อาศัยอยู่ในจังหวัดอุบลราชธานี
ลงทะเบียน2018-2-11
ล่าสุด2023-8-8
วันเกิด2002 ปี 1 เดือน 11 วัน
ส่วนสูง180
น้ำหนัก61
ลักษณะทางเพศรับเท่านั้น
มาเฟียนักศึกษา
- กระทู้
- 80
- พลังน้ำใจ
- 3717
- Zenny
- 2081
- ออนไลน์
- 439 ชั่วโมง
|
แกรก! ป๊ากับอาหมอเดินเข้ามา พร้อมกับผู้หญิงคนนึงใส่ชุดกราวน์เหมือนอาหมอเลยละครับ.......
9 S! H. N$ i4 a s2 X8 `" {( o" y! r6 \
" m; q+ \! i, F1 Q3 b" y' uอาหมอ : นท ตื่นแล้วหรอ(ยิ้มบางๆ ผมก็ยิ้มตอบเล็กน้อย)
% ]. k! S5 p$ c2 [6 @5 ~* Fผม : พาสาวที่ไหนมาครับ(ยิ้ม)
; k8 z$ f/ L3 p7 sป๊า : นี่พี่เค้าเป็นหมอจิตแพทย์นะ เค้าจะ....
* K9 X( e9 e7 N8 [! nผม : ไม่! นทไม่ได้บ้านะป๊า!(พูดแทรกเสียงดังอย่างไม่พอใจ)6 e* U" y# Y/ y1 V
! j/ p( }( S7 i2 t
% H$ c8 c( k# y$ |
หลังจากนั้นก็เกิดการเสียงดังขึ้นมา ด้วยอะไรไม่รู้ทำไมผมถึงโมโหง่ายขนาดนี้ ผมไม่ได้บ้าจริงๆนะครับ และอย่ามาพูดด้วยว่าคนบ้าเค้าไม่บอกว่าตัวเองบ้าหรอกจะตีให้ปากไม่มีกินข้าวเลยละ ผมแค่โดนกระทำรุนแรง ไม่ได้เป็นหนักถึงกับต้องมานั่งคุยกับจิตแพทย์อะไรนั่นสักหน่อย!.....5 p' e }: I% ]7 r: @
" l1 b7 r2 @% _9 F1 y- i7 B
7 I1 D/ L& M M1 s
ผม : ออกไป (พยายามจะข่มจิตใจให้เย็นลงอย่างมากที่สุด)
! Q: ~. B) a" Y5 o- P& s! w0 _พี่อ๊อฟ : นท หมอแค่ดูอาการ ถ้ายังเป็นแบบนี้มันจะเป็นเรื่องใหญ่นะ!(พูดบอกกับผมเบาๆอย่างเป็นห่วง)
i3 e: \$ h% y7 [2 J+ Rผม : ไม่ ผมไม่ได้เป็นอะไรแล้ว แผลหายก็ออกจากโรงบาลแล้ว!(พูดกดเสียงเบาๆ)& x/ Q8 z. a; M1 S: ^; A' o. f7 l# U
ป๊า : นท(เรียกผมเบาๆ)
9 u! O9 d# [# H" c b, r# qผม : ยังไง ถ้ายังบังคับแบบนี้ นทจะ......(มองไปที่หน้าต่างบานนั้น ทุกคนดูตกใจมาก จริงๆแค่มองเท่านั้น)& H: [# [. q; _$ u: Q# [' O
พี่อ๊อฟ : ไอนท!(ตะคอกผมเสียงดัง)
c. r6 |0 ~0 r) \. T4 Xผม : ตะคอกหรอ ได้!(ผมดึงสายน้ำเกลือออกอย่างแรงเลือดไหลออกมาเลยครับ) l9 r6 a3 x% v/ p% _+ j
2 z6 j, E& ?3 L/ N' R) G8 e/ s; q9 t
ผมก็ลงจากเตียงและพยายามจะวิ่งออกจากห้องไป แต่ทุกคนก็ฉุดดึงรั้งผมไว้ บอกตามตรงสติแตกไปหมด ความอดทนน้อยกว่าเก่ามาก ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ตอนนั้น ผมคิดว่าตัวเองคงบ้าไปแล้วหรือเปล่า เพราะที่ผมทำอยู่ตอนนี้มันเป็นเพียงความคิดผมเท่านั้นเอง แต่มันดันแสดงออกมาเลยสะงั้นอะครับ แปลกๆไปหมด......
* b9 t' T/ q6 \- H2 V$ {
6 y* `$ j, x! V( W4 `+ ~' P: M7 |
8 D3 h, i4 n; ]" l7 D+ o6 t‘เพี๊ยะ!’ หน้าผมหันไปตามแรงตบอย่างแรง ผมถึงกับหมดแรง ล้มลงกับพื้น......
* E s: [/ V3 H! M! S! }! }+ q1 l0 I* p/ _) T# y
) w% V6 O/ ^( T6 V2 E. ~& c; a
ผม : ฮึ! ทุกคนก็เหมือนกันหมด! โผล่มาช่วยนทตอนนี้มันจะทันอะไร! จะเอาหมอเทวดามามันก็ช่วยอะไรไม่ได้ ทุกอย่างมันยังอยู่ในนี้!(ชี้ไปที่หัวตัวเอง) ผมไม่ได้บ้า! ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น ถ้าจะบ้าก็ไอคนที่มันทำผมนั่นแหละ!(ตะคอกออกมาสุดเสียงพร้อมกับทำสายตาที่แข็งกร้าว ไปยังคนที่ตบผม คนที่ผมไม่คิดว่าเค้าจะทำ.....)
0 F8 @6 W) e; |/ d. ?7 z1 S* ?- q$ n1 v. R& j; B
! a' {1 t5 v( _: a7 Dพี่โน้ต : พะ พี่ (เสียงสั่น)
6 m6 t+ I$ }7 r% Jป๊า : ไม่ได้นะนท (พูดเสียงสั่น ผมเห็นป๊ากับแม่ยืนร้องไห้ให้ผม ผมรู้สึกสะเทือนใจมาก ผมคงเป็นลูกที่เลวมากแล้วจริงๆ)
9 s6 P. y1 s ^ kปอ : ใจเย็นๆนะนท (นั่งลงข้างๆผม เพื่อนๆคนอื่นๆก็ด้วย ทุกคนกอดผมด้วยเสียงที่เศร้าเกินจะทำใจ)
) {+ V$ ?) H/ g( jผม : คืนนั้นกูเกือบตาย(เช็ดน้ำตาลวกๆ) มึงจะให้กูรู้สึกยังไง บอกกูหน่อยได้มั้ย(พูดอย่างทรมาน แล้วเอามือกุมออกข้างซ้ายไว้อย่างแรง เพราะความที่มันเต้นแรงจนผมสั่นสะท้านไปทั้งร่างแล้ว)
$ z: {. Y4 f" _ x& k. v4 c. n! Eพี่อ๊อฟ : นท ไม่เอาสิ (ล้มตัวนั่งหน้าผม)
* b, r: V- o7 l% J) ^2 _3 a6 Gผม : ไม่ ผมจะกลับบ้าน ผมไม่อยู่ที่นี่!(พูดอย่างไม่ยอม)9 Q7 m! Q% _7 }6 k% Y' `
อาหมอ : ไม่ได้นะนท แผลยังไม่หายเลย มันจะติดเชื้อรึเปล่า และยังต้องตรวจอีกเยอะเลย....(พูดอย่างเป็นห่วง)* u$ ?9 T O" g7 ~& _
ผม : งั้นหรอครับ......ผม.....ทำทุกคนผิดหวังมากๆเลยใช่มั้ยครับ(พูดเสียงสั่นๆ)6 w6 e7 P: J& A9 K
แม่ : ไม่เลยนะนท ไม่เลย(ก้มมาเช็ดน้ำตาให้ผมเบาๆ)+ X v1 @# u9 d; p+ T
ป๊า : อย่าคิดแบบนั้นนะนท (ป๊าลูบหัวผมเบาๆ)% R1 L8 |3 |9 F r/ h( A2 B
ผม : ฮึก! อึก!(ผมทนไม่ไหวแล้วครับ.....)5 y" K& x, L8 P* ~& ^2 {6 E2 n
1 D; f2 G& f, M! Q
. E% A$ c; ]+ n8 E# c
“นท!” ทุกคนเรียกผมเป็นเสียงเดียวกันอย่างตกใจ เพราะอยู่ๆ ผมก็รู้สึกว่าความทรมานครอบคลุมร่างกายผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี่มันเจ็บมันปวดหัวใจผมไปหมด ทรมานเหลือเกินครับ จนร่างกายเกินจะรับไหว แล้วทุกอย่างก็ดับไป.......3 I. O) o, ^& s* X1 K2 N
9 a% ?. w; ?9 Y4 V0 O+ n3 o- J' {" g2 {: O( b% V# a! i
ผมตื่นมาอีกครั้ง ก็มีสายออกซิเจนเสียบอยู่ตรงรูจมูกผมแล้ว มันหนักขนาดนั้นเลยหรอครับ อาหมอเค้ารักษาคนไข้ผิดวิธีแล้ว ผมไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ ผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ทำไมมันช้ำไปหมดแบบนี้ ผม...เป็นอะไรครับ ได้แต่ถามกับตัวเอง ผมแค่โดนทำร้ายมาทำไมถึงได้เป็นหนักขนาดนี้ หรือเป็นเวรกรรมอะไร.............
) @0 q; z# E( v- w: X- R. i) a; ~# T" N0 Q- u' |# t* d3 M" w% a" ~* c, ]
( |0 t9 e! d$ |4 b: Y e9 L- j, Zอาหมอ : ตื่นแล้วหรอ(พูดนิ่งๆ ผมก็มองนิ่งๆ หายใจไม่ทันไอเครื่องบ้านี้ทำผมต้องใช้สมาธิในการหายใจ)6 q1 P5 y" {& f! u* A2 t
ผม : อะ เอา...มันออก(ผมขยับแขนไม่ได้ เพราะ....แขนและขาถูกมัดไว้เรียบร้อยแล้วครับ)( N% p' B( x6 }8 z, E7 T5 r N- H
อาหมอ : เอาไว้สักพักนะ ทำใจให้สบาย (พูดอย่างใจเย็น ตอนนี้ผมมองซ้ายขวา ในห้องเหลือแค่ป๊าคนเดียว และดูเหมือนว่าข้างนอกจะมืดแล้วด้วย ดูผ่านหน้าต่างน่ะครับ)4 ?5 e; Z2 s- Z# t
ป๊า : เป็นยังไงบ้าง(ลุกเดินมาหาผมแล้วพูดอย่างใจดี)
# q, i- f; L& n2 lผม : พานทกลับบ้านนะป๊า(พูดแล้วน้ำตาไหล)
9 g) W$ w( U" _; Q# S# z. Pป๊า : นทป่วยอยู่นะลูก หายแล้วค่อยกลับกันนะ(ลูบหัวผมเบาๆ)
$ s8 { L, [3 U( D0 Q6 N# [3 hผม : นทไม่ได้เป็นอะไรป๊า..ฮึก...ปล่อยนทนะ(พูดฟูมฟายอย่างอ้อนวอน ป๊ามองผมอย่างเจ็บปวดน้ำตาป๊าไหลลงมาอีกแล้ว ผมช่างเป็นลูกที่ไม่ดีเลยนะครับ)
* n3 J& A5 w8 y5 R M& dป๊า : มะ...ไม่ได้จริงๆนะนท..ต้องอยู่ที่นี่ก่อนนะ(พูดอย่างจำใจ)5 S% d; D) U& _
; r( n6 t: c- X6 L8 t9 B
o5 X$ t h& j* O9 h$ Y3 Qผมก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก มันทรมาน ผมอาการหนักขนาดนั้นเลยหรอครับทำไมเค้าทำกับผมถึงขนาดนั้นได้แต่คร่ำครวญกับตัวเองอย่างเสียใจ มันทรมานเหลือเกิน ผมร้องไห้จนหลับไปอีกครั้ง.... 0 \% A" E! x: e/ p9 J. U! W# O% n
และตื่นมาในเช้าของอีกวัน ตอนนี้แม่มาดูแทนป๊า ผมก็นิ่งและเงียบ กำลังใช้ความคิด ถ้าผมทำอะไรออกมา นั่นคืออาการป่วยของผม งั้นผมก็คงจะต้องทำตรงข้ามสินะ นิ่งเข้าไว้ แต่ผมไม่รู้เลยจะคุมตัวเองได้มั้ย เพราะที่ผ่านมา ไอการกระทำที่ทำลงไป ผมสาบานได้เลยมันคือความคิดของผมเท่านั้น ทำไมมันถึงได้ออกมาในรูปแบบของการกระทำเลยละ.......9 T7 m7 J( Q6 v4 p
) k3 R6 D' p F$ m. y0 I, B
$ x+ f4 D! x" y: A/ Dแม่ : คิดอะไรอยู่(ลูบหัวผมอย่างแผ่วเบา)8 c: Z* d, c, y( O2 J6 s" J
ผม : โกรธ...หรือ เกลียดนทมั้ยแม่(พูดเบาๆแล้วมองหน้าแม่นิ่งๆ)/ g$ n8 d$ j; r0 {
แม่ : ทำไมถึงคิดแบบนั้น(ถามนิ่งๆ แล้วนั่งลงข้างผม)9 ?8 |+ Z2 ~. S' [. ]! j
ผม : ที่ทำให้วุ่นวาย ที่ทำให้แม่กับป๊าและพี่โน้ตต้องเสียน้ำตา(พูดอย่างสำนึกผิด)
" `* F" z1 [, t* R* @- D* H3 R
% l$ d2 |8 y3 w* h; S" q( ?& z; I ^$ Q" B
แม่ : ไม่เลย(จับมือผม) นทเก่งมากแล้วนะ ถ้าคนอื่นโดนเหมือนแบบนท หรือ...ถ้าเป็นแม่ แม่ยังคิดเลยว่าแม่จะทนได้มั้ย แม่ยังไม่รู้เลย แต่นทเก่งมากเลยนะ ที่ยังเข้มแข็งได้ขนาดนี้(พูดอย่างจริงจัง กระชับมือผมให้แน่นขึ้น) แม่เข้าใจทุกอย่าง เราไม่ได้ร้องไห้ เพราะนททำให้พวกเราเสียใจ แต่พวกเราร้อง เพราะเป็นห่วงและกลัวไม่ต่างจากนทเลย แม่ไม่เคยโกรธหรือเกลียดนทเลยนะ ทุกคนก็ด้วย โดยเฉพาะป๊า (ยิ้มหวานให้ผม แม่ก็ยังอ่อนโยนต่อผมเสมอ)
7 x5 _' z, g# X) K3 B
! u* E( B+ ^* ]9 G# K6 v0 N; I& c- o, G7 W; l" G9 s
ผม : หรอครับ นทขอโทษน่ะแม่ นทผิดเหลือเกิน(น้ำตาไหลลงมา แม่ก็เช็ดให้เบาๆ)
3 G4 r4 b) m# ^0 Zแม่ : พักผ่อนนะลูก(ลูบหัวผมเบาๆ แล้วก็ลุกไปไหนไม่รู้)
+ z& {. V( f( S, p6 |) N3 b$ D
. v! y. B6 F4 c) @! k4 b
3 G# Y' \. N; P5 `& ?ผมได้แต่นอนนิ่งๆ เหมือนคนเป็นอัมพาตทั้งตัว เค้าล็อคผมไว้ทั้งตัวเลยละครับ อึดอัด เมื่อย เจ็บแผล ทั้งตัวอะครับ เค้าไม่ได้เข้าใจคนเจ็บเลยจริงๆ ผมก็ต้องทนไป ถึงเวลากินก็กิน ปรับระดับเตียงเอาและก็มีคนป้อน เป็นแบบนี้ไป เบื่อก็ดูทีวี อาหมอก็เข้ามาตรวจเรื่อยๆ เพราะเป็นห่วงผมมาก ผมก็พยายามจะไม่คิดอะไรมาก นิ่งเข้าไว้ ถ้ายิ่งไปตื่นผมก็คงจะถูกล็อคไว้ทั้งชีวิตอะครับ.....7 H9 V+ i* x2 s/ t! l
, Z4 @8 e9 t6 s% y( S( j: e0 D( B' i: c
แกรก! ผมหันไปมอง หมอผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาหน้าตาจัดว่าดี ถือแฟ้มอะไรสักอย่างมา ด้วยรอยยิ้มที่ดูน่าหลงไหล ผมก็มองนิ่งๆ....4 F8 a- ]" z6 ~) B
1 F: c/ w4 {# |
9 N/ P% `/ t |/ h; r& k% jแม่ : หล่อมั้ย(ถามผมอย่างตื่นเต้น)+ }4 `* V$ J" u( u* R& _$ H
ผม : ใครแม่(ถามอย่างสงสัย). w5 \7 V H) ~2 I
หมอ : พี่ชื่อหมอดนัยครับ เป็นหมอ...แนะแนว(ยิ้ม แนะแนว?)- l1 ?8 Y' _( e3 t
ผม : แนะแนว?(มองอย่างสงสัย)
; m+ s7 i0 M4 d. x/ Zหมอดนัย : ใช่ครับ ขอนั่งนะ(ผมก็พยักหน้า เค้าก็นั่งเก้าอี้ข้างเตียงผม แล้วมองผมนิ่งๆ เริ่มเดาออกแล้วครับ)! i+ o, D' p$ U& e$ K) X
& Q' t$ ^* e) |7 X) h) S$ \/ X
- {, ~% y( V4 o" r% A! c) V( d( k' ?$ @เป็นหมอจิตแพทย์นี่เอง ป้ายชื่อเขียนบอกตัวเบ้อเริ่ม นี่เค้าลืมจริงๆหรือแกล้งลืมเพื่อให้ผมบอกนะ เค้าก็สำรวจสภาพผม แล้วก็มองอย่างลึกซึ้ง(ผมเรียกเค้าว่าพี่หมอเนอะ)......
2 b: @: o# N# ~
- V2 w4 Z8 Q% T* F* t6 \! v& g1 D+ W6 b; S& _
ผม : อะ...(กำลังจะเอ่ยปากไล่ แต่คงไม่ดีแน่นอน ไม่งั้นผมคงเป็นคนบ้าจริงๆผมเลยเงียบปากไว้..) แนะแนวอะไรครับ(ถามนิ่งๆ ผมว่าอาหมอจัดมาชัวร์ ให้หมอมายั่วผมเนี่ย! พี่เค้ายิ่มแล้วมองผมแบบว่าอ่อยอะครับ หวังว่าผมจะยอมละสิ!)
