เรื่องของพลาส 6 (เมื่อผมหลงผิด)

Part11

สวัสดีครับทุกคน ผมพลาสเองนะ มาลงต่อละครับ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ลงเลย ติดเรียนหนักโครต
ใครที่ยังไม่ได้อ่านอันเก่าไปอ่านก่อนนะครับ ลิงค์อยู่ข้างล่างนี้นะ

http://www.g4guys.com/thread-118676-1-1.html

นี่ก็ตอน6กันแล้ว ขอบคุณทุกคนที่คอยติดตามเรื่องของผมนะครับ มาต่อกันเลย *ตอนนี้มีดราม่านิดหน่อยนะ

"พลาส" พี่เอเรียกชื่อผม น้ำเสียงดูกังวล
"ไม่เป็นไรพี่เอ ผ่านมันไปด้วยกันนะ" ผมพูดจบแล้วเอามือผมไปกุมมือพี่เอไว้

ผมขับรถมาจอดที่หน้าบ้านของพี่เอ เราสองคนค่อยๆเดินเข้าไปในบ้าน
"ผมขอคุยกับลูกผม คุณกลับไป" พ่อพี่เอพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ผมกำลังจะเดินออกไปรอหน้าบ้าน
"ไม่!" พี่เอพูดขึ้นแล้วจับมือผมไว้
"พลาสต้องอยู่ด้วย" พี่เอพูด
"ไอ้เอ!" พ่อพี่เอเริ่มดุพี่เอ
"พลาสต้องอยู่กับผม ผมไม่ให้พลาสไป" พี่เอพูดเสียงแข็ง
ผมเห็นท่าไม่ดี เลยจะเอามือพี่เอออกก่อน แล้วจะเดินไปรอหน้าบ้าน ให้พี่เอได้คุยกับครอบครัวดีๆก่อน
"ไม่เอานะ ไม่ให้ไป" พี่เอเริ่มเสียงอ่อน แต่จับมือผมไว้แน่นกว่าเดิม  ผมเริ่มเกร็ง หันไปมองพ่อพี่เอที มองพี่เอที แบบคนทำตัวไม่ถูก
"เออ งั้นก็คุยกันทีเดียวเลย มึงทำอะไรลงไปเอมึงรู้มั้ย" พ่อพี่เอถามพี่เอด้วยน้ำเสียงแข็ง ดูน่ากลัวมาก
"คือ. คือผม.." พี่เอยังไม่ทันพูดจบ
"ผมเป็นคนเริ่มเองครับ ผมเป็นคนทำพี่เอเป็นแบบนี้เองผม.. ผมขอโทษ" ผมรีบพูดตัดบทพี่เอ
"ไอ่พลาส" พี่เอพูดเบาๆแล้วเอาศอกมาสะกิดไหล่ผม
"กล้าดีนิ เป็นลูกผู้ชายดี ที่ยอมรับความจริง" พ่อพี่เอพูดเบาๆแล้วเดินมาตรงหน้าผม
"คุณรู้ใช่มั้ย ว่าตอนนั้นคุณทำอะไร" พ่อพี่เอถามผม
"รู้ครับ" ผมตอบ
"คุณทำชีวิตคนคนนึงเปลี่ยนไป คุณรู้มั้ย" พ่อพี่เอถามผมอีกครั้ง
"รู้ครับ" ผมตอบ ตอนนั้นยอมรับว่าเริ่มหน้าเสีย ใจไม่ดีแล้ว แต่ก็พร้อมเจอทุกอย่าง
"ผมอยากให้คุณออกไป" พ่อพี่เอพูดเบาๆกับผม พี่เอหันมา น้ำตาเริ่มไหลแล้วครับ
"พ่อ ไม่เอาแบบนี้" พี่เอพูดทั้งน้ำตา
"ขึ้นห้องไปเอ แล้วคุณก็กลับไปได้แล้ว" พ่อพี่เอพูด ตอนนั้นผมยืนนิ่ง ทำอะไรไม่ถูก ทุกอย่างดูแย่ไปหมด เป็นการเริ่มต้นปีใหม่ที่ไม่มีความสุขเลย
"ออกไปได้แล้ว" พ่อพี่เอตะโกนใส่ผม ผมค่อยๆเดินออกมา มันทำใจไม่ได้จริงๆครับ ผมเข้ามานั่งร้องไห้ในรถ ในหัวได้แต่คิดว่าเราทำอะไรผิดไป ทำไมเราต้องออกมา ทุกอย่างวนเวียนตีกันในหัวของผม ผมขับรถออกมาจากหน้าบ้านพี่เอ ขับออกไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมาย จนเย็น
