ลูกสาวของผมดูเปล่งปลั่งมากกว่าเดิมหลังจากคืนวันนั้นแน่นอน เมื่อมีครั้งย่อมต้องมีครั้งที่สอง สาม และสี่ และต่อไปเรื่อยๆหลังจากคืนวันนั้นแล้ว เรายังคงมีอะไรกันอีกในวันต่อมา และต่อมาเสมือนคู่ผัวตัวเมียที่อยู่ระหว่างฮันนีมูน เราประเคนบทรักใส่กันทุกคืนที่มีโอกาสจนลูกสาวผมต้องกินยาเม็ดคุมกำเนิดเพื่อเป็นการป้องกัน ต่อหน้าผู้อื่นเรายังคงเป็นพ่อลูกที่รักกัน ห่วงใยกัน เหมือนพ่อลูกคนอื่นๆแต่เมื่ออยู่ในบ้านกันตามลำพัง เราคือผัวเมียกัน ระหว่างเราไม่มีอะไรจะต้องอายกันอีกแล้ว ลูกสาวผมจะขอกลืนกินน้ำรักของผมบ่อยครั้งขณะที่น้ำรักของแกผมดื่มกินเป็นประจำ และนี่หรือเปล่าที่เค้าเรียกกันว่ายาอายุวัฒนะ "ยัยมีน พักนี้ทำไมเธอดูสดใสเปล่งปลั่ง จังเลยฮึ ... ไปอารมณ์ดีเรื่องอะไรมา"เมย์เอ่ยถามขณะสี่สาวนั่งกินขนมระหว่างรอเรียน "เปล่านิ ชั้นก็ปกตินี่"มีนตอบ "ไม่หรอก พวกเราสังเกตเธอนะยะ ...หรือกำลังมีความรัก" ปิ๊กพูดพร้อมกับเสียงโห่ฮาของเพื่อน "บ้า" มีนพูดได้เท่านั้น "เอ...หรือคุณพ่อหาแม่ใหม่ให้เธอได้แล้ว" จูนเอ่ยแซวบ้าง "ไม่มีทางย่ะคุณพ่อจะรักและมีชั้นคนเดียวตลอดไปจ้ะ" มีนว่าแล้วก็ยิ้มเอียงอายจนเพื่อนๆอดสงสัยไม่ได้ "ชั้นว่าต้องมีอะไรแน่ๆ เลย ...เล่าให้เพื่อนฝูงฟังบ้างสิ หรือเดี๋ยวนี้เราไม่ใช่เพื่อนซี้กันแล้ว"เมย์ทำเสียงเขียว "แหม.. พวกเธอนี่ไม่มีอะไรจริงๆ" มีนว่าแล้วก็ลุกขึ้นเพื่อหยิบขยะไปทิ้ง แต่เพราะความเลินเล่อทำให้มือข้างนึงไปปัดถูกกระเป๋าสะพายของตัวเองหล่น สิ่งของในกระเป๋าหล่นกระจายเต็มพื้น "เฮ้ย!!!"สามสาวร้องขึ้นพร้อมกัน "นี่มันยาคุมนี่ ... ยัยมีน มานี่เลยทำไมแกถึงมีของแบบนี้อยู่ในกระเป๋า" จูนถาม แต่มีนไม่ตอบแต่รีบก้มเก็บของยัดๆ ใส่กระเป๋า "ไม่ต้องเดินหนีไปไหน มานี่เชียว... ไหน ตอบพวกเราหน่อยทำไมเธอมีของแบบนี้อยู่ในกระเป๋า" จูนรุกถาม "คือ...." มีนก้มหน้าอาย "พวกชั้นไม่เห็นเธอคบกับใครนี่นาแล้วอีกอย่าง คุณพ่อก็หวงเธอออกขนาดนั้น แล้วเธอไปทำอะไรมา" เมย์ถาม "เอ่อออ..."