รุ่นพี่ที่รัก 44 (By P'not) CP

thanong

ป๊า : นทวันนี้เย็นกลับเร็วรึเปล่า(ถามผมตอนที่ผมนั่งกินข้าวและป๊าก็อ่านหนังสือพิมพ์ ส่วนแม่ก็ไปซักผ้าแล้ว)
# t; Q# o% |; m, M$ ~ผม : ไม่รู้ป๊าแล้วแต่อารมณ์(ยักคิ้วกวนประสาทให้ป๊า)
ป๊าป! เอาหนังพิมพ์ฟาดใส่หัวผมครับ
8 o: L4 K3 I  C" Z7 L' Eผม : ป๊าอ่ะ!(ลูบหัว)
ป๊า : 55ป๊าจะชวนไปกินข้าวบ้านเพื่อน(อารมณ์ดีไปไหน)
/ y) e8 D3 U6 B3 ^) p% L1 jผม : ไม่ไปป๊าก็ไปกับแม่สิ(พูดอย่างไปใส่ใจ)
8 N' z7 p0 R$ x  Y% v9 oป๊า : ลูกชายเค้าหล่อนะ(กระซิปบอกผม ผมมองป๊าอย่างเบื่อหน่าย)
. t6 I/ p. O$ Z7 U. Tผม : ป๊าเห็นนทเป็นคนยังไงเนี่ย(พูดอย่างปัดๆพร้อมกับทำหน้ามุ่ย)
+ B9 O6 z' c/ n- Fป๊า : ก็แม่เค้าไม่ว่างจะออกไปกับสมาคมแม่บ้านเค้านะสิ(ทำหน้าบึ้ง)
ผม : ป๊าก็ไปกินกับเพื่อนๆสิ จะเอานทไปเกะกะทำไม(แล้วก็กินข้าวไป)
9 e( B3 ?2 @6 d; R" v5 aป๊า : แล้วแต่ละกัน ถ้าไม่ไปอันนี้ก็ไม่ต้องเอาเนอะ(ถือหนังสือการ์ตูนเรื่องโปรของผมขึ้นมาให้ผมดู)
ผมตาลุกวาวเลยครับ นี่มันเพิ่งออกใหม่นิ ......
ป๊า : เฮ้อ! เสียดายจังนทไม่ไปด้วย(ทำท่าเสียดายแล้วจะฉีกทิ้ง)
: b/ ~" X! e5 I" Lผม : ปะป๊า เดี๋ยวดิ เอามานี่เลย(ลุกขึ้นไปดึงมาเลยครับ แล้วเอามาดูอย่างตื่นเต้น) อ๊ากชอบอ้า><(เอามาดมเอามากอดครับ)
ป๊า : ไปกับป๊าด้วยนะ(พูดอย่างอารมณ์ดีแล้วก็จิบกาแฟ)
ผม : ก็ได้ๆ (ยิ้มบาน แต่ผมก็เอะใจ) ป๊าทำไมถึงอยากให้นทไปนักอะ ปกติป๊าก็ไปกับพวกพี่ๆที่ทำงานก็ได้นี่(ถามอย่างสงสัย)
ป๊า : ก็ลุงโรจน์ไง พอดีเค้าโทรมาชวนป๊าไปกินข้าวบ้านเค้าวันนี้ตอนเย็นอะโทรมาตั้งแต่เมื่อวานแหนะ เค้าบอกให้พานทไปด้วย จะได้ทำความรู้จักกับลูกเค้าด้วยหนะอายุก็รุ่นเดียวกันน่าจะทำความรู้จักกันไว้ เค้าบอกมางี้อะ (ผมชะงักไปนิดป๊าก็พูดอย่างสบายใจ ผมเริ่มไม่สบายละสิ)
! ~# U7 @" y* T# N: I4 iผม : ป๊าสนิทกับลุงโรจน์มากหรอ(ถามอย่างจริงจัง)
0 u- P, H# l" h! k% h8 N0 M7 P' jป๊า : ไม่นะ ก็แค่ไปเจอกันที่สนามตอนไปออกรอบอะ เค้าก็มาชวนไปเล่นด้วย คุยกันไปคุยกันมาเลยได้ทำงานด้วยกันซะงั้น อย่างวันนี้เค้าชวนไป ก็ไปตามมารยาทหนะ(พูดแบบหยั่งเชิง ก็จริงอย่างป๊าพูดนะ ดูไม่ค่อยสนิทกับป๊าเท่าไหร่ เพราะถ้าเพื่อนป๊าแบบสนิทสนมป๊าจะไม่พูดไพเราะสะเท่าไหร่)
! n1 X0 m5 H+ Vผม : ถ้านทไม่ไปนทยังจะได้การ์ตูนมะ(หรี่ตามองอย่างเซ็ง)
ป๊า : ได้นะ แต่ป๊าจะหักค่าขนมเพราะป๊าบอกเค้าไว้แล้วจะพานทไป(ยักคิ้ว) เห้อ! เดี๋ยวตอนเย็นป๊าไปรับที่โรงเรียนนะ แล้วเดี๋ยวเพื่อนมารับพาไปโรงเรียนใช่มะ(ผมพยักหน้าแล้วป๊าก็ลุกเดินออกไปเลยครับ ผมก็นั่งคิดไรเรื่อยเปื่อยไป)
ผมกังวลว่าจะเจออะไรไม่ดีอีกรึเปล่า ทำไมพ่อไอสิงโตมันต้องการอะไรอีกวะ เฮ้อ! ผมนั่งคิดไปสักพักพี่อ๊อฟก็มาบีบแตรเรียก ผมก็เตรียมกระเป๋าแล้วก็ออกไปหามัน แล้วก็พากันไปโรงเรียน พอถึงก็แยกย้ายกันครับผมก็ไปหาเพื่อนๆ พวกมันก็พูดถึงอสิงโตร้องไห้เมื่อวานวันนั้นอีกผมฟังเรื่องนี่มา3วันแล้วครับพวกมันก็ไม่จบสักที ผมก็นั่งฟังไปงั้นแหละครับขี้เกียจจะเถียงกับพวกมัน และเพราะผมมีเรื่องหนักใจกว่านั้นอีก ทำไมนะ เค้าจะอยากเจอผมทำไมอีก ก็คิดนั้นแหละครับ คิดทั้งวันจนไม่เป็นอันเรียนจนเวลาพักเที่ยงพวกเราก็พากันไปกินข้าวกันครับ พวกมันก็กินไปคุยไป วันนี้ผมรู้ตัวเองเลยว่าไม่ค่อยพูดติดจะเหม่อด้วยซ้ำ เป็นใครก็ต้องคิดมากใช่มั้ยละครับ.....
