ผมกำลังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยและเป็นนักบอลของมหาวิทยาลัยด้วยวันนั้นมีการซ้อมและเล่นกันอย่างจริงจัง ทำให้ข้อเท้าผมแพลงเดินไม่ได้ เพื่อน ๆจึงนำส่งโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ผมต้องนอนโรงพยาบาลอย่างน้อย 3 วัน อันที่จริงผมก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก นายแพทย์รักษาและเข้าเฝือกแล้ว ผมก็สามารถเดินได้แม้จะเจ็บนิดหน่อยก็ตาม ถ้าเป็นโรงพยาบาลหลวงคงถูกไล่กลับบ้านแล้วนี่เป็นโรงพยาบาลเอกชน ซึ่งมีคนพูดกันว่าคือโรงแรมบวกกับร้านขายยาดี ๆ นี่เองเมื่อเผลอเข้าไปแล้วต้องมีโรคจนได้ ผมอยู่ห้องพิเศษต้องมีคนเฝ้า ที่บ้านผมไม่มีใครเลย พ่อแม่ทำงาน พี่น้อง 2 คนเรียนหนังสือพ่อแม่จึงตกลงจ้างบุรุษพยาบาลเฝ้าตอนกลางคืน บุรุษพยาบาลที่เฝ้าผมชื่อ สันต์ผิวขาว เข้าใจว่าจะเป็นลูกคนจีน อายุคงแก่กว่าผมไม่เกิน 5 ปีหน้าตาไม่ถึงกับหล่อลากดิน แต่ไม่ใช่คนขี้เหล่ สันต์จะประคองผมเข้าห้องน้ำประคองให้นอน นั่งคุยอยู่ข้างเตียง นวดแข้งนวดขาผม สันต์จะเริ่มนวดตั้งแต่ปลายเท้าสูงขึ้นไป...สูงขึ้นไปจนถึงจรวดผม แทนที่จะผ่านขึ้นไปนวดลำตัวหรือนวดขาแข้งอีกสันต์กลับนวดที่จรวดผม ผมจับมือออก สันต์ไม่ยอมปล่อยมือ คงนวดและคลึงจรวดผมมันก็แข็งโด่เด่สิครับ ยิ่งแต่งชุดโรงพยาบาลไม่ได้นุ่งกางเกงในมันยิ่งโด่เด่มองเห็นเป็นเสาธงชัดเจนเลย “คุณหล่อเหลือเกินผมทนไม่ไหว ขอจับดูหน่อย” สันต์พูดดื้อ ๆ “ไม่ดีมั้งเดี๋ยวคนจะเห็น” ผมบอก “ไม่มีหรอกผมล็อคประตูแล้ว พยาบาลจะเข้ามาก็ตอนเช้า โรงพยาบาลนี้ไว้ใจคนเฝ้าไข้” สันต์บอกสันต์ยังคงนวดจรวดผม จับบีบ คลึง ไม่เท่านั้นยังแก้กางเกงผมออก รูดเข้ารูดออกผมเสียวสุดเสียว “มันไม่กระเทือนแผลเหรอ”ผมยังมีสติสัมปชัญญะ พอจะถาม “โธ่เท้าเคล็ดนิดเดียวเท่านั้นเอง” สันต์ตอบตามหลักพยาบาล รูดจรวดผมเข้าออกจมูกซุกไซ้ลงไปที่ฐานจรวด จูบเป็นการใหญ่ จับจรวดผมยัดเข้าปาก มันเข้าไม่หมดครับคงใหญ่ยาวเกินไปนั่นเอง สันต์ป้ายลิ้นรอบ ๆ ผมจะซู้ตให้ได้ สันต์ใช้ปากกับจรวดผมส่วนมือกระทอกจรวดตัวเอง ผมทนเสียวไม่ไหว จึงปล่อยน้ำรักเข้าปากสันต์สันต์รวดเร็วทันใจกลืนของผมหมดเลย