แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย toptop0110 เมื่อ 2019-10-16 19:45 ) Z' I4 p* F" p3 ^2 x+ b
6 b+ P5 g2 G& t+ f7 V. E8 b/ i
“ระหว่างนี้เป็นเวลาอาหารเรื่องงานเอาไว้ก่อน ผมว่าคุณภู สั่งอาหารก่อนดีกว่า ส่วนเครื่องดื่มผมสั่งไว้แล้ว” ผู้สูงวัยกล่าวด้วยรอยยิ้มมีเสศนัยอยู่เช่นเดิมเมื่อหันมองเครื่องดื่มที่ตนสั่งมาและรินใส่แก้วไว้แล้วแต่ชายหนุ่มที่นั่งตรงหน้ายังไม่ยอมหยิบขึ้นดื่มสักทีได้แต่ลุ้นให้ชายหนุ่มหยิบขึ้นดื่ม ถามต่อมาเหมือนเป็นการชวนคุยธรรมดา “เป็นอย่างไรเมื่อคืนสำเร็จตามที่แนะนำหรือเปล่า?” “หมายความว่าอย่างไร?” ภูริเชษฐ์ยิ้มตอบ “ให้คุณทายซิ” “ยัง” “ถูกต้องคุณเป็นคนที่อ่านเหตุการณ์และอ่านใจผมได้ดีทีเดียว” “จะไม่บอกเหตุผลผมบ้างเหรอ” “ไม่มีครับ” ชายหนุ่มสั่นศีรษะอย่างแช่มช้า
: M+ e; Y, `% ?1 C' Q
“แล้วคุณนรากรล่ะไม่อยากมีเลขาสาวอย่างผมบ้างเหรอ?” “ไม่หรอกแสดงว่าคุณไม่รู้ประวัติผมอย่างละเอียดละสิ” ว่าพลางหัวเราะอย่างมีความหมายตบไหล่ชายหนุ่มเบาๆ “ไม่ต้องมองผมแบบนั้นก็ได้ภูริเชษฐ์...เป็นอย่างที่คุณคิดนั้นแหละนี้เห็นว่าเรากำลังจะทำธุรกิจร่วมกัน และผมถูกอัธยาศัยกับคุณและเชื่อว่าคุณคงไม่นำความลับของผมซึ่งมีคนรู้ไม่กี่คนนอกจากเด็กของผมไปเปิดเผยที่ไหน” “อย่างไรครับ” + B1 F$ j1 j' _: C: `" ?4 |0 K
ภูริเชษฐ์แกล้งทำหน้าเซ่อพาซื่อเหมือนไม่เข้าใจความหมาย ทั้งที่เขาไม่เคยคิดระแวงมาก่อน “คุณคิดว่าผู้ชายอายุขนาดผมแม้ผ่านชีวิตแต่งงานมาแล้ว กลับไม่ค่อยควงภรรยาออกงานสังคมหรือไม่ก็หญิงสาวซึ่งผิดวิสัยของคนวัยนี้ที่มีฐานะ หน้าที่การงานเพียบพร้อมมันไม่ใช่เพราะผมซื่อสัตย์ต่อภรรยาของผมหรอก เพราะนั่นเป็นเพียงฉากหนึ่งในชีวิตผมความจริงผมไม่ได้ชอบผู้หญิงเลยที่ต้องแต่งงานเพื่อรักษาสถานภาพทางสังคมและภรรยาผมก็เข้าใจดีเราก็มีอะไรกันบ้างตามประสาสามีภรรยา อีกอย่างผมเลี้ยงดูเธออย่างดีทีเดียว ทรัพย์มรดกทุกอย่างของผมเธอและลูกชายคนเดียวก็มีสิทธิ์เต็มที่หากผมเป็นอะไรลงไปมันอาจดูวิปริตผิดธรรมชาติไปบ้างเหมือนกันนะแต่ผมรู้ตัวเองหรือจะเรียกว่าเข้าข้างตัวเองก็สุดแล้วแต่เถอะ แม้มันจะผิดธรรมชาติสังคมไม่ยอมรับกับการมีความสัมพันธ์กับเพศเดียวกัน แต่ผมก็มีความสุขดีและความต้องการด้านเซ็กซ์ของผมนั้นมันก็ได้รับการผ่อนคลายคลี่คลายออกอย่างเหมาะสมในที่ทางของมันไม่ก่อความเดือดร้อนแ่่ก่ใคร” นรากรเหลือบตามองภูริเชษฐ์อย่างมีความหมาย
7 v, r* c8 H3 f
“ผมรู้สึกแปลกใจเรื่องที่คุณพูดเป็นอย่างมากแต่ก็ยอมรับว่ามีอะไรหลาย ๆ อย่างในตัวคุณที่ผมไม่อาจเข้าใจได้และคาดการณ์ผิดไปหลายอย่างทีเดียว” เขาพูดเบาๆ แต่เน้นหนักจริงจังในน้ำเสียง พร้อมกันก็ยิ้มที่มุมปาก “ถ้าเช่นนั้นผู้ช่วยส่วนตัวของคุณทั้งคนขาวร่างสูงโปร่งกับคนผิวเข้ม กล้ามเป็นมัด ๆที่มาด้วยนั้นก็...” “เด็กของผมดูดีใช่มั้ยล่ะ”
+ U8 H5 j, n1 L8 ?
