเว้นเงาดำสองสายที่อาศัยความมืดดอดเข้าไปในคฤหาสน์หลังงามอย่างลอบเร้น  พิจารณาดูก็พอจะเดาได้ว่าทั้งสองมีความปราดเปรียวเหนือคนธรรมดา รูปร่างสูงโปร่งแข็งแรงเสื้อผ้าสีดำสนิทกลมกลืนไปกับบรรยากาศรอบข้าง และด้วยความเป็นมืออาชีพกล้องวงจรปิดห้าสิบตัวรอบคฤหาสน์ก็ถูกทำลายหมดสิ้นภายในเวลาอันรวดเร็ว.....เป็นอีกหนึ่งภารกิจที่เจ้านายทุ่มเทจนสุดตัว ข้อมูลรายละเอียดต่าง ๆ ชัดเจนกระจ่างดุจนิ้วบนฝ่ามือ ในความคิดเกิดความลำพองเปี่ยมล้นซึ่งถ้าเป็นงานอื่นก็คงไม่เป็นไร แต่ไม่ใช่ที่นี่เวลานี้ เพราะกล้องที่ถูกทำลายเป็นเพียงตัวหลอกล่อ กล้องอินฟาเรดล้ำสมัยฝีมือประดิษฐ์ของศาสตราจารย์สติเฟื่องที่มีเซ็นเซอร์ตรวจจับอุณหภูมิร่างกายต่างหากที่ต้องระวัง และในตอนนี้อาคันตุกะยามวิกาลอย่างพวกเขาได้ถูกติดตามอย่างใกล้ชิด ทุกฝีก้าวที่ก้าวอย่างมั่นคงกำลังนำพาไปสู่กับดักที่อ้าแขนรออยู่ทุกขณะจิต..................
“สายลับลิคเคนสไตน์จริง ๆ คะนายแม่”  มารีน่ากระเทยสาวเปิดข้อมือหนึ่งในสองหนุ่มที่โดนมัดสองมือโยงสูงให้เด่นจันทร์ดูลายสักเหรียญสีทองคาดด้วยเถาองุ่นสีแดง
“คุณพี่คิดไว้ไม่ผิดจริง ๆ...แล้วนี่คุณพี่ไปไหนมีใครไปรายงานรึยัง”  เด่นจันทร์ถามลูกน้อง แม้รู้ว่าเป็นสายลับลิคเคนสไตน์ หล่อนก็ยังอยากรู้เบื้องลึกเบื้องหลังแผนการที่กษัตริย์วาดิมเตรียมเล่นงานด้วย
“นายหญิงไม่อยู่คะนายแม่.....ไปงานกาล่าดินเนอร์บ้านท่านนายพล”  
“เออจริงสิ...ชั้นลืมไป...ดีนะที่เปลี่ยนใจ..ไม่งั้นก็อดของดี”  กระเทยเด่นจันทร์พูดกวาดตาวาวมองสองเชลยหนุ่มที่หนั่นแน่นไปทั้งตัวด้วยมัดกล้าม ยิ่งอยู่ภายใต้ผ้าแนบเนื้อก็ยิ่งชัดเจน สองแขนถูกมัดชูสูงเหนือหัว ที่ปากคาดด้วยลูกหนังกลม ๆ สายตาหนักแน่นไม่หวั่นไหว หล่อนยิ้มพอใจที่สองเชลยมีบุคลิกโดดเด่นสมชายชาตรี ขนาดอยู่ในสถานการณ์ลำบากยังควบคุมสติได้ดี
“ฮึ”  หล่อนแค่นเสียง นึกถึงความหยิ่งทรนงของสองเชลยที่จะเปลี่ยนไปหลังจากหล่อนสนุกกับพวกมันก็สะใจ
“พวกแกเป็นใคร...”  เด่นจันทร์เดินมาบีบปลายคางชายหนุ่มที่อยู่ซ้ายมือ พลางถอดสายรัดลูกบอลของทั้งคู่ออก เงียบไม่มีเสียงตอบ เพียงท่าทีหยิ่งทรนงหล่อนก็รู้ว่าพวกมันเป็นสายลับที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างหนัก ไม่ว่าสถานการณ์ใดก็อย่าหวังให้คายความลับได้
“ฮึ ๆๆๆ..ถึงแกไม่บอก ชั้นก็รู้ว่าไอ้แก่วาดิมส่งพวกแกมา  แต่มันคงลืมไปว่าที่นี่ไม่ใช่ลิคเคนสไตน์ น่าสมเพชพวกแกจริงจริ๊งที่ถูกส่งให้มาตายแท้ ๆ”  หล่อนบีบคางแน่นขึ้นจนฝ่ายตรงข้ามสะบัดดิ้นแรง มองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาแข็งกร้าว  