ปอ : เป็นไรวะมึง นท(สะกิดผม ผมก็หันไปมอง)
ผม : ปะป่าว ไม่มีไร(ตอบแบบเหนื่อยๆ)
ปอ : กินข้าวดิวะมึงจะเขี่ยทำไม เค้าจะกินกันจะหมดแล้ว(พูดเสียงดุ)
มิน : รีบกินเลยไอนท(ข้าวเต็มปากก็ยังจะพูด)
วิว : เป็นไรป่าวมึง(ถามอย่างเป็นห่วง)
. R6 @  H0 z8 a0 d4 {นัท : นั่นดิ ทำไมทำหน้าแบบนั้นวะ(มองอย่างสงสัย)
. z8 ?7 H  ]7 M8 H+ _. Uผมก็มองพวกมันนิ่งๆแล้วก็ก้มหน้ากินข้าวไปครับ พวกมันก็ถามกันอีกผมก็ทำไม่สนใจจนกินเสร็จก็พากันไปหาขนมกิน ผมก็แยกบอกพวกมันจะไปเข้าห้องน้ำ ตอนแรกจะตามมากันนะผมก็บอกจะไปคนเดียวมันก็เออออกันไป ผมก็เดินไปล้างหน้าสักหน่อยจะได้สดชื่นขึ้น พอล้างหน้าเสร็จก็เข้าห้องน้ำไปฉี่สะหน่อย พอออกมาก็ต้องตกใจไปนิด ไอแบงค์นั่นเองมันหายหหัวไปตั้งหลายวันทำไมต้องโผล่มาช่วงที่ผมเครียดๆด้วยก็ไม่รู้ ไม่รู้มันจะหาเรื่องอะไรผมอีก ผมก็มองมันนิ่งๆ มันก็มอง.....
5 t' ]0 b+ p: m/ `) ]- V- Z) g4 L7 Nแบงค์ : ทำไมไม่รับโทรศัพท์กู(พูดเสียงดุ)
+ N) x, ?) L% s4 t9 qผม : ถอย(แล้วก็เบี่ยงตัวจะออกจากห้องน้ำมันก็ขวางไว้) ไอแบงค์วันนี้กูไม่มีอารมณ์จะมาเล่นกับมึงหรอกนะถอย!(ขึ้นเสียงใส่มันแล้วก็ดันมันออก มันก็ออกครับผมก็เดินออกจากห้องน้ำไปมันก็ตามมา)
แบงค์ : เป็นไรวะ (ถามเหมือนเป็นห่วง แน่นอนว่าผมไม่ได้รู้สึกอะไรเลย)
* ?' H5 B0 w; N( r/ a4 {- {8 jผม : ไปไกลๆกูไป(พูดอย่างรำคานแล้วเดินหนีมัน มันก็ไม่ตามมาแล้ว ผมก็เดินขึ้นตึกเรียนไปครับ)
พอขึ้นตึกมาเพื่อนๆผมก็ยังไม่มาครับ สงสัยกะลังมาผมก็นั่งรอเล่นโทรศัพท์ครับ ไอสิงโตก็ทักมาไม่หยุด ผมก็ไม่สนใจดูเฟสอะไรไปเรื่อยๆจนเพื่อนๆ ขึ้นมาพวกมันก็มานั่งเม้ากันจนครูเข้านั่นแหละครับ ก็เรียนกันไปจนเลิกเรียนผมก็แยกกับพวกมันแล้วเดินไปหาพี่อ๊อฟเพื่อจะไปบอกมันว่าวันนี้จะไปธุระกับป๊า แต่ต้องมาเจอภาพหงุดหงิดตาอีกก็คือ อีผีพลอยอีกแล้วงะ วันนี้ผมไม่มีอารมณ์จะมาต่อต้านใครแล้วครับ ผมก็เดินเข้าไปหาพี่อ๊อฟ พี่อ๊อฟมันสะดุ้งนิดหน่อยแต่ก็ปรับหน้าเป็นปกติ....
  Z2 {8 d/ Y/ T! \8 a! d( ^- xพี่อ๊อฟ : มะมึงคือ กู(อึกอัก)
, ]- o9 z, O  F( a$ s; g& [3 Cผม : วันนี้จะไปธุระกับป๊านะไม่กลับด้วย (บอกมันแล้วก็เดินหันหลังมาเลยครับโดยไม่สนใจอีผีพลอยแม้แต่นิด)
/ s! b# m6 B+ C, r# `1 L  S/ dมันก็เดินตามมาเรียกผมนะแต่ผมก็วิ่งไปเลย เพราะป๊าโทรมาแล้วคงมารอหน้าโรงเรียนแล้ว ผมยังไม่อยากรับรู้อะไรเพิ่มเติม ผ่านวันนี้ไปก่อนละกัน ส่วนพี่อ๊อฟก็คงคิดว่าผมโกรธแล้วมั้ง ช่างเถอะไว้ค่อยเคลียผมเดินไปขึ้นรถ ป๊ากูพูดนู่นพูดนี่ให้ฟัง ผมก็นั่งมึนๆไป กดดันงะไม่อยากไปแต่ก็ต้องได้ไปอ่ะ เฮ้อ! คงเข้าใจสภาวะกดดันนะครับจากเรื่องที่เกิดขึ้น ถ้าผมไม่ไป เดี๋ยวป๊าก็จะเป็นคนเสียคำพูดอีก และพ่อไอสิงโตต้องการอะไร ผมไม่เข้าใจอะไรเลย พอถึงบ้านมันผมก็ทำตัวนิ่งๆครับ พ่อมันออกมารอรับแล้ว ไอสิงโตก็อยู่ผมเห็นรถมันจอดอยู่แต่ตัวมันไปไหนไม่รู้ผมไม่สนใจ พอลงรถก็เดินไปหาพ่อสิงโต(ผมขอเรียกลุงโรจน์ละกันเนอะ)….
ผม : สวัสดีครับ(ไหว้ตามมารยาทแล้วก็ยืนอยู่ข้างหลังป๊า ลุงเค้าก็พยักหน้ารับ)
4 N2 y0 G+ b. a  |2 eลุงโรจน์ : มายากมั้ยกรานต์(หันไปถามป๊า)
6 y" e# p4 J4 [2 B# l% v; Iป๊า : นิดหน่อย(ยักไหล่อย่างกวนๆ)
6 ?- w# J1 X; x' q6 _) cแล้วเค้าก็คุยกันไปครับผมก็ยืนเงียบๆ เค้าพาเข้าไปห้องรับแขก ผมก็ไปนั่งฟังตอนนี้เหมือนรอแม่ไอสิงโตทำข้าวเสร็จ ผมก็นั่งรออย่างเงียบๆเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น ป๊าก็ชวนผมพูดบ้าง ผมก็เออออไปครับแล้วน้องนทก็เดินผ่านมา พอเห็นผมทำท่าตกใจเหมือนเห็นผีอ่ะ.....
