ตั้งเป็นหน้าแรกเพิ่มเข้ารายการโปรด
ขนาดจอกว้าง

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
จีโฟกาย.คอม»หน้าแรก › สำนักวิชาภาษาศาสตร์บอกเล่าเก้าสิบ เรื่องเสียว › เอกวิชาเล่าประสบการณ์ เรื่องเล่า ทั่วไป › รุ่นพี่ที่รัก 74 (By P'not) CP (End)
กลับไป ตั้งกระทู้ใหม่
ดู: 1047|ตอบกลับ: 8

รุ่นพี่ที่รัก 74 (By P'not) CP (End)

[คัดลอกลิงก์]
thanong

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
80
พลังน้ำใจ
3717
Zenny
2081
ออนไลน์
439 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 17:40:49 | ดูโพสต์ทั้งหมด |โหมดอ่าน
ข้อความ/รูปภาพทั้งหมดถูกโพสโดยอัตโนมัติจากสมาชิก ผู้ดูแลไม่มีส่วนรู้เห็น หากท่านพบว่าข้อความ/รูปภาพ ไม่เหมาะสมหรือสร้างความเสียหาย ท่านสามารถกดแจ้งลบได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่อยู่มุมล่างขวาของข้อความนั้นๆ หรือ อีเมล์ G4GuysTeam@yahoo.com ขอบคุณค่ะ
แกรก! ป๊ากับอาหมอเดินเข้ามา พร้อมกับผู้หญิงคนนึงใส่ชุดกราวน์เหมือนอาหมอเลยละครับ.......8 x- Q$ @2 [# g: w( g

4 p. M) G1 ~- J
, Z. g, f; m% h& _7 vอาหมอ : นท ตื่นแล้วหรอ(ยิ้มบางๆ ผมก็ยิ้มตอบเล็กน้อย)& v% G. R. ^8 X) n3 f1 N
ผม : พาสาวที่ไหนมาครับ(ยิ้ม)
4 f+ c4 l1 i3 c; Kป๊า : นี่พี่เค้าเป็นหมอจิตแพทย์นะ เค้าจะ....
$ \; G3 F, ?+ |) Oผม : ไม่! นทไม่ได้บ้านะป๊า!(พูดแทรกเสียงดังอย่างไม่พอใจ)$ l# r! K5 |8 f* Y+ y0 f

8 Y( k9 Y3 W3 ]
; p  W" _& b3 N; ~3 \5 Zหลังจากนั้นก็เกิดการเสียงดังขึ้นมา ด้วยอะไรไม่รู้ทำไมผมถึงโมโหง่ายขนาดนี้ ผมไม่ได้บ้าจริงๆนะครับ และอย่ามาพูดด้วยว่าคนบ้าเค้าไม่บอกว่าตัวเองบ้าหรอกจะตีให้ปากไม่มีกินข้าวเลยละ ผมแค่โดนกระทำรุนแรง ไม่ได้เป็นหนักถึงกับต้องมานั่งคุยกับจิตแพทย์อะไรนั่นสักหน่อย!...... U0 Q, H) Q4 ]: v, A
9 [, l" ~1 O. w  L& Y( C" {

/ D8 D; o+ t5 }) tผม : ออกไป (พยายามจะข่มจิตใจให้เย็นลงอย่างมากที่สุด)
% k  M7 E& k9 J. v- }* Uพี่อ๊อฟ : นท หมอแค่ดูอาการ ถ้ายังเป็นแบบนี้มันจะเป็นเรื่องใหญ่นะ!(พูดบอกกับผมเบาๆอย่างเป็นห่วง). Y# Y) i- r/ [) Q
ผม : ไม่ ผมไม่ได้เป็นอะไรแล้ว แผลหายก็ออกจากโรงบาลแล้ว!(พูดกดเสียงเบาๆ)8 W* k0 \% k* u' J: b- b
ป๊า : นท(เรียกผมเบาๆ)
3 K1 ]% [% t6 M2 i* S7 b" t) Rผม : ยังไง ถ้ายังบังคับแบบนี้ นทจะ......(มองไปที่หน้าต่างบานนั้น ทุกคนดูตกใจมาก จริงๆแค่มองเท่านั้น)
' ~& W5 \" P6 Kพี่อ๊อฟ : ไอนท!(ตะคอกผมเสียงดัง)  _' D/ M- C$ ?
ผม : ตะคอกหรอ ได้!(ผมดึงสายน้ำเกลือออกอย่างแรงเลือดไหลออกมาเลยครับ)
6 P3 e6 P% q0 z
+ p! B3 U' {% K4 ]$ j( V/ L: x' Z" X" N
ผมก็ลงจากเตียงและพยายามจะวิ่งออกจากห้องไป แต่ทุกคนก็ฉุดดึงรั้งผมไว้ บอกตามตรงสติแตกไปหมด ความอดทนน้อยกว่าเก่ามาก ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ตอนนั้น ผมคิดว่าตัวเองคงบ้าไปแล้วหรือเปล่า เพราะที่ผมทำอยู่ตอนนี้มันเป็นเพียงความคิดผมเท่านั้นเอง แต่มันดันแสดงออกมาเลยสะงั้นอะครับ แปลกๆไปหมด......
0 k0 y+ o9 X/ |( C" l7 \* M* k% [' i2 j; o
+ v" q* _- a2 w0 O1 ^
‘เพี๊ยะ!’ หน้าผมหันไปตามแรงตบอย่างแรง ผมถึงกับหมดแรง ล้มลงกับพื้น......! V$ A4 R; I. ?( x# N( m

8 k3 ~* k; w7 r. R- z6 n5 b% V0 L( J& N
ผม : ฮึ! ทุกคนก็เหมือนกันหมด! โผล่มาช่วยนทตอนนี้มันจะทันอะไร! จะเอาหมอเทวดามามันก็ช่วยอะไรไม่ได้ ทุกอย่างมันยังอยู่ในนี้!(ชี้ไปที่หัวตัวเอง) ผมไม่ได้บ้า! ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น ถ้าจะบ้าก็ไอคนที่มันทำผมนั่นแหละ!(ตะคอกออกมาสุดเสียงพร้อมกับทำสายตาที่แข็งกร้าว ไปยังคนที่ตบผม คนที่ผมไม่คิดว่าเค้าจะทำ.....)
* g  R3 ]( H8 B% M6 J& s) Z7 I1 k# E
( W+ E. P* b. _& v
พี่โน้ต : พะ พี่ (เสียงสั่น)0 l5 Y7 d' h' O4 [9 t, j
ป๊า : ไม่ได้นะนท (พูดเสียงสั่น ผมเห็นป๊ากับแม่ยืนร้องไห้ให้ผม ผมรู้สึกสะเทือนใจมาก ผมคงเป็นลูกที่เลวมากแล้วจริงๆ): b2 ^# [. q& L8 Q. e
ปอ : ใจเย็นๆนะนท (นั่งลงข้างๆผม เพื่อนๆคนอื่นๆก็ด้วย ทุกคนกอดผมด้วยเสียงที่เศร้าเกินจะทำใจ)# r; n  k0 ~5 y; P
ผม : คืนนั้นกูเกือบตาย(เช็ดน้ำตาลวกๆ) มึงจะให้กูรู้สึกยังไง บอกกูหน่อยได้มั้ย(พูดอย่างทรมาน แล้วเอามือกุมออกข้างซ้ายไว้อย่างแรง เพราะความที่มันเต้นแรงจนผมสั่นสะท้านไปทั้งร่างแล้ว)
6 I& R3 B' X0 @! Mพี่อ๊อฟ : นท ไม่เอาสิ (ล้มตัวนั่งหน้าผม)
5 }! n9 U$ w$ P8 Bผม : ไม่ ผมจะกลับบ้าน ผมไม่อยู่ที่นี่!(พูดอย่างไม่ยอม)
4 l& J) I8 u, T; G/ |: ]0 xอาหมอ : ไม่ได้นะนท แผลยังไม่หายเลย มันจะติดเชื้อรึเปล่า และยังต้องตรวจอีกเยอะเลย....(พูดอย่างเป็นห่วง): ^0 B* c2 s7 T' Z
ผม : งั้นหรอครับ......ผม.....ทำทุกคนผิดหวังมากๆเลยใช่มั้ยครับ(พูดเสียงสั่นๆ)& A6 |% C- {+ F& d
แม่ : ไม่เลยนะนท ไม่เลย(ก้มมาเช็ดน้ำตาให้ผมเบาๆ)
5 A8 z4 b, n- u" D  zป๊า : อย่าคิดแบบนั้นนะนท (ป๊าลูบหัวผมเบาๆ), w) L0 P% D! k. I# P0 F
ผม : ฮึก! อึก!(ผมทนไม่ไหวแล้วครับ.....); k# L# Y8 `5 B' [0 C5 ]
4 [$ o1 D* w. j$ K

6 ~% [. C  h4 K( x“นท!” ทุกคนเรียกผมเป็นเสียงเดียวกันอย่างตกใจ เพราะอยู่ๆ ผมก็รู้สึกว่าความทรมานครอบคลุมร่างกายผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี่มันเจ็บมันปวดหัวใจผมไปหมด ทรมานเหลือเกินครับ จนร่างกายเกินจะรับไหว แล้วทุกอย่างก็ดับไป.......! u0 W1 \! J9 r8 G2 X
, q. ^+ P2 C0 @& l" J5 b
1 \* ~9 v  M/ Z
ผมตื่นมาอีกครั้ง ก็มีสายออกซิเจนเสียบอยู่ตรงรูจมูกผมแล้ว มันหนักขนาดนั้นเลยหรอครับ อาหมอเค้ารักษาคนไข้ผิดวิธีแล้ว ผมไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ ผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ทำไมมันช้ำไปหมดแบบนี้ ผม...เป็นอะไรครับ ได้แต่ถามกับตัวเอง ผมแค่โดนทำร้ายมาทำไมถึงได้เป็นหนักขนาดนี้ หรือเป็นเวรกรรมอะไร.............8 O1 A5 `$ x: ~! {' K9 m7 G

# M5 B  ]9 w1 z  d, f$ K2 c# W  z+ b4 [4 b
อาหมอ : ตื่นแล้วหรอ(พูดนิ่งๆ ผมก็มองนิ่งๆ หายใจไม่ทันไอเครื่องบ้านี้ทำผมต้องใช้สมาธิในการหายใจ)
  R$ \2 E" X* F# \ผม : อะ เอา...มันออก(ผมขยับแขนไม่ได้ เพราะ....แขนและขาถูกมัดไว้เรียบร้อยแล้วครับ)
  y, ^) A6 z- \, `8 W: jอาหมอ : เอาไว้สักพักนะ ทำใจให้สบาย (พูดอย่างใจเย็น ตอนนี้ผมมองซ้ายขวา ในห้องเหลือแค่ป๊าคนเดียว และดูเหมือนว่าข้างนอกจะมืดแล้วด้วย ดูผ่านหน้าต่างน่ะครับ)
" L5 ?7 L& x+ c3 Bป๊า : เป็นยังไงบ้าง(ลุกเดินมาหาผมแล้วพูดอย่างใจดี)
; s) b) W+ d1 T- U2 I7 zผม : พานทกลับบ้านนะป๊า(พูดแล้วน้ำตาไหล)/ Q7 D7 V  s/ V2 v3 F
ป๊า : นทป่วยอยู่นะลูก หายแล้วค่อยกลับกันนะ(ลูบหัวผมเบาๆ)$ P8 w! g& X! K, U% \1 R
ผม : นทไม่ได้เป็นอะไรป๊า..ฮึก...ปล่อยนทนะ(พูดฟูมฟายอย่างอ้อนวอน ป๊ามองผมอย่างเจ็บปวดน้ำตาป๊าไหลลงมาอีกแล้ว ผมช่างเป็นลูกที่ไม่ดีเลยนะครับ)" I5 u0 s6 L/ ~
ป๊า : มะ...ไม่ได้จริงๆนะนท..ต้องอยู่ที่นี่ก่อนนะ(พูดอย่างจำใจ)
- d: {: s5 v. s. L# k# d3 o- v  V1 w1 H0 o$ S/ p" k$ I
$ `% @2 j$ `/ k3 ]+ g
ผมก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก มันทรมาน ผมอาการหนักขนาดนั้นเลยหรอครับทำไมเค้าทำกับผมถึงขนาดนั้นได้แต่คร่ำครวญกับตัวเองอย่างเสียใจ มันทรมานเหลือเกิน ผมร้องไห้จนหลับไปอีกครั้ง.... * G# k- {2 c' L! h
และตื่นมาในเช้าของอีกวัน ตอนนี้แม่มาดูแทนป๊า ผมก็นิ่งและเงียบ กำลังใช้ความคิด ถ้าผมทำอะไรออกมา นั่นคืออาการป่วยของผม งั้นผมก็คงจะต้องทำตรงข้ามสินะ นิ่งเข้าไว้ แต่ผมไม่รู้เลยจะคุมตัวเองได้มั้ย เพราะที่ผ่านมา ไอการกระทำที่ทำลงไป ผมสาบานได้เลยมันคือความคิดของผมเท่านั้น ทำไมมันถึงได้ออกมาในรูปแบบของการกระทำเลยละ.......& ]8 q; s( A' d0 [
! H' J9 \: j( O( r' E2 W
% G8 ^) T$ N% i, g- Q# y
แม่ : คิดอะไรอยู่(ลูบหัวผมอย่างแผ่วเบา)
; m, h: _" K. u  T% ]ผม : โกรธ...หรือ เกลียดนทมั้ยแม่(พูดเบาๆแล้วมองหน้าแม่นิ่งๆ)
* f7 ~1 n) ~3 C! C& `3 Zแม่ : ทำไมถึงคิดแบบนั้น(ถามนิ่งๆ แล้วนั่งลงข้างผม)
: v3 N( ^  X; @* ?+ `* q1 Bผม : ที่ทำให้วุ่นวาย ที่ทำให้แม่กับป๊าและพี่โน้ตต้องเสียน้ำตา(พูดอย่างสำนึกผิด)# S* Z+ E5 K$ n" N( h
/ g1 P% b4 ?- I: S8 \9 q  q3 m
% M* q8 q$ x1 r! h# M4 e
แม่ : ไม่เลย(จับมือผม) นทเก่งมากแล้วนะ ถ้าคนอื่นโดนเหมือนแบบนท หรือ...ถ้าเป็นแม่ แม่ยังคิดเลยว่าแม่จะทนได้มั้ย แม่ยังไม่รู้เลย แต่นทเก่งมากเลยนะ ที่ยังเข้มแข็งได้ขนาดนี้(พูดอย่างจริงจัง กระชับมือผมให้แน่นขึ้น) แม่เข้าใจทุกอย่าง เราไม่ได้ร้องไห้ เพราะนททำให้พวกเราเสียใจ แต่พวกเราร้อง เพราะเป็นห่วงและกลัวไม่ต่างจากนทเลย แม่ไม่เคยโกรธหรือเกลียดนทเลยนะ ทุกคนก็ด้วย โดยเฉพาะป๊า (ยิ้มหวานให้ผม แม่ก็ยังอ่อนโยนต่อผมเสมอ)
/ ^( }7 t0 L5 v! Z: Z# B+ w" E5 P" `

0 s4 Y+ q% }- M" q; H0 k) gผม : หรอครับ นทขอโทษน่ะแม่ นทผิดเหลือเกิน(น้ำตาไหลลงมา แม่ก็เช็ดให้เบาๆ)3 O- l- `9 l2 q
แม่ : พักผ่อนนะลูก(ลูบหัวผมเบาๆ แล้วก็ลุกไปไหนไม่รู้)* c/ j" p# v( P8 r2 u  D0 c7 D
" {$ B; {! v- c1 p+ L0 r* a) ?
0 L, S' ]: D) [* V
ผมได้แต่นอนนิ่งๆ เหมือนคนเป็นอัมพาตทั้งตัว เค้าล็อคผมไว้ทั้งตัวเลยละครับ อึดอัด เมื่อย เจ็บแผล ทั้งตัวอะครับ เค้าไม่ได้เข้าใจคนเจ็บเลยจริงๆ ผมก็ต้องทนไป ถึงเวลากินก็กิน ปรับระดับเตียงเอาและก็มีคนป้อน เป็นแบบนี้ไป เบื่อก็ดูทีวี อาหมอก็เข้ามาตรวจเรื่อยๆ เพราะเป็นห่วงผมมาก ผมก็พยายามจะไม่คิดอะไรมาก นิ่งเข้าไว้ ถ้ายิ่งไปตื่นผมก็คงจะถูกล็อคไว้ทั้งชีวิตอะครับ.....+ c* {- Q" H7 s+ L; a+ v( f6 Y
7 W6 _0 N% ]+ c" G% _6 Y( V

% D; n! ^* B5 ^' r1 gแกรก! ผมหันไปมอง หมอผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาหน้าตาจัดว่าดี ถือแฟ้มอะไรสักอย่างมา ด้วยรอยยิ้มที่ดูน่าหลงไหล ผมก็มองนิ่งๆ....
  k( |  Z& l- K& B8 n1 E
+ ^+ G. S) L3 D0 z
6 M5 {: |# r+ |6 ]: x4 Yแม่ : หล่อมั้ย(ถามผมอย่างตื่นเต้น)0 c: k% S% w* z9 ?
ผม : ใครแม่(ถามอย่างสงสัย)& |) y: }6 R/ C5 m) p
หมอ : พี่ชื่อหมอดนัยครับ เป็นหมอ...แนะแนว(ยิ้ม แนะแนว?)1 c7 D' J+ b, D: s' C' V
ผม : แนะแนว?(มองอย่างสงสัย)' }! m4 @$ r  `% ?) i# {9 G6 ~
หมอดนัย : ใช่ครับ ขอนั่งนะ(ผมก็พยักหน้า เค้าก็นั่งเก้าอี้ข้างเตียงผม แล้วมองผมนิ่งๆ เริ่มเดาออกแล้วครับ)
1 J! q1 S. T9 u0 |) u9 ~7 X' ~& r  W# S! p  K, f: M$ |2 i; m

7 x+ K+ z7 P' Y: _( I* y7 y5 Lเป็นหมอจิตแพทย์นี่เอง ป้ายชื่อเขียนบอกตัวเบ้อเริ่ม นี่เค้าลืมจริงๆหรือแกล้งลืมเพื่อให้ผมบอกนะ เค้าก็สำรวจสภาพผม แล้วก็มองอย่างลึกซึ้ง(ผมเรียกเค้าว่าพี่หมอเนอะ)......* s. D& N- y! C$ k

. U3 E1 g$ ~  v4 O" q' B8 _% F; [  s
ผม : อะ...(กำลังจะเอ่ยปากไล่ แต่คงไม่ดีแน่นอน ไม่งั้นผมคงเป็นคนบ้าจริงๆผมเลยเงียบปากไว้..) แนะแนวอะไรครับ(ถามนิ่งๆ ผมว่าอาหมอจัดมาชัวร์ ให้หมอมายั่วผมเนี่ย! พี่เค้ายิ่มแล้วมองผมแบบว่าอ่อยอะครับ หวังว่าผมจะยอมละสิ!)
: R1 r' R  Z# i: M9 ~8 Z4 b1 ~พี่หมอ : ช่วงนี้เป็นไงบ้างครับ อยู่โรงบาลเบื่อมั้ย แถมถูกมัดไว้แบบนี้อีกเนี่ย(มองผมกวนๆ ผมก็มองไอหมอกวนทีนนิ่งๆ ไม่ตอบอะไร เพราะมันก็ต้องรู้อยู่แล้วปะว่าโครตจะเบื่ออะ)
0 w3 ?3 _! g  \8 Y! `แม่ : นท(เรียกนิ่งๆ)1 P! B$ Z) C& Q! M
พี่หมอ : น้องนี่น่ารักเลยนะเนี่ย(ยิ้มหล่อ)' M' d- B/ U; C2 l
ผม : ใครๆก็บอกครับพี่(พูดนิ่งๆ มองนิ่งๆ คือต้องการอะไรไม่ทราบ)
0 Y; I6 b: f. w7 `" k) Hพี่หมอ : อะ เอ่อ...(ไปไม่ถูกเลย) น้องมีแฟนยัง(ถามอย่างสดใส), A7 b) p7 b8 l* M. p4 P5 j" p
ผม : มีแล้ว(พูดนิ่งๆแล้วมองไปที่เพดาน ผมปวดคอมากอะหันไปทางเดียว)( `0 |7 d% s% U+ [
พี่หมอ : โอเคๆ (ดูเค้าไม่ค่อยมั่นใจกับการพูดของตัวเองทำไหร่ สงสัยผมจะกดดันเค้าเกินไปละมั้ง)6 G5 B' N) g/ ^, N6 d3 a
ผม : แม่ เมื่อไหร่จะปล่อยนท(หันไปถามแม่ แม่ก็ยิ้มอ่อนๆให้เท่านั้น): b* ?4 e. l) a& u# k
พี่หมอ : อึดอัดหรอ(ผมก็พยักหน้า) 3 w5 ~! C+ n! m
ผม : เจ็บแผลไปหมดแล้วครับ เอาออกได้มั้ย(พูดนิ่งๆ แม่และหมอชะงักไปเลย)6 @4 ]* o  p! z6 g0 {