“ด้ายยยย...ถ้าพวกแกคิดว่าจะเอาความลับลงนรกไปด้วยก็ตามใจ” เมื่อเห็นว่าวิธีธรรมดาไม่สามารถเปิดปากพวกมันได้  หล่อนก็คิดใช้วิธีที่ประสบความสำเร็จทุกครั้งในการจัดการศัตรูโดยเฉพาะศัตรูที่เป็นชายฉกรรจ์  ยิ้มกับตัวเองสั่งสมุนทั้งสี่ช่วยกันรุมทึ้งฉีกระชากเสื้อผ้าของสองเชลย  แม้การเปลื้องผ้าไม่เป็นปัญหาสำหรับพวกเขา ทว่าการเปลือยกายต่อหน้าหญิงสาวสวยถึงห้านางในขณะที่ไม่สามารถปกป้องตนเองได้ทำให้รู้สึกกระอักกระอ่วนไม่น้อย  คิดแล้วก็ขยับไปมาเพื่อให้รอดพ้นจากการกลุ้มรุม แต่ในที่สุดผ้าชิ้นสุดท้ายก็ปลิดปลิว กระเทยทั้งห้าตาโตกับเรือนร่างชายชาตรีที่สง่างามด้วยกล้ามเนื้อไร้ไขมัน  ใบหน้าคมสันที่จะไทยก็ไม่ใช่จีนก็ไม่เชิงตั้งเชิดด้วยความทรนงบนบ่าแข็งแรง  ต่ำลงมาคือหน้าอกกำยำปราศจากขนแต่ดูเซ็กซี่ด้วยซิกแพ็คแกร่งกร้าว ผิดกับวงแขนที่ดกดำด้วยขนรักแร้สมชาย สอดรับกับหน้าท้องแบนราบที่ประดับด้วยไรขนซึ่งลามมาจากโคนควยรองรับด้วยขาแข็งแรงที่ผ่านการฝึกมาอย่างดีงดงามไร้ที่ติ ไหนจะสัญญลักษณ์ความเป็นชายที่ถูกความสดสวยของอิสตรีกระตุ้นจนเผยอยืดเป็นสะพานโค้งโผล่พ้นออกจากดงหมอยดำขลับที่ครบเครื่องด้วยกระโปกพวงใหญ่เป็นฉากหลัง ก็ทำให้แก๊งค์กระเทยเด่นจันทร์หายใจไม่ทั่วท้องเงี่ยนสุด ๆ ควยใหญ่ทั้งห้าแข่งกันตั้งลุกโชน แต่ภายใต้กระโปรงพริ้วไสวก็ทำให้หลบรอดสายตาสองหนุ่มไปได้อย่างแยบคาย
“ชื่ออะไรจ๊ะรูปหล่อ”  ญาญ่ากระเทยหน้าหวานใช้นิ้วกรีดกรายลงบนกล้ามอก รู้สึกถึงเนื้อแข็งที่เต้นระริกสู้สัมผัสแผ่วเบาของปลายนิ้ว หล่อนยิ้มน้อย ๆ แต่ก็ทำให้สายลับหน้าคมถึงกับเสียววูบ ก็หล่อนเล่นคว้าความเป็นชายที่กำลังแข็งตัวเต็มที่เต็มอุ้งมือ ก่อนจะใช้ปลายเล็บสีแดงสดขยุ้มหัวควยราวกับแมงมุมขยุ้มเหยื่อ ให้ปลายเล็บทั้งห้าครูดเนื้อหัวควยที่ไวต่อสิ่งเร้าเป็นพิเศษคล้ายตั้งใจคล้ายไม่ตั้งใจ
“อือออออสสสสส..ฟฟดดดกหหห”  สายลับหนุ่มครางฝืนความรู้สึกเต็มที่ ร่างแกร่งกระตุกวืดทุกครั้งที่หล่อนวนเวียนทำซ้ำ ๆ จนเชือกที่พันธนาการสั่นไหวไปกับความเสียวที่ไม่อาจปลดเปลื้อง นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่าจะโดนเล่นงานด้วยวิธีนี้ วิธีที่แม้แต่ครูฝึกสุดโหดคิดจนหัวแตกก็คิดไม่ออกว่าทหารเดนตายที่ฝึกฝนด้วยความยากลำบากจะตายน้ำตื้นด้วยวิธีที่ไม่ซับซ้อนอะไรเลย
“ว่าไงจ๊ะรูปหล่อ ชั้นถามว่าชื่ออะไร”  โลลิต้ากับมารีน่าเข้ามาแทนที่ญาญ่าที่หลบออกไป เอ่ยถามเสียงยั่วยวน ขนาบข้างใช้สองมือลูบไล้ร่างแกร่ง เผยอซุกหน้าสูดกลิ่นชายแท้จากขนรักแร้ดกดำแลบลิ้นเลียเบา ๆ ไล่ฉกละไปเรื่อยตั้งแต่รักแร้ หัวนมราวนมวนเวียนแถวสะดือและบั้นเอว ส่วนมือก็เลื้อยต่ำลอดพวงไข่หมุนวนรอบ ๆ รูทวารอย่างแผ่วเบาสร้างความเสียวสยิวรัญจวนจนสุดกลั้น ซึ่งถ้าเป็นเหตุการณ์ปกติเขาคงจะเป็นผู้ชายที่มีความสุขที่สุดในโลกที่ได้ผู้หญิงสวยเร่าร้อนขนาบซ้ายขวา แต่ถึงแม้จะรู้สึกหวาดหวั่นสัญชาติญาณแห่งความเป็นชายก็ทำให้ควยเขาแผดผงาดสู้อย่างสมศักดิ์ศรี
