เรื่องของเบนซ์ ตอนที่ 30 “ว่าไงไอ้น่าตัวเมีย ยินดีต้อนรับเข้าสู่โรงเรียนโว้ย”ไอ้ต่อมันเข้ามาทักทายก่อนคนอื่นซะอีก “ดีใจจังมึงยังอยู่นะไอ้ฮวก”เบนซ์ก็ตอบอย่างทันควัน
2 Z7 b6 q5 A- g) H“ไปเถอะเบนซ์เข้าเรียนกัน” ผมไม่อยากมีเรื่อง
3 D. H5 M' R7 V, M. k4 v“ขี้ขลาดฉิบหายไอ้ย๊อด เอ้ยกูอุตส่าห์กลัวมึงตั้งนาน” ต่อไม่ยอมหยุดยังคงพูดต่อ; Y! m* m( S; `" e* J& s4 }
“ปากหมาจังพี่” ผมมองไปตามเสียง ที่ออกจากปากเดย์สายตาเดย์ขึงใส่ไอ้ต่อ/ J4 k# S( K' d$ ]+ w5 O; R% b6 V. R
“มึงอยากเจ็บตัวหรือไงวะเด็กเหี้ย”
Y3 Q, l* Y( z }/ a6 Q“เออ แต่ไม่ใช่ตรงนี้ อยากต่อยกูหรอ ตามมาดิ” เดย์วิ่งไปที่หลังอาคารเรียนเบนซ์จะวิ่งตามแต่ผมก็ดึงเบนซ์เอาไว้ โต้ก็มาพอดี ผมเลยเรียกโต้
% e, p& z( G. v# j$ `“โต้มาดูเบนซ์ให้หน่อยเร็ว” เสียงผมตะโกนดังมากโต้จึงวิ่งมาหน้าตาตื่น7 `) @- h( p/ Z; P" z
“ใครเป็นไรวะวิ่งกันหน้าตื่นเลย” โต้วิ่งมาแล้วถามด้วยความตกใจ
d/ |3 Q8 Y0 a% \" C“ดูเบนซ์ให้หน่อยเราไปดูน้องก่อน” ผมบอกโต้ให้ดึงเบนซ์เอาไว้แล้วผมก็รีบวิ่งไป
+ o3 t/ u' `7 W6 f; p, \“บอลเราไปด้วย” เบนซ์ดื้อจะตามผม" M9 m1 N/ y) s( x; O2 V* o9 C
“ไม่ได้เบนซ์นายยังไม่หายดี อยู่กับโต้ตรงนี้แหละ”แล้วผมก็วิ่งตามเดย์ไป พอไปถึงผมก็ต้องหายตกใจเมื่อเดย์กำลังต่อยอยู่กับไอ้ต่อเดย์ไม่ได้เป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างที่ผมคิดไว้เลย เดย์ต่อยเอาต่อยเอา ผมไปถึงผมก็รีบจับตัวไอ้ต่อมาแล้วก็กระทืบ อย่างว่าล่ะครับกลุ่มนี้มันชอบเล่นหมาหมู่ พอผมเอาไอ้ต่อได้อยู่หมัด เพื่อนมันก็เข้ามาช่วย ผมก็เลยต้องปล่อยตัวไอ้ต่อแล้วผมก็หันไปจัดการเพื่อนของมันห้าคน คราวนี้ผมจะไม่ยอมให้พวกมันทำร้ายจนเป็นแผลเหมือนคราวก่อนอย่างเด็ดขาดผมสองคนกับเดย์ก็แทบจะเอาชนะมันไม่ได้เพราะมัวแต่หลบหมัดพวกมัน แล้วฝ่ายผมก็ได้เปรียบเมื่อเอ๋กับโต้วิ่งมา เอ๋เอาเท้ากระทืบพวกมัน ผมยอมรับเลยว่าเอ๋ใช้เท้าได้เก่งมาก มาคราวนี้สี่ต่อห้า พวกมันก็แพ้ยับเยิน
, i5 A+ }8 G( J4 o J! M“เออแล้วพวกกูจะมาเอาคืน” ไอ้ต่อพูดคำนี้จบเ สียงเท้าฟาดกับใบหน้าก็ดังขึ้น
4 m- q6 l( S; K! p“ลองมึงมาเอาคืนดิ มึงต้องเจ็บตัวกว่าวันนี้แน่”เดย์ซึ่งเป็นคนเตะไอ้ต่อ พร้อมทั้งขู่อีกด้วย ผมไม่นึกเลยว่าเด็กที่เป็นคนหวานๆ ไม่ซุกซนอย่างเดย์ จะเก่งได้ปานนี้
, ^$ |' |, l' |7 Q) n# h% r“วันไหนมึงบอกมาเลย” เดย์ท่าจะไม่ยอมผมก็เลยเดินไปจับแขนเดย์
