หลังจากทริปทะเลสุขสันต์จบลง พวกผมก็กลับเข้าสู่ภาวะนักเรียนดีเด่นอีกครั้ง “ ป๊อกเก้า สองเด้ง จ่ายมาครับอย่าช้า “ ผมแบมือไปที่ไอ้เค “ ไอ้เหี้ยปลายแมร่งมึงโกงเปล่าว่ะป๊อกตลอด “ ไอ้เหี้ยเคมันส่งเงินให้ผมพร้อมกับด่าไปด้วย “ คนมันดวงดีโว๊ย เสียแล้วอย่าพาล “ ผมรับแบงค์ยี่สิบมาจากไอ้เค พร้อมกับโบกไปมา “ ไอ้ปลาย มีคนมาหาโว้ย “ เสียงเพื่อนในห้องตะโกนเรียกผม “ ใครว่ะแมร่งเสียเวลา “ ผมบ่นอุบก่อนที่จะลุกเดินไปหน้าห้อง “ น้องปลายสนใจจะมาเล่นบอลให้โรงเรียนไหม “ ไอ้พี่โด้มันถามผม หลังจากที่ผมเดินออกไปหน้าห้อง แล้วเห็นพี่มันยืนอยู่ “ ไม่ไหวหรอกพี่ ผมเตะบอลเป็นที่ไหนละ ถ้าเตะคนละก็ถนัดเลย” ผมพูดพร้อมกับหยักคิ้วกวนตีนไปให้คนที่เดินอยู่ข้างหลังพี่โด้ ไม่ใช่ใครหรอกครับ ไอ้ม่อนเจ้าเก่า พอมันเห็นพี่โด้มาหาผม มันก็ทำมาเป็นเดินแถวที่ผมยืนคุยกับพี่โด้อยู่ “ พี่ว่าปลายเล่นได้นะ เมื่อตอนแข่งกีฬาสี พี่เห็นแววของปลาย พี่รับรองว่ารุ่งแน่ “ ไอ้พี่โด้มันพยายามชักจูงผมให้คล้อยตามมัน “ แต่ผมว่าผมคงไม่มีความสามารถพอหรอกครับ “ ผมพยายามปฏิเสธพี่มันไป เพราะผมคิดว่าผมคงไม่ไหว แค่เรียนอย่างเดียวผมก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว ถ้าต้องมาซ้อมบอลอีกผมคงไม่ได้แก่ตายแน่ ๆ “ ปลาย ลองไปซ้อมดูก่อนก็ได้อย่าเพิ่งปฏิเสธพี่เลยนะ แล้วถ้าปลายได้เป็นนักฟุตบอลของโรงเรียน เรื่องเรียนปลายไม่ต้องกังวลเลยนะ เพราะอาจารย์เขามีคะแนนพิเศษให้กับนักกีฬาของโรงเรียนด้วย “ ผมได้ยินนี่หูผึ่งเลยครับ ถ้ามีคะแนนพิเศษช่วย ผมก็คงเรียนผ่านไปด้วยดี แต่อย่างว่าแหละครับจะรีบตอบรับไปเลยมันก็ดูจะน่าเกลียด ต้องเล่นตัวสักหน่อย “ พวกพี่ซ้อมกันตอนไหนครับ “ ผมรีบถามรายละเอียดการซ้อมกับพี่โด้ทันที พี่โด้ส่งยิ้มหวานให้กับผมทันที “ วันนี้คาบชุมนุมปลายลองไปทดสอบร่างกายที่สนามฟุตบอลดูนะ “ พูดจบพี่โด้ก็เดินจากไป ทิ้งให้ผมยืนตาค้างอยู่ ไอ้พี่โด้ยิ้มแล้วหล่อมาก ผมชักหลงรอยยิ้มของพี่โด้ซะแล้วซิ “ ผลั้ว ไอ้ปลายมึงเป็นบ้าอะไร ยืนยิ้มอยู่ได้ “ ผมอยากถีบไอ้สัมภเวสีตรงหน้าผมเหลือเกิน คนกำลังเคลิ้มกับรอยยิ้มของกับตัปทีมฟุตบอลรูปหล่ออยู่ กลับต้องมาโดนมารผจญ “ ไอ้เหี้ยนาย มึงตบหัวกูทำไม “ ผมเงยหน้ามองไอ้นายพร้อมกับด่ามันไปด้วย “ กูตบเรียกสติ เห็นมึงยืนทำตาเยิ้มเหมือนคนเมากัญชา “ “ ผลั้ว กัญชาพ่องมึงซิ “ ผมตบไอ้นายคืน แล้วเดินหันหลังหนีมันกลับไปที่ห้องเรียน “ ไอ้ปลายมึงจะไปไหน “ ไอ้นายมันดึงมือผมไว้ “ กูจะไปนอนเอาแรง เดี๋ยวตอนเย็นกูจะไปคัดตัวนักกีฬาฟุตบอล “ พูดจบผมก็ดึงมือออกจากมือไอ้นาย “ ไอ้ปลาย คัดตัวอะไร มึงมาคุยกับกูให้รู้เรื่องก่อน “ ไอ้นายมันเดินตามผมเข้ามาในห้อง ผมไม่สนใจมันเดินไปนั่งที่เก้าอี้ก่อนจะฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะ “ ปลายเขาจะไปเล่นบอลกับพี่โด้นะซิ เห็นพี่โด้มาชวน สงสัยปลายอยากสนิทกับพี่โด้ “ ให้ทายครับว่าเสียงเปรตที่ไหนมาขอส่วนบุญ คงทายกันถูกนะครับ ก็ไอ้ม่อนเจ้าเก่านั่นแหละครับ “ ไอ้ปลายมึงลุกขึ้นมาคุยกับกูดีๆ ที่ไอ้ม่อนพูดมันหมายความว่าไง “ ไอ้นายมันดึงผมให้ลุกขึ้น “ เออ ตามนั้น “ ผมรำคาญไอ้นาย กับไอ้ม่อน ก็เลยตอบไอ้นายไปแบบนั้น “ ไอ้เหี้ยปลาย มึงจะนอกใจกูใช่ไหม มึงลุกขึ้นมาพูดกับกูดี ๆ “ เสียงไอ้นายดังมากจนเพื่อนในห้องที่เริ่มเดินทยอยเข้ามาเตรียมเรียนในคาบบ่าย ต่างหยุดกันหน้าห้องไม่กล้าเดินเข้ามา ส่วนพวกที่อยู่ในห้องก็เริ่มทยอยเดินออกไป เหลือแต่สัมภเวสี ยืนลอยหน้าลอยตาอยู่ตัวเดียว “ นาย ใจเย็นก่อน ปลายเขาคงอยากลองประสบการณ์กับคนอื่นบ้าง “ ผมหันขวับไปที่ไอ้ม่อนทันที “ กูไม่ใช่มึงไอ้ม่อน ที่ชอบหาประสบการณ์ไปทั่ว “ หลังจากผมด่าไอ้ม่อนเสร็จผมก็เดินหนีออกไปข้างนอกทันที “ ไอ้ปลายมึงจะไปไหน มึงกลับมาคุยกับกูให้รู้เรื่องก่อน “ ไอ้นายตะโกนเรียกผม แต่มันไม่ได้เดินตามออกมา ผมหันไปมอง เห็นเจ้ากรรมนายเวร ยืนจับแขนมันไว้ “ มึงจัดการเจ้ากรรมนายเวร ที่เกาะมึงอยู่ให้ได้เสียก่อน แล้วมึงค่อยมาคุยกับกู “ ผมตะโกนตอบมันไป “ ปลายจะไปไหน ได้เวลาเรียนแล้วนะ “ ไอ้กล์อฟ หัวหน้าห้องมันถามก่อนที่ผมจะเดินลงบันได “ กูจะไปขี้ บอกอาจารย์ด้วยว่ากูท้องเสีย “ ผมบอกไอ้กล์อฟเสร็จก็เดินลงบันไดไป สักพักหนึ่ง ก็ได้ยินเสียงคนวิ่งตามมา ผมหันไปมอง “ ปลาย มึงจะไปไหน มึงมาคุยกับกูให้รู้เรื่องก่อน “ ไอ้นายมันวิ่งตามผมมาครับ “ กูจะไปขี้ “ ผมพูดเสร็จก็เดินตรงไปที่ห้องน้ำทันที ไอ้นายมันเดินตามผมมาที่ห้องน้ำ “ ไอ้ปลายมึงจะไปเป็นนักกีฬาของโรงเรียนจริงๆเหรอ “ ผมหันไปมองหน้ามันก่อนที่จะตอบมันกลับไป “ ก็จริงดิ ทำไมคนอย่างกูเป็นนักกีฬาไม่ได้เหรอ “ ไอ้นายมันส่ายหน้า “ กูไม่ได้บอกว่ามึงเป็นไม่ได้ แต่กูจะบอกมึงว่าถ้ามึงเป็นนักกีฬามึงต้องซ้อมตอนเย็น แล้วมึงจะกลับบ้านยังไง “ โอ๊ย ตายห่าผมลืมไปว่ารถเมล์กลับบ้านหมดตอน 5 โมงเย็น ถ้าผมซ้อมกีฬาผมก็จะไม่มีรถกลับบ้าน ผมหันไปมองหน้าไอ้นาย “ แต่กูอยากเป็นนักกีฬา มึงช่วยกูคิดหน่อยว่าจะทำยังไงดี “ ผมหันไปทำตาปริบๆ ให้ไอ้นาย “ เฮ้อ กูว่าแล้วสุดท้ายก็ไม่พ้นกู “ ไอ้นายพูดไปส่ายหน้าไป “ มีทางเดียวมึงต้องมาอยู่หอพัก “ ผมรีบส่ายหน้าทันที “ กูอยู่หอคนเดียวไม่ได้ กูกลัวผีมึงก็รู้ “ ไอ้นายเอามือมาตีหน้าผากผม “ แล้วใครบอกว่ากูจะให้มึงอยู่คนเดียว ยังไงกูก็ต้องมาอยู่กับมึง “ ผมดีใจมากรีบกระโดดกอดไอ้นายทันที ในที่สุดก็ถึงเวลา คัดตัวนักกีฬา แล้วก็เป็นไปตามคาดหมายผมคัดตัวติดเป็นนักกีฬาของโรงเรียน ปัญหาต่อไปก็คือการหาหอพักซึ่งไอ้นายมันรับปากผมว่ามันจะเป็นคนจัดการเรื่องทุกอย่างเอง ผมก็ไม่รู้ว่าไอ้นายไปพูดอะไรกับพ่อและแม่ผมในที่สุดผมกับไอ้นายก็ได้มาอยู่หอพักแถวหน้าโรงเรียนซึ่งเป็นหอพักชายที่ดูสะอาดและใหม่มาก ผมคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรที่มาทำให้ผมกลัว และวันนี้เป็นคืนแรกที่ผมจะต้องเข้าไปนอนในหอซึ่งก็เป็นอย่างที่ทุกคนคิดผมอยู่กับไอ้นายแค่สองคน ทั้งๆที่ห้องก็กว้างพอที่จะอยู่กันได้ถึง 4 คน “ เฮ้ย ไอ้ปาย กูได้ข่าวว่ามึงกับไอ้นายหอบผ้าหอบผ่อนหนีมาอยู่ด้วยกัน 2 คนหรอวะ “ เสียงไอ้เคมันตะโกนถามผม ตอนที่ผมเดินเข้าไปในห้องเรียน มันก็เลยได้รับเกียรติจากนิ้วกลางของผมไปเต็มๆ “ ของมึงมันเล็ก อย่าได้ไปแจกใครเขา