“อ๊า..อือสสส”  ชายหนุ่มครางตัวเกร็งไปกับมือนุ่มที่ซุกซนไปทั่วร่างก่อนพร้อมใจกันหยุดที่กล่องดวงใจ  ผู้หญิงพวกนี้แม้จะนุ่มนวลน่ารักแต่ก็เป็นศัตรู พอมือน้อยหยุดยั้งที่พวงกระโปก สายลับหนุ่มที่ผ่านอันตรายมาร้อยแปดก็สูดลมหายใจอย่างหนาวเหน็บราวกับรู้ชะตาตัวเอง ในแววตามีความหวาดหวั่นเข้ามาแทนที่ความทรนงเมื่อครู่  แต่แล้วก็ผิดคาดเมื่อสองมือค่อย ๆ ปาดผ่านของรักไปพร้อมกับเสียงถอนหายใจด้วยความโล่งอก  สองสาวหัวเราะระริกระรี้ให้กันเมื่อเห็นชายหนุ่มปล่อยลมหายใจราวกับยกภูเขาออกจากอก ใช้มือค่อย ๆ ลูบไล้ลำควยใหญ่ที่ตั้งโด่ทำมุมสี่สิบห้าอย่างแผ่วเบา
“ไม่ต้องกลัวนะคะ...พวกเราไม่ยอมให้ความเป็นชายที่สวยงามอย่างนี้ถูกทำลายหรอกคะรูปหล่อ”  มารีน่าพูดที่ฟังดูคล้ายให้ความมั่นใจ แต่ชายหนุ่มกลับรู้สึกกังวลเสียววาบชอบกล  หล่อนยิ้มให้เขาแล้วผ่านรอยยิ้มไปยังโลลิต้าที่อยู่ตรงข้าม สบตากันยิ้มกระชับมือกำควยใหญ่รูดลงอย่างพร้อมเพรียงโชว์หัวเงี่ยงบานทะโร่
“ซู้ดดดดสสส์”  สายลับหนุ่มสูดปากอดครางไม่ได้ ประสานเสียงกับแรงชักที่สองสาวบรรจงมอบให้ จากแผ่วเบาค่อยเร่งระดับทีละน้อย ๆ
“อ๊ะ ๆๆๆๆ..อ๊า..ๆๆๆ..ซี้ดดดสสส์”  เขาครางเป็นจังหวะตามแรงมือเสียวซ่านไปทั้งควย ทั้งเสียวทั้งระแวงที่ความเป็นชายกลายเป็นเครื่องเล่นของเจ้าหล่อน
“อาสสสส์..ซี้ดดดดสส์..อู๊ววววส์”  ผ่านไปสักพักเสียงครางเขาเริ่มรวนเรเมื่อจุดสุดยอดมาเคาะประตูที่ปลายควย ในขณะที่มารีน่ากับโลลิต้ากระชับควยแน่นช่วยกันถอกขึ้นถอกลงอย่างรวดเร็ว ยิ่งถอกก็ยิ่งมันส์ ยิ่งมันส์ก็ยิ่งถอก จนชายหนุ่มไม่อาจต้านทานกฎธรรมชาติได้ ร่างแกร่งเกร็งสะท้านเมื่อวินาทีสุดท้ายมาถึง  
“อ๊า...า..า.า.า”  ชายหนุ่มครางดังลั่นปลดปล่อยความกำหนัดไปกับน้ำเงี่ยนขาวข้นพุ่งกระฉูดออกจากรูเยี่ยวไกลกว่าสองเมตร สองกระเทยสาวยิ้มพอใจเมื่อเห็นเหยื่อหนุ่มหลับตาพริ้มทรวงอกกำยำสะท้อนขึ้นลงราวกับเพิ่งวิ่งร้อยเมตรหอบหายใจดังระรัว ปฎิเสธไม่ได้เลยว่าความเสียวที่เพิ่งผ่านพ้นเป็นความเสียวที่ตื่นเต้นที่สุดเท่าที่จำได้  ความคิดยังไม่ทันสิ้นสุด ลำควยที่เริ่มอ่อนตัวก็ถูกจับถอกเบา ๆ อีกครั้ง  เขาเผยอตามองก็เห็นหญิงสาวหน้าหวานที่สุดในกลุ่มกำลังรูดควยขึ้น ๆ ลง ๆ ดูเก้ ๆ กัง ๆ ไม่เจนจัดเหมือนสองสาวที่เพิ่งเสร็จกิจ  แล้วด้วยความที่อยู่ในวัยฉกรรจ์ ทั้ง ๆ ที่เพิ่งเสียน้ำไปหยก ๆ เมื่อโดนกระตุ้นด้วยมืออิสตรี เลือดหนุ่มก็วิ่งพล่านลำควยผงาดแข็งสู้มือขึ้นมาอีกครั้ง  กามราคะที่มีอำนาจเกินกว่าการฝึกภาคสนามใด ๆ จะต้านทานได้ทำให้สายลับหนุ่มหลงเพลินไปกับรสมือที่สาวนาเดียมอบให้ ไม่นานความเสียวเกินพิกัดก็พุ่งทะลักออกมาอย่างไม่อาจควบคุม  หลังจากนั้นกระเทยสาวทั้งสี่ก็สลับสับเปลี่ยนกันเข้ามาชักว่าวจนน้ำแตกไปถึงแปดครั้งซ้อน  จากปริมาณน้ำควยที่พุ่งแรงกว่าสองเมตรในคราวแรกก็ค่อยลดความแรงและปริมาณลงเรื่อย ๆ  เช่นเดียวกับเสียงครางด้วยความเสียวซ่านในตอนแรกก็ถูกทดแทนด้วยความเจ็บปวดเมื่อควยถูกชักอย่างเร่งร้อน แต่เมื่อถึงจุดสุดยอดควยเพียงกระดกเบา ๆ ไม่มีน้ำเงี่ยนออกมาซักหยดซึ่งได้สร้างความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส
