เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 26 (ต่อจากความเดิมตอนที่แล้ว)3 g8 E* V; @) n$ n. y; R
ผมนั่งซึมจนเกือบสว่าง ผมก็ต้องตกใจเมื่อมีเสียงมาเรียก “บอลน้องมานั่งตั้งนานแล้วหรอ”พี่กอร์ฟนั่นเอง “พี่ตื่นมาไม่เจอบอล ตกใจหมดนึกว่าหายไปไหน”
& A- M: A2 T4 x“ผมพึ่งจะลุกมาครับ”0 |, b" g5 S& S8 \0 X
“ดูท่าน้องไม่สบายใจเลยนะ น้องเป็นอะไรหรอ” ผมไม่ตอบเพราะไม่รู้จะบอกพี่กอร์ฟดีมั้ยจึงนิ่งเงียบ4 ?5 C# S$ H. \
“ถ้าพี่เดาไม่ผิดต้องเป็นเรื่องเบนซ์แน่ๆ” ผมยังเงียบอยู่
( S! r) H$ u) }6 r“อย่าคิดมากเลยนะบอล บอลเป็นคนดีเบนซ์ต้องเข้าใจความรักความใค ร่มันไม่ใช่เกิดขึ้นง่ายๆ นะครับ” คำนี้เริ่มทำให้ผมอยากฟังพี่กอร์ฟต่อ
}* }# h* x3 m8 b9 t+ I“ฟังพี่นะน้อง การที่คนคนหนึ่งจะรักกันมันไม่ใช่เรื่องง่าย พี่มารักบอลพี่คิดแล้วคิดอีก เบนซ์รักบอลเบนซ์ก็คิดแล้วคิดอีกบอลรักเบนซ์บอลก็คิดแล้วคิดอีก สรุปมันคือรักจะเลิกก็เลิกไม่ได้ แต่รักที่สำคัญที่สุดของน้อง คือรักเบนซ์รู้ไหมทำไมมันถึงสำคัญ”ผมสงสัยมาก เมื่อพี่กอร์ฟถาม ผมเกิดคำถามขึ้นในใจซึ่งตัวผมเองไม่รู้ทำไมรักเบนซ์ถึงสำคัญต่อผมนักผมจึงตอบพี่กอร์ฟ และถามพี่กอร์ฟ; E) m B. o: g8 [0 ~
“ผมไม่รู้ครับ แล้วทำไมมันสำคัญครับพี่”; w* r+ E' B a) H% N4 E! ^
“ที่มันสำคัญเพราะรักของเบนซ์กับบอลเป็นรักที่ได้ต่อสู้และสุดท้ายบอลก็ชนะมันมันก็เลยสำคัญ”& J! g! E. _7 N$ i6 ^
“ใช่ครับ” ผมซึมทราบเข้าไปในหัวใจเมื่อพี่กอร์ฟอธิบายให้ฟัง แต่ผมก็ไม่สบายใจอยู่ดีเรื่องที่ผมนอกใจเบนซ์9 j0 w3 d+ P" ]1 ^8 J+ q8 x
“แล้วที่บอลกังวลใจอยู่เป็นเรื่องพี่กับตั้มใช่หรือเ ปล่า” ผมหน้าซีดเล็กน้อยเมื่อพี่กอร์ฟรู้ว่าผมแกล้งหลับเมื่อคืนนี้ ผมก้มหน้าแล้วตอบ
$ k, i, `/ j- \: Y8 W9 P. y, p“ครับ” ! i" g6 \) L O" X
“ลองคิดดูนะ” พี่กอร์ฟแหงนหน้าขึ้นบนฟ้าแล้วชี้มือให้ผมดูท้องฟ้าที่กำลังใกล้สว่าง9 L5 p# u. A# R% w9 {- w- Y; a
“น้องเห็นเดือนนั่นไหม” ผมพยักหน้าตอบรับ
' O+ i2 K- I9 @( M/ n3 z“ดาวที่เต็มท้องฟ้าถ้ามันเลือกได้มันก็คงเป็นเหมือนเดือน ชีวิตคนเราก็เหมือนกันถ้าเลือกได้ก็ต้องอยากเป็นในสิ่งที่ตัวเองอยากเป็นเ บนซ์กับบอลก็เลือกในทางที่ตัวเองอยากเป็น แล้วก็สำเร็จยังมีคนอื่นอีกที่เขาอยากเลือกบางคนเขาก็เลือกได้ บางคนน่าสงสารเลือกในสิ่งที่อยากเป็นอยากได้ ก็ไม่ได้ อย่างพี่พี่เห็นบอล ความรู้สึกของพี่มันบอกออกมาเลยตั้งแต่แรกเห็นว่าพี่ต้องเลือกบอลเป็นหนึ่งในใจให้ได้ พี่ก็พยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ได้บอล