, d! U5 ?- Y+ q$ X* V/ iน้องซิน : พี่นท! (วิ่งมาหาผมครับ)
ผม : ครับ (ป๊าก็มองอย่างสงสัย)
ป๊า : รู้จักน้องเค้าหรอนท(หันมาถามอย่างสงสัย)
1 a4 i& U$ ~  F) i9 Iผม : นิดหน่อยอะป๊า (ยิ้ม พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
น้องซิน : พี่นทเป็นไงบ้างคะ(จับแขนผมไปลูบ ซึ่งมันไม่เป็นไรแล้วครับเหลือแต่แผลเป็นรอยเล็บนิดหน่อย)
ผม : ไม่เป็นไรครับ(ดึงมืออกมาแล้วก็ถอยห่างแล้วก็ก้มเล่นโทรศัพท์ต่อ ผมเห็นน้องซินหน้าหงอยเลย แต่ผมก็ต้องทำใจแข็งแหละครับ ไม่อยากมีปัญหา)
น้องซินก็ชวนผมคุยไปสักพักพอผมไม่เล่นด้วย น้องซินก็เดินตึงตังออกไป ผมก็ไม่ได้เงยขึ้นมามองแต่อย่างใด จนแม่สิงโตมาตาม ตอนแรกเค้าก็ทักทายผมใหญ่เลย ผมก็ทักทายตามมารยาทแล้วก็นิ่งๆไป ป๊าก็ดูสงสัยนะ แต่ห่วงคุยกับลุงโรจน์มากกว่า แล้วก็พากันไปนั่งที่ห้องกินข้าว ไอสิงโตกับน้องซินก็มาครับ มันชะงักไปนิดที่เห็นผม ผมก็มองนิ่งๆไม่ได้พูดหรืออะไรก็กินข้าวกันไปครับน้องซินก็ชวนผมคุยใหญ่เลยครับ ผมก็ตอบบ้างตามมารยาท ป๊ากับลุงโรจน์ก็คุยกันแบบเมามันส์มาก โดยเฉพาะลุงแกนะ ป๊าจะกินก็คุยอยู่นั่นแหละผมละขำท่าทางป๊าจริงๆ พอกินเสร็จก็ตบของหวานกันไป.....
" W2 r+ p' k* }' Pแม่สิงโต : เด็กๆ ทานเสร็จก็พากันไปเล่นก่อนก็ได้นะจ้ะ พ่อๆเค้าจะคุยกันหนะจ้ะ(บอกอย่างใจดี ไอสิงโตยิ้มบานเลยครับ)
ผม : ผมนั่งรอได้ครับไม่เป็นไร(ยิ้มหวานให้ แม่สิงโตก็ยิ้มตอบแล้วเดินไปไหนไม่รู้)
! `  \1 U6 T: H5 S. @* F/ Jน้องซิน : พี่นทค่ะไปช่วยหนูดูการบ้านหน่อยได้มั้ยค่ะ(ทำหน้าหมองๆเสียงหงอยๆ)
ผม : น้องก็ให้พี่น้องสอนสิครับ(บอกอย่างไม่ใส่ใจแล้วกดโทรศัพท์เล่นไป)
* [$ @% V" a( t7 H" i& tป๊า : นท! น้องมาขอก็ไปช่วยสิ(ทำเสียงดุ พร้อมส่งสายตาอาฆาต ผมก็มองแบบไม่พอใจอะ)
ผม : ก็ได้ครับๆ (ผมก็มองไปที่น้องซิน )ไหนละครับการบ้าน(ถามอย่างอ่อนโยน)
น้องซิน : ไปทำในห้องเล่นหนูนะค่ะ(ดึงมือผม ไอสิงโตก็มอง)
# s0 `; h( m; L: j, lผม : ทำตรงนี้ดีกว่าครับ เพราะพี่ไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ ถ้าไม่เข้าใจจะได้ถามผู้ใหญ่ด้วยไงครับ(บอกปัดๆแบบทำหน้าจริงจัง)
- H. p7 i: s, Y+ Y. @6 _. K$ ^  hน้องซิน : ก็ได้ค่ะ(เดินหงอยไปเลยครับ)
ผมก็นั่งรอไอสิงโตก็นั่งมอง ป๊าก็คุยกับลุงโรจน์ไปตอนนี้เราย้ายมานั่งที่ห้องนั่งเล่นใหญ่แล้วครับ ป๊าก็คุยนานจริงๆอะ ผมเริ่มเบื่อแล้วนะเนี่ย แล้วนี่ลุงแกก็พาป๊าไปไหนก็ไม่รู้แล้วครับ ตอนนี้ในห้องเหลือผมกับไอสิงโต ผมก็ไม่สนใจนั่งก้มเล่นไป ไอสิงโตก็มอง แล้วสักพักน้องซินก็ถือสมุดมา บอกกผมว่าไม่เข้าใจตรงนั้นตรงนี้ ผมก็อธิบายไปน้องซินก็เหมือนแกล้งอะครับ ผมว่ามันไม่ได้ยากอะไรเลย แต่น้องซินเค้าก็ทำเป็นไม่เข้าใจ....
ผม : คือพี่ก็สอนได้เท่านี้นะครับ ทำไมน้องเข้าใจยากจัง(ผมพูดด้วยเสียงเหนื่อยๆพร้อมเอามือเกาหัว)
+ p7 _8 M7 w! R3 }. P/ ^น้องซิน : พี่นทค่ะ ซินก็เบื่ออะค่ะ ไปเดินเล่นกันมั้ยค่ะ(บอกผมอย่างอารมณ์ดี)
ผม : ไม่เอาดีกว่าครับ พี่รอนี่แหละน้องไปเล่นเถอะ(ยิ้มอย่างอ่อนโยน)
น้องซิน : พี่นทอ่ะ(ทำหน้างอแล้วก็เดินตึงตังไปครับ)
# E0 u% E, F) Pตอนนี้ในห้องก็เหลือผมกับไอสิงโตเหมือนเดิม ผมมองมันนิดหน่อยแล้วก็ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ไปสักพักลุงโรจน์ก็เดินเข้ามาครับ ผมตกใจนิดหน่อยแต่ก็ปรับสีหน้าทัน ป๊าไปไหนเนี่ย ผมก็ไม่สนใจ ลุงแกก็เดินมานั่งใกล้ๆผม ผมก็ถอยห่างนิดหน่อย ไอสิงโตก็กำลังเดินมาครับ....
