|
ตอนที่ 1น้าหมี
ผมขอย้อนหลังไปเมื่อตอนอายุ 12ขวบตอนนั้นกำลังเรียนอยู่ชั้น ป.6 เนื่องจากพ่อกับแม่ ของผมทำงานอยู่คนละจังหวัด ไอ้จะให้ผมไปอยู่กับใครก็ไม่สะดวกพ่อกับแม่จึงตกลงกันให้ผมอยู่กับน้าเพ็ญอีกจังหวัดหนึ่งซึ่งเป็นจังหวัดบ้านเกิดน้าเพ็ญเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของแม่ เป็นแม่ม่าย สามีคือน้าเขยของผมเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ น้าเพ็ญไม่มีลูกจึงรักผมเหมือนลูกของแกจริง ๆ แล้ว น้าเพ็ญเป็นม่ายมา เท่ากับอายุของผมตอนนั้นผมก็ยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจว่าทำไมน้าเพ็ญจึงไม่ยอมแต่งงาน ทั้ง ๆที่แกเป็นคนที่ค่อนข้างสวย ฐานะก็ดี คือนอกจากแกจะมีสวนลำไยหลายสิบไร่แล้วแกยังขายของชำและขายของกินให้เด็กนักเรียนคือบ้านอยู่หลังโรงเรียนประถมที่ผมเรียนอยู่นั่นแหละน้าเพ็ญเป็นคนใจดี ผมเห็นน้าเพ็ญให้ขนมเด็กที่ไม่มีสตางค์ซื้อกินบ่อย ๆ ผมก็อยู่กับน้าเพ็ญอย่างไม่มีความทุกข์ร้อนแกจะเรียกผมว่าลูก และห่วงหาอาทรผมทุกเรื่อง นาน ๆพ่อกับแม่จะมาเยี่ยมสักครั้ง แต่ผมก็ไม่เรียกร้องอะไรจากใครอยู่กับน้าเพ็ญก็ดีแล้ว
วันนี้หลังเลิกเรียนขณะที่ผมเดินกลับบ้านฝนที่ตั้งเค้าอยู่แล้ว เกิดเทลงมาอย่างแรงผมวิ่งเข้าไปหลบในบ้านของน้าหมี ซึ่งอยู่หลังอาคารเรียนก่อนจะถึงบ้านผมลักษณะเป็นบ้านชั้นเดียว ก่อด้วยอิฐบล็อกอย่างง่ายๆ ทั้งบ้านมีห้องเพียงห้องเดียว ห้องน้ำก็อยู่ในบริเวณเดียวกับห้องใหญ่ภายในบ้านแต่แยกไปอีกต่างหากลักษณะของบ้านก็ไม่ค่อยจะแข็งแรงนักถูกสร้างขึ้นมาแบบลวกๆ และพร้อมที่จะรื้อถอนได้ตลอดเวลา เท่าที่รู้น้าหมีทำงานเป็นนักการอยู่โรงเรียนนี้อายุประมาณ 30 กว่า ๆ เป็นพ่อม่ายข่าวเขาว่าเมียของน้าหมีหนีไปเป็นเมียเก็บของผู้รับเหมาก่อสร้างที่มาประมูลสร้างอาคารเรียนหลังหนึ่งของโรงเรียนนี้น้าหมีจึงอยู่เป็นพ่อม่ายมาประมาณสิบกว่าปีแล้วโดยไม่สนใจที่จะมองผู้หญิงคนใดเลยแถมยังเป็นคนชอบเก็บตัวด้วย ผมวิ่งเข้าไปหลบฝนอยู่ตรงชายคาบ้านน้าหมีซึ่งอยู่ในบ้านหันมาเห็น จึงเรียกผมเข้าไปในบ้าน
“มาไอ้หนู เข้ามาก่อนเปียกเป็นลูกหมาตกน้ำเลย”ผมเดินเข้าไปในบ้านตามคำชวนของน้าหมี“มาข้าจะเช็ดผมให้”น้าหมีเอาผ้าเช็ดตัวของแกมาเช็ดที่หัวของผมและตามแขนด้วย ทำให้ ผมได้กลิ่นตัวของแกที่ติดอยู่ตามผ้าเช็ดตัวมันทำให้ผมมีความรู้สึกแปลก ๆ สรุปก็คือคือชอบแหม! ก็ตอนนี้ผมอายุย่าง 13 ปี เริ่มแตกเนื้อหนุ่มแล้ว“ชื่ออะไร เรา”