0 [4 Y6 T& P3 l+ J2 y0 ]8 Lพี่หมอ : ช่วงนี้เป็นไงบ้างครับ อยู่โรงบาลเบื่อมั้ย แถมถูกมัดไว้แบบนี้อีกเนี่ย(มองผมกวนๆ ผมก็มองไอหมอกวนทีนนิ่งๆ ไม่ตอบอะไร เพราะมันก็ต้องรู้อยู่แล้วปะว่าโครตจะเบื่ออะ)
" p D& N6 D3 s/ f; xแม่ : นท(เรียกนิ่งๆ)# u+ _7 Q$ x) `0 ~& T& k
พี่หมอ : น้องนี่น่ารักเลยนะเนี่ย(ยิ้มหล่อ): ?+ Y# Y9 @* A( v8 K2 K$ R
ผม : ใครๆก็บอกครับพี่(พูดนิ่งๆ มองนิ่งๆ คือต้องการอะไรไม่ทราบ)& `/ k V/ ` p3 Y
พี่หมอ : อะ เอ่อ...(ไปไม่ถูกเลย) น้องมีแฟนยัง(ถามอย่างสดใส)
1 Q9 b2 f2 _: s$ V7 W+ Jผม : มีแล้ว(พูดนิ่งๆแล้วมองไปที่เพดาน ผมปวดคอมากอะหันไปทางเดียว)
3 S" m/ ?/ J9 I: J* L6 Pพี่หมอ : โอเคๆ (ดูเค้าไม่ค่อยมั่นใจกับการพูดของตัวเองทำไหร่ สงสัยผมจะกดดันเค้าเกินไปละมั้ง)
$ v# t9 N9 Q/ H; \, @- V6 @ผม : แม่ เมื่อไหร่จะปล่อยนท(หันไปถามแม่ แม่ก็ยิ้มอ่อนๆให้เท่านั้น). e0 Q1 X7 g2 K/ D8 O* C
พี่หมอ : อึดอัดหรอ(ผมก็พยักหน้า) G4 e% R! L1 G5 P
ผม : เจ็บแผลไปหมดแล้วครับ เอาออกได้มั้ย(พูดนิ่งๆ แม่และหมอชะงักไปเลย)
7 V- G( J! Y9 O& ]/ C. s) P. x, M+ {8 @7 ?: \: Q; v/ o% j) t
0 {3 w. Q& R1 Z! L
และหลังจากนั้นเค้าก็เรียกอาหมอมาดู และให้ผมสัญญาว่าถ้าแกะออกจะไม่อาละวาดหรือหนีไปไหน ผมก็พยักหน้าอย่างจำยอม ผมไม่ได้ทำอะไรให้มันเป็นเรื่องใหญ่สักหน่อย ทำไมต้องระแวงผมกันขนาดนั้น เค้าก็แกะออกให้ผม โล่งเลยครับ ผมหายใจได้โล่งขึ้น ตอนนี้ เค้าเอาสายออกซิเจนออกไปแล้ว มีแค่สายน้ำเกลือเท่านั้นครับตอนนี้ โล่งเลยละ.......* i* I: [5 B( f6 u* s
5 |9 c B$ U% c; T8 q
ผม : แม่ กลับบ้านได้ยัง(หันไปพูดเสียงอ้อนๆ)2 x! N4 Z% L" _; X5 a# T' P
อาหมอ : อยากกลับแล้วหรอ(ผมก็พยักหน้า) นทอยากไปเรียนแล้ว(ทำหน้าหงอยๆ)8 R1 |! v. @9 u! [8 ^0 T0 B
แม่ : วันนี้วันเสาร์นะลูก เมื่อวานนทหลับทั้งวันเลย(ลูบหัวผม ผมชะงักไปเลย)
8 W' Y0 U- W1 n" [' H5 Sผม : นทเป็นอะไร นททรมานมาก....หัวใจมันเต้นแรงสุดๆ จนทนไม่ไหวเลยละ(ถามไปทางอาหมออย่างสงสัย)3 S4 U4 Z3 x6 U) {& U6 ]' q3 L
( b/ r& y# ?5 S& {' F' R' K, d" ?: l1 M5 o. l; O
อาหมอ : นทช็อคเพราะเครียดหรือเกิดจากความหวาดกลัว จากสิ่งที่นทเจอ.....(จับมือผม) ทุกคนรอมาเยี่ยมนทนะ แต่ดูจากคราวแล้ว นทเจอคนเยอะๆแล้วอยู่ไม่ได้เลยใช่มั้ย(ผมก็ทำหน้าคิด ผมเป็นแบบนั้นหรอ) อาหมอเลยสั่งห้ามเยี่ยม ให้คนในครอบครัวมาดูแลก่อน โอเคมั้ย (ลูบหัวผมเบาๆ)
' ?# w# g! ^( j, r5 {! p4 @* r+ e5 ]
% d; b' T' [: x. D; f# G3 @' Q4 a: C4 G5 M( E& N
ผม : นี่ผ่านมาอาทิตย์นึงเต็มๆแล้วหรอครับ(ทำหน้าเศร้าๆ อาหมอก็พยักหน้า) นทอยากออกไปเดินเล่นบ้าง ขานทชาไปหมดแล้ว (พูดอย่างอ้อนๆ)/ a/ Z. g0 f$ |6 T, f9 J. P
อาหมอ : จริงหรอ(มองผมอย่างเป็นห่วง ผมก็พยักหน้า)" b2 |5 Q- j0 C
Y+ N0 P* G% d) E1 L1 K! F N' Y) |
อาหมอก็เลยยกขาผมขึ้นลง มันชามากจริงๆครับ เหมือนนอนมานานเกินไป และผมก็อ้อนจนได้ไปเดิน แถวสวนของโรงบาล แต่พอเท้าผมแตะลงพื้นเท่านั้นแหละครับ ขาพับล้มลงเลย หมดแรง ขาล้าไปหมด เพราะเอาแต่นอนไง แย่จริงๆ ก็เลยต้องได้ใช้วิวแชร์เลย โดยแม่รออยู่ในห้อง พี่หมอเป็นคนพาไป โดยอ้างว่าแม่จะได้พักผ่อนบ้าง แต่จริงๆผมก็ดูออกว่าเค้าจะคุยอะไรกับผม ตั้งแต่เกิดเรื่ง ผมยังไม่เคยดูตัวเองผ่านกระจกเลย สภาพเป็นยังไงบ้างนะ.......3 e: ~/ [( q, [2 H
: f* l. j0 E5 {0 Q( o2 d, m( H* N7 N) Y+ B) x1 x9 `6 V& K4 H" S
พี่หมอ : เป็นไงรู้สึกดีมั้ย(ผมก็พยักหน้า)( f9 i. y) \6 j$ H: a
) [* K) {" w& i* U$ E
5 q k- T2 j' ]) Nผม : พี่หมอไม่ต้องทำอะไรมากหรอกครับแค่เดินเป็นเพื่อนผมก็พอ(พี่เค้าหยุดเดินทันที แล้วก็นิ่ง) ผมไม่ต้องการรักษาอย่างที่พี่หมอจะรักษา ผมรู้ว่าถ้าพี่ให้ผมกินยา มันจะทำให้ผมเป็นหนักกว่าเดิม อย่าทำผมเลยนะ(พูดนิ่งๆ แล้วพี่หมอก็เดินมานั่งลงหน้าผม)$ V; O. V3 L# ]' C- x# s: Q5 V% }7 _/ g
, D4 @" I5 k. u
$ Y( l5 p* B5 f7 y9 q# kพี่หมอ : พี่รู้สิ นทไม่ได้ป่วยขนาดนั้นจริงมั้ยครับ พี่รู้ดีเพราะพี่เป็นหมอ แต่ที่พี่มา พี่ไม่ได้จะเอายาอะไรให้นทกินเลยนะ แค่จะมาอยู่เป็นเพื่อนเท่านั้น และคอยแนะนำความคิดของนท พี่ไม่มียาอะไรให้หรอก เพราะพี่รู้ดี เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่นี่(ชี้ที่อกข้างซ้ายผม) และตรงนี้(ชี้ที่หัวผม) เรื่องแบบนี้มันจะฝังใจ แต่.....มันจะอยู่กับเราได้ไม่นานหรอก เพราะมันผ่านไปแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแค่...ความทรงจำ จริงมั้ย(ผมก็พยักหน้าช้าๆ)
3 P3 Z: d1 c8 j( c7 k$ H6 ~+ u' b o6 z" [' z
2 a& R0 A; Z& [; pผม : หรอครับ (พูดขึ้นนิ่งๆ) งั้น.....พี่หมอว่า....สภาพผมตอนนี้เป็นยังไง ตั้งแต่เกิดเรื่อง ผมยังไม่ได้ส่องกระจกเลยสักครั้ง(พูดเศร้าๆ)
0 `) F. p. D5 uพี่หมอ : ดูดีกว่าวันแรกเลยละ (ผมชะงักไปนิด) แผลบนหน้าเริ่มหายแล้วนะ ตามคอก็ยังมีบ้าง (ยิ้ม) แต่รวมๆก็ยังน่ารักนะ(หยิกแก้มผม)
# F) C) n" z; _. a: `. Q# j' Vผม : หรอครับ(ยิ้ม) ผม...อยากกินเค้กร้านนั้น (ชี้ไปทางร้านเค้กเล็กๆ พี่หมอเค้ามองผมนิดหน่อย แล้วก็พยักหน้า)
9 D' h9 L" w$ d% Y& p6 E5 P2 S
. C6 [) D" b: _; C6 [2 _7 I V' M, |" f6 V5 d2 a/ p. `
แล้วก็พาไปกิน จริงๆพี่เค้าก็ดูอัธยาศัยดี ตอนแรกๆที่ดูจะนิ่งกับพี่เค้าไปหน่อยเพราะกลัวว่าพี่เค้าจะเอายาระงับประสาทอะไรนั่นให้ผมกินเหมือนในหนัง ที่ยิ่งกินแล้วยิ่งเหมือนคนเป็นประสาทอะครับ แบบตอนก่อนกินยังปกติอยู่นะ พอกินเข้าไปเหมือนคนไม่มีสติเลยอะ ผมไม่เอา เลยต่อต้านไง แต่เมื่อพี่เค้าพูดแบบนี้ ผมก็โล่งใจขึ้นเยอะแล้วครับ ผ่านมาอาทิตย์นึงผมใช้เวลานอน และเข้าห้องฉุกเฉินเป็นว่าเล่น มันเลวร้ายนะ แต่...ก็ไม่ทั้งหมดหรอกครับ ทุกอย่างกลายเป็นบทเรียนสำคัญ ซึ่ง ผมจะจำมันไว้เป็นอย่างดี เวลาทำให้ผมใช้สมองคิดมากขึ้นกว่าช่วงที่ตื่นมาช่วงแรกๆที่ฟื้นมา.........& a! ~ ^' n5 w5 A
; Z; H# Q* u4 L# Y6 m" w6 |
& D- e5 V) i* W5 e/ aตอนนี้ผมนั่งกินเค้กชิ้นที่สามแล้วพร้อมกับโกโก้ร้อนแก้วใหญ่ โดยมีพี่หมอหน้าตาดีนั่งคุยเป็นเพื่อน เค้าพูดเรื่องตลกให้ผมฟัง ซึ่งมันแป๊กมาก แต่ผมก็ต้องพยายามขำเพื่อไม่ให้พี่เค้าเสียน้ำใจเกินไป เค้าก็ดูพยายามดี ผมก็เหม่อบ้างเป็นบางที เพราะคิดอะไรเรื่อยเปื่อย แต่ก็คงไม่พ้นเรื่องนั้น มันทำผมใจสั่น แต่ผมก็ทนไหวมันไม่ได้มาก แต่ถ้ากดดันมากๆยังไงก็ไม่ไหวแน่นอน......3 T7 X5 X/ ? V& r9 L$ J" B% ~, \
( V* v6 C, d: f
1 j- @7 t) P7 O% B, Iพี่หมอ : กินเยอะไปรึเปล่า เดี๋ยวปวดท้องนะ(ผมยิ้มไปกินไป)1 ~. {: W; F7 v* r) v. g" u
ผม : ไม่หรอกครับ เวลาผมคิดมากหรือเครียดๆ การกินเยอะๆช่วยได้มากเลยนะ พี่หมอน่าจะลองบ้างนะ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)' n3 t0 N! P/ ?9 }. z5 d
พี่หมอ : ไม่ไหวหรอก55(ยิ้มร่าเลย); Y0 ?( D( a/ K$ w
ผม : จะว่าไป ผมคุ้นหน้าพี่หมอแปลกๆนะครับ(พูดแล้วจ้องนิ่งๆ)
9 N0 Q) v' [; Z! g
5 i/ f& d. s& H1 w$ [/ G0 b) L
4 ?2 s7 e9 G- N" T0 U8 h$ Hพี่หมอก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆผม ผมก็จ้อง เค้ายื่นมามาเช็ดปากให้ผม และก็ให้ผมจ้องอยู่แบบนั้น ผมกำลังคิด คนนี้หน้าคุ้นๆ...
! T2 j6 l+ N/ Y5 k
- n1 n; D0 j, t% i- I3 m+ I6 ?9 X
, P; }, L6 e) a, F) T. G0 lผม : เอ๊ะ! เหมือนเราเคยเจอกันรึเปล่าพี่หมอ(พี่หมอเลิกคิ้วนิดหน่อย แล้วถอยกลับไปทำหน้าคิด)
L. R8 O, E& h3 dพี่หมอ : ไม่นะ จำไม่เห็นได้เลย(เกาหัวแกรกๆ)4 k3 @& v. t) O# [9 g3 Y
ผม : ช่างมันเถอะเนอะ แหะๆ(ยิ้มแห้งๆ)
$ b7 F- T# p0 Z$ q; _" I/ o6 x
; O9 @1 h6 T) m) p7 j) z3 g' Fแล้วผมก็คุยกับพี่เค้าไป จนกินเสร็จนั่นแหละ ตอนนี้ บ่ายสองหรอ บ่ายสองของวันเสาร์ผมก็ยังคงเดินเล่นกับพี่หมอ ทำไมเพื่อนๆพี่อ๊อฟ สิงโตไม่มาหาผมบ้างนะ แล้วตั้งแต่เกิดเรื่อง เฮียบอมมันหายหัวไปไหน ผมก็ยังคิดว่ามันจะเป็นยังไง แต่คิดถึงมันทีไร หัวใจผมจะเต้นแรงมาก จนต้องเปลี่ยนไปคิดถึงคนอื่น มันถึงจะเย็นลง......
6 Y( U, _9 O. @% ?# H$ Z
$ b! q; [( y- {1 J; S0 z
$ x/ c0 y8 ~* Oพี่หมอ : ไหวมั้ย(โน้มหน้ามาถามผม เมื่อเห็นว่าผมนิ่งไป ผมก็พยักหน้า), Y" B/ S. _1 I6 K
ผม : ผมจะได้ออกโรงบาลเมื่อไหร่(ถามพี่หมอนิ่งๆ)3 ^; k* q# d+ v6 F( |
พี่หมอ : จริงๆก็ออกได้แล้วละ แต่อาหมอของนทเป็นห่วงนะสิ กลัวไปแล้วชักขึ้นมามันจะยุ่งนะ(พูดอย่างเป็นห่วง)' c" Z3 l, d2 I# P
ผม : แต่....
; ^& n- b: G# r# ~' Aพี่หมอ : อดทนนะ (จับไหล่ผม ผมก็พยักหน้า)( P* n5 }& z6 n/ j4 Q+ ]! O8 b2 Y
1 |! T. C9 g+ K$ B; j; |( h/ d) L# w
+ H7 M7 B- ?0 Z* p* R) E1 z7 fแล้วเค้าก็เดินเล่นอีกสักพักก็พาผมขึ้นห้องไปพัก ผมก็นั่งดูทีวีพี่หมอก็ไปพักแล้ว ตอนนี้อยู่กับพี่โน้ต แม่ไปทำกับข้าวเดี๋ยวกลับมา ผมไม่ได้คุยกับพี่โน้ต เค้าเอาแต่จ้องหน้าผมนิ่งๆ.....' k% b" e; @0 W+ Z% M
: l# h/ q2 a5 G/ F
+ J% w H4 E# Q1 A8 E( g, o0 Tพี่โน้ต : ยังโกรธพี่อยู่หรอ(ถามด้วยเสียงอ่อนโยนแล้วลุกขึ้นมานั่งที่เก้าอี้ข้างเตียง)/ F( R" f$ N( C2 S( p
ผม : ป่าว (หันไปมองพี่โน้ต)' P# R5 s b: E! K) q
พี่โน้ต : พี่ขอโทษนะ(จับมือผม ผมก็ยิ้ม)
& I& U- Z! r& Q/ Aผม : ไม่เป็นไรหรอก นทไม่เคยโกรธพี่โน้ตหรอกต้องขอบคุณด้วยซ้ำที่ทำให้มีสติ และขอโทษที่ทำให้ลำบากใจขนาดนี้ นทเป็นเด็กไม่ดีเลยใช่มั้ย ทะ.อุ้บ!...(พี่โน้ตเอามือปิดปากผมไว้เบาๆ แล้วปล่อยมือออก)
5 S% R* i8 O- u( T) X0 L* b% g+ D$ b, _7 r2 [
' Q- D: u, c) }5 d
หมับ! กอดผมเบาๆ ผมก็ยกแขนขึ้นกอดตอบ อบอุ่นจริงๆครับ คิดถึงทุกคนจริงๆเลยละ และสักพักก็ผละออกมาพี่โน้ตร้องไห้ ผมก็เช็ดน้ำตาให้พี่โน้ตเบาๆ แล้วให้พี่เค้านั่งบนเตียงของผม โดยปรับระดับเตียงให้ผมนั่งด้วย ผมก็ขอให้พี่โน้ตเล่าให้ฟัง ว่าหลังจากที่ผมหลับไปตอนที่อาหมอตรวจแล้วเป็นยังไงต่อ.....$ s( L% `- F0 F3 q4 u9 S7 O
6 l7 B$ }/ Q" C4 E+ w( @$ ^# J3 F
( Z ^- k8 p. c, }6 f9 J2 o
พี่โน้ตบอกว่าตอนนั้นยังไม่รู้เรื่อง รู้เรื่องอีกทีตอนนทเข้ามาพักในห้องนี้ตอนสายๆของวันที่เกิดเรื่องนั้นแหละแล้วเพราะเฮียบูมโทรบอก แต่พอมาถึงทุกคนก็ตกใจอย่างมากและถามกันวุ่นวายไปหมด มันเกิดขึ้นอะไรได้ยังไง ไม่นานเหมือนว่าผมจะฟื้น แต่ไม่ใช่ ผมชัก แต่ผมก็บอกพี่โน้ตนะว่าตอนนั้นผมรับรู้ รับรู้ทุกอย่างจริงๆ และหลังจากนั้นผมก็หายเข้าไปในห้องฉุกเฉิน นานมาก กว่าจะออกมา พอออกมา อาหมอก็บอกว่าอาการผมน่าเป็นห่วงอยู่ เพราะหัวใจหยุดเต้นหลายครั้ง และพอทรงตัวได้ก็หลับยาวถึงวันพฤหัสนั่นเลย ผมก็เล่าระยะเวลาก่อนผมจะฟื้น ผมฟันแปลกๆ เหมือนผมกำลังจะตายจริงๆ พี่โน้ตดูสนใจมากจับมือผมแน่นเลย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันดูรุนแรงไปครับ มันอยู่ที่จิตใจผมจริงๆ......
1 w! R; n1 N3 r/ S3 B$ N Z+ b4 S9 c) A5 E$ m" t2 Q5 k
" g: }0 R) q8 L# c H! kผม : ไม่มีใครมาเยี่ยมนทเลยหรอ(ถามเศร้าๆ)
9 `) C/ |8 P, m5 B( [' G' z, U' Oพี่โน้ต : อาหมอสั่งห้าม (ลูบมือผมเบาๆ) + X6 s+ X+ e+ h. W" i" _4 M4 U& @: R
ผม : บอกอาหมอเถอะ นทพร้อมแล้ว นทคิดถึงทุกคน(พูดนิ่งๆ พี่โน้ตก็ลังเลไปเลย)
* L: ~6 Z' j f5 l( }+ I) U) B0 ~
6 v/ `+ U% D0 d( B! U# T% ]
9 K& k: F: S8 r! j' ?: g% a2 _- rผมก็เลยอ้อนพี่โน้ตไป จนเค้ายอมไปขออาหมอให้ พอไปขออาหมอก็มาดูผมอีกครั้ง โดยฟังเสียงหัวใจตอนคุยเรื่องเฮียบอม อาหมอทำหน้าเครียดเลยครับ แต่ผมก็ไม่ยอม จนอาหมอแพ้แต่มีข้อแม้หลากหลายห้ามพูดถึงเรื่องนั้น ห้ามคิดถึง แปลกๆแหะผมจะทำได้หรอ ผมก็บอกว่าโอเคไปครับ และก่อนคนอื่นเค้าเข้ามาอาหมอก็คงจะไปนัดแนะเองแหละว่าควรจะพูดกับผมยังไง แล้วไม่นานแม่ก็มาพร้อมป๊า โดยป๊าก็รับรู้อยู่แล้ว ว่าจะให้ทุกคนมาเยี่ยม ป๊าซื้อของโปรดของผมมาฝากเต็มไปหมดเลย ขนาดกินเค้กมาอย่างเยอะแล้วนะเนี่ย ผมยังอดใจไม่ไหวเลยละ.......
6 d8 t; E7 A$ f5 e5 A$ y4 r$ C0 m" J- L1 O2 M* v7 N4 g
9 o' ^. s( g, e, Iป๊า : อร่อยมั้ย(ถามด้วยรอยยิ้ม ผมก็พยักหน้า)
2 D) ]0 a4 u( |' X% Mผม : ป๊าไม่กินหรอ(ถามแล้วยิ้ม)
0 G" [, U* _$ s" r' V2 Lป๊า : ป๊าไม่แย่งนทกินหรอกน่า(ตักมาป้อนผมอีก)
* o2 Z$ H: a4 h% S( \/ _# d0 A* m7 O. C
) u! W" k$ d6 O; ~2 r% e; ~ F; K* F& v8 ^; B' Q; G9 N- B! q
ก็กินกันไป จนถึงมื้อเย็นก็กินอีก ผมกินเยอะมากๆเลยละ คือมันแบบเหมือนไม่ได้กินมาหลายวันปะ55 กินเยอะมากอะ ใครเอาอะไรมาให้กินหมด หลังอาหารเย็น พี่อ๊อฟและพี่อิฐพ่อแม่ก็มา คนอื่นๆน่าจะพรุ่งนี้เพราะไม่ว่างกันอีกอย่างก็เย็นมากแล้วด้วย พี่อ๊อฟก็หน้าเศร้าตาช้ำเลยละครับ พ่อและแม่พี่อิฐก็มาคุยเล่นมาหยอกเล่นผม ครับ ไม่นานเค้าก็ไปคุยกับป๊าแม่กัน เหลือผมกับพี่อ๊อฟ......
7 j' h9 e% x9 F a
+ S0 C; ~+ z+ y
+ V3 N9 {' H/ i5 z, }$ Lพี่อ๊อฟ : เป็นไงบ้างนท(ถามเสียงสั่นๆ แล้วลูบแก้มผม)
, m4 Z! Y6 \* c4 L5 lผม : ดีขึ้นแล้วพี่อ๊อฟละ(ถามกลับและยกมือจับมือพี่อ๊อฟที่จับหน้าผม)
3 D1 c& _. T* M6 i5 C# P# _พี่อ๊อฟ : นท (กอดผมอย่างแผ่วเบาๆ ตัวมันสั่นๆนิดหน่อย มันร้องไห้...)
! j( _+ D) k. ]* X# G, yผม : หยุดร้องเดี๋ยวนี้เลยนะพี่อ๊อฟ(ผมดันตัวออกมา แล้วมองหน้ามันนิ่งๆ มันก็หลบตาผม)
; V( i7 V% |" w+ S8 o( R2 g6 v, nพี่อ๊อฟ : มึง....เจ็บมากเลยใช่มั้ย....มึงจะไม่เป็นไรนะนท(จับมือผมแน่น)
4 m1 A7 @3 o) c# Q2 \ผม : ฟังไว้เลยนะ ผมจะไม่เป็นอะไร และจะไม่มีวันเป็นด้วย อย่ามาพูดให้เสียขวัญหน่อยเลยน่า(พูดติดตลกไป มันยิ้มนิดหน่อย)& I/ K1 H6 `* m8 U$ C. {. Y
พี่อ๊อฟ : อืม(ผมเช็ดน้ำตาให้มันเบาๆ)/ s$ y: P6 c; T+ k5 H' X) G9 M- o
% U5 j2 ?5 `/ M7 o, z* H
! F: ~+ L# r$ Y" t% |
ไม่จำเป็นต้องมีคนมาร้องไห้เพราะผมอีกแล้วครับ ผมก็จะจบเรื่องนี้ไป โดยการที่ทำเป็นลืมมันไปสะ ผมทำให้ทุกคนเป็นห่วงและเสียใจมากเกินไปมันทำให้ผมรู้สึกผิดไม่น้อยเลยละ ผู้ใหญ่คุยกันได้สักพักพี่อ๊อฟก็เดินไปขอนอนเฝ้าผม ตอนแรกป๊าไปยอมกลัวผมเป่าหูให้ทำนู่นนี่นั่น แต่พี่อ๊อฟยืนยันยังไงก็จะเฝ้า ทุกคนเลยยอมไง อยู่กันไปจนค่อนข้างดึกผู้ใหญ่ก็พากันกลับ โดยย้ำเตือนผมและพี่อ๊อฟว่าห้ามไปไหนหรือทำอะไรแพลงๆ ผมกับพี่อ๊อฟก็พยักหน้าเข้าใจ......