- G2 b5 w+ g. ~5 w" v; V
5 b& g8 ?' \1 xและหลังจากนั้นเค้าก็เรียกอาหมอมาดู และให้ผมสัญญาว่าถ้าแกะออกจะไม่อาละวาดหรือหนีไปไหน ผมก็พยักหน้าอย่างจำยอม ผมไม่ได้ทำอะไรให้มันเป็นเรื่องใหญ่สักหน่อย ทำไมต้องระแวงผมกันขนาดนั้น เค้าก็แกะออกให้ผม โล่งเลยครับ ผมหายใจได้โล่งขึ้น ตอนนี้ เค้าเอาสายออกซิเจนออกไปแล้ว มีแค่สายน้ำเกลือเท่านั้นครับตอนนี้ โล่งเลยละ.......
7 I/ V$ U( _8 ^3 B9 k" k% O: J
3 C: `0 U# [- h+ L; _- k( _0 j) w2 Y; i4 vผม : แม่ กลับบ้านได้ยัง(หันไปพูดเสียงอ้อนๆ)
8 i% Y! ?3 d/ F5 F9 Sอาหมอ : อยากกลับแล้วหรอ(ผมก็พยักหน้า) นทอยากไปเรียนแล้ว(ทำหน้าหงอยๆ)
  J8 e! J% p  K% `$ K. `, _แม่ : วันนี้วันเสาร์นะลูก เมื่อวานนทหลับทั้งวันเลย(ลูบหัวผม ผมชะงักไปเลย)
. _9 X, ]& i/ n0 K& fผม : นทเป็นอะไร นททรมานมาก....หัวใจมันเต้นแรงสุดๆ จนทนไม่ไหวเลยละ(ถามไปทางอาหมออย่างสงสัย)
& L8 h- p6 l' ]; i
2 {" \! w2 ]4 N
& u1 U- @; I: Z) R" Yอาหมอ : นทช็อคเพราะเครียดหรือเกิดจากความหวาดกลัว จากสิ่งที่นทเจอ.....(จับมือผม) ทุกคนรอมาเยี่ยมนทนะ แต่ดูจากคราวแล้ว นทเจอคนเยอะๆแล้วอยู่ไม่ได้เลยใช่มั้ย(ผมก็ทำหน้าคิด ผมเป็นแบบนั้นหรอ) อาหมอเลยสั่งห้ามเยี่ยม ให้คนในครอบครัวมาดูแลก่อน โอเคมั้ย (ลูบหัวผมเบาๆ)
% t' [" ]2 k# q5 d1 q
  _3 I! M- l) z, |" w' A' T3 h8 d( I
ผม : นี่ผ่านมาอาทิตย์นึงเต็มๆแล้วหรอครับ(ทำหน้าเศร้าๆ อาหมอก็พยักหน้า) นทอยากออกไปเดินเล่นบ้าง ขานทชาไปหมดแล้ว (พูดอย่างอ้อนๆ); Q" ~. P) d. n/ |' \0 K
อาหมอ : จริงหรอ(มองผมอย่างเป็นห่วง ผมก็พยักหน้า). h3 O% [( ~5 D! n
- t4 {9 J" w: V' d# ~
  D$ N3 x. y# K0 o
อาหมอก็เลยยกขาผมขึ้นลง มันชามากจริงๆครับ เหมือนนอนมานานเกินไป และผมก็อ้อนจนได้ไปเดิน แถวสวนของโรงบาล แต่พอเท้าผมแตะลงพื้นเท่านั้นแหละครับ ขาพับล้มลงเลย หมดแรง ขาล้าไปหมด เพราะเอาแต่นอนไง แย่จริงๆ ก็เลยต้องได้ใช้วิวแชร์เลย โดยแม่รออยู่ในห้อง พี่หมอเป็นคนพาไป โดยอ้างว่าแม่จะได้พักผ่อนบ้าง แต่จริงๆผมก็ดูออกว่าเค้าจะคุยอะไรกับผม ตั้งแต่เกิดเรื่ง ผมยังไม่เคยดูตัวเองผ่านกระจกเลย สภาพเป็นยังไงบ้างนะ.......
7 I' f  V7 Q% C9 p& V: ^% H
9 [! g4 L/ D+ x3 P$ Z% ^- z' R& R7 ^7 R6 m3 Q( d* m/ v
พี่หมอ : เป็นไงรู้สึกดีมั้ย(ผมก็พยักหน้า); B" E$ U- U3 o0 {/ E" z# `0 t

! Q# |& H, j% f+ f- q3 r
( @) P9 U7 }/ J7 r, |( F- c" e3 Fผม : พี่หมอไม่ต้องทำอะไรมากหรอกครับแค่เดินเป็นเพื่อนผมก็พอ(พี่เค้าหยุดเดินทันที แล้วก็นิ่ง) ผมไม่ต้องการรักษาอย่างที่พี่หมอจะรักษา ผมรู้ว่าถ้าพี่ให้ผมกินยา มันจะทำให้ผมเป็นหนักกว่าเดิม อย่าทำผมเลยนะ(พูดนิ่งๆ แล้วพี่หมอก็เดินมานั่งลงหน้าผม)8 d9 ~9 Q4 s! B8 n
' S# k' ]* A: V4 f* P5 w6 l( ~3 C

" Q4 ~7 |1 A% }8 `พี่หมอ : พี่รู้สิ นทไม่ได้ป่วยขนาดนั้นจริงมั้ยครับ พี่รู้ดีเพราะพี่เป็นหมอ แต่ที่พี่มา พี่ไม่ได้จะเอายาอะไรให้นทกินเลยนะ แค่จะมาอยู่เป็นเพื่อนเท่านั้น และคอยแนะนำความคิดของนท พี่ไม่มียาอะไรให้หรอก เพราะพี่รู้ดี เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่นี่(ชี้ที่อกข้างซ้ายผม) และตรงนี้(ชี้ที่หัวผม) เรื่องแบบนี้มันจะฝังใจ แต่.....มันจะอยู่กับเราได้ไม่นานหรอก เพราะมันผ่านไปแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแค่...ความทรงจำ จริงมั้ย(ผมก็พยักหน้าช้าๆ)9 @* r' c% j# {/ `% R
$ h* q0 M1 L' S( v. H' _5 [8 l6 h

$ m3 w# O2 @' Q$ S- W# u' q5 nผม : หรอครับ (พูดขึ้นนิ่งๆ) งั้น.....พี่หมอว่า....สภาพผมตอนนี้เป็นยังไง ตั้งแต่เกิดเรื่อง ผมยังไม่ได้ส่องกระจกเลยสักครั้ง(พูดเศร้าๆ)
) P3 w+ B. I9 s0 @, D* q0 ?พี่หมอ : ดูดีกว่าวันแรกเลยละ (ผมชะงักไปนิด) แผลบนหน้าเริ่มหายแล้วนะ ตามคอก็ยังมีบ้าง (ยิ้ม) แต่รวมๆก็ยังน่ารักนะ(หยิกแก้มผม)
* I- B# r# M- j% H& Y' jผม : หรอครับ(ยิ้ม) ผม...อยากกินเค้กร้านนั้น (ชี้ไปทางร้านเค้กเล็กๆ พี่หมอเค้ามองผมนิดหน่อย แล้วก็พยักหน้า)% Y# B* J; r/ e6 ]
) b+ U- F# x5 F4 o. Z" r: P& t
, K* p  F6 r' a& g& p' d
แล้วก็พาไปกิน จริงๆพี่เค้าก็ดูอัธยาศัยดี ตอนแรกๆที่ดูจะนิ่งกับพี่เค้าไปหน่อยเพราะกลัวว่าพี่เค้าจะเอายาระงับประสาทอะไรนั่นให้ผมกินเหมือนในหนัง ที่ยิ่งกินแล้วยิ่งเหมือนคนเป็นประสาทอะครับ แบบตอนก่อนกินยังปกติอยู่นะ พอกินเข้าไปเหมือนคนไม่มีสติเลยอะ ผมไม่เอา เลยต่อต้านไง แต่เมื่อพี่เค้าพูดแบบนี้ ผมก็โล่งใจขึ้นเยอะแล้วครับ ผ่านมาอาทิตย์นึงผมใช้เวลานอน และเข้าห้องฉุกเฉินเป็นว่าเล่น มันเลวร้ายนะ แต่...ก็ไม่ทั้งหมดหรอกครับ ทุกอย่างกลายเป็นบทเรียนสำคัญ ซึ่ง ผมจะจำมันไว้เป็นอย่างดี เวลาทำให้ผมใช้สมองคิดมากขึ้นกว่าช่วงที่ตื่นมาช่วงแรกๆที่ฟื้นมา.........9 E" d9 v5 h5 [
2 W2 @+ z$ [6 q! i; h. y

$ u5 M' ~. A9 U# n: [ตอนนี้ผมนั่งกินเค้กชิ้นที่สามแล้วพร้อมกับโกโก้ร้อนแก้วใหญ่ โดยมีพี่หมอหน้าตาดีนั่งคุยเป็นเพื่อน เค้าพูดเรื่องตลกให้ผมฟัง ซึ่งมันแป๊กมาก แต่ผมก็ต้องพยายามขำเพื่อไม่ให้พี่เค้าเสียน้ำใจเกินไป เค้าก็ดูพยายามดี ผมก็เหม่อบ้างเป็นบางที เพราะคิดอะไรเรื่อยเปื่อย แต่ก็คงไม่พ้นเรื่องนั้น มันทำผมใจสั่น แต่ผมก็ทนไหวมันไม่ได้มาก แต่ถ้ากดดันมากๆยังไงก็ไม่ไหวแน่นอน......8 o: F: s! U' M2 \
2 [+ s% k) Y- \  `, E* k

) ~, H, Z" d+ K4 q  b9 _. lพี่หมอ : กินเยอะไปรึเปล่า เดี๋ยวปวดท้องนะ(ผมยิ้มไปกินไป)
. ?. O* J- M5 ^: Xผม : ไม่หรอกครับ เวลาผมคิดมากหรือเครียดๆ การกินเยอะๆช่วยได้มากเลยนะ พี่หมอน่าจะลองบ้างนะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)' L5 p5 H/ Q  D
พี่หมอ : ไม่ไหวหรอก55(ยิ้มร่าเลย)9 V3 x9 X8 Q2 P9 k4 U3 {
ผม : จะว่าไป ผมคุ้นหน้าพี่หมอแปลกๆนะครับ(พูดแล้วจ้องนิ่งๆ)  d+ u. F# W5 o, x, ]; c* g( _
7 A' R7 }) C( e: q: [, b

" |* O4 D: E# _$ u9 g  Z0 iพี่หมอก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆผม ผมก็จ้อง เค้ายื่นมามาเช็ดปากให้ผม และก็ให้ผมจ้องอยู่แบบนั้น ผมกำลังคิด คนนี้หน้าคุ้นๆ...
- Z2 T! H: f, P
8 Q% D8 j, I. ?+ h0 l0 g, b
5 W7 M- [$ p7 ^) dผม : เอ๊ะ! เหมือนเราเคยเจอกันรึเปล่าพี่หมอ(พี่หมอเลิกคิ้วนิดหน่อย แล้วถอยกลับไปทำหน้าคิด)
2 [' F+ e& \5 Hพี่หมอ : ไม่นะ จำไม่เห็นได้เลย(เกาหัวแกรกๆ)
1 |. ?, u, D* w! |& A' xผม : ช่างมันเถอะเนอะ แหะๆ(ยิ้มแห้งๆ)$ p/ ~& r6 I' O+ u( V7 v

+ {. _. L* e, H/ r) t0 D4 D$ M  K% n
& w& \6 K0 u: D0 S2 G9 `3 Uแล้วผมก็คุยกับพี่เค้าไป จนกินเสร็จนั่นแหละ ตอนนี้ บ่ายสองหรอ บ่ายสองของวันเสาร์ผมก็ยังคงเดินเล่นกับพี่หมอ ทำไมเพื่อนๆพี่อ๊อฟ สิงโตไม่มาหาผมบ้างนะ แล้วตั้งแต่เกิดเรื่อง เฮียบอมมันหายหัวไปไหน ผมก็ยังคิดว่ามันจะเป็นยังไง แต่คิดถึงมันทีไร หัวใจผมจะเต้นแรงมาก จนต้องเปลี่ยนไปคิดถึงคนอื่น มันถึงจะเย็นลง......
+ t: B1 t. {6 D3 Q* O! l5 C; I* L2 u7 R

: }/ f: S/ L9 x2 sพี่หมอ : ไหวมั้ย(โน้มหน้ามาถามผม เมื่อเห็นว่าผมนิ่งไป ผมก็พยักหน้า)) r/ N9 Y6 S: c9 e7 F( E
ผม : ผมจะได้ออกโรงบาลเมื่อไหร่(ถามพี่หมอนิ่งๆ)8 M$ {  n: ]8 g( Z9 m/ t6 @
พี่หมอ : จริงๆก็ออกได้แล้วละ แต่อาหมอของนทเป็นห่วงนะสิ กลัวไปแล้วชักขึ้นมามันจะยุ่งนะ(พูดอย่างเป็นห่วง)5 o2 ]! O& j) Y1 }- c2 o& Y
ผม : แต่....
9 R9 C" f" Q" v1 ~พี่หมอ : อดทนนะ (จับไหล่ผม ผมก็พยักหน้า)5 r; d1 m. H. |* B# k8 e
4 R8 B) ^% G5 H/ f
" b5 n. R5 F8 T% H1 H8 O( U7 y
แล้วเค้าก็เดินเล่นอีกสักพักก็พาผมขึ้นห้องไปพัก ผมก็นั่งดูทีวีพี่หมอก็ไปพักแล้ว ตอนนี้อยู่กับพี่โน้ต แม่ไปทำกับข้าวเดี๋ยวกลับมา ผมไม่ได้คุยกับพี่โน้ต เค้าเอาแต่จ้องหน้าผมนิ่งๆ.....
  C' j! A/ _; X6 U& s& _$ a0 S# b! _# g* h

+ _( K1 `' [6 gพี่โน้ต : ยังโกรธพี่อยู่หรอ(ถามด้วยเสียงอ่อนโยนแล้วลุกขึ้นมานั่งที่เก้าอี้ข้างเตียง), |( S3 Y, {) J8 _+ a3 B5 s" \' _, K
ผม : ป่าว (หันไปมองพี่โน้ต)4 b& D( p" @, U- i+ P) T1 T
พี่โน้ต : พี่ขอโทษนะ(จับมือผม ผมก็ยิ้ม); n5 y$ \& ]9 j6 Z( _5 D7 K
ผม : ไม่เป็นไรหรอก นทไม่เคยโกรธพี่โน้ตหรอกต้องขอบคุณด้วยซ้ำที่ทำให้มีสติ และขอโทษที่ทำให้ลำบากใจขนาดนี้ นทเป็นเด็กไม่ดีเลยใช่มั้ย ทะ.อุ้บ!...(พี่โน้ตเอามือปิดปากผมไว้เบาๆ แล้วปล่อยมือออก)2 T( \8 T, W& u& t* Z0 F& J& X
/ ?; S5 G* D& E

5 R7 ?) W% I3 a8 f+ Nหมับ! กอดผมเบาๆ ผมก็ยกแขนขึ้นกอดตอบ อบอุ่นจริงๆครับ คิดถึงทุกคนจริงๆเลยละ และสักพักก็ผละออกมาพี่โน้ตร้องไห้ ผมก็เช็ดน้ำตาให้พี่โน้ตเบาๆ แล้วให้พี่เค้านั่งบนเตียงของผม โดยปรับระดับเตียงให้ผมนั่งด้วย ผมก็ขอให้พี่โน้ตเล่าให้ฟัง ว่าหลังจากที่ผมหลับไปตอนที่อาหมอตรวจแล้วเป็นยังไงต่อ.....
$ l) ?  f$ `: c+ U; l
2 e+ P- R5 x  Q4 ?' b
: Q# W3 w  e2 T1 M# Y  p/ X: i2 _5 vพี่โน้ตบอกว่าตอนนั้นยังไม่รู้เรื่อง รู้เรื่องอีกทีตอนนทเข้ามาพักในห้องนี้ตอนสายๆของวันที่เกิดเรื่องนั้นแหละแล้วเพราะเฮียบูมโทรบอก แต่พอมาถึงทุกคนก็ตกใจอย่างมากและถามกันวุ่นวายไปหมด มันเกิดขึ้นอะไรได้ยังไง ไม่นานเหมือนว่าผมจะฟื้น แต่ไม่ใช่ ผมชัก แต่ผมก็บอกพี่โน้ตนะว่าตอนนั้นผมรับรู้ รับรู้ทุกอย่างจริงๆ และหลังจากนั้นผมก็หายเข้าไปในห้องฉุกเฉิน นานมาก กว่าจะออกมา พอออกมา อาหมอก็บอกว่าอาการผมน่าเป็นห่วงอยู่ เพราะหัวใจหยุดเต้นหลายครั้ง และพอทรงตัวได้ก็หลับยาวถึงวันพฤหัสนั่นเลย ผมก็เล่าระยะเวลาก่อนผมจะฟื้น ผมฟันแปลกๆ เหมือนผมกำลังจะตายจริงๆ พี่โน้ตดูสนใจมากจับมือผมแน่นเลย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันดูรุนแรงไปครับ มันอยู่ที่จิตใจผมจริงๆ......# W/ L3 C0 a4 I2 q' J
. y6 Z. o# x" j" e5 ^! z! B( ~
, I2 N; F+ u9 T
ผม : ไม่มีใครมาเยี่ยมนทเลยหรอ(ถามเศร้าๆ)
6 w" e' m- @. m- _9 Eพี่โน้ต : อาหมอสั่งห้าม (ลูบมือผมเบาๆ)
) e! H. `! f+ @1 {* |, e: hผม : บอกอาหมอเถอะ นทพร้อมแล้ว นทคิดถึงทุกคน(พูดนิ่งๆ พี่โน้ตก็ลังเลไปเลย)
$ @) B9 v3 g, M, d4 }/ U9 f5 K. u- u  R

" d* Q  R$ u- }0 Q( n$ zผมก็เลยอ้อนพี่โน้ตไป จนเค้ายอมไปขออาหมอให้ พอไปขออาหมอก็มาดูผมอีกครั้ง โดยฟังเสียงหัวใจตอนคุยเรื่องเฮียบอม อาหมอทำหน้าเครียดเลยครับ แต่ผมก็ไม่ยอม จนอาหมอแพ้แต่มีข้อแม้หลากหลายห้ามพูดถึงเรื่องนั้น ห้ามคิดถึง แปลกๆแหะผมจะทำได้หรอ ผมก็บอกว่าโอเคไปครับ และก่อนคนอื่นเค้าเข้ามาอาหมอก็คงจะไปนัดแนะเองแหละว่าควรจะพูดกับผมยังไง แล้วไม่นานแม่ก็มาพร้อมป๊า โดยป๊าก็รับรู้อยู่แล้ว ว่าจะให้ทุกคนมาเยี่ยม ป๊าซื้อของโปรดของผมมาฝากเต็มไปหมดเลย ขนาดกินเค้กมาอย่างเยอะแล้วนะเนี่ย ผมยังอดใจไม่ไหวเลยละ.......
3 u* }$ x/ }4 q( U
. l2 S& A8 V2 f) P# @6 @1 r
5 B$ ~/ g! q' W7 @! W8 uป๊า : อร่อยมั้ย(ถามด้วยรอยยิ้ม ผมก็พยักหน้า)
% @& {( f4 q0 f3 J. s! K0 B5 eผม : ป๊าไม่กินหรอ(ถามแล้วยิ้ม)
0 b% t: t( A" ^3 dป๊า : ป๊าไม่แย่งนทกินหรอกน่า(ตักมาป้อนผมอีก)% _2 A" F# b% E

4 S& S5 F, W9 {% |- W! R, B: T- q' V0 f) h# X" l8 V$ S* n
ก็กินกันไป จนถึงมื้อเย็นก็กินอีก ผมกินเยอะมากๆเลยละ คือมันแบบเหมือนไม่ได้กินมาหลายวันปะ55 กินเยอะมากอะ ใครเอาอะไรมาให้กินหมด หลังอาหารเย็น พี่อ๊อฟและพี่อิฐพ่อแม่ก็มา คนอื่นๆน่าจะพรุ่งนี้เพราะไม่ว่างกันอีกอย่างก็เย็นมากแล้วด้วย พี่อ๊อฟก็หน้าเศร้าตาช้ำเลยละครับ พ่อและแม่พี่อิฐก็มาคุยเล่นมาหยอกเล่นผม ครับ ไม่นานเค้าก็ไปคุยกับป๊าแม่กัน เหลือผมกับพี่อ๊อฟ......
3 e3 c6 p# D+ O* D
3 b6 V2 q5 y9 f! {' a. \- v4 i) h2 Q8 z- U% k+ A7 t
พี่อ๊อฟ : เป็นไงบ้างนท(ถามเสียงสั่นๆ แล้วลูบแก้มผม)4 [, c0 H9 g4 M! h! c( p( T
ผม : ดีขึ้นแล้วพี่อ๊อฟละ(ถามกลับและยกมือจับมือพี่อ๊อฟที่จับหน้าผม)
; p  c$ j9 i8 o0 \* a) u; Mพี่อ๊อฟ : นท (กอดผมอย่างแผ่วเบาๆ ตัวมันสั่นๆนิดหน่อย มันร้องไห้...)
2 w6 a5 Q; B/ f! h* x& m3 ~/ G$ Uผม : หยุดร้องเดี๋ยวนี้เลยนะพี่อ๊อฟ(ผมดันตัวออกมา แล้วมองหน้ามันนิ่งๆ มันก็หลบตาผม)
% |3 N- k5 t; [( S  Aพี่อ๊อฟ : มึง....เจ็บมากเลยใช่มั้ย....มึงจะไม่เป็นไรนะนท(จับมือผมแน่น)
' ^% t) d+ b: q7 }1 @7 f: eผม : ฟังไว้เลยนะ ผมจะไม่เป็นอะไร และจะไม่มีวันเป็นด้วย อย่ามาพูดให้เสียขวัญหน่อยเลยน่า(พูดติดตลกไป มันยิ้มนิดหน่อย)9 t8 ], E' M7 U! K/ k) i3 n0 G
พี่อ๊อฟ : อืม(ผมเช็ดน้ำตาให้มันเบาๆ)
0 J" ~6 x2 {9 I" c3 r, A
: f( R: j! y- j; t7 Y$ N# W
% ]1 t% F# S( \8 ]1 p5 ^ไม่จำเป็นต้องมีคนมาร้องไห้เพราะผมอีกแล้วครับ ผมก็จะจบเรื่องนี้ไป โดยการที่ทำเป็นลืมมันไปสะ ผมทำให้ทุกคนเป็นห่วงและเสียใจมากเกินไปมันทำให้ผมรู้สึกผิดไม่น้อยเลยละ ผู้ใหญ่คุยกันได้สักพักพี่อ๊อฟก็เดินไปขอนอนเฝ้าผม ตอนแรกป๊าไปยอมกลัวผมเป่าหูให้ทำนู่นนี่นั่น แต่พี่อ๊อฟยืนยันยังไงก็จะเฝ้า ทุกคนเลยยอมไง อยู่กันไปจนค่อนข้างดึกผู้ใหญ่ก็พากันกลับ โดยย้ำเตือนผมและพี่อ๊อฟว่าห้ามไปไหนหรือทำอะไรแพลงๆ ผมกับพี่อ๊อฟก็พยักหน้าเข้าใจ......* n# Q; i. Q, j+ C* v' t/ ]1 S4 J
1 O* H, x% i8 y6 e) ?
. O! Q! `) W0 M4 W
พี่อ๊อฟ : อย่าดื้อนะมึง ทำตัวดีๆ เดี๋ยวเค้าก็ปล่อยมึงกลับแล้ว(พูดอย่างใจดี)
; q& E! M) ?8 |- D& ]ผม : จุ้บหน่อย(อ้าแขนแล้วยื่นปากเหมือนเป็ด มันก็หัวเราะ) เร็วๆ(ดิ้นอย่างเอาแต่ใจมันก็ส่ายหัวแล้วก็เดินเข้ามา)…" e& z  J/ b7 E

1 M) P  }+ T$ L# `4 o# ]2 X9 V( h% \0 O+ b0 y% u4 H) Z$ p
จูบ มันจูบผมเลยละ นุ่มนวลดีจริงๆ แต่รู้สึกแปลกๆที่ลิ้นจัง นึกขึ้นได้ว่าโดนกัดลิ้นนี่นา ผมก็ไม่คิดมาก ทำต่อไป เพราะ คิดถึงพี่อ๊อฟเหลือเกิน สักพักมันก็ผละออกไป.....
& M0 y2 Y& E2 I$ x8 @9 K" \1 C3 r