6 c; P5 \5 ~& H% d“พอเถอะน้องให้มันไปพักฟื้นก่อนแล้วเราค่อยรับมือมันวันหลัง” ผมก็ดึงแขนเดย์ให้หยุดทำร้ายต่อ6 G3 z, z$ _' O# a1 g' @8 w
“พี่ครับผมขอเตะสั่งลามันหน่อยครับ” จากนั้นเดย์ก็ไปจัดการเอาเท้าฟาดก้านคอเพื่อนไอ้ต่อคนละทีสองที มีเอ๋ที่เดินตามเดย์แล้วก็เอาหมัดให้รับประทานอีกคนละหมัด ตอนนี้พวกมันทุกคนถึงกับเลือดปากไหลกันเลยทีเดียวหน้าตาแต่ละคนดูไม่จืดเลย
, X( R2 w& q4 B: J% v& H4 V8 _0 @“พอเหอะทุกคนเราไปเรียนหนังสือดีกว่าเสียเวลากะไอ้พวกเน่าๆ นี้มาหลายนาทีแล้ว” ผมก็พาทุกคนเดินออกจากพื้นที่ ผมรีบวิ่งไปหาเบนซ์ ซึ่งเบนซ์โดนเพื่อนนักเรียนจับตัวเอาไว้2 B' k9 w. Q; r/ U7 f" d
“ขอบคุณนะทุกคนที่ช่วยจับเบนซ์ให้” ผมขอบคุณเขา
: p) V* p5 p7 K" H“เป็นไงมั่งบอลเดย์” เบนซ์คงเป็นห่วงเราสองคนมาก
& ~: F* w7 s6 ^“โอ๊ยอย่าห่วงเลยเบนซ์ ไอ้เดย์เก่งกว่าเราอีก”โต้ชมเดย์3 k5 X C0 V6 P1 w* x
“ใช่ๆ บอลก็ใช่ว่าธรรมดานะจริงอย่างที่โต้พูด นายเก่งมากนะบอล” เอ๋ยิ้มให้ผม5 s! }9 E2 ^9 V" k
“ถ้าไม่มีนายสองคนมาช่วยเรากับน้องก็แย่เหมือนกันแหละ” ผมก็ยิ้มตอบรับแล้วเราทั้งหมดก็รีบเดินไปเข้าแถวเพราะออดดังแล้ว ผมก็นึกกังวลว่าวันนี้ต้องได้เข้าห้องปกครองอีกเป็นแน่ ผมก็ทำใจเอาไว้ ไม่รู้จะได้รับโทษอะไรอีก เมื่อถึงเวลาที่ต้องเข้าเรียนผมก็รู้สึกว่าวันนี้ไม่มีสมาธิเลย กลัวพวกไอ้ต่อมันเอาเรื่อง แต่พอถึงตอนเที่ยงน้องเดย์มาหยอกมาล้อก็ทำให้ผมสบายใจได้มากขึ้น “พี่กลับบ้านตอนนี้ไหมครับ” เดย์ถามผมขณะที่กำลังเดินออกจากสนามหน้าโรงเรียนหลังจากที่เข้าแถวเรียบร้อย
- z4 ?; f j4 s“กลับตอนนี้เลยก็ได้ครับ ว่าไงเบนซ์” ผมไม่แน่ใจว่าเบนซ์อยากกลับรึยังเพราะวันนี้เป็นวันแรกที่เบนซ์มาโรงเรียน ผมอยากให้เบนซ์มีเวลาอยู่กับเพื่อนๆ บ้าง
! V+ d; z2 q/ d9 Z“เบนซ์ว่าเราไปเที่ยวในเมืองกันก่อนไหม”4 B, k$ Q5 {4 N2 Q4 c1 I
“ไปครับ ไปๆ นะพี่เบนซ์นะ” เดย์ก็เหมือนเด็กทั่วไปน่ะครับ8 d! s9 U( b: [$ R* ]
“งั้นไปก็ไป มาเราขับเอง” ผมก็ต้องเป็นคนขับรถมอไซเองทุกครั้ง เบนซ์ขายังไม่หายดีผมเลยไม่อยากให้เบนซ์ขับ เราสามคนก็นั่งรถไปด้วยกัน* j" h0 J% z& c* F
“เฮ้ยพวกนายจะไปไหนวะ” เสียงโต้ตะโกนถามแล้วเอ๋ก็ขับรถตามก้นมาเหมือนกัน
- w `! n! [) v8 B6 S# ]9 p“เราว่าจะไปในตลาดซะหน่อย ยังไม่อยากกลับเข้าบ้าน” ผมตอบ2 I6 O2 w3 D* w( X
“ไปด้วยกันดิโต้เอ๋” “อือ อยากไปพอดีเลย” เอ๋ก็พูดขึ้นมาก่อนโต้ ขณะที่ผมขับรถอยู่เบนซ์ก็ถามผม
, G" B% M4 f2 n7 @7 N- Q“บอลเอากุญแจบ้านมาหรือเปล่า”
