๒
"นี่ตำรวจ ยกมือขึ้น แล้วเดินออกมา” ผู้กองตะโกนเข้าไป
“อ่าาาาาา ตำรวจหรือ หึหึหึหึ ฮ่าฮ่าฮ่า” เสียงหัวเราะที่ดังออกมา ทำให้นายตำรวจเริ่มค่อย ๆ ระวังตัวพร้อมเดินขยับเข้าไปยังห้องต้นเสียง
“หมวด ไปด้านซ้าย เดี๋ยวผมถีบประตูเอง” ผู้กองพูดพร้อมยกเท้าถีบไปที่ประตูทันที
“ยินดีต้อนรับครับคุณตำรวจ” หมอผีพูดออกไป แต่ยังนั่งมองไปทางนายตำรวจทั้งสอง
“ลุกขึ้นมา ไอ้หมอผีเก๊” หมวดเวทย์ยกปืนชี้ไปยังเป้าหมาย พร้อมตะโกนสั่ง
“อยากให้ข้าลุกหรือ ทำไมไม่มาหิ้วปีกข้าซะหละ” หมอผีพูดพร้อมหันไปจ้องตาหมวดเวทย์ พร้อมพึมพำคาถาอะไรบางอย่างออกมาเบาๆ พร้อมตะโกนด้วยเสียงอันทรงพลังว่า “พวกมึงชื่ออะไร บอกกูมาเดี๋ยวนี้”
หมวดเวทย์จู่ ๆ ก็รู้สึกว่า ต้องตอบคำถามหมอผี เลยตอบไปอย่างว่าง่ายว่า “ผมชื่อหมวดเวทยา อีกคนชื่อผู้กองคันธง”
ผู้กองแปลกใจที่หมวดเวทย์ตอบออกไป “หมวดเป็นอะไรเปล่า”
หมวดเวทย์ยังเงียบอยู่พร้อมยังจ้องตาหมอผี หมวดเวทย์รู้สึกว่า ดวงตาหมอผีคนนี้มันระยิบระยับ แล้วเหมือนตัวเองต้องเชื่อฟังประหนึ่งหมอผีคนนี้เป็นเจ้านายตนเอง
“ฮ่าฮ่าฮ่า หมวดเวทยาหรือ ดี ส่วนมึงหละผู้กองคันธง” หมอผีจ้องมองไปที่ผู้กองทันทีที่รู้ว่า การควบคุมหมวดเวทยาสำเร็จเรียบร้อย
ผู้กองคันธงอยู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงดังก้องในหัว “มึงอยากเป็นทาสกู มึงอยากเป็นทาสกู มึงอยากทำทุกอย่างเพื่อกู” เสียงดังในหัววนไปวนมา จนผู้กองพูดออกมา “ผมอยากเป็นทาสนายท่าน ผมอยากทำทุกอย่างเพื่อนายท่าน”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ดีมาก กูได้ทาสมาสองคนหละพวกมึงคลานเข้ามาหากู ส่วนปืนนั่น เก็บไปซะ”
สองนายตำรวจเก็บด้ามปืนกลับเข้าที่เดิม และพูดพึมพำ “ผมเป็นทาสนายท่าน ผมจะทำทุกอย่างเพื่อนายท่าน” พร้อมคลานสี่ขาเข้าไปหาหมอผีที่นั่งจ้องนายตำรวจตาเขม็ง “ไหนกูดูหน้าตาหน่อยสิ หล่อใช้ได้นี่ พวกมึงมากันกี่คน” หมอผีถามออกไป
“สามคนครับท่าน อีกคนเฝ้าระวังอยู่ด้านล่าง” ผู้กองตอบไปพร้อมหมอบต่อหน้าหมอผี
