|
เรื่องของเบนซ์ตอน 18 ***ขณะที่เพื่อนๆ อ่านเรื่องนี้ผมอยากให้เพื่อนๆ ลองฟังเพลง“อีกฝั่งของท้องฟ้า” ของวงไอน้ำนะครับ มันเข้ากับบรรยากาศและความรู้สึกของผมตอนนี้มากๆ ***
8 G. I$ ?. M6 |+ u* t3 R/ y“แม่ แม่ บอกผมสิที่บ้านเกิดอะไร” ผมเร่งเมื่อรู้ว่าเหตุการณ์ไม่ดีแน่แล้ว แม่ค่อยกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่งเครือ
+ F: M9 D! J! y* F; B& E9 M$ b/ Q4 ]“บอลแย่แล้วลูก….” “แม่ครับบอกผมมา”ผมตะโกนเสียงดังจนตั้มเขามาเคาะประตูถาม+ \' P. ~5 e7 S
“บอลทำใจนะลูก เบนซ์ถูกรถชน” ผมช๊อคเลยครับ มือไม้ผมสั่นไปหมด ผมค่อยตั้งสติถามแม่อีกครั้ง
1 |0 M$ p- e/ s“แล้วเบนซ์เป็นอะไรมากมั้ยครับ” ผมไม่อยากเหลือเกินที่จะได้ยินอะไรไปมากกว่านี้แต่ผมก็ต้องรู้ให้ได้" a& U: b2 d$ Z5 z N( [) i' \0 a
“ยัง ไม่รู้เลยว่าจะรอดหรือเปล่า อยู่ห้อง ICU มาอาทิตย์กว่าแล้วยังไม่ฟื้นเลย” ผมรีบวางสาย ตัวผมอ่อนไปหมด ผมยืนพิงตู้โทรศัพท์แล้วผมก็ล้มลงกับพื้นเอามือกุมหน้าจนตั้มวิ่งเข้ามา “บอล บอลกนายเป็นอะไรหรือป่าว”เสียงของตั้มร้องเรียกแล้วเข้าไปดึงแขนผมให้ผมลุกขึ้นและออกจากตู้โทรศัพท์ พอมาถึงด้านนอกผมก็ตะโกนเสียงดังลั่น ตั้มเอามือมาอุดปากผมไว้ “บอลนายอย่าร้อง นายมีเรื่องอะไรบอกเราได้นะบอล อย่าร้องแบบนี้อีกนะ เชื่อเราสิ”* n/ t* G8 J% f; Q+ n" ?9 V6 a3 L6 U+ e
ผมก็หยุดร้อง แต่เรื่องที่เกิดมันก็ทำให้ผมไม่หายครั่งผมมองเห็นต้นไม้ ผมก็ไปวิ่งชนอย่างแรง ผมอยากเจ็บให้มากกว่าเบนซ์เจ็บ ตั้มก็ยังวิ่งไปดึงผมเอาไว้ ตัวตั้มเล็กกว่าตัวผมเยอะ จึงไม่สามรถดึงตัวผมไว้ได้ ผมบ้ามากครับในวันนั้น ผมเอาตัวของผมไปวิ่งชนทุกอย่างที่ขวางหน้า ผมอยากเจ็บอยากเจ็บให้มากกว่าที่เบนซ์เจ็บ นานมากที่ผมทำคนมามุงดูผม มุงดูผมบ้า และมองดูตั้มกอดตัวผมไว้เพื่อห้ามไม่ให้ผมบ้าครั่ง “บอลเราไม่อยากให้นายทำแบบนี้ นายต้องอยู่เพื่อนคนที่นายรักนะ”
7 {9 @; R- z- p! P( B/ U. J“คนที่เรารักเหรอ ไม่มีแล้ว นายรู้มั้ยคนที่เรารักตอนนี้อยู่ในห้อง ICU”