ด้วยนิสัยเด็กน้อยของผม คิดอะไรไม่ออกก็จบด้วยการกินเหล้า ผมเข้าไปที่ผับแห่งนึงย่านทองหล่อ ผมกินไปเยอะมาก จนเริ่มเบลอ
"นั่งเป็นเพื่อนมั้ยคะ" เสียงหญิงสาวผู้หนึ่งพูด ผมค่อยๆรวบรวมสติหันไปมองร่างของเธอผู้นั้น
"ได้ครับ" ผมตอบไปเบาๆ เธอคนนั้นสวยมาก น่าจะเป็นเด็กในร้านนั้นแหละครับ เธอเดินเข้ามานั่งชิดผม
"ทำไมดื่มเยอะแบบนี้ล่ะ เครียดอะไรมาหรอ" เธอคนนั้นถามผมแล้วเอามือทั้งสองข้างมาจับแขนผม ผมไม่ได้ตอบอะไร ผมยกแก้วเหล้าดื่มต่อไปประมาณ2แก้ว สติผมเริ่มน้อยลงเรื่อยๆ
"เครียดอะไร เราช่วยได้นะ" หญิงสาวคนนั้นพูดออกมา แต่ผมไม่ได้สนใจอะไร ตอนนี้ตาผมเริ่มมัว มันเหมือนโลกหมุน แล้วผมก็ไม่รู้เรื่องอะไรเลย จนผมเริ่มได้ยินเสียงคนคุยกันแว่วเข้ามาในหู ผมพยายามจะลืมตาแต่ลืมไม่ขึ้น เพราะรู้สึกหน่วงมาก
"มันเป็นแบบนี้ได้ไง" ผมได้ยินเสียงผู้ชายกำลังพูด แล้วมีเสียงผู้หญิงตอบกลับมา
"พี่เค้าชวนหนูมาค่ะ ละพี่.."
"พี่เป็นพี่ชายเค้าน่ะ" เสียงนั้นตอบเสียงผู้หญิงกลับมา ผมพยายามรวบรวมสติให้ได้มากที่สุด จนลืมตาได้
"ตื่นแล้วหรอ จะกลับกับพี่มั้ย" เสียงนั้นพูดกับผมเบาๆ นั่นคือพี่เอ ผมตกใจมาก สภาพผมตอนนั้นใส่แค่กางเกงยีนส์ตัวเดียว แต่ไม่ใส่เสื้อ กับผู้หญิงคนที่ผมเห็นในผับ เธออยู่ในสภาพนุ่งผ้าขนหนูไว้แล้วเอาเสื้อมาคลุมไหล่ นั่งอยู่ที่โซฟา ผมนั่งอึ้งกับเหตุการณ์นี้สักพัก
"ว่าไง จะกลับกับพี่มั้ย" พี่เอถามผมเบาๆอีกครั้ง
"กะ กลับครับ" ผมตอบไปแบบยังเหวอกับเรื่องนี้อยู่
พี่เอหันไปมองผู้หญิงคนนั้น แล้วถอดนาฬิกาวางใส่มือน้องคนนั้นไป
"พี่ขอโทษนะ ขอโทษแทนน้องพี่ด้วย" พี่เอพูดจบก็หันมามองผม
"พี่จะไปรอที่รถ" แล้วพี่เอก็หยิบกุญแจรถผม แล้วเดินออกจากห้องไป ผมรีบหยิบเสื้อมาใส่ แล้วเดินเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น
"เธอทำแบบนี้ทำไม" ผมถามเธอน้ำเสียงเบาๆ แต่น้ำตาเริ่มไหลออกมาแล้ว
"พี่ก็ชอบไม่ใช่หรอ" เธอตอบผมมา ผมนึกถึงพี่เอที่เดินออกไปแล้ว เลยรีบวิ่งตามลงไป
"เอ เดี๋ยว" ผมรีบวิ่งไป พี่เอกำลังจะเปิดประตูรถ
"ทำไมมึงตอบมันไปแบบนั้น กูไม่ได้เป็นพี่น้องกับมึง กูเป็นแฟนมึงไง" ผมพูดแล้วจับมือพี่เอ
"กูว่าไม่ใช่ว่ะพลาส" พี่เอพูดตอบผมมาแล้วก้มหน้า
"ใช่ดิ มึงแฟนกูไงเอ" ผมตอบ
"แฟนกันหรอ แล้วคนนั้นใคร แล้วมึงให้ของขวัญปีใหม่แฟนมึงแบบนี้หรอพลาส กูหนีออกมาหามึงที่บ้านก็ไม่เจอ กูโทรมาก็มีเสียงผู้หญิงรับเค้าบอกว่าอยู่โรงแรม กูรู้แล้วว่ามากูต้องเห็นกับอะไร แต่กูก็มาเพราะกูเป็นห่วงมึง" พี่เอพูดจบ ก็ร้องไห้ครับ ผมก็ร้องไห้ตาม ผมทำตัวไม่ถูก รู้สึกแย่ รู้สึกผิด เสียใจกับทุกอย่างที่ทำลงไป