คราวนี้ภูริเชษฐ์ถึงกับอึ้งมือจับซ้อนถึงกับสั่น ภาษิตว่าหนีเสือปะจระเข้แต่นี่กูกำลังหนีนางแมวยั่วสวาทเมื่อคืน แต่ดันมาเจอเสือไบหรือนี่ “เอ...จะให้ผมตอบอย่างไรดีล่ะเพราะรสนิยมผมชอบขาว ๆ อวบ ๆ หน้าอกโต ๆ” นรากรส่งเสียงหัวเราะอย่างสมอารมณ์หมายเมื่อเห็นชายหนุ่มหยิบแก้วเครื่องดื่มที่ตนเตรียมไว้ให้รินผ่านลำคอจนหมดแก้วสงสัยคงตื่นเต้นกับเรื่องที่รับรู้ “ขออภัยผมถามคำถามที่คุณคงตอบไม่ได้เพราะคุณกับผมรสนิยมเราไม่เหมือนกัน แต่ก็อย่างว่านั้นแหละสองคนนั้นเพิ่งมาอยู่กับผมไม่ถึงปีเลย สองคนก่อนหน้านี้ ขออนุญาตไปใช้ชีวิตตามเส้นทางของเขาซึ่งผมก็ไม่ขัดข้องเพราะเท่าที่พวกเขาได้รับใช้ผมด้วยดีตลอดมาซึ่งมันสร้างความสุขให้ผมอย่างเหลือล้นแล้วสำหรับพวกเรามันเป็นการยากมากที่จะได้พบรักแท้แต่ถ้าเกี่ยวกับการตอบสนองความต้องการทางร่างกายที่มันเรียกร้องเราก็สามารถที่จะหาทางระบายได้ง่ายเหมือนกันเพียงเพื่อผ่อนคลายโดยไม่มีพันธะอะไรผูกพันระหว่างกัน เข้าทำนองว่าน้ำแตกแยกทางก็ดูเหมือนไม่เกินเลยนัก จะว่าไปสองคนล่าสุดนี้ให้ความร่วมมือผมด้านนี้ดีเหลือเกินซึ่งแทบไม่เคยปฏิเสธหรือแสดงอาการรังเกียจผมเลย แต่นั้นแหละหากพวกเขาเจอคนที่ถูกใจกว่า เขาก็พร้อมจะจากไปอย่างง่ายดายใครจะมาคิดฝากชีวิตไว้กับเกย์แก่ที่มีลูกเมียอยู่แล้วด้วย” น้ำเสียงผู้พูดปนเศร้าเล็กน้อยก้มหน้าตักอาหารเข้าปาก & z& |; v, b" u2 E; W. r1 `
ภูริเชษฐ์ชักลังเลมองหน้านรากรเหมือนจะค้นลึกลงไป “ไม่บอกผมไม่รู้จริงๆว่าคุณเป็นพวกรักร่วมเพศ ลักษณะคุณไม่มีแววโน้มเอียงทางนั้นเลย” “อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็นมากนักสิบางอย่างมันมักไม่เป็นอย่างที่เราคิดเสมอไปหรอก” “พ่อผมรู้หรือเปล่า? ว่าเพื่อนรักท่านเป็นพวกไม้ป่าเดียวกัน” “มันอาจจะรู้ผมไม่อาจทราบได้ เพราะไม่เคยบอกมัน” ไม่พูดเปล่านรากรดึงไหล่เขาเข้ามากอดไว้แน่น กระซิบประสบการณ์สยิวกับผู้ชายด้วยกันที่ริมหูเขาหน้าตาเฉย ภูริเชษฐ์ร้องลั่นอย่างลืมตัว “ตายห่าตายโหงเลยคราวนี้” ตาสีดำเข้มใต้วงคิ้วหนาดกขของนักธุรกิจอาวุโสเบิกตามาทางเขาอย่างเย้าๆ ขยิบตาให้นิดหนึ่ง “คนขาวกับคนดำเข้มคุณชอบใครมากกว่ากัน” อดถามต่อไปไม่ได้ “พูดยากคนผิวขาวชอบรับ ส่วนคนผิวดำเข้มจะชอบรุกมากกว่า”