“จะบอกได้รึยัง...ว่าพวกแกเป็นใคร..ยังมีอะไรที่ชั้นควรจะรู้อีก”  เด่นจันทร์ที่นั่งดูตลอดลุกขึ้นมากระชากผมชายหนุ่มจนหน้าหงายถามเสียงเหี้ยมเกรียม  ชายหนุ่มที่ถูกมัดยืนเคียงข้างมองดูเพื่อนที่สติเลื่อนลอยกลัวว่าจะพลั้งปากร้องบอกเตือนสติ
“ไม่ได้..บอกไม่ได้..ฟา...”  เขาเกือบหลุดชื่อเพื่อนออกไป  เด่นจันทร์ถลึงตาใส่ พยักหน้าให้มารีน่าเข้ามายืนประกบหลังล้วงมือลึกกำลูกกระโปกของสายลับหนุ่มปากมากไว้
“มึงนี่เสือกไม่เข้าเรื่อง หมูเค้าจะหามดันเอาคานเข้ามาสอด”  นังกระเทยตัวแสบด่าพร้อมกับกำมือแน่นแล้วบีบ
“อ๊ากกกกกกกกกก..กก..ก.ก.ก”  ชายหนุ่มรูปงามสะท้านเฮือกเหมือนปลาถูกทุบหัว ความเจ็บจุกจากลูกกระโปกที่โดนบีบแล่นปรู๊ดขึ้นสมอง เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดจากปากชายชาตรีมีเสน่ห์สำหรับเด่นจันทร์เสมอ หล่อนยิ้มชะโงกหน้าเอ่ยถามสายลับหนุ่มอีกครั้งขณะเดียวกันควยใหญ่ใต้กางเกงในตัวบางก็แข็งชูชันเต็มที่ด้วยอารมณ์ซาดิสม์
“แกเป็นใคร...”   หล่อนตะคอกใส่สายลับหนุ่มที่อ่อนล้าเต็มทน  แต่ถึงแม้จะเหนื่อยจนแทบขาดใจก็ใช่ว่าจะสิ้นฤทธิ์ง่าย ๆ เขามองหญิงสาวตรงหน้า ยิ้มหยันก่อนจะถุยน้ำลายใส่หน้าสวยอย่างจัง
“อุ๊ยยย....ว้าย”  เด่นจันทร์ปล่อยมือผงะถอย
“ชักว่าวมันอีก..ดูซิจะทนได้ซักกี่น้ำ”  หล่อนสั่งเกรี้ยวกราดปาดน้ำลายทิ้ง ถอดกางเกงในตัวจิ๋วออกปลดปล่อยท่อนควยยาวใหญ่ลุกโชนให้เป็นอิสระ เดินถอยหลังจับดุ้นควยถอกขึ้นลงเร้าอารมณ์โชว์สองหนุ่มที่กำลังถูกกระเทยสาวสวยสี่นางรุมทึ้ง ยิ้มสะใจเงี่ยนสุด ๆ เมื่อสองหนุ่มสายลับลิคเคนสไตน์เบิ่งตากว้างราวกับถูกผีหลอก  คนนึงเจ็บปวดแสนสาหัสจากลูกกระโปกที่โดนขยำขยี้อย่างไร้ความปรานี ส่วนอีกคนก็ทุกข์ทรมานจากท่อนควยที่ถูกชักจนปวดแสบปวดร้อน ไม่มีน้ำเงี่ยนหลงเหลือในพวงไข่สักหยดมีเพียงเลือดสด ๆ ที่ไหลรินออกมาแทน แต่เด่นจันทร์รู้ว่าสิ่งที่ทำให้ทั้งคู่ตกใจสุดขีดไม่ใช่ความเจ็บปวด หากแต่เป็นการเสียท่าให้กับสาวสวยในคราบกระเทยอย่างพวกหล่อนมากกว่า  คิดพลางเร่งมือสาวควยตัวเองอย่างร้อนรน ความเสียวสะใจจากอารมณ์ซาดิสม์คุกรุ่นร้อนแรง ยิ่งเสียงร้อยโหยหวนของสองหนุ่มยิ่งดัง หล่อนก็ยิ่งถอกควยใหญ่จนมองไม่ทัน
“อ๊ากกกกกกกกก...กกกกกกกก...อื๊อออออสสส..ซี้ดดดสส์...อ๊ากกกกคคกก”  เสียงร้องดังระงมฟังไม่ได้ศัพท์ประสานกันวุ่นวาย และในความโกลาหลเสียงเพะน่าหวาดหวั่นก็ดังแหวกบรรยากาศไล่เลี่ยกับเสียงครางดังลั่นของเด่นจันทร์
“อ๊ากกกกกกกกกก ก ก กก กก....อูยยยยย....ซี้ดดดสสส์....อ๊า.อ๊ะ..ๆๆๆๆๆ..ซี้ดดดสส์..