ลุงโรจน์ : สิงโตไปสั่งลุงยูรล้างรถให้พ่อหน่อยไป(บอกเสียงเข้ม ผมก็เงยหน้ามอง คืออะไรครับตอนนี้จะโดนอะไรอีกละ)
สิงโต : นทไปกับกูป่ะ(สิงโตเข้ามาดึงแขนผม ประมานไม่อยากให้ผมคุยกับพ่อมัน)
3 e4 ~( c. }0 U) n: ^8 Cลุงโรจน์ : สิงโต!(ตะคอกแล้วครับผมสะดุ้งไปเลยไอสิงโตก็เดินฟึดฟัดไป)
' f& a: q8 }+ O# _, D2 h) bผม : ผมขอตัวไปหาป๊านะครับ(แล้วก็ลุกขึ้น แต่ตามเดินครับลุงแกก็กระชากผมนั่งลง)
ลุงโรจน์ : คุยกันก่อนสิ!(พูดเสียงนิ่ง ผมก็มองนิ่งๆ)
9 `9 ?  J1 T, ~ผม : ป๊าไปไหนครับ(มองหาอย่างสงสัย)
. S5 B& S  Z; g  J) D& S" Z0 yลุงโรจน์ : คุยกับคุณแพร(คุณแพรคือแม่ของไอสิงโต)
ผม : ครับ(แล้วหันไปมองหน้าลุงโรจน์)
: c( F8 V6 G1 M$ Bน้องซิน : พ่อค่ะ พ่อมาทำอะไรตรงนี้ค่ะ!(อยู่ๆน้องซินก็เดินพรวดพราดเข้ามาอย่างหัวเสีย)
. X( Q  S: s7 b, a, ?8 q! c% Lลุงโรจน์ : พ่อคุยกับพี่เค้าอยู่ไปรอข้างนอกนะซิน(บอกอย่างใจเย็น)
, `2 M+ M2 _  o9 |. n( lน้องซิน : ไม่ค่ะ หนูไม่ให้คุยไปกันค่ะพี่นท(ดึงแขนผม ผมก็ลุกตามเพราะจริงๆผมก็ไม่อยากคุยอะไรสักเท่าไหร่)
- {9 `$ O  Y1 \0 Bลุงโรจน์ : ซิน!(ขึ้นเสียงใส่ซิน ซินสะดุ้งเฮือกเลยครับ)
ซิน : พ่อตะคอกใส่หนูทำไมค่ะ(พูดเสียงสั่นน้ำตาคลอเลยครับ)
; y) w' G  w+ A+ }# bผม : น้องซินครับ (เข้าไปโอบไหล่น้องเค้าไว้ เค้าก็กอดผมเลยครับ ผมก็มองหน้าพ่อของไอสิงโตอย่างไม่พอใจ) ผมขอนะครับ โกรธอะไรด่าผมตะคอกผมเถอะครับ น้องเค้าไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้นนะครับ (พูดเสียงแข็ง)
ลุงโรจน์ : ฉันแค่จะคุยกับเธอดีๆเท่านั้นแหละ (หันมาบอกผมอย่างหัวเสีย) ซินพ่อขอโทษนะลูก(น้องซินถดตัวหนีครับพ่อมันชะงักไปนิด)
ผม : น้องซินพี่ขอคุยกับพ่อน้องแปปนึงนะครับแล้วเดี๋ยวพี่จะเดินไปหานะครับ(บอกอย่างใจเย็น)
% A2 ^) z' s5 Q3 j8 J; tน้องซินตอนแรกก็ไม่ยอมไปครับ ผมก็พูดจนน้องเค้ายอมพ่อมันก็พาผมเข้าไปห้องทำงาน ผมมองไปนอกหน้าต่างเห็นป๊าคุยกับแม่สิงโตอยู่ตรงสวนข้างบ้าน พอเข้ามาห้องทำงานพ่อมันก็ล๊อคห้องปิดม่าน เหมือนเดิมผมไม่เข้าใจทำไมต้องทำอะไรมิดชิดขนาดนี้ ผมก็ยืนนิ่งๆ มองนิ่งๆ......
ลุงโรจน์ : ฉันประทับใจนะที่เธอทำได้(พูดเสียงนิ่งๆมองผมนิ่งๆ ผมก็ไม่รู้เค้าพูดถึงอะไร) นั่งก่อนสิ(ชี้เก้าอี้ตรงข้ามกับโต๊ะที่ลุงแกนั่ง)
ผม : ไม่เป็นไรครับ(บอกอย่างเกรงใจ)
, j' X: f7 h* z5 U5 P) [% `' Kลุงโรจน์ : นั่งเถอะ(พูดเสียงแข็ง ผมก็เลยพยักหน้าแล้วไปนั่งครับ)
- k0 |9 y' k! m( Q# G* d7 j+ ^ผม : มีอะไรรึเปล่าครับ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
/ f: R3 F- |7 R1 B0 M: Zลุงโรจน์ : มีสิ(ยื่นรูปให้ผม เป็นรูปผมทั้งนั้นครับรูปเดี่ยวๆเลย บางรูปก็ตลกเชียวบางรูปผมก็เหวอๆ ผมก็มองอย่างสงสัย) รูปพวกนี้มันอยู่ในห้องนอนสิงโต และก็คงไม่ต้องเดานะว่าไอสิงโตมันเก็บรูปเธอไว้ทำไม(ผมอึ้งเลยครับ ไอรู้มันก็รู้แหละแต่นี่มันอะไรกันอย่าบอกนะที่พ่อมันไม่พอใจผมก็เพราะเรื่องนี้) ใช่ไม่ต้องทำหน้าตกใจอย่างนั้นหรอก ที่ฉันไม่อยากให้เธอยุ่งกับสิงโตเพราะเรื่องนี้เนี่ยแหละ ฉันมีลูกผู้ชายคนเดียว ฉันไม่อยากให้ลูกฉันเดินทางผิดเธอคงเข้าใจใช่มั้ย(พูดเสียงเครียดแล้วกุมขมับเหมือนแกปวดหัวครับ)
ผม : ถ้าเป็นเพราะเรื่องนี้ไม่ต้องเป็นห่วงแล้วครับ เพราะที่ผมทำไปก็ตัดทุกอย่างแล้ว ผมไม่ยุ่งกับสิงโตแล้วครับ(บอกอย่างจริงจัง เรื่องนี้ถ้าเค้าจะรับไม่ได้ก็ไม่แปลก ผมเข้าใจดี และดีกว่านั้นคือดีที่ผมไม่หลงไอสิงโตมันไม่งั้นละช้ำตายแน่ๆ)
( N( D" l4 b( b/ Dลุงโรจน์ : ใช่มันเป็นอะไรที่ดี แต่ตอนนี้ลูกฉันไม่คุยกับฉันเลยอะสิ ทั้งซินและสิงโต เค้าไม่พอใจฉันที่ฉันทำแบบนี้(ผมมองนิ่งๆ คิดในใจก็สมควรละนิ แกทำหน้าเครียดแบบเห็นได้ชัด คงจะรักลูกมากจริงๆแหละ)
ผม : ครับ แล้วยังไงละครับ ผมก็ทำตามที่คุณบอกแล้วไงครับ(ตอบนิ่งๆ พ่อไอสิงโตก็ทำหน้าเครียดอยู่นั่นแหละ)
ลุงโรจน์ : เธอไม่ได้ชอบผู้หญิงใช่มั้ย(ถามทำหน้าจริงจังมาก)
( Y# Y9 n8 ~5 |0 r* v1 m& n2 Dผม : ครับ (ตอบแบบมั่นใจมาก)
