เรื่องของเบนซ์ตอน 13 ผมนั่งอยู่จนเที่ยง ผมก็คิดได้ว่าเบนซ์เขาก็อาจมีธุระของเขาก็เป็นได้ คงไม่มีเวลามารับผมก็เป็นได้ ผมจึงนั่งรถสามล้อกลับบ้าน ขณะที่ผมกำลังนั่งรถกลับบ้านอยู่นั้นก็ผ่านบ้านของเบนซ์ ผมเห็นรถจอดหนึ่งคัน เป็นรถที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน แต่แปลกที่ไม่เห็นรถของพ่อแม่เบนซ์ ผมจึงให้สามล้อจอดรอผมก่อน ผมอยากลงไปดูว่าเบนซ์ทำอะไรอยู่ เพราะเห็นรถมอไซของเบนซ์จอดอยู่ ผมค่อยๆ เดินย่องเข้าไปข้างในบ้าน เมื่อถึงห้องรับแขกผมก็ได้ยินเสียงเบนซ์พูดดังมาก
# k, c6 d& z2 O8 \“อย่าครับ ผมเสียวนะ” ใจผมเต้นแรงมากผมรีบเดินไปที่ประตูอย่างลืมตัว& O$ a; s! y, t! o' N$ J
“มันไม่เสียวมากหรอกน่า เชื่อสิ” เป็นเสียงกระเทยครับ9 N( @3 B) g4 V
“พอแล้วคับจะเอาอะไรหลายรอบนัก แค่นี้ก็พอแล้ว” ผมได้ยินเต็มหูสองหู น้ำตาผมไหลพรากออกมาเลยครับผมยืนตัวสั่นทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมหวังมาตลอดสิบวัน ผมหวังเพื่อจะมาเจอเบนซ์คนที่ผมรักมาตลอดชีวิต ชายหนุ่มผู้บริสุทธิ์ผุดผ่องของผมที่ผมรักนักรักหนาเทิดทูนบูชา แต่วันนี้เขานอกใจผมผมค่อยๆประคองสติ คิดถึงเรื่องที่ผมเคยทำผิดต่อเบนซ์ที่ผมมีอะไรกับพี่กอร์ฟทำให้ผมทำใจได้บ้าง แต่ผมแค้นที่สุดเลย ในตอนนี้ผมรู้เพียงอย่างเดียวว่า อย่างน้อยๆ เบนซ์ก็น่าจะซื่อสัตย์ต่อผมบ้าง ผมอุตส่าห์ทำทุกอย่างเพื่อเขามาตลอด ใจของผมก็คิดขึ้นมาว่าช่างมันเถอะ อย่างน้อยเราก็เคยทำแบบนี้ตอนที่เบนซ์ไม่รู้ ผมตัดสินใจเดินออกจากบ้านขึ้นรถสามล้อกลับบ้านต่อ เมื่อถึงบ้านผมก็ต้องทำใจหยุดร้องไห้กลัวคุณตาคุณยายจะรู้เรื่องผมทำเป็นอารมณ์ดีไปกอดท่านทั้งสอง- \0 m3 L) X% W5 \' [: }2 N
“เป็นไงบ้าง ไปนครนายกมา”
# m1 T. M# r5 u$ o$ F; y* c1 P“ก็ดีครับ”# o; I2 E7 b O
“นึกว่าจะลืมคุณตากับคุณยายไปซะแล้ว แล้วทางโน้นเขายอมให้กลับหรือบอล” ผมไม่รู้จะพูดยังไงดี! `8 Q9 m; B! t4 M$ n# I
“เปล่าครับ เขาไม่ได้ว่าอะไรหรอกครับ”
2 t, K: m- Z3 \- f% x% s D* G“อ้าวแล้วเขาดีกับบอลหรือเปล่า”" z5 x, `0 S9 A( }
“ดีครับ ดีทุกอย่างเลยครับ” ผมตอบ
% g' k- ?' ^% C& y5 x“ไปพักเถอะ บอลดูหน้าไม่ค่อยสบายเลย แล้วทานอะไรมาหรือยังล่ะ”5 M9 q- U7 e7 p8 V
