เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 6, I5 k2 o3 S; y# f: {. P& l/ j" ~
2 R* g* C9 Q8 D" ?; l+ M/ B
3 P* w- w1 J, _7 j' a$ z% n/ X# E! |
“เบนซ์พอแล้ว มันมากเกินไปแล้ว” โต้ประตูฟุตบอลที่เป็นเพื่อนสนิทเบนซ์กันไม่ให้เบนซ์ทำร้ายผม! M' ~( G1 M, ]
“มึงจะไปสงสารมันทำไม มันคิดไม่ดีต่อกู”. D+ p( T! s. k$ n: N
“ไอ้บ้า มึงห้ามความคิดคนได้หรือวะ”โต้ขึ้นเสียงจนเพื่อนอีกคนที่ไม่ค่อยชอบหน้าผมเพราะผมมาเล่นบอลแทนตำแหน่งเขาแย้งขึ้นมา( s# D* B |) x- ?5 V/ r
“ไปกันเถอะเบนซ์ เสียเวลากับมันไปทำไมหยะแหยงว่ะกินเหล้ามันกว่าเยอะ”ทุกคนเดินจากผมไปเหลือเพียงโต้
! o: N0 ~1 j: } p5 t) a" s“บอล นายกลับบ้านเถอะนะอย่าไปถือสาเบนซ์มันเลยเวลามันโกธรก็เป็นแบบนี้ทุกที แต่มันง้อเก่งนะ” ผมไม่ฟังคำปลอบใจนี้เลยผมรู้ว่าเบนซ์เอาจริงเพราะอยู่กันมาเบนซ์ไม่เป็นแบบนี้ “โต้นายไปเถอะนะเราจะนั่งสักพักเราจะกลับ”& n; b$ ]. R. U8 {6 c- p
“ไม่เราห่วงนายเราจะนั่งเป็นเพื่อน” โต้กอดผมเพียงไม่นานเพื่อนก็มาเรียกโต้ให้ไปหาเบนซ์โต้ก็ต้องไป
" z6 ?, c3 b/ R+ t! Y7 S! W' i1 M“เราไปไม่นานเดี๋ยวเรามานะ”
) F% v. ]5 `3 m- V8 y( [“ไม่ต้องหรอก เราจะกลับแล้ว” ผมโกหกเพื่อให้โต้ได้ไปกินเหล้าฉลองกับเพื่อนเพราะวันนี้ทีมพึ่งเอาชนะพวกจอมกวนที่รร.มาทุกคนดีจัยมากที่เราชนะได้ แต่ผมไปทำให้บรรยากาศเสียหมด O1 `8 ^) H5 i
“เราไปนะ นายรีบกลับบ้าน พรุ่งนี้เชื่อเราเหตุการณ์จะดีขึ้น”โต้ไปจากผมเสียใจมากนอนกลิ้งอยู่กับพื้น ทรมานที่สุดมันมากพอกับตอนที่พ่อกับแม่จากไปซะอีกหวังจะพึ่งเบนซ์แต่ผมก็ต้องเสียไปอีกคนทุกอย่างมันหมดนอนร้องให้จนหลับไปตอนไหนไม่รู้มารู้สึกอีกทีก็เช้าแล้วผมก็งัวเงียกลับบ้านเป็นไข้ครับนอนตากหมอกทั้นคืนกลับถึงบ้านตากับยายถามผม
0 b& Y9 E; K/ K) n- Z! g/ a5 i“หน้าไปโดนอะไรมาหรอลูก” ท่านถามอย่างตกใจ( v% x W8 a+ E# X9 x2 e" E% X
“อ๋อผมล้มน่ะยาย เตะบอลใงครับ”, W2 u! [* G0 {) b1 {) r& l
“เมื่อคืนนอนไหนบอล” ผมจำต้องโกหก1 O; u- P( ?8 l3 ^: o8 O
“ผมนอนบ้านเบนซ์ครับ ยายผมไปนอนนะครับ” ผมไม่อาบน้ำไปถึงห้องก็นอนเลยเพลียมากครับที่จริงวันนี้ผมต้องไปบ้านเบนซ์ต้องไปขายผ้ากับเบนซ์พอตอนสายเห็นยายไปปลุก“บอลแม่เบนซ์โทรมาเดี๋ยวเบนซ์จะมารับไปขายผ้า”ผมไม่ลืมตามันลืมไม่ขึ้น คุณยายก็จับดูตัวผม