ปรี๊ด ปรี๊ด ๆๆๆๆๆ”  หล่อนหอบหายใจหนักหน่วงเนื่องจากจุดไคลแม๊กซ์ น้ำควยสายยาวพุ่งกระฉูดสาดกระเซ็นใส่ลำควยสองสายลับตรงหน้าอย่างรุนแรง ในเวลาเดียวกันชายหนุ่มที่โดนชักว่าวจนหมดแรงก็สะท้านเฮือกก่อนจะสลบคามือนาเดียซึ่งกำควยที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดแดงฉาน  สายลับอีกคนที่โดนบีบกระโปกจนหน้าสั่นก็ทะลึ่งพรวด แหกปากร้องเสียงหลงเมื่อไข่เม็ดนึงแตกดังโพ๊ะในอุ้งมือขาวผ่อง แต่ความชาที่มากับความเจ็บปวดทำให้สายลับหนุ่มยังไม่รู้ตัวว่าสูญเสียของรัก จวบจนมารีน่ายื่นมือที่เต็มไปด้วยเลือดสด ๆ จากด้านหลังให้ดู เหยื่อหนุ่มที่แม้สติเลือนรางเต็มทนแต่เลือดนักสู้ในตัวที่ถูกสั่งสมจากการฝึกฝนมาชั่วชีวิตทำให้ยังพอมีสติ  เพ่งตามองพอเห็นชัดเจนว่าอะไรเป็นอะไร หน้าก็เริ่มเสียพร้อมกับเจ็บหน่วง ๆ ตรงเป้า กล้า ๆ กลัว ๆ ค่อย ๆ ก้มมองด้วยความหวาดหวั่นก่อนจะตะเบ็งเสียงออกมาราวเสียสติ
“ฮะ..เฮ๊ออออ..ไมมมมมมม่..อีสัตว์นรก..กูจะฆ่ามึง..อีสัตว์นรก..ไมมมม่..มมมม..ฮ๊ะ..ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”  น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเจ็บแค้นรันทดและหวาดกลัวสุดขีด ประสานกับเสียงหัวเราะอันเหี้ยมเกรียมของมารีน่าที่กรอกใส่หูเขา.................................แล้วข้อมูลที่เด่นจันทร์อยากได้ก็พรั่งพรูออกจากปากสายลับหนุ่มที่ไม่อาจทานทนกับกามทัณฑ์ทรมานได้  เหงียนดุยโฮ กับ ฟานเบียน คือชื่อของสายลับเวียดนามทั้งสองซึ่งถูกส่งมาสอดแนม ก่อนที่อังเดร กัปตันทีมซึ่งเป็นชาวลิคเคนสไตน์โดยสายเลือดจะระดมสรรพกำลังบดขยี้เพื่อชิงตัวมกุฎราชกุมารมาร์ติน
“หล่อไม่เบาเลยกัปตันอังเดร”  มุกประดับดูรูปในมือตาวาวสะท้อนแสงไฟแชนเดอเลียร์ระยิบระยับก่อนยกมือเรียวงามกดโทรศัพท์หาริสาหรือเด่นเดือนน้องสาวคนเล็ก.........
ณ กองบัญชาการกรมตำรวจ  นายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ร่างท้วมกระชับมือต้อนรับฝรั่งรูปร่างสูงสง่างาม
“ยินดีต้อนรับครับ..กัปตันอังเดร”  
“รู้สึกเป็นเกียรติครับท่าน”  อังเดรสายลับลิคเคนสไตน์กล่าวสำเนียงไทยชัดเจน เขาเป็นชายหนุ่มรูปร่างดี อายุพอ ๆ กับอติรุจกับปราการ โครงสร้างใบหน้าเป็นฝรั่งยุโรป เบ้าตาลึกด้วยนัยน์ตาสีน้ำตาล รับกับจมูกที่โด่งเป็นสัน ผมดำกับเคราและหนวดที่ตัดเล็มอย่างดีทำให้ดูมีเสน่ห์สมชายชาตรี เขากวาดตามองมายังอติรุจ ปราการและก้องภพโดยไม่ตั้งใจ ท่านผู้บัญชาการเห็นดังนั้นจึงถือโอกาสแนะนำให้ทั้งหมดรู้จักกัน ท่ามกลางความยินดี อติรุจกับเพื่อนทั้งสองกลับไม่ค่อยปลาบปลื้มเท่าไหร่เพราะรู้ว่าสายลับอังเดรติดต่อมายังกรมตำรวจก็เพราะสองลูกน้องหายตัวไประหว่างปฎิบัติการ หาไม่แล้วก็คงไม่เห็นกรมตำรวจของไทยอยู่ในสายตา
“หวังว่าเราคงร่วมมือกันช่วยเหลือมกุฎราชการมาร์ตินออกมาอย่างปลอดภัยนะครับผู้กอง”  อังเดรยื่นมือให้อติรุจจับ
“แน่นอนครับกัปตัน”  อติรุจกระชับมือแน่นปากกับใจตรงกัน แม้จะรู้สึกไม่ค่อยประทับใจในการพบกันครั้งแรกเท่าไหร่ แต่สำหรับเขางานต้องมาก่อนเสมอ....................
อังเดรพาร่างสมาร์ทสูงโปร่งกลับเข้าที่พัก แปลกใจเมื่อมีสาวสวยน่ารักรอพบเขาอยู่
“ดิชั้น ร้อยตำรวจโทริสาคะ”  สาวสวยแนะนำตัวเอง
