รุ่นพี่ที่รัก 70 (By P'not) CP

thanong

ต่อนะครับ.....


ผมก็ส่ายหัวให้กับความบ้าบอของไอแบงค์มันครับ เกินไปจริงๆ ผมกำลังจะเดินเข้าร้าน แต่สายตาผมเหลือบไปเห็น.....
7 ~$ b" D) v3 O9 o0 l7 T

ผม : พะ พี่อ๊อฟ (ตาค้างเลยครับ มันจอดรถอยู่ข้างๆรถเฮีย แล้วมันก็ยืนดูผมอยู่...)
พี่อ๊อฟ : นะ นท (เดินเข้ามาหาผม สภาพมันตอนนี้ เห็นแล้วผมอยากจะร้องไห้เหลือเกินครับ หน้าตามันมีแต่รอยฟกช้ำ มันเดินเข้ามายืนอยู่ข้างหน้าผมครับ) ไปไหนมา (ถามเสียงสั่นๆน้ำตาคลอ)
ผม : ปะ ไปเที่ยวกับเพื่อนมา ทำไม (ผมเอามือยกขึ้นมาจะสัมผัสหน้ามันเพราะความเป็นห่วง แต่มันถอยห่างครับ)
/ j, b1 d* Y3 k8 i: c- F9 Fพี่อ๊อฟ : เดี๋ยวมึงจะเปื้อนนะ (น้ำตามันไหลลงมา)
3 V2 M5 K' }$ {" d# @  {1 V+ d( Xผม : ใครทำ (ถามเบาๆ)
พี่อ๊อฟ : ไม่มีอะไรหรอก แต่กู....แค่อยากคุยกับมึงบ้าง (ยิ้มอ่อนๆ)
ผม : เจ็บมากมั้ย (ผมเดินเข้าไปใกล้มันกว่าเดิม ล้วงผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาแล้วซับให้มันที่มุมปากครับ รู้สึก...คิดถึงมันเหลือเกิน คิดถึงทุกอย่างที่เป็นมันครับ มือผมสั่นไปหมด)
พี่อ๊อฟ : กูไม่เป็นไรนท(จับข้อมือผมที่เช็ดหน้าให้มันไว้)

+ q- M2 b, C. d0 K, P
# z1 `$ c8 o) \  ~. j' s2 Iหมับ! ผมสวมกอดผมเลยครับ น้ำตาก็ค่อยๆไหลออกมา คิดถึง มัน....อบอุ่นจริงๆนะครับ กอดนี้ นานแล้วนะที่ผมไม่ได้กอด มันโหยเหลือเกินครับ..


) D( w' {& L) c0 h; m/ jพี่อ๊อฟ : อ้ะ! (ผมผละออกมา แล้วมองมันครับ มันเอามือจับท้องไว้ มันเจ็บที่ท้อง?)
- i) t6 m  o5 T- ?' b! g) U9 j% Mผม : เป็นอะไร (ถามแล้วเช็ดน้ำตาลวกๆ)
พี่อ๊อฟ : ป่าว กูดีใจนะ....ที่มึงก็คิดถึงกู....เหมือนที่กูคิดถึงมึง(ยิ้มอ่อนๆ)
) ^) [- l1 f; g1 [0 Nผม : วะ...


$ |' f$ N" y- _5 {: g2 n“เห้ย!” ผมหันไปมอง พี่โน้ตครับ ผมเบิกตาโตเลย ออกมาพร้อมกับป๊า แล้วก็เดินมาทางผม....


5 K: q( n: B2 Y8 Wพี่โน้ต : มึงกล้ามากนะไออ๊อฟ กูบอกว่ายังไง! ห้ามยุ่งกับน้องกูไม่ใช่หรอ!(ตะคอกเสียงดังแล้วจะพุ่งมาครับ ผมเอาตัวขวางไว้)
( k; w6 }% f! G2 U0 Cป๊า : มานี่นท!(ตะคอกเสียงดัง ผมสะดุ้งไปนิด)
ผม : ไม่! ป๊าทำอะไร! ป๊าทำร้ายพี่อ๊อฟทำไม!(พูดเสียงสั่นน้ำตาก็ไหลอออกมาครับ ป๊าชะงักไปนิด)
พี่โน้ต : พี่ทำมันเองแหละ! มันสมควรแล้วนท และนี่มันยังกล้ามายุ่งกับนทอีกนะ นทจำไม่ได้หรอว่ามันทำอะไรไว้!(พูดอย่างโมโห)
ผม : พอได้แล้ว! หยุด! ฮึก! ไม่ว่าจะทำอะไร ฮึก! นทขอร้องให้หยุดทำแบบนี้! (พูดแบบกลั้นสะอื้นครับ พี่โน้ตดูจะชะงักไปเลย)
1 N8 D, ]* B! f' e: P5 g( d; Qป๊า : นท (เดินเข้ามากอดผมครับ)
พี่อ๊อฟ : ผมขอโทษ ผมขอโทษจริงๆครับ (พูดเสียงสั่นๆ ป๊าก็มองมองไปทางมันนิ่งๆ...)
- A! m8 }% Q* r% ~( O  A+ G" _ป๊า : กลับไปซะ อย่ามาให้เห็นหน้าอีก!(พูดกดเสียงนิ่งๆ)
! F& F+ U1 {6 N  P( ^พี่อ๊อฟ : มะ ไม่ครับ(ผมหันไปมองมัน) ให้ผม.....ได้คุยกับนท...นะครับ(น้ำตามันไหลลงมา สภาพมันตอนนี้น่าสงสารเหลือเกินครับ)…..
ป๊า : ออกไป(พูดเบาๆ ผมจับมือป๊าไว้แน่น)
2 Z3 q5 G6 }* r6 `พี่อ๊อฟ : ผมของร้อง (พูดเสียงสั่นๆ)
พี่โน้ต : ออกไปไออ๊อฟ!(ตะคอกเสียงดัง แต่ป๊าห้ามไม่ให้เข้ามาหามัน)


ตุบ! มันคุกเข่าลงกับพื้นครับ ผมร้องไห้แล้วกอดป๊าไว้แน่นเลยครับ มัน....ไม่รู้สิครับ....ผมควรจะเลิกสนใจมัน ผมไม่ควรจะเห็นใจมันแล้ว แต่ทำไม...ทำไมผมถึงต้องร้องไห้ ทำไมหัวใจผมเหมือนกำลังสลายที่เห็นมันเป็นแบบนี้...........

* Q' R! z$ O; @5 L9 ?
$ C0 d# {! J1 f& m- X& a- j4 \( ^' aพี่อ๊อฟ : ขอร้องนะครับ (พูดเสียงสั่นมาก ป๊ากับพี่โน้ตชะงักไปเลยครับ)
, L( g8 T' a; Xป๊า : โน้ต พานทเข้าไปรอในร้านก่อน ป๊าจะคุยกับมันหน่อย(พูดนิ่งๆ)
- ?1 g1 M  J# }6 L: y8 j
, i: D3 Z1 m& o( I6 m4 {) j
แล้วพี่โน้ตก็มาลากผมไปครับ ผมก็มองพี่อ๊อฟตลอด พี่อ๊อฟก็ด้วย เราสบตากันอย่างคิดถึง แต่ทำไม ผมไม่แสดงออกมาว่าผมก็อยากคุยกับมันละ อาจจะเพราะผม....ยังน้อยใจมันอยู่ลึกๆ เพราะเรื่องที่ผ่านมา ถ้าเป็นคนอื่น คงจะไม่สนใจแล้วถอยไปแล้วครับ แต่ผม....โง่จริงๆ โง่เหลือเกินครับ....
0 D2 R* z& N. Z' x& {( S# W

ผมมานั่งในห้องพัก เฮียก็เอาน้ำอะไรมาให้กิน ผมเห็นว่าเฮียก็ยืนมองแหละครับ แต่เค้าทำอะไรไม่ได้ ผมก็เข้าใจ เพราะเฮียดูจะเข้าใจผมที่สุดแล้วละครับ เค้ารู้ว่าผมรักมันมาก บางทีเค้าก็ช่วยผมอย่างให้ยืมโทรศัพท์โทรไปหามัน แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะทำแบบนั้น มัน..ไม่รู้สิครับ อย่างที่บอก ผมยังคงมีความรู้สึกต่างๆ ถึงรักมาก แต่ก็เจ็บมาก กลัวว่า...จะผิดหวังอีกรอบ.....กลัวว่ามันจะทิ้งผม....กลัวอะไรหลายๆอย่างเลยละ.....

' U' B# G7 y# U
- {1 f+ l! P6 @8 _( W4 kเฮียบอม : เฮ้อ!(มานั่งข้างๆผมแล้วลูบหัวผม)
% ]: A+ C0 x5 [1 K) n# ?เฮียบูม : โน้ต ใจเย็นๆสิ ทำอะไรใจร้อนแบบนั้นมันจะดีหรอ(พูดอย่างกังวล)
4 I; \; \, V( Rพี่โน้ต : เฮียก็รู้มันทำอะไรไว้ แล้วนทก็ทำอะไรเพื่อมันไปเท่าไหร่แล้ว แล้วเป็นไง สุดท้ายมันทำอะไรกับน้องบ้างละเฮีย!(พูดอย่างหัวเสีย)
- R1 v) c2 @  s) V( i0 Xเฮียบอม : ก็เข้าใจ มันก็คงมีเหตุผลของมันนะ ที่ผ่านมามันก็ดูรักไอนทมากไม่ใช่หรอวะ(ถามอย่างสงสัย)
6 b( U* Q) y, ~0 X& E
; l7 g( g1 s, u; {1 d
แล้วก็เริ่มถกเถียงกันไปครับ ผมก็เงียบไปเลย จมอยู่ในความคิดตัวเอง มันสับสนมันซับซ้อนมันหลายๆอย่างเลยละครับ ผมไม่รู้อะไรเลยตอนนี้ ผมควรทำยังไง คิดได้ไม่นานสักพักป๊าก็เข้ามาครับ ผมก็เอาแต่ก้มหน้า ทุกคนก็เงียบครับ ป๊าก็มานั่งข้างๆผม ผมก็เอาแต่เงียบ ไม่รู้สิครับมันไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง.......


# R+ b. `; A7 s+ r: S2 Vป๊า : นทรักมันมากเลยใช่มั้ย(ผมชะงักไปนิด แต่ก็ยังคงก้มหน้า ไม่ตอบอะไรครับ)


7 ?& d6 {8 o0 p6 Aหมับ! ป๊าจับเข้าที่ข้อมือผมครับ แล้วก็ดึงให้ผมลุกขึ้น โดยบอกให้ทุกคนรอในนี้ครับ พาผมออกมาที่หลังร้าน และผมก็เห็นพี่อ๊อฟนั่งอยู่ ผมก็มองมันนิ่งๆ......

7 Q9 w; Z# t0 a7 m! `. h$ e
8 p" W% l  r" n; |' K, Zป๊า : ป๊าน่ะ ไม่โอเคที่นทจะยังรักหรือใส่ใจหรืออะไรมันทั้งนั้นป๊าบอกตามตรงว่าไม่อยากให้มันยุ่งกับนทอีกแล้ว แต่…ถ้านทยังเป็นแบบนี้ ป๊าไม่โอเค(ผมหันไปมองป๊านิ่งๆ ป๊าก็เผยยิ้มอ่อนๆให้ผม) คุยกับมันได้ แต่ป๊า.....ไม่อนุญาติให้กลับไปคบกัน(ใจผมกระตุกไปเลยครับ) จนกว่ามันจะพิสูทได้ว่า มันรักนทมากพอจริงๆ(พูดอย่างจริงจังแล้วลูบหัวผมครับ แล้วป๊าก็เดินเข้าไป)


& w7 q' \" D" gผมก็หันกลับไปมองพี่อ๊อฟที่นั่งมองผมอยู่แล้ว ผมก็เดินไปนั่งตรงข้ามกับมันครับ เรานั่งจ้องหน้ากัน............
1 d& N1 z, }5 U/ b% D+ E

3 w- P7 y$ K: eพี่อ๊อฟ : ขอโทษ (เอื้อมมือมาจับมือซ้ายของผมที่วางอยู่บนโต้ะ)….
ผม : ไม่เป็นไร (พูดแล้วยิ้มเบาๆ น้ำตาก็เริ่มไหลอีกครั้งครับ มันยังอ่อนโยนเหมือนเดิมครับ)
พี่อ๊อฟ : ขอโทษจริงๆนะนท ขอโทษทุกอย่างเลย (น้ำตามันก็ไหล)
ผม : ฮึก! (ผมคิดถึงมันเหลือเกิน คิดถึงมากจริงครับ มันลุกแล้วเดินมานั่งข้างๆผม)…..

8 {/ X, a* s6 |' Y3 U  p! c' |
หมับ! กอดผมแน่นเลยครับ ผมก็ร้องไห้อย่างหนักแล้วหน้าซุกอยู่ตรงคอมันนั่นแหละครับ แล้วค่อนยกมือขึ้นมากอดตอบ ตอนนี้...เหตุผลอะไรไม่สำคัญอีกต่อไปสำหรับผม ผมรู้ตัวเองเลยว่า ไม่เคยโกรธ ไม่เคยเกลียดมันเลย แต่น้อยใจมันมากมายเหลือเกินครับ มันลูบหลังปลอบผมอย่างแผ่วเบา แล้วก็พร่ำเพ้อพูดแต่ขอโทษ ผมก็ไม่ตอบอะไรครับ ร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก ผมไม่คิด และคิดไม่ถึงว่าจะยังได้ทำแบบนี้กันอีก ผมคิดว่าพี่อ๊อฟ....จะไม่กลับมาแล้วสะอีก....


เรากอดกันสักพักจนผมเริ่มสงบลง พี่อ๊อฟก็ผละออกมาครับ แล้วเช็ดน้ำตาให้ผมเบาๆ มือมันมีแต่แผลเต็มไปหมด หน้าก็มีแต่รอยฟกช้ำ ผมก็จับหน้ามาเบาๆอย่างเป็นห่วงครับ.....


2 }! X% r+ |/ {9 T; u3 [0 nพี่อ๊อฟ : ไม่เป็นไรนะนท โอเคแล้วใช่มั้ย(ผมก็พยักหน้าเบาๆครับ) ขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ ที่ทำให้เสียใจขนาดนี้ ขอโทษ(ลูบหน้าผมเบาๆ แล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าและดูจริงใจเหลือเกินครับ)
# [' o& C; o8 H- P! y- n0 a

ผมก็ฟังมันพูดขอโทษปลอบและอะไรมากมายครับ ผมไม่มีคำพูด มันได้แต่รู้สึกดีใจและเสียใจ มันออกมาเป็นคำพูดไม่ได้จริงๆครับ ผม...ซึ้งแล้วถึงคำว่าเสียใจ คำว่ารัก คำว่าคิดถึงมากมาย วันนี้แหละครับ ที่มันมารวมกันหมด....


1 r' \) n9 s) j$ n" t% j$ Eพี่อ๊อฟ : วันนี้ดีใจนะ ที่กู...ได้มานั่งกับมึงแบบนี้อีก(พูดอย่างอ่อนโยน)
) h( o+ D/ x' ]: x+ E: Eผม : ผมก็ดีใจ(พูดเสียงเบาๆ แล้วสบตามัน)
  [* p; C0 {) O) O! p. Vพี่อ๊อฟ : หลังจากวันนี้.....(ผมก็มองมัน มันจับมือผมอีกทีครับ) กูอาจจะไม่ได้มาหามึงนะ(ใจกระตุกไปเลยครับ ไม่รู้ว่าผมทำหน้ายังไงตอนนั้นแต่มันคงจะแย่มากแน่ๆ) กูต้องทำให้ป๊าเค้าเห็น ว่ากู....จะไม่ทำให้มึงเสียใจอีก(ลูบแก้มผม) และกู.....ไม่ขอให้มึงรอ ไม่ขอให้มึงให้โอกาสอะไรทั้งนั้น.....มึงรอไม่ได้ไม่เป็นไร กูจะทำให้มึงกลับมาหากูให้ได้ และ..(เอามือผมไปลูบหน้ามัน) ไม่ว่ายังไง กูก็ยังยืนยัน.....กูรักมึงมากนะ(พูดแล้วน้ำตาไหล)


ผมสวมกอดมันอีกครั้งครับ ผมไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร....แต่มัน ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นไม่น้อยเลยละ ผมกับมันก็นั่งคุยกันอีกสักพัก ส่วนมากมันจะพูดมากกว่า เพราะผมยังไม่รู้จริงๆครับ มันหลากหลายความรู้สึกเกินไป พี่อ๊อฟยังไม่มีคำอธิบาย ไม่เป็นไร ผมน่ะ ยังไงก็รอได้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้อย่างที่บอกครับ ด้วยเหตุการณ์ที่ผ่านมา และความน้อยใจที่รู้สึกจะมีอยู่ล้นมากกว่าความรู้สึกอื่นๆมันยังทำให้ผมรู้สึก....ไม่มั่นใจพอ เท่านั้นแหละครับ ผมเลยไม่อยากจะดีใจหรือกระโตกกระตากเกินไป เพราะตอนนี้ผมต้องทำใจอะไรหลายๆอย่างเลยละ และก็เตรียมเผื่อใจในหลายๆด้านด้วย......


ไม่นานป๊าก็ออกมาไล่มันกลับไปครับ ต้องใช้คำว่าไล่ เพราะป๊าไม่ได้พูดดีอะไร แถมยังตะคอกอีก และยังพูดจาแปลกๆทำนองเหมือนจะให้พี่อ๊อฟทำอะไรสักอย่าง นั้นก็คงจะเป็นบทพิสูทละมั้ง ผมก็ไม่ถามหรืออะไรครับ อย่างที่บอก ให้มันพยายามไปเองแล้วกัน เพราะผมช่วยมันมาเยอะแล้ว และ...ถ้ามันอดทนไม่ได้ ผมก็ไม่เป็นไรเลยจริงๆครับ เพราะหลังจากนี้ ผมจะเข้มแข็งขึ้น จากเหตุการณ์ที่ผ่านมา ทำให้ผมรู้อะไรหลายๆอย่างเลยละครับ.....
7 @6 F) w, @4 s! a0 s
และหลังจากวันนั้นก็ผ่านมาอีก1เดือน(โดยประมาณ) พี่อ๊อฟก็หายไปจริงๆครับ ที่โรงเรียนไม่เจอเลย และผมก็ไม่พยายามจะไปเจอมันหรอกครับ ก็คืออย่างที่มันบอกเป๊ะ หายไปเลยครับ พี่อิฐพ่อแม่ ก็มาเที่ยวหาผมบ่อยๆเลย ผมก็ไม่ถามอะไรถึงพี่อ๊อฟครับ เค้าก็มาคุยเล่นอะไรอย่างดีเลยละ จนผมเริ่มโอเคและกลับไปทำตัวน่ารักกับพวกเค้าได้บ้างแล้วแต่ยังไม่มากเท่าไหร่นัก ผมก็อยู่กับเฮียๆเหมือนเดิมแหละครับ สภาพจิตใจโอเคขึ้นมากมายแล้วละ ปกติแล้วด้วยซ้ำ เพื่อนๆก็มาเที่ยวเล่นหาผมที่ร้านทุกวันหยุดเลิกเรียนก็ไปเที่ยวกันบ้าง ผมก็ไปเที่ยวกับแบงค์และนัทหล่อบ่อยๆ แต่ไม่ได้มีอะไรเกินเลยเนอะ แค่ไปเที่ยว...