' N0 W9 E+ T4 v( _9 [ f* v“บอลนายมันบ้า คนอยู่ห้อง ICU ไม่ใช่ว่าเขาตายแล้ว เปอร์เซนเขารอดมีมากเขาอาจจะรอดก็ได้ นะเชื่อเรา กลับบ้านเถอะ”) |' Y( k9 C, P2 \- i1 m4 V
“ใช่จริงของนาย เบนซ์อาจจะรอด ใช่เบนซ์อาจจะรอด” ผมก็เริ่มบ้าอีกครั้ง ขณะที่ผมเดินกลับบ้าน ผมเพ้อคำนี้ตลอด เบนซ์อาจจะรอด เมื่อกลับไปถึงบ้านคุณปู่คุณย่าท่านก็เป็นห่วงผมมากที่เห็นตัวผมเป็นแผล แต่คนอื่นเขาก็สมน้ำหน้า ท่านถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม ผมก็ไม่ตอบ ท่านก็เลยสรุปเอาเองว่าผมมีเรื่องชกต่อยกัน1 Q6 n' q+ Z" a8 u" z
“คุณปู่ครับผมขอกลับไปเยี่ยมบ้านได้มั้ยครับ”
& V1 v8 X/ i, ~$ L: f“เอ็งจะกลับไปทำไม กลับไปหาใครที่นั่นไม่มีใครให้คิดถึงอีกแล้ว”0 L( V: t) }7 Q9 }, V3 J, T8 H* u
“มีครับ ผมมีเพื่อนที่ผมคิดถึงเขาไม่สบายหนักผมอยากกลับไปเยี่ยมเพื่อนครับ” ผมร้องห่มร้องไห้อยากให้ท่านอนุญาต, x5 I/ l! e6 b! j
“ก็ได้แต่อย่าไปนานเดี๋ยวจะเสียการเรียน” ท่านหยิบเงินให้ผมห้าพันผมก็ไม่ยอมอาบน้ำ ผมรีบเก็บของใส่กระเป๋าออกเดินทาง เมื่อถึงหน้าบ้านน้องชายกับน้องสาวพ่อที่ไม่ค่อยจะถูกกับผมก็มาดักรอ “มึงไปแล้วไม่ต้องกลับมาอีกนะ มึงควรที่จะไปเหมือนพ่อของมึง” ผมรู้ดีว่าเขาหวงสมบัติเพราะส่วนที่เป็นของพ่อผม คุณปู่เตรียมจะยกให้ผม อาสองคนนี่ก็ไม่อยากให้ ตั้งแต่ผมมาอยู่อาก็หาทางด่าว่าแกล้งผมอยู่ตลอด คงอยากบีบให้ผมออกจากบ้านผมจึงไม่ตอบถ้าผมเลือกได้ผมก็จะไม่มาที่นี่อีก ผมรีบกลับบ้านใจของผมอธิฐานอยู่ตลอดเวลาว่าขอให้ผมได้พบเบนซ์อีกครั้ง ถ้าผมได้พบเบนซ์คราวนี้ ผมจะไม่ยอมให้อะไรต้องพรากผมหนีจากเบนซ์อีกอย่างเด็จขาด ในที่สุดก็ถึงนครพนมจนได้ผมยังไม่กลับบ้าน ผมรีบไปที่โรงพยาบาลเพื่อไปตามหาเบนซ์ “ขอโทษครับมีคนป่วยอายุประมาณ17มั้ยครับ” ผมต้องหยุดพูดพักเหนื่อยก่อนจนพยาบาลถาม" F& }* [& ?2 \0 o3 w3 F
“คนป่วยชื่ออะไรคะ”
7 W, N- F1 }- S“รัชนนท์ครับ”- ?2 n- b3 \ e2 N1 r; k
“อ๋อมีค่ะ แต่ยังไม่ถึงเวลาเข้าเยี่ยมนะคะ ต้องรออีก2ชั่วโมง”! t3 i/ v7 j( _2 E% S! ?3 m
“คนไข้อาการเป็นยังไงบ้างครับ” ผมลุ้นอยากให้พยาบาลตอบว่าอาการของเบนซ์กำลังจะดีขึ้นแต่แล้วก็......
