|
เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 30 “ว่าไงไอ้น่าตัวเมีย ยินดีต้อนรับเข้าสู่โรงเรียนโว้ย”ไอ้ต่อมันเข้ามาทักทายก่อนคนอื่นซะอีก “ดีใจจังมึงยังอยู่นะไอ้ฮวก”เบนซ์ก็ตอบอย่างทันควัน
! y+ g/ y3 g; q- [“ไปเถอะเบนซ์เข้าเรียนกัน” ผมไม่อยากมีเรื่อง$ a/ H0 w: R3 T7 g
“ขี้ขลาดฉิบหายไอ้ย๊อด เอ้ยกูอุตส่าห์กลัวมึงตั้งนาน” ต่อไม่ยอมหยุดยังคงพูดต่อ
}" ?& R* v0 W) \ }2 U“ปากหมาจังพี่” ผมมองไปตามเสียง ที่ออกจากปากเดย์สายตาเดย์ขึงใส่ไอ้ต่อ
2 `8 r, h% i% o“มึงอยากเจ็บตัวหรือไงวะเด็กเหี้ย”0 B% g6 r5 ~+ N9 k
“เออ แต่ไม่ใช่ตรงนี้ อยากต่อยกูหรอ ตามมาดิ” เดย์วิ่งไปที่หลังอาคารเรียนเบนซ์จะวิ่งตามแต่ผมก็ดึงเบนซ์เอาไว้ โต้ก็มาพอดี ผมเลยเรียกโต้
0 ?: Q; Y& {, x% ~“โต้มาดูเบนซ์ให้หน่อยเร็ว” เสียงผมตะโกนดังมากโต้จึงวิ่งมาหน้าตาตื่น
3 O$ ^; I, ?, N* w“ใครเป็นไรวะวิ่งกันหน้าตื่นเลย” โต้วิ่งมาแล้วถามด้วยความตกใจ$ G; Y- U: T, O( g5 c
“ดูเบนซ์ให้หน่อยเราไปดูน้องก่อน” ผมบอกโต้ให้ดึงเบนซ์เอาไว้แล้วผมก็รีบวิ่งไป3 I: N5 W$ d K/ r6 ~3 W, l
“บอลเราไปด้วย” เบนซ์ดื้อจะตามผม. g6 L" @$ T6 O8 l
“ไม่ได้เบนซ์นายยังไม่หายดี อยู่กับโต้ตรงนี้แหละ”แล้วผมก็วิ่งตามเดย์ไป พอไปถึงผมก็ต้องหายตกใจเมื่อเดย์กำลังต่อยอยู่กับไอ้ต่อเดย์ไม่ได้เป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างที่ผมคิดไว้เลย เดย์ต่อยเอาต่อยเอา ผมไปถึงผมก็รีบจับตัวไอ้ต่อมาแล้วก็กระทืบ อย่างว่าล่ะครับกลุ่มนี้มันชอบเล่นหมาหมู่ พอผมเอาไอ้ต่อได้อยู่หมัด เพื่อนมันก็เข้ามาช่วย ผมก็เลยต้องปล่อยตัวไอ้ต่อแล้วผมก็หันไปจัดการเพื่อนของมันห้าคน คราวนี้ผมจะไม่ยอมให้พวกมันทำร้ายจนเป็นแผลเหมือนคราวก่อนอย่างเด็ดขาดผมสองคนกับเดย์ก็แทบจะเอาชนะมันไม่ได้เพราะมัวแต่หลบหมัดพวกมัน แล้วฝ่ายผมก็ได้เปรียบเมื่อเอ๋กับโต้วิ่งมา เอ๋เอาเท้ากระทืบพวกมัน ผมยอมรับเลยว่าเอ๋ใช้เท้าได้เก่งมาก มาคราวนี้สี่ต่อห้า พวกมันก็แพ้ยับเยิน7 Z4 p% e" V3 [5 K* Y
“เออแล้วพวกกูจะมาเอาคืน” ไอ้ต่อพูดคำนี้จบเ สียงเท้าฟาดกับใบหน้าก็ดังขึ้น
9 o0 |# ]2 X) j; x8 B( x8 X“ลองมึงมาเอาคืนดิ มึงต้องเจ็บตัวกว่าวันนี้แน่”เดย์ซึ่งเป็นคนเตะไอ้ต่อ พร้อมทั้งขู่อีกด้วย ผมไม่นึกเลยว่าเด็กที่เป็นคนหวานๆ ไม่ซุกซนอย่างเดย์ จะเก่งได้ปานนี้- i8 t- C* ?* T% o0 T4 j2 u# q
“วันไหนมึงบอกมาเลย” เดย์ท่าจะไม่ยอมผมก็เลยเดินไปจับแขนเดย์