" r3 L2 @" a+ r$ V; i4 Y4 ?ไอแบงค์อยู่ที่โรงเรียนก็ไม่มีอะไรมากมายครับ ทำตัวปกติ แต่เจอผมก็ทักบ้าง ชอบไปดักรอผมแถวห้องน้ำ ผมก็ไม่อะไร ดีสะอีก เพราะมันกันไอพี่เฟิสไม่ให้มายุ่งกับผมได้เลยครับ ไอพี่เฟิสมันหาเรื่องผมทุกวันครับ จะตีบ้าง ด่าบ้างแหละ อะไรหลายๆอย่างเลยแหละ แต่ไอแบงค์ก็มาช่วยตลอด(พระเอกไง) จริงๆไอนัทก็จะตีกับพี่เฟิสให้ได้สะทุกครั้งอะครับ บางทีมันก็เหมือนจะไม่เอาจริงกันอะครับ เหมือนหาเรื่องกันตามประสาผู้ชายไม่ชอบหน้ากันเท่านั้นเอง ไม่มีอะไรครับ...
5 F. A2 p8 J7 D# K! e1 I& Aผ่านมาเดือนนึงคือมันปกติ ผมไม่เหงาไม่เฮิร์ทอะไรแล้ว ถามว่าแล้วพี่อ๊อฟละ ยังคิดถึงมันเสมอครับ ดูเฟส แล้วก็ดูรูปมันตลอดทุกวันครับ ผมคงเชื่อมั่นใจคำพูดมันแหละมั้ง....
0 s  i' s* ]& f) x
0 H2 ^% W1 C2 m
พักหลังๆมา แม่ให้เฮียพาผมกลับไปกินข้าวเย็นบ้าง เพราะคิดถึง เฮียก็โอเคครับ ประหยัดไป555 แต่ตั้งแต่ผมกลับมาเนี่ย ไม่เคยได้อยู่กินข้าวกับพี่โน้ตและป๊าเลยครับ ย้ำว่าทุกวันที่กลับไปตอนเย็นไม่เจอเลย แต่ช่วงที่ผมกลับมาจากโรงเรียนไปอยู่ร้านเฮียก็แวะมาหาผมทุกวัน แต่แปลกไม่อยู่กินข้าวที่บ้านครับ ถามแม่ก็บอกติดงาน ตอนแรกจะกลับมาอยู่กับแม่เพราะกลัวแม่เหงา แต่แม่ไม่ต้องการครับ555 แม่บอกว่า ดีสะอีกเพราะแม่จะได้หนีไปนอนบ้านยายจันทร์บ้าง อะไรทำนองนั้นอะครับ แม่เค้าหนีเที่ยวบ่อยไง555 ก็มากินทุกวันแล้ว เฮียๆก็โอเคครับ ไม่ได้อะไร เฮียบอมติดแฟนหนักมากงุ้งิ้งตลอดเวลา ผมละหมั่นไส้ครับ เฮียบูมก็อย่างที่บอก คงอีกนานเพราะแกช่างเลือก55......


แม่ : กินเยอะไปแล้วนะนท(พูดขึ้นมาขณะผมกำลังกิน ตอนนี้ก็นั่งกินกันอยู่4คนครับ ป๊ากับพี่โน้ตก็ไม่อยู่เหมือนเดิม)
, }$ c! v/ l$ z0 }! W1 e) Uผม : อร่อยนี่นา(ยิ้ม)
) k5 U$ m* f9 o2 w& R/ Bเฮียบอม : ดีแล้วโกว ให้มันกินเยอะๆนั่นแหละ มันชอบไปขโมยของบอมกินอะ!(พูดแบบกวนๆ)
ผม : เยอะแล้ว นทกินของเฮียบูมต่างหาก เฮียบอมขี้งกนทไม่ยุ่งหรอก(แลบลิ้นใส่มัน)
! Z& c" C; \; b6 F0 f8 x

แล้วก็กินไปเถียงกันไปแหละครับ จนกินเสร็จก็นั่งคุยกับแม่สักพัก ป๊ากับพี่โน้ตก็กลับมาครับ วันนี้แปลก ปกติไม่เจอเลย แม่บอกกลับดึกทุกวัน พอเค้าเห็นผมก็ดูเอะใจไปนิดนะ.....
, H8 B7 u6 o$ @2 O

' @$ \) ^! s$ U5 b3 dพี่โน้ต : มากินข้าวกันหรอ(เดินมาลูบหัวผม ผมก็พยักหน้า)
2 S* M- U* g: Oป๊า : 55 เลี้ยงนทไม่ไหวแล้วใช่ป่าว(ผมทำหน้ามุ่ยเลยครับ)
ผม : ป๊าอ้า!(พูดอย่างนอยๆ)
เฮียบูม : ไหวดิป๊า แต่มากินที่นี่บ้าง กินแต่ร้านอาหารข้างนอกกลัวนทจะเบื่อไง (ยิ้ม)
0 X) f, x8 l+ M8 vป๊า : รู้แล้วแซวเล่น ถ้าเบื่อนทแล้วก็ไล่นทกลับมาได้เลยนะบูม(พูดติดตลกแล้วเดินไปกินน้ำครับ)
เฮียบูม : ไล่ไม่ได้ครับ เป็นตัวเรียกลูกค้าให้บูมไปแล้ว555(นั่นไง)

- ?1 g, x, \/ B) A1 a( q+ p
แล้วก็เริ่มเม้ามอยกันครับ สักพักก็ได้เวลากลับกัน ผมก็ไปกับเฮียๆครับ ป๊ากับพี่โน้ตก็มาส่งหน้าบ้านก็ขึ้นรถอะไรไปกัน แต่..ผมดันลืมของไง ว่าจะเอาเสื้อผ้าไปเพิ่มสักหน่อยก็เลยขอเฮียบูมลงไปเอา เค้าก็โอเคครับ ผมก็เลยวิ่งเข้าไปในบ้านเห็นแม่ยืนล้างจานอยู่ครับ แล้วผมก็ขึ้นบ้านไปเอาของในห้องนอนผม.....
: w4 K: e1 I6 V$ r& c
9 D, e* M/ a& ?
- n( @6 @8 i- T) q4 g! [* Y) q- s“ป๊า ป๊าจะยอมหรอ” เสียงพี่โน้ตคุยกับป๊าหน้าห้อง
“ป๊าไม่ยอมไม่ได้นิ โน้ตก็รู้” ผมก็หาเสื้อผ้าแล้วก็กระเป๋าใส่เที่ยวไปด้วยครับ
3 Q) U9 F2 ^% `+ ~) I3 }" S4 e“แต่ไออ๊อฟมันทำกับนทไว้เยอะนะป๊า!” ผมชะงักไปเลยครับ
“โน้ตก็เห็นแล้วไม่ใช่รึไงว่ามันก็ทำให้เห็นแล้วอะ” พูดอย่างไม่พอใจเท่าไหร่
“ป๊า! มันอาจจะแสดงละครก็ได้นะ! โน้ตกลัวน้องจะเสียใจอีกนะป๊า!” พูดอย่างไม่ยอม
9 y7 H; a# Y. i1 E6 L; P
: w- `8 N6 n! U5 r# x; C; g
6 o' O* H9 _7 C8 }1 y“แสดงอะไรโน้ต โน้ตทั้งซ้อมมัน ทั้งใช้มันทำงานหนักๆแบบนั้นอะ คนปกติเค้าไม่ยอมกันหรอกนะ! แล้วเรื่องนี้ถ้านทกับแม่รู้เค้าไม่ยอมแน่! ป๊าไม่เกี่ยวนะจะบอกให้ ถึงป๊าจะให้โน้ตจัดการก็เถอะ!” พูดแบบจริงจัง ผมชะงักค้างเลยครับ พี่โน้ตทำอะไรพี่อ๊อฟ!...


9 g) l% T; ]& r“แต่โน้ตยังไม่พอใจ!” พูดอย่างไม่ยอม
5 }/ E" Y" S. c" ~* j* u9 o

0 e6 C/ \6 p2 m1 }1 c“เอาให้พอดีนะโน้ต ป๊าว่ามันก็เกินพอแล้วนะ นี่มันก็เป็นเดือนแล้วด้วย อย่าเอาความโกรธแค้นเป็นตัวตั้งนะโน้ต ป๊าสอนว่ายังไง ถึงนทจะอยู่กับอ๊อฟแล้วเจ็บตัวบ่อย แต่ก็ไม่ได้แปลว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาอ๊อฟจะดูแลนทไม่ดีนะโน้ต และเรื่องที่เกิดขึ้น โน้ตก็ได้ยินเหตุผลของมันจากพ่อแม่พี่เค้าและจากปากมันแล้วไม่ใช่หรอ คิดดีๆโน้ต เพราะคนที่ทำร้ายนทจริงๆอาจจะเป็นโน้ตก็ได้นะ!” พูดอย่างยาวติดจะไม่พอใจแล้วก็เดินเข้าห้องไหนสักห้องไป แล้วก็เหมือนพี่โน้ตก็เดินตามเข้าไปพูดอะไรสักอย่างอีกเพราะเสียงมันลอดออกมาแต่ไม่ชัดเจนเท่าไหร่ ผมอึ้งทึ้ง งงไปหมด เค้าสองคนทำอะไรกัน! แล้วพี่อ๊อฟเป็นยังไงบ้าง! อะไรยังไง!....


5 F# ^9 n9 I. Lผมเก็บของเสร็จก็รีบวิ่งไปขึ้นรถและขอโทษอะไรเฮียไปที่ให้รอนาน เค้าก็ถามนิดหน่อยผมก็บอกว่าหาของไม่เจอ ระหว่างทางกลับคอนโด คำถามมากมายหลายอย่างเหลือเกินครับ มันเกิดอะไรขึ้น ผมก็เริ่มอยากรู้แล้วละสิครับ....
. R, K( B* ?3 k+ S: q

พอมาอีกวันนึงผมก็ไปเรียนตามปกตินั่นแหละครับ วันนี้เป็นวันพฤหัส ผมก็ไปโรงเรียนพร้อมกับคำถามมากมายเรื่องที่ไปได้ยินเมื่อคืนทำให้ผมคิดมากไม่น้อยเลยละ ก็เรียนไปครับ จนถึงเวลาพักก็ไปพักตามปกติเนี่ยแหละครับ แต่วันนี้ผมอยากจะไปแอบส่องไปพี่อ๊อฟดูสักหน่อยนะสิ มันเป็นอะไรมากรึเปล่านะ……..

8 V7 a5 R9 H' q# Y( K0 M; R% {
4 D7 p2 x+ l1 Pนัท : ไอนท เป็นห่าไร ทำหน้าอย่างกับคนปวดขี้!(ผมมองมันตาขวางเลยครับ)
- c' u( r8 w0 c' v$ Sผม : ก็เอออะดิ! กูถึงรีบกินเนี่ยจะได้รีบไปขี้!(พูดประชดไปครับ พวกมันก็หัวเราะกันไป ผมก็รีบกินข้าวในจานจนหมดจริงๆอะครับ)….
0 E9 U9 g6 [. y' d, x9 ^: rปอ : เอาจริงดิ(ถามอย่างไม่เชื่อ)
2 w/ M0 l' T$ f" D: Q; kผม : เออ ไม่ไหวละวะ เจอกันห้องเรียนเลยนะ ซื้อขนมไปฝากกูด้วย อะฝากกระเป๋าด้วย(ยื่นกระเป๋าไปให้ปอ ด้วยท่าทางเร่งรีบ)
ปอ : เออ รีบๆไป เจอกันบนห้องนะ(พูดอย่างใจดี)


6 @7 ^& ~, G  O# ]& iแล้วผมก็วิ่งไปทางห้องน้ำครับ บอกเลยว่าปวดฉี่ขึ้นมาจริงๆ555 ก็ไปฉี่ครับ ไปฉี่ที่ตึกใกล้ๆกับตึกชมรมไอพี่อ๊อฟไง ถ้าเข้าห้องน้ำแถวตึกตัวเองต้องเจอไอแบงค์แน่นอน ขี้เกียจด่ามันครับ555 ทำไรเสร็จผมก็ย่องไปทางด้านหลังของชมรมครับ เพราะผมเดินผ่านพวกพี่โอมไม่เจอมัน น่าจะอยู่ชมรม ผมก็ย่องๆไปด้านหลัง มีนักเรียนมานั่งเล่นบ้าง ก็ไม่มากอะครับ เพราะมันรก พอถึงด้านหลังชมรมพี่อ๊อฟ ผมก็ค่อยๆ แอบส่องผ่านรูหน้าต่างเข้าไปในห้อง....
% z! r0 k' R8 P5 h* F2 b* d. T- |

9 i. z0 S& M) Q/ T$ v“หาใครวะ”….
$ f6 {" S1 ~: B) z
# ^$ h! {0 K9 y$ B" k. R! i% V7 F" A2 K
, d' a" n4 d& c  S- Fผม : ก็......เห้ย! (ผมตกใจแล้วกดหัวไอแบงค์ลงเลยครับ ไอแบงค์!ไงละครับ)
แบงค์ : อะไรของมึงกูไม่ใช่ผีนะ!(พูดอย่างกวนๆ)
9 B% y, d+ J5 r; {ผม : มึงมาไมเนี่ย!(พูดอย่างไม่พอใจ)
แบงค์ : กูเห็นมึงทำตัวน่าสงสัยเลยตามมา(เอิ่ม!)
ผม : มาก็ดีละ! มึงรู้จักพี่อ๊อฟปะ(มันทำหน้านิ่งๆ)
แบงค์ : ผัวเก่ามึงอะนะ(ผมกรอกตาหนักมาก)
ผม : ไอสัส! ไม่ใช่! รู้จักใช่ป่าว(มันก็พยักหน้า) ไปดูให้หน่อยดิสภาพมันเป็นไงบ้าง ดูเฉยๆนะเว้ย อย่าได้สะเออะปากโป้งไปบอกอะไรใคร(พูดออกคำสั่งกับมัน)
แบงค์ : มึงใช้กู(ถามนิ่งๆ)
* K4 u4 ~6 g( wผม : เออ ไม่ได้ไงวะ!(ถามอย่างหัวเสีย ก็กังวลว่าคนจะเห็นมั้ยก็เท่านั้น)
. @7 T0 N2 X. @7 s! M9 Nแบงค์ : ไม่ ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ(ผมมองมันนิ่งๆ มันทำหน้าเจ้าเล่ห์)
ผม : งั้นมึงก็ไสหัวเน่าๆของมึงกลับไป กูจะไปแอบดูเอง!(พูดอย่างหัวเสีย แล้วดันมันออกห่างครับ)
& e3 ?$ g9 q' }6 Yแบงค์ : ไปเที่ยวกันเย็นนี้ เดี๋ยวไปดูให้(ผมก็มองมันนิ่งๆ)
* L7 s( r. f! S0 k7 ~( v: _& bผม : ไม่ได้! กูจะไปทำธุระ (พูดอย่างไม่ใส่ใจแล้วชะเง้อมองไปมาที่หน้าต่าง)
; o. x1 |! x! K0 A$ X% L% y$ r4 \แบงค์ : โว้ะ! คนหล่อมาชวนนะนิ(ผมหันไปมองมันนิ่งๆครับ)
ผม : ไอแบงค์ อย่ากวนตีน! (พูดอย่างไม่สบอารมณ์)
: n4 P# W" [$ k7 `+ Lแบงค์ : เออๆ เดี๋ยวกูไปดูให้ รอนี่ละ!(พูดแล้วก็ลุกไปครับ)

" v9 p; R$ J& v; U
ผมก็ชะเง้อมองที่หน้าต่างเพื่อมองว่ามันอยู่ตรงไหน ผมคาดว่าน่าจะนั่งอยู่ข้างหน้าที่มันชอบไปนั่ง สักพักไม่นานไอแบงค์ก็กลับมาครับ หอบเชียวไม่รู้จะวิ่งมาไม มันก็พูดๆ ฟังไม่รู้เรื่องเลยครับ ผมบอกให้มันหายเหนื่อยก่อนค่อยพูดมันก็โอเค.....


