หมวดวิท กับ น้องโอ กระทู้ที่ 6

kabuki

  เอ้อ...แม่ แล้วหมวดวิทเป็นไงบ้างล่ะเมื่อคืน?? พ่อถาม... ก็เมาไม่เป็นท่าน่ะสินี่ก็ต้องจอดรถไว้ที่บ้านเราแล้วต้องให้เจ้าโอเนี่ยขับรถตากหมอกไปส่งที่บ้านน่ะเพราะหากให้ขับรถกลับเองคงไม่รอดล้มกลางทางแน่ เนี่ยทำเอาลูกเราเป็นหวัดไม่สบายไปอีกคน เป็นตำรวจแท้ๆน่าจะรักษาภาพพจน์ตัวเองหน่อย..แม่ผมตอบพ่อเหมือนจะเป็นการบ่นๆว่าให้พี่วิทด้วย. ..  โอ้ยแม่อย่าไปว่าเขาเลยก็ตัวพ่อเองนี่แหละที่คุยกันถูกคอเลยบังคับให้หมวดเขากินเป็นเพื่อนพ่อน่ะ..แต่หมวดวิทเนี่ยดูแล้วท่าทางเป็นคนดีน๊ะเเม่ รูปหล่อ นิสัยดี เสียดายจริงๆถ้าเรามีลูกสาวน๊ะแม่น่ะ ป่านนี้คง อดยกให้เป็นเมียของหมวดวิทไม่ได้จริงๆ 5555 พ่อผมหัวเราะดังลั่น. ( ผมเองก็หัวเราะในใจ 55555 ) แหม๋พ่อกินเหล้าด้วยกันแค่ครั้งเดียวก็จะถึงกับจะยกลูกสาวให้แล้วมันไม่เกินไปหน่อยหรอพ่อ. คนเราจะเป็นคนดีไม่ดีมันต้องใช้เวลาสิ แม่ตอบ.. เอ่อน่ะพ่อรู้ล่ะกันว่าหมวดวิทเขาเป็นคนดีจริงๆ... ผมฟังพ่อกับแม่คุยกันแล้วก็อดที่จะขำในใจไม่ได้เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านมามันก็หมายความว่าผมได้กลายเป็นเมียพี่วิทไปแล้วจริงๆ...



หลังจากทานข้าวต้มเสร็จผมก็ขอตัวพ่อกับแม่ไปเข้าห้องน้ำเพื่อทำภารกิจส่วนตัว...ไม่อยากบอกเลยครับว่าผมแทบจะไม่ต้องเบ่งเลยคับเวลาทำธุระส่วนตัว 555 มันแสบและเจ็บสุดๆ แต่ก็พอทนได้.... ผมออกจากห้องน้ำและกำลังจะเข้าห้องนอนแม่ก็เรียกถามว่า โอกินยารึยังลูก ผมตอบแม่ว่า ผมมีแล้วครับ ในห้องผมมียาแก้หวัดเหลืออยู่คับ พูดแล้วผมก็ปิดประตู แล้วหายาแก้อักเสบมาทาน 2 เม็ด ดีน๊ะคับที่ผมพอจะเหลือยาแก้อักเสบที่ต้องกินหลังจากการต่อยมวยเหลืออยู่ในห้องบ้าง...


  ผมเปิดทีวีดูอยู่ในห้องตัวเองไม่นานนักก็ได้ยินเสียง คนมาเรียกพ่อผมที่หน้าบ้าน อยู่ สองสามครั้ง เสียงนั้นเป็นเสียงของพี่วิท แกมาเรียกพ่อผมอยู่หน้าบ้าน ...ผมมาเอารถคับและ มาขอโทษพ่อด้วยที่รบกวนเมื่อคืน อย่างนั้นอย่างนี้เท่าที่ได้ยินน่ะคับ และ ก็ถามหาตัวผมด้วยว่า เจ้าโออยู่รึเปล่าคับ ผมอยากจะขอบคุณน้องเขาสักหน่อยที่ไปส่งที่บ้านเมื่อคืน...จากนั้นก็ได้ยินเสียงแม่ผมตอบว่า อ๋อน้องมันไม่ค่อยสบายน่ะลูกเห็นบ่นๆว่าปวดหัวแม่เลยให้นอนพักในห้องน่ะ...ผมได้ยินแบบนั่นก็เลยรีบปิดทีวีเพราะกลัวว่าพี่วิทเขาจะได้ยินเสียงและรู้ว่าผมยังไม่ได้หลับแล้วจะขอเข้ามาหาผมในห้อง ( ผมยังอายแกอยู่ที่เสียตูดให้แกเมื่อคืนเลยไม่กล้าเจอหน้า ) พอแม่พูดจบก็ได้ยินเสียงพี่วิทตอบว่า งั้นไม่เป็นไรคับให้น้องมันนอนเถอะ หากโอเขาตื่นแล้วรู้สึกดีขึ้นก็ฝากบอกโอให้โทรหาผมเบอร์นี้ด้วยน๊ะครับแม่..