ตั้มก็เหมือนกัน ตั้มเห็นบอลครั้งแรกตั้มก็คงรู้สึกเหมือนพี่ ตั้มถึงพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ได้บอล แล้วบอลก็รู้ว่าการที่เราไปรักคนอื่นก่อนมันลำบากแค่ไหนพี่กับตั้มมีหัวอกนั้น บอลอาจจะมองว่าความรักของพี่และตั้มที่มีต่อบอลไม่สำคัญ เพราะบอลมีแต่ได้ความรักจากพวกพี่บอลไม่ได้มาต่อสู้อะไร”พี่กอร์ฟหยุดนิดหนึ่งส่วนผมก็คิดถึงตอนที่ผมรักเบนซ์ เ หตุการณ์มันเป็นเหมือนอย่างที่พี่กอร์ฟพูด l0 C5 g4 g3 r3 e
“บอล ในเมื่อโอกาสเป็นของบอลแล้ว บอลจะทำร้ายพี่กับตั้มได้ลงคอหรือ ไม่แน่ในวันข้างหน้า บอลอาจจะไปพบพานคนอื่นอีก บอลจะทำร้ายเขาอีกหรออกหักมันเจ็บนะบอล” ผมก็คิดถึงตอนที่ผมรักเบนซ์แล้วเบนซ์ไม่รักผมมันทรมานมากให้ลืมผมก็ลืมไม่ได้ ผมจึงถามพี่กอร์ฟ+ G9 d& O: |; M- ~' I
“แล้วจะให้ผมทำอย่างไรครับ” ตัวผมผมไม่อยากทำร้ายใครพี่กอร์ฟก็ตอบ
) Y' v3 @6 `: k) z0 n“น้องต้องรักษาความดีของคนที่รักน้องเอาไว้ ต้องไม่ทำให้เขาผิดหวัง อย่างน้อย ๆ เขาจะได้มีกำลังใจสู้ชีวิตต่อไป”ผมก็เกิดคำถามขึ้นอีก+ r; m9 x6 B2 S( D
“พี่ครับ แต่ผมไม่ได้รักคนอื่นเหมือนรักเบนซ์นะครับ”
" v) h X# b' y1 a# L% p“บอลฟังพี่นะ ถ้าบอลไม่รักพี่กับตั้ม บอลก็คงไม่หลับนอนกับพี่หรอก” ผมเริ่มงงกับคำๆ นี้
' ~+ h3 i5 O- g8 k/ T2 Y) {“คนเราถ้าไม่รัก ไม่มีทางที่จะกล้ามีเซกส์กัน อย่างน้อยๆ ก็ต้องมีอะไรบางอย่างที่ถูกใจบ้างล่ะแล้วรักมันก็มีหลายรูปแบบนะบอล น้องรักเบนซ์แบบไหน” ผมรีบตอบอย่างมั่นใจ
, v) K) i. \# V' k# `. W0 m- \9 {“รักแบบคนรัก รักแบบคู่ชีวิต”
3 J: F, E* {/ t$ r# d# `“แล้วบอลรักพี่ไหม”! ]2 _( M, q; V( l6 p" V. ]5 Y
“รักครับ”
9 `$ Y# I* E) n" Y: B: j6 f“รักแบบไหน”
' w6 l5 P/ f: L# }# x k0 C“แบบพี่ชายครับ” 5 Y6 h0 m6 S3 M/ y3 w* k9 S9 h: r0 k
“นั่นแหละพี่ก็รักน้องแบบน้องชาย แล้วบอลรักตั้มไหม”6 `6 W9 p7 U3 [* Y! D. g
“รักครับ”
1 D; p! a: o/ |& R; s+ p, a, ]“รักแบบไหน”
M2 Y3 R, R7 l“รักแบบเพื่อนครับ รักมากด้วย”- n% [: P" A: g H) ^! d3 P
“นั่นไง ทุกคนที่มีเซกส์กับบอลบอลรักเขาหมด อย่างเบนซ์รักบอลพี่มั่นใจว่าต้องเป็นเหมือนบอลเพราะได้ผ่านการต่อสู้มาด้วยกันแล้วพี่เองก็เหมือนกัน ความรู้สึกแรกของพี่ก็อยากได้บอลมาเป็นแฟน หรือคู่ชีวิตอยู่ด้วยกัน แต่พอพี่มารู้ว่าบอลมีเบนซ์แล้ว พี่ก็เสียใจไม่น้อย แต่ด้วยความรักของพี่ที่มีต่อบอลพี่ตัดบอลไม่ขาด พี่ก็ต้องต่อสู้เพื่อให้บอลยังอยู่กับพี่แล้วมันก็มีหนทาง มันยังเหลือความรักแบบพี่แบบน้อง พี่ก็เลยรับตรงนี้ได้ พอเบนซ์รู้เรื่องเราสองคนแทนที่เบนซ์จะโกธรแต่ด้วยความรักที่เบนซ์มีต่อน้อง เบนซ์ก็เข้าใจ น้องเข้าใจมั้ยที่พี่พูด”ผมพยักหน้ารับทุกคำที่พี่กอร์ฟพูดผมเข้าใจ “แล้วเรื่องตั้มบอลก็น่าจะบอกตั้มเมื่อถึงเวลาว่าบอลมีเบนซ์แล้ว ถ้าความรักของตั้มมีต่อบอลจริง ตั้มก็ต้องเข้าใจและอาจจะเป็นเหมือนพี่ก็ได้ แต่ถ้าไม่รักจริงตั้มเขาก็อาจจะไปจากบอล ถ้าตั้มรักบอลจริงบอลก็น่าที่จะถนอมน้ำใจเขาไว้ แล้วอย่าลืมเอาเรื่องตั้มไปบอกให้เบนซ์รู้เมื่อมีโอกาส” พี่กอร์ฟอธิบายให้ผมฟังอย่างระเอียด “พี่ครับผมกลัวเหลือเกินผมกลัวเบนซ์จะโกธรผม แล้วไม่รักผมกลัวเบนซ์ทิ้งผม” ผมกลัวเบนซ์ทิ้งผมมาก เพราะเบนซ์เป็นคนขี้หึงมากครับ
& o) r& O3 J& Y* `2 ~“อย่ากลัวเลยน้อง ถ้าเบนซ์รักบอลด้วยความบริสุทธ์ใจจริง เบนซ์ต้องเข้าใจทุกอย่าง แต่ถ้าเบนซ์เขาโกธรเกลียดบอล นั่นก็แสดงว่าเบนซ์ยังไม่รักบอลจริง”. q% E9 \! M$ I- H: R, q
“พี่ครับผมรู้ว่าเบนซ์รักผมมาก แต่เรื่องนี้มันหน้าหึงนะครับ” ผมพูดจบพี่กอร์ฟก็หัวเราะผมลั่น2 L" Y+ h7 q6 g; N0 {
“น้องบอล การที่เราจะหึงหวงกันมันก็มีขอบเขตอยู่นะครับ”
L7 ]) s; x1 [8 t“ยังไงอ่ะพี่ขอบเขต” ผมอยากรู้มากครับ2 W/ C7 j' x4 x8 o' Q% [! ]
“สมมุตินะครับว่า ถ้าเกิดว่าเบนซ์ไปมีอะไรกับเกย์คนหนึ่ง แล้วเบนซ์รักเขาเท่ากันกับรักบอล แล้วไม่บอกบอลบอลจะหึงเบนซ์ไหม” “ผมเอาให้ตายไปเลยล่ะพี่” ผมตอบอย่างมาทมั่น
$ \/ r+ o: B7 O5 e& R“แล้วถ้าเบนซ์ไปมีอะไรกับโต้ล่ะ แล้วบอลก็มารู้ทีหลังบอลจะโกธรไหมล่ะ” ผมคิดทบทวนดูแล้วผมก็ตอบ
) b8 D- H! p5 R/ l$ g- x. W [1 Q“ไม่โกธรครับ”) S1 U/ @% M; v' j& z/ P) V/ ~1 e
“เพราะอะไรถึงไม่โกธรล่ะ” พี่กอร์ฟจ้องหน้ารอคำตอบจากผม. L3 N+ P& o6 a K G' o
“ก็เพราะโต้กับเบนซ์เป็นเพื่อนรักกัน”" E" W$ y/ h! H
“นั่นไง การที่เราจะไปมีเซกส์กับใครล้วนแล้วแต่มีเหตุผลทั้งนั้น มันขึ้นอยู่กับว่าเรารับมันได้ไหม”
1 ~3 J8 N3 a- W“งั้นถ้าเบนซ์รู้เรื่องผมกับตั้ม เบนซ์ก็ไม่โกธรใช่ไหมครับ”, Z* z9 f4 u+ L- S% N, W
“จะไปโกธรได้ไงก็ตั้มเป็นเพื่อนรักบอลนี่ครับ”โอ๊ยผมโล่งอกมาก ที่วันนี้ได้คุยกับพี่กอร์ฟ ผมมารู้ได้ตอนนี้เองว่าพี่กอร์ฟแกเป็นพี่ผมจริงๆสามารถคอยให้คำแนะนำ คำปรึกษาได้ดีเลยครับ
Z% b# u1 ~& i3 i5 m: U, o“บอลกล้ามีเซกส์กับกิมมั้ย” พี่กอร์ฟถามแปลกแต่ผมต้องตอบ |- |) H( y7 ~9 A
“ไม่เลยครับ ไม่คิดจะมีด้วย”
# u/ ^8 o' Y' j“แต่มันอยากมีกับบอลมากนะรู้ไหม”
8 l' P7 L z! D" ]/ h“หรอครับ ไม่เอาหรอกแหวะ” ผมจะไม่มีเซกส์กับกิมอย่างเด็ดขาด
, y7 ?, u; G, \- C8 p/ i( t3 \. I8 ~“แล้วบอลกล้ามีเซกศ์กับพลมั้ย”
