แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย sos007 เมื่อ 2019-4-5 18:45
เรื่องบางเรื่อง ถูกเล่าจากปากสู่ปาก จากเรื่องจริงกลายเป็นเรื่องเล่า เรื่องเล่ากลายเป็นตำนานและจากตำนานก็ถูกบันทึกด้วยตัวอักษรจนกลายเป็นวรรณกรรม (คำเตือน : เนื้อหาของเรื่องถูกแต่งขึ้นมาจากความคิดของผู้เขียนเป็นส่วนใหญ่ สาระและความสมจริงนั้นอาจหาได้ไม่มาก อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ทั้งหมดที่ดำเนินในเรื่องนี้ ไม่ควรเอาเป็นแบบอย่างอย่างยิ่ง)
๓. ตะกรุด(๑)
“...อายุสิบเจ็ดแล้วนี่นาเอ็ง ใส่นี่ไว้นะ จำไว้ว่าอย่าให้มันหลุดเอง ถ้ามันจะหลุด มันต้องหลุดด้วยความตั้งใจของเอ็งเท่านั้น เข้าใจมั้ย หลานของข้า...”
เสื้อเชิร์ตสีขาวถูกสวมลงบนร่างในกระจกตรงหน้า กระดุมที่ถูกกลัดจากบนลงล่างไปเรื่อยๆจนปกปิดหน้าอกแข็งแกร่ง ลามลงไปจนถึงหน้าท้องที่เป็นลอนสวยที่คาดด้วยสายของตะกรุดสีเข้ม กางเกงขายาวสีกรมท่าถูกสวมใส่ต้นขาและหน้าแข้งที่ไร้ไขมัน ลากขึ้นจนถึงกางเกงในสีเทาแบรนด์ดัง แต่แทบจะปกปิดสิ่งที่อยู่ข้างในนั้นไม่ได้ด้วยขนาดที่บรรพบุรุษให้มา กลัดตะขอ รูดซิป หยิบกระเป๋าสะพายข้างที่ภายในมีแค่ปากกากับสมุดอย่างละอัน ขาดไม่ได้กับเข็มขัดที่ตรงหัวมีตราสถาบันเด่นหราจนต้องมีเรื่องเกือบทุกวันเพราะพวกอริมันมองเห็นตั้งแต่ระยะสิบเมตร ลูบผมทรงอันเดอร์คัทซักทีก่อนจะยืนยิ้มกระชากใจใส่กระจก เป็นอันเสร็จพิธีในเช้าวันนี้ของเด็กช่างไฟปีสามนามว่ากอล์ฟ
“เสร็จยังไอ้กอล์ฟ!”
“เสร็จแล้วพี่ก่อ เดี๋ยวลงไป!” ตอบผู้เป็นพี่ชายเสร็จก็หันมายิ้มกับกระจกอีกที วันนี้ก็ยังหล่อ ถึงตรงเบ้าตาขวาจะออกสีม่วงๆไปซักหน่อยจากเหตุการณ์เมื่อวานก็เถอะ
ขึ้นรถยนต์ของพี่ชายที่ตอนนี้ทำงานเป็นวิศวกรอยู่บริษัทของญาติฝั่งพ่อได้ เจ้าพี่ชายตัวดำก็ออกรถทันที
ถึงวิท’ลัยตอนเจ็ดโมงครึ่งบวกลบไม่เกินห้านาที เสร็จแล้วก็ตรงไปที่ห้องน้ำหลังตึกคอมฯตามที่มีนัดกับเด็กเจ้าถิ่นปีหนึ่ง
หน้าห้องน้ำมีผู้ชายหน้าหวานเจ้าของข้อความเมื่อวาน ไม่มีพูดพร่ำทำเพลงอะไรทั้งสิ้น พอประตูห้องน้ำถูกปิดล็อกเราทั้งคู่ก็กระโจนเข้าหากันราวกับแม่เหล็ก นัวเนียกันไปจนถึงห้องสุดท้ายแล้วก็ลงมือขั้นถัดไป เสียงประตูปิดลงอีกครั้งพร้อมกับกางเกงที่ถูกรูดซิปออกด้วยมือของเด็กคอมฯตรงหน้า เพียงพริบตาที่ท่อนเนื้อสีคล้ำขนาดเกินมาตรฐานชายไทยไปเป็นเท่าตัวดีดผึงออกมาชมโลกภายนอก ริมฝีปากแดงๆก็อ้าออกพร้อมกับส่งปลายลิ้นสีเดียวกันออกมาทักทายเจ้าโลกของหนุ่มรุ่นพี่ ไล่เลียจากบริเวณหัวหยักลงไปจนถึงโคนแล้วก็ไล้กลับขึ้นมาที่ปลายบานใหญ่เหมือนดอกเห็ดที่กำลังบาน เรียกเสียงซู๊ดปากจากเจ้าของควยยักษ์ได้เป็นระยะ ดูเหมือนว่าฝ่ายที่เด็กกว่าจะทนไม่ไหว จนทำการอ้าปากออกให้กว้างที่สุดเพื่อทำการเขมือบเจ้ามังกรที่พ่นพิษสีใสออกมาจนเยิ้ม