ยังไม่มีคำตอบจากมีน "พวกเราเห็นมีแต่คุณพ่อที่เป็นผู้ชายคนเดียวที่เกี่ยวพันกับชีวิตเธอในตะละวัน"ปิ๊กพูดบ้าง "เอ๊ะ หรือว่า...." เมย์พูด "บอกชั้นนะมีนว่าไม่ใช่"จูนถามพร้อมเอามือจับมือมีนไว้ ทั้งวงสนทนาตอนนี้เงียบสนิท น้องมีนก้มหน้าแล้วจึงพยักหน้าช้าๆ ทำเอาสามสาวตกใจ เสียงวิพากษ์วิจารณ์เริ่มเซ็งแซ่ถามที่มาที่ไป จนฟังไม่ได้ศัพท์ ในขณะที่ปิ๊กนั่งฟังเพื่อนอย่างสงบและเอ่ยปากพูดบ้าง "ชั้นก็คล้ายๆ กับเธอแหละมีน"ทุกคนหันควับมาที่ปิ๊ก "กับใคร กับใคร" คำถามพรั่งพรูจากเพื่อนๆ "เจ้าปอง"ปิ๊กตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "มันเกิดขึ้นได้ยังไงเล่าให้พวกเราฟังหน่อยสิ" เมย์ถาม "เอาสิ ชั้นจะเล่าให้ฟัง"ปิ๊กตอบน้ำเสียงราบเรียบ 'เจ้าปอง' ที่ปิ๊กหมายถึงเป็นน้องชายแท้ๆ ของปิ๊กที่อายุห่างกันปีเศษตอนนี้กำลังเรียนอยู่คณะวิศวกรรมศาสตร์ของมหาวิทยาลัยรัฐแห่งนึงด้วยความที่เป็นเด็กเรียนดี จึงสอบเอนทรานซ์ติดคณะดังกล่าวพ่อแม่จึงส่งให้มาอยู่กับพี่สาวที่เรียนอยู่ในกรุงเทพก่อนหน้าแล้วจากความที่เป็นเด็กมุมานะกับเรื่องเรียนมาจากต่างจังหวัดเมื่อมาเจอกับแสงสีของเมืองฟ้าอมร ทำให้ปองเด็กหนุ่มวัยอยากรู้อยากลองกลับกลายเป็นเด็กติดเพื่อน กินเหล้า สูบบุหรี่ เที่ยวเตร่ จนแทบจะเสียการเรียนแต่ก็ยังได้ปิ๊กที่คอยช่วยประคับประคองน้องชาย ที่พักของปิ๊กเป็นอพาร์ตเมนท์ใกล้มหาวิทยาลัย มีเพียงห้องกว้างๆ พร้อมเฟอร์นิเจอร์นิดหน่อยทำให้สองพี่น้องต้องนอนและใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างเสียมิได้แต่ด้วยความเป็นพี่น้องทำให้ต่างฝ่ายต่างไม่คิดอะไรจะกินจะนอนก็ทำกันอยู่ภายในห้อง โดยปองเลือกที่จะนอนปูผ้าบนพื้น แล้วให้ปิ๊กพี่สาวนอนบนที่นอนการดำเนินชีวิตยังคงเป็นไปตามปกติสุข จนกระทั่งเสาร์วันหนึ่ง 'เอ๊ะ นี่อะไร' ปิ๊กนึกในใจขณะมองเห็นคราบขาวจำนวนมากติดอยู่ที่เป้ากางเกงสีดำในใช้แล้วของเธอตัวหน ึ่งตอนจะนำเสื้อผ้าทั้งหมดทั้งของเธอและน้องชายไปซัก แน่นอน มันจะเป็นอะไรไม่ได้นอกจากคราบน้ำรักของผู้ชายที่เธอเคยเห็นและสัมผัสมาบ้างและมันจะเป็นของใครไม่ได้เลยนอกจาก ปอง ผู้เป็นน้องชาย ระหว่างซักผ้าเธออดคิดไปต่างๆ นานาไม่ได้ ใช่! น้องชายเธอเป็นหนุ่มแล้วร่างกายกำยำสูงหนาตามประสาเด็กที่ช่วยพ่อแม่ทำงานที่บ้าน ขนตามลำตัวและแผ่นอกช่างดูเซ๊กซี่ยิ่งนักสำหรับเธอและเมื่อเธอซักมาถึงกางเกงในผู้ชายตัวหนึ่งเธอเผลอขบริมฝีปากและขยี้กางเกงในตัวนั้นอย่างลืมตัวเธอกำลังคิดถึงท่อนเอ็นของน้องชายตัวดีที่เธอเคยแอบเห็นด้วยความบังเอิญในหลายครั้งตอนปองกำลังผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า