เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 17

Julio

เรื่องของเบนซ์  ตอนที่ 17


ป่านนี้เบนซ์ของผมจะอยู่ที่ไหน จะทำอะไรอยู่นะ  คำนี้กึกก้องในใจของผมอยู่ตลอดเวลา  เมื่อไปถึงบ้านคุณปู่  ผมนั่งซึมคิดถึงเบนซ์  มันคิดถึงมากแบบสุดๆ เลยครับ
) u& s  \/ u4 V* g! {0 E! y  J8 B“บอลคิดถึงบ้านใช่มั้ย” พลเดินมาถามผม  ผมร้องไห้อีก
“เราเข้าใจนะ  แต่นายต้องทำใจบ้างดิ  เราต้องพอใจกับสิ่งที่มันเป็นในวันนี้นะ ทำใจนะ” พลกอดผม
“ไอ้น้องบอลเราไปอาบน้ำกันเถอะนะ” พลดึงผมให้ลุกขึ้นแล้วเราก็ไปอาบน้ำกันครับ  พลหยอกล้อผมอยู่ตลอดจนผมเริ่มยิ้มได้
) A- t7 x( Q1 ^( Q4 W% r“เราไปวิ่งออกกำลังกายกันเถอะ”
+ k( ^! _, ]( E1 M/ G+ N“พลไปวิ่งไกลมั้ย”
“ไม่ไกลหรอก” ผมก็ต้องไปกับพล
2 n6 b( M0 a: Z  x“เอ๊ะวันนี้เพื่อน ไม่เห็นมาเลย” พลมองหาเพื่อนแต่ก็ไม่มีใคร
$ X/ E1 @* f) ^* U% H9 [7 h& k5 V“มันคงมืดแล้วมั้งพล” ผมออกความเห็นเพราะจะทุ่มหนึ่งแล้ว
/ V+ K) A0 p; O3 g. D5 Z“ไม่หรอก  ปกติเพื่อนก็มาวิ่งกันแบบนี้ทุกวัน  ยังไม่กลับหรอก” พลยังไม่เลิก พลมองหาและพาผมวิ่งตามหาเพื่อน  ตรงนี้เป็นเป็นสนามโรงเรียนครับ ก็มีคนยังออกกำลังกายอยู่หลายคน  แล้วผมก็ได้ยินเสียงคุยกันเอะอ่ะเมื่อไปถึงโรงยิมร้าง
0 U% m- K, i# x/ F  ?“เฮ้ยเจอแล้วอย่า เสียงดังนะบอล” พลพาผมย่องเข้าไปแอบดูตามต้นเสียงที่ได้ยิน  พลก็ปีนไปจ้องมองที่ช่องระบายอากาศผมอยู่ข้างล่างนั่งฟังเสียงเขาคุยกัน
“ไอ้ห่าเอ้ย มึงเล่าซะกูไม่มีอารมณ์เลยว่ะ”
& _) r5 T% t, \9 j9 Z, C“โถ่ก็กูดูมาแบบนี้  กูก็เล่าได้แค่นี้”
+ }6 P# L* {9 P- y3 d: n" F# x“ไอ้บ้าหนัง X มันดีทุกเรื่อง  แต่มึงเล่าไม่ได้อารมณ์เอง”
“ใช่จริงของมึงนะ  ถ้าที่บ้านกูดูหนัง X ได้  กูไม่ต้องมาง้อให้มึงเล่าให้ฟังหรอก”
“ขอโทษด้วยนะที่พวกมึงไม่มีความสามรถอย่างกู  กูอิสระโว้ย”  จากนั้นก็มีเสียงหัวเราะเสียงพวกเขาหยอกล้อกัน
; \9 O* e7 c0 ?“โอ้ย หมดอารมณ์แล้วว่ะ  กลับกันเถอะ  อยู่ไปก็เซง” พลรีบโดดลงมาจากถังสีที่เขาเหยียบอยู่
“บอลตามเรามา” ผมก็วิ่งตามพลเข้าทางประตูมืดมากครับ  มองอะไรไม่ค่อยเห็นเลย
“กูมาแล้วไอ้พวกกระหายทั้งหลาย” พลตะโกนบอก
' S4 B7 q$ o9 H% i  C2 l( z! a5 K1 Z& S“ไอ้พล มึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ หายไปตั้งสองวัน”
“กูไปต่างจังหวัดมา” พลตอบโอ้โฮครับผมเหม็นไปหมดได้กลิ่นเจ้าโลกคลุ้งไปหมด  สงสัยพวกนี้กำลังเล่นว่าวกัน
+ z& z* Y( q4 H( {5 |" Q& ~4 Y* Q“อ้าวแล้วนั่นมึงพาใครมาล่ะ”
“ญาติกูเอง  ป่ะออกไปข้างนอกกันเถอะ” พลชวนเพื่อนไปข้างนอก