- W8 p! E( M& T2 [* Y; x/ x9 E7 E" w: s- N$ n
, V! k! I; |6 o0 U2 O, {พี่อ๊อฟ : อย่าดื้อนะมึง ทำตัวดีๆ เดี๋ยวเค้าก็ปล่อยมึงกลับแล้ว(พูดอย่างใจดี)
0 r3 o* x# L9 B9 I# qผม : จุ้บหน่อย(อ้าแขนแล้วยื่นปากเหมือนเป็ด มันก็หัวเราะ) เร็วๆ(ดิ้นอย่างเอาแต่ใจมันก็ส่ายหัวแล้วก็เดินเข้ามา)…
% [9 x* w7 n. x5 S
! o0 r2 j6 i7 S8 ?! l) H3 u6 p6 N# g
จูบ มันจูบผมเลยละ นุ่มนวลดีจริงๆ แต่รู้สึกแปลกๆที่ลิ้นจัง นึกขึ้นได้ว่าโดนกัดลิ้นนี่นา ผมก็ไม่คิดมาก ทำต่อไป เพราะ คิดถึงพี่อ๊อฟเหลือเกิน สักพักมันก็ผละออกไป.....5 C% W2 i9 |- Z3 ]
$ ?9 O+ Y- h8 b
- g3 r& H- e1 x1 [4 D0 i3 ^
พี่อ๊อฟ : เจ็บรึเปล่า(จับผมอ้าปากแล้วดูลิ้น มันเอานิ้วมาแตะๆตรงแผลที่ลิ้น)
$ g4 _ G- C% I6 g0 @) gผม : อ้าย!(พูดออกมาอย่างไม่ถนัด เพราะมันจับลิ้นผม สักพักมันก็ปล่อย)$ Q: ~( k) Z* E0 p: a
พี่อ๊อฟ : อะ (ยื่นไอแพดให้ผม ผมยิ้มบานเลยละ) เล่นไปก่อน เดี๋ยวกูอาบน้ำแปป(ยิ้ม)
8 G+ z( ?' p% J$ z' l) a3 X
4 z0 q' w- c5 D) `9 D
; k9 i+ m! L, F5 Uผมก็พยักหน้ารัว เปิดนู่นเปิดนี่เล่นจนแบบเพลินอะ ไม่นานอาหมอก็เข้ามาตรวจอีกที ทำแผลอะไรก่อนนอน อาหมอพูดคุยด้วยนิดหน่อย พี่อ๊อฟก็ออกมาพอดี มันเอาของอะไรไปเก็บแล้วก็มายืนฟังผมคุยกับอาหมอนั่นแหละ ไม่นานอาหมอก็ออกไป ผมก็หันไปยิ้มให้พี่อ๊อฟ......3 o M* d7 |8 e9 I2 a& q
1 |" _0 k- V$ w o( Sพี่อ๊อฟ : ยังเจ็บอยู่มั้ย(ลูบแถวคอผมที่ช้ำเป็นรอยบีบ กับเป็นรอยโดนกัด)
. ?; Y! Y& Y+ g, Z# |3 wผม : นิดหน่อย ทนได้(ยิ้ม)- J3 v, B0 \7 W$ k
พี่อ๊อฟ : แล้วนี่ละ(เลิกเสื้อผมขึ้น โอ้โห ไม่อยากเห็นสภาพ เหมือนคนเป็นโรคอะไรสักอย่าง ม่วงเขียว เป็นจุดใหญ่ๆเลยละครับ เป็นรอยกัดอะ ยิ่งหัวนมอันน่าหวงแหนของผมไม่ต้องพูดถึงเลยละ)
& E0 l/ n* {# ~ผม : ก็นิดหน่อยแหละ(ยิ้ม)( D. }: X8 w- q1 Q
พี่อ๊อฟ : ง่วงยัง(เสียงสั่นๆ น้ำตาคลอ). ~; Y5 p# H4 Y$ M" `9 H
ผม : ขึ้นมานี่สิ(ขยับตัวให้มีที่ว่างพอจะให้มันขึ้นมานอน มันก็ลังเล) มาเลยเร็วๆ(ยิ้ม)
$ N; B, M! ~7 A9 a* m: v3 n" Y' y Z
! H8 }/ e7 i+ S
5 I' o- \5 X* q* Q& kมันก็ค่อยๆขึ้นมานอนข้างๆผม ผมก็ตะแคงตัวนิดหน่อย เพื่อกอดมัน อบอุ่นจริงๆด้วย......9 l- k$ n6 g0 U
& l( Z0 u3 ]9 ^3 ]1 E. ?$ ]$ W
) k9 |8 g' c0 W% ?; r! Aผม : อืม(เอาหน้าซุกคอมัน) กลิ่นพี่อ๊อฟ ผมชอบที่สุด(พูดแล้วยิ้ม)" G8 e3 Z' d" } U. K/ N! S
พี่อ๊อฟ : ไม่เจ็บใช่มั้ย(ผมก็ส่ายหน้า มันก็ลูบหัวผมเบาๆ) ทำไมวะ ทำไมเค้าถึงทำกับมึงแบบนั้น(ลูบหัวผมเบาๆ): K$ T; P# L. }; n' I$ z
ผม : ไม่มีใครเล่าอะไรหรอ(ถามอย่างสงสัย) R3 O' U" f; M( k+ {. o+ ]
พี่อ๊อฟ : เฮียบูมบอกแค่ว่ามึงโดนเฮียบอมข่มขืน แต่เฮียบูมไม่รู้รายละเอียดอะไร กลับห้องมาคราบเลือดเต็มเตียง ไม่พอเฮียบอมดูกังวล เหมือน.....นท...กูขอโทษ!(ผละออกมาแล้วมองหน้าผม ผมก็ยิ้มให้นิดหน่อย ใจมันสั่นนะครับ). ^$ v; G/ t7 h3 s# M& M
ผม : ไม่เป็นไร เล่าต่อสิ รอฟังอยู่(ยิ้ม)
/ `' Z1 B; L3 O9 }, L$ bพี่อ๊อฟ : ยังดีกว่า เฮ้อ! กูไม่น่าพูดเลยวะ(พูดอย่างกังวล)
; X& X, w( Q6 H0 ]: yผม : เล่าเถอะ จริงๆ สักวันนึงมันก็ต้องมาถึง ผมรู้อยู่แล้ว ผมทนได้(กระชับกอดมันแน่นขึ้น)
" W. k. z8 u0 x) I3 ]) Xพี่อ๊อฟ : แน่ใจนะ(ผมก็พยักหน้า) เฮียบอมน่าจะติดยาวะ(ผมชะงักไปเลยครับ) ตอนนี้ได้ข่าวว่าโดนพ่อแม่เค้ากักตัวและโดนหนักเลย (ลูบหัวผมเบาๆ) โอเครึเปล่า(เอามือมาทาบที่อกซ้าย) นท มึงโอเคนะ(ถามอย่างกังวล)
6 T& M" Q5 ^% Jผม : โอเค ไหวอยู่แล้ว แค่นี้เอง(ยิ้ม เหงื่อออกนิดหน่อย แต่ยังทนไหวจริงๆครับ) อยากรู้มั้ยเกิดอะไรขึ้น(ถามนิ่งๆ พี่อ๊อฟมองผมอย่างลังเล)
; O3 S% d2 H( a" E: mพี่อ๊อฟ : พอก่อน พักก่อนนะนท(ลูบหัวผมเบาๆ) พรุ่งนี้ก็ได้นะ(ผมก็พยักหน้า)3 i" w2 R. U' y3 J
6 ~" n$ O3 H. a2 U$ T5 H1 y2 c/ e a
แล้วเราก็คุยเรื่องสัพเพเหระไปทั่วจนหลับกันไปครับ ตื่นมาอีกทีก็ตอนอาหมอมาตรวจ แล้วบอกให้พี่อ๊อฟลงจากเตียงนั่นแหละ ผมกอดพี่อ๊อฟแน่นเลยอะสิ มันขยับนิดหน่อยผมก็รู้สึกตัวแล้วอะ.......
0 d( Q/ _5 q* ?. `5 w5 B! V0 @# T
1 G5 q" z% V& b6 S! I4 P
; J9 V$ [/ o5 l( s5 q) O4 z' o+ Kอาหมอ : ไปอาบน้ำก่อนนะ แล้วเราหายดีแล้วใช่มั้ย(หันไปบอกและถามพี่อ๊อฟ)( @6 F3 W, X) ~9 M
พี่อ๊อฟ : ครับ เกือบ100%แล้วครับ (ยิ้ม แล้วมันก็เอาของเดินเข้าห้องน้ำไป) z! Z0 S, p& c! R
อาหมอ : เป็นไงบ้าง (ลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน)9 a, {5 Y8 X1 _; C L% G: w
ผม : หายแล้ว พร้อมกลับบ้านแล้ว(ยิ้มบาน พยาบาลที่ตามมาด้วยถึงกับขำเลยละครับ)! c# x* C' ^# j, H, b
อาหมอ : อยากกลับขนาดนั้นเลยหรอ(ถามกวนๆแล้วนั่งบนเตียงข้างตัวผมที่นั่งอยู่เลย)3 r" z( A) C% M
ผม : มากเลยอาหมอ ปล่อยนทกลับได้แล้ว (กอดอาหมอแล้วก็เอาหน้าถูแขนทำเสียงอ้อนๆ): [8 W/ a3 N% N ?! R
อาหมอ : อืมๆ (ทำหน้าคิด) งั้นต้องตรวจก่อนนะ(ผมก็พยักหน้ารัวเลยครับ)
, |3 C) r7 H+ x: [/ `
9 N7 T# K9 k+ X; \% ?0 w' u _. C. n; h8 l0 n2 r: \
เค้าก็ตรวจไป ตามร่างกายบาทแผลที่เกิดขึ้นทุกส่วน และก็ทางด้านจิตใจโดยถามผมแล้วก็เอาเครืองฟังเสียงจะหวะหัวใจมาทาบ ผมก็บอกไปนิ่งๆไม่อะไร พยายามทำให้ปกติที่สุด และตรวจอะไรอีกมากมาย....$ V5 v/ C, l& Q& G
& l# F+ j/ o) [. G& r6 h6 [9 X& e. @( q' a4 L2 Q
ตอนนี้ตามผมที่บวมช้ำเริ่มกลับมาดีแล้ว แผลที่มุมปกดีแล้ว แต่ตั้งแต่คอลงไปยังไม่ดีขึ้นมากนักก็ต้องทาและกินยาจนกว่าจะหาย ส่วนแผลที่ช่องหลัง แน่นอนยังไม่หายดี เพราะมันถึงขึ้นฉีกขาด จะทำกิจส่วนตัวต้องใช้ยาชาแบบทาช่วยเลยอ่าครับ น่าอายชะมัด ตรวจอะไรเสร็จอาหมอก็คุยเล่นด้วยอีกนิดก็ออกไป นี่เช้าอยู่เลย 6 โมงเช้าแน่ะ......2 v+ m; U) c) k F/ n: Y
0 j) V& o- f: y& Y
3 ^" @1 }6 y; \0 Uพี่อ๊อฟ : อาหมอตรวจไปยิ้มไปแบบนี้แสดงว่ามึงดีขึ้นแล้วอะดิ(ยิ้ม ผมก็พยักหน้า) เช็ดตัวมั้ย (ยิ้ม)
" o; O* ]* L W# T8 T! O) C3 Gผม : เอาสิ ผมไม่อยากให้พยาบาลทำ เค้าน่ากลัวเกินไป(พูดอย่างกลัวๆพี่อ๊อฟก็โทรไปถามอาหมอ)7 [! Q. ]& ~( u
' \' a3 M6 M1 ?9 Z+ y: x4 I/ H7 W) R/ J0 F! R6 y0 m3 S) T% @7 p
สรุปอาหมอโอเค เค้าก็ให้คนเอาของอะไรมาให้ พี่อ๊อฟก็จัดการปิดม่านแล้วก็แก้ผ้าผมออกเพื่อเช็ดตัว......7 a2 u& D ~1 l, O
, m5 Y4 J- U |- E
8 Q% y. \+ v; j+ Rพี่อ๊อฟ : โห(มองอย่างอึ้งๆ เพราะต้นขาอะไรไปหมดเลย มีแต่รอยกัด)( O) S' r; O, c! n# f
ผม : เช็ดเถอะน่า(พูดอย่างอายๆ มันก็ลูบอย่างเบาๆ)
+ r% L3 I0 q" k5 ?8 ?9 p
o6 z J2 [2 g' m$ h }- k* J4 L, ?
พี่อ๊อฟก็เช็ดให้ผมไปทั่ว แล้วก็เช็ดๆไป จับผมตะแขงแล้วก็เช็ดหลังให้อย่างแผ่วเบา.....5 |$ n0 i* e* `9 }+ V7 u: h
2 e+ w- C* P8 A! u) `" \' @
+ j8 A! p" t" A6 b4 vพี่อ๊อฟ : โห ช้ำไปหมดเลยวะ(พูดเสียงกังวล)
8 L, T+ x) H* xผม : ทำไมอ่ะ พี่อ๊อฟรับไม่ได้หรอ(ถามนิ่งๆ)
$ c0 a/ q* H4 M' d5 n2 Eพี่อ๊อฟ : ไม่ใช่ กูเจ็บแทนมึงต่างหาก และไม่มีวันที่กูจะรับไม่ได้นะจำไว้ด้วย(พูดอย่างจริงจัง ผมเผยยิ้มออกมาเลยละ)1 z+ v9 j# I! J7 Z/ ^0 X% j2 z6 A _
ผม : เช็ดตรงนี้ด้วยเช็ดให้ทั่วเลยเร็ว(ยิ้ม มันก็ยิ้ม)6 { C9 \- o1 E9 W0 `
1 Q/ c0 G0 \3 G+ B/ A# W# ?4 U7 w) E3 S4 M9 u4 {
เช็ดให้ผมอย่างไม่บ่น แต่...
" }2 r/ N/ F( j' ]( H: M, G1 l7 l/ [4 a9 A
3 E8 j2 i, i$ s7 b$ W" L6 N$ @5 Z
ผม : เช็ดนานไปแล้วพี่อ๊อฟ(มันเช็ดไอจ้อนผมอ่า ถูจนมันจะตื่นแล้วนา)/ h5 D8 ]) c& j! U) z- L
พี่อ๊อฟ : มันสกปรกไง(ยิ้มกวนๆ)# _7 T: M) W1 z* c7 g
ผม : อย่านะ ผมเจ็บอยู่(ยิ้ม). G6 O' n6 Z1 {' j
พี่อ๊อฟ : รู้แล้วๆ(แล้วก็เช็ดไป)( _! N# n9 o( w3 n
/ W9 \# ~4 l7 i" ?( i3 k7 N8 i
, R n9 _0 P* G ?เช็ดนานมาก มันสำรวจร่างกายผมอยู่ เช็ดจนมีคนเข้ามาเพิ่มแล้วอะครับ แม่ป๊าแล้วก็พี่โน้ตนั่นเอง ป๊าก็เข้ามาดูครับ ผมโป๊อยู่นะเนี่ย พี่โน้ตจัดข้าวอยู่กับแม่ไง......2 t) ?' Q$ U5 L7 w* e- C
8 G% d |; E# D3 ]
' m6 d, A8 L- U* h
ป๊า : เป็นไงบ้าง(ยิ้ม)
: y6 m4 n0 P* t3 K' x' f9 m$ w3 ]ผม : หายแล้วป๊า นทจะกลับบ้าน(ยิ้ม); V1 A# ?7 O ~
ป๊า : รอยขนาดนี้เนี่ยนะจะกลับ(ถามนิ่งๆ)7 N+ m* c" P9 _- a8 K
ผม : แค่รอยเองป๊าอ่า(จับมือป๊า)
" u, |6 R% y/ c4 F# wป๊า : ใส่เสื้อผ้าก่อนเลยเดี๋ยวค่อยคุยกัน(ยิ้ม)
' k* `+ { B) k2 b/ w4 x
+ F/ @" ~8 H6 X! E. l; v+ i, ^) W* H
' O _9 S5 M+ D* f7 w6 z5 a7 Gแล้วป๊าก็อาสาใส่เสื้อผ้าให้ผมเองพี่อ๊อฟก็คอยช่วย ป๊าดูจะมีความสุขนะเนี่ยที่ทำเหมือนผมเป็นเด็กทารกอะ555 แต่ก็ดีแล้วครับ แต่งตัวไรเสร็จก็เปิดม่านออก แล้วก็เอาข้าวมาให้ผม พี่อ๊อฟก็ไปกินกับพี่อิฐที่โต้ะของแขกไง ผมก็กินกับป๊าบนเตียงเนี่ยแหละ ป๊ากินกับผมทุกเช้าอยู่แล้ว.....9 j" F x) G2 A2 t5 R$ v
( ]: m$ `5 v+ @& r8 e% d' y
( w% M" w( Y; Nป๊า : อ้าปากให้ป๊าดูที(ผมก็อ้า) เจ็บอยู่มั้ย(ผมก็ส่ายหัว) ดีแล้วละ กินต่อเถอะ(ยิ้ม)% i& h! H7 N8 y/ n7 s5 [
ผม : ป๊า นทอยากกลับบ้านแล้ว อยากไปเรียน(พูดอ้อนๆแล้วตักข้าวเข้าปาก)7 x* N& c+ \- o
ป๊า : อาหมอว่าไงละ(ถามนิ่งๆ)
2 K& H: d0 f! Q6 hผม : ไม่รู้ถามก็ไม่บอกเอาแต่ยิ้มอ่า(พูดอย่างงอแง)
* K9 X6 p( |9 H0 j/ tป๊า : กินข้าวไปก่อนเลย (ตักนั่นตักนี้ให้ผม)
+ n9 Y/ \. U4 e
* m4 b" M2 m& t9 f6 a e
: Q+ b' Z0 u% h& @/ P* V9 F2 Kผมก็กินไป กินเสร็จแม่ก็เก็บไปล้างให้ สักพักพยาบาลก็มาเอายาให้กินแล้วก็ทายาที่แผลให้ พี่อ๊อฟก็เข้ามายืนดู เพราะเค้าปิดม่านไว้ไง ทำไรเสร็จก็นอนเล่นดูทีวีอะไรไป จนเบื่อ ผมไม่ชอบทำอะไรแบบนี้ ถ้าผมว่างขนาดนี้ผมควรไปเที่ยวหรือไม่ก็ไปทำอะไรก็ได้นี่นา…….3 g) M& C/ ^8 W0 X+ b; Q
4 ?! V, _* `- \1 n6 c" V, G9 T: T5 h
พี่อ๊อฟ : เบื่อแล้วหรอวะ(ผมก็พยักหน้า): H% y; l Q. g0 H
ผม : หงุดหงิด(รู้สึกหงุดหงิดจริงๆครับ มันเบื่อเกินไป)
8 @; @) K! C1 G+ f$ aพี่อ๊อฟ : ใจเย็นๆนท ป๊ากำลังไปคุยกับอาหมอ(จับมือผม)$ u3 Z5 K7 Q4 F9 q) ~. f
ผม : เฮ้อ!(สุดๆเลยละ)
" b. v6 G: I8 v( w4 e! _- M) a
; c- G" e1 j) L- y
: J! [! T# f' y& Z: Mก็รอไป จนอาหมอเข้ามาเช็คผมอีกที โดยมีป๊ายืนฟังคำอธิบายต่างๆ เหมือนพวกเค้ารู้ว่าถ้าผมอยู่ต่อ ผมไม่โอเคแน่นอน ความเบื่อจะทำให้ผมเสียสติจริงๆแน่นอน....../ [- n. U. l) {3 q% y8 F# H9 h2 K
9 J8 M" _+ G. Q, G5 |: r
; [1 ]/ d5 W5 q' W+ Qอาหมอ : แกแน่ใจนะว่าอยากให้นทกลับ(พูดอย่างเป็นห่วง ป๊าดูลังเลนิดหน่อย)
3 s' [/ Z o1 k; n4 M7 }/ ]ผม : ป๊า นทปกติแล้ว เหลือแค่แผลเอง ทายากินยาเดี๋ยวก็หาย(พูดอย่างดีใจ)
, `# E; ~/ Z" rป๊า : อืม กลับก็ได้ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงใช่มั้ยละ(ถามอย่างกังวล)
' S2 W: u' B6 M9 `5 E0 n8 rอาหมอ : ก็เรื่องเดียวนั่นแหละ(พูดอย่างกังวล ผมเดาออกว่าเรื่องอะไร)
, P* Q3 {, ]8 r/ W6 M3 Qป๊า : คงไม่มีอะไรแล้วละ มียาไม่ใช่หรอ(ถามอย่างกังวล)" q7 p5 j+ L+ c( O( n8 [+ U3 R8 E
H: U* l8 j0 L* P) Z1 B1 Z8 b k( v7 E7 s' L' ]* w
แล้วเค้าก็ไปคุยกัน ป๊าเห็นว่าพอผมจะได้กลับบ้านแล้วดีขึ้นก็เลยอยากให้กลับ ไม่อยากให้อยู่ที่โรงบาลมาก เพราะมันหดหู่ เค้าบอกแบบนี้อะนะ ซึ่งนั่นเรื่องจริง อีกอย่างอาหมอก็จะไปดูผมที่บ้านทุกวันด้วย ไม่มีอะไรแน่นอน แต่........
$ R; L; ?5 y' B! @: r% C
1 U0 \6 G) y" I/ I- r5 Z5 {3 B4 a W$ _8 Q8 D8 ?7 q7 v7 N5 S9 r
ผม : ทำไมอะ! (ถามอย่างไม่พอใจ)5 b9 J9 P* L0 M$ c6 W& M
อาหมอ : ให้พี่เค้าไปดูอาการเรื่อยๆไงนท(พูดอย่างใจดี)* q) S% }6 H' c+ p" i
ผม : ก็นทบอกว่าไม่เป็นไรไงอาหมออ่า(พูดอย่างงอแง)& N9 T! \2 d6 B- X
พี่อ๊อฟ : นท เชื่ออาหมอนะ(พูดนิ่งๆ)" T1 Z8 E- u" `! d* x
ผม : ไม่เอา พี่หมอเป็นหมอจิตแพทย์ เค้าจะไปเช็คว่าผมเป็นบ้าอะพี่อ๊อฟ(จับมือพี่อ๊อฟแน่นเลยครับ)( O% e/ X3 ^- R7 `% j
ป๊า : ไม่ใช่นะนท อย่าเข้าใจผิด ไม่มีใครมองว่านทเป็นบ้านะ(ลูบหัวผมเบาๆ)" p& Z) k4 Z; ~
+ u8 f* E+ H# v& L4 ]8 q* L0 ~2 O1 g
+ n% s# c' c& A1 \/ T% A( d% O2 D' {แล้วก็เกลี้ยกล่อมผม จะให้พี่เค้าไปดูทำไม ผมก็เลยเออออไป ขี้เกียจพูดมากเดี๋ยวไม่ได้ออกจากที่นี่พอดี ขืนโดยจับมัดอีกไม่เอาอะ อาหมอก็เลยตกลงว่าให้ออกได้ แต่ต้องหลังเที่ยง เพราะยากินตอนเที่ยงจะสอนพี่โน้ต แม่ และพี่อ๊อฟทายาให้ผม จริงๆก็ไม่ถึงขนาดนั้น ก็แล้วแต่เถอะครับ น่าเบื่อจริงๆ เป็นเรื่องเป็นราวตลอด ยิ่งอาหมอกับป๊าชอบทำให้เรื่องมันใหญ่อะ โถ่........1 ~( y! K! x1 T4 q6 s+ a: n2 H! X
3 N: i2 Z" f' w0 a
9 [0 a7 E3 j* J Yแกรก! ผมมองไปทางประตู เพื่อนๆผมและพวกไอสิงโต ไอแบงค์ไอบาสเดี๋ยวนะ มากันทำไมเยอะแยะ ตอนนี้ในห้องผมเหลือป๊าแม่พี่โน้ตพี่อ๊อฟ อาหมอออกไปแล้ว.........
