ตอนที่ 25 เป็นตอนจบแล้วนะครับ สำหรับใครที่อยากติดตามตอนก่อนหน้ากดลิ้งค์ได้เลยนะครับ
ผมจูบปากพี่ยีเพราะหลงรักในความดีและความซื่อของพี่ยี หลังจากนั้นผมก็นอนเล่นอยู่ในบ้านของพี่เพียว วันนั้นผมทำให้พี่เพียวและพี่ยีเสร็จคนละ 2 น้ำ จนเย็นผมขอตัวกลับบ้าน ก่อนกลับเพราะความสงสารหรือเพราะติดสินบนก็ไม่รู้ผมควักเงินให้พี่ยี 1000 บาทครับ แต่พี่ยีไม่กล้ารับ ผมก็คะยั้นคะยอให้พี่ยีรับ แต่พี่ยีก็ไม่ยอมรับ ผมเลยบอกว่า“เอาไปซื้อที่นอนกับหมอน เวลานิวมานอนกับพี่ยีจะได้สบายๆ” พี่ยีถึงจะยอมรับเงิน ผมจึงกลับบ้าน คืนนั้นผมหลับไปจนสายๆของอีกวัน วันนี้เป็นวันที่ไม่มีแดด ฝนตกหนักมากๆครับ เป็นวันที่อากาศน่านอนมากครับ ผมอาบน้ำแต่งตัวลงมาไม่เจอใคร ผมเจอจดหมายจากป้าแอ๋ว “น้องนิววันนี้ป้ากับลุงยุทธไปงานสมาคม กลับดึกหน่อยนะ มีข้าวอยู่หลังบ้านเวฟกินได้เลย” ผมนึกในใจ “นี่มันเพิ่ง 9 โมงกว่า ฝนก็ตก ทำไรดีเนี่ย” ผมนึกขึ้นได้เลยโทรหาลุงแสงให้มารับ ไม่ถึง 5 นาที ลุงแสงก็มาถึง ลุงแสงขับรถมาจอดรอหน้าบ้าน ตอนนั้นผมวิ่งตากฝนไปขึ้นรถ ตัวเปียกเป็นลูกหมาตกน้ำเลยครับ เสื้อยืดสีขาวของผมมันเปียกโซกไปทั้งตัว มันแนบเนื้อจนเห็นลำตัวของผมอย่างชัดเจน ลุงแสงพาผมไปถึงบ้านลุงสิทธ และจอดรถพอเข้าบ้านลุงแสงโผเข้ากอดผม ผมดันตัวลุงแสงพร้อมพูด ผม : ลุงแสงอย่า มันเปียก ลุงแสง : ไม่เป็นไร เดี๋ยวลุงจะเลียให้แห้งเลย ผม : ไม่เอาให้นิวเช็ดตัวก่อน ลุงแสงไม่ฟัง ใช้ปากไซร้คอผม : ก็เมื่อวานน้องนิวไม่มาหาลุง วันนี้ลุงเลยจะทำโทษน้องนิว ผมปล่อยเลยตามเลยครับ แล้วลุงแสงก็พาผมเข้าไปเeดในห้องของลุงสิทธเหมือนเดิมครับ พอลุงแสงเeดเสร็จเราก็นอนกอดกัน นอนซักพักผมปลุกลุงแสงแล้วบอกลุงแสงว่า ผม : ลุงแสง นิวออกไปดูทีวีนะ ลุงแสงงัวเงีย : อื้อ เดี๋ยวลุงขอนอนต่ออีกแปบ ผมอ้อน : ลุงแสงไปนอนที่โซฟานะๆๆ ไปดูเป็นเพื่อนนิวหน่อย ลุงแสงไม่ขัด ลุกขึ้นแล้วใส่กางเกงขาสั้นโดยไม่ใส่กกน. พอเดินออกมา พี่เติ้ลกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ ลุงแสงนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้ามพี่เติ้ลเหมือนเดิม ผมก็ตามไปนั่งใกล้ๆลุงแสง ลุงแสงอ้าแขนเพื่อให้ผมอยุ่ในอ้อมอกของตน จากนั้นผมก็ดูทีวี ในท่าที่กอดลุงแสงและมีพี่เติ้ลนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโซฟา ผมนั่งดูทีวีไปซักพักก็คิดไปถึงตอนที่ผมโดนพวกพี่พงษ์ พี่ตั้มเeดและตอนที่พี่เพียวเeดแล้วมีพี่ยีนั่งมองอยู่ ผมรู้สึกชอบมากเพราะมันทำให้ผมโคตรเสียว โคตรมีอารมณ์ ไม่รู้ว่าผมเป็นโรคจิตหรือเพราะความร่านของผม ผมลืมไม่ลงที่มีคนมาต่อคิวเพื่อจะขอให้ผมมอบความสุขให้เค้า