แบงค์ : มึงทำอะไรมันวะ สภาพแม่งดูไม่ได้เลย(พูดอย่างเหนื่อยๆ)
; s- ^/ S- y9 ?" u& K; W$ ]ผม : กูไม่ได้ทำ พี่กูทำ(พูดอย่างจริงจัง) มันเป็นไงบ้าง(ถามอย่างอยากรู้)
, j% h7 X& m9 F7 ?1 X+ G& L& Zแบงค์ : มือทั้งสองข้างพันผ้าพันแผลไว้ หัวแม่งก็แตก หน้าก็มีแต่รอยช้ำ ยิ่งตรงปากนี่ไม่ต้องพูดถึง ไม่พอตามแขนมันมีแต่รอยมา ไปมีเรื่องกับใครมาวะ(ผมค้างเลยครับ)
ผม : กะ กูอยากดู แต่ไม่อยากให้มันรู้ว่ากูมองมัน มีที่แอบดูมั้ยวะ(พูดเสียงสั่นๆ)
แบงค์ : มะ มี ตามกูมาละกัน(พูดแล้วก็เดินนำไปครับ)


; V: r2 M2 H9 X* E7 V- i$ T6 {มันพาผมหยุดอยู่ตรงข้างๆซอกตึกของชมรมครับ เห็นพี่อ๊อฟนั่งอยู่หน้าชมรมจริงๆ แต่มันนั่งหันหลังมาทางผมนะ ผมก็ทำหน้าเศร้าๆนิดหน่อย สักพักไอแบงค์มันก็เดินออกไปครับ ผมตกใจไปนิดแต่ไม่กล้าเรียกกลัวพี่อ๊อฟได้ยิน มันเดินไปสะกิดพี่อ๊อฟครับ แล้วพี่อ๊อฟก็หันหลังมา ผมเห็นสภาพคือ ร้อนผ่าวที่ขอบตาไปหมดครับ เหมือนคนโดนรถชนมาแล้วแผลเต็มตัวจริงๆอะ พี่โน้ตทำขนาดนี้เลยหรอครับเนี่ย! แล้วสักพักไอแบงค์ก็เดินกลับมาครับ ผมก็รีบเดินไปด้านหลังไปรอมันครับ......
4 `% p! [  ?2 t# I& V: E' D

& }. ^. c& B) Pแบงค์ : เห็นแล้วใช่ป่าว(ผมก็พยักหน้า)
ผม : มึงคุยไรกับมันวะ(ถามเสียงสั่นๆ)
6 D# }  m$ L. r& n3 `' [& g- Uแบงค์ : กูแค่ถามมันว่าไปโดนไรมา มันบอกว่ารถล้ม(ผมสะเทือนใจมากจริงๆครับ ไม่คิดว่าพี่โน้ตจะใจร้ายอะไรขนาดนั้น)
ผม : อืม ขอบคุณมากนะ(พูดเสียงเศร้าๆแล้วก็เดินกลับไปทางเดิมครับ)


ไอแบงค์ก็เดินตามมาพูดงุ้งงิ้งอะไรก็ไม่รู้ของมันครับน่ารำคานเหลือเกิน แต่ตอนนั้นผมมัวแต่คิดเรื่องที่พี่โน้ตทำกับพี่อ๊อฟนะสิ มันดูรุนแรงไปมั้ยครับ วันนี้ผมต้องรู้ให้ได้แล้วละว่าพี่โน้ตทำอะไร แล้วป๊าทำไมไม่ห้ามนะ ผมคิดไปทั่วอะครับ ไอแบงค์ก็เดินขึ้นตึกเรียนพร้อมผมครับ แล้วผมก็ไปเรียนเพื่อนๆก็ถามไปนานเกินไปไง ก็แถไปทั่วอะครับ ก็เรียนไป.....
( N+ D+ p8 G4 ^

พอเลิกเรียนผมก็รีบโทรบอกเฮียบูมเลยครับว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อน แล้วผมก็โทรหาแม่ถามแม่ว่าพี่โน้ตอยู่ที่ไหน แม่บอกว่าอยู่ที่บริษัทกับป๊า ผมก็คุยเล่นกับแม่อีกนิดก็วางครับ แล้วก็หาโบกรถ ต้องรอเพื่อนๆผมกลับไปกันหมดก่อนนะ ไม่งั้นมันจะสงสัย พอกลับหมดผมก็รอโบกรถครับ แต่ทำไมไม่มีละวันนี้โถ่! ถึงมีมันก็เต็มทุกคันเลยครับ เหมือนมันไม่เป็นใจอะครับ เซ็งชะมัด!.......


“ปี๊นๆ!” ผมหันไปมอง ไอแบงค์ครับ ขับรถออกมาจากโรงเรียน แล้วมาหยุดหน้าผม.....


9 e" c  ]1 a8 l& z6 R* |4 f6 z. [แบงค์ : ไปไหนจ้ะน้องสาว(ผมกรอกตาหนักมากครับ)
' H9 F! W7 u& b! Kผม : เสือก!(พูดแล้วก็หันไปมองรถต่อครับ)
แบงค์ : รอใคร(ถามอย่างสงสัย)
) s, J+ _- ~. U2 \. w* X* ~ผม : กูรอรถแดง แม่งไม่มาเลยวะ(พูดอย่างกังวล)
แบงค์ : เดี๋ยวสุดหล่อไปส่ง มาขึ้นรถเลย(พูดอย่างมาดเท่)
ผม : ไม่เอา กูจะไปทำธุระสำคัญ(พูดอย่างรนๆ)
7 q6 s  ~( j, O  ?+ S3 f

หมับ! มันดึงโทรศัพท์ในมือผมไปครับ แล้วยัดใส่กระเป๋ากางเกงมัน....
* y. K1 I" E/ Y" A
& k; W; S5 g9 v2 n! _
ผม : เล่นเหี้ยไรเนี่ยแบงค์ กูรีบนะ มึงเอาคืนมา!(พูดทวงอย่างหัวเสีย)
/ B' x' s& N; w. Q5 P3 gแบงค์ : กูจะไปส่ง! ขึ้นรถมา! (ตะคอกผมเสียงดัง คนแถวนั้นเริ่มมองแล้วครับ)…
ผม : โว้ะ! (แล้วก็ขึ้นซ้อนอย่างขัดไม่ได้ครับ)


, h0 P4 b. y/ y* i# Jแล้วก็บอกทางมันไปบริษัทป๊า ไม่ใกล้ไม่ไกลครับ ไม่นานก็ถึง ผมก็ให้มันจอดก่อนถึงเพราะถ้าลุงยามเห็นเค้าจะต้องตะโกนบอกคนข้างในแน่ๆเลย.....


; b+ |% |2 X# g0 d5 Yแบงค์ : จอดก่อนทำไมวะ ที่มึงบอกมันอยู่ตรงนั้นนะ(ถามอย่างสงสัย)
ผม : กูมาทำธุระ มึงกลับไปได้แล้วไป! เอาโทรศัพท์ก็คืนมาด้วย(ถวงและไล่เลย)
แบงค์ : ไม่! กูจะไปด้วย! (เอิ่ม!)
$ P% o+ |. I7 e+ K# ^ผม : แบงค์(เรียกนิ่งๆ มันก็ยิ้มหวานให้ผม ให้ตายสิครับ ไม่น่าเจอมันเลยอะ มันคืนโทรศัพท์ให้ผมครับ)
& x  w1 e: B6 p! f, D! t$ A7 Z

! {8 I6 J9 Q  }$ g3 [ผมก็ให้มันตามมา เข้าข้างๆมันจะมีประตูอยู่ และโชคดีที่ลุงยามไปดูตรงที่จอดรถครับ ผมก็รีบวิ่งเข้าไปหลบข้างๆตึกครับ.....


แบงค์ : มึงมาขโมยของหรอวะ ทำลับๆล่อๆอะ!(พูดอย่างกังวล)
ผม : เงียบปากมึงไป! อยากตามมาก็อยู่เฉยๆ!(พูดอย่างรำคานครับ)
- u' w" k. @" J
6 D0 S3 k9 R) `5 x, Q# Y
- m6 Q. s, ^. S# R7 _. A% aผมว่าการที่พี่อ๊อฟทำงานหนักๆต้องอยู่แถวโกดังแน่ๆ เดินแอบเลียบข้างตึกไปเรื่อยๆก็ไปโผล่ด้านหลังครับ เห็นมอไซค์พี่อ๊อฟจอดอยู่ด้วย ผมก็ชะเง้อมองไปทางโกดังด้านหน้าไม่มีคนเลย เค้าไปอยู่ข้างๆโกดังกันหมดครับสงสัยขนของกัน ยังไม่เห็นป๊าพี่โน้ตกับพี่อ๊อฟเลย แต่ผมเห็นรถป๊าที่ลานจอดแล้ว......
, c9 a  ^' \, O) N) p  d/ I
" Q$ u. R" _9 l, ^0 N  u4 X4 S
2 ?, k/ U5 t6 K( m% d8 \แบงค์ : นท ไปได้ยัง มดเยอะวะตรงนี้อะ!(พูดแล้วก็กระทืบเท้าไล่มด)
9 I5 T! ?) N+ {5 k( f9 e5 |ผม : เออๆ (แล้วผมก็เดินไปทางโกดังครับ)


. r' R/ g6 s8 t) Y6 s- m9 ~# Pมันต้องค่อยๆไปเพราะที่นี่เค้าก็รู้จักผมกันเกือบหมดอะ แต่พวกคนงานไม่น่าจะรู้จักผมเท่าไหร่ผมมาทีไรไม่เคยได้เข้ามาที่โกดังเท่าไหร่ครับ มาทีก็เดินตามป๊ามาก็เท่านั้นส่วนมากผมจะอยู่แต่ในอ๊อฟฟิซอะครับ เพราะในโกดังมีแต่ของอันตรายไงละ ผมใช้ช่วงจังหวะนี้ตอนเค้าไม่อยู่กันรีบวิ่งไปที่โกดังเลยครับ.........

: `5 V% Y* r1 F
/ M1 D( Y: Q5 a“เห้ย! เอ็งสองคนเป็นใครวะ!” ผมกับไอแบงค์หยุดทันทีเลยครับ....
7 L+ v# e7 H" R/ o
( }9 s4 ~% f  u/ r. }แบงค์ : เอาไงต่อเนี่ย! มึงพากูมาซวยรึเปล่าวะ(พูดอย่างกังวล)
6 L" f- A5 u- D8 w; G* Z  X# Sผม : กูไม่ได้ขอให้มึงมาไอเวร!(พูดอย่างไม่พอใจ)
7 _; g5 \# L) ?' F# m$ w
. r& |1 T* o' Z% {! d% L
แล้วไอพี่นั่นก็เดินมายืนหน้าผม ผมก็มองหน้าเค้า เค้าก็มองอย่างสงสัย.....
7 W7 s$ K0 F% M) f# x( J
8 l% M- f8 |; b2 ?1 i
0 j- A5 i3 j1 f  J1 m2 ]( Q( ]' W. @? : มาทำไรกัน(ทำนิ่งๆ คาดว่าน่าจะเป็นคนงานเพราะดูจากการแต่งตัว และก็คงไม่รู้จักผม มันเป็นเรื่องที่ดีครับ)
ผม : มะ มาหาเพื่อน ที่เป็นนักเรียนเหมือนกับพวกผมอะ มันอยู่ป่ะ ที่พี่โน้ตเค้าให้มันมาทำงานอะ(ถามแบบรนๆ มันดูชะงักไปนิด)
? : อ่อ อ๊อฟอะนะ(ผมก็พยักหน้า) อยู่หลังโกดังนู่น! เห็นว่าคุณโน้ตฝากมันให้ทำงานกับพี่เอี่ยมอะ แล้วคุณโน้ตก็เลือกฝากคนถูกด้วยนะ ใครๆก็รู้ว่าลุงเอี่ยมแกใช้งานคนยิ่งกว่าทาสอีก(ผมชะงักไปเลยครับ) แถมได้ยินว่าคุณโน้ตสั่งให้จัดหนักด้วยอะสิ สภาพตอนนี้ดูไม่ได้เลยวะ พวกเอ็งเป็นเพื่อนมันมาดูมันก็ดีแล้ว ให้มันย้ายไปทำงานที่อื่นเถอะวะ สงสารมันพวกข้าช่วยอะไรมันไม่ได้เลย มาจะพาไปแต่อย่าให้ใครเห็นนะเว้ย เดี๋ยวเค้าเอาไปฟ้องเสี่ยแล้วจะซวยกันหมด(พูดสะยาวเลยครับ แต่ก็ดีมันเป็นสิ่งที่ผมอยากได้ยินอยู่แล้ว ผมกับไอแบงค์ก็พยักหน้ารับครับ)

7 F4 }7 A  J0 W- W# P4 [
แล้วมันก็พาผมเข้าไปทางข้างๆก็ดังครับ เป็นซอกไม่เล็กมาก พี่มันก็คุยโม้ไปทั่วนั่นแหละครับ พี่คนนี้ชื่อเอก เป็นคนส่งของอะไรนั่นแหละ เค้าบอกว่าสงสารพี่อ๊อฟมัน ขนาดมันโดนรถชนมันยังต้องมาทำงานเลย ผมเบิกตากว้างเลยครับ แสดงว่าเรื่องมันโดนรถชนคือเรื่องจริง แล้วยังต้องมาทำงานหนักๆอีก ไม่พอ พี่เอกบอกว่าป๊าและพี่โน้ตไม่ได้มาดูพี่โน้ตเลยแม้แต่ครั้งเดียว แล้วยิ่งเสาร์อาทิตย์ยิ่งโดนหนัก ผมสะเทือนใจมากครับ.........
$ r8 y( Z5 J" x% x& I5 w- E) h: ]% [: y

) ^& i" y7 r. \8 r; ^พี่เอก : ดูเงียบๆนะ (แล้วมันก็หลีกให้ผมกับไอแบงค์ชะโงกหน้าไปดูครับ)….


! f* E# n. ]4 T8 t“เห้ย! ยกหันมันดีๆดิ้! ถ้าของหล่นมึงเจ็บตัวแน่!” เสียงใครไม่รู้แหกปากดังมาจากด้านในโกดังครับ แต่ไม่เห็นตัว...


สักพักพี่อ๊อฟเดินออกมาจากในโกดังครับ สภาพนี่ดูไม่จืดเลยครับ....
9 @/ O/ r- c7 n0 W3 v& z) b

3 [: I3 C" w$ `ตุบ! มันล้มลงครับเหมือนของที่ยกมันหนักอะ แล้วมีคนออกมาครับ.....

* }# B9 R, d& B& h9 m$ h9 J, |
พี่เอก : นั่นไงไอพี่เอี่ยมอะ!(พูดอย่างหมั่นไส้ ผมขอเรียกมันว่าไอเอี่ยมนะครับ ถึงแม้สภาพมันตอนนี้คือผมต้องเรียกมันว่าลุงแล้วก็เถอะ อาจจะไม่สุภาพนะครับ)
ไอเอี่ยม : ยกของภาษาอะไรของมึงห๊ะ! (ตะคอกสุดเสียง)…

$ C2 y3 c4 b- |+ P- O
“ตุบ!” ผมเบิกตากว้างเลยครับ ไอเอี่ยมเตะเข้าที่ท้องพี่อ๊อฟอย่างแรงเลยครับ พี่อ๊อฟจับท้องตัวเองแล้วนอนเอนไปมาเหมือนว่ามันจะเจ็บมากอะครับ....
5 ?# P7 {' C" k3 P' f
; {$ s% D0 _' U9 `
: @) X1 @" n3 M* f. }; Fแบงค์ : นท! ทำไมมันโดนแบบนั้นวะ!(ถามอย่างตกใจ)
ผม : เออนั่นแหละ!(พูดอย่างไม่พอใจ)
พี่เอก : เอ็งชื่ออะไรนะ(ถามผมอย่างสงสัย)
: j9 z7 `% W8 h. }0 t* Jผม : นท ครับ(พูดอย่างไม่สนใจ เพราะผมมองแต่พี่อ๊อฟครับตอนนี้เป็นห่วงมันมากเลยละ)
# m5 `- d* N3 l( l9 o

แล้วพี่อ๊อฟก็ค่อยๆลุกขึ้นครับ มันคงจะเจ็บไม่น้อยเลยอะ! แถมให้พี่อ๊อฟของผมทำงานหนักขนาดนั้นเนี่ยนะ ผมโกรธมากครับบอกตามตรง.....
* q, o6 y3 j: \+ B( ]0 U: ~8 Z
" k1 z% E% w3 j4 B1 i9 G  k
ผม : พี่เอก มันเป็นแบบนี้มานานรึยัง!(ถามอย่างไม่พอใจ)
& H. H7 l2 h% |+ E& j  \' o2 [พี่เอก : จะได้เดือนแล้วมั้ง! นี่ที่เห็นยังน้อยนะ ช่วงแรกๆโครตสงสาร แต่พวกข้าช่วยไรไม่ได้หรอก ไม่งั้นข้าก็โดนไล่ออกอะ ว่าแต่ชื่อเอ็งมันคุ้นๆนะ(พูดแบบไม่จริงจังนัก แล้วทำท่าคิด)
ผม : หึ! พี่เอก ออกไปช่วยเพื่อนผมหน่อยสิ แล้วผมจะบอกให้ป๊าเพิ่มเงินเดือนให้พี่เลย!(พูดอย่างจริงจัง มันก็มองผมแบบตกใจไปนิด)
7 K. R! `/ V3 n& Z/ ^พี่เอก : นะ นี่เป็นใครกันแน่เนี่ย!(ถามอย่างตกใจ)
5 @* j7 p! f* }0 u* X. qผม : เป็นน้องชายของพี่โน้ตยังไงละ! แล้วไอคนที่ถูกใช้งานอย่างทาสนั้นก็เพื่อนผม! ไปช่วยเค้าแล้วก็ห้ามบอกว่าผมสั่ง ไปเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผมจะไล่พี่ออกเอง!(พูดแบบบังคับสุดๆ เค้าดูเลิกลั่กไปหน่อยครับ)
พี่เอก : จะ จริงหรอวะ(ถามอย่างไม่แน่ใจ)
$ ?- u! o7 U' O! a/ M- P9 \# c4 u) j4 N8 Rผม : ก็ดูนี่สะ!(ผมเอาโทรศัพท์มาเปิดรูปครอบครัวของผมให้มันดู มันกลืนน้ำลายเลยครับ)
พี่เอก : คะ ครับๆ เมื่อตะกี้ที่พูดจาไม่เพราะด้วย ผมขอโทษด้วยนะครับ(รีบก้มหัวอย่างเร็วเลยครับ)
ผม : ไม่ต้องขอโทษ ไปช่วยเค้าสะ!(แล้วมันก็วิ่งออกไปช่วยพี่อ๊อฟครับ ผมก็ชะเง้อมองไอแบงค์ก็ด้วย)
แบงค์ : มึงออกไปช่วยจะง่ายกว่ามั้ย ไปบังคับเค้าทำไมวะ(ถามอย่างสงสัย)
% }, I0 x) B3 D( B0 Nผม : กูออกไปแน่!..(พูดอย่างไม่พอใจ)
" H0 y' S  a- {/ s
- t& P- X' M, [% ?' W, g+ }6 W
) S2 `' D+ M2 _2 G# l$ f; Cผมกับไอแบงค์ก็ชะเง้อมองกันไปครับ พี่อ๊อฟกำลังยกของอย่างทุลักทุเลเลยละมันคงจะเจ็บมากเลยละครับ ไอเอี่ยมมันทำเกินไปมากผมบอกตามตรงครับ มันไม่มีความจำเป็นพอที่จะต้องทำกันถึงขนาดนี้ และพี่อ๊อฟไม่ควรมาเจออะไรแบบนี้ครับ แต่พี่อ๊อฟก็เจอมานานและหนักมากแล้วด้วย คงทรมานน่าดูเลยละ.....
4 u8 `- \4 J' R% ?7 ]# b

$ d, l* p9 a  W& S# Gไอเอี่ยม : ไอเอก! ใครให้มึงไปยุ่งกับมัน!(ตะหวาดจนทุกคนสะดุ้งเลยครับ)
, z7 x8 k! f, x; Q$ a3 Mพี่เอก : นะ น้องเค้าเจ็บมือหมดแล้วนะพี่(พูดอย่างกลัวๆ)
( m* ]7 i1 j4 B) Oไอเอี่ยม : กูบอกห้ามใครมายุ่งไง! ไปทำอย่างอื่นเลย! หรือจะให้กูบอกคุณโน้ตว่ามึงมาเสือก!(ตะคอกจนทั้งพี่เอกพี่อ๊อฟสะดุ้งเลยครับ พี่เอกลังเลนิดหน่อย)
, U8 c: ?& f+ X6 lแบงค์ : ไอนทมึงออกไปเถอะวะ กูสงสารผัวเก่ามึงแล้ววะ นี่ถ้ากูได้มึงเป็นแฟนแล้วเลิกกับมันกูจะเจอแบบนี้มั้ยวะ(ถามอย่างกลัวๆ)
ผม : เอออะสิ(บอกปัดๆไปแบบรำคานครับ)


ผมก็ยืนรออีกสักพักมีคนมาตามพี่เอกไปครับ ก่อนพี่เค้าไปพี่เค้าก็หันมาทางผมส่งซิกให้ประมานว่าขอโทษด้วยไรทำนองนั้นอะครับ พี่อ๊อฟก็ก้มหน้าก้มตาทำไป มันใส่เสื้อคลุมกันเปื้อนนั้นแหละครับ ดูแล้วคงจะสกปรกมากเลยละ เหงื่อมันเต็มตัวเลยครับ หัวก็เปียก เห็นแล้วแบบ ทำใจไม่ได้บอกตามตรงครับสะเทือนใจมาก.....