/ I% @# v) @" B9 c- a) N. _“บ้านไหน” ผมงงที่เบนซ์ถาม
+ ]# J2 K2 f$ D. D5 z8 p1 ^“ก็บ้านที่อยู่ในเมืองไง” ผมลืมไปว่าผมมีบ้านที่เป็นตึกสามชั้นครึ่งอีกหลังหนึ่ง3 P0 @: y; e2 o- M
“เอามาสิ เนี่ยเราลืมไปแล้วนะเนี่ยว่าเรามีบ้านอยู่ในเมือง”2 }4 i4 P4 {) ]& a! P: p. a
“งั้นเราเอาเนื้อย่างเกาหลีมาทานที่บ้านนายนะ เราจะเลี้ยงขอบคุณโต้กับเอ๋แล้วก็น้องเดย์ที่ช่วยเราในวันนี้”9 T* g, M$ E. N, i6 j s9 K
“อืม ก็ดีเหมือนกันนะ กำลังอยากกินอยู่พอดีเลย” ครับที่ตึกผมหลังนี้ผ่านไปสี่ห้าห้องมีร้านขายเนื้อย่างเกาหลี เมื่อไปถึงบ้านก็ช่วยกันทำความสะอาดบ้านให้เรียบร้อย ตั้งเกือบเดือนแล้วที่เราไม่ได้มายุ่งกับบ้านหลังนี้เลย เมื่อเสร็จหมดเอ๋กับโต้ก็ยกเอาเนื้อย่างเกาหลีมา แล้ววางทุกอย่างลงบนโต๊ะ
( \3 f& x) B$ B/ \5 T“อ้าวยังไม่ครบนี่โต้” เบนซ์ถามโต้เมื่อเห็นถาดผักยังไม่มา
5 o" n. ?9 y' d' J8 ^8 E7 J; ]“ตามหลังมา เรากับเอ๋มีแค่สี่มือนะโว้ย ยกมาหมดก็บ้าแล้ว”4 ?- d6 i) c3 O) A. E
“ข้าขอโทษว่ะ 555+”
4 X7 y' h9 R% @ D“มาแล้วครับ ทานให้อร่อยนะครับ” ผมได้ยินแค่เสียงแต่ไม่เห็นหน้าว่าเป็นใคร เพราะผมเดินไปเอาช้อนจาน7 g" x7 G1 W# c. {2 w
“พี่ครับผมไปร้านค้าแปบหนึ่งนะครับ” เดย์บอกผม
0 h. ]9 e( h2 P' h) T8 J$ b“เดย์จะไปทำไม” 8 J+ y3 D5 W; g3 e& A
“จะไปหาเพื่อนแปบเดียวครับ”. n( S1 l$ Z# D4 J( O
“กินเนื้อย่างเสร็จเราค่อยไปไม่ได้หรอ”
3 P' F `7 i4 Y6 l J# }4 c1 Q“พี่กินไปก่อนแล้วกันนะ ผมไปไม่นานหรอกเดี๋ยวผมก็มา”
7 A- r3 X' Y. l1 v( l2 T! q+ P: L! \“รีบไปรีบมานะ อย่าไปนานนะเดย์ พี่จะรอจนนายกลับ” เบนซ์ก็พูดออกมาก่อน เพราะเบนซ์คงรู้ว่าผมคงไม่ให้ไปแน่
3 Q. M# Y$ c: C/ I7 v# h5 @% E/ G+ e“ขอบคุณครับพี่” เดย์ก็วิ่งออกจากบ้านไปจากนั้นทุกคนก็พากันย่างเนื้อเตรียมทุกอย่างรอเดย์จะกลับมา ประมาณ15 นาทีได้ เดย์ก็ยังไม่ยอมกลับเบนซ์จึงให้ผมไปตาม
( Z8 S+ X ?. q5 \* f2 O8 B“ไปตามน้องดิ ดูแปลก ๆนะป่านนี้ยังไม่กลับไม่รู้ไปไหนกันแน่” เบนซ์บอกผม
* {8 y7 _, n; V; _5 ~“นั่นดิบอล นายรีบไปตามเดี๋ยวเนื้อไม่อร่อยนะ”
% _$ d% T8 b- lผมรีบเดินออกจากบ้านแล้วรีบเดินมองหาเดย์ ผมก็เดินไปถามพ่อค้าขายของอยู่แถวนั้น
# F2 G9 r1 d% k/ u6 S) H3 o“ลุงครับเห็นเด็กนักเรียน ตัวสูงผอมๆหน้าตาดีๆ หน่อยเดินมาทางนี้ไหมครับ” K% N8 ?' ~( }6 E: D1 z
“เห็นเดินไปทางนี้นะ แต่ไม่รู้จะใช่คนที่ถามหรือเปล่า” }5 B. q; g8 o3 Q d