# i' m) o8 @$ X- {5 m4 dลุงโรจน์ : แล้วเธอชอบสิงโตมันรึเปล่า(ถามเสียงเครียด ผมชะงักไปนิดนึงแล้วก็ตอบไป....)
ผม : ผมมองสิงโตเป็นเพื่อนที่ดีมาตลอดคนนึงนะครับ และอีกเรื่องที่ผมอยากบอกคือ ผมไม่เคยต้องการอะไรจากสิงโตเลย ทุกครั้งที่ผมไปเที่ยวกับมัน มันจะคอยจ่ายให้ผมซึ่งผมปฏิเสธมันแทบจะทุกครั้ง บางครั้งก็ออกให้มันบ้างด้วยซ้ำ ส่วนเรื่องเกมส์หรือของเล่นผมไม่ต้องการมันอยู่แล้วครับ ที่บอกไม่ใช่จะพูดให้ตัวเองดูดีนะครับ แค่อยากให้คุณเข้าใจให้ถูกเท่านั้นครับส่วนคุณจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่คุณแล้วละครับ(พูดอย่างจริงจัง พ่อมันชะงักไปนิด)
* U. a5 M9 {( cลุงโรจน์ : ระเรื่องนั้นฉันก็พอรู้แล้วละ(อ่อนลง) ฉันพอจะรู้มาตลอดนะว่าเธออะเป็นเด็กดี อย่างซินเค้าเข้ากับใครไม่ค่อยได้ พอมีนายเค้าก็ดูร่าเริงขึ้น สิงโตที่ชอบทำตัวขรึมๆมันก็ยิ้มได้บ่อยๆ เรื่องนี้ฉันยินดีและขอบคุณเธอนะ (ยิ้ม นั้นคือยิ้มแรกที่ผมได้รับ แต่ผมไม่รู้สึกดีใจเลยสักนิด)
' ]/ U" M9 Q7 F/ ^& F1 w. @ผม : ไม่เป็นไรครับ(ผมก็ไม่รู้แล้วครับว่าเค้าต้องการอะไร ใจนึงก็คิดนะ ถ้าผมดีจริงเค้าคงไม่ทำกับผมแบบนี้หรอกมั้ง)
ลุงโรจน์ : และก็ขอโทษเธอด้วยที่ทำไม่ดีกับเธอ(เดินอ้อมมาจับแขนผมแล้วลูบๆ)
ผม : ไม่เป็นไรครับ ผมไม่เป็นไรครับ(ดึงมือคืนมาแล้วก็ถอยห่าง)
ลุงโรจน์ : แต่ฉันอยากให้เธอเข้าใจฉันนะ ฉันมีลูกชายคนเดียว (ทำเสียวหดหู่แล้วนั่งข้างๆผม)
% {) P1 w/ I8 q- ~8 u: g5 Dผม : เข้าใจครับตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว แล้วผมก็ทำให้แล้วไงครับ เลิกยุ่งกับลูกๆของคุณผมก็เลิกยุ่งแล้ว แล้วตอนนี้คุณต้องการอะไรอีกครับ(พูดอย่างนอยๆ เค้าก็มองผมแบบเหมือนจะสงสารผมป่ะ?)
ลุงโรจน์ : ฉันก็ไม่รู้ แต่สิงโตและซินโกรธฉัน ฉันคงเป็นพ่อที่แย่มากเลยละสินะ(ทำเสียงเศร้ามากแล้วทำหน้ากังวล)
# k$ D2 {1 R( x+ E( K1 H+ j9 A( Yผม : จริงๆแล้วคุณเป็นพ่อที่ดีนะครับ ดูเป็นห่วงและรักสิงโตกับซินมาก ผมว่าคุณง้อพวกเค้าบ่อยๆเดี๋ยวพวกเค้าก็หายโกรธคุณเองแหละครับ ผมก็พูดได้แค่นี้แหละครับ เพราะเมื่อผมโกรธป๊าป๊าก็มักจะง้อผมบ่อยๆ จนผมใจอ่อนเอง(พูดแล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข เพราะพูดไปนึกถึงเวลาที่ป๊าง้อผมไป)
ลุงโรจน์ : เฮ้อ! เธอว่าฉันทำถูกมั้ยที่ทำแบบนี้ (หันมาทำเสียงนิ่งๆ)
8 n! Q: Z; R/ P; S& Uผม : คงถูกแล้วแหละครับ (ยิ้ม) ผมเชื่อว่าพ่อทุกคนมีเหตุผลของตัวเองนะครับ และเหตุผลของคุณตอนนี้ก็คือการที่ไม่อยากให้สิงโตเดินทางผิด เรื่องนี้ผมเข้าใจดีครับ (ยิ้มแล้วจับมือลุงแกครับ) ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ(ยิ้มอย่างอ่อนโยน แล้วก็กระชับมือแน่นๆลุงแกก็มองนิ่งๆ) ผมขอตัวนะครับป่านนี้ป๊าคงรอแล้ว และผมอยากบอกให้คุณรู้นะครับว่าตอนแรกผมโกรธและเกลียดคุณมาก แต่พอผมได้ยินวันนี้ผมเข้าใจและไม่โกรธคุณแล้วครับ และต้องขอโทษคุณด้วยที่ทำให้สิงโตและซินโกรธคุณ ผมจะคุยให้นะครับ (ผมยิ้มให้แกอย่างจริงใจ แกทำหน้าเหมือนสำนึกผิดมาก)
& ~: B7 K+ t& M! Wลุงโรจน์ : ไม่ต้องขอโทษหรอกฉันต่างหากที่ต้องขอโทษเธอ และขอบคุณมากนะ 2-3 วันมานี่ฉันมองหน้าลูกไม่ค่อยติดเลย(พูดเสียงเศร้า ผมก็พยักหน้าแล้วก็กระชับมือแน่นขึ้น)
+ n$ c2 n2 S1 b! ~8 P6 vผม : ครับไม่เป็นไรเลย แล้วทุกอย่างมันจะผ่านไปด้วยดีนะครับ(ยิ้มแล้วคลายมืออก) ผมขอตัวนะครับ(แล้วผมก็ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู สิงโตกับน้องซินก็ยินรออยู่เหมือนว่าแอบฟังไงงั้นแหละ แต่ดูเหมือนห้องนี้จะเก็บเสียงดีสะด้วยสิ)
& F: y& h* n# H" j7 z: c/ N1 _น้องซิน : พี่นทค่ะพ่อทำไรพี่นทรึเปล่าค่ะ(จับตัวผมดูครับ ทำเสียงตื่นตระหนกด้วยนะ)
ผม : พี่ไม่เป็นไรครับ (ยิ้ม ไอสิงโตก็มองไปทางพ่อมันด้วยหน้าที่ไม่พอใจ ผมก็ไม่สนใจเดินผ่านไปครับ น้องซินก็เดินตามมา)
น้องซิน : พี่นทบอกจะไปเล่นห้องซินนิค่ะ(ทำเสียงหงอยๆ)
ผม : ไปสิครับ พูดแล้วนิเนอะ(ยิ้ม น้องซินยิ้มบานเลยครับ)
; H4 l2 Y0 n( @1 {& zผมกับน้องซินก็เดินไปห้องเล่นของน้องกันครับ ไอสิงโตเหมือนจะเดินเข้าไปคุยกับพ่อมัน พอเข้ามาในห้องน้องซินก็พูดใหญ่เลยครับจับนู่นนี่ออกมาเล่น ผมก็นั่งมอง น้องซินนี่เด็กน้อยน่ารักจริงๆครับ.....