* F4 x: X& s! O“อยู่นี่แหละขาดมึงพวกกูอัดอั้นเลยว่ะ  ช่วยพวกกูหน่อย”
“วันนี้กูขอก่อนเถอะ พวกมึงก็อะไรนักหนา  กะอิแค่เล่นว่าวก็แอบไปทำบ้านใครบ้านมันก็จบเรื่อง”  ผมพอตีความเข้าใจว่าวัยรุ่นกลุ่มนี้เขาคงเรียนรู้เรื่องเซกซ์กับพลนั่นแหละ
“เออพรุ้งนี้มึงต้องมานะ”
" D6 w! O# h) k0 n2 S! z“เออกูสัญญา” แล้วผมก็เดินนำหน้าออกนอกโรงยิมเพราะกลิ่นเหม็นคาวทำให้หายใจลำบากมาก  พอถึงด้านนอกพลก็พาเพื่อน ๆ นั่งคุยกันเรื่องต่าง ๆ ผมก็นั่งฟังเขาอยู่  แต่นั่งห่างมาก  ผมมองเห็นตู้โทรศัพท์อยู่ริมถนนห่างจากตรงที่เรานั่ง
“พลนายมีเศษตังค์ไหม” ผมยืนขึ้นขอกับพล
9 L* i, g- l, y% `, ?8 [“ไม่มีอ่ะ บอลจะทำไมหรอ”
“ช่างเถอะ” ผมก็นั่งลง
7 N# K2 f% I- k3 J“นายจะเอาไปทำไมหรอ เรามีนะ” เสียงเขาทำให้ผมนึกถึงเบนซ์มากครับเพราะเป็นคำพูดที่อบอุ่นอาจเป็นเพราะผมคิดถึงเบนซ์มาก
. M4 y7 F. K/ V“ช่างเถอะครับ ไม่เป็นไร” ผมตอบเขาด้วยความเกรงใจแล้วเขาก็เดินมาหาผม
“อ่ะเราให้นาย” เขามาใกล้ ๆ แล้วยื่นตังค์ให้ผม
" b" t+ `* e% J+ P“ขอบคุณคับ” ผมก็ยิ้มให้เขาแล้วผมก็บอกพลว่าผมจะไปโทรศัพท์
“เฮ้ยตั้มไปเป็นเพื่อนบอลหน่อย” ตั้มคนที่ให้เศษตังค์ก็ตามผมมา  เมื่อไปถึงผมก็ดีใจมากผมรีบเข้าตู้โทรศัพท์กดโทรทันที
6 h7 }( d. x, }  q# r1 E- W! ]“ดีครับ  บ้านอาจารย์อราดาครับ”  เป็นเสียงเบนซ์
“เบนซ์” ผมพูดคำเดียวผมก็ร้องไห้มันพูดอะไรไม่ออก
“บอล เรารอบอลทั้งวันเลย แล้วนายก็โทรมาจิง ๆ ด้วย” เบนซ์ท่าจะดีใจมาก  ผมรีบเช็ดน้ำตาหยุดร้องไห้
“เราถึงได้สักพักแล้ว  เราคิดถึงนายมากเลยนะ”
“เช่นกันบอลเรารักบอลมากเลยนะ อย่าเปลี่ยนไปนะ”
3 b; D3 r( j6 j/ A, G“ไม่มีทาง  เราจะไม่เปลี่ยนไปเด็จขาด”
/ r: K0 ]/ n8 Q4 r0 W6 E/ Z“บอลต้องอดทนนะ นายหน้าตาดีมีเสน่ห์ใครก็ชอบ  นายอย่าไปใจอ่อนนะ  เราน่ะนอนไม่หลับแน่เรากลัวนายไปมีคนอื่น”
“ไม่  บอลจะไม่เป็นอย่างนั้นบอลสัญญา”
% ^& ^1 W7 f; h0 M( u( U, v“สัญญานะครับ  เบนซ์เองจะรอวันที่เราจะอยู่ด้วยกัน” เสียงเบนซ์ร้องไห้ผมก็ต้องเสียใจเมื่อเงินหยอดตู้ผมจะหมด“เบนซ์เงินเราจะหมดแล้วไว้วันหลังเราโทรมาใหม่นะ” ยังไม่ทันได้ยินเสียงเบนซ์เลยสายก็ตัดก่อน  ผมก็สบายใจขึ้นมาหน่อยอย่างน้อยผมก็รู้ว่ามีเบนซ์คนหนึ่งที่รักและคิดถึงผม ผมเดินออกจากตู้ผมก็เห็นตั้มนั่งรออยู่  เมื่อตั้มเห็นผมตั้มก็ยืนขึ้นแล้วเดินนำหน้าพาผมไปหาเพื่อนที่นั่งคุยกันอยู่
3 b- e0 @. G1 F; w& i! a# a/ A“เรากลับกันเถอะว่ะ กลับบ้านกลัวโดนด่าจังวันนี้” เพื่อนคนหนึ่งกล่าวก่อนจะลุกแล้วเดินหนีไปทางใครทางมัน
# a! ]; }4 c4 r“บอลพวกนี้บอลอย่าไปสนิทพวกมันให้มันมากนะ”
“อ้าวทำไมหรอ” ผมสงสัย