เก็บไว้เยี่ยวเหอะ “ พูดจบไอ้เคมันก็หัวเราะผม “ ของมึงก็ไม่ต่างจากของกูหรอก “ ผมเลยหันไปด่ามัน “ ใหญ่ไม่ใหญ่มึงรู้ได้ไงเคยลองเหรอ หรือจะเอา “ ไอ้เคทำท่าจะมาดึงตัวผม “ “ผลั้ว โอ๊ย “ ไม่ต้องถึงมือผมครับไอ้นายตบหัวไอ้เคสียงดัง “ ไอ้นายกูแค่แหย่ไอ้ปาย มึงตบหัวกูซะแรงเชียว “ ผมเรียนๆเล่นๆจนถึงเวลาเย็น ผมก็ไปซ้อมบอลกับพวกรุ่นพี่ที่สนามบอล โดยมีไอ้นายไปนั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างสนามบอล “ ปลาย ทำไมนายต้องมาเฝ้าปลายด้วยล่ะ “ พี่โด้ถามผมระหว่างที่เดินออกจากสนามบอลเพื่อมาพักกินน้ำ “ พอดีผมกับไอ้นายอยู่หอเดียวกันมันก็เลยรอกลับพร้อมผม “ พี่โด้พยักหน้าแสดงความเข้าใจ “ วันหลังปลายก็ให้นายกลับขอไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่ไปส่งปลายเอง “ ผมยังไม่ทันได้ตอบพี่โด้ ก็มีเสียงแทรกขึ้นมาก่อน “ ไม่เป็นไรครับพี่โด้ผมกับปลายเราอยู่ด้วยกัน ก็ต้องกลับพร้อมกัน พี่โด้ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ “ ไอ้นายพูดพร้อมกับทำสีหน้าเหมือนจะฆ่าคนได้ “ งั้น ปลาย ก็กลับได้แล้ว เพราะตอนนี้ใจเย็นมากแล้ว “ พี่โด้รีบไล่ให้ผมกลับพร้อมกับไอ้นายทันที “ OK ครับพี่ พรุ่งนี้เจอกัน “ ผมยกมือไหว้พี่โด้ก่อนจะเดินกลับไปหาไอ้นาย ผมกับไอ้นายเดินกลับหอพักด้วยกัน ระหว่างทางไอ้นายก็แวะซื้อของกินไปจนเต็มๆสองมือ โดยมีผมเดินตัวปลิวตามมัน “ มึงจะอาบน้ำ หรือกินข้าวก่อน “ ไอ้นายมันถามผม “ กินข้าวก่อน อาบน้ำแล้วนอนเลย วันนี้กูเหนื่อยมาก “ ไอ้นายก็เลยจัดการเทอาหารที่มันซื้อมาใส่จาน ผมกับไอ้นายกินข้าวเสร็จแล้ว ไอ้นายก็เก็บถ้วยชามไปล้าง ผมก็รีบเข้าไปอาบน้ำทันทีเพราะตอนนี้ผมเหนื่อยและเพลียมาก ขณะที่ผมกำลังก้มตัวถูสบู่อยู่ก็รู้สึกว่ามีอะไรแข็งๆมาดันแถวก้น ผมหันกลับไปมองก็เห็นไอ้นายยืนแก้ผ้าประกบหลังผมอยู่ “ โอ๊ย ไอ้นายมึงทำเหั้ยอะไรเนี่ย “ ไอ้นายมันดันควยของมันเข้ามาในตัวผมจนหมดอัน “ ซี้ดดดดดดดด กูเงี่ยนกูขอนะ “ ไอ้นายพูดจบมันก็กระแทกผมมาเต็มแรง “ซี้ดดดดดด