“ทานแล้วครับ ยังอิ่มอยู่เลยยาย” จริงๆ แล้ว ผมยังไม่ทานอะไรเลยครับ แต่ผมทานไม่ลงหรอกวันนี้ผมอกหัก ผมพยายามไปนอนร้องไห้ให้เสียใจมากที่สุด และผมจะลืมเบนซ์ให้ได้ นอนกลิ้งไปกลิ้งมามันก็ไม่หายโกธรสักที ผมทั้งโกธรทั้งเสียใจ อยู่ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ผมก็ไปหยิบดูเป็นเบอร์เบนซ์ที่โทรเข้ามา ผมรีบกดทิ้งแล้วปิดเครื่อง จากนั้นเบอร์บ้านก็ดัง ผมได้ยินเสียงคุณตารับ แล้วท่านก็บอกว่าบอลกลับมาแล้ว หลังจากนั้นไม่ถึงสิบนาทีเสียงรถมอไซด์ก็ดังมาทางบ้านผม ดูท่าคงขับเร็วน่าดู ผมรู้ว่าเบนซ์มาที่บ้านหาผม ผมก็เลยเช็ดน้ำหูน้ำตารอว่าเบนซ์จะมาหาแน่นอน ครับเป็นอย่างที่ผมคิดเบนซ์รีบเปิดประตูเข้ามาหาผม เขาวิ่งเข้ามากอดผมแต่ผมก็ทำตัวแข็งสะบัดหน้าหนี เบนซ์ไม่สนในความเปลี่ยนแปลงของผมเขาจูบผมต่อ เกือบแล้วที่ผมจะมีอารมณ์ แต่ผมก็เอาความโกธรของผมที่มีอยู่ ใช้สองมือสองเท้าถีบเขาออกไปจนตกเตียงเสียงตัวเขากระแทกกับพื้นเหมือนกับกระดูกจะหัก ไม่มีเสียงของเบนซ์ร้องเจ็บผมจ้องหน้าแล้วน้ำตาผมก็ไหล น้ำตาเบนซ์ก็ใหลพรากเราสองคนมองหน้ากันผมใจจะอ่อนอยู่แล้วแต่ผมก็หันหน้าหนี
+ \( k9 F# L& l. [# X) }“บอลนายเป็นอะไร นายไม่รักเราแล้วหรือ”6 G9 b% n3 g- G4 _( E3 l# b
“ต่อไปนี้เราไม่จำเป็นต้องรักกันแล้ว นายกลับบ้านไปเถอะมีคนรอนายอยู่ที่บ้านไม่ใช่หรอ”9 s) k% ^# `% y# R0 f7 H5 @# W9 \
“บอลนายรู้เรื่องนี้หรอ” เบนซ์หน้าซีดแล้วเบนซ์ก็พูดความจิง% D2 X+ e* s. D6 m0 r
“บอลนายเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า อย่าโกธรเรานะ” ดูสิครับคำอ้อนของเขา ผมไม้ต้องการอยากฟังอยู่แล้วผมรีบลุกไปจะไปทำร้ายเขาอีก แต่ผมทำไม่ลง1 q7 h/ s& j4 a# H6 _. o
“เบนซ์นายทำเราเจ็บมามากแล้ว เราจะเลิกโง่ซักที” ผมก็ไล่เขากลับบ้าน แต่เบนซ์ก็ไม่ยอมกลับบอกจะอธิบายให้ผมเข้าใจแต่มันยิ่งทำให้ผมโมโหมาก ผมเลือดขึ้นหน้า ผมผลักตัวเบนซ์ให้ออกไปนอกประตูแล้วผมก็สั่งลาด้วยคำคำนี้
, G6 T' |$ Q1 K4 K0 Y) v L6 q“จำ ไว้นะของที่เคยผ่านมือใครแล้ว เราไม่ต้องการ” ผมก็ต่อยที่ใบหน้าเบนซ์ให้ล้มลงออกนอกประตูผมรีบปิดประตูร้องไห้อย่างเจ็บปวดใจ เสียงเบนซ์เคาะประตูเรียกอยู่นานแล้วเขาก็ลา ก่อนจะจากไป