3 H0 T6 Y" o3 S, ]7 b" r* u" U' `6 v“พอเถอะน้องให้มันไปพักฟื้นก่อนแล้วเราค่อยรับมือมันวันหลัง” ผมก็ดึงแขนเดย์ให้หยุดทำร้ายต่อ
! _4 g6 s3 ~% o$ _' n9 d“พี่ครับผมขอเตะสั่งลามันหน่อยครับ” จากนั้นเดย์ก็ไปจัดการเอาเท้าฟาดก้านคอเพื่อนไอ้ต่อคนละทีสองที มีเอ๋ที่เดินตามเดย์แล้วก็เอาหมัดให้รับประทานอีกคนละหมัด ตอนนี้พวกมันทุกคนถึงกับเลือดปากไหลกันเลยทีเดียวหน้าตาแต่ละคนดูไม่จืดเลย
" j7 h" b* n) a8 Q“พอเหอะทุกคนเราไปเรียนหนังสือดีกว่าเสียเวลากะไอ้พวกเน่าๆ นี้มาหลายนาทีแล้ว” ผมก็พาทุกคนเดินออกจากพื้นที่ ผมรีบวิ่งไปหาเบนซ์ ซึ่งเบนซ์โดนเพื่อนนักเรียนจับตัวเอาไว้
" d9 b3 _4 g p- [+ H“ขอบคุณนะทุกคนที่ช่วยจับเบนซ์ให้” ผมขอบคุณเขา
$ t5 h2 k" f+ N% o“เป็นไงมั่งบอลเดย์” เบนซ์คงเป็นห่วงเราสองคนมาก$ ?7 ?2 O( x& j" H& t5 p& Q
“โอ๊ยอย่าห่วงเลยเบนซ์ ไอ้เดย์เก่งกว่าเราอีก”โต้ชมเดย์* G; f. j, r) Q8 q! o
“ใช่ๆ บอลก็ใช่ว่าธรรมดานะจริงอย่างที่โต้พูด นายเก่งมากนะบอล” เอ๋ยิ้มให้ผม/ O* r4 G* e% x5 j, P8 k
“ถ้าไม่มีนายสองคนมาช่วยเรากับน้องก็แย่เหมือนกันแหละ” ผมก็ยิ้มตอบรับแล้วเราทั้งหมดก็รีบเดินไปเข้าแถวเพราะออดดังแล้ว ผมก็นึกกังวลว่าวันนี้ต้องได้เข้าห้องปกครองอีกเป็นแน่ ผมก็ทำใจเอาไว้ ไม่รู้จะได้รับโทษอะไรอีก เมื่อถึงเวลาที่ต้องเข้าเรียนผมก็รู้สึกว่าวันนี้ไม่มีสมาธิเลย กลัวพวกไอ้ต่อมันเอาเรื่อง แต่พอถึงตอนเที่ยงน้องเดย์มาหยอกมาล้อก็ทำให้ผมสบายใจได้มากขึ้น “พี่กลับบ้านตอนนี้ไหมครับ” เดย์ถามผมขณะที่กำลังเดินออกจากสนามหน้าโรงเรียนหลังจากที่เข้าแถวเรียบร้อย
/ M5 ]3 D) w9 R, L/ T' v [“กลับตอนนี้เลยก็ได้ครับ ว่าไงเบนซ์” ผมไม่แน่ใจว่าเบนซ์อยากกลับรึยังเพราะวันนี้เป็นวันแรกที่เบนซ์มาโรงเรียน ผมอยากให้เบนซ์มีเวลาอยู่กับเพื่อนๆ บ้าง
" z" F0 A7 Z" C* o“เบนซ์ว่าเราไปเที่ยวในเมืองกันก่อนไหม”9 _% I' V0 O% i, @5 ]* {
“ไปครับ ไปๆ นะพี่เบนซ์นะ” เดย์ก็เหมือนเด็กทั่วไปน่ะครับ
; P6 u, ]% e5 N6 l2 Y0 P“งั้นไปก็ไป มาเราขับเอง” ผมก็ต้องเป็นคนขับรถมอไซเองทุกครั้ง เบนซ์ขายังไม่หายดีผมเลยไม่อยากให้เบนซ์ขับ เราสามคนก็นั่งรถไปด้วยกัน
) u7 n2 F* x. ?“เฮ้ยพวกนายจะไปไหนวะ” เสียงโต้ตะโกนถามแล้วเอ๋ก็ขับรถตามก้นมาเหมือนกัน
( x3 B4 p( C" z, I% r2 J1 J“เราว่าจะไปในตลาดซะหน่อย ยังไม่อยากกลับเข้าบ้าน” ผมตอบ
5 _: q9 C5 V3 F7 r9 u“ไปด้วยกันดิโต้เอ๋” “อือ อยากไปพอดีเลย” เอ๋ก็พูดขึ้นมาก่อนโต้ ขณะที่ผมขับรถอยู่เบนซ์ก็ถามผม
% b+ A1 y w) t“บอลเอากุญแจบ้านมาหรือเปล่า”