“ขอบคุณครับ” ผมรีบวิ่งตามหาเดย์ แต่ก็ไม่เจอเดย์ผมจึงไปถามคนขายปลาหมึกย่าง แล้วเขาก็ชี้มือไปที่ตู้โทรศัพท์ ผมเห็นเดย์นั่งกอดเข่าอยู่ข้างตู้โทรศัพท์ผมแปลกใจมากไม่รู้ว่าน้องเป็นอะไร ผมค่อยๆ เดินเข้าไปนั่งข้างเดย์
+ G3 J' p- J- E# r: O; ^3 o' L“อ้าวพี่ พี่มาทำไมครับ” เสียงเดย์ถามผมเบาๆ* C' `( G7 M k, F6 B
“เดย์ทำไมไม่กลับเข้าบ้านครับ มานั่งทำไมตรงนี้ล่ะ”
/ \' g6 r" b) h“เปล่าครับ” เดย์ก้มหน้าเอาหน้าไปซุกอยู่ที่หัวเข่าผมก็กอดเดย์2 ?: a( ]8 Z( Y9 F0 Z7 H. [; x h1 O
“เดย์มีอะไรหรอ มีไรก็บอกพี่ หรือเดย์ไม่รักพี่แล้ว”0 b2 h9 ^ D4 t" r2 u
“เปล่าครับผมรักพี่ ผมรักพี่มากครับ”เดย์หันมามองผม แต่ใบหน้าของเดย์เต็มไปด้วยความเศร้า ผมรู้ว่าเดย์ต้องกังวลเรื่องอะไรสักอย่างแน่นอน
0 Q" q+ k h9 p. N( U$ d/ `“ถ้าน้องรักพี่ น้องต้องบอกพี่มานะว่าน้องเป็นอะไรน้องคิดอะไรอยู่” ผมก็เอามือลูบหลังเดย์เบาๆ
' A9 _ a. ^- |8 A' U. c8 K. k“พี่ครับพี่อย่าโกธรผมนะครับ”# \/ t7 `: ~+ b1 X( j z
“บอกมาเถอะพี่ไม่โกธรน้องหรอก น้องเป็นน้องพี่นะ พี่จะโกธรทำไม” “ผมไม่อยากกินเนื้อย่างเลยครับ”
`9 p& ]) R, f! }) C6 J+ |* h: K“ทำไมครับ” ผมสงสัยมาก ผมไม่อยากเอาเปรียบพ่อกับแม่ ผมมาสุขสบายทุกอย่าง แต่พ่อกับแม่ป่านนี้ท่านคงทานข้าวกับน้ำพริกปลาร้าเหมือนเดิม หรือไม่ก็ปลาทู อาหารดีที่สุดที่บ้านก็คงเป็นแกงหน่อไม้” ผมก็เกิดความรู้สึกโกธรตัวเองที่เวลาผ่านมาสามอาทิตย์ ที่เดย์มาอยู่บ้านด้วย ผมไม่เคยแบ่งอาหารหรือขนมของใช้ต่างๆ ไปให้ครอบครัวเดย์เลย ผมคิดไม่ถึงในจุดนี้จริงๆ ผมก็เลยตัดสินใจพูดกับเดย์0 \5 c# r. W Y
“เดย์อย่าคิดมากนะครับ ต่อไปนี้เดย์ได้กินอะไร เดย์ต้องเอาไปแบ่งให้พ่อกับแม่กินด้วย” เดย์ก็มองหน้าผม ผมก็ยิ้ม
8 b+ M% c( C: \3 M/ z6 c“งั้นเราไปซื้อของให้แม่กับพ่อเดย์ก่อนดีกว่า” ผมก็พาเดย์
( m J' T: G- e; N( Nไปที่ร้านค้าให้เดย์เลือกเอาของที่เดย์อยากได้ เดย์ก็เลือกเอาสองสามอย่าง มีอาหาร ขนม และผลไม้ด้วย ผมจะเอาตังจ่ายให้แต่เดย์ก็ขอจ่ายเอง ) n2 S2 f8 d2 z0 N7 ]$ B" [# G
“อ้าวน้องเอาเงินมาจากไหนครับ”