3 h& r& O1 l" \) |พี่อ๊อฟ : เจ็บรึเปล่า(จับผมอ้าปากแล้วดูลิ้น มันเอานิ้วมาแตะๆตรงแผลที่ลิ้น)5 j4 ?* `9 T3 ]8 A  `* m# o, |8 R
ผม : อ้าย!(พูดออกมาอย่างไม่ถนัด เพราะมันจับลิ้นผม สักพักมันก็ปล่อย)) y! s: e# F) U" \+ [2 o- |7 l
พี่อ๊อฟ : อะ (ยื่นไอแพดให้ผม ผมยิ้มบานเลยละ) เล่นไปก่อน เดี๋ยวกูอาบน้ำแปป(ยิ้ม)
: w8 |. e' |. l5 ~% Z
* y( i! ]) g3 m. x* L: Q- l! g7 c7 z( Y- q+ l: N
ผมก็พยักหน้ารัว เปิดนู่นเปิดนี่เล่นจนแบบเพลินอะ ไม่นานอาหมอก็เข้ามาตรวจอีกที ทำแผลอะไรก่อนนอน อาหมอพูดคุยด้วยนิดหน่อย พี่อ๊อฟก็ออกมาพอดี มันเอาของอะไรไปเก็บแล้วก็มายืนฟังผมคุยกับอาหมอนั่นแหละ ไม่นานอาหมอก็ออกไป ผมก็หันไปยิ้มให้พี่อ๊อฟ......
% o" X+ c  Y% n
. S1 X) |8 a" F- d0 ?5 o( F# v) Kพี่อ๊อฟ : ยังเจ็บอยู่มั้ย(ลูบแถวคอผมที่ช้ำเป็นรอยบีบ กับเป็นรอยโดนกัด)7 u. w" \( @  L& F4 ]' u- k5 U
ผม : นิดหน่อย ทนได้(ยิ้ม)
8 e2 S. V) M7 u* y' D" o' ]; gพี่อ๊อฟ : แล้วนี่ละ(เลิกเสื้อผมขึ้น โอ้โห ไม่อยากเห็นสภาพ เหมือนคนเป็นโรคอะไรสักอย่าง ม่วงเขียว เป็นจุดใหญ่ๆเลยละครับ เป็นรอยกัดอะ ยิ่งหัวนมอันน่าหวงแหนของผมไม่ต้องพูดถึงเลยละ)
0 {( ?3 F  T) w" ?9 zผม : ก็นิดหน่อยแหละ(ยิ้ม)
( H! d  _7 m/ {3 q! n9 z' tพี่อ๊อฟ : ง่วงยัง(เสียงสั่นๆ น้ำตาคลอ)5 K1 ~; A% {. N
ผม : ขึ้นมานี่สิ(ขยับตัวให้มีที่ว่างพอจะให้มันขึ้นมานอน มันก็ลังเล) มาเลยเร็วๆ(ยิ้ม)
8 g0 e) ^4 h7 s8 ^9 B, L8 e: m
: W1 d7 b/ ^" B$ m* \) _7 ?1 D# S
มันก็ค่อยๆขึ้นมานอนข้างๆผม ผมก็ตะแคงตัวนิดหน่อย เพื่อกอดมัน อบอุ่นจริงๆด้วย......
3 G; _! |/ v6 L) @
: t  y! G0 n& E* R9 \+ P5 T
! h) c/ \& [) Eผม : อืม(เอาหน้าซุกคอมัน) กลิ่นพี่อ๊อฟ ผมชอบที่สุด(พูดแล้วยิ้ม)
9 z# q$ `- Q+ t: i' ?พี่อ๊อฟ : ไม่เจ็บใช่มั้ย(ผมก็ส่ายหน้า มันก็ลูบหัวผมเบาๆ) ทำไมวะ ทำไมเค้าถึงทำกับมึงแบบนั้น(ลูบหัวผมเบาๆ)
. k, y6 Z/ K/ k. P1 Q) m! Jผม : ไม่มีใครเล่าอะไรหรอ(ถามอย่างสงสัย)
' F. p$ p5 w( u! ~/ P  [. U" q1 G! Fพี่อ๊อฟ : เฮียบูมบอกแค่ว่ามึงโดนเฮียบอมข่มขืน แต่เฮียบูมไม่รู้รายละเอียดอะไร กลับห้องมาคราบเลือดเต็มเตียง ไม่พอเฮียบอมดูกังวล เหมือน.....นท...กูขอโทษ!(ผละออกมาแล้วมองหน้าผม ผมก็ยิ้มให้นิดหน่อย ใจมันสั่นนะครับ)
) [  z8 I% I, F; qผม : ไม่เป็นไร เล่าต่อสิ รอฟังอยู่(ยิ้ม)
/ t) p! m5 g$ Z5 E" w: jพี่อ๊อฟ : ยังดีกว่า เฮ้อ! กูไม่น่าพูดเลยวะ(พูดอย่างกังวล)
+ W2 e! v+ i3 J5 }& I5 Wผม : เล่าเถอะ จริงๆ สักวันนึงมันก็ต้องมาถึง ผมรู้อยู่แล้ว ผมทนได้(กระชับกอดมันแน่นขึ้น)
( K5 o- w% A, [% e# {" E2 X2 p9 Pพี่อ๊อฟ : แน่ใจนะ(ผมก็พยักหน้า) เฮียบอมน่าจะติดยาวะ(ผมชะงักไปเลยครับ) ตอนนี้ได้ข่าวว่าโดนพ่อแม่เค้ากักตัวและโดนหนักเลย (ลูบหัวผมเบาๆ) โอเครึเปล่า(เอามือมาทาบที่อกซ้าย) นท มึงโอเคนะ(ถามอย่างกังวล): u4 O5 ], B1 N9 H
ผม : โอเค ไหวอยู่แล้ว แค่นี้เอง(ยิ้ม เหงื่อออกนิดหน่อย แต่ยังทนไหวจริงๆครับ) อยากรู้มั้ยเกิดอะไรขึ้น(ถามนิ่งๆ พี่อ๊อฟมองผมอย่างลังเล)
) R7 e/ y9 e( e6 x$ z. T, wพี่อ๊อฟ : พอก่อน พักก่อนนะนท(ลูบหัวผมเบาๆ) พรุ่งนี้ก็ได้นะ(ผมก็พยักหน้า)  _+ @  V: U+ G* i5 c
0 `! N$ r/ Y$ F' @% |# w

( v3 S, I- ^$ V( [1 @; c: Dแล้วเราก็คุยเรื่องสัพเพเหระไปทั่วจนหลับกันไปครับ ตื่นมาอีกทีก็ตอนอาหมอมาตรวจ แล้วบอกให้พี่อ๊อฟลงจากเตียงนั่นแหละ ผมกอดพี่อ๊อฟแน่นเลยอะสิ มันขยับนิดหน่อยผมก็รู้สึกตัวแล้วอะ.......
! T8 i* W# O4 C8 E" g) N; {& F
- h8 u. T& J, e# Z; H! u
) e1 H# u! c4 D; w: fอาหมอ : ไปอาบน้ำก่อนนะ แล้วเราหายดีแล้วใช่มั้ย(หันไปบอกและถามพี่อ๊อฟ)
! I) [8 J0 Z/ J3 ^0 w0 V) D' jพี่อ๊อฟ : ครับ เกือบ100%แล้วครับ (ยิ้ม แล้วมันก็เอาของเดินเข้าห้องน้ำไป)
$ |: u8 l$ C# `* ^อาหมอ : เป็นไงบ้าง (ลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน)' r! N9 U' O- Q, g' l% D  y
ผม : หายแล้ว พร้อมกลับบ้านแล้ว(ยิ้มบาน พยาบาลที่ตามมาด้วยถึงกับขำเลยละครับ)0 r4 D8 R& E+ J: r" I! l/ }
อาหมอ : อยากกลับขนาดนั้นเลยหรอ(ถามกวนๆแล้วนั่งบนเตียงข้างตัวผมที่นั่งอยู่เลย). p: X0 R5 I1 J: n7 Z; |/ x+ ^
ผม : มากเลยอาหมอ ปล่อยนทกลับได้แล้ว (กอดอาหมอแล้วก็เอาหน้าถูแขนทำเสียงอ้อนๆ)2 d# b' H, I3 ~& m* P
อาหมอ : อืมๆ (ทำหน้าคิด) งั้นต้องตรวจก่อนนะ(ผมก็พยักหน้ารัวเลยครับ)
4 U/ T5 k" _0 D& s
& J4 U# y" S, F6 B4 e) m
' ]! r" J+ }) D$ ]: Q+ pเค้าก็ตรวจไป ตามร่างกายบาทแผลที่เกิดขึ้นทุกส่วน และก็ทางด้านจิตใจโดยถามผมแล้วก็เอาเครืองฟังเสียงจะหวะหัวใจมาทาบ ผมก็บอกไปนิ่งๆไม่อะไร พยายามทำให้ปกติที่สุด และตรวจอะไรอีกมากมาย....! n$ b7 q0 _4 O! s
1 f7 P# {  N7 p1 n! _

7 ~- m" O( _) g) |ตอนนี้ตามผมที่บวมช้ำเริ่มกลับมาดีแล้ว แผลที่มุมปกดีแล้ว แต่ตั้งแต่คอลงไปยังไม่ดีขึ้นมากนักก็ต้องทาและกินยาจนกว่าจะหาย ส่วนแผลที่ช่องหลัง แน่นอนยังไม่หายดี เพราะมันถึงขึ้นฉีกขาด จะทำกิจส่วนตัวต้องใช้ยาชาแบบทาช่วยเลยอ่าครับ น่าอายชะมัด ตรวจอะไรเสร็จอาหมอก็คุยเล่นด้วยอีกนิดก็ออกไป นี่เช้าอยู่เลย 6 โมงเช้าแน่ะ......
+ c, t  G. k! A) m  f, S& O) S; B: ^$ P, ~5 g

9 X6 d8 ]7 _9 ]( a# sพี่อ๊อฟ : อาหมอตรวจไปยิ้มไปแบบนี้แสดงว่ามึงดีขึ้นแล้วอะดิ(ยิ้ม ผมก็พยักหน้า) เช็ดตัวมั้ย (ยิ้ม)
, C. }  T. ]5 ~' mผม : เอาสิ ผมไม่อยากให้พยาบาลทำ เค้าน่ากลัวเกินไป(พูดอย่างกลัวๆพี่อ๊อฟก็โทรไปถามอาหมอ)
7 v# L1 N# k" A, Z1 V9 Y. m0 Z5 p5 R: p1 F1 ^  ^

1 U: Z7 Y0 G& m5 _7 A+ f  }/ {, a9 Zสรุปอาหมอโอเค เค้าก็ให้คนเอาของอะไรมาให้ พี่อ๊อฟก็จัดการปิดม่านแล้วก็แก้ผ้าผมออกเพื่อเช็ดตัว......5 U7 ]3 J$ T& x+ ?  H2 \7 J; v7 p6 s  a
! S& |# t7 w- q2 I; H
* ~! l/ b% D  S1 K- A, T9 d- A
พี่อ๊อฟ : โห(มองอย่างอึ้งๆ เพราะต้นขาอะไรไปหมดเลย มีแต่รอยกัด)
1 J+ R" C$ i+ Z# Q3 U2 p$ w6 c2 oผม : เช็ดเถอะน่า(พูดอย่างอายๆ มันก็ลูบอย่างเบาๆ)4 {& [" ^& ]& ]7 I0 ^. u

( i  }2 c1 u9 i' b; ]
7 o$ t% [; E% O* V0 E/ sพี่อ๊อฟก็เช็ดให้ผมไปทั่ว แล้วก็เช็ดๆไป จับผมตะแขงแล้วก็เช็ดหลังให้อย่างแผ่วเบา.....
. Z! r* ^- Y" ~
: d" W1 D( L& Y: ^1 m1 |2 l# {# Z' }. u! s# f
พี่อ๊อฟ : โห ช้ำไปหมดเลยวะ(พูดเสียงกังวล), u' ?; s) {' N1 B. o- _
ผม : ทำไมอ่ะ พี่อ๊อฟรับไม่ได้หรอ(ถามนิ่งๆ)( P7 D# e# M% w9 U/ _
พี่อ๊อฟ : ไม่ใช่ กูเจ็บแทนมึงต่างหาก และไม่มีวันที่กูจะรับไม่ได้นะจำไว้ด้วย(พูดอย่างจริงจัง ผมเผยยิ้มออกมาเลยละ)8 _: [9 i9 f; G/ n; X
ผม : เช็ดตรงนี้ด้วยเช็ดให้ทั่วเลยเร็ว(ยิ้ม มันก็ยิ้ม)
4 b: [2 n" g# W. x# }& i- ]4 ]- H0 a: S4 `( C# ]- E9 H

  X$ ?: P3 h7 ]9 [5 \2 l  B9 Lเช็ดให้ผมอย่างไม่บ่น แต่...
" Q' C% K! e. Y$ I) U, k7 E; X5 M* z% h, p5 r6 t2 ]$ @8 [! H0 J

+ \3 M: {: ~$ K, y% ^$ bผม : เช็ดนานไปแล้วพี่อ๊อฟ(มันเช็ดไอจ้อนผมอ่า ถูจนมันจะตื่นแล้วนา)  [" p/ B7 c% `- v
พี่อ๊อฟ : มันสกปรกไง(ยิ้มกวนๆ)7 ~- ]! z! j, `5 [) i: R+ E
ผม : อย่านะ ผมเจ็บอยู่(ยิ้ม)
6 _+ S, `1 ]' Z/ `พี่อ๊อฟ : รู้แล้วๆ(แล้วก็เช็ดไป)
9 d/ x* ?3 p8 [) w. q8 I( W- u  k6 A  f5 C$ m, a5 I

) H6 W* x2 N- ^9 ?4 d9 n& S! @% n  Lเช็ดนานมาก มันสำรวจร่างกายผมอยู่ เช็ดจนมีคนเข้ามาเพิ่มแล้วอะครับ แม่ป๊าแล้วก็พี่โน้ตนั่นเอง ป๊าก็เข้ามาดูครับ ผมโป๊อยู่นะเนี่ย พี่โน้ตจัดข้าวอยู่กับแม่ไง......
( P5 Q8 \4 L) d( S# s; f* J) S" [+ K' D) @

% H+ R) h& t$ n" cป๊า : เป็นไงบ้าง(ยิ้ม)& a3 m; }7 \5 \& x' F- m% m
ผม : หายแล้วป๊า นทจะกลับบ้าน(ยิ้ม)
8 c/ j& d+ b( X" i* n& Tป๊า : รอยขนาดนี้เนี่ยนะจะกลับ(ถามนิ่งๆ)- \1 Z% J9 U7 u7 L
ผม : แค่รอยเองป๊าอ่า(จับมือป๊า): ~+ |' Q7 S7 s4 Q! B! c2 s/ p
ป๊า : ใส่เสื้อผ้าก่อนเลยเดี๋ยวค่อยคุยกัน(ยิ้ม)& A( s9 S8 ^3 l
& `! k" u0 V" k7 ?" E: o) Y
: ]( _0 k  g, M  A; A- K& ?9 f
แล้วป๊าก็อาสาใส่เสื้อผ้าให้ผมเองพี่อ๊อฟก็คอยช่วย ป๊าดูจะมีความสุขนะเนี่ยที่ทำเหมือนผมเป็นเด็กทารกอะ555 แต่ก็ดีแล้วครับ แต่งตัวไรเสร็จก็เปิดม่านออก แล้วก็เอาข้าวมาให้ผม พี่อ๊อฟก็ไปกินกับพี่อิฐที่โต้ะของแขกไง ผมก็กินกับป๊าบนเตียงเนี่ยแหละ ป๊ากินกับผมทุกเช้าอยู่แล้ว.....
& {9 b, R/ M# G% \2 Q/ u
- }9 w- }/ h3 ?' ?! @! ~
6 A- x; d8 `; w$ i& k* L, Qป๊า : อ้าปากให้ป๊าดูที(ผมก็อ้า) เจ็บอยู่มั้ย(ผมก็ส่ายหัว) ดีแล้วละ กินต่อเถอะ(ยิ้ม)4 ]' c+ @" v1 V6 r& }
ผม : ป๊า นทอยากกลับบ้านแล้ว อยากไปเรียน(พูดอ้อนๆแล้วตักข้าวเข้าปาก)6 |& @8 i/ {0 Y
ป๊า : อาหมอว่าไงละ(ถามนิ่งๆ)
1 m" d7 L; i- g" }ผม : ไม่รู้ถามก็ไม่บอกเอาแต่ยิ้มอ่า(พูดอย่างงอแง)0 t  I. S0 z2 J
ป๊า : กินข้าวไปก่อนเลย (ตักนั่นตักนี้ให้ผม)% h+ i7 q4 O, M
& X1 g# }: L, W, f
4 n- z, A5 U. C0 e" o( `  G
ผมก็กินไป กินเสร็จแม่ก็เก็บไปล้างให้ สักพักพยาบาลก็มาเอายาให้กินแล้วก็ทายาที่แผลให้ พี่อ๊อฟก็เข้ามายืนดู เพราะเค้าปิดม่านไว้ไง ทำไรเสร็จก็นอนเล่นดูทีวีอะไรไป จนเบื่อ ผมไม่ชอบทำอะไรแบบนี้ ถ้าผมว่างขนาดนี้ผมควรไปเที่ยวหรือไม่ก็ไปทำอะไรก็ได้นี่นา…….8 c& N4 T/ Y0 `" x
5 X6 L! \" P/ p; D# A$ E" m! o
6 D. E$ @1 M& ]! B2 o
พี่อ๊อฟ : เบื่อแล้วหรอวะ(ผมก็พยักหน้า)1 f9 h, n  j! x
ผม : หงุดหงิด(รู้สึกหงุดหงิดจริงๆครับ มันเบื่อเกินไป)
( S& `' _8 }' [& {4 Pพี่อ๊อฟ : ใจเย็นๆนท ป๊ากำลังไปคุยกับอาหมอ(จับมือผม)- m$ Q' y+ A  f+ m* z
ผม : เฮ้อ!(สุดๆเลยละ)" i9 w8 \: m. K& t1 q
) N4 |( m8 H2 L9 n. |

' b: g# j  @0 H: W  L/ f  a1 N: Rก็รอไป จนอาหมอเข้ามาเช็คผมอีกที โดยมีป๊ายืนฟังคำอธิบายต่างๆ เหมือนพวกเค้ารู้ว่าถ้าผมอยู่ต่อ ผมไม่โอเคแน่นอน ความเบื่อจะทำให้ผมเสียสติจริงๆแน่นอน......, D8 Y3 f; ]& I' r  m
1 G6 ?4 e+ P- z! [# Y
1 l- j& Y- k; g( o
อาหมอ : แกแน่ใจนะว่าอยากให้นทกลับ(พูดอย่างเป็นห่วง ป๊าดูลังเลนิดหน่อย)
# [8 g& @) W/ k9 V' ]! S* Bผม : ป๊า นทปกติแล้ว เหลือแค่แผลเอง ทายากินยาเดี๋ยวก็หาย(พูดอย่างดีใจ)
5 A6 x3 l' G0 v$ @ป๊า : อืม กลับก็ได้ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงใช่มั้ยละ(ถามอย่างกังวล)9 L' `; N. u* x2 K3 _3 \4 p
อาหมอ : ก็เรื่องเดียวนั่นแหละ(พูดอย่างกังวล ผมเดาออกว่าเรื่องอะไร)* z& t: O0 Z: B
ป๊า : คงไม่มีอะไรแล้วละ มียาไม่ใช่หรอ(ถามอย่างกังวล)
2 Q4 Z+ B0 t1 J% L( c2 E- g- P
: y& L4 t, J) D- |5 q
# M. C6 U+ V3 {* Yแล้วเค้าก็ไปคุยกัน ป๊าเห็นว่าพอผมจะได้กลับบ้านแล้วดีขึ้นก็เลยอยากให้กลับ ไม่อยากให้อยู่ที่โรงบาลมาก เพราะมันหดหู่ เค้าบอกแบบนี้อะนะ ซึ่งนั่นเรื่องจริง อีกอย่างอาหมอก็จะไปดูผมที่บ้านทุกวันด้วย ไม่มีอะไรแน่นอน แต่......../ A. c, }6 X/ `1 I( m; p

; `: Y+ ?# H' p
+ r, P6 l5 i. R" Uผม : ทำไมอะ! (ถามอย่างไม่พอใจ)' f/ ?3 \/ {" t
อาหมอ : ให้พี่เค้าไปดูอาการเรื่อยๆไงนท(พูดอย่างใจดี)
" g3 C( ~' F6 jผม : ก็นทบอกว่าไม่เป็นไรไงอาหมออ่า(พูดอย่างงอแง)
, E  N  J+ ?2 Bพี่อ๊อฟ : นท เชื่ออาหมอนะ(พูดนิ่งๆ)* k+ d+ p2 S# j) H
ผม : ไม่เอา พี่หมอเป็นหมอจิตแพทย์ เค้าจะไปเช็คว่าผมเป็นบ้าอะพี่อ๊อฟ(จับมือพี่อ๊อฟแน่นเลยครับ); g- {' t0 b! C  N0 b+ ]
ป๊า : ไม่ใช่นะนท อย่าเข้าใจผิด ไม่มีใครมองว่านทเป็นบ้านะ(ลูบหัวผมเบาๆ)% M: L4 [5 S8 W) T/ \+ g; M" Q
5 ?( V1 U9 c1 h4 }' y. R
. F/ ?, Y; D4 L) {! d; u
แล้วก็เกลี้ยกล่อมผม จะให้พี่เค้าไปดูทำไม ผมก็เลยเออออไป ขี้เกียจพูดมากเดี๋ยวไม่ได้ออกจากที่นี่พอดี ขืนโดยจับมัดอีกไม่เอาอะ อาหมอก็เลยตกลงว่าให้ออกได้ แต่ต้องหลังเที่ยง เพราะยากินตอนเที่ยงจะสอนพี่โน้ต แม่ และพี่อ๊อฟทายาให้ผม จริงๆก็ไม่ถึงขนาดนั้น ก็แล้วแต่เถอะครับ น่าเบื่อจริงๆ เป็นเรื่องเป็นราวตลอด ยิ่งอาหมอกับป๊าชอบทำให้เรื่องมันใหญ่อะ โถ่........
9 [! e0 l4 W$ w  t3 T% E3 t* q, U& d7 Z

0 }$ x% c' r( M7 z  r' Pแกรก! ผมมองไปทางประตู เพื่อนๆผมและพวกไอสิงโต ไอแบงค์ไอบาสเดี๋ยวนะ มากันทำไมเยอะแยะ ตอนนี้ในห้องผมเหลือป๊าแม่พี่โน้ตพี่อ๊อฟ อาหมอออกไปแล้ว.........! _, i6 }# P6 _& y  Q
2 W* {. U" v) D; e- D$ k. v* r
* z- s) _0 E* {' x
ปอ : ไงมึง(ยิ้ม)) j1 I% ?4 q4 |, ^/ j7 d
ผม : ไอพวกเพื่อนใจดำ ทำไมไม่มาเยี่ยมกูเลย(พูดอย่างงอนๆ)' J! O3 o" O4 t/ k
ป๊า : นท เราคุยกันแล้วนะ(พูดนิ่งๆ แล้วนั่งมองเอกสารที่อยู่บนโต้ะ)0 q. ~& L% f/ m6 F
นัท : ก็เค้าไม่ให้มาเยี่ยม พวกกูอยากจะมาทุกวันเลยละ(พูดอย่างเครียดๆ)
! H. |1 k4 c' Y+ R/ b0 d  M; ?; J3 a* T3 _8 r1 H) m
1 C0 \, }8 e8 w1 c* R; F
แล้วพวกมันก็มารุมดูผมกันครับ รู้สึกว่าข่าวที่ผมมานอนโรงบาลที่โรงเรียนน่าจะรู้แล้วแต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร เพราะเมื่อวันพุธตอนผมยังไม่ฟื้น ตัวแทนห้องผมอย่างอีแนนก็มาเยี่ยมกับครูที่ปรึกษาแล้ว ผมก็เพิ่งรู้เนี่ยแหละ เพื่อนๆก็มาเยี่ยมตั้งแต่วันที่ผมเข้าโรงบาลแล้ว แต่ผมไม่ตื่น ตื่นมาอีกทีก็โวยวายจนเค้าสั่งห้ามเยี่ยมเลย จ๋าก็มาเยี่ยมผมนะ พี่อ๊อฟบอก แต่มาวันที่ผมเข้าห้องฉุกเฉินอีกรอบไปแล้วไง แลดูวุ่นวายไปหมด......% Q" F+ t! c: c# ]% X; M  y+ G5 A! ?

