|
เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 30 “ว่าไงไอ้น่าตัวเมีย ยินดีต้อนรับเข้าสู่โรงเรียนโว้ย”ไอ้ต่อมันเข้ามาทักทายก่อนคนอื่นซะอีก “ดีใจจังมึงยังอยู่นะไอ้ฮวก”เบนซ์ก็ตอบอย่างทันควัน' _' s; x" S$ Y' S3 N$ a7 S. `0 Z- K
“ไปเถอะเบนซ์เข้าเรียนกัน” ผมไม่อยากมีเรื่อง
+ W0 q( T& S. P; h“ขี้ขลาดฉิบหายไอ้ย๊อด เอ้ยกูอุตส่าห์กลัวมึงตั้งนาน” ต่อไม่ยอมหยุดยังคงพูดต่อ
) b% x7 v- |+ U0 G- ?5 j“ปากหมาจังพี่” ผมมองไปตามเสียง ที่ออกจากปากเดย์สายตาเดย์ขึงใส่ไอ้ต่อ
, V: H a8 W M6 i( ^“มึงอยากเจ็บตัวหรือไงวะเด็กเหี้ย”
% |& m+ y" M& w“เออ แต่ไม่ใช่ตรงนี้ อยากต่อยกูหรอ ตามมาดิ” เดย์วิ่งไปที่หลังอาคารเรียนเบนซ์จะวิ่งตามแต่ผมก็ดึงเบนซ์เอาไว้ โต้ก็มาพอดี ผมเลยเรียกโต้; [1 g0 D1 f4 ^" [1 R
“โต้มาดูเบนซ์ให้หน่อยเร็ว” เสียงผมตะโกนดังมากโต้จึงวิ่งมาหน้าตาตื่น
" M% ~0 L6 I7 E2 u$ f. u+ R `“ใครเป็นไรวะวิ่งกันหน้าตื่นเลย” โต้วิ่งมาแล้วถามด้วยความตกใจ
8 ?2 U1 B0 j3 h! M“ดูเบนซ์ให้หน่อยเราไปดูน้องก่อน” ผมบอกโต้ให้ดึงเบนซ์เอาไว้แล้วผมก็รีบวิ่งไป: g0 q. K% E v! V# L, P X
“บอลเราไปด้วย” เบนซ์ดื้อจะตามผม' v2 X2 b5 n2 w. |7 c8 j
“ไม่ได้เบนซ์นายยังไม่หายดี อยู่กับโต้ตรงนี้แหละ”แล้วผมก็วิ่งตามเดย์ไป พอไปถึงผมก็ต้องหายตกใจเมื่อเดย์กำลังต่อยอยู่กับไอ้ต่อเดย์ไม่ได้เป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างที่ผมคิดไว้เลย เดย์ต่อยเอาต่อยเอา ผมไปถึงผมก็รีบจับตัวไอ้ต่อมาแล้วก็กระทืบ อย่างว่าล่ะครับกลุ่มนี้มันชอบเล่นหมาหมู่ พอผมเอาไอ้ต่อได้อยู่หมัด เพื่อนมันก็เข้ามาช่วย ผมก็เลยต้องปล่อยตัวไอ้ต่อแล้วผมก็หันไปจัดการเพื่อนของมันห้าคน คราวนี้ผมจะไม่ยอมให้พวกมันทำร้ายจนเป็นแผลเหมือนคราวก่อนอย่างเด็ดขาดผมสองคนกับเดย์ก็แทบจะเอาชนะมันไม่ได้เพราะมัวแต่หลบหมัดพวกมัน แล้วฝ่ายผมก็ได้เปรียบเมื่อเอ๋กับโต้วิ่งมา เอ๋เอาเท้ากระทืบพวกมัน ผมยอมรับเลยว่าเอ๋ใช้เท้าได้เก่งมาก มาคราวนี้สี่ต่อห้า พวกมันก็แพ้ยับเยิน
6 ^, y! l2 F0 D$ I f4 I0 c“เออแล้วพวกกูจะมาเอาคืน” ไอ้ต่อพูดคำนี้จบเ สียงเท้าฟาดกับใบหน้าก็ดังขึ้น
( n9 R, s6 R! A- Y4 }$ T9 G“ลองมึงมาเอาคืนดิ มึงต้องเจ็บตัวกว่าวันนี้แน่”เดย์ซึ่งเป็นคนเตะไอ้ต่อ พร้อมทั้งขู่อีกด้วย ผมไม่นึกเลยว่าเด็กที่เป็นคนหวานๆ ไม่ซุกซนอย่างเดย์ จะเก่งได้ปานนี้