/ q. x# E/ l# c* U“ก็เงินที่พี่กับพี่เบนซ์ให้ครับ ผมเก็บเอาไว้” ครับผมกับเบนซ์ จะแบ่งเงินค่าขนมให้เดย์คนละ 20 บาท รวมกันเดย์ก็จะได้ 40 บาท ส่วนผมนั้นได้เงินใช้รายเดือนที่คุณปู่ทำสัญญากับธนาคารให้ก็ได้ไม่มากนักต่อเดือน แต่เอามาเฉลี่ยรายวันแล้ว ก็แค่วันละ 100 บาท ส่วนเบนซ์นั้นก็ได้ค่าขนมจากคุณแม่วันละ100 บาท เหมือนกัน บางเดือนผมกับเบนซ์ก็ไม่พอใช้จ่าย เพราะผมต้องซื้ออาหาร และค่าใช้จ่ายต่างๆ ผมต้องเอาเงินเก่าที่แอบเก็บเอาไว้มาใช้ก่อน เบนซ์เองก็เหมือนกันต้องเอาเงินเก็บมาใช้ ดีนะที่บ้านผมทั้งสองหลังนี้ไม่ต้องจ่ายค่าน้ำค่าไฟเขาเรียกเก็บทางบัญชี ไม่งั้นผมอดตายแน่ “ไปเราไปหาพี่เบนซ์กันเถอะครับ ป่านนี้ทุกคนคงรอแย่แล้ว” เดย์ก็เริ่มว่าง่ายแล้วครับ เดินตามผมไปที่บ้าน เมื่อไปถึงทุกคนก็รอผมกับเดย์อยู่ ผมทำหน้าบอก สัญญาณว่าอย่าพูดเรื่องเดย์อีก ทุกคนก็รู้เรื่องแล้วพากันเอาใจเดย์ ป้อนอาหารเขา เล่นกันอย่างสนุกสนาน จนทานอิ่มเรียบร้อยโต้ก็ไปเรียกเขามาเก็บภาชนะ4 `$ b. R9 I) |8 v" ?& v& Z* A/ D
“อิ่มทุกคนแล้วนะครับ” เสียงที่ผมไม่คุ้นถามขณะที่เรากำลังหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน
3 y9 y: {' i# t/ D/ w1 ?3 F" C“ครับทานกันจนเกลี้ยงเลยครับ” โต้เป็นคนบอก ผมรีบมองหน้าคนที่ถามอย่างตลึง ในความหล่อของเขา
$ o) }) W! B# o/ x2 G“งั้นผมเก็บนะครับ” เขาพูดอย่างนุ่มนวน5 u3 G/ z( [7 U7 u& O
“ตามสบายครับเดี๋ยวผมเก็บช่วยนะครับ” เอ๋ก็ช่วยเขาเก็บผมก็เหลือบไปมองเบนซ์ ที่กำลังควักเงินจ่ายแล้วผมก็หันไปมองหนุ่มคนนี้อีกที เขาช่างเป็นคนที่หล่อน่ารักไปอีกแบบ ดูแล้วเหมือนคนญี่ปุ่นมากครับ ผมก็ต้องลดสายตาจากเขาเมื่อเขาเดินออกจากบ้านไป
- x, Q$ j+ X5 q/ h w8 }) y“ว่าไงพวกเรา จะกลับกันยัง” เอ๋ถาม
4 p& w/ h7 Y: m/ o! P7 G2 C* R& I2 R“กลับดิ จะมืดค่ำซะก่อน” เบนซ์เป็นคนพูด แล้วเดย์ก็เก็บกวาดบ้านเช็ดโต๊ะ เรียบร้อยผมก็เลยพากลับบ้านสวน ขณะที่กลับบ้านผมไม่รู้เป็นไร ผมรู้สึกอยากรู้จักนายคนนั้นมาก ผมถามตัวเองถามแล้วถามอีก ผมก็รู้ว่าผมรักเบนซ์อยู่ ไม่ได้รักนายคนนั้น แต่ผมก็ไม่รู้ว่าผมคิดถึงนายคนนั้นเพราะอะไร
5 L5 d( @, ]* b. o8 I% m8 G* c: N“บอลขับรถดีๆ หน่อย” เบนซ์ว่าผม ผมก็เลยตั้งสติได้ว่าจะไปคิดถึงเขาทำไม คนที่เรารักอยู่กับเราอยู่ตรงนี้แล้วเมื่อถึงบ้านเดย์ก็เอาของไปฝากแม่ ส่วนผมก็คุยกับเบนซ์เรื่องเดย์ที่เดย์หายไปวันนี้3 s2 U% `9 x1 b1 Z. ]
“น่าสงสารเดย์จังเลยนะ เดย์เป็นเด็กกตัญญูจริงๆ เลย”
" u- X: F. I# d) u* `: M' q4 D1 z“ใช่เราว่าเราต้องหาทางช่วยให้เขาสบายขึ้นได้แล้วนะเบนซ์” ผมอยากช่วยเดย์จริง ๆ # _7 t3 ^" a8 V; r/ y
“มีอยู่สองทางนะบอล”& `6 Z9 X$ g9 q8 v6 p
“อ่า ว่ามาดิมีทางไหนบ้าง” ผมถามเบนซ์อย่างมีความหวัง