แล้วกระทอกจรวดตัวเองจนน้ำรักกระจาย ผมสังเกตเห็นว่าสันต์คงสนุกมากที่ได้เล่นเกมรักกับผม เขายังคงดูดจรวดผมต่อ ผมก็ปล่อยเลยตามเลยสักครู่จรวดผมแข็งผงาดอีก สันต์ใช้ชิวหาศิลป์อย่างเต็มที่ ป้ายลิ้นรอบตัวจรวดรูดขึ้นมาถึงปลายจรวดพันลิ้นรอบ ๆ ปลาย อมผลุบเข้าไปจนเกือบสุดลำ ครูดเข้าครูดออกกมือกระทอกจรวดตัวเอง ผมต้องซู้ตอีกครั้ง สันต์ก็เช่นกัน มือเลอะเป็นครั้งที่ 2คืนนั้นผมหลับเป็นตายครับ วันที่ 2อาการผมดีขึ้นมาก สามารถเดินได้ดี แม้จะไม่คล่องนักก็ตาม สันต์รีบมาแต่หัวค่ำพยุงผมเข้าห้องน้ำ แก้ผ้าแล้วเช็ดตัวให้ผม สันต์จะเอาใจใส่เช็ดจรวดผมนานเป็นพิเศษจนมันแข็งปั๋งขึ้นมา สันต์นั่งกับพื้น จับจรวดผมเข้าปาก เลีย ดูด รูดเข้ารูดออกผมดูริมฝีปากสันต์ครูดกับจรวด ทำให้เสียวเป็นทวีตรีคูณ ผมกดหัวสันต์ชิดฐานจรวดปล่อยน้ำรักเข้าลำคอสันต์เข้าไป สันต์ขอให้ผมช่วยเข้าประตูหลังผมต้องก่อศึกอีกครั้ง สันต์คงเตรียมพร้อมอย่างดี ประตูหลังเยิ้มด้วยครีมสันต์ดูดจรวดผม ประเดี๋ยวเดียวมันก็พร้อมที่จะแทงอะไรก็ทะลุ โถ...ผมเพิ่งจะอายุเลย20 ไม่กี่ปีและเป็นนักกีฬาด้วย พลังเกินจึงมีพร้อมมูลสันต์โก้งโค้งเกาะอ่างล้างหน้า ผมเสียบทันที มันเข้ายากเหมือนกัน จรวดผมมีขนาดเกินมาตรฐานแต่ผมก็พยายามเสือกจนมิดลำจรวด ผมเริ่มโยกตัวช้า ๆ เร็ว ๆ มือกำจรวดสันต์กระทอกผมปล่อยน้ำรักเข้าท้องสันต์ น้ำรักสันต์เลอะมือผมหมดเลยสันต์ทำความสะอาดให้ผมด้วยลิ้น ผมพยุงผมมาที่เตียง ที่จริงไม่ต้องพยุงผมก็เดินได้แต่สันต์อยากทำ ก็เลยสนองตัณหาเขาหน่อย ถึงเตียงแทนที่ผมจะได้นอนสันต์ดูดจรวดผมอีก เอาก็เอา เล่นกับผู้ชายรสชาติมันแปลกไปอีกอย่างหนึ่งผมต้องซู้ตในปากสันต์อีกครั้ง สันต์บอกผมว่า ถ้าได้กินน้ำรักแล้วรู้สึกสบายใจหายหงุดหงิด คืนสุดท้ายที่อยู่โรงพยาบาลสันต์เอาใจใส่ผมเป็นที่สุด ทั้งดูด ทั้งอม ครูดเข้าครูดออก สารพัด นี่ขนาดผมยังเจ็บอยู่นะถ้าไม่เจ็บ สันต์คงไม่ให้ผมมีเวลาว่างแน่เลย ก่อนเที่ยงผมเช็กออก สันต์มาคอยส่งและไม่ยอมรับค่าเฝ้าไข้ พ่อแม่ต้องขยั้นขยอ สันต์จึงรับสันต์ขอผมอย่างเดียว คือขอให้เขามีโอกาสดูดจรวดผมบ้าง ผมก็ให้คำสัญญา ผมหายเจ็บคงผอมบักโกรกเป็นแน่ ใครต้องการแบ่งเบาภาระผม ติดต่อได้นะครับ
|