. h1 L2 s. C; G3 V% b0 F) x: T5 }4 ?“วันไหนมึงบอกมาเลย” เดย์ท่าจะไม่ยอมผมก็เลยเดินไปจับแขนเดย์6 H B" D% N. [5 ?; n8 r
“พอเถอะน้องให้มันไปพักฟื้นก่อนแล้วเราค่อยรับมือมันวันหลัง” ผมก็ดึงแขนเดย์ให้หยุดทำร้ายต่อ
, Z# N8 G$ W7 |0 s“พี่ครับผมขอเตะสั่งลามันหน่อยครับ” จากนั้นเดย์ก็ไปจัดการเอาเท้าฟาดก้านคอเพื่อนไอ้ต่อคนละทีสองที มีเอ๋ที่เดินตามเดย์แล้วก็เอาหมัดให้รับประทานอีกคนละหมัด ตอนนี้พวกมันทุกคนถึงกับเลือดปากไหลกันเลยทีเดียวหน้าตาแต่ละคนดูไม่จืดเลย
% x$ C7 t* X! a9 I! X“พอเหอะทุกคนเราไปเรียนหนังสือดีกว่าเสียเวลากะไอ้พวกเน่าๆ นี้มาหลายนาทีแล้ว” ผมก็พาทุกคนเดินออกจากพื้นที่ ผมรีบวิ่งไปหาเบนซ์ ซึ่งเบนซ์โดนเพื่อนนักเรียนจับตัวเอาไว้/ V, l% V2 e8 H* @$ \
“ขอบคุณนะทุกคนที่ช่วยจับเบนซ์ให้” ผมขอบคุณเขา
! O$ S: F* _+ V1 J8 @“เป็นไงมั่งบอลเดย์” เบนซ์คงเป็นห่วงเราสองคนมาก8 M% n$ K3 {6 q0 N, i6 D: S$ z
“โอ๊ยอย่าห่วงเลยเบนซ์ ไอ้เดย์เก่งกว่าเราอีก”โต้ชมเดย์
# h& f$ i: |. F" l% Q“ใช่ๆ บอลก็ใช่ว่าธรรมดานะจริงอย่างที่โต้พูด นายเก่งมากนะบอล” เอ๋ยิ้มให้ผม
# v+ @6 A1 |5 V+ k$ q' L“ถ้าไม่มีนายสองคนมาช่วยเรากับน้องก็แย่เหมือนกันแหละ” ผมก็ยิ้มตอบรับแล้วเราทั้งหมดก็รีบเดินไปเข้าแถวเพราะออดดังแล้ว ผมก็นึกกังวลว่าวันนี้ต้องได้เข้าห้องปกครองอีกเป็นแน่ ผมก็ทำใจเอาไว้ ไม่รู้จะได้รับโทษอะไรอีก เมื่อถึงเวลาที่ต้องเข้าเรียนผมก็รู้สึกว่าวันนี้ไม่มีสมาธิเลย กลัวพวกไอ้ต่อมันเอาเรื่อง แต่พอถึงตอนเที่ยงน้องเดย์มาหยอกมาล้อก็ทำให้ผมสบายใจได้มากขึ้น “พี่กลับบ้านตอนนี้ไหมครับ” เดย์ถามผมขณะที่กำลังเดินออกจากสนามหน้าโรงเรียนหลังจากที่เข้าแถวเรียบร้อย3 S G! n0 W- P
“กลับตอนนี้เลยก็ได้ครับ ว่าไงเบนซ์” ผมไม่แน่ใจว่าเบนซ์อยากกลับรึยังเพราะวันนี้เป็นวันแรกที่เบนซ์มาโรงเรียน ผมอยากให้เบนซ์มีเวลาอยู่กับเพื่อนๆ บ้าง. c" a9 W5 d( G/ C6 S K. B
“เบนซ์ว่าเราไปเที่ยวในเมืองกันก่อนไหม”0 U' ]& h% L' z2 {7 ?- A3 L
“ไปครับ ไปๆ นะพี่เบนซ์นะ” เดย์ก็เหมือนเด็กทั่วไปน่ะครับ
9 Q o W5 I3 R0 [7 m“งั้นไปก็ไป มาเราขับเอง” ผมก็ต้องเป็นคนขับรถมอไซเองทุกครั้ง เบนซ์ขายังไม่หายดีผมเลยไม่อยากให้เบนซ์ขับ เราสามคนก็นั่งรถไปด้วยกัน
5 @( J) T4 A2 I5 x“เฮ้ยพวกนายจะไปไหนวะ” เสียงโต้ตะโกนถามแล้วเอ๋ก็ขับรถตามก้นมาเหมือนกัน
