รุ่นพี่ที่รัก 70 (By P'not) CP

thanong

ต่อนะครับ.....
% K( o  W: K5 x  R

ผมก็ส่ายหัวให้กับความบ้าบอของไอแบงค์มันครับ เกินไปจริงๆ ผมกำลังจะเดินเข้าร้าน แต่สายตาผมเหลือบไปเห็น.....
# n  h, \* D. K3 a% I, g: |
) e, R! I8 C; @
ผม : พะ พี่อ๊อฟ (ตาค้างเลยครับ มันจอดรถอยู่ข้างๆรถเฮีย แล้วมันก็ยืนดูผมอยู่...)
พี่อ๊อฟ : นะ นท (เดินเข้ามาหาผม สภาพมันตอนนี้ เห็นแล้วผมอยากจะร้องไห้เหลือเกินครับ หน้าตามันมีแต่รอยฟกช้ำ มันเดินเข้ามายืนอยู่ข้างหน้าผมครับ) ไปไหนมา (ถามเสียงสั่นๆน้ำตาคลอ)
/ P* y/ ]8 n1 r/ u8 K( T8 i0 Uผม : ปะ ไปเที่ยวกับเพื่อนมา ทำไม (ผมเอามือยกขึ้นมาจะสัมผัสหน้ามันเพราะความเป็นห่วง แต่มันถอยห่างครับ)
พี่อ๊อฟ : เดี๋ยวมึงจะเปื้อนนะ (น้ำตามันไหลลงมา)
9 r% L+ G4 j7 k6 j$ o  f7 mผม : ใครทำ (ถามเบาๆ)
# F. R5 D  Z" wพี่อ๊อฟ : ไม่มีอะไรหรอก แต่กู....แค่อยากคุยกับมึงบ้าง (ยิ้มอ่อนๆ)
7 V, Q% U4 Y8 X) {& xผม : เจ็บมากมั้ย (ผมเดินเข้าไปใกล้มันกว่าเดิม ล้วงผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาแล้วซับให้มันที่มุมปากครับ รู้สึก...คิดถึงมันเหลือเกิน คิดถึงทุกอย่างที่เป็นมันครับ มือผมสั่นไปหมด)
พี่อ๊อฟ : กูไม่เป็นไรนท(จับข้อมือผมที่เช็ดหน้าให้มันไว้)
* R2 M) P! j3 G$ f) M$ j6 p/ R  H
* ]# f6 [2 B6 L
หมับ! ผมสวมกอดผมเลยครับ น้ำตาก็ค่อยๆไหลออกมา คิดถึง มัน....อบอุ่นจริงๆนะครับ กอดนี้ นานแล้วนะที่ผมไม่ได้กอด มันโหยเหลือเกินครับ..
" k+ U7 g+ l5 W( O* M) j0 K

พี่อ๊อฟ : อ้ะ! (ผมผละออกมา แล้วมองมันครับ มันเอามือจับท้องไว้ มันเจ็บที่ท้อง?)
ผม : เป็นอะไร (ถามแล้วเช็ดน้ำตาลวกๆ)
พี่อ๊อฟ : ป่าว กูดีใจนะ....ที่มึงก็คิดถึงกู....เหมือนที่กูคิดถึงมึง(ยิ้มอ่อนๆ)
5 u$ [( f' F- wผม : วะ...
! P6 o6 P$ W7 @" R- r

“เห้ย!” ผมหันไปมอง พี่โน้ตครับ ผมเบิกตาโตเลย ออกมาพร้อมกับป๊า แล้วก็เดินมาทางผม....

" q- Q- e! m9 T6 {2 G5 G
* a# [" J3 G; g: B2 Qพี่โน้ต : มึงกล้ามากนะไออ๊อฟ กูบอกว่ายังไง! ห้ามยุ่งกับน้องกูไม่ใช่หรอ!(ตะคอกเสียงดังแล้วจะพุ่งมาครับ ผมเอาตัวขวางไว้)
8 }  ~4 k+ Q" f- K5 K6 M% cป๊า : มานี่นท!(ตะคอกเสียงดัง ผมสะดุ้งไปนิด)
* ~: G% \7 v1 P3 S' Z# H: aผม : ไม่! ป๊าทำอะไร! ป๊าทำร้ายพี่อ๊อฟทำไม!(พูดเสียงสั่นน้ำตาก็ไหลอออกมาครับ ป๊าชะงักไปนิด)
9 F( n6 q2 N' E2 ~: \: Dพี่โน้ต : พี่ทำมันเองแหละ! มันสมควรแล้วนท และนี่มันยังกล้ามายุ่งกับนทอีกนะ นทจำไม่ได้หรอว่ามันทำอะไรไว้!(พูดอย่างโมโห)
ผม : พอได้แล้ว! หยุด! ฮึก! ไม่ว่าจะทำอะไร ฮึก! นทขอร้องให้หยุดทำแบบนี้! (พูดแบบกลั้นสะอื้นครับ พี่โน้ตดูจะชะงักไปเลย)
# F7 K2 t& V+ r$ t# q4 A  a( qป๊า : นท (เดินเข้ามากอดผมครับ)
พี่อ๊อฟ : ผมขอโทษ ผมขอโทษจริงๆครับ (พูดเสียงสั่นๆ ป๊าก็มองมองไปทางมันนิ่งๆ...)
ป๊า : กลับไปซะ อย่ามาให้เห็นหน้าอีก!(พูดกดเสียงนิ่งๆ)
2 p% k  A+ n  vพี่อ๊อฟ : มะ ไม่ครับ(ผมหันไปมองมัน) ให้ผม.....ได้คุยกับนท...นะครับ(น้ำตามันไหลลงมา สภาพมันตอนนี้น่าสงสารเหลือเกินครับ)…..
ป๊า : ออกไป(พูดเบาๆ ผมจับมือป๊าไว้แน่น)
2 k8 l# X' _* n$ s6 i  r7 d: @พี่อ๊อฟ : ผมของร้อง (พูดเสียงสั่นๆ)
5 z3 D& J' ]2 M7 v* ]! [/ Y( Lพี่โน้ต : ออกไปไออ๊อฟ!(ตะคอกเสียงดัง แต่ป๊าห้ามไม่ให้เข้ามาหามัน)
9 R3 B% B) C& Z' }( }5 I% g
; |& z+ z- [1 ^( a. {* G
6 Y  o8 @! w& }3 c4 fตุบ! มันคุกเข่าลงกับพื้นครับ ผมร้องไห้แล้วกอดป๊าไว้แน่นเลยครับ มัน....ไม่รู้สิครับ....ผมควรจะเลิกสนใจมัน ผมไม่ควรจะเห็นใจมันแล้ว แต่ทำไม...ทำไมผมถึงต้องร้องไห้ ทำไมหัวใจผมเหมือนกำลังสลายที่เห็นมันเป็นแบบนี้...........
5 q- c* j4 J+ t( @2 ^, S3 Y4 G5 P

พี่อ๊อฟ : ขอร้องนะครับ (พูดเสียงสั่นมาก ป๊ากับพี่โน้ตชะงักไปเลยครับ)
% i4 n' L3 z) G9 J. qป๊า : โน้ต พานทเข้าไปรอในร้านก่อน ป๊าจะคุยกับมันหน่อย(พูดนิ่งๆ)
* T) k- A8 Z# }0 u* {
: G2 [9 c9 j% B0 ]/ c0 @
1 J0 V/ }3 K# n4 \แล้วพี่โน้ตก็มาลากผมไปครับ ผมก็มองพี่อ๊อฟตลอด พี่อ๊อฟก็ด้วย เราสบตากันอย่างคิดถึง แต่ทำไม ผมไม่แสดงออกมาว่าผมก็อยากคุยกับมันละ อาจจะเพราะผม....ยังน้อยใจมันอยู่ลึกๆ เพราะเรื่องที่ผ่านมา ถ้าเป็นคนอื่น คงจะไม่สนใจแล้วถอยไปแล้วครับ แต่ผม....โง่จริงๆ โง่เหลือเกินครับ....

* q3 Z' P, s. Q! J% _7 O
) B* D& K  w7 x- p2 D2 H1 Fผมมานั่งในห้องพัก เฮียก็เอาน้ำอะไรมาให้กิน ผมเห็นว่าเฮียก็ยืนมองแหละครับ แต่เค้าทำอะไรไม่ได้ ผมก็เข้าใจ เพราะเฮียดูจะเข้าใจผมที่สุดแล้วละครับ เค้ารู้ว่าผมรักมันมาก บางทีเค้าก็ช่วยผมอย่างให้ยืมโทรศัพท์โทรไปหามัน แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะทำแบบนั้น มัน..ไม่รู้สิครับ อย่างที่บอก ผมยังคงมีความรู้สึกต่างๆ ถึงรักมาก แต่ก็เจ็บมาก กลัวว่า...จะผิดหวังอีกรอบ.....กลัวว่ามันจะทิ้งผม....กลัวอะไรหลายๆอย่างเลยละ.....
  j4 w/ F* y& g5 p+ ]* a

เฮียบอม : เฮ้อ!(มานั่งข้างๆผมแล้วลูบหัวผม)
เฮียบูม : โน้ต ใจเย็นๆสิ ทำอะไรใจร้อนแบบนั้นมันจะดีหรอ(พูดอย่างกังวล)
- I4 q3 D2 @: {, z2 Sพี่โน้ต : เฮียก็รู้มันทำอะไรไว้ แล้วนทก็ทำอะไรเพื่อมันไปเท่าไหร่แล้ว แล้วเป็นไง สุดท้ายมันทำอะไรกับน้องบ้างละเฮีย!(พูดอย่างหัวเสีย)
เฮียบอม : ก็เข้าใจ มันก็คงมีเหตุผลของมันนะ ที่ผ่านมามันก็ดูรักไอนทมากไม่ใช่หรอวะ(ถามอย่างสงสัย)
  }! r; Q& E( ?. l

  m4 r( N3 V% ~4 |แล้วก็เริ่มถกเถียงกันไปครับ ผมก็เงียบไปเลย จมอยู่ในความคิดตัวเอง มันสับสนมันซับซ้อนมันหลายๆอย่างเลยละครับ ผมไม่รู้อะไรเลยตอนนี้ ผมควรทำยังไง คิดได้ไม่นานสักพักป๊าก็เข้ามาครับ ผมก็เอาแต่ก้มหน้า ทุกคนก็เงียบครับ ป๊าก็มานั่งข้างๆผม ผมก็เอาแต่เงียบ ไม่รู้สิครับมันไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง.......
* g$ X& J$ p# W$ e- l( \

8 D8 i, l9 g7 W  k3 _$ yป๊า : นทรักมันมากเลยใช่มั้ย(ผมชะงักไปนิด แต่ก็ยังคงก้มหน้า ไม่ตอบอะไรครับ)


! G5 S! _1 T/ a" z( uหมับ! ป๊าจับเข้าที่ข้อมือผมครับ แล้วก็ดึงให้ผมลุกขึ้น โดยบอกให้ทุกคนรอในนี้ครับ พาผมออกมาที่หลังร้าน และผมก็เห็นพี่อ๊อฟนั่งอยู่ ผมก็มองมันนิ่งๆ......


. c+ w1 L8 F! i* x( w1 ?ป๊า : ป๊าน่ะ ไม่โอเคที่นทจะยังรักหรือใส่ใจหรืออะไรมันทั้งนั้นป๊าบอกตามตรงว่าไม่อยากให้มันยุ่งกับนทอีกแล้ว แต่…ถ้านทยังเป็นแบบนี้ ป๊าไม่โอเค(ผมหันไปมองป๊านิ่งๆ ป๊าก็เผยยิ้มอ่อนๆให้ผม) คุยกับมันได้ แต่ป๊า.....ไม่อนุญาติให้กลับไปคบกัน(ใจผมกระตุกไปเลยครับ) จนกว่ามันจะพิสูทได้ว่า มันรักนทมากพอจริงๆ(พูดอย่างจริงจังแล้วลูบหัวผมครับ แล้วป๊าก็เดินเข้าไป)
% K- [( t+ D" ]2 t  N* A' ]$ E) H

ผมก็หันกลับไปมองพี่อ๊อฟที่นั่งมองผมอยู่แล้ว ผมก็เดินไปนั่งตรงข้ามกับมันครับ เรานั่งจ้องหน้ากัน............


พี่อ๊อฟ : ขอโทษ (เอื้อมมือมาจับมือซ้ายของผมที่วางอยู่บนโต้ะ)….
; ?8 x8 b2 _! \ผม : ไม่เป็นไร (พูดแล้วยิ้มเบาๆ น้ำตาก็เริ่มไหลอีกครั้งครับ มันยังอ่อนโยนเหมือนเดิมครับ)
1 [( x8 A. G3 j2 v5 }พี่อ๊อฟ : ขอโทษจริงๆนะนท ขอโทษทุกอย่างเลย (น้ำตามันก็ไหล)
ผม : ฮึก! (ผมคิดถึงมันเหลือเกิน คิดถึงมากจริงครับ มันลุกแล้วเดินมานั่งข้างๆผม)…..
6 O( e+ f% ?4 a4 U  J* X0 o# r
3 l3 f0 U1 M# {# R, P
หมับ! กอดผมแน่นเลยครับ ผมก็ร้องไห้อย่างหนักแล้วหน้าซุกอยู่ตรงคอมันนั่นแหละครับ แล้วค่อนยกมือขึ้นมากอดตอบ ตอนนี้...เหตุผลอะไรไม่สำคัญอีกต่อไปสำหรับผม ผมรู้ตัวเองเลยว่า ไม่เคยโกรธ ไม่เคยเกลียดมันเลย แต่น้อยใจมันมากมายเหลือเกินครับ มันลูบหลังปลอบผมอย่างแผ่วเบา แล้วก็พร่ำเพ้อพูดแต่ขอโทษ ผมก็ไม่ตอบอะไรครับ ร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก ผมไม่คิด และคิดไม่ถึงว่าจะยังได้ทำแบบนี้กันอีก ผมคิดว่าพี่อ๊อฟ....จะไม่กลับมาแล้วสะอีก....
+ Q2 M. d8 d3 `& {

+ Z" K4 e4 a" Y2 H# s! F) _เรากอดกันสักพักจนผมเริ่มสงบลง พี่อ๊อฟก็ผละออกมาครับ แล้วเช็ดน้ำตาให้ผมเบาๆ มือมันมีแต่แผลเต็มไปหมด หน้าก็มีแต่รอยฟกช้ำ ผมก็จับหน้ามาเบาๆอย่างเป็นห่วงครับ.....

( N- n" B; a. l& b
! Y& V: J& ~8 f$ ]- d; {พี่อ๊อฟ : ไม่เป็นไรนะนท โอเคแล้วใช่มั้ย(ผมก็พยักหน้าเบาๆครับ) ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ ที่ทำให้เสียใจขนาดนี้ ขอโทษ(ลูบหน้าผมเบาๆ แล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าและดูจริงใจเหลือเกินครับ)
1 u9 t6 A% t  R
; O' Q* @$ _4 }% K' \$ a
/ O' Z. I  H. g8 q" Hผมก็ฟังมันพูดขอโทษปลอบและอะไรมากมายครับ ผมไม่มีคำพูด มันได้แต่รู้สึกดีใจและเสียใจ มันออกมาเป็นคำพูดไม่ได้จริงๆครับ ผม...ซึ้งแล้วถึงคำว่าเสียใจ คำว่ารัก คำว่าคิดถึงมากมาย วันนี้แหละครับ ที่มันมารวมกันหมด....


พี่อ๊อฟ : วันนี้ดีใจนะ ที่กู...ได้มานั่งกับมึงแบบนี้อีก(พูดอย่างอ่อนโยน)
ผม : ผมก็ดีใจ(พูดเสียงเบาๆ แล้วสบตามัน)
. @8 G0 l. ~3 v4 h. G( Yพี่อ๊อฟ : หลังจากวันนี้.....(ผมก็มองมัน มันจับมือผมอีกทีครับ) กูอาจจะไม่ได้มาหามึงนะ(ใจกระตุกไปเลยครับ ไม่รู้ว่าผมทำหน้ายังไงตอนนั้นแต่มันคงจะแย่มากแน่ๆ) กูต้องทำให้ป๊าเค้าเห็น ว่ากู....จะไม่ทำให้มึงเสียใจอีก(ลูบแก้มผม) และกู.....ไม่ขอให้มึงรอ ไม่ขอให้มึงให้โอกาสอะไรทั้งนั้น.....มึงรอไม่ได้ไม่เป็นไร กูจะทำให้มึงกลับมาหากูให้ได้ และ..(เอามือผมไปลูบหน้ามัน) ไม่ว่ายังไง กูก็ยังยืนยัน.....กูรักมึงมากนะ(พูดแล้วน้ำตาไหล)
! p7 I9 V) `7 B
4 T( ^. p0 {: c3 h" \/ r4 j
; Z& r" {3 X4 |ผมสวมกอดมันอีกครั้งครับ ผมไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร....แต่มัน ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นไม่น้อยเลยละ ผมกับมันก็นั่งคุยกันอีกสักพัก ส่วนมากมันจะพูดมากกว่า เพราะผมยังไม่รู้จริงๆครับ มันหลากหลายความรู้สึกเกินไป พี่อ๊อฟยังไม่มีคำอธิบาย ไม่เป็นไร ผมน่ะ ยังไงก็รอได้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้อย่างที่บอกครับ ด้วยเหตุการณ์ที่ผ่านมา และความน้อยใจที่รู้สึกจะมีอยู่ล้นมากกว่าความรู้สึกอื่นๆมันยังทำให้ผมรู้สึก....ไม่มั่นใจพอ เท่านั้นแหละครับ ผมเลยไม่อยากจะดีใจหรือกระโตกกระตากเกินไป เพราะตอนนี้ผมต้องทำใจอะไรหลายๆอย่างเลยละ และก็เตรียมเผื่อใจในหลายๆด้านด้วย......