6 i6 K! h8 U% _. H# l( _4 w+ Z“ไม่กล้าครับ ไม่อยากด้วย แต่ก็มีครั้งหนึ่งเคยเล่นว่าวแข่งกันเรียกว่ามีเซกส์หรือเปล่า”
; M- [& m& r# J0 H; i“ก็ยังไม่เข้าขั้นว่ามีเซกส์ด้วยกันนะ แล้วบอลรู้ไหมว่าเพราะอะไรบอลถึงไม่ยอมมีเซกสืกับสองคนนั่นทั้งที่มันสองคนอยากจะมีกับบอลจะตาย”8 J8 o) j* L* w* K
“ไม่รู้ครับ” ผมตอบตามจริง
7 n% b9 b* F1 r: d, B7 C“เด็กเอ๋ยเด็ก ก็เพราะบอลไม่รักพวกมันไง อีกอย่างพวกมันไม่ได้เป็นเกย์ แค่พวกมันอยากเสียวอยากลองแค่นั้น” มันก็จริงของพี่กอร์ฟ ทุกอย่างมันล้วนเกิดได้เพราะความรักทั้งนั้น แต่ผมก็ยังสงสัยว่าเขาไม่เป็นเกย์แล้วทำไมเขาถึงร่วมรักแบบชายรักชายผมถึงถามพี่กอร์ฟไป
9 R4 }; @. y5 M9 f“การที่เราจะไปมีเซกส์กับผู้ชายนั้นเป็นเรื่องธรรมดานะพี่ว่า สมัยก่อนพี่อยู่โรงเรียนกินนอนโรงเรียนชายล้วนเวลาเพื่อนๆ มันมีอารมณ์กัน มันก็ทำอย่างที่เราทำทั้งนั้น แต่มันทำเพราะความใคร่หรือความเงี่ยน ทำให้มันเสร็จ ๆ ไป แบบว่าน้ำแตกแล้วแยกทางอะไรประมาณนี้แต่คนที่เขาเป็นเกย์ ก่อนมีเซกส์ และหลังมีเซกส์ เขามีมันด้วยความรัก ไม่ใช่ด้วยความใคร่ บอลต้องแยกแยะด้วยนะว่าอะไรเป็นความใคร่อะไรเป็นความรัก”
& M/ W% G4 j; }2 g- U“แล้วกรณีเราล่ะพี่จะเรียกรักหรือใคร่” ผมเริ่มสงสัยเพราะดูแล้วพี่กอร์ฟไม่น่าจะเป็นเกย์เลย
_# c2 m Z- M- I3 x. Q“บอลกับพี่เป็นทั้งสองอย่าง พี่รักบอลเหมือนน้อง แต่ที่พี่มีเซกส์กับน้องก็เพราะความใคร่พี่อธิบายไม่ถูกเหมือนกันไม่รู้เพราะอะไรพี่เจอบอลทีไรพี่มีอารมณ์ทุกที มันต้องมีเซกส์ให้ได้” ก็เข้าใจลำบากเหมือนกัน “เอาล่ะเราไปอาบน้ำกันเถอะสว่างแล้วพวกนั้นยังไม่ตื่นอีก ไปบอลวันนี้พี่ขอบอลนะ” เอาเข้าแล้วพี่กอร์ฟจะเล่นเสียวกับผมอีกแล้วแต่ผมก็คงต้องยอมครับ หลังจากที่พี่กอร์ฟร่วมรักกับผมเรียบร้อย ผมก็ถามพี่กอร์ฟเรื่องตั้ม พี่กอร์ฟรู้ว่าผมตื่นแต่ไม่อยากบอกตั้มให้รู้เรื่องเพราะไม่อยากให้ตั้มเข้าใจว่าผมยอมให้เขาทำ พี่กอร์ฟอยากให้ผมบอกตั้มก่อนว่าผมมีเบนซ์แล้ว ผมก็ถามพี่กอร์ฟต่อว่าแล้วต่อไปพี่กอร์ฟจะไม่รักตั้มหรือพี่เขาตอบไม่รักและอาจจะเป็นการร่วมรักครั้งเดียวแต่ถ้าตั้มยังต้องการพี่กอร์ฟก็จะไม่ขัดเพราะพี่กอร์ฟไม่อยากทำร้ายใครหลังจากที่ทุกคนตื่นอาบน้ำกันเรียบร้อยพี่กอร์ฟก็พาทุกคนรวมทั้งผมไปทานข้าวที่โรงแรม เสร็จแล้วก็ไปดูบ้านกันต่อ ผมก็ต้องเลือกบ้านเอง เป็นบ้านสวนร่มรื่นดีมากครับด้านหลังบ้านมีสวนมะม่วง มะขามหวาน กล้วยเกือบสิบไร่ “บอลทำไมเลือกหลังนี้ล่ะจ๊ะ มันห่างจากตัวเมืองตั้ง 5 กม. เลยนะ” คุณป้าคงไม่อยากให้ผมเอาบ้านหลังนี้ เพราะสองหลังอยู่ในเมืองบ้านก็ใหญ่กว่าหลังนี้