( @' `$ G6 X4 b) v1 A“เราว่าจะไปในตลาดซะหน่อย ยังไม่อยากกลับเข้าบ้าน” ผมตอบ% P8 h- {5 X2 w8 a9 H
“ไปด้วยกันดิโต้เอ๋” “อือ อยากไปพอดีเลย” เอ๋ก็พูดขึ้นมาก่อนโต้ ขณะที่ผมขับรถอยู่เบนซ์ก็ถามผม4 D2 k/ u, s% m/ I) \. a- }
“บอลเอากุญแจบ้านมาหรือเปล่า”. u1 L) N; C& @, \5 v2 D
“บ้านไหน” ผมงงที่เบนซ์ถาม* L$ l0 D' W( b2 s2 }% k
“ก็บ้านที่อยู่ในเมืองไง” ผมลืมไปว่าผมมีบ้านที่เป็นตึกสามชั้นครึ่งอีกหลังหนึ่ง
) Q, { b5 T6 h“เอามาสิ เนี่ยเราลืมไปแล้วนะเนี่ยว่าเรามีบ้านอยู่ในเมือง”
* F4 Y& v' A% y0 k, ]“งั้นเราเอาเนื้อย่างเกาหลีมาทานที่บ้านนายนะ เราจะเลี้ยงขอบคุณโต้กับเอ๋แล้วก็น้องเดย์ที่ช่วยเราในวันนี้”# D: ^1 r' ]. b6 [/ ~" {
“อืม ก็ดีเหมือนกันนะ กำลังอยากกินอยู่พอดีเลย” ครับที่ตึกผมหลังนี้ผ่านไปสี่ห้าห้องมีร้านขายเนื้อย่างเกาหลี เมื่อไปถึงบ้านก็ช่วยกันทำความสะอาดบ้านให้เรียบร้อย ตั้งเกือบเดือนแล้วที่เราไม่ได้มายุ่งกับบ้านหลังนี้เลย เมื่อเสร็จหมดเอ๋กับโต้ก็ยกเอาเนื้อย่างเกาหลีมา แล้ววางทุกอย่างลงบนโต๊ะ $ G$ e$ {* Y% u% }, B1 E; B
“อ้าวยังไม่ครบนี่โต้” เบนซ์ถามโต้เมื่อเห็นถาดผักยังไม่มา
# Y2 q' b5 j, k“ตามหลังมา เรากับเอ๋มีแค่สี่มือนะโว้ย ยกมาหมดก็บ้าแล้ว”3 q4 P7 o1 p9 [, U3 j# g$ c
“ข้าขอโทษว่ะ 555+”' ~! m9 a0 W9 C9 K' |: a
“มาแล้วครับ ทานให้อร่อยนะครับ” ผมได้ยินแค่เสียงแต่ไม่เห็นหน้าว่าเป็นใคร เพราะผมเดินไปเอาช้อนจาน
. U2 `$ H8 r! v6 |( k- f* j“พี่ครับผมไปร้านค้าแปบหนึ่งนะครับ” เดย์บอกผม7 D1 b. f# w9 o& ^. z5 \. ~& z
“เดย์จะไปทำไม” " P3 i2 ~! Y& i' `5 q( e" [
“จะไปหาเพื่อนแปบเดียวครับ”
) ~4 M) r- B$ Q1 O1 J; Q' t“กินเนื้อย่างเสร็จเราค่อยไปไม่ได้หรอ”0 p% [! G. B% F+ X) K3 ?% x! M
“พี่กินไปก่อนแล้วกันนะ ผมไปไม่นานหรอกเดี๋ยวผมก็มา”/ \1 J4 z& S1 R
“รีบไปรีบมานะ อย่าไปนานนะเดย์ พี่จะรอจนนายกลับ” เบนซ์ก็พูดออกมาก่อน เพราะเบนซ์คงรู้ว่าผมคงไม่ให้ไปแน่
- t* H, S# E! v% y6 b1 C“ขอบคุณครับพี่” เดย์ก็วิ่งออกจากบ้านไปจากนั้นทุกคนก็พากันย่างเนื้อเตรียมทุกอย่างรอเดย์จะกลับมา ประมาณ15 นาทีได้ เดย์ก็ยังไม่ยอมกลับเบนซ์จึงให้ผมไปตาม4 [) E( g; y+ p Y+ [6 W M3 I
“ไปตามน้องดิ ดูแปลก ๆนะป่านนี้ยังไม่กลับไม่รู้ไปไหนกันแน่” เบนซ์บอกผม