. _  i( v4 x) ~! \# R) `ไม่นานป๊าก็ออกมาไล่มันกลับไปครับ ต้องใช้คำว่าไล่ เพราะป๊าไม่ได้พูดดีอะไร แถมยังตะคอกอีก และยังพูดจาแปลกๆทำนองเหมือนจะให้พี่อ๊อฟทำอะไรสักอย่าง นั้นก็คงจะเป็นบทพิสูทละมั้ง ผมก็ไม่ถามหรืออะไรครับ อย่างที่บอก ให้มันพยายามไปเองแล้วกัน เพราะผมช่วยมันมาเยอะแล้ว และ...ถ้ามันอดทนไม่ได้ ผมก็ไม่เป็นไรเลยจริงๆครับ เพราะหลังจากนี้ ผมจะเข้มแข็งขึ้น จากเหตุการณ์ที่ผ่านมา ทำให้ผมรู้อะไรหลายๆอย่างเลยละครับ.....
* }, A; o8 m% E& i& d
8 B2 G4 T2 u/ i% x9 B, s% u6 L8 mและหลังจากวันนั้นก็ผ่านมาอีก1เดือน(โดยประมาณ) พี่อ๊อฟก็หายไปจริงๆครับ ที่โรงเรียนไม่เจอเลย และผมก็ไม่พยายามจะไปเจอมันหรอกครับ ก็คืออย่างที่มันบอกเป๊ะ หายไปเลยครับ พี่อิฐพ่อแม่ ก็มาเที่ยวหาผมบ่อยๆเลย ผมก็ไม่ถามอะไรถึงพี่อ๊อฟครับ เค้าก็มาคุยเล่นอะไรอย่างดีเลยละ จนผมเริ่มโอเคและกลับไปทำตัวน่ารักกับพวกเค้าได้บ้างแล้วแต่ยังไม่มากเท่าไหร่นัก ผมก็อยู่กับเฮียๆเหมือนเดิมแหละครับ สภาพจิตใจโอเคขึ้นมากมายแล้วละ ปกติแล้วด้วยซ้ำ เพื่อนๆก็มาเที่ยวเล่นหาผมที่ร้านทุกวันหยุดเลิกเรียนก็ไปเที่ยวกันบ้าง ผมก็ไปเที่ยวกับแบงค์และนัทหล่อบ่อยๆ แต่ไม่ได้มีอะไรเกินเลยเนอะ แค่ไปเที่ยว...

9 x2 t9 h% E- U; d4 h. q+ c* P
ไอแบงค์อยู่ที่โรงเรียนก็ไม่มีอะไรมากมายครับ ทำตัวปกติ แต่เจอผมก็ทักบ้าง ชอบไปดักรอผมแถวห้องน้ำ ผมก็ไม่อะไร ดีสะอีก เพราะมันกันไอพี่เฟิสไม่ให้มายุ่งกับผมได้เลยครับ ไอพี่เฟิสมันหาเรื่องผมทุกวันครับ จะตีบ้าง ด่าบ้างแหละ อะไรหลายๆอย่างเลยแหละ แต่ไอแบงค์ก็มาช่วยตลอด(พระเอกไง) จริงๆไอนัทก็จะตีกับพี่เฟิสให้ได้สะทุกครั้งอะครับ บางทีมันก็เหมือนจะไม่เอาจริงกันอะครับ เหมือนหาเรื่องกันตามประสาผู้ชายไม่ชอบหน้ากันเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรครับ...
5 r, ^0 h; m, s: Xผ่านมาเดือนนึงคือมันปกติ ผมไม่เหงาไม่เฮิร์ทอะไรแล้ว ถามว่าแล้วพี่อ๊อฟละ ยังคิดถึงมันเสมอครับ ดูเฟส แล้วก็ดูรูปมันตลอดทุกวันครับ ผมคงเชื่อมั่นใจคำพูดมันแหละมั้ง....
+ _( a. L: K) p0 w, Y6 f- T
* E' S# N4 w- I1 t1 X
; i% W# X' ~3 p0 R- jพักหลังๆมา แม่ให้เฮียพาผมกลับไปกินข้าวเย็นบ้าง เพราะคิดถึง เฮียก็โอเคครับ ประหยัดไป555 แต่ตั้งแต่ผมกลับมาเนี่ย ไม่เคยได้อยู่กินข้าวกับพี่โน้ตและป๊าเลยครับ ย้ำว่าทุกวันที่กลับไปตอนเย็นไม่เจอเลย แต่ช่วงที่ผมกลับมาจากโรงเรียนไปอยู่ร้านเฮียก็แวะมาหาผมทุกวัน แต่แปลกไม่อยู่กินข้าวที่บ้านครับ ถามแม่ก็บอกติดงาน ตอนแรกจะกลับมาอยู่กับแม่เพราะกลัวแม่เหงา แต่แม่ไม่ต้องการครับ555 แม่บอกว่า ดีสะอีกเพราะแม่จะได้หนีไปนอนบ้านยายจันทร์บ้าง อะไรทำนองนั้นอะครับ แม่เค้าหนีเที่ยวบ่อยไง555 ก็มากินทุกวันแล้ว เฮียๆก็โอเคครับ ไม่ได้อะไร เฮียบอมติดแฟนหนักมากงุ้งิ้งตลอดเวลา ผมละหมั่นไส้ครับ เฮียบูมก็อย่างที่บอก คงอีกนานเพราะแกช่างเลือก55......
2 i! p. x+ z3 P  h" U' i6 T4 Z
9 z/ j' L% m! U9 h) _  w4 h& a
แม่ : กินเยอะไปแล้วนะนท(พูดขึ้นมาขณะผมกำลังกิน ตอนนี้ก็นั่งกินกันอยู่4คนครับ ป๊ากับพี่โน้ตก็ไม่อยู่เหมือนเดิม)
/ V: R! P% v3 ]7 Y8 G5 ?ผม : อร่อยนี่นา(ยิ้ม)
เฮียบอม : ดีแล้วโกว ให้มันกินเยอะๆนั่นแหละ มันชอบไปขโมยของบอมกินอะ!(พูดแบบกวนๆ)
ผม : เยอะแล้ว นทกินของเฮียบูมต่างหาก เฮียบอมขี้งกนทไม่ยุ่งหรอก(แลบลิ้นใส่มัน)
" q' G& d8 A, R2 Q

5 u1 w, S/ R8 Y; Y! p9 Rแล้วก็กินไปเถียงกันไปแหละครับ จนกินเสร็จก็นั่งคุยกับแม่สักพัก ป๊ากับพี่โน้ตก็กลับมาครับ วันนี้แปลก ปกติไม่เจอเลย แม่บอกกลับดึกทุกวัน พอเค้าเห็นผมก็ดูเอะใจไปนิดนะ.....


พี่โน้ต : มากินข้าวกันหรอ(เดินมาลูบหัวผม ผมก็พยักหน้า)
  j  t$ i5 i$ `" xป๊า : 55 เลี้ยงนทไม่ไหวแล้วใช่ป่าว(ผมทำหน้ามุ่ยเลยครับ)
& m* g9 A! o. [, ?' nผม : ป๊าอ้า!(พูดอย่างนอยๆ)
3 \& Y1 Y+ F& Fเฮียบูม : ไหวดิป๊า แต่มากินที่นี่บ้าง กินแต่ร้านอาหารข้างนอกกลัวนทจะเบื่อไง (ยิ้ม)
ป๊า : รู้แล้วแซวเล่น ถ้าเบื่อนทแล้วก็ไล่นทกลับมาได้เลยนะบูม(พูดติดตลกแล้วเดินไปกินน้ำครับ)
เฮียบูม : ไล่ไม่ได้ครับ เป็นตัวเรียกลูกค้าให้บูมไปแล้ว555(นั่นไง)
8 J* W% ?  R. i

แล้วก็เริ่มเม้ามอยกันครับ สักพักก็ได้เวลากลับกัน ผมก็ไปกับเฮียๆครับ ป๊ากับพี่โน้ตก็มาส่งหน้าบ้านก็ขึ้นรถอะไรไปกัน แต่..ผมดันลืมของไง ว่าจะเอาเสื้อผ้าไปเพิ่มสักหน่อยก็เลยขอเฮียบูมลงไปเอา เค้าก็โอเคครับ ผมก็เลยวิ่งเข้าไปในบ้านเห็นแม่ยืนล้างจานอยู่ครับ แล้วผมก็ขึ้นบ้านไปเอาของในห้องนอนผม.....
, _5 |4 }. \( t" w% S2 M3 M/ P- T

“ป๊า ป๊าจะยอมหรอ” เสียงพี่โน้ตคุยกับป๊าหน้าห้อง
“ป๊าไม่ยอมไม่ได้นิ โน้ตก็รู้” ผมก็หาเสื้อผ้าแล้วก็กระเป๋าใส่เที่ยวไปด้วยครับ
“แต่ไออ๊อฟมันทำกับนทไว้เยอะนะป๊า!” ผมชะงักไปเลยครับ
( {: a9 l% [  _  i“โน้ตก็เห็นแล้วไม่ใช่รึไงว่ามันก็ทำให้เห็นแล้วอะ” พูดอย่างไม่พอใจเท่าไหร่
“ป๊า! มันอาจจะแสดงละครก็ได้นะ! โน้ตกลัวน้องจะเสียใจอีกนะป๊า!” พูดอย่างไม่ยอม


! F+ i. @+ T. w- e( ~" m* W/ _“แสดงอะไรโน้ต โน้ตทั้งซ้อมมัน ทั้งใช้มันทำงานหนักๆแบบนั้นอะ คนปกติเค้าไม่ยอมกันหรอกนะ! แล้วเรื่องนี้ถ้านทกับแม่รู้เค้าไม่ยอมแน่! ป๊าไม่เกี่ยวนะจะบอกให้ ถึงป๊าจะให้โน้ตจัดการก็เถอะ!” พูดแบบจริงจัง ผมชะงักค้างเลยครับ พี่โน้ตทำอะไรพี่อ๊อฟ!...
3 m  c2 C9 x) [1 i7 k4 }
% y% J2 N/ s+ E6 q/ Y& i- s
, ~7 O. W! w% E3 y/ p8 W, f“แต่โน้ตยังไม่พอใจ!” พูดอย่างไม่ยอม
! m: Y# Z$ L) u

$ @) i) ~; y" ]“เอาให้พอดีนะโน้ต ป๊าว่ามันก็เกินพอแล้วนะ นี่มันก็เป็นเดือนแล้วด้วย อย่าเอาความโกรธแค้นเป็นตัวตั้งนะโน้ต ป๊าสอนว่ายังไง ถึงนทจะอยู่กับอ๊อฟแล้วเจ็บตัวบ่อย แต่ก็ไม่ได้แปลว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาอ๊อฟจะดูแลนทไม่ดีนะโน้ต และเรื่องที่เกิดขึ้น โน้ตก็ได้ยินเหตุผลของมันจากพ่อแม่พี่เค้าและจากปากมันแล้วไม่ใช่หรอ คิดดีๆโน้ต เพราะคนที่ทำร้ายนทจริงๆอาจจะเป็นโน้ตก็ได้นะ!” พูดอย่างยาวติดจะไม่พอใจแล้วก็เดินเข้าห้องไหนสักห้องไป แล้วก็เหมือนพี่โน้ตก็เดินตามเข้าไปพูดอะไรสักอย่างอีกเพราะเสียงมันลอดออกมาแต่ไม่ชัดเจนเท่าไหร่ ผมอึ้งทึ้ง งงไปหมด เค้าสองคนทำอะไรกัน! แล้วพี่อ๊อฟเป็นยังไงบ้าง! อะไรยังไง!....
8 v/ M  O3 ~6 @( Y, T3 p" n

0 \5 a: X7 Y7 g) f0 Dผมเก็บของเสร็จก็รีบวิ่งไปขึ้นรถและขอโทษอะไรเฮียไปที่ให้รอนาน เค้าก็ถามนิดหน่อยผมก็บอกว่าหาของไม่เจอ ระหว่างทางกลับคอนโด คำถามมากมายหลายอย่างเหลือเกินครับ มันเกิดอะไรขึ้น ผมก็เริ่มอยากรู้แล้วละสิครับ....
0 n) Y. \( i) u9 w1 @0 e* p* I

" \" T1 N/ s0 ^  ?0 O6 `& Qพอมาอีกวันนึงผมก็ไปเรียนตามปกตินั่นแหละครับ วันนี้เป็นวันพฤหัส ผมก็ไปโรงเรียนพร้อมกับคำถามมากมายเรื่องที่ไปได้ยินเมื่อคืนทำให้ผมคิดมากไม่น้อยเลยละ ก็เรียนไปครับ จนถึงเวลาพักก็ไปพักตามปกติเนี่ยแหละครับ แต่วันนี้ผมอยากจะไปแอบส่องไปพี่อ๊อฟดูสักหน่อยนะสิ มันเป็นอะไรมากรึเปล่านะ……..


% D" C6 V& j0 ]& Y3 _นัท : ไอนท เป็นห่าไร ทำหน้าอย่างกับคนปวดขี้!(ผมมองมันตาขวางเลยครับ)
, B! Z1 }5 B/ }' s0 v" Qผม : ก็เอออะดิ! กูถึงรีบกินเนี่ยจะได้รีบไปขี้!(พูดประชดไปครับ พวกมันก็หัวเราะกันไป ผมก็รีบกินข้าวในจานจนหมดจริงๆอะครับ)….
ปอ : เอาจริงดิ(ถามอย่างไม่เชื่อ)
ผม : เออ ไม่ไหวละวะ เจอกันห้องเรียนเลยนะ ซื้อขนมไปฝากกูด้วย อะฝากกระเป๋าด้วย(ยื่นกระเป๋าไปให้ปอ ด้วยท่าทางเร่งรีบ)
ปอ : เออ รีบๆไป เจอกันบนห้องนะ(พูดอย่างใจดี)
- i$ o$ m, g- `0 C' w! z. g
( r8 t2 q1 p0 Y8 x0 S
แล้วผมก็วิ่งไปทางห้องน้ำครับ บอกเลยว่าปวดฉี่ขึ้นมาจริงๆ555 ก็ไปฉี่ครับ ไปฉี่ที่ตึกใกล้ๆกับตึกชมรมไอพี่อ๊อฟไง ถ้าเข้าห้องน้ำแถวตึกตัวเองต้องเจอไอแบงค์แน่นอน ขี้เกียจด่ามันครับ555 ทำไรเสร็จผมก็ย่องไปทางด้านหลังของชมรมครับ เพราะผมเดินผ่านพวกพี่โอมไม่เจอมัน น่าจะอยู่ชมรม ผมก็ย่องๆไปด้านหลัง มีนักเรียนมานั่งเล่นบ้าง ก็ไม่มากอะครับ เพราะมันรก พอถึงด้านหลังชมรมพี่อ๊อฟ ผมก็ค่อยๆ แอบส่องผ่านรูหน้าต่างเข้าไปในห้อง....
4 l* Q  X: W# s. j  ^& M
% ?: x5 n+ B6 n- ^
“หาใครวะ”….
% Z  l- P2 `; i$ W3 O; `

& i3 d4 H; `' `& M; g  w# [  Tผม : ก็......เห้ย! (ผมตกใจแล้วกดหัวไอแบงค์ลงเลยครับ ไอแบงค์!ไงละครับ)
. c0 }' ^7 U9 {/ n0 g3 d* E7 I# iแบงค์ : อะไรของมึงกูไม่ใช่ผีนะ!(พูดอย่างกวนๆ)
ผม : มึงมาไมเนี่ย!(พูดอย่างไม่พอใจ)
- w/ w$ E2 ]; R* bแบงค์ : กูเห็นมึงทำตัวน่าสงสัยเลยตามมา(เอิ่ม!)
# }" o8 ]' ^& B$ ]; @& Qผม : มาก็ดีละ! มึงรู้จักพี่อ๊อฟปะ(มันทำหน้านิ่งๆ)
" r# I) ~( P8 b3 i; l+ |แบงค์ : ผัวเก่ามึงอะนะ(ผมกรอกตาหนักมาก)
ผม : ไอสัส! ไม่ใช่! รู้จักใช่ป่าว(มันก็พยักหน้า) ไปดูให้หน่อยดิสภาพมันเป็นไงบ้าง ดูเฉยๆนะเว้ย อย่าได้สะเออะปากโป้งไปบอกอะไรใคร(พูดออกคำสั่งกับมัน)
แบงค์ : มึงใช้กู(ถามนิ่งๆ)
ผม : เออ ไม่ได้ไงวะ!(ถามอย่างหัวเสีย ก็กังวลว่าคนจะเห็นมั้ยก็เท่านั้น)
2 w% |7 P( y% V6 w( mแบงค์ : ไม่ ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ(ผมมองมันนิ่งๆ มันทำหน้าเจ้าเล่ห์)
ผม : งั้นมึงก็ไสหัวเน่าๆของมึงกลับไป กูจะไปแอบดูเอง!(พูดอย่างหัวเสีย แล้วดันมันออกห่างครับ)
แบงค์ : ไปเที่ยวกันเย็นนี้ เดี๋ยวไปดูให้(ผมก็มองมันนิ่งๆ)
8 l+ v* ~- `$ ]; K+ eผม : ไม่ได้! กูจะไปทำธุระ (พูดอย่างไม่ใส่ใจแล้วชะเง้อมองไปมาที่หน้าต่าง)
แบงค์ : โว้ะ! คนหล่อมาชวนนะนิ(ผมหันไปมองมันนิ่งๆครับ)
ผม : ไอแบงค์ อย่ากวนตีน! (พูดอย่างไม่สบอารมณ์)
2 V1 M( c3 {$ y3 o  b2 ~แบงค์ : เออๆ เดี๋ยวกูไปดูให้ รอนี่ละ!(พูดแล้วก็ลุกไปครับ)
2 n- v/ P) J+ k1 C

! v$ r/ R4 F* q( Bผมก็ชะเง้อมองที่หน้าต่างเพื่อมองว่ามันอยู่ตรงไหน ผมคาดว่าน่าจะนั่งอยู่ข้างหน้าที่มันชอบไปนั่ง สักพักไม่นานไอแบงค์ก็กลับมาครับ หอบเชียวไม่รู้จะวิ่งมาไม มันก็พูดๆ ฟังไม่รู้เรื่องเลยครับ ผมบอกให้มันหายเหนื่อยก่อนค่อยพูดมันก็โอเค.....