“หึหึหึ สามคนหรือ ยังไงกูจัดการพวกมึงสองคนก่อน” หมอผีพูดเสร็จ เริ่มทำพิธีควบคุมจิตใจนายตำรวจทั้งสองนาย เพราะมันรู้ว่า กลิ่นยาที่เกิดจากว่านรำจวญที่วางไว้ คงมีฤทธิ์อยู่ได้ไม่นาน ถ้าคิดจะควบคุมคนให้อยู่ภายใต้อาณัติของมันไปนาน ๆ มันต้องป้อนคำสั่งลับแก่คนเหล่านั้น และเมื่อมันพูดคำสั่งลับออกไปเมื่อไหร่ คนพวกนี้จะเข้าสู่ภวังค์โดยไม่จำเป็นต้องใช้กลิ่นว่านรำจวญ
หลังจากหมอผีเริ่มพิธีการไปได้พักใหญ่จนเสร็จเรียบร้อย ในขั้นตอนสุดท้าย มันต้องวางคำสั่งลับให้กับทาส มิเช่นนั้น จะควบคุมอะไรไม่ได้
“ถ้าพวกมึงได้ยินกูพวกว่า ‘ผู้กองคันควย’ พวกมึงต้องกลับมาอยู่ภายใต้ภวังค์ และเชื่อฟังคำสั่งกูทุกอย่าง ไม่ว่ากูจะบอกอะไรก็ตาม เข้าใจมั้ย” หมอผีป้อนคำสั่งลับเฉพาะตนให้แก่ตำรวจทั้งสองนาย
“เมื่อพวกผมได้ยินท่านพูดว่า ‘ผู้กองคันควย’ พวกผมจะกลับมาอยู่ใต้ภวังค์ และเชื่อฟังคำสั่งนายทุกอย่าง ไม่ว่าท่านจะบอกอะไรก็ตาม” สองนายตำรวจกล่าวทวนพร้อมกัน
“หึหึหึ ดีมาก ก่อนที่กูจะปล่อยพวกมึงกลับไป ตอนนี้กูเริ่มเงี่ยนหละเห็นหล่อๆ อย่างพวกมึงแล้วอยากดูหนังสดซักหน่อย ตอนนี้พวกมึงคงจะเงื่ยน แถมอยากถูกเย็ดใช่มั้ย” หมอผีกล่าว ....
เมื่อได้ยินที่หมอผีพูดว่าเงี่ยน เป้าตำรวจทั้งสองนายเริ่มโป่งนูนจนคับกางเกง แสดงให้เห็นถึงพ่อพันธุ์ที่สมบูรณ์ ทั้งผู้กองและหมวดเวทย์เริ่มกระสับกระส่าย มือนึงสอดเข้าไปใต้เสื้อผ้าพร้อมบี้หัวนมตัวเอง ส่วนอีกมือเริ่มรูดซิปกางเกงลง แล้วลูบไล้ควยตัวเอง
“ฮ่าฮ่า ดีมาก ไหนลองแลกลิ้นให้ข้าดูทีสิ” หมอผีเริ่มออกคำสั่งให้สองนายตำรวจจูบปากแลกลิ้นกันและกัน
สองนายตำรวจหันหน้าเข้าหากัน แล้วเริ่มแลกลิ้นตามคำสั่ง “อืม ๆๆจ๊วบ ๆ ฟวบ ๆ” ลิ้นสองนายตำรวจสอดใส่ในปากแต่ละคน แลกลิ้นไปมา
“ต่อไป พวกมึงลองดูดควยกันและกันให้ข้าดูที” หมอผีสะใจที่ตำรวจที่จะมาจับกุมมัน กลับกลายถูกมันควบคุมจิตใจ ให้ทำเรื่องน่าทุเรศ โดยที่ไม่รู้สึกขัดขืน แถมยินยอมพร้อมใจที่อยากทำอีกต่างหาก หมวดชัยที่ระวังด้านอยู่ด้านนอกบ้านรู้สึกเป็นกังวล เพราะพวกผู้กองขึ้นไปนานผิดสังเกต แถมในตัวบ้านมันเงียบผิดปรกติมาก หมวดเริ่มกระชับปืนคู่กาย ค่อย ๆ ก้าวเข้าไปในบ้านที่ยืนเฝ้าระวัง หลังจากเข้ามาภายในบ้าน หมวดชัยเริ่มรู้สึกถึงสิ่งผิดปรกติมากขึ้น เพราะแทนที่จะได้ยินเสียงตำรวจด้วยกัน แต่กลับได้ยินเสียงครางเบา ๆ ออกมาแทน หมวดค่อยๆ กระชับปืนคู่ใจ พร้อมทั้งค่อย ๆ ก้าวสืบเท้าเข้าไปอย่างเงียบๆ