, l. u5 T# z" x: |8 t
8 W& R b: k3 o8 ~7 g# d* E( V2 \' n$ O; N) @
ปอ : ไงมึง(ยิ้ม)
( M) ]+ _) F! o. M6 W3 [; j# [ผม : ไอพวกเพื่อนใจดำ ทำไมไม่มาเยี่ยมกูเลย(พูดอย่างงอนๆ)
& C) k- f; f N* o7 F! z% kป๊า : นท เราคุยกันแล้วนะ(พูดนิ่งๆ แล้วนั่งมองเอกสารที่อยู่บนโต้ะ)
T5 H7 A. \% x, ` o+ t9 J* H jนัท : ก็เค้าไม่ให้มาเยี่ยม พวกกูอยากจะมาทุกวันเลยละ(พูดอย่างเครียดๆ)
! ]/ [8 _* H0 x! F7 O& M+ q O* L o0 t8 f/ |: k" i0 i0 _5 `) V
8 L C/ S0 H2 N* U$ n1 E: ]) qแล้วพวกมันก็มารุมดูผมกันครับ รู้สึกว่าข่าวที่ผมมานอนโรงบาลที่โรงเรียนน่าจะรู้แล้วแต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร เพราะเมื่อวันพุธตอนผมยังไม่ฟื้น ตัวแทนห้องผมอย่างอีแนนก็มาเยี่ยมกับครูที่ปรึกษาแล้ว ผมก็เพิ่งรู้เนี่ยแหละ เพื่อนๆก็มาเยี่ยมตั้งแต่วันที่ผมเข้าโรงบาลแล้ว แต่ผมไม่ตื่น ตื่นมาอีกทีก็โวยวายจนเค้าสั่งห้ามเยี่ยมเลย จ๋าก็มาเยี่ยมผมนะ พี่อ๊อฟบอก แต่มาวันที่ผมเข้าห้องฉุกเฉินอีกรอบไปแล้วไง แลดูวุ่นวายไปหมด......
1 g4 L- l0 o7 H. H/ M' f& F
7 T' @$ Q' u5 B9 E' h5 D1 r! x: n
แบงค์ : ไงมึง(ยิ้ม แล้วยื่นช่อดอกไม้ให้ผม ผมก็รับมาแล้วยื่นให้พี่อ๊อฟเอาไปวาง)/ B8 C. t1 k$ H9 j
ผม : ยังไม่ตายเว้ย(ยิ้ม), s/ p6 {$ L* z# b* S3 B
เจมส์ : นท (มองผมอย่างสงสาร)
7 R, f- b0 ]/ ?# O$ j, c, J/ K& I4 eผม : อ่าว มาด้วยหรอ(พูดอย่างดีใจ)
) p( Q( w9 [) y) |: Hวิว : มันมาด้วยทุกครั้งนั่นแหละ(ยิ้ม)
( g. q. a- T2 vบาส : ตกลงมึงโดนรถชนแน่หรอวะ สภาพมึงมัน(มองผมแปลกๆ ผมก็งงๆเลยสิ รถชน?)
2 P8 f8 y: r O3 w8 q- z! Hปอ : เรื่องมึงไม่มีใครรู้นอกจากพวกกูและสิงโตเท่านั้น ป๊ามึงให้ไปบอกว่ามึงโดนรถชน ( กระซิบบอกผมเบาๆ ผมก็พยักหน้า), T2 v" m$ Q1 C+ d4 _9 s6 ^- F
; o( H2 n1 L) I2 {: _
, W3 N/ v# w& p% }
ปกป้องผมจากสังคม ด้วยการโกหก แต่ก็ดีครับ ขืนไปบอกว่าผมโดนข่มขืน ข่าวฉาวและคาวแน่นอน คงจะนินทากันทั้งโรงเรียนนั่นแหละ ไอแบงค์มันถามหาผมจากพวกปอไง ปอเลยบอก จริงๆมีคนมาเยี่ยมผมเยอะมาก แต่มาตอนผมยังไม่ตื่น แถมผมยังโดนสั่งไม่ให้ใครเยี่ยมอีก เลยไม่มีใครมาได้ไง พ่อแม่สิงโตก็มานะ ใครต่อใครมากมาย ยกเว้นคนทำผิด เค้าหายไปเลย ไม่มีแม้กระทั่งคำขอโทษ ไม่รู้สิ ถ้าผมเจอหน้ามันจะรับได้มั้ย แต่...ผมอยากได้ยินมันขอโทษผมจริงๆนะ....." c& g4 {: ^) l/ K8 l
' y; j9 z( H: `, z1 v3 p% y
; Q4 M# U2 l! yป๊า : ทุกคน วันนี้ไปกินข้าวที่บ้านป๊านะ ต้อนรับนทกลับบ้าน(พูดอย่างใจดี)
; s$ S: V6 k1 [& ^0 i4 t9 B6 {7 D! {* D
) I8 O7 L( L. q: v
3 {9 b2 ]/ I( C* Gทุกคนเฮเลยครับ และป๊าก็ไล่พวกมันไปรอที่บ้าน โดยให้พี่โน้ตกลับไปก่อนนั่งซ้อนพวกไอสิงโตไปนั่นแหละ เพราะเดี๋ยวรถใหญ่จะพาผมกลับ เห็นว่าไปทุกคนเลยนะ ไอเจมส์ก็ด้วย ไอแบงค์ไอบาสอีก เยอะแยะไปหมด ผมก็ไม่อะไรครับ ตามใจละกันเห็นป๊าไปคุยเรื่องอะไรกับพี่โน้ตไม่รู้ คงจะเรื่องจัดสั่งอาหารเลยนั่นแหละ จนถึงเวลากินยาตอนเที่ยงผมกินอะไรรองท้องไปนิดเดียวเพื่อรองรับยาที่กิน และรอทายา อาหมอก็มาสอน แม่ พี่อ๊อฟ ป๊าก็ดูและถามอย่างสนใจ เหมือนผมไม่มีความอายอย่างนั้นอะ นอนโป๊ให้หลายๆสายตามองอย่างจาบจ้วง ให้ตายสิครับ55.....
5 n1 A: J+ ~! x5 n" H6 d+ B. a
) ]3 Y& u0 O/ \( d) E; bอาหมอ : ก็ประมาณนี้แหละ แล้วก็ให้ดนัยไปดูอาการทุกวันนะ เวลาไหนเดี๋ยวคุยกันอีกทีเย็นนี้เนอะ ส่วนนท ก็บลาๆๆๆๆๆๆๆ(เยอะแยะครับฟังไม่ทัน)
* D9 I, q2 o% v" o& \5 _/ @0 e1 K" ~7 c
/ _4 w0 Y4 y/ _- ~. ?/ k6 r7 A$ Q( I6 s
จนอาหมอสวดเสร็จพี่อ๊อฟก็พาผมไปเปลี่ยนชุดเก็บของ ผมเดินเองไหวแล้ว อาจจะล้าๆบ้างเพราะความเจ็บจากด้านหลังเลยต้องมีคนมาประคอง แต่ป๊าไม่ยอมครับ ให้ใช้วิวแชร์ เริ่ดสุดๆไปเลย ผมก็ตามใจเค้าละกัน อยากกลับจะแย่อยู่แล้วนี่นา ทำอะไรเสร็จเคลียล์อะไรเรียบร้อยก็พากันกลับบ้าน โอโห มันสดชื่นจริงๆครับ มันเหมือนได้ออกมาจากคุกเลยละ........
( o0 d; `. T4 f5 v, g- J/ r( V# ^6 `5 c+ O, J
ผม : หา..ทำไมคนเต็มบ้านแบบนี้ละป๊า(ตอนนี้ถึงบ้านแล้วและ มีพี่ตอยพี่ตัง เฮียบูมพ่อแม่เฮียบูม เอ่อเยอะแยะจริงๆ)- ` t6 Q c5 J" I3 Z! C% L
ป๊า : เอาน่า เราอยากสนุกไม่ใช่หรอ (ยิ้ม)
( l/ X: s9 e) |) R6 ?! I; |ผม : ไม่จำเป็นเลยป๊า(ยิ้ม แล้วก็ลงรถเข้าบ้านไป พี่โน้ตก็มาช่วยขนของเข้าบ้าน จริงๆด้วยของสั่งมาแล้ว เป็นพวก อาหารหลากหลาย พิซซ่าเอยไก่ทอด อาหารจีนอาหารไทยรวมกันเยอะแยะไปหมดไปหมด)! D/ ]# z8 c5 ^* v
9 L1 d3 q2 Y& v# f# `
5 W5 ?- V9 @6 E$ Tแล้วหลังจากนั้นปาร์ตี้ก็เริ่ม เพลงดังลั่นบ้านเลย กินกันไปคุยกันไปแหลกลาน บ้านเละไปหมดเลยละครับ พี่ตอยพี่ตังก็มาคุยกับผมอย่างเป็นห่วงโดยเฉพาะเฮียบูมที่ดูจะรู้สึกผิดเอามากๆ อาเจ๊กก็มาขอโทษผมยกใหญ่เลยครับ ผมก็ไม่ถือสาอะไร ป๊าก็เข้าใจดีไม่เอาเรื่องอะไร แต่เหมือนจะไม่พอใจพวกเค้ามากเลยละ แต่ด้วยความที่เป็นญาติ ป๊าจึงพยายามเข้าใจ ปาร์ตี้ดำเนินต่อไป สิงโตก็เข้ามานั่งข้างๆผมเหมือนกับพี่อ๊อฟคุยกันสนุกสนานเลยละ........
! W; i: ^! @# n3 u! W) x# d4 H
* w5 n# Y& J/ {9 m5 n
9 a3 M/ ^- b) W6 F5 [1 J, ]จนเวลาผ่านไปจนเสร็จ ทุกคนก็ช่วยกันเก็บของ แล้วเพื่อนๆก็แยกย้ายกลับบ้าน เพราะมันเริ่มเย็นแล้ว ไอแบงค์ไอบาสเอย อะไรเอย พี่ตังพี่ตอยก็กลับ กลับกันเกือบหมด เหลือไอสิงโตกับเฮียและอาเจ๊กที่อยู่คุยกับป๊าอยู่ ผมก็ควรขึ้นไปพักผ่อนแล้วละ เพราะง่วงเหลือเกิน.....
: q+ U, Q M9 o- |& f, c- X. Z, Z/ H; ~
L! }: T2 G' `( Lพี่อ๊อฟ : ยังไม่กลับหรอวะ(หันไปถามสิงโต): q$ f! v9 f: I2 x- C
สิงโต : ขออยู่ดูมันบ้างได้มั้ยวะ(ถามเชิงขอร้องพี่อ๊อฟมองนิ่งๆก่อนจะพยักหน้า)
+ { J5 y& X* j
: w `# q9 @" {/ c
# X8 y6 V M& D/ Yมันสองคนก็ไปส่งผมเข้าห้องนอนผมชะงักไปนิด เฮียบูมเอาของผมมาคืนแล้ว พวกเสื้อผ้ากระเป๋าหนังสืออะไรงี้อะครับ เค้าคงกลัวผมไม่มีเอาไปเรียน พี่อ๊อฟก็เก็บให้แล้วผมก็ขึ้นเตียงนอน เพราะกินยาไปเลยง่วงขนาดนี้ไงละ สิงโตกับพี่อ๊อฟก็ดูผมอย่างเป็นห่วง เราพูดคุยกันได้ไม่นานผมก็หลับไป........, B- B! [) q% ~" `. u1 v, S( P& w- S" Q
1 j/ _ V* j( b& D* P: ?0 H$ ]% E
( G5 e5 I& n5 Y2 C% Nตื่นมาอีกทีก็ประมาน6โมงเช้า พี่อ๊อฟมันทำไรกุกกักไม่รู้ นอนนานขนาดนี้เลยหรอเนี่ย.....
" M8 {4 X. C U5 w5 m9 c. u! X4 }
; u0 o: I( }' T7 h C7 g x, F
+ ^& ^8 m! U! B5 ~* {. Pพี่อ๊อฟ : กูทำให้ตื่นหรอ(พูดอย่างเป็นห่วงแล้วเดินมานั่งข้างๆผม มันกำลังแต่งตัวไปเรียน)
$ S& \' C' w' S5 W2 P! h0 g3 M) ]ผม : ผมจะไปเรียนด้วย(ลุกขึ้นนั่งแล้วบิดตัวนิดหน่อย)( \: N( w8 T% V0 s" }# P' `
พี่อ๊อฟ : ไม่ได้นะ รออีกวันสองวันก่อน(พูดอย่างเป็นห่วง)
4 C( R/ n5 `0 A1 L8 o- M- d; Hผม : ไม่เอาผมจะไปอ่า!(งอแงแล้วไง)
! L! f5 R d7 I% Y. b
+ [7 t/ f" ]9 C: T, \0 @, F9 K0 j7 t" U4 B0 t
หลังงจากนั้นผมก็โวยวายอยากไปเรียนจะแย่แล้วครับ ถึงผมจะไม่ใช่เด็กเรียนอะไร แต่ขาดเรียนอาทิตย์นึงไม่ธรรมดาหรอกนะครับ จริงมั้ย จนป๊ากับพี่โน้ตได้เข้ามาดู ผมก็งอแง จนป๊ายอมอะครับ โดยป๊าจะไปรับส่งผมกับพี่อ๊อฟที่โรงเรียนเอง ผมก็โอเค พี่อ๊อฟก็เตรียมชุดเตรียมหนังสือให้ผม พอเสร็จก็พาผมเข้าห้องน้ำ เช็ดตัวให้ผม เพราะแผลบางที่ยังโดนน้ำไม่ได้มากนักทำไรเสร็จก็แต่งตัวเรียบร้อย ลงไปกินข้าวกินยา แล้วก็พากันไปโรงเรียนแต่ก่อนไปแม่กับพี่โน้ตก็ยื้อผมไว้ว่าจะไปจริงๆหรอ ไม่ไปไม่ได้หรอกครับ มันนานเกินไป แล้วผมก็ไม่ได้เป็นอะไรมากแล้วด้วย อาจจะมีใจสั่นอยู่บ้างแต่มียาฉุกเฉินตลอดเวลาอยู่แล้ว......# Y5 J: i& X4 S. K9 n( L( E* k6 v
% J( D9 }" z( y5 W5 S/ E. _2 {. r0 a( C& a% K
ป๊าไปส่งผมถึงด้านในโรงเรียนเลยนะครับ และไปพบที่ปรึกษาเพื่อขอให้ดูแลผมเป็นพิเศษหน่อย กลัวผมชักอีก ผมก็เข้าใจครับ เพราะป๊ากำชับให้ผมรับโทรศัพท์ป๊าตลอดเวลา ผมก็เออออไป เยอะแยะไปหมดกว่าจะป๊าจะยอมกลับ ตอนแรกจะอยู่เฝ้าผมเรียน เอากับเค้าสิครับ เฮ้อ! พอกลับไป ผมก็ไปหาเพื่อนๆ โดยมีพี่อ๊อฟคอยพยุง พอไปถึงเพื่อนๆดูตกใจมากที่ผมมาโรงเรียนได้ และพี่อ๊อฟก็ฝากทุกคนดูผม เอาสิ ทำเหมือนผมเป็นเด็กพิเศษหรือพิการเลย มีบังคับให้กินยาบลาๆๆ เยอะแยะไปหมดกว่าพี่อ๊อฟมันจะยอมไป ไปได้ผมโล่งเลยครับ.......
3 M; D# j/ D H$ {8 ]+ p
9 ?' y+ M" u/ A( O5 A) b4 J7 T( V( }) q
1 F! n- E3 l1 I+ v$ P: qผม : เฮ้อ!(ถอนหายใจอย่างโล่งอก). \1 O; U9 G. d0 {
ปอ : มึงไม่ควรมานะนท(ชี้มาที่คอผม)
$ d5 u' g+ S" i* Aผม : อ้อ(ผมหยิบผ้าพันเคล็ดออกมาให้ปอพันให้ที่รอบคอ ดูลำบากไปหน่อยก็เถอะนะ แต่ก็ต้องปกปิดอะครับ..): w: E6 u; J* @
& V8 ]$ ~: D, K' a. g5 G8 c
8 s3 T; R0 S0 J( \1 J2 X, _“ไงเพื่อนๆ” เจมส์เดินมาแล้วครับ เค้าก็ดูตกใจที่เห็นผม คือผมไม่ควรมาทั้งๆที่ยังไม่ดี100% แต่ผมมั่นใจว่าเกิน50%แล้ว แต่ก็ช่างเถอะครับ ผมไม่ยอมพักจนเสียเรียนหรอก....4 u5 W# A6 E+ T+ T$ L- u
8 r" b* j' b- ~' J" L5 D. n! k7 _4 n" _
6 I' q3 W+ P1 r" p
แล้วก็ถึงเวลาไปเข้าแถว เพื่อนๆก็พาผมไป โดยมีนัทพยุง มันดูแข็งแรงสุดอะนะ พยุงไปเข้าแถว เพื่อนๆคนอื่นก็มองกัน สงสัยอีแนนคงจะเอาไปป่าวประกาศอีกแล้วละ....
7 |. w7 }6 n: m: F
0 B+ |0 H" a3 S% j
4 H/ K. p: l" L3 h$ y& `+ j7 Kแป้ง : นท หายดีแล้วหรอวะ(มองผมอย่างเป็นห่วง)) Q, e# K* V7 |; X6 z8 C. l
ผม : อื้ม ไม่งั้นคงไม่มาอะ(ยิ้ม)
- B/ P8 c3 U% t* b" a0 U* [แป้ง : เค้าเม้ากัน...ว่าที่มึงเป็นแบบนี้เพราะอีแนน...ที่มันเอาข้อมูลไปบอกคนชื่อจ๋าอะ(ผมชะงักไปนิด); w. c! o' a1 D# ^; P8 k8 U, k. [
ผม : เอิ่ม(เรื่องแลดูไปกันใหญ่แปลกๆ)
2 r1 {- n. C9 X3 e- e& A: L% o. Q' x! A4 {* w; G2 g& Z! V
/ t& D. Z+ P0 x. C2 A! f: `แล้วก็เริ่มรัวคำถาม ผมจะตอบไงดีละ ใจนึงก็สะใจนะ เพราะผมมองไปทางอีแนนคือหงอยมาก หดหู่มาก สงสัยเป็นเพราะเวรกรรมจริงๆ แต่ใจนึงก็ไม่ใช่ความผิดมันนิ ผมไม่ได้ตอบอะไร ก็ยิ้มแห้งๆแล้วก็ยืนเข้าแถวไปครับ พอขึ้นห้องก็คาบโฮมรูมแต่เช้า ครูก็มาดูผมอย่างเป็นห่วงและบอกเพื่อนๆให้ช่วยดูอะไรไป ก็ไม่มีอะไรมากครับ คาบว่าก็นั่งเล่นนั่งโม้ไป.....
' h- B; z$ K3 w' J9 P3 I4 f0 [$ a) o0 E& Y: ]; K( |* A
$ Z5 z1 f! u; Q2 `. h“นท” ไอแบงค์ไงละ มันเดินเข้ามาในห้องผม2 e: I" l2 Q6 I+ V
; d' M9 a! k: u) v
, Z) J$ R4 S1 B/ Z8 t# _ผม : ว่า(มองมันนิ่งๆ)+ C4 v/ O+ f9 X3 |9 j) C, E: j
แบงค์ : หายดีแล้วหรอวะ (ถามอย่างเป็นห่วง)" i9 V; H/ b5 o4 J2 t* f
ผม : หายดีแล้วดิว้า(ยิ้มแห้งๆ)
9 _8 t: g; {! x* O# A* x, o0 ^" K" `5 g* a
* x/ `5 L" L1 E, A% Q0 i K% e' |
แล้วมันก็มานั่งคุยกับผมโดยไม่อายว่าจะเป็นขี้ปากใครเลย ผมเลยรักษาระยะห่างไว้ กลัวมันจะเสียหายไม่ใช่อะไรหรอก นั่งคุยได้สักพักมันก็ไปเรียน ผมก็ด้วย ก็เรียนไปจนพักเที่ยงนั่นแหละ......3 L' ]5 a3 ^. C) |# G+ O
; |$ I3 i% A' J. c; E. N3 b
0 V( V' L+ F% D* s
ผม : เอาละ เย็นนี้กูเลี้ยงติมพวกมึง เพื่อนรักของกู(พูดอย่างดีใจ)% }: K6 D& ~ K7 M. }4 r
* g/ C, @3 z4 j: h
7 {6 [" k( o& S4 i$ bก็จะอะไรสะอีกละครับ งานอะไรที่อาจารย์สั่งตอนผมไม่มา มันทำให้ผมแล้ว รอผมเอาส่งในคาบเองทุกวิชาเลย พวกมันช่วยผมได้มากเลยละ ซึ้งใจจริงๆครับ.....