8 r+ z1 O4 D5 B3 E6 t- M“ไหนคุณปู่บอกว่าอยากมาอยู่บ้านนอกไงล่ะครับ เนี่ยมีสวนด้วยอากาศก็ดีออก” ผมหาคำตอบมาตอบ
" I/ H, S8 S! [- b, }3 A“อ้าวไหนว่าอยากค้าขายไง บ้านนี้มันค้าขายไม่ได้นะลูก”
, _# M4 H- q4 P% G“เดี๋ยวผมไปเช่าเอาก็ได้ครับ” ผมชอบบ้านหลังนี้มากครับ) I1 }. D6 I: c" w: M" w7 s7 \
“เอางั้นก็เอา” คุณป้าก็จัดการติดต่อธนาคารพวกผมก็ไปชมดูสถานที่น่าอยู่มาก ผมดีใจที่สุดเลยผมจะมีบ้านเป็นของตัวเองแล้วด้านหลังสุดก็เป็นอ่างเก็บน้ำให้ได้ชมอีก
; m ^! B9 z0 e* D: j d8 \ผมคิดในใจ ไม่เอาก็บ้าแล้ว โทรศัพท์กิมก็ดังขึ้นขณะที่เรากำลังจะไปนั่งเรือเล่น “ครับแม่ครับเดี๋ยวก็ถึง”กิมก็มองมาทางผมเมื่อคุยเสร็จ3 J2 b$ u! G( g6 s) h
“บอลกลับเข้าบ้านเหอะ คุณแม่อยากคุยด้วยหน่อย” ผมกับพล กิม ตั้ม ก็พากันวิ่งเพราะบ้านอยู่ไกลแต่ตั้มวิ่งช้ามากผมจึงรอ “ ตั้มเร็วดิ เมื่อก่อนนายวิ่งเร็วจะตายวันนี้เป็นอะไร”
$ m" N2 @, Y8 `* `7 Z! f“เราเจ็บก้น ปวดขาด้วย” เออผมก็ลืมไปว่าตั้มเจอตั้งสองเด้งเมื่อคืนนี้
+ p- d5 r3 Z" u9 Z2 |1 A6 n- I ]“ก้นนายไปโดนอะไรมาหรอ” ผมแกล้งถามดูอยากรู้ว่าตั้มเขาจะว่าอะไรไหม
+ n- f& R# i0 Q4 ? K) \' t“เปล่าหรอก ก้นกระแทกตอนอยู่บ้าน ยังไม่หายดี” ตั้มตอบผมหน้าตาเฉย ดีนะที่ตั้มไม่พูดความจริง ผมก็เลยช่วยพยุงตั้มเมื่อถึงบ้านผมก็ได้ไปคุยกับคุณป้า/ |/ ?) E) F4 E0 K) h9 V' L
“บอลมีตึกอยู่ห้องหนึ่งในเมือง เขาจะขายป้าว่าบอลน่าจะเอานะแล้วรถไม่ต้องเอา เอาไว้เราครบ 18 ค่อยเอานะลูก”ผมไม่อยากได้ทั้งตึกทั้งรถ แต่ผมอยากได้รถมากกว่า เพราะผมกลัวผมจะเป็นเหมือนพ่อกับแม่เลยพยักหน้ารับ จากนั้นพี่กอร์ฟก็ขับรถพาเราไปดู
' A. }" M6 L' @/ K7 e7 U. {“ดีจังนะครับคุณแม่ สองห้องนอนด้วย ชั้นล่างก็สวยดีทำมาค้าขายได้นะเนี่ย” ครับเป็นตึกสามชั้นครึ่งพี่กอร์ฟกับ2 S) Z) q3 V9 k F
คุณป้าออกความเห็นกันใหญ่เลย แต่ผมยังคิดไม่ออกว่าผมจะทำอะไรดี จนป้ามาสะกิดแขนผม “อย่าน้อยใจนะลูก รถไว้ปีหน้าป้าจะซื้อให้เอง วันนี้เอาบ้านกับตึกก่อน” มีหรอผมจะน้อยใจผมกลัวรถที่สุดแต่ผมก็อยากได้มอไซสักคัน จะซื้อเองก็ซื้อไม่ได้ผมเลยจะอาศัยพี่กอร์ฟ; T& U$ `7 L6 c: i: W
“พี่กอร์ฟ ผมอยากได้มอไซครับ”