แบงค์ : มึงทำอะไรมันวะ สภาพแม่งดูไม่ได้เลย(พูดอย่างเหนื่อยๆ)
ผม : กูไม่ได้ทำ พี่กูทำ(พูดอย่างจริงจัง) มันเป็นไงบ้าง(ถามอย่างอยากรู้)
! b* w4 T3 |  |5 ]$ I7 wแบงค์ : มือทั้งสองข้างพันผ้าพันแผลไว้ หัวแม่งก็แตก หน้าก็มีแต่รอยช้ำ ยิ่งตรงปากนี่ไม่ต้องพูดถึง ไม่พอตามแขนมันมีแต่รอยมา ไปมีเรื่องกับใครมาวะ(ผมค้างเลยครับ)
ผม : กะ กูอยากดู แต่ไม่อยากให้มันรู้ว่ากูมองมัน มีที่แอบดูมั้ยวะ(พูดเสียงสั่นๆ)
) @9 K5 o4 s$ m# h5 Y& |แบงค์ : มะ มี ตามกูมาละกัน(พูดแล้วก็เดินนำไปครับ)


+ F, a' S* n' V- V5 q3 y# Q3 }0 m" sมันพาผมหยุดอยู่ตรงข้างๆซอกตึกของชมรมครับ เห็นพี่อ๊อฟนั่งอยู่หน้าชมรมจริงๆ แต่มันนั่งหันหลังมาทางผมนะ ผมก็ทำหน้าเศร้าๆนิดหน่อย สักพักไอแบงค์มันก็เดินออกไปครับ ผมตกใจไปนิดแต่ไม่กล้าเรียกกลัวพี่อ๊อฟได้ยิน มันเดินไปสะกิดพี่อ๊อฟครับ แล้วพี่อ๊อฟก็หันหลังมา ผมเห็นสภาพคือ ร้อนผ่าวที่ขอบตาไปหมดครับ เหมือนคนโดนรถชนมาแล้วแผลเต็มตัวจริงๆอะ พี่โน้ตทำขนาดนี้เลยหรอครับเนี่ย! แล้วสักพักไอแบงค์ก็เดินกลับมาครับ ผมก็รีบเดินไปด้านหลังไปรอมันครับ......
; B1 e0 G2 c  i: e! L
7 _9 V; v" }4 D( B5 T7 j7 }: q9 o9 _
* F$ B' x5 p: j- Bแบงค์ : เห็นแล้วใช่ป่าว(ผมก็พยักหน้า)
6 I+ O2 m3 f- H3 A% |1 Eผม : มึงคุยไรกับมันวะ(ถามเสียงสั่นๆ)
. Q2 [" U" R3 bแบงค์ : กูแค่ถามมันว่าไปโดนไรมา มันบอกว่ารถล้ม(ผมสะเทือนใจมากจริงๆครับ ไม่คิดว่าพี่โน้ตจะใจร้ายอะไรขนาดนั้น)
ผม : อืม ขอบคุณมากนะ(พูดเสียงเศร้าๆแล้วก็เดินกลับไปทางเดิมครับ)
9 a6 a: G: V3 X5 U

ไอแบงค์ก็เดินตามมาพูดงุ้งงิ้งอะไรก็ไม่รู้ของมันครับน่ารำคานเหลือเกิน แต่ตอนนั้นผมมัวแต่คิดเรื่องที่พี่โน้ตทำกับพี่อ๊อฟนะสิ มันดูรุนแรงไปมั้ยครับ วันนี้ผมต้องรู้ให้ได้แล้วละว่าพี่โน้ตทำอะไร แล้วป๊าทำไมไม่ห้ามนะ ผมคิดไปทั่วอะครับ ไอแบงค์ก็เดินขึ้นตึกเรียนพร้อมผมครับ แล้วผมก็ไปเรียนเพื่อนๆก็ถามไปนานเกินไปไง ก็แถไปทั่วอะครับ ก็เรียนไป.....


2 u' }$ z; O, D/ `) _* [$ Pพอเลิกเรียนผมก็รีบโทรบอกเฮียบูมเลยครับว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อน แล้วผมก็โทรหาแม่ถามแม่ว่าพี่โน้ตอยู่ที่ไหน แม่บอกว่าอยู่ที่บริษัทกับป๊า ผมก็คุยเล่นกับแม่อีกนิดก็วางครับ แล้วก็หาโบกรถ ต้องรอเพื่อนๆผมกลับไปกันหมดก่อนนะ ไม่งั้นมันจะสงสัย พอกลับหมดผมก็รอโบกรถครับ แต่ทำไมไม่มีละวันนี้โถ่! ถึงมีมันก็เต็มทุกคันเลยครับ เหมือนมันไม่เป็นใจอะครับ เซ็งชะมัด!.......


, h# ^5 k5 O+ J2 Z/ D/ [; E“ปี๊นๆ!” ผมหันไปมอง ไอแบงค์ครับ ขับรถออกมาจากโรงเรียน แล้วมาหยุดหน้าผม.....


3 m, }! c* Q0 O# e* h! yแบงค์ : ไปไหนจ้ะน้องสาว(ผมกรอกตาหนักมากครับ)
ผม : เสือก!(พูดแล้วก็หันไปมองรถต่อครับ)
% J& j/ ?& v/ `. Gแบงค์ : รอใคร(ถามอย่างสงสัย)
ผม : กูรอรถแดง แม่งไม่มาเลยวะ(พูดอย่างกังวล)
แบงค์ : เดี๋ยวสุดหล่อไปส่ง มาขึ้นรถเลย(พูดอย่างมาดเท่)
% S2 Z# h2 [! ^: u. Z4 ~" V; Wผม : ไม่เอา กูจะไปทำธุระสำคัญ(พูดอย่างรนๆ)
5 Z3 Q5 v, i6 [/ V0 L& U+ T
% q9 S& y) v" @# W) x4 j( j
. C3 a; J) Y2 U. h: o. e* B1 iหมับ! มันดึงโทรศัพท์ในมือผมไปครับ แล้วยัดใส่กระเป๋ากางเกงมัน....
- Z4 O' r5 k' G) ]; i* X) _, m! h
9 W: d1 T- O+ f! b! d) r
- T' u! J/ E( v2 u) `+ xผม : เล่นเหี้ยไรเนี่ยแบงค์ กูรีบนะ มึงเอาคืนมา!(พูดทวงอย่างหัวเสีย)
, X1 V4 h# P! j/ R0 C9 _" w; _$ ^แบงค์ : กูจะไปส่ง! ขึ้นรถมา! (ตะคอกผมเสียงดัง คนแถวนั้นเริ่มมองแล้วครับ)…
ผม : โว้ะ! (แล้วก็ขึ้นซ้อนอย่างขัดไม่ได้ครับ)

) c# @5 t' S1 `. o
2 {) u* i$ w% B3 }" ?2 e+ Kแล้วก็บอกทางมันไปบริษัทป๊า ไม่ใกล้ไม่ไกลครับ ไม่นานก็ถึง ผมก็ให้มันจอดก่อนถึงเพราะถ้าลุงยามเห็นเค้าจะต้องตะโกนบอกคนข้างในแน่ๆเลย.....
# Y: i4 W! B; H/ F( g# D

แบงค์ : จอดก่อนทำไมวะ ที่มึงบอกมันอยู่ตรงนั้นนะ(ถามอย่างสงสัย)
- O. c" x3 \  V7 k, b; t' kผม : กูมาทำธุระ มึงกลับไปได้แล้วไป! เอาโทรศัพท์ก็คืนมาด้วย(ถวงและไล่เลย)
แบงค์ : ไม่! กูจะไปด้วย! (เอิ่ม!)
ผม : แบงค์(เรียกนิ่งๆ มันก็ยิ้มหวานให้ผม ให้ตายสิครับ ไม่น่าเจอมันเลยอะ มันคืนโทรศัพท์ให้ผมครับ)


ผมก็ให้มันตามมา เข้าข้างๆมันจะมีประตูอยู่ และโชคดีที่ลุงยามไปดูตรงที่จอดรถครับ ผมก็รีบวิ่งเข้าไปหลบข้างๆตึกครับ.....
, `; t; ?% _/ v+ x

แบงค์ : มึงมาขโมยของหรอวะ ทำลับๆล่อๆอะ!(พูดอย่างกังวล)
ผม : เงียบปากมึงไป! อยากตามมาก็อยู่เฉยๆ!(พูดอย่างรำคานครับ)


) M) }1 m$ _1 m+ `/ [  t. Nผมว่าการที่พี่อ๊อฟทำงานหนักๆต้องอยู่แถวโกดังแน่ๆ เดินแอบเลียบข้างตึกไปเรื่อยๆก็ไปโผล่ด้านหลังครับ เห็นมอไซค์พี่อ๊อฟจอดอยู่ด้วย ผมก็ชะเง้อมองไปทางโกดังด้านหน้าไม่มีคนเลย เค้าไปอยู่ข้างๆโกดังกันหมดครับสงสัยขนของกัน ยังไม่เห็นป๊าพี่โน้ตกับพี่อ๊อฟเลย แต่ผมเห็นรถป๊าที่ลานจอดแล้ว......

/ s* P# U/ o9 t5 f1 G: a
# s# R7 o( c7 k( Kแบงค์ : นท ไปได้ยัง มดเยอะวะตรงนี้อะ!(พูดแล้วก็กระทืบเท้าไล่มด)
ผม : เออๆ (แล้วผมก็เดินไปทางโกดังครับ)
) t1 c' o1 _+ }3 o  N

; v$ b* l, F; D; |  R" n! }มันต้องค่อยๆไปเพราะที่นี่เค้าก็รู้จักผมกันเกือบหมดอะ แต่พวกคนงานไม่น่าจะรู้จักผมเท่าไหร่ผมมาทีไรไม่เคยได้เข้ามาที่โกดังเท่าไหร่ครับ มาทีก็เดินตามป๊ามาก็เท่านั้นส่วนมากผมจะอยู่แต่ในอ๊อฟฟิซอะครับ เพราะในโกดังมีแต่ของอันตรายไงละ ผมใช้ช่วงจังหวะนี้ตอนเค้าไม่อยู่กันรีบวิ่งไปที่โกดังเลยครับ.........

( I) E* k0 W, \/ e
% |  d, _- _/ U( ^“เห้ย! เอ็งสองคนเป็นใครวะ!” ผมกับไอแบงค์หยุดทันทีเลยครับ....
; N% a1 g/ d7 a
( g9 I6 t- L& Z5 {2 W, K% Uแบงค์ : เอาไงต่อเนี่ย! มึงพากูมาซวยรึเปล่าวะ(พูดอย่างกังวล)
ผม : กูไม่ได้ขอให้มึงมาไอเวร!(พูดอย่างไม่พอใจ)


! g2 ?) x6 H; J: Y! x8 Rแล้วไอพี่นั่นก็เดินมายืนหน้าผม ผมก็มองหน้าเค้า เค้าก็มองอย่างสงสัย.....


( f; D! ?, }& D4 T' s? : มาทำไรกัน(ทำนิ่งๆ คาดว่าน่าจะเป็นคนงานเพราะดูจากการแต่งตัว และก็คงไม่รู้จักผม มันเป็นเรื่องที่ดีครับ)
ผม : มะ มาหาเพื่อน ที่เป็นนักเรียนเหมือนกับพวกผมอะ มันอยู่ป่ะ ที่พี่โน้ตเค้าให้มันมาทำงานอะ(ถามแบบรนๆ มันดูชะงักไปนิด)
# W1 H/ W. E) c& u* b? : อ่อ อ๊อฟอะนะ(ผมก็พยักหน้า) อยู่หลังโกดังนู่น! เห็นว่าคุณโน้ตฝากมันให้ทำงานกับพี่เอี่ยมอะ แล้วคุณโน้ตก็เลือกฝากคนถูกด้วยนะ ใครๆก็รู้ว่าลุงเอี่ยมแกใช้งานคนยิ่งกว่าทาสอีก(ผมชะงักไปเลยครับ) แถมได้ยินว่าคุณโน้ตสั่งให้จัดหนักด้วยอะสิ สภาพตอนนี้ดูไม่ได้เลยวะ พวกเอ็งเป็นเพื่อนมันมาดูมันก็ดีแล้ว ให้มันย้ายไปทำงานที่อื่นเถอะวะ สงสารมันพวกข้าช่วยอะไรมันไม่ได้เลย มาจะพาไปแต่อย่าให้ใครเห็นนะเว้ย เดี๋ยวเค้าเอาไปฟ้องเสี่ยแล้วจะซวยกันหมด(พูดสะยาวเลยครับ แต่ก็ดีมันเป็นสิ่งที่ผมอยากได้ยินอยู่แล้ว ผมกับไอแบงค์ก็พยักหน้ารับครับ)
# a5 a- q4 c5 ?% L

แล้วมันก็พาผมเข้าไปทางข้างๆก็ดังครับ เป็นซอกไม่เล็กมาก พี่มันก็คุยโม้ไปทั่วนั่นแหละครับ พี่คนนี้ชื่อเอก เป็นคนส่งของอะไรนั่นแหละ เค้าบอกว่าสงสารพี่อ๊อฟมัน ขนาดมันโดนรถชนมันยังต้องมาทำงานเลย ผมเบิกตากว้างเลยครับ แสดงว่าเรื่องมันโดนรถชนคือเรื่องจริง แล้วยังต้องมาทำงานหนักๆอีก ไม่พอ พี่เอกบอกว่าป๊าและพี่โน้ตไม่ได้มาดูพี่โน้ตเลยแม้แต่ครั้งเดียว แล้วยิ่งเสาร์อาทิตย์ยิ่งโดนหนัก ผมสะเทือนใจมากครับ.........

( w' I/ S. L. f
พี่เอก : ดูเงียบๆนะ (แล้วมันก็หลีกให้ผมกับไอแบงค์ชะโงกหน้าไปดูครับ)….
- ]( u! R- ~. q! B3 J3 h
& K; H7 R- W8 s2 p- G$ G) |3 y8 Z
, |3 ?. @! c, g" T) z; e: s! |“เห้ย! ยกหันมันดีๆดิ้! ถ้าของหล่นมึงเจ็บตัวแน่!” เสียงใครไม่รู้แหกปากดังมาจากด้านในโกดังครับ แต่ไม่เห็นตัว...
& M0 f2 Y" f: z2 i( B- j& |* ~

สักพักพี่อ๊อฟเดินออกมาจากในโกดังครับ สภาพนี่ดูไม่จืดเลยครับ....

9 F5 g& d' ^9 f8 y' d
ตุบ! มันล้มลงครับเหมือนของที่ยกมันหนักอะ แล้วมีคนออกมาครับ.....


+ y" S4 q2 m7 G$ J5 W% V9 Dพี่เอก : นั่นไงไอพี่เอี่ยมอะ!(พูดอย่างหมั่นไส้ ผมขอเรียกมันว่าไอเอี่ยมนะครับ ถึงแม้สภาพมันตอนนี้คือผมต้องเรียกมันว่าลุงแล้วก็เถอะ อาจจะไม่สุภาพนะครับ)
6 T, L# ]  m" Tไอเอี่ยม : ยกของภาษาอะไรของมึงห๊ะ! (ตะคอกสุดเสียง)…


“ตุบ!” ผมเบิกตากว้างเลยครับ ไอเอี่ยมเตะเข้าที่ท้องพี่อ๊อฟอย่างแรงเลยครับ พี่อ๊อฟจับท้องตัวเองแล้วนอนเอนไปมาเหมือนว่ามันจะเจ็บมากอะครับ....
' \+ Q, U  i* F  P7 A4 A
1 _4 p/ a- M$ F) j  i
6 O0 l, a: T: S& zแบงค์ : นท! ทำไมมันโดนแบบนั้นวะ!(ถามอย่างตกใจ)
ผม : เออนั่นแหละ!(พูดอย่างไม่พอใจ)
- f$ @1 `& E/ W: z) `พี่เอก : เอ็งชื่ออะไรนะ(ถามผมอย่างสงสัย)
4 ~. M; j  {8 t* a8 G. L: Z( O9 D/ Bผม : นท ครับ(พูดอย่างไม่สนใจ เพราะผมมองแต่พี่อ๊อฟครับตอนนี้เป็นห่วงมันมากเลยละ)
" G/ J# R4 R0 J  m, K
6 d6 c" T" Y- w
( o, `5 i) [" H! d# Fแล้วพี่อ๊อฟก็ค่อยๆลุกขึ้นครับ มันคงจะเจ็บไม่น้อยเลยอะ! แถมให้พี่อ๊อฟของผมทำงานหนักขนาดนั้นเนี่ยนะ ผมโกรธมากครับบอกตามตรง.....


ผม : พี่เอก มันเป็นแบบนี้มานานรึยัง!(ถามอย่างไม่พอใจ)
พี่เอก : จะได้เดือนแล้วมั้ง! นี่ที่เห็นยังน้อยนะ ช่วงแรกๆโครตสงสาร แต่พวกข้าช่วยไรไม่ได้หรอก ไม่งั้นข้าก็โดนไล่ออกอะ ว่าแต่ชื่อเอ็งมันคุ้นๆนะ(พูดแบบไม่จริงจังนัก แล้วทำท่าคิด)
' d7 }5 o3 M  c3 jผม : หึ! พี่เอก ออกไปช่วยเพื่อนผมหน่อยสิ แล้วผมจะบอกให้ป๊าเพิ่มเงินเดือนให้พี่เลย!(พูดอย่างจริงจัง มันก็มองผมแบบตกใจไปนิด)
พี่เอก : นะ นี่เป็นใครกันแน่เนี่ย!(ถามอย่างตกใจ)
ผม : เป็นน้องชายของพี่โน้ตยังไงละ! แล้วไอคนที่ถูกใช้งานอย่างทาสนั้นก็เพื่อนผม! ไปช่วยเค้าแล้วก็ห้ามบอกว่าผมสั่ง ไปเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผมจะไล่พี่ออกเอง!(พูดแบบบังคับสุดๆ เค้าดูเลิกลั่กไปหน่อยครับ)
พี่เอก : จะ จริงหรอวะ(ถามอย่างไม่แน่ใจ)
ผม : ก็ดูนี่สะ!(ผมเอาโทรศัพท์มาเปิดรูปครอบครัวของผมให้มันดู มันกลืนน้ำลายเลยครับ)
# c9 z! U- Z) D; j; cพี่เอก : คะ ครับๆ เมื่อตะกี้ที่พูดจาไม่เพราะด้วย ผมขอโทษด้วยนะครับ(รีบก้มหัวอย่างเร็วเลยครับ)
* V8 j6 p* ~: W& j. A3 _+ nผม : ไม่ต้องขอโทษ ไปช่วยเค้าสะ!(แล้วมันก็วิ่งออกไปช่วยพี่อ๊อฟครับ ผมก็ชะเง้อมองไอแบงค์ก็ด้วย)
แบงค์ : มึงออกไปช่วยจะง่ายกว่ามั้ย ไปบังคับเค้าทำไมวะ(ถามอย่างสงสัย)
ผม : กูออกไปแน่!..(พูดอย่างไม่พอใจ)


ผมกับไอแบงค์ก็ชะเง้อมองกันไปครับ พี่อ๊อฟกำลังยกของอย่างทุลักทุเลเลยละมันคงจะเจ็บมากเลยละครับ ไอเอี่ยมมันทำเกินไปมากผมบอกตามตรงครับ มันไม่มีความจำเป็นพอที่จะต้องทำกันถึงขนาดนี้ และพี่อ๊อฟไม่ควรมาเจออะไรแบบนี้ครับ แต่พี่อ๊อฟก็เจอมานานและหนักมากแล้วด้วย คงทรมานน่าดูเลยละ.....