“ผมทราบครับว่าคุณเป็นใคร...ว่าแต่มีธุระอะไรกับผมหรือครับ”  อังเดรถามเคร่งขรึมยิ่งทำให้ใบหน้าหล่อเหลาที่เย็นชาอยู่แล้วดูกระด้างไม่ต่างกับน้ำแข็ง
“คือว่า..คือว่าดิชั้น..เอ่อ...”  หล่อนตะกุกตะกักหาคำพูดที่เหมาะสมไม่ได้ เพราะคิดไม่ถึงว่าเล่ห์ที่ใช้เสน่ห์สาวเป็นเครื่องมือจะไม่เป็นผล อ้ำอึ้งสักพักแล้วโพล่งออกไป
“ถ้าอย่างนั้นกัปตันก็คงจะรู้ว่าดิชั้นคือคนที่โดนพวกมันจับตัวไปพร้อมกับผู้กองเชิงชาญ”
“ครับ..ผมทราบ...แล้วคุณมาบอกเรื่องนี้กับผมทำไม”
“ก็..ก็.ดิชั้นไม่เข้าใจว่าหลักฐานที่ให้กับต้นสังกัดทำไมไม่ได้ถูกนำมาใช้ประโยชน์นะค่ะ...ก็เลยคิดว่ากัปตันอาจจะมีมุมมองใหม่ ๆ เกี่ยวกับรูปคดี ถ้าดิชั้นจะเปิดเผยข้อมูล”  หล่อนโกหกทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันดูตลกงี่เง่าสิ้นดี แต่เมื่อโกหกไปแล้วก็ต้องทำต่อจนถึงที่สุด จ้องหน้าคมสันพยายามแอ่นเนินอกสล้างให้ฝรั่งเคราครึ้มดู ใช้เสน่ห์สาวที่สังหารชายหนุ่มมานับไม่ถ้วนยั่วยวนกัปตันหนุ่มเต็มที่
“คุณจะทำอย่างนี้ไม่ได้นะครับ....ผมจะไม่ยอมทำอะไรที่ไร้เหตุผลเช่นนี้..ขอเชิญคุณกลับไปได้แล้ว ผมจะพักผ่อน”  อังเดรปฎิเสธมองหน้าอกอวบอิ่มที่เจ้าของพยายามใส่พานให้อย่างรู้ทัน
“ฮื่อออ..เจ็บใจนัก..แม่งเป็นตุ๊ดรึเปล่าวะ...งานนี้คงไม่ง่ายอย่างที่คิดซะแล้ว”  ริสากระฟัดกระเฟียดขยี้เท้าที่ไม่ได้ดังใจ ขับรถบึ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ในขณะที่อังเดรมองมาจากหน้าต่างชั้นบนสีหน้าเคร่งขรึมมองเงารถที่แล่นจากไปจมอยู่ในห้วงความคิด....................
“พี่เด่นทำยังงี้ได้ไง...เดือนบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ายุ่งกับรุจ...ให้เดือนจัดการเอง”  ริสาหรือเด่นเดือนระเบิดอารมณ์ใส่พี่ชายกระเทยเมื่อรู้ถึงเหตุการณ์ที่อติรุจโดนยาปลุกเซ็กส์จนเกือบมีอะไรกับก้องภพ
“ที่พี่ทำก็เพราะหวังดีกับแกนะ...”  เด่นจันทร์เสียงอ่อน
“แกบอกจะจัดการเอง..จะจัดการยังไง จะให้เขากลับมารักแกอย่างเดิมเหรอ..เฮอะ”  หล่อนแค่นเสียงขึ้นจมูก
“พี่ไม่ต้องมายุ่ง...ก็เดือนรักของเดือน..ได้แอบรักเขาก็ยังดี..”  เด่นเดือนที่ปกติเข้มแข็ง แต่พอถึงเรื่องความรักก็ฟุบหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่ต่างจากเด็กสาวทั่วไป
“เราเป็นพี่น้องกันจะมาทะเลาะกันเพราะผู้ชายคนเดียวเนี่ยนะยายเดือน...พี่ห่วงแกถึงได้เตือน” พอพูดจบ เด่นจันทร์ก็นึกอะไรได้
“...ทำไมชั้นคิดไม่ถึงนะ...”  ก่อนจะพูดจะต่อ
“นี่....ยายเดือน แล้วถ้าพี่มีวิธีทำให้ผู้กองสุดหล่อกลับมาสู่อ้อมอกแกอีกครั้งละจะว่าไง”  เด่นเดือนตาโตถามด้วยสายตา  รอยยิ้มผุดขึ้นเมื่อได้ยินแผนการของพี่ชายกระเทยตัวแสบ
“พี่ช่วยได้เท่านี้ละ...เรื่องอื่นก็อยู่ที่ฝีมือแก”  เด่นเดือนยิ้มให้พี่ชาย ทิ้งความโกรธเมื่อครู่ไปหมดสิ้น เมื่อหล่อนจากไปแล้ว เด่นจันทร์ก็เรียกสี่สมุนกระเทยสาวพากันไปพบมุกประดับเพื่อวางแผนขั้นต่อไป.............................