; T2 \" ?9 n$ L' ]  q' g  W
“ตุบ!” พี่อ๊อฟล้มลงอีกแล้วครับ


/ W' E7 C: J9 _; Y" _ไอเอี่ยม : อ่อนแอนักนะมึงนะ!(ตะคอกเสียงดัง)…
แบงค์ : ลุงแม่ง! ทำเกินไปป่าววะไอนท! ทำไรสักอย่างดิวะ เดี๋ยวมันก็ตายหรอก!(พูดอย่างกังวล)
ผม : เออๆ รอดูอีกแปปนะ(ผมรอจังหวะเพราะตอนนี้พี่อ๊อฟมันยังไม่โดนอะไรแค่โดนด่า)
8 j. s4 @' ]# {, Y7 Fไอเอี่ยม : จะดูอะไรกัน ยกๆไปสิ!(ตะโกนกลับเข้าไปด้านในโกดังครับ แสดงว่ามีคนอยู่ด้านใน) มึงอีก เลิกสำอออยแล้วให้มันเร็วๆหน่อย!(หันไปด่าพี่อ๊อฟครับ)
9 C+ Q# @$ ]" u$ Yผม : กูควรออกไปรึเปล่าวะ(ถามอย่างไม่แน่ใจ)
: K1 E* O/ S  B' Z) K, bแบงค์ : มึงใจร้ายกว่าที่กูคิดนะ(พูดนิ่งๆ) ถ้าไม่ออกไปช่วยมึงก็กลับเถอะ ไหนๆก็เห็นแล้วนี่(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)


& t% N* T! U4 G7 p+ g# I“ตุบๆ!”ผมหันไปมอง ไอเอี่ยมมันกระชากคอเสื้อพี่อ๊อฟแล้วต่อยเข้าที่หน้าพี่อ๊อฟอย่างแรงเลยครับ ผมทนไม่ไหวแล้ว ผมเดินอออกไปเลย ไอเอี่ยมมันยืนหันหลังมาทางผมไง มันเลยเลยไม่เห็นผมอะ ไอแบงค์ก็ตามมาครับ.....
* z( t) }+ {# [2 x( g2 g7 [- x
, j1 K. K3 L4 U" r0 q
& u4 [8 h3 h3 {$ v- _ผม : หยุดเดี๋ยวนี้นะ!(ผมพูดเสียงอย่างดังปนไม่พอใจหนักมาก)
7 e# d# b6 ]* I' z# H- E  m% w
7 C1 a' y/ C# f6 T% q
  v; `9 |) P' E( S0 R8 _ไอลุงเอี่ยมมันก็หันมามองผมครับ คนงานในโกดังก็เริ่มหันมามองแล้ว บางคนก็ออกมายืนดูเลยครับ......

7 m1 A6 N% F7 ^- r
3 X, L! D+ ~4 v$ L8 ^1 Y' k, V& Jไอเอี่ยม : มึงเป็นใครวะ!(มองผมตาขวางพร้อมกับตะคอกเสียงดังครับ)
- \- f- Z3 |; a. j1 C. Y
/ e8 r( F+ W- q3 a
6 {- k% j" s) z( D" s1 uตุบ! มันผลั่กพี่อ๊อฟลงกับพื้น พี่อ๊อฟดูจะไม่ไหวเอาสะเลยนะครับ....


ผม : อยากรู้จริงๆหรอว่ากูเป็นใคร!(พูดกดเสียงอย่างไม่พอใจ)
ไอเอี่ยม : มึงอย่ามาเล่นลิ้นไอเด็กเหี้ย!(กระชากคอเสื้อผมครับ)
9 J* \! M; q% f4 Y3 tแบงค์ : เห้ย! อยะ...
ผม : ปล่อยมันแบงค์ มึงไปดูพี่อ๊อฟดิ!(ตอนแรกมันทำไม่ยอม แต่ผมใช้สายตาบังคับมันครับมันก็ไปดูพี่อ๊อฟ)..
ไอเอี่ยม : หึ! เพื่อนมึงมาทำงาน! ก็ต้องทำงานให้คุ้มค่าจ้าง พวกมึงมาเสือกอะไร! ผลั่ก!(ตะคอกเสียงอย่างดัง แล้วผลักผมให้ถอยห่างมัน ผมก็เซไปหน่อย)
ผม : หึ! กูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่ามึงทำงานคุ้มค่าจ้างมั้ย!(ผมมองมันตาขวางเลยครับ)
' E# r0 G* |5 D7 Y5 dพี่อ๊อฟ : นท อย่าเลย(พูดเสียงเบาๆ ผมมองมันนิ่งๆครับ)
ผม : มึงทำตำแหน่งอะไร บอกมาสิ(ถามมันนิ่งๆ)
$ _% O' I( Q( J* ]1 F  h( oลุงเอี่ยม : หึ! เป็นเด็กเป็นเล็กมามึงกูกับผู้ใหญ่ ปากดีนักนะมึง!(พูดกดเสียงอย่างหมดความอดทน)
ผม : มันก็เรื่องของกู! กูจะพูดแบบนี้มึงจะทำไม แล้วก็จำใส่สมองมึงด้วย ว่ากูไม่เคยมองเป็นผู้ใหญ่! มึงทำกับพี่อ๊อฟได้ยังไง ห๊ะ! (ถามมันแบบโมโหสุดขีดเลยครับ)
ลุงเอี่ยม : หึ! ก็แค่เด็กจนๆ กูจะใช้งานมันยังไงก็ได้!(คือผมโกรธไอเวรนี่แม่งสุดขีดแล้วครับ)
  G* I. ]7 i  g: x: gผม : หึ! มึงรวยมากใช้มั้ย! ห๊ะ!(ผมกำหมัดแน่นเลยครับ)
4 Y0 J9 c' Z) v! T$ b

ผลั่ก! ไอแบงค์ลุกขึ้นปล่อยหมัดใส่หน้าไอลุงเอี่ยมนั่นอย่างแรงเลยครับ เสไปเลยครับ......


ผม : พอเลยไอแบงค์(หันไปบอกไอแบงค์นิ่งๆ) พี่อ๊อฟเป็นอะไรมั้ย(ถามมันอย่างเป็นห่วง)
ไอเอี่ยม : มึง!(มันหยิบเศษเหล็กแถวนั้นมาครับ)


0 P. R2 M. _. f) d9 o' G: R2 Qพรึ่บ! ตุบ! “อัก!” มันจะเอามาตีไอแบงค์ครับ ไอแบงค์หลบได้แล้วก็ถีบไอลุงเอี่ยมจนล้มหน้าคว่ำไปเลยครับ....
4 I0 I" i: L7 N7 I

3 u5 h& `* s9 g5 E' p/ a( }# I“ว้าย! น้องนท!” ทุกคนหันไปมอง พี่หนูดี เป็นพี่เลขาที่ชอบมาเช็คของแทนป๊าครับ....
. ?8 T) [5 s9 b

ผม : พี่หนูดี ไปเรียกป๊ากับพี่โน้ตมาเดี๋ยวนี้เลยนะครับ!(ตะโกนสั่งด้วยเสียงที่เข้มๆ พี่หนูดีเค้าก็พยักหน้าแล้วรีบวิ่งกลับไปครับ)
ไอเอี่ยม : หะ! แค่กๆ! (มันลุกขึ้นมาครับ ปากแตกด้วย หน้าก็ถลอกครับ)

* h  N+ S. t$ ~& |0 G
คือคนงานที่ยืนมองมันคงจะสะใจไม่น้อยครับ เพราะเค้ามองมันแล้วยิ้มอย่างสะใจไม่มีใครช่วยอะครับพูดง่ายๆ.....
& z* F3 [' k' c1 f* D+ q! I

9 {% k6 ~* [3 S2 I7 _ผม/แบงค์: เห้ย!! (ผมถอดเสื้อกันเปื้อนออกให้พี่อ๊อฟ แล้วก็ปลดกระดุมเสื้อนักเรียนออกให้พี่อ๊อฟเพื่อระบายความร้อนให้มัน แต่สิ่งที่ผมกับไอแบงค์เห็นคือ หน้าท้องมันช้ำมาก ช้ำแบบม่วงเขียวเลยอะครับเป็นวงใหญ่ๆเลยอะ)….
9 G2 L; J. I- ?7 q. jผม : ไหวมั้ยเนี่ย!(ถามอย่างตกใจครับ)
แบงค์ : หนักเลยนท! เอาไงเนี่ย!(มันก็คงตกใจไม่น้อยเลยครับ)
พี่อ๊อฟ : ไม่เป็นไรกูทนได้นท แค่นี้เอง(ยิ้มอ่อนๆ แต่หน้ามันไม่ไหวแล้วครับ)
* A& D5 x+ m0 C% a5 p; @ไอเอี่ยม : พวกมึง! (ยังไม่จบไง)
% |4 m0 c0 o% v' I% l6 R6 U- Hผม : ไอแบงค์ จัดมันให้หนักไปเลย เอาเท่าที่มึงอยากระบายเลย!(พูดแบบโกรธแค้นมากครับ โกรธจน ผมหมดคำพูดจริงๆครับ ไม่ไหวแล้วจริงๆ)
& b+ O+ k3 F& {2 _4 A* \  yพี่อ๊อฟ : นท มันจะดีหรอวะ จะกลายเป็นเรื่องใหญ่นะ(พูดแบบอ่อนแรง)…
ผม : มะ....


“อะไรกัน!” เสียงเข้มมาแต่ไกลครับ ป๊าไง เดินมากับพี่โน้ต พอเห็นผมตกใจไม่น้อยเลยครับ.......
+ d! |' s7 e+ @; n

ป๊า : นะ นท! มาอยู่อะไรที่นี่!(พูดเสียงดังแล้วเดินมาหาผม)
ผม : ป๊านั่นแหละ! ทำอะไร! ดูพี่อ๊อฟด้วย!(พูดตะคอกอย่างไม่พอใจ)

, K% @7 l% }' t2 q
  A7 C: p0 @/ P1 Bทั้งสองเห็นสภาพแล้วคือก็ตกใจไม่น้อยเลยครับ มันหนักจริงๆอะครับ ส่วนไอแบงค์ก็กระทืบไอเอี่ยมอยู่ครับ......


7 V7 j0 K/ y, @3 uพี่อ๊อฟ : ไม่เป็นไรจริงๆ เดี๋ยวจะรีบทำให้เสร็จนะครับป๊า อีก2วันเอง(พูดแล้วจะลุกขึ้นผมก็กดตัวมันไว้)
ผม : นทไม่คิดเลยว่าป๊าจะใจร้ายขนาดนี้(น้ำตาไหลลงมาครับ)
ป๊า : ไหนใครบอกฉันได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น!(ตะคอกสุดเสียงเลยครับ)
& w$ b, ~% v0 _% {& e
+ M; N1 f- Y* i" m# s1 O
คนงานก็เริ่มสะดุ้งกันเป็นพักๆ ผมก็บอกให้ไอแบงค์หยุดแล้วมันก็เดินมาหาผมครับ.......
6 {, J% ]) M7 A6 A

ผม : ป๊า นทไม่ยอมแน่นอน และ ไอนี่!(ชี้ไปที่ไอเอี่ยม)นทจะเอาเรื่องมันให้ถึงที่สุด! มันจะตีนทไม่พอหาว่านทเป็นเด็กเหี้ยอีก! นทไม่คิดว่าป๊าจะมีคนแบบนี้เป็นลูกน้องอะ! (ป๊าก็มองผมนิ่งๆครับ)
4 a5 a% R4 M5 |! d" Jป๊า : พาอ๊อฟไปพัก แล้วเดี๋ยวออกมาหาป๊า(พูดอย่างอ่อนโยนครับ)
6 @7 A: l4 k" M

ผมกับแบงค์ก็พยุงพี่อ๊อฟ พากันไปข้างในอ๊อฟฟิซครับ ในอ๊อฟฟิซมีห้องพักอยู่เป็นห้องเล็กๆ2ห้องเอาไว้วันไหนงานป๊ายุ่งจะได้นอนได้เลย ผมก็พาพี่อ๊อฟไปอาบน้ำครับ ผมต้องได้อาบน้ำให้มันเลยอะครับ มือไม้มันอ่อนไปหมด ตัวมีแต่รอยช้ำ อาบเสร็จผมก็ช่วยมันแต่งตัวเอาเสื้อผ้ารำรองของป๊านั่นแหละครับ ไอแบงค์ก็นั่งรออยู่ที่เตียงนั่นแหละ พออกมาผมก็ทายาให้มันแล้วให้มันกินเกลือแร่ กินยาแล้วให้มันนอนพักครับ มันก็ล้มตัวนอนอย่างอ่อนล้านั้นแหละครับ.......

/ O* `$ C! I$ M6 s' [4 ^# T
พี่อ๊อฟ : มึงทำแบบนี้มันไม่ดีนะนท(พูดแบบอ่อนล้าอะ)
ผม : ดูสภาพตัวเองสะด้วย!(พูดอย่างไม่พอใจ)
! w, z3 U8 u0 z9 Nแบงค์ : เออ! นอนพักไปเลยพี่อะ!(บอกอย่างเป็นห่วง)
- A) B5 I: C; M: Y# M* X+ K7 q  O7 ^

ผมก็เปิดแอร์ปรับอะไรให้มันแล้วก็วางน้ำอะไรไว้ให้ครับ ห่มผ้าให้มันแล้วผมกับแบงค์ก็พากันเดินกลับไปหาป๊าครับ.....
( c" V7 I5 ^; p. L( p
& W1 Z, O0 w0 n" D* i: z0 Cแบงค์ : คือโหดจริงๆวะ(พูดนิ่งๆ)
9 `% m' D$ T) E! O' J9 }ผม : เออ ทำได้ยังไงวะ(พูดอย่างไม่พอใจ)
+ C6 k& ?1 B  M4 Z2 a& pแบงค์ : มึงมันใจกล้าดีวะ รู้ว่าสู้เค้าไม่ได้ก็ยังจะพูดแบบนั้นไป(พูดแล้วให้มามองผมยิ้มๆ)
ผม : เป็นมึงมึงทนได้หรอวะ! กูไม่ยอมเด็ดขาดสู้ไม่ได้กูก็จะสู้ขาดใจดิ้นอะบอกตรง!(พูดอย่างโกรธแค้น)
9 |% j0 Z( W3 b9 i

# Z+ {3 @; S* V4 @แล้วก็คุยกันไปจนเดินไปถึงที่หลังโกดังอะครับ! คนงานคนอื่นๆก็ทยอยไปทำงานแล้ว คนที่เห็นเหตุการณ์อะไรก็เล่าครับ ไอเอี่ยมก็นั่งกับพื้นไปครับ ก้มหน้าก้มตา ผมก็มองมันเขม่งเลยละ…..
# c- L& W% o; }3 m, @5 Y

0 D" v( O' v: U7 Y4 a# Q; B9 Dผม : ก้มหน้าทำไม!(ผมพูดกดเสียง แล้วดึงผมที่มีน้อยนิดบนหัวมันให้มันเงยหน้าขึ้นมาครับ)
( d5 s  W' _3 `9 |# U' ]% u' Q" Aป๊า : นท!(เรียกผมแล้วเข้ามาดึงครับ)
. F* A$ T0 J) G) ^ผม : ทำไมละป๊า!!(พูดอย่างไม่พอใจ)
ป๊า : ทำตัวดีๆ (เตือนผมเบาๆ)
ผม : นทจะฟ้องแม่!(พูดเสร็จแล้วก็เดินไปยืนข้างไอแบงค์ครับ ป๊าทำหน้าหนักใจนิดหน่อยแล้วก็หันไปพูดกับคนงานต่อ)


ผมกับไอแบงค์ก็ยืนคุยกันไป ส่วนมากผมจะด่าไอลุงเอี่ยมมากกว่าครับ เป็นคำด่าที่ต่ำตมจริงๆครับ ผมขอไม่พูดเนอะ เพราะมีมันคนเดียวเลยที่ทำให้ความสุภาพของผมหายไปอะผมบอกตามตรงไม่ไหวทนครับ(ถึงจะไม่สุภาพเท่าไหร่อยู่แล้วก็เถอะนะ)........
' I. {, J  ^( C

( G% y7 M! P. p: l“ไงครับ” ผมหันไปดู พี่เอกนั่นเอง ผมก็ยิ้มให้นิดหน่อย....

% w, c5 _% x7 a) K
& b3 u6 D% o6 uพี่เอก : เมื่อกี้ถึงคิวพี่ไปส่งของต้องขอโทษด้วยนะครับ(พูดอย่างอ่อนน้อม)
ผม : ครับ(ยิ้ม) พี่ไปเล่าให้ป๊าฟังเลยว่าไอเปรตนี่มันทำอะไรกับพี่อ๊อฟบ้าง(พูดอย่างไม่พอใจ พูดกะให้มันได้ยินอะครับ)
3 ~$ Z& D: d" M1 z- n! gพี่โน้ต : นท (เดินมาสะกิดผมครับ ผมก็หันไปมองหน้าพี่โน้ตนิ่งๆ) พะ พี่...(ทำหน้าสำนึกผิดด)
/ L1 Q9 D# i% W) h# c$ ?ผม : พี่โน้ตใจร้ายที่สุดเลยอะ นทไม่คิดเลยนะ(พูดแบบเศร้าๆ พี่โน้ตจับมือผมครับ แล้วทำหน้ารนๆ)
พี่โน้ต : ไม่ใช่นะนท พี่ไม่ได้เป็นคนทำนะ พี่ไม่คิดเลยว่าเค้าจะทำกับอ๊อฟขนาดนั้นอะ(พูดอย่างสำนึกผิด)
ผม : พี่ซ้อมพี่อ๊อฟด้วย(พูดนิ่งๆ พี่โน้ตชะงักไปเลยครับ) ใจร้ายมากเลยนะ(พูดแล้วมองอย่างผิดหวัง)

% D( F3 o, L' L5 \' S2 ^( X
! S$ X' K* [- n, q7 N4 e. a' rหมับ! พี่โน้ตดึงผมไปกอดครับ ผมก็ไม่ขัดขืนอะไร แค่ผิดหวังนิดหน่อยที่พี่โน้ตจะดูรุนแรงและใจร้ายไป....