; j, C5 ? \1 S9 f3 Y, X“ได้ ต่อไปนี้เราไม่ต้องมาเจอกันอีก ดีแล้วต่อไปเราจะไม่ยุ่งกับผู้ชายคนไหนอีกเลย” เสียงขี่รถยังกะจะบินครับ ผมก็ค่อยสบายใจหน่อยที่เบนซ์บอกผมว่าจะไม่ยุ่งกับผู้ชายคนไหนอีก ผมเองก็มาคิดได้ว่าผมเองก็ไม่ซื่อต่อเบนซ์เหมือนกันแต่ถ้าจะตามไปง้อเบนซ์ตอนนี้ก็ไม่กล้า แต่เมื่อทบทวนดูแล้วผมหึงเขามาก ผมรับไม่ได้ที่เขาต้องอยู่กับกระเทยคนนั้น ผมขยะแขยงมากที่เบนซ์กล้าไปยุ่งกับคนที่ออกสาวขนาดนั้น ผมไม่เห็นหน้าแต่ได้ยินจากเสียง มันบ่งบอกได้ชัดว่าเขาเป็นกระเทย คุณยายเดินเข้ามาเรียกผม
, N6 Y3 b7 Q9 l" B+ g& U; N) U“เป็นไรกันลูก เห็นเบนซ์วิ่งออกไปทะเลาะกันหรือ” ยายรู้ตั้งแต่แรก แต่ยายอาจจะไม่อยากมายุ่งหรือห้าม
' y, C# X. E8 Z“ครับช่างเถอะครับ ผมจะไม่คบเบนซ์อีก”; M: v% L, g2 X; Z
“บอลคิดให้ดีนะถ้าไม่คบเบนซ์บอลก็เหงาสิ บอลก็ไม่มีเพื่อนสิ” อาจจะจิงของคุณยาย “โอ๊ยเพื่อนผมเยอะแยะครับ”แกล้งพูดไปงั้นแหละครับ! {( G$ p$ g$ `1 y9 c5 Q# C
“แล้วเพื่อนที่ดีมีบ้างมั้ยล่ะ ยายว่าหาดีกว่าเบนซ์ไม่มีอีกแล้วนะตายล่ะ รู้มั้ยยายยิ่งตกลงกับพ่อแม่เขาไว้แล้ว”ยายเดินออกไปแถมยังพูดให้ผมสงสัยตกลงอะไรก็ไม่รู้ ผมนอนไม่หลับ ผมรีบออกจากบ้านไปเที่ยว ผมไปตามหาโต้ครับเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นหากเป็นเรื่องของเบนซ์โต้จะเข้าใจได้ดี แล้วผมก็เจอโต้ที่บ้านของเขา4 _1 w* V+ o: H/ J f+ a
“ลมอะไรพัดแกมาวะไอ้บอล”
, a u9 P' _: A2 p5 c5 ?0 ^) P“ลม ๆ แล้ง ๆโว้ย” ผมถอดใจ ท่าอารมณ์ไม่ดี+ ?' q! f4 ?, I8 n( u% D! f0 o9 `
“เรารู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น” โต้หัวเราะลั่นแล้วผมก็เลยแกล้งถาม1 {. E( y" m5 R2 S
“แล้วเรื่องอะไรวะโต้”' ?# j2 d3 C* y' c' j$ v
“จะเรื่องไรซะอีกล่ะ ก็เรื่องไอ้เบนซ์นะสิ หึงมันช่ายมะ” ผมก็ต้องยอมรับว่าผมหึงเบนซ์จริงๆ, f; z- b4 J; o8 M9 p+ ?
“เอาล่ะ เราตั้งใจไว้แล้วว่าเราจะไม่ไปยุ่งกับชีวิตของเบนซ์อีก เซงว่ะโต้พาเราไปเที่ยวหน่อยสิ”
- r" g6 O0 w, B“จะดีหรือ เดี๋ยวเบนซ์มันก็มาหึงเราอีก ยิ่งพึ่งจะไม่ถูกกันอยู่ด้วย”โต้คงเข็ดคราวที่แล้วที่ผมกับเบนซ์ทะเลาะกัน
2 t+ {( |4 m; \5 c“เอางี้เราไปเที่ยวบ้านเพื่อนดีกว่า อาจจะหายเซงก็ได้” โต้หาทางให้ผม N4 z8 I; f0 ~/ R% [
“มาเอารถเราไปกัน”& p: E' _+ [; ?+ x6 y4 r. b) T
“ไม ต้องหรอกเอารถเราไป รถนายมันใหม่อยู่ขี่ไม่มันส์” ผมก็เลยต้องซ้อนท้ายไปกับโต้ อยู่ห่างจากบ้านโต้ไม่มากนัก ถ้าห่างจากบ้านผมก็ 10 กม.ได้มั้งผมไปถึงโต้ก็แนะนำให้ผมรู้จักกับเพื่อนเขา4 O" n& I* y$ X3 ]9 Q! V8 {