4 I2 f# u' }" |2 n2 x6 t& l% Z$ R“บ้านไหน” ผมงงที่เบนซ์ถาม3 m0 y* x2 P% B/ x7 L! ?( L( w
“ก็บ้านที่อยู่ในเมืองไง” ผมลืมไปว่าผมมีบ้านที่เป็นตึกสามชั้นครึ่งอีกหลังหนึ่ง# `% W( s7 |; C6 g0 U9 \
“เอามาสิ เนี่ยเราลืมไปแล้วนะเนี่ยว่าเรามีบ้านอยู่ในเมือง”
+ b2 G) k1 g% _0 u Z4 n3 X% ]; J“งั้นเราเอาเนื้อย่างเกาหลีมาทานที่บ้านนายนะ เราจะเลี้ยงขอบคุณโต้กับเอ๋แล้วก็น้องเดย์ที่ช่วยเราในวันนี้”) z6 O& v# m5 `+ f6 Z! v
“อืม ก็ดีเหมือนกันนะ กำลังอยากกินอยู่พอดีเลย” ครับที่ตึกผมหลังนี้ผ่านไปสี่ห้าห้องมีร้านขายเนื้อย่างเกาหลี เมื่อไปถึงบ้านก็ช่วยกันทำความสะอาดบ้านให้เรียบร้อย ตั้งเกือบเดือนแล้วที่เราไม่ได้มายุ่งกับบ้านหลังนี้เลย เมื่อเสร็จหมดเอ๋กับโต้ก็ยกเอาเนื้อย่างเกาหลีมา แล้ววางทุกอย่างลงบนโต๊ะ : C0 |* ^+ d' x: Z
“อ้าวยังไม่ครบนี่โต้” เบนซ์ถามโต้เมื่อเห็นถาดผักยังไม่มา
6 q6 w3 n8 C$ |& H* P“ตามหลังมา เรากับเอ๋มีแค่สี่มือนะโว้ย ยกมาหมดก็บ้าแล้ว”
( ~9 E* `1 l- f0 j* r B- v“ข้าขอโทษว่ะ 555+”
2 I5 \& w+ `; q: {& b2 {“มาแล้วครับ ทานให้อร่อยนะครับ” ผมได้ยินแค่เสียงแต่ไม่เห็นหน้าว่าเป็นใคร เพราะผมเดินไปเอาช้อนจาน
2 [: K2 Q- d8 ?3 O" t# X: {, O“พี่ครับผมไปร้านค้าแปบหนึ่งนะครับ” เดย์บอกผม
~( `4 }4 p" d0 `7 a) @“เดย์จะไปทำไม”
2 ?8 L: p' i' h& y+ p9 L“จะไปหาเพื่อนแปบเดียวครับ”$ ~/ Q0 P' p/ T0 U
“กินเนื้อย่างเสร็จเราค่อยไปไม่ได้หรอ”
8 B% T$ L2 q0 b9 X. m8 v“พี่กินไปก่อนแล้วกันนะ ผมไปไม่นานหรอกเดี๋ยวผมก็มา”
) Y8 Q3 A' y8 }* R' A( B5 O“รีบไปรีบมานะ อย่าไปนานนะเดย์ พี่จะรอจนนายกลับ” เบนซ์ก็พูดออกมาก่อน เพราะเบนซ์คงรู้ว่าผมคงไม่ให้ไปแน่
# ]5 f: ]* D5 G5 g6 r“ขอบคุณครับพี่” เดย์ก็วิ่งออกจากบ้านไปจากนั้นทุกคนก็พากันย่างเนื้อเตรียมทุกอย่างรอเดย์จะกลับมา ประมาณ15 นาทีได้ เดย์ก็ยังไม่ยอมกลับเบนซ์จึงให้ผมไปตาม
2 g0 j" q) a; ]; J“ไปตามน้องดิ ดูแปลก ๆนะป่านนี้ยังไม่กลับไม่รู้ไปไหนกันแน่” เบนซ์บอกผม7 t) ~0 ?# @2 s p1 E7 Q
“นั่นดิบอล นายรีบไปตามเดี๋ยวเนื้อไม่อร่อยนะ”" P+ A" n* K" o A7 `
ผมรีบเดินออกจากบ้านแล้วรีบเดินมองหาเดย์ ผมก็เดินไปถามพ่อค้าขายของอยู่แถวนั้น0 a1 v' |$ v1 \+ o7 H" t' @
“ลุงครับเห็นเด็กนักเรียน ตัวสูงผอมๆหน้าตาดีๆ หน่อยเดินมาทางนี้ไหมครับ”
: ~1 O$ w1 c) A0 j: P3 z! [“เห็นเดินไปทางนี้นะ แต่ไม่รู้จะใช่คนที่ถามหรือเปล่า”4 G( c( z1 h$ N3 j. `4 h# W+ f7 s