5 U7 y, O9 a9 S! J" Y7 Y
ภูริเชษฐ์สำลักเครื่องดื่มที่กำลังไหลลงคอเอามือตบหน้าผากตนเองผาง แทบจะช็อคหัวใจหยุดเต้นทีเดียวนั่งนิ่งพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ นรากรซ่อนยิ้มเอื้อมมือมาสัมผัสมือชายหนุ่มลูบไล้เป็นปูไต่อย่างลุ่มหลง “แปลว่า...คุณ...เอาทีละสองเลย” ในที่สุดเขาหลุดปากออกมาอย่างแผ่วเบาที่สุดเต็มไปด้วยความงุนงงมึนศีรษะ จับต้นซนปลายไม่ถูก “ครับ!” นรากรตอบอย่างภาคภูมิแล้วย้อนถาม “คุณรู้ได้อย่างไร?” “เพราะคุณบรรยายได้ละเอียดเหลือเกินในการร่วมรักกับสองคนซ้ำคุณยังรับรองกับผมอีกด้วย” “ไม่มีอะไรสนุกเท่าอีกแล้วสำหรับการเล่นเซ็กซ์แบบนี้ตัวเราอยู่ตรงกลาง คนหนึ่งแอ่นตูดให้เราแทง ในขณะที่เราก็แอ่นตูดให้อีกคนแทง” นรากรพูดอย่างไม่ละอาย “ถ้าคุณไม่เชื่อก็ต้องทดลองด้วยตนเอง มันส์ยิ่งกว่าการขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้าที่เขากล่าวกันเลยล่ะ” “คงไม่หรอกครับ” เขาตอบอย่างหวั่นๆ “อย่าคิดอะไรมากสิครับผมก็เพียงเล่าให้คุณฟังเท่านั้น อีกอย่างคุณเป็นคนถามผมเองนะ นั่นประการหนึ่งอีกประการหนึ่งเป็นการแสดงความจริงใจของผมในการทำธุรกิจร่วมกับคุณเห็นไหมว่าผมเปิดเผยตัวตนแท้จริงของผมให้คุณได้รับรู้ แสดงว่าผมจะไม่มีวันโกงคุณเป็นอันขาดผมว่าคุณตกใจมาก เพราะคาดไม่ถึง สงบจิตสงบใจไว้พ่อหนุ่ม คนมองมาทางเราใหญ่แล้วทานอาหารกันต่อเถอะ นี่เครื่องดื่มผมรู้ว่าคุณชอบรสนี้ เลยจัดไว้ให้เป็นพิเศษเลย” ภูริเชษฐ์ทานอาหารไปด้วยมองหน้าคู่สนทนาอย่างหวั่นๆ ดีว่าเป็นเวลากลางวัน หากเป็นกลางคืน เขาก็ไม่รู้ว่าตนเองจะเป็นอย่างไรมันยิ่งกว่านางแมวยั่วสวาทตัวเมื่อคืนนีเสียอีก แน่ล่ะ เพราะมันเป็นเสือนี่เสือไบเสียด้วย เขารีบรับประทานอาหารไปโดยไม่ยอมมองคู่สนทนาอีกเลย เมื่อเห็นชายหนุ่มนิ่งนรากรจึงเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นอีกครั้ง ( P4 U' Y" \" u: a+ W1 R8 [+ L