ถึงแม้มันจะดูไม่ใหญ่มากนักยามยังไม่แข็งตัวแต่ถ้ามันแข็งตัว ขนาดของมันต้องไม่ใช่เล็กๆ แน่ๆ คิดแล้วเธอก็หน้าร้อนผ่าวทันทีเกิดปฏิกิริยาเคมีบางอย่างในร่างกายของเธอแล้วจนทำให้รู้สึกได้ถึงความชื้นฉ่ำของหว่างขา หลังจากเหตุการณ์วันนั้นผ่านไปเธอก็เฝ้าสังเกตปองมาตลอด และทุกครั้งที่ซักผ้า เธอก็จะพบกับคราบน้ำรักแทบทุกครั้งแต่ครั้งนี้ มีคราบน้ำรักติดอยู่กับกางเกงในทุกตัวของเธอแสดงว่าเจ้าปองต้องทำกับกางเกงในของเธอแทบทุกวันแน่ แต่มีอยู่ตัวหนึ่งมันไม่ใช่แค่คราบน้ำแห้งกรัง แต่มันเป็นน้ำรักที่ยังสดๆ อยู่สีขาวขุ่นข้นเต็มเป้ากางเกงในของเธอ เธอจำได้ว่าเพิ่งใส่เมื่อวานบ่งบอกว่ามันต้องเพิ่งเกิดขึ้น เธอคิด เธอหน้าร้อนผ่าวด้วยความอายแต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกแปลกๆ ล่องลอย มือไม้สั่นจนเผลอยกกางเกงในที่เต็มไปด้วยน้ำรักขึ้นมาดม กลิ่นคาวของมันผสมกับกลิ่นกลิ่นบางอย่างของกางเกงในที่แนบชิดกับของสงวนเธอทั้งวันทำให้เธอรู้สึกใจสั่น เธอบอกตัวเองได้ทันทีว่าเธอกำลังมีอารมณ์ความต้องการเธอถือมันเดินเข้าห้องน้ำ จัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าแล้วเริ่มลงมือทำให้ตัวเองหายจากความกระสันต์อยาก เธอใช้กางเกงในตัวเองที่เลอะน้ำรักของน้องชายขยี้ปุ่มกระสันต์จนเสร็จสมไปในที่สุดมันช่างเป็นการช่วยตัวเองที่รู้สึกได้ถึงความรุนแรงมากกว่าครั้งไหนๆ ตอนบ่ายเจ้าปองกลับถึงห้องในขณะเธอกำลังนอนดูทีวีอยู่บนเตียง "ไม่ไปไหนเหรอพี่ปิ๊ก" ปองถาม "ไม่ล่ะ วันนี้ไม่มีนัดที่ไหน ชั้นก็เลยซักผ้าเก็บกวาดห้อง" เธอตอบโดยไม่ได้ละสายตาจากจอทีวี "ดีแล้วที่ไม่ได้ไปไหนข้างนอกร้อนมากเลยพี่ เดี๋ยวผมอาบน้ำก่อนนะ" บทสนทนาสิ้นสุดแค่นั้น ปองหยิบผ้าขนหนูมาคาดเอวแล้วเริ่มถอดกางเกงยีนส์ออก พร้อมกับรูดกางเกงใน จังหวะยกขาเพื่อเอาขากางเกงออกปิ๊กลอบสายตาแอบไปมองเห็นเข้าพอดีในแว่บนึง แล้วก็รู้สึกหน้าแดงเมื่อสิ่งที่เธอเห็น คือ ลำเนื้อของน้องชายที่พองตัวเล็กน้อย ห้อยอยู่ตรงหว่างขาเธอรีบละสายตาหนีสายตาปองที่มองมาพอดี จิตใจตอนนี้ว้าวุ่นอย่างยิ่งจนอดไม่ได้ที่จะคว้าหมอนข้างมากอด