, r3 }7 `/ T5 l8 q2 q, _, n“นั่นดิบอล นายรีบไปตามเดี๋ยวเนื้อไม่อร่อยนะ”5 K% N: C$ w; A# Y8 _4 e0 v
ผมรีบเดินออกจากบ้านแล้วรีบเดินมองหาเดย์ ผมก็เดินไปถามพ่อค้าขายของอยู่แถวนั้น7 n- E6 A, A7 h: W( J
“ลุงครับเห็นเด็กนักเรียน ตัวสูงผอมๆหน้าตาดีๆ หน่อยเดินมาทางนี้ไหมครับ”2 l% t, l# u+ g- }1 x2 u* A
“เห็นเดินไปทางนี้นะ แต่ไม่รู้จะใช่คนที่ถามหรือเปล่า”
- c7 O) Z/ U5 E' T$ X“ขอบคุณครับ” ผมรีบวิ่งตามหาเดย์ แต่ก็ไม่เจอเดย์ผมจึงไปถามคนขายปลาหมึกย่าง แล้วเขาก็ชี้มือไปที่ตู้โทรศัพท์ ผมเห็นเดย์นั่งกอดเข่าอยู่ข้างตู้โทรศัพท์ผมแปลกใจมากไม่รู้ว่าน้องเป็นอะไร ผมค่อยๆ เดินเข้าไปนั่งข้างเดย์
# w7 b) O- t$ s! A5 H“อ้าวพี่ พี่มาทำไมครับ” เสียงเดย์ถามผมเบาๆ4 E, j/ v9 `" J
“เดย์ทำไมไม่กลับเข้าบ้านครับ มานั่งทำไมตรงนี้ล่ะ”
. ^( h6 U! j- K) P1 U, c- w“เปล่าครับ” เดย์ก้มหน้าเอาหน้าไปซุกอยู่ที่หัวเข่าผมก็กอดเดย์
/ P. R8 k8 R9 [“เดย์มีอะไรหรอ มีไรก็บอกพี่ หรือเดย์ไม่รักพี่แล้ว”
' P4 d0 w! s3 i+ Y0 Y“เปล่าครับผมรักพี่ ผมรักพี่มากครับ”เดย์หันมามองผม แต่ใบหน้าของเดย์เต็มไปด้วยความเศร้า ผมรู้ว่าเดย์ต้องกังวลเรื่องอะไรสักอย่างแน่นอน
( h7 b v/ Q5 A1 d; r; ` P) H“ถ้าน้องรักพี่ น้องต้องบอกพี่มานะว่าน้องเป็นอะไรน้องคิดอะไรอยู่” ผมก็เอามือลูบหลังเดย์เบาๆ( N- \/ }3 Y2 p
“พี่ครับพี่อย่าโกธรผมนะครับ”- o% ]4 H7 u: N$ \( n, @
“บอกมาเถอะพี่ไม่โกธรน้องหรอก น้องเป็นน้องพี่นะ พี่จะโกธรทำไม” “ผมไม่อยากกินเนื้อย่างเลยครับ”
; c+ U! _' R; A4 s4 N0 G“ทำไมครับ” ผมสงสัยมาก ผมไม่อยากเอาเปรียบพ่อกับแม่ ผมมาสุขสบายทุกอย่าง แต่พ่อกับแม่ป่านนี้ท่านคงทานข้าวกับน้ำพริกปลาร้าเหมือนเดิม หรือไม่ก็ปลาทู อาหารดีที่สุดที่บ้านก็คงเป็นแกงหน่อไม้” ผมก็เกิดความรู้สึกโกธรตัวเองที่เวลาผ่านมาสามอาทิตย์ ที่เดย์มาอยู่บ้านด้วย ผมไม่เคยแบ่งอาหารหรือขนมของใช้ต่างๆ ไปให้ครอบครัวเดย์เลย ผมคิดไม่ถึงในจุดนี้จริงๆ ผมก็เลยตัดสินใจพูดกับเดย์3 _' V _$ c: F
“เดย์อย่าคิดมากนะครับ ต่อไปนี้เดย์ได้กินอะไร เดย์ต้องเอาไปแบ่งให้พ่อกับแม่กินด้วย” เดย์ก็มองหน้าผม ผมก็ยิ้ม
9 @/ T/ L# O) p# ]7 {$ k( ^“งั้นเราไปซื้อของให้แม่กับพ่อเดย์ก่อนดีกว่า” ผมก็พาเดย์+ J# w5 K9 z* S+ C) l# ^4 y