$ L1 v4 Y8 _+ @' S; k) p5 |4 F& s  g
% _% ~/ J" E) g' sพี่โน้ต : นท พี่ขอโทษนะ ขอโทษที่ดูใจร้ายไป แต่ที่พี่ทำเพราะพี่ไม่ต้องการให้มันมายุ่งกับนทอีก บลาๆๆๆๆๆๆๆ(พูดไปครับ แล้วก็กอดผมแน่นเลยละ ผมก็ฟังข้อแก้ตัวที่มันก็พอมีเหตุผลอยู่บ้าง…..) นทเจ็บตรงไหนรึเปล่า(ผละออกมาสำรวจร่างกายผม)
แบงค์ : มันไม่โดนอะไรหรอกครับพี่ แค่โดนกระชากคอเสื้อแล้วก็โดนผลั่ก แต่ที่เจ็บจริงๆน่าจะเจ็บใจมากกว่าที่ไอลุงนี่พูดจาเลวๆใส่นทมันอะ(ตอบแทนผมได้...เอ่อ ได้ดีเลยนะ)
พี่โน้ต : นี่ใครอะนท(ถามนิ่งๆ)
# \/ \  X7 D! X3 T- vผม : เพื่อนที่โรงเรียน มันมาส่งนท(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
พี่โน้ต : ดีนะไม่เป็นอะไร(พูดอย่างเป็นห่วง)
ผม : นทไม่ยอมนะพี่โน้ต เค้าไม่เหมาะสมที่จะเป็นพนักงานที่นี่เลย(พูดอย่างไม่ยอม)
8 d1 G0 ?& {4 T! p* ^ไอเอี่ยม : คุณโน้ต ผมทำตามหน้าที่เท่านั้น อีกอย่างผมก็ไม่รู้จริงๆว่านี่คือคุณนท...(พูดแล้วไม่กล้ามองหน้าผม)
พี่โน้ต : ลุงครับ หน้าแทบไม่ต่างกันเลยนะ(พูดนิ่งๆ)
% _+ N% I& h2 _ผม : ไม่ต้องมากระแดะเรียกคุณตอนนี้หรอกมันไม่ทันแล้ว!(พูดอย่างไม่พอใจ)
; j0 N8 F' t1 E3 S" Lแบงค์ : ตอแหลเก่งชิป! กูว่าไอลุงนี่แม่งขี้ประจบชัวร์เลยดูจากวิธีการทำงานของแม่งอะ(หันมากระซิปผม)
/ h- o  ?  M- k# Y" w2 Cผม : มันก็คงเป็นอย่างนั้นแหละ! ชอบเลียแข้งเลียขา เหมือนตัวอะไรนะ(ถามไอแบงค์อย่างหมั่นไส้)
: N9 r6 K2 w$ Uแบงค์ : ใช่ที่มันมีสี่ขาชอบลากไก่ไปแดกในน้ำป่าววะ(ผมถึงกับหลุดขำออกมาครับ)
ผม : 5555 คงงั้นมั้ง(พูดอย่างสะใจ)
* g7 q' a0 W- A! s" d0 C% gพี่โน้ต : เฮ้อ!(เอามือกุมขมับครับ)
8 ~% g" E& _2 fผม : อ้อ!(ก้มหน้ามองไอลุงเอี่ยม) แล้วก็จำอะไรไว้อย่างนึงนะ พี่อ๊อฟนะ บ้านเค้ารวยกว่ามึงเป็นพันเท่า! อีกอย่างนะ ถึงคนเค้าจะจนยังไงมึงก็ไม่ควรไปดูถูกเค้าหรอก! เพราะมึงก็คงไม่ได้ดีอะไรไปกว่าคนที่มึงดูถูกหรอก! (พูดด้วยเสียงที่ดังพอควรครับ!)
0 e3 }+ r! H' r4 Rป๊า : เฮ้อ!(เดินมาทางผมครับ ตอนนี้คนอื่นๆเดินไปทำงานกันแล้วครับ) เอาไงดีละเนี่ย(หันไปถามพี่โน้ตอย่างหนักใจ)


แล้วผมก็เดินไปอีกทางครับให้เค้าคุยกันไปเพราะถ้าผมอยู่ผมคงไม่ใจเย็นพอแน่ๆ ไอแบงค์ก็ตามมา.....

# ?; Y0 h8 r8 c! R5 z% [
ผม : แบงค์ ขอโทษนะเว้ยที่พามาเจอเรื่องแย่ๆอะ มึงไม่บาทเจ็บอะไรใช่ป่าววะ(ถ้าแล้วก็สำรวจร่างกายมัน)
แบงค์ : กูเก่งจะตาย ไม่โดนเลยแม้แต่นิด ไอลุงนั่นกระจอกจะตาย(ทำหน้าอวดเก่งสะไม่มี)
* V6 Z. r$ V; w; l; Pผม : จ้าๆ ไหนเอามืออะไรมาดู เจ็บป่าววะ(ถามเพราะเห็นมันแดงๆ)
แบงค์ : ไม่วะ แค่เป็นรอยไม่เป็นไร(ยิ้ม)
ผม : ไว้กูจะตอบแทนนะ ขอบคุณจริงๆมึง(พูดอย่างจริงใจ)
แบงค์ : เรื่องตอบแทนมันแน่อยู่แล้ว (ยักคิ้วหล่อๆ)
ผม : นี่ก็เย็นมากแล้วนะ มึงจะกลับเลยมั้ย(ถามอย่างเป็นห่วง)
แบงค์ : ไล่?(ทำหน้านิ่งๆ)
/ Y$ x3 V- {, Q$ v. bผม : ป่าว! เดี๋ยวจะพาพี่อ๊อฟไปหาหมออีก มึงจะไปด้วยมั้ยละ(ถามอย่างสงสัย มันก็พยักหน้า) เพื่อ?!(ถามอย่างตกใจ) มึงจะมาตามกูเพื่ออะไร!(งงจริง)
แบงค์ : ทำให้ป๊ามึงประทับใจไง(ยิ้มเขินๆ)
ผม : อย่ามาไอแบงค์ มึงชักจะร้ายไปแล้วนะ!(พูดอย่างไม่ยอม)


แล้วมันก็พูดแหย่ผมต่อไปนั่นแหละครับ สักพักป๊าก็พาผมไปหาพี่อ๊อฟ โดยไอลุงนั่นก็....ไม่รู้สิครับ จะพูดยังไงดีมันอาจจะรุนแรงแต่นั่นคือคำสั่งของพี่โน้ต มันก็เลยทำอะไรลุงมันไม่ได้มาก จะผิดจริงๆก็ทำเกินกว่าเหตุไปเท่านั้น และเรื่องผมลุงมันก็ไม่รู้จริงๆ ไม่มีใครรู้เลยละในหมู่คนงานอะ และอย่างที่บอกน้อยมากที่ผมจะเข้ามาเดินแถวโกดังนี่ และไอที่เคยมามันก็นานมาแล้วด้วย แต่ลุงมันก็ต้องได้รับโทษแน่นอนครับ ผมก็ไม่ยุ่งมากเพราะนี่ก็บริษัทป๊า เดี๋ยวมันจะเสียหายไปหมด คนงานคนอื่นๆเค้าจะคิดยังไง เพราะมันเป็นคำสั่งของพี่โน้ตไงถ้าทำตามคำสั่งแล้วผิด อย่างนี้ก็คงไม่มีใครอยากทำงานอะจริงมั้ยครับ ผมพยายามเข้าใจครับ มันอาจจะดูยาก แต่จะทำยังไงได้ละครับ เฮ้อ!....
, k! ?* a) }9 n) u9 Y

0 \8 |3 ~& V# ?  A" H& M7 G; Q) M  Jผม : พาพี่อ๊อฟไปหาหมอเดี๋ยวนี้เลยนะป๊า!(ตอนนี้เราเดินกลับมาในอ๊อฟฟิซแล้ว และพี่อ๊อฟก็หลับไปแล้วด้วย สภาพดูไม่ได้เลยครับ)
ป๊า : รู้แล้วๆ เฮ้อ!(ถอนหายใจอย่างเครียดๆแล้วออกไปโทรศัพท์ครับ)
แบงค์ : จะรอดมั้ยวะ สภาพแม่ง(พูดอย่างกลัวๆ)
ผม : ปากมึงนี่นะ!(พูดอย่างโมโห)
พี่โน้ต : นท คือพี่...(ผมก็มองพี่โน้ตนิ่งๆครับ) พี่ไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นแบบนี้นะนท(พูดอย่างกังวล)
5 v/ e: b+ D1 ], s4 R- J7 _ผม : นทรู้ พี่โน้ตไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้น แต่พี่โน้ตแค่อาจจะคิดไม่ถึง ว่ามีคนงานที่ใจร้ายขนาดนั้นอยู่ที่นี่(พูดแบบไม่จริงจังนักแล้วก็นั่งลงข้างๆพี่อ๊อฟครับ มันขยับตัวนิดหน่อย น่าจะเพราะเจ็บมันเบ้หน้าไปนิดครับ เห็นแล้วรู้สึกสะเทือนใจมาก ร้อนผ่าวที่ขอบตาไปหมดครับ)
4 m3 }7 b) p, hแบงค์ : ไม่เอาน่านท ไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้หรอก พี่ก็ใจเย็นๆนะครับ(ผมมองไปทางมัน มีจับแขนพี่โน้ต พูดอย่างอ่อนโยน เล่นละครเก่งนักนะ เห็นแล้วหมั่นไส้จริงๆอะ)
ผม : เยอะ!(ไอแบงค์มันก็ยักคิ้วกวนๆครับ)
6 e7 [! l! n; d& m4 U
: w: n0 h  u1 ]- _1 t
สักพักป๊าก็เข้ามา แล้วก็ให้พี่โน้ตกับไอแบงค์ช่วยประคองไปครับ โดยปลุกให้พี่อ๊อฟตื่นก่อน มันก็งัวเงียหนักมากเลยละครับ ก็พากันไปที่รถ ไอแบงค์ก็ขับมอไซค์ตามไปครับ ผมก็นั่งหลังกับพี่อ๊อฟ เป็นว่าป๊าโทรถามอาหมอไง ว่าอาการแบบนี้ต้องเรียกรถโรงบาลมั้ย อาหมอบอกว่ายังไงก็รีบพามาเลยดีกว่า ป๊าก็พามันไปครับ พอไปถึงก็มีบุรุษพยาบาลอะไรยืนรออยู่แล้วครับ เค้าก็มาช่วยเอามันขึ้นเตียง ผมก็โทรหาพ่อพี่อ๊อฟครับ พอเค้ารู้เค้าก็ค่อนข้างตกใจมากเลยละ เดี๋ยวก็คงตามมาแล้วละครับ วุ่นวายไปหมด ฝ่ายพ่อแม่พี่อ๊อฟเค้าจะพอใจมั้ยละ ทำกับลูกเค้าเกือบตายเนี่ย!....
* O' F; R2 Q. k2 m5 @6 j6 v6 |

ผม : ไอแบงค์ มึงก็ตามมาจริงๆเนอะ(หันไปถามมันที่มานั่งหน้าสล่อนข้างๆผมเนี่ย)
แบงค์ : เอาน่า กูอยากมา(ยิ้ม)
7 r5 S4 g& s. Y. Z" G. }0 h  K2 a: Q
' B# L: Y6 q( q7 l, ~. F  B' q
$ i2 ^! G9 p* m" ^. w% O5 Rตอนนี้เรานั่งกันอยู่หน้าห้องฉุกเฉินครับนั่งรออาหมอออกมากัน ผมรำคานไอแบงค์เหลือเกินครับ ผมก็ฟังมันงุ้งงิ้งๆอยู่ข้างหูผมเนี่ยแหละ สักพักไอสิงโตมาครับ ผมตกใจไปนิด มันรู้ได้อย่างไร มันก็เดินมานั่งข้างๆผมอีกข้าง....
  ^, Z7 O. V( o# Z8 o+ F1 _0 \/ T0 ^7 ^

ผม : มาได้ไงวะ(ถามอย่างสงสัย)
8 i# f8 }& T* d3 `: U8 bสิงโต : ป๊าโทรไปหาพ่ออะดิ เห็นว่าจะปรึกษาเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วพ่อก็โทรมาถามกูกูไม่รู้เลย กูเลยรีบมาหามึงเลยเนี่ย(ทำหน้าเหนื่อยๆ มันไปเที่ยวมาแหง่ๆ เพราะยังไม่ได้เปลี่ยนชุดเลย) อาการหนักเลยหรอวะ(ผมก็พยักหน้าครับ) แล้วใครวะ(ชี้ไปทางไอแบงค์)
ผม : อ้อ นี่ไอบะ...
แบงค์ : แฟนใหม่นท(ทำหน้ากวนตีน ไอสิงโตคือทำหน้าไม่พอใจหนักมาก)
  h+ h; u+ f* U- _2 y- Qผม : ส้นตีนไอแบงค์ กวนตีนนักมึงอะ!(พูดอย่างไม่จริงจังนัก)
, E( O3 l4 H8 X( R( q2 m/ F0 x3 oสิงโต : อะไรยังไงไอนท(มองอย่างไม่พอใจ ไอแบงค์ก็ทำหน้ากวนตีน)
" t, O& K; N6 s2 X- v# R4 Pผม : เชื่อมันมึงก็โง่ละ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ ไอสิงโตก็ทำหน้าคิดนิดหน่อยแล้วก็พยักหน้าครับ) แล้วมึงไปไหนมาวะ(ถามอย่างสงสัย)
1 n: a; N! o) ?/ U; b: Hสิงโต : ไปทำงานกลุ่มมาอะดิ(ยิ้ม) มือหายดียังวะ(จับมือข้างซ้ายผมไปดู) เอ้อ! เกือบหายแล้วเหลือแต่รอย เดี๋ยวกูซื้อยาทารอยแผลเป็นให้(พูดอย่างใจดี)
0 W  O( f( U2 t' ~! L* rแบงค์ : กูก็จะซื้อให้นะ(พูดขึ้นมาแล้วมองไปทางไอสิงโตแบบไม่พอใจ ผมเริ่มอึดอัดแล้วไง ไอสิงโตก็มองไอแบงค์นิดหน่อย)
ผม : อะ เอ่อ...
$ J$ I& l% J  e8 T& iสิงโต : นท มึงจะนอนเฝ้ามันป่าว(ถามอย่างสงสัย ไม่สนใจไอแบงค์ครับ)
% ]2 `8 o4 l' J) `% Fแบงค์ : แล้วยุ่งไรว้า(พูดขึ้นมาลอยๆแนวหาเรื่อง นิสัยจิ๊กโก๋มันกำเริบแล้วไง ไอสิงโตเริ่มไม่พอใจแล้วครับ)
ผม : ไม่รู้ รอพ่อแม่แล้วก็พี่อิฐมาอะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
สิงโต : อืมๆ มึงโอเคใช่ป่าว(จับมือผม)
8 `8 L8 @  e0 n9 r% I  ^แบงค์ : เฮ้อ!(จับมือผมอีกข้าง เอาแล้วไง ไอแบงค์มันกวนตีนจริงๆนะครับ)
. ~6 I/ i. d0 o6 i" [สิงโต : มึงอย่ากวนตีนได้ป่าววะ(พูดนิ่งๆไปทางไอแบงค์)
0 W. H( E, S: eแบงค์ : มึงจะเอาหรอวะ!(พูดกดเสียงอย่างหาเรื่อง ไอสิงโตมันจะลุกแล้วครับผมดึงมันไว้)
$ j( ^( o& j3 s( ^( Q* X* \ผม : หยุดเลย มึงทั้งสองคนอะ! ไอแบงค์มึงอย่าหาเรื่องได้ป่าววะ(หันไปบอกอย่างไม่จริงจังนัก)
แบงค์ : กูไม่ชอบหน้าแม่ง!(พูดอย่างไม่พอใจ)
สิงโต : กูก็ไม่ชอบหน้ามึง ไอสัสนักเลงชิปหาย นทมึงมีเพื่อนแบบนี้ได้ไงวะ!(พูดแบบโมโหอะครับ ไอแบงค์มองตาขวางเลยละ)
' T3 n0 r, j3 b  v9 [  U9 K8 t; Qป๊า : เบาๆกันหน่อย เดี๋ยวก็โดนหมอว่าหรอก(พูดเตือนเบาๆครับ)
. f4 F% f4 ~5 |# ~- e: p: u
* T* }2 v! m# F9 e9 t, }3 {
แล้วพวกมันก็ลดเสียงลงครับ แต่ก็ยังคงหาเรื่องกันได้อย่างรุนแรงตลอด ไอแบงค์คือนิสัยนักเลงมากครับ ผมละเบื่อ ก็เลยปล่อยพวกมันกัดกันไป ตราบใดที่ยังไม่ตีกันผมก็ไม่ห้ามอะเนอะ ไม่นานพ่อกับพี่อิฐก็มาครับ แม่ของพี่อ๊อฟกับแม่ผมพากันไปบ้านยายเลยมาไม่ได้แต่คาดว่าพรุ่งนี้จะรีบมากันเห็นว่ายายจันทร์จะมาด้วย พอมาป๊าก็ให้ไปนั่งข้างๆเค้าแล้วก็คุยอะไรกันไปไม่รู้ครับ พี่โน้ตก็คุยด้วย ผมก็ไม่อยากยุ่งเนอะ เพราะที่ป๊ากับพี่โน้ตทำ....ผมก็ว่ามันหนักจริงๆนะ ไม่รู้สิครับคิดไรไม่ออกเลย และอีกพักนึงพ่อสิงโตก็มาครับ แล้วป๊าก็ลุกไปคุยกับพ่อสิงโต ให้พี่โน้ตคุยกับพี่อิฐและพ่อครับ แลดูวุ่นวายแปลกๆเนอะ........
7 X' u5 u! |3 u* I+ J# T

! d/ U& w. x0 p/ E* _1 J7 M; Hแกรก! อาหมอออกมาแล้วครับ ผมรีบลุกขึ้นไปหาอาหมอเลยครับ คนอื่นๆก็ตามมามุงกัน อาหมอก็ตกใจนิดหน่อยครับ...