“ขอบคุณครับ” ผมรีบวิ่งตามหาเดย์ แต่ก็ไม่เจอเดย์ผมจึงไปถามคนขายปลาหมึกย่าง แล้วเขาก็ชี้มือไปที่ตู้โทรศัพท์ ผมเห็นเดย์นั่งกอดเข่าอยู่ข้างตู้โทรศัพท์ผมแปลกใจมากไม่รู้ว่าน้องเป็นอะไร ผมค่อยๆ เดินเข้าไปนั่งข้างเดย์
' U1 q/ U0 c7 G“อ้าวพี่ พี่มาทำไมครับ” เสียงเดย์ถามผมเบาๆ9 a2 R* R2 J) ~
“เดย์ทำไมไม่กลับเข้าบ้านครับ มานั่งทำไมตรงนี้ล่ะ”
4 r" B4 S' [8 E5 o& ~9 W6 m4 Q“เปล่าครับ” เดย์ก้มหน้าเอาหน้าไปซุกอยู่ที่หัวเข่าผมก็กอดเดย์
) n, q0 k' b: w. W5 F! A“เดย์มีอะไรหรอ มีไรก็บอกพี่ หรือเดย์ไม่รักพี่แล้ว”
* B. O# Y( Z6 X, ?* X2 V“เปล่าครับผมรักพี่ ผมรักพี่มากครับ”เดย์หันมามองผม แต่ใบหน้าของเดย์เต็มไปด้วยความเศร้า ผมรู้ว่าเดย์ต้องกังวลเรื่องอะไรสักอย่างแน่นอน
+ M) }; G0 \ K) a3 k( W“ถ้าน้องรักพี่ น้องต้องบอกพี่มานะว่าน้องเป็นอะไรน้องคิดอะไรอยู่” ผมก็เอามือลูบหลังเดย์เบาๆ
V6 B; f: F2 ~. g2 C7 F“พี่ครับพี่อย่าโกธรผมนะครับ”
- T2 m6 p) @- k“บอกมาเถอะพี่ไม่โกธรน้องหรอก น้องเป็นน้องพี่นะ พี่จะโกธรทำไม” “ผมไม่อยากกินเนื้อย่างเลยครับ”
. {+ k1 E5 Z' e. w1 p" g" {. S“ทำไมครับ” ผมสงสัยมาก ผมไม่อยากเอาเปรียบพ่อกับแม่ ผมมาสุขสบายทุกอย่าง แต่พ่อกับแม่ป่านนี้ท่านคงทานข้าวกับน้ำพริกปลาร้าเหมือนเดิม หรือไม่ก็ปลาทู อาหารดีที่สุดที่บ้านก็คงเป็นแกงหน่อไม้” ผมก็เกิดความรู้สึกโกธรตัวเองที่เวลาผ่านมาสามอาทิตย์ ที่เดย์มาอยู่บ้านด้วย ผมไม่เคยแบ่งอาหารหรือขนมของใช้ต่างๆ ไปให้ครอบครัวเดย์เลย ผมคิดไม่ถึงในจุดนี้จริงๆ ผมก็เลยตัดสินใจพูดกับเดย์" }5 ^& a+ v4 a6 a% S( Y* O
“เดย์อย่าคิดมากนะครับ ต่อไปนี้เดย์ได้กินอะไร เดย์ต้องเอาไปแบ่งให้พ่อกับแม่กินด้วย” เดย์ก็มองหน้าผม ผมก็ยิ้ม0 R0 K. k) ^" V+ E, Y& N
“งั้นเราไปซื้อของให้แม่กับพ่อเดย์ก่อนดีกว่า” ผมก็พาเดย์
! N+ ` O5 O& ~6 uไปที่ร้านค้าให้เดย์เลือกเอาของที่เดย์อยากได้ เดย์ก็เลือกเอาสองสามอย่าง มีอาหาร ขนม และผลไม้ด้วย ผมจะเอาตังจ่ายให้แต่เดย์ก็ขอจ่ายเอง 8 g3 t, y' M- A# V
“อ้าวน้องเอาเงินมาจากไหนครับ”
% I7 m* r- {, q* ]* u4 V9 A' h# |“ก็เงินที่พี่กับพี่เบนซ์ให้ครับ ผมเก็บเอาไว้” ครับผมกับเบนซ์ จะแบ่งเงินค่าขนมให้เดย์คนละ 20 บาท รวมกันเดย์ก็จะได้ 40 บาท ส่วนผมนั้นได้เงินใช้รายเดือนที่คุณปู่ทำสัญญากับธนาคารให้ก็ได้ไม่มากนักต่อเดือน แต่เอามาเฉลี่ยรายวันแล้ว ก็แค่วันละ 100 บาท ส่วนเบนซ์นั้นก็ได้ค่าขนมจากคุณแม่วันละ100 บาท