- C/ v/ b) Y* X( n' k“คนไข้อาการหนัก อาทิตย์กว่าแล้วป่านนี้ยังไม่รู้สึกตัวค่ะ” ได้ยินคำนี้ ผมเข่าผมอ่อนเดินแทบไม่ได้ ผมรีบเดินตามหาห้องที่เบนซ์อยู่ ถึงแม้ว่ายังไม่ถึงเวลาเข้าเยี่ยมก็ไม่เป็นไร ขอเพียงให้ผมได้อยู่หน้าห้องแอบมองเขาก็ยังดี และแล้วผมก็ไปถึงห้องของเบนซ์ ผมได้ไปแอบมองอย่างที่ต้องการ ใจผมเริ่มคุยกับตัวผมเอง ถึงคราวเราแล้วหรือที่เศร้าเหมือนในหนัง เมื่อก่อนผมเห็นเหตุการณ์นี้แต่ในหนัง แต่วันนี้มันกับเกิดขึ้นกับผมเอง ผมไม่อยากเชื่อเลยว่ามันจะเกิดขึ้นกับผม ภาพเบนซ์ปรากฏอยู่ต่อหน้า ดูไม่ออกเลยว่าเป็นเขา ร่างกายพันด้วยผ้าทั้งหมด นอนนิ่งเงียบ ผมก็แทบจะขาดใจในตอนนั้นเสียให้ได้ภาพที่เราเคยได้อยู่ร่วมกัน ผิดใจกัน ดีกัน เล่นกัน หยอกกันมันหวนมาให้ผมได้ทบทวนอีกครั้ง ผมก็ไปนั่งร้องไห้อยู่ที่เก้าอี้คนเดินผ่านไปผ่านมาก็มองผม เขาอาจจะว่าผมบ้าก็เป็นได้ แต่ผมไม่แคร์อะไรทั้งนั้นในตอนนี้* O! ?" U0 o' w+ ?. D( i
“บอลลูกมาถึงเมื่อไหร่ลูก” แม่เห็นผมก็กอด แล้วแม่ก็ร้องไห้เสียใจ ( |8 h4 W' T+ n) Q# A
“บอลเบนซ์ต้องหายใช่ใหมลูก เบนซ์ต้องหายใช่ไหม” ผมก็พยักหน้า ผมรู้ว่าตอนนี้แม่กำลังบ้า เหมือนที่ผมบ้าอยู่
8 k' T# O0 J4 A* m _: L“บอลเราต้องหาทางช่วยเบนซ์นะ” พ่อพูดกับผมท่านคงคิดมากแต่คำพูดนี้ทำให้ผมคิดขึ้นมาได้ว่าในโลกนี้มีอำนาจลึกลับอยู่; P [) c; w9 P: c% D3 R5 g
“ผมคิดออกแล้วครับแม่ ผมจะไปธาตุพนม”
. F$ W* l5 k2 [" X2 ~0 aผมพูดจบผมก็รีบวิ่งขึ้นรถสามล้อ ในสมองผมตอนนั้นผมคิดได้ว่าผมต้องกลับบ้านตากับยาย ไปเอารถมอไซด์ของผมขี่ไปธาตุพนมเพื่ออธิฐานให้เบนซ์หาย รถสามล้อก็พาผมไปที่บ้านตายายไปถึงผมรีบวิ่งเข้าบ้าน$ ?6 m, K) `1 a! Z/ W, ?* T" _0 R
“ตาครับกุญแจรถอยู่ไหนครับ” ผมรีบถามหากุญแจรถผม
( f& n, f9 \9 `2 i' H“รถใคร แกถามถึงรถอะไร”เสียงเข้มของคุณตาถามผม ผมรีบตอบ6 b: \3 q. E2 h3 |! }: h H( s
“รถมอไซด์ครับ”
: U9 k3 H7 { _2 t$ B“รถมอไซด์ขายแล้ว อีกอย่างก็ไม่ใช่รถมึงนี่” พูดจบคุณตาก็เดินเข้าบ้าน ผมก็ยังดื้ออยู่วิ่งไปจับแขนคุณตาหวังจะขอร้องให้พาไธาตุพนม