) D( k& w: O  C7 k" X1 z! t7 Q0 @+ C. q6 e
แบงค์ : ไงมึง(ยิ้ม แล้วยื่นช่อดอกไม้ให้ผม ผมก็รับมาแล้วยื่นให้พี่อ๊อฟเอาไปวาง)$ |9 g( J3 R  M* s4 ]/ \
ผม : ยังไม่ตายเว้ย(ยิ้ม): s4 Y) u5 }' d' f
เจมส์ : นท (มองผมอย่างสงสาร)4 M9 j4 p. D5 L& l+ _% E
ผม : อ่าว มาด้วยหรอ(พูดอย่างดีใจ)
6 f% }" f5 \0 \' w1 Iวิว : มันมาด้วยทุกครั้งนั่นแหละ(ยิ้ม)
3 Z1 d3 y9 N* B! l2 cบาส : ตกลงมึงโดนรถชนแน่หรอวะ สภาพมึงมัน(มองผมแปลกๆ ผมก็งงๆเลยสิ รถชน?)$ ^, l5 J! Y8 m% H( j8 H9 e
ปอ : เรื่องมึงไม่มีใครรู้นอกจากพวกกูและสิงโตเท่านั้น ป๊ามึงให้ไปบอกว่ามึงโดนรถชน ( กระซิบบอกผมเบาๆ ผมก็พยักหน้า)7 X- r3 T* P3 J3 c( L
3 R. S2 h& R0 O/ {3 v- ?; X; t
. ~1 `- S1 ?. r4 [  [3 }
ปกป้องผมจากสังคม ด้วยการโกหก แต่ก็ดีครับ ขืนไปบอกว่าผมโดนข่มขืน ข่าวฉาวและคาวแน่นอน คงจะนินทากันทั้งโรงเรียนนั่นแหละ ไอแบงค์มันถามหาผมจากพวกปอไง ปอเลยบอก จริงๆมีคนมาเยี่ยมผมเยอะมาก แต่มาตอนผมยังไม่ตื่น แถมผมยังโดนสั่งไม่ให้ใครเยี่ยมอีก เลยไม่มีใครมาได้ไง พ่อแม่สิงโตก็มานะ ใครต่อใครมากมาย ยกเว้นคนทำผิด เค้าหายไปเลย ไม่มีแม้กระทั่งคำขอโทษ ไม่รู้สิ ถ้าผมเจอหน้ามันจะรับได้มั้ย แต่...ผมอยากได้ยินมันขอโทษผมจริงๆนะ.....
9 s4 j* H+ k) n9 L5 ^7 Y% o2 m* H
2 S4 R+ |& ?3 r) ^& _
, Q$ d* `3 _5 i7 _- T( q4 @9 sป๊า : ทุกคน วันนี้ไปกินข้าวที่บ้านป๊านะ ต้อนรับนทกลับบ้าน(พูดอย่างใจดี)1 i' Y2 |, e$ [
$ X/ P9 a. ]! z
  I0 G% _4 L: U6 v5 d3 s; M
ทุกคนเฮเลยครับ และป๊าก็ไล่พวกมันไปรอที่บ้าน โดยให้พี่โน้ตกลับไปก่อนนั่งซ้อนพวกไอสิงโตไปนั่นแหละ เพราะเดี๋ยวรถใหญ่จะพาผมกลับ เห็นว่าไปทุกคนเลยนะ ไอเจมส์ก็ด้วย ไอแบงค์ไอบาสอีก เยอะแยะไปหมด ผมก็ไม่อะไรครับ ตามใจละกันเห็นป๊าไปคุยเรื่องอะไรกับพี่โน้ตไม่รู้ คงจะเรื่องจัดสั่งอาหารเลยนั่นแหละ จนถึงเวลากินยาตอนเที่ยงผมกินอะไรรองท้องไปนิดเดียวเพื่อรองรับยาที่กิน และรอทายา อาหมอก็มาสอน แม่ พี่อ๊อฟ ป๊าก็ดูและถามอย่างสนใจ เหมือนผมไม่มีความอายอย่างนั้นอะ นอนโป๊ให้หลายๆสายตามองอย่างจาบจ้วง ให้ตายสิครับ55.....6 y( Y- D  u) g- X# q4 P, E

% x2 k; ~! t5 X; S9 M3 W# t. ^9 _0 n2 j' f& ]
อาหมอ : ก็ประมาณนี้แหละ แล้วก็ให้ดนัยไปดูอาการทุกวันนะ เวลาไหนเดี๋ยวคุยกันอีกทีเย็นนี้เนอะ ส่วนนท ก็บลาๆๆๆๆๆๆๆ(เยอะแยะครับฟังไม่ทัน)5 y# g  L) X, |  `% q% b

# N2 i( C- z% _; \4 A* r) F& {9 |: s4 ^. T/ z  \, J; w
จนอาหมอสวดเสร็จพี่อ๊อฟก็พาผมไปเปลี่ยนชุดเก็บของ ผมเดินเองไหวแล้ว อาจจะล้าๆบ้างเพราะความเจ็บจากด้านหลังเลยต้องมีคนมาประคอง แต่ป๊าไม่ยอมครับ ให้ใช้วิวแชร์ เริ่ดสุดๆไปเลย ผมก็ตามใจเค้าละกัน อยากกลับจะแย่อยู่แล้วนี่นา ทำอะไรเสร็จเคลียล์อะไรเรียบร้อยก็พากันกลับบ้าน โอโห มันสดชื่นจริงๆครับ มันเหมือนได้ออกมาจากคุกเลยละ........) e3 B# J6 e5 [# }
8 N! o; y2 L7 K% M
ผม : หา..ทำไมคนเต็มบ้านแบบนี้ละป๊า(ตอนนี้ถึงบ้านแล้วและ มีพี่ตอยพี่ตัง เฮียบูมพ่อแม่เฮียบูม เอ่อเยอะแยะจริงๆ)
$ C, \+ L% a/ U/ y  T+ xป๊า : เอาน่า เราอยากสนุกไม่ใช่หรอ (ยิ้ม)
3 v" ~% v: P0 }: i' Rผม : ไม่จำเป็นเลยป๊า(ยิ้ม แล้วก็ลงรถเข้าบ้านไป พี่โน้ตก็มาช่วยขนของเข้าบ้าน จริงๆด้วยของสั่งมาแล้ว เป็นพวก อาหารหลากหลาย พิซซ่าเอยไก่ทอด อาหารจีนอาหารไทยรวมกันเยอะแยะไปหมดไปหมด)& d" u$ `( ]/ |: C; S/ \

; \' ]. c4 A0 N3 L& p) b4 o
' o3 h. S" T. vแล้วหลังจากนั้นปาร์ตี้ก็เริ่ม เพลงดังลั่นบ้านเลย กินกันไปคุยกันไปแหลกลาน บ้านเละไปหมดเลยละครับ พี่ตอยพี่ตังก็มาคุยกับผมอย่างเป็นห่วงโดยเฉพาะเฮียบูมที่ดูจะรู้สึกผิดเอามากๆ อาเจ๊กก็มาขอโทษผมยกใหญ่เลยครับ ผมก็ไม่ถือสาอะไร ป๊าก็เข้าใจดีไม่เอาเรื่องอะไร แต่เหมือนจะไม่พอใจพวกเค้ามากเลยละ แต่ด้วยความที่เป็นญาติ ป๊าจึงพยายามเข้าใจ ปาร์ตี้ดำเนินต่อไป สิงโตก็เข้ามานั่งข้างๆผมเหมือนกับพี่อ๊อฟคุยกันสนุกสนานเลยละ........
- e2 ?& k/ N; R  |' _1 ?* O2 v$ l
3 j( L- d+ e. U6 M8 x; F3 s
4 r% @+ E0 F* i* y% y, h; M: {จนเวลาผ่านไปจนเสร็จ ทุกคนก็ช่วยกันเก็บของ แล้วเพื่อนๆก็แยกย้ายกลับบ้าน เพราะมันเริ่มเย็นแล้ว ไอแบงค์ไอบาสเอย อะไรเอย พี่ตังพี่ตอยก็กลับ กลับกันเกือบหมด เหลือไอสิงโตกับเฮียและอาเจ๊กที่อยู่คุยกับป๊าอยู่ ผมก็ควรขึ้นไปพักผ่อนแล้วละ เพราะง่วงเหลือเกิน.....5 E5 \/ j' u9 {$ a! A6 T( e  l
6 p! T4 l& d9 ]/ z- D  {' h

7 r1 o# \! `3 X3 S. Z9 g4 r7 Zพี่อ๊อฟ : ยังไม่กลับหรอวะ(หันไปถามสิงโต)
$ ?3 S: g/ X$ N  a* U: Sสิงโต : ขออยู่ดูมันบ้างได้มั้ยวะ(ถามเชิงขอร้องพี่อ๊อฟมองนิ่งๆก่อนจะพยักหน้า)( ^% q  l4 I* L  Z4 K

* N+ [0 {2 v9 T/ X) I$ V4 J
4 h5 I$ H* c: I/ D8 Zมันสองคนก็ไปส่งผมเข้าห้องนอนผมชะงักไปนิด เฮียบูมเอาของผมมาคืนแล้ว พวกเสื้อผ้ากระเป๋าหนังสืออะไรงี้อะครับ เค้าคงกลัวผมไม่มีเอาไปเรียน พี่อ๊อฟก็เก็บให้แล้วผมก็ขึ้นเตียงนอน เพราะกินยาไปเลยง่วงขนาดนี้ไงละ สิงโตกับพี่อ๊อฟก็ดูผมอย่างเป็นห่วง เราพูดคุยกันได้ไม่นานผมก็หลับไป........0 W5 j* L$ h  t$ U

3 v" F/ S, g6 B8 i) M  z& p& s( V& i1 E% v" M
ตื่นมาอีกทีก็ประมาน6โมงเช้า พี่อ๊อฟมันทำไรกุกกักไม่รู้ นอนนานขนาดนี้เลยหรอเนี่ย.....5 U5 r& c/ T! Z; _

/ _& [" j0 Q6 g+ r; ~% n& A
0 R4 M+ |3 Z# r) X3 g+ q: Rพี่อ๊อฟ : กูทำให้ตื่นหรอ(พูดอย่างเป็นห่วงแล้วเดินมานั่งข้างๆผม มันกำลังแต่งตัวไปเรียน)
1 }; \% ^: x) Q/ N2 [2 Nผม : ผมจะไปเรียนด้วย(ลุกขึ้นนั่งแล้วบิดตัวนิดหน่อย)
; _& ]( \9 M8 _) v. V: wพี่อ๊อฟ : ไม่ได้นะ รออีกวันสองวันก่อน(พูดอย่างเป็นห่วง)# m, `# Y- [' B8 y5 @) k2 f) A3 j
ผม : ไม่เอาผมจะไปอ่า!(งอแงแล้วไง)( q/ Z. }9 Z$ U

1 U/ x4 U  ^( \# O1 J" h( }/ p2 h& |, y' D
หลังงจากนั้นผมก็โวยวายอยากไปเรียนจะแย่แล้วครับ ถึงผมจะไม่ใช่เด็กเรียนอะไร แต่ขาดเรียนอาทิตย์นึงไม่ธรรมดาหรอกนะครับ จริงมั้ย จนป๊ากับพี่โน้ตได้เข้ามาดู ผมก็งอแง จนป๊ายอมอะครับ โดยป๊าจะไปรับส่งผมกับพี่อ๊อฟที่โรงเรียนเอง ผมก็โอเค พี่อ๊อฟก็เตรียมชุดเตรียมหนังสือให้ผม พอเสร็จก็พาผมเข้าห้องน้ำ เช็ดตัวให้ผม เพราะแผลบางที่ยังโดนน้ำไม่ได้มากนักทำไรเสร็จก็แต่งตัวเรียบร้อย ลงไปกินข้าวกินยา แล้วก็พากันไปโรงเรียนแต่ก่อนไปแม่กับพี่โน้ตก็ยื้อผมไว้ว่าจะไปจริงๆหรอ ไม่ไปไม่ได้หรอกครับ มันนานเกินไป แล้วผมก็ไม่ได้เป็นอะไรมากแล้วด้วย อาจจะมีใจสั่นอยู่บ้างแต่มียาฉุกเฉินตลอดเวลาอยู่แล้ว......8 k4 T! N3 o: n) `
( `7 c* R4 U7 Q. ^, L

' C* T3 z  x9 M+ Vป๊าไปส่งผมถึงด้านในโรงเรียนเลยนะครับ และไปพบที่ปรึกษาเพื่อขอให้ดูแลผมเป็นพิเศษหน่อย กลัวผมชักอีก ผมก็เข้าใจครับ เพราะป๊ากำชับให้ผมรับโทรศัพท์ป๊าตลอดเวลา ผมก็เออออไป เยอะแยะไปหมดกว่าจะป๊าจะยอมกลับ ตอนแรกจะอยู่เฝ้าผมเรียน เอากับเค้าสิครับ เฮ้อ! พอกลับไป ผมก็ไปหาเพื่อนๆ โดยมีพี่อ๊อฟคอยพยุง พอไปถึงเพื่อนๆดูตกใจมากที่ผมมาโรงเรียนได้ และพี่อ๊อฟก็ฝากทุกคนดูผม เอาสิ ทำเหมือนผมเป็นเด็กพิเศษหรือพิการเลย มีบังคับให้กินยาบลาๆๆ เยอะแยะไปหมดกว่าพี่อ๊อฟมันจะยอมไป ไปได้ผมโล่งเลยครับ.......
7 ]! ]2 R# K/ [8 y: K4 O. y
. J0 T7 `7 _+ j, L8 u5 S+ a
! b* ~& p9 `& U# G8 D+ ^ผม : เฮ้อ!(ถอนหายใจอย่างโล่งอก)
% _1 ?+ E  ~  F+ V" I2 hปอ : มึงไม่ควรมานะนท(ชี้มาที่คอผม). q0 q7 U8 A7 X5 @
ผม : อ้อ(ผมหยิบผ้าพันเคล็ดออกมาให้ปอพันให้ที่รอบคอ ดูลำบากไปหน่อยก็เถอะนะ แต่ก็ต้องปกปิดอะครับ..)
! \. g& o1 X0 X1 Z4 }0 o# A: h4 v" l: W0 `- \
6 Q3 B: H# h1 k8 Q, l6 u2 n# s
“ไงเพื่อนๆ” เจมส์เดินมาแล้วครับ เค้าก็ดูตกใจที่เห็นผม คือผมไม่ควรมาทั้งๆที่ยังไม่ดี100% แต่ผมมั่นใจว่าเกิน50%แล้ว แต่ก็ช่างเถอะครับ ผมไม่ยอมพักจนเสียเรียนหรอก....
4 k8 z/ y5 Z! n% |5 X" ~" m" m& l$ s6 N
  }' q9 _8 S: o" _3 H9 s
แล้วก็ถึงเวลาไปเข้าแถว เพื่อนๆก็พาผมไป โดยมีนัทพยุง มันดูแข็งแรงสุดอะนะ พยุงไปเข้าแถว เพื่อนๆคนอื่นก็มองกัน สงสัยอีแนนคงจะเอาไปป่าวประกาศอีกแล้วละ....2 H9 u+ x: F/ p

) l) b  _% ^# M  B) E
. w5 P8 ]% K' ]$ E8 z6 {แป้ง : นท หายดีแล้วหรอวะ(มองผมอย่างเป็นห่วง)
5 b1 F. q* O3 O- p# V/ p: y& xผม : อื้ม ไม่งั้นคงไม่มาอะ(ยิ้ม)+ F- a7 l) j( g* B4 t1 n( g# g* v  V
แป้ง : เค้าเม้ากัน...ว่าที่มึงเป็นแบบนี้เพราะอีแนน...ที่มันเอาข้อมูลไปบอกคนชื่อจ๋าอะ(ผมชะงักไปนิด)
9 W: T& d0 t( o2 n. Z2 o+ `  pผม : เอิ่ม(เรื่องแลดูไปกันใหญ่แปลกๆ)
& C# ~+ d& c7 l, b' d" ?
% J( z# e/ S2 k' o+ x7 `! w. y- S/ }9 [) \* a% P  v+ x
แล้วก็เริ่มรัวคำถาม ผมจะตอบไงดีละ ใจนึงก็สะใจนะ เพราะผมมองไปทางอีแนนคือหงอยมาก หดหู่มาก สงสัยเป็นเพราะเวรกรรมจริงๆ แต่ใจนึงก็ไม่ใช่ความผิดมันนิ ผมไม่ได้ตอบอะไร ก็ยิ้มแห้งๆแล้วก็ยืนเข้าแถวไปครับ พอขึ้นห้องก็คาบโฮมรูมแต่เช้า ครูก็มาดูผมอย่างเป็นห่วงและบอกเพื่อนๆให้ช่วยดูอะไรไป ก็ไม่มีอะไรมากครับ คาบว่าก็นั่งเล่นนั่งโม้ไป.....
! d- U* |) |9 U5 T
0 B" q6 A# v& R0 J
, ]) B. x; w* p* M1 `' a“นท” ไอแบงค์ไงละ มันเดินเข้ามาในห้องผม
0 o+ V7 ~3 \" Z! b! V8 E5 t. Q. y
. @' s2 N3 j6 }4 t$ S, K6 B# q
  }# g6 e8 o: ~" X. o2 ?1 ^2 Hผม : ว่า(มองมันนิ่งๆ)
5 T" N2 j' k* B/ {  uแบงค์ : หายดีแล้วหรอวะ (ถามอย่างเป็นห่วง)
) B7 C( R( b5 r, H+ qผม : หายดีแล้วดิว้า(ยิ้มแห้งๆ)
" T2 a6 o9 x. I( u2 x9 r1 k3 R7 {2 [7 r. v. w

+ ]' ]- J* \+ E4 t0 Y( K) \แล้วมันก็มานั่งคุยกับผมโดยไม่อายว่าจะเป็นขี้ปากใครเลย ผมเลยรักษาระยะห่างไว้ กลัวมันจะเสียหายไม่ใช่อะไรหรอก นั่งคุยได้สักพักมันก็ไปเรียน ผมก็ด้วย ก็เรียนไปจนพักเที่ยงนั่นแหละ......
$ a$ t8 m' L( \( ]; L  W
" H0 d4 [4 E' K3 t' t+ T7 }, x" M5 }: P) w
ผม : เอาละ เย็นนี้กูเลี้ยงติมพวกมึง เพื่อนรักของกู(พูดอย่างดีใจ)
. ]7 p& d. V3 c+ C
* @* I  I" |/ ?- b- p6 p5 \8 o- K' m- @* ~* ~7 E3 g+ a2 G
ก็จะอะไรสะอีกละครับ งานอะไรที่อาจารย์สั่งตอนผมไม่มา มันทำให้ผมแล้ว รอผมเอาส่งในคาบเองทุกวิชาเลย พวกมันช่วยผมได้มากเลยละ ซึ้งใจจริงๆครับ.....2 {6 ]; o. w! q! |

, k* X: B# S( c* ?
" q$ M6 }, R3 Z( ^ปอ : ไม่เป็นไรเลย มีไรก็ช่วยกันดิวะ อย่าเครียดเลยนะ(ยิ้ม ผมก็ยิ้ม กินข้าวอร่อยเลย)
5 f; U' U$ z9 o% ~5 _3 ]$ n, k2 }! O
. H% @2 w- j& E8 j6 @  P8 x; F5 a
" w# \3 c% [9 k$ tแต่พี่อ๊อฟดูจะยุ่งนิดหน่อย เพราะจะส่งรูปวาดไปประกวดอีกเลยไม่ว่างมานั่งกินข้าวกับผม ผมก็นั่งกับเพื่อนๆเจมส์ก็มาด้วย และคนที่ช่วยเรื่องงานผมหนึ่งในนั้นก็มีเจมส์ด้วยนะ เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ ป๊าโทรมาทุกชั่วโมงจริงๆ แม่ก็ไลน์มาถามตลอด ผมก็ตอบและรับสายตลอดนั่นแหละ จนกินข้าวเสร็จซื้อขนมแล้วก็ขึ้นห้องกันไปนั่งเล่น เจมส์ก็มานั่งด้วยตามปกติ เราพูดคุยอย่างสนุกสนาน ผมว่าดีกว่านอนอยู่บนเตียงตั้งเยอะ น่าเบื่อจะตาย.......
* _  X1 j( l9 {6 \
( |& D& f" |( C+ a( ~. L4 A4 x
& ^1 W( p# D' ^' x/ D“กินยารึยัง” ผมหันไปทางประตู พี่อ๊อฟ ผมยิ้มบานเลยครับ+ W* l. [- G. v8 p! o. u

/ {0 Q  K+ L" a) l4 h; c8 m
, }; W1 U+ Z% e3 mผม : กินแล้ว(ยิ้ม)
" ]2 `- W. B; r7 _พี่อ๊อฟ : อืม แผลเป็นไงบ้าง(ถามอย่างเป็นห่วง แล้วมาดึงขอเสื้อผมดู)) @/ i) @3 \+ b( I7 O. j0 p
ผม : ไม่โดนเหงื่อหรอก วันนี้ไม่ร้อน(พูดอย่างอารมณ์ดี)( ^: R; d/ f" t
% H& T, |% S% z5 X! D& l
' w  q  z1 l/ r0 o) `( Y' D- I
มันมาคุยสักแปปก็กลับไป เพื่อนๆก็แซวกัน ผมละเขินจริงๆเลยอะ.......
9 P+ ^* K; L/ R  q3 d- p* }# W' I/ S3 S& Z! t
- m0 W2 U. o3 W5 {
ปอ : อีแนนมันเหมือนตกนรกทั้งเป็นไปเลย เพื่อนๆบอกว่ามันสำนึกผิดเรื่องมึงเป็นอย่างมาก แต่ก็กูว่า มันแค่จิตตกที่มีแต่คนเกลียดมัน(ผมก็มองไปทางมันนิ่งๆ โอ้โห ไม่มีเสียงเลยครับ เงียบมาก)0 V0 F. F8 G# E4 V! d1 c) C2 b1 F  x/ C
ผม : กูว่าเหมือนมึงนั่นแหละ (ยิ้ม)+ y$ Z2 Z1 E. o+ C, U$ h
# o* K$ D) E8 I! f% u
+ O4 ]2 ?  s6 H- K+ M5 \
ก็เม้าแตกกันไปจนเข้าเรียนคาบบ่าย ก็เรียนกันไป เรียนเสร็จเราก็ไปหาไรกินหน้าโรงเรียน โดยผมเป็นคนเลี้ยงผมโทรบอกป๊าแล้ว ป๊าเค้าก็โอเคเพราะมีเพื่อนอยู่ดูแล พี่อ๊อฟกำลังเร่งเคลียล์งาน เราก็เข้าร้านนมแถวโรงเรียน เพื่อนๆสั่งแหลกไม่เกรงใจผมเลยสักนิดให้ตายสิครับ.......
0 o4 C9 e, A" s8 @$ c* m# D2 Z, L8 d" @" }$ w

% o# p5 ?( J/ g$ ~- Tเจมส์ : เดี๋ยวเราต้องกลับแล้ว(ยิ้ม พูดขึ้นเมื่อนั่งกินไปสักพักใหญ่ๆ)7 v. p' a3 _$ V
ผม : อื้ม รีบกินเลยเร็ว(ยิ้ม)7 a. }& E" E4 {

! H. y/ }# _4 k( o) w% v' w. v6 D
$ o$ G3 q& s; C/ k' lทุกคนก็เข้าใจดีครับ ไม่ว่าเจมส์จะติดเรียน ไม่มีเวลายังไง แต่แค่นี้ก็ดีมากพอแล้วจริงๆครับ เป็นเพื่อนที่น่ารักดีครับ555 ไม่นานเจมส์ก็ลุกไป ผมกับเพื่อนๆก็นั่งกินกันต่อจนพี่อ๊อฟมานั่นแหละครับ ผมก็เลยเล่าเรื่องที่เพื่อนๆช่วยผมเรื่องงานให้พี่อ๊อฟฟัง พี่อ๊อฟก็ดูจะเข้าใจและดีใจแทนผมเลยละ ก็กินกันไป ไม่นานป๊าก็โทรตามแล้วผมก็เลยบอกให้ป๊ามารับเลย....$ F: [) J. I% d8 o" r. u2 u

9 d& h' E0 W* y. D2 f" H5 d  V5 l$ R* ?1 |
พี่อ๊อฟ : เดี๋ยวกูออกให้เองนะ(พูดขึ้นเมื่อกำลังจะจ่ายเอง และทำสายตาบังคับผม) กระเป๋าตังมึงมีตังไม่ถึงแน่นอน และเค้าคงไม่รับบัตร โอเค้(ผมก็ยิ้มแห้งๆแล้วก็พยักหน้าช้าๆ)$ n' H* |- L! x3 b2 I- ?