อาหมอ : เอ่อ...(ยังคงอึ้งๆและเกร็งกับสายตาที่มองเค้าอย่างคาดคั้น) อาการค่อนข้างหนักนะครับ ช้ำในหลายที่เลย โดยเฉพาะช่วงท้อง พรุ่งนี้จะต้องเอ็กซ์เรย์ร่างกายด้วย ละหัวที่แตกแผลก็ติดเชื้อ ส่วนรอยบอกช้ำตามร่างกายต่างๆก็ช้ำค่อนข้างมากเลยนะครับ มือด้านในแตกลึกไปถึงชั้นผิวและก็อาจจะมีอาการกระตุกบ้างเนื่องจากเกร็งกร้ามเนื้อมากจนเกินไป ฉีดยาคลายคล้ามเนื้ออะไรไว้ให้หมดแล้ว บลาๆๆๆ(เยอะมากอะครับ อันนี้ไม่แม่นนะครับ เพราะมันเยอะมากจริงๆ ฟังไปใจสั่นไปครับ)
0 p: q5 U2 W% x" T) {5 c9 K/ m

/ Y) L& ]+ C) A2 P" }: f+ vพอฟังเสร็จอาหมอก็ให้ย้ายพี่อ๊อฟไปห้องพิเศษครับ ก็พากันแห่ไป ไอแบงค์ก็ยังไม่กลับ ให้ตายสิครับ! มายืนกัดกันกับไอสิงโตอีกอะ ดูแล้วพี่อ๊อฟคงจะหลับยาวเลยละครับ เห็นอาหมอว่าพักผ่อนน้อยด้วย ร่างกายอ่อนเพลียมาก ผมไปยืนข้างๆเตียงมองมันแล้วรู้สึกหลายๆอย่างเลยครับ น้ำตามันจะไหล ผมจับแขนจับมือมันดูแล้วแบบรับสภาพไม่ได้จริงๆครับ มันสาหัสเลยละ ผู้ใหญ่ก็คุยกันอยู่ ดูป๊ากับพี่โน้ตจะรู้สึกผิดมากจริงๆ แต่ดูท่าแล้วพ่อกับพี่อิฐก็พอจะเข้าใจเป็นอย่างมากเลยละ.......

0 }- B) A. \* r( }- P
แบงค์ : ใจเย็นๆมึง(ตบไหลผม)
ผม : อืม(พยักหน้ารับรู้ น้ำตาผมไหลแล้วละครับ ผมก็เช็ดน้ำตาลวกๆ)
สิงโต : ไปซื้อน้ำกัน ซื้อมาให้ผู้ใหญ่ด้วย อย่าคิดมากเลยนท มึงไม่ผิดหรอก(จับมือผมแล้วพูดอย่างใจเย็น)
' Q# {! X! c4 J; j# T  c

; x9 p9 ~) W9 Z3 N$ Qมันก็พาผมไปกันครับ ไอแบงค์ก็พูดจาหาเรื่องดีจังอะ ผมก็ไม่สนครับ ติดจะขำมากกว่า เพราะดูแล้วไอสิงโตมันตอกกลับไอแบงค์หน้าหงายหลายทีเลยละ ลงไปซื้อน้ำด้านล่างก็ซื้อเยอะแยะเลยละครับ เผื่อไว้ด้วยแหละ ผมก็ซื้อน้ำขนมอะไรที่พี่อ๊อฟชอบไปด้วย(ส่วนมากก็จะของผมชอบแหละ555) ซื้อเสร็จก็พากันขึ้นไปครับ พี่อ๊อฟก็ยังไม่รู้สึกตัวเลย ผมก็เอาของเข้าตู้เย็นอะไรเสร็จก็มานั่งรอ ผู้ใหญ่ก็ยังคุยกันไม่เสร็จเลย......

พี่อิฐ : นท เดี๋ยวพากันกลับก่อนเลยก็ได้นะ ยังไงพรุ่งนี้ก็มีเรียนกันอีก(เดินมาบอกอย่างใจดี แต่ผมชะงักไปนิดครับ)
ผม : คะ คือ(ใจจริงอยากจะนอนเฝ้าพี่อ๊อฟมากกว่า)
พี่อิฐ : พรุ่งนี้ก็ได้นท ยังไงอ๊อฟก็ยังไม่ตื่นหรอก พรุ่งนี้ก็ได้นะ(บอกอย่างใจดี ผมก็พยักหน้ารับครับ)
: f/ P$ [3 |" u5 O' wผม : เห้ย! ลืมโทรบอกเฮียอ่ะ!(พูดขึ้นมาอย่างตกใจ)
ป๊า : โทรบอกให้แล้ว เฮียเค้าโทรมาหาป๊าเพราะนทไม่รับสาย เฮียเค้าให้ไปคอนโดเลยนะ กลับกันก่อนไปนี่ก็จะดึกแล้ว(บอกอย่างเครียดๆ)
9 U9 ], I: I/ R2 \: f0 B

ผมสามคนก็พยักหน้าครับ ดูพี่อ๊อฟอีกนิดหน่อยก็พากันลงไป ไอสิงโตมันก็เอามอไซค์มาไงก็เลยต้องพากันกลับก่อนเดี๋ยวดึกๆขับรถมันอันตราย แต่.....
6 R9 O* l; i; Q0 K0 m
/ {1 V% [+ k, y" n$ R' n. R! N' F
แบงค์ : กูจะไปส่งไอนทเอง มึงกลับไปเลยไป!(ปัญหาเกิดแล้วไงครับ)
4 M' Z( I& X8 }, o0 Kสิงโต : ไม่เอามึงนั่นแหละกลับ กูไปส่งนทมันประจำอยู่แล้ว กลับไปเลยไป!(เอิ่ม)
& f& i; E8 ^; w; s' R# L* l6 nผม : อะ เอ่อ.....(เอาแล้วไง)
สิงโต : ยังไงไอนท! เลือกเลย มึงจะให้ไอนักเลงนี่ไปส่งหรือจะให้กู ที่ทั้งหล่อและมีเสน่ไปส่ง(ผมเบะปากแรงมากอะครับ)
แบงค์ : ถุ้ย! หล่อและมีเสน่! กูจะอ้วก!(พูดอย่างหมั่นไส้)
ผม : เอาละๆ เอางี้ละกัน บ้านใครอยู่แถวคอนดะ..พรึ่บ!(ยกมือทั้งสองคนเลยครับ ยังพูดไม่ทันจบเลยมะ) เอาไงละ เลือกไม่ถูกวะ(พูดอย่างลังเล เลือกใครก็กลัวว่าแม่งจะน้อยใจอีกอะ) กูกลับพร้อมป๊าดีกว่า มึงสองคนกลับก่อนก็ได้(ยิ้มแห้งๆ)


% g1 v' W; H6 [) R5 M- lและหลังจากนั้นก็เริ่มสงครามเถียงกันครับ ไม่จบกันสักที จนสรุปกันได้ว่า คอนโดเฮียอยู่ก่อนถึงบ้านไอแบงค์ ไอแบงค์ก็เลยได้ไปส่งครับ เพราะบ้านไอสิงโตไม่ได้ใกล้กับคอนโดเฮียเลย และไม่ได้ไปแถวนั้นด้วย ก็เลยสรุปกันว่างี้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่พอใจเท่าไหร่ ผมไม่อยากให้มันขี่รถวนไปวนมามันอันตราย แต่มันคงไม่เข้าใจว่าผมเป็นห่วงมัน.....

6 }: Z# ~" M& X4 a3 y
ผม : เลิกทำหน้ากวนตีนได้ละไอแบงค์(พูดอย่างรำคาน มันทำหน้าเยาะเย้ยไอสิงโตครับ)
สิงโต : มึงเลือกมันหรอวะ(ถามอย่างนอยๆ)
แบงค์ : หูตึงหรอวะ! ไอนทมันจะให้กูไปส่งเพราะว่าบ้านกูอยู่แถวนั้น(ตอกย้ำเหลือเกิน)
ผม : หุบปากแล้วก็ไปถอยรถออกมาไป กูเริ่มรำคานมึงละไอแบงค์(พูดอย่างไม่พอใจมาก มันก็เดินยักคิ้วไปถอยรถมันมาอะครับ) มึงเข้าใจนะ กูไม่อยากให้มึงขี่รถวนไปวนมา มันอันตรายนะ(พูดอย่างกังวล)
สิงโต : หึ! หลงมันนะสิ ทีเมื่อก่อนใกล้ไกลแค่ไหนกูก็ยังไปส่งมึงได้เลยอะ(พูดอย่างนอยหนักมาก)
ผม : สิงโต(เรียกมันเบาๆ) พรุ่งนี้มารับกูนะ กูจะรอ ที่ไม่ให้ไปส่งเพราะว่าถนนแถวนั้นดึกๆมันอันตราย ดึกๆรถมันขี่เร็ว เข้าใจกูป่าว กูเป็นห่วงมึงนะ ไหนๆก็เป็นทางผ่านบ้านมันแล้วอะ(พูดเสียงอ่อนโยนมันก็มองผมนิ่งๆครับ)
& A$ Q: [" l0 Q4 Aสิงโต : เฮ้อ! เบื่อกูแล้วใช่มะ(เดินหันหลังไปที่รถมันครับ)
1 }& b2 G! d" dแบงค์ : งอลเป็นตุ้ดเลยโว้ย! มาให้คนหล่อปลอบเร็วววว!(ผมมองมันตาขวางเลยครับ)
) {9 `- l5 {) |; w% ^. G
6 P2 v8 {! Z' W% N% A- i
" }! A! i/ p# d8 x; uนี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นทางผ่านบ้านมันจริงๆผมไม่ยอมให้มันไปส่งหรอกนะ โอย อึดอัดครับ เฮ้อ ไอสิงโต งอลขี่รถกลับไปเรียบร้อยละครับ เอาไงดีละ ผมกับไอแบงค์ก็กลับกันบ้าง รู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ ไอเวรนี่ก็พูดมากเหลือเกินครับ ขี้โม้เก่งฉิป ปล่อยมันไปครับ พอถึงคอนโดก็ง้องแง้ง ขอขึ้นไปดู อยากตายละมั้งเฮียเค้าคงให้มันเข้าห้องแหละ ผมเลยบอกลามันแล้วก็วิ่งเข้าไปในคอนโดเลยครับ พอถึงห้องเฮียก็ถามใหญ่เลยครับ ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก็เล่าให้ฟังทั้งหมดนั่นแหละครับ.....

) Z% J: P! N) }) E
# M: i& u/ J# W3 M3 `0 P' k% n2 ?: Kพอมาอีกวันผมก็ไปโรงเรียนตามปกติครับ เรียนๆไปจนพักเที่ยงนั่นแหละครับ ที่ผมเห็นถึงความไม่ปกติของเพื่อนในกลุ่มคนนึง......

" [( m8 m* Y3 t) `
0 t3 ?8 Q- t& Y: U$ f" [! tผม : กูทำอะไรผิดอีกเนี่ย(หันไปถามไอมิน ตอนนี้นั่งกินข้าวกันอยู่ครับ)
ปอ : อะไรกันวะ(ถามอย่างสงสัย)
' M' f* a8 E$ k; n# E3 hนัท : เออไอมินเป็นอะไรกูเห็นไม่พอใจอะไรตั้งแต่เช้าละ(ถามอย่างสงสัย)
% D! I/ u- z+ iวิว : มันไม่พอใจไอนทอะดิ เรื่องอะไรก็ไม่รู้(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
$ B. G! J  `; R. A7 `) @  f) vผม : กูทำอะไรผิดวะ(ถามอย่างงงในตัวเอง คือทำอะไรให้มัน)
มิน : หึ!(เชิ่ดหน้าใส่ด้วย เอากับมันสิครับ)
ผม : ไปตายสะ(พูดนิ่งๆ ในเมื่อไม่บอกก็ไปตายสะ)
มิน : นี่มึงไม่คิดจะถามอะไรหน่อยเลย(หันมาพูดเรียกร้องความสนใจ)
9 E/ M2 D4 o: u' F. Fผม : ก็ในเมื่อมึงอยากจะบอกก็บอกสิวะ ทำไมกูต้องถามละ อีกอย่างกูก็มั่นใจว่ากูไม่ได้ทำอะไรให้มึงโกรธ(พูดอย่างจริงจัง)
วิว : เออ อย่าเยอะไอมิน มีไรก็พูดมา(พูดอย่างจริงจัง)
8 T& U9 t- e0 T4 u# [* v, J( hมิน : ไอสิงโตมันมาบอกกู ว่ามึง....กับไอแบงค์..

0 G8 M% s$ J" F0 O
4 U" P: N, U0 a1 t+ N2 ^7 Y“เคร้ง!” พวกมันปล่อยช้อนในมือแล้วหันมามองผมกันหมดครับ ผมชะงักไปนิด ไอสิงโตมันฟ้องไอมิน?......
: @0 }2 `' t. A+ g( @

4 z9 w6 a! f1 ~& |* aผม : พูดให้จบไอมิน กูเสียหายนะไอสัส!(พูดอย่างหัวเสีย)
4 X! X# C( C2 a/ h1 ]! R" Aมิน : มึงมันเลว เลือกไอแบงค์มากกว่าไอสิงโต เห็นของใหม่ดีกว่าของเก่า บลาๆๆๆๆๆๆๆ(ผมกรอกตาหนักมากแล้วกินข้าวต่อครับ)
ปอ : เดี๋ยวนะ มึงกับไอแบงค์? เป็นไปได้ไงวะ มันไม่ได้เป็นนิ(ถามอย่างอึ้งๆ)
$ p3 M9 w( n" d8 aผม : กูกับมันแค่เพื่อนกันเท่านั้นแหละ มันช่วยกูไว้หลายครั้งแล้วก็เท่านั้น(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
มิน : แล้วเมื่อวานมึงไปไหนกับมันมา(คาดคั้นเหลือเกิน)
ผม : พี่อ๊อฟอะสิ(ทุกคนจ้องมาที่ผมทันทีเลยครับ) เรื่องมันเป็นงี้(แล้วผมก็เล่าๆไปครับ ตอนไหนขี้เกียจเล่าก็ข้ามไปบ้างดูพวกมันจะตั้งใจฟังเหลือเกินนะครับ) เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ(เล่าจบก็หยิบน้ำขึ้นมาดูด พวกมันกลืนน้ำลายอึกใหญ่เลยครับ)
วิว : นะ หนักเลยหรอวะ(ถามอย่างสงสัย)
/ A# C5 p4 v; w# j% E8 {ผม : อืม วันนี้กูอาจจะไปนอนเฝ้าวะ สภาพแม่งเหมือนศพ(พูดอย่างเครียดๆ)
6 P+ o5 Y7 y9 q; ]
  N, ]3 ^# j7 b6 }4 M& L, P# c
: _+ ?; d( Q# T" z9 f; M0 A3 f9 o1 Yแล้วก็คุยกันไปครับ พวกมันดูจะกลัวๆป๊ากับพี่โน้ตไปเลยละ มันก็เลยเข้าใจว่าทำไมผมไปกับไอแบงค์ได้ อะไรทำนองนั้น และสรุปว่าเย็นนี้พวกมันจะไปกันครับ กินข้าวอะไรเสร็จผมก็เดินกลับขึ้นห้องครับ ระหว่างเดินผมก็กดโทรหาไอสิงโตไปด้วย โทรไปสงสายสามสายมันก็ไม่รับ ยังงอลอยู่ชัวร์ผมก็เดินทิ้งท้ายหน่อยเพราะต้องกดโทรศัพท์ไปด้วยไง และแล้วสายที่5มันก็รับครับ......
5 L3 F' q# c0 r- l0 u3 V
! L4 \! v& ?- A  q6 _. O6 {! ^
สิงโต : ว่า(นิ่งๆ)
ผม : มึงจะโกรธอะไรเนี่ย(ถามอย่างไม่จริงจังนัก)
+ _- K7 M5 G* {' p- xสิงโต : กูจะไปโกรธอะไรมึงได้ไง มึงไม่ไปคุยกับไอนักเลงนั้นอะ โทรหากูทำไม(เอิ่ม)
ผม : เฮ้อ! ขอโทษน้า สิงโตกูขอโทษ นะครับ ทำยังไงดีละ ให้ทำยังมึงถึงจะหายโกรธ...
# s$ j, R2 H# W0 D4 _; K' D- d
8 C& \/ E5 i7 }- K& l
1 `$ J0 q- I4 n4 V  \พรึ่บ! โทรศัพท์ผมลอยไปอยู่ที่มือ ไอบาส! เพื่อนในแก๊งของพวกไอแบงค์ครับ แต่ไอแบงค์ไม่อยู่.....

* y% [$ N% z3 h1 Z. a. X
ผม : เอาคืนมานะ! ไม่เห็นรึไงว่าคุยโทรศัพท์อยู่อะ!(พูดอย่างไม่พอใจ เพื่อนๆผมที่เดินนำไปพอเห็นก็รีบวิ่งมาหาผมครับ)
6 Y. B4 M; c' C3 g" ?: z3 }/ b3 ?ปอ : อะไรกันวะ(ถามอย่างสงสัย)
( `% q0 C1 t$ mผม : กูคุยโทรศัพท์อยู่ แม่งมาดึงของกูไปเนี่ย!(พูดอย่างไม่พอใจ มันก็ยืนทำหน้ากวนตีนอยู่หน้าผมเนี่ย)
บาส : หึ! สิงโต(มองโทรศัพท์แล้วพูดชื่อขึ้นมา แสดงว่าไอสิงโตยังไม่วางสาย)
ผม : อย่าเสือกเอาคืนมานะเว้ย!(จะพุ่งไปเอามันก็หลบครับ ตอนนี้เพื่อนๆมันกันเพื่อนๆผมออกห่างผมและไอบาสแล้วครับ)
บาส : กูเคยบอกยังไงไอนท!(พูดกดเสียง)
, r  X3 V/ _$ @1 F: V4 `ผม : บอกอะไร มึงพูดถึงอะไร(ถามอย่างไม่รู้เรื่อง)
, A" Y5 b1 R: E. M/ T4 Zบาส : มานี่ดีกว่า คุยตรงนี้คงไม่ดี(แล้วมันก็มาจับข้อมือผมครับ)
ผม : เห้ย! จะไปไหนเดี๋ยว!(ผมรั้งตัวไว้นิดหน่อย หันไปมองเพื่อนๆ มันตามมาไม่ได้ครับ เพราะไปพวกนั้นคือหาเรื่องเพื่อนๆผมอยู่)


มันก็ลากผมให้เดินมาแถวถิ่นโสโครกของมันครับ หลังอาคารเรียนยังไงละ ที่ๆน่ากลัวมีแต่ขยะ แล้วก็มีเพื่อนๆมันอีก4-5คนอยู่ ผมเคยเห็นแต่ไม่รู้จักครับ ผมรู้สึกประหม่าไปหน่อย เพราะมันทำหน้าอย่างกับจะฆ่าผม แล้วคือตอนนี้ผมก็ไม่อยากเจ็บตัวหรือไม่อยากมีปัญหาอะไรแล้วด้วยครับ เบื่อจะเคลียล์.......