เหมือนกัน บางเดือนผมกับเบนซ์ก็ไม่พอใช้จ่าย เพราะผมต้องซื้ออาหาร และค่าใช้จ่ายต่างๆ ผมต้องเอาเงินเก่าที่แอบเก็บเอาไว้มาใช้ก่อน เบนซ์เองก็เหมือนกันต้องเอาเงินเก็บมาใช้ ดีนะที่บ้านผมทั้งสองหลังนี้ไม่ต้องจ่ายค่าน้ำค่าไฟเขาเรียกเก็บทางบัญชี ไม่งั้นผมอดตายแน่ “ไปเราไปหาพี่เบนซ์กันเถอะครับ ป่านนี้ทุกคนคงรอแย่แล้ว” เดย์ก็เริ่มว่าง่ายแล้วครับ เดินตามผมไปที่บ้าน เมื่อไปถึงทุกคนก็รอผมกับเดย์อยู่ ผมทำหน้าบอก สัญญาณว่าอย่าพูดเรื่องเดย์อีก ทุกคนก็รู้เรื่องแล้วพากันเอาใจเดย์ ป้อนอาหารเขา เล่นกันอย่างสนุกสนาน จนทานอิ่มเรียบร้อยโต้ก็ไปเรียกเขามาเก็บภาชนะ
; g# [4 B" }1 V0 Z* N“อิ่มทุกคนแล้วนะครับ” เสียงที่ผมไม่คุ้นถามขณะที่เรากำลังหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน
/ q6 Q- z; _0 z# b“ครับทานกันจนเกลี้ยงเลยครับ” โต้เป็นคนบอก ผมรีบมองหน้าคนที่ถามอย่างตลึง ในความหล่อของเขา
' I! ?, K9 y/ d1 O4 I2 ]' z% c“งั้นผมเก็บนะครับ” เขาพูดอย่างนุ่มนวน
l4 k/ E1 Y5 P. v7 I: d+ \* {“ตามสบายครับเดี๋ยวผมเก็บช่วยนะครับ” เอ๋ก็ช่วยเขาเก็บผมก็เหลือบไปมองเบนซ์ ที่กำลังควักเงินจ่ายแล้วผมก็หันไปมองหนุ่มคนนี้อีกที เขาช่างเป็นคนที่หล่อน่ารักไปอีกแบบ ดูแล้วเหมือนคนญี่ปุ่นมากครับ ผมก็ต้องลดสายตาจากเขาเมื่อเขาเดินออกจากบ้านไป
6 {( F+ I8 s7 z; i4 v! B, n“ว่าไงพวกเรา จะกลับกันยัง” เอ๋ถาม
, o. I7 Z q. t' b! @& d4 A% ]“กลับดิ จะมืดค่ำซะก่อน” เบนซ์เป็นคนพูด แล้วเดย์ก็เก็บกวาดบ้านเช็ดโต๊ะ เรียบร้อยผมก็เลยพากลับบ้านสวน ขณะที่กลับบ้านผมไม่รู้เป็นไร ผมรู้สึกอยากรู้จักนายคนนั้นมาก ผมถามตัวเองถามแล้วถามอีก ผมก็รู้ว่าผมรักเบนซ์อยู่ ไม่ได้รักนายคนนั้น แต่ผมก็ไม่รู้ว่าผมคิดถึงนายคนนั้นเพราะอะไร - \1 a. L( ~$ W' H; ?/ i
“บอลขับรถดีๆ หน่อย” เบนซ์ว่าผม ผมก็เลยตั้งสติได้ว่าจะไปคิดถึงเขาทำไม คนที่เรารักอยู่กับเราอยู่ตรงนี้แล้วเมื่อถึงบ้านเดย์ก็เอาของไปฝากแม่ ส่วนผมก็คุยกับเบนซ์เรื่องเดย์ที่เดย์หายไปวันนี้- ~2 E6 W: z$ k# ^" c) h/ j4 b
“น่าสงสารเดย์จังเลยนะ เดย์เป็นเด็กกตัญญูจริงๆ เลย”
( d# [) }# \3 V2 F6 y“ใช่เราว่าเราต้องหาทางช่วยให้เขาสบายขึ้นได้แล้วนะเบนซ์” ผมอยากช่วยเดย์จริง ๆ 0 V1 S( ^2 D! c5 J5 O5 r2 P
“มีอยู่สองทางนะบอล”
) m. u/ k2 _0 C; t“อ่า ว่ามาดิมีทางไหนบ้าง” ผมถามเบนซ์อย่างมีความหวัง 5 v+ u* d4 ?2 c2 R
“ก็ที่สวนหลังบ้านนายมีต้นกล้วยตั้งหลายไร่ เราว่าพวกเราไปดูแลมันหน่อยเก็บขายได้นะเนี่ย”! \1 K* i7 Z) z2 Q9 M |