“นายอ่ะหน้าตาไม่เห็นเหมือนคนบ้านเรา เป็นคนที่ไหนหรือ” ช๊อฟเป็นเพื่อนของโต้ที่สนิทกันแต่เรียนคนละโรงเรียนโต้ฝากผมให้เป็นเพื่อนเขา โต้ก็เลยเล่าความเป็นมาของผม แต่ข้ามตรงเรื่องเบนซ์มันเป็นความลับ แล้วเราก็คุยกันเรื่องกิจกรรมที่ช๊อฟ และเพื่อนๆกำลังกังวน กล้า ๆ กลัว ๆ& T8 c5 z" `- z$ v7 I+ F
“เนี่ย จะเอาไงวะโต้ จะมีบอลเตะชิงเงินรางวัล ทีมเราขาดคนอยู่ 5 คนว่ะ” ช๊อฟท่าทางกังวล) J! T3 [. P, _! i: E- U, Z
“เฮ้ยบอลแกมีไรทำแล้ว สงสัยแกจะมาถูกที่ว่ะ”
- f! C1 g2 E x! t4 b“จะชวนเราเล่นบอลหรอ” ผมถามอย่างมั่นใจว่าต้องใช่, h# g$ n% e' G& M6 B" P
“เออสิวะ หาไรทำนายจะได้ลืมเรื่องเก่า ๆ ไปซะมั่ง” โต้หาทางให้ผมคลายเศร้า5 H9 l+ M9 F, Q9 O
“ยังไม่ถามกัปตันทีมเขาเลยนะโต้”
& z1 d @4 |( {“เฮ้ยอย่าบอกนะเพื่อนใหม่เราเล่นบอลได้” ช๊อฟถามพร้อมกับเอาสายตามาสำรวจผมก่อนที่จะต่อว่าอีก
# ^0 H7 f, I: }* g“ดูท่าทาง รูปร่าง ก็โอเคนะ แต่ดูหน้าหล่อๆ ขนาดนี้จะเล่นไหวหรอ” ช๊อฟท่าทางก็เป็นคนตรงไม่เบา
; e2 r% r! L( A5 \# v( x“เออน่า มึงช่วยรับกูสองคนเป็นลูกทีมหน่อยดิ กูสองคนไม่มีอะไรทำ” โต้ปัด ๆ เรื่องไป ผมเลยกล่าวตบท้าย! y* E6 f: v0 [: ~1 ~) L
“ช็อฟนายก็หน้าตาดีเล่นเป็นเหมือนกันหรือ” ผมล้อบ้าง3 ~4 |5 |1 b& l" p4 C: J
“เนี่ยตัวเต็งเลยน้าบอล” ผมกับโต้แอบยิ้ม เพราะผมกับโต้ก็เป็นหนึ่งในนักกีฬาโรงเรียนที่เก่งที่สุดในอำเภอเมืองนครพนม8 f# q3 x5 p, s& f/ |
“เออ งั้นพรุ่งนี้นายเอารูปมานะ ก็เหลืออีกสามคนคงหาทันว่ะ” ช๊อฟก็หาเรื่องพูดให้มันสนุก จนค่ำผมก็เลยต้องรีบกลับบ้านโต้พาผมซิ่งรถกลับบ้านแล้วผมก็ไปเจอกระเทยคนหนึ่งกำลังซื้อของอยู่ โต้ก็จอดรถอยู่ห่าง ๆ “บอลนี่แหละคนที่ไปกับไอ้เบนซ์วันที่เราเจอ” ผมเจ็บใจมากยิ่งเห็นกระเทยคนนี้ ผมก็ยิ่งเกลียดเบนซ์มากขึ้น “โต้ต่อไปนี้เราจะเลิกเป็นเกย์แล้วไม่เอาแล้วว่ะ” ผมตั้งใจเอาไว้อย่างมาทมั่น$ N) @1 S* ]+ Q0 h
“บอลเอางี้ดีกว่า นายจะเป็นหรือไม่เป็นเอารักเป็นผู้ตัดสินดีกว่า” เขาพูดเข้าท่าดีแฮะ
