ปัญหาหลักของชีวิตคู่คือแฟนเก่าขอเราหรือของแฟนเราที่มักจะมาทักทายแต่ในรูปแบบไหนก็ว่ากันอีกทีผมพีครับจำผมกันได้ไหม ผมย้ายมาอยู่กับพี่เต้เข้าเดือนที่สี่ได้แล้วครับความลับของเราสองคนเรียกได้ว่าแทบไม่มีอะไรปกปิดกันเลยก็ว่าได้ มือถือของผมกับแกคออยากดูอยากเช็คเอาเลยเพราะเราอยู่กันด้วยความเชื่อใจแต่พี่เต้เขามีพิรุธแปลกบางทีนั่งพิมพ์ไลน์ไปยิ้มไป พอผมเงยหน้าไปมองก็กดๆพอผมเอามือถือมาเล่นดันเห็นว่าแกลบแชททิ้งตอนแรกไม่รู้หรอกครับแต่พอไปเล่นในคอมแกถึงรู้ว่าแกลบ เพราะลบในมือถือในคอมมันไม่ลบตามเห็นแกคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งแถมนัดเจอกันวันเสาร์นี้ด้วยผมจำได้ดีเลยคนนี้เป็นแฟนเก่าของพี่เต้เขาเลยผมก็นั่งอดทนรอให้พี่เต้แกพูดนะว่าเสาร์นี้แกจะชวนผมไปไหมยอมรับเลยว่าตอนนั้นคืองี่เง่ามากหงุดหงิดถึงขั้นจับผิดเลยหล่ะครับผมเห็นตั้งแต่วันอังคารเชื่อไหมครับแกก็แอบคุยกันจนถึงวันศุกร์ผมเลยแบบพรุ่งนี้แล้วนะไม่คิดจะบอกหรือจะชวนไปไหนเลยใช่ไหมแถมแกติดมือถือมากจนแกอาบน้ำ ผมเก็บกระเป๋าเดินออกจากห้องไปบ้านเพื่อนสนิทผมเลยไม่กลับบ้านเพราะถ้ากลับบ้านตอนนั้นคือยังไงพี่เต้ก็ตามเจอผมเลยไปหาเพื่อนผมที่ชื่อเม้งแทนเม้งเป็นเพื่อนสนิทที่เรียกได้ว่าตั้งแต่ประถมเราเรียนห้องเดียวกันตลอดแม้กระทั่งจบมหาลัยผมวางแผนมาแล้วว่าจะไปนอนคอนโดเม้งมันเพราะไม่อยากไปรบกวนมันที่บ้านเพราะว่าลูกเมียมันอยู่เดือนที่บ้านครับ(เพื่อนผมมีลูกแล้วครับ)เลยขอไปอาศัยที่คอนโดแทน โดยผมขอไอ้เม้งไว้ว่าห้ามบอกใครว่าผมไปอยู่ไหน 2 c4 [9 S4 Z7 ?/ g* E: r% x* a
พอผมมาถึงคอนโดเม้งมันมันก็มาเปิดห้องให้ตลอดทางที่ผมนั่งแท็กซี่มาพี่เต้โทรเข้ามายี่สิบกว่าสายไลน์มาหาผมด้วยแต่ผมไม่รับสายไม่เปิดอ่านเลยพอผมเจอหน้าไอ้เม้งมันคงรู้หล่ะครับว่าผมเจออะไรมามันเลยไม่กล้ากวนผมเลยมันไขกุญแจห้องให้แล้วก็บอกรายละเอียดนิดหน่อย พอมันกลับไปแล้วผมปิดเครื่องเลยผมบอกมันแค่ว่าถ้ามีอะไรโทรเข้าเบอร์ห้องมันแทนผมไม่พร้อมจะคุยกับใครตอนนี้ เลยกดเข้าเฟสบุ๊คผมออนในโน๊ตบุ๊คพี่เต้แกส่งข้อความมาหาผมไม่เปิดอ่านเลยปล่อยไปแบบนั้นยังไม่พร้อมจะคุยกับแกตอนนี้ แต่ภาพที่ทำให้ผมคิดมากกว่าเดิมเลยคือภาพพี่เต้ถ่ายคู่กับพี่เต้แล้วแทคมาหาผมดุจากชุดคือชุดทีแกใส่ไปทำงานวันนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลยตอนนั้นหูอื้อตาลายไปหมดคืนนั้นผมนอนไม่หลับเลยผมได้แต่โทษตัวผมเองว่าทำไม ทำไม เพราะอะไร 6 i7 N! [- D! s, u' G5 a