พี่เอค่อยๆเปิดประตูรถ
"กลับบ้าน มึงยังเมาเดี๋ยวกูขับเอง" พี่เอพูดกับผมแล้วสตาร์ทรถ ผมขึ้นรถมา ทุกอย่างอยู่ในความเงียบ
"จะไปบ้านหรือคอนโด" พี่เคถาม ผมหันไปมองพี่เอที่กำลังขับรถอยู่
" ว่าไง จะไปบ้านหรือคอนโด" พี่เอถามผมอีกรอบ
"คอนโด" ผมตอบ
"อืม" เสียงพี่เอตอบกลับมา แล้วทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบเหมือนเดิมจนถึงหน้าห้อง
"เอาไป" พี่เอยื่นกุญแจรถมาให้ผมแล้วเดินไปที่ลิฟท์
"จะไปไหน" ผมถาม
"กูจะกลับ" พี่เอตอบผมมา
"ไม่มีรถแล้วจะกลับยังไง" พี่เอไม่ตอบผมแล้วเดินไปต่อ
"เอ" ผมเรียกชื่อพี่เอ แต่ไม่มีเสียงตอบ
"ไอ้เอ กูถามมึงอยู่นะ" ผมขึ้นเสียงแล้วเดินตามไป
"เรื่องของกู" พี่เอพูดจบก็กดลิฟท์ แล้วเดินเข้าลิฟท์ไป
"ไอ้เอ มึงมานี่" ผมดึงพี่เอออกมาจากลิฟท์ ผมดึงพี่เอเข้ามาในห้อง แล้วผลักลงไปกับพื้น
"ทำแบบนี้ทำไมพลาส" พี่เอเริ่มน้ำตาไหล
ผมเดินเข้าไปดึงตัวพี่เอลุกขึ้นมา แล้วเริ่มจูบปาก ไซต์คอ มือก็แกะกระดุมเสื้อพี่เอออก
"พอเหอะ" พี่เอพูดเบาๆแล้วผลักผมออก
"เราไม่ได้เป็นอะไรกัน อย่ามาทำแบบนี้กับเรา" พี่เอพูดจบก็นั่งลงที่โซฟา แล้วก็ร้องไห้ครับ ผมทำบ้าอะไรลงไปไม่รู้ ตอนนี้ทุกอย่างดูแย่ไปหมดแล้ว มันมาจากตัวผมทั้งนั้น ผมเดินเข้าไปกอดพี่เอไว้ มือค่อยๆลูบหัวพี่เอ แต่พี่เอก็ผลักผมออก
"อย่ายุ่งกับเรา" พี่เอยังพูดไปร้องไห้ไป
"โอเค คืนนี้นอนนี่ได้มั้ยเอ กูไม่อยากให้มึงกลับ ไม่อยากให้มึงไปไหน" ผมพูดแล้วจับมือพี่เอ แต่พี่เอก็เอามือออก
"กูไม่ควรมาชอบมึงมารักมึงแต่แรก ไม่ควรมารักคนที่ข่มขืนกู กูอยากลืมทุกอย่างในวันนี้" พี่เอหันไปทางอื่นที่ไม่เห็นผม
"พลาสขอโทษเอ พลาสไม่ได้ตั้งใจจริงๆ พลาสเมา" ผมพูดยังไม่ทันจบ..พี่เอก็ตอบมา
"งั้นถ้ากูเมาบ้างละ มีอะไรก็อ้างได้ว่าเมาหรอ แล้วกูล่ะ กูอยู่ส่วนไหนของสมองมึง นึกถึงกูบ้างมั้ย" พี่เอพูดจบก็หันมาต่อยแขนผม
"มึงเคยนึกบ้างมั้ยพลาส มึงนึกบ้างมั้ยๆๆ" พี่เอพูดซ้ำๆคำเดิมแล้วต่อยแขนผม
"เอ พลาสขอโทษ พลาสจะไม่ทำอีกๆ" ผมพูดแล้วกอดพี่เอไว้
"พ่อกูเค้าไม่ยอมรับมึงก็ต้องทำให้เค้ายอมรับ ไม่ใช่กินเหล้า มึงแม่งเลว มึงมันเลว" พี่เอพูดจบก็ทุบหลังผมอีกรัวเลยครับ
จนผมเลิกกอดมันแล้วประกบปาก
"มึงจะหยุดโวยวายได้ยัง" ผมพูดหลังจากจูบปากไอ้พี่ว๊ากไป
"มึงจะไม่ให้โอกาสกูจริงหรอเอ" ผมขับไหล่พี่เอไว้สองข้าง
"มองหน้ากูดิเอ" ผมจับแก้มพี่เอ แล้วเริ่มมองหน้ากัน
"ให้โอกาสคนเลวคนนี้อีกครั้งได้มั้ยครับ" พี่เอไม่มองหน้าผม
"หันมาเอ" พี่เอหันมาครับ แต่มันหลับตา ..
