เรื่องของพลาส 9 (เมื่อเด็กถาปัตย์ขออนุญาติจีบ)

Part11

ดีค้าบ ผมมาต่อจากตอนเดิมนะครับ ใครยังไม่ได้อ่านตอนเก่าคลิกลิงค์ล่างนี้นะจะได้ไม่งง

http://www.g4guys.com/thread-119206-1-1.html

มาต่อกันเลยเนาะ

ตอนนั้นมหาลัยผมปิดอาทิตย์กว่าเนื่องจากมีงานจัดแสดงนิทัศกาล มหาลัยจากต่างจังหวัดหลายที่ก็มาร่วมจัดงานด้วย  ผมก็ใช้ชีวิตวันหยุดอยู่กับครอบครัว บางทีก็ออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง ชีวิตดูมีความสุขดีแต่มีอย่างนึงที่ผมกลับมานอนคิดทุกคืน คือเรื่องของพี่เอ ผมลืมพี่เอไม่ได้เลย เราคบกันยังไม่ถึงปีด้วยซ้ำ มันเป็นเวลาที่สั้นมาก แต่ผมต้องอยู่ให้ได้ พยายามหาอะไรทำ หาหนังดู ออกไปเจอผู้คน เพื่อให้ลืมเรื่องแย่ๆพวกนี้ แล้วไอเจมส์ก็โทรมาหาผมทุกวัน ผมก็คุยไป แต่ไม่ได้คิดอะไรกับมันเลย แล้ว1อาทิตย์กว่าของวันหยุดก็ผ่านไป ทุกอย่างกลับเข้าสู่โหมดปกติ ตื่นเช้าไปเรียน แย่งที่จอดรถกัน แย่งกันต่อแถวซื้อข้าว ทุกอย่างดูวุ่นวายไปหมด
แล้วในขณะที่ผมยืนต่อแถวซื้อข้าว..
"อุ่ย ขอโทษครับ" เสียงผู้ชายข้างหลังพูดขอโทษผมหลังจากที่เค้ากระแทกกับไหล่ผม
"ไม่เป็นไรครับ" ผมพูดเสร็จละหันหน้าไป.. เค้าคือพี่เอ
"อ้าว พลาส ทำไมไม่ค่อยได้เจอเลย" พี่เอถามผม แต่ผมรู้สึกจุกมาก พูดไม่ออก น้ำตาคลอ
"พลาส เป็นอะไร" พี่เอถามผมอีกครั้ง
"พลาสมานี่" มีมือนึงยื่นมาจากไหนไม่รู้ มาจับมือผมแล้วดึงผมออกไปจากแถวที่ซื้อข้าว
"มึงใจเย็นๆ อย่าเพิ่งร้อง" มันคิอไอ้เจ้าเจมส์ครับ มันดึงผมออกมาจากแถว ผมต้องขอบคุณมันมากที่ดึงผมออกมา ไม่งั้นผมคงร้องไห้โฮอยู่กลางโรงอาหาร
"โอ๋ๆ ไม่ร้องไห้นะครับ" ไอ้เจมส์ปลอบผมอย่างกะผมเป็นเด็กน้อยเลย
"มึงหิวมั้ย เดี๋ยวกูไปซื้อข้าวให้ มึงก็รอตรงนี้" เจมส์ถามผม
"ไม่เป็นไร ขอบคุณนะเจมส์"ผมตอบกลับไป
"เอองั้นมึงจะเข้าเรียนยัง เดี๋ยวกูไปส่งหน้าตึก" มันถามผม
"ไกลนะ มึงเดินไหวหรอ" ผมถามไอ้เจมส์มันกลับ
"ไหวดิ เดี๋ยวคอยดูๆ" ม.ผมโรงอาหารตึกวิศวะปิดปรับปรุงครับช่วงนั้น เลยต้องมากินข้าวที่ตึกอื่น แล้วคณะผมอยู่แทบจะหลังสุดของมหาลัย มันเดินไกลมาก  แต่ไอ้เจมส์นี่เดินไหวจริง ผมยังเหนื่อยแทบตาย เดินไปโม้ไปทั้งทางจนผมอยากจะเดินหนีมัน
"ตั้งใจเรียนนะตี๋น้อย" มันบอกผม...
"ตี๋น้อยพ่อง" ด่าเสร็จตบหัวมันเลย หมันใส้มาก ละรีบวิ่งขึ้นตึกไปเลยครับ เดี๋ยวมันเอาคืน 555
คลาสนี้เรียน2ชั่วโมงเต็มๆ พอเลิกเรียน ผมก็เตรียมเก็บของกลับบ้าน ผมกำลังเดินลงมาหน้าตึก
"พลาส ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย อย่าหลบหน้ากันดิ" ผมหันไปตามเสียง นั่นคือพี่เอ..
"พี่ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้ พลาสก็รู้"
"แต่ผมกับพี่เป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว พี่มีเมียมีลูก ลูกพี่ออกมาพี่อยากให้รู้หรอ ว่าพ่อแอบไปคบผู้ชาย" ผมตอบไป