“อือถูกของเบนซ์ ใช่เรามีสวนกล้วยตั้งเยอะ แล้วอีกทางล่ะเบนซ์”
' ]- f. d' r& r- d“อีกทางน่ะลำบากหน่อย ที่จริงเราสองคนก็แทบจะไม่พอใช้พอจ่ายเลยนะแต่ล่ะเดือน”) G4 H/ T' U5 F' A' l. x
“ใช่แล้วเราจะทำไงดีล่ะเบนซ์ เราก็กลัวอยู่นะตอนนี้ใช้เงินเก่าแล้วด้วย”: H6 w7 x9 K& h
“บอลหมดเท่าไหร่แล้วล่ะ เราหมด หกพันแล้วนะ” ผมต้องตอบเบนซ์อย่างเขินๆ เพราะผมหมดน้อยกว่าเบนซ์อีกแล้วก็เบนซ์ชอบออกค่าใช้จ่ายก่อนทุกครั้ง1 Y7 x: v- q' a
“เราหมดสามพันเอง”/ i( P0 L0 c6 e5 F, b" e% l: g
“อายหรอ ไม่ต้องอายเบนซ์หรอก เบนซ์เลี้ยงบอลก็ยังได้นะ ก็เรารักบอล และอีกอย่างเราเป็นแฟนกันนะบอล”
6 J. @: X8 j% |! K X8 w“มากแค่ไหนล่ะ” ผมยังเขินอยู่จึงหาทางพูดให้เบนซ์ลืมเรื่องเงินนี้; d* K. D5 ] Y, n+ O
“รักมากที่สุดในโลกรู้มั้ย รักมากกกกก” แล้วเบนซ์ก็ทั้งหอมกอดจูบผม ผมยังไม่พร้อมที่จะมีเซกส์ในตอนนี้ ผมเลยคุยเรื่องการค้าขายต่อ0 {. `# C0 X9 `. z
“เบนซ์คุยเรื่องค้าขายต่อเถอะ”/ p6 Z# H o! r7 y: o
“อืม มันก็มีทางเดียวที่เราถนัดน่ะ ขายผ้าไงล่ะบอล”. F) U* e) P" O+ T# @9 _/ L
“ไม่ไหวมั้งเบนซ์ เราไม่มีรถนะครับ”! ]" U% ^6 H2 B/ A
“ก็จริงนะ อีกอย่างขายผ้าใช่ทุนสูง เงินเราสองคนที่มีอยู่คงเอาไปลงทุนหมด” ผมก็นั่งคิดจนเห็นเดย์เดินมา แล้วเดย์ก็เอาจานขนมหวานถือเข้ามาในบ้านด้วย6 Y, N* ~2 p( Z9 ?+ r0 s! n7 ], A7 g
“รับไรดีครับคุณ” ผมกับเบนซ์ก็ยิ้มแล้วเดย์ก็ว่าต่อ5 K9 j- g8 n1 t/ v; G
“งั้นเอาของว่างไปทานก่อนแล้วกันนะครับ” ผมยิ้มเพราะตอนนี้คิดออกแล้วว่าเราจะค้าขายอะไรดี% {, C) Y g' j
“ตกลงคุณสองคนจะรับอะไรดีครับ ที่ร้านเรามีขายทุกอย่างเลยครับ” เดย์ยังไม่เลิกเล่น 4 t6 z f' f# [. x. v. i
“รับคนถามได้ไหมครับ” เบนซถามเดย์บ้าง9 M F; z h t
“ได้ครับ ราคากันเองครับ” เดย์หัวเราะเมื่อพูดคำนี้เบนซ์ก็เลยจับเดย์มาแล้วรูดซิบเดย์ออก ควักเอาเจ้าโลกเดย์ออกมาแล้วเบนซ์ก็ดูดมัน, b! H7 j1 J+ H& v, _; _
“พี่เบนซ์ครับ ให้ผมอาบน้ำก่อนไม่ได้หรอครับ ตัวผมเหม็นออก” ปกติเดย์จะไม่ยอมให้ทั้งผมและเบนซ์ทำแบบนี้ถ้าเขาไม่อาบน้ำซะก่อน D2 a1 x0 H* n6 Q9 T