- v; D( C! o* F4 S* \“อุตส่าห์ทำลืมแล้วนะเนี่ย คุณแม่รถมอไซให้น้องยังไม่ซื้อเลยครับ” คุณป้าก็เอาเงินมัดหนึ่งให้พี่กอร์ฟแล้วก็บอกให้ไปส่งท่านที่โรงแรมแล้วไปจัดการซื้อเอาเอง ผมก็เลยต้องเดินทางไปกับพี่กอร์ฟ ผมเลือกเอารถคันที่เหมือนกับที่ผมขี่เมื่อก่อน แต่ผมก็ยังใจหายไม่รู้ว่ารถคันนี้จะเป็นของผมจริงหรือเปล่าก ลัวจะเป็นเหมือนคันก่อน เพราะคันนี้ก็เป็นชื่อพี่กอร์ฟแต่ก็ช่างเถอะผมไม่คิดแล้ว อะไรจะเป็นไปอย่างไรก็ให้มันเป็นไป “เอ้าเอาเงินที่เหลือเก็บเอาไว้”พี่กอร์ฟยื่นเงินที่เหลือจากซื้อรถ ผมอยากได้มากแต่ผมก็ต้องปฏิเสธไว้ก่อน “พี่ครับแค่นี้ก็มากพอแล้ว ผมไม่กล้ารับหรอกครับ”: N# q. K6 ~( i$ D9 P( [# m2 M
“บ้า เรื่องบ้านสองหลังเนี่ยมันเป็นสมบัติของน้อง ของคุณแม่ให้ก็มีแค่รถมอไซกะเงินสดนี่ล่ะรับไว้เถอะนะ” : H' n, _- W' d0 L2 K
ผมก็รับเลยครับ เงินสำคัญต่อผมมากจากนั้นผมก็ต้องขับมอไซกลับบ้านเอง ตั้มขอซ้อนท้ายไปกับผม แต่ผมก็ไม่ให้ซ้อนกลัวเขาเจ็บก้นเลยได้กลับคนเดียวพี่กอร์ฟก็พาทุกคนกลับเข้าบ้าน ส่วนผมแวะหาเบนซ์ก่อน เพราะตั้งแต่เช้าแล้วผมยังไม่ได้มาเจอเบนซ์เลย เบนซ์กำลังหัดเดินอยู่ ผมรีบวิ่งเข้าไปกอดหอม ถึงแม้อยู่ต่อหน้าพ่อแม่ผมก็กล้า เพราะ5 Q( z4 L# J9 i X
ท่านคิดว่าผมสองคนรักกันแบบพี่น้อง “บอลมาทำไม” เบนซ์ทำตาดุใส่ผม" Y+ X7 c( r6 x" F/ z/ A& S
“คิดถึงเบนซ์” ผมพูดคำเดียว ผมกลัวเบนซ์จะน้อยใจ$ w0 ~* ], g6 \" v9 f; {5 y4 ]
“โถ่ไม่น่ามาเลยนะ รีบกลับบ้านไปได้แล้ว”
! c- ?! [) M8 @3 m, p6 B @% n“ทำไมเบนซ์ต้องไล่บอลด้วย”
2 e$ D) q+ V( ^0 e* s" b“บอลญาติกลับกันแล้วหรือ” แม่เดินมาหาพอดี
9 q8 O9 N& n3 s/ B) c/ p5 o: `5 \% v“ยังครับ” 4 b, d' I) H' F& Q' N& x# y/ B
“คิดถึงเบนซ์หรือลูก ป่านนี้ถ้าเบนซ์ไม่เจ็บ เราคงอยู่ด้วยกันนะ” เบนซ์เขาร้องไห้
" y: J7 H6 u) O5 P0 ]“บอลกลับไปก่อนได้ไหม” เบนซ์หันหน้าหนีกลัวแม่เห็นว่าร้องไห้1 q/ x& Q. I# N9 J2 ]
“กลับก็ได้แล้วบอลจะมาใหม่นะครับ วันนี้รอทานข้าวกับเรานะเบนซ์” เขาพยักหน้าหลังจากที่เช็ดน้ำตาแล้ว ( E4 d' V7 y2 b6 U
“เดี๋ยวมานี่ก่อน” เบนซ์เรียกผม ผมก็รีบเดิมมาหาเขา
2 \$ ]+ ^& }+ ^" @2 w) T% p“มา นี่เลย นี่แน่ะ แขนเราหายเมื่อไหร่ว่าจะหยิกแก้มเป็นการแก้แค้นวันนั้น ขอหยิกให้ส่ะใจซะหน่อย” เบนซ์หยิกแก้มผมหิ้ว แถมทำท่าหมั่นเคี้ยวอีก . T" b* S3 x& E5 F
“โอ๊ยยอมแล้ว เบนซ์ปล่อยนะ ปล่อย”( X4 m6 M9 J. b& O0 ^: [
“ไม่ปล่อย”
, V8 k/ g5 t6 x6 z! k6 j“ไม่ปล่อย ไม่รักนะ” ผมกระซิบบอกเบนซ์
1 ~' @0 }3 }5 ^, O“ขู่หรอ ปล่อยก็ได้” ผมรีบจับแก้มเบนซ์ดึง แล้วผมก็รีบวิ่งหนีเบนซ์ อีกทั้งล้อให้เบนซ์หมั่นไส้
- b7 v. o" X4 J% L+ u- D1 U“อยากแก้แค้นก็ตามมาดิ วิ่งให้ทันดิ”
! @4 [- |3 C8 s& o% V/ [“เออให้วิ่งได้เมื่อไหร่ บอลตายแน่” น่าสงสารเบนซ์จังครับที่เอาคืนผมไม่ได้