- q2 E! w+ |. z* T- c# @) z* j3 T6 N8 D" _# P
! o) K! l) d* `- e& }ปอ : ไม่เป็นไรเลย มีไรก็ช่วยกันดิวะ อย่าเครียดเลยนะ(ยิ้ม ผมก็ยิ้ม กินข้าวอร่อยเลย)
) w, a2 w) O4 x, O5 Y, W
3 L8 `5 W) R' ~ s8 w- T2 W0 f
6 G5 I/ z7 r H/ C6 x# f3 yแต่พี่อ๊อฟดูจะยุ่งนิดหน่อย เพราะจะส่งรูปวาดไปประกวดอีกเลยไม่ว่างมานั่งกินข้าวกับผม ผมก็นั่งกับเพื่อนๆเจมส์ก็มาด้วย และคนที่ช่วยเรื่องงานผมหนึ่งในนั้นก็มีเจมส์ด้วยนะ เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ ป๊าโทรมาทุกชั่วโมงจริงๆ แม่ก็ไลน์มาถามตลอด ผมก็ตอบและรับสายตลอดนั่นแหละ จนกินข้าวเสร็จซื้อขนมแล้วก็ขึ้นห้องกันไปนั่งเล่น เจมส์ก็มานั่งด้วยตามปกติ เราพูดคุยอย่างสนุกสนาน ผมว่าดีกว่านอนอยู่บนเตียงตั้งเยอะ น่าเบื่อจะตาย......./ Z; ^3 J* A/ Y1 }$ H7 _' X7 F
2 J. B2 H2 O, h2 K- s$ K% H
2 Q9 a/ N' [1 c+ u. S9 O“กินยารึยัง” ผมหันไปทางประตู พี่อ๊อฟ ผมยิ้มบานเลยครับ$ [1 B1 Q* ^4 o/ q' U
/ O- J1 f# U; u( t! x3 b
+ `2 n2 K4 b6 a. M" d. Z
ผม : กินแล้ว(ยิ้ม)
0 G* u6 d% b* G4 {พี่อ๊อฟ : อืม แผลเป็นไงบ้าง(ถามอย่างเป็นห่วง แล้วมาดึงขอเสื้อผมดู)
Z, L q8 t* ~, C( p* Pผม : ไม่โดนเหงื่อหรอก วันนี้ไม่ร้อน(พูดอย่างอารมณ์ดี)4 k, e" h% N* r, ~6 c& r* w% m. A
; |& A. }$ J. y2 a$ ]8 f' T
$ z2 w5 g) E8 M) Z) d+ Iมันมาคุยสักแปปก็กลับไป เพื่อนๆก็แซวกัน ผมละเขินจริงๆเลยอะ.......% Y6 ?& T: s7 o' B% T" M
! ?( z: x) |2 |4 p2 q
& X0 w) b8 C$ J5 C8 w3 w! Jปอ : อีแนนมันเหมือนตกนรกทั้งเป็นไปเลย เพื่อนๆบอกว่ามันสำนึกผิดเรื่องมึงเป็นอย่างมาก แต่ก็กูว่า มันแค่จิตตกที่มีแต่คนเกลียดมัน(ผมก็มองไปทางมันนิ่งๆ โอ้โห ไม่มีเสียงเลยครับ เงียบมาก)
! |+ N1 ^! }' l; _8 R: E1 Z8 m8 x3 b1 `) jผม : กูว่าเหมือนมึงนั่นแหละ (ยิ้ม)
4 G0 P2 o& z* J! Z8 P
" u. J1 ^, f" J/ ~3 w3 @' l+ k! Z# `$ J" j- |& t' F
ก็เม้าแตกกันไปจนเข้าเรียนคาบบ่าย ก็เรียนกันไป เรียนเสร็จเราก็ไปหาไรกินหน้าโรงเรียน โดยผมเป็นคนเลี้ยงผมโทรบอกป๊าแล้ว ป๊าเค้าก็โอเคเพราะมีเพื่อนอยู่ดูแล พี่อ๊อฟกำลังเร่งเคลียล์งาน เราก็เข้าร้านนมแถวโรงเรียน เพื่อนๆสั่งแหลกไม่เกรงใจผมเลยสักนิดให้ตายสิครับ.......% J/ Q: W* v6 E7 v
: J; h' J! g! a
4 ]9 p K( B8 t% [& W4 e
เจมส์ : เดี๋ยวเราต้องกลับแล้ว(ยิ้ม พูดขึ้นเมื่อนั่งกินไปสักพักใหญ่ๆ)
1 b4 r5 |! {5 H3 n3 r i0 Lผม : อื้ม รีบกินเลยเร็ว(ยิ้ม)
# d, l( B/ g# I% I, a* z: X$ ?! s! i9 p
6 b8 Y9 c2 c- v5 [8 M+ P' C3 g1 @ทุกคนก็เข้าใจดีครับ ไม่ว่าเจมส์จะติดเรียน ไม่มีเวลายังไง แต่แค่นี้ก็ดีมากพอแล้วจริงๆครับ เป็นเพื่อนที่น่ารักดีครับ555 ไม่นานเจมส์ก็ลุกไป ผมกับเพื่อนๆก็นั่งกินกันต่อจนพี่อ๊อฟมานั่นแหละครับ ผมก็เลยเล่าเรื่องที่เพื่อนๆช่วยผมเรื่องงานให้พี่อ๊อฟฟัง พี่อ๊อฟก็ดูจะเข้าใจและดีใจแทนผมเลยละ ก็กินกันไป ไม่นานป๊าก็โทรตามแล้วผมก็เลยบอกให้ป๊ามารับเลย....
. o9 H1 }( R4 O% l
9 ~; v' b; @. g9 j$ g6 O
^" ^# Q) B6 Y% l2 v; X5 Y( Wพี่อ๊อฟ : เดี๋ยวกูออกให้เองนะ(พูดขึ้นเมื่อกำลังจะจ่ายเอง และทำสายตาบังคับผม) กระเป๋าตังมึงมีตังไม่ถึงแน่นอน และเค้าคงไม่รับบัตร โอเค้(ผมก็ยิ้มแห้งๆแล้วก็พยักหน้าช้าๆ); e3 R$ s# }/ r3 |5 t: J3 x' N' _
0 v; R) ~6 P2 _# v' l' E5 H: y) k
; \( Z* Z+ f# a7 F5 W: C4 Vมันก็จ่ายตังไป แล้วก็พากันออกนอกร้านเพื่อนก็พากันขึ้นรถกลับผมก็รอป๊ากับพี่อ๊อฟหน้าโรงเรียนเนี่ยแหละ......% v& H+ D, {2 m. o8 q6 [# H8 l
; X- y2 \' H/ p6 ^. I
$ g* a5 J- @4 G% A$ }2 {$ Aพี่อ๊อฟ : ไม่แสบไม่คันแผลใช่ป่าว(ถามผมอย่างเป็นห่วง)* n5 }: p& ]& n& t
ผม : ไม่เลย ก็เจ็บบ้างปวดบ้างตามอาการก็แค่นั้น(ยิ้ม)
% f4 y7 g+ I: P, |6 ?/ s1 V: qพี่อ๊อฟ : เดี๋ยวต้องลองถามอาหมอเรื่องอาบน้ำ(พูดแล้วทำหน้าคิด), o. G8 U' D! Y: i& X m- D
ผม : อยากอาบแล้วเหมือนกัน มันดูไม่โอเคเลย(พูดแล้วก็เริ่มเหนียวตัว)( r9 W. T1 f+ N. k1 _& Y
/ j8 r$ C/ a9 D6 g6 C% Y
$ _1 ^5 c/ I i6 rแล้วพี่อ๊อฟก็โทรไปหาอาหมอ ผมก็งงว่าไปเอาเบอร์มาจากไหน ปล่อยมันไปเถอะครับ ไม่นานป๊าก็มา ผมกับพี่อ๊อฟก็ขึ้นรถ สรุปอาบได้ แต่ต้องใช้สบู่ที่ฆ่าเชื้อด้วย เพราะแผลได้มาจากรอยกัด อาจติดเชื้อได้ ขึ้นรถได้พี่อ๊อฟเลยบอกป๊าให้แวะซื้อให้ผม จะได้อาบน้ำได้ ป๊าก็โอเค ถามผมใหญ่เลยครับ ว่าเป็นไงบ้าง อะไรยังไง ถามจนผมยิ้มอะครับ ความที่เป็นห่วงผมเกินเหตุของป๊าทำผมรู้สึกดีมากๆเลยละ พี่โน้ตก็เหมือนกัน บ่นที่ผมมาเรียนวันนี้ ผมก็แถไปครับ แวะซื้อของอะไรเสร็จก็กลับบ้าน.......
! ~, S2 q( l: }. G4 z
' y6 Z; C( C' {3 i& |
. N# b7 E5 b' W$ Vผม : เอ๊ะ!(มองรถที่จอดหน้าบ้านงงๆ)
* v, T& g3 b5 [7 n: o; `ป๊า : พี่หมอไง(ยิ้ม ผมชะงักไปเลยครับ มาจริงๆหรอวะ)6 Z' I. S5 R0 E/ p
- `$ W0 q1 k; S$ W0 `7 @
6 H2 d- [8 j( v- V6 P7 \แล้วก็พากันเข้าบ้าน นั่งยิ้มทำหน้าหล่อเลยครับ พี่อ๊อฟก็พาผมไปเปลี่ยนชุดก่อน และก็พาผมลงมา มันต้องพยุงตลอด ซึ่งจริงๆไม่ต้องแล้ว ก็เดินได้เองแล้ว อาจจะเจ็บบ้างแต่ก็ไหว พอลงมาก็นั่งจ้องหน้ากัน คนอื่นๆก็ไปทำอะไรกันไป พี่อ๊อฟก็ไปช่วยแม่ทำกับข้าว วันนี้พ่อแม่พี่อิฐมากินข้าวบ้านผมไง อาหมอและพี่หมอก็ด้วย เลยทำเยอะ ช่วงนี้พี่อ๊อฟมาอยู่กับผมตลอด และอาจจะตลอดไป ฟังจากที่เค้าแซวพี่อ๊อฟกันมันดังมาจากในครัวเลยละ แต่ทำไมต้องทิ้งผมเอาไว้กับพี่หมอตามลำพังนะ.......& h' i4 l9 ]7 c: \$ a
7 r# K1 z( C" {8 x
- l+ _2 b) Y9 a1 b n
พี่หมอ : ไม่ถามหรือ พูดอะไรหน่อยหรอ(ยิ้ม)' p! [& u3 z9 I) u2 J
ผม : ไม่อะ(ยิ้ม)
3 a6 X+ k1 g% l9 U! D
7 f1 N% p. H( ^4 m6 M! y! h; F3 K$ _8 Z7 f1 M N7 y, i
แล้วผมก็เปิดทีวีดู พี่หมอขำออกมานิดหน่อย ผมก็มองเค้านิ่งๆ......
# m: @0 K- ?$ B+ q5 F+ U% u i9 v- g' }/ ?) B
9 j: v! d1 n# @' n/ ^0 [พี่หมอ : ไปเดินเล่นกัน(ยิ้ม). w7 W0 e( l- C- [
ผม : ขอแฟนผมยัง(ยักคิ้วกวน)
$ a% v0 l) q$ M4 t) C6 B! h$ H. qพี่อ๊อฟ : อนุญาตครับ เอามันไปเลย(เดินออกมาจากครัวแล้วพูด พร้อมกับยิ้มให้ผมกวนๆ)
8 z4 S' s. A" d2 I7 J! A$ b+ k; z# l) V: |8 m4 b1 U
\$ f/ c# r- L$ e1 ^; o
ผมก็เลยต้องจำยอมไปกับพี่เค้า เค้าก็พยุงผม อีกแล้ว เพราะพี่อ๊อฟขอให้ช่วยพยุงเอากับมันสิครับ ปล่อยให้ผมมาได้ไงเนี่ย แล้วดูมองผมแปลกๆด้วยนะ......
3 }) Z/ T) Q( X7 P7 @! K' t: |1 C- ]. d& B5 ~
: g! P0 S P* k0 C
ผม : มีไรว่ามาเลยครับพี่(ยิ้ม)
- d; H9 Q5 z5 y A% Q0 Fพี่หมอ : เป็นไงบ้าง (ถามด้วยรอยยิ้ม)) O/ {- U8 R0 c+ j! A. O, ]
4 i2 a- @6 {, c# m9 D6 z+ Z
! R# G) i+ D! P! [แล้วเราก็เดินไปที่สวนกลางหมู่บ้าน ไปนั่งชิงช้าเด็กอะครับ......
1 ?- G8 I1 n+ O
% b' b1 O4 N8 v
5 Q+ G# P3 \4 S0 I' g% Sผม : ดีกว่าอยู่โรงบาลอะครับ(ยิ้ม)
" O4 x. @( h" a) e4 p H c; cพี่หมอ : ยังคิดถึงเรื่องนั้นอยู่มั้ย(ถามผมนิ่งๆ)$ T. v( k" A3 T6 y
ผม : คิดถึงตลอดนั่นแหละ เรื่องมันเพิ่งเกิด ลืมได้เร็วคงไม่ใช่คนแล้วแน่ๆ(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
3 n* F! o% F6 u! l. a: e* I. _- `พี่หมอ : จริงด้วยสินะ แล้วอาการใจสั่นละ (ผมก็มองนิ่งๆ) H, Y# D9 q' W3 N( E
ผม : สั่นตลอด โดยเฉพาะตอนที่คิดถึงเรื่องนั้น(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)( r7 s1 Z: I" C* }
พี่หมอ : งั้นพี่ขอดูหน่อยนะ (ผมก็มองอย่างสงสัย) ดูนี่(ยื่นโทรศัพท์มาให้ผมดู เป็นรูปเฮียบอม ผมชะงักไปนิด)# K9 Y- p* N1 n* H! p, M
+ a+ w( h$ ^+ [3 W+ G6 }; `0 [/ t
พี่หมอเอามือมาจับที่ข้อมือผม หัวใจผมเต้นค่อนข้างแรง แน่นอนว่าทนไหว ผมมองรูปนั้นสักพักแล้วก็เบนสายตาหนีไม่ได้ต่อต้านสัมผัสอะไร เค้าก็ยังไม่เอามือออก กดลงแน่นกว่าเดิม ผมก็ไม่อะไร ให้เค้าทำไปนั่นแหละ....- h0 F/ k7 r) \, R8 [0 V- r
' Z$ {$ u. P6 k/ f- d3 m/ k/ `( [
8 I$ ^' S% k. V- T* k
พี่หมอ : อืม ดีขึ้นเยอะ(ผมก็มองพี่หมอนิ่งๆ) อย่าเก็บมันไว้สิ เบี่ยงความคิดเก่งนะเรา(ยิ้ม) ปล่อยมันให้ไหล เหมือนเราคิดเรื่องๆนึง ปล่อยให้มันผ่านไป ไม่ใช่กักมันไว้กลางทาง แล้วกลับมาคิดซ้ำๆ(ผมก็มองนิ่งๆ แล้วคิดตามที่พี่หมอพูด)* c2 _9 |4 E5 G9 ]) t
- f- S% g8 x6 C. v0 c9 Z
- z' t. U4 S& E ^ผม : ถ้ามันง่ายเหมือนที่พูดออกมาคงจะดีนะครับ(ยิ้มอ่อนๆ)' o) l9 E) H& ]% f
พี่หมอ : นั่นสินะ.....รู้ใช่มั้ยว่าพี่กำลังรักษา(ผมก็พยักหน้า) ไม่ต่อต้านเหมือนหมอคนก่อนแล้วหรอ(ถามนิ่งๆ)
. n, ]" O: w. S' Y1 U. t6 P! z; dผม : ถ้าผมต่อต้าน แล้วกลับไปโดนมัด ผมก็ไม่เอาอะ(หันหน้าหนี)+ e8 A8 O! q9 {$ t1 R4 Z
พี่หมอ : หรอ อืมๆ(พยักหน้ารับรู้) จริงๆเป็นจิตแพทย์เค้าไม่ได้รักษาแต่คนบ้านะ มีหลายอย่างเลยละ ทำไมถึงเข้าใจเป็นอย่างเดียวละ(ถามผมออกมานิ่งๆ)
" o; K) |) m# @" G' y! L$ M5 t& ^8 ~4 z1 L1 \: \* ~
7 P* W1 Y. K1 |' {) Iผม : ผมก็ไม่รู้สิครับ ผมไม่ได้ป่วย หรือต้องพึ่งหมอด้านนี้เลย ผมน่ะ เจออะไรที่มันแย่มากกว่านี้อีกนะ และที่ผมทำไปในช่วงเวลาที่อยู่ในโรงบาล ผมรู้ตัวทุกอย่างว่าทำอะไรไม่ได้ขาดสติ แต่ผมแค่ขอเวลาไง เจอแบบนั้นก็คงสะเทือนใจกันบ้างแหละ ตอนมีเรื่องกับพี่อ๊อฟคราวแล้ว ผมก็ไม่ต่างจากตอนนี้หรอก เวลาจะช่วยผม (พูดนิ่งๆ)& t1 |3 F5 O5 P. ~5 ?3 w
. S% ]/ S/ M/ o* j7 B2 V8 u7 p8 R" E( ^8 Q9 n$ E% t j1 ?6 e; q# Z- z! @
พี่หมอ : นั่นก็จริง (ยิ้ม) แต่เรื่องต่างๆที่ผ่านมา จริงอยู่นะ ที่นทผ่านมันไปได้ แต่ให้พี่เดา พี่ว่าทุกอย่างที่ผ่านมานทเก็บมันไว้คนเดียวทั้งหมด(ผมชะงักไปหน่อย) เพราะเรื่องที่เกิดขึ้น ถ้าพี่โน้ตพี่ชายของเราไม่อ่านไดอารี่ที่เราเขียน เค้าก็จะไม่มีวันรู้เลยว่านท ไปเจอ ไปทำอะไรมาบ้าง นทอาจจะระบายบ้าง แต่ไม่ใช่คนในครอบครัวนท นทมองข้ามพวกเค้าไปละ...) C7 g/ y/ G5 A' D4 `
' x4 o! T$ W4 B2 ~$ |) M& ?
1 _3 h4 W) v. D! Z, W! e
ผม : ผมป่าวมองข้าม ผมเดาว่าพี่คงรู้ข้อมูลของผมไปมากแล้ว(พูดแทรกขึ้นมา เค้าก็พยักหน้า) ทุกอย่างผมมีเหตุผล บอกไปพี่ก็คงคิดว่ามันจะตลก พี่ก็เห็นว่าทุกคนในบ้านรักผมมาแค่ไหน(พูดเศร้าๆ) ไม่มีเหตุผลที่ผมจะต้องบอกบางเรื่องให้เค้าฟัง เพราะ...ผมรักพวกเค้าจริงๆ ผมไม่อยากให้เค้ามาเครียด กังวล หรืออะไร....เรื่องผมมากเกินไป(ก้มหน้า)
- w6 f0 \. s- m. X* Lพี่หมอ : นั่นก็เข้าใจ แล้วนทไม่คิดหรอ ถ้าเค้ามารู้ทีหลัง เค้าจะเป็นห่วงเราแค่ไหน(ผมเงยหน้ามองพี่เค้า) และคนๆเดียวแบกทุกอย่างไว้ไม่ได้หรอกนะนท นทยังเด็ก เรื่องที่เจอ เล่าให้ใครสักคนนึงในครอบครัวฟังบ้างก็ได้ไม่เสียหายแน่นนอ (จับมือผม)
* I* t" M2 m) i: z0 p4 A4 w9 }* _# u
! f, N3 C2 T$ n* L/ x. k
& l$ u, d4 t8 ~: vผม : ผมป่วยขั้นรุนแรงเลยใช่ป่าวเนี่ย(ยิ้มแห้งๆ)
$ q8 G. O9 S# ^7 ~# O4 M* i' Kพี่หมอ : ไม่หรอก นทแค่เครียด (ยิ้ม ผมก็พยักหน้า)
& L4 Q; C5 U2 cผม : แล้วผมต้องทำยังไง(ถามนิ่งๆ)0 Y2 o9 N& I! G1 V$ l
พี่หมอ : ไหน ลองเล่าเรื่องคืนนั้นให้พี่ฟังหน่อย คืนที่เกิดเรื่อง(พูดแล้วมองผมอย่างลังเล ผมก็มองเค้าแบบนิ่งๆ)
& W. v9 X: B7 L H6 c3 Vผม : อยากฟังหรอครับ(พี่เค้าก็มองผมแปลกๆ)
6 |% ~" h! L L8 oพี่หมอ : ไหวมั้ย(จับข้อมือผม กดลงไป)3 g2 B' K6 J j! R( `
ผม : ไหวสิ (ยิ้ม)( o) S/ K% e) g' v
พี่หมอ : ยังก่อนดีกว่า(ยิ้ม) วันนี้เหนื่อยมากแล้วนะ (ผมก็งงสิ ทำอะไรเหนื่อย นั่งคุยกันเหนื่อยแล้วให้ตายสิ)
, k; d# W( {9 u
9 V$ B2 Y! D/ Q) D& P; g0 x, d3 U6 J0 L
ผมพอรู้ หัวใจผมมันเต้นแรง พี่เค้ากลัวผมไม่ไหว เราก็เปลี่ยนเรื่องคุย เค้ากำลังจับจุด หาวิธีคุยกับผมและ สังเกตพฤติกรรมการคุย ความคิดอะไรต่างๆของผม จริงๆไม่รู้ ผมมารู้ทีหลัง แต่ก็พอจะเดาออกแหละครับ ไม่นานก็พากันเดินกลับ พี่เค้าก็ประคองตลอด ผมก็ไม่ว่าอะไร พอถึงบ้านก็ไปที่โต้ะกินข้าวกัน คนเยอะเลยครับ ข้าวเต็มโต้ะไปหมด ผมก็ไปนั่งประจำที่ข้างพี่อ๊อฟ ไปถึงก็ถามผมกันใหญ่ว่าคุยอะไรกัน พี่หมอก็บอก หลังจากนั้นก็เริ่มกินไปคุยกันไป........' z3 w" b5 c! g3 f2 o6 o( l s
4 K1 z- [& c/ P9 E# j& Tอาหมอ : เวลาอาบน้ำถูเบาๆละ(หันมาบอกผม ผมก็พยักหน้า)( ]* [) o6 h6 W
ป๊า : แล้วเรื่องเรียนตามทันมั้ยนท(ถามอย่างสงสัย)% s- \' i4 h$ U& o& X7 x, l
5 o; P0 `0 S$ J/ {% J5 d
A0 t* G( v+ E( f: `
ผมก็เลยพูดถึงเพื่อนๆที่แสนน่ารักของผมให้ป๊าฟัง ป๊าก็ดูจะดีใจที่ผมมีเพื่อนที่ดีจริงๆแล้ว ผมก็ตอบแทนพวกมันด้วยแหละ55 จนกินกันเสร็จผู้ใหญ่ก็คุยกันต่อ ผมก็ขึ้นบ้าน แต่พี่หมอขอขึ้นมาดูห้องผม ก็ได้ ไม่มีอะไรอยู่แล้ว เค้าดูเป็นคนละเอียดเกินไป ผมไม่ชอบเท่าไหร่ เพราะคนประเภทนี้ จะทำให้ผมเป็นคนผิดทุกเมื่อ เค้าก็คุยกับผมนิดหน่อยแล้วก็กลับลงไปข้างล้าง พี่อ๊อฟก็พาผมไปอาบน้ำ มันก็อาบพร้อมผมเลย.......