“เอกครับ” เอกเป็นชื่อเล่นที่ทางบ้านเรียกผมแต่ชื่อ"พงศ์"เขาเรียกตามคำแรกของชื่อผม และก็เรียกเฉพาะคนที่ไม่คุ้นเคย
“บ้านอยู่ไหน”
“หลังโรงเรียนนี่เองครับ”น้าหมีทำหน้ายุ่ง
“ตรงไหน”
“ร้านขายของชำครับ”
“อ๋อ นึกออกแล้ว ฝนตกแรงจัง ดูสิน้ำไหลเข้าไปในครัวข้าแล้วเห็นที่ข้าจะต้องไปทำคันดินกั้นซะหน่อยแล้ว”คือที่หลังบ้านที่น้าหมีที่ใช้เป็นที่ทำครัวมีแต่หลังคาที่ต่อออกไปจากตัวบ้านไม่ได้มีกำแพงกั้น เนื่องจากฝนตกหนักและนานจึงทำให้น้ำไหลบ่าเข้าไป พูดจบหน้าหมีก็กระตุกผ้าขาวม้าที่แกนุ่งอยู่ออกผมใจหายวาบ เดชะบุญ ที่ยังมีกางเกงในตัวจิ๋วหุ้มไว้ไอ้ที่ว่ากางเกงในตัวจิ๋วเนี๊ย จิ๋วจริง ๆ อีกทั้งคงใช้งานมาหลายปีแล้วเพราะเนื้อผ้าบางซะเหลือเกิน จนมองเห็นสิ่งที่ซ่อนยู่ข้างในขึ้นเป็นลำเลยน้าหมีเดินไปยังจุดหมาย คว้าจอบไปทำคันดินเนื่องจากฝนสาดแรง จึงทำให้ตัวน้าหมีเปียกปอนไอ้ผมก็อยากรู้อยากเห็นจึงไปยืนเกาะขอบหน้าต่างดูใกล้ๆ และก็บรรยายได้อย่างนี้ครับ น้าหมีเป็นคนไม่ค่อยสูงและเป็นคนที่ใช้แรงงาน จึงทำให้ดูล่ำ มีกล้ามขึ้นพองามต้นขาดูใหญ่และคงจะแข็งแรงด้วย หน้าท้องแบนราบมองต่ำลงไปโอ้! มายก๊อด กางเกงในซึ่งบางอยู่แล้ว เมื่อเปียกน้ำแทบปิดอะไรไม่มิดเลยมองดูเห็นควยดุ้นเขื่องนอนสงบนิ่งอยู่ท่ามกลางดงหมอยอันดกดำเห็นหัวบักเป็นรูปอย่างชัดเจนผมยืนมองด้วยอารมณ์ที่ยากจะบรรยาย พอทำคันดินเสร็จน้าหมีเดินไปล้างมือล้างเท่าที่โอ่งน้ำกลางแจ้ง และก็เดินเข้ามาในบ้านผมแก้เก้อด้วยการชวนแกคุย
“หนาวมั๊ยครับ น้า” “นิดหน่อยไอ้หนูถามทำไม แกเป็นห่วงข้าเรอะ” ผมไม่เข้าใจคำถามของแกจึงมองหน้าแกเหมือนจะขอความเห็น “ล้อเล่น ทำเป็นจริงจังไปได้อาบน้ำดีกว่า”น้าหมีเดินเข้าไปในห้องน้ำตักน้ำราดตัว โดยไม่ได้ปิดประตูห้องน้ำผมเดินไปนั่งบนเก้าอี้ข้าง ๆ เตียงนอนของแก ซึ่งก็ไม่ห่างจากห้องน้ำมากนักผมมองดูน้าหมีอาบน้ำด้วยความเพลิดเพลิน ผู้ชายนุ่งกางเกงในตัวเดียวอาบน้ำแทบจะมองเห็นสรีระได้ทุกส่วน ระหว่างที่น้าหมีใช้สบู่ฟอกไปตามเนื้อตัวและรู้สึกว่าแกจะฟอกอยู่ตรงเป้านานผิดปกติจนดูเหมือนแกกำลังชักว่าว ยังไงยังงั้นและสิ่งที่ทำให้หัวใจของผมแทบหยุดเต้นคือ แกดึงกางเกงในแกออกซักหน้าตาเฉยโดยที่แกหันมามองผมแว็บเดียว แกอาจจะคิดว่าผมยังเด็ก ก็เลยไม่มีความเขินอายผมรีบจ้องไปยังสิ่งที่ผมอยากจะเห็น แทนที่ควยของแกจะห้อยโตงเตงแต่มันกลับตั้งลำขึ้นขนานกับพื้นประมาณ 90 องศาแกควยเข็งนี่หว่า พอแกซักกางเกงในแกเสร็จ ก็ตักน้ำราดตัวล้างฟองสบู่ออกทำให้ผมมองเห็นลำควยแกได้อย่างชัดเจน มันช่างยาวใหญ่ซะเหลือเกินเมื่อเทียบกับของผม กะประมาณข้อแขนของผมนี่และตามลำควยมีเส้นเอ็นปูดโปนกะโปกห้อย เชียว พอแกล้างสบู่ออกจนหมด แกก็ตวัดสายตามองมาทางผมอีกครั้งตอนนี้ควยแกยังไม่ยอมอ่อน แกจึงใช้มือขวากำไปที่ท่อนลำของแกโอ กำไม่รอบเลย และแล้ว น้าหมีก็เริ่มถอกเข้าถอกออกอู๊ย น้าหมีชักว่าว โถ น่าสงสาร ก็คนวัยนี้ กำลังขยันเย็ดแต่ไม่มีเมีย แกคงชักว่าวบ่อยน่าดูเลย น้าแก ชักไปเรื่อยๆโดยที่ไม่สนใจผมเลยและแกก็เร่งมือขึ้นเรื่อย ๆ ผมเห็นแกแหงนหน้าซี๊ดปากดังๆ พร้อมกับกระตุก 2-3 ทีและผมก็เห็นน้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาจากควยแก เป็นระยะ ๆ จนหยดสุดท้าย แกหันมามองผมอีกจากนั้นแกก็ตักน้ำราดตัวและฟอกสบู่อีกครั้งหนึ่งและแกก็เดินโทงๆ ออกมาจากห้องน้ำ เข้ามาหยิบผ้าเช็ดตัว ซึ่งวางอยู่บนเตียงใกล้ๆ ตัวผมนี่เอง คราวนี้ผมเห็นชัดเลย หยดน้ำเกาะเต็มตัวพร้อมกับกลิ่นสบู่อ่อน ๆ ลอยมากระทบจมูก ทำให้ผมมีอารมณ์อย่างยากจะบรรยายน้าหมีเช็ดตัวเสร็จก็หยิบกางเกงขาสั้นมาใส่ตอนนี้ฝนหยุดตกแล้ว
“น้าครับ ฝนหยุดแล้ว ผมกลับก่อนนะครับ”ผมยกมือไหว้ขอบคุณแก
“ไม่เป็นไร ไอ้หนู วันหลังหากฝนตกอีก ก็มาหลบฝนได้นะ”
“ครับ” ผมรับคำพร้อมกับเดินจากมา
ระหว่างเดินกลับบ้านผมเฝ้าทบทวนการกระทำของน้าหมีตลอดทาง เพราะถึงผมพอจะรู้ว่าแกชักว่าวแต่ผมก็ไม่เข้าใจทั้งหมด แม้เพื่อนบางคนที่โรงเรียนมันจะเล่าเรื่องชักว่าวผ่านหูมาบ้างแต่ผมก็ไม่เคยลองทำดูสักทีและนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นผู้ชายชักว่าวแต่ไม่เป็นไรระยะการเรียนรู้ยังอีกยาวไกล หลังจากผมไปหลบฝนที่บ้านน้าหมีวันนั้นแล้วจิตใจผมรู้สึกสับสน สรุปไม่ได้ว่าคิดอะไรแต่ถ้าจะให้สรุปจริง ๆ ก็คงได้ใจความว่า อยากจะไปหลบฝนบ้านน้าหมีอีกจังและอยากอยู่ใกล้ ๆ อยากพูดอยากคุยกับแก