( E9 [$ y. U8 O& V0 ?% S8 |ผม : บะ บาส ขอโทรศัพท์กูคืนนะ (พูดดีๆกับมันเลยครับ)
8 D8 C! Z& y; `* H8 h7 @% Sบาส : หึ! กลัวหรอวะ ปกติเห็นปากเก่ง ไม่กลัวใครไม่ใช่หรอวะ(ผมกรอกตาเลยครับ คนเรานี่ยังไงพูดดีก็ไม่ชอบ พูดไม่ดีก็ไม่พอใจ แปลกจริงๆ)
3 [4 g" H3 ^* w" c4 ]5 p" S2 bผม : กูไม่ได้ทำอะไรให้มึงสักหน่อยอะ ลากกูมาทำไมอ่า กูคุยโทรศัพท์กับเพื่อนกูอยู่นะ(พูดเสียงอ่อนหวาน)
บาส : มึงไม่ต้องมาตอแหล! (ตะคอกใส่ผมผมสะดุ้งไปนิด)
ผม : เฮ้อ! จะเอายังไงนิ เดี๋ยวจะขึ้นเรียนแล้วนะโว้ย!(พูดอย่างหัวเสีย)
บาส : มึงกับไอแบงค์ เป็นเหี้ยอะไรกันห๊ะ!(ผมชะงักไปนิดครับ ผมว่าเรื่องนี้ไอแบงค์คงไม่ได้บอกให้เพื่อนมันรู้และเพื่อนมันคงเห็นว่าช่วงหลังๆไอแบงค์มันดูปกป้องผมเกินเหตุไปรึเปล่า อะไรทำนองนั้นมั้ง)
* ^0 A. W  b1 G, L+ }1 eผม : กะ กูกับมันก็เป็นเพื่อนกันไง มึงอย่าถามอะไรโง่ๆน่า เอาโทรศัพท์กูคืนมาได้ละ(เดินจะไปหยิบจากมือมัน มันเดินหนี)
$ [/ W. `2 E( R( Eบาส : หึ! เพื่อนหรอ ไม่ใช่ว่ามึงไปอ่อยมันหรอกหรอ เรื่องนี้มันก็นานแล้วนะไอนท แล้วไอคนที่มึงคุยอยู่เนี่ย(ชูโทรศัพท์ขึ้นมา ไอสิงโตยังไม่วาง) ไม่ใช่แฟนมึงหรอกหรอวะ ที่เค้าพูดกันให้ทั่วอะ(พูดติดจะไม่พอใจไปหน่อย)
6 ]/ o0 u8 _( R4 Oผม : จะใช่ไม่ใช่แล้วมึงมายุ่งอะไรเนี่ย เอาคืนมากูจะไปละ(พูดอย่างไม่ใส่ใจแล้วก็เริ่มไม่พอใจละครับ)
/ i. K1 j% P, a7 W1 R8 K8 K) Dบาส : มึงกำลังหลอกเพื่อนกูอยู่ กูยอมไม่ได้วะ อีกอย่างไอแบงค์มันไม่ใช่เกย์ เลิกยุ่งกับมัน ไม่งั้น มึงเจ็บตัวแน่(ผมแสยะยิ้มนิดหน่อย)
ผม : กูว่านะ มึงควรจะเปลี่ยนจากให้กูไปเลิกยุ่งกับมันเป็น ให้มันเลิกยุ่งกับกูกูว่าน่าจะง่ายกว่านะ กูเลิกสนใจมันไปนานละ อีกอย่างกูหาได้ดีกว่ามันอีก(พูดอย่างไม่พอใจแล้วก็เดินไปดึงโทรศัพท์คืนมาจากมือมันครับ ไอสิงโตก็ยังไม่วาง ผมก็กดวางสายไปก่อนครับ บาสมันดูจะตกใจไม่น้อยที่ผมพูดแบบนี้) ไอที่กูพูด กูไม่ได้ขอให้มึงเชื่อ มึงไปถามมันหรือสังเกตเอาเองละกัน ว่าใครเข้าหาใคร อย่ามาหาเรื่องกูทั้งๆที่ยังไม่ดูอะไร เพราะถ้ากูไม่ผิดกูก็ไม่ยอมนะบาส(พูดนิ่งๆ แล้วก็เดินหันหลังให้มันครับ)

- Z* X6 s# R, P4 Y% u0 @
แล้วผมก็เดินออกมาเลย มันทำหน้าคิดอยู่ครับ ผมก็ไม่มั่นใจว่ามันคิดตามที่ผมพูดหรืออะไร ช่างมันเถอะครับ ผมก็เดินขึ้นห้องเรียนไปครับ เพื่อนๆก็รอกันอยู่ในห้องแล้ว พวกมันบอกเพื่อนๆไอบาสมันบังคับให้ขึ้นห้องอะ เพราะมันขู่ว่าจะไปดักตีผมข้างนอกโรงเรียนพวกมันก็เลยยอมครับ ช่างเป็น....เพื่อนที่น่ารักกันจริงๆนะครับ พวกมันก็ถามกันแหละว่ามันพาไปไหนเป็นอะไรรึเปล่าผมก็เล่าให้พวกมันฟังไปครับ พวกมันก็เลยให้ผมอยู่ห่างๆพวกนั้นไว้น่าจะดี ไอนัทบอกว่า ไอพวกนั้นอะ มันมีพวกเด็กช่างอีก เราไม่ควรไปยุ่งกับมัน มันก็น่ากลัวจริงๆแหละครับ ผมว่าควรเลิกยุ่งไปเลยน่าจะดี....
5 e+ o7 X! E' Y4 B* V
% A7 a) K9 x' {' D& F
พอเลิกเรียนเราก็เดินลงตึกแล้วไปหน้าโรงเรียนกันครับ ก่อนเลิกพวกไอสิงโตมารออยู่แล้ว พวกมันจะไปเยี่ยมพี่อ๊อฟกันทั้งนั้น แต่ยังไม่ทันจะถึงหน้าโรงเรียนกลุ่มไอแบงค์ก็เดินผ่านมาพอดีครับ.........


& b& L. }& c, J7 C6 }บาส : ดูพวกผิดเพศสิแบงค์ น่ารังเกียจ!(พูดแดกดันมาทางผม ผมก็พอจะดูมันออก มันน่าจะพิสูทว่าที่ผมพูดอะจริงมั้ย แต่เพื่อนๆผมมองพวกมันตาขวางเลยละครับ)
ผม : พวกเราไม่ต้องไปยุ่งกับพวกโสโครกหรอก คุยไปก็เปลืองน้ำลาย(ไอแบงค์ก็ยังคงนิ่งครับ ไม่ใช่มันเลย ปกติมันนั่นแหละที่จะหาเรื่องผมก่อน คราวนี้ไอบาสเป็นคนเริ่ม)
การ์น : หึ! ปากดีให้ได้ตลอดนะมึง!(ชี้หน้าผม)
แบงค์ : ไม่เอาน่า(กดมือไอการ์นลงครับ เพื่อนๆมันมองไปทางมันอย่างอึ้งๆ) ไปกันเถอะ อย่าไปยุ่งกับพวกมันเลย(แล้วไอแบงค์ก็เดินไปครับ)
ผม : เห็นแล้วใช่มะ ว่าไม่ใช่เพราะกู(ยิ้มอย่างผู้ชนะครับ) อ้อ! (ยื่นหน้าไปใกล้ๆหูมัน เพราะมันยังคงยืนนิ่งๆมองผม) ถ้าเป็นมึงน่าจะดีกว่านะ(ผละออกมาแล้วยิ้มให้มันครับ มันทำหน้าสงสัย) มึง...ลองมา...สนใจกูบ้างสิ เพราะกูก็สนใจมึงไม่น้อยเลยนะ(ยิ้มเหยียดพวกมันครับ พวกมันก็ยืนอึ้งกันเลยอะ พวกผมก็เดินไปครับ)
) Q5 Z2 ?5 S, ?, a" {วิว : เดี๋ยวนะ(มันดึงผมไว้ครับ) นี่มึง จะร่านเกินความจำเป็นแล้วนะนท(พูดอย่างไม่พอใจเท่าไหร่)
ผม : กูรำคานพวกมันอะ ชอบมาหาเรื่อง แล้วพวกมึงคิดว่ากูจะเอามันจริงๆหรอวะ(พูดอย่างจริงจัง)
ปอ : พูดอะไรระวังหน่อยนะนท ถ้าพวกมันเอาจริงขึ้นมามึงจะทำยังไง(พูดอย่างเป็นห่วง)
- W4 ~3 W% i& Q) ]/ Sผม : เอาก็เอาสิวะ กูไม่ยอมง่ายๆหรอกน่า(ยิ้ม)
พวกมัน : หรา!(ผมหุบยิ้มแทบไม่ทันเลยครับ)

7 s6 g* {7 O/ b  w0 x2 A% f: }4 M  q
เราก็คุยเล่นกันไป พอถึงหน้าโรงเรียนพวกไอสิงโตก็รออยู่ครับ มันเห็นปุปวิ่งมาหาผมหน้าตาตื่นเลยครับ แล้วก็จับตัวผมหมุนไปหมุนมาครับ ทุกคนก็งงๆกัน......


สิงโต : มึงไม่เป็นอะไรใช่มั้ยวะ (ถามอย่างรนๆ)
ผม : กะ กูจะเป็นอะไรวะ(ถามอย่างงงๆ)
. w! i1 r! J$ vสิงโต : กูเมื่อกลางวันที่มึงโทรมาแล้วมีเรื่องอะ(ทำหน้าตื่นๆ)
" E# y; f1 y- R, M2 vตี๋ : อ่อ กูก็นึกว่าเรื่องอะไร เห็นมันร้อนใจตลอดเลย(พูดอย่างไม่จริงจังนัก)
ผม : ไม่เป็นไรน่า กูโอเค กูเอาตัวรอดได้อยู่แล้วน่า(ยิ้ม)
# ~& B% q/ y- lนัท : แถมยังไปอ่อยมันไว้อีก(พูดแดกดัน ผมเหล่มองมันนิดหน่อย)
% ^1 X' s' p! y! D* `2 Pมิน : กูมีรางสังหรณ์วะ ว่ามึงไม่น่ารอด เพราะไอบาสมันมองมึงแปลกๆ (พูดแล้วทำหน้าคิด)
4 X' h6 ^9 D& f$ B+ N- `, zผม : พอเถอะๆ กูอยากไปเยี่ยมพี่อ๊อฟละ(ยิ้ม)


แล้วก็พากันไปครับ จริงๆคือ อยากให้มันไปเคลียล์กับไอแบงค์เองมากว่า คือจริงมั้ยละ ผมไม่ได้สนใจไอแบงค์แล้วสักหน่อย มันนั่นแหละมาตามผมเอง แถมยังปล่อยให้เพื่อนๆมันมาหาเรื่องผมอีก ก็ไปเคลียล์กันเองแล้วกัน แต่ผมก็รู้สึกนะ ไอบาสมันแปลกๆ มันดูจะหวงไอแบงค์ไปป่าววะ! ดูท่าแล้วมันไม่น่าจะชอบผมหรอกครับ ดูจากการหาเรื่องผมของมัน ไม่น่าจะชอบกันได้เลย เห็นมันมีแฟนอยู่นะรู้สึกว่าแฟนมันผมก็รู้จัก อาจจะแค่หวงเพื่อนแหละมั้งผมก็คิดมากไปทั่วเองอะแหละ ตอนนี้ก็นั่งซ้อนรถไอสิงโตไปครับ มันก็บ่นผมว่าอย่าไปยุ่งกับไอพวกนักเลงพวกนั้นบลาๆ ผมก็ควรอยู่ห่างๆจริงๆแหละ อันตรายจริงๆ ไม่นานก็ถึงครับ ก็พากันขึ้นไป.......
: q* m; O" |$ G4 s4 ?$ p6 J( h

ผม : เบาๆกันดิ เดี๋ยวเค้าก็ไล่พวกมึงออกจากโรงบาลหรอก(หันไปเตือนพวกมันที่แหกปากโวยวายอะไรกันไม่รู้ครับ)


พวกมันก็ลดเสียงลงกันครับ แล้วก็พากันตรงไปห้องพี่อ๊อฟครับ พอเข้าไปก็มีแม่ผมและแม่พี่อ๊อฟอยู่และพวกพี่โอมครับ มากันเร็วจัง พวกผมเข้าไปก็ทักทายแม่กันนิดหน่อย แล้วก็เดินไปดูพี่อ๊อฟที่เตียง เห็นมุงดูอะไรกัน....

" q8 t( X- {: H) A) ?2 S3 Z
4 \9 [  w3 r& K) L) s& g( bพี่โอม : มาช้าจังวะ มันกินยาแล้วหลับไปแล้วนะ(บอกนิ่งๆ)
ผม : อ้าว (เศร้าเลยครับ)


8 O% Q5 s) b0 H: @- c1 pผมก็ดูเนื้อตัวมันแล้วถามอาการจากแม่ครับ ดูท่าแล้วหนักจริงๆ เอ็กซ์เรย์ไปเมื่อเช้าเห็นว่ากระดูตรงข้อมือแล้วขาแตกนิดหน่อย อาจจะจากรถชนนั่นแหละครับ หนักเลยละ และแม่บอกว่ามีไข้ด้วย คือ ผมฟังแล้วอยากร้องไห้ครับ เลยไปนั่งรอกันที่โซฟา เพื่อนๆก็ดูมันกันครับ ไม่นานพวกพี่โอมก็พากันกลับกันครับ....
( x" _( L3 U5 a, T. Z

ผม : แม่ นทอยากนอนเฝ้า(พูดเบาๆ)
แม่พี่อ๊อฟ : ไม่ได้หรอกจ้ะ ต้องให้ผู้ใหญ่เฝ้า เพราะนทร่างกายอ่อนแอ อยู่เฝ้าเดี๋ยวติดหวัดขึ้นมาจะยุ่งนะ(พูดอย่างกังวล)
* Z1 p7 Q7 @- S4 fผม : หนักมากเลยใช่มั้ยครับ(ถามอย่างกังวล เพื่อนๆก็ดูสภาพมันแล้วทำหน้าหมองกันเลยละครับ)
" }( N( _+ G* w' Cแม่ : ไม่เป็นไรหรอก อ๊อฟเค้าโอเคขึ้นแล้วละ อาจจะแค่รอเวลาพักฟื้น(พูดแล้วลูบหัวผม)
ผม : อื้ม(กอดแม่ครับ แม่พี่อ๊อฟก็ลูบหลังให้)
$ j9 M* t1 X3 x
5 R% i  j# |* ]/ i  U; k- p$ d+ L9 \
7 z- Q& ?, X; G. P9 P- r% dพอเพื่อนๆละออกมา ผมก็ไปดูมันอีกรอบครับ ลูบแห้มมันเบาๆ ลูบปากมันเบาๆ คิดถึงเหลือเกินครับ ผมจับมือมันขึ้นมาเบาๆ แล้วก็ลูบอย่างแผ่วเบา มันคงจะเจ็บมากๆเลยละ น้ำตาผมไหลลงมาอีกแล้วครับ...
.
( o, f# d# b( Dสิงโต : เอาน่า(เอาผ้ามาเช็ดน้ำตาให้ผมครับ)
! B( k% z2 e% L6 l- E" ~ผม : อื้ม (ยิ้มอ่อนๆ)
& |5 K5 u+ S+ w  Z4 A3 Lสิงโต : อย่าคิดมากดิ เดี๋ยวมันก็ตื่น พรุ่งนี้ก็วันหยุดแล้ว....เดี๋ยวกูไปรับมาเยี่ยม(พูดอย่างใจดีแล้วลูบหัวผมเบาๆ)
ผม : อืม รู้แล้ว(พูดแล้วก็ยิ้มไปทางมันครับ)
( W" X) M  I* t$ X. F0 x; j( I! X
+ t) U$ }' Z3 t$ G! s9 [& f  ?' ~0 F
ผมอยู่กันอีกสักพักก็พากันไปร้านเฮียครับ คือ....จริงๆอยากอยู่ต่อแต่ไม่มีใครให้อยู่ เค้าบอกถ้าผมอยู่แล้วเอาแต่ร้องไห้ พี่อ๊อฟมันก็จะเครียด มันก็ไม่หายสักที ผมก็เลยจำใจกลับครับ ขี่รถไปร้านเฮียก็ไปนั่งคุยเล่นกัน กินนู่นนี่กัน เฮียก็มาถามบ้างแหละว่าเป็นไง ผมก็บอกไป.........
9 G/ k1 a! j, q; q3 ?: O3 F
, H) b) z$ J' U3 P9 p“แชะ!” เสียงกดชัตเตอร์พร้อมแฟรชดังขึ้นจากโต้ะข้างๆ ทำให้ผมและเพื่อนๆที่อยู่ในบริเวณนั้นหันหน้าหนี เพราะแสบตาครับ......

4 N2 E8 y/ Q* @% k
? : ขะ ขอโทษค่ะ! ขอโทษนะคะ(พูดอย่างรนๆ เบลอเลยครับ กล้องอะไร แฟรชคือรุนแรงมาก)
ผม : มะ ไม่เป็นไรครับ (ขยี้ตานิดหน่อย เหมือนว่ามันโดนผมเต็มๆเลยละครับ)
? : ค่ะ (พูดเสียงเบาๆ)


ผมก็ปรับสายตาได้แล้วก็มองไปทางเค้านิดหน่อย หน้าคุ้นๆ เพื่อนๆก็ดูไม่พอใจสักเท่าไหร่ครับ โดยเฉพาะไอสิงโตอะ.....