หรือเค้านั่งมองอยากร่วมรักกับผม จนผมลืมเรื่องศีลธรรมไป ตอนนั้นมือผมลูบไปที่หน้าท้องของลุงแสงแต่ลุงแสงจับมือผมไว้ ตอนนั้นผมสังเกตุเห็นเป้ากางเกงของลุงแสงมันนูนขึ้นๆ ผมเงยมองหน้าลุงแสงที่กำลังจ้องมองผมอยู่ ผมยิ้มเบาๆ แล้วลุงแสงก็กระซิบกับผมว่า ลุงแสง : ไปในห้องกัน ผม : เeดตรงนี้ไม่ได้หรอ ลุงแสง : ได้งัย ไอ้เติ้ลมันนั่งอยู่ ผมที่ความเงี่eนเข้าครอบงำ : ไม่เห็นเป็นไรเลย วันนั้นลุงแสงก็ไซร้นิวที่หน้าพี่เติ้ล ละลุงแสงกับพี่เติ้ลก็เคยเห็นของกันหมดแล้ว นะนะ ลุงแสงดูขัดขืน แต่ผมไม่ยอม ผมขั้นคร่อมลุงแสงแล้วประกบปากกับลุงแสง พี่เติ้ลคงตกใจ เลยพูดว่า พี่เติ้ล : ใจเย็นน้องนิว ใจเย็น ผมไม่สนใจ แต่ลุงแสงพูด : เติ้ลไปในห้องก่อนไป พี่เติ้ล : มาขนาดนี้ละพ่อ เอาเถอะ สิ้นเสียงพี่เติ้ลผมประกบปากลุงแสงทันที ผมถอดกางเกงลุงแสงออก แล้วนั่งคุกเข่าต่อหน้าลุงแสง แล้วจัดการอมควeของลุงแสงจนมิดลำ ผมโม้คเข้าออกๆ ลุงแสงได้แต่คราง “โอ้ยยยยยย ซี้ดดดดด โอ้ยยยยยยย” ตอนนั้นความหน้าด้านของผมคือ ผมขอให้พี่เติ้ลไปหยิบขวดโลชั่นในห้องให้หน่อย พี่เติ้ลก็เดินไปหยิบให้ ในระหว่างที่ผมกำลังเมามันกับการเลียพวงไข่ของลุงแสง พี่เติ้ลก็ยื่นขวดโลชั่นให้พ่อตัวเอง ลุงแสงปั๊มโลชั่นแล้วโน้มตัวมาทาที่ก้นของผม ผมเลยใช้มือชโลมโลชั่นไปที่ควeของลุงแสงเช่นกัน จากนั้นผมจึงนั่งทับลงบนควeของลุงแสงแล้วโยกขึ้นลงๆ ส่วนลุงแสงก็เด้าสวนไม่หยุด ผมเสียวมากจนผมต้องกอดคอลุงแสงแล้วเกร็งตัว ผมครางออกมาอย่างไม่สนใจ “โอ้ยนยย ซี้ดดดดดด ลุงแสงงงงงง โอ้ยยยยยยย นิวเสียวววว ลุงแสงงงงง” จากนั้นลุงแสงก็อุ้มผมขึ้นเป็นท่าอุ้มแตง ลุงแสงเด้าผมสักพักก็พาผมเดินไปยังเตียงเหล็กขนาดเล็กที่ไว้นอนดูทีวีของป้าอ้อย ซึ่งวางอยู่ข้างโซฟา พอวางลงลุงแสงอยู่ด้านบนผมก็เริ่มซอยก้นผม พร้อมกับก้มลงมาไซร้คอผม สักพักลุงแสงเริ่มซอยเร็วขึ้นๆ ผมครางยั่วลุงแสง “โอ้ววววว ซี้ดดดดด ลุงแสงงงงง เสียวจังงงลุงเเสงงง โอ้ยยยยย ซี้ดดดดดด” แล้วลุงแสงก็คราง “โอ้ยยย ไม่ไหวแล้ววว น้องนิวววว ซี้ดดดดด” จากนั้นลุงแสงก็น้ำแตกใส่ตัวผมหลังจากเสร็จ ลุงแสงไปอาบน้ำส่วนผมล้างตัวแล้วแต่งตัวเสร็จ ผมก็มานั่งที่โซฟา พี่เติ้ลที่นั่งอยู่ที่เดิมก็พูดขึ้นมา พี่เติ้ล : โอ้ยย ลุงแสงงง โอ้ยยย นิวเสียววว ผมหันไปมองหน้าของพี่เติ้ลด้วยความอาย : ทำไมมมมม พี่เติ้ล : น้องนิวนี่กะxรี่วะ เeดกับพ่อพี่ต่อหน้าพี่ ละไม่สนใจพี่เลย ผมงง : สนใจยังงัย พี่เติ้ล : ก็ตั้งแต่ได้ควeพ่อพี่ ลืมควeพี่เลยอ่ะดิ ผมยิ้ม : งั้นวันหลังเราแอบเeดกันนะ พี่เติ้ลยิ้มตอบ หลังจากนั้นผมก็ยังวนเวียนอยู่กับตังเกหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ วางแผนนู่นนี่นั่นเพื่อให้ได้ตามต้องการ แต่เวลาก็ผ่านไปไวเหมือนโกหกครับ ถึงเวลาที่ผมต้องกลับบ้านเพื่อเตรียมตัวไปเรียนต่อที่ตปท. มันช่างเป็นช่วงเวลาที่น่าจะจำเหลือเกิน “รสรักหนุ่มตังเกมันช่างสนุกจนผมลืมไม่ลงเลยครับ”