ผมนึกภาวนาว่าเมื่อไหร่ฝนจะตกตอนที่ผมเดินกลับบ้านอีกและแล้วฟ้าก็เป็นใจให้ผมจนได้วันนั้นเป็นวันศุกร์ ฝนก็ตกลงมาเหมือนเดิม ผมก็เข้าไปหลบฝนอยู่ในบ้านของน้าหมีแต่วันนี้ แกไม่ได้ไปทำคันดิน และไม่ได้อาบน้ำผมก็รู้สึกผิดหวังบ้าง แต่ก็ไม่มากนัก เพราะเท่าที่ได้พูดคุยกับน้าหมีรู้สึกว่า แกเป็นคนที่อบอุ่น ผมก็คิดตามประสาเด็กแก่แดดว่าทำไมนะ คนดี ๆ อย่างน้าหมีถึงหาผู้หญิงมาแต่งงานด้วยไม่ได้แว๊บหนึ่งผมนึกถึงน้าเพ็ญ น้าเพ็ญก็เป็นคนดีทำไม ไม่มีผู้ชายมาแต่งงานด้วย และผมก็ได้คิดต่อไปอีกว่าผมจะหาทางให้น้าเพ็ญกับน้าหมีรู้จักกันให้ได้เผื่อทั้งสองจะชอบกันบ้างและพระเจ้าก็เข้าข้างผมอีก คือผมติดฝนอยู่บ้านน้าหมีจนถึงหนึ่งทุ่มฝนมันก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ผมก็แสร้งทำเป็นกระวนกระวายจนน้าหมีอดถามขึ้นไม่ได้
“เป็นอะไรไปวะไอ้หนู คิดถึงแม่เรอะ”
“เปล่าคิดถึงแม่ครับ แต่กลัวน้าเพ็ญจะเป็นห่วง”
“อ้าว! เอ็งหมายความว่าอย่างไรวะ ไหนลองอธิบายให้ข้าฟังหน่อยซิ”
“คืออย่างงี้ครับ” ผมอธิบายให้น้าหมีฟังถึงที่มาที่ไปของผม
“อย่างงั้นเรอะ แล้วพ่อกับแม่เอ็งมาหาบ่อยหรือเปล่าหละ”ก่อนผมจะตอบคำถามของน้าหมีผมแอบเห็นอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในแววตาของน้าหมี
“นาน ๆ พ่อกับแม่จะมาพร้อมกันซักทีแต่ผมอยู่กับน้าเพ็ญผมก็ไม่เดือดร้อนอะไรน้าเพ็ญรักผมเหมือนลูก” ผมคุยรื่องแบ็คกราวด์ของน้าเพ็ญให้น้าหมีฟังไปเรื่อยๆ ฝนก็ยังไม่ยอมหยุด น้าหมีจึงพูดขึ้น
“เอาอย่างนี้ดีกว่า ไอ้หนู ขืนรอไปคงถึงเช้าแน่กว่าฝนจะหยุดเดี๋ยวข้าจะไปส่งเอ็งที่บ้านอยู่ใกล้แค่นี้ กางร่มไปคงไม่เปียกมากนักหรอก”แล้วน้าหมีก็ไปหยิบร่มมากางและพาผมเดินออกจากบ้านของแกเนื่องจากคนสองคนใช้ร่มคันเดียวกันจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่จะเบียดเสียดกันและน้าหมีก็โอบประคองผมเดิน มันทำให้ผมรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วตัวผมแอบสูดดมกลิ่นตัวของน้าหมีหลายครั้ง ในใจไม่อยากให้ถึงบ้านเลยพอถึงบ้าน น้าเพ็ญหน้าตื่นออกมารับ และก็เริ่มซักซะยืดยาวจากนั้นผมก็แนะนำให้น้าเพ็ญกับน้าหมีรู้จักกันและผมก็สัมผัสได้ว่าน้าเพ็ญกับน้าหมีเป็นมิตรกันได้ดีเกินคาด หลังจากวันนั้นแล้วน้าหมีก็แวะเวียนมาคุยกับน้าเพ็ญบ่อย ๆ จนผมรู้สึกว่าสองคนนี้คงชอบกันซึ่งมันก็ทำให้ผมเป็นสุขมาก และมีอยู่วันหนึ่งหลังเลิกเรียน ผมไปติดฝนอยู่บ้านน้าหมีจนค่ำและน้าหมีก็กางร่มมาส่งผมที่บ้านอีกคราวนี้น้าเพ็ญไม่ได้มีสีหน้ากังวลเลย กลับยิ้มแย้มซะอีกพลางเชิญชวนให้น้าหมีอยู่กินข้าวเย็นด้วย