“ไม่เป็นไรหรอกเดย์ พี่ว่าหอมดีนะครับ” เบนซ์ชอบดูดเจ้าโลกของเดย์มาก แต่เบนซ์จะไม่เล่นประตูหลังเดย์ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร สำหรับผมนั้น ถ้าผมมีโอกาสเมื่อไหร่เป็นต้องได้มันส์กับน้องเดย์ประจำ แต่ผมก็ไม่เคยทำต่อหน้าเบนซ์เลยสักครั้ง ผมกลัวว่าเบนซ์จะรับไม่ได้ ตอนนี้เบนซ์ก็ยังดูดเจ้าโลกเดย์อย่างเมามันส์ เดย์ครางลั่นบ้านเลยครับ ผมก็เลยขยับไปแย่งเบนซ์บ้าง เบนซ์ก็ปล่อยให้ผมจัดการเจ้าโลกเดย์ต่อ ส่วนเบนซ์ไปถอดกางเกงผมเรียบร้อยแล้ว วันนี้ผมต้องโดนเล่นงานกลางห้องรับแขกแน่ๆ หลังจากนั้นเรา ทั้งสามก็ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวซักคน ผมต้องโดนเบนซ์สอดใส่เหมือนเดิม ปากผมก็ดูดเจ้าโลกของเดย์อยู่ การเล่นเสียววันนี้ใช้เวลานานมากกว่าเบนซ์จะเสร็จกัน เมื่อเบนซ์เสร็จแล้ว เบนซ์ก็รู้สึกปวดท้องเลยขอไปข้าห้องน้ำก่อน วันนี้จึงเป็นโอกาสของผมกับเดย์อีกครั้งที่จะได้เล่นประตูหลัง เดย์ดูตื่นเต้นมากที่จะได้ทำแบบนั้นกับผมอีก เพราะหลายวันแล้วที่ไม่มีโอกาส ผมก็รีบจ่อเจ้าโลกทันที เดย์ชอบแบบรุนแรงเล่นเด้งรับเจ้าโลกผมพรวดเดียวมิดด้าม ผมสิครับเสียวมาก ผมรีบกระเด้าให้เร็ว เพราะเวลาไม่มีมากนัก เดย์ก็เข้าใจว่าเราไม่มีเวลา เดย์เอามือช่วยตัวเองไปด้วย ความเสียวนั้นมันไม่เคยลดลงเลยแม้แต่นิดเดียว
! S& M3 n( d6 q& I“เดย์พี่จะออกแล้วนะ” ผมกำลังเสียวมาก “เร็วๆ เลยพี่ ผมก็ใกล้จะออกแล้วเหมือนกัน” เดย์ดูเหมือนอยากเสร็จพร้อมกับผม แล้วไม่นานเราสองคนก็ขี้นสวรรค์พร้อมกัน ผมกอดเดย์แน่นเพราะมันเสียวมาก อีกอย่างก็ดีใจที่เบนซ์ไม่ออกมาเจอ เราทำเสร็จก่อนที่เบนซ์จะออกมา “พี่บอล ผมอยากทำแบบนี้กับพี่ทุกวันจังเลยครับ”
$ y+ G5 K9 @7 M1 L* b7 u“ต้องหาโอกาสนะครับ พี่ไม่อยากให้พี่เบนซ์เห็นที่เราทำกันแบบนี้” ผมบอกเหตุผลเหมือนที่เคยบอก
: C4 N2 T7 j# z+ t; @. L“พี่ครับเราไปทำกันที่โรงเรียนที่ห้องน้ำก็ได้นี่ครับ”
8 S: D1 c. U, L* n. F/ y3 k/ c- \) v“ถ้าใครมาเจอจะทำไงดีล่ะครับ” เดย์ไม่ตอบ ผมก็เลยพาเดย์ไปที่ห้องน้ำ เราสามคนพากันอาบน้ำ อาบเสร็จก็เข้าห้องนอนเลยก่อนหลับคุยกันเรื่องค้าขาย
: E, _3 \2 _* X; j# |1 L“เบนซ์เราคิดออกแล้วนะ ว่าเราจะค้าขายอะไร”0 r. v- h8 L! s1 c" L0 l
“ว่าไงล่ะ ขายอะไรหรอ เนี่ยเบนซ์คิดจนหัวจะระเบิดแล้ว”
. x7 R& _7 Y% o/ [* B“ก็ขายอาหารตามสั่งไงล่ะเบนซ์”
6 z" U3 D% w/ Y; Q+ L( y“ขายที่ไหนหรอ”
0 s7 g4 q) P- H7 v“ก็ที่ตึกเราไง ในตึกนั้นมีครบเกือบจะทุกอย่าง ได้ซื้อเพิ่มก็ไม่กี่อย่างเอง นายก็ทำกับข้าวเป็นไม่ใช่เหรอ”6 ^: j, l. H) b8 ^, U; Y
“อือแล้วเราจะเอาเวลาที่ไหนทำล่ะ เราไม่มีเวลาเลยนะบอล เรายังเรียนหนังสืออยู่เลย”* h5 F% c9 p9 s0 k8 |8 t2 Y; I