' Z% ^" l6 g6 J* Z e+ }! p“คุณตาครับ คุณตาพาผมไปธาตุพนมหน่อยครับผมขอร้อง”7 y, j4 Z! J+ s# w5 U& ?5 ^
“ไอ้บ้า แกนี่มันเรื่องมากกลับไปได้แล้ว ตาบอกแล้วไงว่าไม่ให้มาที่นี่อีกอย่ามาอ้อนวอนอะไรอีกเลย แกอยากไปก็ไปเองสิ” ท่านสะบัดแขนของผม ผมก็รีบวิ่งออกจากบ้าน ผมเสียใจมากเกินที่จะกล่าวออกมาให้ท่านผู้อ่านได้รับรู้ถึงความรู้สึกของผมในตอนนั้นได้ ผมวิ่งออกตั้งแต่จากบ้านไปถนนใหญ่กว่า 5 กม.ไปขึ้นรถโดยสารธาตุพนมใช้เวลานานมากกว่าจะถึง เพราะอยู่ห่างจากบ้านผมมาก พอไปถึงผมก็ไปอธิฐานตั้งใจอย่างแน่วแน่ ผมอธิฐานมากกว่าร้อยรอบ ผมค่อยเดินออกมาหารถโดยสารกลับเข้าเมือง คิดน้อยใจมากที่คุณตาท่านทิ้งผมจริงๆทำไมท่านไม่ยอมสงสารผมบ้าง เมื่อถึงตัวเมืองก็ค่ำพอดี ผมก็นั่งรถกลับไปที่โรงพยาบาล กลับไปที่หน้าห้องเบนซ์อีก ทั้งคืนผมร้องไห้จนหลับ ตื่นมาก็ร้องไห้จนแม่กับพ่อของเบนซ์ท่านมาอุ้มผมขึ้นรถกลับบ้านท่านหาอะไรให้ผมทาน
' O3 M8 z: M. _( f& B; a“ทานอะไรก่อนนะลูก ดูลูกหน้าซีดหมดแล้ว”
0 C2 _) h' ]4 n# l$ k4 M“บอลลูกหายไปไหนมาทั้งวัน” พ่อถามผมด้วยความห่วงหน้าผมตอนนี้คงจะมอมแมมน่าดู s+ M% V9 ^$ }, l+ |
“ผมไปธาตุพนมมาครับ ผมไปอธิฐานให้เบนซ์หาย” สองคนท่านก็ร้องไห้ซึ้งใจ" E' _, v( x1 p5 x. h
“ขอบคุณนะลูก จะไปทำไมไม่ให้พ่อพาไปล่ะ”1 h' V% n- w# d. s% R
“ช่างเถอะครับผมไปเองได้” ผมตอบท่าน5 \% o3 P& h" j. T5 `) I: j
“แล้วจะกลับบ้านคุณยายไหม” พ่อถามผมทำให้ผมกลัวว่าพ่อจะไล่ผมอีกคน ผมเลยบอกความจริงแก่ท่าน3 H8 N: h/ D3 h6 E
“ผมไปมาแล้วครับ ท่านไล่ผม คุณพ่อคุณแม่อย่าไล่ผมไปนะครับขอผมอยู่ที่นี่ซักพักนะครับ ผมไม่มีที่ไปแล้ว” ท่านทั้งสองก็กอดผมแล้วปลอบผม “พ่อกับแม่เข้าใจ ลูกไม่ต้องไปหรอก ลูกอยู่ที่นี่แม่ไม่มีทางไล่บอลเด็ดขาด” ผมเริ่มอุ่นใจขึ้นมากครับ เมื่ออาบน้ำเรียบร้อยผมก็อยากไปโรงพยาบาลอีก แต่ท่านทั้งสองก็ห้ามผมเอาไว้ ท่านว่าเช้าค่อยไป ผมเลยต้องเข้าห้องนอน นานสองเดือนที่ผมไม่ได้มาห้องเบนซ์ ผมก้าวเข้าไปในห้อง กลิ่นหอมของห้องเขาก็ยังเหมือนเดิม ผมก็เปิดไฟสิ่งที่ผมเห็นต่อหน้า