$ K# Q$ ]; j: P. d  v" k. E+ g0 T& K! ?- `7 {  y1 h; S
มันก็จ่ายตังไป แล้วก็พากันออกนอกร้านเพื่อนก็พากันขึ้นรถกลับผมก็รอป๊ากับพี่อ๊อฟหน้าโรงเรียนเนี่ยแหละ......, B; [  b4 V2 l7 d; k4 S" }' N
9 k$ e; ^  s7 P9 S/ x

- l! N- v2 F# t% X1 F3 fพี่อ๊อฟ : ไม่แสบไม่คันแผลใช่ป่าว(ถามผมอย่างเป็นห่วง)
0 @& n9 f) \7 ]- I! |, H0 `9 iผม : ไม่เลย ก็เจ็บบ้างปวดบ้างตามอาการก็แค่นั้น(ยิ้ม)% T: b' ]1 g) p. S
พี่อ๊อฟ : เดี๋ยวต้องลองถามอาหมอเรื่องอาบน้ำ(พูดแล้วทำหน้าคิด)8 n# N- j3 A4 w8 D
ผม : อยากอาบแล้วเหมือนกัน มันดูไม่โอเคเลย(พูดแล้วก็เริ่มเหนียวตัว)
4 N7 {3 ?% L! G3 [( I" ]* l* t4 M, M( P7 q" Y

" J- v/ d7 }# U: q& Z, nแล้วพี่อ๊อฟก็โทรไปหาอาหมอ ผมก็งงว่าไปเอาเบอร์มาจากไหน ปล่อยมันไปเถอะครับ ไม่นานป๊าก็มา ผมกับพี่อ๊อฟก็ขึ้นรถ สรุปอาบได้ แต่ต้องใช้สบู่ที่ฆ่าเชื้อด้วย เพราะแผลได้มาจากรอยกัด อาจติดเชื้อได้ ขึ้นรถได้พี่อ๊อฟเลยบอกป๊าให้แวะซื้อให้ผม จะได้อาบน้ำได้ ป๊าก็โอเค ถามผมใหญ่เลยครับ ว่าเป็นไงบ้าง อะไรยังไง ถามจนผมยิ้มอะครับ ความที่เป็นห่วงผมเกินเหตุของป๊าทำผมรู้สึกดีมากๆเลยละ พี่โน้ตก็เหมือนกัน บ่นที่ผมมาเรียนวันนี้ ผมก็แถไปครับ แวะซื้อของอะไรเสร็จก็กลับบ้าน......., T3 y! k- F  r- ?8 o. u

: v) g! k1 U$ O: G: h$ p# J' ?1 T# ~% p& z; y
ผม : เอ๊ะ!(มองรถที่จอดหน้าบ้านงงๆ)4 }% M% b8 [$ K5 k. \2 X; d3 m
ป๊า : พี่หมอไง(ยิ้ม ผมชะงักไปเลยครับ มาจริงๆหรอวะ)
" D& j% D/ P% A2 p' t) v' t% m- b2 {3 P* t5 t# J( t' i, M' {( i
+ x  p! |* O' Y1 q; V, q
แล้วก็พากันเข้าบ้าน นั่งยิ้มทำหน้าหล่อเลยครับ พี่อ๊อฟก็พาผมไปเปลี่ยนชุดก่อน และก็พาผมลงมา มันต้องพยุงตลอด ซึ่งจริงๆไม่ต้องแล้ว ก็เดินได้เองแล้ว อาจจะเจ็บบ้างแต่ก็ไหว พอลงมาก็นั่งจ้องหน้ากัน คนอื่นๆก็ไปทำอะไรกันไป พี่อ๊อฟก็ไปช่วยแม่ทำกับข้าว วันนี้พ่อแม่พี่อิฐมากินข้าวบ้านผมไง อาหมอและพี่หมอก็ด้วย เลยทำเยอะ ช่วงนี้พี่อ๊อฟมาอยู่กับผมตลอด และอาจจะตลอดไป ฟังจากที่เค้าแซวพี่อ๊อฟกันมันดังมาจากในครัวเลยละ แต่ทำไมต้องทิ้งผมเอาไว้กับพี่หมอตามลำพังนะ.......
0 W  a. N1 Q  r3 [# Z" d. y# S: [! R, {# @6 k' q5 x4 A

+ B! C- ]- }1 Z; a$ _, Uพี่หมอ : ไม่ถามหรือ พูดอะไรหน่อยหรอ(ยิ้ม)+ J$ B3 i' ]+ Y
ผม : ไม่อะ(ยิ้ม)
$ t, E+ y& j& U$ v+ w1 c3 I9 n6 e3 Q7 r6 |! T

$ e- o& M; S: U9 R3 kแล้วผมก็เปิดทีวีดู พี่หมอขำออกมานิดหน่อย ผมก็มองเค้านิ่งๆ......
: H/ R5 a3 z6 `6 z4 K& I+ |* {
/ Q; `3 e' L+ h
( g: t, u/ I3 X. f2 X' zพี่หมอ : ไปเดินเล่นกัน(ยิ้ม)/ J2 D5 j( b( a3 U5 A. m
ผม : ขอแฟนผมยัง(ยักคิ้วกวน)
- C- J* I) Y! d3 {1 H1 }/ vพี่อ๊อฟ : อนุญาตครับ เอามันไปเลย(เดินออกมาจากครัวแล้วพูด พร้อมกับยิ้มให้ผมกวนๆ)
2 n1 c( C. h3 ~5 R6 |, s0 t: Q& `! S: A- I* s/ F
( t0 w! r, A/ b, c
ผมก็เลยต้องจำยอมไปกับพี่เค้า เค้าก็พยุงผม อีกแล้ว เพราะพี่อ๊อฟขอให้ช่วยพยุงเอากับมันสิครับ ปล่อยให้ผมมาได้ไงเนี่ย แล้วดูมองผมแปลกๆด้วยนะ......
, b/ @! k+ E) c. s: K( ~: m6 [4 w5 y* H5 T5 s5 I' C
/ s- X4 H. r# d& ~: G& s1 H7 Z
ผม : มีไรว่ามาเลยครับพี่(ยิ้ม)
. J5 m( z* s' Q- Kพี่หมอ : เป็นไงบ้าง (ถามด้วยรอยยิ้ม)& P  R' O$ p# s6 ]4 o
. g' X7 v: v0 v% A+ u3 ?3 ~% J7 o( E

( K# S, k( g3 C3 [! G3 ]แล้วเราก็เดินไปที่สวนกลางหมู่บ้าน ไปนั่งชิงช้าเด็กอะครับ....../ O6 f( J+ l2 n: G! _( {
& Y( p. K; V0 K+ Y
# q+ ]1 y0 a, C2 [* P2 W/ i
ผม : ดีกว่าอยู่โรงบาลอะครับ(ยิ้ม)
. e7 l2 U# W3 Q. o7 n4 C- j% J3 Hพี่หมอ : ยังคิดถึงเรื่องนั้นอยู่มั้ย(ถามผมนิ่งๆ)- r& C, R8 F- Q- J" j8 V
ผม : คิดถึงตลอดนั่นแหละ เรื่องมันเพิ่งเกิด ลืมได้เร็วคงไม่ใช่คนแล้วแน่ๆ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
2 D2 B/ e4 h9 x- ~0 O8 Gพี่หมอ : จริงด้วยสินะ แล้วอาการใจสั่นละ (ผมก็มองนิ่งๆ)
3 G& Q, }7 G3 vผม : สั่นตลอด โดยเฉพาะตอนที่คิดถึงเรื่องนั้น(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)3 W( a' c+ C- ~2 _
พี่หมอ : งั้นพี่ขอดูหน่อยนะ (ผมก็มองอย่างสงสัย) ดูนี่(ยื่นโทรศัพท์มาให้ผมดู เป็นรูปเฮียบอม ผมชะงักไปนิด)
4 Y. H1 c4 t  B; M) {& g6 S. J6 I; t7 b  r+ M) [9 e# m  g

3 P2 Q1 }& }; X( L8 p, Bพี่หมอเอามือมาจับที่ข้อมือผม หัวใจผมเต้นค่อนข้างแรง แน่นอนว่าทนไหว ผมมองรูปนั้นสักพักแล้วก็เบนสายตาหนีไม่ได้ต่อต้านสัมผัสอะไร เค้าก็ยังไม่เอามือออก กดลงแน่นกว่าเดิม ผมก็ไม่อะไร ให้เค้าทำไปนั่นแหละ....
& @2 y9 b2 E, V6 x
2 ?, ~( A3 s% [) k2 P+ e  J0 Z- S9 |) z% [) l
พี่หมอ : อืม ดีขึ้นเยอะ(ผมก็มองพี่หมอนิ่งๆ) อย่าเก็บมันไว้สิ เบี่ยงความคิดเก่งนะเรา(ยิ้ม) ปล่อยมันให้ไหล เหมือนเราคิดเรื่องๆนึง ปล่อยให้มันผ่านไป ไม่ใช่กักมันไว้กลางทาง แล้วกลับมาคิดซ้ำๆ(ผมก็มองนิ่งๆ แล้วคิดตามที่พี่หมอพูด)
8 }/ ?4 D1 Z1 Z4 H6 b0 P& D5 h+ z7 H- p3 c" r# j

, H& f$ b3 ]: |+ w6 l0 C" ?ผม : ถ้ามันง่ายเหมือนที่พูดออกมาคงจะดีนะครับ(ยิ้มอ่อนๆ)
% v) k# T3 N! f/ p0 F0 [+ X" Sพี่หมอ : นั่นสินะ.....รู้ใช่มั้ยว่าพี่กำลังรักษา(ผมก็พยักหน้า) ไม่ต่อต้านเหมือนหมอคนก่อนแล้วหรอ(ถามนิ่งๆ)
" j8 d8 P; F# [1 Tผม : ถ้าผมต่อต้าน แล้วกลับไปโดนมัด ผมก็ไม่เอาอะ(หันหน้าหนี)
* y) P, s, J. Zพี่หมอ : หรอ อืมๆ(พยักหน้ารับรู้) จริงๆเป็นจิตแพทย์เค้าไม่ได้รักษาแต่คนบ้านะ มีหลายอย่างเลยละ ทำไมถึงเข้าใจเป็นอย่างเดียวละ(ถามผมออกมานิ่งๆ)- a( k1 ]% j. C+ D  {

' E1 P' ^! j0 E& O  }9 w& a, W" y* \5 ?
ผม : ผมก็ไม่รู้สิครับ ผมไม่ได้ป่วย หรือต้องพึ่งหมอด้านนี้เลย ผมน่ะ เจออะไรที่มันแย่มากกว่านี้อีกนะ และที่ผมทำไปในช่วงเวลาที่อยู่ในโรงบาล ผมรู้ตัวทุกอย่างว่าทำอะไรไม่ได้ขาดสติ แต่ผมแค่ขอเวลาไง เจอแบบนั้นก็คงสะเทือนใจกันบ้างแหละ ตอนมีเรื่องกับพี่อ๊อฟคราวแล้ว ผมก็ไม่ต่างจากตอนนี้หรอก เวลาจะช่วยผม (พูดนิ่งๆ)
/ F; X) ?  j& x2 s3 N; B3 V% c; d0 H6 z( y; w8 Y. `3 f
' l) o. R$ ?# K
พี่หมอ : นั่นก็จริง (ยิ้ม) แต่เรื่องต่างๆที่ผ่านมา จริงอยู่นะ ที่นทผ่านมันไปได้ แต่ให้พี่เดา พี่ว่าทุกอย่างที่ผ่านมานทเก็บมันไว้คนเดียวทั้งหมด(ผมชะงักไปหน่อย) เพราะเรื่องที่เกิดขึ้น ถ้าพี่โน้ตพี่ชายของเราไม่อ่านไดอารี่ที่เราเขียน เค้าก็จะไม่มีวันรู้เลยว่านท ไปเจอ ไปทำอะไรมาบ้าง นทอาจจะระบายบ้าง แต่ไม่ใช่คนในครอบครัวนท นทมองข้ามพวกเค้าไปละ...2 u3 x# B7 d4 ]( L' }; i( U7 j0 P
7 ]9 A% D: J3 i4 r2 ~( x+ ^1 {6 f

4 r6 G7 |$ `- h0 K7 Pผม : ผมป่าวมองข้าม ผมเดาว่าพี่คงรู้ข้อมูลของผมไปมากแล้ว(พูดแทรกขึ้นมา เค้าก็พยักหน้า) ทุกอย่างผมมีเหตุผล บอกไปพี่ก็คงคิดว่ามันจะตลก พี่ก็เห็นว่าทุกคนในบ้านรักผมมาแค่ไหน(พูดเศร้าๆ) ไม่มีเหตุผลที่ผมจะต้องบอกบางเรื่องให้เค้าฟัง เพราะ...ผมรักพวกเค้าจริงๆ ผมไม่อยากให้เค้ามาเครียด กังวล หรืออะไร....เรื่องผมมากเกินไป(ก้มหน้า)
8 Q3 g! t: c5 K* b1 W. p2 ~) J& {พี่หมอ : นั่นก็เข้าใจ แล้วนทไม่คิดหรอ ถ้าเค้ามารู้ทีหลัง เค้าจะเป็นห่วงเราแค่ไหน(ผมเงยหน้ามองพี่เค้า) และคนๆเดียวแบกทุกอย่างไว้ไม่ได้หรอกนะนท นทยังเด็ก เรื่องที่เจอ เล่าให้ใครสักคนนึงในครอบครัวฟังบ้างก็ได้ไม่เสียหายแน่นนอ (จับมือผม); `6 i- _3 Y( e/ g2 `) q
, s# \% f+ [8 i& W$ D2 @

# H) ]  T; Q( \% F4 s7 {ผม : ผมป่วยขั้นรุนแรงเลยใช่ป่าวเนี่ย(ยิ้มแห้งๆ)
) ^- B  E0 n+ F4 `% kพี่หมอ : ไม่หรอก นทแค่เครียด (ยิ้ม ผมก็พยักหน้า)
- R9 H% u" L' e% T! ^- Z; Nผม : แล้วผมต้องทำยังไง(ถามนิ่งๆ)
  C! ]. I6 {( n8 g0 rพี่หมอ : ไหน ลองเล่าเรื่องคืนนั้นให้พี่ฟังหน่อย คืนที่เกิดเรื่อง(พูดแล้วมองผมอย่างลังเล ผมก็มองเค้าแบบนิ่งๆ)
0 t3 ]8 @! [  J, S4 lผม : อยากฟังหรอครับ(พี่เค้าก็มองผมแปลกๆ)
) a5 R7 T$ r' k# U2 \# y9 ]1 ]พี่หมอ : ไหวมั้ย(จับข้อมือผม กดลงไป)
- K" a2 Y8 a6 z, ^  h& v2 z( uผม : ไหวสิ (ยิ้ม)
4 s: d0 s7 V% f$ Z* Uพี่หมอ : ยังก่อนดีกว่า(ยิ้ม) วันนี้เหนื่อยมากแล้วนะ (ผมก็งงสิ ทำอะไรเหนื่อย นั่งคุยกันเหนื่อยแล้วให้ตายสิ)8 z+ D6 t' S8 g# ~3 e1 W

9 ~1 a. y2 g# Q+ j' k" t" b' b" ~5 ]
ผมพอรู้ หัวใจผมมันเต้นแรง พี่เค้ากลัวผมไม่ไหว เราก็เปลี่ยนเรื่องคุย เค้ากำลังจับจุด หาวิธีคุยกับผมและ สังเกตพฤติกรรมการคุย ความคิดอะไรต่างๆของผม จริงๆไม่รู้ ผมมารู้ทีหลัง แต่ก็พอจะเดาออกแหละครับ ไม่นานก็พากันเดินกลับ พี่เค้าก็ประคองตลอด ผมก็ไม่ว่าอะไร พอถึงบ้านก็ไปที่โต้ะกินข้าวกัน คนเยอะเลยครับ ข้าวเต็มโต้ะไปหมด ผมก็ไปนั่งประจำที่ข้างพี่อ๊อฟ ไปถึงก็ถามผมกันใหญ่ว่าคุยอะไรกัน พี่หมอก็บอก หลังจากนั้นก็เริ่มกินไปคุยกันไป........, Y; V2 {+ G! a9 g* K9 O
# g, r! f, w7 X
อาหมอ : เวลาอาบน้ำถูเบาๆละ(หันมาบอกผม ผมก็พยักหน้า)
9 M! t* @+ k; K; Y9 h, [1 Tป๊า : แล้วเรื่องเรียนตามทันมั้ยนท(ถามอย่างสงสัย)5 T6 Z9 q4 C; s. v/ h6 ], h6 x6 ]& K
4 F$ G! Y# t7 D: n. S
. T6 j8 Y3 H1 k, Q9 Q: G7 N( G
ผมก็เลยพูดถึงเพื่อนๆที่แสนน่ารักของผมให้ป๊าฟัง ป๊าก็ดูจะดีใจที่ผมมีเพื่อนที่ดีจริงๆแล้ว ผมก็ตอบแทนพวกมันด้วยแหละ55 จนกินกันเสร็จผู้ใหญ่ก็คุยกันต่อ ผมก็ขึ้นบ้าน แต่พี่หมอขอขึ้นมาดูห้องผม ก็ได้ ไม่มีอะไรอยู่แล้ว เค้าดูเป็นคนละเอียดเกินไป ผมไม่ชอบเท่าไหร่ เพราะคนประเภทนี้ จะทำให้ผมเป็นคนผิดทุกเมื่อ เค้าก็คุยกับผมนิดหน่อยแล้วก็กลับลงไปข้างล้าง พี่อ๊อฟก็พาผมไปอาบน้ำ มันก็อาบพร้อมผมเลย......." G& Q3 ?: _2 d7 [( \
) O) ^5 M$ ^- i0 [- o

( b& ]0 y' `8 lพี่อ๊อฟ : แสบมั้ย(ถามอย่างกังวลผมก็ส่ายหน้า)
3 _  Q  S7 [2 G7 d$ a) X. Hผม : สุดท้ายพี่ก็ได้ดูแลผมอีกแล้ว(ยิ้ม)
+ H$ S2 }' W! {3 vพี่อ๊อฟ : มันดีอยู่แล้ว กูรักและอยากดูแลมึงไง(ผมชะงักไปเลยครับ แล้วก็เกิดอาการร้อนผ่าวบริเวณใบหน้า)/ o( U4 U1 r" s3 a3 H4 q

3 I/ D7 A9 g4 t3 y
! X) Z7 y9 _9 L5 Q+ Wผมก็เลยเงียบไป เพราะความอาย จริงๆมันก็ขัดตัวอะไรให้ผมไป จนเสร็จพี่อ๊อฟมันก็อาบของมัน อาบเสร็จก็พากันออกมา เช็ดตัวกัน มันทายาให้ผมก่อนไง..........
0 }& e! \5 R* d9 l& N% P* w. F
8 A% O# U4 R, I# _; S  d  c. x- F* S/ D: \8 `/ Z( Q9 r0 J3 H
ผม : อ้ะ!(ผมสะดุ้งนิดหน่อย มันกำลังทายาให้ตรงจุดสำคัญ)1 P) A+ D# o' s# @! f
พี่อ๊อฟ : เจ็บหรอ(ถามอย่างเป็นห่วง)
; V5 e, k7 y$ L2 ~$ ]$ ~ผม : ป่าว มันเย็นๆ(ยิ้มเขิน)( e2 F9 G2 v5 d* v7 A) l, j1 x

& `' R4 g- ?" `* t/ |4 F; y+ U- {: G9 B: y: n
พี่อ๊อฟมันก็ยิ้มออกมานิดหน่อย ทายาเสร็จก็พากันแต่งตัวแล้วก็ขึ้นเตียงนอนพักกัน พี่อ๊อฟก็ด้วย เรานอนคุยกัน ผมก็ง่วงๆแล้วเพราะเพลียมาทั้งวัน.......
' \8 [8 e0 T8 k+ T  U
$ ~# u( w2 j# U: M8 a% A* W) H- F  k7 d
ผม : พี่อ๊อฟหายดีแล้วนี่นา(เลิกเสื้อมันเปิดดู เป็นรอยแดงๆแล้ว ใกล้หายแล้ว จริงๆก็เห็นตั้งแต่อาบน้ำแล้ว), u) N( F1 B; o! x+ P! `
พี่อ๊อฟ : อืม (ยิ้ม)- J2 \' Z5 i7 j" ~  |
ผม : ไม่เจ็บแล้วใช่มั้ย(พี่อ๊อฟก็พยักหน้า)
( S0 b# o$ f2 A4 z$ @) kพี่อ๊อฟ : ง่วงก็นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ไปเรียนอีก(พูดอย่างใจดี)
: h: V1 T! }2 `
% k9 g( A8 h; n" T- b9 M
# S# {# C# g2 ~! R0 c$ f+ zผมกับมันคุยกันอีกแปปก็หลับไป เพราะความง่วงจากความเพลียและฤทธิ์ยาที่กินเข้าไป....." |$ l0 O4 G+ U8 b* x) y