+ {- O5 u+ M0 f9 x/ F" b. V4 ~& O$ }; b* T0 M- T
, [8 c3 x* J! w0 Z4 m0 hพี่อ๊อฟ : แสบมั้ย(ถามอย่างกังวลผมก็ส่ายหน้า)& X1 f; W& u; q% E" b7 D
ผม : สุดท้ายพี่ก็ได้ดูแลผมอีกแล้ว(ยิ้ม)
! B/ \+ B3 C6 q+ t! zพี่อ๊อฟ : มันดีอยู่แล้ว กูรักและอยากดูแลมึงไง(ผมชะงักไปเลยครับ แล้วก็เกิดอาการร้อนผ่าวบริเวณใบหน้า)! \/ a. k, T1 S* m3 G
n( z. P6 v }9 W; a
) z( j( S8 B! `- l- p% W" i' Q/ hผมก็เลยเงียบไป เพราะความอาย จริงๆมันก็ขัดตัวอะไรให้ผมไป จนเสร็จพี่อ๊อฟมันก็อาบของมัน อาบเสร็จก็พากันออกมา เช็ดตัวกัน มันทายาให้ผมก่อนไง..........
/ M$ z, X$ R, g4 m; y+ W4 x' d
) B% `% m% x. ?- [ผม : อ้ะ!(ผมสะดุ้งนิดหน่อย มันกำลังทายาให้ตรงจุดสำคัญ)
" x) c: S0 t1 z3 V- m( {พี่อ๊อฟ : เจ็บหรอ(ถามอย่างเป็นห่วง)6 G+ K; T. y9 b
ผม : ป่าว มันเย็นๆ(ยิ้มเขิน); B/ i, r7 N w. e; i
' l" \" [8 _4 N) q+ G; t P" N$ y) `) m- c" P9 B
พี่อ๊อฟมันก็ยิ้มออกมานิดหน่อย ทายาเสร็จก็พากันแต่งตัวแล้วก็ขึ้นเตียงนอนพักกัน พี่อ๊อฟก็ด้วย เรานอนคุยกัน ผมก็ง่วงๆแล้วเพราะเพลียมาทั้งวัน.......
$ U, a- i$ W; s: k6 y, x2 w8 _( u" @' G4 z( \2 s3 v8 E/ J; m8 `2 {
9 K* h8 {8 d' B6 q
ผม : พี่อ๊อฟหายดีแล้วนี่นา(เลิกเสื้อมันเปิดดู เป็นรอยแดงๆแล้ว ใกล้หายแล้ว จริงๆก็เห็นตั้งแต่อาบน้ำแล้ว)# _2 I( @0 Z& F" d8 _
พี่อ๊อฟ : อืม (ยิ้ม)
3 S3 `" b- w7 H) E8 b, w' _% W! iผม : ไม่เจ็บแล้วใช่มั้ย(พี่อ๊อฟก็พยักหน้า)
9 P; z6 @4 ~, r1 V5 y) fพี่อ๊อฟ : ง่วงก็นอนได้แล้ว พรุ่งนี้ไปเรียนอีก(พูดอย่างใจดี)# |: O3 g4 W( }/ e
+ O0 ]5 R4 n! g! e% ^: N
8 u1 ~/ Z. `1 b# F3 e6 ]& l. \1 l) _ผมกับมันคุยกันอีกแปปก็หลับไป เพราะความง่วงจากความเพลียและฤทธิ์ยาที่กินเข้าไป.....+ w* \0 U3 K! n5 j" A1 F' P: R, K
% `! q; R& ~7 h+ R4 P
1 N) h9 a7 h) ~/ o" lวันเวลาผ่านไปอีกหนึ่งอาทิตย์ ชีวิตผมกลับสู่โหมดปกติ พี่หมอและอาหมอก็มาช่วยตรวจดูผมทุกวัน อาการทางจิตใจดีขึ้นเยอะกว่าที่คิด บาดแผลตามร่างกายก็เช่นกัน เพื่อนๆก็มาหาทุกวันโดยเฉพาะสิงโต ที่ดูจะเป็นห่วงผมมากมาย และจ๋า ที่เค้าก็มาเยี่ยมถึงบ้าน ซึ่งผมก็ยังแปลกใจว่าเค้ามาได้ยังไง เค้ามาดีครับ มาเยี่ยมอะไรแล้วก็กลับ ทุกอย่างปกติ จนวันนี้ เป็นวันจันทร์ ผมก็มาเรียนปกติ พี่อ๊อฟเลิกพยุงผมแล้ว เพราะความเจ็บเริ่มจางหาย แต่รอยต่างๆก็ยังมี......
{% h" e# Z4 w* w! E1 i: A# S6 l$ M' }. c
' S$ b+ V9 _/ ]. \" S& Y6 Tปอ : พวกมึงว่าไอเจมส์มันทำตัวแปลกๆป่าววะพักหลังๆอะ(ถามอย่างสงสัย ตอนนี้เรากินข้าวกันที่โรงอาหาร และไอเจมส์ก็กำลังไปซื้อข้าว), q/ V8 K6 M6 w% K/ d
ผม : แปลกไงวะ(ถามอย่างสงสัย)
+ S- a! W2 n. u8 Aนัท : กูก็ว่าแปลกๆนะ(พูดอย่างสงสัย)% v2 N) ?& l( A$ _; ?
มิน : กูว่าปกตินะ ทำไมวะ(งงกันละสิ)
2 u( g0 R4 z6 F1 @6 M: Kนัท : ก็มัน...ไม่รู้ดิ ดูอาการดี๊ด๊าแปลกๆของมันดิ ปกติทำตัวนิ่งๆ ไม่ยิ้มบานไปทั่วแบบนั้นหรอก(ชี้ไปทางด้านหลังผมก็หันไปมองเจมส์กำลังเดินมา)$ K3 l# o7 D. }
วิว : มันอาจจะสอบได้คะแนนดีรึเปล่า(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)/ e A1 [! u X3 N' Z8 r
นัท : หรอวะ(ทำหน้าสงสัย)# ]1 o7 ^, `7 M. w% z+ ~
ปอ : ถามมันดีมั้ยวะ(ผมก็พยักหน้า)
0 p& j6 X- x2 l8 A. \เจมส์ : คุยไรกัน เออโทษทีนะ ครูปล่อยช้าวะ(ยิ้มบาน แปลกจริงๆด้วยครับ)
) v. ]5 q" D l' E# D0 rปอ : เจมส์ มีอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าวะ มึงดูร่าเริงเกินเหตุไปนะ(ถามอย่างสงสัย)- z* {" L$ s$ ~ K' @/ n3 }3 x
เจมส์ : อ้อ!(ดูมันทำหน้ายิ้มเขินนะ) กู...เอ่อกู...กูมีความรักวะ(พูดเบาๆอย่างเขินอายหน้ามันแดงมากเลยนะนั่น)
8 M I( j/ }9 p; z u% K; p2 ?ผม : จริงหรอวะ!(พูดอย่างตื่นเต้น)8 \# `$ ]0 l( i' e' g' P# G, K
นัท : ใครวะ สาวที่ไหน!(ไม่ค่อยอยากรู้หรอก): A; P$ Z6 |; @ p# `! F/ T* ? u$ g
# `9 r; }2 p8 Z) G. s/ A
8 R: d0 ~9 }9 L" Jแล้วทุกคนก็รัวถามมันกันครับ มันก็อายม้วนเลยอะ555 จนสักพักมันก็บอกพวกเรา โดยการชี้ไปที่ผู้หญิงคนนึง......
& R1 ?0 X4 U. c, X9 \" q" j% B2 }8 ~
9 B2 y# r( [" d7 tเจมส์ : คนที่ใส่กิฟรูปผีเสื้อสีม่วงอะ(พอพวกเราหันไปมองเท่านั้นแหละครับ)- u l- `, n, m6 W
7 c! y& Q( |! t% s
0 j5 ]$ q, b! G4 [, U5 ]& m“ห๊ะ!” ตกใจกันหมดเลยไง ทำไมต้องเป็นคนนี้ละ!......
* h8 A$ q, T' O$ W c: {, B% ^8 o- t7 ]8 ^$ d
8 w% H4 w5 i- b" u* s
ผม : เดี๋ยวนะ มึงไปชอบเค้าได้ยังไง(ถามอย่างสนใจ)
3 m- {, Y: I3 X# l/ f9 `เจมส์ : ไม่รู้วะ กูชอบเค้า (เขินหนักเลยวะ)
. O1 n8 u% C$ e8 d% n' h& @
4 }5 L7 E5 ?) t7 b, u7 o
5 o8 O# f W' v; Mผมกับเพื่อนๆมองหน้ากันเลยครับ ผู้หญิงคนนั้นก็คืออิงฟ้ายังไงละ! ไปชอบได้ยังไงกันนะ.............
3 p, C2 h- s: b9 W$ G; o0 W: t$ ? B! \, o
_5 ?( S/ ]7 U& }. W
ผม : มันเป็นยังไง มึงเจอเค้าครั้งแรกก็ปิ้งเลย?(ถามขึ้นมาตอนนี้เราเลือกขนมกันอยู่)/ C8 p3 G: ^2 N/ g& D f# M" m
เจมส์ : กะ ก็ไม่เชิงหรอก เค้า....น่ารักดี และก็ใจดีด้วย...(พอพูดถึงอิงฟ้าทีไรมันก็จะเขินจนแบบว่าน่าหมั่นไส้อะ)
' f( j1 u J# V0 e( A% }ผม : เมื่อวันศุกร์มึงยังปกติอยู่เลย มึงไปรู้ได้ไงว่าเค้าใจดี ไปเจออะไรมา(ถามนิ่งๆ)
6 a: ]$ W0 ^1 G( e7 b4 E, Gเจมส์ : กะ ก็ เค้าช่วยกูไว้ เมื่อวันนั้นแหละ กูล้ม แล้วเค้าก็มาช่วยพยุง.....แล้วก็ปัดเสื้อผ้าให้กูด้วยนะ เสียงหวานมากเลยละ ยิ้มก็สวย ใจดีมาก (เริ่มเพ้อแล้วครับ ไออาการนี่มันเหมือนสาวพบรักสะไม่มี)
2 w; p1 z; K7 F# I+ P: @/ f+ F" `ผม : จริงๆใครเห็นมึงล้มก็ต้องช่วยนะ (พูดอย่างไม่ใส่ใจ ผมก็นึกว่าอะไรสะอีก)
. @4 \, j6 o6 z$ _. g6 Nเจมส์ : ก็ตอนนั้นไม่มีใครช่วยกูอ่ะ แว่นก็หล่น หาไม่เจอ มีแต่เค้าที่เค้ามาช่วยกูนะ(พูดรนๆ)
/ v& w7 ^; v5 f' k" Oผม : โอเคๆ แล้วจะเอาไงต่อละ มึงอยากรู้จักกับเค้าหรอ(มันพยักหน้ารัวเลยครับ) ก็ไปจีบสิ สู้ๆกูเป็นกำลังใจให้(ยิ้มแล้วตบไหล่มันเบาๆ)7 B; m2 P/ R& [% U
เจมส์ : ไม่กล้าวะ(ยิ้มแห้งๆ)3 S' Z; T' u! k9 A( T
ผม : นู่น ไอวิวไอมินไอนัท อะไปให้มันสอนเลย ศาสตร์ตราจารย์ด้านหลีสาวอะ(ชี้ไปที่ไอสามตัวนั้นที่ทะเลาะกันเรื่องขนมอยู่). p) D$ V# A" H. y& p( H6 L
: Y/ m4 `3 c# ^" P2 q. T7 J7 u- l: a1 c& l0 r! F4 D
เจมส์มันก็เดินไปครับ ผมไม่อยากยุ่งอะ อีกอย่างไม่อยากให้เพื่อนมองนางฟ้าของตัวเองเป็นนางร้ายด้วย ก็ให้มันเจอเองแล้วกัน เพื่อนที่ใสซื่อต้องเจอโลกบ้าง มันไม่เหมือนในซีรี่ย์หวานๆหรอก หวังว่าคงจะผ่านไปด้วยดีนะนั่น ตอนนี้มันกำลังไปพูดคุยกับพวก3คนนั้น ขณะกำลังเดินขึ้นตึก เพื่อนๆก็หันมามองผมอย่างลำบากใจ ผมก็พยักหน้าเป็นเชิงว่าแล้วแต่....: j7 Q/ X9 ?6 ~
4 N, ]8 e7 u( i, T) N7 F
o! u, j# S' O) N+ d5 K( d& @) Nปอ : มันจะดีหรอวะ ผู้หญิงอย่างอิงฟ้า มันก็ดูใสๆนะ แต่แม่งร้ายลึก น่ากลัว(พูดอย่างสยอง)
" Y# l, S+ S2 V& g% J g% Bผม : ไม่รู้วะ กูก็ไม่อยากพูดให้เจมส์รู้สึกไม่ดี ให้มันเจอเองดีกว่ามั้ย อิงฟ้ามันก็คงไม่แพลงฤทธิ์อะไรออกมาหรอกมั้ง(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)
7 L/ J8 Q: N# kปอ : เออกูก็ว่างั้น(ยิ้มแห้งๆ)
( d/ u( t. \3 J2 `* f2 c* K: h- x) q2 h
' p4 |5 }* y/ \6 dเราก็เดินขึ้นตึกเรียนไปกัน กินขนมพูดคุยกัน ไอเจมส์กลับห้องตัวเองไปก่อนแล้ว เพราะต้องไปช่วยพวกไอแบงค์ทำงานส่งคาบต่อไป.....
; z9 J0 m3 A% H; m/ w2 T& v0 M( M+ }/ x
$ W6 B2 v' K9 _& A5 P% Nนัท : อิงฟ้ามันดูภายนอกก็เหมือนไม่มีอะไรนะ แต่มันร้ายนะนท รู้สึกว่าตอนนี้ไอเจมส์มันจะจริงจังมากสะด้วย(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)8 e# p& O. V+ Y( g5 ]" A
ผม : ก็ไม่รู้วะ ถ้ามึงบอกมัน เดี๋ยวมันก็หาว่าเราไม่อยากให้มันมีแฟนทำไงวะ(พูดอย่างไม่แน่ใจ)
9 l/ }0 B0 y+ s8 N2 n& Wวิว : ไม่รู้วะ กูว่าแนะนำมันก็พอแล้ว นอกนั้นก็ให้มันเคลียล์เอง อีกอย่างกูว่าอิงฟ้าคงไม่ยอมรับด้วย ยัยนั้นหัวสูงจะตาย(พูดแล้วทำหน้าคิด)
4 g2 M, A9 r* F3 a5 d( @! J+ yมิน : อืม ก็คงต้องตามนั้น(ก้มหน้ากดโทรศัพท์)& }- w0 B, ]5 @; Q% E3 \
9 |6 i* }) ?* N2 Z
9 {" S8 I& `# c! O) rแล้วเราก็เปลี่ยนเรื่องคุยไปกันครับ จนเข้าเรียนก็เรียนไป พอเลิกก็เก็บของเตียมตัวกลับ.......2 z0 G- ^% N! o. Q6 N/ r0 C
- w& U- e: q) }/ S
, I( K. |/ k7 K: f/ G“นท” ผมหันไปมองตามเสียง อีแนนนั่นเอง ผมก็มองนิ่งๆ เพื่อนๆก็ด้วย......
* Q2 h, t. s! W, q6 a% C0 x; \
0 C8 u& `+ c/ N
& {) Y$ S% l3 [ Q) iแนน : กูขอโทษนะ (พูดอย่างสำนึกผิด)
0 l' y( Q- V1 `# `5 r4 \ผม : เรื่อง?(พูดนิ่งๆ)
3 g3 n1 x5 R) }! d1 d9 Y ~5 r3 i3 v5 F R) b% `' G
/ u Y$ U0 t) V4 {แนน : ที่กู.....เอาข้อมูลของมึงไปให้กับจ๋า(พูดเบาๆ แต่นั่นก็ทำให้เพื่อนๆในห้องในยินชัดเจน ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่มีใครคุยกับมันเท่าไหร่แม้แต่เพื่อนในกลุ่ม เพราะเค้ากลัวมันกันหมด)' I2 n( @0 g: U$ S$ Q) l. t
; E, Q8 }5 j9 [% N# c% C# n7 z3 o% L
ผม : ยอมรับได้แล้วหรอ (มันก็พยักหน้า) นานไปนะ ตั้งหลายอาทิตย์แหนะ(ยิ้มอ่อนๆ)1 i# I- @1 e, p" I* e3 G0 g
แนน : กูขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ(พูดเสียงสั่นๆ)( \* ~: L: _+ R3 V ^# G) u# V
ผม : โอ้ๆ ไม่ต้องๆ(ส่ายมือเบาๆ) ไม่ต้องร้องหรอก เพราะมึงไม่ได้เสียใจกับเรื่องที่มึงทำ มึงแค่เสียใจ ที่ไม่มีเพื่อนคุยกับมึงก็เท่านั้น กูเข้าใจดี(ยิ้ม)
' y% ~: a# |+ m$ M5 Nแนน : กูขอโทษจริงๆมึง(ก้มหน้า)1 w' [) a# d/ H" P# Q
ผม : กูจะ...9 b' q( v) t. @$ U/ {0 E* N% t" R
4 {( p* f9 i4 X: g+ D; R, ]8 Q" h5 w
, @: |7 X8 ?9 B“ไอนท!” ผมหันไปมองตามเสียงทันที ไอพี่เฟิส หน้าเป็นยักษ์เลยครับ ผมก็มองนิ่งๆ......3 T1 n) D1 n1 }! N& P) i
( W3 p g; X1 v; _6 d$ [% f; P: ^8 b# m( f$ L
พี่เฟิส : มึงจะทำอะไร!(เข้ามาบีบแขนผมอย่างแรง ผมเบ้หน้านิดหน่อย); m- d d3 C$ ~- n5 j9 v7 U
ผม : ทำอะไร หมายถึงอะไรเล่า!(พยายามแกะมือมันออก)
4 V8 ^6 Q! {. a- ?9 x) l3 ]# A8 A Qพี่เฟิส : ไอแว่นเพื่อนมึงอะ ไปจีบน้องกู เพื่ออะไร!(งานงอก เอาแล้วยังไงละ)
% c) v1 E1 I9 b( g, fผม : เห้ย! เดี่ยวๆ!(มันง้างหมัดจะชกผม)
; A! u4 Q; m/ c k7 Y. K) f7 _* Wนัท : ฟังก่อนดิวะ มาถึงก็โวยวายเลยนะมึง(พูดอย่างไม่ยอม แล้วดึงตัวผมออกมา)" \% `+ x6 \( u1 s0 r* W
พี่เฟิส : อย่ามาเล่นตลกไอนท กูจะไม่ยอมให้มึงยุ่งกับน้องกู(ชี้หน้าผมอย่างไม่พอใจ แล้วเดินออกไป)3 N, B& E8 a) x: \; A2 W) y
2 e# Q/ c% C# n% h$ H
* R' d% ~/ A& t& c$ d9 \
ผมก็เก็บกระเป๋าแล้ววิ่งตามมันไป เพื่อนๆก็ด้วย มันจะเข้าใจผิดไม่ได้ เดี๋ยวมาทะเลาะกันด้วยเรื่องโง่ๆอีกผมไม่เอาหรอก..