ไปที่ร้านค้าให้เดย์เลือกเอาของที่เดย์อยากได้ เดย์ก็เลือกเอาสองสามอย่าง มีอาหาร ขนม และผลไม้ด้วย ผมจะเอาตังจ่ายให้แต่เดย์ก็ขอจ่ายเอง
. I: p L7 }1 M6 {“อ้าวน้องเอาเงินมาจากไหนครับ”
% |& @) Z. c0 K' D/ l" y“ก็เงินที่พี่กับพี่เบนซ์ให้ครับ ผมเก็บเอาไว้” ครับผมกับเบนซ์ จะแบ่งเงินค่าขนมให้เดย์คนละ 20 บาท รวมกันเดย์ก็จะได้ 40 บาท ส่วนผมนั้นได้เงินใช้รายเดือนที่คุณปู่ทำสัญญากับธนาคารให้ก็ได้ไม่มากนักต่อเดือน แต่เอามาเฉลี่ยรายวันแล้ว ก็แค่วันละ 100 บาท ส่วนเบนซ์นั้นก็ได้ค่าขนมจากคุณแม่วันละ100 บาท เหมือนกัน บางเดือนผมกับเบนซ์ก็ไม่พอใช้จ่าย เพราะผมต้องซื้ออาหาร และค่าใช้จ่ายต่างๆ ผมต้องเอาเงินเก่าที่แอบเก็บเอาไว้มาใช้ก่อน เบนซ์เองก็เหมือนกันต้องเอาเงินเก็บมาใช้ ดีนะที่บ้านผมทั้งสองหลังนี้ไม่ต้องจ่ายค่าน้ำค่าไฟเขาเรียกเก็บทางบัญชี ไม่งั้นผมอดตายแน่ “ไปเราไปหาพี่เบนซ์กันเถอะครับ ป่านนี้ทุกคนคงรอแย่แล้ว” เดย์ก็เริ่มว่าง่ายแล้วครับ เดินตามผมไปที่บ้าน เมื่อไปถึงทุกคนก็รอผมกับเดย์อยู่ ผมทำหน้าบอก สัญญาณว่าอย่าพูดเรื่องเดย์อีก ทุกคนก็รู้เรื่องแล้วพากันเอาใจเดย์ ป้อนอาหารเขา เล่นกันอย่างสนุกสนาน จนทานอิ่มเรียบร้อยโต้ก็ไปเรียกเขามาเก็บภาชนะ& v" [" `; q* G; L
“อิ่มทุกคนแล้วนะครับ” เสียงที่ผมไม่คุ้นถามขณะที่เรากำลังหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน
4 t. _6 N+ D) h4 L“ครับทานกันจนเกลี้ยงเลยครับ” โต้เป็นคนบอก ผมรีบมองหน้าคนที่ถามอย่างตลึง ในความหล่อของเขา
, N- @1 \( v* V1 a3 i, e2 n5 h“งั้นผมเก็บนะครับ” เขาพูดอย่างนุ่มนวน
! C$ `; ]1 m' ]! b9 J“ตามสบายครับเดี๋ยวผมเก็บช่วยนะครับ” เอ๋ก็ช่วยเขาเก็บผมก็เหลือบไปมองเบนซ์ ที่กำลังควักเงินจ่ายแล้วผมก็หันไปมองหนุ่มคนนี้อีกที เขาช่างเป็นคนที่หล่อน่ารักไปอีกแบบ ดูแล้วเหมือนคนญี่ปุ่นมากครับ ผมก็ต้องลดสายตาจากเขาเมื่อเขาเดินออกจากบ้านไป
. `- H0 F) ?" }“ว่าไงพวกเรา จะกลับกันยัง” เอ๋ถาม
! C3 m J) y0 U, b' e0 Y( J3 u2 o/ b' X“กลับดิ จะมืดค่ำซะก่อน” เบนซ์เป็นคนพูด แล้วเดย์ก็เก็บกวาดบ้านเช็ดโต๊ะ เรียบร้อยผมก็เลยพากลับบ้านสวน ขณะที่กลับบ้านผมไม่รู้เป็นไร ผมรู้สึกอยากรู้จักนายคนนั้นมาก ผมถามตัวเองถามแล้วถามอีก ผมก็รู้ว่าผมรักเบนซ์อยู่ ไม่ได้รักนายคนนั้น แต่ผมก็ไม่รู้ว่าผมคิดถึงนายคนนั้นเพราะอะไร , O$ Y, ^$ I( \8 J* u/ v c4 ?