ตอนเช้าผมตื่นขึ้นมาด้วยเสียงออดหน้าประตูคอนโดสงสัยจะเป็นไอ้เม้ง และก็จริงๆครับเป็นไอ้เม้งแต่มันไม่ได้มาคนเดียวครับมันพาพี่เต้มาด้วย ในตอนนั้นคือผมทำเมินเขาทันที อยากทำผมเสียใจดีนักไอ้เม้งก็ทำเนียนไปหยิบจับของในห้องครัวแต่เสียงออดหน้าห้องก็ดังขึ้นมาอีกกลุ่มเพื่อนผมเองครับ ไอ้ต่อ มิน และกัน มากันพร้อมหน้าแต่ละคนหิ้วของเข้ามาด้วยผมก็เลยแบบมีอะไรกันหรอ เพราะผมงงที่สุดครับ พวกมันไม่พูดพร่ำอะไรเลยครับเดินเข้าห้องไอ้เม้งอย่างกับบ้านมันเองครับแต่งงครั้งที่สองคือมันยกมือไหว้พี่เต้เหมือนสนิทกันมานาน(ผมลืมเล่าไปครับผมคบกับพี่เต้ตอนผมอยู่ปีสองแล้วพี่แกอยู่ปีสี่ตอนนั้นผมบอกเลิกพี่เขาแล้วพวกมันก็ไม่ได้อะไรเพราะว่าให้ผมตัดสินใจกันเองแต่ผมเวลามีแฟนจะพามาแนะนำกับกลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้ก่อนเลยเพราะว่าเราสนิทกันมากที่สุดแต่ที่ผมกลับมาคบกับพี่เต้มีแค่ไอ้เม้งคนเดียวที่รู้นะทำไมพวกมันถึงรู้ได้เนี่ยไม่เข้าใจเลยจริงๆ)จนไอ้เม้งมันเรียกสามตัวนี้ไปช่วยงานในครัวคราวนี้เหลือแค่ผมกับพี่เต้สองคนครับบอกเลยตอนนั้นคืออึดอัดมากผมไม่ชอบเวลาแบนี้เลย “ตัวเล็กครับโกรธอะไรพี่ครับ หืมคนดี” “..................................”ผมไม่พูดด้วย “หันหน้ามาคุยกับพี่ก่อนเร็วครับ” “...............................................”ที่หันหนีคือน้ำตาผมไหลอาบแก้มอยู่ครับ “โอ๋ๆๆๆไม่ร้องสิครับ โกรธอะไรก็พูด ไม่พอใจอะไรก็พูดสิครับไม่ใช่เงียบไปแบบนี้พี่ใจไม่ดีเลย” “เราเลิก..กัน..........”ตอนนั้นคือผมไม่ทนแล้ว “ไม่ครับพี่ไม่เลิกตัวเล็กฟังพี่ก่อนนะ”ผมยังพูดไม่ทันจบเลยครับ พี่แกพูดสวนออกมา “แล้วทำไมต้องมีความลับกับผมทำไมต้องโกหก ทำไมไม่พูดตรงๆ ทำไมต้องนอกใจกัน ฮึกฮือๆๆๆๆ”ตอนนั้นผมไม่อยากทนอะไรอีกต่อไปแล้วครับ “เดี๋ยวนะครับใครนอกใจเราหืม คิดอะไรอยู่ไหนเล่าให้พี่ฟังซิ” ตอนนั้นคือผมใส่แกเป็นชุดเลยครับตั้งแต่เริ่มเรื่องเลยผมตามเช็คแกตลอด แม้กระทั่งกลางคืนที่แกแอบไปคุยไลน์ผมพูดไปร้องไห้ไป พี่แกกอดปลอบผม