: u6 {; w/ _4 X9 G) z+ p“บอล นี่หลานเป็นไข้หรอ ตายแล้ว” ไม่นานผมก็ได้ทานยาผมก็พอรู้สึกตัวถึงแม้จะเป็นไข้หนักแค่ไหนผมก็รอว่าเบนซ์จะมารับจริงมั้ยแล้วเบนซ์ก็มาจริงๆ ผมพยายามลุกไปที่หน้าต่างเพื่อแอบมองเบนซ์ผมได้ยินชัด 2หูคำที่เบนซ์พูด
g# Y# B8 \( U; F4 ]1 u/ c“ยายครับ บอกบอลด้วยนะครับวันนี้ผมไม่ได้ขายผ้า”: [, X# a) S ^ u6 e
“ถึงไปบอลก็ไปไม่ได้หรอก มันเป็นไข้หนักเลย ไม่ไปเยี่ยมมันหน่อยหรือ”; A5 f8 S! D u5 }/ C& L( w
“ไม่ ล่ะครับผมต้องรีบไปธุระ” น้ำตาผมมันไหลออกมาเองเมื่อเขาหมดเยื่อใยจิงๆผมต้องนอนร้องไห้จนหลับผมป่วยอยู่ 4 วันถึงไปโรงเรียนได้ผมต้องขี่รถไปคนเดียวบางวันผมก็เจอเบนซ์ขับรถแซงเขาขี่เร็วมากครับผมมองไม่ทันซักที ตอนที่ผมไปเรียนทุกวันผมจะโดนเพื่อนล้อว่าเป็นเมียเบนซ์ตลอดตั้งแต่น้องม.1ถึงพี่ ม.6 ผมต้องหลบหน้าอยู่ตลอดส่วนเบนซ์เขาก็ไม่มายุ่งกับผมอีกเลย มีอยู่วันหนึ่งผมไปบังเอิญเจอกับศัตรูของเบนซ์ มันชื่อต่อ เบนซ์กับต่อสองคนนี้เขาเป็นคู่แข่งกันแข่งไปทุกเรื่อง ตอนนั้นโต้กำลังมาคุยกับผมไอ้ต่อมันก็มาพูดกับผม
7 ` \3 N5 F" p8 X“ไอ้บอล เป็นไงกูได้ข่าวว่ามึงเลิกกะผัวมึงแล้วหรอ” มันหัวเราะชอบใจผมไม่ตอบซักคำ
/ c$ H0 j2 c# y' _8 ~8 F& a“หูมึงแตกหรือกูถามน่ะ” มันทำท่าขู่ผม
! C# P3 r1 A7 d6 g( e# j“ต่อเราขอร้องล่ะ อย่าไปว่าถึงเบนซ์ ให้ว่าเราคนเดียวได้ไหม”ผมไม่อยากให้คัยว่าเบนซ์3 L* ]* }8 o1 w! @
“ทำไมกูเกลียดมันอ่ะ ถ้ากูจะต่อยมัน กูต่อยมึงแทนได้หรือเปล่าล่ะ”ผมรีบตอบเพื่อตัดปัญหา
9 P4 z6 X2 c* r“ได้ตามใจนาย” โต้จับแขนผมไว้แต่ผมก็สะบัดออก “บอลนายจะบ้าหรอ” “ช่างเถอะโต้ เรื่องนี้เราผิดนะ คัยจะล้อต้องล้อเราคนเดียวเบนซ์ไม่เกี่ยว”ครับผมก็โดนต่อมันทั้งชกทั้งเตะจน ปากผมแตกผมจุกมากโต้รีบวิ่งผมสงสัยว่าโต้จะวิ่งไปบอกเบนซ์แน่เพราะต่อมันสู้เบนซ์ไม่ได้โต้หายไปนานมาก ผมโดนต่อทำร้ายจนส่ะใจผมไม่ยอมสู้ โต้ก็มาโต้เอาท่อนไม้มาอันหนึ่งทุบที่กลางหลังต่อไอ้ต่อก็หันมาทางโต้แต่โต้ก็ขู่ก่อน “มึงแน่ใจหรอไอ้เบนซ์มันกำลังมานะโว้ยพวกกูมากันครบ” แค่นี้ไอ้ต่อมันก็เดินหายไปผมไม่เชื่อที่โต้พูดผมเลยถามโต้ “เบนซ์มาจิงหรอต่อ” ผมเจ็บแทบพูดไม่ออก “เปล่าเราไปบอกมัน รู้ไหมมันบอกว่างัย” โต้พูดเสียงเศร้าผมรู้ว่าคำตอบไม่ดีแน่ “มันบอกไม่ใช่เรื่องของมัน บอลต่อไปนายไม่ต้องทำดีกับมันนะมันไม่มีประโยชน์หรอก ลืมมันซะ” เสียงออดดังพอดี ที่รร.