ผมพีเองนะครับลืมผมกันยังครับมีอยู่วันหนึ่งพี่ฝนโทรมาหาผมครับ(จำพี่ฝนได้ไหมครับแม่เจ้าสองแฝดเองครับ)แกโทรมารบกวนให้ไปโรงเรียนของสองแสบแทนแกให้หน่อยเพราะแกติดประชุมคุณครูประจำชั้นโทรมาเรียกตัวด่วน ด้วยความที่ว่าที่ทำงานผมใกล้สุดแล้วตอนนั้นคือพึ่งเลยเวลาพักเที่ยงมาแปปเดียวเองผมเลยนั่งรถไปโรงเรียนของแฝดเลยครับ ไปถึงก็เจอเรื่องเลยครับคุณครูแจ้งกับผมว่านทได้ไปต่อยเพื่อนในชั้นเรียน(ต้องบอกก่อนว่านัทกับนทเป็นหลานของพี่เต้แฟนผมครับ)ส่วนสาเหตุที่ต่อยเพื่อนไม่มีใครเอ่ยปากเลยครับ ทั้งเด็กที่ถูกต่อยและนทผมเลยขอคุณครูเข้าไปคุยกับหลานก่อน เพราะยังไงก็ต้องรอผู้ปกครองของคู่กรณีครับ “นทครับมีเรื่องอะไรเล่าให้อาพีฟังหน่อยสิครับ”ผมเดินไปนั่งคุยกับหลานครับ “อาพีมาได้ไงครับ....... ” “อาพีนั่งรถมาครับไหนนทเล่าให้อาฟังหน่อยสิครับ ว่านทไปต่อยเพื่อนทำไมครับ”ผมพยายามถามย้ำ “เอ่อก็ก็รถถังนิสัยไม่ดีเข้ามาแกล้งนัทแล้วยังมาล้อนัทอีกว่าเป็นตุ๊ดนททนไม่ได้นี่ครับที่ใครๆต้องมารังแกนัท”ผมพูดไม่ถูกเลย ผมก็พยายามถามเหตุการณ์จากครูประจำชั้นหรือคนเห็นเหตุการณ์ครับแต่คุยๆอยู่มีเสียงผู้หญิงที่แจ้นมาแต่ไกล “ใครต่อยลูกชั้นค่ะคุณครูเด็กคนไหนมันกล้าทำแบบนี้ ชั้นจะสั่งไล่ออกให้หมดเลย” แล้วคุณครูก็รับหน้าแต่แบบแค่เห็นหน้าคนเป็นแม่ผมก็เข้าใจดีแล้วหล่ะครับทำไมคนเป็นรู้ถึงทำตัวแบบนี้ ดูจากต้นแบบสิครับ “เดี๋ยวรบกวนเชิญคุณทั้งสองด้านนี้นะค่ะ”คุณครูแกเหมือนจะอธิบายเหตุการณ์ทั้งหมดให้ผู้ปกครองคนนั้นฟังแต่เหมือนเธอไม่พยายามที่จะฟังอะไรเลย คุณครูเล่าเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นว่าเห็นนัทหลานคนโตผมเนี่ยกำลังนั่งวาดรูปอยู่แต่เพื่อนที่ชื่อรถถังเนี่ยเข้ามาหยิบดินสอสีจากมือนัทแล้วปาทิ้ง แถมยังเอาสมุดวาดรูปไปฉีกทิ้งอีกพอนัทร้องไห้คนเป็นน้องก็เข้ามาต่อยจนรถถังเนี่ยร้องไห้ครูเลยเข้ามาห้ามทันพอฟังถึงตรงนี้รู้ไหมครับว่าสิ่งที่ออกจากปากคนเป็นแม่เขาพูดว่ายังไง “นี่คุณเลี้ยงลูกภาษาอะไรค่ะเนี่ยนิยมใช้ความรุนแรงกันหรือไงคนสมัยนี้” “..................................”ผมไม่พูดอะไรครับนั่งยิ้มให้อย่างเดียว “แล้วตกลงจะเอายังไงก็ว่ามาเลยค่ะลุกคุณต่อยหน้าลูกดิฉัน”คือผมพยายามไม่คิดอะไรมากนะ