“อย่าคิดมากเลยภู” เขาเรียกเพียงชื่อหน้าสั้น ๆอย่างถือสนิท “ผมรู้สึกมึนจริง ๆ” ไม่พูดเปล่าเขาเอามือกุมศีรษะ สะบัดหน้าไปมา “เรื่องไร้สาระอย่าถือเป็นอารมณ์เลย” “ผมไม่รู้จะถามหรือจะพูดอย่างไรดี” เขาพูดอู้อี้รู้สึกมึนงง ตัวร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างประหลาด “ที่ไหน อย่างไร ใช่มั้ยที่คุณอยากรู้” นรากรกล่าวดักคอ “สองคนนั่นทำงานกับผมอย่างใกล้ชิดติดตามไปไหนด้วยทุกหนทุกแห่ง งานทุกอย่างของผมก็ไว้วางใจพวกเขามากทีเดียวนั้นแหละคือโอกาสของเราที่ไม่มีใครระแคะระคายรู้แม้แต่พนักงานในบริษัทผมเองบางครั้งอาจในห้องทำงานผมเอง หรือบนรถตู้ระหว่างนั่งกลับบ้านขณะรถติด เราก็เคย” “บ่อยขนาดไหน?” “แล้วแต่ผมทั้งคู่เป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาที่ดีมากแต่ก็ไม่มากมายหรือรุนแรงเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ หรอก เพราะเรี่ยวแรงมันถดถอยลงแต่ก่อนผมจะชอบรุก แต่หลังมักเป็นฝ่ายรับมากกว่าแม้เราไม่แข็งเต็มที่เราก็มีอารมณ์ร่วมได้ และมันก็สนุกและมีความสุขด้วย” “ทั้งสองมีปฏิกิริยาอย่างไรครั้งแรกที่คุณขอเอาเต็มใจ ไม่เต็มใจ พอใจหรือไม่พอใจ?” “แรกคนผิวดำเข้มก็ไม่ยอมหรอกแต่เจอลูกตื๊อผมและผลตอบแทนเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้ยอม ส่วนคนผิวขาวไม่มีปัญหาดูเหมือนจะชอบเสียด้วย แต่ขอให้คุณรู้ไว้เถอะว่าสองคนนั้น นอกจากเรื่องงานแล้วเรื่องนี้พวกเขาก็ทำได้ดีมากทีเดียวไม่ว่ารุกหรือรับ” “ทั้งสองคนคุณชอบคนไหนมากกว่ากัน นี่ถามถึงความรู้สึกของคุณจริง ๆ” “ผมไม่สนใจหรอกเพราะมันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร เพราะในชีวิตผมอายุปูนนี้ผ่านผู้ชายมาเยอะเหมือนกันสองคนนั้นก็คงคิดไม่ต่างจากผม เขามีหน้าที่ต้องทำอย่างไรก็ทำตามหน้าที่เมื่อทำแล้ว ก็ทำให้มันดีที่สุดเท่านั้นเอง ทั้งคู่อาจไม่ชอบหรือเกลียดผมเลยก็ได้ใครจะไปรู้ แต่ขณะที่ปฏิบัติหน้าที่ให้ผม พวกเขาทำได้ดีทีเดียวและดีกว่าเลขาเก่าหลาย ๆ คนของผมที่ผ่านมา” - S; s$ E5 H2 y n6 {2 b
จบคำพูดของนรากรภูริเชษฐ์แทบสะดุ้ง เสียวถึงขั้วหัวใจ รู้สึกร้อนผะผ่าวไปทั้งตัวมึนศีรษะอย่างแรงจนแทบระเบิดหรือเป็นเพราะว่าเมื่อคืนคั่งค้างเก็บอารมณ์อยากของตนเกินไปยิ่งได้มาฟังเรื่องพิสดารจากชายสูงวัยที่ตนนับถือมันยิ่งเพิ่มความคั่งค้างเข้าไปอีกอย่างไม่รู้สาเหตุจนสุดที่จะทนได้เขาขอตัวลุกจากโต๊ะอาหารไม่ลืมหยิบแก้วเครื่องดื่มขึ้นเทผ่านลำคอรวดเดียวลงไปอีกครั้งหารู้ไม่ว่าในเครื่องดื่มนั้นผสมอะไรไว้และเขามัวแต่ตื่นเต้นกับเรื่องที่ได้รับรู้จนลืมสังเกตไปว่าคนที่นั่งข้าง ๆ แทบไม่หยิบเครื่องดื่มแอลกอร์ฮอร์ขึ้นดื่มเลยนอกจากน้ำเปล่าที่เขาสั่งมาภายหลัง “คุณจะไปไหน?” นรากรร้องถามเมื่อเห็นเขาลุกพรวดพราด $ g$ T0 Y8 `0 Z1 z% F
