แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย topzaa90 เมื่อ 2019-3-7 22:22
ลงชื่อแก้ศูนย์
เชื่อว่าในชีวิตใครหลายๆคนก็ต้องเคยหนีเรียนกันบ้างแหละ โดยเฉพาะวิชาที่มันชิล ๆ ครูไม่มาสอน ครูใจดีอะไรเทือก ๆนี้ แล้วก็ผ่านมาได้แบบเชิดหยิ่ง แสยะยิ้มให้คนทั้งโลกรู้ทำตัวเป็นรุ่นพี่จอมกร่างที่น้องเดินมาเห็นแล้วต้องก้มหัวกราบกันแทบไม่ทัน
แล้วที่กูเผชิญอยู่ตอนนี้คืออะไร
‘นายปวริศ ติดศูนย์วิชาเพศศึกษา’ ไอ้สัส
“เฮ้ย ไอ้บีม มาทำไรที่บอร์ดว่ะ”เสียงของเพื่อนตัวดีทำผมหันขวับไปจ้องมันตาถลน
“ไอ้เบสใครเป็นครูวิชาเพศศึกษาว่ะ”
“ไม่รู้ว่ะ...กูก็โดดกับมึงตลอดเนี่ยหน้าครูกูยังไม่เคยเห็นเลย” ไอ้หนุ่มร่างบางท่าทางกวนตีนเดินชิลมาแต่ไกล เพื่อนเขามายืนอยู่หน้าบอร์ดประกาศชื่อคนติดศูนย์ทำไม
“เออ มึงก็โดดกับกูทำไมกูติดศูนย์อยู่คนเดียว” นิ้วเรียวชี้ไปที่ชื่อของตัวเองทุกตัวอักษรแผ่หลาอยู่บนบอร์ดอย่างอล่างฉ่าง แถมทั้งสายชั้นมีเขาคนเดียวที่ติดประสาทไปแล้ว แบคแม่งก็โดดทุกคาบเหมือนกู ทำไมมันรอดว่ะ
“เฮ้ย ครูเขาหมั่นไส้มึงเปล่าว่ะ”
“ไม่รู้อ่ะ กูติดศูนย์งี้เข้ามหาลัยจะทำไง ไอ้เหี้ย ไปตะบันหน้าครูแม่ง”
“ไอ้สัสใจเย็น..มีเรื่องเดี๋ยวก็ยาวก็เดิมหรอก” เบสเดินไปดึงแขนเพื่อนใจร้อนไว้ก่อนพลางมองไปรอบ ๆ รุ่นน้องประมาณยี่สิบคนยืนซุบซิบกรี๊ดกร๊าดกันตามเคยก็พวกเขาเป็นแก๊งค์ที่ดังสุด เถื่อนสุดในโรงเรียน หน้าติ๋มๆอย่างไอ้คยองนี่ไม่อยากจะบอก งานโดดเรียน ข่มขู่อาจารย์ต้องยกให้มันคนอะไรเกิดมาพร้อมกับความเลว
“แล้วให้ทำไงว่ะ”
“มึงก็ต้องไปแก้อ่ะดิเขาให้แก้ให้เสร็จภายในสองอาทิตย์ด้วยนะมึง”
“ไมกูต้องแก้อ่ะมึงไม่เรียนมึงยังไม่ติดเลย กูไม่ยอม” เอาแล้วไงพร้อมหาเรื่องสุด ๆอ่ะ เรื่องนี้สอนว่าอย่าให้ดูคนที่หน้าตา มาอย่างเถื่อน
“ไงก็ไปคุยกับครูเขาก่อนอย่าเพิ่งไปต่อยเขาอ่ะ”
“...เออ” แม่งพยักหน้ารับก่อนจะคว้ากระเป๋าสะพายเดินไปที่ตึกพละ ขอให้ไม่มีเรื่องจริงๆเหอะ...
“รุ่นพี่บีมสวัสดีค่ะ”
“ดีครับ” ผมยิ้มทักทายรุ่นน้องน่ารักคนนึงก่อนจะเดินต่อ ในโรงเรียนนี้มีใครไม่รู้จักบีม ปวริศบ้าง ไหนลองตอบสิทำไมรุ่นพี่ผู้น่าเกรงขามต้องมาตกวิชาเพศศึกษา ไอ้ครูเวรตะไลนั่นเป็นใคร
“รุ่นพี่ หวัดดีครับ”
“ครับ เจอกันตอนเย็น” ตามด้วยทักทายแก๊งค์มอสามที่ชอบโดดเรียนเป็นเพื่อนเขา ตอนเย็นๆมักจะไปสุมหัวกันตามประสาเด็กผู้ชาย ผมล่ะเกลียดจริง ๆเวลามีคนบอกผมหน้าตาน่ารักหน้าตามันวัดนิสัยได้หรอว่ะ เพราะงี้ไงพวกผู้หญิงถึงชอบโดนหลอกแล้วมานั่งโวยวายกัน
กูไม่มีแฟนให้ถ่วงชีวิตหรอก
“อยู่ไหนว่ะ” ผมหันซ้ายหันขวามองห้องพักครูที่เรียงยาวเป็นตับ เอางี้เลยดีกว่าครูแม่งชื่ออะไรยังไม่รู้เลย ให้ไปหาห้องพักครู ตลกล่ะ
“หาอะไรครับนักเรียน ?” เสียงทุ้มที่ดังขึ้นด้านหลังเอ่ยขึ้น ผู้ชายผิวเข้มใส่สูทดำอย่างหล่อเดินมาถามผมใกล้ ๆ มันเป็นใคร กูไม่รู้จัก
“มาหาครูวิชาเพศศึกษามอหก”
“อ๋อ.. หนูอยู่ห้องไหนหรอ”
“แปด”