ผมต้องมีการเข้าแถวเคารพธงชาติก่อนกลับบ้านผมจึงบอกให้โต้ไปเข้าแถวโต้ก็ไม่ยอมไปเขาอยากอยู่ผม วันนั้นโต้พยุงผมไปทำแผลที่ห้องพยาบาลจากวันนั้นเป็นต้นมาผมกับโต้ก็สนิทกัน โต้หน้าตาดีโต้มีแฟนเรียนรุ่นเดียวกันพอมาสนิทกับผมแฟนโต้ก็เลิกกับโต้หมดผมเคยถามโต้เสมอ ว่าทำไมต้องมาคบมาดูแลผมด้วย ผมเป็นคนไม่ดี แต่คำตอบที่ได้คือ ช่างมันเถอะผมสงสารโต้มาก ช่วงหลัง ๆ โต้ไม่ได้ไปซ้อมฟุตบอลกับทีมเบนซ์อีกเลยผมไม่รู้เพราะอะไรวันนี้ผมเลยถามโต้ซะเลย “โต้ นายหมดหลายอย่างเลยนะตั้งแต่มาคบเรา” “บอกแล้วงัยอย่าพูดแบบนี้อีก” โต้ไม่ค่อยพอใจถ้าผมพูดเรื่องนี้ “พ่อแม่เราให้เรามาเรียน ไม่ได้ให้มาจีบสาว ไม่ให้มาเตะบอลนะ”เขาตอบแบบเด็ดขาดเลย “นายอย่ามัวแต่เกรงจัยเราเลยน่า เพื่อนมีค่ากว่าสิ่งเหล่านี้” นี่ล่ะครับเมื่อผมรู้จักโต้มากขึ้นผมก็ค่อยทำใจได้หน่อย แต่ให้เลิกรักเบนซ์ไม่มีทางผมก็รักของผมอยู่งั้น “เออ บอลเราไปเที่ยวกันมะ วันหยุดนี้” โต้เอ่ยปากชวนนี่เป็นครั้งแรกที่จะได้ไปด้วยกัน “ไปดิไปไหนกันล่ะ” “ไปตลาด เราจะไปซื้อของหน่อย ไปเป็นเพื่อนเรานะ” โต้ขอร้องผม “เมื่อก่อนนายไปกับแฟนใช่มั้ยล่ะ” ผมแซวโต้ “เอออย่า ว่าแต่เขาเลย นายก็ไปกับแฟนเหมือนกันแหละแหมเห็นจู๋จี๋กันดีนี่เมื่อก่อน มาตอนนี้ก็แห้วเหมือนกันแหละน่า” โดนสวนคับเมื่อถึงวันหยุดโต้ก็มารับผมไปตลาดแต่ดันเป็นตลาดที่เบนซ์ไปขายของพอดี ผมจำได้ว่าเคยมาขายกะเบนซ์ ผมจึงรีบชวนให้โต้ไปที่ไหม่ “โต้ เราไม่อยากเจอเบนซ์ว่ะ” “เหอะน่า ไม่มีไรหรอก จบกันแล้วไม่ใช่หรอ” โต้ยังดันไปอยู่ดีแล้วผมก็ต้องไปเดินที่ตลาดยังงัยก็ต้องผ่านร้านเบนซ์อยู่แล้ว พอใกล้ถึงร้านเบนซ์ โต้ก็กอดคอผมทำเหมือนสนิทกันมาก โต้แทบจะหอมผมอดไม่ได้ที่จะมองเบนซ์
4 K7 V$ U- Q: U' o2 b
-------------------- จบตอนที่ 6 -------------------- 8 I& v% v% @$ g, Q, Y# x
/ x! q4 C" T) J0 W4 v0 j& ]' y( b
วันนี้ผมขอลงให้ 2 ตอน เป็นพิเศษเลยนะครับ ^^ ปกติผมว่าจะลงให้วันละตอนก็พอแล้ว เพราะแอบเวลางานมาลงให้เพื่อนๆ ได้อ่านกัน เดี๋ยวโดนจับได้ 555+
3 g/ Z9 Q6 ^9 ~' l" C! f7 Q$ {วันนี้ผมไม่ค่อยสบายด้วย อาหารเป็นพิษ อยากให้เพื่อนๆ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ อากาศมันร้อน ระวังเรื่องอาหารการกินด้วยน๊า เดี๋ยวจะเป็นเหมือนผมเอานะครับ
- H7 {! ~. p+ n |