และหนีบไว้ที่หว่างขา จนเผลอหลับไป เมื่อลืมตาตื่นลุกขึ้นเธอคว้านาฬิกามาดู เกือบหกโมงเย็นแล้ว มองไปทางข้างเตียง เจ้าปองน้องชายกำลังหลับเธอมองเจ้าน้องชายอย่างรู้สึกเอ็นดูแต่สายตาก็ต้องสะดุดเข้ากับบางอย่างที่ลุกชูชันบริเวณหน้าขาของปองปองนุ่งกางเกงบอลผ้าลื่นๆ และแน่นอน ไม่ได้นุ่งกางเกงในไม่อย่างนั้นท่อนเนื้อคงไม่ชูชันได้อย่างอิสระเช่นนี้ ปิ๊กกลืนน้ำลายแต่มันช่างยากเย็นนัก เพราะลำคอที่แห้งผากของเธอ ปิ๊กพยายามสลัดความคิดนั้นแล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ หลังเสร็จกิจออกมาจากห้องน้ำสิ่งที่เห็นยิ่งทำให้จิตใจเธอเร้าร้อนมากขึ้นไปอีก เพราะภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้าตอนนี้คือท่อนเนื้อที่แข็งตัวเต็มที่ภายในกางเกงน้องชายจากการที่ขากางเกงข้างหนึ่งถูกพัดลมที่ปลายเท้าปองพัดเพยิบพยาบเธอตื่นตะลึงกับความโอฬารของมันมันใหญ่กว่าลำเนื้อของแฟนเก่าที่เธอเคยคบหาและมอบความสาวให้มากมายชนิดเทียบกันไม่ได ้ เธอจะทำยังไงกับความรู้สึกแบบนี้ดีปิ๊กคิดในใจ คืนวันนั้นต่างคนต่างหลับนอนในที่ประจำของตัวเอง ปิ๊กหลับฝันไปว่าน้องชายกำลังละเลงปลายลิ้นใส่ร่องหลืบของเธอจนเธอแอ่นสะโพกระแดะสู้ปลายลิ้นที่ตะโบมโลมเลียและดูดอย่างเมามันส์ร่างของเธอเกร็งเป็นระยะ น้ำรักที่ถูกขมิบออกมากระชั้นถี่ ใช่! เธอกำลังจะเสร็จสมแต่ดูเหมือนน้องชายจะรู้แกวว่าพี่สาวกำลังจะใกล้ถึงฝั่งฝัน จึงหยุดการกระทำนั้นแล้วเปลี่ยนเป็นงัดเอาท่อนเนื้อสีคล้ำที่เธอเคยแอบเห็น ออกมาจรดจ่อกับร่องสงวนแล้วค่อยๆ ดันเข้ามา จากความที่ห่างหายจากการร่วมเพศมานาน เธอรู้สึกเจ็บแปล๊บขึ้นมาทันทีแต่ก็ยังช่วยเหยียดขาอ้าออก เพื่อให้เจ้าท่อนเนื้อลำนั้นผ่านเข้ามาในร่างกายของเธอมันค่อยๆ เลื้อยผ่านส่วนที่แคบที่สุด ประดุจงูยักษ์กำลังเลื้อยเข้าถ้ำเลื้อยผ่านเข้ามาช้าๆ ช้าๆ และช้าๆ จนลำตัวของงูใหญ่ทั้งตัว จมหายเข้าไปในถ้ำ ในความรู้สึกตอนนั้นน้องชายเธอเริ่มขยับตัว ค่อยชักออกช้าๆ และดันเข้ามาจนสุดอีกครั้งเสียงลมหายใจฟืดฟาดเพราะความเสียวของทั้งคู่ เสียงกัดฟันกรอดและเสียงซี๊ดเสียวเป็นระยะ ช่างไพเราะยิ่งนักในยามนี้ปองขยับช้อนขาปิ๊กให้สะโพกลอยสูง