"พี่ไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้" พี่เอพูดกับผม
"มึงเลิกยุ่งกับกูนะเอ" ผมเริ่มร้องไห้แล้วตอนนั้น เริ่มคุมสติไม่อยู่
"กูรักมึงนะเอ แต่กูอยู่แบบนี้ไม่ได้ว่ะ" ผมพูดแล้วเดินออกมา สิ่งที่ผมรู้มาอีกคือ พ่อพี่เอเคยให้พี่เอกับจีนเจอกันแล้วก่อนที่จะให้ผมไปคุยนานแล้ว ตั้งแต่ตอนที่รู้ว่าผมกับพี่เอคบกันเลย แต่พี่เอไม่เคยบอกผมเลยเพราะกลัวผมคิดมาก ผมก็เข้าใจพี่เอว่าโดนบังคับหลายอย่าง รวมถึงบังคับให้นอนห้องเดียวกับจีน ผมแทบไม่อยากเชื่อด้วยซ้ำว่าทำไมต้องทำขนาดนี้ แต่พ่อพี่เอก็คงอยากให้พี่เอมีอนาคตที่ดี
แล้วนิสัยเด็กของผมก็กลับมา คือกินเหล้า
ผมดื่มจนเมามาก สติผมใกล้หมด แต่ยังพอจำได้บ้างว่าเดินไปเข้าห้องน้ำ มีวัยรุ่นผู้หญิงกลุ่มนึงประมาณ4-5คน แซวผม  พยายามดึงแขนผม แซวนั่นนี่สารพัด แต่ผมก็สบัดออก เดินเข้าไปในห้องน้ำชาย ผมทำธุระเสร็จก็ล้างมือ มีผู้ชายไว้หนวดเครา อายุน่าจะ50+ เดินเข้ามาดึงตัวผมไปติดผนัง แล้วพยายามจะถอดเข็มขัดผม ผมสู้แรงไม่ไหว แต่ก็พยายามดิ้น ตอนนั้นผมรู้ตัวว่าถูกลูกซิบกางเกงออกแล้ว แต่ผมดิ้นมากเลยโดนผู้ชายคนนันต่อยท้อง แล้วตบหน้าผมแรงมากจนหน้ากระแทกขอบอ่างล้างมือ ชายคนนั้นพูดจาพรึมพรัม แล้วผลักผมลงไปนอนกับพื้น ไม่ถึงนาทีก็มีเสียงแว่วเข้ามาในหูผมดังมาก
"มึงทำไรวะ" สิ้นเสียงนั้น ผมก็ไม่มีสติอีกเลย ไม่รู้ว่านานเท่าไร ตืนมาอีกที ผมอยู่ในห้องสี่เหลี่ยม ฟ่าเพดานไม่คุ้นตา สายตาผมยังเบลอๆอยู่ ผมพยายามรวบรวมสติลุกขึ้นมาดูว่ามันคือที่ไหน ผมหันไปรอบห้อง จนไปสะดุดตาที่โซฟาข้างเตียง ผมเป็นเจมส์นอนอยู่ที่โซฟาข้างเตียง ผมค่อยๆลุกขึ้นไปล้างหน้า
"ตื่นแล้วหรอวะ" เจมส์ถามผม ผมหันไปมอง
"เห้ยอย่ามองกูแบบนั้น กูไม่ได้ทำอะไรมึงนะ กูเจอรถมึงจอดหน้าร้านเหล้ากูเลยเข้าไป เห็นมึงเข้าไปในห้องน้ำนานกูเลยตามไป กูช่วยมึงมาจากไอ้บ้านั่นนะเว่ย"
มันสาทยายมาให้ผมฟัง
"อือ ขอบใจนะมึง" ผมบอกเจมส์ไป
"เนี่ยกูโดนต่อยด้วย ถ้ากูสู้มันไม่ไหวนะ กูกับมึงคงเสร็จแม่งไปแล้ว" มันพูดจบก็หันหน้าข้างที่โดนต่อยมาให้ผมดู เจมส์โดนต่อยตรงมุมปาก มีรอยแดงนิดหน่อย ผมนี่ซึ้งใจกับมันเลย แต่อีกใจก็คิด ไปเป็นภาระมันรึป่าววะเนี่ย  
ผมล้างหน้าล้างตา เรียกสติทุกอย่างกลับมา จะกลับบ้านละครับ แต่เจมส์เป็นคนขับรถมาส่งผม
"เจมส์ ไปคอนโดกู เดี๋ยวกูบอกทาง" ผมบอกเจมส์ไป
"ทำไมไม่กลับบ้าน" เจมส์ถาม
"พ่อแม่กูอยู่ กูให้พ่อแม่เห็นกูสภาพนี้ไม่ได้" ผมบอกเจมส์ไป
พอถึงคอนโดก็หาของมาทำแผลให้เจมส์ แล้วมันก็ทำแผลให้ผมครับ เพราะหน้าผมก็มีรอยเหมือนกัน ตรงที่กระแทกขอบอ่างล้างมือ
"พลาส จะให้คำตอบกูได้ยัง" เจมส์ถามผม
"คำตอบอะไร" ผมถามมันกลับ ไอ้นี่อยากจะพูก็พูด ผมงงมาก
"ที่กูบอก ว่ากูขอจีบมึงได้มั้ย" มันบอกผม ผมนั่งนิ่งไปสักพัก