“ผมรู้สึกมึนศีรษะขอไปหายากินข้างบนห้องพักสักครู่ คุณนรากรอ่านสัญญาไปก่อน เดี๋ยวผมลงมา” นรากรมองตามชายหนุ่มที่ลุกขึ้นเดินตรงไปยังลิฟต์อย่างหมายมั่นขณะเดียวกันโดยไม่อ่านสัญญาหยิบปากกามาเซ็นอย่างง่ายดายพร้อมกับถือติดมือเดินตรงไปยังเคาท์เตอร์ขอกุญแจห้องพักสำรองภูริเชษฐ์โดยอ้างว่าเจ้าของห้องพักที่เป็นเพื่อนกันไม่สบายจนป่านนี้ยังไม่เห็นลงมาทานข้าวกลางวัน ขอขึ้นไปดูหน่อยพร้อมกับยื่นเอกสารที่ตนเซ็นแล้วให้พนักงานดู เมื่อเห็นว่าพนักงานไม่ยอมมอบกุญแจสำรองให้ “นี่เป็นเอกสารสัญญาที่เรานัดกันเซ็นแต่ผมไม่เห็นเขา เลยเป็นห่วง” สุดท้ายพนักงานต้อนรับก็หยิบกุญแจสำรองยื่นให้นรากรรับมากำไว้ในมือด้วยแววตามุ่งมั่น
4 W0 \% ^2 ~3 M) G
...โดยไม่ต้องห่วงอะไรเมื่อเข้าห้องแล้ว ภูริเชษฐ์รีบปลดกระดุมเสื้อเชิตออก โยนทิ้งบนเตียงอย่างไม่แยแสขณะเดียวกันก็รีบปลดตะขอกางเกงออก เอาเท้าเตะเข้าฝาผนังห้องพัก ล้มตัวลงนอนรู้สึกร้อนฉ่าวูบวาบอย่างไรพิกล หัวใจสูบฉีดเลือดในกายแล่นสับสนไปหมดหูลั่นอื้อตาลาย เขาเป็นอะไรไปนี่ ไม่เคยรู้สึกเงี่ยนอย่างนี้มาก่อน หรือว่าเป็นเมื่อคืนเขาทรมานตนเองเกินไป : R; }$ [: }. z1 V1 ~
ขณะที่นรากรเองเมื่อคำนวณว่าขณะนี้ภูริเชษฐ์คงเข้าห้องพักเรียบร้อยและยาก็คงออกฤทธิ์แล้วเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้อย่างนั้นเขาใช้กุญแจสำรองไขเข้าไปอย่างแผ่วเบา และก็พบภาพที่ตนปรารถนาจะเห็นอยู่แล้วแต่ก็แกล้งส่งเสียงถามเข้าไป “ภู! เป็นอย่างไรบ้างเป็นอะไรมากไหม? ภูริเชษฐ์ร้องละล่ำละลักออกมา “ผมไม่เป็นไรครับ” รู้สึกตกใจเป็นอย่างยิ่งขืนให้เกย์เฒ่าเห็นเขาในสภาพนี้ มิเสร็จเลยเหรอรีบกลัดกระดุมเสื้อให้มิดชิดเหมือนเดิมแต่เจ้ากรรมไม่รู้ว่าตนเองเตะกางเกงเข้ามุมไหนของห้อง กำลังพยายามสะกดจิตเรียกสติกลับคืนมาระลึกว่าระหว่างเดินเข้ามาเขาเดินเข้ามาอย่างไร