ปลายรุ้งนั่งทำงานอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์เคร่งเครียด  หลายวันมานี้งานยุ่งจริง ๆ จนไม่เจออติรุจหวานใจเลย  มือเรียวง่วนคลิกเม้าส์ไปมาอย่างคล่องแคล่ว  แล้วจู่ ๆ  ก็มีป๊อปอัพเด้งขึ้นมา  เธอขมวดคิ้วคลิกเม้าส์กดทิ้งทันที  ไม่เข้าใจว่าระบบป้องกันไวรัสทำไมไม่ทำงาน  หลังจากนั้นป๊อปอัพอันเดิมก็โผล่มาอีก  เธอเลิกคิ้วสูงกดทิ้งอีกพร้อมกับเซฟข้อมูลแล้วสแกนเครื่อง  พอสแกนเครื่องเสร็จป๊อปอัพก็มาอีก คราวนี้ข้อความบนป๊อปอัพเตะตาเธอ
“อติรุจ”  ในฐานะนักวิชาการที่มีความรู้คอมพิวเตอร์ดีพอควร เธอรู้ดีว่าป๊อปอัพเป็นแหล่งแพร่ไวรัส แต่ชื่อป๊อปอัพตัวนี้มันยั่วใจเธอ  อะไรจะเป็นเหตุบังเอิญขนาดนั้นที่ชื่อไวรัสเป็นชื่อชายหนุ่มแสนรักของเธอ  นี่คือเหตุผลที่เธอบอกตัวเองก่อนจะคลิกที่ข้อความนั้น.......บนจอคอมปรากฎภาพที่ปราศจากเสียงทันที  ภาพที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี ครึ่งปีแล้วที่เห็นจนชินตาจนรู้สึกว่าเป็นห้องนอนของตัวเอง เมื่อเห็นตุ๊กตาสองตัวบนหัวเตียงซึ่งเธอเลือกเองกับมือก็อดยิ้มไม่ได้ ภาพบนจอหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวสักครู่ แล้วเฟรมด้านซ้ายมือก็ปรากฎภาพคนสองคนเปิดประตูประคองกันเข้ามา หนึ่งในนั้นทิ้งตัวลงบนที่นอน
“รุจ.....พี่ว่าน”  ปลายรุ้งพึมพำกับตัวเองขมวดคิ้ว  แม้ว่าหล่อนจะรับรู้มาตลอดว่ารุจของเธอกับเพื่อน โดยเฉพาะปราการกับก้องภพสนิทกันเหมือนพี่น้องแท้ ๆ ไปมาหาสู่นอนค้างด้วยกันเป็นประจำ แต่ชื่อของข้อความปริศนา “อติรุจ”  ทำให้ความอยากรู้อยากเห็นตรึงสายตาเธออยู่กับที่ จากที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนอกจากสองหนุ่มหลับใหลซึ่งเธอคิดว่าคงเกิดจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ ก็เริ่มน่าสนใจเมื่อสองหนุ่มลืมตาแล้วเริ่มเล้าโลมให้กัน  ปลายรุ้งตัวเย็นวาบเหมือนหลุดไปอยู่ขั้วโลก ใจเธอตัดสินไปก่อนโดยไม่คิดทบทวนให้ละเอียด อย่างน้อยก็มีเรื่องที่น่าสงสัย คือถ้าอติรุจกับก้องภพเป็นอย่างที่เธอเห็นเธอคงจะไม่มีทางได้ดูคลิปวีดีโอนี้แน่ ๆ และถ้าเป็นอย่างนั้นใครกันที่เป็นคนถ่าย แล้วเอามาให้เธอดูทำไม แต่ปลายรุ้งไม่มีเวลาขบคิดถึงเรื่องพวกนี้ หล่อนรู้สึกงงเหมือนถูกจับยัดเข้าไปในหมอกควันหนาทึบ  ภาพหยอกล้อระหว่างรุจของเธอกับก้องภพในอดีตที่เป็นเพียงเรื่องขำ ๆ ของเพื่อนรักในสายตาเธอวาบเข้ามาในหัวเป็นฉาก ๆ น่าแปลกที่ตอนนี้การกระทำเหล่านั้นมีข้อบ่งชี้หลายอย่างว่าระหว่างรุจกับก้องภพมีความสัมพันธ์เหนือธรรมดามากกว่าความเป็นเพื่อน เธอดูภาพสองชายหนุ่มโรมรันกอดรัดไปตามอารมณ์ปรารถนาด้วยสายตาที่พร่ามัวด้วยน้ำตา เบือนหน้าหนีไม่อาจทนดูอีกต่อไปก่อนจะกดปิดเครื่องคอม เหม่อมองจอคอมพิวเตอร์ที่ดำสนิทด้วยใจที่มืดสนิทยิ่งกว่า ว้าวุ่นใจไม่รู้จะทำอะไรนอกจากปล่อยให้น้ำตาที่อาจจะนำพาความกลัดกลุ้มไหลออกมาเป็นทาง...............................