พอผมพูดจบไฟในห้องไอ้เม้งดับครับผมตกใจมากแบบทำไมคอนโดหรูขนาดนี้ยังมีอีกหรอที่ไฟดับเนี่ยแต่มีแสงเทียนสว่างมาจากห้องครัวครับ “แฮปปี้เบริ์ดเดย์ทูยูแฮปปี้เบริ์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบริ์ดเดย์ทูยู”เพื่อนผมครับเดินถือเค้กออกมาจากห้องครัวครับ “เป่าเค้กสิครับตัวเล็กฮ่าๆๆๆๆโอ๊ยกูเลี่ยนว่ะ”อาการนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนครับไอ้เม้งนี่หล่ะที่เดินถือเค้กออกมา “อธิฐานก่อนนะครับ.....”พี่เต้แกมากระซิบที่หูผมครับ “ฟู่ว์”พอผมเป่าเสร็จมันมองพวกมันเรียงตัวเลยครับ ถ้าเป็นแบบนี้ผมโดนแล้ว จริงตามที่ผมคิดไว้จริงๆเลยครับมันเป็นแผนของไอ้กันครับ สงสัยแค้นเพราะปีก่อนผมวางแผนเซอร์ไพร์มันแบบนี้เหมือนกันว่าแฟนมันเกิดอุบัติเหตุเพราะมันมาแบบ ผมหันไปหาพี่เต้คนแรกเลยครับ “ใครวางแผนหา ตอบมาเดี๋ยวนี้เลยนะ” “โอ๊ยตัวเล็กอย่าดึงหูพี่สิครับพี่ไม่รู้เรื่องนะ พี่ไม่เกี่ยวเลย”เห็นไหมครับที่นี่หล่ะไม่เก่งเหมือนสามสี่วันที่ผ่านมา “มึงอย่าไปทำพี่เขาเลยกูนี่หล่ะเป็นคนวางแผนเอง”ไอ้กันครับมันคงสงสารพี่เต้ที่โดนผมดึงหู “แล้วมึงรู้ได้ไงว่ากูกลับมาคบกับพี่เต้”ผมพลาดแล้วครับไม่น่าพูดคำนั้นออกไปเลย “ก็ใช่ไงพวกกูสามคนมันไม่เคยสำคัญไงหล่ะ”คราวนี้เป็นเสียงของไอ้มิน “โอ๋พวกมึงไม่งอลกูน้า”ผมพูดพร้อมกับไปกอดคอพวกมันครับ “ตัวเล็กกลับมานั่งนี่เลย”พ่อตามครับไม่เข้าใจผมจะคุยกับเพื่อนไม่ได้หรือไง “กูว่ามึงกลับไปนั่งกับพี่เต้ก่อนเถอะก่อนที่พวกกูจะโดนฆ่า”ผมก็งงว่าทำไม ไอ้เม้งไม่ได้พูดธรรมดานะครับ มันหลักผมไปหาพี่เต้ด้วย “ไปเลี่ยนชุดก่อนเลยนะเกงในก็ไม่ใส่ไม่อายเพื่อนหรือไงหืม” พอพี่เต้แกทักผมเลยสำเหนียกตัวเองได้ว่าชุดที่ผมใส่ของไอ้เม้งมันครับ กางเกงขาบานมากด้วยความอายเลยเดินเข้าห้องไอ้เม้งไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดออกมาใหม่ครับออกมาพวกมันนั่งคุยนั่งเล่นกับพี่เต้ แต่เหมือนรุมเม้าอะไรกับพี่เต้เนี่ยหล่ะครับแบบเหมือนบอกความลับพอไอ้ต่อมันหันมาเห็นผมที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูมันเลยแกล้งไอเสียงดังๆครับ พวกทีเหลือก็พิรุธมาก อย่างกับผึ้งแตกรังไอ้เม้งที่ได้สติก็เนียนเรียกพวกเราไปกินข้าวครับ พอกินข้าวกินเค้กเสร็จแล้วพวกมันบอกพี่เต้ว่าให้พาผมไปเคลียในห้องก่อน เพราะดูเหมือนผมจะงงมากที่สุด “ตัวเล็กหายโกรธพี่นะครับ ทั้งหมดพี่ผิดเองหล่ะ พี่ไปปรึกษาเม้งเขาว่าจะเซอรไพร์วันเกิดเรายังไงดีแต่เม้งดันเรียกประชุมทีม เราไม่เอ๊ะใจหรอทำไมพี่ลบแชทในมือถือแต่ไม่ลบในคอมแล้วคนในแชทไลน์เรารู้ไหมใคร”พี่เต้ยิ่งเล่าผมยิ่งงงครับว่ามันเกิดอะไรขึ้น “เดี๋ยวๆนะพี่จะพูดว่าพี่ไม่ได้คุยไลน์กับพี่รินหรอ” “ใช่ครับพี่คุยกับกัน เพราะเขาเป็นคนวางแผนทั้งหมดแถมยังเป็นคนไปชวนรินมาทานข้าวด้วยเมื่อวาน แถมยังเป็นคนแท็กภาพหาอีก”ผมนี่แบบอยากออกไปตบกะบาลพื่อนมากครับตอนนี้ “ไม่ต้องมาพูดเลยนะงดไปเลยสองอาทิตย์ห้ามาแตะต้องตัวเค้าด้วย แล้วเค้าจะนอนบ้านส่วนตัวเองนอนคอนโดไปคนเดียวเลยชอบแกล้งเขาดีนัก”ผมพูดรัวออกมาแบบนี้แกทำหน้าจะร้องไห้เลยครับ “ไม่เอาสิพี่ยอมงดก็ได้แต่ไม่ยอมให้ไปนอนบ้าง พี่จะนอนกอดเรา ไม่ยอมข้อเสนอนี้”งอแงงเปนเด็กมาก “หึหึก็ได้ถ้าอยากให้เค้านอนที่ห้องด้วย เดือนนี้งบหนังสือเค้าไม่จำกัด กล้าป่าว”นานๆทีที่โอกาสจะมาถึงผมซะทีครับใครจะปล่อยให้หลุดมือ “โอเคดีลแต่เวลาอ่านก็ตามตารางเดิมนะไม่มีอิดออด”ต้องให้ได้แบบนี้ขอเปย์มาก่อนอ่านเมื่อไหร่ก็ได้ครับไม่รีบร้อน หลังจากที่เคลียกันเสร็จผมเดินออกมานอกห้องเห็นเพื่อนๆตั้งวงแล้วครับ เหล้าพร้อม วงไพ่ก็พร้อม เรากินกันตั้งแต่เช้าเลยครับ จนถึงเย็นๆพวกเราตกลงกันว่าคืนนี้จะนอนที่ห้องไอ้เม้งอีกคืนพวกมันยังแซวผมว่าถ้าจะขืนใจพี่เต้ก็เสียงเบาๆหน่อยนะ เดี๋ยวพวกมันนอนไม่หลับแล้วพวกมันไม่มีคู่มาด้วยไงครับ วันเกิดปีนี้เป็นปีที่ผมมีความสุขมากที่สุดเพราะทุกปีผมนี่จะเป็นคนวางแผนในการเซอร์ไพรเพื่อนๆจนพอกลับมาคบกับพี่เต้ช่วงต้นปีเลยแบบทำให้ลืมๆเรื่องพวกนี้ไปเลยจนวันนี้โดนเข้ากับตัวผมมัวแต่เครียดเรื่องพี่เต้จนลืมวันเกิดตัวเองไปเลยแล้วพวกเพื่อนๆผมมันรู้ดีไงครับว่าการจัดฉากแบบนี้จะทำให้ผมนั้นลืมทุกสิ่งอย่างแต่ก็ไม่เป็นไรครับเพื่อนกันนี่เนอะ ผมบอกเลยวันเกิดไอ้ต่อปลายปีนี้ไม่รอดแน่ๆผมเตรียมวางแผนกับเพื่อนๆผมแล้วว่าเราจะทำยังไงกับมันดี ผมก็เอ๊ะใจว่าทำไมพ่อกับแม่ไม่โทรหาผมเลยหรอขนาดผมหนีออกมาจากคอนโดพี่เต้แต่เปล่าเลยครับมันถูกจัดฉากไว้หมดแล้ว * _ t5 Q" c/ h/ N- ~' U# W- f
|