แถม : สุดท้ายผมกลับบ้านแล้วเดินทางไปเรียนต่อที่ตปท. ผมไม่ได้กลับบ้านเลยเป็นระยะเวลา 4 ปีกว่า จนวันนึงพี่ชายซึ่งเป็นลูกของป้าอ้อยและลุงยุทธโทรมาหาผมแล้วบอกว่าป้าแอ๋วเสียแล้วเพราะโรคมะเร็ง ตอนนั้นผมเสียใจมากเพราะป้าแอ๋วใจดีและรักผมมาก แต่ผมก็ไม่ได้กลับไปงานศพเพราะเหลืออีกไม่กี่เดือนผมก็จะเรียนจบแล้ว หลังจากผมเรียนจบ Secondary School ผมก็กลับมาเพื่อจะมาเรียนต่อที่ไทย ผมได้มีโอกาศกลับไปที่บ้านลุงยุทธ ลุงยุทธดูไม่สดใสเท่าเมื่อก่อน อาจจะเพราะเพิ่งเสียป้าแอ๋วไปส่วนคนงานส่วนใหญ่ยังคงทำงานอยู่ ลุงสิทธในวัย 60 ยังคงแข็งแรง แม้จะผอมลงนิดหน่อย แต่ก็ยังเป็นไต๋เรือไม่เปลี่ยน , พี่พงษ์ พี่ตั้มก็ทำงานอยู่บนเรือลุงสิทธ เพิ่มมาคือพี่ยีที่ดูจะเข้าขากับพวกพี่ตั้มพี่พงษ์ได้ดี , พี่เพียวก็ยังดูไม่เปลี่ยนไป ยังคงใสซื่อ ยิ้มน้อยๆเหมือนเคย ส่วนน้องซาอูลูกพี่เพียวกับพี่บีนี่โตวิ่งเล่นไปทั่วบ้านพักคนงานเลยครับ , พี่เกมส์ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น เพราะดูเป็นคนใจเย็นกว่าเมื่อก่อน ที่ไม่น่าเชื่อคือพี่เกมส์ทำงานเป็นพนักงานโลตัสครับและที่สำคัญคือพี่เกมส์แต่งงานแล้วครับ , พี่เจษผมได้ข่าวว่ายังอยู่ที่เดิม ช่วยแม่กรีดยางในสวนยางของตัวเองที่ข้างบ้าน , ผมมีโอกาศได้ไปหาลุงแสงที่ลาว แม่และน้องสาวของลุงแสงเสียไปแล้วเพราะป่วย ส่วนพี่เติ้ลมีเมีย และเมียกำลังท้องครับ สุดท้ายพอผมกลับมาไทย ผมก็เลือกเรียนต่อมหาลัยที่อยู่ใกล้ๆกับบ้านลุงยุทธ โดยมหาลัยที่ผมเรียนเป็นมหาลัยรัฐบาลที่มีชื่อเสียงและมีวิทยาเขตอยู่ในจังหวัดที่ใกล้บ้านของลุงยุทธ โดยผมสามารถเดินทางมาบ้านลุงยุทธได้ในเวลาแค่ 1 ซ.ม. ผมมาบ้านลุงยุทธแทบทุกอาทิตย์ เพราะความร่านล้วนๆเลยครับ ตังเกส่วนใหญ่จะรู้ว่าผมเป็นแบบไหน ผมก็แค่อยู่เฉยๆ เนื่องจากพวกตังเกจะไปพูดกันปากต่อปากว่าได้เeดกับผมนู่นนี่ ละพวกนี้เวลาออกเรือนานๆก็จะมีความเงี่eนเลยอยากลองเeดกับผม ก็จะเข้ากันมาเองครับ
สุดท้ายขอบคุณทุกคนที่ติดตาม “เป็นเมียหนุ่มตังเก” และต้องขอโทษด้วยนะครับหากมาต่อให้ช้า จนบางตอนขาดความต่อเนื่อง ผิดพลากประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ยังงัยก็อย่าลืมพลังน้ำใจกับ Zenny เพื่อเป็นกำลังใจในการเขียนให้ผมด้วยนะครับ :)
|