0 B2 K K! g+ V“เออ เอาเข้าไป ถ้าหายจะไม่ฆ่ากันเลยหรือนี่” แม่พูดล้อเราทั้งสอง และก็ยิ้มหัวเราะแบบมีความสุข “ไปแล้วครับแม่ ไปแล้วนะไอ้เบนซ์” ก่อนที่ผมจะไป เบนซ์กระทืบเท้ากัดฟัน แต่สุดท้ายเบนซ์ก็ยิ้มให้ผม! }2 E" F5 e0 o
“บอลน้องไปไหนมา ช้าจัง” พี่กอร์ฟถามผม1 m$ R i) X/ K& F- B( C
“โอ้ยยย มันไม่ใกล้เลยนะพี่” ผมแกล้งตอบไปงั้นแหละ แต่พี่กอร์ฟรู้แน่ว่าผมแอบไปหาเบนซ์ พี่กอร์ฟเดินมาดึงแขนผมให้ไปอาบน้ำ6 A e( \9 Y# L8 w# E! B# t x. ^
“พี่ ตอนเย็นนี้ผมขอกับข้าวมาทานกับเบนซ์ได้ไหม” ผมกระซิบถามกลัวคนอื่นได้ยิน" k6 W0 P) n/ l1 Z; [9 z. ?& ~& t6 l
“เรื่องขี้หมู จะเอาเยอะไหมล่ะ”
} w8 f) a- D“ขอบคุณพี่” ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำ เพราะคนอื่นเขาอาบหมดแล้ว พออาบเสร็จผมก็รีบวิ่งลงจากบ้าน ทุกคนเขารอผมอยู่ที่รถแล้ว
# f9 G: G, O, s1 R“อาบน้ำนานจังบอลนี่” พลบ่น/ l* l' r4 x& c# c. x8 T2 s1 y$ f. H [
“ทำไมพลอิจฉาเหรอ” ผมล้อพล
4 K# j1 y+ U! d0 j3 [: G“เปล่า” พลตอบ
, X0 @& Q: B6 h" Z2 s& S3 S+ J4 O4 b“อ้าวแล้วบ่นทำไม”
1 ~ F& ~: m( R2 K9 z/ |“อ๋อสงสัยว่านายแอบเล่นว่าวที่ห้องน้ำแน่ๆ” แล้วกิมกับพลก็ขำกันใหญ่
0 f( A) k, ` M. L“คนพูดอ่ะมั้งเล่นว่าวที่ห้องน้ำ” พี่กอร์ฟช่วยพูด" H, C; r; G+ X6 _8 k! G" g
“จริงด้วย มีพยานนะอย่าแก้ตัว” ตั้มเสริมอีกแรง" X! J: n4 |3 r
“ฮั่นแน่ ว่าแต่เขาอีเหนาเป็นเอง” ทุกคนหัวเราะพล/ W v* h8 R5 i; W& i8 k p
“พูดมาก็เศร้าว่ะ พรุ่งนี้ตอนเช้าก็ได้กลับบ้านแล้ว”
& w e$ ^6 q+ r" Y“พลคิดถึงบอลหรือ” ตั้มกล่าว
" E0 D) G# ^) L) O1 G" I; M3 _9 H6 }“อือ คิดถึงก็มาไม่ได้หรอก คงเป็นตอนปิดเทอมโน้นแหล่ะถึงมาได้ บ้านเราไกล นายอ่ะอยู่ใกล้แค่นี้อยากมาก็มาได้”- {: e" R( D% x6 w- @/ z- W
“เหมือนกันแหละพล เราก็ไม่มีโอกาศมาหรอก อิจฉาคนบางคนเนาะ อยากมาก็ได้มา” ตั้มพูดจบพี่กอร์ฟก็พูดต่อ* A5 B+ b& ?) g- C1 o$ A
“อิจฉาใคร บอกมา” พี่กอร์ฟหันมาพูดกับตั้ม! {9 y9 h, h- \8 R: I4 y
“พี่กอร์ฟน่ะแหละ”
$ ^! g6 r h- S' J* c“เอาไว้ให้โตกว่านี้ก่อน ก็มีอิสระเหมือนพี่แหละ ช่วยไม่ได้อยากเกิดช้าเอง” เอาซะยาวเลย7 e$ P" f; O1 q7 w7 h
“อ๋อพี่กอร์ฟเลือกเกิดได้มิน่าถึงหล่อ” กิมพูดมั่งเรื่องนี้เลยยาวเลยครับ+ O+ K1 H* K2 E/ [& `6 N+ p