ไอ้เหี้ยแทงเข้ามาแล้วเพิ่งจะมาขอ “ ผมยังพูดไม่ทันจบไอ้นายก็จับผมพลิกหันหน้ากลับมา แล้วก็อุ้มผมจนตัวลอย ขาของผมก็เกี่ยวที่เอวของมันโดยอัตโนมัติ ไอ้นายอุ้มผมเดินไปกระแทกเอวไปจนถึงขอบเตียงมันวางผมลงที่เตียงก่อนที่มันจะยกขาของผมพาดไว้ที่ไหล่ของมันทั้งสองข้าง แล้วมันก็กระเด้าเต็มแรง “ซี๊ดดดดดดดดดด ไม่ได้เอามาหลายวันรูยังฟิตดีเหมือนเดิม “ ผมอายมันก็เลยหยิกไปที่เอวของมัน “ ก็มีแค่มึงเท่านั้นที่ได้เย็ดกู” ไอ้นายได้ยินดังนั้นมันก็จับผมพลิกหันหลัง เป็นท่าหมาแล้วมันก็กระเด้าเอวรัวเลย “ ซี็ดดดดดดดด นายกูใกล้แตกแล้ว มึงกระแทกแรง ๆเลย “ ผมพูดไปพร้อมกับชักว่าวของตัวเองไปด้วย “ซี๊ดดดดดอย่าเพิ่งรอแตกพร้อมกัน “ ไอ้นาย กระแทกเอวแรงๆ ลงมา 3 ทีก่อนที่มันจะฟุบตัวลงทับผม พร้อมกับผมที่น้ำแตกลงผ้าปูที่นอน “ เป็นไงละมึง ผ้าปูที่นอนเปื้อนหมดแล้ว จะนอนได้ไหม “ ผมหันไปด่าไอ้นาย “ มึงไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวกูจัดการเอง “ ผมก็เลยต้องเดินไปอาบน้ำอีกครั้ง พอเดินออกมาไอ้นายก็จัดการเปลี่ยนผ้าปูที่นอนเรียบร้อยแล้ว “ ดีนะเนี่ย ที่กูเตรียมผ้าปูที่นอนมาหลายผืน “ ไอ้นายหันมาบอกผม “ นี่มึงกะจะเย็ดทุกวันเลยใช่ไหม “ ผมกระชากหัว ไอ้นายลงมาถาม มันไม่ตอบผมได้แต่ยิ้ม แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป “ สรุปว่า กูคิดผิดใช่ไหมที่มาอยู่หอกับมึง “ ผมรีบถามไอ้นายทันที ที่มันออกมาจากห้องน้ำ “ แล้วมึงคิดว่ามึงอยู่หอคนเดียวได้หรือเปล่าล่ะ “ ไอ้นายมันถามผมกลับ “ เออ แต่กูขอแค่วันละรอบนะ ไม่งั้นกูไม่มีแรงซ้อมบอลแน่ๆ “ ผมพูดจบก็รีบเอาผ้าห่มคลุมโปงทันที “ ครับ “ ไอ้นายมันดึงผ้าห่มที่คลุมหน้าผมออก “โอ๊ยไอ้ปลายมึงชกหน้ากูทำไม “ “ ก็มึงเสือกหอมแก้มกูทำไมล่ะ “
& ]* Q$ J+ F" F' C6 j9 l# E: p กลับมาแล้วนะครับ ตอนนี้อาการยังทรงอยู่ คิดถึงทุกคนมากก็เลยมาแต่งนิยายให้อ่านต่อ น่าจะตามมาเรื่อย ๆ นะครับ ขอบคุณที่ไม่ทิ้งกัน
8 k- n' i9 K" e. I: s by นักรบสยบไพรี6 D* R. g. q& B3 g1 P2 D2 \3 U8 _- u
! R" i2 q" n* i5 ^8 P; h
|