“ผู้กองคันธง หมวดเวทย์ อยู่ไหนกันเนี่ย” หมวดชัยบ่นพึมพำกับตัวเองเบา ๆ หลังค้นหาไปทั่วบ้านแต่ไม่พบร่องรอยของใครอยู่ จนมาถึงห้องสุดท้าย หมวดชัยค่อย ๆ แง้มประตูดูว่ามีใครหรือเหตุการณ์อะไรอยู่ภายในหรือไม่
สิ่งที่หมวดชัยเห็นผ่านช่องประตูที่แง้มอยู่นั้น มีชายแต่งตัวประหลาดยืนหันหลังเหมือนทำอะไรซักอย่างอยู่ ซึ่งหมวดชัยเดาได้เลยว่าหมอนั่นคือหมอผีที่เหล่าตำรวจวางแผนจับกุมแน่ ๆ นอกเหนือจากหมอผี หมวดชัยสังเกตเห็นชายคนอื่นอีกสองคน ซึ่งหมวดชัยเริ่มร้อนใจว่า นั่นคือผู้กองคันธงกับหมวดเวทย์ที่ขึ้นมาบนบ้านก่อนหน้านี้หรือเปล่า
“อ๊าาาา เสียวววว อ๊าลึก ๆ เข้ามาอีกนายท่าน อ้าใกล้แล้ว อ๊าาาาาาาา” เสียงครางกระเส่าดังออกมาจากตำแหน่งหมอผีที่ยืนอยู่
จากเสียงที่ครางออกมา หมวดชัยเริ่มจะแน่ใจว่าชายทั้งคู่นั้นคือนายตำรวจที่มาด้วยกันแน่นอน นอกจากนั้นยังสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้กองคันธงกับหมวดเวทย์กันแน่ แต่ด้วยความที่มีสัญชาติญาณของตำรวจ และความน่าสงสัยว่านายตำรวจทั้งสองคงโดนอะไรบางอย่าง ทำให้กระชับปืนแล้วเล็งไปทางชายที่คิดว่าเป็นหมอผี หมวดชัยตะโกนดังลั่น “เฮ้ย นี่ตำรวจ ยืนอยู่นิ่งๆ ไม่งั้นกูยิงมึงพรุนแน่ ” หมวดชัยเล็งปากกระบอกไปยังหมอผีที่ยืนหันให้อยู่
“ฮ่าฮ่าฮ่า ไอ้ตัวที่สามที่ยืนเฝ้าด้านล่างงั้นรึ” หมอผีพูดอย่างเยียบเย็น แต่สะโพกยังโยกไปมาไม่หยุดนิ่ง
“มึงทำอะไรกับพวกผู้กอง กูบอกว่าให้อยู่นิ่ง ๆ ยังไง” หมวดชัยตะโกนสั่งไปอีกครั้ง
“กูไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย ไอ้ตำรวจสองตัวนี้แม่งร่าน อยากให้กูเย็ดต่างหาก จริงมั้ยไอ้คันธง ไอ้เวทยา” หมอผีหันกลับมาทางหมวดชัย แล้วพูดออกไป
“อ่าาาา อยาก ๆๆ ลึก ๆๆๆ” ทั้งผู้กองทั้งผู้หมวดต่างครางเสียงกระเส่าออกมาพร้อม ๆ กัน
“เห็นมั้ย แม่งอยากขนาดนี้แล้วทำไมกูจะไม่สนองให้หละ ฮ่าฮ่าฮ่า” หมอผีหัวเราะลั่น
“เป็นไปไม่ได้ มึงทำอะไรพวกผู้กอง บอกมา ไม่งั้นกูยิ่งมึงไส้พรุนแน่” หมวดชัยแทบไม่เชื่อหูตัวเองที่ได้ยินพวกผู้กองครางเสียงกระสันอย่างนั้น
หมอผีหันมาจ้องหน้าหมวดชัย สายตาเพ่งไปยังดวงตานายตำรวจคู่ตรงข้าม พร้อมบริกรรมคาถาอีกครั้ง