“พี่หมี อยู่กินข้าวด้วยกันก่อน พอฉันคอยตาเอกสักพักฉันก็คิดว่าคงติดฝนอยู่ที่บ้านพี่ ฉันเลยตั้งใจทำกับข้าวเผื่อ”
“จะดีหรือครับ” น้าหมีถามกลับอย่างยิ้มๆ ผมจึงรีบเสริมขึ้น
“ดีอย่างรุนแรงเลยครับน้าหมี อย่าปฏิเสธน้าเพ็ญเลยน้าเพ็ญอุตส่าห์ทำเผื่อ”
“งั้นตกลงครับ” ไม่ทราบว่าผมจะคิดไปเองหรือเปล่าครับผมรู้สึกว่าน้าเพ็ญแสดงความลิงโลดออกมาทางสายตาและก็รีบกุลีกุจอ หาสำรับมากตั้งและน้าเพ็ญยังมีน้ำใจเปิดเบียร์เลี้ยงน้าหมีด้วย
“ฉันขอบใจพี่มากเลยนะ ที่ดูแลตาเอกให้ถ้าไม่ได้พี่ตาเอกคงตากฝนกลับบ้านแทบทุกวันเพราะช่วงนี้ฝนตกถี่เหลือเกิน” ผมสังเกตว่ากับข้าวที่น้าเพ็ญทำวันนี้ส่วนใหญ่จะเป็นกับแกล้มซะมากกว่า น้าหมีจิบเบียร์ไปกินกับแกล้มไปพลางชมน้าเพ็ญอยู่ไม่ขาด
“กับข้าวอร่อยจังครับ เพ็ญ นานมากแล้วที่พี่ไม่ได้กินอะไรอร่อย ๆอย่างนี้”ซึ่งน้าเพ็ญก็ยิ้มแก้มแทบปริ
“อร่อยก็มากินบ่อย ๆ สิคะ เพราะแต่ละวันฉัน ก็กินกับตาเอกสองคนถ้าพี่มากินด้วยบ่อยๆ ก็คงเป็นสีสันของบ้านเรา จริงมั๊ยเอก” อ้าวน้าเพ็ญไหงมาลงที่เราแต่ผมก็เต็มใจที่จะสนับสนุน เพราะผมก็อยากให้น้าหมีมาทุกวันอยู่แล้ว
“จริงครับ น้าหมีมาบ่อยก็ได้ครับ เพราะค่ำมาเราก็อยู่กันแค่สองคนมันรู้สึกวังเวงยังไงชอบกล”ตอนนี้เบียร์หมดไปสี่ขวดแล้วซึ่งส่วนใหญ่น้าหมีจะกินซะมากกว่าน้าเพ็ญก็จิบบ้าง และถ้าผมไม่คิดมากไปผมรู้สึกว่าสายตามของทั้งคู่ที่ทอดมองซึ่งกันและกันมันเยิ้มๆยังไงก็ไม่รู้ ในความคิดของผม บางทีผมก็สงสารน้าเพ็ญแกเลี้ยงผมมาก็หลายปีถ้าแกจะมีใครสักคนผมว่าก็สมควรแล้ว และถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นน้าหมีด้วยแล้วคงจะดีไม่น้อย และผมคิดว่าคืนนี้ผมคงจะได้ดูอะไรดีๆ จึงไม่มีความจำเป็นที่ผมจะนั่งเป็น กอขอคอคนทั้งสองอีกต่อไป
“น้าเพ็ญครับ เอกง่วงแล้ว ไปนอนก่อนนะครับ”
“จ๊ะ เอก ไปน้าจะไปส่ง” น้าเพ็ญไปส่งผมเข้านอนเหมือนทุกวัน
“หลับฝันดีนะจ๊ะ”
