|
เรื่องของเบนซ์ตอน 8 . K2 A5 b& p/ L
“แม่ครับวันนี้ไม่ไปขายผ้าหรอครับ” “วันนี้พ่อกับแม่จะไปโบ้เบ้จ่ะลูก” ผ้าที่มีอยู่เหลือน้อยครับพ่อกับแม่ต้องไปซื้อมาอีกกว่าจะกลับก็เย็นอีกวัน “บอล วันนี้บอลไม่ต้องกลับบ้านหรอกนะ ค้างที่นี่อยู่เป็นเพื่อนเบนซ์ ช่วงนี้เบนซ์เป็นไรไม่รู้เหงามาก” ผมไม่ค่อยสบายใจเลยครับที่ต้องอยู่กับเบนซ์สองต่อสองถ้าเป็นเมื่อก่อนผมไม่กลัวหรอกแต่นี่เบนซ์ไม่เหมือนเดิมแล้วไม่นานนักแม่ก็เรียกให้ไปทานข้าวเบนซ์ก็ออกมาจากห้องเมื่อตอนทานข้าวเบนซ์กับผมก็ไม่คุยกันไม่มองหน้ากันมีแต่ผมแอบมองเขาจนทำให้บ้านเหงาไปทั้งบ้าน “เป็นไรกันสองคนนี้ฮะ” พ่อเริ่มสังเกตเห็นเราทั้งสองเปลี่ยนไป “เราสองคน ทะเลาะกันหรือเปล่าลูก” แม่ทำหน้าจะรู้ให้ได้ผมกำลังจะเอ่ยปากตอบแต่ผมก็ต้องร้องโอ๊ย ก็เจ้าเบนซ์สิครับกระทีบเท้าผมเอาซะแรงเลยเบนซ์ก็แย่งตอบคำถาม “เปล่าครับแม่เราสองคนก็ปกติดี” เบนซ์รีบตักอาหารกินเอากินเอา “อ้าวบอล เป็นไรลูกโดนอะไรร้องโอ้ย..” “อ๋อสงสัยจะกินเยอะครับ เลยรู้เจ็บท้องครับ” ผมรีบแก้ตัว “นี่นะปกติ ไม่เห็นหยอกเห็นล้อกันเลย” แม่ยังเค้นถามต่อ “โถ่แม่ครับ เราโตกันแล้วนะครับจะให้เล่นเหมือนเด็กหรอ” เบนซ์ว่าก็จริงของเบนซ์ “พ่อว่าลูกทำเหมือนเด็กดีนะ พ่อไม่อยากให้ลูกเป็นผู้ใหญ่เลย” “ทำมัยพ่อ” เบนซ์ถามพ่อ “คิดเอาเองสิ ว่าเป็นผู้ใหญ่มันเป็นยังไง” ไม่รู้อยู่ดีครับผมไม่มีสิทธิพูดอะไรเลยได้แต่นั่งเงียบถ้าพูดก็กลัวโดนเหยียบเท้าอีกเมื่อทานข้าวเสร็จพ่อกับแม่ก็เดินทางเลย ผมต้องอยู่บ้านกับเบนซ์สองคนผมไปรดน้ำต้นไม้เพราะไม่มีอะไรจะทำส่วนเบนซ์เข้าห้องนอนไม่ออกมาเลยตั้งแต่ทานข้าวแล้วผมก็อยู่จนเที่ยงอยู่คนเดียวพอเที่ยงครึ่งเบนซ์ก็ออกมาทำกับข้าววางไว้ที่โต๊ะ กลิ่นมันหอมมากผมเห็นเบนซ์นั่งเหมือนรอผมอยู่ผมลังเลอยู่นานผมก็เลยเดินไปในบ้านเดินไปเดินมาเบนซ์ก็ส่งสายตาให้ไปนั่งกินข้าวกับเขาผมก็เลยรีบไปเราไม่คุยกันเลย แต่ผมทนนั่งกินอย่างลืมตัวเพราะความอร่อยทานเสร็จเบนซ์ก็ลุกไปก่อนผมก็เป็นคนเก็บเอาทุกอย่างไปล้างจากนั้นเบนซ์ก็เข้าห้องหายไปอีกผมเริ่มเซ็งแล้วครับผมมานั่งทบทวนดูผมว่าเบนซ์ไม่อยากให้ผมมาบ้านเขาอย่างแน่นอนผมจึงรีบเอาปากกามาเขียนจดหมายแล้ววางไว้ที่โต๊ะใจความว่า *เรากลับบ้านนะ* ผมก็รีบเดินออกจากบ้านเบนซ์ระยะทางไม่ห่างกันมากระหว่างบ้านเบนซ์กับบ้านผม 2 กม.