ผม : น้องซิน (เสียงหวาน)
) n  i' C7 C' e8 @น้องซิน : ค่ะ(เงยหน้าขึ้นมามอง)
ผม : น้องซินต้องไม่โกรธพ่อน้องนะรู้เปล่า(ลูบหัวน้องซิน)
น้องซิน : แต่พ่อแกล้งพี่นทนะค่ะ(ทำหน้าไม่พอใจ)
ผม : นั่นก็เพราะพ่อของน้องเค้ามีเหตุผลนะสิ น้องซินสัญญากับพี่นะว่าจะไม่โกรธพ่อ(บอกอย่างจริงจังแล้วยกนิ้วก้อยขึ้นมา น้องซินเหมือนลังเลแต่ก็ยอมพยักหน้าแล้วเอานิ้วก้อยขึ้นมาคล้อง)
น้องซิน : สัญญาค่ะ(ยิ้มบาน)
ผม : งั้นน้องซินต้องไปขอโทษแล้วก็พูดดีๆกับพ่อนะครับ ไม่งั้นพี่ไม่เล่นด้วยแล้วนะ(ผมทำหน้างอ น้องซินพยักหน้ารัวเลยครับ)
$ b6 N8 g9 [3 t- o% I5 ~' a4 X8 bน้องซิน : ได้ค่ะๆ ซินสัญญาซินจะทำตั้งแต่ตอนนี้เลย มาสิค่ะพี่นทต้องดูด้วยนะ(ยิ้มแล้วลุกขึ้นดึงผมด้วย)
น้องซินก็พาผมออกห้องแต่ต้องตกใจนิดนึงไอสิงโตมันมายืนอยู่หน้าห้อง แอบฟังชัวร์เลย ผมคาดว่าเรื่องนี้แม่มันไม่รู้แน่นอน ดูจากอาการแล้ว ป๊าก็ยังคุยไม่เสร็จสักทีครับ น้องซินก็ลากผมไปหาลุงโรจน์แล้วก็วิ่งเข้าไปกอดไปขอโทษอย่างที่บอกนั่นแหละครับ ผมก็มองด้วยรอยยิ้ม น้องซินนี่น่ารักจริงๆ พ่อมันดีใจมากอะครับยิ้มใหญ่เลย ส่วนไอสิงโตก็เดินมายืนข้างๆผม....
ผม : มึงก็ด้วยนะ ถือว่ากูขอร้อง(หันไปบอกมันเพราะแน่นอนว่ามันต้องได้ยินที่ผมพูด มันก็พยักหน้าด้วยหน้าเศร้าๆ ผมก็ดันมันเข้าไปนั่นแหละครับ พ่อมันก็มองมันก็มองพ่อมัน)
* u. b! _' v9 T1 k' F" l- t. gแล้วมันก็อึกอักนะตอนแรกอะ แต่แล้วมันก็ยอมพูดขอโทษพ่อมันแล้วก็เดินเข้าไปกอด ผมยกนิ้วโป้งให้มันกับน้องมันครับ พ่อมันหันมายิ้มให้ผมผมก็พยักหน้ารับ แล้วผมก็เดินไปหาป๊าไปนั่งดูเค้าคุยกัน ตอนนี้รู้สึกแบบโล่งจริงๆครับ พ่อมันคงเข้าใจอะไรมากขึ้นแหละมั้ง ส่วนเรื่องที่ผมกับไอสิงโตต้องเลิกคบกัน ก็คงต้องเป็นไปแบบนั้นแหละครับ เพราะผมก็เข้าใจพ่อมันดี พ่อมันคงไม่อยากให้ลูกเป็นเกย์ตามแบบคนหัวโบรานนะครับ ต่างจากป๊าที่รับและรักลูกได้ทุกอย่างที่ลูกเป็น กว่าป๊าจะคุยไรเสร็จเล่นแบตโทรศัพท์ผมหมดเกลี้ยงเลยครับ ก็เข้าไปในบ้านแล้วก็ร่ำรากันนิดหน่อยครับ ไอสิงโตก็มองครับ น้องซินยิ้มใหญ่เลย ผมไม่ได้เป็นคนดีอะไรที่ทำให้พวกเค้าเข้าใจกันหรอกครับ แต่ผมว่าสิงโตและซินก็คงรู้สึกผิดอยู่ลึกๆนั่นแหละไม่งั้นคงไม่ยอมหรอก ส่วนลุงโรจน์แกคงจะรักลูกมากจริงๆ....
1 M9 t, h" Q# \9 e7 xแม่สิงโต : 3พ่อลูกนี่ยังไง เมื่อวานยังงอนๆกันอยู่เลย(ถามอย่างแปลกใจ)
น้องซิน : ไม่มีอะไรแล้วค่ะคุณแม่(ยิ้มอย่างอารมณ์ดี)
8 M; w# \+ U8 T5 D7 ]' Gแล้วก็พูดคุยกันอีกนิดหน่อยป๊ากับผมก็พากันกลับครับ ไอสิงโตก็มาส่งผมขึ้นรถผมก็ยิ้มให้มัน ผมว่ามันคงเข้าใจผิดว่าทุกอย่างจะต้องกลับไปเป็นเหมือนเดิม แต่ผมว่าก็ปล่อยให้มันเข้าใจแบบนี้ไปแหละครับ เพราะถ้าอธิบายตอนนี้ ทุกอย่างคงแย่ลงกว่าเดิม ป๊าก็พูดใหญ่เลยครับ ที่ไปคุยกับแม่ไอสิงโตเพราะเค้าจะชวนป๊าทำธุรกิจเสื้อผ้าไรพวกนั้นผมก็ไม่เข้าใจก็เออออตามไป จนถึงบ้านแม่ก็ยังไม่กลับป๊าบ่นใหญ่เลยครับ แม่ไปปาร์ตี้กับแก๊งในหมู่บ้านไง ผมก็ขึ้นบ้านไปแต่ต้องตกใจหนักมาก เพราะไอพี่อ๊อฟมันนอนอยู่บนเตียงผม....