ก็หันไปเจอกางเกงที่ถอดกองออกอยู่แล้วกับพื้นไม่ทันที่จะหยิบกางเกงมาสวมใส่ให้เรียบร้อยวงแขนทั้งสองของเขาที่กำลังจะสวมกางเกงอยู่นั้นก็ถูกรวบไว้อย่างแน่น เขาตกใจอย่างสุดขีดผงะล้มกับเตียงนอน แต่ก็ผงะหนีได้เพียงแค่นั้นเนื่องจากร่างของเขาถูกร่างของคนผู้เข้ามาใหม่ผลักลงไปนอนมือจับมาที่กางเกงของเขาที่สวมขึ้นมายังไม่ถึงเข่านั้น " r: w$ v3 s" `! m5 ?. E! h3 Q* P
คำสั่งจากสมองบอกว่าให้ใช้มือทั้งสองข้างผลักร่างนั้นออกหรือไม่ก็ใช้เท้าทั้งสองข้างเตะให้กระเด็นติดประตูไปเลยแต่ก็เหมือนไร้เรี่ยวแรงมือข้างหนึ่งของเขาถูกจับไปประกบกับลำควยของอีกฝ่ายอย่างตั้งใจแม้ว่ามันจะอยูในกางเกง แต่ก็กำลังขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อถูกมือเขาสัมผัสเลือดในกายทุกหยดยิ่งทวีความร้อนขึ้นไปอีกรู้สึกร้อนฉ่าไปทั้งเรือนร่างราวกับโดนไฟลน เมื่อสัมผัสกับการบดการขยับเขยื้อนอย่างแช่มช้าแต่รุนแรงและหนักหน่วงของตะโพกที่ตอนนี้นั่งทับกลางลำตัวเขาไว้ - r) ~4 y& x' O9 e
ภูริเชษฐ์มองหน้าอีกฝ่ายที่มองมาอย่างหมายมั่นปั้นมือหมดท่าจริง ๆ คราวนี้ มันเป็นเพียงอนุสสติส่วนลึกที่ร้องเตือนอย่ไกลแสนไกลเท่านั้นเขากำลังจะหมดความยับยั้งชั่งใจ หรือปกป้องตนเองเสียแล้ว ใจว่าจะผลักแต่มือกลับถูกเข่าของอีกฝ่ายกดไว้แน่น ขณะที่มือของอีกฝ่ายค่อยไขว่คว้าควานเคล้นมาตามเรือนร่างของเขา ค่อย ๆ ไต่เรื่อย ๆลงไปยังกางเกงในตัวจิ๋วที่เหลืออยู่บนเรือนร่างขณะนี้ “ไอ้แก่บ้าตัณหาแกจะทำอะไรฉัน” ได้ยินเสียงตนเองพูดออกไปเท่านั้นปากก็โดนปากของอีกฝ่ายประกบติดทันที โดยที่เสียงยังไม่ผ่านพ้นลำคอออกมาด้วยซ้ำ “อย่าคิดต่อต้านและขัดขืนเป็นของอาเถอะ” เสียงกระซิบแผ่วใสดังที่ริมหู เขารวบรวมแรงกายเฮือกสุดท้ายก่อนที่จะโดนเขมือบดิ้นสุดกำลังที่มีอยู่ ถีบร่างที่กำลังค่อมทับมานั้นกระเด็นพ้นจากเตียงไปอย่างไม่สนใจว่าคนนั้นจะเป็นอย่างไร เขาลุกขึ้นยืนอย่างพร้อมจะสู้ยิบตา “คุณ!...คุณบ้าไปแล้วเหรอนี่คุณกำลังคิดทำอะไรผม” “อาก็อยากไปสวรรค์กับภูนะสิ” “ออกไปคุณมาทางไหนไปทางนั้นเลย” ไม่ว่าอีกฝ่ายจะพยายามเข้ามาประชิดตัวเขาอย่างไรเป็นโดนผลัก หรือบางครั้งก็ถึงกับเตะต่อยไปก็มีแต่ดูเหมือนยากจะต้านทานความบ้าระห่ำของเจ้าร่างเสือไบได้
7 p: z9 E# t8 t& [1 I' Y( T# g5 v% R