“บอลขับรถดีๆ หน่อย” เบนซ์ว่าผม ผมก็เลยตั้งสติได้ว่าจะไปคิดถึงเขาทำไม คนที่เรารักอยู่กับเราอยู่ตรงนี้แล้วเมื่อถึงบ้านเดย์ก็เอาของไปฝากแม่ ส่วนผมก็คุยกับเบนซ์เรื่องเดย์ที่เดย์หายไปวันนี้
+ L9 B3 O, u6 {; }7 f' t* ~! N8 q“น่าสงสารเดย์จังเลยนะ เดย์เป็นเด็กกตัญญูจริงๆ เลย”( `7 w. Z/ b) M* D
“ใช่เราว่าเราต้องหาทางช่วยให้เขาสบายขึ้นได้แล้วนะเบนซ์” ผมอยากช่วยเดย์จริง ๆ
3 D' E& X7 L, g( f- {$ a* L& m“มีอยู่สองทางนะบอล”( G" X* b3 X5 @1 I* `, Z+ W; g
“อ่า ว่ามาดิมีทางไหนบ้าง” ผมถามเบนซ์อย่างมีความหวัง 4 ]0 |$ I, o$ ^9 D( x
“ก็ที่สวนหลังบ้านนายมีต้นกล้วยตั้งหลายไร่ เราว่าพวกเราไปดูแลมันหน่อยเก็บขายได้นะเนี่ย”
6 ^0 o& v8 f: e# P“อือถูกของเบนซ์ ใช่เรามีสวนกล้วยตั้งเยอะ แล้วอีกทางล่ะเบนซ์”1 `; D- f3 O- m0 H
“อีกทางน่ะลำบากหน่อย ที่จริงเราสองคนก็แทบจะไม่พอใช้พอจ่ายเลยนะแต่ล่ะเดือน”. Q. ?5 e: l; R% v2 A
“ใช่แล้วเราจะทำไงดีล่ะเบนซ์ เราก็กลัวอยู่นะตอนนี้ใช้เงินเก่าแล้วด้วย”" [6 A& @7 _3 Z0 |
“บอลหมดเท่าไหร่แล้วล่ะ เราหมด หกพันแล้วนะ” ผมต้องตอบเบนซ์อย่างเขินๆ เพราะผมหมดน้อยกว่าเบนซ์อีกแล้วก็เบนซ์ชอบออกค่าใช้จ่ายก่อนทุกครั้ง" R* M% T3 D6 T
“เราหมดสามพันเอง”
7 U8 y- q& V* P8 N“อายหรอ ไม่ต้องอายเบนซ์หรอก เบนซ์เลี้ยงบอลก็ยังได้นะ ก็เรารักบอล และอีกอย่างเราเป็นแฟนกันนะบอล”
! z1 x Z- K/ A$ t“มากแค่ไหนล่ะ” ผมยังเขินอยู่จึงหาทางพูดให้เบนซ์ลืมเรื่องเงินนี้/ K, b6 y: O& T& f9 j% }
“รักมากที่สุดในโลกรู้มั้ย รักมากกกกก” แล้วเบนซ์ก็ทั้งหอมกอดจูบผม ผมยังไม่พร้อมที่จะมีเซกส์ในตอนนี้ ผมเลยคุยเรื่องการค้าขายต่อ
) T, j R/ U l“เบนซ์คุยเรื่องค้าขายต่อเถอะ”+ P9 U: D) P' Z0 Q6 B0 v: }, J
“อืม มันก็มีทางเดียวที่เราถนัดน่ะ ขายผ้าไงล่ะบอล”+ N" M: p+ C+ ~, K6 o% _0 m) E, Q
“ไม่ไหวมั้งเบนซ์ เราไม่มีรถนะครับ”
* [9 R O! j% o“ก็จริงนะ อีกอย่างขายผ้าใช่ทุนสูง เงินเราสองคนที่มีอยู่คงเอาไปลงทุนหมด” ผมก็นั่งคิดจนเห็นเดย์เดินมา แล้วเดย์ก็เอาจานขนมหวานถือเข้ามาในบ้านด้วย
/ c) i5 r# h6 {7 G6 F“รับไรดีครับคุณ” ผมกับเบนซ์ก็ยิ้มแล้วเดย์ก็ว่าต่อ
& p. u* C1 H* q. Q/ ?“งั้นเอาของว่างไปทานก่อนแล้วกันนะครับ” ผมยิ้มเพราะตอนนี้คิดออกแล้วว่าเราจะค้าขายอะไรดี, [! K& u, G( F
“ตกลงคุณสองคนจะรับอะไรดีครับ ที่ร้านเรามีขายทุกอย่างเลยครับ” เดย์ยังไม่เลิกเล่น ( v& ?' N" f% \6 D% C5 X7 c
“รับคนถามได้ไหมครับ” เบนซถามเดย์บ้าง; h, p9 r1 i+ G' n
“ได้ครับ ราคากันเองครับ” เดย์หัวเราะเมื่อพูดคำนี้เบนซ์ก็เลยจับเดย์มาแล้วรูดซิบเดย์ออก ควักเอาเจ้าโลกเดย์ออกมาแล้วเบนซ์ก็ดูดมัน