' P5 Y. Z) _; y“ก็ที่สวนหลังบ้านนายมีต้นกล้วยตั้งหลายไร่ เราว่าพวกเราไปดูแลมันหน่อยเก็บขายได้นะเนี่ย”' j4 _4 O4 [; R# W
“อือถูกของเบนซ์ ใช่เรามีสวนกล้วยตั้งเยอะ แล้วอีกทางล่ะเบนซ์”# E% |- x" Q( v) \8 o T" R9 a1 E/ H
“อีกทางน่ะลำบากหน่อย ที่จริงเราสองคนก็แทบจะไม่พอใช้พอจ่ายเลยนะแต่ล่ะเดือน”
& K! v5 q( L1 p+ ~; p2 O- k“ใช่แล้วเราจะทำไงดีล่ะเบนซ์ เราก็กลัวอยู่นะตอนนี้ใช้เงินเก่าแล้วด้วย”/ U w/ s9 H, `3 }/ H( t7 `
“บอลหมดเท่าไหร่แล้วล่ะ เราหมด หกพันแล้วนะ” ผมต้องตอบเบนซ์อย่างเขินๆ เพราะผมหมดน้อยกว่าเบนซ์อีกแล้วก็เบนซ์ชอบออกค่าใช้จ่ายก่อนทุกครั้ง ]4 a, U R; b! ^. N
“เราหมดสามพันเอง”. O, s0 F! Y: G* y0 l
“อายหรอ ไม่ต้องอายเบนซ์หรอก เบนซ์เลี้ยงบอลก็ยังได้นะ ก็เรารักบอล และอีกอย่างเราเป็นแฟนกันนะบอล”9 r) E$ ?& t2 D' u( C* t
“มากแค่ไหนล่ะ” ผมยังเขินอยู่จึงหาทางพูดให้เบนซ์ลืมเรื่องเงินนี้
1 X; T' t, k8 x1 Z; g“รักมากที่สุดในโลกรู้มั้ย รักมากกกกก” แล้วเบนซ์ก็ทั้งหอมกอดจูบผม ผมยังไม่พร้อมที่จะมีเซกส์ในตอนนี้ ผมเลยคุยเรื่องการค้าขายต่อ
3 e. L: @% l8 k" n& X$ g) u“เบนซ์คุยเรื่องค้าขายต่อเถอะ”
9 ^% X+ x2 K* O9 M- I9 L“อืม มันก็มีทางเดียวที่เราถนัดน่ะ ขายผ้าไงล่ะบอล”' a2 ?/ E+ J* E: O0 h3 @
“ไม่ไหวมั้งเบนซ์ เราไม่มีรถนะครับ”- N* y( G X( P, k# T& _: K( `
“ก็จริงนะ อีกอย่างขายผ้าใช่ทุนสูง เงินเราสองคนที่มีอยู่คงเอาไปลงทุนหมด” ผมก็นั่งคิดจนเห็นเดย์เดินมา แล้วเดย์ก็เอาจานขนมหวานถือเข้ามาในบ้านด้วย( Z0 D- a' Y- f. N2 P7 A- E. `
“รับไรดีครับคุณ” ผมกับเบนซ์ก็ยิ้มแล้วเดย์ก็ว่าต่อ2 v* A) D, W- ]2 ^6 K7 `1 W
“งั้นเอาของว่างไปทานก่อนแล้วกันนะครับ” ผมยิ้มเพราะตอนนี้คิดออกแล้วว่าเราจะค้าขายอะไรดี
% a5 G2 r) f! }6 w% c! K1 @7 b- I6 b“ตกลงคุณสองคนจะรับอะไรดีครับ ที่ร้านเรามีขายทุกอย่างเลยครับ” เดย์ยังไม่เลิกเล่น 3 C( ~, f4 e0 D
“รับคนถามได้ไหมครับ” เบนซถามเดย์บ้าง1 x* Z! g- `, [! s
“ได้ครับ ราคากันเองครับ” เดย์หัวเราะเมื่อพูดคำนี้เบนซ์ก็เลยจับเดย์มาแล้วรูดซิบเดย์ออก ควักเอาเจ้าโลกเดย์ออกมาแล้วเบนซ์ก็ดูดมัน7 l$ i" Y. {3 d
“พี่เบนซ์ครับ ให้ผมอาบน้ำก่อนไม่ได้หรอครับ ตัวผมเหม็นออก” ปกติเดย์จะไม่ยอมให้ทั้งผมและเบนซ์ทำแบบนี้ถ้าเขาไม่อาบน้ำซะก่อน