) w. M. a3 Z6 |8 L0 }ไอเอี่ยม : ไอเอก! ใครให้มึงไปยุ่งกับมัน!(ตะหวาดจนทุกคนสะดุ้งเลยครับ)
# \1 k( z* d; H+ Kพี่เอก : นะ น้องเค้าเจ็บมือหมดแล้วนะพี่(พูดอย่างกลัวๆ)
ไอเอี่ยม : กูบอกห้ามใครมายุ่งไง! ไปทำอย่างอื่นเลย! หรือจะให้กูบอกคุณโน้ตว่ามึงมาเสือก!(ตะคอกจนทั้งพี่เอกพี่อ๊อฟสะดุ้งเลยครับ พี่เอกลังเลนิดหน่อย)
# a% w4 n+ n- n( P: Uแบงค์ : ไอนทมึงออกไปเถอะวะ กูสงสารผัวเก่ามึงแล้ววะ นี่ถ้ากูได้มึงเป็นแฟนแล้วเลิกกับมันกูจะเจอแบบนี้มั้ยวะ(ถามอย่างกลัวๆ)
ผม : เอออะสิ(บอกปัดๆไปแบบรำคานครับ)
1 R  m* k3 ^, d* j* B2 ]1 \* c7 i
: Y0 \# o7 ^  Z' U- N2 ]
ผมก็ยืนรออีกสักพักมีคนมาตามพี่เอกไปครับ ก่อนพี่เค้าไปพี่เค้าก็หันมาทางผมส่งซิกให้ประมานว่าขอโทษด้วยไรทำนองนั้นอะครับ พี่อ๊อฟก็ก้มหน้าก้มตาทำไป มันใส่เสื้อคลุมกันเปื้อนนั้นแหละครับ ดูแล้วคงจะสกปรกมากเลยละ เหงื่อมันเต็มตัวเลยครับ หัวก็เปียก เห็นแล้วแบบ ทำใจไม่ได้บอกตามตรงครับสะเทือนใจมาก.....
% v# }" ?% D' k) T  X' c; N+ J

$ n" i% Y3 N% M/ l) B“ตุบ!” พี่อ๊อฟล้มลงอีกแล้วครับ

/ D; S$ m' v" ?* |9 Q6 H
ไอเอี่ยม : อ่อนแอนักนะมึงนะ!(ตะคอกเสียงดัง)…
แบงค์ : ลุงแม่ง! ทำเกินไปป่าววะไอนท! ทำไรสักอย่างดิวะ เดี๋ยวมันก็ตายหรอก!(พูดอย่างกังวล)
ผม : เออๆ รอดูอีกแปปนะ(ผมรอจังหวะเพราะตอนนี้พี่อ๊อฟมันยังไม่โดนอะไรแค่โดนด่า)
ไอเอี่ยม : จะดูอะไรกัน ยกๆไปสิ!(ตะโกนกลับเข้าไปด้านในโกดังครับ แสดงว่ามีคนอยู่ด้านใน) มึงอีก เลิกสำอออยแล้วให้มันเร็วๆหน่อย!(หันไปด่าพี่อ๊อฟครับ)
ผม : กูควรออกไปรึเปล่าวะ(ถามอย่างไม่แน่ใจ)
แบงค์ : มึงใจร้ายกว่าที่กูคิดนะ(พูดนิ่งๆ) ถ้าไม่ออกไปช่วยมึงก็กลับเถอะ ไหนๆก็เห็นแล้วนี่(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)

( C  n5 J$ I$ ]( d1 S3 ]: C
“ตุบๆ!”ผมหันไปมอง ไอเอี่ยมมันกระชากคอเสื้อพี่อ๊อฟแล้วต่อยเข้าที่หน้าพี่อ๊อฟอย่างแรงเลยครับ ผมทนไม่ไหวแล้ว ผมเดินอออกไปเลย ไอเอี่ยมมันยืนหันหลังมาทางผมไง มันเลยเลยไม่เห็นผมอะ ไอแบงค์ก็ตามมาครับ.....
4 @! _% L9 Y0 o4 H: V
3 L+ [1 b* F( i& A" h/ R
/ ^. m! ]9 S2 R. z; }1 G: B/ G0 n2 G& d& bผม : หยุดเดี๋ยวนี้นะ!(ผมพูดเสียงอย่างดังปนไม่พอใจหนักมาก)
; c5 y. {( k; D2 s- e8 Y

ไอลุงเอี่ยมมันก็หันมามองผมครับ คนงานในโกดังก็เริ่มหันมามองแล้ว บางคนก็ออกมายืนดูเลยครับ......
- m/ a. g  M  J% d1 @* k# r5 p

ไอเอี่ยม : มึงเป็นใครวะ!(มองผมตาขวางพร้อมกับตะคอกเสียงดังครับ)


ตุบ! มันผลั่กพี่อ๊อฟลงกับพื้น พี่อ๊อฟดูจะไม่ไหวเอาสะเลยนะครับ....

- J# T* f  g7 }* `& j
ผม : อยากรู้จริงๆหรอว่ากูเป็นใคร!(พูดกดเสียงอย่างไม่พอใจ)
ไอเอี่ยม : มึงอย่ามาเล่นลิ้นไอเด็กเหี้ย!(กระชากคอเสื้อผมครับ)
แบงค์ : เห้ย! อยะ...
: l9 _/ _" I& `  Y) Q; R9 {ผม : ปล่อยมันแบงค์ มึงไปดูพี่อ๊อฟดิ!(ตอนแรกมันทำไม่ยอม แต่ผมใช้สายตาบังคับมันครับมันก็ไปดูพี่อ๊อฟ)..
" H5 f' D! _: V5 u) Xไอเอี่ยม : หึ! เพื่อนมึงมาทำงาน! ก็ต้องทำงานให้คุ้มค่าจ้าง พวกมึงมาเสือกอะไร! ผลั่ก!(ตะคอกเสียงอย่างดัง แล้วผลักผมให้ถอยห่างมัน ผมก็เซไปหน่อย)
3 Q" Z8 C6 v+ f% zผม : หึ! กูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ามึงทำงานคุ้มค่าจ้างมั้ย!(ผมมองมันตาขวางเลยครับ)
, T/ V5 J- o) c) p" L: S8 t" Y+ dพี่อ๊อฟ : นท อย่าเลย(พูดเสียงเบาๆ ผมมองมันนิ่งๆครับ)
ผม : มึงทำตำแหน่งอะไร บอกมาสิ(ถามมันนิ่งๆ)
ลุงเอี่ยม : หึ! เป็นเด็กเป็นเล็กมามึงกูกับผู้ใหญ่ ปากดีนักนะมึง!(พูดกดเสียงอย่างหมดความอดทน)
ผม : มันก็เรื่องของกู! กูจะพูดแบบนี้มึงจะทำไม แล้วก็จำใส่สมองมึงด้วย ว่ากูไม่เคยมองเป็นผู้ใหญ่! มึงทำกับพี่อ๊อฟได้ยังไง ห๊ะ! (ถามมันแบบโมโหสุดขีดเลยครับ)
' T$ O+ r; F. lลุงเอี่ยม : หึ! ก็แค่เด็กจนๆ กูจะใช้งานมันยังไงก็ได้!(คือผมโกรธไอเวรนี่แม่งสุดขีดแล้วครับ)
ผม : หึ! มึงรวยมากใช้มั้ย! ห๊ะ!(ผมกำหมัดแน่นเลยครับ)


$ z* a7 @/ Z  F( ], J* Z- Yผลั่ก! ไอแบงค์ลุกขึ้นปล่อยหมัดใส่หน้าไอลุงเอี่ยมนั่นอย่างแรงเลยครับ เสไปเลยครับ......


4 B1 b$ T9 P6 w4 j9 Fผม : พอเลยไอแบงค์(หันไปบอกไอแบงค์นิ่งๆ) พี่อ๊อฟเป็นอะไรมั้ย(ถามมันอย่างเป็นห่วง)
ไอเอี่ยม : มึง!(มันหยิบเศษเหล็กแถวนั้นมาครับ)
  \1 y4 V1 `+ N8 n* `

) S4 I, f8 a  F1 w* |พรึ่บ! ตุบ! “อัก!” มันจะเอามาตีไอแบงค์ครับ ไอแบงค์หลบได้แล้วก็ถีบไอลุงเอี่ยมจนล้มหน้าคว่ำไปเลยครับ....


0 [$ d3 ^: g9 P* `9 K/ z“ว้าย! น้องนท!” ทุกคนหันไปมอง พี่หนูดี เป็นพี่เลขาที่ชอบมาเช็คของแทนป๊าครับ....
8 \) w) w0 w& s; A: N1 s( k

/ J9 G8 P0 N0 r' Yผม : พี่หนูดี ไปเรียกป๊ากับพี่โน้ตมาเดี๋ยวนี้เลยนะครับ!(ตะโกนสั่งด้วยเสียงที่เข้มๆ พี่หนูดีเค้าก็พยักหน้าแล้วรีบวิ่งกลับไปครับ)
* i/ C9 @3 _  e% ?ไอเอี่ยม : หะ! แค่กๆ! (มันลุกขึ้นมาครับ ปากแตกด้วย หน้าก็ถลอกครับ)

. @& L( E5 Q' P, G' \( x* x$ Q
- k0 R& {6 c( f" E2 Fคือคนงานที่ยืนมองมันคงจะสะใจไม่น้อยครับ เพราะเค้ามองมันแล้วยิ้มอย่างสะใจไม่มีใครช่วยอะครับพูดง่ายๆ.....
& H8 H: B* H( w  ^4 V9 h# h

! {7 G3 L9 Y$ x0 a& L7 _ผม/แบงค์: เห้ย!! (ผมถอดเสื้อกันเปื้อนออกให้พี่อ๊อฟ แล้วก็ปลดกระดุมเสื้อนักเรียนออกให้พี่อ๊อฟเพื่อระบายความร้อนให้มัน แต่สิ่งที่ผมกับไอแบงค์เห็นคือ หน้าท้องมันช้ำมาก ช้ำแบบม่วงเขียวเลยอะครับเป็นวงใหญ่ๆเลยอะ)….
ผม : ไหวมั้ยเนี่ย!(ถามอย่างตกใจครับ)
แบงค์ : หนักเลยนท! เอาไงเนี่ย!(มันก็คงตกใจไม่น้อยเลยครับ)
พี่อ๊อฟ : ไม่เป็นไรกูทนได้นท แค่นี้เอง(ยิ้มอ่อนๆ แต่หน้ามันไม่ไหวแล้วครับ)
! x5 z5 |( O7 K; Y  \ไอเอี่ยม : พวกมึง! (ยังไม่จบไง)
ผม : ไอแบงค์ จัดมันให้หนักไปเลย เอาเท่าที่มึงอยากระบายเลย!(พูดแบบโกรธแค้นมากครับ โกรธจน ผมหมดคำพูดจริงๆครับ ไม่ไหวแล้วจริงๆ)
พี่อ๊อฟ : นท มันจะดีหรอวะ จะกลายเป็นเรื่องใหญ่นะ(พูดแบบอ่อนแรง)…
' w5 U4 t+ s( eผม : มะ....


“อะไรกัน!” เสียงเข้มมาแต่ไกลครับ ป๊าไง เดินมากับพี่โน้ต พอเห็นผมตกใจไม่น้อยเลยครับ.......

! S- A) V' q0 E6 o/ m2 N! v) [
ป๊า : นะ นท! มาอยู่อะไรที่นี่!(พูดเสียงดังแล้วเดินมาหาผม)
: ~  h; P% A1 b) d6 `ผม : ป๊านั่นแหละ! ทำอะไร! ดูพี่อ๊อฟด้วย!(พูดตะคอกอย่างไม่พอใจ)


2 [$ x( }. j2 G3 K  Z1 @ทั้งสองเห็นสภาพแล้วคือก็ตกใจไม่น้อยเลยครับ มันหนักจริงๆอะครับ ส่วนไอแบงค์ก็กระทืบไอเอี่ยมอยู่ครับ......
, S& a  p( f* l4 ^! w3 V

พี่อ๊อฟ : ไม่เป็นไรจริงๆ เดี๋ยวจะรีบทำให้เสร็จนะครับป๊า อีก2วันเอง(พูดแล้วจะลุกขึ้นผมก็กดตัวมันไว้)
8 Y6 l& y% j7 y  l4 ^$ v+ U, eผม : นทไม่คิดเลยว่าป๊าจะใจร้ายขนาดนี้(น้ำตาไหลลงมาครับ)
ป๊า : ไหนใครบอกฉันได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น!(ตะคอกสุดเสียงเลยครับ)


คนงานก็เริ่มสะดุ้งกันเป็นพักๆ ผมก็บอกให้ไอแบงค์หยุดแล้วมันก็เดินมาหาผมครับ.......
5 [9 K0 J" ?- }& e) G. E( e

. f2 s9 B5 A# s' ?9 zผม : ป๊า นทไม่ยอมแน่นอน และ ไอนี่!(ชี้ไปที่ไอเอี่ยม)นทจะเอาเรื่องมันให้ถึงที่สุด! มันจะตีนทไม่พอหาว่านทเป็นเด็กเหี้ยอีก! นทไม่คิดว่าป๊าจะมีคนแบบนี้เป็นลูกน้องอะ! (ป๊าก็มองผมนิ่งๆครับ)
ป๊า : พาอ๊อฟไปพัก แล้วเดี๋ยวออกมาหาป๊า(พูดอย่างอ่อนโยนครับ)


ผมกับแบงค์ก็พยุงพี่อ๊อฟ พากันไปข้างในอ๊อฟฟิซครับ ในอ๊อฟฟิซมีห้องพักอยู่เป็นห้องเล็กๆ2ห้องเอาไว้วันไหนงานป๊ายุ่งจะได้นอนได้เลย ผมก็พาพี่อ๊อฟไปอาบน้ำครับ ผมต้องได้อาบน้ำให้มันเลยอะครับ มือไม้มันอ่อนไปหมด ตัวมีแต่รอยช้ำ อาบเสร็จผมก็ช่วยมันแต่งตัวเอาเสื้อผ้ารำรองของป๊านั่นแหละครับ ไอแบงค์ก็นั่งรออยู่ที่เตียงนั่นแหละ พออกมาผมก็ทายาให้มันแล้วให้มันกินเกลือแร่ กินยาแล้วให้มันนอนพักครับ มันก็ล้มตัวนอนอย่างอ่อนล้านั้นแหละครับ.......

: m, A5 f. u7 C0 k4 a
7 p/ D/ j$ _  `: H7 Z) gพี่อ๊อฟ : มึงทำแบบนี้มันไม่ดีนะนท(พูดแบบอ่อนล้าอะ)
ผม : ดูสภาพตัวเองสะด้วย!(พูดอย่างไม่พอใจ)
2 a+ a' l. b3 z# t1 e6 bแบงค์ : เออ! นอนพักไปเลยพี่อะ!(บอกอย่างเป็นห่วง)
$ b+ C% s1 G* V0 ~2 o9 d  A
, }  F. H9 E/ c' {2 K" ?% h  `& F
. q# x  _3 L4 j% l+ I4 g$ Aผมก็เปิดแอร์ปรับอะไรให้มันแล้วก็วางน้ำอะไรไว้ให้ครับ ห่มผ้าให้มันแล้วผมกับแบงค์ก็พากันเดินกลับไปหาป๊าครับ.....
' L* P6 F: P2 a3 m
แบงค์ : คือโหดจริงๆวะ(พูดนิ่งๆ)
ผม : เออ ทำได้ยังไงวะ(พูดอย่างไม่พอใจ)
5 _0 @% A$ N# Z. f, g2 A; C, oแบงค์ : มึงมันใจกล้าดีวะ รู้ว่าสู้เค้าไม่ได้ก็ยังจะพูดแบบนั้นไป(พูดแล้วให้มามองผมยิ้มๆ)
ผม : เป็นมึงมึงทนได้หรอวะ! กูไม่ยอมเด็ดขาดสู้ไม่ได้กูก็จะสู้ขาดใจดิ้นอะบอกตรง!(พูดอย่างโกรธแค้น)


$ D; `3 p( F8 \3 rแล้วก็คุยกันไปจนเดินไปถึงที่หลังโกดังอะครับ! คนงานคนอื่นๆก็ทยอยไปทำงานแล้ว คนที่เห็นเหตุการณ์อะไรก็เล่าครับ ไอเอี่ยมก็นั่งกับพื้นไปครับ ก้มหน้าก้มตา ผมก็มองมันเขม่งเลยละ…..


ผม : ก้มหน้าทำไม!(ผมพูดกดเสียง แล้วดึงผมที่มีน้อยนิดบนหัวมันให้มันเงยหน้าขึ้นมาครับ)
- M3 `" T( J* Vป๊า : นท!(เรียกผมแล้วเข้ามาดึงครับ)
ผม : ทำไมละป๊า!!(พูดอย่างไม่พอใจ)
ป๊า : ทำตัวดีๆ (เตือนผมเบาๆ)
ผม : นทจะฟ้องแม่!(พูดเสร็จแล้วก็เดินไปยืนข้างไอแบงค์ครับ ป๊าทำหน้าหนักใจนิดหน่อยแล้วก็หันไปพูดกับคนงานต่อ)
' S) V; Q  @3 l% J; o
+ n- e* U, Q" L" r6 l
/ m9 G- ?6 ~; V/ z: xผมกับไอแบงค์ก็ยืนคุยกันไป ส่วนมากผมจะด่าไอลุงเอี่ยมมากกว่าครับ เป็นคำด่าที่ต่ำตมจริงๆครับ ผมขอไม่พูดเนอะ เพราะมีมันคนเดียวเลยที่ทำให้ความสุภาพของผมหายไปอะผมบอกตามตรงไม่ไหวทนครับ(ถึงจะไม่สุภาพเท่าไหร่อยู่แล้วก็เถอะนะ)........


! e# N% U7 G/ v6 N) f* E“ไงครับ” ผมหันไปดู พี่เอกนั่นเอง ผมก็ยิ้มให้นิดหน่อย....