/ z. P/ w: W; G. C“ถ้าเรามีใครที่เป็นเหมือนบอลเราว่าเราจะยอมเป็นเกย์ ไม่เอามันแล้วเมีย นายดีทุกอย่างนะ ยิ่งเมื่อก่อนนายยอมทุกอย่างก็เอาชนะเบนซ์มันจนได้ แต่สุดท้ายเบนซ์มันก็ไม่เห็นค่า ลืมได้ก็ดี แต่เราอยากให้บอลคิดให้ดีก่อนนะหรือเริ่มต้นชีวิตใหม่กับใครสักคนไม่นานก็เริ่มจะลืมเบนซ์ได้” ผมรู้สึกโล่งอกมาก ใช่ต่อไปนี้ผมจะไปเริ่มต้นกับใครซักคน ผมปลอบใจตัวเอง ผมพยายามนั่งแล้วเอาแก้มพิงหลังโต้แล้วนึกถึงคนที่รู้จัก ไม่มีใครจะเป็นคนรักผมได้ โต้ก็เป็นเพื่อนที่ดีของผม พี่กอร์ฟ กิม พล ก็เป็นญาติเป็นพี่เป็นน้อง ส่วนช๊อฟก็เป็นเพื่อนใหม่ยังไม่รู้นิสัย แต่ดูดูแล้วเราไปกันไม่ได้หรอก เพราะช๊อฟดูท่าจะเกลียดพวกเกย์กระเทยซะด้วยซ้ำ สรุปวันเวลาที่ผ่านมาผมจะไปรักใครไม่ได้เลยนอกจากเบนซ์คนเดียว เบนซ์เหมาะสมทุกอย่าง ผมยังต้องนึกถึงเบนซ์อยู่อีก ผมก็ตีหลังโต้เพราะผมหมั่นใส้เบนซ์มาก
C5 I: C/ n y: r& @' p U“โอ๊ย! ..อะไรกันบอลเจ็บนะ” ผมก็อายมากเมื่อโต้หันมาทำตาค้อนใส่ผม
! e; t( d/ B: p" E“เป็นไร โกธรไอ้เบนซ์ก็ไปทุบมันดิ เดี๋ยวเราก็ปล้ำซะหรอก” โต้ขู่ผมแบบหยอกๆ) q W3 s" _6 A( r9 P
“กล้าหรอ ดูตัวเราก่อนว่าใครแน่กว่าใคร”ผมก็ขู่คืนมั่งเพราะโต้ตัวเล็กกว่าผม
! I: c5 J7 W, v! F% R3 `“เออไม่กล้าหรอก ถ้ากล้าเราสวมเขาไอ้เบนซ์ตั้งนานแล้ว” พูดแล้วโต้ก็หัวเราะ1 R; X$ K2 V- c0 {7 s8 u L
“อย่า พูดถึงเบนซ์อีกได้มั้ยโต้” ผมขอโต้ด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อถึงบ้านโต้ผมก็เอารถของผมขี่กลับบ้าน ผมเบื่อมากที่ผมต้องผ่านบ้านเบนซ์ไม่ว่าจะไปไหนก็ต้องผ่านบ้านเบนซ์ตลอด ผมก็กังวลอยู่เหมือนกัน แต่วันนี้ผมโชคดีไม่เจอเบนซ์ ผมรีบบิดรถกลับบ้าน
) W8 r; Y- Q5 h5 [“ยายครับ ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปผมจะไปออกกำลังกายทุกวันนะครับ และมีงานบอลที่เขาจัดผมจะไปร่วมแข่งกับเขา” ผมขออนุญาตคุณยายคุณตาไม่เคยห้ามผมครับ ผมก็นอนพยายามไม่คิดถึงเบนซ์ พอนึกถึงภาพกระเทยคนนั้นแล้วทำให้ผมไม่อยากเจอเบนซ์อีกครับ หลายวันต่อมาผมก็ไม่เคยอยู่บ้านเลย ผมไปเล่นบอลอยู่ตลอดกลับค่ำทุกวัน ด้วยกิจกรรมนี้ทำให้ผมไม่ค่อยคิดเรื่องเบนซ์ ขนาดวันสงกรานต์ผมก็ยังไม่เล่นในหมู่บ้าน ผมไปเล่นในหมู่บ้านของช๊อฟ สนุกมากครับ เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมได้เล่นสงกรานต์ ผมลืมเบนซ์ไปสนิทเลยครับ ไม่รู้ว่าเขาไปกินไปนอนไปทำอะไรที่ไหน มีคนพูดถึงเบนซ์ผมก็ด่าเขาไม่ให้พูดแต่วันนี้ผมได้ฟังเรื่องของเบนซ์จากโต้จนได้& Z- a5 y/ C: u% p0 C
“เบนซ์มันถามถึงนะบอล” ผมก็ไม่ว่าอะไรอยากลองฟังดู
9 `" U$ [) |1 E- D3 c3 O# P“ถามว่าไรหรอ”
; B0 }4 E) ]9 b6 q5 ^“ก็นายเกิดวันที่ 29 เมษาไม่ใช่หรอ”, G* }' _2 c9 z- J# ^