. b8 Y y+ K* D3 u: _) o# e2 M$ `- u# k- d! `- e. y
( E8 L+ |' ~' u: E! Q
ผม : เดี๋ยวก่อน!(เดินไปขวางหน้ามัน ติดจะหอบไปหน่อย)
" {: X$ \; h; o/ H9 @& l zพี่เฟิส : อะไร!(พูดกดเสียง): O# _) ?- I# ~' {% `
ผม : ผมไม่ได้จะก่อกวนอะไร เพื่อนผมมันชอบอิงฟ้า เรื่องนี้มันบอกผมเพื่อนคนอื่นก็รู้ น้องพี่ไปช่วยมัน มันเลยประทับใจ ไม่เกี่ยวอะไรกับผมทั้งนั้น (มันเลิกคิ้วนิดหน่อย)% }2 b ~7 H' z; d
ปอ : จริงๆพี่ พวกผมไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น(พูดขึ้นมานิ่งๆ)( @1 `5 y. J8 I1 v
พี่เฟิส : เออๆ ถ้าคิดงั้นก็ดี กูจะรอดู อย่าให้กูรู้นะมึง(ชี้หน้าผมอย่างหมั่นไส้)
! |( i& r9 f, T. K" Q7 vผม : เออ!(กรอกตาอย่างเซ็งๆ); A! z: R) @. b( V0 X1 m% i( c
พี่เฟิส : เออ มานี่แปปดิ(พูดแล้วลากผมไปห่างๆเพื่อน พวกมันก็ยืนมองกันงงๆ) เรื่องจ๋า....กูขอบคุณ(พูดอย่างหยั่งเชิง อารมณ์มันบ้าๆบอๆจริงๆวะ)* T! |9 Z: Q! U5 A% W& K! p' Z: m9 j3 s
ผม : อืม (งง ตั้งตัวไม่ทัน เดี๋ยวโกรธเดี๋ยวดี)
y3 J4 W* o( ]6 [+ H9 `/ p- nพี่เฟิส : ได้ข่าวว่าโดนรถชน เป็นไงบ้างวะ(มองผมอย่างสังเกตุ)
3 z+ R2 M a6 k+ h# f; fผม : ก็ ดีอะ จะหายละ(ยิ้มอ่อนๆ); B" r6 `) F1 V$ w/ y+ i% k( {6 w
พี่เฟิส : ไม่ใช่จ๋านะเว้ย(พูดอย่างจริงจัง)* w- g: o/ r0 j6 X9 o. y; B' N
ผม : ไม่ใช่อยู่แล้ว รู้แล้ว จ๋ายังไปเยี่ยมผมอยู่เลย(พูดอย่างไม่ใส่ใจ)5 o5 z( x7 _. u9 V* }
พี่เฟิส : อืม ก็ดี แต่กูก็ยังเกลียดมึงอยู่ดี เพราะถึงมึงจะช่วยกูเรื่องจ๋า เค้าไปเที่ยวกับกูบ่อยขึ้น แต่ก็พูดถึงแต่มึงจนน่ารำคาน(พูดอย่างไม่จริงจัง) M# G5 d5 F a9 v) i( e
ผม : ก็ช่วยไม่ได้อะนะ(ยิ้มเยาะเย้ยมัน มันโกรธเลยละ)1 {9 Q" k# }$ J5 M% F' w6 ~, j" ]8 y
พี่เฟิส : เรื่องน้องกูแน่นะ(ผมก็พยักหน้ารัว) : m* f5 E( z0 a4 Z& ^8 u4 D
! {; n3 p+ J0 ~9 B
( u8 }$ K. U2 _; Y( D) ~
“ทำอะไร!” ผมหันไปมอง พี่อ๊อฟยังไงเล่า หน้าดุมาเลยครับ- N, x# d6 V. d% X
+ }6 n8 e% u" f* M) G4 W# c# z' sพี่เฟิส : ก็ทำอย่างที่มึงเห็นยังไงละ(กวนตีนไง)
3 T4 f7 {2 b$ c/ R: ]! p& b7 p) d! i# hพี่อ๊อฟ : ไปเถอะนท(จับแขนผมออกแรงดึงไป)) P1 {; J8 f3 h
พี่เฟิส : ไม่คิดจะคุยกับกูจริงๆหรออ๊อฟ(ยิ้มกวนตีน)
) Z% s+ G" D0 j) h1 ~พี่อ๊อฟ : นท ไม่ต้องไปยุ่งกับมัน ไปกันเถอะ(ดึงแขนผมไป)
, c& r5 U4 B8 D
9 x. K* L$ J' j% V ^- l, F8 r* | {
แล้วพี่อ๊อฟก็ดึงผมออกไปด้านหน้าโรงเรียน พร้อมกับคำถามที่ผมไปคุยกับไอพี่เฟิส ผมก็บอกไปหลังจากนั้นโดนบ่นยาวเลยครับ เพื่อนๆก็ตามมาติดๆ ไอเจมส์ไม่ได้ตามมาคงไปจีบอิงฟ้าไงละ ไอนี่มันร้ายจริงๆ พอถึงหน้าโรงเรียนก็ยืนรอป๊ามารับ ป๊าไม่ให้ผมซ้อนรถมอไซค์จะไปไหนให้บอกเดี๋ยวป๊าพาไป จนกว่าจะหายดีอะครับ ผมก็โอเค......, |% s: E5 T2 D2 M
* }. o& v9 P8 c8 C. K% a1 o2 n' o: p( Q
ปอ : หูชาแทนมึงแล้วนะนท(พูดกระซิปผม)" p3 B5 k7 t; h3 }3 j* e G$ H
ผม : เออวะ บ่นไรนักหนา ได้แฟนหรือได้ป๊าเพิ่มวะ(พูดกระซิปแบบติดตลกไป ผมก็หัวเราะคิกคักกับปอไปครับ)
% \8 j/ a: a. }. d; U: Y7 F" Xพี่อ๊อฟ : กูได้ยินนะนท(มองผมอย่างกับจะกินเลือด ผมหุบยิ้มเลยครับ)
% p" ]7 I) i9 u; j4 V
[6 k. U$ o, h7 E6 A' t, d) h6 Q6 K% a8 N5 j* y0 t5 C2 M3 u
วันนี้เพื่อนๆจะไปทำรายงานบ้านผม บ้านผมของครบสุดทั้งกระดาษอะไรต่ออะไร เพื่อนๆเลยเลือกบ้านผม จริงพวกมันหวังให้ป๊าเลี้ยง555 ก็ไม่เป็นไรครับ เพื่อนๆผมนี่นา เราก็พูดคุยกันไปเรื่องรายงานที่จะทำกันนั่นแหละ สั่งวันนี้ส่งพรุ่งนี้ ครูก็ทำไปได้ ผมก็กำลังนึกว่าขาดอะไรรึเปล่าจะได้ซื้อเข้าไป แต่ยังคิดไม่ทันไร ป๊าก็ขับรถมาจอดแล้ว วันนี้เอารถฟอจูนมารับ เพราะผมบอกว่าเพื่อนจะไปไงรถเก๋งไม่พอนั่งแน่นอน........
% n# ? O# f0 A! x3 A: y8 {9 T( Y6 |+ J6 P! r/ g. ~
# i* G3 |5 B+ [* G; Nผม : ปะ....(ผมเบิกตากว้างเลยครับ เมื่อกระจกหน้าลดลง)4 k' Q8 g- c; {3 R& u2 [
& l- y# g. k# M5 \' \7 j( S. V+ I
( j8 Q7 i/ E* P“นท!” เพื่อนๆเรียกผม ผมไม่ได้ล้ม ผมแค่อึ้งและเอามือกุมอกซ้ายไว้........1 P* y( e% R2 ?# _4 K
( L z9 X( C- \( x h6 K3 C. F) S4 F! W* ]$ [. ]9 \
ตุบ! เสียงปิดประตูรถ ของคนที่ลงรถมาเรียกสติผม ผมก็มองตามนิ่งๆ ใจสั่น สั่นมาก ผมหายใจเข้าออกช้าๆ.....
6 U3 t. _ U8 a7 N! Q3 U l/ P- s! v: _, F* r) u- s
* @/ g4 N8 h# V5 Mพี่อ๊อฟ : มาทำไม(ถามนิ่งๆ ประคองผมไว้)
. M, R4 f5 J* C: Mนัท : ไหวมั้ยนท(มันเช็ดเหงื่อให้ผม)
+ c; Q$ v S9 J1 b7 w6 E6 w5 X' g: [2 E4 S; Z7 \3 M
6 M- C9 i! u) |9 ]. N# _- \- R
เฮียมันก็มองผมนิ่งๆ ผมก็มองเฮียนิ่งๆ.............
. Y Y4 {" u) F H1 U
- r/ I! J$ i- t+ n }! _8 \# A
! b, y2 h! o' C! w8 A1 M0 W5 nหมับ! มันเดินเข้ามากอดผม โดยไม่สนใจคนที่ประคองผมไว้อย่างพี่อ๊อฟ ผมก็ได้แต่นิ่งๆ....) E3 {' b- T& d3 i
" Y( ]3 ~" r/ e
7 k; S f, |3 N! {* J- Y5 Dพี่อ๊อฟ : ปล่อย!(ตะคอกอย่างดังแล้วพยายามดึงผมออก ตอนนี้คนที่เดินผ่านไปมาเริ่มให้ความสนใจแล้ว), l% z0 `8 K" A! _9 _) X: B
& B" l# u' G/ m& H9 A9 t" |
. h% T0 a) r& Vผมไม่รู้นิ่งไปนานแค่ไหน จนรู้สึกว่าเพื่อนๆและพี่อ๊อฟเงียบไป...........* w% C9 F# q8 F u
" \# }: u# K+ Y1 w; i2 S( `, T' e& O$ c# F( @' m
เฮียบอม : ขอโทษ เฮียขอโทษ(กอดผมแน่น แน่นขึ้น); M" g3 R; f; I) b0 C3 u& P t5 R
ผม : .....(น้ำตาไหล ทำไมต้องไหล ผมไม่เข้าใจ ผมควรจะต่อยเฮียมันสักหมัด หรือไม่ก็ด่าจนไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด แต่ทำไมมัน ไม่รู้สิครับ ตัวผมสั่นหัวใจก็สั่นมากเช่นกัน ผมกลัวหรอ หรืออะไร...)( ~0 S P8 a8 a! I: `7 l4 t
% A# B' u* _& T$ B; g' {6 I5 Y+ Z; y6 I+ I" P" |, z8 n4 d7 N
ผมก็นิ่งอยู่แบบนั้นไม่นาน เค้าก็พาผมขึ้นรถ โดยให้นั่งข้างๆเฮียนั่นแหละ ผมนิ่ง มองไปแต่ด้านหน้า อยู่ๆ ภาพคืนนั้นก็ชัดเจนขึ้น น้ำตาผมไหลออกมาอย่างไม่หยุด ผมไม่มีคำพูดอะไร มัน...ไม่รู้สิจะพูดว่าอะไร แล้วน้ำตาทำไมไม่หยุดไหลละ...
) z5 {! ~( f' l7 |, B* `( I- R5 ]* O: O0 |& q3 b
2 v7 R. n5 }+ {7 L! Jปอ : นท พวกเราจะซื้อของนะ(จับมือผมเบาๆ ผมก็มองมันนิ่งๆ แล้วก็พยักหน้า)
" i1 B& D7 p( k* B' w! S: ~' l& ^6 G5 f1 k
; C1 c; Y: m9 `3 `8 Y4 Lเราลงไปซื้อของในร้านเครื่องเขียน เฮียกับพี่อ๊อฟรออยู่บนรถ ผมกับเพื่อนๆก็มา พวกมันก็พูดเรื่องที่ทำให้ผมยิ้มและเรื่องต่างๆมากมาย ไม่ให้ผมเครียด แต่ผมไม่ได้เครียด ผมแค่..แค่อะไรอะ ไม่รู้สิครับ......
0 q0 [5 {! p# {# H5 h6 E; X! I5 u' p+ r0 A0 g# A, n
4 b* R9 c5 Y( I7 W ^- P$ ^เลือกของเสร็จก็พากันกลับไปที่รถ แล้วก็ตรงกลับบ้านทันที โดยผมก็นิ่งและเงียบมาตลอดพอถึงบ้าน ถ้าพี่อ๊อฟไม่มาเปิดปนะตูให้ ผมก็ไม่รู้เลยนะว่าถึงแล้วอะ เหม่อหนักมาก เข้าบ้านไปก็เห็นป๊า แม่ พี่โน้ต เฮียบูม พี่หมอ นั่งรออยู่ ผมก็ยิ้มทักทายนิดหน่อย แล้วก็นั่งลงข้างๆป๊า น้ำตาหยุดไหลแล้ว......" k+ ^6 l, I) x: }( O
4 i3 T- g L& r5 p8 X. o7 Y
6 ], j" B" O6 ^% ]+ M C5 Wป๊า : เด็กๆขึ้นไปทำงานบนห้องก่อนก็ได้นะ (ยิ้ม)5 h2 \9 t" J3 p7 \5 C9 ]
นัท : ขอรอนทได้มั้ยครับ(ป๊าก็พยักหน้า พวกมันก็ไปนั่งกองกันบนพรมข้างโซฟา เพราะบนโซฟาเต็มแล้ว)
9 A3 V8 g: y/ D$ K/ e* T. d7 t: Hพี่หมอ : เป็นไงบ้างนท(เอาเครื่องฟังเสียงหัวใจมาทาบหน้าอกผม) ปล่อยมือออกก่อนนะ(แกะมือผมที่กำอยู่ออก)- v9 o3 p# _. W% b1 B. U" t0 t
ป๊า : วันนี้เป็นยังไงบ้างนท(ถามและลูบหัวอย่างอ่อนโยน)1 b$ l* G8 R+ _: Q$ b* c* F- v
ผม : ป๊า(กอดป๊าแน่นเลยครับ)
$ f- S5 Y) ~( H+ g: t) Y" L- Zป๊า : หมอ ยังไง(ถามอย่างเครียดๆ)
! G, U# c- i9 M A ]+ xพี่หมอ : นท ลุกมานี่ก่อนเร็ว(ดึงผมออกจากป๊า ผมก็ค่อยๆปล่อยมือที่กอดป๊าออก) เป็นยังไงบ้างวันนี้(ถามผมอย่างใจดี)/ F/ K7 e; ^: {3 {9 q. c6 J6 q
ผม : ......(หันไปมองเฮียบอมนิดหน่อย เหมือนผมกลัวมันอะครับ..) ก็ดี ดี..(พูดเบาๆ)$ I# m/ o# Y# ~& c# p
พี่หมอ : ใจเย็นๆสินท ไหนบอกว่าจะเปิดใจไง(ลูบหลังผมเบาๆ ผมตัวสั่นนิดหน่อย)
: h% |7 d( l4 g( `3 M( ^# S Fผม : ผมพูดแบบนั้นหรอ(ถามพี่หมอเบาๆ เค้าก็พยักหน้า) เอาสิ (น้ำตาเริ่มไหลลงอีกครั้ง)
" m9 e; m4 s; f4 U+ ?ป๊า : พอก่อนมั้ยหมอ(พูดเสียงเครียดๆ พี่หมอก็ส่ายหน้า)
3 \" {9 t P6 b, O. u8 s' cพี่หมอ : ไหน ลองหันไปมองเค้าหน่อยสิ(ผมก็ทำตาม เห็นหน้าเฮียบอมแล้ว ผมก็เห็นแต่ตอนที่เค้าบีบคอ คำพูดนั้น...)0 K( X+ Y2 j" k; O0 `' }
ผม : ผม....คือ....ผม.......(ผมเบนสายตาไปมา แล้วหยุดทีเฮียบูม....) ทำไมถึงกลับช้า ทำไม...ไม่รีบกลับ...(พูดเสียงสั่นๆไปทางเฮียบูม)
7 O; |: j* Y5 U) S5 P' N# O* `4 ]- D
. |, c7 Z+ m& m8 Wที่พูดแบบนั้น เพราะคืนนั้นตอนที่ผมต้องตกนรก ผมคิดถึงทุกคน โดยเฉพาะเฮียบูม ขอเพียงแค่ให้เค้ากลับมาเร็วที่สุด ได้แต่ภาวนาอยู่ในใจ แต่....มันก็ไม่เป็นผล ผมควรจะรู้สึกกับใครยังไงดีละ.....
' j5 A+ \5 Q5 x9 \& ?# y% ^8 t: Y
" J4 D" h3 Q# Z' f% e+ f: L
3 F [! Y: q# `( V" Pเฮียบูม : นท (เรียกผมเศร้าๆ) คะ คือเฮีย...(ผมยิ้มนิดหน่อย)
0 ]# B# G7 g( s+ ^' [1 R9 o* Cผม : เฮียติดงาน ใช่ นท...คงหวังมากเกินไปในคืนนั้น (พูดเบาๆ)
" r/ u; g1 u# B& O/ h/ Lเฮียบูม : นท คือ(แม่จับมือเฮียไว้); b/ M/ y( R: |) c/ x
ผม : แล้วยังไงต่อพี่หมอ....ผมเปิดใจแล้วไง แล้วไงละ ต้องเอามีดมาควักมันออกมาเลยมั้ยครับ ถึงจะทำให้ผมหายได้(พูดเบาๆ เสียงสั่นๆ)) i1 |0 e& S& O, |+ x
ป๊า : พอแล้วๆ นทขึ้นบ้านนะ ป๊าจะพาไป(ลุกขึ้นแล้วชักแขนผมให้ลุกตาม)
8 ~0 d: T( p; Q z* Wพี่หมอ : ไม่ใช่ พี่ไม่ได้หมายความแบบนั้น (จับมือผม), J3 k0 e- k/ o. R1 X; p$ s9 p8 y
ผม : แล้วต้องทำยังไง ต้องทำยังไงให้ผมไม่ป่วยในสายตาหมอ(พูดขึ้นมานิ่งๆ น้ำตาไม่ไหลแล้ว)* K! c% R8 n* ]1 e% `& z
พี่หมอ : คะ คือ...(พี่เค้าชะงักไปครับ)5 Z3 I! j' C! N. @( H
. t* J1 ^ K* ?5 ?( G
, b' ]$ H$ W" m6 L6 q9 m/ ^ผม : ผมปกติ ผมเจอเค้าได้โดยไม่ชัก โอเคมั้ย เฮียขอโทษผมให้อภัย โอเคมั้ย(พูดเสียงสั่นๆ ไม่กล้ามองตรงๆ ผมต้องทำเป็นมองเลยไป ยอมรับเลยตอนนี้กลัว และผวา แต่ผมต้องทำให้ทุกคนเห็นว่าผมหายแล้ว ไม่งั้นทุกคนก็จะต้องมาเป็นห่วงผมไม่หยุดสักที....)4 Z8 l" g" j* q: j' K) c# T
, y& l' Q- k5 b/ O% C/ j
7 ^% m, o- G/ K' c, y6 O* U' G9 w+ Xพี่หมอ : นท คือมะ..
% b9 O! M* N8 k* \$ qผม : ชัดเจนแล้วนะครับ (พูดแทรกขึ้นมา) ถ้ายังไม่ชัดก็ดูนี่นะ(ผมหายใจเข้าลึกๆ แล้วก็เดินไปหาเฮียบอม)) c; N' f$ m' h6 n9 b3 i, s
/ L# _6 L. A/ g$ @9 ^ A
; ] [1 H* Q4 s' f5 }จับมือเฮีย มาทาบหน้าอกซ้ายผม ที่มันเต้นเร็วจนผมแทบยืนไม่ไหว แต่ผมก็ต้องอดทน แล้วผมก็โน้มตัวกอดเฮียเบาๆ...) P# M: e! {, J, K3 g& G
F5 w3 S; ?- g8 w( E2 N0 ]. s2 I6 e) J5 J( V# W$ U
ผม : ผมให้อภัย เรายังเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม(กอดแน่นเลยครับ ทุกคนเงียบลง)) t6 c4 s7 D% x$ `# p$ H
! F9 ?0 M( E. B* @2 p) o: r
# z | u8 G9 O% n, d: bตอนแรกๆที่พูดไม่ออกและน้ำตาไหล ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ผมเดาว่าผมกลัว และมันก็เป็นจริงๆ ผมจะจบเรื่องนี้ โดยการมองข้ามไป เวลาจะช่วยผม ทุกอย่างก็ด้วย ผมไม่ได้รำคานหรือเกลียดพี่หมอ แต่เค้ายืดเยื้อเกินไป ผมต้องการความปกติ ผมไม่ได้เครียดอะไรแล้ว...แล้วผมก็ผละออกมาเฮียทำหน้าอึ้งนิดหน่อย ผมก็เดินขึ้นห้องไปก่อน เพื่อนๆ พี่อ๊อฟก็ตามมา ผมรีบเข้าห้องน้ำ แล้วก็กินยาฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว แล้วนั่งที่ขอบอ่างอย่างนั้นสักพักแหละครับ ยาช่วยได้จริงๆ มันทำให้สงบได้มากเลยละครับ ขนาดกินไปไม่ถึงนาทีนะ.......( R7 T0 s( h! O7 Y+ [
6 T; J1 ]( B; z' M: v
2 G( R7 p/ q: ~‘ก๊อกๆๆ’ : q$ q0 P% n( @1 b1 L" K
1 h7 e2 d* H7 O; f! y7 T4 v
3 ^1 o; t0 E2 z, \* K3 y( d
พี่อ๊อฟ : นท โอเคมั้ย(ถามอย่างเป็นห่วง)
4 s1 f# u2 |! B/ n, V. j7 @ผม : โอเคๆ แปปนะ(ผมก้มหน้าล้างหน้าล้างตาในอ่าง แล้วก็สงบสติ อารมณ์ แล้วออกไปด้วยหน้านิ่งๆ....)
* J4 I& E3 j' J2 z" U9 A/ K2 N6 Rพี่อ๊อฟ : ไม่เป็นไรแล้วจริงหรอ(ผมก็พยักหน้าแล้วยิ้มอ่อนๆ)
3 A+ q# Z3 M3 n. T$ ]5 A xผม : ทำงานกันเถอะ(พูดเบาๆ ทุกคนก็พยักหน้า); B( v4 H- |% S+ t8 A
6 A' c" K. u8 P
, n7 z( R9 }* M' B/ iแล้วก็เริ่มทำกันเลย ป๊ากับพี่หมอก็ขึ้นมาดู ผมดูออกว่าพี่หมอรู้ ว่าผมคิดอะไร ผมก็ไม่อะไรครับ ทำงานไป ทำตัวให้เป็นปกติที่สุด แต่มันก็ยาก......
$ g' i: }- F; V8 ~% Z
- \' P- L/ l/ W3 b. o
, X$ I+ [* h2 D: ^) s9 a+ A‘ตึ้ง ตึ้ง!’ เสียงคอลวีดีโอในคอมผมซึ่งตอนนี้ไอนัทนั่งอยู่.....
: s$ V1 { `' k8 D! U' @! U1 a; x% P- \, ?5 O# Q5 C
% }; W7 v7 H+ ` z& f8 X
นัท : นท ใครวะ เป็นฝรั่งด้วย(ผมหันไปมอง...คุณคริส! ผมเผยยิ้มออกมานิดหน่อย)
2 N. P& m# E, Q& R S1 r1 J: F9 F# i* i1 e# F% z
9 g" n' N6 x0 B8 s4 ~ผมก็ลุกขึ้นไปนั่งแทนไอนัท แล้วกดรับ ทุกคนก็มองผมเป็นสายตาเดียว....