“มิน่าล่ะไอ้เจ๊กลาว แกเลือกเกิดไม่ได้นี่เอง ถึงหล่อไม่เสร็จ” แล้วสองพี่น้องเขาถกเถียงกัน ไม่รู้เป็นไรพี่กอร์ฟดูท่าไม่รักกินกิมเอาซะเลย พอถึงเวลาทานอาหาร คุณป้าก็รู้ว่าตั้มไม่ค่อยสบายจึงยึดตัวตั้มให้นอนที่โรงแรม กิมก็งอนพี่ชายก็ไม่ยอมกลับนอนโรงแรมเหมือนกัน พลก็เลยต้องอยู่เป็นเพื่อนกิม เหลือผมกับพี่กอร์ฟสองคนที่ต้องกลับบ้าน ก่อนกลับคุณป้าก็พูดกับพี่กอร์ฟ “กอร์ฟช่วยนัดพ่อแม่ของเบนซ์ให้แม่ทีนะลูก แม่จะได้ฝากฝังให้เขาดูแลบอล มียายก็มีซะเปล่า หลานคนเดียวก็ไม่ยอมดูแล บอลเอ้ย” คุณป้าบ่นพร้อมถอนหายใจ
. ]6 k4 ~ T1 D7 p+ O) q) ` K6 w3 h“ครับแม่ ไว้ผมจะนัดให้” จากนั้นพี่กอร์ฟก็พาผมไปซื้อกับข้าวไปทานต่อที่โรงบาลกับเบนซ์ คืนนี้ทั้งคืนพี่กอร์ฟก็เล่าเรื่องอะไรหลายอย่างให้เบนซ์ฟังทำให้เบนซ์มีกำลังใจเพิ่มมากขึ้น พี่กอร์ฟก็ไม่ลืมนัดพ่อแม่ของเบนซ์ไปพบคุณป้าแล้วผมก็กับพี่กอร์ฟก็นอนค้างที่โรงพยาบาลกับเบนซ์จนสว่างก็ต้องไปบ้านอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปโรงแรมพร้อมกันกับพ่อแม่ของเบนซ์ ท่านไปคุยอะไรกันผมไม่รู้เรื่องเลย คุณป้าท่านซื้อของหลายอย่างให้ผมเอาเข้าบ้านสวนที่ซื้อใหม่ จากนั้นพี่กอร์ฟก็ขับรถไปส่งคุณป้าขึ้นเครื่องบินกลับก่อนส่วนพี่กอร์ฟและน้อง ๆ ก็ช่วยกันจัดของเข้าบ้าน เสร็จหมดพี่กอร์ฟก็กลับ ผมคิดถึงพวกเขามาก ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะมาอีก “บอล พี่คงไม่ได้มาเร็วนัก พี่ต้องรีบเร่งเรียนก่อน ช่วงนี้ขาดเรียนบ่อยมากสองเดือนหน้าพี่ถึงจะได้มา ดูแลตัวเองนะครับ อย่าคิดมากล่ะ จำคำที่พี่สอนเอาไว้”& y: p; Z$ r! Q# F1 |/ B3 S
“ครับพี่”
J, ^0 v u0 W" `! c C) d“เฮ้ยบอล อ่ะเราให้นาย” กิมส่งโทรศัพท์มือถือให้ผม
9 o; A& _- u" g* y, [3 v“นายไปซื้อซิมใส่เอานะ” ผมก็รับจากกิม: N( z' u* c0 X+ w( C Z
“ขอบคุณนายมากนะกิม”/ h8 l- q0 i2 c0 U+ K" `* x2 b/ j( r
“อือ ไม่เป็นไร เราพี่น้องกัน นี่เบอร์เราเบอร์พี่กอร์ฟ เบอร์พล เบอร์ตั้มคิดถึงก็โทรหานะ” กิมคงเตรียมเอาไว้หมดแล้ว ผมร้องไห้ด้วยความคิดถึ งพลเอามือมาเช็ดน้ำตาให้ผม- d# N: f# c: ]+ D4 k- X
“อย่าขี้แยสิไอ้น้องบอล”
/ L. J9 \1 L# ^' |% J0 K- c“ก็คิดถึงนี่ไอ้พี่พล” ผมยังร้องอยู่แต่ก็อยากหยอกพล เมื่อทุกคนกลับบ้านกันหมดพ่อกับแม่ก็มาคุยกับผมเรื่องการทำบุญขึ้นบ้านใหม่ แม่กับพ่อจะจัดการเรื่องนี้ทุกอย่างและจะทำบุญอุทิศให้พ่อกับแม่ของผมด้วย ผมก็ยังงงกับชีวิตว่าต่อไปนี้ผมจะอยู่ยังไงผมยังคิดไม่ออกเลย คิดได้เพียงอย่างเดียวว่าผมต้องอยู่กับเบนซ์ และจะรักเบนซ์มากกว่าที่เบนซ์รักผมผมจะดูแลเบนซ์ให้เบนซ์หายให้ได้ ! Y- r& {( @7 [9 T- B& b
-------------------- จบตอนที่ 26 -------------------- - O% K, g* t6 b0 u K, I, W, T; X
|