เอง ผมเร่งเดินหวังจะไปให้เร็วที่สุด ผมไปได้ไม่ไกลนักเสียงรถเบนซ์ก็ตามก้นผมมา ผมไม่ยอมหันไปมองเมื่อเบนซ์มาถึงก็จอดรถขวางทางเอาไว้มองหน้าผม ผมรู้เบนซ์ไม่พอใจหน้านี่ทำท่าโกธรมากผมไม่สนใจรีบเดินต่อไป เบนซ์ลงจากรถมาจับแขนผมกระชากเหวี่ยงไปที่รถตัวผมไปโดนรถ ที่จอดอยู่จนรถล้มตัวผมก็ล้มลงกับรถผมงงมากทำไมเบนซ์ถึงชอบทำร้ายผมนัก ดีที่ไม่เจ็บมาก แค่เป็นแผลถลอกเท่านั้น ผมมองหน้าเบนซ์ด้วยความสงสัยว่าเบนซ์จะเอาไงกันแน่ พูดก็ไม่พูด แต่เบนซ์ก็เอามือมาดึงผมให้ลุกขึ้น เบนซ์จับรถที่ล้มขึ้นแล้วเบนซ์ก็ดึงผมให้ขึ้นรถมอไซก่อน ทีแรกผมเข้าใจว่าเบนซ์จะให้ผมขับแต่ที่ไหนได้เบนซ์ดันมานั่งด้านหลังแล้วขับเอง(คุณผู้อ่านนึกภาพออกนะครับ) เบนซ์คงกลัวผมจะโดดรถหรือเปล่าไม่รู้จึงให้นั่งงด้านหน้าแล้วโอบตัวผมไว้เบนซ์เลี้ยวรถกลับบ้านพอไปถึงบ้านเบนซ์ก็ดึงผมไปห้องน้ำเขาโยนผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าไว้เปลี่ยนแล้วปิดประตูดังปั้ง คงจะเห็นผมเปื้อนปฏิกิริยาแบบนี้ทำให้ผมนั่งคิดว่าเขาจะเอางัยกันแน่ก็เดาไม่ถูกว่าเบนซ์ทำไมไม่ยอมให้ผมกลับบ้านผมอาบน้ำเสร็จผมก็ไปซักผ้าทั้งของผมและของเบนซ์ผมซักผ้าอยู่เบนซ์ก็เดินมาแล้วช่วยเอาผ้าที่ซักแล้วไปตากผมก็อุ่นใจเบนซ์คงไม่ทำร้ายผมอีกแต่ผมคิดผิดพอตากผ้าเสร็จเบนซ์ก็มากระชากแขนผมดึงเข้าห้องจับเหวี่ยงผมใส่ที่นอน แล้วเขาก็ปิดประตูล๊อกด้านนอกผมไม่ตกใจหรอกมีหรือจะกลัวห้องคนที่ผมรักจะขังผมจนตายผมก็ไม่กลัวตอนนี้ก็จะบ่าย 3 โมงแล้วผมนั่งดูรูปที่ผมถ่ายกับเบนซ์ในเวลาที่ผ่านมาเสื้อผ้าที่ผมลืมไว้ก็ยังอยู่เบนซ์เก็บไว้ในตู้อย่างดี ผมก็แปลกใจทำไมเบนซ์ถึงไม่เอาเสื้อผ้าของผมไปให้ผมใส่ เออเขาอาจจะลืมก็ได้ผมไม่รู้ว่าเบนซ์ทำอะไรอยู่ด้านนอกได้ยินแต่เบนซ์คุยกับคัยไม่รู้ผมพยายามฟังก็ได้ยินแต่เสียงคุยกันมันเบามากครับผมฟังอยู่นานก็รู้ว่าเป็นเสียงของโต้ โต้มามิน่าเบนซ์ถึงเอาผมมาขังไว้ในห้องคงจะอายโต้มั้งที่จู่ๆก็มาเจอผมที่บ้านเบนซ์เลยเอาผมมาขังไว้ ผมนอนฟังอยู่นานผมก็เผลอหลับไปไม่รู้ตัว มาตื่นอีกทีก็ตอนเบนซ์มาดึงผมไปหน้าบ้านจับผมขึ้นนั่งด้านหน้ารถมอไซแล้วเบนซ์ก็นั่งด้านหลังมือก็บิดมอไซแขนก็โอบกอดผมไว้ทำยังกะผมเป็นเด็กกลัวผมตกรถงั้นแหละผมก็ต้องก้มตัวลงเพราะกลัวเบนซ์จะมองไม่ถนัด เบนซ์พาผมไปตลาดไปนั่งที่ร้านอาหารตามสั่งแล้วเขาก็สั่งอาหาร “เอาคะน้า หมูกรอบราดข้าวสองจานครับ” อ๋อนึกว่าจะพามาทำอะไรพามาเลี้ยงข้าวนี่เองต่อมาเราก็นั่งทานข้าวไม่มีใครมองหน้าใครหรอกครับผมก็รีบทานให้อิ่มเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมค่อยเงยหน้าขึ้นมาพอผมเงยหน้ามาเห็นเบนซ์นั่งรอผมอยู่เขาอิ่มตั้งนาน