% B7 a5 }1 `3 m% P
ในที่นี้มีใครกลัวอะไรที่เป็นเบสิคแบบคนอื่นก็กลัวกันไหมครับผมพีคนเดิมเอง ผมเป็นคนกลัวแมลงสาปแบบกลัวมาก เคยไหมครับแบบฝังใจของผมคือตอนเด็กๆเรากลัวเพราะมันบินเข้าหาเรา จนเราล้มแล้วมันบินมาเกาะหน้าผากเราจนทำให้เรากลัวมันขึ้นสมองเลยก็ว่าได้เห็นของปลอมก็กลัวแล้วครับยังมีอย่างอื่นที่กลัวบ้างแต่แมลงสาปนี่คือนัมเบอร์วันมากจะมีพ่อกับแม่และเพื่อนสนิทของผมเท่านั้นที่รู้ว่าผมเนี่ยเกลียดแมลงสาปมากคือเคยมีเพื่อนเอาแมลงสาปเนี่ยวางบนของขวัญวันเกิดเราที่มันให้มาแล้วคิดดูสิครับในกล่องมันเป็นตุ๊กตาแมลงสาปคือพอเห็นปุ๊ปเอาไปคืนเพื่อนเลยใครอยากได้ไม่ใช่ผมคนนึงอ่ะพอมันแกล้งผมได้สำเร็จ มันถึงเอาของขวัญอีกอันมาให้แทนแต่ตุ๊กตาตัวนั้นก็ตามมาหลอกหลอนเวลากลุ่มเพื่อนจะไปเที่ยวกันด้วยการที่ผมตื่นมาจะเจอน้องปีเตอร์นี้เกาะอยู่บ่นอกผมผมก็จะแบบตกใจแล้วไล่เตะตัวต้นเหตุเสมอ และผมไปรู้ความลับจากแม่พี่เต้มาครับว่าพี่แกเกลียดพริกหยวกมากเพราะเหมือนแกฝังใจตั้งแต่เด็กๆที่ตากับยายแกบังคับให้ทานแล้วแกก็ต้องทานจนมันเป็นการฝังใจของแกที่ไม่ชอบพริกหยวกเลย ผมเลยมีแผนที่คิดจะแกล้งแกไว้ว่าวันนี้ผมจะสั่งอาหารที่มีแต่พริกหยวกล้วนๆเลยคอยดุจะเอาคืนแกบ้างอยู่กับพี่เต้เวลาทานอาหารผมนี่แบบเหมือนทานกับพ่อมากครับเพราะแกจะบังคับให้กินผักตลอดอึดออดก็ไม่ได้ ใครบอกว่าผู้ชายจะกลัวเมียไม่เห็นจะจริงเลย แต่วันนี้หล่ะที่พี่เต้ต้องขยาดแน่ๆถ้าเห็นกับข้าวที่ผมแวะซื้อไปให้ผมสั่งผัดกระเพราใส่พริกหยวก ไข่เจียวพริกหยวก ผักผัดพริกหยวก และก็หมูผัดพริกเผาใส่พริกหยวนเรียกได้ว่าครั้งนี้จะไปออมแรงให้แล้วชอบบังคับผมทานผักดีนักคราวนี้แกจะได้เจอเองเสียบ้างเวลาถูกบังคับให้กินของที่เราไม่ชอบเนี่ยมันเป็นยังไงกัน “ตัวเล็กวันนี้ซื้ออะไรมาให้พี่ทานหืมไม่ยอมให้พี่ลงไปซื้อด้วย”หึหึยังไม่รู้ชะตากรรมไงครับ “ตัวเองไปนั่งรอไปแต่ต้องทานให้หมดนะของโปรดตัวเองเลย” “ครับตัวเล็กรู้ใจพี่จริงๆ เดี๊ยวพี่ไปตักข้าวให้นะ” ส่วนผมก็จัดโต๊ะรอแกครับพอแกถือจานข้าวมา สีหน้าแกเริ่มวิตกกังวลแล้วครับก็เมนูตรงนี้ไม่มีอะไรที่กชอบเลยครับ “ตัวเล็กพี่เอ่อ....” “นั่งครับถึเวลาทานข้าวแล้วครับตัวเอง” “เอ่อ......เอ่อ.....”พูดไม่ออกเลยครับผมนี่โคตรสะใจเลยนานๆได้เอาสักที “ตัวเองทานอันนี้สิครับอร่อยนะ”ผมตั้งผัดผักแต่เน้นที่พริกหยวกให้แก “แสบนะเราไปรู้ความลับพี่มาได้ อย่าให้พี่ได้เอาคืนนะ” “โอ๊ยกลังจุงฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ แบร่ ค่อยๆกินนะครับมีอีกเยอะนะตัวเอง” ได้ทีผมนี่ขี่แพะไล่เลยครับนานๆจะเจอพี่แกนั่งพะอึดพะอมทานข้าวแกคงแค้นผมน่าดูคืนนั้นแกนอนหันหลังให้ผมเลยครับ ตอนแรกใจแป๋วเลยสงสัยพี่แกโกรธจัดผมเลยไม่กล้าทำอะไรมากแต่พอตื่นเช้ามากลับไม่มีอะไรเกิดขึ้นผมเลยคิดว่าแกคงแบบหายโกรธแล้ว จนเรากลับใช้ชีวิตกันปกติครับแต่พอถึงวันศุกร์นี้ผมต้องกลับไปนอนบ้านพี่เต้ต้องไปนอนด้วยผมก็รอพี่เต้แกมารับกลับบ้าน