“มึงหยุดพึมพำเดี๋ยวนี้ เหี้ยเอ้ย กูบอกว่าให้มึงอยู่นิ่ง ๆ ไง” หมวดคำเริ่มรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล
“ฮ่าฮ่า เดี๋ยวก็รู้ว่า กูจะทำอะไรมึง ส่วนพวกมึงสองตัวตอนนี้กูหมดอารมณ์หละไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อยซะ ข้าขอจัดการไอ้ตำรวจคนนี้ก่อน” หมอผีว่ากล่าวแล้วพึมพำต่อ ส่วนสองนายตำรวจที่ถูกสั่ง ก็เริ่มจัดการตัวเองจนเรียบร้อย หมวดชัยเริ่มรู้สึกหวิว ๆ จากกลิ่นควันที่ลอยฟุ้งภายในห้อง ซึ่งเริ่มส่งผลกระทบต่อความคิดของหมวดชัยบ้าง พร้อมดวงตาที่ระยิบระยับที่เพ่งมาที่ตัวมัน เริ่มทำให้หมวดชัยค่อย ๆ คลายปืนที่เล็งหมอผีไว้ลง
ในขณะที่สติจะค่อย ๆ หลุดไป หมวดชัยตะโกนในใจ “เกิดอะไรขึ้นวะ กูต้องจัดการไอ้เหี้ยนี่ก่อน” พร้อมเหนี่ยวไกปืนดังลั่นขึ้น
“เปรี้ยงงงงง” เสียงกระสุนที่ยิงออกจากปลายกระบอกปืน กลับเฉียดไหล่หมอผีไปฉิวเฉียด แต่ก็ยังสร้างบาดแผลให้แก่หมอผีได้บ้าง
“อ๊ากกกกกก” เสียงตะโกนดังลั่นของหมอผี พร้อมเลือดที่ไหลจากบาดแผลที่ถูกยิง
จากเสียงตะโกน ทำให้หมวดชัยที่ใกล้ตกอยู่ในภวังค์ กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง ส่วนพวกผู้กองนั้น กลับสลบแน่นิ่งไป
หมวดชัยหันมามองหมอผีที่หน้าตาบ่งบอกถึงความเจ็บปวดและกุมบาดแผลจากรอยกระสุน และวินาทีนั้น หมวดชัยรีบปลี่เข้าหาหมอผี พร้อมหยิบกุญแจมือออกมา จับแขนของหมอผีไปด้านหลังพร้อมใส่กุญแจมืออย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นรีบวิ่งเข้าไปหาพวกผู้กองว่าเกิดเหตุอันตรายอะไรขึ้นหรือไม่ พร้อมโทรแจ้งผู้กำกับเพื่อรายงานเหตุการณ์ในชั้นต้น พร้อมขอรถพยาบาลมารับผู้บาดเจ็บรวมถึงผู้กองคันธงกับหมวดเวทย์
พอรถตำรวจและรถพยาบาลมาถึง จึงนำตัวทั้งหมอผีที่บาดเจ็บ และนายตำรวจที่สลบสองนายส่งโรงพยาบาล โดยก่อนหมอผีจะถูกนำตัวไป มันมองไปยังหมวดชัยอย่างโกรธแค้นที่ทำให้ตัวมันบาดเจ็บ และคิดในใจว่า “มึงจำไว้ กูจะกลับมาแก้แค้นมึงอย่างสาสม”
| 
Every cloud has a silver l
หวาดดีคราบบ หวัดดีปี 2017
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-4-15 22:17:47
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-4-15 22:41:56
โพสต์ 2019-4-16 13:46:36
โพสต์ 2019-4-16 15:44:19