) _$ @' g. ]. O: Nผม : เอ หน้าคุ้นๆนะครับ(ถามแล้วมองอย่างสงสัย เค้ายิ้มบานออกมาเลยครับ ผมก็เลิกคิ้วนิดหน่อย)
? : เราจ๋าไง จำได้มั้ย(พูดอย่างดีใจแล้วยิ้มบาน)
ผม : จ๋า...(ผมเห็นว่าคุ้นๆเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู) อ่อ! เพื่อนที่เข้าค่ายนิ(ยิ้ม)
8 T, E! ]) B: ?9 jจ๋า : ใช่ๆ(ยิ้มเขินๆ)
ผม : เมื่อกี้แอบถ่ายเราทำมายย(พูดติดตลกไปครับ)
จ๋า : ไม่ใช่นะ(เขินหนักเลยครับ ว่าแต่ เขินผมเนี่ยนะ ผมก็มองซ้ายมองขวา เค้าจ้องผมตาไม่กระพริบเลย....)
ผม : อะ เอ่อ...(ยิ้มแห้งๆ) มากับใครจ๋า(ถามอย่างสงสัย)
จ๋า : มาคนเดียว ไปนั่งเป็นเพื่อนเราแปปนึงได้มั้ย(ถามอย่างรนๆ)
+ y# ^& Z; x7 E9 K% \8 B. Aผม : อะ เอ่อ(ผมหันไปดูเพื่อนๆ มันก็จ้องมาที่ผมครับ)
นัท : นท เค้าชอบมึงอะ น่ารักสะด้วย แต่กูว่ามันแปลกๆนะ (หันมากระซิปผม)
ผม : อืม แปปนะเดี๋ยวกูมา(ยิ้มแล้วก็ลุกขึ้นครับ)

# a" N8 m& N  F, z% \1 J
ผมก็เดินไปนั่งโต้ะข้างๆกับจ๋า ผมก็เลยถามตรงๆไป เค้าบอกว่าผมไม่ตอบข้อความเลย และเค้าก็เลยลองไล่ตามที่ผมโพสท์ในไลน์บ้างอะไรงี้ แล้วก็มาเจอว่าผมทำงานอะไรที่นี่ ก็เลยมาค่อนข้างประจำ แต่ดูเหมือนผมจะจำเค้าไม่ได้และไม่ได้ไปบริการเค้าเลยอะ แล้วที่แอบถ่ายไม่ใช่แค่เพิ่งถ่าย ถ่ายไปเยอะแล้ว คืออะไร มีการเปิดให้ดูด้วยนะครับ ผมก็เขินนิดหน่อย...
  m' d1 T6 W6 B) t6 ?2 ^+ L

ผม : แหะๆ(ยิ้มเขินๆ)
จ๋า : นทไม่ใช่ผู้ชายใช่มั้ย(ผมชะงักไปนิด แล้วผมก็พยักหน้าครับ)
4 A, M( x/ b) }. `" hผม : อืม แล้วจ๋าทำแบบนี้ทำไมอ่า ในเมื่อรู้แล้ว...(พูดอย่างเกรงใจ)
จ๋า : ก็......ไม่เป็นไร เรา....แค่ปลื้ม...(ยิ้มเขินๆ)
ผม : มะ ไม่ใช่สาววายใช่ป่าว(ถามอย่างสงสัย แต่คงไม่ใช่มั้งเพราะรูปที่เปิดให้ดูมันก็มีแต่รูปผม)
จ๋า : ไม่อ่ะ เรา...ว่า นท น่ารักดี และ.....เอ่อ...(เขินหนักเลยครับ)
3 [2 e. i8 d+ J4 Dผม : เอ่อ...(เริ่มอึดอัดแล้วละ)
จ๋า : นท....(ยิ้ม)
. c2 ?* X6 [0 e( j- Y) gผม : จะ จ๋า เราวะ....
! ^* u" C$ h6 w& fจ๋า : ไปเที่ยวกันนะนท(พูดอย่างตื่นเต้นแล้วยื่น...ตั๋วหนังมาให้ผม เอาแล้วงานนี้...)
- u5 n+ _/ A$ e0 }- C9 Rผม : อะ เอ่อ(ยิ้มแห้งๆ พอมองไปทางเพื่อนๆพวกมันก็มองอย่างตั้งใจกันเลยทีเดียวครับ ไม่รู้ได้ยินป่าว)
จ๋า : เราคิดว่าเรื่องนี้นทต้องชอบ (ยิ้มบานเลย)
ผม : อะ เอ่อ(ผมก็รับมาดูครับ) พรุ่งนี้หรอ(ถามอย่างงุนงงไปหมดละ ผู้หญิงชวนไปดูหนังทั้งๆที่รู้ว่าเราไม่ใช่ผู้ชายคือเค้าต้องการอะไร และจ๋าก็ดู...เหมือนจะไม่มีอะไรดูเป็นเพื่อนที่ดี คือไม่รู้แล้วครับงง)
8 }6 V8 j: e6 x' c- Q$ |3 B; kจ๋า : นทว่างมั้ย (ถามอย่างสงสัย)
3 W/ Q/ T: ?% W7 H% s4 dผม : พรุ่งนี้เราไม่ว่างอะจ๋า คือเราต้องไปเยี่ยมพี่ที่โรงบาลอะ เราว่าจะอยู่เฝ้าด้วย ขอโทษนะ(พูดอย่างเกรงใจ)
) l- `4 H- E9 kจ๋า : อื้ม ไม่เป็นไร เราผิดเองแหละ ที่คิดว่านทจะว่างตลอด และไม่ได้ชวนล่วงหน้าด้วย (ดู เค้าจะผิดหวังนะครับ)
ผม : เราก็ผิดนะ ถ้าเราตอบไลน์จ๋า จ๋าคงไม่มาแบบนี้หรอกจริงมั้ย จริงๆเราไม่ค่อยได้เล่นโทรศัพท์ แต่เราก็จะพยายามตอบให้ได้มากที่สุดนะ(พูดอย่างรู้สึกผิด)
จ๋า : ไม่เป็นไรเลย ขอบคุณนะ ที่ทำให้เข้าใจ (ยิ้มเขิน ผมเอะใจไปนิด ขนาดปฏิเสธขนาดนี้แล้วยังมาเขิน) ขอบใจนะ(ยิ้ม)
ผม : อื้ม เพื่อเป็นการขอโทษ เดี๋ยวเราเลี้ยงเองนะ ถือว่าเป็นการคืนค่าตั๋วหนังให้ละกัน(พูดอย่างรู้สึกผิดจริงๆครับ)
จ๋า : ไม่ได้นะ!(ผมสะดุ้งไปนิด) เราเต็มใจ และเราก็ผิดเองจริงๆที่ซื้อมาโดยไม่ถามนทก่อน(ยิ้ม เป็น..ผู้หญิงที่แปลกจริงๆครับ) งั้นเราขอเบอร์นทได้มั้ย(ผมก็พยักหน้าครับ เค้าก็ยื่นโทรศัพท์มาให้ผมกด)
ผม : นี่นะ(ยิ้ม)
จ๋า : อื้ม ขอบคุณนะ(ยิ้ม) ถ่ายรูปกับเราหน่อยดิ(โอ้โห มันแปลกๆแล้วนะเนี่ย)
ผม : อะ อืม (ยิ้ม แล้วเค้าก็มานั่งข้างๆผม แทบจะนั่งตักเลยมั้ง)
( v6 k1 L& V, {' a2 S2 Yจ๋า : โอเค (ยิ้ม)
5 l' f$ H7 }8 e; y% h

4 m* `1 o8 f4 e. C, z+ aแล้วผมก็นั่งคุยกับเค้าไปสักพักเค้าก็ขอตัวกลับครับ โดยไม่ให้ผมเลี้ยงหรือออกอะไรทั้งนั้น ผมก็เดินไปส่งเค้าขึ้นรถอะไรไป พอไปได้ไม่นานเสียงข้อความ ไม่ใช่โปรแกรมแชทนะครับ เป็นข้อความเนี่ยแหละ....


“ดีใจที่ได้คุยกับนทนานขนาดนี้เลยนะ รับสายเราด้วยละ” เอิ่ม ผมก็ไม่อะไรกลับเข้าไปด้านในครับ เพื่อนๆก็คุยกันเฮฮาไป...
5 b; H( [- v, M1 x. z! e. B

วิว : มาแล้วเว้ย เพื่อนกูจะเอาผู้หญิงแล้วหรอวะ(พูดแซวอย่างกวนๆ)
$ d5 A. T1 P4 e# U  |, gผม : เอาห่าอะไรละ กูว่ามันมีอะไรแปลกๆ(ทำท่าคิด)
สิงโต : กูว่าแปลกสุดๆ มันมานั่งปุ้ป ก็ทำท่าทางแปลกๆ แล้วก็ตั้งกล้องขึ้นมาถ่ายแบบเห็นๆเลยอะ(พูดอย่างสงสัย)
ผม : ไม่น่าจะใช่แค่เรื่องนั้น เพราะเค้าถ่ายรูปกูไปเยอะมากเลยนะมึง(ทุกคนเริ่มสงสัยแล้วครับ) เค้าก็รู้นะเว้ยว่ากูไม่ใช่ผู้ชายอะ กูแปลกใจจัง(สงสัยหนักมาก)
2 j* }& n, U0 z/ i: Oสิงโต : เอาไลน์กับเบอร์มันมาดิ(ผมก็ยื่นโทรศัพท์ไปให้ไอสิงโต สิงโตก็ยื่นไปให้ไอต้น)
ต้น : โอ้โห มึงคิดจะตอบแชทใครบ้างมั้ย(ถามอย่างสงสัย)
% t+ ?' d0 `* P* Z9 {! qผม : เถอะน่า มึงจะทำไร(ถามอย่างสงสัย)
/ }' f4 v3 v- W+ W7 P: r1 yต้น : กูจะสืบให้ (มันก็ส่งไอดีเข้าเครื่องมันไปและก็จดเบอร์ไปครับ)
( G: I0 @5 y0 \& Fโค้ก : กูว่าหน้ามันก็แปลกๆนะ ส่งมาให้กูด้วยต้น (บอกอย่างเข้มๆ)
3 b0 I8 I4 I: U

ผมว่าเราคิดมากไปรึเปล่านะ แต่มันแปลกมากๆจริงๆนะครับ ผมก็ไม่ได้จัดอยู่ในหมวดคนน่าปลื้มอะไรเลย อีกอย่าง ถึงจ๋าจะแสดงอาการเขินออกมา แต่บางครั้งมันก็ดูออกว่ามันแปลกๆ ผมว่ามันก็แปลกจริงๆ เพื่อนๆก็เริ่มสงสัยแล้วครับเพราะมันก็เห็นว่าจ๋าทำตัวแปลกๆตั้งแต่เข้ามานั่นบางคนก็สังเกตุไง เพราะผู้หญิงพวกมันก็มองกันอะเนอะ จนเลิกสนใจไปก็พากันเปลี่ยนเรื่องกันครับ พอฟ้าเริ่มมืดพวกมันก็ทยอยพากันกลับไปหมดแล้ว เหลือแต่ไอสิงโตนี่อะสิ......


, q) H  E# Q0 ?/ [+ _สิงโต : ไปนอนกับกูมั้ย(มาไม้ไหนละนิ)
ผม : เอิ่ม(มองมันแบบรู้ทัน)
/ m! Q. F0 \- t9 I! hสิงโต : ไม่ได้นอนด้วยกันนานแล้วนะ(จับมือผม)
9 S9 p# S9 H( ?! O# F0 ]# J/ {( i" Zผม : จะดีหรอวะ(ถามอย่างสงสัย)
  Z. k' W# g6 eสิงโต : ดีดิ(ยื่นหน้ามาใกล้ๆ และใกล้เรื่อยๆ) นะ กูอยากกอดมึงคืนนี้(หน้าผมร้อนผ่าวไปหมดครับ)
ผม : ไอบ้า!(ดันมันออกครับ)
( k5 Q/ u$ c: ?& y2 [: z8 Lสิงโต : ไปมั้ย ไม่ต้องเตรียมของอะไรหรอก ใส่ชุดกูก็ได้ (พูดอย่างใจดี)
3 n* K( v0 c, D" [/ S6 pผม : จะดีหรอวะ(ถามอย่างลังเล แค่ไปนอนคงไม่เสียหายไรมั้ง มันก็ทำหน้าลุ้นๆ)
สิงโต : กูยังไม่หายโกรธมึงเลยนะ เรื่องไอแบงค์อะ(มันก็ขยับเข้ามาใกล้เรื่อยๆอะครับ)
2 E) g3 e; u/ X. l1 U: W. Uผม : เอ่อ ใกล้ไปมั้ง(พูดแล้วเอามือดันอกมันไว้)
สิงโต : เดี๋ยวไปขอเฮียให้ รอแปป(อ่าว สะงั้นอะ)
, H0 h- o1 Z8 t3 t' e  l6 L
5 _/ c7 r3 Y, p! y
มันก็วิ่งเข้าไปเลยครับ ผมก็ ปล่อยมันไปครับ จริงๆก็นานแล้วนะ ไปนอนบ้างก็ไม่เสียหายหรอกมั้ง ผมก็เข้าไปหามันครับ เห็นกำลังอ้อนเฮียเลยละ เฮียดูจะไม่สบอารมณ์เท่าไหร่......


# `/ P7 ?4 H7 m7 [เฮียบูม : นทอยากไปรึเปล่า(ถามผมอย่างสงสัย)
ผม : ไปก็ได้เฮีย(ยิ้ม)
9 c- I7 b$ ~2 Z9 [1 @เฮียบูม : แล้วเสื้อผ้าอะไรละ(ถามอย่างเป็นห่วง)
สิงโต : บ้านผมมีเยอะแยะเลยครับเฮียไม่ต้องห่วง(ยิ้ม)
/ |2 J4 G! Y( P
% v8 l/ X1 S: n3 C9 N
แล้วก็อ้อนอยู่อย่างนั้นอะครับจนได้ไปผมก็วางกระเป๋านักเรียนอะไรไว้ในห้องพัก แล้วก็ลาทุกคน เฮียก็เตือนอย่างเป็นห่วงอะครับ ผมก็ใส่ชุดนักเรียนไปบ้านมันเลย ก็ซ้อนท้ายมันไป มันดูจะดีใจเลยละ ผมก็ดีใจครับ มันไม่เคยทิ้งผมเลย ความต้องการเล็กๆน้อยๆของมันผมก็พร้อมทำให้ นั่งไปไม่นานก็ถึงครับ พ่อแม่สิงโตไม่อยู่อีกแล้ว ไปถึงก็กินข้าวครับ น้องซินขึ้นนอนแล้วเพราะไม่สบาย......

  i' M& j  R& _3 O" u$ j$ W% X5 x
ผม : นั่งใกล้ไปป่าว(หันไปถามมันอย่างสงสัย)
. U7 J5 A8 c7 |, i2 ^; \% Gสิงโต : ไม่ได้หรอวะ(ถามอย่างนอยๆ)
' T/ e/ P' h2 k6 {ผม : ได้ดิ(ยอมๆมันไปเถอะครับ เฮ้อ!)
7 M0 v( @7 i# s! M  {) J# ?. R4 lสิงโต : กูยังเหมือนเดิมนะนท (อยู่ๆมันก็พูดขึ้นมา)
ผม : กูก็ยังเหมือนเดิมสิงโต (หันไปมองมัน)
สิงโต : กูไม่ขอแทนที่มัน แต่....อย่าให้ที่ของกูกับใคร(พูดนิ่งๆ มันคงหมายถึงไอแบงค์)
: `. a8 d, R# |2 ]; |ผม : สิงโต(หันข้างไปหามัน) ไม่มีใครจะได้ที่นั้นของมึงไป และแน่นอนจะไม่มีเพิ่ม เพราะมึง พิเศษสุดๆสำหรับกูแล้วละ(ยิ้ม)
7 ~; L9 Y# F1 Y2 V% f2 X" }สิงโต : นท(จับมือผม) ขอบคุณนะ(ยิ้ม)
) F& F8 ~/ U8 D5 L7 @ผม : อื้ม (เอื้อมมืออีกข้างไปเช็นปากที่เปื้อนซอสให้มัน)
สิงโต : ขอบคุณ กูก็นึกว่ามึงจะละ...
ผม : ไม่มีวันที่จะลืมหรอก กูดีใจสะอีก มึงอะไม่เรียกร้องอะไรเลย คอยอยู่ข้างๆกูเสมอเลยวะ กูโครตซึ้งใจและดีใจที่สุดที่...ไดรู้จักกับมึงนะ เพื่อนรักของกู(ยิ้ม)
สิงโต : อืม เพื่อนรักของกู(โน้มหน้ามาหอมแก้มผม)
; I+ v3 n" z3 N! Vผม : มึงไม่ได้คาดหวังอะไรเพิ่มเติมใช่มั้ย(ถามอย่างสงสัย)
+ D9 E7 {6 _+ a! N+ h% M' Zสิงโต : คาดหวัง (ผมก็มองมันนิ่งๆ) แต่ก็รู้ไง กูเข้าใจมึง และ...กูก็ไม่ไปจากมึงแน่นอนนท(ยิ้ม ผมก็ยิ้มบานเลยครับ)
ผม : อื้ม(รู้สึกดีใจมากจริงๆครับ)
% L$ @* t8 E9 S) ^5 n. s* V
9 t; v/ H" K5 ~9 |/ }8 l. }, w
) Z# H" j9 @! eเราก็นั่งกินข้าวกันไปคุยกันไป ที่ผ่านมาช่วงที่มีปัญหาหรืออะไร ไอสิงโตทั้งนั้นเลยครับ คอยช่วยคอยเคียงข้าง ผมไม่ได้ลืมอะไรที่เคยสัญญาและพูดกัน แต่มันไม่เคยเรียกร้องเกินความจำเป็น ผมก็คิดว่ามันจะตัดใจไปแล้วแต่นั้นไม่ และผมมีความรู้สึกให้มันเหมือนเดิมนั่นคือเรื่องจริงยังชอบมัน และ ดีไม่ดีอาจจะรักมันแล้วมั้ง แต่คงน้อยกว่าพี่อ๊อฟนะ เชื่อมั่นเถอะ ถึงผมจะดูสองใจ แต่จริงๆผมให้ได้อีกหลายใจเลยนะ5555 หลอกเล่นน้าอย่าจริงจัง555....


9 z6 s, C5 Z; U/ v. x0 _กินเสร็จก็พากันขึ้นไปอาบน้ำครับ ห้องมันก็ยังเหมือนเดิมเลย น่านอนเหมือนเดิม.....
3 Z& {# D. B8 Q5 i

) Z, F  c7 P8 G& B# ]! u  Sสิงโต : อาบน้ำด้วยกันนะนท(หันมาบอกขณะมันถอดเสื้อ)
2 j0 k! A' `. l1 iผม : เอาดิ(ยิ้ม)


. |5 d' f8 @: l& s* U

Golfgg

ชอบมากอ่าา

ssangsak

ขอบคุณครับ

Jonsun

ตอนไหนจะมาอ้ะรอลุ้นทั้งวันเลยน้ะ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

Deza2534

จะโดนสิงโตกินมั้ยเนี่ย...

dache112

ขอให้พี่อ๊อฟกลับมาเหมือนเดิมล่ะกันนะครับ จะได้เริ่มเคลียร์กันให้ชัดเจนสะที ที่จริงก็อยากให้ยุติความสัมพันธ์แบบเกินเลยกับคนอื่นๆ นะ เพราะคงไม่มีแฟนคนไหนใจกว้างพอจะใช้แฟนร่วมกับคนอื่นหรอกครับ

Julio

สงสารพี่อ๊อฟจังเลย หายไวๆนะครับ

ton_gori

พี่อ๊อฟเยินหนักเลย แต่เหตุการณ์นี้ก็คงทำให้ป๊านทกะพี่โน็ตเห็นใจพี่อ๊อฟขึ้นมาบ้างล่ะ
: b  y- T+ _5 |$ U! h0 s% v
ว่าแต่นทอาบน้ำกะสิงโตแบบนี้ สงสัยจะไม่รอด เหอเหอ

minone

รอลุ้น​ตอน​ต่อไป​นะ​คับ​