! }* l2 k3 t5 [: ?) {“พี่เบนซ์ครับ ให้ผมอาบน้ำก่อนไม่ได้หรอครับ ตัวผมเหม็นออก” ปกติเดย์จะไม่ยอมให้ทั้งผมและเบนซ์ทำแบบนี้ถ้าเขาไม่อาบน้ำซะก่อน
) a- Y) U6 x: Q, l& x Y8 w. |( R; j“ไม่เป็นไรหรอกเดย์ พี่ว่าหอมดีนะครับ” เบนซ์ชอบดูดเจ้าโลกของเดย์มาก แต่เบนซ์จะไม่เล่นประตูหลังเดย์ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร สำหรับผมนั้น ถ้าผมมีโอกาสเมื่อไหร่เป็นต้องได้มันส์กับน้องเดย์ประจำ แต่ผมก็ไม่เคยทำต่อหน้าเบนซ์เลยสักครั้ง ผมกลัวว่าเบนซ์จะรับไม่ได้ ตอนนี้เบนซ์ก็ยังดูดเจ้าโลกเดย์อย่างเมามันส์ เดย์ครางลั่นบ้านเลยครับ ผมก็เลยขยับไปแย่งเบนซ์บ้าง เบนซ์ก็ปล่อยให้ผมจัดการเจ้าโลกเดย์ต่อ ส่วนเบนซ์ไปถอดกางเกงผมเรียบร้อยแล้ว วันนี้ผมต้องโดนเล่นงานกลางห้องรับแขกแน่ๆ หลังจากนั้นเรา ทั้งสามก็ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวซักคน ผมต้องโดนเบนซ์สอดใส่เหมือนเดิม ปากผมก็ดูดเจ้าโลกของเดย์อยู่ การเล่นเสียววันนี้ใช้เวลานานมากกว่าเบนซ์จะเสร็จกัน เมื่อเบนซ์เสร็จแล้ว เบนซ์ก็รู้สึกปวดท้องเลยขอไปข้าห้องน้ำก่อน วันนี้จึงเป็นโอกาสของผมกับเดย์อีกครั้งที่จะได้เล่นประตูหลัง เดย์ดูตื่นเต้นมากที่จะได้ทำแบบนั้นกับผมอีก เพราะหลายวันแล้วที่ไม่มีโอกาส ผมก็รีบจ่อเจ้าโลกทันที เดย์ชอบแบบรุนแรงเล่นเด้งรับเจ้าโลกผมพรวดเดียวมิดด้าม ผมสิครับเสียวมาก ผมรีบกระเด้าให้เร็ว เพราะเวลาไม่มีมากนัก เดย์ก็เข้าใจว่าเราไม่มีเวลา เดย์เอามือช่วยตัวเองไปด้วย ความเสียวนั้นมันไม่เคยลดลงเลยแม้แต่นิดเดียว
2 n; p8 a8 R7 z6 d“เดย์พี่จะออกแล้วนะ” ผมกำลังเสียวมาก “เร็วๆ เลยพี่ ผมก็ใกล้จะออกแล้วเหมือนกัน” เดย์ดูเหมือนอยากเสร็จพร้อมกับผม แล้วไม่นานเราสองคนก็ขี้นสวรรค์พร้อมกัน ผมกอดเดย์แน่นเพราะมันเสียวมาก อีกอย่างก็ดีใจที่เบนซ์ไม่ออกมาเจอ เราทำเสร็จก่อนที่เบนซ์จะออกมา “พี่บอล ผมอยากทำแบบนี้กับพี่ทุกวันจังเลยครับ”$ o' w! I! r& y% r* x
“ต้องหาโอกาสนะครับ พี่ไม่อยากให้พี่เบนซ์เห็นที่เราทำกันแบบนี้” ผมบอกเหตุผลเหมือนที่เคยบอก7 D5 H! @1 H( E- k8 g
“พี่ครับเราไปทำกันที่โรงเรียนที่ห้องน้ำก็ได้นี่ครับ”! t3 m( ?( k) A
“ถ้าใครมาเจอจะทำไงดีล่ะครับ” เดย์ไม่ตอบ ผมก็เลยพาเดย์ไปที่ห้องน้ำ เราสามคนพากันอาบน้ำ อาบเสร็จก็เข้าห้องนอนเลยก่อนหลับคุยกันเรื่องค้าขาย7 ?$ ?/ B' ?3 m( c. x3 y4 [- t3 T
“เบนซ์เราคิดออกแล้วนะ ว่าเราจะค้าขายอะไร”
4 g9 l4 r+ q6 f“ว่าไงล่ะ ขายอะไรหรอ เนี่ยเบนซ์คิดจนหัวจะระเบิดแล้ว”6 \5 e' ~) Y% s" D' h
“ก็ขายอาหารตามสั่งไงล่ะเบนซ์”
8 z6 A7 z% X6 {" {; g3 d“ขายที่ไหนหรอ”
' _: t$ V8 S5 |6 H, q9 |1 ]( \“ก็ที่ตึกเราไง ในตึกนั้นมีครบเกือบจะทุกอย่าง ได้ซื้อเพิ่มก็ไม่กี่อย่างเอง นายก็ทำกับข้าวเป็นไม่ใช่เหรอ”