“ใช่ ทำไมหรอ”
8 G. y8 L$ v4 ~+ z F" a. r“มันฝากถามมาว่างานวันเกิดบอลจะจัดที่ไหน”
, e( d/ m( I/ M5 s8 t* L' g$ ?! r! \“ไม่รู้ดิ เราไม่จัดหรอก แต่ถ้าจัดเราก็เชิญพวกนายทุกคน”1 h, H P# O5 S4 k6 B9 b& R' o
“แล้วเบนซ์ล่ะไม่เชิญมันหรอ”
- e3 y$ N: m9 c' t, _* D“ไม่ เราไม่อยากเจอหน้ามันแล้ว บอกมันด้วย” ผมย้ำแบบสุดๆ- e' L2 H4 D; y+ B) {& u! i/ E
“บอลนายนี่ใจดำจังเลยนะ นายจะไม่ลดหย่อนลงมาหน่อยหรือ ถ้าจะไม่รักมันแล้ว ความเป็นพื่อนก็ให้เหลือบ้างเด้”" z/ c, H4 i% r H
“ไม่หรอก เราไม่เอาซักอย่างกับคนคนนี้ เราพอแล้วล่ะ” ผมเบื่อเบนซ์มากครับ
' O* R' K% h2 F& A) Q4 l“อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันเกิดนายแล้วนี่”
# N* B: Z H3 ]“ไปเหอะเดี๋ยวไม่ทันแข่งนะ วันนี้นัดสำคัญนะเราจะรู้ว่าเราจะได้ชัยชนะหรือเปล่าขึ้นอยู่กะวันนี้” ใช่ครับผมไม่ค่อยมันใจเลยเพราะผมไม่ค่อยคุ้นกับทีมนี้สักเท่าไหร่แต่สามครั้งที่เตะมาทีมเราชนะมาตลอด
: s9 @- E4 `5 m2 s“นี่พวกแกมาสายจังจะลงแข่งแล้วนะ” ช๊อฟท่าทางรอผมกับโต้อยู่
2 E' I4 Q; D; R6 o% Z4 |“เฮ้ยไอ้ช๊อฟกูขอไรอย่างได้มั้ยวะ” โต้จะขออะไรนะผมก็รอฟังอยู่9 O" \: K+ E6 f
“กูขอให้ไอ้บอลมันเล่นกองหน้าได้ไหม” ครับตลอดมาผมเล่นกองหลัง- R$ d4 L2 H- Y3 g! Z& A9 k
“เอางั้นหรอวะ ก็ได้ลองดู” ผมดีใจครับ ผมเล่นกองหน้าถนัดที่สุด ผมไม่เคยกลัวอะไรทั้งนั้น ผมสู้ตายขอเพียงผมได้ยิงลูก จะเจ็บตัวผมก็ยอม เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้นผมก็เล่นอย่างรุนแรงครับ ทีมเราเอาเปรียบคู่ต่อสู้ได้อย่างสบายและก็ได้แต้มนำตั้งแต่ครึ่งแรกเมื่อพักครึ่งแรกช๊อฟก็คุยกับผม c( V$ k0 R; }) z: V
“เราขอโทษนายมากนะที่เราดูถูกนาย รู้ว่าเก่งแบบนี้เราจะให้นายเล่นตั้งนานแล้ว”
9 |, O# V4 g1 L2 f3 m4 b. N# l. V“ไม่เป็นไร ถึงอย่างไรเราก็ต้องเก็บแรงเอาไว้เล่นสองนัดสุดท้ายอยู่แล้ว น่านะไปดูแลเพื่อนเถอะ” ผมไม่อยากได้ยินเสียงชมกลัวใจมันหวิวครับโต้ก็เดินมา/ Z2 Q$ T: W7 q1 l