“งั้นไปห้องริมซ้ายสุดทางเดินนะห้องนั่นแหละ” ไอ้ตัวสูงชี้ทางให้ผมพร้อมรอยยิ้มเล็ก ๆ
“ใจ” เด็กอินดี้ขอบคุณครูแบบที่ทำตามปกติก็จะขอบคุณแบบนี้มีอะไรไหม ? ร่างเล็ก ๆเดินมาจนสุดทางก่อนจะเปิดประตูเข้าไป ข้างในเป็นห้องเรียบ ๆ มีโต๊ะและโซฟาสีน้ำตาลอ่อนดูท่าเจ้าของห้องจะเป็นคนไม่ค่อยสุงสิงกับใคร
เชยสะบัด
ผมเดินไปที่โต๊ะอาจารย์ข้างหน้ามีป้ายชื่อติดอยู่ใหญ่โต แต่ตัวกลับไม่อยู่
‘ภาสกร’ ขนาดชื่อยังเห่ยอ่ะ
“หวัดดีครับนักเรียน”
“...อ้าว มาทำไรในนี้” ผมหันไปทางต้นเสียง ไอ้ครูใส่สูทเมื่อกี้เข้ามาข้างในห้องตามผม เดี๋ยวนะมาไมว่ะ มึงเป็นใคร ภารโรงหรอ
“ก็นี่ห้องผม”
“อ้าว งั้นมึง..เอ้ย ครูภาสกร ?”ผมจ้องหน้ามันตาไม่กระพริบ คนเนี้ยหรอที่ให้ศูนย์กู
“ครับ ปวริศที่ติดศูนย์วิชาครูใช่มั้ย?”
“เออ ครูให้ศูนย์ผมได้ไง ไอ้เบสอ่ะ !!มันก็โดดเหมือนผมนะ ทำไมไม่โดน !” เด็กนักเรียนโวยวายชี้หน้าครูแบบโคตรโมโห แขนเล็กวางกระเป๋าสะพายของตัวเองลงกับพื้นอย่างเอาเรื่อง
“ทำตัวไม่น่ารักเลยนะครับ”
“ยุ่ง ตอบผมก่อนว่าทำไมผมติดศูนย์”
“เพราะครูอยากให้ติดและเธอก็ต้องแก้ศูนย์กับครูด้วย”
“อ้าว ครูตอบกวนตีนนี่หว่าเรื่องไรว่ะ” ไอ้ครูนี่มันยิ้มมุมปากก่อนจะเอามือมาปิดปากผมไว้
“เป็นเด็กเป็นเล็กอย่าพูดจาไม่ดีสิครับ”
“...”
“เธอจะไม่แก้ก็ได้แต่ถ้าไม่แก้เธอต้องซ้ำชั้นนะ”
“...แก้ยังไง” ผมปัดมือของมันออกไป ครูนี่แม่งหมันไส้ผมจริงด้วย เหมือนที่ไอ้เบสบอก โห่เห็นเด็กเจ๋ง ๆ ก็ต้องอิจฉาเป็นธรรมดา
“อืม อย่างวิชาคณิต ก็ต้องมีหลายๆบทใช่มั้ย พาราโบล่า สมการเชิงเส้น หรือความสัมพันธ์เอย ตรีโกณมิติเอย” ครูบ้านี่เดินไปที่เก้าอี้ตรงโต๊ะทำงานก่อนจะนั่งลงไขว้ห้างให้ผมอย่างเป็นใหญ่เป็นโตเห็นว่าเป็นครูนะ ไม่งั้นจัดไปแล้ว “เพราะฉะนั้นวิชาเพศศึกษาของครูเองก็มีเป็นบทๆเหมือนกัน”
“แล้วไง ?”
“เธอก็ต้องแก้ไปทีล่ะบทมีอยู่สิบบท แก้วันละบทสองอาทิตย์ก็น่าจะเสร็จ”
“อ้อ” ผมเข้าใจล่ะมันก็ไม่ยากอะไรป่ะ วิชานี้ไม่ต้องเรียนก็รู้เหอะ “งั้นแก้บทแรกเลยว่ามา ต้องทำยังไง”
“ก็ไม่ยากครับนักเรียนแก้โดยทำภาคปฏิบัติกับครูก็พอ”
“หะ..” ผมอุทานออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่ได้ยินอะไร ปฏิบัติอะไร ?
“ข้อสอบยังมีอัตนัย กับปรนัยการเรียนก็ต้องมีเชิงวิชาการกับภาคปฏิบัตินะครับ” ร่างสูงยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนที่มือข้างนึงจะเปิดลิ้นชักแล้วหยิบอะไรบางอย่างมาวางลงบนโต๊ะ
ถะ..ถุงยาง
“อะไรอ่ะครู...” ผมเดินถอยหลังไปครึ่งก้าวเพราะรู้สึกถึงรัศมีความน่ากลัวของคนตรงหน้า
“บทที่ 1 ฝึกใส่ถุงอนามัยครับ ทำภาคปฏิบัติให้ครูเห็นเดี๋ยวนี้ ตอนนี้เลย” “เฮ้ย !.. ไอ้ !!..”
“ไม่ทำผมปรับตกนะ ?”
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-3-7 22:22:17
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-3-26 04:00:02
โพสต์ 2019-3-7 22:41:46
โพสต์ 2019-3-7 22:51:11
โพสต์ 2019-3-8 00:09:10
ขอยคุณครับ