.สิ้นเสียงนั้นเสียงคนคุยกันที่หน้าบ้านก็หมดไป ผมเองก็รู้สึกง่วงๆจริงๆเเล้วเพราะผลมาจากการกินยาแก้อักเสบเข้าไปเลยล้มตัวลงนอนอีกรอบ รู้สึกตัวอีกทีก็เที่ยงกว่าๆแล้วคับ.. ผมรู้สึกหิวมากในตอนนั้นเพราะเมื่อเช้าทานแค่ข้าวต้มอย่างเดียว ผมเลยลุกจากที่นอนเพื่อจะออกไปหาอะไรกินสักหน่อย พอก้าวเท้าเดินเท่านั้นแหละ เอ่อ!! มันหายเจ็บและแสบแล้วนิ แต่ก็ยังรู้สึกแปลกๆอยู่ มันเป็นความรู้สึกเย็นๆโล่งๆบริเวณรูตูดน่ะคับ 555


   ผมออกไปรื้อตู้กับข้าวในห้องครัวเพื่อจะหาอะไรกิน ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงแม่ผมร้องเรียกขึ้นมาว่า...โอๆ ตื่นแล้วหรอจ๊ะลูก เนี่ยพี่หมวดวิทเขาซื้อของมาฝากไว้ให้ลูกเยอะแยะเลยน๊ะ ตอนแรกที่มาน่ะก็มาเอารถแล้วก็ซื้อน้ำเต้าหู้กับปลาท่องโก๋มาฝากเรา แต่พอได้ยินว่าลูกไม่ค่อยสบาย แกออกไปแล้วก็กลับมาอีกรอบ พร้อมกับข้าวของพวกนี้แหละลูก พี่เขาก็ดีน๊ะน่ารักจริงๆเลยแม่ผมพูดพร้อมๆกับการเดินกลับไปทำภารกิจการเป็นแม่บ้านของแกต่อ



  ผมมองข้าวของที่พี่วิทซื้อมาฝาก ภาพที่เห็นมันเป็นผลไม้ถุงใหญ่จำได้ว่าเป็นส้มเขียวหวาน ขนม นมเนย ต่างๆ เยอะแยะไปหมดรวมถึงข้าวต้มถุงใหญ่ ... ( ผมแอบยิ้มในใจและแอบดีใจมากๆที่พี่วิทแกใส่ใจและแคร์ในตัวผม )....



จำได้ว่าหลังจากที่ผ่านคืนแห่งการเสียประตูหลังครั้งแรกของผมไปแล้วนั้นวันต่อๆมา...ผมก็จะพยายามหลีกเลี่ยงการที่ต้องพบหน้าพี่วิท ทุกวิถีทางรวมถึงเบอร์โทรที่พี่วิทฝากไว้ให้ผมตอนนั้นผมก็ไม่ได้โทรกลับเพราะหากจะโทรผมต้องใช้มือถือของพ่อโทร ซึ่งวันนั้นพ่อของผมก็ออกไปทำธุระนอกบ้านแล้ว...ไม่งั้นก็ต้องไปโทรที่ตู้หยอดเหรียญแทน. อีกอย่างโทรไปก็ไม่รูว่าจะพูดกับพี่วิทว่ายังไงดีเลยนิ่งๆไว้ดีกว่าเพราะผมเริ่มสับสนและกลัวๆแล้วว่าหากเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับพี่วิทมีคนแอบรับรู้ รึไม่ก็มีคนจับได้ขึ้นมาผมจะทำยังไง? พ่อแม่จะว่ายังไง? ผมรู้สึกกลัว ไปหมดในตอนนั้น จึงรู้สึกอยากจะหยุดเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเราไว้แค่นี้แล้ว...