7 O, B/ ^1 ~( r“ไม่เป็นไรหรอกเดย์ พี่ว่าหอมดีนะครับ” เบนซ์ชอบดูดเจ้าโลกของเดย์มาก แต่เบนซ์จะไม่เล่นประตูหลังเดย์ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร สำหรับผมนั้น ถ้าผมมีโอกาสเมื่อไหร่เป็นต้องได้มันส์กับน้องเดย์ประจำ แต่ผมก็ไม่เคยทำต่อหน้าเบนซ์เลยสักครั้ง ผมกลัวว่าเบนซ์จะรับไม่ได้ ตอนนี้เบนซ์ก็ยังดูดเจ้าโลกเดย์อย่างเมามันส์ เดย์ครางลั่นบ้านเลยครับ ผมก็เลยขยับไปแย่งเบนซ์บ้าง เบนซ์ก็ปล่อยให้ผมจัดการเจ้าโลกเดย์ต่อ ส่วนเบนซ์ไปถอดกางเกงผมเรียบร้อยแล้ว วันนี้ผมต้องโดนเล่นงานกลางห้องรับแขกแน่ๆ หลังจากนั้นเรา ทั้งสามก็ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวซักคน ผมต้องโดนเบนซ์สอดใส่เหมือนเดิม ปากผมก็ดูดเจ้าโลกของเดย์อยู่ การเล่นเสียววันนี้ใช้เวลานานมากกว่าเบนซ์จะเสร็จกัน เมื่อเบนซ์เสร็จแล้ว เบนซ์ก็รู้สึกปวดท้องเลยขอไปข้าห้องน้ำก่อน วันนี้จึงเป็นโอกาสของผมกับเดย์อีกครั้งที่จะได้เล่นประตูหลัง เดย์ดูตื่นเต้นมากที่จะได้ทำแบบนั้นกับผมอีก เพราะหลายวันแล้วที่ไม่มีโอกาส ผมก็รีบจ่อเจ้าโลกทันที เดย์ชอบแบบรุนแรงเล่นเด้งรับเจ้าโลกผมพรวดเดียวมิดด้าม ผมสิครับเสียวมาก ผมรีบกระเด้าให้เร็ว เพราะเวลาไม่มีมากนัก เดย์ก็เข้าใจว่าเราไม่มีเวลา เดย์เอามือช่วยตัวเองไปด้วย ความเสียวนั้นมันไม่เคยลดลงเลยแม้แต่นิดเดียว
) J1 F0 g# m% w' U2 u, s( K“เดย์พี่จะออกแล้วนะ” ผมกำลังเสียวมาก “เร็วๆ เลยพี่ ผมก็ใกล้จะออกแล้วเหมือนกัน” เดย์ดูเหมือนอยากเสร็จพร้อมกับผม แล้วไม่นานเราสองคนก็ขี้นสวรรค์พร้อมกัน ผมกอดเดย์แน่นเพราะมันเสียวมาก อีกอย่างก็ดีใจที่เบนซ์ไม่ออกมาเจอ เราทำเสร็จก่อนที่เบนซ์จะออกมา “พี่บอล ผมอยากทำแบบนี้กับพี่ทุกวันจังเลยครับ”/ n. v+ C5 g) N
“ต้องหาโอกาสนะครับ พี่ไม่อยากให้พี่เบนซ์เห็นที่เราทำกันแบบนี้” ผมบอกเหตุผลเหมือนที่เคยบอก& a) V& k- Z+ o3 v6 T) C, |8 E
“พี่ครับเราไปทำกันที่โรงเรียนที่ห้องน้ำก็ได้นี่ครับ”1 D' }; I3 K) K1 s! V2 C
“ถ้าใครมาเจอจะทำไงดีล่ะครับ” เดย์ไม่ตอบ ผมก็เลยพาเดย์ไปที่ห้องน้ำ เราสามคนพากันอาบน้ำ อาบเสร็จก็เข้าห้องนอนเลยก่อนหลับคุยกันเรื่องค้าขาย
, T; ?% V7 U8 a6 r# p7 ^2 c“เบนซ์เราคิดออกแล้วนะ ว่าเราจะค้าขายอะไร”
; u/ J* n) ~4 [0 y0 y6 x: _8 H, B“ว่าไงล่ะ ขายอะไรหรอ เนี่ยเบนซ์คิดจนหัวจะระเบิดแล้ว”
3 W ?9 u- E4 A3 W. D# Y5 L$ c- e! ]“ก็ขายอาหารตามสั่งไงล่ะเบนซ์”
. @$ e7 d4 `' S' x2 H. C8 k“ขายที่ไหนหรอ”8 a% H8 C5 V, j. L6 b: ?5 n
“ก็ที่ตึกเราไง ในตึกนั้นมีครบเกือบจะทุกอย่าง ได้ซื้อเพิ่มก็ไม่กี่อย่างเอง นายก็ทำกับข้าวเป็นไม่ใช่เหรอ”& w, D7 A* T" l0 N$ u. {