/ t) N& C5 |4 |; K2 J# Q* G& B+ M9 q4 E$ R- n
วันเวลาผ่านไปอีกหนึ่งอาทิตย์ ชีวิตผมกลับสู่โหมดปกติ พี่หมอและอาหมอก็มาช่วยตรวจดูผมทุกวัน อาการทางจิตใจดีขึ้นเยอะกว่าที่คิด บาดแผลตามร่างกายก็เช่นกัน เพื่อนๆก็มาหาทุกวันโดยเฉพาะสิงโต ที่ดูจะเป็นห่วงผมมากมาย และจ๋า ที่เค้าก็มาเยี่ยมถึงบ้าน ซึ่งผมก็ยังแปลกใจว่าเค้ามาได้ยังไง เค้ามาดีครับ มาเยี่ยมอะไรแล้วก็กลับ ทุกอย่างปกติ จนวันนี้ เป็นวันจันทร์ ผมก็มาเรียนปกติ พี่อ๊อฟเลิกพยุงผมแล้ว เพราะความเจ็บเริ่มจางหาย แต่รอยต่างๆก็ยังมี......
* }( u8 j( x2 n' N! S& l  Y
) |/ F) s) e6 t/ o& z  K, w4 c' k/ r7 C& i  T7 j% k
ปอ : พวกมึงว่าไอเจมส์มันทำตัวแปลกๆป่าววะพักหลังๆอะ(ถามอย่างสงสัย ตอนนี้เรากินข้าวกันที่โรงอาหาร และไอเจมส์ก็กำลังไปซื้อข้าว)
) f. w, I$ l9 _ผม : แปลกไงวะ(ถามอย่างสงสัย)
' I; W$ T5 L5 \& D8 eนัท : กูก็ว่าแปลกๆนะ(พูดอย่างสงสัย)
1 e  T' G) O. m: {* X* y- Tมิน : กูว่าปกตินะ ทำไมวะ(งงกันละสิ)4 G. X+ e) y! Y+ n7 H
นัท : ก็มัน...ไม่รู้ดิ ดูอาการดี๊ด๊าแปลกๆของมันดิ ปกติทำตัวนิ่งๆ ไม่ยิ้มบานไปทั่วแบบนั้นหรอก(ชี้ไปทางด้านหลังผมก็หันไปมองเจมส์กำลังเดินมา)- r: I( p: _6 u7 h2 e1 V
วิว : มันอาจจะสอบได้คะแนนดีรึเปล่า(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
, _  x& I5 ]0 A+ e4 fนัท : หรอวะ(ทำหน้าสงสัย)
1 f& D$ t9 n% k- cปอ : ถามมันดีมั้ยวะ(ผมก็พยักหน้า)
$ ~  L' |: s4 V& gเจมส์ : คุยไรกัน เออโทษทีนะ ครูปล่อยช้าวะ(ยิ้มบาน แปลกจริงๆด้วยครับ)
  b0 H8 R* Y1 R% _6 Iปอ : เจมส์ มีอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าวะ มึงดูร่าเริงเกินเหตุไปนะ(ถามอย่างสงสัย)( K# z) P+ p& _5 C7 g7 N+ q
เจมส์ : อ้อ!(ดูมันทำหน้ายิ้มเขินนะ) กู...เอ่อกู...กูมีความรักวะ(พูดเบาๆอย่างเขินอายหน้ามันแดงมากเลยนะนั่น)8 I) O7 N' @+ t8 [% ?* g
ผม : จริงหรอวะ!(พูดอย่างตื่นเต้น)' N, D7 |: d9 E
นัท : ใครวะ สาวที่ไหน!(ไม่ค่อยอยากรู้หรอก)* y! `+ S# n  h
) x3 \/ d3 w, l! i

! X- b, w3 _$ C) Nแล้วทุกคนก็รัวถามมันกันครับ มันก็อายม้วนเลยอะ555 จนสักพักมันก็บอกพวกเรา โดยการชี้ไปที่ผู้หญิงคนนึง......9 e9 C& I  i- G5 k$ }8 H

+ v  A* t9 j3 g- @4 j
' I$ ]) D& y' c9 q( [& mเจมส์ : คนที่ใส่กิฟรูปผีเสื้อสีม่วงอะ(พอพวกเราหันไปมองเท่านั้นแหละครับ)# E8 y" {7 X3 c+ w
( G3 e; J2 v! y7 p0 b, A3 a$ t; E

( D8 r2 \: k% o: H7 ]! C$ m% X“ห๊ะ!” ตกใจกันหมดเลยไง ทำไมต้องเป็นคนนี้ละ!......
" {6 M. n! Y# n# p4 U- `/ j$ s+ U
' y  |  i% G* e( G, ^. C5 O3 O, b7 i, I5 T4 o9 B
ผม : เดี๋ยวนะ มึงไปชอบเค้าได้ยังไง(ถามอย่างสนใจ); n3 b2 G0 q' z7 `4 h0 Z
เจมส์ : ไม่รู้วะ กูชอบเค้า (เขินหนักเลยวะ)
4 @' S7 m" W8 J/ ]! r* E6 Z, P
$ v( G# ~! [4 a4 u
# i- Y% O3 M0 E7 I  O& _$ A- \ผมกับเพื่อนๆมองหน้ากันเลยครับ ผู้หญิงคนนั้นก็คืออิงฟ้ายังไงละ! ไปชอบได้ยังไงกันนะ.............8 B  L' t% f2 V, E- K2 [
1 `  `0 C3 U; W" _2 Y: p

  E3 G0 p! q! K% W/ S' f; Kผม : มันเป็นยังไง มึงเจอเค้าครั้งแรกก็ปิ้งเลย?(ถามขึ้นมาตอนนี้เราเลือกขนมกันอยู่)
0 D8 v6 O4 W; Rเจมส์ : กะ ก็ไม่เชิงหรอก เค้า....น่ารักดี และก็ใจดีด้วย...(พอพูดถึงอิงฟ้าทีไรมันก็จะเขินจนแบบว่าน่าหมั่นไส้อะ)
  _) I: z+ I/ m) j" `ผม : เมื่อวันศุกร์มึงยังปกติอยู่เลย มึงไปรู้ได้ไงว่าเค้าใจดี ไปเจออะไรมา(ถามนิ่งๆ)
! u; \7 O. u3 i3 @) l6 D+ Zเจมส์ : กะ ก็ เค้าช่วยกูไว้ เมื่อวันนั้นแหละ กูล้ม แล้วเค้าก็มาช่วยพยุง.....แล้วก็ปัดเสื้อผ้าให้กูด้วยนะ เสียงหวานมากเลยละ ยิ้มก็สวย ใจดีมาก (เริ่มเพ้อแล้วครับ ไออาการนี่มันเหมือนสาวพบรักสะไม่มี)9 P: h! v1 }- s  s" z. Q* \2 \
ผม : จริงๆใครเห็นมึงล้มก็ต้องช่วยนะ (พูดอย่างไม่ใส่ใจ ผมก็นึกว่าอะไรสะอีก)
$ Z, _& M, v8 V8 r% T9 u; Jเจมส์ : ก็ตอนนั้นไม่มีใครช่วยกูอ่ะ แว่นก็หล่น หาไม่เจอ มีแต่เค้าที่เค้ามาช่วยกูนะ(พูดรนๆ)# U: I3 p8 ~) C7 r
ผม : โอเคๆ แล้วจะเอาไงต่อละ มึงอยากรู้จักกับเค้าหรอ(มันพยักหน้ารัวเลยครับ) ก็ไปจีบสิ สู้ๆกูเป็นกำลังใจให้(ยิ้มแล้วตบไหล่มันเบาๆ)3 R* ^5 ^& l3 |: l) C. _2 ]1 H1 E
เจมส์ : ไม่กล้าวะ(ยิ้มแห้งๆ)
* H" }7 |$ b- G- S) S7 T+ V9 fผม : นู่น ไอวิวไอมินไอนัท อะไปให้มันสอนเลย ศาสตร์ตราจารย์ด้านหลีสาวอะ(ชี้ไปที่ไอสามตัวนั้นที่ทะเลาะกันเรื่องขนมอยู่)
  H+ U7 I2 Z$ Q3 N1 f
: l6 c& k' C3 Q  L# ~
$ |6 J4 Z. e* B; eเจมส์มันก็เดินไปครับ ผมไม่อยากยุ่งอะ อีกอย่างไม่อยากให้เพื่อนมองนางฟ้าของตัวเองเป็นนางร้ายด้วย ก็ให้มันเจอเองแล้วกัน เพื่อนที่ใสซื่อต้องเจอโลกบ้าง มันไม่เหมือนในซีรี่ย์หวานๆหรอก หวังว่าคงจะผ่านไปด้วยดีนะนั่น ตอนนี้มันกำลังไปพูดคุยกับพวก3คนนั้น ขณะกำลังเดินขึ้นตึก เพื่อนๆก็หันมามองผมอย่างลำบากใจ ผมก็พยักหน้าเป็นเชิงว่าแล้วแต่....4 ?; S# w1 _: f6 K  ?& I$ ^

6 D3 O3 q' b0 m# o0 a" N. M7 @+ J* ]% f
ปอ : มันจะดีหรอวะ ผู้หญิงอย่างอิงฟ้า มันก็ดูใสๆนะ แต่แม่งร้ายลึก น่ากลัว(พูดอย่างสยอง)
! }: t7 X6 f# r# j1 @0 _ผม : ไม่รู้วะ กูก็ไม่อยากพูดให้เจมส์รู้สึกไม่ดี ให้มันเจอเองดีกว่ามั้ย อิงฟ้ามันก็คงไม่แพลงฤทธิ์อะไรออกมาหรอกมั้ง(พูดอย่างไม่ใส่ใจ), f, u$ [. c+ C" S) ~
ปอ : เออกูก็ว่างั้น(ยิ้มแห้งๆ)" B: w3 |* g, I/ e2 L/ g
% x& n; C# Z- l8 `* S$ r

! E4 r. t  h' L) @8 y- Zเราก็เดินขึ้นตึกเรียนไปกัน กินขนมพูดคุยกัน ไอเจมส์กลับห้องตัวเองไปก่อนแล้ว เพราะต้องไปช่วยพวกไอแบงค์ทำงานส่งคาบต่อไป.....6 {% ?8 d% I% `+ j$ X( g- v) N

. ^% a5 M: C& ~4 d& e: V, @! N3 V; M0 u  x
นัท : อิงฟ้ามันดูภายนอกก็เหมือนไม่มีอะไรนะ แต่มันร้ายนะนท รู้สึกว่าตอนนี้ไอเจมส์มันจะจริงจังมากสะด้วย(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
$ Q- }* D3 B. g( _; v; a2 aผม : ก็ไม่รู้วะ ถ้ามึงบอกมัน เดี๋ยวมันก็หาว่าเราไม่อยากให้มันมีแฟนทำไงวะ(พูดอย่างไม่แน่ใจ). i3 u! W2 S; {- U1 W6 E
วิว : ไม่รู้วะ กูว่าแนะนำมันก็พอแล้ว นอกนั้นก็ให้มันเคลียล์เอง อีกอย่างกูว่าอิงฟ้าคงไม่ยอมรับด้วย ยัยนั้นหัวสูงจะตาย(พูดแล้วทำหน้าคิด), w5 k: d! x2 j- k
มิน : อืม ก็คงต้องตามนั้น(ก้มหน้ากดโทรศัพท์)  Y& g' }0 _/ g" n' ?) R2 T
9 o( `, k0 Q6 |1 K0 s( Z
' d9 L0 N/ |, b$ p6 J8 B9 i
แล้วเราก็เปลี่ยนเรื่องคุยไปกันครับ จนเข้าเรียนก็เรียนไป พอเลิกก็เก็บของเตียมตัวกลับ.......
6 E* \6 y- w% v
' x/ i7 {8 T0 }, `$ {3 B% u; ~7 R
- v& p9 [. G( ]7 b, r4 E0 j) I“นท” ผมหันไปมองตามเสียง อีแนนนั่นเอง ผมก็มองนิ่งๆ เพื่อนๆก็ด้วย......
& `# I% Q3 L. ^' Z4 s
$ N4 B1 [6 F4 i8 G% d- T
4 b/ C/ u+ q9 d: `/ O4 m$ dแนน : กูขอโทษนะ (พูดอย่างสำนึกผิด)
0 t, a  J1 ?4 c5 Q# B: o/ `ผม : เรื่อง?(พูดนิ่งๆ)
! k2 W: R$ }" u8 \% @% q- M8 O8 [3 M# X8 L2 I# L- T& R

! S) V, G) n: H* Uแนน : ที่กู.....เอาข้อมูลของมึงไปให้กับจ๋า(พูดเบาๆ แต่นั่นก็ทำให้เพื่อนๆในห้องในยินชัดเจน ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่มีใครคุยกับมันเท่าไหร่แม้แต่เพื่อนในกลุ่ม เพราะเค้ากลัวมันกันหมด)
  Z( \: J* [. p& C, N2 e0 D/ j( c8 q' o

6 _; B2 p) e, q1 `ผม : ยอมรับได้แล้วหรอ (มันก็พยักหน้า) นานไปนะ ตั้งหลายอาทิตย์แหนะ(ยิ้มอ่อนๆ)/ r- c/ R# o0 |1 c3 T2 y( D
แนน : กูขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ(พูดเสียงสั่นๆ)
* ^8 _6 h6 `( X; fผม : โอ้ๆ ไม่ต้องๆ(ส่ายมือเบาๆ) ไม่ต้องร้องหรอก เพราะมึงไม่ได้เสียใจกับเรื่องที่มึงทำ มึงแค่เสียใจ ที่ไม่มีเพื่อนคุยกับมึงก็เท่านั้น กูเข้าใจดี(ยิ้ม)
; o. f2 U9 U  N5 U0 w* ]4 L4 Y+ A& tแนน : กูขอโทษจริงๆมึง(ก้มหน้า)
! p% @% |/ E$ |2 P( ]  Kผม : กูจะ...0 X, u; d, V! k8 u5 A

2 d' ~; B0 _8 w+ Y3 K; c8 d% w0 S8 k1 W& V( m
“ไอนท!” ผมหันไปมองตามเสียงทันที ไอพี่เฟิส หน้าเป็นยักษ์เลยครับ ผมก็มองนิ่งๆ......
3 s+ c- q; {/ K
- H  i4 f1 S5 `& P& R% l% t7 _( g  J* K) i+ @' n- J
พี่เฟิส : มึงจะทำอะไร!(เข้ามาบีบแขนผมอย่างแรง ผมเบ้หน้านิดหน่อย)
* x. ]! f" h0 E, E' z1 Q. a8 Fผม : ทำอะไร หมายถึงอะไรเล่า!(พยายามแกะมือมันออก)! Z0 D9 j  |# X" C# j" I
พี่เฟิส : ไอแว่นเพื่อนมึงอะ ไปจีบน้องกู เพื่ออะไร!(งานงอก เอาแล้วยังไงละ)
: v& Q) ^. m  E- ?: q; [ผม : เห้ย! เดี่ยวๆ!(มันง้างหมัดจะชกผม), P' W# b7 |8 J" f  i- L
นัท : ฟังก่อนดิวะ มาถึงก็โวยวายเลยนะมึง(พูดอย่างไม่ยอม แล้วดึงตัวผมออกมา)
% b( Z3 C' U+ _! u8 K  c* B" w; m7 Iพี่เฟิส : อย่ามาเล่นตลกไอนท กูจะไม่ยอมให้มึงยุ่งกับน้องกู(ชี้หน้าผมอย่างไม่พอใจ แล้วเดินออกไป), y. f4 ?! W5 W4 F6 T6 `  s! }
: i; ]) u$ |2 }2 l( L3 K: [
9 B9 A8 y4 w) u  a. o) a7 H
ผมก็เก็บกระเป๋าแล้ววิ่งตามมันไป เพื่อนๆก็ด้วย มันจะเข้าใจผิดไม่ได้ เดี๋ยวมาทะเลาะกันด้วยเรื่องโง่ๆอีกผมไม่เอาหรอก..* h( |! [2 Z* I8 h

3 m- w1 I# s& {  U7 r
7 K& w' Z) j9 A1 hผม : เดี๋ยวก่อน!(เดินไปขวางหน้ามัน ติดจะหอบไปหน่อย)
, U4 \3 S, e- G' L/ ]5 x; nพี่เฟิส : อะไร!(พูดกดเสียง)* `# A/ C" G8 v4 c& ?
ผม : ผมไม่ได้จะก่อกวนอะไร เพื่อนผมมันชอบอิงฟ้า เรื่องนี้มันบอกผมเพื่อนคนอื่นก็รู้ น้องพี่ไปช่วยมัน มันเลยประทับใจ ไม่เกี่ยวอะไรกับผมทั้งนั้น (มันเลิกคิ้วนิดหน่อย)8 X! P, a5 l. X& p, N+ S4 g; Y
ปอ : จริงๆพี่ พวกผมไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น(พูดขึ้นมานิ่งๆ)1 g. v& H3 ~' g5 j8 [
พี่เฟิส : เออๆ ถ้าคิดงั้นก็ดี กูจะรอดู อย่าให้กูรู้นะมึง(ชี้หน้าผมอย่างหมั่นไส้)
6 [( K* \$ G# @ผม : เออ!(กรอกตาอย่างเซ็งๆ)
/ Q8 `0 P3 b$ wพี่เฟิส : เออ มานี่แปปดิ(พูดแล้วลากผมไปห่างๆเพื่อน พวกมันก็ยืนมองกันงงๆ) เรื่องจ๋า....กูขอบคุณ(พูดอย่างหยั่งเชิง อารมณ์มันบ้าๆบอๆจริงๆวะ)' J  T$ V& q$ m6 p+ D
ผม : อืม (งง ตั้งตัวไม่ทัน เดี๋ยวโกรธเดี๋ยวดี)
; Y2 m- B' u, C% F' j+ S) t* Mพี่เฟิส : ได้ข่าวว่าโดนรถชน เป็นไงบ้างวะ(มองผมอย่างสังเกตุ)
7 t8 P. i( j4 u4 Y- q# b; cผม : ก็ ดีอะ จะหายละ(ยิ้มอ่อนๆ)
+ }* Z% Q1 N' R% }พี่เฟิส : ไม่ใช่จ๋านะเว้ย(พูดอย่างจริงจัง)8 z8 s0 {, i6 H6 z# h! }
ผม : ไม่ใช่อยู่แล้ว รู้แล้ว จ๋ายังไปเยี่ยมผมอยู่เลย(พูดอย่างไม่ใส่ใจ); u+ m7 [% M2 o- h5 M2 m5 a3 w" M
พี่เฟิส : อืม ก็ดี แต่กูก็ยังเกลียดมึงอยู่ดี เพราะถึงมึงจะช่วยกูเรื่องจ๋า เค้าไปเที่ยวกับกูบ่อยขึ้น แต่ก็พูดถึงแต่มึงจนน่ารำคาน(พูดอย่างไม่จริงจัง)3 ~( E+ h+ W5 X& q! k( U& p4 o, s
ผม : ก็ช่วยไม่ได้อะนะ(ยิ้มเยาะเย้ยมัน มันโกรธเลยละ)
" h1 r% l0 O( P* c2 ^5 L' x2 ~พี่เฟิส : เรื่องน้องกูแน่นะ(ผมก็พยักหน้ารัว)
5 w) u2 j' @# E$ i' J5 x- a- z& b: F8 p7 m: h, q
: B* @6 ^5 I, r# C
“ทำอะไร!” ผมหันไปมอง พี่อ๊อฟยังไงเล่า หน้าดุมาเลยครับ
! |( B$ m+ I! W5 `
2 A" P" [8 C+ o* z! oพี่เฟิส : ก็ทำอย่างที่มึงเห็นยังไงละ(กวนตีนไง)
& I' y" N) @" o6 h1 k; qพี่อ๊อฟ : ไปเถอะนท(จับแขนผมออกแรงดึงไป), J0 ^; a( U, T
พี่เฟิส : ไม่คิดจะคุยกับกูจริงๆหรออ๊อฟ(ยิ้มกวนตีน)
# T3 L5 ]  T7 y, ^* ?. {พี่อ๊อฟ : นท ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน ไปกันเถอะ(ดึงแขนผมไป)& E+ P2 C/ D, t
5 T" p! i# s) c: h

3 X+ C4 f) a% Y' A9 nแล้วพี่อ๊อฟก็ดึงผมออกไปด้านหน้าโรงเรียน พร้อมกับคำถามที่ผมไปคุยกับไอพี่เฟิส ผมก็บอกไปหลังจากนั้นโดนบ่นยาวเลยครับ เพื่อนๆก็ตามมาติดๆ ไอเจมส์ไม่ได้ตามมาคงไปจีบอิงฟ้าไงละ ไอนี่มันร้ายจริงๆ พอถึงหน้าโรงเรียนก็ยืนรอป๊ามารับ ป๊าไม่ให้ผมซ้อนรถมอไซค์จะไปไหนให้บอกเดี๋ยวป๊าพาไป จนกว่าจะหายดีอะครับ ผมก็โอเค......" D# h& ?! x* ]  ?2 q5 G' o
3 }( q5 p* m4 _9 }7 d$ t

. g9 a; X# o% u" p5 _ปอ : หูชาแทนมึงแล้วนะนท(พูดกระซิปผม)
5 U( P1 [1 q4 iผม : เออวะ บ่นไรนักหนา ได้แฟนหรือได้ป๊าเพิ่มวะ(พูดกระซิปแบบติดตลกไป ผมก็หัวเราะคิกคักกับปอไปครับ)
9 _+ e# v0 a1 u6 u( h2 fพี่อ๊อฟ : กูได้ยินนะนท(มองผมอย่างกับจะกินเลือด ผมหุบยิ้มเลยครับ)
5 D* J: X8 Q* }6 M# E  @% P/ A  l( |' j9 ~5 @9 C" i

* q! u( i0 {4 p, Vวันนี้เพื่อนๆจะไปทำรายงานบ้านผม บ้านผมของครบสุดทั้งกระดาษอะไรต่ออะไร เพื่อนๆเลยเลือกบ้านผม จริงพวกมันหวังให้ป๊าเลี้ยง555 ก็ไม่เป็นไรครับ เพื่อนๆผมนี่นา เราก็พูดคุยกันไปเรื่องรายงานที่จะทำกันนั่นแหละ สั่งวันนี้ส่งพรุ่งนี้ ครูก็ทำไปได้ ผมก็กำลังนึกว่าขาดอะไรรึเปล่าจะได้ซื้อเข้าไป แต่ยังคิดไม่ทันไร ป๊าก็ขับรถมาจอดแล้ว วันนี้เอารถฟอจูนมารับ เพราะผมบอกว่าเพื่อนจะไปไงรถเก๋งไม่พอนั่งแน่นอน........
0 p" Z7 C% c/ _6 V4 l; w
5 T- V% J1 a% Q' l/ z- A
1 L% Q0 c) a: C; r! X% s+ \ผม : ปะ....(ผมเบิกตากว้างเลยครับ เมื่อกระจกหน้าลดลง)" F6 N" S1 z" F! Z
8 D: [  [2 `$ y