9 @0 }/ S( ^) \% c3 |5 b' X/ x
1 d- m2 m5 q5 ?: tพี่เอก : เมื่อกี้ถึงคิวพี่ไปส่งของต้องขอโทษด้วยนะครับ(พูดอย่างอ่อนน้อม)
ผม : ครับ(ยิ้ม) พี่ไปเล่าให้ป๊าฟังเลยว่าไอเปรตนี่มันทำอะไรกับพี่อ๊อฟบ้าง(พูดอย่างไม่พอใจ พูดกะให้มันได้ยินอะครับ)
( \* F0 h$ d" i+ H+ Oพี่โน้ต : นท (เดินมาสะกิดผมครับ ผมก็หันไปมองหน้าพี่โน้ตนิ่งๆ) พะ พี่...(ทำหน้าสำนึกผิดด)
ผม : พี่โน้ตใจร้ายที่สุดเลยอะ นทไม่คิดเลยนะ(พูดแบบเศร้าๆ พี่โน้ตจับมือผมครับ แล้วทำหน้ารนๆ)
8 b6 H) V, A( rพี่โน้ต : ไม่ใช่นะนท พี่ไม่ได้เป็นคนทำนะ พี่ไม่คิดเลยว่าเค้าจะทำกับอ๊อฟขนาดนั้นอะ(พูดอย่างสำนึกผิด)
5 t3 \, z9 Q  y( h6 B0 gผม : พี่ซ้อมพี่อ๊อฟด้วย(พูดนิ่งๆ พี่โน้ตชะงักไปเลยครับ) ใจร้ายมากเลยนะ(พูดแล้วมองอย่างผิดหวัง)
4 B+ O% |" G4 q/ L, h- ], w
: ?, r) E+ Z& Q* e/ y
' \7 W! g0 N/ ^. t/ w1 jหมับ! พี่โน้ตดึงผมไปกอดครับ ผมก็ไม่ขัดขืนอะไร แค่ผิดหวังนิดหน่อยที่พี่โน้ตจะดูรุนแรงและใจร้ายไป....
1 {* I& P9 ]1 b& S* k2 l3 h) U

พี่โน้ต : นท พี่ขอโทษนะ ขอโทษที่ดูใจร้ายไป แต่ที่พี่ทำเพราะพี่ไม่ต้องการให้มันมายุ่งกับนทอีก บลาๆๆๆๆๆๆๆ(พูดไปครับ แล้วก็กอดผมแน่นเลยละ ผมก็ฟังข้อแก้ตัวที่มันก็พอมีเหตุผลอยู่บ้าง…..) นทเจ็บตรงไหนรึเปล่า(ผละออกมาสำรวจร่างกายผม)
4 B# |1 ^: j1 K" jแบงค์ : มันไม่โดนอะไรหรอกครับพี่ แค่โดนกระชากคอเสื้อแล้วก็โดนผลั่ก แต่ที่เจ็บจริงๆน่าจะเจ็บใจมากกว่าที่ไอลุงนี่พูดจาเลวๆใส่นทมันอะ(ตอบแทนผมได้...เอ่อ ได้ดีเลยนะ)
- \2 X) @% e$ j1 `% D# v3 sพี่โน้ต : นี่ใครอะนท(ถามนิ่งๆ)
ผม : เพื่อนที่โรงเรียน มันมาส่งนท(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
พี่โน้ต : ดีนะไม่เป็นอะไร(พูดอย่างเป็นห่วง)
8 v. C1 |1 b9 F( v# fผม : นทไม่ยอมนะพี่โน้ต เค้าไม่เหมาะสมที่จะเป็นพนักงานที่นี่เลย(พูดอย่างไม่ยอม)
ไอเอี่ยม : คุณโน้ต ผมทำตามหน้าที่เท่านั้น อีกอย่างผมก็ไม่รู้จริงๆว่านี่คือคุณนท...(พูดแล้วไม่กล้ามองหน้าผม)
พี่โน้ต : ลุงครับ หน้าแทบไม่ต่างกันเลยนะ(พูดนิ่งๆ)
ผม : ไม่ต้องมากระแดะเรียกคุณตอนนี้หรอกมันไม่ทันแล้ว!(พูดอย่างไม่พอใจ)
แบงค์ : ตอแหลเก่งชิป! กูว่าไอลุงนี่แม่งขี้ประจบชัวร์เลยดูจากวิธีการทำงานของแม่งอะ(หันมากระซิปผม)
ผม : มันก็คงเป็นอย่างนั้นแหละ! ชอบเลียแข้งเลียขา เหมือนตัวอะไรนะ(ถามไอแบงค์อย่างหมั่นไส้)
แบงค์ : ใช่ที่มันมีสี่ขาชอบลากไก่ไปแดกในน้ำป่าววะ(ผมถึงกับหลุดขำออกมาครับ)
8 A6 J% ?" Y2 S1 `ผม : 5555 คงงั้นมั้ง(พูดอย่างสะใจ)
) ?/ J# `" n2 X3 o  r9 ]! }7 W8 Mพี่โน้ต : เฮ้อ!(เอามือกุมขมับครับ)
ผม : อ้อ!(ก้มหน้ามองไอลุงเอี่ยม) แล้วก็จำอะไรไว้อย่างนึงนะ พี่อ๊อฟนะ บ้านเค้ารวยกว่ามึงเป็นพันเท่า! อีกอย่างนะ ถึงคนเค้าจะจนยังไงมึงก็ไม่ควรไปดูถูกเค้าหรอก! เพราะมึงก็คงไม่ได้ดีอะไรไปกว่าคนที่มึงดูถูกหรอก! (พูดด้วยเสียงที่ดังพอควรครับ!)
  J; |) n9 C) g' D! A2 U0 a. Nป๊า : เฮ้อ!(เดินมาทางผมครับ ตอนนี้คนอื่นๆเดินไปทำงานกันแล้วครับ) เอาไงดีละเนี่ย(หันไปถามพี่โน้ตอย่างหนักใจ)

3 F9 Q1 L) w9 T5 ^
แล้วผมก็เดินไปอีกทางครับให้เค้าคุยกันไปเพราะถ้าผมอยู่ผมคงไม่ใจเย็นพอแน่ๆ ไอแบงค์ก็ตามมา.....
$ z3 z% I' z/ }

ผม : แบงค์ ขอโทษนะเว้ยที่พามาเจอเรื่องแย่ๆอะ มึงไม่บาทเจ็บอะไรใช่ป่าววะ(ถ้าแล้วก็สำรวจร่างกายมัน)
แบงค์ : กูเก่งจะตาย ไม่โดนเลยแม้แต่นิด ไอลุงนั่นกระจอกจะตาย(ทำหน้าอวดเก่งสะไม่มี)
* H% A( M4 j4 b7 Mผม : จ้าๆ ไหนเอามืออะไรมาดู เจ็บป่าววะ(ถามเพราะเห็นมันแดงๆ)
แบงค์ : ไม่วะ แค่เป็นรอยไม่เป็นไร(ยิ้ม)
ผม : ไว้กูจะตอบแทนนะ ขอบคุณจริงๆมึง(พูดอย่างจริงใจ)
แบงค์ : เรื่องตอบแทนมันแน่อยู่แล้ว (ยักคิ้วหล่อๆ)
3 [8 J$ i9 s/ S1 @0 Oผม : นี่ก็เย็นมากแล้วนะ มึงจะกลับเลยมั้ย(ถามอย่างเป็นห่วง)
แบงค์ : ไล่?(ทำหน้านิ่งๆ)
- S8 @" ~% [, L3 i2 b( yผม : ป่าว! เดี๋ยวจะพาพี่อ๊อฟไปหาหมออีก มึงจะไปด้วยมั้ยละ(ถามอย่างสงสัย มันก็พยักหน้า) เพื่อ?!(ถามอย่างตกใจ) มึงจะมาตามกูเพื่ออะไร!(งงจริง)
แบงค์ : ทำให้ป๊ามึงประทับใจไง(ยิ้มเขินๆ)
ผม : อย่ามาไอแบงค์ มึงชักจะร้ายไปแล้วนะ!(พูดอย่างไม่ยอม)


แล้วมันก็พูดแหย่ผมต่อไปนั่นแหละครับ สักพักป๊าก็พาผมไปหาพี่อ๊อฟ โดยไอลุงนั่นก็....ไม่รู้สิครับ จะพูดยังไงดีมันอาจจะรุนแรงแต่นั่นคือคำสั่งของพี่โน้ต มันก็เลยทำอะไรลุงมันไม่ได้มาก จะผิดจริงๆก็ทำเกินกว่าเหตุไปเท่านั้น และเรื่องผมลุงมันก็ไม่รู้จริงๆ ไม่มีใครรู้เลยละในหมู่คนงานอะ และอย่างที่บอกน้อยมากที่ผมจะเข้ามาเดินแถวโกดังนี่ และไอที่เคยมามันก็นานมาแล้วด้วย แต่ลุงมันก็ต้องได้รับโทษแน่นอนครับ ผมก็ไม่ยุ่งมากเพราะนี่ก็บริษัทป๊า เดี๋ยวมันจะเสียหายไปหมด คนงานคนอื่นๆเค้าจะคิดยังไง เพราะมันเป็นคำสั่งของพี่โน้ตไงถ้าทำตามคำสั่งแล้วผิด อย่างนี้ก็คงไม่มีใครอยากทำงานอะจริงมั้ยครับ ผมพยายามเข้าใจครับ มันอาจจะดูยาก แต่จะทำยังไงได้ละครับ เฮ้อ!....
2 e* O6 z+ h) Q* r
% N7 i% K: A& u! a/ W# m! @
8 E( v0 O; ?+ B/ B& D! c9 q+ D) cผม : พาพี่อ๊อฟไปหาหมอเดี๋ยวนี้เลยนะป๊า!(ตอนนี้เราเดินกลับมาในอ๊อฟฟิซแล้ว และพี่อ๊อฟก็หลับไปแล้วด้วย สภาพดูไม่ได้เลยครับ)
ป๊า : รู้แล้วๆ เฮ้อ!(ถอนหายใจอย่างเครียดๆแล้วออกไปโทรศัพท์ครับ)
แบงค์ : จะรอดมั้ยวะ สภาพแม่ง(พูดอย่างกลัวๆ)
6 i$ @- m5 A: [! ~* P$ o- x& Bผม : ปากมึงนี่นะ!(พูดอย่างโมโห)
1 s  \9 R. O4 H- \" |9 Eพี่โน้ต : นท คือพี่...(ผมก็มองพี่โน้ตนิ่งๆครับ) พี่ไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นแบบนี้นะนท(พูดอย่างกังวล)
; q; o. Q+ [8 S, cผม : นทรู้ พี่โน้ตไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้น แต่พี่โน้ตแค่อาจจะคิดไม่ถึง ว่ามีคนงานที่ใจร้ายขนาดนั้นอยู่ที่นี่(พูดแบบไม่จริงจังนักแล้วก็นั่งลงข้างๆพี่อ๊อฟครับ มันขยับตัวนิดหน่อย น่าจะเพราะเจ็บมันเบ้หน้าไปนิดครับ เห็นแล้วรู้สึกสะเทือนใจมาก ร้อนผ่าวที่ขอบตาไปหมดครับ)
4 d* F7 t6 q" P0 r" g: N: |* t1 Oแบงค์ : ไม่เอาน่านท ไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้หรอก พี่ก็ใจเย็นๆนะครับ(ผมมองไปทางมัน มีจับแขนพี่โน้ต พูดอย่างอ่อนโยน เล่นละครเก่งนักนะ เห็นแล้วหมั่นไส้จริงๆอะ)
0 M$ P* N5 \$ f! f. v3 B5 u. c. a2 Jผม : เยอะ!(ไอแบงค์มันก็ยักคิ้วกวนๆครับ)
% z4 x/ d9 w4 |& \5 N

สักพักป๊าก็เข้ามา แล้วก็ให้พี่โน้ตกับไอแบงค์ช่วยประคองไปครับ โดยปลุกให้พี่อ๊อฟตื่นก่อน มันก็งัวเงียหนักมากเลยละครับ ก็พากันไปที่รถ ไอแบงค์ก็ขับมอไซค์ตามไปครับ ผมก็นั่งหลังกับพี่อ๊อฟ เป็นว่าป๊าโทรถามอาหมอไง ว่าอาการแบบนี้ต้องเรียกรถโรงบาลมั้ย อาหมอบอกว่ายังไงก็รีบพามาเลยดีกว่า ป๊าก็พามันไปครับ พอไปถึงก็มีบุรุษพยาบาลอะไรยืนรออยู่แล้วครับ เค้าก็มาช่วยเอามันขึ้นเตียง ผมก็โทรหาพ่อพี่อ๊อฟครับ พอเค้ารู้เค้าก็ค่อนข้างตกใจมากเลยละ เดี๋ยวก็คงตามมาแล้วละครับ วุ่นวายไปหมด ฝ่ายพ่อแม่พี่อ๊อฟเค้าจะพอใจมั้ยละ ทำกับลูกเค้าเกือบตายเนี่ย!....
( |: H7 |% E6 L7 g9 v& f0 ^0 u$ b% b

8 H! ^$ |7 [# s: uผม : ไอแบงค์ มึงก็ตามมาจริงๆเนอะ(หันไปถามมันที่มานั่งหน้าสล่อนข้างๆผมเนี่ย)
; f; F6 y) C% _4 i- |3 G8 T  |แบงค์ : เอาน่า กูอยากมา(ยิ้ม)


4 d; q5 i( B# n1 S2 O( S' F5 k" {ตอนนี้เรานั่งกันอยู่หน้าห้องฉุกเฉินครับนั่งรออาหมอออกมากัน ผมรำคานไอแบงค์เหลือเกินครับ ผมก็ฟังมันงุ้งงิ้งๆอยู่ข้างหูผมเนี่ยแหละ สักพักไอสิงโตมาครับ ผมตกใจไปนิด มันรู้ได้อย่างไร มันก็เดินมานั่งข้างๆผมอีกข้าง....


ผม : มาได้ไงวะ(ถามอย่างสงสัย)
สิงโต : ป๊าโทรไปหาพ่ออะดิ เห็นว่าจะปรึกษาเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วพ่อก็โทรมาถามกูกูไม่รู้เลย กูเลยรีบมาหามึงเลยเนี่ย(ทำหน้าเหนื่อยๆ มันไปเที่ยวมาแหง่ๆ เพราะยังไม่ได้เปลี่ยนชุดเลย) อาการหนักเลยหรอวะ(ผมก็พยักหน้าครับ) แล้วใครวะ(ชี้ไปทางไอแบงค์)
" |  N2 |: [& P/ `# p4 K- u6 o4 gผม : อ้อ นี่ไอบะ...
1 Z# O( v6 l+ C6 A: uแบงค์ : แฟนใหม่นท(ทำหน้ากวนตีน ไอสิงโตคือทำหน้าไม่พอใจหนักมาก)
! V* s/ t6 C! R5 g$ bผม : ส้นตีนไอแบงค์ กวนตีนนักมึงอะ!(พูดอย่างไม่จริงจังนัก)
สิงโต : อะไรยังไงไอนท(มองอย่างไม่พอใจ ไอแบงค์ก็ทำหน้ากวนตีน)
7 E6 q7 {" M0 h% S4 pผม : เชื่อมันมึงก็โง่ละ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ ไอสิงโตก็ทำหน้าคิดนิดหน่อยแล้วก็พยักหน้าครับ) แล้วมึงไปไหนมาวะ(ถามอย่างสงสัย)
% D9 r& M  r: ~" q6 Dสิงโต : ไปทำงานกลุ่มมาอะดิ(ยิ้ม) มือหายดียังวะ(จับมือข้างซ้ายผมไปดู) เอ้อ! เกือบหายแล้วเหลือแต่รอย เดี๋ยวกูซื้อยาทารอยแผลเป็นให้(พูดอย่างใจดี)
แบงค์ : กูก็จะซื้อให้นะ(พูดขึ้นมาแล้วมองไปทางไอสิงโตแบบไม่พอใจ ผมเริ่มอึดอัดแล้วไง ไอสิงโตก็มองไอแบงค์นิดหน่อย)
0 Y8 x9 C% J' f3 {ผม : อะ เอ่อ...
/ z# K  ~+ w' `: j1 n( q" B7 Lสิงโต : นท มึงจะนอนเฝ้ามันป่าว(ถามอย่างสงสัย ไม่สนใจไอแบงค์ครับ)
  d" O& a  a# \, a9 b9 Y5 \- Yแบงค์ : แล้วยุ่งไรว้า(พูดขึ้นมาลอยๆแนวหาเรื่อง นิสัยจิ๊กโก๋มันกำเริบแล้วไง ไอสิงโตเริ่มไม่พอใจแล้วครับ)
8 W3 _5 s* Q5 }5 F& Oผม : ไม่รู้ รอพ่อแม่แล้วก็พี่อิฐมาอะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
สิงโต : อืมๆ มึงโอเคใช่ป่าว(จับมือผม)
9 [( Q* d. |) [3 \2 l6 Z5 W" uแบงค์ : เฮ้อ!(จับมือผมอีกข้าง เอาแล้วไง ไอแบงค์มันกวนตีนจริงๆนะครับ)
สิงโต : มึงอย่ากวนตีนได้ป่าววะ(พูดนิ่งๆไปทางไอแบงค์)
แบงค์ : มึงจะเอาหรอวะ!(พูดกดเสียงอย่างหาเรื่อง ไอสิงโตมันจะลุกแล้วครับผมดึงมันไว้)
ผม : หยุดเลย มึงทั้งสองคนอะ! ไอแบงค์มึงอย่าหาเรื่องได้ป่าววะ(หันไปบอกอย่างไม่จริงจังนัก)
แบงค์ : กูไม่ชอบหน้าแม่ง!(พูดอย่างไม่พอใจ)
สิงโต : กูก็ไม่ชอบหน้ามึง ไอสัสนักเลงชิปหาย นทมึงมีเพื่อนแบบนี้ได้ไงวะ!(พูดแบบโมโหอะครับ ไอแบงค์มองตาขวางเลยละ)
ป๊า : เบาๆกันหน่อย เดี๋ยวก็โดนหมอว่าหรอก(พูดเตือนเบาๆครับ)


: F6 q# X8 m% L! P: Q6 uแล้วพวกมันก็ลดเสียงลงครับ แต่ก็ยังคงหาเรื่องกันได้อย่างรุนแรงตลอด ไอแบงค์คือนิสัยนักเลงมากครับ ผมละเบื่อ ก็เลยปล่อยพวกมันกัดกันไป ตราบใดที่ยังไม่ตีกันผมก็ไม่ห้ามอะเนอะ ไม่นานพ่อกับพี่อิฐก็มาครับ แม่ของพี่อ๊อฟกับแม่ผมพากันไปบ้านยายเลยมาไม่ได้แต่คาดว่าพรุ่งนี้จะรีบมากันเห็นว่ายายจันทร์จะมาด้วย พอมาป๊าก็ให้ไปนั่งข้างๆเค้าแล้วก็คุยอะไรกันไปไม่รู้ครับ พี่โน้ตก็คุยด้วย ผมก็ไม่อยากยุ่งเนอะ เพราะที่ป๊ากับพี่โน้ตทำ....ผมก็ว่ามันหนักจริงๆนะ ไม่รู้สิครับคิดไรไม่ออกเลย และอีกพักนึงพ่อสิงโตก็มาครับ แล้วป๊าก็ลุกไปคุยกับพ่อสิงโต ให้พี่โน้ตคุยกับพี่อิฐและพ่อครับ แลดูวุ่นวายแปลกๆเนอะ........
4 c  N& l- h$ N0 \

8 n; G: V1 B9 e! j5 zแกรก! อาหมอออกมาแล้วครับ ผมรีบลุกขึ้นไปหาอาหมอเลยครับ คนอื่นๆก็ตามมามุงกัน อาหมอก็ตกใจนิดหน่อยครับ...
9 B$ X( e: P/ i2 X3 n9 D

6 m$ h1 X3 `) j8 p* S4 nอาหมอ : เอ่อ...(ยังคงอึ้งๆและเกร็งกับสายตาที่มองเค้าอย่างคาดคั้น) อาการค่อนข้างหนักนะครับ ช้ำในหลายที่เลย โดยเฉพาะช่วงท้อง พรุ่งนี้จะต้องเอ็กซ์เรย์ร่างกายด้วย ละหัวที่แตกแผลก็ติดเชื้อ ส่วนรอยบอกช้ำตามร่างกายต่างๆก็ช้ำค่อนข้างมากเลยนะครับ มือด้านในแตกลึกไปถึงชั้นผิวและก็อาจจะมีอาการกระตุกบ้างเนื่องจากเกร็งกร้ามเนื้อมากจนเกินไป ฉีดยาคลายคล้ามเนื้ออะไรไว้ให้หมดแล้ว บลาๆๆๆ(เยอะมากอะครับ อันนี้ไม่แม่นนะครับ เพราะมันเยอะมากจริงๆ ฟังไปใจสั่นไปครับ)

+ U) J5 `: S9 |8 m
( i6 M- y: |6 Tพอฟังเสร็จอาหมอก็ให้ย้ายพี่อ๊อฟไปห้องพิเศษครับ ก็พากันแห่ไป ไอแบงค์ก็ยังไม่กลับ ให้ตายสิครับ! มายืนกัดกันกับไอสิงโตอีกอะ ดูแล้วพี่อ๊อฟคงจะหลับยาวเลยละครับ เห็นอาหมอว่าพักผ่อนน้อยด้วย ร่างกายอ่อนเพลียมาก ผมไปยืนข้างๆเตียงมองมันแล้วรู้สึกหลายๆอย่างเลยครับ น้ำตามันจะไหล ผมจับแขนจับมือมันดูแล้วแบบรับสภาพไม่ได้จริงๆครับ มันสาหัสเลยละ ผู้ใหญ่ก็คุยกันอยู่ ดูป๊ากับพี่โน้ตจะรู้สึกผิดมากจริงๆ แต่ดูท่าแล้วพ่อกับพี่อิฐก็พอจะเข้าใจเป็นอย่างมากเลยละ.......