“มันต้องมีสิ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคิด ดูเดย์ดิหลับไปแล้วอ่ะ เราก็นอนกันได้แล้วนะที่รัก” ผมจะหอมแก้มเบนซ์ทุกคืนก่อนนอน และเบนซ์ก็จะหอมผมคืนทุกครั้ง ตั้งแต่เดย์มาอยู่ด้วยเราสองคนเลยมีภาระเพิ่มขึ้นคือ ต้องไปหอมแก้มเดย์ก่อนนอนทุกครั้ง ครับวันนี้ผมนอนมองดูน้องชายของผมนอนหลับ เดย์เขานอนคว่ำซะด้วย มีน้ำลายไหลออกมาด้วย ดูแล้วน่ารักนะครับ จะหลับก่อนผมกับเบนซ์ทุกครั้งเพราะเดย์ดื้อชอบหยอกชอบล้อผมกับเบนซ์ตลอด แต่ที่เดย์หลับเร็ววันนี้ ก็คงเพราะไปออกแรงต่อยกับพวกไอ้ต่อเมื่อตอนเช้า ขนาดผมเองยังเจ็บตัวอยู่ ก่อนจะปิดไฟนอนผมก็ไปหอมเดย์อีกครั้ง! }/ P6 b' a- [) v8 m u
“เอาเปรียบนี่หว่า หอมน้องหลายทีจัง เบนซ์ล่ะ” เบนซ์แซวผม ผมก็เลยพูด1 u! U. h, W* ?# X! K/ o% A
“สงสารน้องจัง วันนี้คงเหนื่อยที่ไปชกกับพวกไอ้ต่อ”7 V* v# F3 Q. g) V& T' ]- _% C
“อือ ว่าแล้วบอลดูยังว่าน้องเจ็บหรือเปล่า”
6 F5 R+ J5 ]% Y3 b“นั่นดิ เรายังไม่ได้ดูเลย” เบนซ์รีบมาอุ้มเดย์แล้วจับถอดเสื้อผ้าออกหมด
* n' f0 Z- L+ K* W7 N$ n1 x8 I“บอลเปิดไฟดิ” ผมรีบเดินไปเปิดไฟ แล้วเบนซ์ก็กอดเดย์ร้องไห้ ผมก็เลยเดินไปถามเบนซ์1 X @4 z3 `( F' _. O, d
“น้องเจ็บหรอ” ผมรีบเดินไปดูเห็นแผลที่หน้าอกสามจุดเป็นรอยช้ำ ผมสงสารน้องมากแต่ผมแค้นมากกว่า จึงร้องไห้ไม่ออก; g7 u( M7 f; V+ ~. w& p
“เดย์พี่สัญญานะว่าต่อไปนี้พี่จะดูแลน้องเป็นอย่างดี จะไม่ให้น้องเจ็บอย่างนี้เด็ดขาด” เบนซ์อุ้มเดย์ขึ้นไปหอม เดย์เขาไม่ตื่นง่าย ๆครับ นอนขี้เซามากๆ มากกว่าผมกับเบนซ์ซะอีก บางวันดูหนังมันส์ๆ เดย์ก็จะหลับตั้งแต่ครึ่งเรื่อง พอหนังจบผมปลุกให้ตื่น ไปนอนที่ห้อง เดย์ก็ลุกหลับตาเดินละเมอเข้าห้อง บางวันเข้าห้องผิดก็มี ผมกับเบนซ์ต้องไป2 E2 E3 m) q9 {- O
อุ้มเอาไปนอนทุกครั้ง ทุกครั้งที่ตื่นมาเดย์ก็จะถามว่าเขามานอนห้องได้ไง บางวันผมก็บอกว่าเดย์ละเมอ แต่เดย์ก็ไม่เคยยอมรับว่าละเมอ คิดแล้วก็ตลกดี ครับมีน้องก็อย่างนี้แหละครับ ผมว่ามันดีนะ อย่างน้อยเราก็ได้ดูแลเขา ได้เห็นความไร้เดียงสาของเขา ผมเชื่อว่าคุณผู้อ่านต้องเคยเจอเด็กชายอย่างเดย์ แต่เรื่องเซกส์อาจจะไม่เหมือนกัน ลองคิดดูถึงความน่ารักของเขานะครับ แล้วท่านจะรู้สึกอบอุ่นใจ
" w2 U% T K+ {) X
-------------------- จบตอนที่ 30 --------------------
$ V4 ?; t$ i0 i | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-5-7 12:25:01
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-1-4 21:25:27
โพสต์ 2019-5-8 22:20:36