anata9

ขอบคุณครับ

ลำสาลี

รอตอนต่อไปครับ

Jera

ทำไมรู้สึกกลัว ไม่เหมือนเรื่องผู้กอง แฮะ 555

Inkdeath

ขอบคุณครับ

acticus

ขอแจ้งข่าวให้เพื่อน ๆ ที่เป็นแฟนงานเขียนของผม ซึ่งตอนนี้มีอยู่สองเรื่องคือสารวัตรอิทธิฤทธิ์ผจญภัย และสามสิงห์สยบไพรี  ว่าแฟน ๆ ท่านใดที่ยังอยากเสพงานทั้งสองเรื่องต่อ กรุณาเสียสละเวลาสมัครเป็นสมาชิกของ facebook "หยามชาติอาชาไนย" ตามลิ้งค์นี้ https://www.facebook.com/groups/422065604942603/ นะครับ ขอก่อนวันอาทิตย์นี้ก่อนหนึ่งทุ่ม เพราะหลังจากนั้นกลุ่มนี้จะมีสถานะเป็นกลุ่มลับไม่สามารถเข้าได้ นอกจากต้องขอผมเป็นการส่วนตัว facebook ผมคือ bancha bbrock ต้องขออภัยแฟน ๆ ที่ติดตามกันมานานนะครับ เพราะผมอยากให้แฟน ๆ ตัวจริงเท่านั้นได้รับความบันเทิงจากสิ่งที่ผมตั้งใจรังสรรค์จริง ๆ หรือเพื่อน ๆ ท่านใดไม่สะดวกก็ยังติดตามได้ทาง bbrockstories  http://bbrockstories.blogspot.com/  ขอแค่คอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้มีแรงเขียนต่อเท่านั้น ขอบคุณอีกครั้งครับ ปล. จะดีมากถ้าแฟน ๆ กรุณาแจ้งว่ามาจาก g4guys

mantung

ขอบคุนครับ

Mrgan

ขอบคุณครับ

Mrgan

ขอบคุณครับ

ทองฉุน

ติดตามครับ

คุณหญิงอบเชย

acticus ตอบกลับเมื่อ 2018-7-12 10:45
ขอแจ้งข่าวให้เพื่อน ๆ ที่เป็นแฟนงานเขียนของผม ซึ่งต ...

คุณเปนเจ้าของานเขียน          สารวัตรอิทธิฤทธิ์ผจญภัย หรือคะ ?

songponok

ขอบคุณครับ

acticus

คุณหญิงอบเชย ตอบกลับเมื่อ 2018-7-15 13:48
คุณเปนเจ้าของานเขียน          สารวัตรอิทธิฤทธิ์ผจญภัย หรือคะ ?

ใช่ครับ ผมเป็นคนแต่งสารวัตรอิทธิฤทธิืผจญภัย

ton_gori

ขอบคุณครับ แต่เข้าเฟสบุคอันนั้นไม่ได้อะครับ

acticus

ton_gori ตอบกลับเมื่อ 2018-7-18 23:21
ขอบคุณครับ แต่เข้าเฟสบุคอันนั้นไม่ได้อะครับ

คุณ ton_gori  สมัครเป็นเพื่อนผมที่เฟส bancha bbrock ก่อนนะ เดี๋ยวผมรับเข้ากลุ่มครับ

ton_gori

acticus ตอบกลับเมื่อ 2018-7-19 08:55
คุณ ton_gori  สมัครเป็นเพื่อนผมที่เฟส bancha bbrock ก่อนนะ เดี๋ยวผมรับเข้ากลุ่มครับ

ขอบคุณครับ เข้ากลุ่มเรียบร้อยแล้ว ^^

Hedgun