ผมอายเบนซ์ที่ต้องทำให้เขารอ อุตส่าห์แล้วนะแต่ยังแพ้เบนซ์ผมเริ่มเข้าใจแล้วว่าเบนซ์ต้องการให้ผมนั่งรถด้านหน้าแล้วเขาจะขับเองพอไปถึงรถเบนซ์ทำท่าทางเหมือนจะพูดว่า ขึ้นรถสิผมก็เลยเดินไปนั่งก่อนที่จะโดนกระชากขากลับอากาศเย็นดีผมนึกว่าเบนซ์จะเข้าบ้านแต่เบนซ์กลับพาขี่รถเลาะริมแม่น้ำโขงเราเคยไปขี่รถเล่นเสมอเมื่อก่อน เบนซ์คงจะอยากขี่รถเล่น ผมเริ่มสบายใจขึ้น ผมทอดสายตาไปที่ริมแม่น้ำเห็นพวกหาปลาเขาพายเรืออยู่ที่กลางน้ำแต่ผมต้องตกใจเล็กน้อยเมื่อแก้มผมไปโดนจมูกของเบนซ์เข้า ความสุขที่หายไปตั้งนานมันเริ่มหวนกลับมาอีกครั้ง เบนซ์คงจะมองดูคนหาปลาและแสงอาทิตย์ใกล้ค่ำ มันสวยมากคับเบนซ์ขับรถช้าๆแก้มผมก็ยังสัมผัสอยู่กับใบหน้าของเบนซ์ผมเริ่มเสียวขนผมลุกไปทั้งตัวเมื่อผมโดนลมหายใจของเบนซ์เบนซ์ก็เริ่มขยับตัวเข้าใกล้ผมผมเริ่มรู้สึกเหมือนอะไรแข็งๆมาโดนก้นผม ผมก็รู้สึกตื่นเต้นเพราะความเสียวขณะขี่รถมันเริ่มเกิดขึ้นอีกครั้ง ทั้งที่นาน 3เดือนแล้วไม่เคยเกิดขึ้นแต่ก็ได้แต่รู้สึกครับเพราะผมทำอะไรไม่ได้ผมต้องนั่งตัวแข็งก้นผมก็โดนเจ้าโลกของเบนซ์ที่กำลังแข็งดันอยู่ เอ้...แต่นานแล้วที่เบนซ์ก้มตัวลงมาเอาใบหน้าติดกับหน้าผมจนสุดถนนเรียบริมโขงเบนซ์ก็เงยหน้าขึ้นตั้งใจขับรถเร็วขึ้นเจ้าโลกที่ดันก้นผมอยู่ก็อ่อนตัวลงว้า...เสียดายจัง กลับถึงบ้านก็มืดพอดีผมต้องรีบไปอาบน้ำก่อนเบนซ์ทันทีที่อาบเสร็จเบนซ์ก็เข้ามาผมรีบเดินออกจากห้องน้ำ เข้าห้องนอนต่อ นอนคิดอะไรเพลิน ๆ ก็หลับไปเลยจนเช้าตื่นมาผมมองหาเบนซ์ดันไม่เจอไม่เห็นเบนซ์นอนอยู่เหมือนที่ผ่านมาผมรีบค่อยๆย่องไปที่ประตูพอผมเปิดประตูผมก็เข้าใจไอ้ห่าเอ้ยผมล๊อกประตูเอาไว้แล้วเบนซ์จะเข้ามานอนได้ไงคิดมาแล้วเสียดายที่อดนอนกับเบนซ์คืนนี้อาจเป็นคืนสุดท้ายด้วยไม่รู้เมื่อ ไหร่ผมจะมีโอกาสดีดีแบบนี้อีกผมรีบเดินออกไปข้างนอกเห็นเบนซ์นอนที่โชฟาผ้าก็ไม่ห่มผมคิดสงสารเขามากผมจึงเอาผ้าไปห่มให้เขาเบนซ์ยังหลับอยู่ผมเลยเดินไปทำกับข้าวก็พอทำได้น่ะครับ เสร็จก็วางไว้ที่โต๊ะอาหารนั่งรอให้เบนซ์ตื่นพอเบนซ์ตื่นก็เดินมาห้องครัวเจอผมเบนซ์ก็มานั่งแล้วเราก็ทานข้าวกันเอ้แต่แปลกวันนี้เบนซ์ทานข้าวช้ามากไม่เหมือนเมื่อวานเขาทานยังกะยักษ์ผมก็เลยต้องทานช้าเหมือนเขาไม่กล้าลุกหรอกผมรู้หน้าที่ดีว่าผมต้องเป็นคนเก็บถ้วยเก็บจานเหมือนที่ผ่านๆมาแต่แปลกมากวันนี้เบนซ์ช่วยเก็บช่วยล้างจนเรียบร้อยทุกอย่าง