: q' |; C! q3 B“นท!” เพื่อนๆเรียกผม ผมไม่ได้ล้ม ผมแค่อึ้งและเอามือกุมอกซ้ายไว้........2 ^8 L0 o$ i7 B* ], G

8 ^: g# l% ?4 g; F1 ~  x3 @6 J6 [2 w* e3 ]
ตุบ! เสียงปิดประตูรถ ของคนที่ลงรถมาเรียกสติผม ผมก็มองตามนิ่งๆ ใจสั่น สั่นมาก ผมหายใจเข้าออกช้าๆ.....
$ I8 s+ H7 S/ r" x0 [" g' c% b! L) Q- q

' C2 K! W! P5 qพี่อ๊อฟ : มาทำไม(ถามนิ่งๆ ประคองผมไว้)
4 T9 ^" O8 S+ ^, i5 Fนัท : ไหวมั้ยนท(มันเช็ดเหงื่อให้ผม)7 C& I0 J" t7 j) b, y& N0 x2 H

' p3 ^1 m% p  X* S  Q/ M2 `. N, G* C; s1 S
เฮียมันก็มองผมนิ่งๆ ผมก็มองเฮียนิ่งๆ.............
( J/ T% |, n5 `# Z" P
# Z/ B1 I6 Z4 H# m" p5 e
. x, n2 \4 g+ v7 sหมับ! มันเดินเข้ามากอดผม โดยไม่สนใจคนที่ประคองผมไว้อย่างพี่อ๊อฟ ผมก็ได้แต่นิ่งๆ....
4 I6 t) G$ [) r2 H- H) w1 |) d: V& z7 Y* _# S" z$ ~
, B0 G# T: _, `$ {2 k+ D
พี่อ๊อฟ : ปล่อย!(ตะคอกอย่างดังแล้วพยายามดึงผมออก ตอนนี้คนที่เดินผ่านไปมาเริ่มให้ความสนใจแล้ว)
# {' b& m) d5 @0 p  z8 }, m& u, ~# y

; c) ^1 r) f- a  k' W) Aผมไม่รู้นิ่งไปนานแค่ไหน จนรู้สึกว่าเพื่อนๆและพี่อ๊อฟเงียบไป...........! v5 f" g9 V3 H7 L  T  s2 \* u) E

8 c: l/ k  k* |% O* [
2 G4 f' o, w/ [3 ]& E- t- Z( Kเฮียบอม : ขอโทษ เฮียขอโทษ(กอดผมแน่น แน่นขึ้น)- ^' z5 ?( d" m: w
ผม : .....(น้ำตาไหล ทำไมต้องไหล ผมไม่เข้าใจ ผมควรจะต่อยเฮียมันสักหมัด หรือไม่ก็ด่าจนไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด แต่ทำไมมัน ไม่รู้สิครับ ตัวผมสั่นหัวใจก็สั่นมากเช่นกัน ผมกลัวหรอ หรืออะไร...)
7 o1 e; t. u# v: Q
3 ^" A( ?9 l6 _' P& B$ }, I' q  x, U
ผมก็นิ่งอยู่แบบนั้นไม่นาน เค้าก็พาผมขึ้นรถ โดยให้นั่งข้างๆเฮียนั่นแหละ ผมนิ่ง มองไปแต่ด้านหน้า อยู่ๆ ภาพคืนนั้นก็ชัดเจนขึ้น น้ำตาผมไหลออกมาอย่างไม่หยุด ผมไม่มีคำพูดอะไร มัน...ไม่รู้สิจะพูดว่าอะไร แล้วน้ำตาทำไมไม่หยุดไหลละ...
6 p: C3 m  N; w- B
8 O6 W7 N0 _3 ^" X' a/ o
+ c. S' u2 k7 l; N% B9 vปอ : นท พวกเราจะซื้อของนะ(จับมือผมเบาๆ ผมก็มองมันนิ่งๆ แล้วก็พยักหน้า)& ]+ J" S% l$ N/ P; _- U% u

. {  Y+ _- J% L, {8 W/ C$ I, a& q, l- B
เราลงไปซื้อของในร้านเครื่องเขียน เฮียกับพี่อ๊อฟรออยู่บนรถ ผมกับเพื่อนๆก็มา พวกมันก็พูดเรื่องที่ทำให้ผมยิ้มและเรื่องต่างๆมากมาย ไม่ให้ผมเครียด แต่ผมไม่ได้เครียด ผมแค่..แค่อะไรอะ ไม่รู้สิครับ......3 y/ K; d" i9 `
3 c3 T7 |  \. v& S, N

9 L3 }* C0 c" G: d+ Tเลือกของเสร็จก็พากันกลับไปที่รถ แล้วก็ตรงกลับบ้านทันที โดยผมก็นิ่งและเงียบมาตลอดพอถึงบ้าน ถ้าพี่อ๊อฟไม่มาเปิดปนะตูให้ ผมก็ไม่รู้เลยนะว่าถึงแล้วอะ เหม่อหนักมาก เข้าบ้านไปก็เห็นป๊า แม่ พี่โน้ต เฮียบูม พี่หมอ นั่งรออยู่ ผมก็ยิ้มทักทายนิดหน่อย แล้วก็นั่งลงข้างๆป๊า น้ำตาหยุดไหลแล้ว......
  x, p- r1 U+ ]. D1 _6 z9 z- v5 |- F7 A
  D# d1 {7 B- R) e
8 ?9 n7 U7 k3 @1 m1 [ป๊า : เด็กๆขึ้นไปทำงานบนห้องก่อนก็ได้นะ (ยิ้ม)
' `# G0 h) p7 n7 f& _นัท : ขอรอนทได้มั้ยครับ(ป๊าก็พยักหน้า พวกมันก็ไปนั่งกองกันบนพรมข้างโซฟา เพราะบนโซฟาเต็มแล้ว)
, R- m0 L) g/ Bพี่หมอ : เป็นไงบ้างนท(เอาเครื่องฟังเสียงหัวใจมาทาบหน้าอกผม) ปล่อยมือออกก่อนนะ(แกะมือผมที่กำอยู่ออก)
3 z% Q# w: }, z) _2 m/ z2 A0 m. v! vป๊า : วันนี้เป็นยังไงบ้างนท(ถามและลูบหัวอย่างอ่อนโยน)/ a8 X9 |; e4 f0 v; M: x& w9 @
ผม : ป๊า(กอดป๊าแน่นเลยครับ)
. P7 A( S  b' H8 r$ H- `. Bป๊า : หมอ ยังไง(ถามอย่างเครียดๆ)( M& r" E% ^; _( S: f. b
พี่หมอ : นท ลุกมานี่ก่อนเร็ว(ดึงผมออกจากป๊า ผมก็ค่อยๆปล่อยมือที่กอดป๊าออก) เป็นยังไงบ้างวันนี้(ถามผมอย่างใจดี)
: K$ T8 R0 S  T0 Nผม : ......(หันไปมองเฮียบอมนิดหน่อย เหมือนผมกลัวมันอะครับ..) ก็ดี ดี..(พูดเบาๆ)3 w& _9 g; x! z+ F; P% P% B! J
พี่หมอ : ใจเย็นๆสินท ไหนบอกว่าจะเปิดใจไง(ลูบหลังผมเบาๆ ผมตัวสั่นนิดหน่อย)  e9 ~$ f- N  H3 f
ผม : ผมพูดแบบนั้นหรอ(ถามพี่หมอเบาๆ เค้าก็พยักหน้า) เอาสิ (น้ำตาเริ่มไหลลงอีกครั้ง)( x! n4 P" K6 A5 Q: U
ป๊า : พอก่อนมั้ยหมอ(พูดเสียงเครียดๆ พี่หมอก็ส่ายหน้า)
/ r$ l; ]7 g0 `  a) kพี่หมอ : ไหน ลองหันไปมองเค้าหน่อยสิ(ผมก็ทำตาม เห็นหน้าเฮียบอมแล้ว ผมก็เห็นแต่ตอนที่เค้าบีบคอ คำพูดนั้น...)3 t( m1 e$ F& k6 X2 F% E
ผม : ผม....คือ....ผม.......(ผมเบนสายตาไปมา แล้วหยุดทีเฮียบูม....) ทำไมถึงกลับช้า ทำไม...ไม่รีบกลับ...(พูดเสียงสั่นๆไปทางเฮียบูม)$ a/ T. N, @# |+ ^

% Q! J( U5 z* ^/ {* q9 y7 L3 N" o' L% v5 `
ที่พูดแบบนั้น เพราะคืนนั้นตอนที่ผมต้องตกนรก ผมคิดถึงทุกคน โดยเฉพาะเฮียบูม ขอเพียงแค่ให้เค้ากลับมาเร็วที่สุด ได้แต่ภาวนาอยู่ในใจ แต่....มันก็ไม่เป็นผล ผมควรจะรู้สึกกับใครยังไงดีละ.....
& b' @8 ~' M5 L; R. `+ X& h
7 v  U; t* T3 E9 }- X/ V. ?( }3 P& r- w9 J" n  y3 A
เฮียบูม : นท (เรียกผมเศร้าๆ) คะ คือเฮีย...(ผมยิ้มนิดหน่อย)% f* o1 g; u+ ^! @9 o
ผม : เฮียติดงาน ใช่ นท...คงหวังมากเกินไปในคืนนั้น (พูดเบาๆ)( s/ w0 T6 D; }" E8 ~4 t
เฮียบูม : นท คือ(แม่จับมือเฮียไว้)" p- t6 O( w3 P
ผม : แล้วยังไงต่อพี่หมอ....ผมเปิดใจแล้วไง แล้วไงละ ต้องเอามีดมาควักมันออกมาเลยมั้ยครับ ถึงจะทำให้ผมหายได้(พูดเบาๆ เสียงสั่นๆ)
1 N' _' Z* ^5 ~5 jป๊า : พอแล้วๆ นทขึ้นบ้านนะ ป๊าจะพาไป(ลุกขึ้นแล้วชักแขนผมให้ลุกตาม)
9 Q" H: i) |8 s5 a. N5 xพี่หมอ : ไม่ใช่ พี่ไม่ได้หมายความแบบนั้น (จับมือผม). w; V4 Z, Q) J' [8 d* {
ผม : แล้วต้องทำยังไง ต้องทำยังไงให้ผมไม่ป่วยในสายตาหมอ(พูดขึ้นมานิ่งๆ น้ำตาไม่ไหลแล้ว)
  @" c) A- s; C2 h4 r0 c% cพี่หมอ : คะ คือ...(พี่เค้าชะงักไปครับ)
0 I/ T2 H' D4 t, E: D4 a* a8 f: n" Y! x" I- l5 i

0 `& ~4 |) O( O7 D4 rผม : ผมปกติ ผมเจอเค้าได้โดยไม่ชัก โอเคมั้ย เฮียขอโทษผมให้อภัย โอเคมั้ย(พูดเสียงสั่นๆ ไม่กล้ามองตรงๆ ผมต้องทำเป็นมองเลยไป ยอมรับเลยตอนนี้กลัว และผวา แต่ผมต้องทำให้ทุกคนเห็นว่าผมหายแล้ว ไม่งั้นทุกคนก็จะต้องมาเป็นห่วงผมไม่หยุดสักที....)
  u3 \* t2 R. F8 s4 h
# c  w* k* ~; k8 r. s
& m9 e6 R7 q7 J8 Zพี่หมอ : นท คือมะ..* F) k0 Z; ~, L% C% ?' T+ ~5 L* _
ผม : ชัดเจนแล้วนะครับ (พูดแทรกขึ้นมา) ถ้ายังไม่ชัดก็ดูนี่นะ(ผมหายใจเข้าลึกๆ แล้วก็เดินไปหาเฮียบอม)
' Y. a* b7 R7 w' u6 j, i- u# v3 c1 S- g2 ?; F8 x. ?
3 b( i2 A. X8 m& u2 @
จับมือเฮีย มาทาบหน้าอกซ้ายผม ที่มันเต้นเร็วจนผมแทบยืนไม่ไหว แต่ผมก็ต้องอดทน แล้วผมก็โน้มตัวกอดเฮียเบาๆ...$ I% c+ N7 I% ]* F6 X

& j5 @9 K1 x( Z9 d! e$ ^$ I7 X
( D- H7 Q3 F8 B. }) Y- d# jผม : ผมให้อภัย เรายังเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม(กอดแน่นเลยครับ ทุกคนเงียบลง), r0 h5 E) }9 I0 A

. k* ^/ l% X2 E, a0 x# m9 F7 X% ~
ตอนแรกๆที่พูดไม่ออกและน้ำตาไหล ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผมเดาว่าผมกลัว และมันก็เป็นจริงๆ ผมจะจบเรื่องนี้ โดยการมองข้ามไป เวลาจะช่วยผม ทุกอย่างก็ด้วย ผมไม่ได้รำคานหรือเกลียดพี่หมอ แต่เค้ายืดเยื้อเกินไป ผมต้องการความปกติ ผมไม่ได้เครียดอะไรแล้ว...แล้วผมก็ผละออกมาเฮียทำหน้าอึ้งนิดหน่อย ผมก็เดินขึ้นห้องไปก่อน เพื่อนๆ พี่อ๊อฟก็ตามมา ผมรีบเข้าห้องน้ำ แล้วก็กินยาฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว แล้วนั่งที่ขอบอ่างอย่างนั้นสักพักแหละครับ ยาช่วยได้จริงๆ มันทำให้สงบได้มากเลยละครับ ขนาดกินไปไม่ถึงนาทีนะ.......8 h3 d0 K# x! `
* N+ b# h6 n- Y& X# n
- M) x( }/ v0 I: T: q
‘ก๊อกๆๆ’
1 I5 @% P3 W( L2 b4 Z& {7 z+ M* K7 M% C: E6 t
; P* z# ]3 C( _- D7 K" U
พี่อ๊อฟ : นท โอเคมั้ย(ถามอย่างเป็นห่วง)
9 A8 K. d$ N; ]# n( _ผม : โอเคๆ แปปนะ(ผมก้มหน้าล้างหน้าล้างตาในอ่าง แล้วก็สงบสติ อารมณ์ แล้วออกไปด้วยหน้านิ่งๆ....)4 Z2 [# M: \3 V% f
พี่อ๊อฟ : ไม่เป็นไรแล้วจริงหรอ(ผมก็พยักหน้าแล้วยิ้มอ่อนๆ)" b/ R- Q! S& J9 g* ~# O! w  P/ }5 Z
ผม : ทำงานกันเถอะ(พูดเบาๆ ทุกคนก็พยักหน้า)& ^5 @/ `  ~4 ^. X1 a
* N5 @0 ]4 K  d/ F: ?
( n6 u& F$ W& i. W+ g7 w
แล้วก็เริ่มทำกันเลย ป๊ากับพี่หมอก็ขึ้นมาดู ผมดูออกว่าพี่หมอรู้ ว่าผมคิดอะไร ผมก็ไม่อะไรครับ ทำงานไป ทำตัวให้เป็นปกติที่สุด แต่มันก็ยาก......
5 R* Z0 u, D! z) Y1 t! J/ u" X; r7 c$ s% a; I3 ]6 {  Q
# z" k6 \2 F9 u. J1 u) q; C
‘ตึ้ง ตึ้ง!’ เสียงคอลวีดีโอในคอมผมซึ่งตอนนี้ไอนัทนั่งอยู่.....
4 A3 J/ p0 {, i; Y1 n* h2 h
0 A! g. V% s  v4 r4 p
' |8 E. N* _6 O" b$ Mนัท : นท ใครวะ เป็นฝรั่งด้วย(ผมหันไปมอง...คุณคริส! ผมเผยยิ้มออกมานิดหน่อย)
6 M2 |7 ?" B% f6 `6 ?" O, \
8 f5 }" o0 {+ k& n
9 X0 d: V8 g4 \ผมก็ลุกขึ้นไปนั่งแทนไอนัท แล้วกดรับ ทุกคนก็มองผมเป็นสายตาเดียว....0 E8 C3 n+ A+ y$ Y' ^% w

& ^9 I% A, i9 v3 \- |' E5 Y2 c9 h  s) x6 [+ c# R
คุณคริส : โอเค พี่นทรับแล้ว(พูดอย่างใจดี)
' E0 k% y3 J3 _4 f& ~5 W* ^น้องเจฟ : จริงหรอแด๊ดดี๊ บอกพี่นทรอเจฟแปปนึงนะครับ เจฟกำลังแต่งหล่ออยู่(ผมหลุดยิ้มออกมานิดหน่อย)
6 o4 j- p0 B! [( z$ N" N2 dคุณคริส : เป็นไงบ้างนท(หันมาถามผมอย่างใจดี)5 H7 X6 V8 a$ C) R
ผม : สบายดีครับคุณคริส แล้วคุณคริสละครับ เป็ยยังไงบ้าง(ถามกลับด้วยรอยยิ้ม)
4 w) ~$ h6 s. e1 K$ h$ ]คุณคริส : ก็ดีครับ ดูเด็กๆจนเมื่อยเหมือนเดิม(ยิ้ม) อ้า มาแล้ว คุยกับน้องหน่อยนะ เค้าบ่นหานททุกวันเลย วันหลังขอเป็นไลน์นะ สไกป์ติดต่อยาก(พูดติดตลกผมก็พยักหน้ารัวเลยครับ)
) {: B0 K) X% [0 s. r( y/ o/ Vผม : ไงครับเจฟ(ถามอย่างใจดี น้องเค้ามองกล้องแบบอายๆ)* X; ?0 B# g5 U  W
น้องเจฟ : พี่นท....(น้องเค้าเขิน)
: C! A3 y# m9 hคุณคริส : คุยสิ ไหนบอกจะเล่าเรื่องที่โรงเรียนให้พี่นทฟังไง(พูดอย่างใจดี)
8 [0 k6 k% p# c7 ?น้องเจฟ : เจฟเขิน (กอดคุณคริสไว้ ผมเผยยิ้มออกมากว้างงขึ้นครับ)
' R- Z$ }$ {/ g& Aปอ : นทใครอะ(ถามอย่างสงสัย)
  E& q( S! N5 \; j: v, ]/ Rผม : เพื่อนของพ่อเพื่อน งงมะ(มันก็ทำหน้าคิด)
- B2 K2 M; }. G3 r4 Rน้องเจฟ : พี่นท เจฟใส่นี้ทุกวันเลยครับ(ชูแขนซ้ายให้ผมดู)& ~4 |, S7 G+ i" U
ผม : ว้า ใส่แล้วหล่อขึ้นนะเนี่ย(ยิ้ม)2 P/ r& Q' B& k' c/ \* K
น้องเจฟ : ครับ เพื่อนๆ...มีแต่คนอยากได้ (ยิ้ม)" F- x! a! }5 e% N! y1 A
ผม : แล้วเจฟชอบมั้ยละ(น้องเจฟก็พยักหน้ารัว)2 X4 p& o3 c' e8 j. O; U, N
น้องเจฟ : เจฟจะรักษามันไว้ให้ดีนะครับ(พูดเสียงเข้ม น่ารักจริงๆครับ เด็กน้อยจริงๆ)
+ M- P" f  @$ B5 K% E/ s/ L+ a: G4 }+ a5 U
  s( O  I0 E: Q9 O) }$ d# E/ n
แล้วผมก็ฟังน้องเจฟเล่าถึงตอนไปโรงเรียนให้ฟัง เล่าข้ามไปข้ามมาจนผมงงไปหมด บางทีเล่าเองก็ลืมเองเพื่อนๆผมก็หัวเราะเลยละครับ55 ไม่นานก็วางไปเพราะน้องเจฟต้องไปทำการบ้าน ผมก็เลยบอกไอดีไลน์ให้คุณคริสไป เค้าก็โอเคไม่นานก็แอดมา หลังจากนั้นคำถามอยากรู้อยากเห็นก็รัวเข้ามา ทั้งป๊า พี่อ๊อฟและเพื่อนๆ ผมก็บอกไปตามความจริง คุณคริสเป็นใครและน้องเจฟเป็นใคร.....
  h6 N2 X; S( }0 ~9 h  r1 k
% U" d$ d0 T& N# u) i6 J& X- Z. G# \8 v+ f+ F% o7 D. ^
พี่อ๊อฟ : กำไลนั่นมัน(ผมก็หันไปยิ้มให้พี่อ๊อฟ)
0 P; T& q7 V4 R# Oผม : อันที่ผมไปซื้อกับพี่ไง(ยิ้ม)2 C7 g& o3 i* M, a; |" y7 R0 {
ป๊า : ฮ๊อตไปแล้ว เดี๋ยวนี้มีเด็กฝรั่งมาจีบหรอ(ขยี้หัวผมอย่างหมั่นไส้ ผมก็หัวเราะออกมานิดหน่อย)$ U: g0 o# |' n" Y7 L
, U4 x" E' b3 S1 a. W" q( @

! p- P& Z3 ^4 O5 i0 B2 ^ทุกอย่างเริ่มกลับมาเหมือนเดิม ทั้งความรู้สึกอะไร ผมเชื่อว่าไม่นานจะทำใจได้ พี่หมอก็มองผมแล้วยิ้ม ผมก็ยักคิ้วให้เค้า...0 O+ G7 [2 y: d$ \4 Y
" s) T- C; v& c1 N# F8 K+ x3 X, K4 \

: k- O" B0 y* d5 ]3 g0 b4 oผม : โอ้โห รายงานอะไรวะ เป็นร้อยๆหน้าเลยอะ คุณเครื่องปริ้นของกูจะเจ๊งก็วันนี้(พูดอย่างเซ็งๆ)# F& E2 {, i3 y, l% P. s6 K- P
ปอ : นานๆทีมึงใช้มันก็ดีนะ(ยิ้ม)' ?/ m: q+ k! x" C# a8 I
ผม : เออ จริงสิ(ผมก็ไปเอากล่องที่พี่นายให้เป็นของขวัญก่อนกลับมาดูสองกล่อง)
4 z; e$ N* b1 R% `: \2 k5 C% v% C- u' J/ N0 i9 Y: `6 r

3 H7 o/ ?7 A5 m) u' L0 o% S) }ผมแกะออก และนั่นก็คือนิยาย! นิยายที่ผมชอบ ราคาแพง มีเป็นเซ็ต พี่นายรู้ได้ไงเนี่ย แสดงว่าถ้าผมไปอีก เล่มต่อไปก็จะได้ เรื่องนี้ผมจำได้ว่ามีสี่เล่ม พี่นายรู้ใจผมจริงๆเลยละ.....* k( |. ]) H3 L  O