แล้วเริ่มบรรเลงบทเพลงกามาประเคนใส่รูสวรรค์ของพี่สาวจากเชื่องช้า จนรวดเร็วและรุนแรงในที่สุดปิ๊กได้แต่สงเสียงครวญครางด้วยความกระสันต์ในขณะที่เจ้าปองก็บรรจงซอยก้นดันเด้าถี่ยิบเสียงน้ำคัดหลั่งของทั้งคู่ดังเชาะแชะตามแรงเสียดสีและกระทบกันของแคมอวบของปิ๊กกับพ วงไข่ของน้องชาย ดังถี่ขึ้นเรื่อยๆปองกัดฟันกรอดอีกครั้ง ปิ๊กขบกัดริมฝีปากตัวเอง "อูยยย พี่ปิ๊ก(-ปรี้-)มันส์จัง... กรอดดด ซี๊ด" เสียงน้องชายร้องบอก "หีแน่นเหลือเกิน ...อูยยยยย" พูดพรางกระเด้าพราง "ปองเร็วๆ พี่ใกล้แล้ว"ปิ๊กเผลอพูดออกมา "แรงๆ เลยปอง (-ปรี้-)พี่แรงๆ ... อาาาาา" "เร็วขึ้นอีกปอง ... พี่ใกล้แล้ว..." เจ้าปองซอยก้นกระเด้าเร่งถี่ยิบอย่างไม่คิดชีวิต และแล้ว "โอวววววว ปองพี่เสร็จแล้วปอง" ปิ๊กร้อง "รอผมด้วยพี่ รอผมด้วย"พูดได้เท่านั้น ปองก็ฉีดน้ำรักใส่ช่องคลอดพี่สาวอย่างแรง น้ำแรกที่ฉีดเข้ามาช่วยเร่งให้ปิ๊กเสร็จสมอย่างรุนแรงไปด้วย รูหีขมิบตอดลำ(-xxx-)น้องชายอย่างหนักหน่วงปิ๊กไม่เคยรู้สึกถึงความสุขสมมากมายเท่านี้มาก่อน ในขณะที่น้องชายกปล่อยน้ำ(-xxx-)พุ่งเข้าร่องสวรรค์ของเธออีกสองสามครั้งจนหมดกระสุน สงครามแห่งกามาของสองพี่น้องจบลงแล้วปิ๊กยังขมิบตอดแท่งรักของน้องชายที่ยังแข็งโด่เป็นระยะๆ เจ้าปองจะดึงออกแต่ปิ๊กเอาขาเกี่ยวข้อพับน้องชายไว้ไม่ให้เอาออกจนต่างเผลอตัวหลับไปเพราะความเหนื่อยอ่อนในตอนไหนไม่รู้ จนถึงเช้า และเช้าวันนั้นปิ๊กก็ต้องตกใจเมื่อเห็นร่างเปลือยเปล่าทั้งของตัวเองและน้องชายตะกรองกอดกันอยู่ร่องหลืบของเธอฉ่ำชื้นเต็มไปด้วยน้ำอะไรซักอย่างซึ่งไม่ต้องคาดเดาเลยว่ามันคือน้ำรักจากลำ(-xxx-)ของน้องชายที่ฉีดใส่โพรงสวาทของเธออย่างเต็มเหนี่ยวเมื่อคืนที่ ผ่านมา เพื่อนๆ ต่างนั่งเงียบเมื่อปิ๊กเล่าจบแต่ละคนรู้สึกอย่างไรไม่มีใครรู้ รู้แต่เพียงว่าคืนนั้นน้องมีนเล่าให้ผมผู้เป็นพ่อฟัง ขณะที่เรานอนกอดกันเหมือนเคยบนที่นอนที่น้องมีนมอบความสาวให้ผมก่อนที่บทรักแห่งพ่อลูกจะถูกบรรเลงในลำดับถัดไป ************** ผมพยายามหลีกเลี่ยงคำบางคำเพื่อลดความหยาบโลนของเนื้อหาลงบ้างแต่ทำไม่ได้เลย ต้องขอโทษไว้ ณ ตรงนี้นะครับ คิดซะว่าเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่านก็แล้วกัน ผมมีต้นฉบับอยู่เพียงเท่านี้ครับ (3ตอน)
|