"เอมองพลาส" พี่เอมองผมแล้วครับ
"จะให้โอกาสคนเลวคนนี้มั้ยครับ" ไม่มีเสียงตอบกลับมา..
"ว่าไงครับพี่ว๊าก" ก็ยังไม่มีเสียงตอบกลับมา
"ไม่ตอบ งั้นกูกลับไปทำอีกนะ" ผมพูดแล้วยิ้ม
"เออก็ได้" ไอ่พี่ว๊ากใจอ่อนกับผมแล้วครับ แล้วความเด็กของผมที่ยังติดเล่น ก็พูดออกไปอีก
"ใจอ่อนง่ายแบบนี้คงต้องทำอีกละว้ะ" แค่นี้แหละครับ ไอ้พี่ว๊ากถีบผมลงไปนอนกับพื้นเลย
"ปากหมา" พี่เอด่าผมครับ แล้วก็หันหน้าหนี ผมลุกไปนั่งข้าๆ แล้วหอมแก้มพี่ว๊ากของผม
"ล้อเล่นเอง พลาสบอกไม่ทำก็ไม่ทำสิ เชื่อใจพลาสนะครับ" ผมพูดจบก็นอนหนุนตักพี่เอ
"เอ ปากกูตรงของมึงพอดีเลยว่ะ เอาหน่อยมั้ย" ผมพูดหยอกเล่น
"ไอ้สั_ มึงลุกไปอาบน้ำเลย" พี่เอพูดจบก็ดันผมลงไปนอนกับพื้นเลยครับ พออาบน้ำเสร็จพี่เอมันก็ไปอาบต่อ ผมนั่งคิดถึงเรื่องวันนี้ ผมไม่ได้เป็นคนเริ่ม ไม่ได้เป็นคนชวนน้องเค้าไป แต่ยังไงผมก็ผิด เพราะอารมณ์ชั่ววูบเดียวที่ไปกินเหล้า แต่ผมยังไม่ได้ทำอะไรน้องเค้า แล้วถ้ามันมีอะไรมากกว่านี้ผมคงต้องเสียพี่เอไปจริงๆ ผมทั้งสงสารพี่เอ ทั้งเกลียดตัวเอง นั่งโทษตัวเองอยู่นาน พี่เอก็ออกมาจากห้องน้ำ
"ตี3กว่าแล้ว นอนได้แล้ว วันนี้เหนื่อยมากแล้ว" พี่เอพูดกับผม
"นอนพร้อมกันดิ" ผมตอบ พี่เอก็เดินมานอนข้างๆผม
"สัญญาได้มั้ยว่าจะไม่กินเหล้าจนไม่มีสติแบบนี้อีก" พี่เอถามผม แล้วตะแคงตัวมามองหน้าผม
"ได้สิ พลาสจะไม่เกเรแล้วครับผม" ผมตอบแล้วจับมือพี่ว๊ากของผมไว้
"แล้วสัญญาอีกเรื่องได้มั้ย ว่าจะผ่านเรื่องแย่ๆไปด้วยกันแบบนี้ สัญญาได้มั้ยว่าเราสองคนจะช่วยกันทำให้พ่อกูยอมรับให้ได้" พี่เอถาม
"กูไม่กล้าสัญญาเรื่องสุดท้ายหรอกเอ แต่กูจะทำให้กูได้อยู่กับมึงให้ได้ เข้าใจมั้ย พี่ว๊ากขี้แง" ผมพูดจบก็หยิกแก้มไอ้พี่ว๊ากของผม
"มึงแม่งชอบเล่นแบบนี้" พี่เอพูดละตีแขนผม
"ทำไมอะ มึงเป็นของกูนะ กูเล่นไม่ได้หรอ มึงดูดิ ตรงนี้ก็ของกู" ผมจับปากพี่เอเบาๆ
"ตรงนี้ก็ของกู" ผมจับแก้มพี่เอ
"มือนี้ก็ของกู" ผมจับมือพี่เอมาจูบ
"มือแฟนใครวะโครตหอมเลย" ผมพูดแล้วยิ้ม
"มึงแม่ง พอแล้วเว่ย" พี่เอมันยิ้มแก้มแทบแตกเลยครับ ผมชอบเวลาพี่เอผมยิ้ม มันโครตน่ารัก เวลาร้องไห้ก็โครตอยากเข้าไปโอ๋เลย พอถึงบทดุก็ดุจริงจัง แต่ถามว่าผมกลัวมั้ย ก็มีตกใจบ้างครับ5555 เริ่มกลัวเมียแล้วบางที55555
วันนั้นเป็นวันที่แย่แล้ววันที่ดีในวันเดียวกันครับ เหมือนฟ้าหลังฝน อาจจะดูทุลักทุเลกันบ้างแต่เราก็ผ่านมันมาได้ เป็นบทเรียนอีกอย่างของผมที่ทำให้ผมปรับปรุงตัวเอง ไม่ใช่เด็กน้อยที่เอะอะก็กินเหล้าเหมือนแต่ก่อน แล้วมันยังสอนให้ผมหัดแคร์ความรู้สึกคนอื่นอีกด้วย