พอแกมันถึงที่ทำงานผมแกบอกมีของจะให้ตอนนั้นรถติดอยู่ตรงทางด่วนครับแกยิ่นกล่องไม่ใหญ่ไม่เล็กให้ครับ พอผมเปิดมาผมนี่นั่งนิ่งเลยครับในกล่องมีแมลงสาปปลอม กิ้งกือ งูยาง คางคกขอเล่นคือแบบมาจัดเต็มมากครับแล้วผมเรียกได้ว่าเกลียดตัวพวกนี้มากจะดิ้นหนีก็ไม่ได้อยู่บนรถอีก สะใจพี่เต้เขาไงครับที่เห็นอาการกลัวผมได้คือมันจะเป็นของปลอมผมก็กลัวมันฝังใจนี่ครับ ผมก็คิดว่าแกจะหยุดที่ตรงนั้นป่าวเลยครับพอกลับมาถึงบ้านผมงอนแกเดินไปอาบน้ำก่อนเลยพอเปิดประตูออกมาจะงูยางครับห้อยอยู่ตรงประตู ผมนี่กรี๊ดลั่นบ้านพี่แกเห็นเหตุการณ์ก็ขำใส่ผม ผมเลยรู้เลยว่าเจ้าแผนการนี่พ่อผมแน่ๆ พอจะไปกินข้าวพี่แกเอื้อมมือให้ผมจูงมือแกไปด้วยกันผมเอามือประกบมือพี่เต้เหมือนอะไรอยู่ตรงฝ่ามือเจอแมลงสาปปลอมนอนอยู่บนฝ่ามือแกด้วยความรีบเลยกระโดดหนีแต่ดันแขนชนขอบประตูแกรีบหันมาขอโทษผมแต่ผมมีแผนสำรองไว้แล้วผมควักเอาแมงมุมยื่นใส่แก เพราะผมรู้จากแม่พี่เต้ว่าพี่เต้แกเกลียดแมงมุมมากแต่แกไม่ระวังไงครับ เลยไปชนกำแพงหัวแตกครับ คราวนี้ใครซวยหล่ะครับผมนี่หล่ะครับต้องให้พ่อออกรถไปส่งแกที่โรงบาล พอกลับมาก็โต๊ะทานข้าวนี่เงียบกริบเลยครับพ่อผมนั่งหน้านิ่งมากส่วนพี่เต้แกก็โอบกอดปลอบผม ก็ผมกลัวพ่อดุนิครับพอทานข้าวเสร็จพ่อเลยเรียกพี่เต้เข้าไปคุย ผมนี่ยิ่งใจไม่ดีไปใหญ่จนพี่เต้กลับมาในห้องผมนี่น้ำตาแตกเลยไม่น่าไปแกล้งแกแบบนี้เลยครับเราเลยปรับความเข้าใจกันแทนมีแต่ผมนี่หล่ะที่ร้องไห้เพราะทำให้พี่แกหัวแตกนี่ครับพอตอนเช้าเหมือนพี่เต้แกไข้ขึ้นผมเลยต้องดูแลแกก่อน พอผมลงมาเอาข้าวจะเอาไปให้พี่เต้ทานก่อนแล้วทานยาแต่ดันเจอพ่อก่อนน่ะสิครับแล้วผมกำลังถือถาดข้าวอยู่แกเลยแบบดูแลลูกเขยแกดีๆนะผมก็ทำหน้าเอือมระอาใส่แก แกดันหันมาเห็นผมเลยโดนหยิกพุงนี่สิครับยืนบิดให้แกปล่อยเสียกว่าแกจะปล่อยได้เนื้อผมนี่แดงไปหมดแล้ว พอเอาข้าวขึ้นมาได้ด้วยความหมั้นไส้พี่เต้แกเลยทุบไข่แกไปทีนึงแต่พ่อผมนี่สิครับดันเดินตามขึ้นมาด้วยแล้วดันเห็นเหตุการณ์ด้วยผมเลยโดนตบหัวทิ่มเลยครับพี่เต้ที่สะดุ้งตื่นมาไม่รู้เรื่องกลายเป็นขำผมแทนก็พ่อเล่นไปปกป้องลูกตัวเองเลยน่ะสิครับ พ่อก็นั่งเฝ้าผมนั่งป้อนข้าวป้อนยาพี่เต้แล้วขู่ผมก่อนจะเดินออกไปอีกว่าถ้าผมแกล้งอะไรพี่เขาในช่วงนี้ให้มาฟ้องพ่อโดยตรงเลยผมนี่แบบลืมตัวไงครับเลยเบะปากใส่ พี่เต้เห็นเลยหันหันมาดีดปากผมผมนี่ร้องลั่นเลยครับก็ข้างที่แกดีดมามันเป็นสิวตรงข้ามแก้มผมนี่เจ็บสองเด้งเลยก็ว่าได้ไม่มีแล้วครับคำว่าสงสารตอนนั้นรอจังหวะให้พ่อผมเดินออกไปก่อนผมจะทุบให้ใครจะไปยอมอยู่ก็ดีดมาได้โคตรเจ็บเลยทำไมมาทำแบบนี้ใส่ หลังจากเหตุการณ์นี้มันทำให้ชีวิตคู่ของผมสองคนแบบเรียนรู้กันมากกว่าเดิมว่าจะแกล้งอะไรควรคิดให้ดีๆก่อนเพราะว่าอุบัติเหตุไม่รู้จะเกิดขึ้นมาอีกตอนไหน ครั้งนี้อาจจะไม่มีอะไรมากนะครับ # `2 [1 z: x- T0 M! J$ T
|