ตอนนี้คือเสื้อผ้าที่ผมลืมไว้ตั้งนานมากแล้วตั้งแต่คบกันใหม่ๆ มันอยู่บนที่นอน ถูกพับอย่างเป็นระเบียบ ผมเดินไปดูของที่เราเคยใช้ด้วยกันยังคงอยู่ครบทุกอย่าง ในหมอนเหมือนมีอะไรสักอย่าง ผมก็เลยเอาหมอนออกรื้อดู พบสมุดเล่มหนึ่ง ผมรีบหยิบเอามาอ่านดู ในนั้นเต็มไปด้วยข้อเขียนความในใจตั้งแต่เราเริ่มรู้จักกันคำขอโทษตอนที่เราทะเลาะกัน คำคิดถึงตอนที่เราจากกัน ทุกคำที่เขียนมีวันที่บันทึกไว้อย่างดี ผมเอาสมุดมากอดมันทั้งซึ้งทั้งเจ็บ คุณผู้อ่านครับท่านที่อ่านเรื่องของผมทุกคน ขอให้ท่านจงมีแต่ความสุข ให้พบแต่ความราบรื่นทุกประการ อย่าได้เป็นเหมือนผมนะครับ ขณะที่ผมเขียนอยู่นี้น้ำตาผมร่วงหล่นอยู่ตลอดเวลา ผมเจ็บเหลือเกินที่ต้องนึกถึงวันนี้อีกครั้ง ถึงมันจะผ่านมาแล้วเกือบสองปีแล้ว แต่แผลนี้มันยังไม่หาย แต่ผมก็ภูมิใจที่ผมยังจำทุกเหตุการณ์นี้ได้ดี ติดตามตอนต่อไปนะครับ ขอบคุณมากครับที่อยู่เป็นเพื่อนผมในคืนนี้7 }% B. A, F; K) V
& d0 v) a, H5 E. c-------------------- จบตอนที่ 18 ---------------------2 {3 p4 i- I- p% d( K- v: Y# i
, ?6 `3 F9 B3 `7 X' q x2 _
( |) D3 P. X; S e" Z
สวัสดีปีใหม่ไทย และ สุขสันต์วันสงกรานต์ ๒๕๖๒
9 I. q, k3 r- gขอให้เพื่อนๆ เล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน เดินทางกลับไปหาครอบครัว กลับไปคนรัก หรือจะเดินทางไปไหนมาไหน ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ  ปล.เมาไม่ขับกันนะครับ!!! วันนี้ผมเองก็จะเดินทางกลับบ้านที่ขอนแก่นแล้วเหมือนกัน ใครจะไปเล่นที่ถนนข้าวเหนียวบ้าง นัดเจอกันได้นะครับ
" { Y4 X2 V1 p7 G9 @5 t* |7 J( Sไว้เจอกันใหม่หลังสงกรานต์นะครับ บ๊ายบาย {:4_98:}
' l8 Z g' P2 r: ?, d1 T+ K; n+ n$ }' Y
0 A, V4 |' v0 W. j: b) ]7 B% M6 o# B! L3 z/ L9 Y* Y1 I x
( }" N9 c8 U. V7 L, | | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-4-11 08:32:05
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-3-23 03:53:08
โพสต์ 2020-1-27 21:31:53
โพสต์ 2019-12-31 19:57:36
โพสต์ 2019-5-23 23:59:19