ด้วยฤทธิ์ยาผสมแอลกอร์ฮอร์ทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรได้ดั่งใจปรารถนาได้มากนักอีกอย่างไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์รุนแรงจนถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันและกันจนอาจเป็นสาเหตุขึ้นโรงขึ้นศาล ซึ่งหากเป็นดังนั้นเขาก็ไม่รู้จะตอบคำถามของตำรวจอย่างไร บอกว่าโดนวางแล้วถูกข่มขืน ใครจะไปเชื่อ ความเงียบปกคลุมชั่วขณะต่างฝ่ายต่างคลุมเชิงกันและกัน “อย่าขัดขืนเลยภูยานี้แรงมากนะ หากไม่ได้รับการบำบัดระบายออกอย่างเหมาะสม อาจทำหัวใจวายเฉียบพลันได้” “ไม่ต้องต่อให้หัวใจผมวาย ผมก็ไม่ต้องการให้คุณมาช่วย” “แล้วภูจะทำอย่างไร?” น้ำเสียงของนรากรอ่อนโยน หวานไพเราะไม่แสดงอาการโกรธสักนิด แม้จะโดนผลัก โดนเตะต่อยไปหลายที “ผมก็นั่งชักว่าวตรงนี้แหละ” “คิดหรือว่าแค่นั้นจะช่วยได้มิหมายความว่าต้องนั่งชักจนมือเป็นง่อยเลยเหรอ” “คุณนี่มันชั่วจริง ๆ” “ผมจะแจ้งตำรวจจับคุณ” “ใครจะเชื่อภูถ้าภูแจ้ง อาก็จะแจ้งเหมือนกัน” นรากรยิ้มอย่างเป็นต่อชี้ให้ดูตามร่างที่มีรอยผลัก ต่อย เตะ จนเขียวเป็นปื้น “ดูรอยแผลตามร่างอาสิเอาแผลนี้ให้ดู รับรองตำรวจต้องเชื่อว่าอาถูกภูทำร้าย แล้วเขาก็จะสอบสวน” “ก็ให้มันรู้ไป” เขาตอบอย่างกระชากเสียง 8 V+ ?' ]( P$ W8 {" l, i# Z8 i
“อาจะบอกว่าภูข่มขู่ทำร้ายร่างกายให้เซ็นสัญญาฉบับนี้เพราะตอนแรกอาไม่ยอมเซ็นง่าย ๆ ภูเลยบังคับทำร้ายร่างกาย อากลัวก็เลยเซ็นให้และก่อนขึ้นมานี้ อาได้บอกพนักงานแผนกต้อนรับว่า จะมาคุยกับหลานเรื่องสัญญาที่ไม่ค่อยเป็นธรรมเท่าไหร่” เสียงหัวเราะกังวานใสอย่างเป็นต่อ ไม่หัวเราะเปล่า นรากรขยับตัวเข้ามาประชิดร่างที่ยืนอย่างจำยอมประคองนั่งลงบนเตียง ค่อยโน้มตัวลงมาจูบที่ต้นคอมืออีกข้างสอดเข้ามาลูบไล้เข้ามาใต้เสื้อเชิ้ตที่ไม่ได้ปิดกระดุมทั้งจูบทั้งไซร้คางไปตามซอกคอของเขาอย่างหลงใหลสักพักแล้วจึงลูบมือไล่ต่ำลงมาเรื่อย ๆจนกระทั่งมาถึงขอบกางเกงในล้วงมือเข้าไปปลดมันเลื่อนต่ำลงไปจนกระทั่งหัวมังกรที่โดนพิษยาเข้าไป แข็งราวกับท่อนหิน ดีดผึงออกมาภายนอกเมื่อมันมองเห็นทางอิสรภาพของมัน จากนั้นใช้มือสองข้างดึงเสื้อเขาออกจากแขนจนท่อนบนเปลือยให้เห็นร่างที่มีกล้ามเป็นมัด