“ว่าไงพ่อหนุ่มหล่อ พวกสาว ๆ ขอเบอร์นายใหญ่จะให้หรือเปล่าวะ” ไม่ว่าผมไปแข่งที่ไหนผมมักจะเป็นดาว ผมสงสารสาว ๆ เขาจังที่มองผมไม่ออก ผมเป็นเกย์ผมไม่สามารถรักใครได้ “นายก็เอารหัสไปรษณีย์ให้ดิวะ” ผมล้อโต้ จนได้เวลาแข่งขัน มันจะไปยากอะไรครับแค่นี้ผมก็เล่นยิงหลายลูกติดต่อกันทีมนี้ผมไม่กลัวหรอกเพราะเขาเป็นทีมชาวบ้านธรรมดาไม่ค่อยมีเทคนิกในการเล่น แต่ถ้าผมชนะจะต้องไปเจอกับทีบที่เก่งมากเราจะต้องชิงที่หนึ่งกันทีมนั้น น่ากลัวมากครับ เพราะครึ่งหนึ่งของทีมมาจากโรงเรียนกีฬาทั้งนั้น ตั้งแต่แข่งมาเขาเอาชนะมาตลอด ผมก็รู้สึกกลัวมาก ผมสู้เขาไม่ได้อย่างแน่นอน เพราะที่ผมเล่นเก่งนี่ ผมไม่ได้เรียนและไม่มีใครฝึกสอน เล่นเพราะใจผมชอบแค่นั้นเอง เมื่อการแข่งขันจบลงเราชนะผมก็ไม่ดีใจผมเดิออกนอกสนามไปนั่งคิดที่จะต่อสู้ในวันพรุ่งนี้3 `& T, f" d+ r
“นายเป็นไรวะบอลไม่เห็นดีใจเลยวะ”
F. F4 r) f8 t2 B% n“เก็บความดีใจไว้พรุ่งนี้เถอะนะ เผื่อชนะ”
& Y$ x( L- P1 @0 O7 d“นายกังวลใช่ไหม แต่มันแค่ลูกกลมๆ มันอาจจะเป็นของเราก็ได้” ช๊อฟดูเหมือนมีความหวังมาก9 k* q: I( e( p: P, w4 D( c8 b
“เฮ้ยทีมนี้เก่งมากนะโว้ย ไม่ใช่ธรรมดานะ ถ้าทีมเราไม่มีผู้เล่นที่เข้าขากันหน่อยก็เอาชนะเขายากนะ” ผมพูดไปตามประสบการณ์ที่มี% ^, i( S; _* n. [! u4 j# S, g, X9 ^ P
“เรานึกออกแล้วช๊อฟ ไอ้เบนซ์ แกจำไอ้เบนซ์ได้มั้ย” โต้พูดถึงเบนซ์ทำให้ผมต้องหยิบตาใส่โต้
8 K) Z6 A2 k# C8 r1 T+ C“เออจำได้ทำไมหรอ”+ ?( ~! U6 m" n2 ?
“นายไปชวนเบนซ์กับเราเหอะ ไอ้นั้นเก่งนะ มันอ่ะเล่นเข้าขากันกับบอล มันเล่นด้วยกันไม่ค่อยแพ้หรอก” ผมตัดสินใจไม่ออกความเห็นเพราะผมเชื่อว่ายังไงเบนซ์ก็ไม่มาหรอก6 Q& ^$ B/ |( m/ F o$ `# u0 n( [
“บอลเราจะเอาคู่ขานายมาให้นะ” โต้หยอกผมแล้วก็เอามือหยิกแก้มผมผมก็ไล่เตะมัน( \ p6 \5 W4 a0 }2 `7 p# c6 x7 d* E
“เออว่าแล้วบอลก็น่ารักนะ แทนที่เราจะอิจฉามันที่มันเก่งกว่าเรา ดูดิเวลามันเหนื่อยแก้มแดงเลย มิน่าสาวๆชอบแต่มัน” ครับถ้าผมเสียเหงื่อมากๆ แก้มจะแดงมาก เมื่อก่อนตอนไปเล่นบอลที่ไหนก็ตาม เบนซ์จะหยิกเหมือนที่ไอ้โต้มันหยิกผมตะกี้นี่
+ Q0 a# |; v5 b+ C# n. M( _“เออไปบ้านเราก่อนนะบอลค่อยกลับบ้าน” ผมก็ตามใจช๊อฟเพราะเขาดีใจมากที่จะมีโอกาสได้ชิงชนะเลิศเป็นครั้งแรก เงินรางวันตั้ง 13,000 บาท ก็นับว่าเยอะนะ ถ้าเป็นในชนบทอย่างบ้านผม ผมก็เลยขับรถตามก้นเพื่อนๆไปบ้านช๊อฟทุกคนเปิดเพลงเต้นดีใจที่ชนะวันนี้' z/ Z9 w5 ^5 k
“เฮ้ยพอเถอะว่ะช๊อฟวันนี้เราต้องไปเอาผู้เล่นเพิ่มนะ” เพื่อนคนหนึ่งกล่าวเตือน
4 ~- p7 s# d8 i+ n“อ้าวแล้วเรื่องรายชื่อถ้าชนะมาทีมนั้นจะไม่ประท้วงเอาหรือ เบนซ์ไม่ได้กรอกไปสมัครนี่”