"ว่าไง กูพอมีสิทบ้างมั้ยวะ" มันถามผม สายตามองผมแบบอ้อน อ่อนโยน แต่ก็แฝงไปด้วยความกดดันที่รอคำตอบ
"ทั้งๆที่รู้ว่ากูลืมคนเก่าไม่ได้ แล้วมึงจะจีบกูอีกหรอวะ"  ผมถามเจมส์กลับ
"ใช่ กูจะทำให้มึงลืมมันเอง กูอยากเข้าไปในโลกของมึง แล้วกูก็อยากให้มึงเข้ามาในโลกของกู" เจมส์บอกผม
"มึงรู้ใช่มั้ยว่ากูกับเค้าเลิกกันยังไง กูไม่อยากโดนแบบนั้นอีก" ผมบอกเจมส์ไป
"มันจะไม่มีวันนั้น" เจมส์บอกผมมา แล้วกุมมือผมไว้แน่น
"แล้วแต่มึงละกันว่ะ กูไปห้ามใครให้จีบไม่ให้จีบไม่ได้หรอก" ผมบอกมันไปแค่นี้ มันก็ดีใจใหญ่เลยครับ กระโดดโลดเต้นเป็นเด็กๆ
"พลาสสส เจมส์ชอนอนนี่นะ มันดึกแล้ว" ไอ้เจมส์เข้ามาอ้อนผม
"ไม่ได้!" ผมตอบเสียงแข็ง
"น้าาา กูไปนอนอีกห้องก็ได้ ห้องมึงมีตั้ง2ห้องนอน อย่างกดิ" ไอ้นี่ จะนอนห้องผมยังมาว่าผมงกอีก
"เออ จะนอนก็นอนไป" ผมตอบตัดบทไป เพราะเริ่มเพลีย แล้วเข้าไปนอน ส่วนเจมส์นอนอีกห้องนึง
พอนอนจริงๆก็นอนไม่หลับหรอกครับ ผมเหมือนไปให้ความหวังเจมส์ทั้งๆที่ผมไม่ได้คิดอะไรกับมันเลย แต่เจมส์ก็ดีกับผมมากๆ วันเดียวมันก็ช่วยผมจากเรื่องแย่ๆได้สองรอบแล้ว แล้วอีกเรื่องที่ผมต้องทำให้ได้คือผมต้องลืมพี่เอ มันเป็นไปได้ยาก แต่ผมก็ต้องพยายาม
ตอนเช้า ผมตื่นมาไอ้เจมส์ก็มานั่งเล่นอยู่ที่โต๊ะกินข้าวแล้วครับ มันตื่นเช้ามากตี5ครึ่งก็ตื่นแล้ว เจมส์ตื่นมา เอาของในตู้เย็นมาอุ่นไว้ให้ผม เก็บของในห้องที่รกๆเข้าที่หมด ดูแลทุกอย่างจนเรียบร้อย
"มากินข้าวได้แล้วคุณชาย" เจมส์เรียกผม ผมมอง แต่ไม่ได้ตอบอะไร
"นี่กูทำคะแนนอยู่ เดี๋ยวมึงคบกูกูก็เลิกทำละ" ไอ้นี่ลายออกตั้งแต่แรกเลย กวนบาทาผมมาก ผมเริ่มมองค้อนใส่มันทันทีที่มันพูดจบ
"กูล้อเล่นน่า กูจะดูแลมึงเยี่ยงทาสเลย มากินข้าวเร็ว" มันพูดจบก็เดินมาดึงผมไปนั่งกินข้าว
"ไอ้เจมส์ มึงอุ่นข้าวแล้วจริงหรอ" ผมถามตั้งแต่ยังไม่ได้กิน แค่มิอโดนถ้วยก็รู้เลยครับว่ามันเย็นมาก
"เออ กูอุ่นก่อนมึงจะออกมาจากห้องไม่ถึง10นาที" มันเดินมาแล้วเอานิ้วชี้จุ่มเข้าไปในถ้วย (กูจะกินได้มั้ยเนี่ย)
"เออ เย็นจริงด้วยว่ะ" มันพูดหลังจากนิ้วจุ่มไปในข้าวเกือบครึ่งนิ้ว
"เดี๋ยวกูเอาไปอุ่นให้ใหม่นะมึง รอก่อน" มันรีบเอาข้าวไปอุ่นให้ผมอีกรอบ ผมเลยเดินตามไปดู ไอ้เจมส์มันกดแค่เลข1ครับ ไอ้นี่ทำอะไรไม่เป็นเลยอย่างกับเด็ก เด็กยังรู้เรื่องกว่ามันอีกนะ
"มึงกดแค่นี้มันจะร้อนมั้ยเจมส์" ผมพูดละผลักหัวมันไปทีนึง
"อ้าว ละกูต้องกดอันไหน 5เลยเนาะ ร้อนสุด" พูดจบมันก็กดเลยครับ ผมห้ามมันไม่ทันจริงๆมือไวดั่งความเร็วแสง (ที่จริงกดแค่3ก็พอแล้วเว้ยยย) ข้าวไม่ได้กินไม่เท่าไร กลัวไฟจะไหม้ห้องมากกว่า5555
อยู่กับเจมส์มันก็น่ารักดีครับ มีความสุข ไม่เหงา แต่ปั่นป่วนมาก แต่ผมก็ยังไม่ได้คิดอะไรกับมันอยู่ดี ผมยังไม่พร้อมด้วย เพราะผมยังลืมพี่เอไม่ได้ แต่กลับไปพูดเหมือนให้ความหวังเจมส์มันมาก ผมโครตรู้สึกแย่เลย