ยังไม่จบนะครับทุกคน เดี๋ยวมาต่อนะ ขอบคุณที่ติดตามอ่านเรื่องของผม ผมอยากให้เรื่องของผมเป็นอีกเรื่องที่ไม่ใช่อ่านแค่สนุกแต่อยากให้เป็นเหมือนสิ่งเตือนใจดีกว่าเนาะ  อะไรดีๆก็เก็บไปใช้กัน(ซึ่งอะไรดีๆของผมก็ไม่ค่อยมีเท่าไร55555) นั่นแหละครับ อะไรไม่ดีก็ปล่อยมันไปเนาะ เพราะทำแบบผมอาจจะไม่โชคดีแบบนี้ อะไรที่มันดีกับเราแล้วก็ต้องมีสติ รักษามันไว้นะครับ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านขอบคุณทุกกำลังใจ เดี๋ยวจะหาเวลาว่างมาลงอีกนะครับไม่นานแน่นอน อย่าเพิ่งเบื่อกันน้า

minone

คับ​ ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

istheresomeone

น่าติดตาม

pipi1

ขอบคุณครับ

dan_dan

ขอบคุณครับ

topto

ติดตาม

Intra

ดีที่พี่เค๊าหนักแน่นนะ ไม่งั้นคงเลวร้ายไปอีก

MyBady

รอนะครับ

snsn

ขอบคุณ​ครับ​ สู้ๆนะ

tong111222

น่ารักครับ

tor_8915

ขอบคุณครับรอติดตามครับ

ton_gori

กลัวมีดราม่าเพราะพลาสอีกอะ พลาสเด็กเกินเอะอะกินเหล้า แล้วคุมตัวเองไม่ได้ เฮ้อ

dew225

ขอบคุณครับ

KPG

ดราม่าพ่อตามาแล้ว สู้ๆนะลูกเขย

เพ้อ

ขอบคุครับ

freezz

เอาใจช่วยทุกคู่ ทุกคนครับ

ouisit

ขอบคุณครับติดตาม

Mintaro

รอติดตามความคืบหน้าคับ

Nutpit

ขอบคุณมากครับ

aumking

ขอบคุนน่ะ