“ซี๊ดดดด อ้า เสียวควยว่ะ ดูดแรงๆ เออ น่านนนนแหละ อู๊ยยยย” เสียงครางอย่างเมามันยิ่งทำให้คนเด็กกว่าได้ใจ เร่งขยับดูดดุนแท่งเนื้อสีคล้ำเพราะผ่านการใช้งานมาอย่างหนักให้เร็วขึ้นอีก และเพิ่มแรงดูดให้มากขึ้นตามรีเควสของหนุ่มรุ่นพี่ ปลายสีคล้ำนั้นมุดเข้ามุดออกปากสีแดงด้วยความเร็วและหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ มันช่างเป็นภาพที่น่าดูซะเหลือเกิน เมื่อมองลงไปแล้วเห็นเด็กหน้าขาวๆที่มีท่อนเนื้อสีน้ำตาลมุดเข้ามุดออกในปากสีแดงๆ เห็นแล้วก็ยิ่งเสียวจนต้องขยับสะโพกกระแทกเข้าไปจนลึกสุดโคนแล้วค้างไว้ในจังหวะสุดท้าย
“โอ๊ยยย เย็ดแม่ง ดูดเก่งชิบหายเลย อ่ะ น้ำกู น้ำควยกู อ้ากกก แตกแล้วสัด อ้า” ตอนนี้ใบหน้าขาวถูกกดไว้จนใบหน้านั้นแนบชิดกับหัวหน่าวที่เต็มไปด้วยขนหยาบจนจมูกได้กลิ่นของความเป็นชายที่ตนเคยเฝ้าฝันถึง ใครๆก็ลือกันว่าพี่กอล์ฟปีสามแห่งช่างไฟคนนี้แซ่บขนาดไหน แต่ก็ไม่มีใครได้ลองง่ายๆเพราะเสปกแกสูง ถึงจะรู้อย่างนั้นก็อยากจะลองเสี่ยงดู แล้วก็แจ็คพ็อต แกนัดเวลาและสถานที่ในวันรุ่งขึ้นทันที และตอนนี้ผมก็ได้รู้แล้วว่าพี่แกแซ่บจริงๆ แค่ขนาดก็ยืนยันได้แล้ว
มวลน้ำสีขาวจำนวนไม่น้อย ไหลออกจากปลายกระบอกเข้าโพรงปากของรุ่นน้องระลอกแล้วระลอกเล่าจนหมดก๊อก จึงได้ถอนออกมาแล้วก็จัดการกับตัวเองจนเรียบร้อย เดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อไปเข้าห้องเรียนที่ตึกของตนที่ห่างออกไปเพียงหนึ่งตึกเท่านั้นโดยที่ไม่มีคำบอกลาใดๆ แต่เพียงแค่นั้นก็ทำให้เจ้าถิ่นเพ้อไปเป็นวัน นึกถึงขนาดที่เห็นครั้งแรกก็อยากจะลองให้มันเข้ามาโลดแล่นอยู่ในประตูหลังซักครั้ง แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะเวลามีจำกัด จึงทำได้เพียงรูดน้ำออกให้ตามที่ได้ตกลงกันไปตั้งแต่เมื่อคืน กลิ่นของความเป็นชายยังคงลอยคลุ้งอยู่ในจมูก บวกกับรสชาติและปริมาณของน้ำเงี่ยนที่ถูกฉีดเข้ามาในโพรงปากเมื่อเช้านั้น ทำให้ยากที่จะลืมเลือนจนถึงเมื้อกลางวันนี้ ตกอยู่ในภวังค์ของกลิ่นควยจนพอถูกเพื่อนถามว่าจะเอาน้ำอะไร ก็ดันตอบไปว่าน้ำควย จนเพื่อนพากันหัวเราะอย่างสนุกสนานกับมุกที่ไม่ใช่มุกของเพื่อน
...เน็ตหมดครับทุกคน(ยิ้มแหย) พอเน็ตหมดก็ขี้เกียจไปเติม พอขี้เกียจไปเติมก็ไม่มีอะไรทำ ก็เลยนั่งแต่งเรื่องนี้จนจบแล้วและเรื่องต่อไปก็ได้สองตอนแล้ว(ยิ้ม) สต๊อกเพิ่มขึ้นอีกหลายตอน มีเวลาขี้เกียจอีกนาน พอปิดเทอมแล้วก็นั่งๆนอนๆไม่ได้ทำอะไร ความขี้เกียจก็เริ่มคลืบคลานจนเริ่มไปอยากขยับไปไหนเลยทีเดียว กว่าจะลากตัวเองไปเติมเน็ตได้ก็บ่ายๆแล้ว กลับมาเช็คนู่นนี่นั่นเสร็จก็เผลอหลับยาว นี่ก็เพิ่งตื่น(ขยี้ตา) ยังง่วงอยู่เลยครับ(หาว) กลับไปนอนต่อละ(หาวx2) ไว้เจอกันตอนต่อไปครับ...
|