' ^1 U0 q# f" `( u$ D“พวกนี้มันติดยาเสพติดนะ  แต่มีดีอยู่คนเดียวที่ไม่ติดอะไรเลย”
" q) J( _% a  Lพลพูด  ผมก็พอดูออกว่าต้องเป็นตั้มแน่ๆ  ดูท่าเขาเรียบร้อยมาก เ มื่อกลับถึงบ้านผมกับพลก็โดนดุนิดหนึ่งที่กลับค่ำ  เขาทานข้าวกันหมดแล้วเหลือเราสองคนที่ยังไม่ทาน  อาหารก็หมดไม่เหลือ
“มันเป็นกฎของบ้าน  ถ้ามาทานข้าวไม่ทันก็ต้องอดแบบนี้แหละ แต่อย่าห่วงระดับเราไม่มีอดป่ะเราไปทานนอกบ้านกัน”เป็นกฎแรกของบ้านที่ผมได้เรียนรู้ มันน่าเสียวใส้เหลือเกิน  นี่ขนาดวันแรกผมก็เจอแล้ว พลก็พาผมเดินไปร้านขายอาหารตามสั่ง
4 V% j% Q. K3 ?2 h" R" k2 ~“กินสิ อย่าคิดมากนายต้องฝึกความอดทนเอาไว้  ถ้าเราไม่อยู่แล้วนายต้องรู้จักเอาตัวรอดให้ได้”พลคงเป็นห่วงผม   
0 L, h! x2 m# `& D3 b% D0 ?+ a+ q“นายจะย้ายเมื่อไหร่ไปที่ไหน”
“เราจะย้ายไปอยู่ชลบุรี คงจะก่อนเปิดเทอมนี้” ผมรู้สึกกลัวมากเพราะที่บ้านนี้มีคนอยู่กันมากลูกคุณปู่ก็ห้าคนที่ยังอยู่ในบ้านหลานอีกหลายคนครับ  เมื่อพลย้ายออกจากบ้านผมก็ไปเรียนที่โรงเรียนใหม่ไม่ใกลจากบ้านนัก  ผมก็ เริ่มตื่นเต้นที่จะได้ไปโรงเรียนแห่งใหม่เมื่อผมไปถึงโรงเรียนผมก็ไปเจอตั้มเขากำลังยืนรอใครไม่รู้ที่หน้าประตู ผมกับตั้มเราเคยเจอกันครั้งเดียวตั้งแต่วันที่ผมขอตังค์เขา
4 P( R) R6 R$ i“หวัดดี  นายรอใครอยู่หรอ”ผมยิ้มทักทาย
9 O+ ^1 f+ |* W, v% T* Z  F“รอนายอยู่ นายก็มาจริงๆ ด้วย” ตั้มยิ้มทักทายผม  ตั้มเป็นคนขาวมากตัวสูงโย่ง  ยิ้มตั้มจะสดใสมากครับ ดูดีที่สุดก็ที่คิ้ว คิ้วตั้มเหมือนเอามาแปะเอาไว้เข้ากับตาชั้นเดียวที่ใสปิ๊ง  ผมไม่รักเขาหรอกแต่ชอบเวลาที่ได้เห็นตั้มมันอบอุ่นยังไงบอกไม่ถูกวันนี้ผมได้เห็นตั้มชัดๆ ผมอึ้งอยู่นานก็หาเรื่องคุยกับเขาต่อ
“รอเราหรอ”   
“อืม นายไม่ยอมมาออกกำลังกายเลยนะ”ที่ผมไม่ไปเพราะพลเตือนผมตั้งแต่วันนั้น  ผมเลยไม่ไปอีกเลย
“ต่อไปเราจะไปทุกวันนะ”
“อ่ะเศษตังค์เราเก็บไว้ให้นาย” ผมตกใจเลยครับ  เพราะเต็มกระปุกใสๆ ที่เขาเอาถือมาด้วย
- E9 S( [0 s2 M) s9 k6 A“เยอะจัง  เราไม่กล้าเอาหรอก”ผมก็ทำท่าเกรงใจ
' S5 u9 b- d) N, z9 h' y; M& l# G“เอาเหอะ  เราก็เสียใจสิอุตส่าห์เก็บให้นาย” ผมเลยต้องรับเงินตั้มแล้วเราทั้งสองก็เดินไปภายในโรงเรียน วันนี้ผมก็เริ่มชีวิตใหม่อีกครั้ง  แต่ก็ยังผวาอยู่เหมือนกัน  ในบางครั้งผมเหมือนกับคนบ้า  เวลาที่ออดดังตอนเที่ยงผมรีบวิ่งลงจากห้องเรียนไปที่โรงอาหารตั้งใจจะไปหาเบนซ์ ผมลืมไปว่าตอนนี้เราอยู่กันคนละที่  แต่โชคดีที่ตั้มวิ่งตามทุกครั้ง  ตั้มจะถามเสมอว่าผมวิ่งหาใคร  ผมต้องโกหกว่าวิ่งหาตั้ม
$ D# ]$ a( @1 M  e7 e6 u6 b0 Y+ v