เบนซ์ก็เดินไปรดน้ำต้นไม้หน้าบ้านผมก็เดินตามไปช่วยจนไม่มีอะไรจะทำแล้วผมก็ไปถูบ้านจนถึงห้องของเบนซ์ผมก็ทำความสะอาดให้เขาเบนซ์ก็มาช่วยเช็ดผุ่นให้ เรียบร้อยทุกอย่างผมก็นั่งอ่านหนังสือเพราะคิดขึ้นมาได้ว่านี่ก็ใกล้สอบแล้วเบนซ์ก็เอามั่งเผลอหลับครับนี่ถ้าไม่หลับก็คงไม่มีอะไรขั้นเวลาให้เราสองคน ตื่นมาอีกทีก็มืดเพราะพ่อกับแม่มาจากกทม.แล้ว ท่านเดินมาปลุกผมสองคน ผมนึกว่าผมหลับคนเดียวที่แท้พ่อหนุ่มขี้เซาของผมก็นอนหลับด้วย “เตียงมี ไม่ยอมนอนพากันนั่งหลับ” แม่บ่นผมสองคนก็เดินตัวเซไปอาบน้ำ คุณก็รู้เรานอนกลางวันแล้วมาตื่นตอนค่ำมันเพลียแค่ไหน อีกครั้งที่ผมตื่นเต้นผมได้อาบน้ำกับเบนซ์แต่ก็มองไม่เห็นเจ้าโลกเขาหรอกเพราะเราอาบอยู่ห่างกันเสร็จผมก็เดินออกมาก่อนผมแต่งตัวก่อนแล้วผมก็ไปเก็บหนังสือที่ขนออกมาดูเบนซ์ก็เดินเข้ามาแล้วก็ยืนส่องกระจก ถอดผ้าเช็ดตัวออก เขายืนเช็ดตัวอยู่นั่นผมได้เห็นทุกอย่างชัดตา ด้านหลังมองเห็นด้วยตาเปล่า ด้านหน้ามองในกระจกผมเก็บหนังสือไปก็ทำหล่นไปเบนซ์เช็ดเรียบร้อยก็ไปหยิบเอากางเกงที่วางอยู่ขอบเตียงมาใส่ ตอนเบนซ์เดินมาผมเห็นจ่ะตาเลยครับผมตกใจรีบก้มหน้าเก็บของต่อไปเบนซ์ใส่เสื้อผ้าเสร็จก็เดินออกไปห้องรับแขกเปิดเพลงฟัง ผมสิครับนั่งตัวสั่นผมอยากมากผมต้องนอนไม่หลับแน่ๆ ถ้าวันนี้ผมไม่ได้สัมผัสกับเจ้าโลกของเบนซ์ ผมนั่งคิดจินตนาการถึงเหตุการณ์เมื่อก่อนที่ผมแอบลักหลับเบนซ์มันทำให้ผมครั่งจนเสียงเรียกจากแม่สติผมเริ่มคืนมา “บอลทานข้าวลูก” ผมก็เดินไปที่โต๊ะอาหารทุกคนรอผมอยู่ “บอลแม่อยากให้ลูกมาที่บ้านอีกได้มั้ยอาทิตย์หน้า” “ต้องดูก่อนครับว่าผมจะว่างหรือเปล่า” ผมทำท่าให้เหมือนไม่อยากมาแต่เบนซ์สิเป็นอะไรไม่รู้ จู่ก็ลุกจากโต๊ะอาหารวิ่งหายเข้าห้องผมงงมากผมน้อยใจนี่คงเป็นเพราะผมอีกแน่
4 e2 [7 N% c% \. _: g q, l
-------------------- จบตอนที่ 8 -------------------- ) b d0 H' v9 \6 g0 f& q
; b- b2 I1 v- x5 _* ]
วันนี้ผมขอแถมให้อีกตอนนะครับ เนื่องผมจากใช้คอมที่ทำงานในการอัพโหลดครับ พอดีผมทำงาน จ-ศ หยุด ส-อ น่ะครับ ปล.อย่าพึ่งเบื่อกันน๊า ขอกำลังใจจากเพื่อนๆ ด้วยนะครับ  " _* U/ d! x8 _, i0 T! [! f8 k
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-3-29 16:15:10
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-3-19 18:50:25
โพสต์ 2019-12-28 20:49:17
โพสต์ 2019-5-23 00:12:02