แบงค์ : ใจเย็นๆมึง(ตบไหลผม)
ผม : อืม(พยักหน้ารับรู้ น้ำตาผมไหลแล้วละครับ ผมก็เช็ดน้ำตาลวกๆ)
# _' y6 j9 Y0 P4 h; l3 zสิงโต : ไปซื้อน้ำกัน ซื้อมาให้ผู้ใหญ่ด้วย อย่าคิดมากเลยนท มึงไม่ผิดหรอก(จับมือผมแล้วพูดอย่างใจเย็น)
3 B4 \' |6 ]' q+ g- t' z
0 V" V2 ?) u- R  s$ J
  l0 p# V! `* t, Gมันก็พาผมไปกันครับ ไอแบงค์ก็พูดจาหาเรื่องดีจังอะ ผมก็ไม่สนครับ ติดจะขำมากกว่า เพราะดูแล้วไอสิงโตมันตอกกลับไอแบงค์หน้าหงายหลายทีเลยละ ลงไปซื้อน้ำด้านล่างก็ซื้อเยอะแยะเลยละครับ เผื่อไว้ด้วยแหละ ผมก็ซื้อน้ำขนมอะไรที่พี่อ๊อฟชอบไปด้วย(ส่วนมากก็จะของผมชอบแหละ555) ซื้อเสร็จก็พากันขึ้นไปครับ พี่อ๊อฟก็ยังไม่รู้สึกตัวเลย ผมก็เอาของเข้าตู้เย็นอะไรเสร็จก็มานั่งรอ ผู้ใหญ่ก็ยังคุยกันไม่เสร็จเลย......

" A. C* t0 b5 Rพี่อิฐ : นท เดี๋ยวพากันกลับก่อนเลยก็ได้นะ ยังไงพรุ่งนี้ก็มีเรียนกันอีก(เดินมาบอกอย่างใจดี แต่ผมชะงักไปนิดครับ)
ผม : คะ คือ(ใจจริงอยากจะนอนเฝ้าพี่อ๊อฟมากกว่า)
พี่อิฐ : พรุ่งนี้ก็ได้นท ยังไงอ๊อฟก็ยังไม่ตื่นหรอก พรุ่งนี้ก็ได้นะ(บอกอย่างใจดี ผมก็พยักหน้ารับครับ)
ผม : เห้ย! ลืมโทรบอกเฮียอ่ะ!(พูดขึ้นมาอย่างตกใจ)
1 i' h  H4 _# Wป๊า : โทรบอกให้แล้ว เฮียเค้าโทรมาหาป๊าเพราะนทไม่รับสาย เฮียเค้าให้ไปคอนโดเลยนะ กลับกันก่อนไปนี่ก็จะดึกแล้ว(บอกอย่างเครียดๆ)
' j0 }9 l2 C7 G8 t: @
2 n- d* A$ A  |* t
ผมสามคนก็พยักหน้าครับ ดูพี่อ๊อฟอีกนิดหน่อยก็พากันลงไป ไอสิงโตมันก็เอามอไซค์มาไงก็เลยต้องพากันกลับก่อนเดี๋ยวดึกๆขับรถมันอันตราย แต่.....


; K& X2 N$ ~! p+ x) L8 d. C2 {แบงค์ : กูจะไปส่งไอนทเอง มึงกลับไปเลยไป!(ปัญหาเกิดแล้วไงครับ)
สิงโต : ไม่เอามึงนั่นแหละกลับ กูไปส่งนทมันประจำอยู่แล้ว กลับไปเลยไป!(เอิ่ม)
( a$ K! F' d. _6 P' Z3 ?) Tผม : อะ เอ่อ.....(เอาแล้วไง)
สิงโต : ยังไงไอนท! เลือกเลย มึงจะให้ไอนักเลงนี่ไปส่งหรือจะให้กู ที่ทั้งหล่อและมีเสน่ไปส่ง(ผมเบะปากแรงมากอะครับ)
แบงค์ : ถุ้ย! หล่อและมีเสน่! กูจะอ้วก!(พูดอย่างหมั่นไส้)
ผม : เอาละๆ เอางี้ละกัน บ้านใครอยู่แถวคอนดะ..พรึ่บ!(ยกมือทั้งสองคนเลยครับ ยังพูดไม่ทันจบเลยมะ) เอาไงละ เลือกไม่ถูกวะ(พูดอย่างลังเล เลือกใครก็กลัวว่าแม่งจะน้อยใจอีกอะ) กูกลับพร้อมป๊าดีกว่า มึงสองคนกลับก่อนก็ได้(ยิ้มแห้งๆ)

. M: ]3 {7 N) l9 C, b& W  S
และหลังจากนั้นก็เริ่มสงครามเถียงกันครับ ไม่จบกันสักที จนสรุปกันได้ว่า คอนโดเฮียอยู่ก่อนถึงบ้านไอแบงค์ ไอแบงค์ก็เลยได้ไปส่งครับ เพราะบ้านไอสิงโตไม่ได้ใกล้กับคอนโดเฮียเลย และไม่ได้ไปแถวนั้นด้วย ก็เลยสรุปกันว่างี้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่พอใจเท่าไหร่ ผมไม่อยากให้มันขี่รถวนไปวนมามันอันตราย แต่มันคงไม่เข้าใจว่าผมเป็นห่วงมัน.....
) t$ g0 l4 E  r, _3 o

ผม : เลิกทำหน้ากวนตีนได้ละไอแบงค์(พูดอย่างรำคาน มันทำหน้าเยาะเย้ยไอสิงโตครับ)
5 Y* c  _; G: [; z2 eสิงโต : มึงเลือกมันหรอวะ(ถามอย่างนอยๆ)
แบงค์ : หูตึงหรอวะ! ไอนทมันจะให้กูไปส่งเพราะว่าบ้านกูอยู่แถวนั้น(ตอกย้ำเหลือเกิน)
! Q5 g( E! k% W: C( ]3 Cผม : หุบปากแล้วก็ไปถอยรถออกมาไป กูเริ่มรำคานมึงละไอแบงค์(พูดอย่างไม่พอใจมาก มันก็เดินยักคิ้วไปถอยรถมันมาอะครับ) มึงเข้าใจนะ กูไม่อยากให้มึงขี่รถวนไปวนมา มันอันตรายนะ(พูดอย่างกังวล)
สิงโต : หึ! หลงมันนะสิ ทีเมื่อก่อนใกล้ไกลแค่ไหนกูก็ยังไปส่งมึงได้เลยอะ(พูดอย่างนอยหนักมาก)
  n% [1 \" I7 ^$ n7 lผม : สิงโต(เรียกมันเบาๆ) พรุ่งนี้มารับกูนะ กูจะรอ ที่ไม่ให้ไปส่งเพราะว่าถนนแถวนั้นดึกๆมันอันตราย ดึกๆรถมันขี่เร็ว เข้าใจกูป่าว กูเป็นห่วงมึงนะ ไหนๆก็เป็นทางผ่านบ้านมันแล้วอะ(พูดเสียงอ่อนโยนมันก็มองผมนิ่งๆครับ)
  g6 A9 j, S" ?1 kสิงโต : เฮ้อ! เบื่อกูแล้วใช่มะ(เดินหันหลังไปที่รถมันครับ)
3 Y) J8 k# e# m3 X, r9 Cแบงค์ : งอลเป็นตุ้ดเลยโว้ย! มาให้คนหล่อปลอบเร็วววว!(ผมมองมันตาขวางเลยครับ)


นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นทางผ่านบ้านมันจริงๆผมไม่ยอมให้มันไปส่งหรอกนะ โอย อึดอัดครับ เฮ้อ ไอสิงโต งอลขี่รถกลับไปเรียบร้อยละครับ เอาไงดีละ ผมกับไอแบงค์ก็กลับกันบ้าง รู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ ไอเวรนี่ก็พูดมากเหลือเกินครับ ขี้โม้เก่งฉิป ปล่อยมันไปครับ พอถึงคอนโดก็ง้องแง้ง ขอขึ้นไปดู อยากตายละมั้งเฮียเค้าคงให้มันเข้าห้องแหละ ผมเลยบอกลามันแล้วก็วิ่งเข้าไปในคอนโดเลยครับ พอถึงห้องเฮียก็ถามใหญ่เลยครับ ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก็เล่าให้ฟังทั้งหมดนั่นแหละครับ.....


. I( t- Z- g6 h8 ^2 j" Oพอมาอีกวันผมก็ไปโรงเรียนตามปกติครับ เรียนๆไปจนพักเที่ยงนั่นแหละครับ ที่ผมเห็นถึงความไม่ปกติของเพื่อนในกลุ่มคนนึง......
- s9 M9 g  G+ p2 P$ R& _" R% y

+ f+ o+ H4 l! D6 Q2 oผม : กูทำอะไรผิดอีกเนี่ย(หันไปถามไอมิน ตอนนี้นั่งกินข้าวกันอยู่ครับ)
ปอ : อะไรกันวะ(ถามอย่างสงสัย)
1 w& }! g$ z4 t$ j* Zนัท : เออไอมินเป็นอะไรกูเห็นไม่พอใจอะไรตั้งแต่เช้าละ(ถามอย่างสงสัย)
; A/ E( b; M5 c* y, K, ^- M* kวิว : มันไม่พอใจไอนทอะดิ เรื่องอะไรก็ไม่รู้(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
; y: o  I2 r: z6 a  u: c4 w$ xผม : กูทำอะไรผิดวะ(ถามอย่างงงในตัวเอง คือทำอะไรให้มัน)
มิน : หึ!(เชิ่ดหน้าใส่ด้วย เอากับมันสิครับ)
ผม : ไปตายสะ(พูดนิ่งๆ ในเมื่อไม่บอกก็ไปตายสะ)
" x- W( i' G+ I' ^1 j  s/ Iมิน : นี่มึงไม่คิดจะถามอะไรหน่อยเลย(หันมาพูดเรียกร้องความสนใจ)
9 h$ P7 _& {+ I$ Y# h0 L3 Wผม : ก็ในเมื่อมึงอยากจะบอกก็บอกสิวะ ทำไมกูต้องถามละ อีกอย่างกูก็มั่นใจว่ากูไม่ได้ทำอะไรให้มึงโกรธ(พูดอย่างจริงจัง)
, ?! r5 t( ]  N" ]: X1 ^วิว : เออ อย่าเยอะไอมิน มีไรก็พูดมา(พูดอย่างจริงจัง)
มิน : ไอสิงโตมันมาบอกกู ว่ามึง....กับไอแบงค์..


“เคร้ง!” พวกมันปล่อยช้อนในมือแล้วหันมามองผมกันหมดครับ ผมชะงักไปนิด ไอสิงโตมันฟ้องไอมิน?......


ผม : พูดให้จบไอมิน กูเสียหายนะไอสัส!(พูดอย่างหัวเสีย)
5 D& {$ m+ Y/ h/ pมิน : มึงมันเลว เลือกไอแบงค์มากกว่าไอสิงโต เห็นของใหม่ดีกว่าของเก่า บลาๆๆๆๆๆๆๆ(ผมกรอกตาหนักมากแล้วกินข้าวต่อครับ)
ปอ : เดี๋ยวนะ มึงกับไอแบงค์? เป็นไปได้ไงวะ มันไม่ได้เป็นนิ(ถามอย่างอึ้งๆ)
ผม : กูกับมันแค่เพื่อนกันเท่านั้นแหละ มันช่วยกูไว้หลายครั้งแล้วก็เท่านั้น(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
มิน : แล้วเมื่อวานมึงไปไหนกับมันมา(คาดคั้นเหลือเกิน)
ผม : พี่อ๊อฟอะสิ(ทุกคนจ้องมาที่ผมทันทีเลยครับ) เรื่องมันเป็นงี้(แล้วผมก็เล่าๆไปครับ ตอนไหนขี้เกียจเล่าก็ข้ามไปบ้างดูพวกมันจะตั้งใจฟังเหลือเกินนะครับ) เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ(เล่าจบก็หยิบน้ำขึ้นมาดูด พวกมันกลืนน้ำลายอึกใหญ่เลยครับ)
วิว : นะ หนักเลยหรอวะ(ถามอย่างสงสัย)
ผม : อืม วันนี้กูอาจจะไปนอนเฝ้าวะ สภาพแม่งเหมือนศพ(พูดอย่างเครียดๆ)

: Y0 e8 i: h0 e% w/ |0 p2 Q
แล้วก็คุยกันไปครับ พวกมันดูจะกลัวๆป๊ากับพี่โน้ตไปเลยละ มันก็เลยเข้าใจว่าทำไมผมไปกับไอแบงค์ได้ อะไรทำนองนั้น และสรุปว่าเย็นนี้พวกมันจะไปกันครับ กินข้าวอะไรเสร็จผมก็เดินกลับขึ้นห้องครับ ระหว่างเดินผมก็กดโทรหาไอสิงโตไปด้วย โทรไปสงสายสามสายมันก็ไม่รับ ยังงอลอยู่ชัวร์ผมก็เดินทิ้งท้ายหน่อยเพราะต้องกดโทรศัพท์ไปด้วยไง และแล้วสายที่5มันก็รับครับ......

% H7 H  c, P) @4 Q; r" k9 i
สิงโต : ว่า(นิ่งๆ)
% l& f, q  e/ Xผม : มึงจะโกรธอะไรเนี่ย(ถามอย่างไม่จริงจังนัก)
! n8 M% v! {! Uสิงโต : กูจะไปโกรธอะไรมึงได้ไง มึงไม่ไปคุยกับไอนักเลงนั้นอะ โทรหากูทำไม(เอิ่ม)
, }  z5 m3 S1 p+ q+ {ผม : เฮ้อ! ขอโทษน้า สิงโตกูขอโทษ นะครับ ทำยังไงดีละ ให้ทำยังมึงถึงจะหายโกรธ...
: P/ a: y) y5 `7 k( @9 {+ ~
/ B$ t; D% ~5 B: M" ^; T" X
: i( Q( }5 I+ {% S! jพรึ่บ! โทรศัพท์ผมลอยไปอยู่ที่มือ ไอบาส! เพื่อนในแก๊งของพวกไอแบงค์ครับ แต่ไอแบงค์ไม่อยู่.....

# ]: p; \1 ^# ?+ I" m  N
' [, K+ W% T1 I  q+ N6 q5 n& |ผม : เอาคืนมานะ! ไม่เห็นรึไงว่าคุยโทรศัพท์อยู่อะ!(พูดอย่างไม่พอใจ เพื่อนๆผมที่เดินนำไปพอเห็นก็รีบวิ่งมาหาผมครับ)
ปอ : อะไรกันวะ(ถามอย่างสงสัย)
ผม : กูคุยโทรศัพท์อยู่ แม่งมาดึงของกูไปเนี่ย!(พูดอย่างไม่พอใจ มันก็ยืนทำหน้ากวนตีนอยู่หน้าผมเนี่ย)
บาส : หึ! สิงโต(มองโทรศัพท์แล้วพูดชื่อขึ้นมา แสดงว่าไอสิงโตยังไม่วางสาย)
ผม : อย่าเสือกเอาคืนมานะเว้ย!(จะพุ่งไปเอามันก็หลบครับ ตอนนี้เพื่อนๆมันกันเพื่อนๆผมออกห่างผมและไอบาสแล้วครับ)
บาส : กูเคยบอกยังไงไอนท!(พูดกดเสียง)
ผม : บอกอะไร มึงพูดถึงอะไร(ถามอย่างไม่รู้เรื่อง)
บาส : มานี่ดีกว่า คุยตรงนี้คงไม่ดี(แล้วมันก็มาจับข้อมือผมครับ)
$ J! [4 |7 s% j  pผม : เห้ย! จะไปไหนเดี๋ยว!(ผมรั้งตัวไว้นิดหน่อย หันไปมองเพื่อนๆ มันตามมาไม่ได้ครับ เพราะไปพวกนั้นคือหาเรื่องเพื่อนๆผมอยู่)