“ครับน้าเพ็ญ” พอน้าเพ็ญเดินออกจากห้องไปผมก็ลุกขึ้นมาแอบดูว่าสองคนนั่นจะทำอะไรกันต่อคือลักษณะบ้านของน้าเพ็ญ ด้านหน้าจะทำเป็นที่ขายของกินให้เด็กนักเรียนถัดเข้ามาในบ้านจะเป็นที่ขายของชำลึกเข้ามาอีกหน่อยจะกั้นเป็นห้องนอน หลังห้องนอนจะเป็นพื้นที่ต่างระดับคือระดับจะต่ำกว่าห้องนอนไว้เป็นที่ส่วนตัวเป็นที่ดูทีวี กินข้าว ห้องครัวและห้องน้ำจะอยู่บริเวณนี้
เพราะฉะนั้นจึงไม่เป็นการยากเลยที่ผมจะมองลงมาเห็นน้าหมีกับน้าเพ็ญได้สะดวกน้าเพ็ญเดินเฉียดเข้าไปใกล้น้าหมีเพื่อจะไปนั่งเก้าอี้ตรงข้ามผมเห็นน้าหมีคว้าข้อมือน้าเพ็ญพร้อมกับดึงเข้าหาตัว น้าเพ็ญซึ่งไม่ทันระวังตัวก็เลยล้มลงลักษณะนั่งทับตักน้าหมี ทั้งสองทำตามเยิ้มใส่กันและน้าหมีก็ประกบริมฝีปากบดขยี้ลงบนปากน้าเพ็ญอย่างเร่าร้อนทั้งสองจูบกันอยู่พักใหญ่พอน้าหมีถอนริมฝีปากออก ผมเห็นน้าเพ็ญกระซิบที่ข้าหูน้าหมีและน้าเพ็ญก็จูงแขนน้าหมีเดินเข้ามาในห้องทีนี้ ห้องผมกับห้องน้าเพ็ญก็อยู่ติดกันและก็มีรูโหว่เต็มไปหมด ไฟหลังบ้านก็ไม่ได้ปิดจึงไม่เป็นการยากเลยที่ผมจะมองเข้าไปเห็นทุกอย่างในห้องของน้าเพ็ญพร้อมกับได้ยินเสียงพูดคุยกันได้ชัดเจนและเสียงที่ผมได้ยินก่อนก็คือเสียงน้าเพ็ญ
“พี่จะว่าฉันง่าย ฉันก็ยอม เพราะตั้งแต่สามีของฉันตายยังไม่ทันถึงปีพี่พรรณแม่ของตาเอกซึ่งรับราชการก็มีคำสั่งย้ายไปประจำที่จังหวัดอื่นส่วนพี่นพพ่อของตาเอกไม่ต้องพูดถึงแกไม่ค่อยจะได้อยู่กับที่เลยฉันจึงทำหน้าที่เลี้ยงดูตาเอกตั้งแต่นั้นมาวัน ๆ ฉันก็ขายของไปด้วย เลี้ยงตาเอกไปด้วยจนปีนี้ตาเอกอายุย่างสิบสามปีแล้ว ฉันไม่มีโอกาสออกนอกลู่นอกทางเลยและก็ไม่ได้สนใจผู้ชายคนไหนด้วย ฉันอายุยังน้อยบางทีฉันก็เหงา ฉันก็มีความต้องการเหมือนผู้หญิงทั่วไปนั่นแหละที่ฉันพูดมาซะยืดยาวเนี๊ย ฉันก็หวังว่าพี่จะเข้าใจฉันบ้าง”
“พี่เข้าใจความรู้สึกเพ็ญดีทุกอย่าง พี่ก็ไม่ต่างจากเพ็ญนักหรอกหลังจากแฟนพี่...ไป..มีคนอื่นพี่ก็ไม่ได้มองผู้หญิงคนไหนอีกเลย พี่ก็มีความต้องการไม่ต่างจากเพ็ญหรอก”จากนั้นผมก็เห็นน้าหมีบดขยี้ริมฝีปากลงมาบนปากของน้าเพ็ญและก็ไซร้ ต่ำลงไปที่ซอกคอพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อน้าเพ็ญออก ซึ่งน้าเพ็ญก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีจนน้าเพ็ญเหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ตอนนี้น้าหมีใช้ปากดูดดุนที่หัวนมของน้าเพ็ญสลับไปมาทั้งสองข้างฝ่ายมือของน้าเพ็ญก็จับขยี้อยู่บนหัวของน้าหมี