4 e* @  V' F  y# Q, j-------------------- จบตอนที่ 17 --------------------
# m/ J2 t/ S; x* [
; S2 t; o# ?/ e# }' H1 R  V& H7 e
& F% A$ B. B0 U

* b7 y. t- M4 P- J+ f! B# @EP นี้จะดูสั้นๆ ไปหน่อยนะครับ ไว้ว่างๆ ผมจะรีบมาอัพเพิ่มให้อีกน๊า

tidchoo2

ทุกอย่างลงตัว ขอบคุณนะครับ

Roysan

เศร้าอ่ะ นอย

ouisit

ขอบคุณครับ

Macckrub

ขอบคุณครับ

Macckrub

ขอบคุณครับ

HRHPrince

ว่ะ

team901x

" u# s3 R* N" B/ f& U% Hขอบคุณคับ

artwin

ขอบคุณมากครับ

Peebame

ตั้มเหรอ งืม ๆ

nong0987

ขอบคุณนะครับ

gang2520

ขอบคุณครับบ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

princo78

ขอบคุณครับ

kridty75

ขอบคุณครับ

eg1

ขอบคุณครับ

AlphaPaKa

ขอบคุณครับ

tidchoo2

ยิ่งอ่านยิ่งเพลินอ่ะ มาเล่ามาเร็ว ๆ นะ

kichjakan

ขอบพระคุณ

pom951

สงสารบอลจัง