5 L) A& m: K# J- g: n3 [
6 i' ~7 Z* o' O' J5 ^- Q' H1 D3 tมันก็ลากผมให้เดินมาแถวถิ่นโสโครกของมันครับ หลังอาคารเรียนยังไงละ ที่ๆน่ากลัวมีแต่ขยะ แล้วก็มีเพื่อนๆมันอีก4-5คนอยู่ ผมเคยเห็นแต่ไม่รู้จักครับ ผมรู้สึกประหม่าไปหน่อย เพราะมันทำหน้าอย่างกับจะฆ่าผม แล้วคือตอนนี้ผมก็ไม่อยากเจ็บตัวหรือไม่อยากมีปัญหาอะไรแล้วด้วยครับ เบื่อจะเคลียล์.......
0 R, v7 {" k: ^; L9 `
2 f2 |+ }# D' a6 M) ^
  g8 P8 x8 i! `3 z' hผม : บะ บาส ขอโทรศัพท์กูคืนนะ (พูดดีๆกับมันเลยครับ)
บาส : หึ! กลัวหรอวะ ปกติเห็นปากเก่ง ไม่กลัวใครไม่ใช่หรอวะ(ผมกรอกตาเลยครับ คนเรานี่ยังไงพูดดีก็ไม่ชอบ พูดไม่ดีก็ไม่พอใจ แปลกจริงๆ)
7 K) r/ X) D( \# u: y8 J7 c6 aผม : กูไม่ได้ทำอะไรให้มึงสักหน่อยอะ ลากกูมาทำไมอ่า กูคุยโทรศัพท์กับเพื่อนกูอยู่นะ(พูดเสียงอ่อนหวาน)
บาส : มึงไม่ต้องมาตอแหล! (ตะคอกใส่ผมผมสะดุ้งไปนิด)
ผม : เฮ้อ! จะเอายังไงนิ เดี๋ยวจะขึ้นเรียนแล้วนะโว้ย!(พูดอย่างหัวเสีย)
! B7 M# o/ Q2 V9 `6 O5 b: y( A! }บาส : มึงกับไอแบงค์ เป็นเหี้ยอะไรกันห๊ะ!(ผมชะงักไปนิดครับ ผมว่าเรื่องนี้ไอแบงค์คงไม่ได้บอกให้เพื่อนมันรู้และเพื่อนมันคงเห็นว่าช่วงหลังๆไอแบงค์มันดูปกป้องผมเกินเหตุไปรึเปล่า อะไรทำนองนั้นมั้ง)
ผม : กะ กูกับมันก็เป็นเพื่อนกันไง มึงอย่าถามอะไรโง่ๆน่า เอาโทรศัพท์กูคืนมาได้ละ(เดินจะไปหยิบจากมือมัน มันเดินหนี)
' N6 _, h5 D7 I* P: D; G% n! {" dบาส : หึ! เพื่อนหรอ ไม่ใช่ว่ามึงไปอ่อยมันหรอกหรอ เรื่องนี้มันก็นานแล้วนะไอนท แล้วไอคนที่มึงคุยอยู่เนี่ย(ชูโทรศัพท์ขึ้นมา ไอสิงโตยังไม่วาง) ไม่ใช่แฟนมึงหรอกหรอวะ ที่เค้าพูดกันให้ทั่วอะ(พูดติดจะไม่พอใจไปหน่อย)
ผม : จะใช่ไม่ใช่แล้วมึงมายุ่งอะไรเนี่ย เอาคืนมากูจะไปละ(พูดอย่างไม่ใส่ใจแล้วก็เริ่มไม่พอใจละครับ)
8 [/ v; x! V9 W+ B, y* B( a( Nบาส : มึงกำลังหลอกเพื่อนกูอยู่ กูยอมไม่ได้วะ อีกอย่างไอแบงค์มันไม่ใช่เกย์ เลิกยุ่งกับมัน ไม่งั้น มึงเจ็บตัวแน่(ผมแสยะยิ้มนิดหน่อย)
ผม : กูว่านะ มึงควรจะเปลี่ยนจากให้กูไปเลิกยุ่งกับมันเป็น ให้มันเลิกยุ่งกับกูกูว่าน่าจะง่ายกว่านะ กูเลิกสนใจมันไปนานละ อีกอย่างกูหาได้ดีกว่ามันอีก(พูดอย่างไม่พอใจแล้วก็เดินไปดึงโทรศัพท์คืนมาจากมือมันครับ ไอสิงโตก็ยังไม่วาง ผมก็กดวางสายไปก่อนครับ บาสมันดูจะตกใจไม่น้อยที่ผมพูดแบบนี้) ไอที่กูพูด กูไม่ได้ขอให้มึงเชื่อ มึงไปถามมันหรือสังเกตเอาเองละกัน ว่าใครเข้าหาใคร อย่ามาหาเรื่องกูทั้งๆที่ยังไม่ดูอะไร เพราะถ้ากูไม่ผิดกูก็ไม่ยอมนะบาส(พูดนิ่งๆ แล้วก็เดินหันหลังให้มันครับ)
" ^! z8 J. B! G# W" f

. V  M; }9 d* A( G9 oแล้วผมก็เดินออกมาเลย มันทำหน้าคิดอยู่ครับ ผมก็ไม่มั่นใจว่ามันคิดตามที่ผมพูดหรืออะไร ช่างมันเถอะครับ ผมก็เดินขึ้นห้องเรียนไปครับ เพื่อนๆก็รอกันอยู่ในห้องแล้ว พวกมันบอกเพื่อนๆไอบาสมันบังคับให้ขึ้นห้องอะ เพราะมันขู่ว่าจะไปดักตีผมข้างนอกโรงเรียนพวกมันก็เลยยอมครับ ช่างเป็น....เพื่อนที่น่ารักกันจริงๆนะครับ พวกมันก็ถามกันแหละว่ามันพาไปไหนเป็นอะไรรึเปล่าผมก็เล่าให้พวกมันฟังไปครับ พวกมันก็เลยให้ผมอยู่ห่างๆพวกนั้นไว้น่าจะดี ไอนัทบอกว่า ไอพวกนั้นอะ มันมีพวกเด็กช่างอีก เราไม่ควรไปยุ่งกับมัน มันก็น่ากลัวจริงๆแหละครับ ผมว่าควรเลิกยุ่งไปเลยน่าจะดี....

4 ]! V3 ?1 c: B+ G
' Q1 \* a* H& r7 D, x/ ?0 f2 Zพอเลิกเรียนเราก็เดินลงตึกแล้วไปหน้าโรงเรียนกันครับ ก่อนเลิกพวกไอสิงโตมารออยู่แล้ว พวกมันจะไปเยี่ยมพี่อ๊อฟกันทั้งนั้น แต่ยังไม่ทันจะถึงหน้าโรงเรียนกลุ่มไอแบงค์ก็เดินผ่านมาพอดีครับ.........
8 N* u4 N# n" l) Y( y
9 z/ B6 M! r8 L
บาส : ดูพวกผิดเพศสิแบงค์ น่ารังเกียจ!(พูดแดกดันมาทางผม ผมก็พอจะดูมันออก มันน่าจะพิสูทว่าที่ผมพูดอะจริงมั้ย แต่เพื่อนๆผมมองพวกมันตาขวางเลยละครับ)
ผม : พวกเราไม่ต้องไปยุ่งกับพวกโสโครกหรอก คุยไปก็เปลืองน้ำลาย(ไอแบงค์ก็ยังคงนิ่งครับ ไม่ใช่มันเลย ปกติมันนั่นแหละที่จะหาเรื่องผมก่อน คราวนี้ไอบาสเป็นคนเริ่ม)
การ์น : หึ! ปากดีให้ได้ตลอดนะมึง!(ชี้หน้าผม)
แบงค์ : ไม่เอาน่า(กดมือไอการ์นลงครับ เพื่อนๆมันมองไปทางมันอย่างอึ้งๆ) ไปกันเถอะ อย่าไปยุ่งกับพวกมันเลย(แล้วไอแบงค์ก็เดินไปครับ)
# i1 \" X" E9 Nผม : เห็นแล้วใช่มะ ว่าไม่ใช่เพราะกู(ยิ้มอย่างผู้ชนะครับ) อ้อ! (ยื่นหน้าไปใกล้ๆหูมัน เพราะมันยังคงยืนนิ่งๆมองผม) ถ้าเป็นมึงน่าจะดีกว่านะ(ผละออกมาแล้วยิ้มให้มันครับ มันทำหน้าสงสัย) มึง...ลองมา...สนใจกูบ้างสิ เพราะกูก็สนใจมึงไม่น้อยเลยนะ(ยิ้มเหยียดพวกมันครับ พวกมันก็ยืนอึ้งกันเลยอะ พวกผมก็เดินไปครับ)
วิว : เดี๋ยวนะ(มันดึงผมไว้ครับ) นี่มึง จะร่านเกินความจำเป็นแล้วนะนท(พูดอย่างไม่พอใจเท่าไหร่)
ผม : กูรำคานพวกมันอะ ชอบมาหาเรื่อง แล้วพวกมึงคิดว่ากูจะเอามันจริงๆหรอวะ(พูดอย่างจริงจัง)
ปอ : พูดอะไรระวังหน่อยนะนท ถ้าพวกมันเอาจริงขึ้นมามึงจะทำยังไง(พูดอย่างเป็นห่วง)
$ R6 b: y' k' Rผม : เอาก็เอาสิวะ กูไม่ยอมง่ายๆหรอกน่า(ยิ้ม)
พวกมัน : หรา!(ผมหุบยิ้มแทบไม่ทันเลยครับ)
& q7 |) c% [# Q9 [' |; Z' \) H
% T6 O4 {' u: n+ ~4 F4 R& ^
เราก็คุยเล่นกันไป พอถึงหน้าโรงเรียนพวกไอสิงโตก็รออยู่ครับ มันเห็นปุปวิ่งมาหาผมหน้าตาตื่นเลยครับ แล้วก็จับตัวผมหมุนไปหมุนมาครับ ทุกคนก็งงๆกัน......

8 U' o$ U. M, u7 L4 C# b3 ~
สิงโต : มึงไม่เป็นอะไรใช่มั้ยวะ (ถามอย่างรนๆ)
" C& n9 t' Q. n( Y- o" ~ผม : กะ กูจะเป็นอะไรวะ(ถามอย่างงงๆ)
สิงโต : กูเมื่อกลางวันที่มึงโทรมาแล้วมีเรื่องอะ(ทำหน้าตื่นๆ)
ตี๋ : อ่อ กูก็นึกว่าเรื่องอะไร เห็นมันร้อนใจตลอดเลย(พูดอย่างไม่จริงจังนัก)
& `: x. \# }0 c4 Rผม : ไม่เป็นไรน่า กูโอเค กูเอาตัวรอดได้อยู่แล้วน่า(ยิ้ม)
+ D2 P' c$ n7 E  j! _1 qนัท : แถมยังไปอ่อยมันไว้อีก(พูดแดกดัน ผมเหล่มองมันนิดหน่อย)
มิน : กูมีรางสังหรณ์วะ ว่ามึงไม่น่ารอด เพราะไอบาสมันมองมึงแปลกๆ (พูดแล้วทำหน้าคิด)
8 j& o6 V9 S% Oผม : พอเถอะๆ กูอยากไปเยี่ยมพี่อ๊อฟละ(ยิ้ม)
1 ]  C" P) c# e) \( `
6 J" Y) e' ~6 N/ \4 }/ R0 ~
แล้วก็พากันไปครับ จริงๆคือ อยากให้มันไปเคลียล์กับไอแบงค์เองมากว่า คือจริงมั้ยละ ผมไม่ได้สนใจไอแบงค์แล้วสักหน่อย มันนั่นแหละมาตามผมเอง แถมยังปล่อยให้เพื่อนๆมันมาหาเรื่องผมอีก ก็ไปเคลียล์กันเองแล้วกัน แต่ผมก็รู้สึกนะ ไอบาสมันแปลกๆ มันดูจะหวงไอแบงค์ไปป่าววะ! ดูท่าแล้วมันไม่น่าจะชอบผมหรอกครับ ดูจากการหาเรื่องผมของมัน ไม่น่าจะชอบกันได้เลย เห็นมันมีแฟนอยู่นะรู้สึกว่าแฟนมันผมก็รู้จัก อาจจะแค่หวงเพื่อนแหละมั้งผมก็คิดมากไปทั่วเองอะแหละ ตอนนี้ก็นั่งซ้อนรถไอสิงโตไปครับ มันก็บ่นผมว่าอย่าไปยุ่งกับไอพวกนักเลงพวกนั้นบลาๆ ผมก็ควรอยู่ห่างๆจริงๆแหละ อันตรายจริงๆ ไม่นานก็ถึงครับ ก็พากันขึ้นไป.......
- l! }7 ~- }8 N7 D7 Z# o2 {4 h

- K2 |& B3 |. F. u5 }$ V4 i& \ผม : เบาๆกันดิ เดี๋ยวเค้าก็ไล่พวกมึงออกจากโรงบาลหรอก(หันไปเตือนพวกมันที่แหกปากโวยวายอะไรกันไม่รู้ครับ)
" m# W7 ^) z! W2 f2 `

พวกมันก็ลดเสียงลงกันครับ แล้วก็พากันตรงไปห้องพี่อ๊อฟครับ พอเข้าไปก็มีแม่ผมและแม่พี่อ๊อฟอยู่และพวกพี่โอมครับ มากันเร็วจัง พวกผมเข้าไปก็ทักทายแม่กันนิดหน่อย แล้วก็เดินไปดูพี่อ๊อฟที่เตียง เห็นมุงดูอะไรกัน....


* Y8 ~1 u2 Y0 }) O$ Y! Xพี่โอม : มาช้าจังวะ มันกินยาแล้วหลับไปแล้วนะ(บอกนิ่งๆ)
ผม : อ้าว (เศร้าเลยครับ)

# `: ^- W- z8 N/ W
( \6 h0 r; ?# b; u: oผมก็ดูเนื้อตัวมันแล้วถามอาการจากแม่ครับ ดูท่าแล้วหนักจริงๆ เอ็กซ์เรย์ไปเมื่อเช้าเห็นว่ากระดูตรงข้อมือแล้วขาแตกนิดหน่อย อาจจะจากรถชนนั่นแหละครับ หนักเลยละ และแม่บอกว่ามีไข้ด้วย คือ ผมฟังแล้วอยากร้องไห้ครับ เลยไปนั่งรอกันที่โซฟา เพื่อนๆก็ดูมันกันครับ ไม่นานพวกพี่โอมก็พากันกลับกันครับ....
# S+ a: E! a) M" z* E9 ]7 d
' ~0 M0 j- }1 U, @: t& W: F( r
. f0 T  x- E8 u; t7 m& qผม : แม่ นทอยากนอนเฝ้า(พูดเบาๆ)
, |, I: X& b% b6 n1 V! yแม่พี่อ๊อฟ : ไม่ได้หรอกจ้ะ ต้องให้ผู้ใหญ่เฝ้า เพราะนทร่างกายอ่อนแอ อยู่เฝ้าเดี๋ยวติดหวัดขึ้นมาจะยุ่งนะ(พูดอย่างกังวล)
ผม : หนักมากเลยใช่มั้ยครับ(ถามอย่างกังวล เพื่อนๆก็ดูสภาพมันแล้วทำหน้าหมองกันเลยละครับ)
; `8 F# w! ]% t  Z6 Y/ ?แม่ : ไม่เป็นไรหรอก อ๊อฟเค้าโอเคขึ้นแล้วละ อาจจะแค่รอเวลาพักฟื้น(พูดแล้วลูบหัวผม)
' F! e' t  K+ d1 g$ b% o( rผม : อื้ม(กอดแม่ครับ แม่พี่อ๊อฟก็ลูบหลังให้)
2 ?- I. b, T' {8 k# y0 x7 E

พอเพื่อนๆละออกมา ผมก็ไปดูมันอีกรอบครับ ลูบแห้มมันเบาๆ ลูบปากมันเบาๆ คิดถึงเหลือเกินครับ ผมจับมือมันขึ้นมาเบาๆ แล้วก็ลูบอย่างแผ่วเบา มันคงจะเจ็บมากๆเลยละ น้ำตาผมไหลลงมาอีกแล้วครับ...
.
สิงโต : เอาน่า(เอาผ้ามาเช็ดน้ำตาให้ผมครับ)
4 W7 ?! R, b" ?# g/ N8 J: @ผม : อื้ม (ยิ้มอ่อนๆ)
8 E8 H! A- M: p* o' y8 e2 i' {สิงโต : อย่าคิดมากดิ เดี๋ยวมันก็ตื่น พรุ่งนี้ก็วันหยุดแล้ว....เดี๋ยวกูไปรับมาเยี่ยม(พูดอย่างใจดีแล้วลูบหัวผมเบาๆ)
0 ?$ W, D. e" E3 ~$ {: Vผม : อืม รู้แล้ว(พูดแล้วก็ยิ้มไปทางมันครับ)
, {. z8 ?) @- y) s2 d+ m$ x
2 W+ V6 F1 U5 Y# R% r% k
4 u( v& b) h, D) y2 Pผมอยู่กันอีกสักพักก็พากันไปร้านเฮียครับ คือ....จริงๆอยากอยู่ต่อแต่ไม่มีใครให้อยู่ เค้าบอกถ้าผมอยู่แล้วเอาแต่ร้องไห้ พี่อ๊อฟมันก็จะเครียด มันก็ไม่หายสักที ผมก็เลยจำใจกลับครับ ขี่รถไปร้านเฮียก็ไปนั่งคุยเล่นกัน กินนู่นนี่กัน เฮียก็มาถามบ้างแหละว่าเป็นไง ผมก็บอกไป.........

“แชะ!” เสียงกดชัตเตอร์พร้อมแฟรชดังขึ้นจากโต้ะข้างๆ ทำให้ผมและเพื่อนๆที่อยู่ในบริเวณนั้นหันหน้าหนี เพราะแสบตาครับ......

5 w* q+ R+ N3 N
) `  q% C# [0 P9 n4 J? : ขะ ขอโทษค่ะ! ขอโทษนะคะ(พูดอย่างรนๆ เบลอเลยครับ กล้องอะไร แฟรชคือรุนแรงมาก)
7 F5 q7 {' i1 _, [/ r# a! cผม : มะ ไม่เป็นไรครับ (ขยี้ตานิดหน่อย เหมือนว่ามันโดนผมเต็มๆเลยละครับ)
! J  p4 C" Y3 Q? : ค่ะ (พูดเสียงเบาๆ)
0 e. C9 a& i0 a

; I1 ^: I! n% j9 ?! E+ {3 \, Vผมก็ปรับสายตาได้แล้วก็มองไปทางเค้านิดหน่อย หน้าคุ้นๆ เพื่อนๆก็ดูไม่พอใจสักเท่าไหร่ครับ โดยเฉพาะไอสิงโตอะ.....