พร้อมกับซี๊ดปากไปด้วย
“อูย! โอว สะ..เสียวเหลือเกิน พี่จ๋าฉันไม่ได้เสียวอย่างนี้มานานแล้ว จ๊ะ พี่จ๋าผัวจ๋า ดูดแรง ๆ จ๊ะ ดูดให้นมเมียขาดไปเลยค่ะ” ส่วนน้าหมีผมก็เห็นว่าแกเป็นคนที่อยู่ในโอวาทอย่างดีเพราะแกจะสนองตอบน้าเพ็ญได้เป็นอย่างดีน้าหมีลากลิ้นต่ำลงไปเรื่อย ๆ จนถึงเนินโคกของน้าเพ็ญซึ่งก็อวบอูมคงจะเป็นที่พอใจของน้าหมี เพราะผมเห็นน้าหมีครางฮือ อยู่ในลำคอ พร้อมกับใช้ลิ้นชอนไชเข้าไปตามซอกหลืบของน้าเพ็ญซึ่งตอนนี้ผมเห็นน้าเพ็ญหลับตามือขยุ้มอยู่บนหัวน้าหมีพร้อมกับกระเด้าสวนขึ้นมาไม่ขาดระยะน้าหมีดูดเลียจนพอใจแล้วจึงถอนใบหน้าออก แล้วลุกขึ้นถอดเสื้อ พร้อมกับกางเกงนอกกางเกงในออกจากตัวอย่างเร่งรีบพอกางเกงหลุดออกไป น้าหมีก็ยืดตัวขึ้นมองเห็นควยดุ้นเขื่อง ตั้งขนานกับพื้นประมาณ 90 องศามันผงกหัวหงึกๆ เส้นเอ็นปูดโปน หัวถอกสีน้ำตาลเข้มบานเป็นดอกเห็ดขนาดยักษ์กะโปกห้อยโตงเตง ขนหมอยดำเป็นพรืดลามไปตามต้นขาเรื่อยลงไปถึงหน้าแข้ง จนแทบจะแยกไม่ออกว่าอันไหนหมอยหันไหนขน น้าเพ็ญปรือตาขึ้นมอง พร้อมกับพูดขึ้น
“โอว ...ไม่ผิดหวังเลยพี่ ช่างใหญ่ ยาวดีเหลือเกินสิ่งนี้แหละที่ฉันถวิลหามาตั้งสิบกว่าปี”น้าเพ็ญลุกขึ้นครานเข้าไปหา“มาผัวขาเมียจะดูดควยให้” ผมเห็นน้าหมีเดินถอกควยย่างสามขุมเข้าใส่น้าเพ็ญคว้าควยใหญ่ได้ยืดตัวขึ้นในลักษณะคุกเข่า มือคำควยไว้ ส่วนลื้นเลียตั้งแต่โคนขาเรื่อยไปตามซอกขา อ้าอมไข่ใบเขื่องดูดเลียสลับกันไปส่วนน้าหมีใช้มือลูบไล้อยู่บนหัวน้าเพ็ญหลับตาแหงนหน้า ซี๊ดปากอยู่ไม่ขาดระยะ และแล้วน้าเพ็ญก็ใช้ลิ้นละเลงลงบนหัวถอก อมเข้าไปนิดหนึ่งพร้อมกับดูดจ๊วบๆ ถี่ ๆ เป็นเหตุให้น้าหมีซอยบั้นเด้าอยู่ไม่หยุดจากนั้นน้าเพ็ญก็อ้าปากอย่างกว้างอมหัวควยใหญ่เข้าไว้ในปากพร้อมกับดูดเข้าไปลึกๆ จนครึ่งลำ ส่วนหน้าหมีจับศรีษะของน้าเพ็ญไว้พร้อมกับกระเด้าหนักๆ