ผม : พี่อ๊อฟ!(เขย่าตัวมัน มันค่อยๆลืมตาขึ้นมา) มาได้ไงเนี่ย!(ถามอย่างตกใจ)
9 Y6 f. m9 J6 H2 zพี่อ๊อฟ : ก็เดินเข้ามาดิ(ยิ้ม ทำท่างัวเงีย)
ผม : แต่บ้านผมไม่มีคนอยู่นะ! (มองอย่างอึ้งๆ นี่มันเป็นนักย่องขึ้นบ้านป่ะเนี่ย)
+ Z0 ?8 }1 m) `* M4 E" gพี่อ๊อฟ : แม่มึงอยู่เถอะตอนกูกลับมาอะ(บอกผมอย่างหงุดหงิด แสดงว่ามันมาตั้งแต่เลิกเรียนนะสิ เพราะแม่ผมไปตอนเย็นๆ)
2 }" P# L! J; Nผม : นี่มานานแล้วใช่มั้ยเนี่ย(นั่งลงข้างๆมัน)
* x6 o4 J) h' k- O- Jพี่อ๊อฟ : ก็ตั้งแต่มึงเดินหนีกูอ่า(กระเถิบมากอดผม)
& K2 @8 C% e. vผม : ไม่ได้เดินหนี คือมันเป็นงี้...(แล้วผมก็เล่าให้มันฟังไปครับ มันเด้งตัวขึ้นมานั่งฟังอย่างตั้งใจอะ พอเล่าจบมันยิ้มบานเลยครับ)
4 @4 r) C; }% j& x" x; J9 a1 B  wพี่อ๊อฟ : สุดท้ายไอสิงโตก็เลิกยุ่งกับมึง555(ชั่วร้ายมาก)
ผม : ให้มันน้อยๆหน่อยเหอะ(พูดอย่างไม่พอใจ)
: |( \* I2 j- T7 T; U( b1 Gพี่อ๊อฟ : แต่ก็สมัยนี้แล้วเนอะ พ่อมันอะไรจะขนาดนั้น(ทำท่าคิด)
  D" _  S/ y/ Z4 v# o2 T) k7 aผม : นั่นสิ แต่ก็เข้าใจนะ ไอสิงโตมันเป็นลูกชายคนเดียวอะ พ่อมันคงอยากให้สืบทอดอะไรของเค้าแหละมั้ง(ยิ้มพูดแบบไม่ใส่ใจ) ว่าแต่พ่อพี่อ๊อฟรับได้ปะเนี่ย ผมเริ่มกลัวละ(มองหน้ามันอย่างตกใจ)
พี่อ๊อฟ : รับไม่ได้ก็พาหนีเลยสิครับ(แล้วล้มตัวนอนตักผม)
ผม : เอาดีๆดิ้ นี่ผมนึกว่ามีแต่ในนิยายนะเนี่ย ถ้าพ่อพี่อ๊อฟเป็นแบบนี้ผมไม่ช้ำใจตายเลยหรอ(คิดแล้วก็เศร้า เพราะถึงผมกับครอบครัวพี่อ๊อฟจะดูสนิทสนมกันแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะรับได้นะ)
  E* v' \7 B( m! L3 X* Z9 C$ V: Eพี่อ๊อฟ : เห้ยๆ ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นเลย กูบอกพ่อกูแล้ว พ่อกูรับได้ ถ้ารับไม่ได้มึงคงเข้าบ้านกูไม่ได้มึงก็รู้(ลุกขึ้นมาพูดแบบจริงจัง แล้วลูบแก้มผม ก็จริงอย่างมันว่านะ เพราะพ่อมันดุมากครับ เป็นครูสอนยิงปืนผมละกลัวจริงๆแต่จะใจดีกับผมมาก ไม่รู้เพราะอะไรอาจจะเพราะที่พี่อ๊อฟไปบอกว่าผมเป็นแฟน?ใช่รึเปล่าก็ไม่รู้)
ผม : แน่หรอ(ถามอย่างไม่มั่นใจ)
9 J* F( A( D9 m" [พี่อ๊อฟ : แน่ดิ พ่อกูที่เค้าไม่พูดเพราะไม่อยากยุ่งต่างหาก เดี๋ยวเค้าจะแกล้งมึงเอาอะสิเค้ายิ่งเอ็นดูมึงอยู่ด้วย เค้าเคยบอกไว้(พูดแล้วยิ้ม ไม่เดี๋ยวละม้าง เจอผมทีไรหาเรื่องได้แกล้งตลอด อย่างวันนั้นผมมาหามันที่บ้าน พ่อมันก็ใส่หมวกโม่งถือปืนมาขู่ผม ปลอมเป็นโจรไรงี้ หัวใจผมแทบวาย และอีกเยอะอะ)
ผม : ก็ดีละ (พูดอย่างโล่งใจ) เออ แล้ววันนี้คุยอะไรกับมันอีกอะ(คิดได้เริ่มไม่พอใจละ)
. e5 j: J2 {" z* X# Y" ]พี่อ๊อฟ : เออๆ เรื่องนี้อะแหละที่กูมาหามึง (ทำหน้าจริงจังมาก ผมก็ตั้งใจฟัง) ก็วันงานโอเพ้นเฮ้าส์อะ มันพาแม่มันมาแล้วแม่มันก็ชอบรูปที่กูเคยวาดให้พลอยมันอะ แม่มันเลยขอให้กูไปวาดให้ ตอนในงานกูปฏิเสธไปแล้วนะ แต่วันนี้มันยังมาตามตื้อกูอีกอ่ะเอาไงดีวะมึง (ทำหน้าเซ็งๆ)
ผม : อยากไปหรอถึงเอามาคิดมากงี้อะ(มองอย่างจับผิด)
: N# I* E" V) @* ]! [พี่อ๊อฟ : ไม่อยากเลย มันก็อ้างนู่นอ้างนี้ไปทั่วอะ แถมขู่กูอีกว่าจะไปบังคับครูประจำชมรมกูให้มาบังคับกูให้ไปทำอะ(ทำหน้าเซ็งๆ) มึงก็รู้พวกครูชอบมันจะตายกูละอึดอัดจริง(พูดอย่างเบื่อหน่าย)
/ l/ A: O5 ~$ J! A4 F: T# Nผม : ไม่ต้องไป และไม่ต้องสนใจ พี่ก็รู้ว่าผมไม่ยอมให้ไปหรอก(พูดแบบจริงจัง)
พี่อ๊อฟ : เออขนาดกูอ้างมึงไปแล้วนะ มันก็ไม่ยอมเลิกตื้อและยังบอกอีกว่าไม่ได้คิดไม่ดีอะไร มันจะเอายังไงก็ไม่รู้(ทำหน้าทำตา)
ผม : ไม่ต้องพูดและไม่ต้องคิดไรมาก ไม่ต้องไป จบมะ(ทำเสียงดุ)
พี่อ๊อฟ : เออๆ ไปอาบน้ำไป (แล้วมันก็ลุกขึ้นถอดผ้าแล้วเข้าห้องน้ำไป ผมก็เอาหนังสือออกจากกระเป๋า) เห้ยมาเร็วๆกูรออยู่(ชะเง้อหน้าออกมาบอก)
! B3 J) [$ I6 _5 m0 ?ผม : อะ อาบด้วยกันหรอ?(ถามอย่างตกใจ)
พี่อ๊อฟ : เออดิ (ยิ้มหื่น)
ผม : บ้าจริง! (เขินนะ แต่ก็เดินไปถอดผ้าแล้วก็เข้าไปห้องน้ำ คือไร?55)
ผมก็ต้องตกใจนิดๆไอพี่อ๊อฟมันเปลือยหมดเลยครับ ยืนหันหลังให้ผม ก็ผมใส่บ๊อกเซอร์ไง ผมก็ยืนหันหลังให้มันแล้วแปรงฟันไปครับ....