; }0 f" H$ D6 Z& n1 O
! M0 u3 H6 v& E$ S! ^! `& x0 X% C3 d4 U( y: O( \% ^3 b4 M
คุณคริส : โอเค พี่นทรับแล้ว(พูดอย่างใจดี)
6 V! J5 G7 e7 T: d9 v! \1 E% Jน้องเจฟ : จริงหรอแด๊ดดี๊ บอกพี่นทรอเจฟแปปนึงนะครับ เจฟกำลังแต่งหล่ออยู่(ผมหลุดยิ้มออกมานิดหน่อย)* p4 m* v* r9 |4 R- C
คุณคริส : เป็นไงบ้างนท(หันมาถามผมอย่างใจดี)8 h0 W( r* p& Z. x# x: G
ผม : สบายดีครับคุณคริส แล้วคุณคริสละครับ เป็ยยังไงบ้าง(ถามกลับด้วยรอยยิ้ม)2 M. N2 G$ P- G" v
คุณคริส : ก็ดีครับ ดูเด็กๆจนเมื่อยเหมือนเดิม(ยิ้ม) อ้า มาแล้ว คุยกับน้องหน่อยนะ เค้าบ่นหานททุกวันเลย วันหลังขอเป็นไลน์นะ สไกป์ติดต่อยาก(พูดติดตลกผมก็พยักหน้ารัวเลยครับ)
/ k3 V+ k Q& D5 S* pผม : ไงครับเจฟ(ถามอย่างใจดี น้องเค้ามองกล้องแบบอายๆ)
# e# e/ L$ C Lน้องเจฟ : พี่นท....(น้องเค้าเขิน)* p( I; ~: T' {
คุณคริส : คุยสิ ไหนบอกจะเล่าเรื่องที่โรงเรียนให้พี่นทฟังไง(พูดอย่างใจดี)
W" o+ J# B7 `. O/ J/ d# vน้องเจฟ : เจฟเขิน (กอดคุณคริสไว้ ผมเผยยิ้มออกมากว้างงขึ้นครับ)
: S t/ ]2 e7 |+ V5 fปอ : นทใครอะ(ถามอย่างสงสัย)9 ]7 F( A5 B% K% g
ผม : เพื่อนของพ่อเพื่อน งงมะ(มันก็ทำหน้าคิด)1 [; o6 m1 P+ ^. f$ q
น้องเจฟ : พี่นท เจฟใส่นี้ทุกวันเลยครับ(ชูแขนซ้ายให้ผมดู)0 S2 E' X, T1 {: A+ s. O
ผม : ว้า ใส่แล้วหล่อขึ้นนะเนี่ย(ยิ้ม)2 ?% b8 K$ G$ f
น้องเจฟ : ครับ เพื่อนๆ...มีแต่คนอยากได้ (ยิ้ม)
: J( ?" O. F; [, u" M \, N+ sผม : แล้วเจฟชอบมั้ยละ(น้องเจฟก็พยักหน้ารัว)
- o, d" l3 U) Rน้องเจฟ : เจฟจะรักษามันไว้ให้ดีนะครับ(พูดเสียงเข้ม น่ารักจริงๆครับ เด็กน้อยจริงๆ)/ F# p/ [: b! ~1 f* V" l) y1 z
" W8 F, N, _% t0 S
! s+ X* N" T8 E C% u2 Zแล้วผมก็ฟังน้องเจฟเล่าถึงตอนไปโรงเรียนให้ฟัง เล่าข้ามไปข้ามมาจนผมงงไปหมด บางทีเล่าเองก็ลืมเองเพื่อนๆผมก็หัวเราะเลยละครับ55 ไม่นานก็วางไปเพราะน้องเจฟต้องไปทำการบ้าน ผมก็เลยบอกไอดีไลน์ให้คุณคริสไป เค้าก็โอเคไม่นานก็แอดมา หลังจากนั้นคำถามอยากรู้อยากเห็นก็รัวเข้ามา ทั้งป๊า พี่อ๊อฟและเพื่อนๆ ผมก็บอกไปตามความจริง คุณคริสเป็นใครและน้องเจฟเป็นใคร.....3 p, C( G& A' c g) i4 |
" G; S5 l, H/ E, I# z! k" n
& @2 e" u1 X, W9 |% ], _- Jพี่อ๊อฟ : กำไลนั่นมัน(ผมก็หันไปยิ้มให้พี่อ๊อฟ)
8 h4 }3 d0 u# h2 Xผม : อันที่ผมไปซื้อกับพี่ไง(ยิ้ม)
* [8 D! ]6 i9 u9 aป๊า : ฮ๊อตไปแล้ว เดี๋ยวนี้มีเด็กฝรั่งมาจีบหรอ(ขยี้หัวผมอย่างหมั่นไส้ ผมก็หัวเราะออกมานิดหน่อย)9 a( ^$ R9 @6 e* Z7 w4 e M2 U
. W6 I Q" Z! a7 @0 U
' O6 f+ Z9 f) yทุกอย่างเริ่มกลับมาเหมือนเดิม ทั้งความรู้สึกอะไร ผมเชื่อว่าไม่นานจะทำใจได้ พี่หมอก็มองผมแล้วยิ้ม ผมก็ยักคิ้วให้เค้า...
+ Y/ p: z7 G! u" A2 p' C9 Y! R, `
( I! _1 W4 Z) Q4 |2 q1 _+ K. w" M
ผม : โอ้โห รายงานอะไรวะ เป็นร้อยๆหน้าเลยอะ คุณเครื่องปริ้นของกูจะเจ๊งก็วันนี้(พูดอย่างเซ็งๆ)
3 r( w4 _+ L, b$ k6 _, B/ Pปอ : นานๆทีมึงใช้มันก็ดีนะ(ยิ้ม)7 \% |4 c7 q- k$ h
ผม : เออ จริงสิ(ผมก็ไปเอากล่องที่พี่นายให้เป็นของขวัญก่อนกลับมาดูสองกล่อง)
o: j8 k: h2 |1 J ]# r0 N6 g/ v4 }* z; m
* ], X+ T6 @4 p. ^, ?; ~( ]/ rผมแกะออก และนั่นก็คือนิยาย! นิยายที่ผมชอบ ราคาแพง มีเป็นเซ็ต พี่นายรู้ได้ไงเนี่ย แสดงว่าถ้าผมไปอีก เล่มต่อไปก็จะได้ เรื่องนี้ผมจำได้ว่ามีสี่เล่ม พี่นายรู้ใจผมจริงๆเลยละ.....1 ?! m* B3 `" U5 o) x) j
" E0 O" T/ @1 a
2 j2 d# Y! b2 } m [: T$ Q4 R! Pพี่อ๊อฟ : ใครให้มาวะ(ถามผมงงๆ): Y( q! s0 j- s" k
! p O; A0 V1 p8 L8 u u# J
# |6 @7 Q. A/ r9 W J2 ]
ตอนนี้งานเสร็จแล้วป๊ากับพี่หมอก็ไปรอข้างล่าง เหลือแต่พวกเรานั่งรองานเสร็จตรวจเช็คอะไรเข้าเล่มก็เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็ค่อนข้างเย็นมากแล้ว.....
! n' \3 g. L! N: a, W, K, L
- c4 `4 Q- B, ~- E- ~
! U% ^ q% M* [& J$ }2 W* f& K& Y) wผม : พ่อพี่ดินพี่ไฟให้มาอะดิ(ยิ้ม)
: Y+ j4 i/ w0 D' W$ |พี่อ๊อฟ : เรื่องนี้มึงชอบไม่ใช่หรอ(ผมก็พยักหน้า), }9 N! [7 o+ v7 x8 X1 r
ปอ : นท ฝรั่งคือหล่อ(ทำตาปริบๆ)
( r) |7 o1 m! Y/ S" ?( tผม : มาก หล่อแบบเทพบุตร เหมือนรูปปั้น แต่เค้ามีลูกแล้วนะมึง(ยิ้ม); D; A7 V3 x3 u# s% R# \$ r
วิว : ก็คือถ้าเค้าไม่มีมึงก็จะจับ(ถามนิ่งๆ)0 W- V- \( O2 E H# O
ผม : ก็....อ่า(พี่อ๊อฟบีบไหล่ผมเบาๆ ผมก็ยิ้มแห้งๆให้ไป). C; R! D7 _) r
3 [$ D' ]4 X! t. f
. E1 T2 y& V; N+ p- Dทุกคนก็หัวเราะเฮฮาไปครับ สนุกสนาน จนทำไรเสร็จก็ช่วยกันเก็บของอะไร และพากันลงไปกินข้าว วันนี้ป๊าทำหมูทะ ดีสุดๆ ผมชอบ555 พอลงไปก็อยู่กันครบทุกคนเหมือนตอนเย็น เฮียบอมกับเฮียบูมก็มองผมอย่างรู้สึกผิดอยู่ ผมเข้าใจ แต่ผมไม่โกรธจริงๆ ผมแค่กลัว กลัวมากๆเท่านั้นเอง ตอนนี้เราก็นั่งกินกันไป เฮียอาสาไปส่งเพื่อนๆผม พี่หมอก็ด้วย ป๊าจะได้ไม่ต้องขับรถออกไป ก็ดีครับ สุดยอดเลยละ.......
9 P3 L7 l! |5 V" r! S1 Z/ e5 _: h
* @( P6 U% f H; T" N5 C, W5 i; e' s' T( U, f2 Q
เฮียบูม : นท เฮียขอโทษจริงๆนะ(พูดเสียงเศร้าๆ ตอนนี้ผมอยู่ในครัว มาเอาของเพิ่มนะครับ เรานั่งกินกันหน้าบ้านไง)
8 ]# d- R. `" L: } uผม : เฮียไม่ได้ทำไรผิด นทจะไม่อภัยให้ เพราะนทไม่เคยโกรธเฮียเลยนะครับ(ยิ้ม เฮียสวมกอดผมทันที)
. J! j9 `, s2 @8 i' K: ?$ Sเฮียบูม : ยังไงเฮียก็รู้สึกผิดนะ(ผมกอดตอบเบาๆ)
+ I* ~3 P9 i, O L/ r/ Fผม : อย่าเลยครับ ทุกอย่างมันผ่านมาแล้ว นทลืมแล้ว เฮียก็ควรจะลืมนะ(ผมโกหก ใครจะลืมจริงมั้ย)
/ z2 s# B7 P2 _' p$ xเฮียบูม : อืมๆ(ผละออกมา น้ำตาเฮียไหล ผมก็เช็ดให้เบาๆ)
+ u3 \! _+ P S# i* ~ผม : ไม่เอาน่า เฮียต้องดูแลนทไปอีกนาน อย่ามางอแงกับนทสิ(ยิ้มบานเฮียก็ยิ้ม)- k4 G2 N& L* {& n& Q+ q1 I
+ G2 z- @% m$ q. u) M
, s7 L; j, v5 h0 j6 Fเราสองคนคุยกันอีกหน่อยก็ออกไป เฮียเค้าเครียดผมรู้ดี ผมไม่คิดจะโทษเฮียที่กลับมาไม่ทัน แต่มันเป็นเพียงคำถามเท่านั้น ว่าทำไมเฮียถึงกลับมาช้า เพราะมันเป็นสิ่งที่ผมหวังไง แล้วมันก็ผิดหวังด้วย เหมือนข้อสอบอะครับ เรามั่นใจว่าเราทำถูกแต่พอครูตรวจว่าผิดเราก็อยากได้คำตอบว่าทำไมมันผิดจริงมั้ยครับ......7 S% D) Z9 i2 ~9 T3 n- F1 O) y S0 x
3 p7 K6 P* U9 {: x
% H1 n* ~% E5 `! R% V" D! y4 p
พี่หมอ : โอเคแล้วแน่หรอ(ถามผมขึ้นมาขณะนั่งกินกันอยู่ พี่หมอนั่งข้างๆผมไง อีกข้างก็พี่อ๊อฟ)
: J' y4 M. f9 ?$ x5 Rผม : พี่หมอรู้อยู่แล้วนิ(ยิ้ม)$ t+ B0 d; K, s( ^
พี่หมอ : พี่จะมาอีกรู้ใช่มั้ย(ผมก็พยักหน้า)& Y/ ]0 H0 Z5 V: A) T' L/ k2 f! R
ผม : เริ่มติดใจพี่หมอแล้วละ หล่อและตื้อสุดๆ(ยิ้ม)
$ O' v: }" |" t9 t! w. r; eพี่หมอ : พี่ยอมเป็นกิ๊กโอเคมั้ย(เราก็หัวเราะคิกคักกัน)+ C- g1 ]1 C7 F0 L K& c
พี่อ๊อฟ : คุยอะไรกันครับ(ชะเง้อหน้ามาถาม)
2 ]+ J# [- i$ I" {# N. Tพี่หมอ : นทจะให้พี่เป็นกิ๊กอะสิ(โอ้โห พูดเองแล้วยังมาใส่ร้ายหน้าตายอีก)
* v. j, C5 f1 Q4 J0 h. Pพี่อ๊อฟ : นท(เรียกผมแล้วมองอย่างหาเรื่อง)+ S3 h4 b9 A7 e3 U
ผม : ถ้าเชื่อพี่หมอก็ไม่ต้องมาคุยด้วยเลย(พูดติดจะงอนๆไปหน่อย)…..
& z# H& z- j/ a
0 F/ @2 y- l; d2 m) c. B L( {
4 d+ s, o/ s5 \5 F# _2 t5 Zเราก็กินกันไปอย่างมีความสุขขึ้น ผมก็พยายามลองใจตัวเอง โดยการมองไปที่เฮียบอมบ่อยๆ มันยากอยู่นะครับ แต่ก็โอเค มองให้ชิน เพราะยังไงก็พี่ผมจริงมั้ยครับ ทำยังไงได้ละ กินเสร็จเพื่อนๆผมก็ช่วยเก็บช่วยกันล้าง และร่ำลากันกลับบ้าน ผมก็อยู่คุยเล่นกับป๊า แม่ พี่โน้ตนิดหน่อยก็ขึ้นบ้านอาบน้ำทายาแล้วก็นอนหลับไป.......
8 D9 p4 w+ V6 B& s# e
) A4 Y$ E) R4 H4 D6 I/ u2 @
2 b! U% ~9 ?# s.....
! r- f! z' v2 E- [) M5 o$ s& D0 L5 j) h& {: |
และชีวิตจากวันที่เลวร้ายนั้นผ่านพ้นไป ผมก็ปกติขึ้น ทุกอย่างดีขึ้น ทั้งร่างกาย สภาพจิตใจ อะไรมากมาย พี่หมอและเวลาช่วยผม มันเลยเร็วกว่าที่คิด พี่หมอเค้ามาหาผมทุกวัน และผมก็ปฏิเสธเค้าไม่ได้แล้ว ตอนนี้เค้าก็ยังคงมาหาผมเรื่อยๆ เฮียบอมก็..ปฏิบัติผมดีแบบพิเศษชนิดที่ว่า พี่โน้ตกับเฮียบูมพ่ายไปเลย แต่นั้นมันทำให้ผมไว้ใจเฮียบอมเพิ่มขึ้นยังไงละ อะไรหลายๆอย่างเริ่มเข้าที่ ผมกับพี่อ๊อฟรักกันมากขึ้น ไอสิงโตก็มาเที่ยวหาบ่อยมาก มันกับพี่อ๊อฟสนิทกันมากขึ้นเลยละ......
+ o3 y! U8 A: Y# T5 O8 S7 P) n
; j% r9 \7 H5 b! i- x8 E. D: x7 ?+ A( v- ?! K6 k
ผมก็ใกล้จะเรียนจบม.ต้นแล้ว กิจกรรมโรงเรียนอะไรก็ผ่านไปเกือบหมด จริงๆไม่มีอะไรมากผมข้ามไปดีกว่า แต่ก็ยังมีเรื่องราวดีๆ เยอะแยะนะครับ(ถึงแม้จะน้อยกว่าเรื่องแย่ๆก็ตาม) ผมจะเล่าสรุปรวมๆไปนะครับ......
* I" }& ?2 @' c8 n% `9 e! Y
( R" Q5 g, e+ a% {* C
1 `' p% g% @$ E: a! H6 V/ aจ๋าจริงๆแล้วเค้าชอบผมครับ อย่างที่เค้าพูดเลย เค้ามาสาระภาพกับผม เป็นความจริงจากใจ ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รู้เรื่องของผม แต่...ไม่รู้สิครับ จ๋าก็น่ารักนะ แต่...ไม่ใช่ทางเดินของผมสะแล้ว ผมก็เลยบอกเค้าตรงๆไป ตอนนี้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เค้าขอให้ผมหายโกรธแนนที่เอาความลับอะไรต่างๆมาบอกผม ผมบอกเลยคือไม่ได้โกรธ และเข้าใจว่ามันเป็นคนแบบนั้น แต่แค่อยากให้มันรู้สึกบ้างว่าบางคนไม่สนุกกับการกระทำของมันไง ผมกับมันเคลียล์กันไปแล้วครับ มันคงเข็ดอีกนานเลยละ.....# [# u" o" L8 K8 w
! `, t& P! J/ S. @5 z" N2 ?
: h$ ?7 f; O+ M4 Fส่วนเจมส์ก็ได้เป็นแฟนอิงฟ้าแล้วนะครับ ด้วยความใสซื่อของมันทำให้อิงฟ้าใจอ่อน รวมถึงพี่เฟิสด้วย อ้อ! ส่วนพี่เฟิส ก็กำลังคบหากับจ๋าไปแล้วด้วย วันที่จ๋ามาสาระภาพ เค้ากำลังมองหาทางเลือกไง มีผมและพี่เฟิส ผมก็เลยบอกเค้าให้เลือกพี่เฟิสเถอะ เลือกผมผิดหวังไปตลอดชีวิตแน่ๆ555 ไอเจมส์ก็เป็นเพื่อนที่ดีมาก มันไม่ค่อยมีเวลาให้พวกผม แต่มันก็ทำหน้าที่เพื่อนได้เต็มที่สุดๆเลยละ ไอนัทกับพี่ฮอนก็เปิดตัวคบกันแล้ว ร้ายกาจชะมัด ตอนนี้ในกลุ่มผมเหลือ ไอวิวกับไอมินละมันบอกชอบลั้ลลามากกว่า จริงๆผมก็ชอบแบบนั้น555 แต่มีบ่วงคล้องคอเยอะไง ทำไงได้ละ....
) M0 k, Y1 J6 N; A/ o
/ e7 c# D% n H/ v* W# `+ p' w$ c, y7 J7 I5 [" s
ทุกอย่างมันลงตัวไปหมด ผมสบายใจขึ้นเยอะเลยละ หลังจากที่ได้พี่หมอมาพูดคุย ผมก็เปิดใจ มีอะไรก็เล่าให้ป๊า แม่ พี่โน้ต ฟังทั้งหมด และพวกเค้าจะเป็นสามคนแรกที่ผมจะเล่าเรื่องที่ผมเจอมาให้ฟัง และพี่อ๊อฟ ก็น่ารักเหมือนเดิม สิงโตก็ยังเหมือนเดิม ผมได้ทำการขอขมาคนในครอบครัวตัวเอง เพราะผมรู้สึกไม่สบายใจ ที่ทำให้ทุกคนเหนื่อยใจเพราะผม ผมทำตามพิธีครับ โดยมีพี่อ๊อฟช่วยเตรียมของอะไร ทุกคนรักผมมากขึ้น เป็นห่วงมากกว่าเดิมด้วย........
' p0 Z$ C3 g( `( r4 L
' N( A/ U, S7 f0 z5 X, G& \0 D2 o+ U: p, M4 C A9 f9 |. D
ทุกคนยังคงติดต่อผมเรื่อยมาตลอด ทั้งพี่กาย พี่ดินพี่ไฟ น้องเจฟ พี่นาย ทุกคนยังโทรมาพูดคุยและติดต่อกันตลอด โดยพี่นายเค้าก็รู้เรื่องที่ผมเจอ แต่คงรู้ช้าไป เค้าส่งหนังสือมาเป็นของเยี่ยมที่มาช้าไปให้ผม น่าประทับใจมาก และผมได้ทำการส่งของไปฝากพวกเค้าเรื่อยๆ รวมถึงส่งไปให้คุณคริสและน้องๆด้วยนะครับ โดยเฉพาะน้องเจฟ พี่ดินพี่ไฟก็มาหาผมด้วยนะครับ และอีกหลายๆคนเลยละ อย่างพี่ตังก็ชอบมาลักพาตัวผมไปเที่ยว555 เค้าบอกว่าพี่อ๊อฟไม่พอใจเลยลักพาตัวเลย หรือจะเป็นไอแบงค์ ที่ชอบมาชวนผมไปฟังมันร้องเพลงที่บ้านมัน หรือ จะเป็นเพื่อนๆที่ไปเข้าค่ายด้วยกัน พวกไอปลื้มอะครับ มันก็นัดผมไปเที่ยวบ้าง มีความสุขกว่าที่คิดเยอะ เราเจอเรื่องเลวร้ายมา แต่นั้น มันก็ผ่านมาแล้วเราก็ควรทำให้มันเป็นบทเรียน พอผ่านมาเรื่องดีๆก็วิ่งเข้ามาหา และคงไม่มีใครเจอแต่เรื่องร้ายๆหรอกนะผมคิดว่างั้นนะครับ.......
, m5 P% I* y" ~" Z S9 Tสวัสดีทุกๆคนที่เข้ามาอ่านเรื่องผม :).....% I. D, f* G& V3 H9 f5 ?
" n3 @* j1 R5 Y
z3 u2 o- V; b- k1 Q( I4 wขอบคุณมากสำหรับการติดตามและคอยอ่านและให้กำลังใจผมเสมอมา.....
& t9 g6 Y z1 D% E6 `, f Y+ C
8 n/ b+ H( A, \$ q/ d6 j' T6 B/ [! a5 g1 b3 k- z
จริงๆมีเรื่องในชีวิตของผมอีกมากมายที่ผมอยากจะแชร์ให้เพื่อนๆพี่ฟังมากมาย ที่เล่าไปมันยังไม่หมดแค่นั้นหรอก แต่ผมว่า มันถึงเวลาจะหยุดมัน มันเหมือน....หนังเรื่องนึงต้องมีวันจบ อาจจะจบไม่รู้เรื่องไปหน่อยต้องขอโทษด้วยนะครับ...
# M k+ a, M9 y* p, B/ v, U# ?+ n6 j: T' b' [
4 D& C/ U& z5 t4 n+ b0 l1 i) W9 y
ใช่ครับ เรื่องของผมที่ลงในนี้ จะจบลงเพียงเท่านี้ครับ ผมจะไม่ลงต่อแล้วและ มันคงไม่สำคัญเท่าไหร่ บางทีผมอาจจะหายไปเฉยๆหรือไม่สนใจก็ได้ แต่...ผมอยากบอกให้ทุกคนรู้ครับ ทุกคนจะได้ไม่ต้องรออีกต่อไป ผมชอบที่จะแชร์สิ่งที่ผมเจอนะครับ :) และชอบที่ทุกคนมีความสุขและชอบตอนที่อ่านมัน...5 v, ^ r+ s1 e5 Y5 g& X9 B; [
% h* v" [8 _4 D, V2 v: t4 u) n: g k. ?* E
แย่จังเลยนะครับ ผมลงได้ไม่นานก็จะต้องหยุดไป จริงๆมีเหตุผลบางอย่าง ผมขอไม่บอกแต่อยากให้ทุกคนรู้ว่าผมมีความจำเป็นจริงๆ....4 L6 k* K* B. n2 b2 k; d! B
3 \: J9 T* l* t% g1 s& l: q
3 @- a& s; m3 i( d+ }2 u1 ~ขอบคุณทุกๆคนมากๆเลยนะครับ ที่คอยอ่านคอยให้กำลัง ทุกๆอย่างเลย ผมชอบมาก ขอให้ทุกคนโชคดีนะครับ :)/ ?+ c' _/ N+ r8 [" W( d; r" l
' c& t; t7 r+ G6 k3 b
. _7 F2 i7 q3 l+ M( Uนท.......1 [1 K' x: h l* l6 H: X' K, H
5 U* C9 E- V& Q8 I& N. w8 x
E' ? y: i" x4 ?( ^1 @/ H
3 Y9 j+ n% Q& _& E1 Q |
|