“อูย เพ็ญจ๋า ดีเหลือเกินจ๊ะ นึกไม่ถึงเลยว่าเพ็ญจะดูดควยได้มันสะเด็ดสะเด่าอย่างนี้ ไปเรื่อย ๆ จ๊ะ เมียจ๋าเสียว ผัวเสียวหัวถอกเหลือเกิน เสียวเหมือนน้ำควยจะเล็ดออกมาให้ได้อูย...”น้าเพ็ญดูดควยน้าหมีอยู่นานจึงถอนปากออกช้อนสายตาอันหยาดเยิ้มขึ้นมองน้าหมี ส่วนน้าหมีก็ดึงตัวน้าเพ็ญขึ้นแล้วรุนหลังน้าเพ็ญไปจนชนกับเตียงนอน น้าเพ็ญเอาเท้าข้างหนึ่งขึ้นเหยียบที่เตียงส่วนอีกข้างเหยียบอยู่บนพื้น น้าหมีจับหัวควยเดินเข้าหาย่อตัวลงนิดหนึ่ง ใช้หัวถอกเข้าจ่อ พร้อมออกแรงดัน
“อุ๊ย เบา ๆ จ๊ะ ผัวจ๋า เดี๋ยวร่องเมียพังหมด ก็ควยผัวยออกใหญ่ยาว”ผมรู้สึกว่าทั้งสองพูดจาเหมือนคนเสียสตินึกไม่ถึงเลยว่าคำพูดแบบนี้จะหลุดออกมาจากปากทั้งน้าเพ็ญและน้าหมี แต่ไม่เป็นไรก็ทั้งสองไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มานานแสนนาน ปากบอกน้าหมีให้เบาๆ แต่แอ่นตัวเข้าใส่ พอหัวควยเข้าไปได้แล้ว น้าหมีก็กระเด้าสั้นๆ ผุบ ๆ จนมองเห็นเข้าไปครึ่งลำ ผมเห็นน้าหมีกระแทกอย่างแรงท่อนควยวิ่งเข้าหีน้าเพ็ญจนมิด น้าเพ็ญร้อง ว๊ายผวากอดน้าหมีแน่น ฝ่ายน้าหมีค่อย ๆ กระเด้าช้า ๆ เนิบ ๆ ก่อนและก็เร่งจังหวะเร็วขึ้นเร็วจนมองไม่ทัน และทั้งสองก็เปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆจนมาอยู่ที่ท่าน้าเพ็ญนอนหงายส่วนน้าหมีจับขาน้าเพ็ญขึ้นแบกไว้บนบ่าทั้งสองข้างพร้อมกับจับควยจ่อแล้วกดสะโพกดันเข้า โดยมีมือน้าเพ็ญดึงไว้เหมือนกลัวว่ามันจะหายไปและน้าหมีก็ตั้งหน้าตั้งตากระเด้า
“อูย พี่จ๋า กระเด้าแรง ๆ เร็ว ๆ จ๊ะ เมียจะเสร็จแล้ว โอวพี่เย็ดมันเหลือเกิน เมียเสียวจนใจจะขาดแล้วแรงๆ จ๊ะ กระแทกให้ร่องเมียฉีกเลย อูย ผัวจ๋า สะ เสร็..เมี..เมียเสร็..เสร็จแล้ว”น้าเพ็ญเกร็งตัวแอ่นขึ้นมือก็ดึงสะโพกของน้าหมีไว้แน่น พอน้าเพ็ญหยุดเกร็งน้าหมีก็เร่งกระเด้าอย่างเร็วอีกครั้ง
“อูย เพ็ญ จ๋า เสียวจังเลย ร่องเพ็ญฟิตดีจัง ผัวเสียวหัวถอกจัง อูยขมิบหน่อยเมียจ๋าผัว จะออกแล้ว น้ำควยจะออกแล้ว โอ้ว ออ...ออก แล้วน้ำควยผัวออกแล้ว”น้าหมีกระแทกอย่างแรงและก็เกร็งตัวกดควยแช่ไว้อย่างนั้นแล้วน้าหมีจูบปากน้าเพ็ญอย่างเนิ่นนาน ก่อนที่จะเริ่มเย็ดกันอีกและเย็ดอีกจนผมเผลอหลับไปก่อน เลยไม่รู้ว่าน้าหมีกับน้าเพ็ญเย็ดกันกี่ครั้งจากวันนั้นเป็นต้นมา ผมก็เห็นน้าหมีมากินข้าวและนอนที่บ้านทุกวัน ปัจจุบันทั้งคู่อยู่ด้วยกัน
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-3-8 15:08:03
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-3-8 16:18:16
โพสต์ 2019-3-8 16:30:06