' `* U* j$ u9 O) ]$ V9 U“อือแล้วเราจะเอาเวลาที่ไหนทำล่ะ เราไม่มีเวลาเลยนะบอล เรายังเรียนหนังสืออยู่เลย”% a8 G0 X r8 r5 x
“มันต้องมีสิ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคิด ดูเดย์ดิหลับไปแล้วอ่ะ เราก็นอนกันได้แล้วนะที่รัก” ผมจะหอมแก้มเบนซ์ทุกคืนก่อนนอน และเบนซ์ก็จะหอมผมคืนทุกครั้ง ตั้งแต่เดย์มาอยู่ด้วยเราสองคนเลยมีภาระเพิ่มขึ้นคือ ต้องไปหอมแก้มเดย์ก่อนนอนทุกครั้ง ครับวันนี้ผมนอนมองดูน้องชายของผมนอนหลับ เดย์เขานอนคว่ำซะด้วย มีน้ำลายไหลออกมาด้วย ดูแล้วน่ารักนะครับ จะหลับก่อนผมกับเบนซ์ทุกครั้งเพราะเดย์ดื้อชอบหยอกชอบล้อผมกับเบนซ์ตลอด แต่ที่เดย์หลับเร็ววันนี้ ก็คงเพราะไปออกแรงต่อยกับพวกไอ้ต่อเมื่อตอนเช้า ขนาดผมเองยังเจ็บตัวอยู่ ก่อนจะปิดไฟนอนผมก็ไปหอมเดย์อีกครั้ง
0 ?+ }, d9 O% w“เอาเปรียบนี่หว่า หอมน้องหลายทีจัง เบนซ์ล่ะ” เบนซ์แซวผม ผมก็เลยพูด
) p7 T4 }7 l! o) r8 ~0 G“สงสารน้องจัง วันนี้คงเหนื่อยที่ไปชกกับพวกไอ้ต่อ”
5 u3 r* y) b, C$ ]“อือ ว่าแล้วบอลดูยังว่าน้องเจ็บหรือเปล่า”
$ V1 i4 Y0 [; ^% E: R+ a9 _“นั่นดิ เรายังไม่ได้ดูเลย” เบนซ์รีบมาอุ้มเดย์แล้วจับถอดเสื้อผ้าออกหมด7 j2 u$ t. ]! t/ e+ m1 j+ ~
“บอลเปิดไฟดิ” ผมรีบเดินไปเปิดไฟ แล้วเบนซ์ก็กอดเดย์ร้องไห้ ผมก็เลยเดินไปถามเบนซ์! O4 A" q0 `, W( c, V$ K
“น้องเจ็บหรอ” ผมรีบเดินไปดูเห็นแผลที่หน้าอกสามจุดเป็นรอยช้ำ ผมสงสารน้องมากแต่ผมแค้นมากกว่า จึงร้องไห้ไม่ออก
) A3 ~3 n1 |9 u; z$ b. G“เดย์พี่สัญญานะว่าต่อไปนี้พี่จะดูแลน้องเป็นอย่างดี จะไม่ให้น้องเจ็บอย่างนี้เด็ดขาด” เบนซ์อุ้มเดย์ขึ้นไปหอม เดย์เขาไม่ตื่นง่าย ๆครับ นอนขี้เซามากๆ มากกว่าผมกับเบนซ์ซะอีก บางวันดูหนังมันส์ๆ เดย์ก็จะหลับตั้งแต่ครึ่งเรื่อง พอหนังจบผมปลุกให้ตื่น ไปนอนที่ห้อง เดย์ก็ลุกหลับตาเดินละเมอเข้าห้อง บางวันเข้าห้องผิดก็มี ผมกับเบนซ์ต้องไป
: d$ _0 F( b @- iอุ้มเอาไปนอนทุกครั้ง ทุกครั้งที่ตื่นมาเดย์ก็จะถามว่าเขามานอนห้องได้ไง บางวันผมก็บอกว่าเดย์ละเมอ แต่เดย์ก็ไม่เคยยอมรับว่าละเมอ คิดแล้วก็ตลกดี ครับมีน้องก็อย่างนี้แหละครับ ผมว่ามันดีนะ อย่างน้อยเราก็ได้ดูแลเขา ได้เห็นความไร้เดียงสาของเขา ผมเชื่อว่าคุณผู้อ่านต้องเคยเจอเด็กชายอย่างเดย์ แต่เรื่องเซกส์อาจจะไม่เหมือนกัน ลองคิดดูถึงความน่ารักของเขานะครับ แล้วท่านจะรู้สึกอบอุ่นใจ
2 u D. V; t$ h0 A
-------------------- จบตอนที่ 30 --------------------
. i6 \: C1 o7 V: i- g | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-5-7 12:25:01
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-1-4 21:25:27
โพสต์ 2019-5-8 22:20:36