7 @: H- i$ J8 @( w. u( Mพี่อ๊อฟ : มึงจะใส่เกงเกงเข้ามาทำไม(ถามอย่างหงุดหงิด)
1 k9 V) Y' {" s! Yผม : อายนะเว้ย(พี่อ๊อฟมันเดินมายืนข้างหลัง ซึ่งกระจกมันสะท้อน ทำให้ผมเห็นทุกอย่าง เห็นหมดจริงๆ เล่นผมสะหน้าร้อนผ่าวไปหมด)
& z. @# A3 w9 z; }พี่อ๊อฟ : ถอดออกดิ้! (บอกอย่างไม่พอใจ ผมเขินนะเนี่ย)
4 E! x( ~/ P; Z% j/ q% dผม : ถอดให้หน่อยดิ(พูดแล้วหลบตามัน แรดสุดๆ)
: v, E# D6 I; z7 q8 Qพี่อ๊อฟก็จับขอบกางเกงแล้วรูดลงครับ ผมก็ยกขาให้มันเอาออกให้แล้วมันก็เอาไปไว้ในตะกร้าข้างนอกห้องน้ำ แล้วมันก็เดินเข้ามาอาบน้ำ ก็อาบกันไปครับ พี่อ๊อฟทำให้ผมมีอารมณ์นะเนี่ยตอนมันถอดอะมันลูบต้นขาผมไปด้วย ขนลุกไปหมดครับ ผมก็อ่อยมันบ้างแกล้งเอามือไปโดนของมันบ้าง มันก็ดูเหมือนจะมีอารมณืนะครับเพราะส่วนล่างของมันก็ชี้ฟูแล้ว แต่มันก็ทำไม่สนใจอะ เหมือนมันแกล้งผมอะ ก็อาบกันไปพลัดกันสระผมไปถูหลังให้กันจนเสร็จ พี่อ๊อฟก็ดูจะไม่ทำอะไรล่วงเกิน ผมละหงุดหงิดจริงๆผมก็ไม่ได้รักนวลสงวนตัวขนาดน้านจะทำไรก็ทำเถอะ อ่อยขนาดนี้แล้วนะเนี่ย ฮึ่ย! จริงๆปกติก็ไม่ได้อาบด้วยกันอยู่แล้วไง แล้ววันนี้คือมาทำให้อยากแล้วก็จากไป คือไร?...
ผม : คือแค่อาบน้ำด้วยกันงั้นหรอ(ถามอย่างเซ็งๆขณะเช็ดตัว)
( c& g7 D  M! P, ^. hพี่อ๊อฟ : ก็อาบดิ มึงจะทำไร(พูดอย่างไม่ใส่ใจ ผมกรอกตาหนักมาก)
( |* _* T" `4 U0 uแล้วมันก็เดินไปแต่งตัว ผมก็เช็ดตัวอย่างหงุดหงิดค้างเลยงะ555 แล้วผมก็ไปแต่งตัว แล้วเดินไปนั่งข้างๆมันบนเตียง....
2 y1 O7 R$ V2 K9 U1 h( E+ i* vผม : พี่อ๊อฟ (ทำเสียงหวาน)
พี่อ๊อฟ : ว่า(มันก็นั่งเล่นเกมส์ในโทรศัพท์ไปปากก็ตอบแต่ไม่หันมามองผมคือไร ไอนี่นิ!)
ผม : เอาจริงๆก็คือไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ?(ถามแบบติดไม่พอใจนิดหน่อย)
พี่อ๊อฟ : จะให้กูรู้สึกอะไร หืม?(หันมามองผมด้วยหน้านิ่งๆ ผมก็มองแบบเซ็งๆเลยอะ ไอว้อนอะ ทำไมมึงไม่รู้ว้า555) เฮ้อ เมื่อยหลังจัง (แล้วมันก็ล้มตัวนอนไปครับ)
3 v! r1 n7 ?  C+ G" m  W# qผม : ไอพี่อ๊อฟ! (ผมดึงโทรศัพท์ออกจากมือมันครับ)
พี่อ๊อฟ : อะไร(ถามอย่างใสซื่อ)
ผม : ผมเอ่อคือ(มันควรต้องพูดหรอวะ โอ้ยอายวะ)
พี่อ๊อฟ : ไปปิดไฟด้วยกูจะนอนละ(พูดเสียงนิ่งแล้วมันก็ดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มมันครับ)
1 M4 K/ U8 s) X' r' ?/ i+ pผม : เออก็ได้โว้ย!(พูดอย่างหงุดหงิด เอาจริงๆคือหมดอารมณ์แล้วครับแม่งตายด้านรึไงวะ)
ผมก็เดินฟึดฟัดไปปิดไฟปแล้วก็ขึ้นนอน นอนหันหลังให้มันนั่นแหละครับ ก็ตั้งแต่เป็นแฟนมันมา มันไม่เคยจะทำอย่างว่าเลย นอกจากตอนนั้นที่ผมทำมันเอง และหลังจากนั้นคือไม่มีเลยไง ทำไมไม่เห็นเหมือนคนอื่นๆเลยอะ เฮ้อ! คิดแล้วเซ็ง ผมก็คิดไปคิดมาก็หลับตาลง.....
0 |; U# B) X( ~6 S- ]2 |% k/ h0 pพี่อ๊อฟ : หันมานี่ดิ้ ยังไม่คิสก่อนนอนเลยนะ(ทำเสียงกวนตีน)
ผมก็หันไป เอาปากตัวเองโน้มไปจูบปากมันครับ แถมด้วยการกัดริมฝีปากมันด้วย....
พี่อ๊อฟ : โอ้ย! กัดทำไมวะ(ถอยห่างแล้วจับปาก)
# v- m8 n: U5 `+ dผมก็ไม่ตอบอะไรนอนหันหลังให้มัน บอกตรงงอนหนักมาก อะไรกันนี่ไม่รู้จริงๆหรอเนี่ย แล้วผมก็หลับไปนั่นแหละมันก็มากอดผมจากด้านหลัง ผมก็ไม่สนใจนอนไปเลยครับ พอเช้ามามันหายไปไหนแล้วไม่รู้ ของมันก็หายไปด้วยคงกลับบ้านไปแล้ววันนี้วันหยุด ผมไม่รู้มันเป็นบ้าไปแล้วรึเปล่าคืออยากทำไรก็ทำ ผมก็คิดไปทั่วแล้วก็ลุกไปอาบน้ำทำไรไปทั่วอะครับ จนใกล้ๆเที่ยง ไอพี่อ๊อฟมันโทรมาบอกจะไปพาไปหาไรกิน ผมก็เออออไป แล้วก็มานั่งดูทีวีรอมันกับแม่นี่แหละครับ พอมันมาผมก็ไปด้วยหน้านิ่งๆ ไม่ถามอะไรมันเลย มันก็พูดคนเดียวไปครับ จนถึงห้างอะ....
; L" O* @; m/ g; ^

! _- c) `7 R: A% ?0 q

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

Herkewry

ขอบคุณคับ

Julio

แบบนี้นทต้องข่มขืนอ๊อฟไปเลย 555

Bumb

สงสารสิงฉตจัง

ton_gori

พี่อ๊อฟนี่ก็แปลกดีเนอะ ทำตัวไม่ค่อยเหมือนแฟนเลย

ton_gori

พี่อ๊อฟนี่ก็แปลกดีเนอะ ทำตัวไม่ค่อยเหมือนแฟนเลย