“อือแล้วเราจะเอาเวลาที่ไหนทำล่ะ เราไม่มีเวลาเลยนะบอล เรายังเรียนหนังสืออยู่เลย”0 }8 c7 U# p/ [/ ?9 q
“มันต้องมีสิ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคิด ดูเดย์ดิหลับไปแล้วอ่ะ เราก็นอนกันได้แล้วนะที่รัก” ผมจะหอมแก้มเบนซ์ทุกคืนก่อนนอน และเบนซ์ก็จะหอมผมคืนทุกครั้ง ตั้งแต่เดย์มาอยู่ด้วยเราสองคนเลยมีภาระเพิ่มขึ้นคือ ต้องไปหอมแก้มเดย์ก่อนนอนทุกครั้ง ครับวันนี้ผมนอนมองดูน้องชายของผมนอนหลับ เดย์เขานอนคว่ำซะด้วย มีน้ำลายไหลออกมาด้วย ดูแล้วน่ารักนะครับ จะหลับก่อนผมกับเบนซ์ทุกครั้งเพราะเดย์ดื้อชอบหยอกชอบล้อผมกับเบนซ์ตลอด แต่ที่เดย์หลับเร็ววันนี้ ก็คงเพราะไปออกแรงต่อยกับพวกไอ้ต่อเมื่อตอนเช้า ขนาดผมเองยังเจ็บตัวอยู่ ก่อนจะปิดไฟนอนผมก็ไปหอมเดย์อีกครั้ง: F' R! ^* L8 i8 g
“เอาเปรียบนี่หว่า หอมน้องหลายทีจัง เบนซ์ล่ะ” เบนซ์แซวผม ผมก็เลยพูด
8 s& F1 k" H# u# h& Q) F“สงสารน้องจัง วันนี้คงเหนื่อยที่ไปชกกับพวกไอ้ต่อ” I) ?. I" O: ^/ L, ^, B( X' d
“อือ ว่าแล้วบอลดูยังว่าน้องเจ็บหรือเปล่า”- C V6 y' j$ m1 D5 y& D
“นั่นดิ เรายังไม่ได้ดูเลย” เบนซ์รีบมาอุ้มเดย์แล้วจับถอดเสื้อผ้าออกหมด4 m* b' J- N. Y5 r0 B# {- I
“บอลเปิดไฟดิ” ผมรีบเดินไปเปิดไฟ แล้วเบนซ์ก็กอดเดย์ร้องไห้ ผมก็เลยเดินไปถามเบนซ์
2 J4 h3 X+ X, S* |% B4 L“น้องเจ็บหรอ” ผมรีบเดินไปดูเห็นแผลที่หน้าอกสามจุดเป็นรอยช้ำ ผมสงสารน้องมากแต่ผมแค้นมากกว่า จึงร้องไห้ไม่ออก; x. Y6 R$ H8 `# H* r
“เดย์พี่สัญญานะว่าต่อไปนี้พี่จะดูแลน้องเป็นอย่างดี จะไม่ให้น้องเจ็บอย่างนี้เด็ดขาด” เบนซ์อุ้มเดย์ขึ้นไปหอม เดย์เขาไม่ตื่นง่าย ๆครับ นอนขี้เซามากๆ มากกว่าผมกับเบนซ์ซะอีก บางวันดูหนังมันส์ๆ เดย์ก็จะหลับตั้งแต่ครึ่งเรื่อง พอหนังจบผมปลุกให้ตื่น ไปนอนที่ห้อง เดย์ก็ลุกหลับตาเดินละเมอเข้าห้อง บางวันเข้าห้องผิดก็มี ผมกับเบนซ์ต้องไป; M' g) ?2 e/ O
อุ้มเอาไปนอนทุกครั้ง ทุกครั้งที่ตื่นมาเดย์ก็จะถามว่าเขามานอนห้องได้ไง บางวันผมก็บอกว่าเดย์ละเมอ แต่เดย์ก็ไม่เคยยอมรับว่าละเมอ คิดแล้วก็ตลกดี ครับมีน้องก็อย่างนี้แหละครับ ผมว่ามันดีนะ อย่างน้อยเราก็ได้ดูแลเขา ได้เห็นความไร้เดียงสาของเขา ผมเชื่อว่าคุณผู้อ่านต้องเคยเจอเด็กชายอย่างเดย์ แต่เรื่องเซกส์อาจจะไม่เหมือนกัน ลองคิดดูถึงความน่ารักของเขานะครับ แล้วท่านจะรู้สึกอบอุ่นใจ
- F- L- d: a5 a8 {3 |6 k
-------------------- จบตอนที่ 30 --------------------
) c- m- p1 u2 X |