หน้าอกแข็งแกร่ง เป็นลอนสลวย อย่างหมดความเป็นตัวของตัวเองตั้งใจจะนั่งนิ่งเฉยเหมือนท่อนหิน ปล่อยตัวตามสบายสุดแล้วแต่ผู้สูงวัย จะทำอะไรอย่างปลงใจ แต่แทนที่ร่างจะกายเป็นท่อนหินไม่มีความรู้สึกยินดี ยินร้ายอย่างที่คิด กลับเป็นสิ่งอื่นที่มันเป็นท่อนหินแทน มันแข็งจนเป็นท่อนหินจริง ๆหากแม้ถูกบิดก็คงหักได้ทีเดียว แข็งอย่างที่ไม่เคยรู้สึกแข็งมาก่อนรู้สึกแต่เพียงว่าถูกจับยกขาขึ้นสูงแล้วกางเกงในสิ่งที่เหลือปิดตัวอันน้อยนิดก็หลุดออกจากร่างเขาไป ได้แต่นอนหลับตาอย่างจำยอม หมดความยึดเหนี่ยวใด ๆ ทั้งสิ้นได้แต่นึกขอโทษภรรยาในใจ พี่ขอโทษด้วยพี่ไม่ได้ต้องการให้เป็นอย่างนี้ ; ^+ E% b9 s' d- H9 W
พอลืมตาขึ้นก็พบว่าเสือไบตัวที่มันกำลังจะเขมือบเขาอยู่นี้ไม่มีเสื้อผ้าอยู่บนร่างกายสักชิ้นเช่นเดียวกับตน มองเห็นเรือนร่างที่ขาวเนียนตามประสาคนที่ไม่ค่อยเจอแดด มีเหงื่อไหลอาบตามตัวมองเป็นมันเลื่อมค่อยก้มลงมาหาเขาอีกครั้ง ระดมจูบตามใบหู กัดติ่งหูเขาเบา ๆลากคางผ่านการโกนอย่างเรียบร้อยตอนเช้าลากมาตามหูซ้ายแล้วย้ายไปหูขวาจากนั้นเปลี่ยนมาไซร้ตามซอกคอ ซ้ายคอ รู้สึกสยิวแปลก ๆ มันเสียวสะท้านไปทั้งตัวเลยทีเดียวที่น่าแปลกใจคือ ควยของเขามันแข็งปานท่อนหินขนาดนั้นทำไมน้ำมันไม่แตกหรือเยิ้มออกมารู้สึกเพียงแต่อยากเอามันเข้ารูอะไรสักอย่างก็ได้ตอนนี้สงสัยนอกจากโดนยาปลุกเซ็กซ์แล้ว เขาคงโดนยาประเภทโด่ไม่รู้ล้มอีกเป็นแน่มันถึงได้แข็งสะท้านท้าฟ้าท้าลมขนาดนั้น เจ้าเสือร้ายไม่จูบไซร้ซอกคอเขาเปล่ามือยังกำท่อนควยเขาไว้แน่น ซักขึ้นซักลงเบา ๆ ปากก็พูดพร่ำไปเรื่อย “รู้ไหม? ...อาแอบชอบภูอยากมีอะไรด้วยตั้งแต่ตอนภูเรียนอยู่ม.๔ โน่นแน่ะ ทุกครั้งที่ร่วมรักกับเมียก็ดีกับเด็กของอาเองก็ดี หรือแม้แต่ช่วยตนเอง อาจินตนาการถึงภูตลอดช่วยอาให้มีความสุขสักครั้งนะ อยากได้อะไร อาจะยกให้ทุกอย่างเลย” กล่าวจบจูบริมฝีปากเขาเบาๆ
' A( B$ {0 B: a1 X Y
“อาทนไม่ไหวแล้วขอจูบน้องชายภูเลยนะ เดี๋ยวอาจะทำให้ภูลืมไม่ลงเลยแหละ” ไม่พูดเปล่าเสือไบค่อยสยายเขี้ยวเล็บของมันลงไปยังควยที่แข็งปานแท่งหินของเขานั้น ที่ดูเหมือนมันได้ตั้งโด่พร้อมที่จะต่อสู้กับปากอันกว้างใหญ่นั้นอยู่แล้ว
# u4 K, P6 ~! y |