( `2 q+ ]; U' V0 S( |: }
1 ^/ ?% n9 p# A% F! \9 E; F, @พี่อ๊อฟ : ใครให้มาวะ(ถามผมงงๆ)
% M" ?: l0 ?* C+ H1 I$ Y  n
3 X( h# e" L4 d$ H; K% c6 l" P9 i' c( u4 \" F* C
ตอนนี้งานเสร็จแล้วป๊ากับพี่หมอก็ไปรอข้างล่าง เหลือแต่พวกเรานั่งรองานเสร็จตรวจเช็คอะไรเข้าเล่มก็เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็ค่อนข้างเย็นมากแล้ว.....4 I( ?+ y" G) l# f6 ~( q. ]! f
: v9 d& G( m7 r( g

% x+ p% V" L( r2 e- ]! |$ yผม : พ่อพี่ดินพี่ไฟให้มาอะดิ(ยิ้ม)
: N' l- Y& h, m* k/ Y: rพี่อ๊อฟ : เรื่องนี้มึงชอบไม่ใช่หรอ(ผมก็พยักหน้า)2 Q9 ]5 b/ K" c5 Y3 I! v& b
ปอ : นท ฝรั่งคือหล่อ(ทำตาปริบๆ)
( y. I/ Z4 @$ o* x  gผม : มาก หล่อแบบเทพบุตร เหมือนรูปปั้น แต่เค้ามีลูกแล้วนะมึง(ยิ้ม)
5 j' X0 k/ A+ M( p/ F" @& yวิว : ก็คือถ้าเค้าไม่มีมึงก็จะจับ(ถามนิ่งๆ)
, m; i9 c/ `# x. Xผม : ก็....อ่า(พี่อ๊อฟบีบไหล่ผมเบาๆ ผมก็ยิ้มแห้งๆให้ไป)
+ Y! J" k/ s! O: r: z/ q
9 }) w& ]& F+ I. u& [
  l6 s/ ^4 W9 L) iทุกคนก็หัวเราะเฮฮาไปครับ สนุกสนาน จนทำไรเสร็จก็ช่วยกันเก็บของอะไร และพากันลงไปกินข้าว วันนี้ป๊าทำหมูทะ ดีสุดๆ ผมชอบ555 พอลงไปก็อยู่กันครบทุกคนเหมือนตอนเย็น เฮียบอมกับเฮียบูมก็มองผมอย่างรู้สึกผิดอยู่ ผมเข้าใจ แต่ผมไม่โกรธจริงๆ ผมแค่กลัว กลัวมากๆเท่านั้นเอง ตอนนี้เราก็นั่งกินกันไป เฮียอาสาไปส่งเพื่อนๆผม พี่หมอก็ด้วย ป๊าจะได้ไม่ต้องขับรถออกไป ก็ดีครับ สุดยอดเลยละ.......! m# ?- |/ L$ o* q; i
; r+ Y) C$ n) x$ y  a  a) j! ~
4 o, l  M- O, ^0 R6 U
เฮียบูม : นท เฮียขอโทษจริงๆนะ(พูดเสียงเศร้าๆ ตอนนี้ผมอยู่ในครัว มาเอาของเพิ่มนะครับ เรานั่งกินกันหน้าบ้านไง)
) L% R8 I( q: ~ผม : เฮียไม่ได้ทำไรผิด นทจะไม่อภัยให้ เพราะนทไม่เคยโกรธเฮียเลยนะครับ(ยิ้ม เฮียสวมกอดผมทันที)
5 \" u& S6 G5 N1 u# R  P0 p, lเฮียบูม : ยังไงเฮียก็รู้สึกผิดนะ(ผมกอดตอบเบาๆ)
( i# ~- r& a& T  ~& B; @4 Wผม : อย่าเลยครับ ทุกอย่างมันผ่านมาแล้ว นทลืมแล้ว เฮียก็ควรจะลืมนะ(ผมโกหก ใครจะลืมจริงมั้ย)1 u! H- Z1 R7 q; e
เฮียบูม : อืมๆ(ผละออกมา น้ำตาเฮียไหล ผมก็เช็ดให้เบาๆ)+ S) k4 x( n6 T+ {
ผม : ไม่เอาน่า เฮียต้องดูแลนทไปอีกนาน อย่ามางอแงกับนทสิ(ยิ้มบานเฮียก็ยิ้ม)
. V, K- M) X( r3 B* r& g
) t" h' u0 v' x. m  q2 P
6 l1 X9 r' l* q; j. Oเราสองคนคุยกันอีกหน่อยก็ออกไป เฮียเค้าเครียดผมรู้ดี ผมไม่คิดจะโทษเฮียที่กลับมาไม่ทัน แต่มันเป็นเพียงคำถามเท่านั้น ว่าทำไมเฮียถึงกลับมาช้า เพราะมันเป็นสิ่งที่ผมหวังไง แล้วมันก็ผิดหวังด้วย เหมือนข้อสอบอะครับ เรามั่นใจว่าเราทำถูกแต่พอครูตรวจว่าผิดเราก็อยากได้คำตอบว่าทำไมมันผิดจริงมั้ยครับ......
( W. W7 x, ~; {3 G4 Z  `
+ X7 B' ~# v! k! C# ]9 j. p7 l/ r- p) @
พี่หมอ : โอเคแล้วแน่หรอ(ถามผมขึ้นมาขณะนั่งกินกันอยู่ พี่หมอนั่งข้างๆผมไง อีกข้างก็พี่อ๊อฟ)
3 M2 S$ r. w$ tผม : พี่หมอรู้อยู่แล้วนิ(ยิ้ม)
* D0 F- u. g' m, c3 Zพี่หมอ : พี่จะมาอีกรู้ใช่มั้ย(ผมก็พยักหน้า)
9 `- g% o, _- bผม : เริ่มติดใจพี่หมอแล้วละ หล่อและตื้อสุดๆ(ยิ้ม)
9 i4 O3 w& `5 o4 u7 a  W1 Cพี่หมอ : พี่ยอมเป็นกิ๊กโอเคมั้ย(เราก็หัวเราะคิกคักกัน)
+ `! v+ d# n8 ~6 Uพี่อ๊อฟ : คุยอะไรกันครับ(ชะเง้อหน้ามาถาม)& F) O4 o6 @" a* v" F
พี่หมอ : นทจะให้พี่เป็นกิ๊กอะสิ(โอ้โห พูดเองแล้วยังมาใส่ร้ายหน้าตายอีก)
5 ?6 M* K! K) P; [' P% A; ^/ Dพี่อ๊อฟ : นท(เรียกผมแล้วมองอย่างหาเรื่อง)
  j3 O0 g( J. dผม : ถ้าเชื่อพี่หมอก็ไม่ต้องมาคุยด้วยเลย(พูดติดจะงอนๆไปหน่อย)…..
* h# ^5 S" D9 o& z4 e' f" @1 A; d  [+ z$ x7 [# a' y- O* s

0 a8 n# k- `# q% _6 Wเราก็กินกันไปอย่างมีความสุขขึ้น ผมก็พยายามลองใจตัวเอง โดยการมองไปที่เฮียบอมบ่อยๆ มันยากอยู่นะครับ แต่ก็โอเค มองให้ชิน เพราะยังไงก็พี่ผมจริงมั้ยครับ ทำยังไงได้ละ กินเสร็จเพื่อนๆผมก็ช่วยเก็บช่วยกันล้าง และร่ำลากันกลับบ้าน ผมก็อยู่คุยเล่นกับป๊า แม่ พี่โน้ตนิดหน่อยก็ขึ้นบ้านอาบน้ำทายาแล้วก็นอนหลับไป.......
! @- N+ F( G2 d/ Y2 R% J3 t4 P8 m& t" Z* ]* y

3 T" s8 Q+ ^: g; r.....
4 q9 H" o* T8 A+ a0 l9 }1 Y% f
5 u3 R, {9 A3 z( Eและชีวิตจากวันที่เลวร้ายนั้นผ่านพ้นไป ผมก็ปกติขึ้น ทุกอย่างดีขึ้น ทั้งร่างกาย สภาพจิตใจ อะไรมากมาย พี่หมอและเวลาช่วยผม มันเลยเร็วกว่าที่คิด พี่หมอเค้ามาหาผมทุกวัน และผมก็ปฏิเสธเค้าไม่ได้แล้ว ตอนนี้เค้าก็ยังคงมาหาผมเรื่อยๆ เฮียบอมก็..ปฏิบัติผมดีแบบพิเศษชนิดที่ว่า พี่โน้ตกับเฮียบูมพ่ายไปเลย แต่นั้นมันทำให้ผมไว้ใจเฮียบอมเพิ่มขึ้นยังไงละ อะไรหลายๆอย่างเริ่มเข้าที่ ผมกับพี่อ๊อฟรักกันมากขึ้น ไอสิงโตก็มาเที่ยวหาบ่อยมาก มันกับพี่อ๊อฟสนิทกันมากขึ้นเลยละ......1 c8 h: l# _  J8 r

/ @; @! W1 b6 u; d- H% H0 t$ Z8 c+ k- {! B" v6 b2 j" Q6 p0 P; V" ?6 O3 [
ผมก็ใกล้จะเรียนจบม.ต้นแล้ว กิจกรรมโรงเรียนอะไรก็ผ่านไปเกือบหมด จริงๆไม่มีอะไรมากผมข้ามไปดีกว่า แต่ก็ยังมีเรื่องราวดีๆ เยอะแยะนะครับ(ถึงแม้จะน้อยกว่าเรื่องแย่ๆก็ตาม) ผมจะเล่าสรุปรวมๆไปนะครับ......) S6 T$ d1 k6 v6 M# d
* j) v. f% c) p( O

$ {5 ~# Z/ P! q; Y6 j& o. kจ๋าจริงๆแล้วเค้าชอบผมครับ อย่างที่เค้าพูดเลย เค้ามาสาระภาพกับผม เป็นความจริงจากใจ ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รู้เรื่องของผม แต่...ไม่รู้สิครับ จ๋าก็น่ารักนะ แต่...ไม่ใช่ทางเดินของผมสะแล้ว ผมก็เลยบอกเค้าตรงๆไป ตอนนี้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เค้าขอให้ผมหายโกรธแนนที่เอาความลับอะไรต่างๆมาบอกผม ผมบอกเลยคือไม่ได้โกรธ และเข้าใจว่ามันเป็นคนแบบนั้น แต่แค่อยากให้มันรู้สึกบ้างว่าบางคนไม่สนุกกับการกระทำของมันไง ผมกับมันเคลียล์กันไปแล้วครับ มันคงเข็ดอีกนานเลยละ.....
) }; z( O8 k( P: U  I/ B! V/ `
4 _: O9 C) e  ]' p2 {. {6 P
# m1 K8 Q" K3 \2 oส่วนเจมส์ก็ได้เป็นแฟนอิงฟ้าแล้วนะครับ ด้วยความใสซื่อของมันทำให้อิงฟ้าใจอ่อน รวมถึงพี่เฟิสด้วย อ้อ! ส่วนพี่เฟิส ก็กำลังคบหากับจ๋าไปแล้วด้วย วันที่จ๋ามาสาระภาพ เค้ากำลังมองหาทางเลือกไง มีผมและพี่เฟิส ผมก็เลยบอกเค้าให้เลือกพี่เฟิสเถอะ เลือกผมผิดหวังไปตลอดชีวิตแน่ๆ555 ไอเจมส์ก็เป็นเพื่อนที่ดีมาก มันไม่ค่อยมีเวลาให้พวกผม แต่มันก็ทำหน้าที่เพื่อนได้เต็มที่สุดๆเลยละ ไอนัทกับพี่ฮอนก็เปิดตัวคบกันแล้ว ร้ายกาจชะมัด ตอนนี้ในกลุ่มผมเหลือ ไอวิวกับไอมินละมันบอกชอบลั้ลลามากกว่า จริงๆผมก็ชอบแบบนั้น555 แต่มีบ่วงคล้องคอเยอะไง ทำไงได้ละ....
% Y+ Q2 L3 g/ p- ^% W( i) [& \% _! n7 ?8 e4 ?6 F3 O& U* E/ B

% t) K1 t% @( Z' @' g! E' Qทุกอย่างมันลงตัวไปหมด ผมสบายใจขึ้นเยอะเลยละ หลังจากที่ได้พี่หมอมาพูดคุย ผมก็เปิดใจ มีอะไรก็เล่าให้ป๊า แม่ พี่โน้ต ฟังทั้งหมด และพวกเค้าจะเป็นสามคนแรกที่ผมจะเล่าเรื่องที่ผมเจอมาให้ฟัง และพี่อ๊อฟ ก็น่ารักเหมือนเดิม สิงโตก็ยังเหมือนเดิม ผมได้ทำการขอขมาคนในครอบครัวตัวเอง เพราะผมรู้สึกไม่สบายใจ ที่ทำให้ทุกคนเหนื่อยใจเพราะผม ผมทำตามพิธีครับ โดยมีพี่อ๊อฟช่วยเตรียมของอะไร ทุกคนรักผมมากขึ้น เป็นห่วงมากกว่าเดิมด้วย........
  e3 N  r! t! B' E1 N$ C* ^8 Q3 R$ z  B: F0 J% A2 P3 B8 N

, ]0 S  F  p; p" u$ Z8 vทุกคนยังคงติดต่อผมเรื่อยมาตลอด ทั้งพี่กาย พี่ดินพี่ไฟ น้องเจฟ พี่นาย ทุกคนยังโทรมาพูดคุยและติดต่อกันตลอด โดยพี่นายเค้าก็รู้เรื่องที่ผมเจอ แต่คงรู้ช้าไป เค้าส่งหนังสือมาเป็นของเยี่ยมที่มาช้าไปให้ผม น่าประทับใจมาก และผมได้ทำการส่งของไปฝากพวกเค้าเรื่อยๆ รวมถึงส่งไปให้คุณคริสและน้องๆด้วยนะครับ โดยเฉพาะน้องเจฟ พี่ดินพี่ไฟก็มาหาผมด้วยนะครับ และอีกหลายๆคนเลยละ อย่างพี่ตังก็ชอบมาลักพาตัวผมไปเที่ยว555 เค้าบอกว่าพี่อ๊อฟไม่พอใจเลยลักพาตัวเลย หรือจะเป็นไอแบงค์ ที่ชอบมาชวนผมไปฟังมันร้องเพลงที่บ้านมัน หรือ จะเป็นเพื่อนๆที่ไปเข้าค่ายด้วยกัน พวกไอปลื้มอะครับ มันก็นัดผมไปเที่ยวบ้าง มีความสุขกว่าที่คิดเยอะ เราเจอเรื่องเลวร้ายมา แต่นั้น มันก็ผ่านมาแล้วเราก็ควรทำให้มันเป็นบทเรียน พอผ่านมาเรื่องดีๆก็วิ่งเข้ามาหา และคงไม่มีใครเจอแต่เรื่องร้ายๆหรอกนะผมคิดว่างั้นนะครับ.......: g4 d! X; R5 ]9 T
สวัสดีทุกๆคนที่เข้ามาอ่านเรื่องผม :).....
: F2 }6 E5 X; I2 W( O
$ R" e4 q, S; K$ D* ]/ Y4 D% j  o* \" ]+ x  e2 \4 l
ขอบคุณมากสำหรับการติดตามและคอยอ่านและให้กำลังใจผมเสมอมา.....' z  ^- t, Z3 M/ u% f# @2 R' ?; V3 {4 v
/ d5 ^. V* G7 d- I' v7 Y

! w) ]: h  s: H+ z/ L2 c- ^- mจริงๆมีเรื่องในชีวิตของผมอีกมากมายที่ผมอยากจะแชร์ให้เพื่อนๆพี่ฟังมากมาย ที่เล่าไปมันยังไม่หมดแค่นั้นหรอก แต่ผมว่า มันถึงเวลาจะหยุดมัน มันเหมือน....หนังเรื่องนึงต้องมีวันจบ อาจจะจบไม่รู้เรื่องไปหน่อยต้องขอโทษด้วยนะครับ...1 o$ O. F3 s0 W
+ M8 q* l) y2 v; C( v+ Q/ `
( S1 E3 b8 R3 F
ใช่ครับ เรื่องของผมที่ลงในนี้ จะจบลงเพียงเท่านี้ครับ ผมจะไม่ลงต่อแล้วและ มันคงไม่สำคัญเท่าไหร่ บางทีผมอาจจะหายไปเฉยๆหรือไม่สนใจก็ได้ แต่...ผมอยากบอกให้ทุกคนรู้ครับ ทุกคนจะได้ไม่ต้องรออีกต่อไป ผมชอบที่จะแชร์สิ่งที่ผมเจอนะครับ :) และชอบที่ทุกคนมีความสุขและชอบตอนที่อ่านมัน...
9 p) h9 r* j  n' r
* k3 f" ~' \- l* G2 a1 l
9 l  i# V0 n$ M$ n$ Xแย่จังเลยนะครับ ผมลงได้ไม่นานก็จะต้องหยุดไป จริงๆมีเหตุผลบางอย่าง ผมขอไม่บอกแต่อยากให้ทุกคนรู้ว่าผมมีความจำเป็นจริงๆ..../ s! @& l3 Q, @

+ D, d6 `  \7 |9 u" r  V- K
* G6 z9 V4 G0 y# F: x1 Q  l; Pขอบคุณทุกๆคนมากๆเลยนะครับ ที่คอยอ่านคอยให้กำลัง ทุกๆอย่างเลย ผมชอบมาก ขอให้ทุกคนโชคดีนะครับ :)
$ ^0 v1 r$ @/ W& A+ V) U0 ]* D& v& x4 u- T! C

6 }% t( H. }8 I% cนท.......
3 Z- R& ]5 W  o
4 X! J' V& j) r' ^3 E* U" g: [4 W" p: S3 l4 W$ P# R6 ?
2 Z' c+ H# M$ o* T( g
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

Keadtisak

พี่ว้ากตัวร้าย

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
355
Zenny
131
ออนไลน์
34 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-5-21 20:58:31 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สมัครสมาชิกพิเศษ (M.D.A.) ไม่ต้องตอบกระทู้ก็เห็นข้อความ/รูปภาพได้ทันที, ไม่ต้องจ่ายค่าดูกระทู้, เข้าแซ๊บโซนได้ทันทีไม่ต้องสะสมคะแนน, และสิทธิพิเศษอื่นๆอีกมากมาย สมัครclick!
เป็นเรื่องที่ผมอ่านแล้วอินที่สุด เหมือนผมได้เห็นเหตุการณ์นั้นทั้งหมดเลย จนทำให้ผมจิตตกแต่ตอนนี้เบาลงไปมากละ ทำไมรู้สึกตกหลุมรักทุกคนในเรื่องเลยอ่ะ 55555 ท่าจะบ้า อยากเจอตัวจริงทุกคนจัง 55555 แต่คงได้แค่ฝัน ขอบคุณที่นำกระทู้นี้มาลงให้ผมอ่านนะครับ ผมชอบเรื่องนี้ที่สุดในชีวิตละ และอิจฉานทในหลายเรื่องและสงสารนทในหลายเรื่อง เริ่มอยากจะเป็นเพศนี้ เพราะนทเลยอ่ะ แต่ก็อยากมีลูก เห้อนททำให้เราสับสนได้ขนาดนี้เลยหรอวะ อยากมีเฟสอยากมีไลน์หรือแอพที่ทำให้เห็นหน้าทุกคนในเรื่องได้จัง พิมพ์ซะยาวเลย 5555 บ้าบอ ขอให้ทุกคนในเรื่องมีความสุขกันดีนะครับ
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

nunano

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
3681
Zenny
2004
ออนไลน์
256 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-10 14:47:59 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณครับ
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

Deza2534

มาเฟียนักศึกษา

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
4175
Zenny
49
ออนไลน์
460 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-8 18:06:31 | ดูโพสต์ทั้งหมด
ขอบคุณมากครับที่นำเรื่องราวดีๆมาเล่าให้ฟัง มีความสุข สนุก ที่ได้อ่านมากจริงๆครับ ขอบคุณครับ...^^
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

Keadtisak

พี่ว้ากตัวร้าย

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
355
Zenny
131
ออนไลน์
34 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-8 07:46:16 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สรุป เป็นเรื่องจริงหรอคับ ผมก็เอะใจว่าทำไมถึงเล่าละเอียดขนาดนี้ แต่พอรู้ผมก็ตกใจมากเลยคับ ผมว่าถ้ามีหนังเล่นเรื่องนี้จะเป็นอะไรที่สุดยอดมากอ่ะ และผมขอเดาว่าจังหวัดที่นทอยู่น่าจะเชียงใหม่นะ ผมว่าเรื่องนี้ดีที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาเลยคับ ขอบคุณที่ทำให้ผมได้อ่านประสบการณ์ดีๆนะคับ เป็นอะไรที่สุดยอดมากคับ
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

Julio

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
51
พลังน้ำใจ
20452
Zenny
11953
ออนไลน์
1561 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 22:38:16 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แฮปปี้เอ็นดิ้ง ♥️
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

jumboa

นายกสโมสร

กระทู้
0
พลังน้ำใจ
119819
Zenny
60364
ออนไลน์
12976 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 22:02:28 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สมัครสมาชิกพิเศษ (M.D.A.) ไม่ต้องตอบกระทู้ก็เห็นข้อความ/รูปภาพได้ทันที, ไม่ต้องจ่ายค่าดูกระทู้, เข้าแซ๊บโซนได้ทันทีไม่ต้องสะสมคะแนน, และสิทธิพิเศษอื่นๆอีกมากมาย สมัครclick!
ขอบคุณ​ครับ.
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

ssangsak

ประธานนักศึกษา

กระทู้
9
พลังน้ำใจ
86093
Zenny
39155
ออนไลน์
14116 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 20:53:37 | ดูโพสต์ทั้งหมด
สมัครสมาชิกพิเศษ (M.D.A.) ไม่ต้องตอบกระทู้ก็เห็นข้อความ/รูปภาพได้ทันที, ไม่ต้องจ่ายค่าดูกระทู้, เข้าแซ๊บโซนได้ทันทีไม่ต้องสะสมคะแนน, และสิทธิพิเศษอื่นๆอีกมากมาย สมัครclick!
ขอบคุณมากเลยครับ
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

ton_gori

นิสิตสัมพันธ์

กระทู้
3
พลังน้ำใจ
45917
Zenny
25744
ออนไลน์
14033 ชั่วโมง
โพสต์ 2019-4-7 20:18:09 | ดูโพสต์ทั้งหมด
จบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งสุดๆ ดีใจกะนทจริงๆ ที่มีครอบครัวที่สุดยอด แฟนที่น่ารัก และเพื่อนๆที่ดีๆ
1 d3 G+ ^: D- o  ^: L- n! `2 h, _( u: r. p
น่าจะมีตอนสเปเชียลๆ ประมาณว่าความรั่วๆของนทอีกนะครับ เผื่อจะได้สามีเพิ่ม อิอิ
--ตี๋อ้วน--
ตอบกลับ

ใช้ไอเท็ม รายงาน

กลับไป ตั้งกระทู้ใหม่
โหมดขั้นสูง
B Color Image Link Quote Code Smilies
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม

ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2025-1-10 23:23 , Processed in 0.157781 second(s), 26 queries .

Powered by Discuz! X3.5, Rev.8

© 2001-2024 Discuz! Team.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้