    หลังจากนั้นพี่วิทก็มาที่บ้านผมอีกทีในตอนเย็นๆของวันต่อมาซึ่งเป็นวันอาทิตย์ ตอนนั้นอาการผิดปกติของผมมันหายดีแล้วผมก็เลยซ้อมมวยได้ตามปกติและในตอนนั้นผมกำลังเตะกระสอบอยู่พอดี...การเตะกระสอบมันต้องเตะเป็นชุดๆ แบบรัวกระหน่ำไม่หยุดจนกว่าจะครบเซ็ท... สักพักผมก็ได้ยินเสียงของพี่วิทแว่วขึ้นมาจากทางด้านหลังว่า... อ้าวโอหายดีแล้วหรอคับ?? แล้วทำไมเมื่อวานไม่โทรหาพี่ล่ะ ?? ผมไม่ตอบอะไรและก็ไม่หันกลับไปมองหน้าพี่แกด้วย ( ผมทำตัวไม่ถูกเพราะกลัวว่าแววตาที่เราจะมองกัน ไม่ก็ผมจะเขินพี่วิทจนเพื่อนๆอาจจะจับติด )แล้วก็ทำการเตะกระสอบต่อไป เมื่อพี่วิทเห็นเช่นนั้นคงรู้ว่าผมไม่อยากพูดด้วยเลยเดินไปคุยกับพ่อของผมแทน ส่วนตัวผมเองก็ทำเป็นเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อหลีกเลี่ยงการที่จะได้คุยกับพี่วิท...( ผมมารู้กับพี่วิทภายหลังๆจากที่พวกผมตกลงเป็นแฟนกันแล้วว่า..ทำไมวันนั้นพี่วิทแกไม่ถามต่อ? ทำไมถึงไม่ตื้อผม? แต่กลับเดินหนีไปหาพ่อผมแทน เหตุก็เพราะแกกลัวว่าผมจะเปลี่ยนจากการที่เตะกระสอบอยู่ดีๆกลายมาเป็นเตะตัวแกแทนน่ะคับ 555 )...



พี่วิทแวะมาแป๊บเดียวคุยกันกับพ่อนิดๆหน่อยๆแล้วก็กลับไปโดยไม่ได้มาซ้อมมวยเหมือนที่ได้มาขอไว้กับพ่อผมเมื่อคืนที่แล้ว..



  พอพี่วิทจากไปผมถามพ่อแล้วสรุปได้ใจความว่า..พี่วิทจะต้องเตรียมตัวออกเดินทางไปร่วมซ้อมการปฏิบัติการของตำรวจในต่างจังหวัด เป็นเวลา 2-3 วันเลยมาบอกพ่อว่าคงไม่ได้มาเรียนหมัดมวยตามที่ได้ขอแล้วเพราะช่วงนี้ไม่ว่างเลย....




.

Amadon01

ขอบคุณครับ

lekthai

ขอบคุณครับ

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

gaybin

สนุกมากเลยครับ

lieber_dich

แบบนี้ก็คิดถึงแย่เลยอ่ะดิ

nuangnut1996

ขอบคุณครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

sengjit

ขอบคุณครับ

pom951

_สนุกมากเลยมาต่อไวๆนะครับ

noonzaa

ขอบคุณครับ

Intra

อย่าทำเล่นตัวเลย เดี๋ยวหมาคาบไปแดกนะ

cokebundit

ขอบคุณมากครับ

pollraill

ขอบคุณครับ

acolyte

ขอบคุณมากครับ

acolyte

ขอบคุณมากครับ

finonamics

ขอบคุณมากครับ

tong111222

ขอบคุณครับ

KPG

ขอบคุณครับ สนุกๆ

น่าติดตามทุกตอนเลย