“แบบนี้เด็กจะโดนลงโทษอะไรบ้างครับ คุณครู”ผมหันไปถามครูประจำชั้นแทน “ในกรณีนี้เราจึงเรียกทางผู้ปกครองมาไกล่เกลี่ยนะค่ะเพราะว่าน้องๆยังเด็กอยู่เราเลยไม่อยากทำทัณฑ์บนไว้นะคะ”ผมที่กำลังจะพูดออกไปคุณแม่ข้างๆก็แผดเสียงออกมาอีก “คุณค่ะลูกคุณผิดนะค่ะ ยังมีหน้านั่งลอยหน้าลอยตาแบบนี้อีกหรอค่ะแต่เอ๊ะไม่คิดเลยนะค่ะว่าคุณฝนเนี่ยจะเอาเกย์ทำผัว”แค่คำนั้นสิ้นสุดลงฟิวผมขาดทันทีเลยครับ “ขอโทษนะครับคุณเป็นแม่ของน้องรถถังใช่ไหมครับ”ตอนนั้นคือโมโหมาก “ใช่ค่ะ”ท่าทางยังแบบชูคอว่าชั้นเหนือกว่า “งั้นผมขอแนะนำตัวนะครับผมชื่อพีระนัทเป็นน้องชายคุณฝนนะครับ ไม่ใช่ผัวอ่อสามีของพี่ฝนหรอกครับและการที่คุณพูดแบบี้แสดงกิริยาแบบนี้ มันไม่ได้ทำให้คุณดูสูงขึ้นหรอกนะครับจากตอนแรกที่ผมว่าจะไม่เอาเรื่องคงเป็นไปไม่ได้แล้วหล่ะครับครูครับเรียกตัวเด็กทั้งหมดที่อยู่ในเหตุการณ์เข้ามาเลยครับ” แม่ของเด็กคนนั้นยังทำเป็นไม่รู้ร้อนรู้หนาวเลยครับ “เอาหละครับอาขอถามหน่อยนะครับ ใครอยู่ในเหตุการณ์บ้างเล่าให้อาฟัง” สักพักมีเด็กผู้หญิงสองคนออกมาเล่าเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นให้ฟังว่าก่อนที่รถถังจะเข้ามาแย่งดินสอสีจากหลานผมได้แกล้งผลักหลานผมให้ล้มบางทีก็เดินชนจนหลานผมล้มก็มีพอเด็กสองคนนี่เล่าถึงตรงนี้ผมพยายามสังเกตอารของเด็กรถถังมีอาการตื่นกลัวเหมือนกลัวความผิด “รถถังทำแบบนั้นจริงๆหรือลูก”คนเป็นแม่หันไปถามลูกครับ “ถังไม่ได้ทำครับแม่ฮือออออ ถังไม่ได้ทำนะครับ”บอกตามตรงว่าปวดหัวกับแม่ลูกคู่นี้มาก “ครูครับที่ห้องเรียนมีกล้องวงจรปิดไหมครับผมขอภาพทั้งหมดด้วยครับ” คือผมหันไปเห็นกล้องพอดีไงครับไม่งั้นผมจะไม่มานั่งต่อล้อต่อเถียงกับมนุษย์แม่หรอกครับ บอกตรงๆว่ารำคาญมากพอครูได้ภาพจากกล้องวงจรปิดมาครับ เป็นไปตามที่เด็กสองคนนั้นเล่าเลยครับพอหลานผมล้มจากที่เด็กคนนั้นผลักแถมฉีกสมุด หลานผมไม่ตอบโต้แต่โดนเด็กคนนั้นยืนล้อจนเจ้านทเข้ามาต่อยให้เลยร้องไห้จ้าเลยครับ “เมื่อเป็นแบบนี้แล้วจะเอายังไงก็ว่ามาค่ะดิฉันไม่มีเวลามากนะค่ะ”เดี๋ยวนะผมก็ไม่มีเวลา แต่เสียเวลากับมึงอ่ะนานมาก “นัทครับนัทโกรธเพื่อนไหมครับ (เจ้านัทส่ายหน้าครับ)แล้วนัทยกโทษให้เพื่อนได้ไหมครับ(คราวนี้ก็พยักหน้า) นทครับหันไปขอโทษเพื่อนก่อนครับที่เราไปต่อยเพื่อนเขาแบบนั้น”ตอนแรกผมคิดว่านทจะดื้อแต่ที่ไหนได้ยอมขอโทษครับ “ก็เท่าเนี่ยลีลากันอยู่ได้”คือคนเป็นแม่ที่แบบยังจะปากดีอีก “เดี๋ยวครับลูกคุณยังไม่ขอโทษหลานผมเลยครับ” “ลูกชั้นทำไมต้องขอโทษกันหลานคุณมาต่อยลูกชั้นนะเข้าใจอะไรผิดไหม”ถึงตรงนี้ผมแบบอ่อได้แม่มานี่เอง “ขอโทษนะครับลูกคุณนี่คุณเลี้ยงมาเองหรือเปล่าครับ ”ผมหันไปถามคนเป็นนั้น “ใช่สิลูกชั้นชั้นเลี้ยงเองกับมือ” “งั้นผมไม่แปลกใจหรอกครับทำไมเด็กถึงมีพฤติกรรมแย่ๆแบบนี้ คุณเป็นแม่คนนะครับ ผมเข้าใจว่าคุณรักลูกคุณมากแต่อะไรผิดก็ว่าไปตามผิดอะไรถูกก็ว่าไปตามถูกไม่ใช่ให้ท้ายเด็กแบบนี้ครับนัทกับนทอย่าเอาเป็นแบบอย่างนะครับมันไม่ดีครับ อย่าทำตามนะครับ”ผมพูดจบก็ไม่สนใจผู้ปกครองของเด็กคนนั้นเลยเพราะยังไงเราก็คุยกันคนละภาษาแล้วแบบนี้ วันนั้นผมเลยขอลารับหลานกลับมาด้วยเจ้านทบอกอย่าบอกแม่ได้ไหม ผมบอกไม่น่าจะทันนะครับเพราะว่าครูคงโทรรายงานไม่ก็พี่ฝนคงโทรถามเอาเองผมพาหลานกับออฟฟิตเพื่อไปรอให้พี่เต้มารับครับพี่ฝนเลยโทรมานัดเจอที่ห้างแถวคอนโดพี่เต้ครับจะเลี้ยงขอบคุณที่ผมเข้าไปจัดการเรื่องให้แกเพราะแกติดงานด่วนส่วนสามีแกติดดูงานที่ต่างประเทศครับ “ไหนวันนี้เกิดอะไรขึ้นค่ะเราให้แม่ฟังซิค่ะ”พี่ฝนแกเจอหน้าลูกแกก็เดินมาถามเลยครับ “นทไปต่อยหน้ารถถังครับแม่เพราะรถถังแกล้งนัท”อย่างน้อยหลานผมก็ยอมรับความจริงได้ตรงนี้หล่ะที่ผมภูมิใจ ผมเลยให้พี่ฝนแกนั่งสัมภาษณ์สองแสบก่อนจนอาหารมาเสริฟผมเลยไปถามพี่ฝนว่าแม่รถถังเป็นคู่ปรับพี่ฝนใช่ไหม แกก็บอกว่าใช่เจอทีไรฝ่ายนู้นจะเข้ามาถากถางแต่แกเป็นพวกปล่อยๆไปน่ะครับปล่อยให้เห่าแล้วเงียบไปเองผมนี่หลุดขำมากครับ แกเลยถามว่าผมไปเจออะไรมาพอผมเล่าให้แกฟังแกนั่งขำใหญ่เลย วันนั้นก็แยกย้ายจากสองแสบครับแถมยังบอกอีกว่าเสาร์นี้จะมานอนด้วยมีเด็กงอแงครับไม่ต้องเดาพี่เต้ไงครับ “นี่ตัวเล็กวันนี้ไปบู๊มาทำไมไม่เล่าให้พี่ฟังบ้างหาซุบซิบกับพี่ฝนสองคนใช่สิ พี่มันไม่สำคัญแล้วนี่” “โอ๋ๆๆไม่งอนนะครับ เดี๋ยววันนี้นักเรียนคนนี้จะยอมคุณครูทุกอย่างเลยดีไหมครับ” “ดีครับฮ่าๆๆๆๆ” ถามว่าคืนนี้โดนอะไรไหมนิดหน่อยครับ พี่แกอยากเล่นบทครูกับนักเรียนมานานหล่ะต้องตามใจพี่แกหน่อยถ้าไม่ยอมเดี๋ยวก็งอนผมอีกแถมเรื่องวันนี้แกไปรู้จากปากพี่ฝนอีกทีถ้าไม่ยอมเดี๋ยวพี่เต้จะงอนผมยาวๆน่ะสิครับเหมือนผมมีหลานเพิ่มมาอีกคนเลย บางทีเอ่ยปากแซวแกนะครับสิ่งที่ได้มาคือนอนเป็นไข้ครับ แกบอกทีนี้รู้ยังครับว่าผัวหรือหลาน
|