, V8 H( |: {/ }5 u8 x$ C
% \! q8 g7 Q6 q5 [+ Dผม : เอ หน้าคุ้นๆนะครับ(ถามแล้วมองอย่างสงสัย เค้ายิ้มบานออกมาเลยครับ ผมก็เลิกคิ้วนิดหน่อย)
? : เราจ๋าไง จำได้มั้ย(พูดอย่างดีใจแล้วยิ้มบาน)
ผม : จ๋า...(ผมเห็นว่าคุ้นๆเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู) อ่อ! เพื่อนที่เข้าค่ายนิ(ยิ้ม)
5 s" @8 T6 ]. R6 W5 L! Sจ๋า : ใช่ๆ(ยิ้มเขินๆ)
9 H  Q0 q3 R& ?. Eผม : เมื่อกี้แอบถ่ายเราทำมายย(พูดติดตลกไปครับ)
จ๋า : ไม่ใช่นะ(เขินหนักเลยครับ ว่าแต่ เขินผมเนี่ยนะ ผมก็มองซ้ายมองขวา เค้าจ้องผมตาไม่กระพริบเลย....)
ผม : อะ เอ่อ...(ยิ้มแห้งๆ) มากับใครจ๋า(ถามอย่างสงสัย)
จ๋า : มาคนเดียว ไปนั่งเป็นเพื่อนเราแปปนึงได้มั้ย(ถามอย่างรนๆ)
ผม : อะ เอ่อ(ผมหันไปดูเพื่อนๆ มันก็จ้องมาที่ผมครับ)
) G3 w9 f! C) ?) e* d4 Xนัท : นท เค้าชอบมึงอะ น่ารักสะด้วย แต่กูว่ามันแปลกๆนะ (หันมากระซิปผม)
ผม : อืม แปปนะเดี๋ยวกูมา(ยิ้มแล้วก็ลุกขึ้นครับ)

( u$ \( V  [. c, L. V" c
ผมก็เดินไปนั่งโต้ะข้างๆกับจ๋า ผมก็เลยถามตรงๆไป เค้าบอกว่าผมไม่ตอบข้อความเลย และเค้าก็เลยลองไล่ตามที่ผมโพสท์ในไลน์บ้างอะไรงี้ แล้วก็มาเจอว่าผมทำงานอะไรที่นี่ ก็เลยมาค่อนข้างประจำ แต่ดูเหมือนผมจะจำเค้าไม่ได้และไม่ได้ไปบริการเค้าเลยอะ แล้วที่แอบถ่ายไม่ใช่แค่เพิ่งถ่าย ถ่ายไปเยอะแล้ว คืออะไร มีการเปิดให้ดูด้วยนะครับ ผมก็เขินนิดหน่อย...
* }  Y5 g1 r) I

ผม : แหะๆ(ยิ้มเขินๆ)
4 N- W- W" M' K& O# y4 iจ๋า : นทไม่ใช่ผู้ชายใช่มั้ย(ผมชะงักไปนิด แล้วผมก็พยักหน้าครับ)
ผม : อืม แล้วจ๋าทำแบบนี้ทำไมอ่า ในเมื่อรู้แล้ว...(พูดอย่างเกรงใจ)
จ๋า : ก็......ไม่เป็นไร เรา....แค่ปลื้ม...(ยิ้มเขินๆ)
9 O  V0 Z- ~4 `6 {- N; }) Z" mผม : มะ ไม่ใช่สาววายใช่ป่าว(ถามอย่างสงสัย แต่คงไม่ใช่มั้งเพราะรูปที่เปิดให้ดูมันก็มีแต่รูปผม)
" Y# z3 m- ~* r5 Y2 i5 O8 c  jจ๋า : ไม่อ่ะ เรา...ว่า นท น่ารักดี และ.....เอ่อ...(เขินหนักเลยครับ)
ผม : เอ่อ...(เริ่มอึดอัดแล้วละ)
& [4 A; o) W6 z4 I9 @0 t3 Cจ๋า : นท....(ยิ้ม)
ผม : จะ จ๋า เราวะ....
6 ^% c+ S, r; @# }" j: tจ๋า : ไปเที่ยวกันนะนท(พูดอย่างตื่นเต้นแล้วยื่น...ตั๋วหนังมาให้ผม เอาแล้วงานนี้...)
ผม : อะ เอ่อ(ยิ้มแห้งๆ พอมองไปทางเพื่อนๆพวกมันก็มองอย่างตั้งใจกันเลยทีเดียวครับ ไม่รู้ได้ยินป่าว)
+ F1 t" A. F' h4 [9 _' nจ๋า : เราคิดว่าเรื่องนี้นทต้องชอบ (ยิ้มบานเลย)
: J" s- T3 w# n) \ผม : อะ เอ่อ(ผมก็รับมาดูครับ) พรุ่งนี้หรอ(ถามอย่างงุนงงไปหมดละ ผู้หญิงชวนไปดูหนังทั้งๆที่รู้ว่าเราไม่ใช่ผู้ชายคือเค้าต้องการอะไร และจ๋าก็ดู...เหมือนจะไม่มีอะไรดูเป็นเพื่อนที่ดี คือไม่รู้แล้วครับงง)
  X  `1 N3 l, O+ jจ๋า : นทว่างมั้ย (ถามอย่างสงสัย)
ผม : พรุ่งนี้เราไม่ว่างอะจ๋า คือเราต้องไปเยี่ยมพี่ที่โรงบาลอะ เราว่าจะอยู่เฝ้าด้วย ขอโทษนะ(พูดอย่างเกรงใจ)
& C8 H5 l6 f1 G; H8 O5 uจ๋า : อื้ม ไม่เป็นไร เราผิดเองแหละ ที่คิดว่านทจะว่างตลอด และไม่ได้ชวนล่วงหน้าด้วย (ดู เค้าจะผิดหวังนะครับ)
6 C( B2 Q# u# Y/ R8 l4 pผม : เราก็ผิดนะ ถ้าเราตอบไลน์จ๋า จ๋าคงไม่มาแบบนี้หรอกจริงมั้ย จริงๆเราไม่ค่อยได้เล่นโทรศัพท์ แต่เราก็จะพยายามตอบให้ได้มากที่สุดนะ(พูดอย่างรู้สึกผิด)
, p1 y3 u+ i: |( |+ ]1 w2 \จ๋า : ไม่เป็นไรเลย ขอบคุณนะ ที่ทำให้เข้าใจ (ยิ้มเขิน ผมเอะใจไปนิด ขนาดปฏิเสธขนาดนี้แล้วยังมาเขิน) ขอบใจนะ(ยิ้ม)
ผม : อื้ม เพื่อเป็นการขอโทษ เดี๋ยวเราเลี้ยงเองนะ ถือว่าเป็นการคืนค่าตั๋วหนังให้ละกัน(พูดอย่างรู้สึกผิดจริงๆครับ)
จ๋า : ไม่ได้นะ!(ผมสะดุ้งไปนิด) เราเต็มใจ และเราก็ผิดเองจริงๆที่ซื้อมาโดยไม่ถามนทก่อน(ยิ้ม เป็น..ผู้หญิงที่แปลกจริงๆครับ) งั้นเราขอเบอร์นทได้มั้ย(ผมก็พยักหน้าครับ เค้าก็ยื่นโทรศัพท์มาให้ผมกด)
5 b3 t! X9 F3 G' ~& u/ C( Eผม : นี่นะ(ยิ้ม)
4 i, R2 C3 G( P1 [# Z, c2 Fจ๋า : อื้ม ขอบคุณนะ(ยิ้ม) ถ่ายรูปกับเราหน่อยดิ(โอ้โห มันแปลกๆแล้วนะเนี่ย)
# A0 n) W4 [$ g# w9 s+ Tผม : อะ อืม (ยิ้ม แล้วเค้าก็มานั่งข้างๆผม แทบจะนั่งตักเลยมั้ง)
จ๋า : โอเค (ยิ้ม)
  s- ?6 Z3 Y" ?3 s& \& |

0 s6 }0 H5 Q2 ]7 E& `- c8 `แล้วผมก็นั่งคุยกับเค้าไปสักพักเค้าก็ขอตัวกลับครับ โดยไม่ให้ผมเลี้ยงหรือออกอะไรทั้งนั้น ผมก็เดินไปส่งเค้าขึ้นรถอะไรไป พอไปได้ไม่นานเสียงข้อความ ไม่ใช่โปรแกรมแชทนะครับ เป็นข้อความเนี่ยแหละ....
8 w1 z/ r! b6 t2 [' e
7 p% y" q; Q' [4 N0 o- [
“ดีใจที่ได้คุยกับนทนานขนาดนี้เลยนะ รับสายเราด้วยละ” เอิ่ม ผมก็ไม่อะไรกลับเข้าไปด้านในครับ เพื่อนๆก็คุยกันเฮฮาไป...
; {: C* X0 J8 G/ E

$ l1 e( u( C2 Cวิว : มาแล้วเว้ย เพื่อนกูจะเอาผู้หญิงแล้วหรอวะ(พูดแซวอย่างกวนๆ)
ผม : เอาห่าอะไรละ กูว่ามันมีอะไรแปลกๆ(ทำท่าคิด)
สิงโต : กูว่าแปลกสุดๆ มันมานั่งปุ้ป ก็ทำท่าทางแปลกๆ แล้วก็ตั้งกล้องขึ้นมาถ่ายแบบเห็นๆเลยอะ(พูดอย่างสงสัย)
1 Y% X/ o# x& @* X+ a* m" m: Uผม : ไม่น่าจะใช่แค่เรื่องนั้น เพราะเค้าถ่ายรูปกูไปเยอะมากเลยนะมึง(ทุกคนเริ่มสงสัยแล้วครับ) เค้าก็รู้นะเว้ยว่ากูไม่ใช่ผู้ชายอะ กูแปลกใจจัง(สงสัยหนักมาก)
9 q) {* V5 K, r' l$ ?/ {สิงโต : เอาไลน์กับเบอร์มันมาดิ(ผมก็ยื่นโทรศัพท์ไปให้ไอสิงโต สิงโตก็ยื่นไปให้ไอต้น)
; ^5 c# W- q! _) }; p- fต้น : โอ้โห มึงคิดจะตอบแชทใครบ้างมั้ย(ถามอย่างสงสัย)
9 |1 d" ^7 C: j: q1 |! a9 Uผม : เถอะน่า มึงจะทำไร(ถามอย่างสงสัย)
ต้น : กูจะสืบให้ (มันก็ส่งไอดีเข้าเครื่องมันไปและก็จดเบอร์ไปครับ)
: R/ b4 I' ~, b6 Xโค้ก : กูว่าหน้ามันก็แปลกๆนะ ส่งมาให้กูด้วยต้น (บอกอย่างเข้มๆ)


/ V, g' `3 e' S) t+ |# i; l8 K. ^ผมว่าเราคิดมากไปรึเปล่านะ แต่มันแปลกมากๆจริงๆนะครับ ผมก็ไม่ได้จัดอยู่ในหมวดคนน่าปลื้มอะไรเลย อีกอย่าง ถึงจ๋าจะแสดงอาการเขินออกมา แต่บางครั้งมันก็ดูออกว่ามันแปลกๆ ผมว่ามันก็แปลกจริงๆ เพื่อนๆก็เริ่มสงสัยแล้วครับเพราะมันก็เห็นว่าจ๋าทำตัวแปลกๆตั้งแต่เข้ามานั่นบางคนก็สังเกตุไง เพราะผู้หญิงพวกมันก็มองกันอะเนอะ จนเลิกสนใจไปก็พากันเปลี่ยนเรื่องกันครับ พอฟ้าเริ่มมืดพวกมันก็ทยอยพากันกลับไปหมดแล้ว เหลือแต่ไอสิงโตนี่อะสิ......
- z/ Q7 F2 R3 @5 A, {0 Z
2 ^# l; E# N1 ~. h7 {
สิงโต : ไปนอนกับกูมั้ย(มาไม้ไหนละนิ)
ผม : เอิ่ม(มองมันแบบรู้ทัน)
" `1 j  u! C# w' ]9 Y- i7 Fสิงโต : ไม่ได้นอนด้วยกันนานแล้วนะ(จับมือผม)
6 x5 \/ q+ P5 c( b0 a$ i$ }- tผม : จะดีหรอวะ(ถามอย่างสงสัย)
& e' [3 J1 I1 p$ D0 Kสิงโต : ดีดิ(ยื่นหน้ามาใกล้ๆ และใกล้เรื่อยๆ) นะ กูอยากกอดมึงคืนนี้(หน้าผมร้อนผ่าวไปหมดครับ)
ผม : ไอบ้า!(ดันมันออกครับ)
สิงโต : ไปมั้ย ไม่ต้องเตรียมของอะไรหรอก ใส่ชุดกูก็ได้ (พูดอย่างใจดี)
9 P  s' J) T. w, t6 P2 ^ผม : จะดีหรอวะ(ถามอย่างลังเล แค่ไปนอนคงไม่เสียหายไรมั้ง มันก็ทำหน้าลุ้นๆ)
สิงโต : กูยังไม่หายโกรธมึงเลยนะ เรื่องไอแบงค์อะ(มันก็ขยับเข้ามาใกล้เรื่อยๆอะครับ)
ผม : เอ่อ ใกล้ไปมั้ง(พูดแล้วเอามือดันอกมันไว้)
# h. k7 i) Z. N9 T  Lสิงโต : เดี๋ยวไปขอเฮียให้ รอแปป(อ่าว สะงั้นอะ)


0 x3 n1 u0 e8 G/ A. x) Y2 rมันก็วิ่งเข้าไปเลยครับ ผมก็ ปล่อยมันไปครับ จริงๆก็นานแล้วนะ ไปนอนบ้างก็ไม่เสียหายหรอกมั้ง ผมก็เข้าไปหามันครับ เห็นกำลังอ้อนเฮียเลยละ เฮียดูจะไม่สบอารมณ์เท่าไหร่......


เฮียบูม : นทอยากไปรึเปล่า(ถามผมอย่างสงสัย)
  d; x5 I- u, n* j6 b' f8 Nผม : ไปก็ได้เฮีย(ยิ้ม)
เฮียบูม : แล้วเสื้อผ้าอะไรละ(ถามอย่างเป็นห่วง)
สิงโต : บ้านผมมีเยอะแยะเลยครับเฮียไม่ต้องห่วง(ยิ้ม)


แล้วก็อ้อนอยู่อย่างนั้นอะครับจนได้ไปผมก็วางกระเป๋านักเรียนอะไรไว้ในห้องพัก แล้วก็ลาทุกคน เฮียก็เตือนอย่างเป็นห่วงอะครับ ผมก็ใส่ชุดนักเรียนไปบ้านมันเลย ก็ซ้อนท้ายมันไป มันดูจะดีใจเลยละ ผมก็ดีใจครับ มันไม่เคยทิ้งผมเลย ความต้องการเล็กๆน้อยๆของมันผมก็พร้อมทำให้ นั่งไปไม่นานก็ถึงครับ พ่อแม่สิงโตไม่อยู่อีกแล้ว ไปถึงก็กินข้าวครับ น้องซินขึ้นนอนแล้วเพราะไม่สบาย......

9 P, b6 [0 {6 _: k. ?. g5 a+ s
ผม : นั่งใกล้ไปป่าว(หันไปถามมันอย่างสงสัย)
สิงโต : ไม่ได้หรอวะ(ถามอย่างนอยๆ)
7 s& s  W5 P: P" w, P3 yผม : ได้ดิ(ยอมๆมันไปเถอะครับ เฮ้อ!)
สิงโต : กูยังเหมือนเดิมนะนท (อยู่ๆมันก็พูดขึ้นมา)
ผม : กูก็ยังเหมือนเดิมสิงโต (หันไปมองมัน)
7 X: Z( i/ N6 C) I/ rสิงโต : กูไม่ขอแทนที่มัน แต่....อย่าให้ที่ของกูกับใคร(พูดนิ่งๆ มันคงหมายถึงไอแบงค์)
ผม : สิงโต(หันข้างไปหามัน) ไม่มีใครจะได้ที่นั้นของมึงไป และแน่นอนจะไม่มีเพิ่ม เพราะมึง พิเศษสุดๆสำหรับกูแล้วละ(ยิ้ม)
สิงโต : นท(จับมือผม) ขอบคุณนะ(ยิ้ม)
- L; `5 V9 [. z" Q9 y/ \ผม : อื้ม (เอื้อมมืออีกข้างไปเช็นปากที่เปื้อนซอสให้มัน)
สิงโต : ขอบคุณ กูก็นึกว่ามึงจะละ...
3 r  O# d* _! i' g: A. mผม : ไม่มีวันที่จะลืมหรอก กูดีใจสะอีก มึงอะไม่เรียกร้องอะไรเลย คอยอยู่ข้างๆกูเสมอเลยวะ กูโครตซึ้งใจและดีใจที่สุดที่...ไดรู้จักกับมึงนะ เพื่อนรักของกู(ยิ้ม)
' h0 U- @  z  ?; H# @สิงโต : อืม เพื่อนรักของกู(โน้มหน้ามาหอมแก้มผม)
) f" P3 A, @' D! d9 bผม : มึงไม่ได้คาดหวังอะไรเพิ่มเติมใช่มั้ย(ถามอย่างสงสัย)
สิงโต : คาดหวัง (ผมก็มองมันนิ่งๆ) แต่ก็รู้ไง กูเข้าใจมึง และ...กูก็ไม่ไปจากมึงแน่นอนนท(ยิ้ม ผมก็ยิ้มบานเลยครับ)
ผม : อื้ม(รู้สึกดีใจมากจริงๆครับ)
: }0 X% n6 c8 r1 Z5 P: H* {% V

เราก็นั่งกินข้าวกันไปคุยกันไป ที่ผ่านมาช่วงที่มีปัญหาหรืออะไร ไอสิงโตทั้งนั้นเลยครับ คอยช่วยคอยเคียงข้าง ผมไม่ได้ลืมอะไรที่เคยสัญญาและพูดกัน แต่มันไม่เคยเรียกร้องเกินความจำเป็น ผมก็คิดว่ามันจะตัดใจไปแล้วแต่นั้นไม่ และผมมีความรู้สึกให้มันเหมือนเดิมนั่นคือเรื่องจริงยังชอบมัน และ ดีไม่ดีอาจจะรักมันแล้วมั้ง แต่คงน้อยกว่าพี่อ๊อฟนะ เชื่อมั่นเถอะ ถึงผมจะดูสองใจ แต่จริงๆผมให้ได้อีกหลายใจเลยนะ5555 หลอกเล่นน้าอย่าจริงจัง555....

! B, r& Y5 s: p4 K5 S$ w! V
% n, j% X- N4 S- Z& u. Vกินเสร็จก็พากันขึ้นไปอาบน้ำครับ ห้องมันก็ยังเหมือนเดิมเลย น่านอนเหมือนเดิม.....
- Z2 ~2 b6 z- q0 R7 c# S

& w/ m* V6 p' c6 L3 aสิงโต : อาบน้ำด้วยกันนะนท(หันมาบอกขณะมันถอดเสื้อ)
ผม : เอาดิ(ยิ้ม)
# E" Q$ C) ?" b7 _5 o
' w4 u+ \0 f3 b/ U1 t  Y' ]
$ z: F3 |/ J" J* N
. V" g: g+ t; y5 i+ u& T

Golfgg

ชอบมากอ่าา

ssangsak

ขอบคุณครับ

Jonsun

ตอนไหนจะมาอ้ะรอลุ้นทั้งวันเลยน้ะ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

Deza2534

จะโดนสิงโตกินมั้ยเนี่ย...

dache112

ขอให้พี่อ๊อฟกลับมาเหมือนเดิมล่ะกันนะครับ จะได้เริ่มเคลียร์กันให้ชัดเจนสะที ที่จริงก็อยากให้ยุติความสัมพันธ์แบบเกินเลยกับคนอื่นๆ นะ เพราะคงไม่มีแฟนคนไหนใจกว้างพอจะใช้แฟนร่วมกับคนอื่นหรอกครับ

Julio

สงสารพี่อ๊อฟจังเลย หายไวๆนะครับ

ton_gori

พี่อ๊อฟเยินหนักเลย แต่เหตุการณ์นี้ก็คงทำให้ป๊านทกะพี่โน็ตเห็นใจพี่อ๊อฟขึ้นมาบ้างล่ะ
; g# s# H3 I; k* r
ว่าแต่นทอาบน้ำกะสิงโตแบบนี้ สงสัยจะไม่รอด เหอเหอ

minone

รอลุ้น​ตอน​ต่อไป​นะ​คับ​