เดี๋ยวมาต่อนะครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ที่มาเม้นมาให้กำลังใจนะครับ

myles

ขอบคุณครับ ชอบไปเล๊ยยยย

pipi1

ใจอ่อนเถอะน่ะ

thaiboy2012

ต้องพยายามเปิดใจ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

mojimaru

น่าสงสารมากเลยครับ

butane

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

freezz

เจมส น่ารักจริงๆ
ไม่โทษ​ใคร​เลย​เรื่อง​ของ​เอ  ทุกคนต้องสู้​ครับ​

snsn

ขอบคุณ​ครับ​ สู้​ๆ​

Intra

น่ น่าจะเคลียร์กับพี่เอ๋ให้รู้เรื่องก่อนแล้วค่อยเริ่มต้นกับคนใหม่

acolyte

ขอบคุณมากครับ

namida

ไม่มี18+เลยแมร่ง

ouisit

ขอบคุณครับ

aoodie

ขอบคุณครับ

prakanboy

เร็วๆนะรอลุ้นอยู่

ton_gori

สงสารพี่เอเหมือนกันนะเนี่ย ไม่รู้จะลืมพลาสได้ป่าว

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

sugarxxx

อย่าอ่อนแอกับคนอ่อนแอ  มองคนที่มองเรา  เข้าใจเขาเหมือนที่เขาเข้าใจเรา เรื่องที่ผ่านมาคืนอดีต ทำปัจจุบันให้ดีกว่าเดิม ก้าวต่อไปอย่าเดินถอยหลัง แค่นี้พลาสก็น่าจะไปต่อได้นะครับ

qqqqqppppp

สู้ๆครับ

MyBady

รู้สึกหน่วงๆแทนเลย