# A4 A9 m/ z& U) s% z9 x“ไม่มีปัญหาเราจะเคลียร์เอง ใช้เส้นสิวะ” เออแล้วไป วันนี้ผมเอารถมาเองผมก็เลยไม่อยากมีส่วนรู้เห็นกับเรื่องนี้จึงจะกลับก่อน แต่ก็โดนโต้ดักเอาไว้ก่อน
6 |* Q9 k- O6 b, N% u1 K“ดะ เดี๋ยวก่อน ยังไม่ทันเคลียร์กันจะกลับได้ไง”ผมก็ยิ้มแหย๋ๆ
! V1 [+ z2 @2 ~& e6 l) |0 r“ช๊อฟเราขอคุยกับบอลแป๊บนะ” โต้ตะโกนบอกช๊อฟ ผมก็โดนโต้ดึงไปคุยที่ริมถนน1 D8 j) D" s6 D% D8 D8 v- K
“มีไรว่ามา” ผมเร่งอยากรู้มักมั้กคับ3 z( f8 }4 b; h% Y2 M3 E) j
“ก็เรื่องเบนซ์แหละนายโอเคมั้ยถ้าเบนซ์มา”0 V P |8 I5 t! u6 ~% q% {
“ก็ถ้ามันเป็นไปได้ก็โอเค” ผมยังมั่นใจว่ายังไงเบนซ์ก็ไม่มีทางมาแน่นอน นี่เราทะลกันมาก็จะ 10 วันอยู่แล้วไม่เห็นว่าเบนซ์จะมาง้อเลย
9 {) [ T# ^' k“เออถ้าเบนซ์มันตกลงมานายก็อย่าก่อเรื่องก็แล้วกัน ยังไงมันก็มาแน่นอน”
% M. e! T+ U8 ?1 F“เออมั่นใจเข้าไป งั้นเรากลับบ้านนะ”ผมก็อยากกลับไปพักผ่อน- _) n8 i% a2 m; E5 t
“เออกลับไปก่อน เราจะไปเรื่องเบนซ์ก่อน พรุ่งนี้นายจะได้เจอสุดที่รักของนาย” ครับผมก็ไม่ตอบอะไรเพราะผมไม่ได้มีหวัง แต่ถ้าเบนซ์มาผมก็จะไม่ว่าอะไรเขา เพราะผมเองก็ต้องการให้เบนซ์มาช่วยอยู่เหมือนกัน เป็นไรไม่รู้งานนี้ผมซีเรียดมากกลัวจะแพ้มาก ทีเวลาอย่างนี้ผมดันลืมความแค้นไปหมด ผมกลับบ้านก็ได้รับโทรศัพท์จากพี่กอร์ฟว่าจะมาเยี่ยมผมก่อนวันเกิดหนึ่ง ทุกคนจะมาจัดงานวันเกิดให้ผม ก็มีพลกิมพี่กอร์ฟและพี่สาวพลสองคนก็มาด้วย ผมดีใจมาก* D% W8 v+ e$ `# r
กะว่าถ้าชนะบอลคราวนี้จะเชิญทั้งทีมไปงานด้วย ตอนเช้าวันนี้ผมก็ไปออกกำลังกาย แต่เช้าผมดันวิ่งไปทางบ้านเบนซ์ แต่ไม่ถึงหรอกครับ แล้วผมก็ต้องช๊อค เบนซ์ก็วิ่งออกกำลังกายเหมือนกัน ผมอายมาก ที่ต้องเจอเบนซ์ในตอนนี้ 1 z+ R/ j% q& x- V6 w
5 ?# W' S! |. K/ D) t ]0 E+ v3 }9 @
-------------------- จบตอนที่ 13 --------------------
5 J* c& P* Z: A# Q5 D
% i% Y/ N5 ]# B
แปปเดียวก็จะเสาร์อาทิตย์แล้ว เร็วจังเลยเน้อ ผมคงคิดถึงเพื่อนๆ แย่เลย ฮือๆ T T! X: k1 o: M1 _; y: J* q( @
อย่างที่บอกไว้ก่อนหน้านะครับ เสาร์อาทิตย์ผมไม่ได้อัพลงให้น๊า เนื่องจากผมใช้คอมที่ทำงานในการอัพครับ สำหรับตอนต่อไป ไว้เจอกันอีกทีวันจันทร์นะครับ จุ๊บๆ ปล.ถ้าอยากให้อัพตอนต่อไปอีกในวันนี้ ก็ขอกำลังใจกันเข้ามาเยอะๆ ด้วยนะครับ . q3 C3 m, N, r
|